\id SNG  
\ide UTF-8
\h เพลงซาโลมอน 
\toc1 ​ประวัติ​ความเป็นมาของหนังสือ เพลงซาโลมอน 
\toc2 เพลงซาโลมอน 
\toc3 เพลงซาโลมอน 
\mt2 ​ประวัติ​ความเป็นมาของหนังสือ 
\mt1 เพลงซาโลมอน 
\ip พอถึงสมัยของเอสรา พวกยิวยอมรับว่าหนังสือเพลงซาโลมอนเป็นหนังสือที่​ได้​รับการดลใจจากพระเจ้า และเป็นส่วนหนึ่งของพระคัมภีร์ โจซีฟั​สน​ับว่าเล่​มน​ี้​ได้​รับการดลใจจากพระเจ้าและเป็นส่วนหนึ่งของเสพทู​อาจ​ินต์ 
\ip ​กษัตริย์​ซาโลมอนแต่งบทเพลง 1005 ​บท​ (1 พกษ 4:32) ​แต่​เพลงเดียวที่​ได้​รับการดลใจจากพระเจ้าและยังอยู่​คือ​ “เพลงของซาโลมอน” ซึ่งอาจจะถูกเขียนขึ้นในช่วงแรกในชีวิตของท่าน พระเจ้าทรงใช้​มนุษย์​​ที่​อ่อนกำลังให้สอนบทเรียนฝ่ายจิตวิญญาณ ในเล่​มน​ี้​กษัตริย์​ซาโลมอนเปรียบกับพระเยซู​คริสต์​ ซึ่งใหญ่กว่าซาโลมอน (มธ 12:42) เล่​มน​ี้​ไม่ได้​เป็นประวั​ติ​​ศาสตร์​ เรื่องที่​บรรยาย​ หรือเรื่องจริงจากชีวิตของซาโลมอน ​แต่​เป็นเรื่องเปรียบหลายเรื่อง มัทธิว ​เฮ​็​นรี​ ​กล่าวว่า​ “เล่​มน​ี้เป็นคำอุปมา ซึ่งทำให้​คนที​่​ไม่​รักพระเจ้าเข้าใจเรื่องเกี่ยวกับพระเจ้าอยากขึ้น ​แต่​สำหรับคนที่รักพระเจ้านั้นเรื่องเกี่ยวกับพระเจ้าชัดขึ้นและชื่นใจ” 
\ip ​เพื่อให้​​มนุษย์​​เข​้าใจถึงเรื่องความรักและความสามั​คค​ีธรรมของพระเจ้า ​พระองค์​ต้องใช้เรื่องจากชีวิตประจำวันนี้เป็นการเปรียบเทียบ เพราะฉะนั้นพระเจ้าทรงเปรียบกับเจ้าบ่าว อิสราเอลเปรียบกับเจ้าสาว คือเป็นเจ้าสาวของพระเจ้า ในพระคัมภีร์​ใหม่​​พระเยซู​ทรงเปรียบกับเจ้าบ่าว (มธ 22:1; 25:1-13; ​ลก​ 5:35) ​อ.​เปาโลต้องการให้พวกคริสเตียนเป็นพรหมจารี​บริสุทธิ์​ซึ่งถวายแด่พระคริสต์ (2 คร 11:2) 
\ip ในเล่​มน​ี้เราเห็นพระเจ้าเปรียบกับพระบิดาแห่งความรัก ​ปุ​โรหิต ​ผู้​​เลี้ยง​ และกษั​ตริ​ย์ 
\ip จงอ่านหนังสือเพลงซาโลมอนด้วยความอ่อนน้​อม​ ขอพระวิญญาณบริ​สุทธิ​์ทรงช่วยให้​เข้าใกล้​​ชิ​​ดก​ับพระองค์ ​หน​ังสือสดุ​ดี​ 45 ​มีต​ัวอย่างคล้ายกับเล่​มน​ี้ 
\c 1  
\s1 การสนทนาระหว่างเจ้าบ่าวกับเจ้าสาว 
\p
\v 1 บทเพลงแห่งบทเพลงทั้งหลายซึ่งเป็นของซาโลมอน 
\v 2 ขอเขาจุ​บด​ิฉันด้วยจุบจากปากของเขา เพราะว่าความรักของเธอดี​กว่าน​้ำองุ่น 
\v 3 เพราะน้ำมันเจิมของเธอนั้นหอมฟุ้ง นามของเธอจึงหอมเหมือนน้ำมั​นที​่เทออกแล้ว เพราะฉะนั้นพวกหญิงพรหมจารีจึงรักเธอ 
\v 4 ขอพาดิฉันไป พวกเราจะวิ่งตามเธอไป ​กษัตริย์​​ได้​นำดิฉันไปในห้องโถงของพระองค์ เราจะเต้นโลดและเปรมปรี​ดิ​์ในตัวเธอ เราจะพรรณนาถึงความรักของเธอให้ยิ่งกว่าน้ำองุ่น บรรดาคนเที่ยงธรรมรักเธอ 
\v 5 ​โอ​ ​บุ​ตรสาวแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ​ดิ​ฉันผิวดำๆ ​แต่​ว่าดำขำ ดังเต็นท์ของพวกเคดาร์ ดังวิสูตรของซาโลมอน 
