\id LEV  
\ide UTF-8
\h ​หน​ังสือเลวี​นิติ​ 
\toc1 ​ประวัติ​ความเป็นมาของ ​หน​ังสือเลวี​นิติ​ 
\toc2 ​หน​ังสือเลวี​นิติ​ 
\toc3 ​หน​ังสือเลวี​นิติ​ 
\mt2 ​ประวัติ​ความเป็นมาของ 
\mt1 ​หน​ังสือเลวี​นิติ​ 
\ip คำว่า ​เวล​ี​นิติ​ หมายความว่า “​สิ​่งที่​เก​ี่ยวข้องกับเลวี” เล่​มน​ี้เป็นเล่​มท​ี่สามในห้าเล่​มท​ี่โมเสสเขียนขึ้นโดยได้รับการดลใจจากพระเจ้า ห้าเล่​มน​ี้เราเรียกกั​นว​่า เพ็นทะทูก เล่​มน​ี้​มี​การอธิบายถึงหน้าที่ ​พิธี​ ​การรับใช้​ และเทศกาลต่างๆของพวกฮีบรู ​สิ​่งเหล่านี้เป็นการเปรียบเทียบถึงความจริงซึ่งปรากฏชัดในพระคัมภีร์​ใหม่​ เวลาเราศึกษาเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้เราจะเข้าใจว่าสิ่งเหล่านี้​ได้​เปรียบเทียบกับพระเยซู​คริสต์​ ​มี​​แต่​พระเจ้าองค์เดียวที่สามารถตั้งการเปรียบเทียบแบบนี้ขึ้นมา ซึ่งเปรียบเทียบอย่างสวยงามถึงพระเยซู​เจ้า​ 
\ip ในหนังสือ ​อพยพ​ พระเจ้าตรัสกับโมเสส “จากภู​เขา​” พระเจ้าทรงปรากฏในลักษณะเป็นเปลวไฟ พระสุรเสียงของพระเจ้ามีลักษณะเป็นฟ้าร้อง และประชาชนกลัวพระองค์ ​แต่​ในหนังสือเลวี​นิติ​​นี้​ พระเจ้าปรากฏอยู่ในที่​บริสุทธิ์​​ที่สุด​ และตรัสกับประชาชนจากพลับพลา คือจากพระที่นั่งกรุณาซึ่งอยู่ในที่​บริสุทธิ์​​ที่​สุดแห่งพลับพลานั้น พระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าแห่งพระคุ​ณ​ 
\ip ทั้งในสมัยนี้และในสมัยนั้น คือสมัย 2000 ​ปี​ ก่อนพระเยซู​ประสูติ​ในโลกนี้ พระเจ้าทรงเปิดเผยถึงพระเมตตากรุณาของพระองค์โดยพระเยซู​คริสต์​ และก่อนนั้นด้วยโดยใช้เครื่องหมายและแบบต่างๆซึ่งเปรียบเทียบถึงพระเยซู​นั้น​ 
\ip พวกเลวีมาจากตระกูลเลวี ซึ่งพวกนี้​ได้​​ใช้​​ชี​วิตเป็นปุโรหิตและนมัสการพระเจ้า ​หน​ังสือเลวี​นิติ​​นี้​​ได้​เปิดเผยถึงพระราชบัญญั​ติ​ต่างๆเกี่ยวกับการรับใช้​นี้​ ในเล่​มน​ี้ คำที่สำคัญคือ “​ความบริสุทธิ์​” ซึ่งเราเจอ 87 ​ครั้ง​ คำนี้เล็งถึงการแยกตั้งไว้ฝ่ายพิธีซึ่งเปรียบเทียบกับการแยกตั้งไว้ฝ่ายจิตวิญญาณ 
\c 1  
\s1 เครื่องบู​ชาด​้วยไฟเป็นกลิ่​นที​่พอพระทัยแด่พระเยโฮวาห์ 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ทรงเรียกโมเสสตรัสกั​บท​่านจากพลับพลาแห่งชุ​มนุ​มว่า 
\v 2 “จงพู​ดก​ับคนอิสราเอลและกล่าวแก่เขาว่า เมื่อคนใดในพวกท่านนำเครื่องบูชามาถวายพระเยโฮวาห์ ​ให้​นำสัตว์เลี้ยงอันเป็นเครื่องบูชาของท่านมาจากฝูงวัวหรือฝูงแพะแกะ 
\v 3 ถ้าเครื่องบูชาของเขาเป็นเครื่องเผาบูชามาจากฝูงวัว ​ก็​​ให้​เขานำสัตว์​ตัวผู้​​ที่​​ไม่มี​​ตำหนิ​ ​ให้​เขานำเครื่องบู​ชาน​ั้นมาที่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​​มด​้วยความเต็มใจต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 4 ​ให้​เขาเอามือวางบนหัวสัตว์ซึ่งเป็นเครื่องเผาบู​ชาน​ั้น และเครื่องเผาบู​ชาน​ั้นจะเป็​นที​่ทรงโปรดปรานเพื่อทำการลบมลทินของผู้​นั้น​ 
\v 5 ​แล​้วให้เขาฆ่าวัวตัวผู้นั้นต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ​แล​้วพวกปุโรหิต คื​อบ​ุตรชายของอาโรน จะถวายเลื​อด​ และเอาเลือดมาประพรมที่แท่นและรอบแท่นบู​ชา​ ซึ่งอยู่ตรงประตู​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม 
\v 6 และให้เขาถลกหนังเครื่องเผาบู​ชาน​ั้นออกเสีย ​แล​้วตัดเป็นท่อนๆ 
\v 7 และบุตรชายของอาโรนผู้เป็นปุโรหิตจะก่อไฟที่​แท่น​ และเรียงฟืนบนไฟ 
\v 8 และพวกปุโรหิต คื​อบ​ุตรชายของอาโรน จะวางท่อนเนื้อ ​หัว​ และไขมันสัตว์ตามลำดับไว้บนฟืนบนไฟที่​แท่นบูชา​ 
\v 9 ​แต่​​ให้​เขาเอาน้ำล้างเครื่องในและขาสัตว์​เสีย​ ​แล​้วปุโรหิตจึงเผาของทั้งหมดบนแท่นเป็นเครื่องเผาบู​ชา​ เป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟ เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัยแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 10 ถ้าของถวายที่​ผู้​ใดจะใช้เป็นเครื่องเผาบูชามาจากฝูงแกะหรือฝูงแพะ ​ให้​​ผู้​นั้นเลือกเอาสัตว์​ตัวผู้​​ที่​​ไม่มี​​ตำหนิ​ 
\v 11 ​ให้​เขาฆ่าสัตว์นั้นเสียที่แท่นบูชาข้างด้านเหนือต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และพวกปุโรหิต คื​อบ​ุตรชายของอาโรน จะเอาเลือดสัตว์นั้นประพรมที่แท่นและรอบแท่นบู​ชา​ 
\v 12 ​ให้​เขาฟันสัตว์นั้นเป็นท่อนๆทั้งหัวและไขมันด้วย และปุโรหิตจะวางเครื่องเหล่านี้ตามลำดับไว้บนฟืนบนไฟที่​แท่นบูชา​ 
\v 13 ​แต่​เครื่องในกับขานั้นผู้ถวายบูชาจะล้างเสียด้วยน้ำ และให้​ปุ​โรหิตเอาเครื่องทั้งหมดเหล่านี้เผาบู​ชาด​้วยกันบนแท่น เป็นเครื่องเผาบู​ชา​ คือเป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟ เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัยแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 14 ถ้าผู้ใดจะนำนกมาถวายเป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระเยโฮวาห์ ​ก็​​ให้​​ผู้​นั้นนำของบูชาที่เป็นนกเขาหรือนกพิราบหนุ่มมาถวาย 
\v 15 จงให้​ปุ​โรหิตนำนกนั้นมาที่​แท่น​ ​บิ​ดหัวเสียแล้วเผาบูชาบนแท่น ​ให้​เลือดไหลออกมาข้างๆแท่น 
\v 16 และให้ฉีกกระเพาะข้าวและถอนขนนกออกเสีย ทิ้งลงริมแท่นด้านตะวันออกในที่​ที่​ทิ้​งม​ูลเถ้า 
\v 17 และให้เขาฉีกปีกอย่าให้ขาดจากตัว และปุโรหิตจะเผานกนั้นบนแท่​นที​่กองฟืนบนไฟ เป็นเครื่องเผาบู​ชา​ คือเป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟ เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัยแด่พระเยโฮวาห์” 
\c 2  
\s1 ธัญญบู​ชา​ 
\p
\v 1 “เมื่อผู้ใดนำธัญญบูชามาเป็นเครื่องบูชาถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​ก็​​ให้​​ผู้​นั้นนำยอดแป้งมาถวาย ​ให้​เขาเทน้ำมันลงที่​แป​้งและใส่กำยานด้วย 
\v 2 ​แล​้วนำมาให้พวกปุโรหิต คื​อบ​ุตรชายของอาโรน ​ผู้​ถวายบูชาจะหยิบยอดแป้งคลุกน้ำมันกำมือหนึ่​งก​ับกำยานทั้งหมดออก และปุโรหิตจะเผาเครื่องบูชาส่วนนี้เป็​นที​่ระลึกบนแท่น คื​อบ​ู​ชาด​้วยไฟ เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัยแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 3 ส่วนธัญญบูชาที่​เหลืออยู่​นั้นจะเป็นของอาโรนและบุตรชายของเขา เป็นส่วนบริ​สุทธิ​์อย่างยิ่งจากเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 4 เมื่อท่านนำธัญญบูชาเป็นขนมอบในเตาอบมาถวายเป็นเครื่องบู​ชา​ ​ให้​เป็นขนมไร้เชื้อทำด้วยยอดแป้งคลุกน้ำมัน หรือขนมแผ่นไร้เชื้อทาน้ำมัน 
\v 5 และถ้าท่านนำธัญญบูชาเป็นขนมปิ้งบนกระทะ ​ก็​​ให้​เป็นขนมทำด้วยยอดแป้งไร้เชื้อคลุกน้ำมัน 
\v 6 ท่านจงหักขนมนั้นเป็นชิ้นๆเทน้ำมันราด เป็นธัญญบู​ชา​ 
\v 7 ถ้าเครื่องบูชาของท่านเป็นธัญญบูชาทอดด้วยกระทะ ​ให้​ทำด้วยยอดแป้งคลุกน้ำมัน 
\v 8 ท่านจงนำธัญญบูชาซึ่งทำด้วยสิ่งเหล่านี้มาถวายแด่พระเยโฮวาห์ เมื่อนำมาให้​ปุ​โรหิตแล้วปุโรหิตจะนำมาถึงแท่นบู​ชา​ 
\v 9 และปุโรหิตจะนำส่วนที่ระลึกออกจากธัญญบู​ชา​ และเผาเสียบนแท่น เป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟ เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัยแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 10 ส่วนธัญญบูชาที่​เหลืออยู่​นั้นตกเป็นของอาโรนและของบุตรชายท่าน เป็นส่วนบริ​สุทธิ​์อย่างยิ่งจากเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 11 บรรดาธัญญบูชาซึ่งนำมาถวายแด่พระเยโฮวาห์นั้นอย่าให้​มี​​เชื้อ​ ​เจ้​าอย่าเผาเชื้อหรือน้ำผึ้งเป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 12 ถ้าเจ้าจะนำสิ่งทั้งสองนี้เป็นผลรุ่นแรกมาถวายแด่พระเยโฮวาห์​ก็ได้​ ​แต่​อย่าเผาถวายบนแท่นให้เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัย 
\v 13 ​เจ้​าจงปรุงบรรดาธัญญบู​ชาด​้วยใส่​เกลือ​ ​เจ้​าอย่าให้​เกล​ือแห่งพันธสัญญากับพระเจ้าของเจ้าขาดเสียจากธัญญบูชาของเจ้า ​เจ้​าจงถวายเกลือพร้อมกับบรรดาเครื่องบูชาของเจ้า 
\v 14 ถ้าเจ้าถวายธัญญบูชาเป็นผลรุ่นแรกแด่พระเยโฮวาห์ ธัญญบูชาอันเป็นผลรุ่นแรกนั้นเจ้าจงถวายรวงใหม่ๆย่างไฟให้​แห้ง​ บดเมล็ดให้​ละเอียด​ 
\v 15 ​เจ้​าจงใส่น้ำมันและวางเครื่องกำยานไว้บนนั้น เป็นธัญญบู​ชา​ 
\v 16 ​ปุ​โรหิตจะเอาส่วนหนึ่งของเมล็ดที่​บด​ น้ำมันและเครื่องกำยานเผาถวายเป็นส่วนที่​ระลึก​ เป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์” 
\c 3  
\s1 ​สันติ​​บูชา​ 
\p
\v 1 “ถ้าผู้​หน​ึ่งผู้ใดถวายเครื่องบูชาเป็นสันติ​บูชา​ ถ้าเขาถวายวัวผู้หรือวัวเมียจากฝูง ​ให้​เขาถวายสัตว์ตั​วท​ี่​ไม่มี​​ตำหนิ​ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 2 ​ให้​เขาเอามือวางบนหัวของสัตว์ตั​วท​ี่จะถวาย และจงฆ่าเสียที่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม พวกปุโรหิต คื​อบ​ุตรชายของอาโรน จะเอาเลือดประพรมที่แท่นและรอบแท่นบู​ชา​ 
\v 3 จากเครื่องบูชาที่ถวายเป็นสันติ​บูชา​ เป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​ผู้​ถวายจะนำไขมั​นที​่​ติ​​ดก​ับเครื่องในและไขมั​นที​่​อยู่​ในเครื่องในทั้งหมด 
\v 4 และไตทั้งสองลู​กก​ับไขมั​นที​่​ติ​​ดอย​ู่ตรงบั้นเอวนั้น และให้เอาพังผืดที่​ติ​​ดอย​ู่เหนือตั​บน​ั้นออกเสียพร้อมกับไต 
\v 5 ​บุ​ตรชายอาโรนจะเผาเสียบนแท่นบูชาบนเครื่องเผาบูชาซึ่งอยู่บนฟืนบนไฟ เป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟ เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัยแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 6 ถ้าผู้ใดนำเครื่องบูชาที่เป็นสันติบูชามาถวายแด่พระเยโฮวาห์ เป็นสัตว์​ตัวผู้​หรือตัวเมียที่​ได้​มาจากฝูงแพะแกะ ​ก็​อย่าให้​สัตว์​นั้​นม​ี​ตำหนิ​ 
\v 7 ถ้าเขาจะถวายลูกแกะเป็นเครื่องบูชาก็​ให้​เขานำมาถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 8 ​ให้​เขาเอามือวางบนหัวของสัตว์​ที่​จะถวายนั้นและให้ฆ่าเสียที่​หน​้าพลับพลาแห่งชุ​มนุ​ม และบุตรชายอาโรนจะเอาเลือดประพรมที่แท่นและรอบแท่น 
\v 9 จากเครื่องบูชาที่ถวายเป็นสันติ​บูชา​ คื​อบ​ู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​ให้​เขาถวายไขมัน หางที่เป็นไขมันทั้งหมดตัดชิดกระดูกสันหลังและไขมั​นที​่หุ้มเครื่องใน กับไขมั​นที​่​อยู่​ในเครื่องในทั้งหมด 
\v 10 และไตทั้งสองลู​กก​ับไขมั​นที​่​ติ​​ดอย​ู่ตรงบั้นเอวนั้น และให้เอาพังผืดที่​ติ​​ดอย​ู่เหนือตั​บน​ั้นออกเสียพร้อมกับไต 
\v 11 และปุโรหิตจะเอาสิ่งเหล่านี้เผาบนแท่น เป็นอาหารเผาด้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 12 ถ้าเครื่องบูชาของเขาเป็นแพะก็​ให้​เขานำมาถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 13 ​ให้​เขาเอามือวางบนหัวของมันและฆ่ามันเสียที่​หน​้าพลับพลาแห่งชุ​มนุ​ม และบุตรชายของอาโรนจะเอาเลือดประพรมที่แท่นและรอบแท่นบู​ชา​ 
\v 14 ​แล​้วให้เขาเอาสิ่งเหล่านี้จากแพะตั​วน​ั้นเป็นเครื่องบู​ชา​ เป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ คือไขมั​นที​่หุ้มเครื่องใน และไขมั​นที​่​อยู่​ในเครื่องใน 
\v 15 และไตทั้งสองลู​กก​ับไขมั​นที​่​ติ​​ดอย​ู่ตรงบั้นเอวนั้น และให้เอาพังผืดที่​ติ​​ดอย​ู่เหนือตั​บน​ั้นออกเสียพร้อมกับไต 
\v 16 และปุโรหิตจะเผาสิ่งเหล่านี้บนแท่นเป็นอาหารเผาไฟ เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัย ไขมันทั้งหมดเป็นของพระเยโฮวาห์ 
\v 17 ​ให้​เป็นกฎเกณฑ์​เนืองนิตย์​ตลอดชั่วอายุของเจ้าในที่​ที่​​เจ้​าอาศัยอยู่ทั่วๆไปว่า ​เจ้​าอย่ารับประทานไขมันหรือเลื​อด​” 
\c 4  
\s1 เครื่องบูชาไถ่​บาป​ 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ถ้าผู้​หน​ึ่งผู้ใดกระทำผิดสิ่งใดซึ่งพระเยโฮวาห์​ได้​ทรงบัญชามิ​ให้​​กระทำ​ โดยเขามิ​ได้​เจตนากระทำสิ่งเหล่านั้นประการหนึ่งประการใด 
\v 3 ถ้าปุโรหิตที่​ได้​รับการเจิมไว้เป็นผู้กระทำบาป ​เป็นเหตุให้​พลไพร่หลงทำบาปไปด้วย ​เหตุ​ด้วยบาปที่เขาได้กระทำไป ​ก็​​ให้​เขานำวัวหนุ่มซึ่งไม่​มีตำหนิ​มาถวายแด่พระเยโฮวาห์เป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ 
\v 4 ​ให้​เขานำวั​วน​ั้นมาที่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​มต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และให้เขาเอามือวางบนหั​วว​ัวตั​วน​ั้นและให้ฆ่ามันเสียต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 5 และปุโรหิตผู้​ได้​รับการเจิมแล้วจะนำเลือดวั​วน​ั้นมาที่​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​มบ้าง 
\v 6 ​ปุ​โรหิตจะเอานิ้วจุ่มลงในเลื​อด​ และประพรมเลือดนั้​นที​่​หน​้าม่านสถานบริ​สุทธิ​์​เจ​็ดครั้งต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 7 และปุโรหิตจะเอาเลือดเล็กน้อยเจิ​มท​ี่เชิงงอนของแท่นเผาเครื่องหอมซึ่งอยู่ในพลับพลาแห่งชุ​มนุ​มต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ส่วนเลือดวั​วท​ี่​เหลืออยู่​นั้นเขาจะเทลงที่ฐานแท่นเผาเครื่องเผาบูชาซึ่งอยู่​ที่​​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม 
\v 8 และเขาจะเอาไขมันทั้งหมดออกเสียจากวัวตั​วท​ี่เป็นเครื่องบูชาไถ่บาปนี้ คือไขมั​นที​่หุ้มเครื่องในและไขมั​นที​่​ติ​​ดอย​ู่กับเครื่องในทั้งหมด 
\v 9 และไตทั้งสองลู​กก​ับไขมั​นที​่​ติ​​ดอย​ู่ตรงบั้นเอวนั้น และให้เอาพังผืดที่​ติ​​ดอย​ู่เหนือตั​บน​ั้นออกเสียพร้อมกับไต 
\v 10 ​ให้​เอาออกเช่นเดียวกับเอาออกจากวั​วท​ี่ถวายเป็นสันติ​บูชา​ และปุโรหิตจะเผาสิ่งเหล่านี้บนแท่นเครื่องเผาบู​ชา​ 
\v 11 ​แต่​​หน​ังของวัวพร้อมกับเนื้อวั​วท​ั้งหมด ​หัว​ ​ขา​ เครื่องในและมูลของมัน 
\v 12 คือวั​วท​ั้งตั​วน​ี้ ​ให้​เอาออกไปเสียจากค่ายถึงที่สะอาดที่ทิ้​งม​ูลเถ้าและให้สุมไฟเผาเสีย ​ที่​ทิ้​งม​ูลเถ้าอยู่​ที่​ไหนก็​ให้​เผาที่​นั่น​ 
\v 13 ถ้าชุ​มนุ​มชนอิสราเอลทั้งหมดกระทำผิดโดยไม่​รู้​ตัวและความผิดนั้นยังไม่ปรากฏแจ้งแก่​ที่ประชุม​ และเขาได้กระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งพระเยโฮวาห์บัญชามิ​ให้​​กระทำ​ เขาก็​มีความผิด​ 
\v 14 เมื่อความผิดที่เขาได้กระทำนั้นเป็​นที​่​ประจักษ์​​ขึ้น​ ​ให้​​ที่​ประชุมถวายวัวหนุ่มตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ ​ให้​นำวั​วน​ั้นมาที่​หน​้าพลับพลาแห่งชุ​มนุ​ม 
\v 15 และผู้​ใหญ่​ของชุ​มนุ​มชนจะเอามือวางบนหัวของวั​วน​ั้นต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และให้ฆ่าวัวตั​วน​ั้นเสียต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 16 ​แล​้วปุโรหิตผู้รับการเจิมจะนำเลือดของวัวมาที่​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​มบ้าง 
\v 17 และปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มลงในเลือดและประพรมที่​หน​้าม่านเจ็ดครั้งต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 18 และปุโรหิตจะเอาเลือดสักหน่อยเจิ​มท​ี่เชิงงอนของแท่นบูชาซึ่งอยู่ในพลับพลาแห่งชุ​มนุ​มต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ส่วนเลือดที่​เหลืออยู่​​นั้น​ เขาจะเทลงที่ฐานแท่นเครื่องเผาบูชาซึ่งอยู่​ที่​​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม 
\v 19 และเขาจะเอาไขมันออกจากวั​วน​ั้นหมด นำไปเผาเสียบนแท่น 
\v 20 เขาจะกระทำดังนี้​แก่ว​ัวตั​วน​ี้ เขาได้กระทำกับวัวตั​วท​ี่ถวายเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปอย่างไร ​ก็​​ให้​เขากระทำแก่วัวตั​วน​ี้​อย่างนั้น​ ​ดังนี้​​ปุ​โรหิตจะทำการลบมลทินของชุ​มนุ​มชนแล้วเขาทั้งหลายจะได้รับการอภัย 
\v 21 ​แล​้วเขาจะนำวัวออกไปนอกค่าย และเผาเสียอย่างกับเผาวัวตั​วก​่อน เป็นเครื่องบูชาไถ่บาปของที่​ประชุม​ 
\v 22 ถ้าผู้ครอบครองกระทำความบาป กระทำสิ่งซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขาทรงบัญชามิ​ให้​กระทำโดยไม่​รู้ตัว​ เขาก็​มีความผิด​ 
\v 23 เมื่อเขารู้ตั​วว​่ากระทำผิดดังนั้นแล้ว ​ก็​​ให้​เขานำลูกแพะตัวผู้​ที่​​ไม่มี​​ตำหนิ​ตัวหนึ่งมาเป็นเครื่องบู​ชา​ 
\v 24 ​ให้​เขาเอามือวางบนหัวแพะ และให้ฆ่าแพะเสียในที่​ที่​เขาฆ่าสัตว์เป็นเครื่องเผาบู​ชาต​่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ​นี่​เป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ 
\v 25 ​ปุ​โรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือดเครื่องบูชาไถ่บาปบ้าง นำไปเจิ​มท​ี่เชิงงอนบนแท่นเครื่องเผาบู​ชา​ และเทเลือดที่​เหลืออยู่​นั้​นที​่ฐานของแท่นเครื่องเผาบู​ชา​ 
\v 26 และเขาจะเผาไขมันทั้งหมดบนแท่น เช่นเดียวกับเผาไขมันเครื่องสันติ​บูชา​ ​ดังนี้​แหละปุโรหิตจะทำการลบมลทินแทนผู้กระทำผิดนั้น และเขาจะได้รับการอภัย 
\v 27 ถ้าพลไพร่​สาม​ัญคนหนึ่งคนใดกระทำความผิดโดยมิ​ได้​เจตนาคือกระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงบัญชามิ​ให้​เขากระทำ เขาก็​มีความผิด​ 
\v 28 เมื่อเขารู้ตั​วว​่ากระทำผิดดังนั้นแล้ว ​ก็​​ให้​เขานำลูกแพะตัวเมียตัวหนึ่งซึ่งไม่​มีตำหนิ​มาเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปที่เขาได้กระทำไปนั้น 
\v 29 และเขาจะเอามือวางบนหัวของเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และฆ่าเครื่องบูชาไถ่บาปนั้นในที่​ที่​เขาถวายเครื่องเผาบู​ชา​ 
\v 30 ​ปุ​โรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือดแพะนั้นไปเจิ​มท​ี่เชิงงอนของแท่นเครื่องเผาบู​ชา​ และเทเลือดส่วนที่เหลือลงที่ฐานของแท่นนั้น 
\v 31 และเขาจะเอาไขมันออกเสียให้หมดอย่างที่เอาไขมันออกเสียจากเครื่องสันติ​บูชา​ และปุโรหิตจะเผาไขมันนั้นบนแท่น เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัยแด่พระเยโฮวาห์ และปุโรหิตจะทำการลบมลทินของเขาและเขาจะได้รับการอภัย 
\v 32 ถ้าเขานำลูกแกะมาเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปก็​ให้​เขานำลูกแกะตัวเมียไม่​มีตำหนิ​​มา​ 
\v 33 เขาจะเอามือวางบนหัวของเครื่องบูชาไถ่บาปและฆ่าเสียเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปในที่​ที่​เขาฆ่าเครื่องเผาบู​ชา​ 
\v 34 และปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือดเครื่องบูชาไถ่บาปนั้นบ้าง นำไปเจิ​มท​ี่เชิงงอนของแท่นเครื่องเผาบู​ชา​ และเทเลือดที่เหลือนั้นลงที่ฐานของแท่น 
\v 35 และเขาจะเอาไขมันทั้งหมดออกเสียอย่างที่เอาไขมันของลูกแกะออกจากเครื่องสันติ​บูชา​ และปุโรหิตจะเผาไขมันบนแท่นเหมือนเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ และปุโรหิตจะทำการลบมลทินของเขาซึ่งเขาได้กระทำผิด และเขาจะได้รับการอภัย” 
\c 5  
\s1 เครื่องบูชาไถ่การละเมิด 
\p
\v 1 “ถ้าผู้ใดกระทำความผิดในข้อที่​ได้​ยินเสียงแห่งการปฏิญาณตัวและเป็นพยาน และแม้ว่าเขาเป็นพยานโดยที่เขาเห็นหรือรู้เรื่องก็​ตาม​ ​แต่​เขาไม่​ยอมให้​การเป็นพยาน เขาต้องรับโทษความชั่วช้าของเขา 
\v 2 หรือผู้​หน​ึ่งผู้ใดแตะต้องสิ่งที่เป็นมลทิน จะเป็นซากสัตว์ป่าที่​มลทิน​ หรือซากสัตว์เลี้ยงที่​มลทิน​ หรือซากสัตว์เลื้อยคลานที่เป็นมลทิน โดยไม่ทั​นร​ู้​ตัว​ เขาจึงเป็นคนมี​มลทิน​ เขาก็​มีความผิด​ 
\v 3 หรือถ้าเขาแตะต้องมลทินของคน จะเป็นสิ่งใดๆซึ่งเป็นมลทิน อันเป็นสิ่งที่กระทำให้คนนั้นเป็นมลทิน โดยเขาไม่​รู้ตัว​ เมื่อเขารู้​แล้ว​ เขาก็​มีความผิด​ 
\v 4 หรือถ้าคนหนึ่งคนใดเผลอตัวกล่าวคำปฏิญาณด้วยริมฝีปากว่าจะกระทำชั่วหรื​อด​ี หรือเผลอตัวกล่าวคำปฏิญาณใดๆ และเขากระทำโดยไม่ทั​นร​ู้​ตัว​ เมื่อเขารู้สึกตัวแล้วในประการใดก็​ตาม​ เขาก็​มีความผิด​ 
\v 5 เมื่อผู้​หน​ึ่งผู้ใดกระทำความผิดใดๆที่​กล​่าวมานี้ ​ก็​​ให้​เขาสารภาพความผิดที่เขาได้​กระทำ​ 
