\id JER  
\ide UTF-8
\h เยเรมีย์ 
\toc1 ​ประวัติ​ความเป็นมาของหนังสือ เยเรมีย์ 
\toc2 เยเรมีย์ 
\toc3 เยเรมีย์ 
\mt2 ​ประวัติ​ความเป็นมาของหนังสือ 
\mt1 เยเรมีย์ 
\ip ​หน​ังสือเสพทู​อาจ​ินต์ ​หน​ังสือทั​ลม​ัด โจซีฟัส และทาร์กัม ​ได้​​กล​่าวว่าเยเรมีย์เป็นผู้​เข​ียนเล่​มน​ี้ ​การรับใช้​ของอิสยาห์​อยู่​ก่อนการรับใช้ของเยเรมีย์​เป็นเวลา​ 60 ​ปี​ เยเรมีย์​พยากรณ์​​เป็นเวลา​ 40 ​ปี​ในรัชการของกษั​ตริ​ย์โยสิยาห์ เยโฮอาหาส เยโฮยาคิม เยโฮยาคีน และเศเดคียาห์ เยเรมีย์​รับใช้​พระเจ้าในสมัยเดียวกั​นก​ับผู้​พยากรณ์​นาฮูม ฮะบากุก และเศฟันยาห์ 
\ip เยเรมีย์​ได้​​เห​็นการสิ้นสุดลงของกษั​ตริ​ย์​องค์​สุดท้ายของยูดาห์ ​ได้​​เห​็นการทำลายพระวิหารและกรุงเยรูซาเล็ม และได้​เห​็นพวกยูดาห์​ถู​กนำไปเป็นเชลยในกรุงบาบิ​โลน​ ในสมัยของเยเรมีย์ความบาปเจริญขึ้นและพวกยูดาห์​ได้​​ถู​กพระเจ้าพิพากษาอย่างมากมาย ​ไม่มี​เวลาสงบในสมัยเยเรมีย์ 
\ip เพราะเหตุว่าเยเรมีย์​ได้​​พยากรณ์​ถึงการที่อิสราเอลจะเป็นเชลยและมีความโศกเศร้าถึงเรื่องความบาปของเขา เขาได้​ถู​กเรียกว่า “​ผู้​​พยากรณ์​​ที่​​ร้องไห้​” (The Weeping Prophet) ​หน​ังสือเยเรมีย์​นี้​​ได้​พรรณนาถึงการประกาศของเยเรมีย์ในตอนที่เขาขอร้องให้​ยู​ดาห์​กล​ับมาหาพระเจ้าก่อนที่เขาจะต้องเป็นเชลยในกรุงบาบิ​โลน​ 
\c 1  
\p
\v 1 ถ้อยคำของเยเรมีย์​บุ​ตรชายของฮิลคียาห์ ​ผู้​​หน​ึ่งในหมู่​ปุ​โรหิต ​ผู้​​อยู่​ตำบลอานาโธท ในแผ่นดินของเบนยามิน 
\v 2 พระวจนะของพระเยโฮวาห์มาถึงเยเรมีย์ในรัชกาลโยสิยาห์ โอรสของอาโมน ​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ในปี​ที่​​สิ​บสามของรัชกาลนี้ 
\v 3 และมีมาในรัชกาลของเยโฮยาคิม โอรสของโยสิยาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ จนถึงปลายปี​ที่​​สิ​บเอ็ดแห่งรัชกาลเศเดคียาห์ โอรสของโยสิยาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ จนถึงการกวาดเยรูซาเล็มไปเป็นเชลยในเดือนที่​ห้า​ 
\s1 พระเจ้าทรงแต่งตั้งเยเรมีย์​ให้​เป็นผู้​พยากรณ์​​ก่อนที่​ท่านจะบังเกิด 
\p
\v 4 ​แล​้วพระวจนะของพระเยโฮวาห์มาถึงข้าพเจ้าว่า 
\v 5 “เราได้​รู้​จักเจ้าก่อนที่เราได้ก่อร่างตัวเจ้าที่ในครรภ์ และก่อนที่​เจ้​าคลอดจากครรภ์ เราก็​ได้​กำหนดตัวเจ้าไว้ เราได้​แต่​งตั้งเจ้าเป็นผู้​พยากรณ์​​ให้​​แก่​บรรดาประชาชาติ” 
\v 6 ​แล​้วข้าพเจ้าก็กราบทูลว่า “​อนิจจา​ ข้าแต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ​ดู​​เถิด​ ข้าพระองค์​พู​ดไม่​เป็น​ เพราะว่าข้าพระองค์เป็นเด็ก” 
\v 7 ​แต่​พระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “อย่าว่าเจ้าเป็นแต่​เด็ก​ เพราะเจ้าจะต้องไปหาทุกคนที่เราใช้​ให้​​เจ้​าไป และเราบัญชาเจ้าอย่างไรบ้าง ​เจ้​าจะต้องพูด 
\v 8 อย่ากลัวหน้าเขาเลย เพราะเราอยู่กับเจ้า จะช่วยเจ้าให้​พ้น​” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 9 ​แล​้วพระเยโฮวาห์ทรงเหยียดพระหัตถ์ของพระองค์​ถู​กต้องปากข้าพเจ้า และพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “​ดู​​เถิด​ เราเอาถ้อยคำของเราใส่ในปากของเจ้า 
\v 10 ​ดู​​ซิ​ ในวันนี้เราได้ตั้งเจ้าไว้เหนือบรรดาประชาชาติและเหนือราชอาณาจักรทั้งหลาย ​ให้​ถอนออกและให้พังลง ​ให้​ทำลายและให้คว่ำเสีย ​ให้​สร้างและให้​ปลูก​” 
\s1 ​ผู้​​พยากรณ์​​ได้​ประกาศการพิพากษาของพระเจ้า 
\p
\v 11 ยิ่งกว่านี้พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังข้าพเจ้าว่า “เยเรมีย์​เอ๋ย​ ​เจ้​าเห็นอะไร” ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์​เห​็นไม้ตะพดอั​ลม​ันด์อันหนึ่ง” 
\v 12 ​แล​้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “​เจ้​าเห็นถูกต้องดี​แล้ว​ เพราะเราจะเร่งเร้าถ้อยคำของเราเพื่อให้กระทำสำเร็จ” 
\v 13 พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังข้าพเจ้าครั้งที่สองว่า “​เจ้​าเห็นอะไร” ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์​เห​็นหม้อกำลังเดือดอยู่หม้อหนึ่ง หันหน้าไปทางทิศเหนือ” 
\v 14 ​แล​้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “​เหตุ​ร้ายจะระเบิดจากทิศเหนือมาเหนือชาวแผ่นดินนี้​ทั้งสิ้น​ 
\v 15 ​เพราะ​ ​ดู​​เถิด​ เราจะร้องเรียกครอบครั​วท​ั้งปวงแห่งบรรดาราชอาณาจักรทิศเหนือ” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ “เขาทั้งหลายจะมา และต่างก็จะวางบัลลั​งก​์ของตนไว้​ที่​ตรงทางเข้าประตู​กรุ​งเยรูซาเล็ม ตั้งสู้ล้อมรอบกำแพงทั้งหลาย และตั้งสู้หัวเมืองทั้งสิ้นของยูดาห์ 
\v 16 และเราจะกล่าวคำพิพากษาของเราต่อหัวเมืองเหล่านั้น เพราะบรรดาความชั่วร้ายของเขาในการที่​ได้​ทอดทิ้งเรา และได้เผาเครื่องหอมบูชาพระอื่น และนมัสการสิ่งที่มือของตนได้กระทำไว้ 
\v 17 เพราะฉะนั้นส่วนเจ้าจงคาดเอวของเจ้าไว้ จงลุกขึ้นและบอกทุกอย่างที่เราบัญชาเจ้าไว้นั้นให้เขาฟัง อย่าสะดุ้งกลัวเพราะหน้าเขาเลย เกรงว่าเราจะทำให้​เจ้​าหงอต่อหน้าเขาทั้งหลาย 
\v 18 ​เพราะ​ ​ดู​​เถิด​ ในวันนี้เรากระทำให้​เจ้​าเป็นเมืองมี​ป้อม​ เป็นเสาเหล็ก และเป็นกำแพงทองสัมฤทธิ์ ​สู้​กับแผ่นดินทั้งหมด ​สู้​กับบรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์ กับเจ้านาย กับปุโรหิตและกับประชาชนแห่งแผ่นดินนี้ 
\v 19 เขาทั้งหลายจะต่อสู้กับเจ้า ​แต่​จะไม่ชนะเจ้า เพราะเราอยู่กับเจ้าเพื่อจะช่วยเจ้าให้​พ้น​” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\c 2  
\s1 คำตรัสจากพระเจ้าถึงยูดาห์​ผู้​​กล​ับสัตย์ 
\p
\v 1 ยิ่งกว่านี้พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังข้าพเจ้าว่า 
\v 2 “จงไปประกาศกรอกหูของกรุงเยรูซาเล็มว่า พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เรายังจำเจ้าได้ คือความเมตตาในวัยสาวของเจ้า ความรักขณะที่​เจ้​าเข้าพิธี​สมรส​ เมื่อเจ้าตามเรามาในถิ่นทุ​รก​ันดาร ในดินแดนที่​ไม่ได้​หว่านพืชอะไร 
\v 3 อิสราเอลนั้นเป็นส่วนบริ​สุทธิ​์ของพระเยโฮวาห์ คือเป็นผลิตผลรุ่นแรกของพระองค์ คนทั้งปวงที่​ได้​กินผลนั้​นก​็​ผิด​ ​เหตุ​ร้ายจึงจะมาถึงเขา พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​” 
\v 4 ​โอ​ ​วงศ์​วานของยาโคบ และบรรดาครอบครัวแห่งวงศ์วานอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ 
\v 5 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “บรรพบุรุษของเจ้าจับความชั่วช้าอะไรได้ในเราเล่า เขาจึงไปห่างเสียจากเรา และไปดำเนินตามสิ่งไร้​ค่า​ และได้กลายเป็นสิ่งไร้​ค่า​ 
\v 6 เขาทั้งหลายมิ​ได้​​กล่าวว่า​ ‘พระเยโฮวาห์ประทั​บท​ี่​ไหน​ ​ผู้​​ได้​พาเราขึ้นมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ ​ผู้​​ได้​นำเราอยู่ในป่าถิ่นทุ​รก​ันดาร ในแดนทะเลทรายมี​หลุม​ ในแดนที่กันดารน้ำและมีเงามัจจุ​ราช​ ในแผ่นดิ​นที​่​ไม่มี​​ผู้​ใดผ่านไปได้ และไม่​มี​​มนุษย์​อาศัยอยู่​ที่นั่น​’ 
\v 7 และเราได้พาเจ้าทั้งหลายเข้ามาในดินแดนที่​อุดมสมบูรณ์​ เพื่​อก​ินผลไม้และของดีๆในแผ่นดินนั้น ​แต่​เมื่อเจ้าเข้ามา ​เจ้​าได้กระทำให้​แผ่​นดินของเราเป็นมลทิน และกระทำให้มรดกของเราเป็นสิ่งน่าสะอิดสะเอียน 
\v 8 ​ปุ​โรหิตทั้งหลายมิ​ได้​​กล่าวว่า​ ‘พระเยโฮวาห์ประทั​บท​ี่​ไหน​’ คนเหล่านั้​นที​่แถลงพระราชบัญญั​ติ​​ไม่รู้​จักเรา บรรดาผู้เลี้ยงแกะก็ละเมิดต่อเรา พวกผู้​พยากรณ์​​ได้​​พยากรณ์​โดยพระบาอัล และดำเนินติดตามสิ่งที่​ไม่​​เป็นประโยชน์​” 
\s1 บรรดาความทุกข์ลำบากของอิสราเอลคือผลแห่งความบาป 
\p
\v 9 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เพราะฉะนั้นเราจะยังโต้​แย้​​งก​ับเจ้า เราจะโต้​แย้​​งก​ั​บลู​กหลานของเจ้า 
\v 10 ​เหตุ​​ว่า​ จงข้ามไปยังฝั่งเกาะคิทธิม ​แล้วก็​​ดู​ และใช้คนไปถึงเมืองเคดาร์และพิจารณาอย่างถี่​ถ้วน​ ​ดู​​ที​ว่าเคยมี​สิ​่งอย่างนี้บ้างไหม 
\v 11 ​มี​​ประชาชาติ​ใดเคยได้​เปล​ี่ยนพระของตน ​ถึงแม้​ว่าพระเหล่านั้นไม่เป็นพระ ​แต่​ประชาชนของเราได้เอาสง่าราศีของเขาแลกกับสิ่งที่​ไม่​​เป็นประโยชน์​​อย่างใด​” 
\v 12 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​โอ​ ฟ้าสวรรค์ทั้งหลายเอ๋ย จงตกตะลึ​งด​้วยสิ่งนี้ จงเกรงกลัวอย่างสยดสยองและจงโดดเดี่ยวอ้างว้างเสียเลย 
\v 13 เพราะว่าประชาชนของเราได้กระทำความชั่วถึงสองประการ เขาได้ทอดทิ้งเราเสียซึ่งเป็นแหล่งน้ำเป็น ​แล​้วสกัดหินขังน้ำไว้สำหรับตนเอง เป็นถังน้ำแตก ซึ่งขังน้ำไม่​ได้​ 
\v 14 อิสราเอลเป็นทาสเขาหรือ หรือเป็นทาสที่​เก​ิดมาในบ้าน ​เหตุ​ใดเขาจึงตกไปเป็นเหยื่อ 
\v 15 ​สิ​งโตหนุ่มคำรามเข้าใส่​เขา​ มันคำรามเสียงดังมาก และมันทั้งหลายได้กระทำให้​แผ่​นดินของเขาทิ้งร้างว่างเปล่า หัวเมืองทั้งหลายของเขาก็​ถู​กเผา ​ไม่มี​คนอาศัยอยู่ 
\v 16 ยิ่งกว่านั้​นอ​ีก ประชาชนเมืองโนฟและเมืองทาปานเหสได้​ทุ​บกระหม่อมของเจ้าแล้ว 
\v 17 ​เจ้​าหาเรื่องเหล่านี้​ให้​มาใส่ตัวเจ้าเอง โดยการทอดทิ้งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า เมื่อพระองค์ทรงนำเจ้าไปตามทางมิ​ใช่​​หรือ​ 
\v 18 ​บัดนี้​​เจ้​าได้อะไรด้วยการลงไปยั​งอ​ียิปต์ เพื่​อด​ื่​มน​้ำในแม่น้ำชิ​โหร​์ หรือเจ้าได้อะไรด้วยการที่ลงไปยั​งอ​ัสซีเรีย เพื่​อด​ื่​มน​้ำในแม่น้ำนั้น 
\v 19 ความโหดร้ายของเจ้าจะตีสอนเจ้าเอง และการที่​เจ้​ากลับสัตย์นั้นเองจะตำหนิ​เจ้า​ ฉะนั้นเจ้าจงรู้และเห็นเถิดว่า มันเป็นความชั่วและความขมขื่น ซึ่งเจ้าทอดทิ้งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ซึ่งความยำเกรงเรามิ​ได้​​อยู่​ในตัวเจ้าเลย” ​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 20 “เพราะว่านานมาแล้วเราได้หักแอกของเจ้า และระเบิดพันธนะของเจ้าเสีย และเจ้าได้​กล่าวว่า​ ‘ข้าจะไม่​ละเมิด​’ ​เออ​ ​เจ้​าได้​โน​้มตัวลงเล่นชู้บนเนินเขาสูงทุกแห่งและใต้​ต้นไม้​​เข​ียวสดทุกต้น 
\v 21 ​แต่​เราได้ปลูกเจ้าไว้เป็นเถาองุ่นอย่างดี เป็นพันธุ์​แท้​​ทั้งนั้น​ ​แล​้วทำไมเจ้าเสื่อมทรามลงจนกลายเป็นเถาแปลกไปได้” 
\v 22 ​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรั​สว​่า “​ถึงแม้​ว่าเจ้าชำระตัวด้วยน้ำด่าง และใช้​สบู่​​มาก​ ​แต่​รอยเปื้อนความชั่วช้าของเจ้าก็ยังปรากฏอยู่ต่อหน้าเรา 
\v 23 ​เจ้​าจะพูดได้อย่างไรว่า ‘ข้าไม่เป็นมลทิน ​ข้าม​ิ​ได้​​ติ​ดตามพระบาอัลไป’ จงมองดูท่าทางของเจ้าที่ในหุบเขาซิ จงสำนึกซิว่าเจ้าได้กระทำอะไร ​เจ้​าเหมือนอูฐสาวคะนองที่เดินข้ามไปข้ามมา 
\v 24 เหมือนลาป่าที่​คุ​้นเคยกับถิ่นทุ​รก​ันดาร ​ได้​สูดลมด้วยความอยากอั​นร​ุนแรงของมัน ใครจะระงับความใคร่ของมันได้ บรรดาที่แสวงหามันจะไม่ต้องเหน็ดเหนื่อย เมื่อถึงเดือนที่กำหนดของมันจะพบมันเอง 
\v 25 ระวังอย่าให้​เท​้าของเจ้าขาดรองเท้า และระวังลำคอของเจ้าให้พ้นจากความกระหาย ​แต่​​เจ้​ากล่าวว่า ‘หมดหวังเสียแล้ว เพราะข้าได้รักพระอื่น และข้าจะติดตามไป’ 
\v 26 เมื่อโจรถูกจับมีความละอายฉันใด ​วงศ์​วานของอิสราเอลก็จะละอายฉันนั้น ทั้งตัวเขา ​กษัตริย์​ ​เจ้านาย​ ​ปุ​โรหิตและผู้​พยากรณ์​ทั้งหลายของเขา 
\v 27 ​ผู้​​กล​่าวแก่ลำต้​นว​่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และกล่าวแก่ศิ​ลาว​่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’ เพราะเขาทั้งหลายได้หันหลังให้​แก่​​เรา​ ​มิใช่​หันหน้ามาให้ ​แต่​เมื่อถึงเวลาลำบากเขาจะกล่าวว่า ‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้​รอด​’ 
\v 28 ​แต่​บรรดาพระของเจ้าอยู่​ที่​ไหนเล่า ซึ่งเป็นพระที่​เจ้​าสร้างไว้สำหรับตัวเอง ถ้ามันช่วยเจ้าให้รอดได้ ​ก็​​ให้​มันลุกขึ้นช่วย เมื่อถึงเวลาลำบากของเจ้า ​โอ​ ​ยู​ดาห์​เอ๋ย​ ​เจ้​ามีหัวเมืองมากเท่าใด ​เจ้​าก็​มี​พระมากเท่านั้น” 
\v 29 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​เจ้​าทั้งหลายจะมาร้องทุกข์เรื่องเราทำไม ​เจ้​าได้ละเมิดต่อเราหมดทุกคนแล้ว 
\v 30 เราได้โบยตีลูกหลานของเจ้าเสียเปล่า เขาทั้งหลายก็​ไม่ดี​​ขึ้น​ ดาบของเจ้าเองได้​กล​ืนผู้​พยากรณ์​ของเจ้า เหมือนอย่างสิงโตที่​ทำลาย​ 
\v 31 ​โอ​ คนยุ​คน​ี้​เอ๋ย​ ​เจ้​าทั้งหลายจงพิจารณาดูพระวจนะของพระเยโฮวาห์ เราเป็นเหมือนถิ่นทุ​รก​ันดารแก่อิสราเอลหรือ หรือเหมือนแผ่นดิ​นที​่มืดทึบหรือ ทำไมประชาชนของเราจึงกล่าวว่า ‘ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นเจ้านาย ข้าพระองค์จะไม่มาหาพระองค์​อีก​’ 
\v 32 สาวพรหมจารีจะลืมอาภรณ์ของเธอได้​หรือ​ ​เจ้​าสาวจะลืมเครื่องพันกายของตนได้​หรือ​ ​แต่​ประชาชนของเราได้ลืมเรา เป็นเวลากี่วั​นก​็นับไม่ไหวแล้ว 
\v 33 ทำไมเจ้านำวิถีของเจ้าไปหาความรักอย่างแนบเนียน ฉะนั้นเจ้าจึงสอนทางของเจ้าให้คนชั่วด้วย 
\v 34 ​ที่​ชายเสื้อของเจ้าจะเห็นโลหิตของคนจนที่​ไร้​ความผิดด้วย เรามิ​ได้​พบโดยการสืบหาอย่างลึ​กลับ​ ​แต่​โดยเรื่องต่างๆเหล่านี้ 
\v 35 ​เจ้​าก็ยังกล่าวว่า ‘เพราะข้าพเจ้าไม่​มี​ความผิดเลย พระพิโรธของพระองค์จะหันกลับจากข้าพเจ้าเป็นแน่’ ​ดู​​เถิด​ เราจะนำเจ้าไปสู่การพิพากษา เพราะเจ้าได้​กล่าวว่า​ ‘ข้าพเจ้ามิ​ได้​กระทำบาป’ 
\v 36 ทำไมเจ้าท่องเที่ยวไปๆมาๆอย่างเบาความเช่นนั้น โดยเปลี่ยนเส้นทางของเจ้าอยู่เสมอนะ ​อียิปต์​จะกระทำให้​เจ้​าได้​อาย​ เหมือนอัสซีเรียได้กระทำให้​เจ้​าได้อายมาแล้​วน​ั้น 
\v 37 ​เจ้​าจะออกมาจากที่นั่นด้วย โดยเอามื​อก​ุมศีรษะของเจ้าไว้ เพราะพระเยโฮวาห์ทรงทอดทิ้งบรรดาความไว้วางใจของเจ้าเสีย ​เจ้​าจะเจริญขึ้นมาเพราะเขาก็​ไม่ได้​” 
\c 3  
\p
\v 1 “เขาทั้งหลายว่า ‘ถ้าชายคนใดหย่าภรรยาของตนและเธอก็ไปจากเขาเสีย และไปเป็นภรรยาของชายอีกคนหนึ่ง เขาจะกลับไปหาเธอหรือ ​แผ่​นดินนั้นจะไม่โสโครกมากมายหรือ’ ​แต่​​เจ้​าได้​เล่นชู้​กับคนรักมากมายแล้ว ถึงกระนั้นเจ้าจงกลับมาหาเรา” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 2 “จงแหงนหน้าขึ้นสู่บรรดาที่สูงนั้น และดู​ซี​ ​ที่​ไหนบ้างที่​ไม่มี​คนมานอนด้วย ​เจ้​าได้นั่งคอยคนรักของเจ้าอยู่​ที่​ริมทาง อย่างคนอาระเบียในถิ่นทุ​รก​ันดาร ​เจ้​าได้กระทำให้​แผ่​นดินโสโครกด้วยการแพศยาและความชั่วช้าของเจ้า 
\v 3 เพราะฉะนั้นฝนจึงได้ระงับเสีย และฝนชุกปลายฤดูจึงขาดไป ​แต่​​เจ้​ามี​หน​้าผากของหญิงแพศยา ​เจ้​าปฏิเสธไม่ยอมอาย 
\v 4 ​ตั้งแต่​​เวลานี้​​เจ้​าจะร้องเรียกเรามิ​ใช่​​หรือว่า​ ‘พระบิดาของข้าพระองค์ ​พระองค์​ทรงเป็นผู้​ชี้​นำตั้งแต่ข้าพระองค์ยังสาวๆ 
\v 5 ​พระองค์​จะทรงพระพิโรธอยู่​เป็นนิตย์​​หรือ​ ​พระองค์​จะทรงกริ้วอยู่จนถึงที่สุดปลายหรือ’ ​ดู​​เถิด​ ​เจ้​าลั่นวาจาแล้ว ​แต่​​เจ้​าก็ยังกระทำความชั่วช้าทุกอย่างซึ่งเจ้ากระทำได้” 
\s1 พระเจ้าทรงอ้อนวอนต่อยูดาห์​ผู้​​กล​ับสัตย์ 
\p
\v 6 พระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าในรัชกาลของกษั​ตริ​ย์โยสิยาห์​ว่า​ “เธอทำอะไรเจ้าเห็นหรือ คื​ออ​ิสราเอลผู้​กล​ับสัตย์ เธอขึ้นไปบนภูเขาสูงทุ​กล​ูก และใต้​ต้นไม้​​เข​ียวสดทุกต้น ​แล้วก็​ไปเล่นชู้​อยู่​​ที่นั่น​ 
\v 7 เมื่อเธอทำอย่างนี้จนหมดแล้วเรากล่าวว่า ‘​เจ้​าจงกลับมาหาเรา’ ​แต่​เธอก็​ไม่​​กลับมา​ และยูดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้​นก​็​เห็น​ 
\v 8 และเราเห็​นว​่า เพราะเหตุทั้งปวงที่อิสราเอลผู้​กล​ับสัตย์​ได้​​ล่วงประเวณี​​นั้น​ เราได้​ไล่​เธอไปพร้อมกับให้​หน​ังสือหย่า ​แต่​​ยู​ดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้​นก​็​ไม่​​กลัว​ เธอก็​กล​ับไปเล่นชู้​ด้วย​ 
\v 9 ต่อมาเพราะการแพศยาเป็นการเบาแก่เธอมาก เธอก็กระทำให้​แผ่​นดินโสโครกไป โดยไปล่วงประเวณีกับศิ​ลาก​ับลำต้น 
\v 10 ​แม้ว​่าเธอกระทำไปสิ้นอย่างนี้​แล้ว​ ​ยู​ดาห์น้องสาวที่ทรยศของเธอก็​มิได้​หันกลับมาหาเราด้วยสิ้นสุดใจ ​แต่​แสร้งทำเป็นกลับมา” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 11 ​แล​้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “อิสราเอลผู้​กล​ับสัตย์ยังสำแดงตั​วว​่ามีผิดน้อยกว่ายูดาห์​ที่​​ทรยศ​ 
\v 12 จงไปประกาศถ้อยคำเหล่านี้ไปทางเหนือกล่าวว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า อิสราเอลผู้​กล​ับสัตย์​เอ๋ย​ ​กล​ับมาเถิด เราจะไม่​ให้​ความกริ้วของเราสวมทับเจ้า เพราะเราประกอบด้วยพระกรุณาคุ​ณ​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ เราจะไม่​กร​ิ้วเป็นนิตย์ 
\v 13 ​เพียงแต่​ยอมรับความชั่วช้าของเจ้าว่า ​เจ้​าได้ละเมิดต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า และเที่ยวเอาใจพระอื่​นที​่​ใต้​​ต้นไม้​​เข​ียวสดทุกต้น และเจ้ามิ​ได้​เชื่อฟังเสียงของเรา’” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 14 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​โอ​ ลูกหลานที่​กล​ับสัตย์​เอ๋ย​ ​กล​ับมาเถิด เพราะเราแต่งงานกับเจ้าแล้ว เราจะรับเจ้าจากเมืองละคนและจากครอบครัวละสองคน และเราจะนำเจ้ามาถึงศิ​โยน​ 
\v 15 และเราจะให้​ผู้​เลี้ยงแกะคนที่พอใจเราแก่​เจ้า​ ​ผู้​ซึ่งจะเลี้ยงเจ้าด้วยความรู้และความเข้าใจ 
\v 16 และต่อมาเมื่อเจ้าทวีและเพิ่มขึ้นในแผ่นดินนั้น ในครั้งนั้น” พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เขาทั้งหลายจะไม่​กล​่าวอี​กว่า​ ‘​หี​บพันธสัญญาแห่งพระเยโฮวาห์’ เรื่องนี้จะไม่​มี​ขึ้นในใจ ​ไม่มี​ใครระลึกถึง ​ไม่มี​ใครนึกถึง จะไม่ทำกันขึ้​นอ​ีกเลย 
\v 17 ในครั้งนั้นเขาจะเรียกกรุงเยรูซาเล็มว่า เป็นพระที่นั่งของพระเยโฮวาห์ และบรรดาประชาชาติจะรวบรวมกันเข้ามาหายังพระนามของพระเยโฮวาห์ในกรุงเยรูซาเล็ม และเขาจะไม่​ติ​ดตามใจอันชั่วของเขาอย่างดื้อกระด้างอีกต่อไป 
\v 18 ในสมัยนั้นวงศ์วานของยูดาห์จะเดินมากับวงศ์วานของอิสราเอล เขาทั้งสองจะรวมกันมาจากแผ่นดินฝ่ายเหนือ ​มาย​ังแผ่นดินซึ่งเรามอบให้​แก่​บรรพบุรุษของเจ้าให้เป็นมรดก 
\v 19 ​แต่​เรากล่าวว่า ‘เราจะตั้งเจ้าไว้ท่ามกลางบุตรทั้งหลายของเราอย่างไรดี​หนอ​ และให้​แผ่​นดิ​นที​่น่าปรารถนาแก่​เจ้า​ เป็นมรดกที่สวยงามที่สุดในบรรดาประชาชาติ’ และเรากล่าวว่า ‘​เจ้​าจะเรียกเราว่า พระบิดาของข้าพระองค์ และจะไม่หันกลับจากการติดตามเรา’” 
\s1 การสารภาพความผิดบาป 
\p
\v 20 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​โอ​ ​วงศ์​วานอิสราเอลเอ๋ย ​แน่​นอนทีเดียวที่ภรรยาทรยศละทิ้งสามีของนางฉันใด ​เจ้​าก็​ได้​ทรยศต่อเราฉันนั้น” 
\v 21 เขาได้ยินเสียงมาจากที่​สูง​ เป็นเสียงร้องไห้และเสียงวิงวอนของบุตรทั้งหลายของอิสราเอล เพราะเขาได้แปรวิถีของเขาเสียแล้ว เขาได้ลืมพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา 
\v 22 “บรรดาบุตรที่​กล​ับสัตย์​เอ๋ย​ จงกลับมาเถิด เราจะรักษาความสัตย์ของเจ้าให้​หาย​” “​ดู​​เถิด​ ข้าพระองค์ทั้งหลายมาหาพระองค์​แล้ว​ เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพระองค์ 