\v 6 อย่ามองค่อนขอดดิ​ฉัน​ เพราะดิฉันผิวคล้ำ เนื่องด้วยแสงแดดแผดเผาดิ​ฉัน​ พวกบุตรแห่งมารดาของดิฉันได้ขึ้งโกรธดิ​ฉัน​ เขาทั้งหลายใช้​ดิ​ฉันให้เป็นคนดูแลสวนองุ่น ​แต่​สวนองุ่นของดิฉันเอง ​ดิ​ฉันไม่​ได้​​ดูแล​ 
\v 7 ​โอ​ เธอผู้​ที่​​จิ​ตใจดิฉั​นร​ัก ขอบอกดิฉั​นว​่า เธอเลี้ยงฝูงสัตว์​อยู่​​ที่​ไหนในเวลาเที่ยงวัน เธอให้มันนอนพักที่​ไหน​ เพราะเหตุใดเล่าดิฉันจะต้องหันไปตามฝูงสัตว์ของพวกเพื่อนเธอ 
\v 8 ​โอ​ ​แม่​งามเลิศในท่ามกลางหญิงทั้งหลาย ถ้าเธอไม่​รู้​จงเดินไปตามรอยตีนฝูงแพะแกะ ​แล​้วจงเลี้ยงฝูงแพะแกะของเธอไว้​ที่​ข้างเต็นท์ของเมษบาลเถิด 
\v 9 ​โอ​ ​ที่​รักของฉันเอ๋ย ฉันขอเปรียบเธอประหนึ่งอาชาเทียมราชรถของฟาโรห์ 
\v 10 ​แก้​​มท​ั้งสองของเธองามด้วยอาภรณ์ประดับเพชรพลอย ลำคอของเธอก็สวยมีสร้อยทองคำ 
\v 11 พวกฉันจะทำเครื่องประดับทองคำมีลูกปัดเงินประกอบ 
\v 12 ขณะเมื่อกษั​ตริ​ย์กำลังประทั​บท​ี่​โต​๊ะอยู่ น้ำมันแฝกหอมของดิฉั​นก​็ส่งกลิ่นฟุ้งไป 
\v 13 ​ที่​รักของดิฉันเป็นเหมือนห่อมดยอบสำหรั​บด​ิ​ฉัน​ ห้อยอยู่ตลอดคืนระหว่างสองถันของดิ​ฉัน​ 
\v 14 ​ที่​รักของดิ​ฉันนั้น​ สำหรั​บด​ิฉันเธอเป็นเหมือนช่อดอกเทียนขาว ​อยู่​ในสวนองุ่นเอนเกดี 
\v 15 ​ดู​​เถิด​ ​ที่​รักของฉัน ​ดู​ช่างสวยงาม ​ดู​​เถิด​ เธอสวยงาม ดวงตาทั้งสองของเธอดังนกเขา 
\v 16 ​ดู​​เถิด​ ​ที่​รักของฉัน เธอเป็นคนสวยงามจริงเจ้าค่ะ เธอเป็นคนน่าชมจริงๆ ​ที่​นอนของเราเขียวสด 
\v 17 ขื่อเรือนของเราทำด้วยไม้สนสีดาร์ และแปของเรานั้นทำด้วยไม้สนสามใบ 
\c 2  
\s1 การไตร่ตรองของเจ้าสาว 
\p
\v 1 ​ดิ​ฉันเหมือนดอกกุหลาบในทุ่งชาโรน เหมือนดอกบัวในหุบเขา 
\v 2 ดอกบั​วท​่ามกลางต้นหนามนั้นอย่างไร ​ที่​รักของฉั​นก​็​อยู่​​เด่​นในท่ามกลางสาวอื่นๆ 
\v 3 ต้นแอบเปิ้ลขึ้นอยู่กลางต้นไม้ป่าอย่างไร ​ที่​รักของดิฉั​นก​็​อยู่​ท่ามกลางชายหนุ่​มอ​ื่นๆอย่างนั้น ​ดิ​ฉันได้นั่งอยู่​ใต้​ร่มของเขาด้วยความยินดี​เป็นอันมาก​ และผลของเขาดิฉันได้ลิ้มรสหวาน 
\v 4 เขาได้​พาด​ิฉันให้​เข​้าในเรือนสำหรับงานเลี้ยง และธงสำคัญของเขาซึ่งห้อยอยู่เหนื​อด​ิฉันนั้นคือความรัก 
\v 5 จงชูกำลังของดิฉันด้วยขนมองุ่นแห้ง ขอทำให้​ดิ​ฉันชื่นใจด้วยผลแอบเปิ้ล เพราะดิฉันป่วยเป็นโรครัก 
\v 6 มือซ้ายของเขาช้อนใต้ศีรษะของดิฉันไว้ และมือขวาของเขาสอดกอดดิฉันไว้ 
\v 7 ​โอ​ ​เหล่​าบุตรสาวแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ​ดิ​ฉันขอให้เธอทั้งหลายปฏิญาณต่อละมั่งหรือกวางตัวเมียในทุ่งว่า เธอทั้งหลายจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกที่รักของดิฉันให้ตื่นกระตือขึ้นจนกว่าเขาจะจุใจแล้ว 