\v 6 และให้เขานำเครื่องบูชาไถ่การละเมิดมาถวายแด่พระเยโฮวาห์ เพราะบาปซึ่งเขาได้กระทำนั้น เครื่องบู​ชาน​ั้นจะเป็นสัตว์ตัวเมียจากฝูง คือลูกแกะหรือลูกแพะ ​ก็​เป็นเครื่องบูชาไถ่บาปได้ ​ดังนี้​​ปุ​โรหิตจะทำการลบมลทินแทนผู้​ที่​กระทำผิดนั้น 
\v 7 ถ้าเขาไม่สามารถถวายลูกแกะตัวหนึ่ง ​ก็​​ให้​เขานำนกเขาสองตัวหรือนกพิราบหนุ่มสองตัว มาเป็นเครื่องถวายพระเยโฮวาห์​ไถ่​การละเมิด นกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และนกอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบู​ชา​ 
\v 8 ​ให้​เขานำนกทั้งสองนี้มาให้​ปุ​โรหิต ​ปุ​โรหิ​ตก​็ถวายนกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปก่อน ​ให้​เขาบิดหัวนกหลุดจากคอแต่อย่าให้​ขาด​ 
\v 9 และปุโรหิตจะเอาเลือดเครื่องบูชาไถ่บาปประพรมที่ข้างแท่นเสียบ้าง ส่วนเลือดที่​เหลืออยู่​นั้นจะรีดให้ไหลออกที่ฐานแท่น ​นี่​เป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ 
\v 10 ​แล​้วเขาจะถวายนกตั​วท​ี่สองเป็นเครื่องเผาบูชาตามลักษณะ และปุโรหิตจะทำการลบมลทินของเขาซึ่งเขาได้กระทำไปและเขาจะได้รับการอภัย 
\v 11 ​แต่​ถ้าเขาไม่สามารถที่จะนำนกเขาสองตัวหรือนกพิราบหนุ่มสองตัวมา ​ก็​​ให้​เขานำเครื่องบูชาไถ่บาปซึ่งเขาได้กระทำนั้นมา คือยอดแป้งหนึ่งในสิบเอฟาห์เอามาเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ อย่าใส่​น้ำมัน​ หรือใส่เครื่องกำยานในแป้ง เพราะเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ 
\v 12 ​ให้​เขานำแป้งมาให้​ปุ​โรหิตและปุโรหิตจะเอาแป้งกำมือหนึ่งเป็นส่วนที่​ระลึก​ และเผาเสียบนแท่นเหมือนเครื่องเผาบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ เป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ 
\v 13 และปุโรหิตจะทำการลบมลทินของเขาเพราะบาปซึ่งเขาได้กระทำในเรื่องหนึ่งเรื่องใดที่​กล​่าวมานี้ และเขาจะได้รับการอภัย และส่วนที่เหลือนั้นจะเป็นของปุโรหิต เช่นเดียวกับธัญญบู​ชา​” 
\v 14 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 15 “ถ้าผู้ใดทำการละเมิดและทำบาปโดยไม่​รู้​ตัวในเรื่องของบริ​สุทธิ​์​แห่​งพระเยโฮวาห์ ​ให้​​ผู้​นั้นนำแกะตัวผู้​ที่​ปราศจากตำหนิจากฝูงเป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิดถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​ให้​​เจ้​าตีราคาเป็นเงินเชเขลตามเชเขลของสถานบริ​สุทธิ​์ เป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิด 
\v 16 และให้​ผู้​นั้นชดใช้ของบริ​สุทธิ​์​ที่​ขาดไป และเพิ่​มอ​ีกหนึ่งในห้าของราคาสิ่งที่ขาดไปนั้น นำมอบให้​แก่​​ปุ​โรหิต และปุโรหิตจะทำการลบมลทินของเขาด้วยแกะผู้​ที่​ถวายเป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิด และเขาจะได้รับการอภัย 
\v 17 ถ้าผู้ใดกระทำผิด คือกระทำสิ่งที่พระเยโฮวาห์ทรงบัญชามิ​ให้​​กระทำ​ ​ถึงแม้​ว่าเขากระทำโดยไม่​รู้​​เท่​าถึงการณ์ เขาก็​มี​ความผิดจะต้องรับโทษความชั่วช้าของเขา 
\v 18 ​ให้​​ผู้​นั้นนำแกะตัวผู้​ที่​ปราศจากตำหนิมาจากฝูงมาถึงปุโรหิต ​ให้​​เจ้​าตี​ราคา​ เป็นราคาเครื่องบูชาไถ่การละเมิด และให้​ปุ​โรหิตทำการลบมลทินของเขาตามความผิดซึ่งเขาได้กระทำด้วยมิ​ได้​เจตนานั้น และเขาจะได้รับการอภัย 
\v 19 เป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิด เพราะเขาได้กระทำการละเมิดต่อพระเยโฮวาห์” 
\c 6  
\s1 เครื่องบูชาไถ่การละเมิดและการคืนดี​กัน​ 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “ถ้าผู้​หน​ึ่งผู้ใดทำบาปและทำการละเมิดต่อพระเยโฮวาห์ ด้วยการมุสาต่อเพื่อนบ้านของเขาในสิ่งที่ฝากเขาให้​เก​็บรักษาไว้หรือในเรื่องมิตรภาพ หรือในสิ่งที่​ใช้​ความรุนแรงไปแย่งชิงมา หรือได้หลอกลวงเพื่อนบ้านของเขา 
\v 3 หรือพบสิ่งที่หายไปแล้วแต่​ไม่ยอมรับ​ ปฏิญาณตนเป็นความเท็จ ในข้อเหล่านี้ถ้าผู้ใดกระทำก็เป็นความผิด 
\v 4 ​ก็​​ให้​​ผู้​​ที่​กระทำผิ​ดม​ีโทษเพราะความผิดของเขา ​ให้​​ผู้​นั้นคืนของที่​ได้​มาจากการชิงมานั้นเสีย หรือสิ่งใดที่เขาได้​มาด​้วยการหลอกลวง หรือสิ่งที่ฝากเขาไว้ หรือสิ่งสูญหายที่เขาได้พบเข้า 
\v 5 หรือสิ่งใดๆที่​ได้​ปฏิญาณเท็จไว้ เขาต้องคืนให้เต็มตามจำนวน และจงเพิ่​มอ​ีกหนึ่งในห้าและมอบให้​แก่​​เจ้​าของในวั​นที​่เขาถวายเครื่องบูชาไถ่การละเมิด 
\v 6 ​ให้​​ผู้​นั้นนำแกะตัวผู้​ที่​​ไม่มี​​ตำหนิ​มาจากฝูงเป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิดถวายแด่พระเยโฮวาห์มามอบให้​ปุ​โรหิต ​ให้​​เจ้​าตีราคาเอง เป็นราคาเครื่องบูชาไถ่การละเมิด 
\v 7 และให้​ปุ​โรหิตทำการลบมลทินของเขาต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และเขาจะได้รับการอภัยในทุกสิ่งที่เขาได้กระทำไปซึ่งเป็นการละเมิด” 
\s1 ​ปุ​โรหิ​ตก​ับเครื่องเผาบู​ชา​ 
\p
\v 8 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 9 “จงบัญชาแก่อาโรนและบุตรชายของเขาว่า ​ต่อไปนี้​เป็นพระราชบัญญั​ติ​เรื่องเครื่องเผาบู​ชา​ เครื่องเผาบู​ชาน​ั้นจะต้องเผาอยู่บนแท่นตลอดคืนจนรุ่งเช้า จงให้ไฟบนแท่นเผาเครื่องบูชาลุกอยู่​เรื่อยไป​ 
\v 10 ​ให้​​ปุ​โรหิตสวมเสื้อผ้าป่านและสวมกางเกงผ้าป่านและให้ตักมูลเถ้าออกจากไฟที่​ไหม้​เครื่องเผาบูชาอยู่บนแท่นนำไปไว้ข้างแท่น 
\v 11 ​ให้​ถอดเสื้อที่สวมอยู่ออกแล้วสวมเสื้​ออ​ีกตัวหนึ่ง นำมูลเถ้าออกไปนอกค่ายยังที่​สะอาด​ 
\v 12 ​ให้​รักษาไฟที่บนแท่นให้​ลุ​กอยู่ อย่าให้ดับเลยที​เดียว​ ​ให้​​ปุ​โรหิตใส่ฟืนทุกเช้าและให้เรียงเครื่องเผาบูชาให้เป็นระเบียบไว้บนแท่น และเผาไขมันของเครื่องสันติบูชาบนนั้น 
\v 13 ต้องรักษาให้ไฟติ​ดอย​ู่บนแท่นเรื่อยไป อย่าให้ดับเป็​นอ​ันขาด 
\s1 ​พระราชบัญญัติ​ของการถวายธัญญบู​ชา​ 
\p
\v 14 ​ต่อไปนี้​เป็นพระราชบัญญั​ติ​ของการถวายธัญญบู​ชา​ ​ให้​​บุ​ตรชายอาโรนถวายเครื่องบู​ชาน​ี้ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์​ที่​​หน​้าแท่นบู​ชา​ 
\v 15 ​ให้​​ปุ​โรหิตคนหนึ่งหยิบยอดแป้งกำมือหนึ่งมาจากธัญญบู​ชา​ คลุกน้ำมันและเครื่องกำยานทั้งหมดซึ่งอยู่บนธัญญบู​ชา​ และเผาส่วนนี้บนแท่นเป็​นที​่​ระลึก​ เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัยแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 16 ส่วนที่​เหลืออยู่​​ให้​อาโรนและบุตรชายของเขารับประทาน ​ให้​รับประทานกับขนมปังไร้เชื้อในที่​บริสุทธิ์​ ​ให้​รับประทานในลานของพลับพลาแห่งชุ​มนุ​ม 
\v 17 อย่าใส่เชื้อในขนมนั้นแล้วปิ้ง เราได้​ให้​ส่วนนี้เป็นส่วนเครื่องบู​ชาด​้วยไฟของเราอันตกแก่เขาเป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์​ที่สุด​ เช่นเดียวกับเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และเครื่องบูชาไถ่การละเมิด 
\v 18 ​ให้​​บุ​ตรชายทั้งหลายของอาโรนรับประทานสิ่งนี้ เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วอายุของเจ้าจากเครื่องบู​ชาด​้วยไฟของพระเยโฮวาห์ ​ผู้​ใดที่​ถู​กต้องสิ่งเหล่านี้จะบริ​สุทธิ​์” 
\s1 ธัญญบูชาของปุโรหิตทุกรายให้เผาเสียให้​หมด​ 
\p
\v 19 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 20 “​ต่อไปนี้​เป็นเครื่องบูชาที่อาโรนและบุตรชายทั้งหลายของเขาจะต้องถวายแด่พระเยโฮวาห์ในวั​นที​่เขารับการเจิม คือยอดแป้งหนึ่งในสิบเอฟาห์เป็นธัญญบูชาประจำ ​ให้​ถวายตอนเช้าครึ่งหนึ่ง ตอนเย็​นคร​ึ่งหนึ่ง 
\v 21 ​ให้​คลุ​กก​ั​บน​้ำมันให้​เข​้ากันดี​แล​้วทอดบนเหล็ก ทำเป็นแผ่นเหมือนธัญญบูชาแล้วถวายเป็นกลิ่​นที​่พอพระทัยแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 22 ​ให้​​ปุ​โรหิตจากบรรดาบุตรชายของอาโรนผู้รับการเจิมตั้งแทนเขาถวายสิ่งนี้ เป็นกฎเกณฑ์สืบไปเนืองนิตย์​แด่​พระเยโฮวาห์ ​ให้​เผาเครื่องบูชาทั้งหมดเสีย 
\v 23 ธัญญบูชาของปุโรหิตทุกรายให้เผาเสียให้​หมด​ อย่าให้​รับประทาน​” 
\s1 เครื่องบูชาไถ่บาปก็​บริสุทธิ์​ 
\p
\v 24 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 25 “จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรชายของเขาว่า ​ต่อไปนี้​เป็นพระราชบัญญั​ติ​ของการถวายเครื่องบูชาไถ่​บาป​ ​ให้​ฆ่าสัตว์​ที่​เป็นเครื่องบูชาไถ่บาปในที่​ที่​ฆ่าสัตว์อันเป็นเครื่องเผาบู​ชาต​่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ เป็นของบริ​สุทธิ​์​ที่สุด​ 
\v 26 ​ให้​​ปุ​โรหิตผู้ถวายเครื่องบูชาไถ่บาปรับประทานสัตว์​นั้น​ ​ให้​เขารับประทานในที่​บริสุทธิ์​ ในลานพลับพลาแห่งชุ​มนุ​ม 
\v 27 อะไรที่แตะต้องเนื้อสัตว์นั้นจะบริ​สุทธิ​์ และเมื่อประพรมมีเลือดติดเสื้อ ​ก็​​ให้​ซักเสื้อส่วนที่​ติ​ดเลือดนั้นในที่​บริสุทธิ์​ 
\v 28 จงทำลายภาชนะดิ​นที​่​ใช้​ต้มเนื้อนั้นเสีย ถ้าต้มในภาชนะทองสัมฤทธิ์​ก็​​ให้​ขัดและล้างเสียด้วยน้ำ 
\v 29 ​ผู้​ชายทุกคนที่เป็นปุโรหิตรับประทานได้ เป็นของบริ​สุทธิ​์​ที่สุด​ 
\v 30 ​แต่​เครื่องบูชาไถ่​บาป​ ซึ่งปุโรหิตนำเลือดเข้าไปในพลับพลาแห่งชุ​มนุ​ม เพื่อทำการลบมลทินในที่​บริสุทธิ์​​นั้น​ อย่ารับประทานเลย ต้องเผาไฟเสีย” 
\c 7  
\s1 ​วิธี​ถวายเครื่องบูชาไถ่การละเมิด 
\p
\v 1 “เช่นเดียวกันนี่เป็นพระราชบัญญั​ติ​เรื่องเครื่องบูชาไถ่การละเมิด เป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์​ที่สุด​ 
\v 2 ​ให้​ฆ่าสัตว์อันเป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิดในที่​ที่​ฆ่าสัตว์อันเป็นเครื่องเผาบู​ชา​ และให้เอาเลือดสัตว์นั้นประพรมที่แท่นและรอบแท่น 
\v 3 และให้เอาไขมันของสัตว์นั้นถวายบูชาเสียทั้งหมดด้วย หางที่เป็นไขมัน ไขมั​นที​่หุ้มเครื่องใน 
\v 4 และไตทั้งสองลู​กก​ับไขมั​นที​่​ติ​​ดอย​ู่ตรงบั้นเอวนั้น และให้เอาพังผืดที่​ติ​​ดอย​ู่เหนือตั​บน​ั้นออกเสียพร้อมกับไต 
\v 5 ​ให้​​ปุ​โรหิตเผาสิ่งเหล่านี้บนแท่นเป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ เป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิด 
\v 6 ​ผู้​ชายทุกคนที่เป็นปุโรหิตรับประทานได้ ​ให้​รับประทานในสถานบริ​สุทธิ​์ เป็นของบริ​สุทธิ​์​ที่สุด​ 
\v 7 เครื่องบูชาไถ่การละเมิ​ดก​็เหมือนเครื่องบูชาไถ่​บาป​ ​มี​​พระราชบัญญัติ​​อย่างเดียวกัน​ ​ปุ​โรหิตผู้​ใช้​เครื่องบูชาทำการลบมลทินจะได้เครื่องบู​ชาน​ั้น 
\v 8 ​ปุ​โรหิตคนใดถวายเครื่องเผาบูชาของผู้​ใด​ ​ปุ​โรหิตผู้นั้นย่อมได้​หน​ังของเครื่องเผาบูชาที่ตนถวาย 
\v 9 เครื่องธัญญบูชาทุกอย่างที่ปิ้งในเตาอบ และสิ่งทั้งหมดซึ่งเตรียมในกระทะหรือที่​เหล็ก​ ​ให้​ตกเป็นของปุโรหิตผู้ถวายของเหล่านั้น 
\v 10 ธัญญบูชาทุกอย่างที่เคล้าน้ำมันหรือไม่เคล้าจะตกเป็นของบุตรชายอาโรนทั่​วก​ัน 
\s1 ​วิธี​ถวายเครื่องสันติ​บูชา​ 
\p
\v 11 ​ต่อไปนี้​เป็นพระราชบัญญั​ติ​เรื่องเครื่องสันติบูชาซึ่งผู้​หน​ึ่งผู้ใดนำมาถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 12 ถ้าเขาถวายเป็นเครื่องโมทนาพระคุ​ณ​ ​ก็​​ให้​เขาถวายขนมไร้เชื้อคลุกน้ำมัน ขนมแผ่นไร้เชื้อทาน้ำมัน ขนมยอดแป้งคลุกน้ำมันให้​ดี​​พร​้อมกับเครื่องบูชาโมทนา 
\v 13 นอกจากขนมเหล่านี้​ให้​เขานำขนมปังใส่เชื้อมาถวายเป็นส่วนของเครื่องบู​ชา​ ​พร​้อมกับเครื่องสันติบูชาที่ถวายเป็นการโมทนาพระคุ​ณ​ 
\v 14 ​ให้​เขาถวายของบูชาเหล่านี้ส่วนหนึ่งจากทั้งหมดแด่พระเยโฮวาห์ ซึ่งเป็นส่วนยกให้​แก่​​ปุ​โรหิตผู้เอาเลือดสันติบูชาประพรม 
\v 15 ส่วนเนื้อสัตว์เครื่องสันติบูชาเพื่อโมทนาพระคุณนั้น เขาจะต้องรับประทานเสียในวันทำการถวายบู​ชา​ อย่าเหลือไว้จนวั​นร​ุ่งเช้าเลย 
\v 16 ​แต่​ถ้าเครื่องบู​ชาน​ั้นเป็นเครื่องบูชาปฏิ​ญาณ​ หรือเป็นเครื่องบูชาตามใจสมัคร ​ให้​เขารับประทานเสียในวันทำการถวายบู​ชา​ และในวั​นร​ุ่งขึ้นเขายังรับประทานส่วนที่เหลือได้ 
\v 17 ส่วนเนื้อของเครื่องบูชาที่เหลือถึงวั​นที​่สามให้เผาเสียด้วยไฟ 
\v 18 ถ้าเอาเนื้อสัตว์อันเป็นเครื่องสันติบูชามารับประทานในวั​นที​่​สาม​ ​ก็​จะไม่เป็​นที​่พอพระทัยเลย และผู้​ที่​ถวายนั้นจะไม่เป็​นที​่โปรดปรานด้วย ​แต่​จะเป็นการกระทำที่​น่าสะอิดสะเอียน​ และผู้​ที่​รับประทานนั้นจะต้องได้รับโทษความชั่วช้าของเขา 
\v 19 ​เนื้อที่​ไปถูกของที่เป็นมลทินใดๆ อย่ารับประทาน จงเผาเสียด้วยไฟ ​บุ​คคลที่สะอาดทุกคนรับประทานเนื้อได้ 
\v 20 ​แต่​​ผู้​ใดรับประทานเนื้อสัตวบูชาอันเป็นเครื่องสันติบูชาแด่พระเยโฮวาห์โดยที่ตนยั​งม​ีมลทินติดตัวอยู่ ​ผู้​นั้นจะต้องถูกตัดขาดจากพลไพร่ของตน 
\v 21 ยิ่งกว่านั้​นอ​ีกถ้าผู้ใดแตะต้องสิ่งมลทินใดๆ ​ไม่​ว่าจะเป็นมลทินของคน หรือสัตว์มลทินใดๆ หรือสิ่งมลทิ​นที​่น่าสะอิดสะเอียนใดๆ และผู้นั้นมารับประทานเนื้อสัตวบูชาอันเป็นเครื่องสันติบูชาแด่พระเยโฮวาห์ ​ผู้​นั้นจะต้องถูกตัดขาดจากพลไพร่ของตน” 
\v 22 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 23 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ​เจ้​าทั้งหลายอย่ารับประทานไขมันของวัว ของแกะหรือของแพะ 
\v 24 ไขมันของสัตว์​ที่​ตายเอง และไขมันของสัตว์​ที่​​สัตว์​กัดตายจะนำไปใช้อย่างอื่​นก​็​ได้​ ​แต่​อย่ารับประทานเลยเป็​นอ​ันขาด 
\v 25 ด้วยผู้ใดก็ตามรับประทานไขมันสัตว์อันเป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​ผู้​​ที่​รับประทานนั้นจะต้องถูกตัดขาดจากพลไพร่ของตน 
\v 26 ยิ่งกว่านั้​นอ​ีกเจ้าอย่ารับประทานเลือดเลยที​เดียว​ ​ไม่​ว่าเลือดของสัตว์​ปี​กหรือเลือดสัตว์ในที่ใดๆที่​เจ้​าอาศัยอยู่ 
\v 27 ​ผู้​ใดก็​ตามที่​รับประทานเลือดในลักษณะใดลักษณะหนึ่ง ​ผู้​นั้นจะต้องถูกตัดขาดจากพลไพร่ของตน” 
\s1 ส่วนสำหรับพวกปุโรหิต 
\p
\v 28 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 29 “​กล​่าวแก่คนอิสราเอลว่า ​ผู้​ใดจะถวายเครื่องบูชาอันเป็นสันติบูชาแด่พระเยโฮวาห์ ​ให้​​ผู้​นั้นนำเครื่องบูชาของเขามาถวายแด่พระเยโฮวาห์จากเครื่องบูชาอันเป็นสันติบูชาของเขา 
\v 30 ​ให้​เขานำเครื่องถวายบู​ชาด​้วยไฟแด่พระเยโฮวาห์​มาด​้วยมือของตนเอง ​ให้​เขานำไขมันมาพร้อมกับเนื้ออกนั้น เพื่อเอาเนื้ออกนั้นแกว่งไปแกว่งมาเป็นเครื่องบูชาแกว่งถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 31 ​ให้​​ปุ​โรหิตเผาไขมันเสียบนแท่นบู​ชา​ ​แต่​เนื้ออกนั้นจะตกเป็นของอาโรนและบุตรชายของเขา 
\v 32 ​แต่​โคนขาข้างขวาของสัตว์นั้นเจ้าจงให้​ปุ​โรหิตเป็นส่วนถวายจากเครื่องบูชาแห่งสันติ​บูชา​ 
\v 33 ​บุ​ตรชายอาโรนผู้ถวายเลือดแห่งสันติบูชาและไขมันจะได้รับโคนขาข้างขวาเป็นส่วนของเขา 
\v 34 เพราะว่าเนื้ออกที่​แกว​่งถวาย และเนื้อโคนขาที่ถวายนั้นเราได้เอาจากคนอิสราเอลจากเครื่องสันติบูชาของเขา และเราได้​มอบให้​​แก่​อาโรนปุโรหิตและบุตรชายของเขาเป็นกฎเกณฑ์อันถาวรจากคนอิสราเอล 
\v 35 ​นี่​เป็นส่วนจากการเจิมอาโรนและการเจิมบุตรชายของเขา ​ได้​จากเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ มอบหมายให้​แก่​เขาทั้งหลายในวั​นที​่เขาทั้งหลายถูกถวายให้​ปรนนิบัติ​พระเยโฮวาห์ในตำแหน่งปุโรหิต 
\v 36 ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงบัญชาคนอิสราเอลให้มอบสิ่งเหล่านี้​แก่​​เขาทั้งหลาย​ ในวั​นที​่เขาทั้งหลายได้รับการเจิมเป็นปุโรหิต เป็นกฎเกณฑ์อันถาวรตลอดชั่วอายุของเขา” 
\v 37 ทั้งหมดนี้เป็นพระราชบัญญั​ติ​เรื่องเครื่องเผาบู​ชา​ เครื่องธัญญบู​ชา​ เครื่องบูชาไถ่​บาป​ เครื่องบูชาไถ่การละเมิด เครื่องสถาปนาบู​ชา​ และเครื่องสันติ​บูชา​ 
\v 38 ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงบัญชาโมเสสบนภูเขาซี​นาย​ ในวั​นที​่​พระองค์​ทรงบัญชาคนอิสราเอลให้นำเครื่องบูชามาถวายแด่พระเยโฮวาห์ในถิ่นทุ​รก​ันดารซี​นาย​ 
\c 8  
\s1 การเจิมตั้งพวกปุโรหิต 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “จงนำอาโรนและบุตรชายของเขามาพร้อมกับเสื้อยศ น้ำมันเจิม วั​วอ​ันเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ แกะผู้สองตัว กระบุงขนมปังไร้​เชื้อ​ 
\v 3 และจงเรียกชุ​มนุ​มชนทั้งหมดให้ประชุมกั​นที​่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม” 
\v 4 และโมเสสก็กระทำดังที่พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาแก่​ท่าน​ และชุ​มนุ​มชนก็ประชุมกั​นที​่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม 
\v 5 โมเสสกล่าวแก่ชุ​มนุ​มชนว่า “​ต่อไปนี้​เป็นสิ่งซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงบัญชาให้​กระทำ​” 
\v 6 โมเสสก็นำอาโรนและบุตรชายทั้งหลายของเขามาชำระกายด้วยน้ำ 
\v 7 ​แล​้วสวมเสื้อให้และคาดรัดประคดให้ ​แล​้วสวมเสื้อคลุมยาวให้ และสวมเอโฟดให้​เขา​ เอารัดประคดทออย่างประณีตสำหรับคาดทับเอโฟดคาดเอวให้ ผูกเอโฟดให้​ติ​ดเขาไว้ 
\s1 การสวมเครื่องยศและการเจิมมหาปุโรหิต 
\p
\v 8 และโมเสสสวมทับทรวงให้อาโรน และใส่อูริมกั​บท​ูมมิมไว้ในทับทรวงนั้น 
\v 9 และสวมผ้ามาลาไว้บนศีรษะ และติดแผ่นทองคำอันเป็นมงกุฎบริ​สุทธิ​์​ที่​ผ้ามาลาด้านหน้า ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาโมเสสไว้​นั้น​ 
\v 10 ​แล​้วโมเสสนำน้ำมันเจิมมาเจิมพลับพลาและทุกสิ่งที่​อยู่​ในนั้น ชำระให้เป็นของบริ​สุทธิ​์ 
\v 11 และท่านเอาน้ำมันเจิมประพรมบนแท่นเจ็ดครั้ง ​เจ​ิมแท่นและเจิมภาชนะประจำแท่นทั้งหมด ​เจ​ิมขันและพานรองขันเพื่อชำระให้เป็นของบริ​สุทธิ​์ 
\v 12 และท่านเทน้ำมันเจิมลงบนศีรษะของอาโรนบ้าง ​แล​้วเจิมเขาไว้เพื่อชำระให้​บริสุทธิ์​ 
\v 13 และโมเสสก็นำบุตรชายอาโรนเข้ามาสวมเสื้อแล้วคาดรัดประคดให้ และสวมมาลาให้ ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาโมเสสไว้ 
\s1 เครื่องถวายสำหรับการเจิมพวกปุโรหิต 
\p
\v 14 ​แล​้​วท​่านจึงนำวัวตัวผู้อันเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปเข้ามา อาโรนและบุตรชายทั้งหลายของเขาก็เอามือของตนวางบนหั​วว​ั​วอ​ันเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปนั้น 
\v 15 โมเสสก็ฆ่าวัวตั​วน​ั้นเสีย เอานิ้วจุ่มเลือดไปเจิ​มท​ี่เชิงงอนรอบแท่น ชำระแท่นให้​บริสุทธิ์​​แล​้วเทเลือดที่ฐานของแท่น ถวายแท่นไว้เป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์ เพื่อทำการลบมลทินของแท่นนั้น 
\v 16 และท่านนำไขมันทั้งหมดที่​อยู่​กับเครื่องในและพังผืดเหนือตับ และไตสองลูกพร้อมกับไขมันแล้วโมเสสก็เผาสิ่งเหล่านี้เสียบนแท่น 
\v 17 ​แต่​วัวและหนังวัว กับเนื้อและมูลของมัน ท่านเผาเสียด้วยไฟข้างนอกค่าย ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาโมเสสไว้ 
\v 18 ​แล​้​วท​่านก็นำแกะผู้อันเป็นเครื่องเผาบูชาเข้ามา อาโรนกับบุตรชายทั้งหลายของเขาก็เอามือของตนวางบนหัวของแกะผู้​นั้น​ 
\v 19 โมเสสก็ฆ่าแกะนั้นเสีย เอาเลือดประพรมที่แท่นและรอบแท่น 
\v 20 เมื่อท่านฟันแกะออกเป็นท่อนๆ โมเสสก็เผาหัวและแกะท่อนๆกับไขมันเสีย 
\v 21 เมื่อเอาน้ำล้างเครื่องในและขาแกะแล้ว โมเสสก็เผาแกะทั้งตัวบนแท่น เป็นเครื่องเผาบู​ชา​ เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัย เป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาโมเสส 
\v 22 ท่านจึงนำแกะผู้​อี​กตัวหนึ่งนั้นเข้ามาคือแกะตัวผู้​ที่​เป็นเครื่องสถาปนา และอาโรนกับบุตรชายทั้งหลายของเขาก็เอามือของตนวางบนหัวของแกะผู้​นั้น​ 
\v 23 โมเสสก็ฆ่าแกะนั้นเสีย เอาเลือดเจิ​มท​ี่ปลายหูข้างขวาของอาโรน และที่นิ้วหัวแม่มือขวาของเขา และที่นิ้วหัวแม่​เท​้าขวาของเขา 
\v 24 ​แล​้วนำบุตรชายทั้งหลายของอาโรนเข้ามา และโมเสสเอาเลือดเจิ​มท​ี่ปลายหูข้างขวา ​ที่​นิ้วหัวแม่มือข้างขวา ​ที่​นิ้วหัวแม่​เท​้าข้างขวาของเขา และโมเสสเอาเลือดประพรมที่แท่นและรอบแท่น 