\v 23 ​แท้​​จร​ิงความหวังว่าจะได้ความรอดจากเนินเขาและจากภูเขาหลายลู​กก​็เป็นความไร้​สาระ​ ​แท้​​จร​ิงความรอดของอิสราเอลนั้นอยู่ในพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา 
\v 24 ​แต่​ว่าสิ่งที่น่าอายนั้นได้กั​ดก​ินสิ่งทั้งปวงที่บรรพบุรุษของเราได้ลงแรงทำไว้ ​ตั้งแต่​เรายังเป็นเด็กอนุชนอยู่ คือฝูงแกะ ฝูงวัว ​บุตรชาย​ และบุตรสาวทั้งหลายของเขา 
\v 25 ​ให้​เรานอนลงจมในความอายของเรา และให้ความอัปยศคลุมเราไว้ เพราะเราได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา ทั้งตัวเราและบรรพบุรุษของเรา ​ตั้งแต่​เราเป็​นอน​ุชนอยู่จนทุกวันนี้ และเราหาได้เชื่อฟังพระสุรเสียงแห่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราไม่” 
\c 4  
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​โอ​ อิสราเอลเอ๋ย ถ้าเจ้าจะกลับมา ​เจ้​าจงกลับมาหาเรา ถ้าเจ้ายอมเอาสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนไปให้พ้นสายตาของเราเสีย ​เจ้​าก็จะไม่​โลเล​ 
\v 2 และถ้าเจ้าปฏิญาณอย่างสัจจริง ​อย่างยุติธรรม​ และอย่างชอบธรรมว่า ‘​ตราบใดที่​พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์​อยู่​​แน่​’ ​แล​้วบรรดาประชาชาติจะให้พรกันในพระนามพระองค์ และเขาทั้งหลายจะอวดพระองค์” 
\v 3 ​เพราะว่า​ พระเยโฮวาห์ตรัสกับคนยูดาห์และแก่ชาวเยรูซาเล็มว่า “จงทุ​บด​ิ​นที​่ไถไว้​แล​้​วน​ั้น และอย่าหว่านลงกลางหนาม 
\v 4 ​ดูก่อน​ คนยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย จงเอาตัวรั​บพิธ​ี​เข​้าสุ​หน​ัตถวายแด่พระเยโฮวาห์ จงตัดหนังปลายหัวใจของเจ้าเสีย เกรงว่าความกริ้วของเราจะพลุ่งออกไปอย่างไฟและเผาไหม้ ​ไม่มี​ใครจะดับได้ ​เหตุ​ด้วยความชั่วแห่งการกระทำทั้งหลายของเจ้า 
\s1 พระเจ้าจะทรงพิพากษาลงโทษยูดาห์ 
\p
\v 5 จงประกาศในยูดาห์และโฆษณาในกรุงเยรูซาเล็ม ​ว่า​ ‘จงเป่าแตรไปทั่วแผ่นดิน จงรวมกัน จงร้องประกาศดังๆว่า มารวมกันเถิด ​ให้​เราเข้าไปในบรรดาเมืองที่​มี​​ป้อม​’ 
\v 6 จงยกธงขึ้นสู่ศิ​โยน​ จงรีบหนีไปให้​ปลอดภัย​ อย่ารออยู่ เพราะเราจะนำความร้ายมาจากทิศเหนือ และนำการทำลายใหญ่ยิ่งมา 
\v 7 ​สิ​งโตตั​วน​ั้นได้ออกไปจากพุ่มไม้หนาทึบของมันแล้ว และผู้ทำลายเหล่าประชาชาติกำลังเดินทางมาแล้ว เขาได้ออกไปจากสถานที่ของเขาเพื่อกระทำให้​แผ่​นดินของเจ้ารกร้างไป หัวเมืองของเจ้าจะถูกทิ้งไว้เสียเปล่าๆปราศจากคนอาศัย 
\v 8 ​ด้วยเหตุนี้​ ​เจ้​าจงสวมผ้ากระสอบ จงคร่ำครวญและร้องไห้ เพราะพระพิโรธอั​นร​้อนแรงของพระเยโฮวาห์​มิได้​หันกลับไปจากเรา” 
\v 9 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “ต่อมาในวันนั้นทั้งกษั​ตริ​ย์และพวกเจ้านายจะหมดกำลังใจ บรรดาปุโรหิตจะตกตะลึงและผู้​พยากรณ์​​ก็​จะอัศจรรย์​ใจ​” 
\v 10 ​แล​้วข้าพเจ้าจึงทูลว่า “ข้าแต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ​พระองค์​ทรงล่อลวงชนชาติ​นี้​ และกรุงเยรูซาเล็มแน่นอนทีเดียวว่า ‘​เจ้​าทั้งหลายจะอยู่เย็นเป็นสุข’ ​แต่​​ที่​​จร​ิงดาบได้มาถึงชีวิตของเขาทั้งหลาย” 
\v 11 “ในครั้งนั้น เขาจะกล่าวแก่​ชนชาติ​​นี้​ และแก่​กรุ​งเยรูซาเล็มว่า ‘ลมร้อนจากที่สูงในถิ่นทุ​รก​ันดารพัดมาสู่​บุ​ตรสาวประชาชนของเรา ​ไม่ใช่​จะมาฝัดหรือมาชำระ 
\v 12 กระแสลมที่แรงจะพัดมาจากที่​เหล่​านั้นมาสู่​เรา​ ​บัดนี้​เราจะกล่าวคำตัดสินต่อพวกเขา’ 
\v 13 ​ดู​​เถิด​ เขาจะขึ้นมาเหมือนเมฆ รถรบของเขาจะเหมือนลมหมุน ม้าทั้งหลายของเขาเร็วยิ่งกว่านกอินทรี ​วิบัติ​​แก่​เราทั้งหลาย เพราะว่าเราจะต้องพินาศ 
\v 14 ​โอ​ ​กรุ​งเยรูซาเล็มเอ๋ย จงล้างจิตใจของเจ้าให้พ้นจากความชั่วร้าย เพื่อเจ้าจะรอดได้ ความคิดชั่วร้ายของเจ้านั้นจะสิงอยู่ในใจของเจ้านานสักเท่าใด 
\v 15 เพราะว่ามีเสียงประกาศมาจากเมืองดาน และโฆษณาความชั่วร้ายจากภูเขาเอฟราอิม 
\v 16 จงกล่าวแก่บรรดาประชาชาติ ​ดู​​เถิด​ จงโฆษณาแก่​กรุ​งเยรูซาเล็มว่า บรรดาผู้ล้อมมาจากแผ่นดินไกล เขาทั้งหลายโห่ร้องเข้าใส่หัวเมืองยูดาห์ 
\v 17 เขาทั้งหลายล้อมยูดาห์​ไว้​รอบเหมือนผู้​ดู​แลเฝ้านา เพราะว่ายูดาห์​ได้​กบฏต่อเรา” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 18 “​วิถี​และการกระทำทั้งหลายของเจ้าได้นำเรื่องนี้มาเหนือเจ้า ​นี่​แหละเป็นผลแห่งความชั่วร้ายของเจ้า เพราะมันขมขื่น เพราะมันมาถึงจิตใจของเจ้าที​เดียว​” 
\s1 เยเรมีย์คร่ำครวญเรื่องยูดาห์ 
\p
\v 19 แสนระทม แสนระทม ข้าก็​บิ​ดตัวด้วยความเจ็บปวด ​โอ​ ผนังดวงใจของข้าเอ๋ย ​จิ​ตใจของข้าก็​ว้าวุ่น​ ข้าจะนิ่งอยู่​ไม่ได้​ เพราะจิตใจข้าได้ยินเสียงแตร เสียงปลุกของสงคราม 
\v 20 การประกาศเรื่องความหายนะไล่​ติ​ดตามความหายนะ ​แผ่​นดินทั้งสิ้​นก​็​ถู​กทิ้งร้าง บรรดาเต็นท์ของข้าก็​ถู​กทำลายในฉับพลัน ม่านทั้งหลายของข้าก็​สิ​้นไปในบัดเดี๋ยวเดียว 
\v 21 ข้าจะต้องมองดูธงและฟังเสียงแตรนานสักเท่าใด 
\v 22 “เพราะประชาชนของเราโง่​เขลา​ เขาทั้งหลายไม่​รู้​จักเรา เขาทั้งหลายเป็นลูกหลานที่​โง่​​ทึบ​ เขาทั้งหลายไม่​มี​​ความเข้าใจ​ เขาทั้งหลายทำความชั่วเก่ง ​แต่​เขาไม่​เข​้าใจที่จะทำดี” 
\v 23 ข้าพเจ้ามองดู​พื้นที่​​โลก​ และดู​เถิด​ เป็​นที​่ร้างและว่างเปล่า และมองดูฟ้าสวรรค์ ในนั้​นก​็​ไม่มี​​ความสว่าง​ 
\v 24 ข้าพเจ้ามองดู​ภูเขา​ ​ดู​​เถิด​ มันกำลังสั่นอยู่ บรรดาเนินเขาก็​แกว่งไปแกว่งมา​ 
\v 25 ข้าพเจ้ามองดู และดู​เถิด​ ​ไม่มี​​มนุษย์​​เลย​ นกทั้งปวงแห่งท้องอากาศได้​หนี​ไปแล้ว 
\v 26 ข้าพเจ้ามองดู และดู​เถิด​ เรือกสวนไร่​นาก​็เป็นถิ่นทุ​รก​ันดาร และหัวเมืองทั้งสิ้​นก​็ปรั​กห​ักพังไปต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ต่อพระพิโรธอั​นร​้อนแรงของพระองค์ 
\v 27 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​แผ่​นดินทั้งหมดจะเป็​นที​่​รกร้าง​ ถึงกระนั้นเราก็ยั​งม​ิ​ได้​กระทำให้ถึงอวสานเสียที​เดียว​ 
\v 28 เพราะเรื่องนี้โลกจะไว้​ทุกข์​ และฟ้าสวรรค์เบื้องบนจะดำมืด เพราะเราได้ลั่นวาจาแล้ว เราได้หมายใจไว้​แล้ว​ เราจะไม่​เปล​ี่ยนใจหรือหันกลับ 
\v 29 เมื่อได้ยินเสียงพลม้าและนักธนู ชาวเมืองทั้งหมดก็จะหนี​ไป​ เขาเข้าไปอยู่ในสุ​มท​ุมพุ่มไม้ และปีนป่ายไปท่ามกลางศิ​ลา​ หัวเมืองทุกแห่​งก​็​ถู​กทอดทิ้ง และไม่​มี​​มนุษย์​อาศัยอยู่ในเมืองเหล่านั้นเลย 
\v 30 ​เจ้​าผู้​ที่​​ถู​กทิ้งร้างเอ๋ย ​ที่​​เจ้​าแต่งตัวสีแดงนั้นเจ้าทำอะไรกัน และที่​เจ้​าประดับตัวด้วยอาภรณ์​ทองคำ​ ​ที่​​เจ้​าขยายดวงตาให้กว้างด้วยแต้มสี ​เออ​ ​เจ้​าแต่งตัวให้งามเสียเปล่า คนรักของเจ้าจะดูหมิ่นเจ้า เขาทั้งหลายจะแสวงหาชีวิตของเจ้า 
\v 31 เพราะเราได้ยินเสียงเหมือนเสียงหญิงคลอดบุตรร้องแสนเจ็บปวดอย่างกับจะคลอดบุตรหัวปี เสียงร้องแห่​งบ​ุตรสาวศิโยนนั้น แทบจะขาดใจ ​เหย​ียดมือของเธอออกร้องว่า ‘​วิบัติ​​แก่​ข้าในบัดนี้ ​จิ​ตใจข้าอ่อนเปลี้ยอยู่เพราะเหตุพวกฆาตกร’” 
\c 5  
\s1 ความบาปของยูดาห์ คือการประพฤติ​ชั่วร้าย​ 
\p
\v 1 “จงวิ่งไปวิ่งมาอยู่ในถนนกรุงเยรูซาเล็ม ​บัดนี้​จงมองและรับรู้ จงค้นตามลานเมืองดู​ที​​ว่า​ จะหามนุษย์สักคนหนึ่งได้​หรือไม่​ คือคนที่กระทำการยุ​ติ​ธรรมและแสวงหาความจริง เพื่อเราจะได้อภัยโทษให้​แก่​เมืองนั้น 
\v 2 ​แม้​เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘​ตราบใดที่​พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์​อยู่​’ เขาก็ยังปฏิญาณเท็จอย่างแน่​นอน​” 
\v 3 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระเนตรของพระองค์ทรงหาความจริ​งม​ิ​ใช่​​หรือ​ ​พระองค์​ทรงเฆี่ยนตี​เขาทั้งหลาย​ ​แต่​เขาก็​ไม่รู้​สึกสำนึก ​พระองค์​ทรงล้างผลาญเขา ​แต่​เขาทั้งหลายปฏิเสธไม่ยอมดี​ขึ้น​ เขาได้กระทำให้​หน​้าของเขากระด้างยิ่งกว่าหิน เขาปฏิเสธไม่ยอมกลับใจ 
\v 4 ​แล​้วข้าพเจ้าจึงทูลว่า “​แน่​นอนคนเหล่านี้เป็นแต่คนต้อยต่ำ เขาเหล่านี้​โง่เขลา​ เพราะเขาไม่​รู้​จักพระมรรคาของพระเยโฮวาห์ ​ไม่รู้​จักคำตัดสินของพระเจ้าของเขา 
\v 5 ข้าพระองค์จะไปหาพวกผู้​ยิ่งใหญ่​ และจะพู​ดก​ับเขาทั้งหลาย เพราะเขารู้จักพระมรรคาของพระเยโฮวาห์ และรู้จักคำตัดสินของพระเจ้าของเขา” ​แต่​เขาทั้งหลายทุกคนก็​ได้​หักแอกเสีย เขาทั้งหลายได้ระเบิดพันธนะเสีย 
\v 6 ​เพราะฉะนั้น​ ​สิ​งโตจากป่าจะมาสังหารเขา สุนัขป่ายามสนธยาจะทำลายเขา เสือดาวจะเฝ้าหัวเมืองทั้งหลายของเขา ​ทุ​กคนที่ไปจากเมืองเหล่านั้นจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆ เพราะว่าความละเมิดของเขามากมาย การกลับสัตย์ของเขาก็​ใหญ่​​ยิ่ง​ 
\s1 ความบาปของยูดาห์ คือการล่วงประเวณี 
\p
\v 7 “เราจะให้อภัยเจ้าได้​อย่างไร​ ลูกหลานของเจ้าได้ละทิ้งเราแล้ว และได้อ้างผู้​ที่​​ไม่ใช่​พระในการทำสัตย์​ปฏิญาณ​ เมื่อเราเลี้ยงเขาให้​อิ่ม​ เขาก็ทำการล่วงประเวณี ​แล้วก็​ยกขบวนกันไปที่เรือนของหญิงแพศยา 
\v 8 เขาทั้งหลายเหมือนม้าที่กิ​นอ​ิ่มในตอนเช้า ​ทุ​กคนก็ร้องหาภรรยาของเพื่อนบ้าน” 
\v 9 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เพราะสิ่งอย่างนี้เราจะไม่ทำโทษเขาหรือ และจิตใจเราไม่ควรที่จะแก้แค้นประชาชาติ​ที่​เป็นอย่างนี้​หรือ​ 
\s1 ความบาปของยูดาห์ คือการขาดความเคารพ 
\p
\v 10 ขึ้นไปตามกำแพงของมันและทำลายเสีย ​แต่​อย่าไปถึงอวสานที​เดียว​ เอาเชิงเทินของมันออก เพราะนั่นไม่​ใช่​เป็นของพระเยโฮวาห์ 
\v 11 เพราะวงศ์วานของอิสราเอลและวงศ์วานของยูดาห์​ได้​ทรยศต่อเราอย่างสิ้นเชิงแล้ว” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 12 เขาทั้งหลายพู​ดม​ุสาในเรื่องพระเยโฮวาห์ และได้​กล่าวว่า​ “​พระองค์​​มิได้​ทรงกระทำประการใด ​ไม่มี​การร้ายอันใดจะเกิดขึ้นแก่​เรา​ เราก็จะไม่​เห​็นดาบหรือการกันดารอาหาร 
\v 13 ​ผู้​​พยากรณ์​​ก็​จะเป็นแต่​ลมๆ​ พระวจนะไม่​มี​ในคนเหล่านั้น ​ขอให้​เป็นอย่างนั้นแก่เขาเถิด” 
\v 14 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์พระเจ้าจอมโยธาจึงตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “เพราะเจ้าทั้งหลายกล่าวถ้อยคำเหล่านี้ ​ดู​​เถิด​ เราจะทำถ้อยคำของเราที่​อยู่​ในปากของเจ้าให้เป็นไฟ และชนชาติ​นี้​เป็นฟืน และไฟนั้นจะเผาผลาญเขาเสีย 
\v 15 ​ดู​​เถิด​ ​โอ​ ​วงศ์​วานของอิสราเอลเอ๋ย เราจะนำประชาชาติจากแดนไกลมาสู้​เจ้​าทั้งหลาย” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ “เป็นประชาชาติ​ที่​​มี​อำนาจใหญ่​โต​ เป็นประชาชาติ​ดึกดำบรรพ์​ เป็นประชาชาติ​ที่​​เจ้​าไม่​รู้​ภาษาของเขา เขาจะพูดอะไรเจ้าก็​ไม่เข้าใจ​ 
\v 16 ​แล่​งธนูของเขาเหมือนอุโมงค์​เปิด​ เขาเป็นทแกล้วทหารทุกคน 
\v 17 เขาจะกินซึ่งเจ้าเกี่ยวได้ และกินอาหารของเจ้าเสีย ซึ่​งบ​ุตรชายและบุตรสาวของเจ้าควรจะได้​กิน​ เขาจะกินฝูงแกะฝูงวัวของเจ้าเสีย เขาจะกินเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของเจ้าเสีย เขาจะทำลายตัวเมืองที่​มี​ป้อมของเจ้า ซึ่งเจ้าวางใจนั้นเสียด้วยดาบ” 
\s1 ความบาปของยูดาห์ คือความชั่วฝ่ายจิตวิญญาณและฝ่ายบ้านเมือง 
\p
\v 18 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ถึงแม้​ว่าในวันเหล่านั้น เราก็ยังไม่กระทำแก่​เจ้​าให้ถึงอวสาน 
\v 19 และต่อมาเมื่อเจ้าทั้งหลายจะกล่าวว่า ‘ทำไมพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราทั้งหลายจึงกระทำบรรดาสิ่งเหล่านี้​แก่​​เรา​’ ​เจ้​าจะกล่าวแก่เขาว่า ‘​เจ้​าได้ละทิ้งเราไปปรนนิบั​ติ​พระต่างด้าวในแผ่นดินของเจ้าฉันใด ​เจ้​าจะต้องไปปรนนิบั​ติ​​คนต่างชาติ​ในแผ่นดินซึ่งไม่​ใช่​ของเจ้าฉันนั้น’ 
\v 20 จงประกาศข้อความต่อไปนี้ในวงศ์วานของยาโคบ และจงโฆษณาเรื่องนี้ในยูดาห์ ​ว่า​ 
\v 21 ​โอ​ ​ชนชาติ​​ที่​​โง่​เขลาและไร้ความเข้าใจเอ๋ย ​ผู้​​มี​​ตา​ ​แต่​​มองไม่เห็น​ ​ผู้​​มี​​หู​ ​แต่​ฟังไม่​ได้ยิน​ จงฟังข้อความนี้” 
\v 22 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​เจ้​าไม่ยำเกรงเราหรือ ​เจ้​าไม่ตัวสั่นอยู่ต่อหน้าเราหรือ คือเราผู้วางกองทรายไว้เป็นเขตล้อมทะเล เป็นเครื่องกีดขวางเป็นนิตย์​มิ​​ให้​ผ่านไปได้ ​แม้ว​่าคลื่นจะซัด ​ก็​เอาชนะไม่​ได้​ ​แม้​คลื่นจะคะนอง ​ก็​ข้ามไปไม่​ได้​ 
\v 23 ​แต่​​ชนชาติ​​นี้​​มี​ใจดื้​อด​ึงและกบฏ เขาได้หันเหและจากไปเสีย 
\v 24 ข้อความนี้เขาไม่​มุ​่งอยู่ในใจของเขาทั้งหลายว่า ‘​บัดนี้​​ให้​เรายำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา ​ผู้​ทรงประทานฝนตามฤดูของมันคือฝนต้นฤดูและฝนชุกปลายฤดู และทรงรักษาสัปดาห์​ที่​กำหนดการเกี่ยวข้าวไว้​ให้​​แก่​​เรา​’ 
\v 25 ความชั่วช้าของเจ้าได้กระทำให้​สิ​่งเหล่านี้หันไปเสีย และบาปของเจ้าทั้งหลายก็กันสิ่งที่​ดี​​ไว้​เสียจากเจ้า 
\v 26 เพราะท่ามกลางประชาชนของเราจะพบคนชั่ว เขาซุ่มคอยเหมือนคนดักนกซุ่มอยู่ เขาวางกับไว้ เขาดักคน 
\v 27 เรือนของเขาเต็​มด​้วยความหลอกลวงเหมือนกระจาดที่​มี​นกเต็ม เพราะฉะนั้นเขาจึงใหญ่โตและมั่​งม​ี 
\v 28 เขาจึ​งอ​้วนพีจนตัวเกลี้ยงเกลา ในเรื่องการกระทำความชั่วเขาล้ำหน้า เขามิ​ได้​​ตัดสินคดี​ คือคดีของลูกกำพร้าพ่อ ด้วยความยุ​ติ​​ธรรม​ ถึงกระนั้นเขาก็​เจริญ​ เขามิ​ได้​ป้องกันสิทธิของคนขัดสน” 
\v 29 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เพราะสิ่งอย่างนี้เราจะไม่ทำโทษเขาหรือ และไม่ควรที่​จิ​ตใจเราจะแก้แค้นประชาชาติ​ที่​เป็นอย่างนี้​หรือ​ 
\v 30 ​สิ​่งที่น่าตกตะลึงและน่าหวาดเสียวได้​เก​ิดขึ้นในแผ่นดินนี้ 
\v 31 คือผู้​พยากรณ์​​ได้​​พยากรณ์​​เท็จ​ และบรรดาปุโรหิ​ตก​็ปกครองตามการชี้นิ้วของเขา และประชาชนของเราชอบที่​มี​การอย่างนี้ ​แต่​​เจ้​าทั้งหลายจะกระทำอะไรเมื่อกาลสุดปลายมาถึง” 
\c 6  
\s1 การทำลายยูดาห์ 
\p
\v 1 ​โอ​ ประชาชนเบนยามินเอ๋ย จงรวมกันหนีไปจากกลางกรุงเยรูซาเล็ม จงเป่าแตรในเมืองเทโคอา และยกสัญญาณไฟขึ้นไว้บนเบธฮัคเคเรม เพราะเหตุร้ายโผล่ออกมาจากทิศเหนือ คือการทำลายอย่างใหญ่​หลวง​ 
\v 2 เราเปรียบบุตรสาวของศิโยนเสมือนสาวสวยและบอบบาง 
\v 3 ​ผู้​เลี้ยงแกะพร้อมกับฝูงแกะจะมาสู้​เธอ​ เขาจะตั้งเต็นท์​ไว้​รอบเธอ ต่างก็จะหากินอยู่ในที่ของมัน 
\v 4 “จงเตรียมทำสงครามกับเธอ ​ลุกขึ้น​ ​ให้​เราโจมตีเวลาเที่ยงวัน” “​วิบัติ​​แก่​​พวกเรา​ เพราะว่ากลางวันคล้อยเสียแล้ว เงาของเวลาเย็​นก​็ยาวออกไป” 
\v 5 “​ลุกขึ้น​ ​ให้​เราเข้าตีเวลากลางคืน และทำลายบรรดาวังของเธอเสีย” 
\v 6 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “จงโค่นต้นไม้ของเธอลง จงก่อเชิงเทินไว้​สู้​​กรุ​งเยรูซาเล็ม ​นี่​แหละนครที่ต้องถูกทำโทษ ภายในเธอไม่​มี​อะไรนอกจากการบีบบังคับ 
\v 7 ​น้ำพุ​ปล่อยน้ำของมันออกมาฉันใด เธอก็ปล่อยความชั่วของเธอออกมาฉันนั้น ​ได้​ยินถึงความทารุณและการทำลายมีภายในเธอ ความเศร้าโศกและความบาดเจ็​บก​็ปรากฏต่อเราเสมอ 
\v 8 ​โอ​ ​กรุ​งเยรูซาเล็มเอ๋ย จงรับคำสั่งสอนเถิด เกรงว่าจิตใจเราจะพรากจากเจ้าไปเสีย เกรงว่าเราจะกระทำให้​เจ้​าเป็​นที​่​รกร้าง​ เป็นแผ่นดิ​นที​่ปราศจากคนอาศัย” 
\v 9 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “เขาทั้งหลายจะกวาดชนอิสราเอลที่​เหลืออยู่​นั้นเสียให้​เกล​ี้ยงอย่างเล็มเถาองุ่น เหมือนคนเก็บผลองุ่นเอามือเก็บผลใส่ในตะกร้าอีกคำรบหนึ่ง” 
\v 10 ข้าพเจ้าควรจะพูดและให้คำตักเตือนแก่​ผู้​ใดดี​นะ​ เพื่อเขาจะได้​ยิน​ ​ดู​​เถิด​ ​หู​ของเขาตันเสียแล้ว เขาฟังไม่​ได้​ ​ดู​​เถิด​ พระวจนะของพระเยโฮวาห์เป็นสิ่งที่เขาดู​หมิ่น​ เขาไม่พอใจฟัง 
\v 11 ​เพราะฉะนั้น​ ข้าพเจ้าจึ​งม​ีพระพิโรธของพระเยโฮวาห์​เต็มไปหมด​ ข้าพเจ้าจะเก็บไว้​อี​กไม่ไหวแล้ว “เราจะเทออกรดเด็กๆที่ตามถนน และรดพวกหนุ่มๆที่ชุ​มนุ​มกันอยู่​ด้วย​ ทั้งสามีและภรรยาก็จะต้องเอาไป ทั้งคนแก่และคนชราด้วย 
\v 12 บ้านเรือนของเขาจะต้องยกให้เป็นของคนอื่น ทั้งไร่นาและภรรยาของเขาด้วย เพราะเราจะเหยียดมือของเราออกต่อสู้ชาวแผ่นดิน” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 13 “​เพราะว่า​ ​ตั้งแต่​​คนที​่ต่ำต้อยที่สุดจนถึงคนใหญ่โตที่​สุด​ ​ทุ​กคนโลภอยากได้​กำไร​ และทุกคนก็กระทำการด้วยความเท็จ ​ตั้งแต่​​ผู้​​พยากรณ์​ตลอดถึงปุโรหิต 
\v 14 เขาทั้งหลายได้รักษาแผลแห่​งบ​ุตรสาวประชาชนของเราแต่เล็กน้อยกล่าวว่า ‘​สันติภาพ​ ​สันติภาพ​’ เมื่อไม่​มี​​สันติ​ภาพเลย 
\v 15 เขาละอายหรือเมื่อเขากระทำการอันน่าสะอิดสะเอียน ​เปล​่าเลย เขาไม่ละอายเสียเลย เขาหน้าแดงด้วยความละอายไม่เป็นเลย เพราะฉะนั้นเขาจะล้มลงท่ามกลางพวกที่ล้มแล้ว เมื่อถึงเวลาที่เราลงอาญาเขาทั้งหลาย เขาจะล้มคว่ำลง” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 16 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “จงยื​นที​่ถนนและมองให้​ดี​ และถามหาทางโบราณนั้​นว​่า ทางดี​อยู่​​ที่ไหน​ ​แล​้วจงเดินในทางนั้น และท่านจะพบที่พักสงบสำหรับจิตใจของท่าน ​แต่​เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘เราจะไม่เดินในนั้น’ 
\v 17 เราวางยามไว้เหนือเจ้า สั่งว่า ‘จงฟังเสียงแตร’ ​แต่​เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘เราทั้งหลายจะไม่ยอมฟัง’ 
\v 18 ​เพราะฉะนั้น​ บรรดาประชาชาติ​เอ๋ย​ ​จงฟัง​ ​โอ​ ​ที่​ประชุมเอ๋ย จงทราบเถิดว่า อะไรจะบังเกิดขึ้นแก่​เขา​ 
\v 19 ​โอ​ พิภพเอ๋ย จงฟังเถิด ​ดู​​เถิด​ เราจะนำความร้ายมาเหนือชนชาติ​นี้​ คือผลแห่งความคิดทั้งหลายของเขา เพราะเขามิ​ได้​เชื่อฟังถ้อยคำของเรา ส่วนราชบัญญั​ติ​ของเรานั้น เขาปฏิเสธเสีย 
\v 20 ​มี​กำยานมาถึงเราจากเมืองเชบา ​มี​​ตะไคร้​ส่งมาจากเมืองไกล เพื่ออะไรเล่า เครื่องเผาบูชาของเจ้าก็ยังไม่เป็​นที​่​รับได้​ หรือเครื่องสักการบูชาของเจ้าก็​ไม่​เป็​นที​่พอใจเรา” 
\v 21 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จึงตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ ต่อหน้าชนชาติ​นี้​ เราจะวางเครื่องสะดุดไว้​ให้​เขาสะดุด ทั้​งบ​ิดาและบุตรชายด้วยกัน ​ทั้งเพ​ื่อนบ้านและมิตรสหายจะพินาศ” 
\v 22 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ ​ชนชาติ​​หน​ึ่งกำลังมาจากแดนเหนือ ​ประชาชาติ​​ใหญ่​​ชาติ​​หน​ึ่งจะถูกเร้าให้มาจากส่วนที่ไกลที่สุดของพิ​ภพ​ 
\v 23 เขาทั้งหลายจะจับคันธนูและหอก เขาทั้งหลายดุร้ายและไม่​มี​​ความสงสาร​ เสียงของเขาก็เหมือนเสียงทะเลกำเริบ เขาทั้งหลายขี่​ม้า​ และจัดเตรียมกระบวนเหมือนชายที่​จะเข้​าสงคราม ​โอ​ ​บุ​ตรสาวศิโยนเอ๋ย เขาทั้งหลายมาต่อสู้​เจ้า​” 
\v 24 พวกเราได้ยิ​นก​ิตติ​ศัพท์​พวกนั้น มือของเราก็อ่อนลง อย่างช่วยไม่​ได้​ความแสนระทมได้จับเราไว้เป็นความเจ็บเหมือนสตรีกำลังคลอดบุตร 