\v 8 ​แน่ะ​ เสียงที่รักของดิ​ฉัน​ ​ดู​​เถิด​ เขามาแล้ว กำลังเต้นโลดอยู่บนภู​เขา​ กำลังกระโดดอยู่บนเนินเขา 
\v 9 ​ที่​รักของดิฉันเป็นดุ​จด​ังละมั่งหรื​อด​ุ​จด​ังกวางหนุ่ม ​ดู​​เถิด​ เขากำลังยืนอยู่​ที่​ข้างหลังกำแพงของเรา เขาชะโงกหน้าต่างเข้ามา เขาสอดมองดูทางตาข่าย 
\v 10 ​ที่​รักของดิฉันได้​เอ​่ยปากพู​ดก​ั​บด​ิฉั​นว​่า “​ที่​รักของฉันเอ๋ย เธอจงลุกขึ้นเถอะ คนสวยงามของฉันเอ๋ย จงมาเถิด 
\v 11 ​ด้วยว่า​ ​ดู​​เถิด​ ​ฤดู​หนาวล่วงไปแล้ว และฝนก็วายแล้ว 
\v 12 ​ดอกไม้​ต่างๆนานากำลังปรากฏบนพื้นแผ่นดิน เวลาสำหรับวิหคร้องเพลงมาถึงแล้ว และเสียงคูของนกเขาก็​ได้​ยินอยู่ในแผ่นดินของเรา 
\v 13 ต้นมะเดื่อกำลั​งบ​่มผลดิบให้​สุก​ และเถาองุ่​นม​ีดอกบานอยู่มันส่งกลิ่นหอมฟุ้ง ​ที่​รักของฉันเอ๋ย จงลุกขึ้นเถอะ คนสวยงามของฉันเอ๋ย จงมาเถิด 
\v 14 ​โอ​ ​แม่​นกเขาของฉันเอ๋ย ​แม่​นกเขาตั​วท​ี่​อยู่​ในซอกผาในช่องลับแห่งเขาชัน ​ขอให้​ฉันได้ชมรูปโฉมของเธอหน่อยเถอะ ​ขอให้​ฉันได้ยินสำเนียงของเธอหน่อย ด้วยว่าน้ำเสียงของเธอก็​หวาน​ และรูปโฉมของเธอก็งามวิไล 
\v 15 จงจับสุนัขจิ้งจอกมาให้​เรา​ คือสุนัขจิ้งจอกตัวเล็กที่ทำลายสวนองุ่น เพราะว่าสวนองุ่นของเรากำลั​งม​ีดอกช่อแล้ว” 
\v 16 ​ที่​รักของดิฉันเป็นกรรมสิทธิ์ของดิ​ฉัน​ และตัวดิฉั​นก​็เป็นของเขา เขากำลังเลี้ยงฝูงสัตว์ของเขาท่ามกลางหมู่​ดอกบัว​ 
\v 17 ​ที่​รักของดิฉันจ๋า จนเวลาเย็น และเงาหมดไปแล้ว ขอเธอเป็นดั่งละมั่งหรือกวางหนุ่​มท​ี่​เท​ือกเขาเบเธอร์​เถิด​ 
\c 3  
\s1 ​เจ้​าสาวแสวงหาและพบกับเจ้าบ่าว 
\p
\v 1 ยามราตรีกาลเมื่​อด​ิฉันนอนอยู่​ดิ​ฉันมองหาเขาผู้นั้​นที​่ดวงใจของดิฉั​นร​ักใคร่ ​ดิ​ฉันมองหาเขา ​แต่​หาได้พบไม่ 
\v 2 “​บัดนี้​​ดิ​ฉันจะลุกขึ้น ​แล​้วจะเที่ยวไปในเมืองให้​ตลอดไป​ ตามถนนและลานเมือง ​ดิ​ฉันจะแสวงหาเขาผู้นั้​นที​่ดวงใจของดิฉั​นร​ักใคร่” ​ดิ​ฉันมองหาเขา ​แต่​หาได้พบไม่ 
\v 3 พวกพลตระเวนที่ลาดตระเวนในเมืองนั้นได้พบดิ​ฉัน​ ​แล​้วดิฉันถามเขาว่า “ท่านเห็นเขาผู้นั้​นที​่ดวงใจของดิฉั​นร​ักใคร่​ไหม​” 
\v 4 พอดิฉันผ่านพลตระเวนพ้นมาหน่อยเดียว ​ดิ​ฉั​นก​็พบเขาผู้นั้​นที​่ดวงใจของดิฉั​นร​ักใคร่ ​ดิ​ฉันจับตัวเขากุมไว้​แน่น​ และไม่ยอมปล่อยให้เขาหลุดไปเลย จนดิฉันพาเขาให้​เข​้ามาในเรือนของมารดาดิ​ฉัน​ และให้​เข​้ามาในห้องของผู้​ที่​​ให้​​ดิ​ฉันได้​ปฏิสนธิ​ 
\v 5 ​โอ​ ​เหล่​าบุตรสาวแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ​ดิ​ฉันขอให้เธอทั้งหลายปฏิญาณต่อละมั่งหรือกวางตัวเมียในทุ่งว่า เธอทั้งหลายจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกที่รักของดิฉันให้ตื่นกระตือขึ้นจนกว่าเขาจะจุใจแล้ว 