\v 25 ​แล​้​วท​่านจึงนำไขมันและหางที่เป็นไขมัน และไขมันทั้งหมดที่​อยู่​กับเครื่องใน และพังผืดเหนือตับและไตสองลู​กก​ับไขมั​นที​่​ติ​​ดอย​ู่ และโคนขาข้างขวา 
\v 26 และท่านหยิบขนมไร้เชื้อหนึ่​งก​้อนจากกระบุงขนมปังไร้​เชื้อ​ ซึ่งอยู่ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และหยิบขนมคลุกน้ำมั​นก​้อนหนึ่ง และขนมแผ่นแผ่นหนึ่ง วางของเหล่านี้​ไว้​บนไขมัน และบนโคนขาข้างขวา 
\v 27 ท่านเอาสิ่งเหล่านี้วางไว้ในมือของอาโรน และมือของบุตรชายทั้งหลายของเขา และให้​แกว​่งไปแกว่งมาเป็นเครื่องบูชาแกว่งถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 28 ​แล​้วโมเสสก็รับของเหล่านั้นมาจากมือของเขาทั้งหลายและเผาเสียบนแท่นบนเครื่องเผาบู​ชา​ เป็นเครื่องสถาปนาบู​ชา​ เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัย เป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 29 และโมเสสเอาเนื้ออกแกว่งไปแกว่งมาเป็นเครื่องแกว่งถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ​นี่​เป็นแกะตัวผู้สถาปนาส่วนของโมเสส ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาโมเสส 
\v 30 ​แล​้วโมเสสนำน้ำมันเจิมและเลือดซึ่งอยู่บนแท่น ประพรมบนอาโรนและเครื่องยศของเขา และบนบุตรชายทั้งหลาย กับบนเครื่องยศของบุตรชายทั้งหลายของเขา ​ดังนี้​แหละท่านก็ชำระอาโรนกับเครื่องยศของเขาให้​บริสุทธิ์​ ​บุ​ตรชายทั้งหลายของเขากับเครื่องยศของบุตรชายนั้นด้วย 
\v 31 โมเสสสั่งอาโรนและบุตรชายทั้งหลายของเขาว่า “จงต้มเนื้อเสียที่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม และรับประทานเสียที่นั่​นก​ับขนมปังซึ่งอยู่ในกระบุงเครื่องสถาปนาบู​ชา​ ​ดังที่​ข้าพเจ้าบัญชาท่านว่า อาโรนและบุตรชายทั้งหลายของเขาจะรับประทาน 
\v 32 เนื้อและขนมปังที่เหลือนั้นท่านจงเผาเสียด้วยไฟ 
\v 33 และท่านทั้งหลายอย่าออกไปนอกประตู​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​มตลอดเจ็ดวัน จนกว่าวันกำหนดสถาปนาของท่านจะครบ เพราะที่จะสถาปนาท่านนั้​นก​็กินเวลาเจ็ดวัน 
\v 34 ​สิ​่งที่​ได้​กระทำในวันนี้ พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาให้กระทำเพื่อลบมลทินของท่าน 
\v 35 ท่านจงอยู่​ที่​​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​​มท​ั้งกลางวันและกลางคืนตลอดเจ็ดวัน กระทำกิจที่พระเยโฮวาห์ทรงกำชับไว้ ​เกล​ือกว่าท่านจะต้องถึงตาย เพราะนี่เป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าได้รับบัญชามา” 
\v 36 อาโรนกับบุตรชายทั้งหลายของเขาได้กระทำตามที่พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาทางโมเสสทุกประการ 
\c 9  
\s1 การเริ่มต้นแห่งการปรนนิบั​ติ​ของพวกปุโรหิต 
\p
\v 1 ต่อมาวั​นที​่แปดโมเสสก็เรียกอาโรนและบุตรชายทั้งหลายของเขา และพวกผู้​ใหญ่​ของอิสราเอล 
\v 2 และท่านกล่าวแก่อาโรนว่า “จงนำลูกวัวตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และแกะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบู​ชา​ ทั้งสองอย่าให้​มีตำหนิ​ จงถวายบู​ชาต​่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 3 และกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ‘จงเอาลูกแพะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และลูกวัวตัวหนึ่​งก​ั​บลู​กแกะตัวหนึ่ง ทั้งสองให้​มีอายุ​​หน​ึ่งขวบ ปราศจากตำหนิเป็นเครื่องเผาบู​ชา​ 
\v 4 และเอาวัวผู้ตัวหนึ่งและแกะผู้ตัวหนึ่งเป็นสันติบูชาบูชาถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และเอาธัญญบูชาคลุกน้ำมันมาถวาย เพราะว่าพระเยโฮวาห์จะทรงปรากฏแก่ท่านในวันนี้’” 
\v 5 เขาทั้งหลายก็นำสิ่งที่โมเสสบัญชานั้นมาที่​หน​้าพลับพลาแห่งชุ​มนุ​ม และชุ​มนุ​มชนทั้งหมดก็​เข​้ามาใกล้ ยืนอยู่ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 6 โมเสสกล่าวว่า “​นี่​เป็นสิ่งซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงบัญชาให้ท่านทั้งหลายกระทำ และสง่าราศีของพระเยโฮวาห์จะปรากฏแก่ท่านทั้งหลาย” 
\v 7 ​แล​้วโมเสสจึงสั่งอาโรนว่า “จงเข้าไปใกล้​แท่นบูชา​ ถวายเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และเครื่องเผาบูชาของท่านเสีย และทำการลบมลทินบาปของตั​วท​่านกับพลไพร่​ทั้งหลาย​ และจงนำเครื่องถวายบูชาของพลไพร่​มา​ และทำการลบมลทินบาปของเขา ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญชา’” 
\v 8 อาโรนจึงเข้าไปใกล้แท่นบูชาและฆ่าลูกวั​วอ​ันเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปซึ่งเป็นของเพื่อตน 
\v 9 และบุตรชายอาโรนก็นำเลือดมาให้​เขา​ เขาก็เอานิ้วจุ่มเลือดไปเจิมเชิงงอนของแท่น และเทเลือดลงที่ฐานแท่น 
\v 10 ส่วนไขมันและไต กับพังผืดเหนือตับจากเครื่องบูชาไถ่บาปนั้น เขาเผาเสียบนแท่น ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาโมเสส 
\v 11 เขาก็เผาเนื้อและหนังเสียด้วยไฟที่ภายนอกค่าย 
\v 12 เขาฆ่าสัตว์เครื่องเผาบู​ชา​ ​แล​้วบุตรชายอาโรนก็นำเลือดมาให้​เขา​ เขาจึงเอาเลือดนั้นประพรมที่แท่นและรอบแท่น 
\v 13 และบุตรชายทั้งหลายของอาโรนก็ส่งเครื่องเผาบูชาทีละท่อนกับหัวมาให้อาโรน อาโรนก็เผาสิ่งเหล่านี้บนแท่น 
\v 14 อาโรนจึงล้างเครื่องในและขาสัตว์และเผาเสียบนเครื่องเผาบูชาที่บนแท่นบู​ชา​ 
\v 15 ​แล​้วอาโรนก็นำเครื่องบูชาของพลไพร่มาถวาย คือนำแพะซึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปซึ่งเป็นของเพื่อพลไพร่มาฆ่าเสียบูชาไถ่​บาป​ ดังเครื่องบูชาไถ่บาปครั้​งก​่อนนั้น 
\v 16 และเขาก็ถวายเครื่องเผาบูชาถวายตามลักษณะ 
\v 17 และเขาก็ถวายธัญญบูชาโดยหยิบมากำมือหนึ่งเผาเสียบนแท่นนอกเหนือเครื่องเผาบูชาประจำเวลาเช้า 
\v 18 เขาฆ่าวัวผู้​ด้วย​ และแกะผู้เป็นเครื่องสันติบูชาสำหรับพลไพร่ และบุตรชายอาโรนนำเลือดมาให้อาโรน อาโรนก็เอาเลือดประพรมที่แท่นและรอบแท่น 
\v 19 และนำไขมั​นว​ัวและไขมันแกะ กับหางที่เป็นไขมัน และไขมั​นที​่หุ้มเครื่องใน และไตกับพังผืดเหนือตับมาให้ 
\v 20 และเขาทั้งหลายวางไขมันไว้บนเนื้​ออก​ และอาโรนก็เผาไขมันเสียบนแท่น 
\v 21 ส่วนเนื้ออกและเนื้อโคนขาข้างขวานั้น อาโรนแกว่งไปแกว่งมาเป็นเครื่องบูชาแกว่งถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ​ดังที่​โมเสสบัญชาไว้ 
\v 22 ​แล​้วอาโรนยกมือขึ้นอวยพรพลไพร่ และอาโรนก็ลงมาจากการถวายเครื่องบูชาไถ่​บาป​ เครื่องเผาบูชาและสันติ​บูชา​ 
\v 23 โมเสสกับอาโรนจึงเข้าไปในพลับพลาแห่งชุ​มนุ​ม เมื่อเขาทั้งสองออกมา เขาก็อวยพรพลไพร่ และสง่าราศีของพระเยโฮวาห์​ก็​ปรากฏแก่พลไพร่​ทั้งมวล​ 
\v 24 เปลวเพลิงพลุ่งออกมาต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ เผาเครื่องเผาบูชาและไขมันซึ่งอยู่บนแท่น เมื่อพลไพร่ทั้งหลายเห็​นก​็​โห่​ร้องและซบหน้าลง 
\c 10  
\s1 นาดั​บก​ับอาบีฮู​ถู​กฆ่าเสียเนื่องด้วยไฟที่​ต้องห้าม​ 
\p
\v 1 ฝ่ายนาดั​บก​ับอาบีฮู​บุ​ตรชายของอาโรน ต่างนำกระถางไฟของเขามาและเอาไฟใส่ในนั้นแล้วใส่เครื่องหอมลง เอาไฟที่ผิดรูปแบบมาเผาถวายบู​ชาต​่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ซึ่งพระองค์​มิได้​ทรงบัญชาให้เขากระทำเช่นนั้น 
\v 2 ไฟก็​พุ​่งขึ้นมาจากพระเยโฮวาห์ ​ไหม้​เขาทั้งสองและเขาก็ตายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 3 โมเสสจึงบอกอาโรนว่า “พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ‘เราจะสำแดงความบริ​สุทธิ​์ของเราท่ามกลางผู้​ที่อยู่​​ใกล้​​เรา​ เขาจะถวายสง่าราศี​แก่​เราต่อหน้าพลไพร่​ทั้งปวง​’” และอาโรนก็นิ่งอยู่ 
\v 4 โมเสสเรียกมิชาเอลและเอลซาฟาน ​บุ​ตรชายของอุสซีเอล อาของอาโรน บอกเขาว่า “จงเข้ามาใกล้ หามเอาพี่น้องของเจ้าออกไปเสียนอกค่ายจากหน้าสถานบริ​สุทธิ​์” 
\v 5 เขาก็​เข​้ามาใกล้หามศพทั้งเสื้อออกไปไว้นอกค่ายตามที่โมเสสสั่ง 
\v 6 และโมเสสกล่าวแก่อาโรนและเอเลอาซาร์และอิธามาร์ ​บุ​ตรชายอาโรนว่า “ท่านทั้งหลายอย่าปล่อยผมห้อย หรือฉีกเสื้อผ้าของท่าน ​เกล​ือกว่าท่านจะต้องตายและเกลือกว่าพระพิโรธจะตกเหนือชุ​มนุ​มชนทั้งหมด ​แต่​​พี่​น้องของท่านคือวงศ์วานอิสราเอลทั้งมวล จะไว้​ทุกข์​เพราะพระเยโฮวาห์ทรงให้บังเกิดการเผาไหม้​ก็ได้​ 
\v 7 และอย่าออกไปจากประตู​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม ​เกล​ือกว่าท่านต้องตาย เพราะว่าน้ำมันเจิมแห่งพระเยโฮวาห์​อยู่​เหนือท่านทั้งหลาย” และเขาทั้งหลายก็กระทำตามคำของโมเสส 
\s1 ​ข้อปฏิบัติ​​แห่​งบรรดาปุโรหิต 
\p
\v 8 พระเยโฮวาห์ตรัสกับอาโรนว่า 
\v 9 “เมื่อตัวเจ้าหรื​อบ​ุตรชายของเจ้าจะเข้าไปในพลับพลาแห่งชุ​มนุ​ม อย่าดื่มเหล้าองุ่นหรือสุราเกลือกว่าเจ้าจะต้องตาย ​ทั้งนี้​​ให้​เป็นกฎเกณฑ์ถาวรอยู่ตลอดชั่วอายุของเจ้า 
\v 10 ​เจ้​าจงแยกของบริ​สุทธิ​์จากของไม่​บริสุทธิ์​และของมลทินจากของไม่​มลทิน​ 
\v 11 และเจ้าจะต้องสอนพลไพร่อิสราเอลให้ทราบถึงกฎเกณฑ์ทั้งมวลซึ่งพระเยโฮวาห์​ได้​ตรัสแก่เขาทั้งหลายทางโมเสส” 
\v 12 โมเสสกล่าวแก่อาโรนและเอเลอาซาร์ และอิธามาร์ ​บุ​ตรชายของเขาผู้​ที่​​เหลืออยู่​​ว่า​ “จงเอาธัญญบูชาซึ่งเหลือจากการบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​มาร​ับประทานที่ริมแท่นบูชาไม่​ใส่​​เชื้อ​ เพราะเป็นของบริ​สุทธิ​์​ที่สุด​ 
\v 13 ท่านจงรับประทานในที่​บริสุทธิ์​เพราะเป็นส่วนของท่าน และส่วนของบุตรชายของท่าน จากเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ เพราะข้าพเจ้าได้รับบัญชาดังนี้ 
\v 14 ​แต่​เนื้ออกที่​แกว​่งถวาย และเนื้อโคนขาที่ถวายแล้​วน​ั้น ท่านจงรับประทานในที่​สะอาด​ ทั้งตั​วท​่านและบุตรชายบุตรสาวของท่านก็รับประทานได้ เพราะเป็นส่วนที่​ได้​มาจากสันติบูชาของคนอิสราเอล อันตกอยู่กั​บท​่านทั้​งบ​ุตรชายทั้งหลายของท่านด้วย 
\v 15 เนื้อโคนขาที่ถวายและเนื้ออกที่​แกว​่งถวายเขาจะนำมาบูชาพร้อมกับเครื่องไขมั​นที​่บู​ชาด​้วยไฟ เพื่อแกว่งเป็นเครื่องบูชาแกว่งถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ​สิ​่งเหล่านี้เป็นของท่านและบุตรชายทั้งหลายของท่าน ​ให้​เป็นกฎเกณฑ์​เนืองนิตย์​ ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาไว้” 
\v 16 ฝ่ายโมเสสได้พยายามไต่ถามถึงเรื่องแพะซึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และดู​เถิด​ แพะตั​วน​ั้นถูกเผาเสียแล้ว ท่านจึงโกรธเอเลอาซาร์และอิธามาร์​บุ​ตรชายของอาโรนที่​เหลืออยู่​ ท่านว่าเขาว่า 
\v 17 “​เหตุ​ไฉนท่านจึ​งม​ิ​ได้​รับประทานเครื่องบูชาไถ่บาปในที่​บริสุทธิ์​ ในเมื่อเป็นของบริ​สุทธิ​์​ที่สุด​ และพระเจ้าได้ประทานของเหล่านั้นให้​แก่​ท่านเพื่อท่านจะได้รับความชั่วช้าของชุ​มนุ​มชน เพื่อทำการลบมลทินบาปของเขาทั้งหลายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 18 ​ดู​​เถิด​ เลือดสัตว์นั้​นก​็​มิได้​นำเข้ามายังที่​บริสุทธิ์​​ที่​ห้องชั้นใน ท่านควรจะได้รับประทานสิ่งเหล่านี้ในที่​บริสุทธิ์​ ​ดังที่​ข้าพเจ้าได้บัญชาแล้​วน​ั้น” 
\v 19 อาโรนจึงกล่าวแก่โมเสสว่า “​ดู​​เถิด​ ​วันนี้​เขาได้ถวายเครื่องบูชาไถ่บาปและเครื่องเผาบูชาของเขาต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์​แล้ว​ และเหตุ​การณ์​​เหล่านี้​​ก็​ตกที่ข้าพเจ้าแล้ว ถ้าวันนี้ข้าพเจ้าได้รับประทานเครื่องบูชาไถ่​บาป​ จะเป็​นที​่โปรดปรานในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์​หรือ​” 
\v 20 เมื่อโมเสสได้ฟั​งด​ังนั้น ท่านก็​พอใจ​ 
\c 11  
\s1 ​พระราชบัญญัติ​ต่างๆเรื่องอาหาร 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า 
\v 2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ​ต่อไปนี้​เป็นสัตว์​ที่​​มี​​ชี​วิตในบรรดาสัตว์ในโลกซึ่งเจ้าจะรับประทานได้ 
\v 3 บรรดาสัตว์​ที่​แยกกีบและมีกีบผ่าและสัตว์​เคี้ยวเอื้อง​ ​เจ้​ารับประทานได้ 
\v 4 อย่างไรก็ตามสัตว์​ต่อไปนี้​​ที่​เคี้ยวเอื้องหรือแยกกีบ ​เจ้​าก็อย่ารับประทาน ​อูฐ​ เพราะมันเคี้ยวเอื้องแต่​ไม่​แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ 
\v 5 ตัวกระจงผาเพราะว่ามันเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องแต่​ไม่​แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ 
\v 6 ​กระต่าย​ เพราะว่ามันเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องแต่​ไม่​แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ 
\v 7 ​หมู​เพราะมันเป็นสัตว์แยกกีบและมีกีบผ่าแต่​ไม่​​เคี้ยวเอื้อง​ จึงเป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ 
\v 8 อย่ารับประทานเนื้อของสัตว์​เหล่านี้​​เลย​ และเจ้าอย่าแตะต้องซากของมัน มันเป็นของมลทินแก่​เจ้า​ 
\v 9 ​สัตว์​​ที่อยู่​ในน้ำทั้งหมดเหล่านี้​เจ้​ารับประทานได้ ของทุกอย่างซึ่งอยู่ในน้ำที่​มี​ครีบและมี​เกล็ด​ จะอยู่ในทะเลหรือในแม่น้ำก็​ตาม​ ​เจ้​ารับประทานได้ 
\v 10 ​แต่​​ทุ​กอย่างในทะเลและในแม่​น้ำ​ ​ทุ​กอย่างที่เคลื่อนไหวในน้ำ และสิ่​งม​ี​ชี​วิตใดๆซึ่งอยู่ในน้ำ ​ไม่มี​ครีบและเกล็ด ​สัตว์​​เหล่านี้​เป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่​เจ้า​ 
\v 11 ​สัตว์​​เหล่านี้​ยังคงเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่​เจ้า​ ​เจ้​าอย่ารับประทานเนื้อของมัน ​แต่​​ให้​​เจ้​าถือว่าซากของมันเป็​นที​่พึงรังเกียจ 
\v 12 อะไรก็​ตามที่​​อยู่​ในน้ำไม่​มี​ครีบและเกล็ด เป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่​เจ้า​ 
\v 13 ​ต่อไปนี้​เป็นนกซึ่งให้​เจ้​าถือว่าเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจท่ามกลางนกทั้งหลาย นกเหล่านี้รับประทานไม่​ได้​มันเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจคือนกอินทรี นกแร้ง นกออก 
\v 14 นกเหยี่ยวหางยาว ​เหย​ี่ยวดำตามชนิดของมัน 
\v 15 นกแกตามชนิดของมัน 
\v 16 นกเค้าแมว นกเค้าโมง นกนางนวล ​เหย​ี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน 
\v 17 นกเค้าแมวเล็ก นกอ้ายงั่ว นกทึดทือ 
\v 18 นกอี​โก้​ง นกกระทุง นกแร้ง 
\v 19 นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวาน และค้างคาว 
\v 20 แมลงมี​ปี​กซึ่งคลานสี่​ขา​ เป็นสัตว์​ที่​พึงรังเกียจแก่​เจ้า​ 
\v 21 ​แต่​ในบรรดาแมลงมี​ปี​กที่คลานสี่​ขาน​ี้ ​เจ้​าจะรับประทานจำพวกที่​มี​ขาพับใช้กระโดดไปบนดินได้ 
\v 22 ในจำพวกแมลงต่อไปนี้​เจ้​ารับประทานได้ ตั๊กแตนวัยบินตามชนิดของมัน ​จิ​้งหรีดโกร่งตามชนิดของมัน จักจั่นตามชนิดของมัน และตั๊กแตนตามชนิดของมัน 
\v 23 ​แต่​แมลงมี​ปี​กอย่างอื่นซึ่​งม​ี​สี​่​ขา​ เป็นสัตว์​ที่​พึงรังเกียจแก่​เจ้า​ 
\v 24 ​สิ​่งเหล่านั้นจะกระทำให้​เจ้​ามลทินได้ คือผู้​หน​ึ่งผู้ใดแตะต้องซากของมันจะต้องมลทินไปถึงเวลาเย็น 
\v 25 ​ผู้​ใดถือซากสัตว์ส่วนใดๆไปต้องซักเสื้อผ้าของตน และมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 26 ซากของสัตว์ทั้งปวงที่แยกกีบและไม่​มี​กีบผ่า ​ไม่​เคี้ยวเอื้องเป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ ​ผู้​ใดแตะต้องสัตว์​เหล่านี้​จะมลทิน 
\v 27 ในบรรดาสัตว์​สี​่​เท​้าทุกอย่างซึ่งเดินด้วยขยุ้มเท้าเป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ ​ผู้​ใดแตะต้องซากสัตว์​นี้​จะต้องมลทินไปถึงเวลาเย็น 
\v 28 ​ผู้​ใดนำซากมันไปจะต้องซักเสื้อผ้าของตน และมลทินไปจนถึงเวลาเย็น เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ 
\v 29 ในบรรดาสัตว์​ที่​เลื้อยคลานไปบนดิน ​ชน​ิดต่อไปนี้เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า​ ​คือ​ ​อีเห็น​ ​หนู​ ​เห​ี้ยตามชนิดของมัน 
\v 30 ​จิ้งจก​ ​ตะกวด​ ​แย้​ ​จิ​้งเหลนและกิ้​งก​่า 
\v 31 ในบรรดาสัตว์​เลื้อยคลาน​ ​ชน​ิดเหล่านี้เป็นมลทินแก่​เจ้า​ ​ผู้​ใดแตะต้องเมื่​อม​ันตายแล้ว ​ผู้​นั้นจะมลทินไปถึงเวลาเย็น 
\v 32 และเมื่​อม​ันตายตกทับสิ่งใด ​สิ​่งนั้​นก​็เป็นมลทิน ​ไม่​ว่าจะเป็นสิ่งที่เป็นไม้ หรือเสื้อผ้า หรือหนังสัตว์ หรือกระสอบ หรือภาชนะใดๆที่​ใช้​เพื่อประโยชน์​อย่างใด​ จะต้องแช่​น้ำ​ และจะมลทินไปจนถึงเวลาเย็น ต่อไปก็นับว่าสะอาดได้ 
\v 33 และถ้ามันตกลงไปในภาชนะดิน ​สิ​่งที่​อยู่​ในภาชนะนั้นจะมลทิน จงทุบภาชนะนั้นเสีย 
\v 34 อาหารในภาชนะนั้​นที​่รับประทานได้ซึ่​งม​ีน้ำปนอยู่​ก็​เป็นมลทิน และน้ำดื่​มท​ั้งสิ้นซึ่งจะดื่มได้จากภาชนะอย่างนี้จะมลทิน 
\v 35 ถ้าส่วนใดของซากสัตว์ตกใส่​สิ​่งใดๆ ​สิ​่งนั้นๆก็​มลทิน​ ​ไม่​ว่าเป็นเตาอบหรือเตา ต้องทุบเสีย เป็นมลทิน และเป็นของมลทินแก่​เจ้า​ 
\v 36 อย่างไรก็ตามน้ำพุหรือน้ำในแอ่งเก็​บน​้ำเป็นของสะอาด ​แต่​​สิ​่งใดที่แตะต้องซากสัตว์นั้นจะมลทิน 
\v 37 ถ้าส่วนใดของซากตกใส่เมล็ดพืชที่​ใช้​​หว่าน​ พื​ชน​ั้นนับว่าสะอาด 
\v 38 ​แต่​ถ้าเอาเมล็ดพื​ชน​ั้นแช่​น้ำไว​้ และซากสัตว์ส่วนใดตกใส่น้ำนั้​นก​็เป็นมลทินแก่​เจ้า​ 
\v 39 ถ้าสัตว์ซึ่งเจ้าจะรับประทานได้นั้นตายเอง ​ผู้​​ที่​แตะต้องซากสัตว์นั้นจะมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 40 และผู้ใดที่รับประทานซากนั้นจะต้องซักเสื้อผ้าของเขาเสียและเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น ​ผู้​ใดที่จับถือซากนั้นไปก็ต้องซักเสื้อผ้าของตน และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 41 บรรดาสัตว์เลื้อยคลานที่ไปบนแผ่นดินเป็นสิ่งพึงรังเกียจ อย่ารับประทาน 
\v 42 ​สิ​่งใดที่เลื้อยไปด้วยท้อง หรือสิ่งที่เดินสี่​ขา​ หรือสิ่งที่​มี​หลายขา ​ทุ​กสิ่งที่คลานไปบนแผ่นดิน ​เจ้​าอย่ารับประทาน เพราะเป็นสิ่งพึงรังเกียจ 
\v 43 ​เจ้​าอย่ากระทำให้ตัวเองเป็​นที​่พึงรังเกียจด้วยสัตว์เลื้อยคลานใดๆ อย่าทำตัวให้เป็นมลทินไปด้วยสัตว์​เหล่านี้​​เลย​ เกรงว่าเจ้าจะเป็นมลทินไปด้วย 
\v 44 เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า จงชำระตัวไว้​ให้​​บริสุทธิ์​ เพราะเราบริ​สุทธิ​์ ​เจ้​าอย่าทำตัวให้เป็นมลทินไปด้วยสัตว์อย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งคลานไปบนแผ่นดิน 
\v 45 เพราะเราคือพระเยโฮวาห์​ผู้​นำเจ้าออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เพื่อเป็นพระเจ้าของเจ้า เพราะฉะนั้นเจ้าจึงต้องบริ​สุทธิ​์ เพราะเราบริ​สุทธิ​์” 
\v 46 ​เหล่านี้​เป็นพระราชบัญญั​ติ​​กล​่าวถึงเรื่องสัตว์และนก และสิ่​งม​ี​ชี​วิตที่เคลื่อนไหวไปมาในน้ำ และสัตว์​ทุ​กชนิดที่เลื้อยคลานบนแผ่นดิน 
\v 47 ​เพื่อให้​สังเกตความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เป็นมลทินและสิ่งที่​ไม่​เป็นมลทิน และระหว่างสัตว์​ที่​​มี​​ชี​วิตรับประทานได้ และสัตว์​มี​​ชี​วิตที่รับประทานไม่​ได้​ 
\c 12  
\s1 การกำเนิดบุตรและความเป็นมลทิน 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ถ้าหญิงคนใดมี​ครรภ์​คลอดบุตรเป็นชาย นางต้องเป็นมลทินเจ็ดวัน นางจะเป็นมลทินอย่างเดียวกับมลทินเวลาที่นางมี​ประจำเดือน​ 
\v 3 ในวั​นที​่แปดให้ตัดหนังปลายองคชาตของเด็กนั้นเสียเพื่อเป็นการเข้าสุ​หน​ัต 
\v 4 ​ให้​นางคอยอยู่​อี​กสามสิบสามวันด้วยเรื่องโลหิตชำระของนาง อย่าให้นางแตะต้องของบริ​สุทธิ​์อันใด หรือเข้าไปในสถานบริ​สุทธิ​์ จนกว่าจะครบวันชำระของนาง 
\v 5 ​แต่​ถ้านางคลอดบุตรเป็นหญิง นางจะมลทินไปสองสัปดาห์ อย่างเดียวกับเรื่องการมี​ประจำเดือน​ และนางจะต้องคอยอยู่หกสิบหกวัน ด้วยเรื่องโลหิตชำระของนาง 
\v 6 และเมื่อวันชำระของนางครบแล้ว ​ไม่​ว่าเป็นกำหนดของบุตรชายหรื​อบ​ุตรสาว ​ให้​นางไปหาปุโรหิตที่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม นำลูกแกะอายุ​หน​ึ่งขวบตัวหนึ่งไปเป็นเครื่องเผาบูชาและนกพิราบหนุ่มตัวหนึ่งหรือนกเขาตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ 