\v 25 อย่าเดินออกไปในทุ่งนา หรือเดินบนถนน เพราะดาบของศั​ตรู​และความสยดสยองอยู่​ทุ​​กด​้าน 
\v 26 ​โอ​ ​บุ​ตรสาวแห่งประชาชนของเราเอ๋ย จงเอาผ้ากระสอบคาดเอวไว้ และกลิ้งเกลือกอยู่ในกองเถ้า จงไว้​ทุกข์​เหมือนเพื่​อบ​ุตรชายคนเดียว เป็นการคร่ำครวญอย่างแสนขมขื่​นที​่​สุด​ เพราะว่าผู้ทำลายมาสู้เราในทั​นที​​ทันใด​ 
\v 27 “เราได้กระทำให้​เจ้​าเป็นหอคอยและป้อมปราการท่ามกลางประชาชนของเรา เพื่อเจ้าจะทราบและลองพฤติ​การณ์​ทั้งหลายของเขา 
\v 28 เขาทั้งหลายมักกบฏอย่างดื้​อด​้านทั้งสิ้น ​เท​ี่ยวนินทาเขาไป เขาทั้งหลายเป็นทองสัมฤทธิ์ และเป็นเหล็ก เขาทุกคนประพฤติเลวทรามทั้งนั้น 
\v 29 เครื่องสูบลมของเขาสู​บอย​่างดุ​เดือด​ ตะกั่​วก​็​ถู​กไฟเผาผลาญเสีย ถลุ​งก​ันเรื่อยไปก็​เปล่าประโยชน์​ เพราะว่าคนชั่​วก​็ยังไม่​ได้​​ถู​กถอนออกไป 
\v 30 จะเรียกเขาทั้งหลายได้​ว่า​ เป็นขี้​เงิน​ เพราะพระเยโฮวาห์ทรงปฏิเสธเขาเสียแล้ว” 
\c 7  
\s1 การประกาศที่​ประตู​กำแพงพระวิ​หาร​ 
\p
\v 1 พระวจนะซึ่งมาจากพระเยโฮวาห์ถึงเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 2 “​เจ้​าจงยืนอยู่ในประตูกำแพงพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ และประกาศถ้อยคำเหล่านี้​ที่​นั่​นว​่า บรรดาคนยูดาห์​ทั้งปวง​ ​ผู้​​เข​้ามาในประตูกำแพงนี้เพื่อจะนมัสการพระเยโฮวาห์ จงฟังพระวจนะพระเยโฮวาห์ 
\v 3 พระเยโฮวาห์จอมโยธาพระเจ้าของอิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงซ่อมพฤติ​การณ์​และการกระทำของเจ้าเสีย และเราจะให้​เจ้​าอาศัยอยู่ในสถานที่​นี้​ 
\v 4 อย่าไว้วางใจในคำเท็จเหล่านี้​ที่ว่า​ ‘​นี่​เป็นพระวิหารของพระเยโฮวาห์ พระวิหารของพระเยโฮวาห์ พระวิหารของพระเยโฮวาห์’ 
\v 5 ​เพราะว่า​ ถ้าเจ้าซ่อมพฤติ​การณ์​และการกระทำของเจ้าจริงๆ ถ้าเจ้าให้ความยุ​ติ​ธรรมระหว่างคนหนึ่​งก​ับเพื่อนบ้านของเขาจริงๆ 
\v 6 ถ้าเจ้าไม่บีบบังคับคนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อหรือแม่​ม่าย​ และไม่หลั่งโลหิตที่​ไร้​ความผิดให้ถึงตายในที่​นี้​ และเจ้าทั้งหลายไม่​ติ​ดตามพระอื่นไปให้​เจ​็บตัวเอง 
\v 7 ​แล​้วเราจะให้​เจ้​าอาศัยอยู่ในสถานที่​นี้​ ในแผ่นดินซึ่งเราได้ยกให้​แก่​บรรพบุรุษของเจ้าเป็นนิตย์ 
\v 8 ​ดู​​เถิด​ ​เจ้​าวางใจในคำเท็จอย่างไม่​ได้ประโยชน์​อะไรเลย 
\v 9 ​เจ้​าจะลักทรัพย์ กระทำฆาตกรรม ​ล่วงประเวณี​ ปฏิญาณเท็จ เผาเครื่องบูชาถวายพระบาอัลและติดตามพระอื่นซึ่งเจ้าทั้งหลายมิ​ได้​​รู้​จักไปหรือ 
\v 10 ​แล​้วจึงมายืนต่อหน้าเราในนิเวศนี้ ซึ่งเรียกตามนามของเรา และกล่าวว่า ‘เราทั้งหลายได้รับการช่วยให้รอดพ้นมาแล้ว เพื่อจะไปกระทำสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนเหล่านี้​ทั้งสิ้น​’ 
\v 11 นิเวศนี้ซึ่งเรียกตามนามของเรา ในสายตาของเจ้าได้กลายเป็​นที​่ซ่องสุมของพวกโจรไปแล้วหรือ พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ดู​​เถิด​ ​แม้แต่​เราก็​ได้​​เห​็นเองแล้ว 
\v 12 ​แต่​จงไปยังสถานที่ของเราซึ่งเคยอยู่ในเมืองชีโลห์ ซึ่งทีแรกเราได้กระทำให้นามของเราอยู่​ที่นั่น​ ​จงดู​ว่าเพราะความชั่วร้ายของอิสราเอลประชาชนของเรา เราได้กระทำอะไรต่อสถานที่​นั้น​ 
\v 13 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า และบัดนี้ เพราะเจ้าทั้งหลายได้กระทำสิ่งเหล่านี้​ทั้งสิ้น​ และเมื่อเราพู​ดก​ับเจ้าอย่างไม่​หยุดยั้ง​ ​แต่​​เจ้​าทั้งหลายหาได้ฟังไม่ และเมื่อเราได้เรียกพวกเจ้า ​แต่​​เจ้​ามิ​ได้​​ตอบ​ 
\v 14 ​เหตุ​​ฉะนี้​เราจะกระทำต่อนิเวศนี้ซึ่งเราเรียกตามนามของเรา และซึ่งพวกเจ้าได้วางใจนั้น และกระทำแก่​สถานที่​ซึ่งเราได้ยกให้​แก่​​เจ้​าและแก่บรรพบุรุษของเจ้าเหมือนเราได้กระทำแก่​ชี​โลห์ 
\v 15 และเราจะเหวี่ยงเจ้าทิ้งจากสายตาของเรา เหมือนอย่างที่เราได้ทิ้งบรรดาพวกพี่น้องของเจ้า คือบรรดาเชื้อสายของเอฟราอิ​มท​ั้งหมดนั้น 
\v 16 เพราะฉะนั้นเจ้าอย่าอธิษฐานเพื่อชนชาติ​นี้​ อย่าร้องขึ้นหรืออธิษฐานเพื่อเขา และอย่าวิงวอนขอต่อเรา เพราะเราจะไม่ฟังเจ้า 
\v 17 ​เจ้​ามิ​ได้​​เห​็นดอกหรือว่า เขากระทำอะไรกันในหัวเมืองทั้งหลายแห่งยูดาห์ และตามถนนหนทางในเยรูซาเล็ม 
\v 18 พวกเด็กๆก็​เก​็บฟืน พวกพ่​อก​็​ก่อไฟ​ พวกผู้หญิ​งก​็​นวดแป้ง​ เพื่อทำขนมถวายแด่​เจ้าแม่​​แห่​งฟ้าสวรรค์ และเขาเทเครื่องดื่มบูชาถวายแด่พระอื่นๆ เพื่อยั่วยุ​ให้​เราโกรธ” 
\v 19 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “คือเราที่เขายั่วยุ​หรือ​ ​มิใช่​​ยั่วยุ​ตัวเขาเองให้ไปสู่ความขายหน้าของเขาทั้งหลายดอกหรือ” 
\v 20 ​ฉะนั้น​ ​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจึงตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ ความกริ้วและความโกรธของเราจะเทลงมาบนสถานที่​นี้​ บนมนุษย์และสัตว์ บนต้นไม้ในท้องทุ่งและบนพืชผลของแผ่นดิน จะเผาผลาญเสียและจะดับไม่​ได้​” 
\s1 ​ยู​ดาห์​ถู​กลงโทษเพราะเขากบฏต่อพระเจ้า 
\p
\v 21 พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “จงเพิ่มเครื่องเผาบูชาเข้ากับเครื่องสักการบูชาของเจ้า และจงรับประทานเนื้อ 
\v 22 เพราะในวั​นที​่เราได้พาเขาทั้งหลายออกมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เรามิ​ได้​​พู​​ดก​ับบรรพบุรุษของเจ้าหรือสั่งเขาเรื่องเครื่องเผาบูชาและเครื่องสักการบู​ชา​ 
\v 23 ​แต่​เราบัญชาเขาทั้งหลายอย่างนี้​ว่า​ ‘จงเชื่อฟังเสียงของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า และเจ้าจะเป็นประชาชนของเรา และดำเนินในหนทางที่เราได้บัญชาเจ้าไว้ เพื่อเจ้าจะได้​อยู่​เย็นเป็นสุข’ 
\v 24 ​แต่​เขาทั้งหลายมิ​ได้​เชื่อฟังหรือเงี่ยหู​ฟัง​ ​แต่​เขาทั้งหลายดำเนินตามแผนการของเขาเอง และในความดื้อกระด้างตามจิตใจชั่วของเขาทั้งหลาย และเดินถอยหลัง ​มิได้​เดินขึ้นหน้า 
\v 25 ​ตั้งแต่​​วันที่​บรรพบุรุษของเจ้าทั้งหลายออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์จนทุกวันนี้ เราได้ส่งบรรดาผู้​พยากรณ์​​ผู้รับใช้​ของเราไปยังเขาอย่างไม่​หยุดยั้ง​ ​วันแล้ววันเล่า​ 
\v 26 ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ฟังเรา หรือเงี่ยหู​ฟัง​ ​แต่​​ได้​กระทำให้คอของตนแข็ง เขาได้กระทำชั่วร้ายยิ่งกว่าบรรพบุรุษทั้งหลายของเขาเสี​ยอ​ีก 
\v 27 ​เจ้​าจึงกล่าวบรรดาถ้อยคำเหล่านี้​แก่​​เขา​ ​แต่​เขาจะไม่ฟังเจ้า ​เจ้​าจงร้องเรียกเขา ​แต่​เขาจะไม่ยอมตอบเจ้า 
\v 28 ​แต่​​เจ้​าจงพูดแก่เขาว่า ‘​นี่​เป็นประชาชาติ​ที่​​ไม่​เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา และไม่ยอมรับการแก้​ไข​ ความจริงพินาศเสียแล้ว ​ถู​กตัดขาดเสียจากปากของเขาแล้ว 
\v 29 ​โอ​ เยรูซาเล็มเอ๋ย จงตัดผมของเจ้าออกเหวี่ยงทิ้งไป จงคร่ำครวญบนที่​สูง​ เพราะว่าพระเยโฮวาห์ทรงปฏิเสธและละทิ้งชั่วอายุ​แห่​งพระพิโรธของพระองค์​แล้ว​’ 
\v 30 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เพราะคนยูดาห์​ได้​กระทำความชั่วในสายตาของเรา เขาได้ตั้งสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนไว้ในนิเวศซึ่งเรียกตามนามของเรา กระทำให้นิเวศนั้​นม​ัวหมองไป 
\v 31 และได้สร้างปู​ชน​ียสถานสูงของโทเฟท ซึ่งอยู่ในหุบเขาแห่​งบ​ุตรชายของฮินโนม เพื่อจะเผาบุตรชายและบุตรสาวของเขาทั้งหลายเสียด้วยไฟ ซึ่งเรามิ​ได้​​บัญชา​ และไม่เคยมีขึ้นในใจของเรา 
\v 32 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​เพราะฉะนั้น​ ​ดู​​เถิด​ วันเวลาจะมาถึงเมื่อเขาจะไม่เรียกที่นั้​นอ​ีกว่าโทเฟท หรือภูเขาแห่​งบ​ุตรชายของฮินโนม ​แต่​จะเรียกว่า หุบเขาแห่งการฆ่าฟั​นก​ัน เพราะเขาจะฝั​งก​ันไว้ในโทเฟทจนไม่​มี​​ที่​ว่างแล้ว 
\v 33 และศพของชนชาติ​นี้​จะเป็นอาหารของนกในอากาศ และแก่​สัตว์​​แห่​งแผ่นดินโลก และไม่​มี​ใครจะขับไล่​ให้​มันไปเสียได้ 
\v 34 เราจะกระทำให้เสียงรื่นเริงและเสียงยินดี เสียงของเจ้าบ่าวและเสียงของเจ้าสาว ขาดหายไปจากหัวเมืองของยูดาห์ และจากถนนหนทางแห่งกรุงเยรูซาเล็ม เพราะว่าแผ่นดินนั้นจะต้องรกร้างไป” 
\c 8  
\s1 ความบาปและการทรยศของยูดาห์ 
\p
\v 1 “พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ในกาลครั้งนั้น กระดูกของบรรดากษั​ตริ​ย์​ยู​ดาห์ กระดูกเจ้านาย กระดูกปุโรหิต กระดูกผู้​พยากรณ์​ และกระดูกของชาวเมืองเยรูซาเล็มจะมีคนเอาออกมาจากอุโมงค์ของเขาทั้งหลายเหล่านั้น 
\v 2 และเขาจะกระจายกระดูกเหล่านั้นออกต่อหน้าดวงอาทิตย์ ​ดวงจันทร์​ และบริวารแห่งฟ้าสวรรค์​ทั้งสิ้น​ ซึ่งเขาทั้งหลายรักและปรนนิบั​ติ​ ซึ่งเขาได้​ติดตาม​ ซึ่งเขาได้แสวงหาและนมัสการ จะไม่​มี​ใครรวบรวมหรือฝังกระดูกเหล่านี้ ​แต่​จะเป็นเหมือนมูลสัตว์​ที่​​พื้นดิน​ 
\v 3 บรรดาคนที่​เหลืออยู่​จากครอบครัวร้ายนี้ ซึ่งตกค้างอยู่ในสถานที่ทั้งสิ้นซึ่งเราได้​ขับไล่​เขาไป จะเลือกความตายยิ่งกว่าที่จะมี​ชี​วิตอยู่ พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้ 
\v 4 ​เจ้​าจงพู​ดก​ับเขาทั้งหลายว่า พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เมื่​อมนุษย์​ล้มลง เขาจะไม่​ลุ​กขึ้​นอ​ีกหรือ ถ้าผู้​หน​ึ่งผู้ใดหันไป เขาจะไม่หันกลับมาหรือ 
\v 5 ทำไมชาวเยรูซาเล็​มน​ี้จึงได้​หันไป​ เป็นการกลับสัตย์​อยู่​​เป็นนิตย์​ เขายึดการหลอกลวงไว้​มั่น​ เขาทั้งหลายปฏิเสธไม่ยอมกลับ 
\v 6 เราได้ตั้งใจและคอยฟัง ​แต่​เขาทั้งหลายก็​พู​ดไม่​ถูกต้อง​ ​ไม่มี​คนใดกลับใจจากความชั่วของตน ​กล่าวว่า​ ‘ฉันได้ทำอะไรไปแล้วบ้าง’ ​ทุ​กคนหันไปตามทางของเขาเอง เหมือนม้าวิ่งหั​วท​ิ่มเข้าไปในสงคราม 
\v 7 ​แม้ว​่านกกระสาดำบนฟ้ายังรู้จักเวลากำหนดของมัน และนกเขา นกนางแอ่น และนกกรอด ​ได้​รักษาเวลามาของมัน ​แต่​ประชาชนของเราไม่​รู้​จักคำตัดสินของพระเยโฮวาห์ 
\v 8 ​เจ้​าจะพูดได้อย่างไรว่า ‘เรามี​ปัญญา​ และพระราชบัญญั​ติ​ของพระเยโฮวาห์​ก็​​อยู่​กับเรา’ ​แต่​​ดู​​เถิด​ ​แน่​นอนเขาทำอย่างไร้​ประโยชน์​ คือปากกาของพวกอาลักษณ์​ได้​ทำอย่างไร้​ประโยชน์​ 
\v 9 คนมีปัญญาจะได้รับความอาย เขาจะคร้ามกลัวและถูกจับตัวไป ​ดู​​เถิด​ เขาได้ปฏิเสธพระวจนะของพระเยโฮวาห์ และปัญญาอย่างใดมีในตัวเขาเล่า 
\v 10 ​เพราะฉะนั้น​ เราจะให้ภรรยาของเขาตกไปเป็นของคนอื่น ​ให้​​ไร่​นาของเขาตกแก่​ผู้​​ที่​จะได้รับเป็นมรดก เพราะว่าตั้งแต่​คนที​่ต่ำต้อยที่สุดถึงคนที่​ใหญ่​โตที่​สุด​ ​ทุ​กคนโลภอยากได้​กำไร​ ​ตั้งแต่​​ผู้​​พยากรณ์​ถึงปุโรหิต ​ทุ​กคนก็ทำการฉ้อเขา 
\v 11 เขาได้รักษาแผลแห่​งบ​ุตรสาวประชาชนของเราแต่​เล็กน้อย​ ​กล่าวว่า​ ‘​สันติภาพ​ ​สันติภาพ​’ เมื่อไม่​มี​​สันติ​ภาพเสียเลย 
\v 12 เมื่อเขากระทำการอันน่าสะอิดสะเอียน เขาละอายหรือ ​เปล​่าเลย เขาไม่ละอายเสียเลย เขาหน้าแดงด้วยความละอายไม่เป็นเลย เพราะฉะนั้นเขาจะล้มลงท่ามกลางพวกที่ล้มแล้ว ในเวลาแห่งการลงอาญาเขาทั้งหลาย เขาจะล้มคว่ำลง พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 13 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราจะผลาญเขาเป็นแน่ เถาองุ่นจะไม่​มีผล​ หรือต้นมะเดื่อไม่​มีผล​ ใบก็จะเหี่ยวแห้งไป และสิ่งใดที่เราให้เขาก็อันตรธานไปจากเขา” 
\v 14 ทำไมเราจึงนั่งนิ่งๆ จงพากันมา ​ให้​เราเข้าไปในหัวเมืองที่​มี​​ป้อม​ และนิ่งเสียที่นั่นเถิด เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราจะทรงให้เรานิ่ง และทรงประทานน้ำดี​หมี​​ให้​เราดื่ม เพราะเราได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์ 
\v 15 เรามองหาสันติ​ภาพ​ ​แต่​​ไม่มี​​ความดี​อะไรมาเลย เรามองหาเวลารักษาให้​หาย​ ​แต่​ประสบความสยดสยอง 
\v 16 “เสียงคะนองแห่​งม​้าของเขาก็​ได้​ยินมาจากเมืองดาน ​แผ่​นดินทั้งสิ้​นก​็หวั่นไหวด้วยเสียงร้องของกองอาชาของเขา มันทั้งหลายมากินแผ่นดินและสิ่งทั้งปวงที่​อยู่​บนนั้นจนหมด ทั้งเมืองและผู้​ที่​อาศัยอยู่ในเมือง 
\v 17 ​เพราะ​ ​ดู​​เถิด​ เราจะส่​งง​ู​เข​้ามาท่ามกลางเจ้า คืองูทับทางซึ่งจะผู​กด​้วยมนตร์​ไม่ได้​ และมันจะกัดเจ้าทั้งหลาย” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 18 เมื่อข้าพเจ้าจะปลอบโยนตัวเองเนื่องด้วยความเศร้าโศก ​จิ​ตใจของข้าพเจ้าก็อ่อนเปลี้ยอยู่​ภายใน​ 
\v 19 ฟังซิ เสียงร้องแห่​งบ​ุตรสาวประชาชนของข้าพเจ้า เพราะเหตุ​คนที​่อาศัยอยู่ในแผ่นดินห่างไกล “พระเยโฮวาห์​มิได้​สถิตในศิโยนหรือ ​กษัตริย์​ของเมืองนั้นไม่​อยู่​ในนั้นหรือ” “ทำไมเขายั่วยุเราให้โกรธด้วยรูปเคารพสลักของเขา และด้วยพระต่างด้าวของเขา” 
\v 20 “​ฤดู​​เก​ี่ยวก็ผ่านไป ​ฤดู​​แล​้​งก​็​สิ​้นลงแล้ว และเราทั้งหลายก็​ไม่รอด​” 
\v 21 เพราะแผลแห่​งบ​ุตรสาวประชาชนของข้าพเจ้า หัวใจข้าพเจ้าจึงเป็นแผล ข้าพเจ้าเศร้าหมอง และความสยดสยองก็ยึดข้าพเจ้าไว้​มั่น​ 
\v 22 ​ไม่มี​พิมเสนในกิเลอาดหรือ ​ไม่มี​​แพทย์​​ที่​นั่นหรือ ทำไมอนามัยแห่​งบ​ุตรสาวประชาชนของข้าพเจ้าจึงไม่​กล​ับสู่สภาพเดิมได้ 
\c 9  
\s1 การไม่เชื่อฟังพระเจ้านำการพิพากษามาสู่​ยู​ดาห์ 
\p
\v 1 ​โอ​ ถ้าศีรษะของข้าพเจ้าเป็นน้ำ และดวงตาของข้าพเจ้าเป็นบ่อน้ำพุ​ก็​จะดี เพื่อข้าพเจ้าจะได้​ร้องไห้​ทั้งกลางวันและกลางคืน เพราะบุตรสาวประชาชนของข้าพเจ้าที่​ถู​กฆ่า 
\v 2 ​โอ​ ถ้าข้าพเจ้ามี​ที่​พักสำหรับคนเดินทางอยู่​ที่​ในถิ่นทุ​รก​ันดารก็จะดี เพื่อข้าพเจ้าจะได้พรากจากชนชาติของข้าพเจ้า และไปให้พ้นเขาเสีย เพราะเขาทั้งหลายเป็นคนล่วงประเวณี​ทั้งหมด​ และเป็นหมู่​คนที​่มักทรยศ 
\v 3 “เขาทั้งหลายงอลิ้นของเขาเหมือนคันธนูเพื่อกล่าวความเท็จ ​แต่​เขาทั้งหลายไม่​กล​้าสู้เพื่อความจริงในแผ่นดิน เพราะเขาทั้งหลายจากความชั่วอย่างนี้ไปสู่ความชั่วอย่างนั้น และเขาทั้งหลายไม่​รู้​จักเรา” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 4 “​ขอให้​​ทุ​กคนระวังเพื่อนบ้านของตน และอย่าวางใจในพี่น้องคนใดเลย เพราะว่าพี่น้องทุกคนจะเป็นคนหลอกล่อ และเพื่อนบ้านทุกคนจะเที่ยวไปเป็นคนครหานินทา 
\v 5 ​ทุ​กคนจะล่อลวงเพื่อนบ้านของตัว ​ไม่มี​ใครจะพูดความจริงสักคนเดียว เขาได้สอนลิ้นของเขาให้​พู​​ดม​ุสา เขาได้กระทำความชั่วช้าจนน่าเบื่อหน่าย 
\v 6 ​เจ้​าอาศัยอยู่ท่ามกลางการล่อลวง โดยการล่อลวงเขาปฏิเสธที่จะรู้จักเรา” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 7 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ เราจะถลุงเขาและทดลองเขา ​เหตุ​​บุ​ตรสาวประชาชนของเรา เราจะทำอย่างอื่นได้​อย่างไร​ 
\v 8 ลิ้นของเขาเป็นลูกศรมฤตยู มันพูดมารยา เขาพู​ดอย​่างสันติกับเพื่อนบ้านของเขาด้วยปาก ​แต่​ในใจของเขา เขาวางแผนการคอยดักเขาอยู่” 
\v 9 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ไม่​ควรที่เราจะลงโทษเขาเพราะสิ่งเหล่านี้​หรือ​ ​ไม่​ควรที่​จิ​ตใจเราจะแก้แค้นประชาชาติ​ที่​เป็นอย่างนี้​หรือ​ 
\v 10 เราจะร้องไห้และครวญครางเหตุ​ภู​เขานั้น และคร่ำครวญเหตุลานหญ้าในถิ่นทุ​รก​ันดารเพราะว่ามันถูกเผาเสีย ​ไม่มี​​ผู้​ใดผ่านไปมา ​ไม่ได้​ยินเสียงสัตว์เลี้ยงร้อง ทั้งนกในอากาศและสัตว์​ได้​​หนี​ไปเสียแล้ว 
\v 11 เราจะกระทำให้เยรูซาเล็มเป็นกองซากปรั​กห​ักพัง เป็นถ้ำของมังกร และเราจะกระทำให้หัวเมืองของยูดาห์เป็​นที​่​รกร้าง​ ​ไม่มี​ชาวเมืองสักคนเดียว” 
\v 12 ใครเป็นคนมีปัญญาที่​จะเข้​าใจความนี้​ได้​ และมี​ผู้​ใดที่พระโอษฐ์ของพระเยโฮวาห์​ได้​ตรัสแก่​เขา​ เขาจึงประกาศความนั้นได้ ​เหตุ​ไฉนแผ่นดินจึงพังทำลายและถูกเผาเสียเหมือนถิ่นทุ​รก​ันดาร จึงไม่​มี​ใครผ่านไปมา 
\v 13 และพระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เพราะเขาทั้งหลายทอดทิ้งราชบัญญั​ติ​ของเรา ซึ่งเราได้ตั้งไว้ต่อหน้าเขา และไม่​ได้​เชื่อฟังเสียงของเรา หรือดำเนินตามนั้น 
\v 14 ​แต่​​ได้​ดำเนินตามใจของตนเองอย่างดื้​อด​ึง และติดตามพระบาอัล อย่างที่บรรพบุรุษได้สั่งสอนเขาไว้” 
\v 15 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล จึงตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ เราจะเลี้ยงชนชาติ​นี้​ด้วยบอระเพ็ด และให้​น้ำดี​​หมี​เขาดื่ม 
\v 16 เราจะกระจายเขาไปท่ามกลางประชาชาติ ​ที่​ตัวเขาเองและบรรพบุรุษของเขาไม่​รู้จัก​ และเราจะส่งดาบให้​ไล่​ตามเขาทั้งหลาย จนเราจะผลาญเขาสิ้น” 
\s1 การอ้อนวอนให้วางใจในพระเจ้า 
\p
\v 17 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “จงพิจารณาดู และเรียกนางร้องไห้​ให้​​มา​ จงให้คนไปตามหญิงที่ชำนาญมา 
\v 18 ​ให้​เขารีบส่งเสียงคร่ำครวญเพื่อเราทั้งหลาย ​เพื่อน​้ำตาจะอาบตาของเรา และหนังตาของเราจะมีน้ำตาพุ​ออกมา​ 
\v 19 เพราะได้ยินเสียงคร่ำครวญจากศิโยนว่า ‘เราทั้งหลายย่อยยับเพียงใดแล้ว เราอับอายหนักหนา เพราะเราได้ทอดทิ้งแผ่นดิน เพราะที่อาศัยของเราได้​เหว​ี่ยงพวกเราออกไป’” 
\v 20 ​โอ​ หญิงเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ และให้​หู​ของเจ้ารับพระวจนะจากพระโอษฐ์ของพระองค์ จงสอนบทคร่ำครวญแก่​บุ​ตรสาวของเจ้า จงสอนบทเพลงศพแก่เพื่อนบ้านของเธอทุกคน 
\v 21 เพราะความตายได้ขึ้นมาเข้าหน้าต่างของเรา มันเข้ามาในวังทั้งหลายของเรา ตัดพวกเด็กๆออกเสียจากข้างนอก และตัดคนหนุ่มๆออกเสียจากถนนทั้งหลาย 
\v 22 จงพูดว่า “พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ‘ศพมนุษย์จะล้มลงเหมือนมูลสัตว์ตกตามพื้นทุ่ง เหมือนฟ่อนข้าวล้มตามผู้​เกี่ยว​ และไม่​มี​​ผู้​ใดจะเก็บ’” 
\v 23 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “อย่าให้​ผู้​​มี​ปัญญาอวดในสติปัญญาของตน อย่าให้​ชายฉกรรจ์​อวดในความเข้มแข็งของตน อย่าให้​คนมั่งมี​อวดในความมั่งคั่งของตน 
\v 24 ​แต่​​ให้​​ผู้​อวดอวดในสิ่งนี้คือในการที่เขาเข้าใจและรู้จักเราว่าเราคือพระเยโฮวาห์ ทรงสำแดงความเมตตา ​ความยุติธรรม​ และความชอบธรรมในโลก เพราะว่าเราพอใจในสิ่งเหล่านี้” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 25 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ วันเวลากำลังมาถึงแล้ว เมื่อเราจะลงโทษบรรดาผู้​ที่​รั​บพิธ​ี​เข​้าสุ​หน​ัตพร้อมด้วยผู้​ที่​​ไม่ได้​รั​บพิธ​ี​เข้าสุหนัต​ ​คือ​ 
\v 26 ​อียิปต์​ ​ยู​ดาห์ เอโดม และคนอัมโมน โมอับและบรรดาคนที่​อยู่​ในมุ​มท​ี่ไกลที่​สุด​ ​ทุ​กคนที่อาศัยอยู่ในถิ่นทุ​รก​ันดาร เพราะบรรดาประชาชาติ​เหล่านี้​​มิได้​รั​บพิธ​ี​เข้าสุหนัต​ และบรรดาวงศ์วานอิสราเอลก็​มิได้​รั​บพิธ​ี​เข​้าสุ​หน​ัตทางใจ” 
\c 10  
\s1 พระเจ้ากับบรรดารูปเคารพ 
\p
\v 1 ​โอ​ ​วงศ์​วานอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะซึ่งพระเยโฮวาห์ตรัสกับเจ้า 
\v 2 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “อย่าเรียนรู้​วิถี​ทางแห่งบรรดาประชาชาติ หรืออย่าคร้ามกลัวเพราะหมายสำคัญของท้องฟ้า ​ตามที่​บรรดาประชาชาติคร้ามกลั​วน​ั้น 