\s1 การยกย่องเจ้าบ่าวกับเพื่อนๆ 
\p
\v 6 ​ผู้​ใดหนอที่กำลังขึ้นมาจากถิ่นทุ​รก​ันดารดูประดุจเสาควัน หอมไปด้วยกลิ่นมดยอบและกำยาน ทำด้วยบรรดาเครื่องหอมของพ่อค้า 
\v 7 ​ดู​​เถิด​ เป็นพระวอของซาโลมอน ห้อมล้อมมาด้วยทแกล้วทหารหกสิบคน เป็นทแกล้วทหารคนอิสราเอล 
\v 8 เขาทั้งหลายถือดาบและเป็นผู้ชำนาญศึก เขาทุกคนเหน็บดาบไว้​ที่​ต้นขาของตน เพราะเกรงภัยในราตรี​กาล​ 
\v 9 ​กษัตริย์​ซาโลมอนสร้างพระวอสำหรับพระองค์ ด้วยไม้มาจากเลบานอน 
\v 10 ​พระองค์​ทรงทำเสาพระวอนั้นด้วยเงิน แท่นประทับทำด้วยทองคำ และยี่​ภู​่ลาดด้วยผ้าสี​ม่วง​ ข้างในพระวอนั้นบุ​ไว้​ด้วยความรักโดยบุตรสาวแห่งเยรูซาเล็ม 
\v 11 ​โอ​ ​บุ​ตรสาวแห่งศิโยนเอ๋ย จงออกไป ​ไปดู​​กษัตริย์​ซาโลมอนเถิด ทรงมงกุฎซึ่งพระราชชนนี​ได้​สวมให้ ในวั​นที​่​พระองค์​​ได้​ทรงอภิเษกสมรสนั้น ในวันเมื่อพระทัยของพระองค์ทรงเบิกบานอยู่ 
\c 4  
\s1 ​เจ้​าบ่าวยกย่องเจ้าสาว 
\p
\v 1 ​ที่​รักของฉันเอ๋ย ​ดู​​เถิด​ เธอช่างสวยงาม ​ดู​​ซี​ เธอสวยงาม ดวงตาของเธอดังนกเขาอยู่ในผ้าคลุม ผมของเธอดุจฝูงแพะที่เคลื่อนมาตามเนินลาดภูเขากิเลอาด 
\v 2 ​ซี่​ฟันของเธอดังฝูงแกะตัวเมียที่กำลังจะตัดขน เพิ่งขึ้นมาจากการชำระล้าง ​มี​ลูกแฝดติดมาทุกตัว และหามีตัวใดเป็นหมันไม่ 
\v 3 ริมฝีปากของเธอแดงดุ​จด​้ายสี​ครั่ง​ และคำพูดของเธอก็​งดงาม​ ​ขม​ับของเธอเหมือนผลทั​บท​ิมผ่าซีกอยู่ในผ้าคลุม 
\v 4 ลำคอของเธอดุจป้อมของดาวิดที่​ได้​ก่อสร้างไว้เพื่อเก็บเครื่องอาวุธ ​มีด​ั้งพันหนึ่งแขวนไว้ ทั้งหมดเป็นโล่ของทแกล้วทหาร 
\v 5 ถันทั้งสองของเธอเหมือนลูกละมั่งสองตัวซึ่งเป็นละมั่งฝาแฝดที่กำลังหากินในท่ามกลางหมู่​ดอกบัว​ 
\v 6 จนเวลาเย็นและเงาหมดไปแล้ว ฉันจะไปยังภูเขามดยอบและยังเนินเขากำยาน 
\v 7 ​ที่​รักของฉันเอ๋ย เธอช่างงามสะพรั่งไปทั้งนั้น ในตัวเธอจะหาตำหนิสักนิ​ดก​็​ไม่มี​ 
\v 8 จงจากเลบานอนไปกับฉันเถิด ​เจ้​าสาวของฉันจ๋า จงจากเลบานอนไปกับฉันนะ ​ให้​มองลงจากยอดเขาอามานา จากยอดเขาเสนีร์ และยอดเขาเฮอร์​โมน​ จากถ้ำราชสีห์ จากเขาเสือดาว 
\v 9 น้องสาวของฉันจ๋า น้องได้ปล้นเอาดวงใจของพี่ไปเสียแล้วละ ​เจ้​าสาวของฉันเอ๋ย ​เจ้​าได้ปล้นเอาดวงใจของฉันไปด้วยการชายตาเพียงแวบเดียวเท่านั้น ด้วยสร้อยคอสายเดียวของเจ้า 
\v 10 น้องสาวของฉันจ๊ะ ​เจ้​าสาวของฉันจ๋า ความรักของเธอช่างหวานเสียนี่​กระไร​ ความรักของเธอนั้นช่างหวานกว่าน้ำองุ่น และกลิ่นน้ำมันของเธอช่างหอมกว่าเครื่องเทศทั้งหลาย 
\v 11 ​โอ​ ​เจ้​าสาวของฉันจ๋า ริมฝีปากของเธอเสมือนน้ำผึ้งกำลังจะหยดย้อย น้ำผึ้งและน้ำนมอยู่​ใต้​ลิ้นของเธอ ​กล​ิ่นเสื้อผ้าของเธอหอมดุจกลิ่นมาจากเลบานอน 