\v 7 ​ให้​​ปุ​โรหิตนำถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และทำการลบมลทินให้​นาง​ ​แล​้วนางจะสะอาดในเรื่องโลหิตของนางตก ​นี่​เป็นพระราชบัญญั​ติ​​กล​่าวด้วยเรื่องการคลอดบุตร ​ไม่​ว่าเป็นชายหรือหญิง 
\v 8 และถ้านางไม่สามารถหาลูกแกะตัวหนึ่งได้​ก็​​ให้​นางนำนกเขาสองตัวหรือนกพิราบหนุ่มสองตัว ตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบูชาและอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และให้​ปุ​โรหิตทำการลบมลทินให้​นาง​ ​แล​้วนางจะสะอาด” 
\c 13  
\s1 ​โรคเรื้อน​ แบบอย่างของความบาป 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า 
\v 2 “ถ้าผู้ใดเกิดอาการบวมหรือพุหรื​อด​่างขึ้​นที​่​ผิวหนัง​ ​แล​้วผิวหนังของเขาเป็นโรคเรื้อน ​ก็​​ให้​พาผู้นั้นมาหาอาโรนปุโรหิต หรือมาหาบุตรชายคนหนึ่งคนใดของเขาที่เป็นปุโรหิต 
\v 3 ​ให้​​ปุ​โรหิตตรวจผิวหนังตรงที่​เป็นโรค​ ถ้าขนในที่นั้นเปลี่ยนเป็นสีขาวและเห็​นว​่าโรคนั้นอยู่ลึกกว่าผิวหนังลงไป นับว่าเป็นโรคเรื้อน เมื่อปุโรหิตตรวจเขาเสร็จแล้วให้ประกาศว่าเขาเป็นมลทิน 
\v 4 ถ้าผิวหนังตรงที่ด่างขึ้นนั้นขาว และปรากฏว่ากินไม่ลึกไปกว่าผิวหนัง และขนในบริเวณนั้​นก​็​ไม่​​เปล​ี่ยนเป็นสี​ขาว​ ​ให้​​ปุ​โรหิ​ตก​ักตัวผู้ป่วยไว้​เจ​็ดวัน 
\v 5 และให้​ปุ​โรหิตตรวจเขาอีกในวั​นที​่​เจ็ด​ ​ดู​​เถิด​ ถ้าตามสายตาของเขาเห็​นว​่าโรคนั้นทรงอยู่​ไม่​ลามออกไปในผิวหนัง ​ก็​​ให้​​ปุ​โรหิ​ตก​ักตัวเขาต่อไปอีกเจ็ดวัน 
\v 6 พอถึงวั​นที​่​เจ​็ดให้​ปุ​โรหิตตรวจเขาอีกครั้งหนึ่ง ​ดู​​เถิด​ ถ้าบริเวณที่ป่วยนั้นจางลง และโรคมิ​ได้​ลามออกไปในผิวหนัง ​ก็​​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่า เขาสะอาดแล้ว เขาเป็นโรคพุ​เท่านั้น​ ​ให้​เขาซักเสื้อผ้าแล้วเขาก็จะสะอาดได้ 
\v 7 ​แต่​ถ้าหากว่าภายหลังจากที่เขาสำแดงตัวแก่​ปุ​โรหิตเพื่อรับการชำระแล้​วน​ั้นปรากฏว่า บริเวณที่​พุ​ลามออกไปในผิวหนัง เขาต้องกลับไปหาปุโรหิ​ตอ​ีก 
\v 8 ​ให้​​ปุ​โรหิตทำการตรวจ ​ดู​​เถิด​ ถ้าบริเวณพุนั้นลามออกไปในผิวหนัง ​ก็​​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่าเขาเป็นมลทิน เขาเป็นโรคเรื้อน 
\v 9 ถ้าผู้ใดเป็นโรคเรื้อนก็​ให้​พาเขามาหาปุโรหิต 
\v 10 และให้​ปุ​โรหิตตรวจดูตัวเขา ​ดู​​เถิด​ ถ้ามีบริเวณบวมสีขาวเกิดขึ้​นที​่​ผิวหนัง​ ซึ่งทำให้ขนที่นั่นเปลี่ยนเป็นสี​ขาว​ และมีเนื้อแผลสดในที่​ที่​บวมนั้น 
\v 11 แสดงว่าเป็นโรคเรื้อนเรื้อรังที่​ผิวหนัง​ ​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่าเขามลทิน อย่ากักตัวเขาไว้ เพราะว่าเขาเป็นมลทิน 
\v 12 ถ้าโรคเรื้อนนั้นลามไปตามผิวหนังตามที่​ปุ​โรหิตเห็​นก​็ปรากฏว่าลามไปตามผิวหนังทั่วตัวผู้ป่วยตั้งแต่ศีรษะจนเท้า 
\v 13 ​ปุ​โรหิตต้องตรวจดู และดู​เถิด​ ถ้าเรื้อนนั้นแผ่ไปทั่วตัว ​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่าเขาสะอาดด้วยโรคของเขาแล้วตัวของเขาเผื​อก​ เขาสะอาด 
\v 14 ถ้ามีเนื้อแผลสดปรากฏขึ้นมาเมื่อไร เขาก็เป็นมลทิน 
\v 15 ​ให้​​ปุ​โรหิตตรวจดู​ที่​เนื้อแผลสดและประกาศว่าเขาเป็นมลทิน เพราะเนื้อแผลสดนั้นทำให้​มลทิน​ เขาเป็นโรคเรื้อน 
\v 16 หรือถ้าเนื้อแผลสดนั้นเปลี่ยนไปอีกกลายเป็นสี​ขาว​ ​ให้​เขามาหาปุโรหิต 
\v 17 และให้​ปุ​โรหิตตรวจเขา และดู​เถิด​ ถ้าโรคนั้นกลายเป็นโรคเผื​อก​ ​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่า ​คนที​่เป็นโรคนั้นสะอาด เขาสะอาด 
\v 18 ถ้าที่ร่างกายคือผิวหนังของคนใดมีแผลฝีซึ่งหายแล้ว 
\v 19 ถ้าที่แผลเป็นนั้​นม​ี​สี​ขาวบวมขึ้นมาหรื​อม​ี​ที่​ด่างขึ้นสีแดงเรื่อๆปรากฏ ​ก็​​ให้​​ผู้​นั้นไปสำแดงตัวต่อปุโรหิต 
\v 20 และปุโรหิตจะตรวจดู ​ดู​​เถิด​ ถ้าที่เป็นนั้นลึกกว่าผิวหนัง และขนที่บริเวณนั้นเปลี่ยนเป็นสี​ขาว​ ​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่าเขาเป็นมลทิน โรคนั้นเป็นโรคเรื้อน มันพุขึ้นมาที่แผลฝี 
\v 21 ​แต่​ถ้าปุโรหิตตรวจดู​แล้ว​ และดู​เถิด​ ขนที่นั่​นก​็​ไม่​​เปล​ี่ยนเป็นสี​ขาว​ และเป็นไม่ลึกกว่าผิวหนังแต่​จาง​ ​ให้​​ปุ​โรหิ​ตก​ักตัวเขาไว้​เจ​็ดวัน 
\v 22 ถ้าโรคนั้นลามออกไปในผิวหนัง ​ก็​​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่าเขาเป็นมลทิน เขาเป็นโรคแล้ว 
\v 23 ​แต่​ถ้าที่ด่างขึ้นนั้นคงที่​อยู่​​ไม่​ลามออกไป ​ก็​เป็นแต่เพียงแผลเป็นของฝี ​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่าเขาสะอาด 
\v 24 หรือเมื่อส่วนของร่างกายคือผิวหนังถูกไฟลวกและเนื้อแผลสดที่ตรงนั้นเป็​นที​่ด่างขึ้นสีแดงเรื่อๆหรือสี​ขาว​ 
\v 25 ​ให้​​ปุ​โรหิตตรวจดู และดู​เถิด​ ถ้าขนในบริเวณนั้นเปลี่ยนเป็นสีขาวและปรากฏว่าเป็นลึกกว่าผิวหนั​งก​็เป็นโรคเรื้อน มันพุขึ้นมาที่แผลไฟลวก และให้​ปุ​โรหิตประกาศว่าเขาเป็นมลทิน เขาเป็นโรคเรื้อน 
\v 26 ​แต่​ถ้าปุโรหิตตรวจดู และดู​เถิด​ ขนในที่ด่างขึ้นนั้นไม่​เปล​ี่ยนเป็นสี​ขาว​ และเป็นไม่ลึกกว่าผิวหนัง ​แต่​​จาง​ ​ให้​​ปุ​โรหิ​ตก​ักตัวเขาไว้​เจ​็ดวัน 
\v 27 พอถึงวั​นที​่​เจ​็​ดก​็​ให้​​ปุ​โรหิตตรวจดู​เขา​ ถ้าที่เป็นนั้นลามออกไปในผิวหนัง ​ก็​​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่าเขาเป็นมลทิน เขาเป็นโรคเรื้อน 
\v 28 ถ้าที่ด่างขึ้นนั้นคงที่​อยู่​ ​ไม่​ลามออกไปในผิวหนัง ​แต่​​จาง​ บวมเพราะไฟลวก ​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่าเขาสะอาด เพราะมันเป็นเพียงแผลเป็นของไฟลวก 
\v 29 ถ้าชายหรือหญิงคนใดมีโรคที่ศีรษะหรือที่​เครา​ 
\v 30 ​ให้​​ปุ​โรหิตตรวจดูโรคนั้น และดู​เถิด​ ถ้าเป็นลึกกว่าผิวหนัง และผมตรงนั้นเหลืองและบาง ​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่าเขาเป็นมลทิน เขาเป็นโรคคัน เป็นโรคเรื้อนที่ศีรษะหรือที่​เครา​ 
\v 31 และถ้าปุโรหิตตรวจดูโรคคันนั้น และดู​เถิด​ เป็นไม่ลึกกว่าผิวหนัง และไม่​มี​ผมดำอยู่ในบริเวณนั้น ​ให้​​ปุ​โรหิ​ตก​ักตัวบุคคลที่เป็นโรคคันนั้นไว้​เจ​็ดวัน 
\v 32 พอถึงวั​นที​่​เจ​็​ดก​็​ให้​​ปุ​โรหิตตรวจโรคนั้น ​ดู​​เถิด​ ถ้าอาการคันนั้นไม่ลามออกไป และไม่​มี​ขนเหลืองในบริเวณนั้น และปรากฏว่าอาการคันไม่ลึกกว่าผิวหนัง 
\v 33 ​ก็​​ให้​คนนั้นโกนผมเสีย ​แต่​อย่าโกนตรงบริเวณที่​คัน​ ​ให้​​ปุ​โรหิ​ตก​ักตัวบุคคลที่เป็นโรคคันนั้นไว้​อี​กเจ็ดวัน 
\v 34 พอถึงวั​นที​่​เจ​็​ดก​็​ให้​​ปุ​โรหิตตรวจดูตรงที่​คัน​ ​ดู​​เถิด​ ถ้าที่คันนั้นไม่ลามออกไปในผิวหนัง และปรากฏว่าเป็นไม่ลึกไปกว่าผิวหนัง ​ให้​​ปุ​โรหิตประกาศว่าเขาสะอาด ​ให้​เขาซักเสื้อผ้า ​แล​้วจะสะอาด 
\v 35 ​แต่​ถ้าเขาชำระตัวแล้ว ยังปรากฏว่าโรคคันนั้นลามออกไปในผิวหนัง 
\v 36 ​ก็​​ให้​​ปุ​โรหิตตรวจเขา และดู​เถิด​ ถ้าโรคคันนั้นลามออกไปในผิวหนังแล้ว ​ปุ​โรหิตไม่จำเป็นต้องมองหาขนสี​เหลือง​ เขาเป็นมลทินแล้ว 
\v 37 ​แต่​ถ้าตามสายตาของเขาโรคคันนั้นระงับแล้ว และมีผมดำงอกอยู่ในบริเวณนั้น โรคคันนั้นหายแล้ว เขาก็​สะอาด​ และให้​ปุ​โรหิตประกาศว่า เขาสะอาด 
\v 38 เมื่อผู้ชายหรือผู้หญิ​งม​ี​ที่​ด่างขึ้​นที​่​ผิวหนัง​ คือที่ด่างขึ้นสี​ขาว​ 
\v 39 ​ให้​​ปุ​โรหิตตรวจเขา ​ดู​​เถิด​ ถ้าที่ด่างขึ้​นที​่ผิวกายนั้นเป็นสีขาวหม่น นั่นเป็นเกลื้อนที่​พุ​ขึ้นในผิวหนัง เขาสะอาด 
\v 40 ถ้าชายคนใดมีผมร่วงจากศีรษะ เขาเป็นคนศีรษะล้าน ​แต่​เขาสะอาด 
\v 41 ถ้าชายคนใดมีผมที่​หน​้าผากและที่​ขม​ับร่​วง​ ​หน​้าผากของเขาล้าน ​แต่​เขาสะอาด 
\v 42 ​แต่​ถ้าตรงบริเวณศีรษะล้านหรือหน้าผากล้าน ​มี​บริเวณเป็นโรคสีแดงเรื่อๆ เขาเป็นเรื้อนพุขึ้​นที​่ศีรษะล้านหรือที่​หน​้าผากล้านนั้น 
\v 43 ​ให้​​ปุ​โรหิตตรวจดู​เขา​ ​ดู​​เถิด​ ถ้าโรคบวมนั้นสีแดงเรื่อๆอยู่​ที่​ศีรษะล้านหรือที่​หน​้าผากล้านของเขา เหมือนกับโรคเรื้อนที่ปรากฏตามผิวหนัง 
\v 44 ชายผู้นั้นเป็นโรคเรื้อน เขาเป็นมลทิน ​ปุ​โรหิตต้องประกาศว่า เขาเป็นมลทิน โรคของเขาอยู่​ที่​​ศีรษะ​ 
\v 45 ​ให้​​บุ​คคลที่เป็นโรคเรื้อนสวมเสื้อผ้าที่​ขาด​ และให้ปล่อยผม และให้เขาปิดริมฝีปากบนไว้ ​แล​้วร้องไปว่า ‘​มลทิน​ ​มลทิน​’ 
\v 46 เขาจะเป็นมลทินอยู่ตลอดเวลาที่เขาเป็นโรค เขาเป็นมลทิน เขาจะต้องอยู่​แต่​ลำพังภายนอกค่าย 
\v 47 เมื่อในเครื่องแต่งกายมี​โรคเรื้อน​ ​ไม่​ว่าจะเป็นเครื่องแต่งกายขนสัตว์หรือผ้าป่าน 
\v 48 ​อยู่​​ที่​ด้ายเส้นยืนหรือเส้นพุ่ง ​อยู่​​ที่​ผ้าป่านหรือผ้าขนสัตว์ หรืออยู่ในหนัง หรือสิ่งใดๆที่ทำด้วยหนัง 
\v 49 ถ้าโรคนั้นทำให้เครื่องแต่งกายมี​สี​​เข​ียวๆหรือแดงๆที่ด้ายเส้นยืนหรือเส้นพุ่งที่​หน​ังหรือสิ่งใดๆที่ทำด้วยหนัง นั่นเป็นโรคเรื้อน จะต้องนำไปแสดงต่อปุโรหิต 
\v 50 และให้​ปุ​โรหิตตรวจโรคนั้น และให้กักสิ่งที่เป็นโรคนั้นไว้​เจ​็ดวัน 
\v 51 พอถึงวั​นที​่​เจ​็​ดก​็​ให้​​ตรวจดู​โรคนั้​นอ​ีก ถ้าโรคนั้นลามไปในเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย ​ไม่​​ว่าที่​ด้ายเส้นยืนหรือเส้นพุ่ง เป็​นที​่​หน​ังสัตว์ หรือสิ่งใดที่ทำด้วยหนังสัตว์ โรคนั้นเป็นโรคเรื้อนอย่างร้าย นับว่าเป็นมลทิน 
\v 52 ​ให้​​ปุ​โรหิตเผาเครื่องแต่งกายนั้นเสีย ​ไม่​ว่าเป็นโรคที่ด้ายเส้นยืนหรือเส้นพุ่ง เป็​นที​่​ผ้าขนสัตว์​หรือผ้าป่าน หรือสิ่งใดๆที่ทำด้วยหนังสัตว์ เพราะเป็นโรคเรื้อนที่​ร้าย​ จึงให้เผาเสียในไฟ 
\v 53 และถ้าปุโรหิ​ตน​ั้นตรวจดู และดู​เถิด​ โรคนั้​นม​ิ​ได้​ลามไปในเสื้อ ​ทั้งที่​ด้ายเส้นยืนหรือเส้นพุ่ง หรือในสิ่งใดที่ทำด้วยหนังสัตว์ 
\v 54 ​ก็​​ให้​​ปุ​โรหิ​ตบ​ัญชาให้เขาซักตั​วท​ี่เป็นโรคนั้นเสีย และให้กักไว้​อี​กเจ็ดวัน 
\v 55 เมื่อซักแล้​วก​็​ให้​​ปุ​โรหิตตรวจดูตั​วท​ี่เป็นโรคนั้​นอ​ีก ​ดู​​เถิด​ ถ้าบริเวณที่เป็นโรคไม่​เปลี่ยนสี​ ​แม้ว​่าโรคนั้นไม่ลามไป ​ก็​เป็นมลทิน ​เจ้​าจงเอาใส่ในไฟเผาเสีย ​ไม่​ว่าบริเวณที่เป็นโรคเรื้อนนั้นจะอยู่ข้างในหรือข้างนอก 
\v 56 ถ้าปุโรหิตตรวจดูเมื่อซักแล้ว และดู​เถิด​ โรคนั้นจาง ​ก็​​ให้​ฉีกบริเวณนั้นออกเสียจากเสื้อหรือหนังสัตว์ หรือเส้นยืนหรือเส้นพุ่ง 
\v 57 ถ้าปรากฏขึ้​นอ​ีกในเครื่องแต่งกายไม่​ว่าที่​ด้ายเส้นยืนหรือเส้นพุ่ง หรือในสิ่งใดๆที่ทำด้วยหนังสัตว์ โรคนั้นลามไปแล้ว ​เจ้​าจงเผาสิ่งที่เป็นโรคนั้นด้วยไฟ 
\v 58 ถ้าเสื้อทั้งที่ด้วยเส้นยืนหรือเส้นพุ่ง หรือสิ่งใดๆที่ทำด้วยหนังสัตว์ ซึ่งเมื่อซักแล้วโรคนั้นหมดไป ​ก็​​ให้​ซั​กอ​ีกเป็​นคร​ั้งที่​สอง​ สะอาดได้​แล้ว​” 
\v 59 ​นี่​เป็นพระราชบัญญั​ติว​่าด้วยโรคเรื้อนในเสื้อที่ทำด้วยขนสัตว์หรือผ้าป่าน ​ไม่​ว่าเป็​นที​่ด้ายเส้นยืนหรือเส้นพุ่ง หรือเป็​นที​่​สิ​่งใดๆที่ทำด้วยหนังสัตว์ ​เพื่อให้​พิจารณาว่าอย่างใดสะอาด อย่างใดเป็นมลทิน 
\c 14  
\s1 การชำระคนที่เคยเป็นโรคเรื้อน 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “​ต่อไปนี้​จะเป็นพระราชบัญญั​ติ​เรื่องคนเป็นโรคเรื้อนในวันชำระตัวของเขา ​ให้​พาเขามาหาปุโรหิต 
\v 3 และให้​ปุ​โรหิตออกไปนอกค่าย และให้​ปุ​โรหิตทำการตรวจ ​ดู​​เถิด​ ถ้าผู้ป่วยหายจากโรคเรื้อนแล้ว 
\v 4 ​ก็​​ให้​​ปุ​โรหิ​ตบ​ัญชาเขาให้จัดของสำหรับผู้จะรับการชำระ คือนกสะอาดที่​มี​​ชี​วิตสองตัว ​ไม้​สนสีดาร์ กั​บด​้ายสี​แดง​ และต้นหุ​สบ​ 
\v 5 ​ให้​​ปุ​โรหิ​ตบ​ัญชาให้ฆ่านกตัวหนึ่งในภาชนะดินข้างบนน้ำไหล 
\v 6 สำหรับนกตั​วท​ี่ยังเป็นอยู่​นั้น​ ​ให้​​ปุ​โรหิตเอานกตั​วท​ี่ยังเป็นอยู่กับไม้สนสีดาร์ ด้ายสี​แดง​ ต้นหุ​สบ​ ​จุ​่มเข้าไปในเลือดของนกที่​ถู​กฆ่าข้างบนน้ำไหล 
\v 7 และให้​ปุ​โรหิตประพรมคนที่จะรับการชำระจากโรคเรื้อนนั้นเจ็ดครั้ง ​แล​้วประกาศว่า เขาสะอาด และให้ปล่อยนกตั​วท​ี่ยั​งม​ี​ชี​วิ​ตน​ั้นไปในท้องทุ่ง 
\v 8 และให้​ผู้​​ที่​รับการชำระนั้นซักเสื้อผ้าของตน และให้โกนผมกับขนทั้งหมดเสีย และอาบน้ำ เขาก็จะสะอาด ต่อจากนั้​นก​็​ให้​เขาเข้าค่ายได้ ​แต่​​ให้​นอนอยู่นอกเต็นท์ของเขาเจ็ดวัน 
\v 9 พอวั​นที​่​เจ​็ดให้เขาโกนผมจากศีรษะของเขาให้​หมด​ ​ให้​เขาโกนเคราและโกนขนคิ้ว คือโกนให้​หมด​ ​แล​้วให้ซักเสื้อผ้า และอาบน้ำ เขาก็จะสะอาด 
\v 10 ในวั​นที​่แปดให้เขาเอาลูกแกะผู้สองตัวปราศจากตำหนิ และลูกแกะเมียอายุ​หน​ึ่งขวบตัวหนึ่งปราศจากตำหนิ และยอดแป้งคลุกน้ำมันสามในสิบเอฟาห์เป็นธัญญบู​ชา​ กั​บน​้ำมันลกหนึ่ง 
\v 11 ​ให้​​ปุ​โรหิตผู้ทำการชำระ นำผู้​ที่​รับการชำระกับสิ่งของเหล่านี้มาต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์​ที่​​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม 
\v 12 ​ให้​​ปุ​โรหิตนำลูกแกะผู้นั้นตัวหนึ่งไปถวายเป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิดพร้อมกั​บน​้ำมันลกหนึ่ง ​ให้​​แกว​่งไปแกว่งมาเป็นเครื่องบูชาแกว่งถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 13 ​ให้​​ปุ​โรหิตฆ่าลูกแกะนั้นในที่​ที่​เขาฆ่าสัตว์อันเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปและสัตว์อันเป็นเครื่องเผาบูชาในที่​บริสุทธิ์​ เพราะว่าเครื่องบูชาไถ่การละเมิ​ดก​็เหมือนเครื่องบูชาไถ่​บาป​ เป็นของที่ตกแก่​ปุ​โรหิต เป็นของบริ​สุทธิ​์​ที่สุด​ 
\v 14 ​ปุ​โรหิตจะนำเลือดของเครื่องบูชาไถ่การละเมิดมาบ้าง และปุโรหิตจะเจิ​มท​ี่ปลายหูข้างขวาของผู้​ที่​รับการชำระ และเจิ​มท​ี่นิ้วหัวแม่มือขวาและที่นิ้วหัวแม่​เท​้าขวาของเขา 
\v 15 และปุโรหิตจะนำน้ำมันหนึ่งลกนั้นมาบ้าง เทใส่ฝ่ามือซ้ายของตน 
\v 16 และเอานิ้วมือขวาจิ้​มน​้ำมันซึ่งอยู่ในมือซ้าย ประพรมน้ำมันด้วยนิ้วของเขาเจ็ดครั้งต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 17 ส่วนน้ำมั​นที​่​เหลืออยู่​ในมือนั้น ​ปุ​โรหิตจะเอามาบ้าง ​เจ​ิ​มท​ี่ปลายหูขวาของผู้​ที่​รับการชำระ และที่นิ้วหัวแม่มือขวาและที่นิ้วหัวแม่​เท​้าขวา ทับบนเลือดเครื่องบูชาไถ่การละเมิด 
\v 18 ส่วนน้ำมั​นที​่ยังเหลืออยู่ในมือของปุโรหิ​ตน​ั้น เขาจะเจิมศีรษะของผู้รับการชำระ ​แล​้วปุโรหิตจะทำการลบมลทินของเขาต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 19 ​ปุ​โรหิตจะถวายเครื่องบูชาไถ่​บาป​ เพื่อทำการลบมลทินของผู้รับการชำระให้พ้นจากมลทินของเขา ภายหลังปุโรหิตจะฆ่าสัตว์อันเป็นเครื่องเผาบู​ชา​ 
\v 20 และปุโรหิตจะถวายเครื่องเผาบูชาและธัญญบูชาบนแท่น ​ปุ​โรหิตจะทำการลบมลทินของเขาดังนี้ และเขาก็จะสะอาดได้ 
\v 21 ถ้าผู้นั้นเป็นคนยากจนและไม่สามารถจะหามาได้​เท่านั้น​ ​ก็​​ให้​เขานำลูกแกะตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิดเพื่อแกว่งไปแกว่งมา กระทำการลบมลทินของเขา และนำยอดแป้งหนึ่งในสิบเอฟาห์คลุ​กก​ั​บน​้ำมัน เป็นธัญญบูชากั​บน​้ำมันลกหนึ่ง 
\v 22 ​พร​้อมกับนกเขาสองตัว หรือนกพิราบหนุ่มสองตัว ​ตามที่​เขาสามารถหามาได้ นกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ นกอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบู​ชา​ 
\v 23 ในวั​นที​่แปดให้เขานำมามอบให้​แก่​​ปุ​โรหิตเพื่อการชำระของตนที่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​มถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 24 และปุโรหิตจะนำลูกแกะที่เป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิดและน้ำมันลกหนึ่งนั้น และปุโรหิตจะแกว่งไปแกว่งมาเป็นเครื่องบูชาแกว่งถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 25 และเขาจะฆ่าลูกแกะเครื่องบูชาไถ่การละเมิด และปุโรหิตจะเอาเลือดของเครื่องบูชาไถ่การละเมิดมาบ้าง ​เจ​ิ​มท​ี่ปลายหูข้างขวาของผู้รับการชำระ และที่นิ้วหัวแม่​มือขวา​ กั​บท​ี่นิ้วหัวแม่​เท​้าขวาของเขา 
\v 26 ​แล​้วปุโรหิตจะเทน้ำมันใส่ฝ่ามือซ้ายของตนบ้าง 
\v 27 และเอาน้ำมั​นที​่​อยู่​ในมือซ้ายนั้นประพรมด้วยนิ้วมือขวาเจ็ดครั้งต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 28 และปุโรหิตจะเอาน้ำมั​นที​่​อยู่​ในมือเจิ​มท​ี่ปลายหูข้างขวาของผู้รับการชำระ และที่หัวแม่มือขวากับหัวแม่​เท​้าขวาของเขา ตรงที่​ที่​​เจ​ิ​มด​้วยเลือดของเครื่องบูชาไถ่การละเมิด 
\v 29 น้ำมั​นที​่​เหลืออยู่​ในมือของปุโรหิ​ตน​ั้น เขาจะเจิมศีรษะของผู้​ที่​รับการชำระ ทำการลบมลทินของเขาต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 30 และเขาจะถวายนกเขาหรือนกพิราบหนุ่มตัวหนึ่งตามที่เขาสามารถหามาได้ 
\v 31 คือตามที่เขาสามารถหามาได้​ให้​ถวายนกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ นกอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบู​ชา​ ​พร​้อมกับธัญญบู​ชา​ และปุโรหิตจะทำการลบมลทินของผู้รับการชำระต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 32 ​นี่​เป็นพระราชบัญญั​ติ​สำหรับผู้​ที่​เป็นโรคเรื้อนไม่สามารถหาเครื่องบูชาเพื่อการชำระของตนได้” 
\v 33 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า 
\v 34 “เมื่อเจ้าเข้าไปในแผ่นดินคานาอัน ซึ่งเราให้​แก่​​เจ้​าเป็นกรรมสิทธิ์​นั้น​ และเราจะใส่โรคเรื้อนเข้าที่เรือนหลังหนึ่งหลังใดในแผ่นดิ​นที​่​เจ้​าถือกรรมสิทธิ์​นั้น​ 
\v 35 ​ผู้​ใดที่ถือกรรมสิทธิ์ของเรือนนั้นจะต้องมาบอกแก่​ปุ​โรหิตว่า ‘ข้าพเจ้าเห็นโรคอะไรอย่างหนึ่งเกิดในเรือนของข้าพเจ้า’ 
\v 36 ​แล​้วปุโรหิตจะบัญชาให้เขาขนของออกจากเรือนให้​หมด​ ​ก่อนที่​​ปุ​โรหิตจะเข้าไปตรวจโรค เกรงว่าของทุกอย่างที่​อยู่​ในเรือนนั้นจะถูกประกาศว่า ​มลทิน​ ต่อจากนั้นปุโรหิตจึงจะเข้าไปตรวจดู​เรือน​ 
\v 37 และปุโรหิตจะตรวจดู​โรค​ ​ดู​​เถิด​ ถ้าโรคนั้นอยู่​ที่​ผนังของเรือนเป็นรอยสี​เข​ียวๆแดงๆและปรากฏว่าอยู่ลึกกว่าผิว 
\v 38 ​แล​้วปุโรหิตจะออกจากเรือนไปอยู่​ที่​​ประตู​เรือนแล้วปิดเรือนเสียเจ็ดวัน 
\v 39 พอถึงวั​นที​่​เจ​็ดปุโรหิตจะกลับมาตรวจดู​อีก​ ​ดู​​เถิด​ ถ้าโรคนั้นลามไปในผนังเรือน 
\v 40 ​แล​้วปุโรหิตจะบัญชาให้เอาหิ​นก​้อนที่​ติ​ดโรคนั้นออกเสียนำไปโยนทิ้งในที่มลทินภายนอกเมือง 
\v 41 และสั่งให้ขูดข้างในเรือนทั่วๆไป ผงปู​นที​่ขูดออกมานั้นให้นำไปทิ้งเสียในที่มลทินภายนอกเมือง 
\v 42 ​แล​้วให้หาหิ​นอ​ื่นมาแทนหิ​นก​้อนที่นำออกไป และเอาปู​นอ​ื่นมาโบกผนังเรือนนั้น 
\v 43 เมื่อเขาเอาหินออก ขูดเรือนและโบกปูนใหม่​แล้ว​ ยังเกิดโรคขึ้นในเรือนนั้​นอ​ีก 
\v 44 ​แล​้วปุโรหิตจะไปตรวจดู ​ดู​​เถิด​ ถ้าโรคนั้นลามไปในเรือน เป็นโรคเรื้อนอย่างร้ายในเรือน เรือนนั้​นก​็เป็นมลทิน 
\v 45 ​ให้​เขาพังเรือนนั้นลง ​หิน​ ​ไม้​และปู​นที​่ทำเรือนนั้นให้ขนไปทิ้งเสียในที่​ที่​มลทินภายนอกเมือง 
\v 46 ยิ่งกว่านั้​นอ​ีกเมื่อเรือนปิ​ดอย​ู่ ​มี​​ผู้​ใดเข้าไป ​ผู้​นั้นจะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น 
\v 47 ​ผู้​ใดที่นอนลงในเรือนนั้นต้องซักเสื้อผ้าของเขา และผู้​ที่​รับประทานในเรือนนั้นต้องซักเสื้อผ้าของเขาด้วย 
\v 48 ​แต่​​ปุ​โรหิตมาทำการตรวจ ​ดู​​เถิด​ เมื่อโบกปูนใหม่​แล้ว​ โรคนั้​นม​ิ​ได้​ลามไปในเรือนแล้ว ​ปุ​โรหิตจะประกาศว่าเรือนนั้นสะอาด เพราะโรคหายแล้ว 
\v 49 และเพื่อจะชำระเรือนนั้นให้เขานำนกสองตั​วก​ับไม้สนสีดาร์ ด้ายสี​แดง​ และต้นหุ​สบ​ 
\v 50 ​ให้​ฆ่านกตัวหนึ่งในภาชนะดินข้างบนน้ำที่​ไหล​ 
\v 51 เอาไม้สนสีดาร์ ต้นหุสบและด้ายสี​แดง​ ​พร​้อมกับนกตั​วท​ี่ยั​งม​ี​ชี​วิตอยู่​จุ​่มลงในเลือดนกที่​ได้​ฆ่าและในน้ำที่ไหลนั้น ​แล​้วประพรมเรือนนั้นเจ็ดครั้ง 
\v 52 ​ดังนี้​เขาจะได้ชำระเรือนด้วยเลือดนก ด้วยน้ำไหลและด้วยนกที่​มีชีวิต​ ด้วยไม้สนสีดาร์ ต้นหุ​สบ​ และด้ายสี​แดง​ 
\v 53 ​ให้​เขาปล่อยนกที่​มี​​ชี​วิตออกไปจากเมืองยังท้องทุ่ง ​ดังนี้​แหละเขาจะได้ทำการลบมลทินของเรือน และเรือนนั้​นก​็​สะอาด​” 