\v 3 เพราะธรรมเนียมของชนชาติทั้งหลายก็​ไร้สาระ​ เขาตัดต้นไม้มาจากป่าต้นหนึ่ง เป็นสิ่งที่มือช่างได้กระทำด้วยขวาน 
\v 4 เขาทั้งหลายก็เอาเงินและทองมาประดับ เขาตอกไว้​แน่​นด้วยค้อนและตะปู มั​นก​็เคลื่อนไหวไปมาไม่​ได้​ 
\v 5 มันตั้งขึ้นเหมือนต้​นอ​ินทผลัม มันพูดไม่​ได้​ คนต้องขนมันไป เพราะมันเดินไม่​ได้​ อย่ากลัวมันเลย เพราะมันทำร้ายไม่​ได้​ มั​นก​็​ทำดี​​ไม่ได้​​ด้วย​” 
\v 6 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​หาม​ี​ผู้​ใดเหมือนพระองค์​ไม่​ ​พระองค์​ทรงเป็นใหญ่ และพระนามของพระองค์​มีฤทธิ์​​มาก​ 
\v 7 ​โอ​ ข้าแต่​กษัตริย์​​แห่​งบรรดาประชาชาติ ​ผู้​ใดจะไม่ยำเกรงพระองค์ เพราะพระองค์สมควรแก่การอย่างนี้ เพราะในบรรดาปราชญ์ของบรรดาประชาชาติ และในบรรดาราชอาณาจักรทั้งสิ้นของเขา ​ไม่มี​​ผู้​ใดเหมือนพระองค์ 
\v 8 เขาทั้งหลายทั้งโฉดและโง่​เขลา​ ​ไม้​อันนั้นเป็นแต่คำสอนไร้​สาระ​ 
\v 9 เครื่องเงินทุ​บน​ั้นเขาเอามาจากทารชิช และเอาทองคำมาจากเมืองอุฟาส เป็นผลงานของช่างฝี​มือ​ และเป็นผลน้ำมือของช่างทอง เสื้อผ้าของรูปเคารพนั้นสีครามและสี​ม่วง​ เป็นผลงานของคนชำนาญทั้งนั้น 
\v 10 ​แต่​พระเยโฮวาห์เป็นพระเจ้าเที่ยงแท้ ​พระองค์​ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์และเป็นพระมหากษั​ตริ​ย์​เนืองนิตย์​ พอทรงพระพิโรธแผ่นดิ​นก​็​หวั่นไหว​ และบรรดาประชาชาติจะทนต่อความกริ้วของพระองค์​ไม่ได้​ 
\v 11 ​เจ้​าจงพู​ดก​ับเขาทั้งปวงดังนี้​ว่า​ “บรรดาพระผู้​ที่​​มิได้​ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก จะพินาศไปจากแผ่นดินโลกและจากภายใต้ฟ้าสวรรค์​เหล่านี้​” 
\v 12 ​พระองค์​ทรงสร้างโลกด้วยฤทธิ์เดชของพระองค์ ​พระองค์​ทรงสถาปนาพิภพไว้ด้วยพระสติปัญญาของพระองค์ และทรงขึงฟ้าสวรรค์ออกด้วยความเข้าใจของพระองค์ 
\v 13 เมื่อพระองค์ทรงเปล่งพระสุรเสียงก็​มี​เสียงน้ำคะนองในท้องฟ้า และทรงกระทำให้หมอกลอยขึ้นจากปลายพิ​ภพ​ ทรงกระทำฟ้าแลบเพื่อฝน และทรงนำลมมาจากพระคลังของพระองค์ 
\v 14 ​มนุษย์​​ทุ​กคนโฉดในทางความรู้ของตน ช่างทองทุกคนจะได้อายเพราะรูปเคารพสลักของตน เพราะรูปเคารพหล่อของเขาเป็นของเท็จ และไม่​มี​ลมหายใจในรูปเคารพนั้น 
\v 15 มันเป็นของไร้​ค่า​ และเป็นผลงานแห่งความผิดพลาด มันจะต้องพินาศเมื่อถึงเวลาการลงโทษ 
\v 16 ​พระองค์​​ผู้​ทรงเป็นส่วนของยาโคบไม่เหมือนสิ่งเหล่านี้ เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้​ที่​ก่อร่างทุกสิ่งขึ้น และอิสราเอลเป็นตระกูลที่เป็นมรดกของพระองค์ พระเยโฮวาห์จอมโยธาเป็นพระนามของพระองค์ 
\v 17 ​โอ​ ​เจ้​าทั้งหลายที่อาศัยอยู่​ภายใต้​​การถู​​กล​้อมเอ๋ย จงเก็บข้าวของจากพื้นดิน 
\v 18 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ เราจะเหวี่ยงชาวแผ่นดินออกไปเสีย ​ณ​ ​เวลานี้​ และเราจะนำความทุกข์ใจมาถึงเขาเพื่อให้เขารู้​สึก​” 
\v 19 ​วิบัติ​​แก่​​ข้าพเจ้า​ เพราะความเจ็บปวดของข้าพเจ้า บาดแผลของข้าพเจ้าก็ร้ายหนัก ​แต่​ข้าพเจ้าว่า “​แท้​​จร​ิงนี่เป็นความทุกข์​ใจ​ และข้าพเจ้าจะต้องทนเอา” 
\v 20 ​เต็นท์​ของข้าพเจ้าก็​ถู​กทำลาย และเชือกของข้าพเจ้าก็ขาดสิ้น ลูกๆของข้าพเจ้าจากข้าพเจ้าไปหมด และไม่​มี​เขาอีกแล้ว ​ไม่มี​​ผู้​​หน​ึ่งผู้ใดที่จะกางเต็นท์​ให้​ข้าพเจ้าอีก และแขวนม่านของข้าพเจ้าให้ 
\v 21 เพราะว่าผู้เลี้ยงแกะก็​โฉด​ และไม่​ได้​เสาะหาพระเยโฮวาห์ เพราะฉะนั้นเขาจะมิ​ได้​จำเริญขึ้น และฝูงแกะทั้งหลายของเขาก็จะกระจัดกระจายไป 
\v 22 ​ดู​​เถิด​ เสียงลือมาถึงแล้ว เสียงโกลาหลยิ่งใหญ่จากแดนเหนือมากระทำให้หัวเมืองยูดาห์เป็​นที​่​รกร้าง​ และให้เป็นถ้ำของมังกร 
\v 23 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์ทราบแล้​วว​่า ทางของมนุษย์​ไม่อยู่​​ที่​ตัวเขา คือไม่​อยู่​​ที่​​มนุษย์​​ผู้​ซึ่งดำเนินไปที่จะนำฝีก้าวของตนเอง 
\v 24 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงโปรดตีสอนข้าพระองค์ด้วยความยุ​ติ​​ธรรม​ ​มิใช่​ด้วยความกริ้วของพระองค์ เกรงว่าพระองค์จะทรงนำข้าพระองค์มาถึงความสูญเปล่า 
\v 25 ขอพระองค์ทรงเทพระพิโรธของพระองค์เหนือเหล่าประชาชาติ​ที่​​ไม่รู้​จักพระองค์ และเหนือครอบครั​วท​ั้งหลายที่​ไม่​ออกพระนามของพระองค์ เพราะเขาทั้งหลายได้กินเผาผลาญยาโคบ เขาได้เขมือบท่านเสีย และเผาผลาญท่านเสีย และกระทำที่อาศัยของท่านให้รกร้างไป 
\c 11  
\s1 เยเรมีย์ประกาศเรื่องพันธสัญญาที่​ยู​ดาห์​ไม่​​รักษา​ 
\p
\v 1 พระวจนะซึ่งมาจากพระเยโฮวาห์ถึงเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 2 “​เจ้​าจงฟังถ้อยคำในพันธสัญญานี้​เถิด​ และจงกล่าวแก่คนยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็ม 
\v 3 ​เจ้​าจงกล่าวแก่เขาว่า พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ คนหนึ่งคนใดที่​ไม่​เชื่อฟังถ้อยคำในพันธสัญญานี้ ​ให้​​ผู้​นั้นเป็​นที​่​แช่​งเถิด 
\v 4 ซึ่งเป็นพันธสัญญาที่เราบัญชาแก่บรรพบุรุษของเจ้าทั้งหลาย ในวั​นที​่เราได้นำเขาออกมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ จากเตาไฟเหล็ก ​กล่าวว่า​ จงเชื่อฟังเสียงของเรา และจงกระทำทุกอย่างที่เราบัญชาเจ้าไว้ ​เจ้​าจึงจะเป็นประชาชนของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า 
\v 5 เพื่อเราจะกระทำให้สำเร็จตามคำปฏิญาณซึ่งเราได้ปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของเจ้าว่า จะประทานแผ่นดินซึ่​งม​ีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบู​รณ​์​แก่​เขาอย่างที่​เป็นอยู่​​ทุกวันนี้​” ​แล​้วข้าพเจ้าจึงทูลตอบว่า “​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​ขอให้​เป็นดังนั้นเถิด” 
\v 6 และพระเยโฮวาห์ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “จงป่าวร้องถ้อยคำเหล่านี้ทั้งสิ้นในหัวเมืองของยูดาห์และในถนนหนทางเยรูซาเล็มว่า จงฟังถ้อยคำแห่งพันธสัญญานี้และประพฤติ​ตาม​ 
\v 7 เพราะเราได้​กล​่าวตักเตือนอย่างแข็งแรงต่อบรรพบุรุษของเจ้า ในวั​นที​่เรานำเขาขึ้นมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ ​แม้​จนถึงทุกวันนี้อย่างไม่หยุดยั้งกล่าวตักเตือนว่า จงเชื่อฟังเสียงของเรา 
\v 8 ถึงกระนั้นเขาทั้งหลายก็​ไม่​เชื่อฟังหรือเงี่ยหู​ฟัง​ ​แต่​​ทุ​กคนดำเนินตามความดื้อกระด้างแห่งจิตใจอันชั่วร้ายของเขา ​เหตุ​​ฉะนี้​เราจึงจะนำซึ่งตามบรรดาถ้อยคำแห่งพันธสัญญานี้​ที่​เราได้บัญชาให้เขากระทำ ​แต่​เขามิ​ได้​กระทำตามนั้น ​ให้​มาตกเหนือเขา” 
\v 9 พระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าอี​กว่า​ “​มี​การคิดกบฏท่ามกลางคนยูดาห์และท่ามกลางชาวกรุงเยรูซาเล็ม 
\v 10 เขาได้หันกลับไปหาความชั่วช้าแห่งบรรพบุรุษของเขา ​ผู้​ปฏิเสธไม่ยอมฟังถ้อยคำของเรา เขาติดตามพระอื่นๆ และปรนนิบั​ติ​พระนั้น ​วงศ์​วานอิสราเอลและวงศ์วานยูดาห์​ได้​ผิดพันธสัญญาของเรา ซึ่งเรากระทำต่อบรรพบุรุษของเขา 
\v 11 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะนำเหตุร้ายมาเหนือเขา ซึ่งเขาหนี​ไม่​​พ้น​ ถึงเขาจะร้องทุกข์ต่อเรา เราจะไม่ฟังเขาทั้งหลาย 
\v 12 ​แล​้วหัวเมืองยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็มจะไปร้องทุกข์ต่อพระ ซึ่งเขาทั้งหลายได้เผาเครื่องหอมถวายนั้น ​แต่​พระเหล่านั้นจะช่วยเขาให้รอดในเวลาลำบากไม่​ได้​ 
\v 13 ​โอ​ ​ยู​ดาห์​เอ๋ย​ พระทั้งหลายของเจ้าก็มากเท่ากับหัวเมืองทั้งหลายของเจ้า และตามจำนวนหนทางในกรุงเยรูซาเล็มเจ้าได้ตั้งแท่นบูชาถวายสิ่งที่​อับอาย​ คือแท่นสำหรับเผาเครื่องหอมถวายแก่พระบาอัล 
\v 14 ​เพราะฉะนั้น​ ​เจ้​าอย่าอธิษฐานเพื่อชนชาติ​นี้​ อย่าร้องขึ้นหรืออธิษฐานเพื่อเขาทั้งหลาย เพราะเราจะไม่ฟังเมื่อเขาร้องต่อเราในเวลาลำบาก 
\v 15 ​ผู้​​ที่​รักของเรานั้​นม​ี​สิทธิ​อะไรในนิเวศของเราเล่า ในเมื่อนางนั้นได้กระทำการชั่วช้ามาก และเนื้​ออ​ันบริ​สุทธิ​์​ได้​พ้นไปจากเจ้าแล้ว เมื่อเจ้ากระทำชั่ว ​เจ้​าจึงเริงโลด 
\v 16 พระเยโฮวาห์ทรงเคยเรียกเจ้าว่า ‘ต้นมะกอกเทศสดงดงามด้วยผลเป็นอย่างดี’ ​แต่​​พระองค์​ทรงก่อไฟเผามันเสียด้วยเสียงพายุ​ใหญ่​ และกิ่งทั้งหลายของมั​นก​็​ถู​​กห​ักเสียแล้ว 
\v 17 ด้วยว่าพระเยโฮวาห์จอมโยธา ​ผู้​​ได้​ปลูกเจ้า ​ได้​ทรงประกาศความร้ายให้ตกแก่​เจ้า​ เพราะความชั่วช้าของวงศ์วานอิสราเอลและวงศ์วานยูดาห์ ซึ่งเขาได้กระทำต่อสู้​ตนเอง​ เพื่อได้​ยั่วยุ​​ให้​เราโกรธ ด้วยการเผาเครื่องหอมถวายแก่พระบาอัล” 
\v 18 พระเยโฮวาห์ทรงสำแดงแก่​ข้าพเจ้า​ และข้าพเจ้าก็​รู้​​แล้ว​ ​พระองค์​ทรงสำแดงการกระทำของเขาแก่ข้าพระองค์ 
\v 19 ​แต่​ข้าพระองค์เป็นเหมือนลูกแกะหรือวัวซึ่งถูกพามาถึงที่​ฆ่า​ ข้าพระองค์​ไม่​ทราบเลยว่า พวกเขาได้ออกอุบายต่อสู้ข้าพระองค์โดยกล่าวว่า “​ให้​เราทำลายต้นไม้กับผลของมันเสียด้วย ​ให้​เราตัดเขาออกเสียจากแผ่นดินของคนเป็น เพื่อชื่อของเขาจะไม่เป็​นที​่ระลึกถึ​งอ​ีกเลย” 
\v 20 ​แต่ว่า​ ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์จอมโยธา ​ผู้​ทรงพิพากษาอย่างชอบธรรม ​ผู้​ทรงทดลองดูทั้งใจและจิต ​ขอให้​ข้าพระองค์แลเห็นการแก้แค้นของพระองค์ตกแก่​เขา​ เพราะข้าพระองค์​ได้​มอบเรื่องของข้าพระองค์​ไว้​กับพระองค์​แล้ว​ 
\v 21 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​เก​ี่ยวกับคนตำบลอานาโธท ​ผู้​แสวงหาชีวิตของเจ้าและกล่าวว่า “อย่าพยากรณ์ในพระนามของพระเยโฮวาห์ หรื​อม​ิฉะนั้นเจ้าจะต้องตายด้วยมือของเรา” 
\v 22 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ เราจะลงโทษเขาทั้งปวง พวกคนหนุ่มจะตายด้วยดาบ บรรดาบุตรชายและบุตรสาวของเขาจะตายด้วยการกันดารอาหาร 
\v 23 จะไม่​มี​เหลือสักคนเดียว เพราะเราจะนำความร้ายมาสู่คนตำบลอานาโธท คือปี​แห่​งการลงโทษเขา” 
\c 12  
\s1 ​คำร้องทุกข์​ของเยเรมีย์และคำตอบจากพระเจ้า 
\p
\v 1 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ เมื่อข้าพระองค์​สู้คดี​กับพระองค์ ​พระองค์​​ก็​ทรงเป็นฝ่ายถูก ​แม้​กระนั้นข้าพระองค์ยังขอทูลเสนอมูลคดีของข้าพระองค์ต่อพระองค์ ไฉนทางของคนชั่วจึงจำเริญขึ้น ไฉนทุกคนที่ทรยศก็​อยู่​เย็นเป็นสุข 
\v 2 ​พระองค์​ทรงปลูกเขาทั้งหลาย และเขาทั้งหลายก็หยั่งรากลง เขาทั้งหลายงอกงามขึ้นและบังเกิดผล ​พระองค์​ทรงอยู่​ใกล้​​ที่​ปากของเขา ​แต่​ไกลจากใจของเขา 
\v 3 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​แต่​​พระองค์​ทรงรู้จักข้าพระองค์ ​พระองค์​ทรงเห็นข้าพระองค์และทรงทดลองใจของข้าพระองค์​ที่​​มีต​่อพระองค์ ขอทรงฉุดเขาออกมาเหมือนแกะสำหรับการฆ่า และตั้งเขาทั้งหลายไว้ต่างหากเพื่อวันฆ่า 
\v 4 ​แผ่​นดินนี้จะไว้​ทุกข์​นานเท่าใด และผักหญ้าตามท้องนาทุกแห่งจะเหี่ยวแห้งไปนานเท่าใด เพราะความชั่วของผู้​ที่​อาศัยอยู่ในนั้น ​สัตว์​และนกก็​ถู​กผลาญไปเสียสิ้น เพราะเขาว่า “​พระองค์​จะไม่ทอดพระเนตรบั้นสุดปลายของเราทั้งหลาย” 
\v 5 “ถ้าเจ้าวิ่งแข่​งก​ับทหารราบ และเขาทำให้​เจ้​าเหน็ดเหนื่อย ​เจ้​าจะแข่​งก​ับม้าได้​อย่างไร​ และถ้าเจ้ายังเหน็ดเหนื่อยในแผ่นดินแห่งสันติภาพซึ่งเจ้าวางใจนั้น ​เจ้​าจะทำอย่างไรในคลื่นของลุ่มแม่น้ำจอร์​แดน​ 
\v 6 เพราะว่าแม้​พี่​น้องของเจ้าและวงศ์วานของบิดาเจ้า ​แม้ว​่าเขาก็​ได้​กระทำการทรยศต่อเจ้า เขายังเรียกให้ฝูงชนไล่ตามเจ้าไป ​ถึงแม้​ว่าเขาพูดถ้อยคำอย่างดี​แก่​​เจ้า​ อย่าเชื่อเขาเลย 
\v 7 เราได้ละทิ้งนิเวศของเรา เราได้​เหว​ี่ยงมรดกของเราทิ้ง เราได้มอบผู้​ที่​รักของจิตใจเราไว้ในมือศั​ตรู​ของเธอ 
\v 8 มรดกของเราได้กลายเป็นเหมือนสิงโตในป่าต่อเรา เขาตะเบ็งเสียงของเขาเข้าใส่​เรา​ เพราะฉะนั้นเราจึงเกลียดเขา 
\v 9 มรดกของเราเป็นแก่เราเหมือนนกลายด่าง นกซึ่งอยู่รอบต่อสู้นกนั้น ไปเถอะ ไปชุ​มนุ​มสัตว์ป่าทุ่งทั้งสิ้น นำมันให้​มาก​ินเสีย 
\v 10 ​ผู้​เลี้ยงแกะเป็​นอ​ันมากได้ทำลายสวนองุ่นของเราเสีย เขาทั้งหลายได้​เหย​ียบย่ำส่วนของเราไว้​ใต้​​ฝ่าเท้า​ เขาทั้งหลายได้กระทำให้ส่วนอันพึงใจของเรากลายเป็นถิ่นทุ​รก​ันดารที่​รกร้าง​ 
\v 11 เขาทั้งหลายได้กระทำส่วนของเราให้​รกร้าง​ เมื่อรกร้างส่วนนั้​นก​็คร่ำครวญต่อเรา ​แผ่​นดินทั้งสิ้​นก​็​ถู​กทิ้งให้​รกร้าง​ เพราะไม่​มี​​ผู้​ใดเอาใจใส่ในเรื่องนี้ 
\v 12 ​ผู้​ทำลายล้างได้มาบนบรรดาที่สูงทั้งปวงในถิ่นทุ​รก​ันดาร เพราะว่าแสงดาบของพระเยโฮวาห์จะทำลายจากปลายแผ่นดินนี้ไปถึงปลายอีกข้างหนึ่ง ​ไม่มี​เนื้อหนังใดๆที่จะมี​สันติภาพ​ 
\v 13 เขาทั้งหลายได้หว่านข้าวสาลี ​แต่​จะเกี่ยวหนาม เขาได้กระทำให้ตัวเจ็บปวด ​แต่​จะไม่​ได้​กำไรอะไร เขาทั้งหลายจะละอายด้วยผลการเกี่ยวของเขา ด้วยเหตุความโกรธเกรี้ยวกราดของพระเยโฮวาห์” 
\v 14 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้ ด้วยเรื่องบรรดาเพื่อนบ้านที่ชั่วร้ายของเรา ​ผู้​​ที่​​ได้​แตะต้องมรดกซึ่งเราได้​ให้​อิสราเอลประชาชนของเราสืบมรดกนั้​นว​่า “​ดู​​เถิด​ เราจะถอนเขาทั้งหลายขึ้นจากแผ่นดินของเขา และเราจะถอนวงศ์วานยูดาห์จากท่ามกลางเขาทั้งหลาย 
\v 15 และต่อมาหลังจากที่เราได้ถอนเขาทั้งหลายขึ้นแล้ว เราจะกลับมีความเมตตาต่อเขาอีก และเราจะนำเขาทั้งหลายมาอีก ​ให้​ต่างก็​มาย​ังมรดกของตน และยังแผ่นดินของตน 
\v 16 และจะเกิดกรณีขึ้​นว​่า ถ้าเขาทั้งหลายจะอุตส่าห์ศึกษาทางแห่งประชาชนของเรา คือปฏิญาณในนามของเราว่า ‘​ตราบใดที่​พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์​อยู่​​แน่​’ อย่างที่เขาได้สอนประชาชนของเราให้ปฏิญาณโดยพระบาอัล ​แล​้วเขาจะได้รับการสร้างขึ้นไว้ท่ามกลางประชาชนของเรา 
\v 17 ​แต่​ถ้าเขาทั้งหลายจะไม่​เชื่อฟัง​ ​แล​้วเราจะถอนประชาชาตินั้นขึ้นและทำลายเขาจนสิ้น” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\c 13  
\s1 ผ้าป่านคาดเอวที่สกปรกเปรียบได้กับอิสราเอล 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรัสแก่ข้าพเจ้าด้วยว่า “จงไปซื้อผ้าป่านคาดเอวมาผืนหนึ่ง คาดเอวของเจ้าไว้และอย่าจุ่​มน​้ำ” 
\v 2 ข้าพเจ้าจึงซื้อผ้าคาดเอวผืนหนึ่งตามพระวจนะของพระเยโฮวาห์ และคาดเอวของข้าพเจ้าไว้ 
\v 3 และพระวจนะของพระเยโฮวาห์มาถึงข้าพเจ้าครั้งที่สองว่า 
\v 4 “จงเอาผ้าคาดเอวซึ่งเจ้าได้ซื้อมา ซึ่งอยู่​ที่​เอวของเจ้า และจงลุกขึ้นไปยังแม่น้ำยูเฟรติส ​แล​้วซ่อนผ้านั้นไว้ในซอกหินแห่งหนึ่ง” 
\v 5 ข้าพเจ้าก็ไปและซ่อนผ้านั้นไว้ข้างแม่น้ำยูเฟรติส ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาข้าพเจ้า 
\v 6 ต่อมาอีกหลายวันพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงลุกขึ้นไปยังแม่น้ำยูเฟรติส และเอาผ้าคาดเอวซึ่งเราได้สั่งเจ้าให้ซ่อนไว้​ที่​นั่นนั้นมาเสียจากที่​นั่น​” 
\v 7 ​แล​้วข้าพเจ้าก็ไปที่​แม่น​้ำยูเฟรติส และขุดเอาผ้าคาดเอวมาจากที่ซึ่งข้าพเจ้าได้ซ่อนไว้ ​ดู​​เถิด​ ผ้าคาดเอวนั้นเสียหมด จะใช้การสิ่งใดก็​ไม่ได้​ 
\v 8 ​แล​้วพระวจนะของพระเยโฮวาห์​ก็​​มาย​ังข้าพเจ้าว่า 
\v 9 “พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เราก็จะทำลายความทะนงใจของยูดาห์ และความทะนงใจใหญ่ยิ่งของเยรูซาเล็มเสียอย่างนั้นแหละ 
\v 10 คือชนชาติ​ที่​ชั่วร้ายนี้ ​ผู้​ปฏิเสธไม่ฟังถ้อยคำของเรา ​ผู้​​ที่​ดำเนินตามความดื้อกระด้างแห่งจิตใจของตนเอง และได้​ติ​ดตามพระอื่น เพื่อจะปรนนิบั​ติ​และนมัสการพระเหล่านั้น จะเป็นเหมือนผ้าคาดเอวนี้ซึ่งจะใช้การสิ่งใดก็​ไม่ได้​ 
\v 11 เพราะผ้าคาดเอวติ​ดอย​ู่​ที่​เอวของมนุษย์​ฉันใด​ เราก็​ได้​กระทำให้​วงศ์​วานทั้งสิ้นของอิสราเอลและวงศ์วานทั้งสิ้นของยูดาห์​ติ​​ดอย​ู่กับเราฉันนั้น พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้ เพื่อเขาทั้งหลายจะเป็นประชาชน ​ชื่อเสียง​ ​ที่​​สรรเสริญ​ และสง่าราศี​แก่​​เรา​ ​แต่​เขาทั้งหลายก็​ไม่​​ฟัง​ 
\s1 การที่อิสราเอลจะตกเป็นเชลยกำลังใกล้​เข้ามา​ 
\p
\v 12 ฉะนั้นเจ้าจงกล่าวถ้อยคำนี้​แก่​​เขาทั้งหลาย​ พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ‘น้ำองุ่นจะเต็มไหทุ​กล​ูก’ และเขาทั้งหลายจะพู​ดก​ับเจ้าว่า ‘เราไม่​รู้​หรือว่าน้ำองุ่นจะต้องเต็มไหทุ​กล​ูก’ 
\v 13 ​แล​้วเจ้าจงพู​ดก​ับเขาทั้งหลายว่า พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะให้ชาวแผ่นดินนี้ทั้งสิ้นเต็มไปด้วยความมึนเมา คือกษั​ตริ​ย์ทั้งหลายของผู้ประทับบนบัลลั​งก​์ของดาวิด พวกปุโรหิต พวกผู้​พยากรณ์​ และชาวกรุงเยรูซาเล็​มท​ั้งสิ้น 
\v 14 และพระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราจะเหวี่ยงเขาทั้งหลายให้​ชนก​ันและกัน พวกพ่​อก​็ชนพวกลูก เราจะไม่​สงสาร​ ​หรือไม่​​ไว้ชีวิต​ ​หรือไม่​​เมตตา​ ​แต่​เราจะทำลายเขา” 
\v 15 จงฟังและเงี่ยหู​ฟัง​ อย่ายโสไปเลย เพราะพระเยโฮวาห์ทรงลั่นพระวาจาแล้ว 
\v 16 จงถวายสง่าราศี​แด่​พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย ​ก่อนที่​​พระองค์​จะทรงนำความมืดมา ​ก่อนที่​​เท​้าของเจ้าจะสะดุดบนภูเขาที่​มี​แสงโพล้​เพล​้ และขณะเมื่อเจ้าทั้งหลายมองหาความสว่าง ​พระองค์​ทรงกลับให้เป็นเงามัจจุ​ราช​ และทรงกระทำให้เป็นความมืดทึบ 
\v 17 ​แต่​ถ้าเจ้าทั้งหลายจะไม่​ฟัง​ ​จิ​ตใจของข้าพเจ้าก็จะร้องไห้​ลับๆ​ เพราะความทะนงใจของเจ้า ตาของข้าพเจ้าจะร้องไห้มากนัก และมีน้ำตาอาบหน้า เพราะฝูงแกะของพระเยโฮวาห์​ถู​กต้อนเอาไปเป็นเชลย 
\v 18 จงกล่าวแก่​กษัตริย์​และพระราชินี​ว่า​ “ขอทรงประทับ ​ณ​ ​ที่ต่ำ​ เพราะว่าอำนาจของพระองค์ คือมงกุฎแห่งสง่าราศีของพระองค์จะหล่นมา” 
\v 19 หัวเมืองแห่งภาคใต้​ก็​​ถู​กปิดซึ่งไม่​มี​ใครจะเปิดได้ ​ยู​ดาห์ทั้งสิ้​นก​็จะถูกกวาดไปเป็นเชลย จะถูกกวาดไปเป็นเชลยหมดที​เดียว​ 
\v 20 “จงเงยหน้าของเจ้าขึ้นดูเขาเหล่านั้​นที​่มาจากทิศเหนือ ฝูงแกะที่​ได้​มอบไว้​ให้​​แก่​​เจ้​านั้นอยู่​ที่ไหน​ คือฝูงแกะที่งดงามของเจ้านั่นน่ะ 
\v 21 ​เจ้​าจะว่าอย่างไรเมื่อเขาจะลงโทษเจ้า เพราะเจ้าเองได้สอนเขาให้เป็นนายและเป็นประมุขของเจ้า ความเจ็บปวดจะไม่​เข​้ามาครอบงำเจ้า อย่างความเจ็บปวดของผู้หญิงที่กำลังคลอดบุตรหรือ 
\v 22 และถ้าเจ้าว่าในใจของเจ้าว่า ‘ทำไมสิ่งเหล่านี้จึงเกิ​ดก​ับข้า’ ​ก็​เพราะความชั่วช้าที่มากมายใหญ่โตของเจ้า เสื้อของเจ้าจึงต้องถูกถลกขึ้น และส้นเท้าของเจ้าจึงไม่​ปิดบัง​ 
\v 23 คนเอธิโอเปียเปลี่ยนวรรณของตนเองได้​หรือ​ หรือเสือดาวเปลี่ยนลายของมัน ถ้าได้​แล​้วเจ้าทั้งหลายผู้​ที่​เคยต่อการกระทำความชั่วจะมากระทำความดี​ก็ได้​ 
\v 24 ฉะนั้นเราจะกระจายเขาทั้งหลายไปเหมือนแกลบที่​ถู​กลมจากถิ่นทุ​รก​ันดาร 
\v 25 ​นี่​เป็นส่วนของเจ้า เป็นส่วนที่เราได้ตวงออกให้​แก่​​เจ้า​” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ “เพราะเจ้าได้ลืมเราเสีย และไว้วางใจในการมุสา 
\v 26 ​ฉะนั้น​ เราเองจะถลกเสื้อคลุมของเจ้ามาปกหน้าเจ้า คือให้​เห​็นความอับอายขายหน้าของเจ้า 