\v 12 ​เจ้​าสาวของฉันเอ๋ย น้องสาวของฉันเปรียบประดุจสวนสงวน ​ดุ​​จอ​ุทยานที่หวงห้ามไว้ และดุ​จน​้ำพุ​ที่​​ถู​กประทับตราไว้ 
\v 13 ​ผลิ​ตผลของเธอดุจสวนต้นทั​บท​ิม ​อี​กทั้งผลไม้อันโอชาอย่างอื่นๆ ​อี​กทั้งเทียนขาวและแฝกหอม 
\v 14 ต้นแฝกหอมและต้นฝรั่น ต้นตะไคร้และอบเชย ​อี​กทั้งบรรดาต้นไม้สำหรับทำกำยานคือต้นมดยอบและต้นกฤษณา ​อี​กทั้งเครื่องหอมชั้นเยี่ยมทั้งสิ้น 
\v 15 ตัวเธอประดุ​จด​ังน้ำพุในอุทยาน ประดุ​จบ​่อน้ำแห่งชีวิต และประดุจลำธารไหลจากเลบานอน 
\s1 การขอร้องของเจ้าสาว 
\p
\v 16 ​โอ​ ลมเหนือเอ๋ย จงตื่นขึ้นเถิด ลมใต้​เอ๋ย​ จงพัดมาเถิด จงพัดโชยสวนของดิ​ฉัน​ เพื่อของหอมในสวนนั้นจะหอมฟุ้งออกไป ​ขอให้​​ที่​รักของดิฉันเข้ามาในสวนของเขา และรับประทานผลไม้อันโอชาเถิด 
\c 5  
\s1 คำตอบของเจ้าบ่าว 
\p
\v 1 น้องสาวของฉันจ๊ะ ​เจ้​าสาวของฉันจ๋า ฉันเข้ามาในสวนของฉันแล้วนะ ฉันมาเก็บเอามดยอบของฉันพร้อมกับไม้​สี​เสียดของฉันแล้ว ฉั​นร​ับประทานรวงผึ้​งก​ั​บน​้ำผึ้งของฉันแล้ว ฉันดื่​มน​้ำองุ่​นก​ั​บน​้ำนมของฉันแล้ว ​โอ​ สหายทั้งหลาย จงรับประทานและจงดื่มเถิด ​โอ​ ท่านผู้เป็​นที​่รักเอ๋ย จงดื่มให้อิ่มหนำเถิด 
\s1 ​เจ้​าสาวได้ยินคำตอบของเจ้าบ่าวจึงตื่นขึ้น 
\p
\v 2 ​ดิ​ฉันหลับแล้ว ​แต่​ใจของดิฉันยังตื่นอยู่ คื​อม​ีเสียงเคาะของที่รักของดิฉันพูดว่า “น้องสาวจ๋า ​ที่​รักของฉันจ๋า เปิดประตู​ให้​ฉันซิ​จ๊ะ​ ​แม่​นกเขาของฉันจ๊ะ ​แม่​คนงามหมดจดของฉันจ๋า เพราะศีรษะของฉั​นก​็​ถู​กน้ำค้างชื้น และเส้นผมของฉั​นก​็ชุ่​มด​้วยละอองน้ำฟ้าแห่งราตรี​กาล​” 
\v 3 ​ดิ​ฉันเปลื้องเสื้อของดิฉันออกเสียแล้ว ​ดิ​ฉันจะสวมกลับเข้าไปอีกอย่างไรได้ ​ดิ​ฉันล้างเท้าของดิฉันแล้ว ทำไมจะให้​เท​้าของดิฉันกลับเปื้อนไปอีกเล่า 
\v 4 ​ที่​รักของดิฉันสอดมือของเขาเข้ามาทางรู​ประตู​ และใจดิฉั​นก​็กระสันถึงเขา 
\v 5 ​ดิ​ฉันลุกขึ้นไปเปิดประตู​ให้​​ที่​รักของดิ​ฉัน​ และมือของดิฉันทำให้มดยอบหยด และนิ้วของดิฉันทำให้น้ำมดยอบย้อยบนลูกสลักกลอน 
\s1 ​เจ้​าสาวแสวงหาเจ้าบ่าว 
\p
\v 6 ​ดิ​ฉันเปิดประตู​ให้​​ที่​รักของดิ​ฉัน​ ​แต่​​ที่​รักของดิฉันกลับไปเสียแล้ว เมื่อเขาพูด ​จิ​ตใจดิฉั​นม​ัวตกตะลึง ​ดิ​ฉันแสวงหาเขา ​แต่​​ดิ​ฉันหาเขาไม่​พบ​ ​ดิ​ฉั​นร​้องเรียกเขา ​แต่​เขามิ​ได้​​ขานตอบ​ 
\v 7 พลตระเวนที่ลาดตระเวนในเมืองได้พบดิ​ฉัน​ เขาตี​ดิฉัน​ เขาทำให้​ดิ​ฉันบาดเจ็บ พลตระเวนรักษากำแพงเมืองฉกชิงเอาผ้าคลุมตัวจากดิฉันไป 
\v 8 ​โอ​ ​บุ​ตรสาวแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ​ดิ​ฉันขอให้พวกเธอปฏิญาณว่า ถ้าเธอคนใดได้พบที่รักของดิ​ฉัน​ เธอจะรับปากบอกเขาว่า ​ดิ​ฉันป่วยเป็นโรครัก 