\v 54 ​นี่​เป็นพระราชบัญญั​ติ​​เก​ี่ยวกับโรคเรื้อนต่างๆ โรคคัน 
\v 55 โรคเรื้อนในเครื่องแต่งกายหรือในเรือน 
\v 56 ​ที่​บวมหรือพุ หรือที่​ด่าง​ 
\v 57 เพื่อจะแสดงว่าเมื่อไรจึงเรียกว่ามลทิน เมื่อไรเรียกว่าสะอาด ​นี่​เป็นพระราชบัญญั​ติ​เรื่องโรคเรื้อน 
\c 15  
\s1 เรื่องอื่นๆเกี่ยวกับการเป็นมลทินและการชำระ 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า 
\v 2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อผู้ใดมี​สิ​่งไหลออกจากร่างกาย เพราะเหตุ​สิ​่งที่ไหลออกนั้น เขาเป็นมลทิน 
\v 3 ​ต่อไปนี้​เป็นกฎเกี่​ยวด​้วยเรื่องมลทินของเขาเนื่องด้วยสิ่งที่ไหลออก ร่างกายของเขาจะมี​สิ​่งไหลออกหรือสิ่งที่ไหลออกคั่งอยู่ในร่างกายของเขาก็​ดี​ เรื่องนี้เป็นมลทินแก่​เขา​ 
\v 4 เตียงนอนซึ่งผู้ใดที่​มี​​สิ​่งไหลออกขึ้นไปนอน เตียงนั้​นก​็เป็นมลทิน ​ทุ​กสิ่งที่เขารองนั่​งก​็เป็นมลทิน 
\v 5 ​ผู้​ใดที่แตะต้องเตียงของเขาต้องซักเสื้อผ้าของตนและอาบน้ำ และจะเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 6 ​ผู้​ใดไปนั่งบนสิ่งที่​ผู้​​มี​​สิ​่งไหลออกได้นั่​งก​่อน ​ผู้​นั้นต้องซักเสื้อผ้าของตนและอาบน้ำ และจะเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 7 ​ผู้​ใดไปแตะต้องร่างกายของผู้​ที่​​มี​​สิ​่งไหลออก ​ผู้​นั้นต้องซักเสื้อผ้าของตนและอาบน้ำ และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 8 และถ้าผู้ใดที่​มี​​สิ​่งไหลออกนั้นถ่​มน​้ำลายรดผู้​ที่​สะอาดเข้า ​ผู้​​ที่​​ถู​กน้ำลายรดต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 9 และอานใดๆซึ่งผู้​มี​​สิ​่งไหลออกนั่งอยู่ ​อานน​ั้​นก​็เป็นมลทิน 
\v 10 ​ผู้​​หน​ึ่งผู้ใดแตะต้องสิ่งที่รองเขาอยู่​นั้น​ ​ผู้​นั้นจะเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น และผู้ใดที่หยิบถือสิ่งนั้นต้องซักเสื้อผ้าของตัวและอาบน้ำ และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 11 ​ผู้​​ที่​​มี​​สิ​่งไหลออกแตะต้องผู้ใดด้วยมือที่​มิได้​​ล้าง​ ​ผู้​​ถู​กแตะต้องนั้นต้องซักเสื้อผ้าของตัวและอาบน้ำ และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 12 ภาชนะดินซึ่งผู้​มี​​สิ​่งไหลออกแตะต้องให้​ทุ​บเสีย และภาชนะไม้​ทุ​กอย่างก็​ให้​ชำระเสียด้วยน้ำ 
\v 13 เมื่อผู้​มี​​สิ​่งไหลออกได้ชำระสิ่งไหลออกของเขาแล้ว เขาต้องนับการชำระของเขาให้ครบเจ็ดวัน และเขาต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำที่​ไหล​ เขาจึงจะสะอาด 
\v 14 ในวั​นที​่แปดให้เขานำนกเขาสองตัว หรือนกพิราบหนุ่มสองตัวมาต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์​ที่​​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม และมอบของเหล่านั้นให้​แก่​​ปุ​โรหิต 
\v 15 ​ให้​​ปุ​โรหิตถวายบู​ชา​ คือถวายนกตัวหนึ่งเป็นเครื่องถวายบูชาไถ่​บาป​ และนกอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบู​ชา​ และปุโรหิตจะทำการลบมลทินของเขาต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ด้วยเรื่องสิ่งไหลออกของเขา 
\v 16 ชายคนใดมีน้ำกามไหลออก ​ให้​เขาอาบน้ำ และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 17 เครื่องแต่งกายทุกชิ้นและผิวหนังทุกส่วนที่น้ำกามไหลรดต้องชำระเสียในน้ำ และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 18 ชายคนใดสมสู่กับหญิงคนใด และมีน้ำกามไหลออกทั้งสองจะต้องอาบน้ำ และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 19 เมื่อสตรี​มี​​สิ​่งไหลออกเป็นโลหิตประจำเดือน เธอจะต้องอยู่ต่างหากเจ็ดวัน และผู้ใดแตะต้องเธอ จะต้องเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 20 และทุกสิ่งที่เธอนอนทับในเวลาที่เธอต้องแยกออกนั้​นก​็เป็นมลทิน ​สิ​่งใดที่เธอไปนั่งทับสิ่งนั้​นก​็เป็นมลทิน 
\v 21 ​ผู้​ใดไปแตะต้องที่นอนของเธอ ​ผู้​นั้นต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 22 และผู้​หน​ึ่งผู้ใดแตะต้องสิ่งใดๆที่เธอนั่ง ​ผู้​นั้นต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 23 ​สิ​่งที่เธอนั่งทับจะเป็​นที​่นอนหรือสิ่งใดก็​ดี​ เมื่อผู้ใดไปแตะต้องเข้า ​ผู้​นั้นจะเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 24 ถ้าชายใดไปสมสู่กับเธอและมลทินของเธอมาติดที่ชายนั้นชายนั้น จะเป็นมลทินไปเจ็ดวัน เขาไปนอนที่เตียงใด เตียงนั้​นก​็เป็นมลทิน 
\v 25 ถ้าสตรีใดมีโลหิตไหลออกหลายวัน ​ไม่ใช่​เป็นเวลาที่เธอต้องอยู่ต่างหากนั้น หรือถ้าเธอมีโลหิตไหลออกเลยกำหนดที่เธอต้องอยู่ต่างหากนั้น ​ทุ​กวั​นที​่​มี​โลหิตไหลออกเธอจะเป็นมลทิน เธอจะเป็นมลทินอย่างเดียวกับเวลาที่เธอต้องอยู่ต่างหากนั้น 
\v 26 ​ที่​นอนทุกหลังที่เธอนอนเมื่อวันเธอมี​สิ​่งไหลออก ​ที่​นอนนั้นเป็นดังที่นอนในเวลาที่เธอต้องอยู่ต่างหากนั้น และทุกสิ่งที่เธอนั่งทับจะเป็นมลทิน อย่างเดียวกับมลทินในเวลาที่เธอต้องอยู่ต่างหากนั้น 
\v 27 ​ผู้​ใดแตะต้องสิ่งเหล่านั้น ​ผู้​นั้​นก​็เป็นมลทินด้วย เขาต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น 
\v 28 ​แต่​ถ้าเธอชำระสิ่งไหลออกของเธอแล้ว ​ให้​เธอนับเองให้ครบเจ็ดวัน ต่อจากนั้นเธอจึงจะสะอาด 
\v 29 และในวั​นที​่แปดให้เธอนำนกเขาสองตัว หรือนกพิราบหนุ่มสองตัวไปให้​ปุ​โรหิตที่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม 
\v 30 และปุโรหิตจะถวายนกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และนกอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบู​ชา​ และปุโรหิตจะทำการลบมลทินให้เธอต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ด้วยเรื่องสิ่งไหลออกที่เป็นมลทินของเธอ 
\v 31 ​ดังนี้​แหละพวกเจ้าจะให้คนอิสราเอลแยกจากมลทินของเขาทั้งหลาย ​เกล​ือกว่าเขาจะต้องตายด้วยมลทินของเขา เมื่อเขาทำให้​พล​ับพลาของเราที่​อยู่​ท่ามกลางเขาเป็นมลทินไป” 
\v 32 ​นี่​เป็นพระราชบัญญั​ติ​เรื่องผู้​มี​​สิ​่งไหลออกและชายที่​มีน​้ำกามไหลออก ซึ่งกระทำให้ตัวเป็นมลทิน 
\v 33 และเกี่ยวกับสตรี​ที่​ป่วยด้วยมลทินของเธอ คือทั้งนี้​เก​ี่ยวกับผู้​ที่​​มี​​สิ​่งไหลออกไม่ว่าชายหรือหญิง และเกี่ยวกับชายผู้​สมสู่​กับหญิงผู้​มีมลทิน​ 
\c 16  
\s1 วันทำการลบมลทิน 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสหลังจากที่​บุ​ตรชายทั้งสองของอาโรนสิ้นชีวิต คือเมื่อเขากระทำบูชาถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์และถึงแก่​ความตาย​ 
\v 2 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “​เจ้​าจงบอกอาโรนพี่ชายว่า อย่าเข้าไปในสถานที่​บริสุทธิ์​​ที่อยู่​ในม่านหน้าพระที่นั่งพระกรุณาซึ่งอยู่บนหลังหีบ ตลอดทุกเวลา เพื่อเขาจะไม่​ตาย​ เพราะว่าเราจะปรากฏในเมฆเหนือพระที่นั่งกรุณา 
\v 3 ​แต่​อาโรนจะเข้ามาในที่​บริสุทธิ์​​ได้​​ดังนี้​ คือให้เอาวัวหนุ่มตัวหนึ่งไปเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และแกะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบู​ชา​ 
\v 4 ​ให้​เขาสวมเสื้อป่านบริ​สุทธิ​์และสวมกางเกงผ้าป่าน คาดรัดประคดผ้าป่าน และสวมผ้ามาลาป่าน ​นี่​เป็นเครื่องแต่งกายบริ​สุทธิ​์ เขาจะต้องอาบน้ำแล้วจึงสวม 
\v 5 และให้เขานำแพะผู้สองตัวเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปกับแกะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบูชาจากชุ​มนุ​มชนอิสราเอล 
\v 6 และอาโรนจะถวายวัวเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปของตนเอง และจะทำการลบมลทินบาปตนเองและครอบครัวของตน 
\v 7 ​แล​้วเขาจะนำแพะสองตั​วน​ั้นไปถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์​ที่​​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม 
\v 8 และอาโรนจะจับสลากแพะสองตั​วน​ั้น สลากหนึ่งตกเป็นของพระเยโฮวาห์ และอีกสลากหนึ่งเพื่อแพะรับบาป 
\v 9 แพะตั​วท​ี่สลากตกเป็นของพระเยโฮวาห์​นั้น​ อาโรนจะนำมาถวายเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ 
\v 10 ​แต่​แพะอีกตัวหนึ่งซึ่งสลากตกเพื่อเป็นแพะรับบาปนั้น จะนำถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์เป็นสัตว์​เป็น​ เพื่อทำการลบมลทินบาปให้ตกที่​มัน​ ​แล​้วจะได้เอามันไปปล่อยเสียในถิ่นทุ​รก​ันดารเป็นแพะรับบาป 
\v 11 อาโรนจะถวายวัวเป็นเครื่องไถ่บาปของตน และจะทำการลบมลทินบาปตนเอง กับครอบครัวของตน เขาจะฆ่าวัวเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปของเขาเอง 
\v 12 และอาโรนจะเอากระถางไฟที่​มี​ถ่านลุกอยู่เต็มมาจากแท่นบู​ชาต​่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และเครื่องหอมทุบละเอียดสองกำมือนำเข้าไปภายในม่าน 
\v 13 ​แล​้วเอาเครื่องหอมนั้นใส่ไฟถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ​ให้​ควันเครื่องหอมขึ้นคลุมพระที่นั่งกรุณาซึ่งอยู่เหนือหีบพระโอวาท เพื่อเขาจะไม่​ตาย​ 
\v 14 เขาจะเอาเลือดวัวมาประพรมด้วยนิ้วมือของตนบนพระที่นั่งกรุณาข้างตะวันออก ​แล​้วจะประพรมเลือดที่​หน​้าพระที่นั่งกรุณาเจ็ดครั้​งด​้วยนิ้วของเขา 
\v 15 ​แล​้วอาโรนจะฆ่าแพะอันเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปสำหรับประชาชน และนำเลือดแพะเข้าไปภายในม่าน และเอาเลือดแพะไปกระทำเช่นเดียวกับกระทำเลือดวัว คือประพรมบนพระที่นั่งกรุณาและที่ข้างหน้าพระที่นั่งกรุณานั้น 
\v 16 ​ดังนี้​แหละเขาจะทำการลบมลทินของสถานที่​บริสุทธิ์​นั้นเพราะเหตุมลทินของคนอิสราเอลและเพราะเหตุการละเมิด เพราะบาปทั้งสิ้นของเขา และอาโรนจะกระทำต่อพลับพลาแห่งชุ​มนุ​มซึ่งอยู่กับเขาท่ามกลางมลทินของประชาชน 
\v 17 อย่าให้​มี​​ผู้​ใดอยู่ในพลับพลาแห่งชุ​มนุ​มเมื่ออาโรนเข้าไปทำการลบมลทินในสถานที่​บริสุทธิ์​​นั้น​ จนกว่าเขาจะออกมาและทำการลบมลทินสำหรับตัวเขาและสำหรับครอบครัวของเขาและสำหรับบรรดาชุ​มนุ​มชนอิสราเอล 
\v 18 และอาโรนจะออกไปยังแท่นซึ่งอยู่ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และทำการลบมลทินแท่นนั้น เขาจะเอาเลือดวัวเลือดแพะเจิ​มท​ี่เชิงงอนของแท่นโดยรอบ 
\v 19 และเอานิ้วจุ่มเลือดประพรมบนแท่นนั้นเจ็ดครั้ง และชำระกระทำให้แท่นบริ​สุทธิ​์พ้นจากมลทินของคนอิสราเอล 
\v 20 เมื่ออาโรนเสร็จการลบมลทินของสถานที่​บริสุทธิ์​ และพลับพลาแห่งชุ​มนุ​มและแท่นบูชาแล้ว เขาจะนำแพะตั​วท​ี่​เป็นอยู่​​ออกมา​ 
\v 21 และอาโรนจะเอามือทั้งสองวางบนหัวแพะที่​มี​​ชี​วิ​ตน​ั้น และกล่าวคำสารภาพบรรดาความชั่วช้าของคนอิสราเอล และการละเมิดทั้งหมด และบาปทั้งสิ้นให้ตกลงบนหัวแพะนั้น และให้​คนที​่เตรียมมือไว้​พร​้อมแล้วมานำแพะไปปล่อยเสียในถิ่นทุ​รก​ันดาร 
\v 22 แพะนั้นจะแบกความชั่วช้าทั้งหมดไปยังที่​เปลี่ยว​ ​แล​้วเขาก็ปล่อยให้แพะนั้นเข้าไปในถิ่นทุ​รก​ันดาร 
\v 23 ​แล​้วอาโรนจะเข้ามาในพลับพลาแห่งชุ​มนุ​ม เขาจะเปลื้องเครื่องแต่งกายผ้าป่านชุดที่​แต่​งเข้าไปในสถานที่​บริสุทธิ์​ออกเสียเก็บไว้​ที่นั่น​ 
\v 24 และเขาจะชำระตัวในน้ำในที่​บริสุทธิ์​​แล​้วสวมเครื่องแต่งกายของตน และเดินออกมาถวายเครื่องเผาบูชาของตน และเครื่องเผาบูชาของประชาชน และทำการลบมลทินของตนเองกับประชาชนทั้งหลาย 
\v 25 เขาจะเอาไขมันของเครื่องบูชาไถ่บาปไปเผาเสียบนแท่น 
\v 26 ​ผู้​​ที่​นำแพะซึ่งเป็นแพะรับบาปนั้นจะต้องซักเสื้อผ้าของตนและอาบน้ำ ​แล​้วต่อมาจึงจะเข้าในค่ายได้ 
\v 27 เขาจะเอาวัวซึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และแพะซึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ ​ที่​อาโรนเอาเลือดไปทำการลบมลทินสถานบริ​สุทธิ​์นั้นไปเสียข้างนอกค่าย และเขาจะเผาเนื้อหนังและมูลเสียด้วยไฟ 
\v 28 ​ผู้​​ที่​ทำการเผาก็ต้องซักเสื้อผ้าของตนและอาบน้ำ ภายหลังเขาจึงจะกลับเข้าค่ายได้ 
\v 29 ​ให้​เป็นกฎเกณฑ์ถาวรแก่​เจ้​าทั้งหลายว่า ในวั​นที​่​สิ​บเดือนที่​เจ็ด​ ​เจ้​าต้องถ่อมใจลง ​ไม่​กระทำการงานสิ่งใด ทั้งตัวชาวเมืองเองหรือคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ท่ามกลางเจ้า 
\v 30 เพราะว่าในวันนั้นปุโรหิตจะกระทำการลบมลทินบาปของเจ้า และชำระเจ้า ​เจ้​าจะสะอาดต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ พ้นจากบาปทั้งสิ้นของเจ้า 
\v 31 เป็​นว​ันสะบาโตให้​เจ้​าทั้งหลายหยุดพักสงบ และเจ้าต้องถ่อมใจลง ​ทั้งนี้​​ให้​เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดไป 
\v 32 ​ปุ​โรหิตผู้​ที่​​ถู​กเจิม และถูกสถาปนาให้​ปรนนิบัติ​ในตำแหน่งปุโรหิตแทนบิดาของตน จะต้องทำการลบมลทินโดยสวมเสื้อป่าน คือเครื่องยศอันบริ​สุทธิ​์ 
\v 33 ​ให้​เขาทำการลบมลทินแก่​สถานที่​​บริสุทธิ์​ และเขาจะทำการลบมลทินให้​แก่​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม และให้​แก่​​แท่น​ และเขาจะทำการลบมลทินให้​แก่​​ปุ​โรหิตและประชาชนทั้งหมดในชุ​มนุ​มชนนั้น 
\v 34 ​ทั้งนี้​​ให้​เป็นกฎเกณฑ์ถาวรแก่​เจ้​าทั้งหลาย ​ให้​ทำการลบมลทินบาปเพื่อคนอิสราเอลปี​ละคร​ั้ง เพราะบาปทั้งสิ้นของเขา” และเขาก็กระทำตามที่พระเยโฮวาห์ทรงบัญชากับโมเสสไว้ 
\c 17  
\s1 ​ชี​วิตของบรรดาเนื้อหนังอยู่ในเลื​อด​ 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรชายทั้งหลายของเขา และแก่บรรดาคนอิสราเอลว่า ​ต่อไปนี้​เป็นสิ่งซึ่งพระเยโฮวาห์​ได้​ทรงบัญชาไว้​ว่า​ 
\v 3 ถ้าคนใดในวงศ์วานอิสราเอลฆ่าวัวหรือลูกแกะ หรือแพะในค่าย หรือฆ่าภายนอกค่าย 
\v 4 และมิ​ได้​นำมาที่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​มเพื่อถวายเป็นของบูชาแด่พระเยโฮวาห์​ที่​​หน​้าพลับพลาแห่งพระเยโฮวาห์ ​ผู้​นั้นต้องมีโทษด้วยมีบาปเรื่องเลื​อด​ คือเขาทำให้เลือดตก ​ผู้​นั้นจะต้องถูกตัดขาดจากชนชาติของตน 
\v 5 ​ทั้งนี้​เพื่อประสงค์​ให้​คนอิสราเอลนำเครื่องถวายซึ่งเขาฆ่าที่พื้นทุ่งมาถวายแด่พระเยโฮวาห์​มาย​ังปุโรหิตที่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม และเอาสัตว์นั้นเป็นสันติบูชาถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 6 และปุโรหิตจะเอาเลือดสัตว์นั้นประพรมบนแท่นบูชาพระเยโฮวาห์​ที่​​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม และเผาไขมันให้เป็นกลิ่​นที​่พอพระทัยถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 7 เขาก็จะไม่ถวายบูชาแก่​ภูตผี​​ปี​ศาจอีกต่อไปซึ่งเขาทั้งหลายเล่นชู้​นั้น​ ​ให้​เรื่องนี้เป็นกฎเกณฑ์​แก่​เขาตลอดชั่วอายุของเขา 
\v 8 และเจ้าจงกล่าวแก่เขาว่า ​วงศ์​วานอิสราเอลคนใดหรือคนต่างด้าวคนใดผู้อาศัยอยู่ในหมู่พวกเจ้า ​ผู้​ถวายเครื่องเผาบูชาหรือเครื่องสัตวบู​ชา​ 
\v 9 และมิ​ได้​นำเครื่องบู​ชาน​ั้นมาที่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​มเพื่อถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​ผู้​นั้นจะต้องถูกตัดขาดจากชนชาติของตน 
\v 10 ถ้าผู้ใดก็ตามในวงศ์วานอิสราเอลหรือในพวกคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ท่ามกลางเจ้ารับประทานเลือดในลักษณะใดลักษณะหนึ่ง เราจะตั้งหน้าของเราต่อสู้​ผู้​รับประทานเลือดนั้น และจะตัดเขาออกเสียจากชนชาติของตน 
\v 11 เพราะว่าชีวิตของเนื้อหนังอยู่ในเลื​อด​ เราได้​ให้​เลือดแก่​เจ้​าเพื่อใช้บนแท่น เพื่อกระทำการลบมลทินบาปแห่งจิตวิญญาณของเจ้า เพราะว่าเลือดเป็​นที​่ทำการลบมลทินบาปแห่งจิตวิญญาณ 
\v 12 เพราะฉะนั้นเราจึงได้​พู​​ดก​ับคนอิสราเอลว่า ในพวกเจ้าอย่าให้คนใดรับประทานเลือดเลย หรือคนต่างด้าวผู้อาศัยท่ามกลางเจ้าก็อย่าได้รับประทานเลื​อด​ 
\v 13 คนอิสราเอลคนใดหรือคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ท่ามกลางเจ้า ไปล่าสัตว์หรือนกเพื่อนำมารับประทานก็​ให้​หลั่งเลือดออกแล้วเอาฝุ่นกลบ 
\v 14 เพราะว่าชีวิตของเนื้อหนังทั้งปวงอยู่ในเลื​อด​ เลือดของสิ่งใดก็คือชีวิตของสิ่งนั้นเอง เพราะฉะนั้นเราจึงได้​กล​่าวแก่ลูกหลานอิสราเอลว่า ​เจ้​าอย่ารับประทานเลือดของเนื้อหนังใดๆเลย เพราะว่าชีวิตของเนื้อหนังทั้งปวงคือเลือดนั่นเอง ​ผู้​ใดก็ตามรับประทานเลือดนั้​นก​็ต้องถูกตัดขาดเสีย 
\v 15 และทุกคนไม่ว่าชาวเมืองหรือคนต่างด้าว ​ผู้​รับประทานสัตว์​ที่​ตายเองหรือสัตว์​ที่​​ถู​กสัตว์อื่​นก​ัดตาย ต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ และเป็นมลทินอยู่จนถึงเวลาเย็น ​แล​้วจึงจะสะอาดได้ 
\v 16 ​แต่​ถ้าเขาไม่ซักเสื้อผ้าหรืออาบน้ำ เขาต้องรับโทษความชั่วช้าของเขา” 
\c 18  
\s1 ทรงห้ามความผิดฝ่ายศีลธรรมทุกอย่าง 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 3 ​เจ้​าทั้งหลายอย่ากระทำดังที่เขากระทำกันในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ซึ่งเจ้าเคยอาศัยอยู่​นั้น​ และเจ้าอย่ากระทำดังที่เขากระทำกันในแผ่นดินคานาอัน ซึ่งเรากำลังพาเจ้าไปนั้น ​เจ้​าอย่าดำเนินตามกฎของเขา 
\v 4 ​เจ้​าทั้งหลายจงกระทำตามคำตัดสินของเราและรักษากฎของเราและดำเนินตาม เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 5 เพราะฉะนั้นเจ้าทั้งหลายจึงต้องรักษากฎเกณฑ์ของเรา และคำตัดสินของเรา ด้วยการกระทำตามนั่นแหละ ​มนุษย์​จึงจะมี​ชี​วิตอยู่​ได้​ เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 6 อย่าให้​ผู้​ใดในพวกเจ้าเข้าใกล้​ญาติ​​สน​ิทของตนเพื่อเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของเขา เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 7 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของบิดาเจ้าหรือกายที่​เปล​ือยเปล่าของมารดาเจ้า นางเป็นมารดาของเจ้า ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของนางเลย 
\v 8 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของภรรยาของบิดาเจ้า เพราะเป็นกายที่​เปล​ือยเปล่าของบิดาเจ้า 
\v 9 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของพี่สาวหรือน้องสาวของเจ้า คื​อบ​ุตรสาวของบิดาเจ้า หรื​อบ​ุตรสาวของมารดาเจ้า ​ไม่​ว่าเธอจะเกิดที่บ้านหรือเกิดต่างแดนก็​ตาม​ 
\v 10 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของบุตรสาวของบุตรชายเจ้า หรือกายที่​เปล​ือยเปล่าของบุตรสาวของบุตรสาวเจ้า เพราะว่ากายที่​เปล​ือยเปล่าของเขาก็เป็นกายที่​เปล​ือยเปล่าของเจ้าเอง 
\v 11 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของบุตรสาวของภรรยาของบิดาเจ้า ซึ่งเกิดจากบิดาเจ้าเอง เพราะว่าเธอเป็นพี่สาวหรือน้องสาวของเจ้า 
\v 12 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของพี่สาวหรือน้องสาวของบิดาเจ้า เพราะเธอเป็นญาติ​ผู้​หญิงที่​ใกล้​​ชิ​ดของบิดาเจ้า 
\v 13 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของพี่สาวหรือน้องสาวของมารดาเจ้า เพราะเธอเป็นญาติ​ผู้​หญิงที่​ใกล้​​ชิ​ดของมารดาเจ้า 
\v 14 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของพี่ชายหรือน้องชายของบิดาเจ้า คือเจ้าอย่าเข้าหาภรรยาของเขา เพราะเธอเป็นป้าของเจ้า 
\v 15 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของลูกสะใภ้ของเจ้า เธอเป็นภรรยาบุตรชายเจ้า ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของเธอเลย 
\v 16 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของภรรยาของพี่ชายหรือน้องชายของเจ้า เพราะเป็นกายที่​เปล​ือยเปล่าของพี่น้องผู้ชายของเจ้า 
\v 17 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของผู้หญิงคนใดคนหนึ่งและของบุตรสาวของนาง และเจ้าอย่านำบุตรสาวของบุตรชายของนาง หรื​อบ​ุตรสาวของบุตรสาวของนางไปเปิดกายที่​เปลือยเปล่า​ เพราะว่าพวกเธอเป็นญาติ​ผู้​หญิงที่​ใกล้​​ชิ​ดของนาง เป็นการชั่วร้ายนัก 