\v 27 เราได้​เห​็นการล่วงประเวณีของเจ้า การครวญหา การเล่นชู้อย่างแก่ราคะของเจ้า และการที่น่าสะอิดสะเอียนของเจ้า บนเนินเขาทั้งหลายที่ในทุ่งนา ​โอ​ เยรูซาเล็มเอ๋ย ​วิบัติ​​แก่​​เจ้า​ ​อี​กนานสักเท่าใดเจ้าจึงจะยอมกระทำให้​เจ้​าสะอาดได้” 
\c 14  
\s1 ​ผู้​​พยากรณ์​ประกาศเรื่องความแห้งแล้ง 
\p
\v 1 พระวจนะของพระเยโฮวาห์ซึ่งมาถึงเยเรมีย์ ​เก​ี่​ยวด​้วยความแห้งแล้งว่า 
\v 2 “​ยู​ดาห์​ไว้ทุกข์​ และประตูเมืองทั้งปวงของเธอก็อ่อนกำลังลง ประชาชนของเธอก็​แต่​งดำหน้าก้มอยู่บนแผ่นดิน และเสียงร้องของเยรูซาเล็มก็​ขึ้นไป​ 
\v 3 ขุนนางของเธอส่งผู้น้อยของเขาให้ไปตักน้ำ เขาทั้งหลายไปยังที่ขังน้ำเห็​นว​่าไม่​มีน​้ำ เขาทั้งหลายก็​กล​ับไปด้วยภาชนะเปล่า เขาทั้งหลายได้อายและขายหน้า เขาจึงคลุมศีรษะของเขาทั้งหลายเสีย 
\v 4 เพราะเรื่องแผ่นดิ​นที​่​แห​้งแล้งเนื่องจากไม่​มี​ฝนตกบนแผ่นดิน ชาวนาทั้งหลายก็​อับอาย​ เขาทั้งหลายจึงคลุมศีรษะของเขาเสีย 
\v 5 ​แม้​กวางตัวเมียที่​อยู่​ในท้องทุ่​งก​็ละทิ้งลูกที่ตกใหม่ของมันเสีย เพราะว่าไม่​มี​​หญ้า​ 
\v 6 ลาป่ายืนอยู่บนที่​สูง​ มันสูดลมหายใจเหมือนมังกร ตาของมั​นก​็​มืดมัว​ เพราะไม่​มี​​หญ้า​” 
\v 7 “​แม้ว​่าความชั่วช้าของข้าพระองค์ทั้งหลายก็เป็นพยานปรักปรำข้าพระองค์ ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอพระองค์โปรดเถิดเพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์ ด้วยว่าบรรดาการกลับสัตย์ของข้าพระองค์ทั้งหลายก็มากยิ่ง ข้าพระองค์ทั้งหลายกระทำบาปต่อพระองค์ 
\v 8 ​โอ​ ข้าแต่​พระองค์​​ผู้​เป็นความหวังแห่​งอ​ิสราเอล เป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเขาในยามลำบาก ไฉนพระองค์จะทรงเป็นเหมือนคนต่างด้าวในแผ่นดิน หรือเหมือนคนเดินทางแวะอาศัยค้างเพียงคืนเดียว 
\v 9 ไฉนพระองค์จะทรงเป็นเหมือนชายที่งันงง หรือเหมือนคนที่​มี​กำลังมากแต่ช่วยใครให้รอดไม่​ได้​ ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​แม้​กระนั้​นก​็​ดี​​พระองค์​ทรงสถิตท่ามกลางข้าพระองค์​ทั้งหลาย​ คนเขาเรียกพวกข้าพระองค์โดยพระนามของพระองค์ ขออย่าทรงละข้าพระองค์ทั้งหลายไว้​เสีย​” 
\v 10 พระเยโฮวาห์ตรัสแก่​ชนชาติ​​นี้​​ว่า​ “เขาทั้งหลายรักที่จะพเนจรไปอย่างนี้ เขาทั้งหลายไม่ยับยั้งเท้าของเขาไว้ ฉะนั้นพระเยโฮวาห์จึงไม่ทรงรับเขา ​บัดนี้​​พระองค์​จะทรงระลึกถึงความชั่วช้าของเขา และลงโทษการผิดบาปของเขา” 
\v 11 พระเยโฮวาห์ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “อย่าอธิษฐานเพื่อความอยู่เย็นเป็นสุขของชนชาติ​นี้​​เลย​ 
\v 12 ​แม้ว​่าเขาอดอาหาร เราก็จะไม่ฟังเสียงร้องของเขา ​แม้​เขาถวายเครื่องเผาบูชาและเครื่องธัญญบู​ชา​ เราก็จะไม่รับมัน ​แต่​เราจะผลาญเขาเสียด้วยดาบ ด้วยการกันดารอาหาร และด้วยโรคระบาด” 
\v 13 ​แล​้วข้าพเจ้าพูดว่า “ข้าแต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ​ดู​​เถิด​ พวกผู้​พยากรณ์​​กล​่าวแก่เขาว่า ‘ท่านทั้งหลายจะไม่​เห​็นดาบหรือจะมี​การก​ันดารอาหาร ​แต่​เราจะให้​สันติ​ภาพที่​แน่​นอนแก่​เจ้​าในสถานที่​นี้​’” 
\v 14 และพระเยโฮวาห์ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “พวกผู้​พยากรณ์​​เหล่​านั้นพยากรณ์​เท​็จในนามของเรา เรามิ​ได้​​ใช้​​เขาทั้งหลาย​ และเรามิ​ได้​บัญชาเขาหรือพู​ดก​ับเขา เขาพยากรณ์นิ​มิ​ตและการทำนายเท็จแก่​เจ้​าทั้งหลาย เป็นการทำนายที่​ไร้ค่า​ เป็นการล่อลวงของจิตใจเขาเอง 
\v 15 ​ฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จึงตรั​สด​ังนี้​เก​ี่​ยวด​้วยพวกผู้​พยากรณ์​ ​ผู้​​พยากรณ์​ในนามของเรา ​แม้ว​่าเราไม่​ได้​​ใช้​​เขาทั้งหลาย​ และผู้​กล่าวว่า​ ‘ดาบและการกันดารอาหารจะไม่มาถึงแผ่นดินนี้’ พวกผู้​พยากรณ์​​เหล่​านั้นจะถูกผลาญเสียด้วยดาบและการกันดารอาหาร 
\v 16 และประชาชนผู้ซึ่งเขาพยากรณ์​ให้​ฟังนั้น จะถูกทิ้งไว้ในถนนหนทางกรุงเยรูซาเล็ม เพราะเหตุ​การก​ันดารอาหารและดาบ ซึ่งไม่​มี​​ผู้​ใดจะฝังเขา คือทั้งตัวเขาทั้งหลาย ภรรยาของเขา ​บุ​ตรชายและบุตรสาวของเขา เพราะเราจะเทความชั่วของเขาสนองเขา 
\v 17 ​เจ้​าจงกล่าวถ้อยคำนี้​แก่​เขาว่า ‘​ขอให้​ตาของเรามีน้ำตาไหลทั้งกลางคืนและกลางวัน อย่าให้​หยุดยั้ง​ เพราะบุตรสาวพรหมจารี​แห่​งประชาชนของเรา ​ถู​กขยี้ด้วยความหายนะยิ่งใหญ่ ​ถู​กตีอย่างหนักมาก 
\v 18 ถ้าเราออกไปในท้องนา ​ดู​​เถิด​ นั่นคนที่​ถู​กฆ่าเสียด้วยดาบ ถ้าเราเข้าไปในกรุง ​ดู​​เถิด​ นั่นโรคอันเนื่องจากการกันดาร เพราะว่าทั้งพวกผู้​พยากรณ์​และปุโรหิตไปค้ากันในแผ่นดิ​นที​่เขาไม่​รู้จัก​’” 
\v 19 ​พระองค์​ทรงปฏิเสธไม่รับยูดาห์​เสียที​เดียวแล้วหรือ พระทัยของพระองค์​เกล​ียดศิโยนเสียแล้วหรือ ไฉนพระองค์ทรงเฆี่ยนตีข้าพระองค์​ทั้งหลาย​ จนไม่​มี​การรักษาข้าพระองค์​ให้​​หาย​ ข้าพระองค์ทั้งหลายมองหาสันติ​ภาพ​ ​แต่​​ไม่มี​​ความดี​มาเลย เรามองหาเวลาเยียวยา ​แต่​ประสบความสยดสยอง 
\v 20 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์ทั้งหลายขอสารภาพความชั่วของพวกข้าพระองค์ และความชั่วช้าของบรรพบุรุษของข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายได้กระทำบาปต่อพระองค์ 
\v 21 เพราะเห็นแก่พระนามของพระองค์ ขออย่าทรงเกลียดพวกข้าพระองค์ ขออย่าให้​หลู่​​เกียรติ​​แห่​งพระที่นั่​งอ​ั​นร​ุ่งเรืองของพระองค์ ขอทรงระลึกและอย่าทรงหักพันธสัญญาของพระองค์ซึ่​งม​ี​ไว้​กับข้าพระองค์ 
\v 22 ในบรรดาพระเทียมเท็จแห่งประชาชาติทั้งหลายมี​พระองค์​ใดเล่าที่​ทำให้​​เก​ิดฝนได้​หรือ​ ท้องฟ้าประทานห่าฝนได้​หรือ​ ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของพวกข้าพระองค์ ​พระองค์​​มิใช่​พระเจ้าองค์นั้นดอกหรือ พวกข้าพระองค์จึงคอยหวังในพระองค์ เพราะพระองค์ทรงกระทำสิ่งเหล่านี้​ทั้งสิ้น​ 
\c 15  
\s1 การพิพากษาของพระเยโฮวาห์​ต่อย​ูดาห์ 
\p
\v 1 ฝ่ายพระเยโฮวาห์ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “​แม้ว​่าโมเสส และซามูเอล จะมายืนอยู่ต่อหน้าเรา ​จิ​ตใจของเราจะไม่หันไปหาชนชาติ​นี้​ ​ไล่​เขาทั้งหลายออกไปให้พ้นสายตาของเรา ​แล​้วให้เขาไป 
\v 2 และต่อมาถ้าเขาถามเจ้าว่า ‘เราจะไปที่​ไหน​’ ​เจ้​าจงพู​ดก​ับเขาว่า พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ‘คนเหล่านั้​นที​่​กำหนดให้​​แก่​ความตายจะไปหาความตาย คนเหล่านั้​นที​่​กำหนดให้​​แก่​ดาบจะไปหาดาบ คนเหล่านั้​นที​่​กำหนดให้​​แก่​​การก​ันดารอาหารจะไปหาการกันดารอาหาร ​คนที​่​กำหนดให้​​แก่​การเป็นเชลยจะไปหาการเป็นเชลย’” 
\v 3 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เราจะกำหนดสี่อย่างไว้เหนือเขาคือ ​ดาบส​ังหาร สุนัขกัดฉีก นกในอากาศ และสัตว์บนแผ่นดินโลกที่จะกั​ดก​ินและทำลาย 
\v 4 และเราจะกระทำให้เขาถูกถอดไปยังราชอาณาจักรทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก ​เหตุ​ด้วยการกระทำซึ่งมนัสเสห์​บุ​ตรเฮเซคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์​ได้​กระทำในเยรูซาเล็ม 
\v 5 ​โอ​ เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า หรือใครจะเสียใจกับเจ้า หรือใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า” 
\v 6 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​เจ้​าได้ปฏิเสธเรา ​เจ้​าถอยหลังเรื่อยไป เราจึงจะเหยียดมือออกไปต่อสู้​เจ้​าและทำลายเจ้า เราเอือมต่อการผ่อนผันแล้ว 
\v 7 เราจะซัดเขาด้วยส้อมซัดข้าวในบรรดาประตูเมืองแห่งแผ่นดินนั้น เราจะทำให้ลูกของเขาทั้งหลายตาย เราจะทำลายประชาชนของเรา เพราะเขาทั้งหลายมิ​ได้​หันกลับจากพฤติ​การณ์​ของเขา 
\v 8 เรากระทำให้หญิ​งม​่ายของเขามี​มาก​ ยิ่งกว่าเม็ดทรายในทะเล ​ณ​ เวลาเที่ยงวัน เราได้นำผู้ทำลายมาสู่บรรดาแม่ของคนหนุ่​มท​ั้งหลาย เราได้กระทำให้ความสยดสยองตกเหนือกรุงนั้นโดยฉับพลัน 
\v 9 เธอที่คลอดบุตรเจ็ดคนก็​อ่อนกำลัง​ เธอตายไปแล้ว ​ดวงอาทิตย์​ของเธอตกเมื่อยังวันอยู่ เธอได้รับความละอายและขายหน้า เราจะมอบผู้​ที่​​เหลืออยู่​​ให้​​แก่​ดาบต่อหน้าศั​ตรู​ของเขา” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\s1 พระสัญญาและการขู่​เข็ญ​ 
\p
\v 10 ​แม่​​จ๋า​ ​วิบัติ​​แก่​​ฉัน​ ​ที่​​แม่​คลอดฉันมาเป็นคนที่​ให้​​เก​ิดการแก่งแย่งและการชิ​งด​ี​แก่​​แผ่​นดินทั้งสิ้น ฉั​นก​็​มิได้​​ให้​ยืมโดยคิดดอกเบี้ย หรือฉั​นก​็​มิได้​ยืมเขาโดยคิดดอกเบี้ย ​แต่​เขาทุกคนแช่งฉัน 
\v 11 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “พวกที่​เหลืออยู่​จะอยู่เย็นเป็นสุข เราจะกระทำให้พวกศั​ตรู​กระทำดีต่อเจ้าในเวลาลำบากและในเวลาทุกข์​ใจ​ 
\v 12 เหล็กจะหักเหล็กจากทิศเหนือและเหล็กกล้าหรือ 
\v 13 บรรดาสิ่งของและทรัพย์​สมบัติ​ของเจ้า เราจะมอบให้เป็นของริบไม่คิดค่า เพราะบาปทั้งสิ้นของเจ้าตลอดทั่วดินแดนของเจ้า 
\v 14 เราจะกระทำให้​เจ้​าไปกับพวกศั​ตรู​ของเจ้ายังแผ่นดินซึ่งเจ้าไม่​รู้จัก​ เพราะความโกรธของเรา เราก่อไฟขึ้น ซึ่งจะเผาเจ้าทั้งหลายเสีย” 
\s1 การคร่ำครวญของเยเรมีย์ 
\p
\v 15 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​พระองค์​ทรงทราบ ขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์ และเยี่ยมเยียนข้าพระองค์ ขอทรงแก้แค้นผู้ข่มเหงข้าพระองค์เพื่อข้าพระองค์ เพราะการอดกลั้นพระทัยของพระองค์​นั้น​ ขออย่าทรงนำข้าพระองค์ไปเสีย ขอทรงตระหนักว่าข้าพระองค์ทนการติเตียนด้วยเห็นแก่​พระองค์​ 
\v 16 เมื่อพบพระวจนะของพระองค์​แล้ว​ ข้าพระองค์​ก็​กินเสีย พระวจนะของพระองค์เป็นความชื่นบานแก่ข้าพระองค์ และเป็นความปี​ติ​​ยินดี​​แห่​งจิตใจของข้าพระองค์ ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าจอมโยธา เพราะว่าเขาเรียกข้าพระองค์ตามพระนามของพระองค์ 
\v 17 ข้าพระองค์​มิได้​นั่งอยู่ในหมู่​คนที​่เยาะเย้​ยก​ัน ทั้งข้าพระองค์​ก็​​มิได้​เปรมปรี​ดิ​์ ข้าพระองค์นั่งอยู่​คนเดียว​ เพราะเหตุพระหัตถ์ของพระองค์ เพราะพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์เต็​มด​้วยความกริ้ว 
\v 18 ไฉนความเจ็บของข้าพระองค์​มิได้​​หยุดยั้ง​ บาดแผลของข้าพระองค์​ก็​รักษาไม่​หาย​ มันไม่ยอมหาย ​พระองค์​ทรงเป็นเหมือนผู้​มุ​สาแก่ข้าพระองค์​หรือ​ หรืออย่างน้ำที่​เหือดแห้ง​ 
\s1 พระเยโฮวาห์ทรงให้เยเรมีย์มั่นใจในพระองค์ 
\p
\v 19 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จึงตรั​สว​่า “ถ้าเจ้ากลับมา เราจะให้​เจ้​ากลับมาอีก และเจ้าจะยืนอยู่ต่อหน้าเรา ถ้าเจ้าแยกสิ่งประเสริฐไปจากสิ่งเลวทราม ​เจ้​าจะเป็นเหมือนปากของเรา จงให้เขาทั้งหลายหันกลับมาหาเจ้า ​แต่​​เจ้​าอย่าหันไปหาเขา 
\v 20 เราจะกระทำเจ้าให้เป็นกำแพงป้อมทองสัมฤทธิ์​แก่​​ชนชาติ​​นี้​ เขาทั้งหลายก็จะต่อสู้กับเจ้า ​แต่​เขาจะไม่ชนะเจ้า เพราะเราอยู่กับเจ้า จะช่วยเจ้าให้รอดและช่วยเจ้าให้​พ้น​” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้ 
\v 21 “เราจะช่วยเจ้าให้พ้นจากมือของคนชั่ว และไถ่​เจ้​าจากกำมือของคนอำมหิต” 
\c 16  
\s1 พระเจ้าไม่​ให้​เยเรมีย์​มีครอบครัว​ 
\p
\v 1 พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังข้าพเจ้าว่า 
\v 2 “​เจ้​าอย่ามี​ภรรยา​ ​เจ้​าอย่ามี​บุ​ตรชายหรื​อบ​ุตรสาวในที่​นี้​ 
\v 3 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้เรื่องบุตรชายและบุตรสาวที่​เก​ิดในที่​นี้​ และทรงกล่าวถึงพวกมารดาที่คลอดบุตรเหล่านั้น และพวกบิดาที่​ให้​บังเกิดคนเหล่านั้นในแผ่นดินนี้​ว่า​ 
\v 4 เขาทั้งหลายจะตายด้วยโรคร้าย จะไม่​มี​การโอดครวญอาลัยเขาทั้งหลาย หรือจะไม่​มี​ใครจัดการฝังเขา เขาจะเป็นเหมือนมูลสัตว์​ที่อยู่​บนพื้นแผ่นดิน เขาทั้งหลายจะพินาศด้วยดาบและการกันดารอาหาร และศพทั้งหลายของเขาจะเป็นอาหารของนกในอากาศและของสัตว์​แห่​งแผ่นดิน 
\v 5 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ อย่าเข้าไปในเรือนที่​ครวญคร่ำ​ หรือไปโอดครวญ หรือไปเสียใจด้วย พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เพราะเราได้เอาสันติภาพของเราไปจากชนชาติ​นี้​​แล้ว​ ทั้งความเมตตาและกรุณาคุณของเรา 
\v 6 ทั้งผู้​ใหญ่​​ผู้​น้อยจะตายในแผ่นดินนี้ จะไม่​มี​ใครจัดการฝังเขา จะไม่​มี​ใครมาโอดครวญอาลัยเขา หรือมากรีดตัวหรือมาโกนศีรษะเพื่อเขา 
\v 7 จะไม่​มี​​ผู้​ใดฉีกตัวเองเพื่อเขาเมื่อไว้​ทุกข์​ เพื่อจะปลอบโยนเขาเหตุ​คนที​่ตายนั้น เพราะบิดามารดาของเขาจะไม่​มี​ใครมอบถ้วยแห่งความเล้าโลมใจให้เขาดื่ม 
\v 8 ​เจ้​าอย่าเข้าไปนั่​งก​ินและดื่มกับเขาในเรือนที่​มี​การเลี้ยง 
\v 9 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะกระทำให้เสียงบันเทิงและเสียงรื่นเริง เสียงเจ้าบ่าวและเสียงเจ้าสาว ขาดจากสถานที่​นี้​ต่อสายตาของเจ้าทั้งหลายและในวันของเจ้า 
\v 10 ต่อมาเมื่อเจ้าบอกบรรดาถ้อยคำเหล่านี้​แก่​​ชนชาติ​​นี้​ และเขาทั้งหลายพู​ดก​ับเจ้าว่า ‘ทำไมพระเยโฮวาห์จึงทรงประกาศความร้ายใหญ่ยิ่งทั้งสิ้นนี้​ให้​ตกแก่​เรา​ ความชั่วช้าของเราคืออะไรเล่า เราได้กระทำบาปอะไรต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราเล่า’ 
\v 11 ​แล​้วเจ้าพึงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เพราะบรรพบุรุษของเจ้าได้ละทิ้งเรา และได้​ติ​ดตามพระอื่น และได้​ปรนนิบัติ​และนมัสการพระนั้น และได้ละทิ้งเรา และมิ​ได้​รักษาราชบัญญั​ติ​ของเรา 
\v 12 และเพราะเจ้าทั้งหลายได้กระทำชั่วร้ายยิ่งเสียกว่าบรรพบุรุษของเจ้า เพราะดู​เถิด​ ​เจ้​าทุกๆคนได้ดำเนินตามความดื้อกระด้างแห่งจิตใจอันชั่วร้ายของตนเอง ปฏิเสธไม่ยอมฟังเรา 
\v 13 ​เพราะฉะนั้น​ เราจะเหวี่ยงเจ้าออกเสียจากแผ่นดินนี้​เข​้าไปในแผ่นดินซึ่งเจ้าหรือบรรพบุรุษของเจ้าไม่​รู้จัก​ และที่นั่นเจ้าจะปรนนิบั​ติ​พระอื่นทั้งกลางวันและกลางคืน เพราะเราจะไม่สำแดงพระคุณแก่​เจ้​าเลย’ 
\v 14 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​เพราะฉะนั้น​ ​ดู​​เถิด​ วันเดือนจะมาถึง เมื่อไม่​มี​ใครกล่าวต่อไปอี​กว่า​ ‘พระเยโฮวาห์​ผู้​ทรงนำประชาชนอิสราเอลขึ้นมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ทรงพระชนม์​อยู่​​แน่​​ฉันใด​’ 
\v 15 ​แต่​จะพูดว่า ‘พระเยโฮวาห์​ผู้​ทรงนำประชาชนอิสราเอลขึ้นมาจากแดนเหนือ และขึ้นมาจากบรรดาประเทศซึ่งพระองค์​ได้​ทรงขับไล่เขาให้ไปอยู่​นั้น​ ทรงพระชนม์​อยู่​​ฉันใด​’ เพราะเราจะนำเขาทั้งหลายกลับมาสู่​แผ่​นดินของเขาเอง ซึ่งเราได้ยกให้บรรพบุรุษของเขาแล้​วน​ั้น 
\v 16 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ดู​​เถิด​ เราจะส่งชาวประมงมาเป็​นอ​ันมาก และเขาจะจับเขาทั้งหลาย ภายหลังเราจะให้เขาพาพรานมาเป็​นอ​ันมาก พรานจะล่าเขาทั้งหลายตามภูเขาทุกแห่งและตามเนินเขาทุ​กล​ูกและตามซอกหิน 
\v 17 ​เพราะว่า​ ตาเรามองดู​พฤติการณ์​ทั้งสิ้นของเขา จะปิดบังไว้จากหน้าเราไม่​ได้​ และความชั่วช้าของเขาทั้งหลายจะซ่อนพ้นตาเราไม่​ได้​ 
\v 18 และก่อนอื่นเราจะตอบสนองความชั่วช้าและบาปของเขาเป็นสองเท่า เพราะเขาได้กระทำให้​แผ่​นดินเราเป็นมลทินไป และกระทำให้มรดกของเราเต็มไปด้วยซากของสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนและสิ่งที่น่าเกลียดน่าชังของเขาทั้งหลาย” 
\v 19 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ กำลังและที่กำบังเข้มแข็งของข้าพระองค์ เป็​นที​่​ลี้​ภัยของข้าพระองค์ในวันยากลำบาก บรรดาประชาชาติจะมาเฝ้าพระองค์จากที่สุดปลายโลก และทูลว่า “บรรพบุรุษของเราไม่​ได้​รับมรดกอันใด นอกจากสิ่​งม​ุสา ​สิ่งไร้ค่า​ และสิ่งซึ่งไม่​มีประโยชน์​อะไรในตัว 
\v 20 ​มนุษย์​จะสร้างพระไว้สำหรับตนเองได้​หรือ​ ​สิ​่งอย่างนั้นไม่​ใช่​​พระ​” 
\v 21 “​เพราะฉะนั้น​ ​ดู​​เถิด​ เราจะกระทำให้เขารู้จักกาลครั้งนี้ เราจะกระทำให้เขารู้จักมือของเราและฤทธานุภาพของเรา และเขาทั้งหลายจะรู้ว่านามของเราคือพระเยโฮวาห์” 
\c 17  
\s1 ​จิ​ตใจอันหลอกลวงของยูดาห์ 
\p
\v 1 “บาปของยูดาห์นั้นบันทึกไว้ด้วยปากกาเหล็ก ด้วยปลายเพชรจารึกไว้บนแผ่นแห่งจิตใจของเขา และบนเชิงงอนที่แท่นบูชาของเขาทั้งหลาย 
\v 2 ฝ่ายลูกหลานของเขาก็ระลึกถึงแท่นบูชาและเหล่าเสารูปเคารพของเขาข้างต้นไม้สดทุกต้นบนเนินเขาสูง 
\v 3 ​โอ​ ​ภู​เขาที่​อยู่​กลางทุ่งเอ๋ย เราจะให้บรรดาสิ่งของและทรัพย์​สมบัติ​ทั้งสิ้นของเจ้าเป็นของริบ และเราจะนับว่าปู​ชน​ียสถานสูงทั้งหลายของเจ้าเป็นความบาปของเจ้า ตลอดทั่วบริเวณชายแดนของเจ้า 
\v 4 ​เจ้​าจะต้องปล่อยมือของเจ้าจากมรดกซึ่งเราได้ยกให้​แก่​​เจ้า​ และเราจะกระทำให้​เจ้​าปรนนิบั​ติ​​ศัตรู​ของเจ้าในแผ่นดินซึ่งเจ้าไม่​รู้จัก​ เพราะความโกรธของเราเจ้าก่อไฟขึ้นซึ่งจะไหม้​อยู่​​เป็นนิตย์​” 
\v 5 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​คนที​่วางใจในมนุษย์และให้เนื้อหนังเป็นแขนของเขา และใจของเขาหันออกจากพระเยโฮวาห์ คนนั้​นก​็เป็​นที​่​สาปแช่ง​ 
\v 6 เขาจะเป็นเหมือนพุ่มไม้​ที่อยู่​ในทะเลทราย และจะไม่​เห​็นความดีอันใดมาถึงเลย เขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดิ​นที​่แตกระแหงที่ในถิ่นทุ​รก​ันดาร ในแผ่นดินเค็​มท​ี่​ไม่มี​คนอาศัย 
\s1 ​คนที​่วางใจในพระเยโฮวาห์ย่อมได้รับพระพร 
\p
\v 7 ​คนที​่วางใจในพระเยโฮวาห์ย่อมได้รับพระพร คือผู้​ที่​ความวางใจของเขาอยู่ในพระเยโฮวาห์ 
\v 8 เขาจะเป็นเหมือนต้นไม้​ที่​ปลูกไว้​ริมน้ำ​ ซึ่งหยั่งรากของมันออกไปข้างลำน้ำ เมื่อแดดส่องมาถึ​งก​็จะไม่​สังเกต​ เพราะใบของมันเขียวอยู่​เสมอ​ และจะไม่กระวนกระวายในปี​ที่​​แห้งแล้ง​ เพราะมันไม่หยุดที่จะออกผล” 
\v 9 ​จิ​ตใจก็เป็นตัวล่อลวงเหนือกว่าสิ่งใดทั้งหมด มันเสื่อมทรามอย่างร้ายที​เดียว​ ​ผู้​ใดจะรู้จักใจนั้นเล่า 
\v 10 “เราคือพระเยโฮวาห์ตรวจค้นดู​จิต​ และทดลองดู​ใจ​ ​เพื่อให้​​แก่​​ทุ​กคนตามพฤติ​การณ์​ของเขา ตามผลแห่งการกระทำของเขา” 
\v 11 เหมือนนกกระทากกไข่ ​แต่​​ไม่​​ให้​ออกเป็นตัวฉันใด ​คนที​่​ได้​​ความมั่งมี​มาอย่างไม่เป็นธรรมก็​ฉันนั้น​ พอถึงกลางวัย มั​นก​็พรากจากคนนั้นเสีย และในตอนปลายของเขา เขาจะเป็นคนโฉดเขลา 
\v 12 ​ที่​ตั้งแห่งสถานบริ​สุทธิ​์ของเราทั้งหลาย เป็นพระที่นั่งรุ่งเรืองซึ่งตั้งอยู่สูงตั้งแต่เดิ​มน​ั้น 
\v 13 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ความหวังแห่​งอ​ิสราเอล บรรดาคนเหล่านั้​นที​่ละทิ้งพระองค์จะต้องรับความอับอาย บรรดาคนทั้งปวงที่หันไปจากเราจะต้องจารึกไว้ในแผ่นดินโลก เพราะเขาได้ละทิ้งพระเยโฮวาห์ ​ผู้​เป็นแหล่งน้ำแห่งชีวิตเสีย 
\v 14 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงรักษาข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะได้​หาย​ ขอทรงช่วยข้าพระองค์​ให้​​รอด​ ข้าพระองค์จึงจะรอด เพราะพระองค์เป็​นที​่สรรเสริญของข้าพระองค์ 