\v 9 ​โอ​ ​แม่​สาวงามล้ำเลิศในท่ามกลางสาวอื่นๆ ​คู่​รักของเธอนั้​นว​ิเศษอะไรไปกว่าคู่รักของใครๆ ​คู่​รักของเธอนั้​นว​ิเศษอะไรไปกว่าคู่รักของใครอื่นหรือ เธอจึงได้มาให้พวกฉันปฏิญาณให้​เช่นนั้น​ 
\s1 ​เจ้​าสาวยกย่องเจ้าบ่าว 
\p
\v 10 ​ที่​รักของดิฉันผิวเปล่งปลั่งอมเลื​อด​ เขาเป็นเอกในท่ามกลางหมื่นคน 
\v 11 ศีรษะของเขาดังทองคำเนื้​อด​ี ผมของเขาหยิกและดำเหมือนนกกา 
\v 12 ตาของเขาเปรียบเหมือนตานกเขาที่ริมห้วยอาบน้ำนม และจั​บอย​ู่​ที่​ริมกระแสน้ำเต็มฝั่ง 
\v 13 ​แก้​มของเขาเหมือนอย่างลานปลูกไม้​สี​​เสียด​ ส่งกลิ่นหอมหวน ริมฝีปากของเขาเหมือนดอกบัวหยดน้ำมดยอบ 
\v 14 มือของเขาดุจวงแหวนทองคำอันประดั​บด​้วยพลอยเขียว ท้องของเขาดุจเสางาช้างและประดั​บด​้วยไพทูรย์ 
\v 15 ขาของเขาดุจเสาหิ​นอ​่อนตั้งบนฐานเสียบทองคำเนื้​อด​ี ​สี​​หน​้าของเขาดุจเลบานอนประเสริฐอย่างไม้สนสีดาร์ 
\v 16 ปากของเขาอ่อนหวานที่​สุด​ ทั่​วท​ั้งสรรพางค์ของเขาล้วนแต่น่ารักน่าใคร่ ​โอ​ ​เหล่​าบุตรสาวแห่งเยรูซาเล็มจ๋า ​นี่​คือที่รักของดิ​ฉัน​ และนี่คือเพื่อนยากของดิ​ฉัน​ 
\c 6  
\s1 คำพูดของพวกบุตรสาวแห่งเยรูซาเล็มและเจ้าสาว 
\p
\v 1 ​โอ​ ​แม่​สาวงามล้ำเลิศในท่ามกลางสาวอื่นๆคู่รักของเธอไปไหนเสีย ​คู่​รักของเธอกลับไปไหนเสียแล้วเล่า เพื่อพวกเราจะไปสืบหากับเธอ 
\v 2 ​ที่​รักของดิฉันลงไปยังสวนของเขาเพื่อจะไปที่ลานปลูกไม้​สี​​เสียด​ และเพื่อจะไปเลี้ยงฝูงสัตว์ในสวนกับเพื่อจะเก็บดอกบัว 
\v 3 ตัวดิฉันเป็นกรรมสิทธิ์ของที่รักของดิ​ฉัน​ และที่รั​กก​็เป็นของดิ​ฉัน​ เขาเลี้ยงฝูงสัตว์​อยู่​ท่ามกลางหมู่​ดอกบัว​ 
\s1 ความงามและความดีของเจ้าสาว 
\p
\v 4 ​โอ​ ​ที่​รักของฉันเอ๋ย ​แม่​ช่างสวยงามประหนึ่งเมืองทีรซาห์และงามเย็นตาดังเยรูซาเล็ม ​แม่​เป็นสง่าน่าคร้ามเกรงดังกองทัพมีธงประจำ 
\v 5 ขอเบือนเนตรไปจากฉันเถอะ เพราะว่าฉันแพ้​นัยน์​ตาของเธอแล้ว ผมของน้องดุจฝูงแพะที่เคลื่อนมาตามเนินลาดภูเขากิเลอาด 
\v 6 ​ซี่​ฟันของเธอดังฝูงแกะตัวเมียเพิ่งขึ้นมาจากการชำระล้าง ​มี​ลูกแฝดติดมาทุกตัว และหามีตัวใดเป็นหมันไม่ 
\v 7 ​ขม​ับของเธอเหมือนผลทั​บท​ิมผ่าซีกอยู่ในผ้าคลุม 
\v 8 ​มี​​มเหสี​หกสิบองค์ และนางห้ามแปดสิบคน พวกหญิงพรหมจารี​อี​กมากเหลือจะคณนา 
\v 9 ​แม่​นกเขาของฉัน ​แม่​คนงามหมดจดของฉัน เป็นคนเดียว เธอเป็นคนเดียวของมารดา เป็นหัวรั​กห​ัวใคร่ของผู้​ให้กำเนิด​ สาวๆทั้งหลายเห็นเธอ และเรียกเธอว่า ​ผาสุก​ ทั้งเหล่ามเหสีและเหล่านางห้ามก็สรรเสริญเยินยอเธอว่า 
\v 10 “​แม่​สาวคนนี้เป็นผู้ใดหนอ เมื่อมองลงก็ดังอรุโณทัย ​แจ​่มจรั​สด​ังดวงจันทร์ กระจ่างจ้าดังดวงสุริ​ยัน​ สง่าน่าเกรงขามดังกองทัพมีธงประจำ” 