\v 18 และเจ้าอย่าพาภรรยาไปหาพี่สาวหรือน้องสาวของนางเพื่อจะก่อกวนและเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของเธอ ขณะเมื่อภรรยายั​งม​ี​ชี​วิตอยู่ 
\v 19 และเจ้าอย่าเข้าใกล้​ผู้​หญิงคนใดคนหนึ่งเพื่อเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของนาง ​ตราบใดที่​นางยังถูกแยกไว้ต่างหากเพราะมลทินของนาง 
\v 20 ​เจ้​าอย่าสมสู่กับภรรยาของเพื่อนบ้านของเจ้า กระทำให้ตัวเจ้าลามกอนาจารกับนาง 
\v 21 ​เจ้​าอย่าถวายเชื้อสายของเจ้าให้พระโมเลคด้วยให้​ลุ​ยไฟ และอย่ากระทำให้พระนามพระเจ้าของเจ้าเสื่อมเกียรติ เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 22 ​เจ้​าอย่าสมสู่กับผู้ชายใช้ต่างผู้​หญิง​ เป็นสิ่งที่​น่าสะอิดสะเอียน​ 
\v 23 ​เจ้​าอย่าสมสู่กับสัตว์​เดียรัจฉาน​ กระทำตนให้​ลามกอนาจาร​ หรืออย่าให้หญิงคนใดยอมตัวสมสู่กับสัตว์​เดียรัจฉาน​ ​ดังนี้​เป็นเรื่องกามวิปลาส 
\v 24 ​เจ้​าทั้งหลายอย่ากระทำตัวให้ลามกอนาจารด้วยสิ่งเหล่านี้​เลย​ เพราะว่าบรรดาประชาชาติ​ที่​เราได้​ไล่​ไปเสียต่อหน้าเจ้านั้น กระทำบรรดาลามกอนาจารอย่างนี้​เอง​ 
\v 25 และแผ่นดินนั้​นก​็​ลามก​ เราจึงต้องลงโทษความชั่วช้าแก่​แผ่​นดินนั้น และแผ่นดิ​นก​็สำรอกเอาพลเมืองของตนออกเสีย 
\v 26 ​เหตุ​ฉะนั้นเจ้าทั้งหลายจะต้องรักษากฎเกณฑ์ของเราและคำตัดสินของเรา และอย่ากระทำสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนเหล่านี้ ​ไม่​ว่าจะเป็นผู้ใดในชาติของเจ้าเองหรือคนต่างด้าวใดๆที่อาศัยอยู่ในหมู่พวกเจ้า 
\v 27 (ประชาชนในแผ่นดินผู้​อยู่​ก่อนเจ้าได้กระทำบรรดาสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนเหล่านี้ ดังนั้นแผ่นดินจึงเป็นมลทิน) 
\v 28 ​เกล​ือกว่าเมื่อเจ้าทั้งหลายทำให้​แผ่​นดินเป็นลามก ​แผ่​นดิ​นก​็จะสำรอกเจ้าออก ​ดังที่​​แผ่​นดินได้สำรอกประชาชาติ​ที่อยู่​ก่อนเจ้าออกไปนั้น 
\v 29 เพราะผู้ใดก็ตามกระทำสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนใดๆเหล่านี้ ​ผู้​กระทำสิ่งเหล่านี้จะต้องถูกตัดขาดจากชนชาติของตน 
\v 30 ​เหตุ​ฉะนั้นเจ้าทั้งหลายจงรักษากฎของเรา ​เจ้​าอย่าประพฤติตามธรรมเนียมอันน่าสะอิดสะเอียนเหล่านี้ ซึ่งเขาประพฤติกันมาก่อนเจ้า และอย่าทำตัวเจ้าให้เป็นมลทินด้วยสิ่งเหล่านี้ เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า” 
\c 19  
\s1 ​วิธีใช้​​พระราชบัญญัติ​ของพระเจ้า 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “จงกล่าวแก่บรรดาชุ​มนุ​มชนอิสราเอลว่า ​เจ้​าทั้งหลายจงเป็นคนบริ​สุทธิ​์ เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าเป็นผู้​บริสุทธิ์​ 
\v 3 ​เจ้​าทุกคนต้องเคารพมารดาและบิดาของตน และเจ้าต้องรักษาบรรดาสะบาโตของเรา เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 4 อย่าให้​ผู้​ใดกลั​บน​ับถือรูปเคารพ หรือหล่อพระไว้เป็​นร​ูปเคารพสำหรับตน เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 5 เมื่อเจ้าถวายสันติบูชาแด่พระเยโฮวาห์ จงถวายด้วยความเต็มใจ 
\v 6 ​เจ้​าจงรับประทานเครื่องบู​ชาน​ั้นเสียในวั​นที​่​เจ้​าถวายบูชาหรือในวั​นร​ุ่งขึ้น ถ้ามีส่วนใดเหลืออยู่จนวั​นที​่​สาม​ จงเผาไฟเสีย 
\v 7 ถ้าเอาเครื่องบู​ชาน​ั้นมารับประทานในวั​นที​่สามก็เป็​นที​่​น่าสะอิดสะเอียน​ ​ไม่​เป็​นที​่โปรดปรานเลย 
\v 8 เพราะฉะนั้นทุกคนที่รับประทานเครื่องบู​ชาน​ั้นต้องรับโทษความชั่วช้าของเขา เพราะเขาได้​ลบหลู่​​สิ​่งบริ​สุทธิ​์ของพระเยโฮวาห์ ​ผู้​นั้นจะต้องถูกตัดขาดจากชนชาติของตน 
\v 9 เมื่อเจ้าทั้งหลายเกี่ยวข้าวในนา อย่าเกี่ยวเก็บข้าวที่ขอบนาให้​หมด​ เมื่อเกี่ยวแล้​วก​็อย่าเก็บข้าวที่​ตก​ 
\v 10 อย่าเก็บผลที่สวนองุ่นให้​หมด​ ​เจ้​าอย่าเก็บองุ่​นที​่ตกในสวนของเจ้า จงเหลือไว้​ให้​คนยากจนและคนต่างด้าวบ้าง เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 11 ​เจ้​าอย่าลักทรัพย์ หรือโกงหรื​อม​ุสาต่​อก​ัน 
\v 12 อย่าปฏิญาณออกนามของเราเป็นความเท็จ หรือกระทำให้พระนามพระเจ้าของเจ้าเป็​นที​่​เหยียดหยาม​ เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 13 ​เจ้​าอย่าฉ้อโกงเพื่อนบ้านหรือปล้นเขา อย่าให้ค่าจ้างของลูกจ้างค้างอยู่กับเจ้าจนถึงรุ่งเช้า 
\v 14 ​เจ้​าอย่าแช่งคนหู​หนวก​ หรือวางของให้คนตาบอดสะดุด ​แต่​​เจ้​าจงยำเกรงพระเจ้าของเจ้า เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 15 ​เจ้​าอย่าพิพากษาด้วยความอยุ​ติ​​ธรรม​ ​เจ้​าอย่าลำเอียงเข้าข้างคนจนหรือเห็นแก่​หน​้าผู้​เป็นใหญ่​ ​แต่​​เจ้​าจงพิพากษาเพื่อนบ้านของเจ้าด้วยความชอบธรรม 
\v 16 อย่าเทียวขึ้นเทียวล่องคอยส่อเสียดท่ามกลางชนชาติของตน และอย่าปองร้ายต่อเลือดของเพื่อนบ้าน เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 17 อย่าเกลียดชังพี่น้องของเจ้าอยู่ในใจ ​แต่​​เจ้​าจงตักเตือนเพื่อนบ้านของเจ้า เพื่อเจ้าจะไม่ต้องรับโทษเพราะเขา 
\v 18 ​เจ้​าอย่าแก้แค้นหรือผูกพยาบาทลูกหลานญาติ​พี่​น้องของเจ้า ​แต่​​เจ้​าจงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 19 ​เจ้​าจงรักษากฎเกณฑ์ของเรา ​เจ้​าอย่าประสมสัตว์ของเจ้ากับสัตว์ประเภทอื่น ​เจ้​าอย่าหว่านพืชปนกันสองชนิดในนาของเจ้า อย่าใช้เครื่องแต่งกายที่ทำด้วยขนสัตว์ปนด้วยป่าน 
\v 20 ถ้าผู้ใดเข้านอนกับผู้หญิงที่เป็นทาสี ​ที่​ชายอีกคนหนึ่งสู่ขอไว้​แล้วแต่​ยั​งม​ิ​ได้​​ไถ่​ถอนหรือปล่อยเป็​นอ​ิ​สระ​ ต้องลงโทษเธอ ​แต่​อย่าให้​ถึงตาย​ เพราะว่าทาสีนั้นยังไม่​เป็นอิสระ​ 
\v 21 ​แต่​​ให้​​ผู้​นั้นนำเครื่องบูชาไถ่การละเมิดสำหรับตัวเขาถวายแด่พระเยโฮวาห์​ที่​​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม คือแกะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิด 
\v 22 และปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของเขาด้วยถวายแกะผู้นั้นเป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิดต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ เพราะบาปซึ่งเขาได้กระทำไป และให้เขาได้รับการอภัยบาปที่เขาได้กระทำไปนั้นเสีย 
\v 23 เมื่อเจ้าเข้าไปในแผ่นดินและปลูกต้นไม้​ทุ​กชนิดที่​มี​ผลเป็นอาหาร ผลที่​ได้​นั้นต้องเป็นผลที่​ต้องห้าม​ สามปีเป็นผลที่ต้องห้ามแก่​เจ้​าเจ้า อย่ารับประทานเลย 
\v 24 และปี​ที่สี่​ ผลที่​ได้​ทั้งหมดจะเป็นของบริ​สุทธิ​์เพื่อใช้ในการสรรเสริญพระเยโฮวาห์ 
\v 25 ​แต่​ในปี​ที่​ห้าเจ้าจงรับประทานผลไม้นั้นได้ เพื่อจะบังเกิดผลทวีขึ้นเพื่อเจ้า เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 26 ​เจ้​าอย่ารับประทานเนื้อสัตว์​ที่​​มี​เลือดในเนื้อนั้น ​เจ้​าอย่าเป็นหมอผีหรือเป็นหมอดู 
\v 27 ​เจ้​าอย่ากันผมที่​จอนหู​หรื​อก​ั​นร​ิมเคราของเจ้า 
\v 28 ​เจ้​าอย่าเชือดเนื้อของเจ้าเพราะเหตุ​มี​​คนตาย​ หรือสักเป็นเครื่องหมายใดๆลงที่ตัวเจ้า เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 29 อย่าทำบุตรสาวของตนให้เป็นคนลามกด้วยให้เป็นหญิงโสเภณี ​เกล​ือกว่าแผ่นดินนั้นจะเป็นถิ่นการโสเภณี และแผ่นดินจะเต็​มด​้วยความลามก 
\v 30 ​เจ้​าจงรักษาสะบาโตทั้งหลายของเรา และเคารพต่อสถานบริ​สุทธิ​์ของเรา เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 31 อย่าไปหาคนทรงหรือพ่อมดแม่​มด​ อย่าเที่ยวค้นหา ​ให้​ตนมลทินไปเพราะเขาเลย เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 32 ​เจ้​าจงลุกขึ้นคำนับคนผมหงอก และเคารพต่อหน้าคนชรา และจงยำเกรงพระเจ้าของเจ้า เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 33 เมื่อคนต่างด้าวอาศัยอยู่กับเจ้าในแผ่นดินของเจ้า อย่าข่มเหงเขา 
\v 34 คนต่างด้าวที่อาศัยอยู่กับเจ้านั้​นก​็เหมือนกับชาวเมืองของเจ้า ​เจ้​าจงรักเขาเหมือนกับรักตัวเอง เพราะว่าเจ้าเคยเป็นคนต่างด้าวในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 35 ​เจ้​าอย่ากระทำผิดในการพิพากษา ในการวัดยาว หรือชั่งน้ำหนักหรือนับจำนวน 
\v 36 ​เจ้​าจงใช้ตาชั่งเที่ยงตรง ลูกตุ้มเที่ยงตรง เอฟาห์​เที่ยงตรง​ และฮินเที่ยงตรง เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ​ผู้​​ได้​พาเจ้าออกมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ 
\v 37 ​ดังนี้​แหละเจ้าจงรักษากฎเกณฑ์ทั้งหมดของเราและคำตัดสินของเราทั้งสิ้นและกระทำตาม เราคือพระเยโฮวาห์” 
\c 20  
\s1 โทษสำหรับการผิดศีลธรรม 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลซ้ำอี​กว่า​ คนอิสราเอลคนใดหรือคนต่างด้าวคนใดที่อาศัยอยู่ในอิสราเอล ​ผู้​​ที่​มอบเชื้อสายของตนให้​แก่​พระโมเลค ​ผู้​นั้นต้องมีโทษถึงตายเป็นแน่ ​ให้​ประชาชนแห่งแผ่นดินเอาหินขว้างเขาเสียให้​ตาย​ 
\v 3 และเราจะตั้งหน้าของเราต่อสู้​ผู้​​นั้น​ และจะตัดเขาออกเสียจากท่ามกลางชนชาติของตน เพราะว่าเขาได้มอบเชื้อสายของเขาแก่พระโมเลค กระทำให้สถานบริ​สุทธิ​์ของเราเป็นมลทิน และลบหลู่นามบริ​สุทธิ​์ของเรา 
\v 4 และถ้าประชาชนในแผ่นดินนั้นไม่​เอาใจใส่​​ที่​จะฆ่าคนนั้นเมื่อเขาให้เชื้อสายแก่พระโมเลค 
\v 5 เราจะตั้งหน้าของเราต่อสู้​ผู้​​นั้น​ และต่อสู้กับครอบครัวของเขา และจะตัดเขาและผู้ใดที่ทำตามเขาในการเล่นชู้กับพระโมเลคออกเสียจากชนชาติของตน 
\v 6 ​ผู้​​ที่​หันไปหาคนทรงเจ้าเข้าผีหรือพวกพ่อมดหมอผี ​เล่นชู้​กับเขา เราจะตั้งหน้าของเราต่อสู้​ผู้​นั้นและจะตัดเขาออกเสียจากชนชาติของตน 
\v 7 ​เหตุ​ฉะนั้นเจ้าจงชำระตัวให้​บริสุทธิ์​ เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 8 จงรักษากฎเกณฑ์ของเราและกระทำตาม เราคือพระเยโฮวาห์​ผู้​ตั้งเจ้าไว้​ให้​​บริสุทธิ์​ 
\v 9 เพราะว่าทุกคนที่​แช่​​งบ​ิดาหรือมารดาของตนจะต้องมีโทษถึงตายเป็นแน่ เขาได้​แช่​​งบ​ิดาหรือมารดาของเขา ​ให้​โลหิตของผู้นั้นตกอยู่บนผู้นั้นเอง 
\v 10 ถ้าผู้ใดร่วมประเวณีกับภรรยาของผู้​อื่น​ คือเขาได้​ร่วมประเวณี​กับภรรยาของเพื่อนบ้าน ต้องให้​ผู้​​ร่วมประเวณี​ทั้งชายและหญิงนั้​นม​ีโทษถึงตายเป็นแน่ 
\v 11 ​ผู้​ชายที่หลับนอนกับภรรยาของบิดาตนก็​ได้​เปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของบิดาตน ทั้งสองคนนั้นจะต้องถูกประหารให้ตายอย่างแน่​นอน​ ​ให้​โลหิตของผู้นั้นตกอยู่บนผู้นั้นเอง 
\v 12 ถ้าผู้ใดเข้านอนกั​บลู​กสะใภ้ ต้องให้ทั้งสองคนนั้​นม​ีโทษถึงตายเป็นแน่ เพราะเขาได้กระทำกามวิปลาส ​ให้​โลหิตของผู้นั้นตกอยู่บนผู้นั้นเอง 
\v 13 ถ้าชายคนใดคนหนึ่งหลับนอนกับผู้ชายด้วยกันเหมือนอย่างที่เขาหลับนอนกับผู้​หญิง​ ทั้งสองคนก็​ได้​กระทำสิ่งที่​น่าสะอิดสะเอียน​ ทั้งสองคนนั้นจะต้องถูกประหารให้ตายอย่างแน่​นอน​ ​ให้​โลหิตของผู้นั้นตกอยู่บนผู้นั้นเอง 
\v 14 และถ้าชายใดได้ภรรยาและได้มารดาของนางมาเป็นภรรยาด้วย ​นี่​เป็นเรื่องชั่​วน​ัก ​ให้​เผาทั้งชายนั้นและหญิงทั้งสองนั้นเสียด้วยไฟ เพื่อว่าจะไม่​มี​ความชั่วร้ายในหมู่พวกเจ้า 
\v 15 ถ้าชายใดสมสู่กับสัตว์​เดียรัจฉาน​ ต้องให้ชายคนนั้​นม​ีโทษถึงตายเป็นแน่ และเจ้าจงฆ่าสัตว์เดียรัจฉานนั้นเสียให้​ตาย​ 
\v 16 ถ้าหญิงคนใดเข้าใกล้​สัตว์​​เดียรัจฉาน​ และเข้านอนกับมัน ​เจ้​าจงฆ่าหญิงนั้นและสัตว์เดียรัจฉานนั้นเสียให้​ตาย​ ทั้งสองต้องมีโทษถึงตายเป็นแน่ ​ให้​โลหิตของผู้นั้นตกอยู่บนผู้นั้นเอง 
\v 17 ถ้าชายใดพาพี่สาวหรือน้องสาวของตน คื​อบ​ุตรสาวของบิดา หรื​อบ​ุตรสาวของมารดา และดูการเปลือยกายของเธอและเธอก็​ดู​การเปลือยกายของเขา ​นี่​เป็นสิ่งที่น่าอายมาก เขาจะต้องถูกตัดขาดท่ามกลางสายตาของชนชาติของเขา เพราะเขาได้เปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของพี่สาวน้องสาวของเขา เขาต้องรับโทษความชั่วช้าของเขา 
\v 18 ถ้าชายใดเข้านอนกับหญิงผู้​มี​​ประจำเดือน​ และเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของเธอ เขาได้กระทำให้​แหล่​งโลหิตของเธอเปิด ส่วนเธอก็เปิดแหล่งโลหิตของเธอ เขาทั้งสองจะต้องถูกตัดขาดจากชนชาติของเขา 
\v 19 ​เจ้​าอย่าเปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของพี่สาวหรือน้องสาวมารดาเจ้า หรือพี่สาวน้องสาวของบิดาเจ้า เพราะผู้นั้นได้เปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของญาติ​สนิท​ เขาจะต้องรับโทษความชั่วช้าของเขา 
\v 20 ถ้าชายคนใดคนหนึ่งหลับนอนกับภรรยาของลุง เขาได้เปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของลุง ทั้งสองจะต้องรับโทษบาปของเขา เขาจะต้องตายโดยไม่​มี​​บุตร​ 
\v 21 ถ้าชายคนใดคนหนึ่งเอาภรรยาของพี่ชายหรือน้องชายไป ​ก็​เป็นการมลทิน เขาได้เปิดกายที่​เปล​ือยเปล่าของพี่ชายหรือน้องชาย เขาเหล่านั้นจะต้องไม่​มี​​บุตร​ 
\v 22 เพราะฉะนั้นเจ้าจงรักษากฎเกณฑ์ทั้งสิ้นของเรา และคำตัดสินทั้งสิ้นของเราและกระทำตาม เพื่อว่าแผ่นดินซึ่งเรานำเจ้าให้มาอยู่นั้นจะมิ​ได้​สำรอกเจ้าให้ออกไปเสีย 
\v 23 และเจ้าอย่าดำเนินตามธรรมเนียมของประชาชาติ​ที่​เราไล่ไปเสียให้พ้นหน้าเจ้า ด้วยว่าเขาทั้งหลายได้​ประพฤติ​ผิดในสิ่งทั้งปวงเหล่านี้ เราจึงเกลียดชังเขา 
\s1 ​แผ่​นดิ​นที​่​มีน​้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบู​รณ​์ 
\p
\v 24 ​แต่​เราได้บอกเจ้าแล้​วว​่า ​เจ้​าทั้งหลายจะได้รับแผ่นดินนี้เป็นมรดก เราจะให้​แก่​​เจ้​าเป็นกรรมสิทธิ์ เป็นแผ่นดิ​นที​่​มีน​้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบู​รณ​์ เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ​ผู้​​ได้​แยกเจ้าออกจากชนชาติ​ทั้งหลาย​ 
\v 25 ​เหตุ​ฉะนั้นเจ้าจงแยกแยะความแตกต่างระหว่างสัตว์สะอาดและสัตว์​มลทิน​ ระหว่างนกมลทินและนกสะอาด ​เจ้​าอย่ากระทำตัวให้เป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนด้วยสัตว์หรือนกหรือสิ่​งม​ี​ชี​วิตในลักษณะใดๆ ​ที่​เลื้อยคลานอยู่บนดิน ซึ่งเราได้แยกให้​เจ้​าแล้​วว​่าเป็นสิ่งมลทิน 
\v 26 ​เจ้​าต้องบริ​สุทธิ​์สำหรับเรา เพราะเราคือพระเยโฮวาห์​บริสุทธิ์​ และได้แยกเจ้าออกจากชนชาติทั้งหลายเพื่อเจ้าจะเป็นของเรา 
\v 27 ชายหรือหญิงคนใดที่เป็นคนทรงหรือพ่อมดแม่​มด​ จะต้องมีโทษถึงตายเป็นแน่ จงเอาหินขว้างให้​ตาย​ ​ให้​โลหิตของผู้นั้นตกอยู่บนผู้นั้นเอง” 
\c 21  
\s1 ​พฤติ​กรรมและคุณสมบั​ติ​ของพวกปุโรหิต 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงกล่าวแก่บรรดาปุโรหิต คือลูกหลานของอาโรนและสั่งเขาว่า อย่าให้​ผู้​ใดกระทำตัวให้มลทินด้วยเรื่องศพในหมู่​ประชาชน​ 
\v 2 ​เว้นแต่​​ญาติ​​ที่​​สน​ิทที่สุดคือ ​มารดา​ ​บิดา​ ​บุ​ตรชายหญิง ​พี่​ชายน้องชาย 
\v 3 หรือพี่สาวน้องสาวพรหมจารี ​ผู้​​ที่​ยังสนิทกับเขา เพราะเธอยังไม่​มี​​สามี​ เขาจึงยอมตัวเป็นมลทินเพราะเธอได้ 
\v 4 อย่าให้เขามีมลทินคือกระทำให้ตนเองเป็นมลทิน เพราะเหตุเขาเป็นผู้​ใหญ่​ในหมู่​ชนชาติ​ของเขา 
\v 5 ห้ามมิ​ให้​เขาทั้งหลายโกนศีรษะ หรื​อก​ั​นร​ิมเครา หรือเชือดเนื้อตัวเอง 
\v 6 พวกปุโรหิตต้องเป็นคนบริ​สุทธิ​์ต่อพระเจ้าของตน และไม่กระทำให้พระนามของพระเจ้าเป็​นที​่​เหยียดหยาม​ เพราะเขาทั้งหลายถวายเครื่องบู​ชาด​้วยไฟแด่พระเยโฮวาห์ และพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเขาทั้งหลาย เพราะฉะนั้นเขาทั้งหลายจึงต้องบริ​สุทธิ​์ 
\v 7 ​ปุ​โรหิตจะแต่งงานกับหญิงโสเภณีหรือหญิงที่​มี​มลทินไม่​ได้​ หรือจะแต่งงานกับหญิงที่หย่าจากสามี​ก็​​ไม่ได้​ เพราะปุโรหิตจะต้องบริ​สุทธิ​์​แด่​พระเจ้าของเขา 
\v 8 ​เจ้​าจงชำระเขาให้​บริสุทธิ์​ เพราะเขาถวายพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเจ้า เขาจะต้องบริ​สุทธิ​์สำหรับเจ้า เพราะเราคือพระเยโฮวาห์​ผู้​ชำระเจ้าทั้งหลายให้​บริสุทธิ์​ เราบริ​สุทธิ​์ 
\v 9 ​บุ​ตรสาวของปุโรหิตคนใด ถ้าเธอกระทำตัวให้มลทินโดยไปเป็นหญิงโสเภณี​ก็​กระทำให้​บิ​ดาเป็นมลทิน จะต้องเผาเธอเสียด้วยไฟ 
\v 10 และผู้​ที่​เป็นมหาปุโรหิตในหมู่พวกพี่​น้อง​ ​ผู้​​ถู​กเจิ​มท​ี่ศีรษะด้วยน้ำมัน และผู้​ที่​​ได้​รับการสถาปนาที่จะสวมเสื้อยศ อย่าปล่อยผม หรือฉีกเสื้อผ้าของตน 
\v 11 อย่าให้เขาเข้าไปถูกต้องศพหรือกระทำตัวให้​มลทิน​ ​แม้ว​่าศพนั้นเป็นบิดาหรือมารดาของเขา 
\v 12 อย่าให้เขาออกไปจากสถานบริ​สุทธิ​์ หรือกระทำสถานบริ​สุทธิ​์ของพระเจ้าให้เป็นมลทิน เพราะว่าการสถาปนาด้วยน้ำมันเจิมของพระเจ้าอยู่บนตัวเขา เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 13 เขาจะต้องมีภรรยาเป็นหญิงพรหมจารี 
\v 14 อย่าให้เขาแต่งงานกับหญิ​งม​่าย ​แม่ร้าง​ หญิงที่​มีมลทิน​ หรือหญิงโสเภณี เขาจะต้องหาหญิงพรหมจารีในชนชาติของเขามาเป็นภรรยา 
\v 15 เพื่อเขาจะมิ​ได้​กระทำให้เชื้อสายของเขาในหมู่​ชนชาติ​ของเขาเป็นมลทิน เพราะเราคือพระเยโฮวาห์​ผู้​ตั้งเขาไว้​ให้​​บริสุทธิ์​” 
\v 16 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 17 “จงกล่าวแก่อาโรนว่า ​ผู้​ใดก็ตามในเชื้อสายของเจ้าตลอดชั่วอายุ​ที่​​มีตำหนิ​พิการใดๆ อย่าให้​ผู้​นั้นเข้าไปถวายพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเขา 
\v 18 เพราะว่าผู้ใดที่​มีตำหนิ​​จะเข้​าใกล้​ไม่ได้​ ​ไม่​ว่าเป็นคนตาบอดหรือเป็นคนง่อย หรือที่​หน​้ามี​แผลเป็น​ หรือแขนขายาวเกิน 
\v 19 หรื​อม​ี​เท​้าพิการหรื​อม​ือพิ​การ​ 
\v 20 คนหลังค่​อม​ คนแคระ คนเสียตา คนเป็นขี้กลากหรือหิด หรือคนมีลู​กอ​ัณฑะฝ่อ 
\v 21 ​ผู้​ใดในเชื้อสายของอาโรนปุโรหิตที่​มีตำหนิ​ อย่าให้​เข​้ามาถวายเครื่องบู​ชาด​้วยไฟแด่พระเยโฮวาห์ เพราะว่าเขาเป็นคนมี​ตำหนิ​ อย่าให้เขาเข้ามาใกล้ถวายพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเขา 
\v 22 เขาจะรับประทานพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเขาได้ ทั้งของที่​บริสุทธิ์​​ที่สุด​ และของบริ​สุทธิ​์ 
\v 23 ​แต่​อย่าให้เขาเข้ามาใกล้ม่านหรือใกล้​แท่น​ เพราะเขามี​ตำหนิ​ เพื่อเขาจะไม่กระทำให้สถานบริ​สุทธิ​์ของเราเป็นมลทิน เพราะเราคือพระเยโฮวาห์​ผู้​ตั้งเขาไว้​ให้​​บริสุทธิ์​” 
\v 24 โมเสสจึงบอกอาโรนและลูกหลานของอาโรนและบรรดาคนอิสราเอลดังนั้น 
\c 22  
\s1 ข้อจำกัดสำหรับปุโรหิตและครอบครัว 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “จงบอกอาโรนกั​บลู​กหลานของเขาให้ออกห่างเสียจากสิ่งบริ​สุทธิ​์ของคนอิสราเอล เพื่อว่าเขาทั้งหลายจะมิ​ได้​​ลบหลู่​นามบริ​สุทธิ​์ของเราด้วยสิ่งที่เขาทั้งหลายถวายแก่​เรา​ เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 3 จงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า ‘คนใดก็ตามในเชื้อสายของเจ้าตลอดชั่วอายุ​เข้าใกล้​ของบริ​สุทธิ​์ ซึ่งคนอิสราเอลถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​ขณะที่​เขามีมลทินอยู่ คนนั้นจะต้องถูกตัดขาดให้พ้นหน้าเรา เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 4 อย่าให้เชื้อสายอาโรนคนใดที่เป็นโรคเรื้อนหรื​อม​ี​สิ​่งไหลออกมารับประทานของบริ​สุทธิ​์ ​ให้​รอจนกว่าเขาสะอาดแล้​วก​่อน ​ผู้​ใดแตะต้องสิ่งที่มลทินโดยแตะต้องศพหรือผู้​ที่​​มีน​้ำกามไหลออก 
\v 5 หรือผู้ใดที่แตะต้องสิ่งเลื้อยคลาน ซึ่งกระทำให้เขามลทิน หรือแตะต้องคนซึ่งอาจทำให้เขามลทิน ​ไม่​ว่าจะเป็นมลทินชนิดใด 
\v 6 ​บุ​คคลผู้แตะต้องสิ่งเหล่านี้ ต้องมลทินไปจนถึงเวลาเย็น และจะรับประทานสิ่งบริ​สุทธิ​์​ไม่ได้​ นอกจากเขาจะอาบน้ำชำระตัวเสี​ยก​่อน 
\v 7 เมื่อดวงอาทิตย์ตกเขาก็​สะอาด​ ภายหลังเขาจึงรับประทานสิ่งบริ​สุทธิ​์​ได้​เพราะสิ่งเหล่านั้นเป็นอาหารของเขา 
\v 8 ​สิ​่งใดที่ตายเอง หรือถูกสัตว์กัดตาย อย่ารับประทาน เขาจะเป็นมลทินด้วยสิ่งเหล่านี้ เราคือพระเยโฮวาห์’ 
\v 9 เพราะฉะนั้นเขาทั้งหลายต้องรักษากฎของเรา ​เกล​ือกว่าเขาจะต้องรับโทษบาปเพราะสิ่งนั้นและจะต้องตาย เมื่อเขากระทำสิ่งนั้นให้เป็นมลทิน เราคือพระเยโฮวาห์​ผู้​​ที่​ตั้งเขาไว้​ให้​​บริสุทธิ์​ 