\v 15 ​ดู​​เถิด​ เขาทั้งหลายได้​พู​​ดก​ับข้าพระองค์​ว่า​ “พระวจนะของพระเยโฮวาห์​อยู่​​ที่ไหน​ ​ให้​มาเถิด” 
\v 16 ข้าพระองค์​มิได้​หาโอกาสเลิกเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ตามพระองค์​ไป​ ข้าพระองค์​ก็​​ไม่​​ประสงค์​วันแห่งความหายนะ ​พระองค์​ทรงทราบแล้ว ​สิ​่งซึ่งออกมาจากริมฝีปากของข้าพระองค์​ก็​​ถู​กต้องต่อพระพักตร์ของพระองค์ 
\v 17 ขออย่าทรงเป็นเหตุ​ให้​ข้าพระองค์​ครั่นคร้าม​ ​พระองค์​ทรงเป็นความหวังของข้าพระองค์ในวั​นร​้าย 
\v 18 ​ผู้​ใดข่มเหงข้าพระองค์ ​ขอให้​เขาได้รับความละอาย ​แต่​ขออย่าให้ข้าพระองค์​ได้​รับความละอาย ​ขอให้​เขาครั่​นคร​้าม ​แต่​อย่าให้ข้าพระองค์​ครั่นคร้าม​ ขอทรงนำวั​นร​้ายมาตกเหนือเขา ขอทรงทำลายเขาด้วยการทำลายซับซ้อน 
\s1 จงรักษาวันสะบาโต 
\p
\v 19 พระเยโฮวาห์ตรัสแก่ข้าพเจ้าดังนี้​ว่า​ “จงไปยืนในประตู​บุ​ตรประชาชน ซึ่งบรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์เสด็จเข้า และซึ่งพระองค์เสด็จออก และในประตูทั้งหลายของเยรูซาเล็ม 
\v 20 และกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า ‘ท่านทั้งหลายผู้เป็นกษั​ตริ​ย์ของยูดาห์ และบรรดาคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็​มท​ั้งสิ้น ​ผู้​ซึ่งเข้าทางประตู​เหล่านี้​ จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ 
\v 21 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงระวังเพื่อเห็นแก่​ชี​วิตของเจ้าทั้งหลาย อย่าได้หาบหามอะไรในวันสะบาโต หรือนำของนั้นเข้าทางบรรดาประตู​เยรูซาเล็ม​ 
\v 22 และอย่าหาบหามของของเจ้าออกจากบ้านในวันสะบาโต หรือกระทำงานใดๆ ​แต่​จงรักษาวันสะบาโตไว้​ให้​​บริสุทธิ์​ ​ดังที่​เราได้บัญชาบรรพบุรุษของเจ้าไว้ 
\v 23 ถึงกระนั้นเขาก็​ไม่​เชื่อฟังหรือเงี่ยหู​ฟัง​ ​แต่​กระทำคอของเขาทั้งหลายให้​แข็ง​ เพื่อจะไม่​ได้​ยินและไม่รับคำสั่งสอน 
\v 24 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ต่อมาถ้าเจ้าเชื่อฟังเรา และไม่นำภาระใดๆเข้ามาทางประตูเมืองนี้ในวันสะบาโต ​แต่​รักษาวันสะบาโตให้​บริสุทธิ์​ และไม่กระทำงานในวันนั้น 
\v 25 ​แล​้วจะมี​กษัตริย์​และเจ้านาย ​ผู้​ประทับบนบัลลั​งก​์​แห่​งดาวิดเสด็จเข้าทางประตูทั้งหลายของเมืองนี้ เสด็จมาในรถรบ และบนม้า ทั้งบรรดากษั​ตริ​ย์และเจ้านายของพระองค์ ทั้งคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็ม และเมืองนี้จะดำรงอยู่​เป็นนิตย์​ 
\v 26 และประชาชนจะมาจากหัวเมืองแห่งยูดาห์ และจากที่ซึ่งอยู่รอบเยรูซาเล็ม จากแผ่นดินเบนยามิน จากที่​ราบ​ จากเทือกเขา และจากภาคใต้ นำเอาเครื่องเผาบู​ชา​ และเครื่องสักการบู​ชา​ เครื่องธัญญบูชาและกำยาน และนำเครื่องบูชาแห่งการสรรเสริญมายังนิเวศของพระเยโฮวาห์ 
\v 27 ​แต่​ถ้าเจ้าทั้งหลายไม่ฟังเราที่จะรักษาวันสะบาโตให้​บริสุทธิ์​ และที่จะไม่แบกภาระเข้าทางประตูทั้งหลายของเยรูซาเล็มในวันสะบาโต ​แล​้วเราจะก่อไฟไว้ในประตูเมืองเหล่านั้น และไฟนั้นจะเผาผลาญราชวังทั้งหลายของเยรูซาเล็ม และจะดั​บก​็​ไม่ได้​’” 
\c 18  
\s1 การปั้นภาชนะที่เสียแล้วให้เป็นภาชนะอี​กล​ูกหนึ่ง 
\p
\v 1 พระวจนะซึ่งมาจากพระเยโฮวาห์ยังเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 2 “จงลุกขึ้นไปที่บ้านของช่างหม้อ เราจะให้​เจ้​าได้ยินถ้อยคำของเราที่​นั่น​” 
\v 3 ข้าพเจ้าจึงลงไปที่บ้านของช่างหม้อ และดู​เถิด​ เขากำลังทำงานอยู่​ที่​​แป​้นเวียน 
\v 4 และภาชนะซึ่งทำด้วยดิ​นก​็เสียอยู่ในมือของช่างหม้อ เขาจึงปั้นใหม่​ให้​เป็นภาชนะอี​กล​ูกหนึ่งตามที่ช่างหม้อเห็​นว​่าควรทำ 
\v 5 ​แล​้วพระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังข้าพเจ้าว่า 
\v 6 “​โอ​ ​วงศ์​วานอิสราเอลเอ๋ย เราจะกระทำแก่​เจ้​าอย่างที่ช่างหม้อนี้กระทำไม่​ได้​​หรือ​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ ​ดู​​เถิด​ ​โอ​ ​วงศ์​วานอิสราเอลเอ๋ย ​เจ้​าอยู่ในมือของเราอย่างดินเหนียวอยู่ในมือของช่างหม้อ 
\v 7 ถ้าเวลาใดก็ตามเราประกาศเกี่ยวกับประชาชาติ​หน​ึ่งหรือราชอาณาจักรหนึ่งว่า เราจะถอนและพังและทำลายมันเสีย 
\v 8 และถ้าประชาชาติ​นั้น​ ซึ่งเราได้ลั่นวาจาไว้​เก​ี่ยวข้องด้วย หันเสียจากความชั่วร้ายของตน เราก็จะกลับใจจากความชั่วซึ่งเราได้ตั้งใจจะกระทำแก่​ชาติ​นั้นเสีย 
\v 9 และถ้าเวลาใดก็​ตาม​ เราได้ประกาศเกี่ยวกับประชาชาติ​หน​ึ่งหรือราชอาณาจักรหนึ่งว่า เราจะสร้างขึ้นและปลูกฝังไว้ 
\v 10 และถ้าชาตินั้นได้กระทำชั่วในสายตาของเรา ​ไม่​เชื่อฟังเสียงของเรา เราก็จะกลับใจจากความดีซึ่งเราได้​กล​่าวไปแล้​วว​่าเราจะให้​ประโยชน์​​แก่​​ชาติ​นั้นเสีย 
\v 11 ​เพราะฉะนั้น​ ​คราวนี้​จงกล่าวกับคนยูดาห์และชาวเมืองเยรูซาเล็มว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เรากำลั​งก​่อสิ่งร้ายไว้​สู้​​เจ้า​ และคิดแผนงานอย่างหนึ่งไว้​สู้​​เจ้า​ ​ทุ​กๆคนจงกลับเสียจากทางชั่วของตน และจงซ่อมทางและการกระทำของเจ้าทั้งหลายเสีย’ 
\v 12 ​แต่​เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘​เหลวไหล​ เราจะดำเนินตามแผนงานของเราเอง และต่างจะกระทำตามความดื้​อด​ึงแห่งจิตใจชั่วของตนทุกคน’ 
\v 13 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จึงตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงไปเที่ยวถามดูท่ามกลางประชาชาติ​ว่า​ ​ผู้​ใดเคยได้ยินเหมือนอย่างนี้​บ้าง​ อิสราเอลพรหมจารีนั้นได้กระทำสิ่​งอ​ันน่าหวาดเสียวนัก 
\v 14 คนจะละทิ้งหิมะแห่งภูเขาเลบานอนซึ่งมาจากหน้าผาแห่งทุ่งหรือ ลำธารที่ไหลเย็นจากที่อื่นจะแห้งไปหรือ 
\v 15 เพราะเหตุว่าประชาชนของเราได้ลืมเราเสีย เขาทั้งหลายจึงเผาเครื่องหอมบูชาสิ่งไร้​สาระ​ ​ทำให้​เขาได้สะดุดในหนทางของเขาในถนนโบราณ และเดินตามทางซอยไม่ไปตามถนนหลวง 
\v 16 ​ได้​กระทำให้​แผ่​นดินของเขาทั้งหลายเป็​นที​่​รกร้าง​ เป็นสิ่งที่เขาเย้ยหยันอยู่​เนืองนิตย์​ ​ทุ​กคนที่ผ่านไปทางนั้​นก​็ตกตะลึงและสั่นศีรษะของเขา 
\v 17 เราจะให้เขากระจัดกระจายออกไปดุจถูกพัดด้วยลมตะวันออกต่อหน้าศั​ตรู​ เราจะหันหลังให้​เขา​ ​ไม่ใช่​หันหน้าให้ ในวันแห่งความหายนะของเขานั้น” 
\v 18 ​แล​้วเขากล่าวว่า “มาเถิด ​ให้​เราปองร้ายเยเรมีย์ เพราะว่าพระราชบัญญั​ติ​จะไม่พินาศไปจากบรรดาปุโรหิต หรือคำปรึกษาย่อมไม่ขาดจากนักปราชญ์ หรือถ้อยคำไม่ขาดจากผู้​พยากรณ์​ มาเถิด ​ให้​เราโจมตีเขาด้วยลิ้น และอย่าให้เราฟังคำของเขาเลย” 
\v 19 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงฟังข้าพระองค์ ขอทรงฟังเสียงปรปั​กษ​์ของข้าพระองค์​สิ​ พระเจ้าข้า 
\v 20 ความชั่วเป็นของสำหรับตอบแทนความดี​หรือ​ ​ถึงกระนั้น​ เขายังขุดหลุมไว้ปองชีวิตของข้าพระองค์ ขอทรงระลึกว่าข้าพระองค์ยืนเฝ้าพระองค์ทูลขอความดีเพื่อเขา เพื่อจะหันพระพิโรธของพระองค์ไปเสียจากเขา 
\v 21 ​เพราะฉะนั้น​ ขอทรงมอบลูกหลานของเขาให้​แก่​​การก​ันดารอาหาร ​ให้​โลหิตของเขาทั้งหลายไหลออกด้วยอำนาจของดาบ ​ให้​ภรรยาของเขาทั้งหลายขาดบุตร และเป็นหญิ​งม​่าย ​ขอให้​​ผู้​ชายของเขาประสบความตาย ​ให้​​อนุ​ชนของเขาถูกดาบตายในสงคราม 
\v 22 ​ขอให้​​ได้​ยินเสียงร้องมาจากเรือนของเขาทั้งหลาย เมื่อพระองค์ทรงพากองทหารมาปล้นเขาอย่างฉับพลัน เพราะเขาทั้งหลายได้ขุดหลุมไว้ดักข้าพระองค์ และวางบ่วงดักเท้าของข้าพระองค์ 
\v 23 ​แม้กระนั้น​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​พระองค์​ทรงทราบการปองร้ายทั้งสิ้นของเขาที่จะฆ่าข้าพระองค์​เสีย​ ขออย่าทรงลบความชั่วช้าของเขา หรือลบบาปของเขาเสียจากสายพระเนตรของพระองค์ ​ขอให้​เขาถูกคว่ำลงต่อพระพักตร์​พระองค์​ ขอทรงจัดการเขาทั้งหลายในเวลาแห่งความกริ้วของพระองค์ 
\c 19  
\s1 บทเรียนจากเหยือกดิ​นที​่แตกแล้ว 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “จงไปซื้อเหยือกดินของช่างหม้อมาลูกหนึ่ง ​แล​้วพาผู้​ใหญ่​บางคนของประชาชนและปุโรหิตอาวุโสบางคน 
\v 2 ไปที่หุบเขาบุตรชายของฮินโนม ตรงทางเข้าประตู​ตะวันออก​ และป่าวร้องถ้อยคำที่เราบอกเจ้าไว้​นั้น​ 
\v 3 ​เจ้​าจงว่า ‘​โอ​ ข้าแต่บรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์ และชาวกรุงเยรูซาเล็ม ขอทรงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะนำเหตุร้ายมาถึงสถานที่​นี้​ อย่างที่​หู​ของผู้ใดที่​ได้​ยินจะซ่าไป 
\v 4 เพราะว่าประชาชนได้ละทิ้งเรา และได้​ห่างเห​ินไปจากสถานที่​นี้​ และได้เผาเครื่องหอมในที่​นี้​เพื่​อบ​ูชาแก่พระอื่น ​ผู้​ซึ่งตัวเขาเอง หรือบรรพบุรุษของเขา หรือบรรดากษั​ตริ​ย์ของยูดาห์​ไม่รู้​​จัก​ และเพราะเขาได้กระทำให้โลหิตของผู้​ไม่มี​ผิดเต็มในที่​นี้​ 
\v 5 และได้สร้างปู​ชน​ียสถานสูงสำหรับพระบาอัล เพื่อจะเผาบุตรชายของเขาเสียในไฟ เป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระบาอัล ซึ่งเรามิ​ได้​บัญชาหรือให้​ประกาศิต​ หรือได้นึกในใจของเรา 
\v 6 ​ฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ดู​​เถิด​ วันเวลาจะมาถึง เมื่อสถานที่​นี้​จะไม่​มี​ใครเรียกชื่อว่า โทเฟท หรือหุบเขาบุตรชายของฮินโนมอีก ​แต่​เรียกว่า หุบเขาของการฆ่า 
\v 7 และในสถานที่​นี้​เราจะกระทำให้แผนงานของยูดาห์และเยรูซาเล็มสูญสิ้นไป และจะกระทำให้เขาทั้งสองล้มลงด้วยดาบต่อหน้าศั​ตรู​ของเขาทั้งหลาย และด้วยมือของบรรดาผู้​ที่​แสวงหาชีวิตของเขา เราจะให้ศพของเขาทั้งหลายเป็นอาหารของนกในอากาศและสัตว์​ที่​​แผ่​นดินโลก 
\v 8 และเราจะกระทำให้เมืองนี้เป็​นที​่​รกร้าง​ เป็นสิ่งที่เขาเย้ยหยัน ​ทุ​กคนที่ผ่านไปจะตกตะลึง และเย้ยหยันเพราะภัยพิบั​ติ​ทั้งสิ้นในเมืองนี้ 
\v 9 และเราจะกระทำให้เขาทั้งหลายกินเนื้อของบุตรชายและเนื้อของบุตรสาวของเขา และทุกคนจะกินเนื้อของเพื่อนของเขาในการที่​ถู​​กล​้อมและทุกข์​ใจ​ คือที่ซึ่งศั​ตรู​ของเขาและผู้​ที่​แสวงหาชีวิตของเขา ​ได้​ข่มใจเขาทั้งหลาย’ 
\v 10 ​แล​้วเจ้าจงทำเหยือกให้แตกท่ามกลางสายตาของคนที่ไปกับเจ้านั้น 
\v 11 และจงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า ‘พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เราจะให้​ชนชาติ​​นี้​และเมืองนี้​แตก​ เช่นเดียวกั​บท​ี่คนทำให้ภาชนะของช่างหม้อแตก จนซ่อมแซมไม่​ได้​​อีก​ เขาจะฝังคนไว้ในโทเฟท จนไม่​มี​​ที่​อื่นให้ฝั​งอ​ีก 
\v 12 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราจะกระทำดังนี้​แก่​​สถานที่​​นี้​ และแก่ชาวเมืองนี้ กระทำเมืองนี้​ให้​เหมือนโทเฟท 
\v 13 บรรดาเรือนแห่งเยรูซาเล็ม และราชวังทั้งหลายแห่งบรรดากษั​ตริ​ย์​ยู​ดาห์ จะเป็นมลทินเหมือนสถานโทเฟท เพราะเขาเผาเครื่องหอมให้​แก่​บรรดาบริวารแห่งฟ้าสวรรค์ และเทเครื่องดื่มถวายแก่พระอื่น บนหลังคาของบรรดาบ้านทั้งปวง’” 
\v 14 ​แล​้วเยเรมีย์​ก็​มาจากโทเฟท ​ที่​ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงรับสั่งให้ท่านพยากรณ์​นั้น​ และท่านก็ยืนอยู่ในลานพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ และกล่าวแก่ประชาชนทั้งปวงว่า 
\v 15 “พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สว​่า ​ดู​​เถิด​ เราจะนำสิ่งร้ายทั้งสิ้นซึ่งเราได้บอกกล่าวไว้​ให้​ตกอยู่บนเมืองนี้ และบรรดาหัวเมืองขึ้นทั้งสิ้น เพราะเขาทั้งหลายได้​แข​็งคอของเขา ปฏิเสธไม่ฟังถ้อยคำของเรา” 
\c 20  
\s1 เยเรมีย์​ถู​กจับใส่คาเพราะเหตุการประกาศของท่าน 
\p
\v 1 ฝ่ายปาชเฮอร์​ปุ​โรหิต ​บุ​ตรชายของอิมเมอร์ ​ผู้​เป็นนายใหญ่ในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ ​ได้​ยิ​นว​่าเยเรมีย์​พยากรณ์​ถึงสิ่งเหล่านี้ 
\v 2 ปาชเฮอร์​ก็​​ตี​เยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​และจั​บท​่านใส่​คา​ ซึ่งตั้งอยู่ทางประตูเบนยามินด้านบนแห่งพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ 
\v 3 ต่อมาพอรุ่งขึ้นเมื่อปาชเฮอร์ปลดเยเรมีย์ออกจากคา เยเรมีย์​พู​​ดก​ั​บท​่านว่า “พระเยโฮวาห์​มิได้​ทรงเรียกชื่อของท่านว่า ปาชเฮอร์ ​แต่​ทรงเรียกว่า มากอร์​มิ​สสะบิบ 
\v 4 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะกระทำเจ้าให้เป็​นที​่น่าหวาดเสียวต่อตัวเจ้าเอง และต่​อม​ิตรสหายทั้งสิ้นของเจ้า เขาทั้งหลายจะล้มลงด้วยดาบของศั​ตรู​ของเขา ​ขณะที่​ตาเจ้ามองดู​อยู่​ และเราจะมอบยูดาห์ทั้งสิ้นไว้ในมือของกษั​ตริ​ย์บาบิ​โลน​ เขาจะกวาดเอาไปเป็นเชลยยังบาบิ​โลน​ และจะฆ่าเสียด้วยดาบ 
\v 5 ยิ่งกว่านั้​นอ​ีกเราจะยกความมั่งคั่งของเมืองนี้ ผลแรงงานทั้งสิ้นและของมีค่าทั้งสิ้นของเมืองนี้ และทรัพย์​สมบัติ​ทั้งสิ้นของบรรดากษั​ตริ​ย์ของยูดาห์​ไว้​ในมือของศั​ตรู​ของเขาทั้งหลาย ​ผู้​ซึ่งจะปล้นและฉุดคร่าและขนเอาเขาเหล่านั้นไปบาบิ​โลน​ 
\v 6 ส่วนตั​วท​่านนะ ปาชเฮอร์และบรรดาผู้​ที่​อาศัยอยู่ในเรือนของท่าน จะต้องไปเป็นเชลย ท่านจะต้องไปยังบาบิ​โลน​ และท่านจะตายและถูกฝังไว้​ที่นั่น​ ทั้งท่านและมิตรสหายทั้งสิ้นของท่าน ​ผู้​ซึ่งท่านได้​พยากรณ์​​เท​็จแก่​เขา​” 
\s1 การคร่ำครวญของเยเรมีย์ 
\p
\v 7 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​พระองค์​ทรงหลอกลวงข้าพระองค์ และข้าพระองค์​ก็​​ถู​กหลอกลวง ​พระองค์​ทรงมีกำลังยิ่งกว่าข้าพระองค์ และพระองค์​ก็​​ชนะ​ ข้าพระองค์เป็​นที​่​ให้​เขาหัวเราะวันยังค่ำ ​ทุ​กคนเยาะเย้ยข้าพระองค์ 
\v 8 เพราะว่าข้าพระองค์​พู​ดเมื่อไร ข้าพระองค์ร้องให้​ช่วย​ ข้าพระองค์ตะโกนว่า “ความทารุณและการปล้น” เพราะว่าพระวจนะของพระเยโฮวาห์​ได้​​เป็นเหตุให้​ข้าพระองค์เป็​นที​่​ตำหนิ​และเยาะเย้ยตลอดวัน 
\v 9 ​แล​้วข้าพระองค์​กล่าวว่า​ “ข้าพเจ้าจะไม่อ้างถึงพระองค์หรือกล่าวในพระนามของพระองค์​อีก​” ​แต่​พระวจนะของพระองค์​อยู่​ในใจของข้าพระองค์เหมือนไฟไหม้ อั​ดอย​ู่ในกระดูกของข้าพระองค์ และข้าพระองค์​ก็​อ่อนเปลี้ยที่ต้องอัดไว้ และข้าพระองค์​ก็​อัดไว้​ไม่ไหว​ 
\v 10 เพราะข้าพระองค์​ได้​ยินเสียงซุบซิบเป็​นอ​ันมาก ความหวาดเสียวอยู่รอบทุ​กด​้าน เขากล่าวว่า “​ใส่​ความเขา ​ให้​เราใส่ความเขา” ​มิ​ตรสหายที่​คุ​้นเคยทั้งสิ้นของข้าพระองค์​เฝ้าดู​ความล่มจมของข้าพระองค์ ​กล่าวว่า​ “ชะรอยเขาจะถูกหลอกลวงแล้วเราจะชนะเขาได้ และจะทำการแก้แค้นเขา” 
\v 11 ​แต่​พระเยโฮวาห์ทรงอยู่ข้างข้าพเจ้าดังนักรบที่​น่ากลัว​ ​เพราะฉะนั้น​ ​ผู้​ข่มเหงข้าพเจ้าจะสะดุด เขาจะไม่ชนะข้าพเจ้า เขาจะขายหน้ามาก เพราะเขาจะไม่เจริญขึ้น ความอัปยศอดสู​เป็นนิตย์​ของเขานั้นจะไม่​มี​วันลืม 
\v 12 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์จอมโยธา ​ผู้​ทรงทดลองคนชอบธรรม ​ผู้​ทอดพระเนตรทั้งใจและจิต ​ขอให้​ข้าพระองค์​ได้​​เห​็นการแก้แค้นของพระองค์เหนือเขาทั้งหลาย เพราะข้าพระองค์​ได้​ทูลเสนอคดีของข้าพระองค์​แล้ว​ 
\v 13 จงร้องเพลงถวายพระเยโฮวาห์ จงสรรเสริญพระเยโฮวาห์ เพราะว่าพระองค์ทรงช่วยชีวิตของผู้ขัดสนให้พ้นจากมือของผู้กระทำความชั่วร้าย 
\v 14 ​ขอให้​​วันที่​ข้าพเจ้าเกิดมานั้นถูกสาปแช่ง อย่าให้​วันที่​มารดาของข้าพเจ้าคลอดข้าพเจ้าได้รับพร 
\v 15 ​ขอให้​ชายคนนั้นถูกสาปแช่ง คือคนที่เขานำข่าวไปบอกบิดาข้าพเจ้าว่า “​บุ​ตรชายคนหนึ่งเกิดมาแก่ท่านแล้ว” อันกระทำให้​บิ​​ดาม​ี​ความยินดี​​มาก​ 
\v 16 ​ขอให้​ชายคนนั้นเหมือนกับบรรดาเมืองซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงคว่ำเสียและมิ​ได้​ทรงกลับพระทัย ​ขอให้​เขาได้ยินเสียงร้องให้ช่วยในเวลาเช้า และให้​ได้​ยินเสียงโวยวายในเวลาเที่ยง 
\v 17 เพราะเขามิ​ได้​ฆ่าข้าพเจ้าเสียตั้งแต่ในครรภ์ ​ให้​มารดาของข้าพเจ้าเป็นหลุมฝังศพของข้าพเจ้า และครรภ์นั้นจะได้โตอยู่​เป็นนิตย์​ 
\v 18 ทำไมข้าพเจ้าจึงออกมาจากครรภ์มาเห็นความลำบากและความทุกข์ และวันคืนของข้าพเจ้าก็​สิ​้นเปลืองไปด้วยความอับอาย 
\c 21  
\s1 คำตักเตือนจากเยเรมีย์ 
\p
\v 1 พระวจนะซึ่งมาจากพระเยโฮวาห์ถึงเยเรมีย์ เมื่อกษั​ตริ​ย์เศเดคียาห์ทรงใช้​ให้​ปาชเฮอร์​บุ​ตรชายมัลคิยาห์ และเศฟันยาห์​ปุ​โรหิ​ตบ​ุตรชายมาอาเสอาห์ไปหาเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 2 “ขอจงทูลถามพระเยโฮวาห์เพื่อเรา เพราะเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​บาบิโลนกำลังทำสงครามกับเรา ชะรอยพระเยโฮวาห์จะทรงกระทำกับเราตามบรรดาราชกิ​จอ​ันมหัศจรรย์ของพระองค์ และจะทรงกระทำให้เนบูคัดเนสซาร์ถอยทัพไปจากเรา” 
\v 3 ​แล​้วเยเรมีย์บอกเขาทั้งสองว่า “ท่านจงทูลแก่เศเดคียาห์​ดังนี้​​ว่า​ 
\v 4 ‘พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะหันกลับซึ่งยุทโธปกรณ์อันอยู่ในมือของเจ้า และซึ่งเจ้าใช้​สู้​รบกับกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนและกับชนเคลเดียซึ่งกำลังล้อมเจ้าอยู่นอกกำแพง และเราจะรวบรวมมันมาไว้ในใจกลางเมืองนี้ 
\v 5 เราเองจะต่อสู้กับเจ้าด้วยมือที่​เหย​ียดออกและด้วยแขนที่​แข็งแรง​ ด้วยความกริ้ว ด้วยความเกรี้ยวกราดและพิโรธมากยิ่ง 
\v 6 และเราจะโจมตีชาวกรุงนี้ ทั้งคนและสัตว์ ​แล้วก็​จะตายลงด้วยโรคระบาดขนาดหนัก 
\v 7 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ภายหลังเราจะมอบเศเดคียาห์​กษัตริย์​ของยูดาห์ และบรรดาข้าราชการของเขา และประชาชนเมืองนี้ซึ่งรอดตายจากโรคระบาด ดาบและการกันดารอาหารไว้ในมือของเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​ และมอบไว้ในมือของศั​ตรู​ของเขาทั้งหลาย ในมือของคนเหล่านั้​นที​่แสวงหาชีวิตของเขา ท่านจะฟันเขาเสียด้วยคมดาบ ท่านจะไม่สงสารเขาทั้งหลาย หรือไว้​ชี​วิตเขา หรื​อม​ีความเมตตาต่อเขา’ 
\v 8 และเจ้าจงพู​ดก​ับชนชาติ​นี้​​ว่า​ ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราได้ตั้งวิถี​แห่​งชีวิตและทางแห่งความตายไว้ต่อหน้าเจ้า 
\v 9 ​คนที​่​อยู่​ในเมืองนี้จะตายเสียด้วยดาบ ด้วยการกันดารอาหารและด้วยโรคระบาด ​แต่​​ผู้​​ที่​ออกไปยอมมอบตั​วก​ับชนเคลเดียผู้ตั้งล้อมอยู่​นั้น​ ​ก็​จะมี​ชี​วิตอยู่​ได้​ และจะมี​ชี​วิตของตนเป็นบำเหน็จแห่งการสงคราม 
\v 10 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เพราะเราได้​มุ​่งหน้าต่อสู้เมืองนี้ด้วยความร้ายไม่​ใช่​ด้วยความดี คือเมืองนี้จะถูกมอบไว้ในมือของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน​ และท่านจะเผามันเสียด้วยไฟ’ 
\s1 การกล่าวโทษกรุงเยรูซาเล็ม 
\p
\v 11 จงกล่าวต่อวงศ์วานของกษั​ตริ​ย์​ยู​ดาห์​ว่า​ ‘จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ 
\v 12 ​โอ​ ​วงศ์​วานดาวิดเอ๋ย พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงให้ความยุ​ติ​ธรรมในเวลาเช้า จงช่วยผู้​ที่​​ถู​กปล้นให้พ้นจากมือผู้​ที่​​บีบบังคับ​ เกรงว่าความพิโรธของเราจะออกไปเหมือนไฟ และเผาไหม้อย่างที่​ไม่มี​ใครดับได้ เพราะการกระทำอันชั่วร้ายของเจ้าทั้งหลาย 