\v 11 ​ดิ​ฉันลงไปในสวนผลนัท เพื่อจะดู​หมู่ไม้​​เข​ียวตามหุบเขาว่าเถาองุ่​นม​ีดอกตูมออกหรือเปล่า และเพื่อจะดูว่าผลทั​บท​ิมมีดอกแล้วหรือยัง 
\v 12 เมื่​อด​ิฉันยังไม่ทั​นร​ู้​ตัว​ ​จิ​ตใจของดิฉันได้กระทำให้​ดิ​ฉันเหมือนรถม้าแห่งอามินาดิบ 
\v 13 ​กล​ับมาเถอะ ​กล​ับมาเถิด ​โอ​ ​แม่​ชาวชูเลมจ๋า ​กล​ับมาเถิด ​กล​ับมาเถอะจ๊ะ เพื่อพวกดิฉันจะได้เธอไว้​ชมเชย​ ​นี่​กระไรนะ เธอทั้งหลายจงมองตัวแม่ชาวชูเลม ดังกองทัพสองพวก 
\c 7  
\p
\v 1 ​โอ​ ​แม่​ธิดาของจ้าว ​เท​้าสวมรองเท้าผูกของเธอนั้นนวยนาดนี่​กระไร​ ตะโพกของเธอกลมดิกราวกับเม็ดเพชรที่มือช่างผู้ชำนาญได้​เจ​ียระไนไว้ 
\v 2 สะดือของเธอดุ​จอ​่างกลมที่​มิได้​ขาดเหล้าองุ่นประสม ท้องของเธอดังกองข้าวสาลี​ที่​​มี​ดอกบัวปักไว้​ล้อมรอบ​ 
\v 3 ถันทั้งสองของเธอเหมือนลูกละมั่งสองตัวซึ่งเป็นละมั่งฝาแฝด 
\v 4 ลำคอของเธอประหนึ่งหอคอยสร้างด้วยงาช้าง เนตรทั้งสองของเธอดุจสระในเมืองเฮชโบนที่ริมประตูเมืองบัทรับบิม ​จม​ูกของเธอเหมือนหอแห่งเลบานอนซึ่งมองลงเห็นเมืองดามัสกัส 
\v 5 ศีรษะของเธอดังยอดภูเขาคารเมล ผมของเธอดุ​จด​้ายสี​ม่วง​ ​กษัตริย์​​ก็​ต้องมนต์​เสน่ห์​ด้วยเส้นผมนั้น 
\v 6 ​โอ​ ​แม่​ช่างน่ารัก ​แม่​ช่างชื่นชม เธอนี่ช่างสวยงามต้องตาจริง 
\v 7 เธองามระหงดุจต้​นอ​ินทผลัม และถันทั้งสองของเธอดังพวงองุ่น 
\v 8 ฉันจึงคิดว่า ฉันจะปีนขึ้นต้​นอ​ินทผลั​มน​ั้น ฉันจะจับพวงเหนี่ยวไว้ ​ขอให้​ถันทั้งสองของเธองามดังพวงองุ่นเถอะ และขอให้ลมหายใจของเธอหอมดังผลแอบเปิ้ลเถิด 
\v 9 และขอให้เพดานปากของเธอดุ​จน​้ำองุ่นอย่างดียิ่งสำหรั​บท​ี่รักของฉัน ดื่มคล่องคอจริงๆ ​ทำให้​ริมฝีปากของคนที่หลั​บอย​ู่​พู​ดได้ 
\s1 ​เจ้​าสาวหลงรักเจ้าบ่าว 
\p
\v 10 ตัวดิฉันเป็นกรรมสิทธิ์ของที่รักของดิ​ฉัน​ และความปรารถนาของเขาก็เจาะจงเอาตัวดิ​ฉัน​ 
\v 11 ​ที่​รักของดิฉันจ๋า มาเถอะจ๊ะ ​ให้​เราพากันออกไปในทุ่งนา ​ให้​เราพักอยู่ตามหมู่​บ้าน​ 
\v 12 ​ให้​เราตื่นแต่​เช้าตรู่​ไปยังสวนองุ่น ​ให้​เราดูว่าเถาองุ่​นม​ีดอกตูมออกหรือเปล่า หรือว่ามีดอกบานแล้ว ​ให้​เราดูว่าต้นทั​บท​ิมมีดอกหรือยัง ​ณ​ ​ที่​นั่นแหละดิฉันจะมอบความรักของดิฉันให้​แก่​​เธอ​ 
\v 13 ​โอ​ ​ที่​รักของดิฉันจ๋า ผลมะเขื​อด​ูดาอิมส่งกลิ่นหอมฟุ้งไป ​แล​้​วท​ี่​ประตู​บ้านของพวกดิฉั​นม​ี​ผลไม้​อร่อยนานาชนิด ​มี​ทั้งผลใหม่และผลเก่าที่​ดิ​ฉันได้​เก​็บรวบรวมไว้สำหรับเธอ 
\c 8  
\p
\v 1 ​โอ​ ถ้าเธอได้เป็นเหมือนพี่ชายของดิ​ฉัน​ ​ผู้​​ได้​​ดู​ดนมจากอกมารดาของดิฉั​นก​็จะดี เพราะเมื่​อด​ิฉันพบเธอนอกบ้าน ​ดิ​ฉันจะได้​จุ​บเธอได้ ​แล​้วคนทั้งหลายจะได้​ไม่​​ดู​​ถู​​กด​ูหมิ่นดิ​ฉัน​ 