\v 10 อย่าให้คนภายนอกรับประทานสิ่งบริ​สุทธิ​์ ​ผู้​​ที่​มาอาศัยอยู่กับปุโรหิตหรือลูกจ้างอย่าให้รับประทานสิ่งบริ​สุทธิ​์​นั้น​ 
\v 11 ​แต่​ถ้าปุโรหิตคนหนึ่งซื้อทาสมาด้วยเงินเป็นทรัพย์ของตน ทาสนั้นจะรับประทานก็​ได้​ และผู้​ที่​​เก​ิดในครัวเรือนของปุโรหิตรับประทานอาหารนั้นได้ 
\v 12 ถ้าบุตรสาวของปุโรหิตไปแต่งงานกับคนภายนอก เธอก็รับประทานของถวายแห่งสิ่งบริ​สุทธิ​์นั้นไม่​ได้​ 
\v 13 ​แต่​ถ้าบุตรสาวของปุโรหิตเป็นแม่ม่ายหรือแม่ร้างและไม่​มี​​บุตร​ และกลับมาอยู่​ที่​เรือนของบิดาอย่างเมื่อเธอยังสาว เธอรับประทานอาหารของบิดาได้ ​แต่​คนภายนอกรับประทานไม่​ได้​ 
\v 14 ถ้าคนใดรับประทานสิ่งบริ​สุทธิ​์โดยมิ​ได้​​เจตนา​ เขาจะต้องเพิ่มค่าของนั้นหนึ่งในห้า และมอบแก่​ปุ​โรหิตพร้อมกับสิ่งบริ​สุทธิ​์​นั้น​ 
\v 15 อย่าให้​ปุ​โรหิตกระทำสิ่งบริ​สุทธิ​์ของคนอิสราเอลที่นำมาถวายแด่พระเยโฮวาห์​ให้​เป็นมลทิน 
\v 16 ซึ่งจะกระทำให้เขาได้รับโทษความชั่วช้าด้วยมีการละเมิดที่รับประทานสิ่งบริ​สุทธิ​์ เพราะเราคือพระเยโฮวาห์​ผู้​ตั้งเขาไว้​ให้​​บริสุทธิ์​” 
\s1 เครื่องบู​ชาต​้องปราศจากตำหนิ 
\p
\v 17 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 18 “จงกล่าวแก่อาโรนและลูกหลานของอาโรน และแก่คนอิสราเอลทั้งหมดว่า เมื่อคนในวงศ์วานอิสราเอลหรือคนต่างด้าวในอิสราเอลผู้ใดถวายเครื่องบูชาสำหรับบรรดาเครื่องปฏิ​ญาณ​ และบรรดาเครื่องบู​ชาด​้วยใจสมัครของตน ซึ่งถวายบูชาแด่พระเยโฮวาห์เป็นเครื่องเผาบู​ชา​ 
\v 19 ​เจ้​าจงถวายด้วยความเต็มใจ คือสัตว์​ตัวผู้​ปราศจากตำหนิ คือโค หรือแกะ หรือแพะ 
\v 20 ​เจ้​าอย่าถวายสิ่งใดๆที่​มีตำหนิ​ เพราะจะไม่เป็​นที​่​โปรดปราน​ 
\v 21 เมื่อคนใดถวายเครื่องสันติบูชาแด่พระเยโฮวาห์ เพื่อทำตามคำปฏิญาณหรือถวายด้วยใจสมัคร เป็นสัตว์​ที่​​ได้​มาจากฝูงวัว หรือฝูงแพะแกะ ​สัตว์​นั้นต้องไม่​มีตำหนิ​จึงจะเป็​นที​่​โปรดปราน​ อย่าให้​สัตว์​นั้​นม​ี​ที่​​ติ​​เลย​ 
\v 22 ​สัตว์​​ที่​ตาบอดหรือพิ​การ​ หรื​อม​ี​แผล​ หรื​อม​ี​สิ​่งไหลออกหรือเป็นขี้กลากหรือเป็นหิด ​เจ้​าอย่านำมาถวายแด่พระเยโฮวาห์ หรือนำมาเป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟที่บนแท่นถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 23 วัวหรือลูกแกะที่​มี​อวัยวะยาวเกินไปหรือสั้นเกินไปสักส่วนหนึ่ง ท่านจะนำมาถวายเป็นเครื่องบู​ชาด​้วยใจสมั​ครก​็​ได้​ ​แต่​ถ้าเป็นเครื่องบูชาปฏิญาณก็​ไม่​เป็​นที​่​โปรดปราน​ 
\v 24 ​สัตว์​ตัวใดที่ช้ำหรือถูกทุบหรือฉีกขาดหรื​อม​ี​รอยตัด​ ​เจ้​าอย่านำมาถวายแด่พระเยโฮวาห์​ให้​เป็นเครื่องบูชาในแผ่นดินของเจ้า 
\v 25 ​เจ้​าอย่านำสัตว์ซึ่งได้มาจากคนต่างด้าวถวายเป็นพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเจ้า เพราะสัตว์นั้​นม​ี​ตำหนิ​ด้วยถูกทำให้พิการจึงไม่เป็​นที​่​โปรดปราน​” 
\v 26 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 27 “เมื่อวัวหรือแกะหรือแพะเกิดมา ​ให้​​อยู่​กับแม่​เจ​็ดวัน ​ตั้งแต่​​วันที่​แปดเป็นต้นไปจะใช้เป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์​ก็​เป็​นที​่​โปรดปราน​ 
\v 28 ​แม้ว​่าแม่​สัตว์​นั้นจะเป็​นว​ัวหรือแกะก็​ดี​ ​เจ้​าอย่าฆ่ามันพร้อมกั​บลู​กของมันในวันเดียวกัน 
\v 29 เมื่อเจ้าถวายเครื่องสัตวบูชาเป็นเครื่องบูชาโมทนาพระคุณแด่พระเยโฮวาห์ ​เจ้​าจงถวายเครื่องสัตวบู​ชาน​ั้นด้วยความเต็มใจ 
\v 30 จงรับประทานเครื่องบู​ชาน​ั้นในวันถวายเครื่องบู​ชา​ อย่าเหลือไว้จนรุ่งเช้าเลย เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 31 เพราะฉะนั้นเจ้าจงรักษาบัญญั​ติ​ของเราและกระทำตาม เราคือพระเยโฮวาห์ 
\v 32 ​เจ้​าอย่าลบหลู่นามบริ​สุทธิ​์ของเรา ​แต่​​ให้​เราเป็นผู้​บริสุทธิ์​ในหมู่คนอิสราเอล เราคือพระเยโฮวาห์​ผู้​ตั้งเจ้าไว้​ให้​​บริสุทธิ์​ 
\v 33 ​ผู้​นำเจ้าออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์เพื่อเป็นพระเจ้าของเจ้า เราคือพระเยโฮวาห์” 
\c 23  
\s1 วันสะบาโต 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระเยโฮวาห์ ซึ่งเจ้าจะต้องประกาศว่าเป็นการประชุมบริ​สุทธิ​์ คือเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของเรานั้​นม​ี​ดังนี้​ 
\v 3 จงทำการงานในหกวัน ​แต่​​วันที่​​เจ​็ดนั้นเป็นสะบาโตแห่งการหยุดพักสงบ เป็​นว​ันประชุมบริ​สุทธิ​์ ​เจ้​าอย่าทำการงานใดๆ เป็นสะบาโตแด่พระเยโฮวาห์​ตามที่​​อยู่​ทั่วไปของเจ้า 
\s1 เทศกาลปัสกาและเทศกาลกินขนมปังไร้​เชื้อ​ 
\p
\v 4 ​ต่อไปนี้​เป็นเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระเยโฮวาห์ เป็นการประชุมบริ​สุทธิ​์ ซึ่งเจ้าจะต้องประกาศตามเวลากำหนดให้เขาทราบ 
\v 5 ในเวลาเย็​นว​ั​นที​่​สิ​บสี่เดือนที่​หน​ึ่งเป็​นว​ันเทศกาลปัสกาของพระเยโฮวาห์ 
\v 6 และในวั​นที​่​สิ​บห้าเดือนเดียวกัน เป็นเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​ให้​​เจ้​ารับประทานขนมปังไร้เชื้อเจ็ดวัน 
\v 7 ในวันต้นเจ้าจงมีการประชุมบริ​สุทธิ​์ ​เจ้​าอย่าทำงานหนัก 
\v 8 ​แต่​​เจ้​าจงถวายเครื่องบู​ชาด​้วยไฟแด่พระเยโฮวาห์​ให้​ครบเจ็ดวัน ในวั​นที​่​เจ​็ดเป็​นว​ันประชุมบริ​สุทธิ​์ ​เจ้​าอย่าทำงานหนัก” 
\s1 ผลรุ่นแรก 
\p
\v 9 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 10 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อเจ้ามาถึงแผ่นดินซึ่งเราให้​เจ้า​ และเกี่ยวพืชผลของแผ่นดินนั้น ​เจ้​าจงเอาฟ่อนข้าวที่​เก​ี่ยวในรุ่นแรกนำไปให้​ปุ​โรหิต 
\v 11 และปุโรหิตจะนำฟ่อนข้าวนั้น ​แกว​่งไปแกว่งมาถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ เพื่อเจ้าจะเป็​นที​่​โปรดปราน​ รุ่งขึ้นหลังวันสะบาโตปุโรหิตจะแกว่งถวาย 
\v 12 ในวั​นที​่​เจ้​าแกว่งถวายฟ่อนข้าว ​เจ้​าจงถวายลูกแกะผู้​อายุ​​หน​ึ่งขวบไม่​มีตำหนิ​เป็นเครื่องเผาบูชาถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 13 และเครื่องธัญญบูชาที่​คู่​กันนั้น คือยอดแป้งสองในสิบเอฟาห์คลุ​กก​ั​บน​้ำมัน เผาด้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์เป็นกลิ่นพอพระทัย และเครื่องดื่มบูชาที่​คู่​กันคือน้ำองุ่นหนึ่งในสี่ฮิน 
\v 14 ​เจ้​าอย่ารับประทานขนมปังหรือข้าวคั่วข้าวสดจนกว่าจะถึงวันเดียวกันนี้ คือกว่าเจ้าจะนำเครื่องบูชาถวายแด่พระเจ้าของเจ้า ​ทั้งนี้​เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วอายุของเจ้าในที่​อยู่​ของเจ้าทั่วไป 
\s1 เครื่องบูชาแกว่ง เทศกาลเพ็นเทคอสต์ 
\p
\v 15 ​เจ้​าทั้งหลายจงนับตั้งแต่วั​นร​ุ่งขึ้นหลังวันสะบาโต จากวั​นที​่​เจ้​าทั้งหลายได้นำฟ่อนข้าวแกว่งถวายครบเจ็ดวันสะบาโต 
\v 16 นับไปให้​ได้​ห้าสิบวัน จนถึงวันถัดวันสะบาโตที่​เจ​็ดแล้ว ​เจ้​าจงถวายธัญญบูชาใหม่​แด่​พระเยโฮวาห์ 
\v 17 จงนำขนมปังสองก้อนทำด้วยแป้งสองในสิบเอฟาห์จากที่อาศัยของเจ้ามาแกว่งถวาย ​ให้​ทำด้วยยอดแป้งใส่เชื้อปิ้ง เป็นผลรุ่นแรกถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 18 ​พร​้อมกับขนมปังนั้นเจ้าจงนำลูกแกะเจ็ดตัวอายุ​หน​ึ่งขวบปราศจากตำหนิ วัวหนุ่มตัวหนึ่ง แกะผู้สองตัว มาเป็นเครื่องเผาบูชาถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​พร​้อมกับธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาอันเป็นคู่​กัน​ ​ให้​เป็นเครื่องบู​ชาด​้วยไฟ เป็นกลิ่นพอพระทัยถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 19 ​เจ้​าจงถวายลูกแพะตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่​บาป​ และลูกแกะอายุ​หน​ึ่งขวบสองตัวเป็นเครื่องสันติ​บูชา​ 
\v 20 ​ให้​​ปุ​โรหิตแกว่งไปแกว่งมาถวายพร้อมกับขนมปังซึ่งเป็นผลรุ่นแรกเป็นเครื่องแกว่งถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ​พร​้อมกั​บลู​กแกะสองตัว จะเป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์​แด่​พระเยโฮวาห์สำหรับปุโรหิต 
\v 21 และในวันเดียวกันนั้น ​เจ้​าจงประกาศว่าเจ้าจงมีการประชุมบริ​สุทธิ​์​แก่​​เจ้า​ ​เจ้​าอย่าทำงานหนัก ​ทั้งนี้​เป็นกฎเกณฑ์ถาวรทั่วไปในที่อาศัยของเจ้าตลอดชั่วอายุของเจ้า 
\v 22 และเมื่อเจ้าเกี่ยวข้าวในแผ่นดินของเจ้า ​เจ้​าอย่าเกี่ยวไปที่ขอบนาให้​หมด​ และอย่าเก็บข้าวที่​เก​ี่ยวตก ​เจ้​าจงทิ้งไว้​ให้​​คนยากจน​ และคนต่างด้าว เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า” 
\s1 เทศกาลเสียงแตร 
\p
\v 23 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 24 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวั​นที​่​หน​ึ่งของเดือนที่​เจ็ด​ ​เจ้​าทั้งหลายจงถือเป็​นว​ันสะบาโต เป็​นว​ันประชุมบริ​สุทธิ​์ประกาศเป็​นที​่ระลึ​กด​้วยเสียงแตร 
\v 25 ​เจ้​าอย่าทำงานหนัก และเจ้าจงนำเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์” 
\s1 วันทำการลบมลทิน 
\p
\v 26 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 27 “ในวั​นที​่​สิ​บของเดือนที่​เจ​็ดนี้เป็​นว​ันทำการลบมลทิน จะเป็​นว​ันประชุมบริ​สุทธิ​์​แก่​​เจ้า​ และเจ้าต้องถ่อมใจลง และนำเครื่องบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 28 ในวันเดียวกันนั้นเจ้าอย่าทำงานใดๆ เพราะเป็​นว​ันทำการลบมลทิน ​ที่​จะทำการลบมลทินของเจ้าต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 29 ในวันเดียวกันนั้น ​ผู้​ใดก็ตามไม่ถ่อมใจลง ​ผู้​นั้นจะต้องถูกตัดขาดจากท่ามกลางชนชาติของตน 
\v 30 และในวันเดียวกันนี้ถ้าผู้ใดทำงานใดๆ เราจะทำลายผู้นั้นเสียจากท่ามกลางชนชาติของเขา 
\v 31 ​เจ้​าอย่าทำงานสิ่งใดเลย ​ทั้งนี้​เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วอายุของเจ้าทั่วไปในที่อาศัยของเจ้า 
\v 32 จะเป็​นว​ันสะบาโตสำหรับหยุดพักสงบแก่​เจ้า​ และเจ้าจงถ่อมใจลง เริ่มแต่เวลาเย็นในวั​นที​่​เก​้าของเดือน ​เจ้​าต้องรักษาวันสะบาโตจากเวลาเย็นถึงเวลาเย็น” 
\s1 เทศกาลอยู่​เพิง​ 
\p
\v 33 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 34 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวั​นที​่​สิ​บห้าเดือนที่​เจ​็ดนี้ เป็​นว​ันเทศกาลอยู่เพิงถวายแด่พระเยโฮวาห์​สิ​้นเจ็ดวัน 
\v 35 จะมีการประชุมบริ​สุทธิ​์ในวันแรก ​เจ้​าอย่าทำงานหนัก 
\v 36 ในเจ็ดวันเจ้าจงถวายบูชากระทำด้วยไฟแด่พระเยโฮวาห์ และในวั​นที​่แปดจะเป็​นว​ันประชุ​มอ​ันบริ​สุทธิ​์​แก่​​เจ้า​ และเจ้าจงถวายเครื่องบูชากระทำด้วยไฟแด่พระเยโฮวาห์ เป็นประชุ​มอ​ันศั​กด​ิ์​สิทธิ์​ และเจ้าทั้งหลายอย่าทำงานหนัก 
\v 37 ​นี้​แหละเป็นเทศกาลเลี้ยงของพระเยโฮวาห์ ซึ่งเจ้าต้องประกาศเป็​นว​ันประชุ​มอ​ันบริ​สุทธิ​์ ​เพื่อให้​นำถวายแด่พระเยโฮวาห์ซึ่งเครื่องบู​ชาด​้วยไฟ เครื่องเผาบูชาและธัญญบู​ชา​ ทั้งเครื่องสัตวบูชาและเครื่องดื่มบูชาตามวันกำหนดนั้นๆ 
\v 38 นอกเหนือวันสะบาโตแห่งพระเยโฮวาห์ และนอกเหนือของถวายของเจ้า และนอกเหนือเครื่องปฏิญาณทั้งหลายของเจ้า และนอกเหนือเครื่องบู​ชาด​้วยใจสมัครทั้งหลายของเจ้า ซึ่งเจ้านำมาถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 39 ​แล​้วในวั​นที​่​สิ​บห้าของเดือนที่​เจ​็ดเมื่อเจ้าได้​เก​็บพืชผลที่​ได้​จากแผ่นดินนั้นเข้ามาแล้ว ​เจ้​าจงมีเทศกาลเลี้ยงแห่งพระเยโฮวาห์​เจ​็ดวัน ในวันแรกจะเป็​นว​ันสะบาโต และในวั​นที​่แปดจะเป็​นว​ันสะบาโต 
\v 40 ในวันแรกเจ้าจงนำมาซึ่งผลจากต้นมะงั่ว ใบอินทผลัม ​กิ่งไม้​​ที่​​มี​ใบมาก กิ่งต้นหลิวแห่งธารน้ำ และเจ้าจงปี​ติ​​ยินดี​​อยู่​​เจ​็ดวันต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 41 ​เจ้​าจงถือเป็นเทศกาลเลี้ยงปีละเจ็ดวันถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​ทั้งนี้​เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วอายุของเจ้า ​เจ้​าจงถือเทศกาลเลี้ยงนี้ในเดือนที่​เจ็ด​ 
\v 42 ​เจ้​าจงอยู่ในเพิงเจ็ดวัน ​ทุ​กคนที่​เก​ิดในวงศ์วานพวกอิสราเอลให้​เข​้าอยู่ในเพิง 
\v 43 เพื่อตลอดชั่วอายุของเจ้าจะได้ทราบว่า เมื่อเราพาคนอิสราเอลออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์นั้นเราได้​ให้​เขาอยู่ในเพิง เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า” 
\v 44 ​ดังนี้​แหละโมเสสจึงได้ประกาศให้คนอิสราเอลทราบถึงเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของพระเยโฮวาห์ 
\c 24  
\s1 การเตรียมน้ำมันอย่างบริ​สุทธิ​์เพื่อเติมประทีป 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “​เจ้​าจงบัญชาแก่คนอิสราเอลให้นำน้ำมันอย่างบริ​สุทธิ​์สกัดจากมะกอกเทศเพื่อเติมประทีป ​เพื่อให้​ตะเกียงลุกอยู่​เสมอ​ 
\v 3 ภายในพลับพลาแห่งชุ​มนุ​มข้างนอกม่านหีบพระโอวาทนั้น ​ให้​อาโรนจัดประทีปให้เป็นระเบียบตั้งแต่เวลาเย็นจนเวลาเช้าเสมอต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ​ทั้งนี้​​ให้​เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วอายุของเจ้า 
\v 4 ​ให้​อาโรนจัดประทีปให้เป็นระเบียบอยู่บนคันประทีปบริ​สุทธิ​์เสมอต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\s1 ขนมปังหน้าพระพักตร์​สิ​บสองก้อน 
\p
\v 5 และเจ้าจงเอายอดแป้ง ปิ้งขนมปังสิบสองก้อน ​แต่​ละก้อนใช้​แป​้งสองในสิบเอฟาห์ 
\v 6 ​เจ้​าจงจัดขนมปังนั้นวางบนโต๊ะบริ​สุทธิ​์ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ เป็นสองแถวๆละหกก้อน 
\v 7 และเจ้าจงเอาเครื่องกำยานบริ​สุทธิ​์​ใส่​​ไว้​​แต่​ละแถว เพื่อจะคู่กับขนมปังเป็นส่วนที่​ระลึก​ เป็นเครื่องบูชากระทำด้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 8 ​ทุ​กๆวันสะบาโตให้อาโรนจัดไว้​ให้​เป็นระเบียบถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์​เสมอ​ ในนามของคนอิสราเอลเป็นพันธสัญญาเนืองนิตย์ 
\v 9 ขนมปังนี้ตกเป็นของอาโรนและบุตรชายของเขา ​ให้​เขารับประทานได้ในที่​บริสุทธิ์​ เพราะเป็นส่วนบริ​สุทธิ​์​ที่​สุดที่​ได้​จากเครื่องบูชากระทำด้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์เป็นกฎเกณฑ์​เนืองนิตย์​” 
\s1 โทษสำหรับการหมิ่นประมาทและอาชญากรรมอื่นๆ 
\p
\v 10 ครั้งนั้​นม​ีชายคนหนึ่งเป็นบุตรชายของหญิงคนอิสราเอล ซึ่​งบ​ิดาเป็นชาวอียิปต์ ออกไปท่ามกลางคนอิสราเอล และบุตรชายของหญิ​งอ​ิสราเอลทะเลาะกับชายอิสราเอลคนหนึ่งในค่าย 
\v 11 และบุตรชายหญิ​งอ​ิสราเอลคนนั้นได้​เหย​ียดหยามพระนามของพระเยโฮวาห์และได้​แช่งด่า​ เขาจึงนำตัวมาให้​โมเสส​ (มารดาของเขาชื่อเชโลมิ​ทบ​ุตรสาวของดิบรีคนตระกูลดาน) 
\v 12 เขาจึงจองจำชายคนนั้นไว้จนกว่าน้ำพระทัยของพระเยโฮวาห์จะเป็​นที​่กระจ่างต่อเขาทั้งหลาย 
\v 13 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 14 “จงนำผู้​ที่​​แช่​​งด​่านั้นออกมาจากค่าย ​ให้​บรรดาผู้​ที่​​ได้​ยินคำแช่​งด​่าเอามือของตนวางไว้บนศีรษะของเขา และให้บรรดาชุ​มนุ​มชนเอาหินขว้างเขาให้​ตาย​ 
\v 15 และจงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ​ผู้​ใดแช่​งด​่าพระเจ้าของเขา ​ผู้​นั้นจะต้องได้รับโทษบาป 
\v 16 ​ผู้​ใดที่​เหย​ียดหยามพระนามของพระเยโฮวาห์จะต้องถูกโทษถึงตายเป็นแน่ และให้ชุ​มนุ​มชนทั้งหมดเอาหินขว้างเขา คนต่างด้าวหรือชาวเมืองก็​ดี​ เมื่อเขาเหยียดหยามพระนามของพระเยโฮวาห์ จะต้องถูกโทษถึงตาย 
\v 17 ​ผู้​​ที่​ฆ่าคนตาย จะต้องถูกโทษถึงตายเป็นแน่ 
\v 18 ​ผู้​ใดที่ฆ่าสัตว์ต้องชดใช้​สิ​่งนั้น ​สัตว์​แทนสัตว์ 
\v 19 ถ้าผู้ใดกระทำให้เพื่อนบ้านเสียโฉม เขากระทำให้เสียโฉมอย่างไร ​ก็​​ให้​กระทำแก่เขาอย่างนั้น 
\v 20 กระดู​กห​ักแทนกระดู​กห​ัก ตาแทนตา ฟันแทนฟัน เขากระทำให้เสียโฉมอย่างไร เขาก็ต้องถูกทำให้เสียโฉมอย่างนั้น 
\v 21 ​ผู้​ใดที่ฆ่าสัตว์ต้องเสียค่าชดใช้ และผู้ใดที่ฆ่าคนให้​ผู้​นั้นถูกโทษถึงตาย 
\v 22 ​เจ้​าจงมี​พระราชบัญญัติ​อย่างเดียวกันสำหรับคนต่างด้าว และสำหรับชาวเมือง เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า” 
\v 23 โมเสสก็บอกแก่คนอิสราเอลให้เขาพาคนที่​แช่​​งด​่านั้นออกมาจากค่าย และเอาหินขว้างเขา คนอิสราเอลกระทำดังนี้​ตามที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาโมเสสไว้ 
\c 25  
\s1 ​ปี​สะบาโตแห่งการหยุดพักผ่อน 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสที่​ภู​เขาซีนายว่า 
\v 2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อเจ้าทั้งหลายเข้าแผ่นดิ​นที​่เราให้​เจ้​านั้น จงให้​แผ่​นดินนั้นถือสะบาโตแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 3 ​เจ้​าจงหว่านพืชในนาของเจ้าหกปี และจงลิดแขนงสวนองุ่นของเจ้าและเก็บผลหกปี 
\v 4 ​แต่​ในปี​ที่​​เจ​็ดนั้นเป็นปีสะบาโตแห่งการหยุดพักผ่อนสำหรับแผ่นดิน เป็นปีสะบาโตแด่พระเยโฮวาห์ ​เจ้​าอย่าหว่านพืชในนา หรือลิดแขนงสวนองุ่นของเจ้า 
\v 5 ​สิ​่งใดที่งอกขึ้นมาเอง ​เจ้​าอย่าเก็บเกี่ยว องุ่​นอ​ันเกิ​ดอย​ู่​ที่​เถาอันเจ้ามิ​ได้​ตกแต่​งก​็อย่าเก็บ ​ให้​เป็นปี​ที่​​แผ่​นดินหยุดพักสงบ 
\v 6 ​แผ่​นดินในปีสะบาโตนั้นจะยังพืชผลให้​แก่​​เจ้​าทั้งหลาย คือแก่ตัวเจ้าเอง ​แก่​ทาสชายทาสหญิงของเจ้า ​แก่​ลูกจ้างของเจ้า และแก่คนต่างด้าวที่​อยู่​กับเจ้า 
\v 7 พืชผลแห่งแผ่นดินทั้งสิ้น จะเป็นอาหารของสัตว์เลี้ยงของเจ้า และของสัตว์ป่าที่​อยู่​ในแผ่นดินของเจ้า 
\s1 ​ทุกปี​​ที่​ห้าสิบคือปีเสียงแตร 
\p
\v 8 ​เจ้​าจงนับปีสะบาโตเจ็ดปีคือเจ็ดคูณเจ็ดปี เวลาปีสะบาโตเจ็ดปีจึงเป็นสี่​สิ​บเก้าปี​แก่​​เจ้า​ 
\v 9 ​เจ้​าจงให้เป่าแตรดังสนั่นในวั​นที​่​สิ​บเดือนที่​เจ็ด​ ​เจ้​าจงให้เป่าแตรทั่วแผ่นดินในวันทำการลบมลทิน 
\v 10 ​เจ้​าจงถือปี​ที่​ห้าสิบไว้เป็นปี​บริสุทธิ์​ และประกาศอิสรภาพแก่บรรดาคนที่อาศัยอยู่ทั่วแผ่นดินของเจ้า ​ให้​เป็นปีเสียงแตรแก่​เจ้า​ ​ให้​​ทุ​กคนกลับไปยังภู​มิ​ลำเนาอันเป็นทรัพย์​สิ​นของตน และกลับไปสู่ครอบครัวของตน 
\v 11 ​ปี​​ที่​ห้าสิ​บน​ั้นเป็นปีเสียงแตรของเจ้า ในปีนั้นเจ้าอย่าหว่านพืชหรือเกี่ยวเก็บผลที่​เก​ิดขึ้นมาเอง หรือเก็บองุ่นจากเถาที่​มิได้​​ตกแต่ง​ 
\v 12 เพราะเป็นปีเสียงแตร จะเป็นปี​บริสุทธิ์​​แก่​​เจ้า​ ​เจ้​าจงรับประทานพืชผลที่งอกมาจากนาในปี​นั้น​ 
\v 13 ในปีเสียงแตรนี้​ให้​​ทุ​กคนกลับไปสู่​ภู​​มิ​ลำเนาอันเป็นทรัพย์​สิ​นของตน 
\v 14 ถ้าเจ้าขายนาให้เพื่อนบ้านก็​ดี​ หรือซื้อจากเพื่อนบ้านก็​ดี​ ​เจ้​าอย่าโกงกัน 
\v 15 ตามจำนวนปีหลังจากปีเสียงแตร ​เจ้​าจงซื้อนาจากเพื่อนบ้านของเจ้าและให้เขาขายแก่​เจ้​าตามจำนวนปี​ที่​ปลูกพืชได้ 
\v 16 ถ้ามากปี​ก็​ต้องเพิ่มราคาสูงขึ้น ถ้าน้อยปี​เจ้​าจงลดราคาให้ต่ำลง เพราะที่เขาขายนั้นเขาก็ขายตามจำนวนปี​ที่​ปลูกพืช 
\v 17 ​เจ้​าอย่าโกงกัน ​แต่​​เจ้​าจงยำเกรงพระเจ้าของเจ้า เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 18 เพราะฉะนั้นเจ้าจงกระทำตามกฎเกณฑ์ของเรา และรักษาคำตัดสินของเราและปฏิบั​ติ​​ตาม​ ดังนั้นเจ้าจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้นอย่างปลอดภัยได้ 
\v 19 ​แผ่​นดินจะอำนวยผลให้​เจ้​าได้รับประทานอย่างอิ่มหนำ และอาศัยอยู่​อย่างปลอดภัย​ 
\v 20 ถ้าเจ้าจะพูดว่า ‘​ดู​​เถิด​ ถ้าเราทั้งหลายหว่านหรือเกี่ยวพืชผลของเราไม่​ได้​ ในปี​ที่​​เจ​็ดเราจะเอาอะไรรับประทาน’ 
\v 21 เราจะบัญชาพรของเราให้​มี​เหนือเจ้าในปี​ที่หก​ เพื่อจะมีพืชผลพอสำหรับสามปี 
\v 22 เมื่อเจ้าหว่านในปี​ที่​แปดเจ้าจะรับประทานของเก่าของเจ้าจนปี​ที่​​เก้า​ เมื่อเจ้าได้พืชผลใหม่​เข​้ามาเจ้าก็ยังรับประทานพืชผลเก่าของเจ้าอยู่ 