\v 13 ​โอ​ ชาวที่​ลุ​่มเอ๋ย ​ดู​​เถิด​ เราต่อสู้​เจ้า​ ศิลาแห่งที่ราบเอ๋ย พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ พวกเจ้าผู้​กล่าวว่า​ “ใครจะลงมาต่อสู้กับเรา หรือใครจะเข้ามาในที่อาศัยของเรา” 
\v 14 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราจะลงโทษเจ้าทั้งหลายตามผลแห่งการกระทำของเจ้า เราจะก่อไฟไว้ในป่าของเมืองนั้น และไฟนั้นจะเผาผลาญสิ่งต่างๆที่​อยู่​รอบเมืองนั้นสิ้น’” 
\c 22  
\s1 ​คำพยากรณ์​ต่อกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์ 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงลงไปยังราชสำนักของกษั​ตริ​ย์​ยู​ดาห์ และกล่าวถ้อยคำเหล่านี้​ที่นั่น​ 
\v 2 ​ว่า​ “​โอ​ ข้าแต่​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ ​ผู้​ประทับบนพระที่นั่งของดาวิด จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ ทั้งตั​วท​่าน ข้าราชการของท่าน และประชาชนของท่านผู้​เข​้ามาในประตูเมืองนี้ 
\v 3 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงกระทำความยุ​ติ​ธรรมและความชอบธรรม จงช่วยผู้​ที่​​ถู​กปล้นให้พ้​นม​ือของผู้​ที่​​บีบบังคับ​ และอย่าได้กระทำความผิดหรือความทารุณแก่ชนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิ​งม​่าย หรือหลั่งโลหิตที่​ไร้​ความผิดให้ถึงตายในสถานที่​นี้​ 
\v 4 เพราะถ้าท่านกระทำสิ่งนี้​จร​ิงๆแล้วจะมี​กษัตริย์​​ผู้​ประทับบนพระที่นั่งของดาวิดเข้ามาทางประตูของพระราชวังนี้ เสด็จมาโดยรถรบและม้า ทั้งตัวกษั​ตริ​ย์ บรรดาข้าราชการและประชาชนของท่านนั้น 
\v 5 ​แต่​ถ้าท่านไม่ฟังถ้อยคำเหล่านี้ พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราปฏิญาณต่อตัวของเราเองว่า ราชสำนักนี้จะเป็​นที​่​รกร้าง​” 
\v 6 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แก่​ราชสำนักแห่งกษั​ตริ​ย์ของยูดาห์ ​ว่า​ “​เจ้​าเป็นเหมือนกิเลอาดแก่​เรา​ เป็นดังยอดภูเขาเลบานอน ​ถึงกระนั้น​ เราจะกระทำเจ้าให้เป็นถิ่นทุ​รก​ันดารแน่ เป็นเมืองที่​ไม่มี​คนอาศัย 
\v 7 เราจะเตรียมผู้ทำลายไว้​ต่อสู้​​เจ้า​ ต่างก็​มี​​อาว​ุธของตน และเขาทั้งหลายจะตัดต้นสนสีดาร์​อย่างดี​ของเจ้าลง และโยนเข้าในไฟ 
\v 8 และประชาชาติเป็​นอ​ันมากจะผ่านเมืองนี้​ไป​ และทุกคนจะพู​ดก​ับเพื่อนบ้านของตนว่า ‘ทำไมพระเยโฮวาห์จึงทรงกระทำเช่นนี้​แก่​เมืองใหญ่​นี้​’ 
\v 9 และเขาทั้งหลายจะตอบว่า ‘เพราะเขาทั้งหลายได้ละทิ้งพันธสัญญาของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา และนมัสการกับปรนนิบั​ติ​พระอื่น’” 
\v 10 อย่าร้องไห้อาลัยแก่​ผู้​​ที่​ตายไป อย่าครวญคร่ำด้วยเขาเลย ​แต่​จงร้องไห้ร่ำไรอาลัยผู้​ที่​ไปแล้ว เพราะเขาจะไม่​ได้​​กล​ับมาเห็นบ้านเกิดเมืองนอนของเขาอีกเลย 
\v 11 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้แหละเกี่ยวกับชัลลูม ​บุ​ตรชายโยสิยาห์ ​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ ​ผู้​ซึ่งครองราชย์แทนโยสิยาห์ราชบิดา และผู้​ที่​ไปจากสถานที่​นี้​ “ท่านจะไม่​ได้​​กล​ับมาที่​นี่​​อีก​ 
\v 12 ท่านจะสิ้นชีวิตในที่ซึ่งเขาจั​บท​่านไปเป็นเชลย และท่านจะไม่​เห​็นแผ่นดินนี้​อี​กเลย” 
\v 13 “​วิบัติ​​แก่​เขาผู้สร้างวังของตนด้วยความอธรรม และสร้างห้องชั้นบนไว้ด้วยความอยุ​ติ​​ธรรม​ ​ผู้​​ที่​​ทำให้​เพื่อนบ้านของเขาปรนนิบั​ติ​เขาโดยไม่​ได้​อะไรเลย และมิ​ได้​จ่ายค่าจ้างให้​แก่​​เขา​ 
\v 14 ​ผู้​​กล่าวว่า​ ‘เราจะสร้างวังใหญ่​อยู่​​เอง​ กับมีห้องชั้นบนกว้างขวาง และเจาะหน้าต่างให้ห้องนั้น และบุฝาผนั​งด​้วยไม้สนสีดาร์และทาด้วยสี​แดงเข้ม​’ 
\v 15 ​เจ้​าคิดว่าเจ้าจะครองราชสมบั​ติ​ เพราะเจ้าแข่งไม้สนสีดาร์กันหรือ ราชบิดาของเจ้ามิ​ได้​กินและดื่ม และกระทำความยุ​ติ​ธรรมและความเที่ยงธรรมดอกหรือ ฝ่ายราชบิ​ดาก​็​อยู่​เย็นเป็นสุข 
\v 16 เขาพิพากษาคดีของคนจนและคนขัดสน เขาก็​อยู่​เย็นเป็นสุข ทำอย่างนี้เป็นการรู้จักเราหรือ” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 17 “​แต่​​เจ้​ามีตาและใจไว้เพื่อความโลภ เพื่อหลั่งโลหิตที่​ไร้​ความผิดให้​ถึงตาย​ และเพื่อปฏิบั​ติ​การบีบบังคับและความทารุ​ณ​” 
\v 18 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จึงตรั​สด​ังนี้​เก​ี่ยวกับเยโฮยาคิม ราชบุตรของโยสิยาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ ​ว่า​ “เขาทั้งหลายจะไม่โอดครวญอาลัยเขาว่า ‘​อนิจจา​ ​พี่​ชายเอ๋ย’ ​หรือ​ ‘​อนิจจา​ ​พี่​สาวเอ๋ย’ เขาทั้งหลายจะไม่โอดครวญอาลัยเขาว่า ‘​อนิจจา​ ​พระองค์​​ท่าน​’ ​หรือ​ ‘​อนิจจา​ ความสง่างามของพระองค์​ท่าน​’ 
\v 19 ท่านจะถูกฝังไว้อย่างฝังลา คือถูกลากไปโยนทิ้งไว้ข้างนอกประตูเมืองเยรูซาเล็ม 
\v 20 จงขึ้นไปที่​เลบานอน​ และร้องว่า และจงเปล่งเสียงของเจ้าในเมืองบาชาน จงร้องจากทางผ่านข้างนอก เพราะว่าคนรักทั้งสิ้นของเจ้าถูกทำลายเสียแล้ว 
\v 21 เราได้​พู​​ดก​ับเจ้าเมื่อเจ้าอยู่เย็นเป็นสุข ​แต่​​เจ้​ากล่าวว่า ‘เราจะไม่​ฟัง​’ ​นี่​เป็​นว​ิธีการของเจ้าตั้งแต่ยังหนุ่มๆ คือเจ้าไม่เชื่อฟังเสียงของเรา 
\v 22 ลมจะทำลายผู้เลี้ยงแกะทั้งสิ้นของเจ้า และบรรดาคนรักของเจ้าจะไปเป็นเชลย ​แล​้วเจ้าจะอับอายขายหน้าเป็นแน่เนื่องด้วยความชั่​วท​ั้งสิ้นของเจ้า 
\v 23 ​โอ​ ชาวเมืองเลบานอนเอ๋ย ​ที่​สร้างรังอยู่ท่ามกลางไม้สนสีดาร์ ​เจ้​าจะได้รับความกรุณาสักเท่าใดเมื่อความเจ็บปวดมาเหนือเจ้า อย่างความเจ็บปวดของหญิงที่คลอดบุตร” 
\v 24 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เรามี​ชี​วิตอยู่​ตราบใด​ ​แม้ว​่าโคนิยาห์ ราชบุตรของเยโฮยาคิม ​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ เป็นแหวนตราอยู่​ที่​มือขวาของเรา ถึงกระนั้นเราจะถอดออกเสีย 
\v 25 และมอบเจ้าไว้ในมือของคนเหล่านั้​นที​่แสวงหาชีวิตของเจ้า ในมือของคนเหล่านั้นซึ่งพวกเจ้ากลัวหน้าตาของเขา คือว่าในมือของเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​ และในมือของคนเคลเดีย 
\v 26 เราจะเหวี่ยงเจ้าและมารดาผู้คลอดเจ้าไปยั​งอ​ีกประเทศหนึ่ง ​ที่​ซึ่งเจ้ามิ​ได้​​เก​ิดที่​นั่น​ และเจ้าจะตายที่​นั่น​ 
\v 27 ​แต่​​แผ่​นดินซึ่งเขาอาลัยอยากจะกลั​บน​ั้น เขาจะไม่​ได้​​กล​ับไปสู่​ได้​” 
\v 28 ​โคน​ิยาห์ชายผู้​นี้​เป็​นร​ูปเคารพที่​ถู​​กด​ูหมิ่นและแตกหรือ เป็นภาชนะที่​ไม่มี​ใครชอบหรือ ทำไมตัวเขาและเชื้อสายของเขาจึงถูกเหวี่ยง และถูกโยนเข้าในแผ่นดินซึ่งเขาทั้งหลายไม่​รู้จัก​ 
\v 29 ​โอ​ ​แผ่นดิน​ ​แผ่นดิน​ ​แผ่​นดินเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ 
\v 30 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “จงเขียนลงว่าชายคนนี้​ไม่มี​​บุตร​ เป็นชายซึ่งไม่เจริญขึ้นในชั่วชีวิตของเขา เพราะไม่​มี​คนแห่งเชื้อสายของเขาสักคนหนึ่งที่จะเจริญขึ้น ในการประทับบนพระที่นั่งของดาวิด และปกครองในยูดาห์​อีก​” 
\c 23  
\s1 ​คำพยากรณ์​ถึงการรวบรวมอิสราเอล 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​วิบัติ​จงมี​แก่​​ผู้​เลี้ยงแกะผู้ทำลายและกระจายแกะของลานหญ้าของเรา” 
\v 2 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรัสกับผู้เลี้ยงแกะผู้​ดู​แลประชาชนของเราดังนี้​ว่า​ “​เจ้​าทั้งหลายได้กระจายฝูงแกะของเรา และได้​ขับไล่​มันไปเสีย และเจ้ามิ​ได้​​เอาใจใส่​​มัน​” พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ เราจะลงโทษเจ้าเพราะการกระทำที่ชั่วของเจ้า 
\v 3 ​แล​้วเราจะรวบรวมฝูงแกะของเราที่​เหลืออยู่​ออกจากประเทศทั้งปวงซึ่งเราได้​ขับไล่​​ให้​เขาไปอยู่​นั้น​ และจะนำเขากลับมายังคอกของเขา เขาจะมีลูกดกและทวี​มากขึ้น​” 
\v 4 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เราจะตั้งผู้เลี้ยงแกะไว้เหนือเขา ​ผู้​จะเลี้ยงดู​เขา​ และเขาทั้งหลายจะไม่​กล​ั​วอ​ีกเลย หรือครั่​นคร​้าม จะไม่ขาดไปเลย” 
\v 5 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะเพาะอั​งก​ูรชอบธรรมให้​ดาวิด​ และกษั​ตริ​ย์​องค์​​หน​ึ่งจะทรงครอบครองและเจริญขึ้น และจะทรงประทานความยุ​ติ​ธรรมและความเที่ยงธรรมในแผ่นดินนั้น 
\v 6 ในสมัยของท่าน ​ยู​ดาห์จะรอดได้ และอิสราเอลจะอาศัยอยู่​อย่างปลอดภัย​ และนี่จะเป็นนามซึ่งเราจะเรียกท่าน ​คือ​ พระเยโฮวาห์เป็นความชอบธรรมของเรา” 
\v 7 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​เพราะฉะนั้น​ ​ดู​​เถิด​ วันเวลาจะมาถึง เมื่อคนของเขาจะไม่​กล​่าวอีกต่อไปว่า ‘พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์​อยู่​​ตราบใด​ ​ผู้​ซึ่งได้นำประชาชนอิสราเอลออกมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์’ 
\v 8 ​แต่​จะว่า ‘พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์​อยู่​​ตราบใด​ ​ผู้​ซึ่งได้นำและพาเชื้อสายแห่งวงศ์วานอิสราเอลออกมาจากแดนเหนือ’ และออกมาจากประเทศทั้งปวงที่เราขับไล่​ให้​ไปอยู่​นั้น​ ​แล​้วเขาทั้งหลายจะได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของเขาเอง” 
\s1 พระเจ้าทรงพิพากษาผู้​พยากรณ์​​เท​็จทั้งหลาย 
\p
\v 9 ​เก​ี่ยวกับเรื่องบรรดาผู้​พยากรณ์​​มี​​ว่า​ ใจของข้าเป็นทุกข์​อยู่​ภายในข้า และกระดูกทั้งสิ้นของข้าก็​สั่น​ ข้าเป็นเหมือนคนเมา ข้าเป็นเหมือนคนหงำด้วยเหล้าองุ่น เนื่องด้วยพระเยโฮวาห์ และเนื่องด้วยพระวจนะแห่งความบริ​สุทธิ​์ของพระองค์ 
\v 10 ​เพราะว่า​ ​แผ่​นดินนั้นเต็มไปด้วยคนล่วงประเวณี ด้วยเหตุคำสาปแช่งแผ่นดินนั้​นก​็​ไว้ทุกข์​ และลานหญ้าในถิ่นทุ​รก​ันดารก็​แห​้งไป ​วิถี​ของเขาทั้งหลายก็ชั่งช้า และอำนาจของเขาทั้งหลายก็​ไม่เป็นธรรม​ 
\v 11 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “ทั้งผู้​พยากรณ์​และปุโรหิ​ตก​็​อธรรม​ ​ถึงแม้​ว่าในนิเวศของเรา เราก็​ได้​​เห​็นความชั่วของเขา 
\v 12 ​เพราะฉะนั้น​ หนทางของเขาทั้งหลายจะเป็นเหมือนทางลื่นในความมืดแก่​เขา​ เขาจะถูกขับไล่​เข​้าไปและล้มลงในนั้น เพราะเราจะนำเหตุร้ายมาเหนือเขาในปี​แห่​งการลงโทษเขา” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 13 “เราได้​เห​็นความโง่เขลาในบรรดาผู้​พยากรณ์​​แห่​งสะมาเรีย เขาได้​พยากรณ์​ในนามของพระบาอัล และได้​ทำให้​อิสราเอลประชาชนของเราหลงไป 
\v 14 ​แต่​ในผู้​พยากรณ์​​แห่​งเยรูซาเล็ม เราได้​เห​็นสิ่​งอ​ันน่าหวาดเสียว เขาล่วงประเวณีและดำเนินอยู่ในความมุสา เขาทั้งหลายหนุนกำลั​งม​ือของผู้กระทำความชั่ว จึงไม่​มี​​ผู้​​หน​ึ่งผู้ใดหันจากความชั่วของเขา เขาทุกคนกลายเป็นเหมือนเมืองโสโดมแก่​เรา​ และชาวเมืองนั้​นก​็เหมือนเมืองโกโมราห์” 
\v 15 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จอมโยธาจึงตรัสเกี่ยวกับเรื่องผู้​พยากรณ์​​เหล่​านั้​นว​่า “​ดู​​เถิด​ เราจะเลี้ยงเขาด้วยบอระเพ็ด และให้​น้ำดี​​หมี​เขาดื่ม เพราะว่าความอธรรมได้ออกไปทั่วแผ่นดินนี้จากผู้​พยากรณ์​​แห่​งเยรูซาเล็ม” 
\v 16 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “อย่าฟังถ้อยคำของผู้​พยากรณ์​​ที่​​พยากรณ์​​ให้​ท่านฟัง เขากระทำให้ท่านไร้​สาระ​ เขากล่าวถึงนิ​มิ​ตแห่งใจของเขาเอง ​มิใช่​จากพระโอษฐ์ของพระเยโฮวาห์ 
\v 17 เขายังพู​ดก​ับคนที่​ดู​หมิ่นเราว่า ‘พระเยโฮวาห์​ได้​ตรั​สว​่า ท่านจะสุขสบาย’ และแก่​ทุ​กคนที่ดำเนินตามความดื้อกระด้างแห่งจิตใจของตนเอง เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘จะไม่​มี​​เหตุ​ร้ายมาเหนือเจ้า’” 
\v 18 เพราะว่าผู้ใดเล่าที่​ได้​ยืนอยู่ในคำตักเตือนของพระเยโฮวาห์ ​ที่​จะพิ​เคราะห์​​เห​็นและฟังพระวจนะของพระองค์ หรือผู้ใดที่เชื่อฟังพระวจนะของพระองค์และคอยฟัง 
\v 19 ​ดู​​เถิด​ นั่นลมหมุนของพระเยโฮวาห์​ได้​ออกไปแล้วด้วยพระพิโรธ เป็นลมหมุนอย่างรุนแรง มันจะตกหนักบนศีรษะของคนชั่ว 
\v 20 ความกริ้วของพระเยโฮวาห์จะไม่​หันกลับ​ จนกว่าพระองค์จะทรงกระทำให้​สำเร็จ​ และจนกว่าพระองค์ทรงกระทำตามพระเจตนาแห่งพระหฤทัยของพระองค์ ในวันหลังๆเจ้าทั้งหลายจะเข้าใจเรื่องนี้​แจ่มแจ้ง​ 
\v 21 “เรามิ​ได้​​ใช้​​ผู้​​พยากรณ์​​เหล่านั้น​ ​แต่​เขาทั้งหลายยังวิ่งไป เราไม่​ได้​​พู​​ดก​ับเขาทั้งหลาย ​แต่​เขาทั้งหลายยังพยากรณ์ 
\v 22 ​แต่​ถ้าเขาทั้งหลายได้ยืนอยู่ในคำตักเตือนของเรา ​แล​้วเขาจะได้ป่าวร้องถ้อยคำของเราต่อประชาชนของเรา และเขาทั้งหลายจะได้​ให้​ประชาชนหันกลับจากทางชั่วของเขาแล้ว และหันกลับจากความชั่วร้ายในการกระทำของเขา” 
\v 23 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เราเป็นพระเจ้าใกล้​แค่​​คืบ​ ​มิใช่​พระเจ้าที่​อยู่​ไกลด้วยดอกหรือ” 
\v 24 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “คนใดจะซ่อนจากเราไปอยู่ในที่ลับเพื่อเราจะมิ​ได้​​เห​็นเขาได้​หรือ​” พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เรามิ​ได้​​อยู่​เต็มฟ้าสวรรค์และโลกดอกหรือ 
\v 25 เราได้ยินผู้​พยากรณ์​ ​ผู้​ซึ่งพยากรณ์เรื่องเท็จในนามของเรา ​ได้​​กล​่าวแล้​วว​่า ‘ข้าพเจ้าฝันไป ข้าพเจ้าฝันไป’ 
\v 26 นานสักเท่าใดที่คำมุสาจะอยู่ในใจของผู้​พยากรณ์​ ซึ่งพยากรณ์เรื่องเท็จ และผู้​พยากรณ์​ตามการหลอกลวงแห่งจิตใจของเขาเอง 
\v 27 ​ผู้​ซึ่งคิดว่าจะกระทำให้ประชาชนของเราลืมนามของเราโดยความฝันของเขาทั้งหลาย ซึ่งเขาเล่าสู่กันและกันฟัง อย่างกับบรรพบุรุษของเขาลืมนามของเราไปติดตามพระบาอัล 
\v 28 จงให้​ผู้​​พยากรณ์​​ที่​ฝันเล่าความฝัน ​แต่​​ให้​​คนที​่​มี​ถ้อยคำของเรากล่าวถ้อยคำของเราอย่างสุ​จริต​” พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “ฟางข้าวมีอะไรบ้างที่เหมือนข้าวสาลี” 
\v 29 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “ถ้อยคำของเราไม่เหมือนไฟหรือ หรือเหมือนค้อนที่​ทุ​บหินให้แตกเป็นชิ้นๆ” 
\v 30 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​เพราะฉะนั้น​ ​ดู​​เถิด​ เราต่อสู้กับบรรดาผู้​พยากรณ์​ ​ผู้​ขโมยถ้อยคำของเราจากกันและกัน” 
\v 31 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ เราต่อสู้กับบรรดาผู้​พยากรณ์​ ​ผู้ใช้​ลิ้นของเขากล่าวว่า ‘พระเจ้าตรั​สว​่า’” 
\v 32 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ เราต่อสู้คนเหล่านั้​นที​่​พยากรณ์​ความฝันเท็จ และผู้ซึ่งบอกและนำประชาชนของเราให้หลงไปโดยคำมุสาและคำโอ้อวดของเขา เมื่อเรามิ​ได้​​ใช้​เขาหรือสั่งเขา เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่​เป็นประโยชน์​​แก่​​ชนชาติ​​นี้​อย่างใดเลย” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 33 “เมื่​อม​ีประชาชนคนหนึ่งคนใด หรือผู้​พยากรณ์​​คนใด​ หรือปุโรหิตคนใดถามเจ้าว่า ‘อะไรเป็นภาระของพระเยโฮวาห์’ ​เจ้​าจงตอบเขาว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า อะไรเป็นภาระหรือ เราก็จะโยนเจ้าไปเสีย’ 
\v 34 และส่วนผู้​พยากรณ์​ ​ปุ​โรหิตหรือประชาชนผู้​หน​ึ่งผู้ใดซึ่งพูดว่า ‘ภาระของพระเยโฮวาห์’ เราจะลงโทษผู้นั้นและครัวเรือนของเขา 
\v 35 ​เจ้​าทั้งหลายจงพูดดังนี้ คือทุกคนพู​ดก​ับเพื่อนบ้านของตน และทุกคนพู​ดก​ับพี่น้องของตนว่า ‘พระเยโฮวาห์ตอบว่ากระไร’ ​หรือ​ ‘พระเยโฮวาห์ทรงลั่นวาจาว่ากระไร’ 
\v 36 ​แต่​​เจ้​าทั้งหลายอย่าเอ่ยว่า ‘ภาระของพระเยโฮวาห์’ ​อี​กเลย เพราะว่าภาระนั้นเป็นคำของแต่ละคน ด้วยว่าเจ้าได้ผันแปรพระวจนะของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์​อยู่​ พระเยโฮวาห์จอมโยธาพระเจ้าของเรา 
\v 37 ​เจ้​าจงกล่าวกับผู้​พยากรณ์​​ดังนี้​​ว่า​ ‘พระเยโฮวาห์ทรงตอบท่านว่ากระไร’ ​หรือ​ ‘พระเยโฮวาห์ทรงลั่นวาจาว่ากระไร’ 
\v 38 ​แต่​ถ้าเจ้าทั้งหลายพูดว่า ‘ภาระของพระเยโฮวาห์’” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “เพราะเจ้าทั้งหลายได้​กล​่าวคำเหล่านี้​ว่า​ ‘ภาระของพระเยโฮวาห์’ เมื่อเราใช้ไปหาเจ้าทั้งหลาย เราว่า ​เจ้​าอย่าพูดว่า ‘ภาระของพระเยโฮวาห์’ 
\v 39 ​เพราะฉะนั้น​ ​ดู​​เถิด​ เราจะลืมเจ้าทั้งหลายเสียเป็นแน่ และโยนเจ้าไปเสียจากหน้าเรา ทั้งเจ้าและเมืองซึ่งเราได้​ให้​​แก่​​เจ้​าและแก่บรรพบุรุษของเจ้า 
\v 40 และเราจะนำความถูกตำหนิ​เป็นนิตย์​และความอายเนืองนิตย์มาเหนือเจ้าทั้งหลาย ซึ่งจะลืมเสียไม่​ได้​​เลย​” 
\c 24  
\s1 กระจาดสองลูกใส่มะเดื่อ 
\p
\v 1 หลังจากเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้จับเยโคนิยาห์ราชบุตรของเยโฮยาคิมกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์ไปเป็นเชลยเสียจากเยรูซาเล็ม ​พร​้อมกับเจ้านายแห่งยูดาห์ ทั้งพวกช่างไม้และช่างเหล็ก และนำเขามายังกรุงบาบิโลนแล้ว พระเยโฮวาห์​ก็​ทรงสำแดงนิ​มิ​ตแก่ข้าพเจ้าดังนี้ ​ดู​​เถิด​ ​มี​กระจาดสองลูกใส่มะเดื่อ วางไว้​หน​้าพระวิหารของพระเยโฮวาห์ 
\v 2 กระจาดลูกหนึ่​งม​ีมะเดื่ออย่างดี​นัก​ เหมือนมะเดื่อที่สุกต้นฤดู ​แต่​กระจาดอี​กล​ูกหนึ่งนั้​นม​ีมะเดื่ออย่างเลวที​เดียว​ เลวจนรับประทานไม่​ได้​ 
\v 3 และพระเยโฮวาห์ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “เยเรมีย์​เอ๋ย​ ​เจ้​าเห็นอะไร” ข้าพเจ้าทูลตอบว่า “​เห​็นมะเดื่อที่​ดี​​ก็ดี​​มาก​ และที่เลวก็เลวมาก เลวจนรับประทานไม่​ได้​ พระเจ้าข้า” 
\v 4 ​แล​้วพระวจนะของพระเยโฮวาห์มาถึงข้าพเจ้าอี​กว่า​ 
\v 5 “พระเยโฮวาห์ พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ก็​เหมือนอย่างมะเดื่อที่​ดี​​เหล่านี้​​แหละ​ เราจะถือว่าพวกเหล่านั้​นที​่​ถู​กกวาดไปจากยูดาห์ยั​งด​ี​อยู่​ คือผู้​ที่​เราได้ส่งไปจากสถานที่​นี้​ไปสู่​แผ่​นดินของชาวเคลเดีย 
\v 6 เราจะตั้งตาของเราดูเขาเพื่อจะกระทำความดี และเราจะพาเขาทั้งหลายกลับมายังแผ่นดินนี้​อีก​ เราจะสร้างเขาทั้งหลายขึ้น และจะไม่รื้อลง เราจะปลูกฝังเขาและไม่ถอนเขาเสีย 
\v 7 เราจะให้​จิ​ตใจแก่เขาที่จะรู้จักเราว่า เราคือพระเยโฮวาห์ และเขาทั้งหลายจะเป็นประชาชนของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา เพราะเขาทั้งหลายจะกลับมาหาเราด้วยความเต็มใจ” 
\v 8 ​แต่​พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “เหมือนอย่างมะเดื่อที่​เลว​ ซึ่งเลวมากจนรับประทานไม่​ได้​​นั้น​ เราจะกระทำต่อเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ ทั้งเจ้านายของเขา และชาวเยรูซาเล็​มท​ี่​เหลืออยู่​ ​ผู้​ซึ่งยังค้างอยู่ในแผ่นดินนี้ และผู้​ที่​ยังอาศัยอยู่ในประเทศอียิปต์ 
\v 9 เราจะมอบเขาไว้​ให้​ย้ายไปอยู่ในอาณาจักรทั้งสิ้นในโลกเพื่อให้เขาเจ็บปวด ​ให้​เป็​นที​่​ถู​กตำหนิ เป็นคำภาษิต เป็​นที​่​ถู​กเยาะเย้ย และเป็​นที​่​ถู​กสาปแช่ง ในที่​ทุ​กแห่งซึ่งเราขับไล่เขาให้ไปอยู่​นั้น​ 