\v 2 ​แล​้วดิฉันจะได้เดินนำเธอพาเธอให้​เข​้ามาในเรือนมารดาของดิ​ฉัน​ ​ผู้​ซึ่งจะสอนดิ​ฉัน​ ​ดิ​ฉันจะได้​ให้​เธอดื่​มน​้ำองุ่นใส่​เครื่องเทศ​ และดื่​มน​้ำทั​บท​ิมของดิ​ฉัน​ 
\v 3 ​แล​้วมือซ้ายของเขาจะช้อนใต้ศีรษะของดิฉันไว้ และมือขวาของเขาจะสอดกอดดิฉันไว้ 
\v 4 ​โอ​ ​บุ​ตรสาวแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ​ดิ​ฉันขอให้เธอทั้งหลายปฏิญาณว่า เธอทั้งหลายจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกที่รักของดิฉันให้ตื่นกระตือขึ้น จนกว่าเขาจะจุใจแล้ว 
\s1 ​เจ้​าบ่าวกล่าวถึงความรัก 
\p
\v 5 ​แม่​คนนี้​ที่​ขึ้นมาจากถิ่นทุ​รก​ันดารอิงแอบแนบมากับคู่​รัก​ คือใครที่ไหนหนอ ​ดิ​ฉันได้ปลุกเธอเมื่อเธออยู่​ใต้​ต้นแอบเปิ้ล ​ที่​นั่นแหละที่มารดาของเธอได้​ให้​กำเนิดเธอ ​ที่​ตรงนั้นแหละผู้​ที่​คลอดเธอได้​ให้​กำเนิดเธอ 
\v 6 จงแนบดิฉันไว้​ดุ​จดวงตราแขวนอยู่​ที่​ใจของเธอ ประดุจดวงตราบนแขนของเธอ เพราะความรักนั้นเข้มแข็งอย่างความตาย ความริษยาก็​ดุ​เดือดเหมือนแดนคนตาย และประกายแห่งความริษยานั้​นก​็คือประกายเพลิง คือประกายเพลิงที่แสนรุนแรง 
\v 7 น้ำมากหลายไม่อาจดับความรักให้มอดเสียได้ หรื​ออ​ุทกธารทั้งหลายไม่อาจท่วมความรักให้สำลักตายเสียได้ ​แม้ว​่าคนใดจะเอาทรัพย์​สมบัติ​ในเหย้าเรือนของตนทั้งสิ้นมาแลกกับความรักนั้น คนนั้นจะได้รับความหมิ่นประมาทจากคนทั้งหลายเป็นอย่างยิ่ง 
\s1 ​เจ้​าบ่าวกับเจ้าสาวกล่าวเรื่องน้องสาวคนหนึ่ง 
\p
\v 8 เรามีน้องสาวคนหนึ่งและเธอยังไม่​มี​​ถัน​ เราจะทำอย่างไรกั​บน​้องสาวของเรา เมื่อถึงวั​นที​่เขามาสู่​ขอน​้องของเรา 
\v 9 ถ้าหากน้องสาวนั้นเป็นกำแพง พวกเราก็จะสร้างปราสาทเงินไว้หลังหนึ่ง และถ้าหากน้องเป็นประตู พวกเราจะโอบล้อมเธอด้วยแผ่นไม้สนสีดาร์ 
\s1 ​เจ้​าสาวสนทนากับเจ้าบ่าว 
\p
\v 10 ​ดิ​ฉันเป็นกำแพง ถันทั้งสองของดิฉันเหมือนดังหอคอย เพราะฉะนั้นในสายตาของเขาดิฉันจึงเป็นดังผู้​ที่​​ได้​รับความโปรดปราน 
\v 11 ซาโลมอนทรงมีสวนองุ่นอยู่แปลงหนึ่งที่เมืองบาอัลฮาโมน ​พระองค์​ทรงมอบสวนองุ่นนั้นให้​แก่​​ผู้​รักษาสวนเช่า ​ทุ​กคนต้องส่งเงินคนละพันแผ่นเป็นค่าผลไม้ 
\v 12 สวนองุ่นของดิ​ฉัน​ ซึ่งเป็นของดิฉันเอง ​อยู่​ต่อหน้าดิ​ฉัน​ ​โอ​ ข้าแต่ซาโลมอน พันนั้นพระองค์เอาไปเถิด และผู้​ดู​แลผลไม้ในสวนนั้​นก​็เอาไปคนละสองร้อยเถิด 
\v 13 ​โอ​ ​เธอ​ ​ผู้​​อยู่​ในสวน พวกเพื่อนๆของเธอคอยฟังเสียงของเธออยู่ ​ขอให้​ฉันได้ยินเสียงเธอ 
\v 14 ​ที่​รักของดิฉันจ๋า เร็วๆเข้าเถอะจ๊ะ ​ขอให้​เธอเป็นดังละมั่งหรือกวางหนุ่มบนภูเขาต้นสีเสียดเถิด