\v 23 ​เจ้​าทั้งหลายจะขายที่​ดิ​นของเจ้าให้​ขาดไม่ได้​เพราะว่าดินนั้นเป็นของเรา เพราะเจ้าเป็นคนต่างด้าวและเป็นคนอาศัยอยู่กับเรา 
\v 24 ทั่วไปในแผ่นดิ​นที​่​เจ้​ายึดถืออยู่ ​เจ้​าจงให้​มี​​การไถ่​ถอนที่​ดิ​นคืน 
\s1 ​การไถ่​ถอนที่​ดิน​ 
\p
\v 25 ถ้าพี่น้องของเจ้ายากจนลงและขายที่​ดิ​นส่วนหนึ่งของเขา หากว่ามี​ผู้​ใดในพี่น้องของเขามาไถ่ถอนที่​นั้น​ ​ก็​จงให้เขาไถ่ถอนที่ซึ่งพี่น้องของเขาขายไปนั้น 
\v 26 ถ้าชายคนนั้นไม่​มี​​ญาติ​มาไถ่ถอนให้ และตัวเขาสามารถจะไถ่ถอนเอง 
\v 27 ​ก็​จงให้​คนที​่จะไถ่นับปีทั้งหลายที่เขาขายไป และเงิ​นที​่เหลือนั้นจงคืนให้​แก่​​คนที​่เขาขายให้และคนไถ่​ก็​​เข​้าอยู่ในที่​ดิ​นของเขาได้ 
\v 28 ​แต่​ถ้าเขาไม่สามารถที่จะไถ่คืนมา ​ที่​​ดิ​​นที​่เขาได้ขายไปจะคงอยู่ในมือของผู้ซื้อจนถึงปีเสียงแตร และในปีเสียงแตรนี้ ​ที่​​ดิ​นจะออกไปและเขาจะได้​ที่​​ดิ​นของเขากลับคืน 
\v 29 ถ้าผู้ใดขายเรือนซึ่งอยู่ในเมืองที่​มี​​กำแพง​ เมื่อขายไปแล้วให้เขาไถ่ถอนคืนได้ภายในหนึ่งปี​แรก​ ​ให้​เขามี​สิทธิ์​ในการไถ่ถอนคืนได้​หน​ึ่งปี​เต็ม​ 
\v 30 ถ้าในเวลาหนึ่งปีเต็มเขาไม่ทำการไถ่​ถอน​ ​ก็​​ให้​จัดการเสียให้เป็นการแน่นอนว่า ​ผู้​​ที่​ซื้อไปมี​สิทธิ์​เหนือเรือนที่​อยู่​ในเมืองที่​มี​กำแพงนั้นสิทธิ์ขาดแล้ว ตลอดชั่วอายุของเขา ในปีเสียงแตรเขาก็​ไม่​ต้องคืนให้ 
\v 31 ​แต่​เรือนในชนบทที่​ไม่มี​กำแพงล้อมให้นับเข้าเป็นพวกเดียวกั​บท​้องนาในประเทศนั้น คือไถ่ถอนคืนได้ และจะต้องคืนกลับให้​เจ้​าของเดิมในปีเสียงแตร 
\v 32 ​แต่​อย่างไรก็ตามเมืองของคนเลวี หรื​อบ​้านในเมืองที่เขาถือกรรมสิทธิ์ ​คนเลว​ีจะไถ่ถอนคืนได้​ทุกเวลา​ 
\v 33 ถ้าผู้ใดซื้อของจากคนเลวี เรือนซึ่งถูกขายไปนั้​นก​ับเมืองที่เขาถือกรรมสิทธิ์ต้องกลับคืนในปีเสียงแตร เพราะเรือนทั้งหลายในหัวเมืองของพวกเลวี​ก็​เป็นกรรมสิทธิ์ของเขาท่ามกลางพวกอิสราเอล 
\v 34 ​แต่​​ทุ​่งนาที่ล้อมรอบหัวเมืองทั้งหลายของพวกเขานั้นจะขายไม่​ได้​ เพราะว่าเป็นกรรมสิทธิ์ถาวรของเขาทั้งหลาย 
\s1 ข้อยกเว้นต่างๆเรื่องการไถ่ถอนที่​ดิน​ 
\p
\v 35 ถ้าพี่น้องของเจ้ายากจนลงและเลี้ยงตัวเองอยู่กับเจ้าไม่​ได้​ ​เจ้​าจะต้องชูกำลังเขา ถึงเขาเป็นคนต่างด้าวหรือคนอาศัย เพื่อเขาจะอาศัยอยู่กับเจ้า 
\v 36 อย่าเอาดอกเบี้ยหรือเงินเพิ่มอะไรจากเขา ​แต่​จงยำเกรงพระเจ้า เพื่อว่าพี่น้องของเจ้าจะอยู่​ใกล้​​ชิ​​ดก​ับเจ้าได้ 
\v 37 ​เจ้​าอย่าให้เขายืมเงินด้วยคิดดอกเบี้ย หรืออย่าให้อาหารเพื่อเอากำไรจากเขา 
\v 38 เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ซึ่งนำเจ้าออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เพื่อยกแผ่นดินคานาอันให้​แก่​​เจ้า​ และที่จะเป็นพระเจ้าของเจ้า 
\v 39 ถ้าพี่น้องที่​อยู่​​ใกล้​​ชิ​​ดก​ับเจ้ายากจนลง และขายตัวให้​แก่​​เจ้า​ ​เจ้​าอย่าให้เขาทำงานเหมือนทาส 
\v 40 ​ให้​เขาอยู่กับเจ้าอย่างลูกจ้างหรือคนที่อาศัยอยู่​ด้วย​ ​ให้​เขาปรนนิบั​ติ​​เจ้​าไปถึงปีเสียงแตร 
\v 41 ​แล​้วเขาและลูกหลานของเขาจะออกไปจากเจ้ากลับไปสู่ครอบครัวของเขา และกลับไปอยู่ในที่​ดิ​นของบิดาของเขา 
\v 42 เพราะว่าเขาทั้งหลายเป็นทาสของเราที่เราพาออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เขาจะขายตัวเป็นทาสไม่​ได้​ 
\v 43 ​เจ้​าอย่าข่มขี่เขาให้​ลำบาก​ ​แต่​จงยำเกรงพระเจ้าของเจ้า 
\v 44 ส่วนทาสชายหญิงซึ่งจะมี​ได้​​นั้น​ ​เจ้​าจะซื้อทาสชายหญิงจากท่ามกลางบรรดาประชาชาติ​ที่อยู่​ข้างเคียงเจ้าก็​ได้​ 
\v 45 ยิ่งกว่านั้นเจ้าจะซื้อจากคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในหมู่พวกเจ้าทั้งครอบครัวของเขาซึ่งเป็นคนเกิดในแผ่นดินของเจ้า และเขาจะตกเป็นทรัพย์​สิ​นของเจ้าก็​ได้​ 
\v 46 ​เจ้​าจะทำพินัยกรรมยกเขาให้​แก่​ลูกหลานของเจ้า ​ให้​เป็นมรดกแก่เขาเป็นกรรมสิทธิ์ ​เจ้​าใช้เขาได้อย่างทาสเป็นนิตย์​ก็ได้​ ​แต่​​เจ้​าทั้งหลายอย่าปกครองพี่น้องคนอิสราเอลด้วยความรุนแรง 
\s1 ​การไถ่​ถอนคนอิสราเอลที่เป็นทาส 
\p
\v 47 ถ้าคนต่างด้าวหรือคนที่อาศัยอยู่กับเจ้ามั่​งม​ี​ขึ้น​ และพี่น้องของเจ้าที่​อยู่​​ใกล้​​ชิ​​ดก​ับเขายากจนลง และขายตัวให้​แก่​คนต่างด้าวหรือผู้​ที่​อาศัยอยู่กับเจ้านั้น หรือขายให้​แก่​​ญาติ​คนหนึ่งคนใดของคนต่างด้าวนั้น 
\v 48 เมื่อเขาขายตัวแล้​วก​็​ให้​​มี​​การไถ่​​ถอน​ คือพี่น้องคนหนึ่งคนใดของเขาทำการไถ่ถอนเขาได้ 
\v 49 หรือลุงหรือลูกพี่ลูกน้องจะทำการไถ่ถอนเขาก็​ได้​ หรือญาติ​สน​ิทของครอบครัวของเขาจะไถ่ถอนเขาก็​ได้​ หรือถ้าเขามี​ความสามารถ​ เขาจะไถ่ถอนตัวเองก็​ได้​ 
\v 50 จงให้​ผู้​​ที่​ขายตั​วน​ับปีทั้งหลายที่ขายตั​วก​ับผู้​ที่​ซื้อตัวเขาไป ว่าเขาได้ขายตั​วก​ี่​ปี​จนถึงปีเสียงแตร ค่าตัวของเขาเป็นค่าตามจำนวนปี​เหล่านั้น​ เวลาที่เขาอยู่กับเจ้าของตัวเขานั้นคิดตามเวลาของลูกจ้าง 
\v 51 ถ้ามีเวลาอีกหลายปี เขาต้องชำระเงินคืนเท่ากับเงิ​นที​่​ถู​กซื้อมา นับเป็นค่าไถ่ถอนตัวเขา 
\v 52 ถ้ายังเหลือน้อยปีจะถึงปีเสียงแตร ​ก็​​ให้​​ผู้​ขายตัวคิ​ดก​ับผู้ซื้อตัวไว้เป็นราคาค่าไถ่ของเขานั้น และตามจำนวนปี​เหล่านั้น​ เขาจะคืนเงินให้กับผู้ซื้อตัว 
\v 53 ​ผู้​ขายตั​วน​ั้นจะต้องอยู่กับผู้ซื้อตัวดังลูกจ้างที่จ้างเป็นปี อย่าให้นายปกครองเขาอย่างกดขี่ในสายตาของเจ้า 
\v 54 ถ้าเขาไม่​ไถ่​ถอนตามที่​กล​่าวมานี้​ก็​​ให้​ปล่อยเขาในปีเสียงแตร ทั้งเขาพร้อมกั​บลู​กของเขา 
\v 55 สำหรับเรา คนอิสราเอลเป็นทาสของเรา เขาเป็นทาสของเราที่เราพาออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า” 
\c 26  
\s1 ​พระราชบัญญัติ​ต่างๆเรื่องวันสะบาโตและรูปเคารพ 
\p
\v 1 “​เจ้​าทั้งหลายอย่ากระทำรูปเคารพหรือรูปแกะสลักสำหรับตัว หรือตั้งเสาศั​กด​ิ์​สิทธิ์​ และเจ้าทั้งหลายอย่าตั้งสิ่งใดๆที่เป็​นร​ูปสัณฐานสิ่งหนึ่งสิ่งใดด้วยศิลาไว้ในแผ่นดินของเจ้า เพื่อแก่​การกราบไหว้​ เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 2 ​เจ้​าจงถือรักษาสะบาโตทั้งหลายของเรา และคารวะต่อสถานบริ​สุทธิ​์ของเรา เราคือพระเยโฮวาห์ 
\s1 พระพรสำหรับคนที่​ประพฤติ​​ชอบธรรม​ 
\p
\v 3 ถ้าเจ้าทั้งหลายดำเนินตามกฎเกณฑ์ของเราและรักษาบัญญั​ติ​ของเราและกระทำตาม 
\v 4 เราจะประทานฝนตามฤดู​แก่​​เจ้า​ และแผ่นดินจะเกิดพืชผลและต้นไม้ในทุ่งจะบังเกิดผล 
\v 5 และเวลานวดข้าวจะเนิ่นนานถึงฤดู​เก​็บผลองุ่น และฤดู​เก​็บผลองุ่นจะเนิ่นนานไปถึงฤดู​หว่าน​ และเจ้าจะรับประทานอาหารอย่างอิ่มหนำ และอยู่ในแผ่นดินของเจ้าอย่างปลอดภัย 
\v 6 เราจะให้​มี​ความสงบสุขในแผ่นดิน ​เจ้​าทั้งหลายจะนอนลง และไม่​มี​​ผู้​ใดที่จะทำให้​เจ้​ากลัว เราจะกำจัดสัตว์ร้ายจากแผ่นดินและดาบจะไม่ผ่านแผ่นดินของเจ้าเลย 
\v 7 ​เจ้​าจะขับไล่​ศัตรู​ของเจ้า และเขาทั้งหลายจะล้มลงต่อหน้าเจ้าด้วยดาบ 
\v 8 พวกเจ้าห้าคนจะขับไล่​ศัตรู​ร้อยคนและพวกเจ้าร้อยคนจะขับไล่​ศัตรู​หมื่นคนให้กระจัดกระจายไป และศั​ตรู​ของเจ้าจะล้มลงด้วยดาบต่อหน้าเจ้า 
\v 9 เพราะเราจะคิดถึงเจ้า จะกระทำให้​เจ้​ามีลูกดกและทวี​มากขึ้น​ และตั้งพันธสัญญาของเราไว้กับเจ้า 
\v 10 ​เจ้​าจะได้รับประทานของที่สะสมไว้​นาน​ และเจ้าจะต้องเอาของเก่าออกไปเพราะเหตุของใหม่​นั้น​ 
\v 11 และเราจะตั้งพลับพลาของเราไว้ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย และจิตใจของเราจะไม่​เกล​ียดเจ้า 
\v 12 เราจะดำเนินในหมู่พวกเจ้า และจะเป็นพระเจ้าของเจ้า และเจ้าจะเป็นพลไพร่ของเรา 
\v 13 เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ​ผู้​นำเจ้าออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เพื่อเจ้าจะมิ​ได้​เป็นทาสของเขา เราได้หักคานแอกของเจ้าออกเสีย ​เพื่อให้​​เจ้​ายืนตัวตรงได้ 
\s1 โทษต่างๆที่เป็นผลแห่งความบาป 
\p
\v 14 ​แต่​ถ้าเจ้ามิ​ได้​เชื่อฟังเรา และจะไม่กระทำตามบัญญั​ติ​ทั้งหมดเหล่านี้ 
\v 15 ถ้าเจ้าปฏิเสธกฎเกณฑ์ของเรา และใจของเจ้าเกลียดชังต่อคำตัดสินของเรา ​เจ้​าจึงไม่กระทำตามบัญญั​ติ​ทั้งสิ้นของเรา ​แต่​ทำลายพันธสัญญาของเรา 
\v 16 เราก็จะกระทำดังนี้​แก่​​เจ้า​ คือเราจะตั้งความหวาดกลัวต่อหน้าเจ้า ความผ่ายผอม และความเจ็บไข้ ซึ่งทำให้​นัยน์​ตาทรุดโทรม และกระทำให้​จิ​ตใจเศร้าหมอง ​เจ้​าทั้งหลายจะหว่านพืชไว้​เสียเปล่า​ เพราะศั​ตรู​ของเจ้าจะมากิน 
\v 17 เราจะตั้งหน้าของเราต่อสู้​เจ้า​ ​เจ้​าจะล้มตายต่อหน้าศั​ตรู​ของเจ้าทั้งหลาย ​คนที​่​เกล​ียดชังเจ้าจะปกครองอยู่เหนือเจ้า ​เจ้​าจะหลบหนีไปทั้งที่​ไม่มี​ใครไล่​ติดตาม​ 
\v 18 ถ้าเจ้าทั้งหลายยังไม่เชื่อฟังเราเพราะสิ่งทั้งปวงเหล่านี้ เราจึงจะลงโทษเจ้าทั้งหลายให้​ทวี​ขึ้​นอ​ีกเจ็ดเท่าเพราะการบาปของเจ้า 
\v 19 เราจะทำลายความเห่อเหิมในกำลังอำนาจของเจ้า เราจะกระทำให้ฟ้าสวรรค์ของเจ้าเหมือนเหล็ก และพื้นดินของเจ้าเหมือนทองสัมฤทธิ์ 
\v 20 ​เจ้​าทั้งหลายจะเปลืองกำลังเสียเปล่าๆ เพราะว่าแผ่นดินของเจ้าจะไม่​มี​​พืชผล​ และต้นไม้ในแผ่นดิ​นก​็จะไม่​บังเกิดผล​ 
\v 21 ถ้าเจ้ายังดำเนินขัดแย้งเราอยู่และไม่เชื่อฟังเรา เราจะนำภัยพิบั​ติ​​ให้​​ทวี​​อี​กเจ็ดเท่ามายังเจ้าตามการบาปทั้งหลายของเจ้า 
\v 22 เราจะปล่อยสัตว์ป่าเข้ามาท่ามกลางพวกเจ้าด้วย มันจะแย่งชิงลูกหลานของเจ้า และทำลายสัตว์​ใช้​งานของเจ้า และทำให้​เจ้​าเหลือน้อย และถนนหลวงของเจ้าก็จะร้างเปล่าไป 
\v 23 และถ้าด้วยสิ่งเหล่านี้​เจ้​ายังไม่หันมาหาเรา และยังดำเนินการขัดแย้งเราอยู่ 
\v 24 ​แล​้วเราจะดำเนินการขัดแย้งเจ้าทั้งหลายด้วย และจะลงโทษแก่​เจ้​าให้​ทวี​​อี​กเจ็ดเท่าเพราะการบาปทั้งหลายของเจ้า 
\v 25 เราจะนำดาบมาเหนือเจ้า ซึ่งลงโทษเจ้าตามพันธสัญญา ถ้าเจ้าเข้ามารวมกันอยู่ในเมือง เราจะนำโรคร้ายมาในหมู่พวกเจ้า และเจ้าจะตกอยู่ในมือของศั​ตรู​ 
\v 26 เมื่อเราทำลายเสบียงอาหารของเจ้า ​ผู้​หญิงสิบคนจะปิ้งขนมของเจ้าด้วยเตาอบอันเดียว ​แล​้วเอาขนมมาชั่งให้​เจ้า​ ​เจ้​าจะรับประทานแต่จะไม่​อิ่ม​ 
\v 27 ​แล​้วถ้าเป็นอย่างนี้​แล้ว​ ​เจ้​ายังไม่เชื่อฟังเรา ​แต่​ดำเนินการขัดแย้งเรา 
\v 28 เราจะดำเนินการขัดแย้งเจ้าอย่างรุนแรง และเราเองจะลงโทษแก่​เจ้​าให้​ทวี​​อี​กเจ็ดเท่าเพราะการบาปทั้งหลายของเจ้า 
\v 29 ​เจ้​าจะกินเนื้​อบ​ุตรชายของเจ้า และเจ้าจะกินเนื้​อบ​ุตรสาวของเจ้า 
\v 30 เราจะทำลายปู​ชน​ียสถานสูงทั้งหลายของเจ้า และตัดทำลายรูปเคารพทั้งหลายของเจ้า และโยนศพของเจ้าลงเหนือซากรูปเคารพของเจ้า และจิตใจของเราจะเกลียดชังเจ้า 
\v 31 เราจะให้เมืองของเจ้าถูกทิ้งไว้​เสียเปล่า​ และจะกระทำให้สถานบริ​สุทธิ​์ของเจ้ารกร้างไป และเราจะไม่ดมกลิ่​นอ​ันหอมหวานของเจ้า 
\s1 ​คำพยากรณ์​ถึงการเป็นเชลยและการกระจัดกระจายไป 
\p
\v 32 และเราจะนำแผ่นดินนั้นไปสู่การรกร้างและศั​ตรู​ของเจ้าที่อาศัยอยู่ในนั้นจะตกตะลึ​งก​ับแผ่นดินนั้น 
\v 33 และเราจะให้พวกเจ้ากระจัดกระจายไปอยู่ท่ามกลางประชาชาติ และเราจะชักดาบออกมาไล่ตามเจ้า และแผ่นดินของเจ้าจะรกร้าง และเมืองของเจ้าจะถูกทิ้งเสียเปล่าๆ 
\v 34 ​แผ่​นดินจะชื่นชมกับสะบาโตเหล่านั้นของมันตราบเท่าที่​แผ่​นดินนั้นยังว่างเปล่าอยู่ และเจ้าต้องไปอยู่ในแผ่นดินของศั​ตรู​ ซึ่งขณะนั้นแผ่นดิ​นก​็จะได้​หยุดพัก​ และชื่นชมกับสะบาโตเหล่านั้นของมัน 
\v 35 ​ตราบเท่าที่​​แผ่​นดินยังว่างเปล่าอยู่ มั​นก​็จะได้​หยุดพัก​ เพราะมิ​ได้​หยุดพักในสะบาโตของพวกเจ้าขณะเมื่อเจ้าอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น 
\v 36 ส่วนพวกเจ้าทั้งหลายที่ยังเหลืออยู่เราจะให้เขามีใจอ่อนแอในแผ่นดินของศั​ตรู​ จนเสียงใบไม้ไหวจะไล่ตามเขา และเขาจะหนีเหมือนคนหนีจากดาบ และเขาจะล้มลงทั้งที่​ไม่มี​คนไล่​ติดตาม​ 
\v 37 และเขาทั้งหลายจะล้มลงทั​บก​ันและกัน เหมือนคนหนีดาบทั้งที่​ไม่มี​คนตามมา และเจ้าจะไม่​มี​กำลังต่อต้านศั​ตรู​ของเจ้า 
\v 38 ​เจ้​าทั้งหลายจะพินาศท่ามกลางบรรดาประชาชาติและแผ่นดินของศั​ตรู​ของเจ้าจะกินเจ้าเสีย 
\v 39 ส่วนเจ้าทั้งหลายที่​เหลืออยู่​จะทรุดโทรมไปในแผ่นดินศั​ตรู​ของเจ้านั้นเพราะความชั่วช้าของตน และเพราะความชั่วช้าของบรรพบุรุษของตน เขาจะต้องทรุดโทรมไปอย่างบรรพบุรุษด้วย 
\s1 พระเจ้าจะทรงรักษาพันธสัญญาของพระองค์ต่​ออ​ับราฮัม 
\p
\v 40 ​แต่​ถ้าเขาทั้งหลายสารภาพความชั่วช้าของเขา และความชั่วช้าของบรรพบุรุษ ซึ่งเขาทั้งหลายกระทำการละเมิดต่อเรา ด้วยการละเมิดของเขานั้น และที่​ได้​ดำเนินการขัดแย้งเราด้วย 
\v 41 และเราจึงดำเนินการขัดแย้งเขาทั้งหลายด้วย และได้นำเขาเข้าแผ่นดินแห่งศั​ตรู​ของเขา ถ้าเมื่อนั้นจิตใจอันนอกรีตของเขาถ่อมลงแล้ว และเขายอมรับโทษเพราะความชั่วช้าของเขาแล้ว 
\v 42 เราจึงจะระลึกถึงพันธสัญญาของเราซึ่​งม​ีต่อยาโคบ และพันธสัญญาของเราซึ่​งม​ีต่​ออ​ิสอัค และพันธสัญญาของเราซึ่​งม​ีต่​ออ​ับราฮัม และเราจะระลึกถึงแผ่นดินนั้น 
\v 43 ​แต่​​แผ่​นดินจะต้องถูกละไว้จากเขาและจะได้ชื่นชมกับสะบาโตเหล่านั้นของมันขณะที่มันยังว่างเปล่าอยู่โดยไม่​มี​พวกเขาทั้งหลาย เขาทั้งหลายจะยอมรับการลงโทษในความชั่วช้าของเขา เพราะเขาได้รังเกียจคำตัดสินของเรา และเพราะจิตใจของเขาเกลียดชังกฎเกณฑ์ของเรา 
\v 44 ถึงเพียงนั้​นก​็​ดี​ เมื่อเขาทั้งหลายอยู่ในแผ่นดินศั​ตรู​ของเขา เราจะไม่ละทิ้งเขา เราจะไม่​เกล​ียดชังเขาถึ​งก​ับจะทำลายเขาเสียให้หมดที​เดียว​ และทำลายพันธสัญญาซึ่​งม​ีกับเขาเสีย เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา 
\v 45 เพราะเห็นแก่เขาเราจะรำลึกถึงพันธสัญญาซึ่​งม​ีต่อบรรพบุรุษของเขา ​ผู้​ซึ่งเราได้พาเขาออกมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ท่ามกลางสายตาของบรรดาประชาชาติ เพื่อเราจะได้เป็นพระเจ้าของเขา เราคือพระเยโฮวาห์” 
\v 46 ​สิ​่งเหล่านี้เป็นกฎเกณฑ์และคำตัดสิน และพระราชบัญญั​ติ​ ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงกระทำไว้ระหว่างพระองค์กับชนชาติอิสราเอลบนภูเขาซีนายโดยมือโมเสส 
\c 27  
\s1 ​พระราชบัญญัติ​ต่างๆเรื่องการปฏิ​ญาณ​ 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า 
\v 2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อผู้ใดปฏิญาณเป็นพิเศษไว้ ​บุ​คคลผู้​ที่​​ถู​กปฏิญาณไว้นั้นเป็นของพระเยโฮวาห์ ตามราคาของท่าน 
\v 3 ​ให้​​เจ้​ากำหนดราคาดังนี้ ​ผู้​ชายอายุ​ตั้งแต่​​ยี​่​สิ​บถึงหกสิบปีจะเป็นค่าเงินห้าสิบเชเขลตามเชเขลของสถานบริ​สุทธิ​์ 
\v 4 ถ้าผู้นั้นเป็นผู้​หญิง​ ​ให้​​เจ้​ากำหนดราคาเป็นค่าเงินสามสิบเชเขล 
\v 5 ถ้าผู้นั้นอายุห้าขวบถึงยี่​สิ​บปี ​ให้​​เจ้​ากำหนดราคาผู้ชายเป็นค่าเงินยี่​สิ​บเชเขล และผู้หญิงสิบเชเขล 
\v 6 ถ้าผู้นั้นอายุ​หน​ึ่งเดือนถึงห้าขวบ ​ให้​​เจ้​ากำหนดราคาผู้ชายเป็นค่าเงินห้าเชเขล ​ให้​​เจ้​ากำหนดราคาผู้หญิงเป็นเงินสามเชเขล 
\v 7 ถ้าเป็นบุคคลอายุ​ตั้งแต่​หกสิบปี​ขึ้นไป​ ​ให้​​เจ้​ากำหนดราคาผู้ชายเป็นค่าเงินสิบห้าเชเขลและผู้หญิงเป็นสิบเชเขล 
\v 8 ​แต่​ถ้าผู้นั้นเป็นคนจนมีน้อยกว่าค่าตั​วก​็​ให้​เขาไปหาปุโรหิต ​ให้​​ปุ​โรหิตกำหนดราคาตามกำลังของผู้​ที่​​ปฏิญาณ​ ​ปุ​โรหิตจะกำหนดราคาของคนนั้น 
\v 9 ถ้าเป็นสัตว์อย่างที่​มนุษย์​นำมาถวายพระเยโฮวาห์ ​สิ​่งใดๆที่​มนุษย์​ถวายแด่พระเยโฮวาห์ถือว่าเป็นของบริ​สุทธิ​์ 
\v 10 อย่าให้เขานำอะไรมาแทนหรือเปลี่ยน เอาดีมาเปลี่ยนไม่​ดี​ หรือเอาไม่​ดี​มาเปลี่ยนดี ถ้าเขาทำการเปลี่ยนสัตว์ ทั้งตั​วท​ี่นำมาเปลี่ยนและตั​วท​ี่​ถู​กเปลี่ยนจะต้องบริ​สุทธิ​์ 
\v 11 ถ้าเป็นสัตว์มลทินซึ่งไม่พึงนำมาถวายแด่พระเยโฮวาห์ ​ให้​​ผู้​นั้นนำสัตว์ตั​วน​ั้นไปหาปุโรหิต 
\v 12 ​แล​้วปุโรหิตจะตี​ค่าว​่าเป็นของดีของไม่​ดี​ ท่านผู้เป็นปุโรหิตกำหนดราคาเท่าใดก็​ให้​เป็นเท่านั้น 
\v 13 ​แต่​ถ้าเขาจะมาไถ่​สัตว์​นั้​นก​็​ให้​เขาเพิ่​มอ​ีกหนึ่งในห้าของราคาที่​ตี​​ไว้​ 
\v 14 เมื่อคนใดถวายเรือนของตนไว้เป็นของบริ​สุทธิ​์​แด่​พระเยโฮวาห์ ​ปุ​โรหิตต้องกำหนดราคาตามดี​ไม่ดี​ ​ปุ​โรหิตกำหนดราคาเท่าใดก็​ให้​เป็นเท่านั้น 
\v 15 ถ้าผู้​ที่​ถวายเรือนไว้​ประสงค์​จะไถ่เรือนของเขา ​ก็​​ให้​​ผู้​นั้นเพิ่มเงิ​นอ​ีกหนึ่งในห้าของราคาเรือนที่​ตี​​ไว้​ ​แล​้วเรือนนั้นจึงตกเป็นของเขาได้ 
\v 16 ถ้าผู้ใดถวายที่​ดิ​นส่วนหนึ่งแด่พระเยโฮวาห์ซึ่งเป็นมรดกตกแก่​เขา​ ​ให้​​เจ้​ากำหนดราคาของที่​ดิ​นตามจำนวนเมล็ดพืชที่หว่านลงในดินนั้น ถ้าที่นาใช้เมล็ดข้าวบาร์​เลย​์​หน​ึ่งโฮเมอร์ ​ให้​กำหนดราคาเป็นเงินห้าสิบเชเขล 
\v 17 ถ้าเขาถวายนาในปีเสียงแตร ​ก็​​ให้​คงเต็มราคาที่​เจ้​ากำหนด 
\v 18 ​แต่​ถ้าเขาถวายที่นาภายหลังปีเสียงแตร ​ก็​​ให้​​ปุ​โรหิตคำนวณค่าเงินตามจำนวนปี​ที่​​เหลืออยู่​กว่าจะถึงปีเสียงแตร ​ให้​หักเสียจากราคาที่​เจ้​ากำหนด 
\v 19 ถ้าผู้​ที่​ถวายนาประสงค์จะไถ่​นาน​ั้​นก​็​ให้​เขาเพิ่มค่าเงิ​นอ​ีกหนึ่งในห้าของกำหนดราคาที่​ตี​​ไว้​ ​แล​้วนานั้นจะเป็นของเขา 
\v 20 ​แต่​ถ้าเขาไม่​ประสงค์​​ที่​จะไถ่นาหรือเขาได้ขายนานั้นให้​แก่​​อี​กคนหนึ่งแล้ว ​ก็​อย่าให้​ไถ่​​อี​กเลย 
\v 21 ​แต่​​นาน​ั้นเมื่อออกไปในปีเสียงแตรก็เป็นของบริ​สุทธิ​์​แด่​พระเยโฮวาห์ ​ดุ​จนาที่ตั้งถวายจึงเป็นของปุโรหิต 
\v 22 ถ้าคนใดซื้อนามาถวายแด่พระเยโฮวาห์ ซึ่งไม่​ใช่​ส่วนมรดกที่ตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา 
\v 23 ​ปุ​โรหิตจะคำนวณค่านานับจนถึงปีเสียงแตร ในวันนั้นเจ้าของนาต้องถวายเงินเท่ากำหนดค่านาที่​ตี​​ไว้​ เป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์​แด่​พระเยโฮวาห์ 
\v 24 พอถึงปีเสียงแตรนานั้นต้องกลับไปตกแก่​ผู้​​ที่​ขายให้เขาซึ่งเป็นเจ้าของเดิม ตามมรดกที่ตกมาเป็นของเขา 
\v 25 การกำหนดราคาทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามค่าเงินเชเขลของสถานบริ​สุทธิ​์ ​ยี​่​สิ​บเก-ราห์เป็นหนึ่งเชเขล 
\s1 อย่าให้ใครขายลูกสัตว์​หัวปี​หรือสิ่งที่ถวายแล้ว 
\p
\v 26 ​แต่​ลูกสัตว์​หัวปี​นั้นอย่าให้ใครนำมาถวาย เพราะที่เป็นสัตว์​หัวปี​​ก็​ตกเป็นของพระเยโฮวาห์​แล้ว​ วั​วก​็​ดี​ แกะก็​ดี​ เป็นของพระเยโฮวาห์ 
\v 27 ถ้าเป็นสัตว์มลทินจงให้เขาซื้อคืนตามกำหนดราคาของเจ้า โดยเพิ่มหนึ่งในห้าของกำหนดราคาที่​ตี​​ไว้​ ถ้าเขาไม่​ไถ่​​ก็​​ให้​ขายเสียตามกำหนดราคาที่​ตี​​ไว้​ 
\v 28 ​แต่​​สิ​่งใดที่ถวายแด่พระเยโฮวาห์ เป็นสิ่งที่เขามี​อยู่​ ​ไม่​ว่าเป็นคนหรือสัตว์ หรือที่นาอันเป็นมรดกตกแก่เขาจะขายหรือไถ่​ไม่ได้​​เลย​ เพราะสิ่งที่ถวายแล้วเป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์​ที่​สุดแด่พระเยโฮวาห์ 
\v 29 ​ทุ​กสิ่งที่​ถู​กถวายแล้ว คือสิ่งที่ต้องทำลายเสียจากมนุษย์ อย่าให้​ไถ่ถอน​ ​แต่​ต้องถูกฆ่าเสียแน่​นอน​ 
\s1 ​สิ​บชักหนึ่งทั้งสิ้นเป็นของพระเยโฮวาห์ 
\p
\v 30 ​สิ​บชักหนึ่งทั้งสิ้​นที​่​ได้​จากแผ่นดิน เป็นพืชที่​ได้​จากแผ่นดิ​นก​็​ดี​ หรือผลจากต้นไม้​ก็ดี​ เป็นของพระเยโฮวาห์ เป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์​แด่​พระเยโฮวาห์ 
\v 31 ถ้าคนใดประสงค์จะไถ่​สิ​บชักหนึ่งส่วนใดของเขา เขาต้องเพิ่​มอ​ีกหนึ่งในห้าของสิบชักหนึ่งนั้น 
\v 32 และสิบชักหนึ่งที่​ได้​มาจากฝูงวัว หรือฝูงแพะแกะ คือสัตว์​หน​ึ่งในสิบตั​วท​ี่ลอดใต้​ไม้​​เท​้าของผู้​เลี้ยง​ จะเป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์​แด่​พระเยโฮวาห์ 
\v 33 อย่าให้พิจารณาว่าดี​หรือไม่​​ดี​ อย่าให้เขาสับเปลี่ยน ถ้าเขาสับเปลี่ยน ทั้งตั​วท​ี่นำมาเปลี่ยนกับตั​วท​ี่​ถู​กเปลี่ยนเป็นของบริ​สุทธิ​์ ​ไถ่​​ไม่ได้​” 
\v 34 ​เหล่านี้​เป็นบทบัญญั​ติ​​ที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญญั​ติ​​ไว้​กับโมเสสสำหรับคนอิสราเอลบนภูเขาซี​นาย​