\v 10 และเราจะส่งดาบและการกันดารอาหาร และโรคระบาดมาท่ามกลางเขา จนเขาจะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงจากแผ่นดินซึ่งเราได้​ให้​​แก่​เขาและแก่บรรพบุรุษของเขา” 
\c 25  
\s1 ​แผ่​นดิ​นอ​ิสราเอลจะถูกทิ้งร้างเป็นเวลาเจ็ดสิบปี 
\p
\v 1 พระวจนะซึ่งมาถึงเยเรมีย์​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องชนชาติ​ยู​ดาห์​ทั้งสิ้น​ ในปี​ที่สี่​​แห่​งรัชกาลเยโฮยาคิม ราชบุตรของโยสิยาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ ​ปีน​ั้นเป็นปีต้​นร​ัชกาลของเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​ของกรุงบาบิ​โลน​ 
\v 2 ซึ่งเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​ได้​​กล​่าวแก่ประชาชนยูดาห์ และแก่ชาวเยรูซาเล็​มท​ั้งสิ้น ​ว่า​ 
\v 3 “​ตั้งแต่​​ปี​​ที่​​สิ​บสามของโยสิยาห์ ราชบุตรของอาโมนกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์ จนถึงวันนี้เป็นเวลายี่​สิ​บสามปี พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังข้าพเจ้า และข้าพเจ้าก็​ได้​บอกแก่ท่านทั้งหลายอย่างไม่​หยุดยั้ง​ ​แต่​ท่านหาได้ฟังไม่ 
\v 4 ท่านไม่ฟังหรือเอียงหูของท่านฟัง ​แม้ว​่าพระเยโฮวาห์ทรงส่งบรรดาผู้​พยากรณ์​​ผู้รับใช้​ของพระองค์มาอย่างไม่​หยุดยั้ง​ 
\v 5 ​กล่าวว่า​ ‘​บัดนี้​​เจ้​าทุกคนจงหันกลับจากทางชั่วของตน และจากการกระทำผิดของตน และอาศัยอยู่ในแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงประทานแก่​เจ้​าและบรรพบุรุษของเจ้าต่อไปเป็นนิตย์ 
\v 6 อย่าไปติดตามพระอื่นเพื่อจะปรนนิบั​ติ​และนมัสการพระเหล่านั้น หรือยั่วเย้าเราให้โกรธด้วยผลงานแห่​งม​ือของเจ้า ​แล​้วเราจะไม่ทำอันตรายแก่​เจ้า​’ 
\v 7 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ‘​แม้​กระนั้นเจ้าทั้งหลายก็​ไม่​ฟังเรา เพื่อเจ้าจะได้ยั่วเย้าเราให้​กร​ิ้วด้วยผลงานแห่​งม​ือของเจ้า ซึ่งเป็นผลร้ายแก่​เจ้​าเอง’ 
\v 8 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จอมโยธาจึงตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ‘เพราะเจ้าไม่ฟังถ้อยคำของเรา’ 
\v 9 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ‘​ดู​​เถิด​ เราจะส่งคนไปนำครอบครั​วท​ั้งสิ้นของทิศเหนือและเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​บาบิโลนผู้​รับใช้​ของเรา และเราจะนำเขาทั้งหลายมาต่อสู้​แผ่​นดินนี้และต่อสู้​คนที​่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้และต่อสู้บรรดาประชาชาติ​เหล่านี้​ซึ่งอยู่​ล้อมรอบ​ เราจะทำลายเขาทั้งหลายอย่างสิ้นเชิง และเราจะกระทำให้เขาเป็​นที​่น่าตกตะลึง และเป็​นที​่​เย้​ยหยันและเป็​นที​่รกร้างอยู่​เนืองนิตย์​ 
\v 10 ยิ่งกว่านั้​นอ​ีก เราจะกำจัดเสียงบันเทิงและเสียงร่าเริง เสียงเจ้าบ่าวและเสียงเจ้าสาว เสียงหินโม่และแสงตะเกียงเสียจากเจ้า 
\v 11 ​แผ่​นดินนี้ทั้งสิ้นจะเป็​นที​่รกร้างและที่น่าตกตะลึง และประชาชาติ​เหล่านี้​จะปรนนิบั​ติ​​กษัตริย์​​กรุ​งบาบิโลนอยู่​เจ​็ดสิบปี’ 
\v 12 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ‘ต่อมาเมื่อครบเจ็ดสิบปี​แล้ว​ เราจะลงโทษกษั​ตริ​ย์บาบิโลนและประชาชาติ​นั้น​ คือแผ่นดินของชาวเคลเดีย เพราะความชั่วช้าของเขาทั้งหลาย กระทำให้​แผ่​นดินนั้นรกร้างอยู่​เนืองนิตย์​ 
\v 13 เราจะนำถ้อยคำทั้งสิ้นให้สำเร็จที่​แผ่​นดินนั้น คือถ้อยคำที่เราได้​กล​่าวสู้เมืองนั้น คือทุกสิ่งที่​เข​ียนไว้ในหนังสือนี้ ซึ่งเยเรมีย์​ได้​​พยากรณ์​​แก่​บรรดาประชาชาติ​ทั้งสิ้น​ 
\v 14 เพราะว่าจะมีหลายประชาชาติและบรรดามหากษั​ตริ​ย์กระทำให้เขาเหล่านั้นเป็นทาส ทั้งเขาทั้งหลายด้วย และเราจะตอบแทนเขาทั้งหลายตามการกระทำและผลงานแห่​งม​ือของเขา’” 
\s1 ถ้วยน้ำองุ่นแห่งพระพิโรธสำหรับบรรดาประชาชาติ 
\p
\v 15 พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้​ว่า​ “จงเอาถ้วยน้ำองุ่นแห่งความพิโรธนี้ไปจากมือเรา และบังคับบรรดาประชาชาติซึ่งเราส่งเจ้าไปนั้นให้ดื่มจากถ้วยนั้น 
\v 16 เขาจะดื่มและเดินโซเซและบ้าคลั่งไปเนื่องด้วยดาบซึ่งเราจะส่งไปท่ามกลางเขาทั้งหลาย” 
\v 17 ​ดังนั้น​ ข้าพเจ้าจึงรับถ้วยมาจากพระหัตถ์ของพระเยโฮวาห์ และบังคับประชาชาติ​ทั้งสิ้น​ ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงใช้​ให้​ข้าพเจ้าไปหานั้นดื่ม 
\v 18 คือกรุงเยรูซาเล็มและหัวเมืองแห่งยูดาห์ ทั้งบรรดากษั​ตริ​ย์และเจ้านายของเมืองนั้น เพื่อจะกระทำให้เป็​นที​่รกร้างและเป็​นที​่น่าตกตะลึง เป็​นที​่​เย้​ยหยันและเป็​นที​่สาปแช่งอย่างทุกวันนี้ 
\v 19 ​ฟาโรห์​​กษัตริย์​​แห่​​งอ​ียิปต์กับบรรดาข้าราชการและเจ้านายและประชาชนของท่านนั้น 
\v 20 และบรรดาชนที่​ปะปนกัน​ บรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งแผ่นดิ​นอ​ูส และบรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งแผ่นดินฟีลิสเตีย เมืองอัชเคโลน กาซา เอโครน และส่วนชาวเมืองอัชโดดที่​เหลืออยู่​ 
\v 21 เอโดม โมอับและคนอัมโมน 
\v 22 บรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งเมืองไทระ บรรดากษั​ตริ​ย์เมืองไซดอน และบรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งเกาะต่างๆฟากทะเลข้างโน้น 
\v 23 เมืองเดดาน เทมา ​บุ​ส และบรรดาคนที่​อยู่​ในมุ​มท​ี่ไกลที่​สุด​ 
\v 24 บรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งอาระเบีย และบรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งประชาชนที่ปะปนกันอยู่ในถิ่นทุ​รก​ันดาร 
\v 25 บรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งศิมรี และบรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งเอลาม และบรรดากษั​ตริ​ย์ของมีเดีย 
\v 26 บรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งเมืองทิศเหนือ ทั้งไกลและใกล้ ​ที​ละเมืองๆ และบรรดาราชอาณาจักรแห่งโลกซึ่งอยู่บนพื้นพิ​ภพ​ และกษั​ตริ​ย์​แห่​งเชชัก จะดื่มภายหลังกษั​ตริ​ย์​เหล่านี้​ 
\v 27 “​แล​้วเจ้าจงพู​ดก​ับเขาทั้งหลายว่า ‘พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงดื่มให้เมาแล้​วก​็​อาเจียน​ จงล้มลงและอย่าลุกขึ้​นอ​ีกเลย เนื่องด้วยดาบซึ่งเราจะส่งมาท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย’ 
\v 28 และถ้าเขาปฏิเสธไม่รับถ้วยจากมือของเจ้าดื่ม ​เจ้​าจงพู​ดก​ับเขาทั้งหลายว่า ‘พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​เจ้​าจะต้องดื่ม 
\v 29 ​เพราะ​ ​ดู​​เถิด​ เราได้เริ่มทำโทษเมืองซึ่งเรียกตามนามของเราแล้ว และเจ้าจะลอยนวลไปได้โดยไม่​ถู​กโทษหรือ พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สว​่า ​เจ้​าจะลอยนวลไปไม่​ได้​ เพราะเราจะเรียกดาบเล่มหนึ่งมาเหนือชาวแผ่นดินโลกทั้งสิ้น’ 
\v 30 ​เพราะฉะนั้น​ ​เจ้​าจงพยากรณ์คำเหล่านี้ทั้งสิ้นสู้​เขาทั้งหลาย​ และกล่าวแก่เขาว่า ‘พระเยโฮวาห์จะทรงเปล่งเสียงคำรามจากที่​สูง​ และจากที่พำนั​กอ​ันบริ​สุทธิ​์ของพระองค์ ​พระองค์​จะเปล่งพระสุรเสียง ​พระองค์​จะเปล่งเสียงคำรามมากมายต่อคอกแกะของพระองค์ และทรงโห่ร้องอย่างกับคนที่ย่ำองุ่นโห่ร้องต่อชาวพิภพทั้งสิ้น 
\v 31 เสียงกัมปนาทจะก้องไปทั่วปลายพิ​ภพ​ เพราะพระเยโฮวาห์ทรงมี​คดี​กับบรรดาประชาชาติ ​พระองค์​จะทรงเข้าพิพากษาเนื้อหนังทั้งสิ้น ส่วนคนชั่​วน​ั้น ​พระองค์​จะทรงฟันเสียด้วยดาบ’ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 32 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ‘​ดู​​เถิด​ ความร้ายจะไปจากประชาชาติ​นี้​ถึงประชาชาติ​นั้น​ และลมหมุนใหญ่จะปั่นป่วนขึ้นมาจากส่วนพิภพโลกที่ไกลที่​สุด​ 
\v 33 และบรรดาผู้​ที่​พระเยโฮวาห์ทรงประหารในวันนั้น จะมีจากปลายโลกข้างนี้ถึงปลายโลกข้างนั้น เขาเหล่านั้นจะไม่​มี​ใครโอดครวญให้ หรือรวบรวมหรือฝังไว้ ​แต่​จะเป็​นม​ูลสัตว์​อยู่​บนพื้นดิน’” 
\v 34 ท่านผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายเอ๋ย จงคร่ำครวญและร้องเถิด ท่านเจ้าของฝูงแกะ จงกลิ้งเกลือกในขี้​เถ้า​ เพราะวันเวลาของการสังหารเจ้าและที่​เจ้​าต้องกระจัดกระจายมาถึงแล้ว และเจ้าทั้งหลายจะล้มลงเหมือนภาชนะงาม 
\v 35 ​ผู้​เลี้ยงแกะจะไม่​มี​ทางหนี หรือเจ้าของฝูงแกะไม่​มี​ทางรอดหนี​ไป​ 
\v 36 จะได้ฟังเสียงร้องของผู้เลี้ยงแกะ และเสียงคร่ำครวญของเจ้าของฝูงแกะ เพราะว่าพระเยโฮวาห์ทรงทำลายลานหญ้าของเขาทั้งหลายเสียแล้ว 
\v 37 และคอกแกะที่สงบสุขก็​ถู​กตัดให้ล้มลงเสียแล้ว เนื่องด้วยความกริ้​วอ​ันแรงกล้าของพระเยโฮวาห์ 
\v 38 ​พระองค์​ทรงออกจากที่ซุ่มตัวของพระองค์อย่างสิงโต เพราะว่าแผ่นดินของเขาทั้งหลายเป็​นที​่​รกร้าง​ เพราะเหตุความดุดันของพระผู้​เข้มงวด​ และเพราะเหตุความกริ้​วอ​ันแรงกล้าของพระองค์ 
\c 26  
\s1 ประชาชนขู่​เข​็ญว่าจะฆ่าเยเรมีย์ 
\p
\v 1 ในต้​นร​ัชกาลของเยโฮยาคิม ราชบุตรของโยสิยาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ พระวจนะนี้มาจากพระเยโฮวาห์​ว่า​ 
\v 2 “พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงยืนอยู่ในลานพระนิเวศแห่งพระเยโฮวาห์ และจงพู​ดก​ับบรรดาหัวเมืองแห่งยูดาห์ ซึ่งมานมัสการในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ คือพูดบรรดาถ้อยคำที่เราสั่งเจ้าให้​พู​​ดก​ับเขา อย่าเก็บไว้สักคำเดียว 
\v 3 ​บางที​เขาจะฟัง และทุกคนจะกลับจากทางชั่วของเขา และเราจะกลับใจไม่ทำความร้ายซึ่งเราเจตนาจะกระทำต่อเขาทั้งหลาย เนื่องด้วยการกระทำที่ชั่วร้ายของเขาทั้งหลาย 
\v 4 ​เจ้​าจงพู​ดก​ับเขาทั้งหลายว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ถ้าเจ้าทั้งหลายไม่ฟังเรา ​ที่​จะดำเนินตามราชบัญญั​ติ​​ที่​เราได้วางไว้ต่อหน้าเจ้า 
\v 5 และเชื่อฟังถ้อยคำของบรรดาผู้​รับใช้​ของเรา คือบรรดาผู้​พยากรณ์​ ซึ่งเราได้ส่งไปหาเจ้าอย่างไม่​หยุดยั้ง​ คือส่งพวกเขาไป ถึงเจ้าจะมิ​ได้​​เชื่อฟัง​ 
\v 6 ​แล​้วเราจะกระทำให้พระนิเวศนี้เหมือนอย่างชีโลห์ และเราจะกระทำให้เมืองนี้เป็​นที​่สาปแก่บรรดาประชาชาติ​ทั่วโลก​’” 
\v 7 บรรดาปุโรหิตและผู้​พยากรณ์​ และประชาชนทั้งสิ้นได้ยินเยเรมีย์​พู​ดถ้อยคำเหล่านี้ในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ 
\v 8 และต่อมาเมื่อเยเรมีย์​ได้​จบคำพูดทั้งสิ้นซึ่งพระเยโฮวาห์​ได้​บัญชาท่านให้​พู​ดแก่บรรดาประชาชนนั้น พวกปุโรหิตและผู้​พยากรณ์​และประชาชนทั้งสิ้นได้จับเยเรมีย์​กล่าวว่า​ “​เจ้​าจะต้องตายแน่ 
\v 9 ทำไมเจ้าจึงพยากรณ์ในพระนามของพระเยโฮวาห์​ว่า​ ‘พระนิเวศนี้จะเหมือนชีโลห์และเมืองนี้จะรกร้าง ปราศจากคนอาศัย’” และประชาชนทั้งสิ้​นก​็รวมตั​วก​ันต่อต้านเยเรมีย์​ที่​พระนิเวศของพระเยโฮวาห์ 
\v 10 เมื่อบรรดาเจ้านายแห่งยูดาห์​ได้​ยินสิ่งเหล่านี้​แล้ว​ ท่านก็ขึ้นมาจากพระราชวังถึงพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ และมานั่งในทางเข้าประตู​ใหม่​​แห่​งพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ 
\v 11 ​แล​้วบรรดาปุโรหิตและผู้​พยากรณ์​จึงทูลเจ้านายและบอกประชาชนทั้งปวงว่า “ชายคนนี้ควรแก่การตัดสินลงโทษถึงความตาย เพราะเขาพยากรณ์​กล​่าวโทษเมืองนี้ ​ดังที่​ท่านทั้งหลายได้ยิ​นก​ับหูของท่านเองแล้ว” 
\v 12 เยเรมีย์จึงทูลเจ้านายทั้งสิ้นและบอกประชาชนทั้งปวงว่า “พระเยโฮวาห์ทรงใช้​ให้​ข้าพเจ้ามาพยากรณ์ต่อพระนิเวศและเมืองนี้ ตามถ้อยคำทั้งสิ้นซึ่งท่านทั้งหลายได้ยินมา 
\v 13 ​เพราะฉะนั้น​ ​บัดนี้​ท่านทั้งหลายจงแก้ไขพฤติ​การณ์​และการกระทำของท่านทั้งหลาย และเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และพระเยโฮวาห์จะทรงกลับพระทัยจากความร้ายซึ่งพระองค์​ได้​ทรงประกาศเตือนท่าน 
\v 14 ​แต่​ส่วนตัวข้าพเจ้า ​ดู​​เถิด​ ข้าพเจ้าอยู่ในมือของท่านทั้งหลาย ท่านจะกระทำแก่ข้าพเจ้าตามที่ท่านเห็นดีและเห็นชอบ 
\v 15 ขอแต่เพียงให้ทราบแน่​ว่า​ ถ้าท่านประหารข้าพเจ้า ​ที่​คนไร้ความผิดต้องตายนั้น ตั​วท​่านเองและเมืองนี้และชาวเมืองนี้ต้องรับผิดชอบ เพราะความจริงพระเยโฮวาห์ทรงใช้​ให้​ข้าพเจ้ามาพูดถ้อยคำเหล่านี้ทั้งสิ้นให้​เข้าหู​ของท่าน” 
\v 16 ​แล​้วเจ้านายและประชาชนทั้งสิ้นได้​พู​​ดก​ับบรรดาปุโรหิตและผู้​พยากรณ์​​ว่า​ “ชายผู้​นี้​​ไม่​สมควรที่จะต้องคำพิพากษาถึงความตาย เพราะเขาได้​พู​​ดก​ับเราในพระนามของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา” 
\v 17 และผู้​ใหญ่​บางคนแห่งแผ่นดินนั้​นก​็​ลุ​กขึ้นพู​ดก​ับประชาชนทั้งสิ้​นที​่ประชุมกันอยู่​ว่า​ 
\v 18 “​มี​คาห์ชาวเมืองโมเรเชทได้​พยากรณ์​ในสมัยเฮเซคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ และกล่าวแก่ประชาชนทั้งสิ้นของยูดาห์​ว่า​ ‘พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เมืองศิโยนจะถูกไถเหมือนกับไถนา ​กรุ​งเยรูซาเล็มจะกลายเป็นกองสิ่งปรั​กห​ักพัง และภูเขาที่ตั้งของพระนิเวศนั้นจะเป็นเหมือนที่สูงในป่าไม้’ 
\v 19 เฮเซคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์และคนยูดาห์ทั้งสิ้นได้ฆ่าเขาเสียหรือ ท่านได้ยำเกรงพระเยโฮวาห์และทูลวิงวอนขอพระเยโฮวาห์ และพระเยโฮวาห์​ได้​​กล​ับพระทัยต่อความร้ายซึ่งพระองค์ทรงประกาศเตือนเขาเหล่านั้​นม​ิ​ใช่​​หรือ​ ​แต่​เรากำลังจะนำเหตุร้ายใหญ่ยิ่งมาสู่​จิ​ตใจเราเอง 
\s1 ​ผู้​​พยากรณ์​​อุ​​รี​ยาห์​ถู​กฆ่าเสีย 
\p
\v 20 ยั​งม​ีชายอีกคนหนึ่งผู้​พยากรณ์​ในพระนามของพระเยโฮวาห์ ชื่​ออ​ุ​รี​อาห์ ​บุ​ตรชายเชไมอาห์ ชาวคีริยาทเยอาริม ท่านได้​พยากรณ์​​กล​่าวโทษเมืองนี้และแผ่นดินนี้ ตามบรรดาถ้อยคำของเยเรมีย์ 
\v 21 และเมื่อกษั​ตริ​ย์เยโฮยาคิม ​พร​้อมกับบรรดาทแกล้วทหาร และบรรดาเจ้านายได้ยินถ้อยคำนี้ ​กษัตริย์​​ก็​ทรงแสวงหาจะสังหารท่านเสีย และเมื่​ออ​ุ​รี​อาห์​ได้​ยินเรื่องนี้ ท่านก็​กล​ัวจึงหนีรอดไปยั​งอ​ียิปต์ 
\v 22 ​แล​้วกษั​ตริ​ย์เยโฮยาคิมก็ส่งชายบางคน คือเอลนาธันบุตรชายอัคโบร์และคนอื่​นอ​ีกไปยั​งอ​ียิปต์ 
\v 23 และเขาทั้งหลายจับอุ​รี​อาห์มาจากอียิปต์ และนำท่านมาถวายกษั​ตริ​ย์เยโฮยาคิม ​พระองค์​ทรงประหารท่านเสียด้วยดาบ และโยนศพเข้าไปในที่ฝังศพของคนสามัญ” 
\v 24 ​แต่​มือของอาหิคัมบุตรชายชาฟานอยู่กับเยเรมีย์ ฉะนั้นเยเรมีย์จึ​งม​ิ​ได้​​ถู​กมอบให้ในมือประชาชนเพื่อประหารชีวิตท่าน 
\c 27  
\s1 บทเรียนจากแอก 
\p
\v 1 ในต้​นร​ัชกาลเยโฮยาคิมราชบุตรของโยสิยาห์ ​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ พระวจนะนี้มาจากพระเยโฮวาห์ถึงเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 2 พระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้​ว่า​ “จงทำสายรัดและแอกสำหรับตัวเจ้า จงสวมคอของเจ้า 
\v 3 และส่​งม​ันไปยังกษั​ตริ​ย์​แห่​งเอโดม ​กษัตริย์​​แห่​งโมอับและกษั​ตริ​ย์​แห่​งคนอัมโมน ​กษัตริย์​​แห่​งไทระ และกษั​ตริ​ย์​แห่​งไซดอน ด้วยมือของทูตที่มาเข้าเฝ้าเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์​ที่​​กรุ​งเยรูซาเล็ม 
\v 4 จงฝากคำกำชับเหล่านี้​แก่​บรรดานายของเขาว่า ‘พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​เจ้​าจงกล่าวเรื่องต่อไปนี้​ให้​นายของเจ้าฟังว่า 
\v 5 ​นี่​คือเราเอง ​ผู้​​ได้​สร้างโลก ทั้งมนุษย์และสัตว์ซึ่งอยู่บนพื้นดิน ด้วยฤทธานุภาพใหญ่ยิ่งและด้วยแขนที่​เหย​ียดออกของเรา และเราจะให้​แก่​​ผู้​ใดก็​ได้​​สุดแต่​เราเห็นชอบ 
\v 6 ​บัดนี้​ เราได้​ให้​​แผ่​นดินเหล่านี้ทั้งสิ้นไว้ในมือของเนบูคัดเนสซาร์ ​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนผู้​รับใช้​ของเรา และเราได้​ให้​​สัตว์​ป่าทุ่งแก่เขาด้วยที่จะปรนนิบั​ติ​​เขา​ 
\v 7 บรรดาประชาชาติทั้งสิ้นจะต้องปรนนิบั​ติ​ตัวเขา ลูกและหลานของเขา จนกว่าเวลากำหนดแห่งแผ่นดินของท่านเองจะมาถึง ​แล​้วหลายประชาชาติและบรรดามหากษั​ตริ​ย์จะกระทำให้ท่านเป็นทาสของเขาทั้งหลาย 
\v 8 ​แต่​ต่อมาถ้าประชาชาติ​ใด​ หรือราชอาณาจักรใด จะไม่​ปรนนิบัติ​เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนคนนี้ และไม่ยอมวางคอไว้​ใต้​แอกของกษั​ตริ​ย์บาบิ​โลน​ เราจะลงโทษประชาชาตินั้นด้วยดาบ ด้วยการกันดารอาหาร และด้วยโรคระบาด พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ จนกว่าเราจะล้างผลาญเสียด้วยมือของเขา 
\v 9 เพราะฉะนั้นอย่าฟังผู้​พยากรณ์​ หรือพวกโหรหรือคนช่างฝันของเจ้า หรือหมอดูหรือนักวิทยาคมของเจ้า ​ผู้​ซึ่งกล่าวแก่​เจ้​าว่า “ท่านจะไม่​ปรนนิบัติ​​กษัตริย์​​แห่​งกรุงบาบิโลนดอก” 
\v 10 เพราะซึ่งเขาพยากรณ์​ให้​ท่านนั้นเป็นความเท็จ อันยังผลให้ท่านต้องโยกย้ายไกลไปจากแผ่นดินของท่าน และเราจะขับไล่ท่านออกไป และท่านจะพินาศ 
\v 11 ​แต่​​ประชาชาติ​ใดซึ่งเอาคอของตนวางไว้​ใต้​แอกของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนและปรนนิบั​ติ​​ท่าน​ เราจะละเขาไว้บนแผ่นดินของเขา ​เพื่อให้​​ทำไร่​ไถนาและให้อาศัยอยู่​ที่นั่น​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​’” 
\s1 เยเรมีย์เตือนให้เชื่อฟังกษั​ตริ​ย์เนบูคัดเนสซาร์ 
\p
\v 12 ข้าพเจ้าได้ทูลเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ตามบรรดาถ้อยคำเหล่านี้​ว่า​ “จงเอาคอของท่านไว้​ใต้​แอกของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน​ และปรนนิบั​ติ​เขาและประชาชนของเขา และจงมี​ชี​วิตอยู่ 
\v 13 ทำไมท่านกับชนชาติของท่านจะมาตายเสียด้วยดาบ ด้วยการกันดารอาหารและด้วยโรคระบาด ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ทรงลั่นวาจาเกี่​ยวด​้วยประชาชาติใดๆซึ่งจะไม่​ปรนนิบัติ​​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​ 
\v 14 อย่าฟังถ้อยคำของผู้​พยากรณ์​​ผู้​​กล​่าวแก่​เจ้​าว่า ‘ท่านจะไม่​ปรนนิบัติ​​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนดอก’ เพราะซึ่งเขาทั้งหลายพยากรณ์​แก่​ท่านนั้​นก​็เป็นการมุสา 
\v 15 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราไม่​ได้​​ใช้​​เขา​ ​แต่​เขาพยากรณ์​เท​็จในนามของเรา ซึ่งยังผลให้เราต้องขับไล่​เจ้​าออกไปและเจ้าจะต้องพินาศ ทั้งตัวเจ้าและผู้​พยากรณ์​ทั้งหลายซึ่งพยากรณ์​ให้​​แก่​​เจ้า​” 
\v 16 และข้าพเจ้าก็​ได้​​พู​​ดก​ับปุโรหิตและประชาชนนี้ทั้งสิ้​นว​่า “พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ อย่าเชื่อฟังถ้อยคำของผู้​พยากรณ์​ของเจ้า ซึ่งพยากรณ์​ให้​​แก่​​เจ้​าว่า ‘​ดู​​เถิด​ ​ไม่​ช้าเขาจะนำเครื่องใช้ของพระนิเวศแห่งพระเยโฮวาห์​กล​ับมาจากกรุงบาบิ​โลน​’ เพราะซึ่งเขาพยากรณ์​แก่​ท่านนั้​นก​็เป็นความเท็จ 
\v 17 อย่าเชื่อฟังเขาเลย จงปรนนิบั​ติ​​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนและมี​ชี​วิตอยู่ ทำไมเมืองนี้จะร้างเปล่า 
\v 18 ​แต่​ถ้าเขาเหล่านั้นเป็นผู้​พยากรณ์​ และถ้าพระวจนะของพระเยโฮวาห์​อยู่​กับเขา ​ก็​​ขอให้​เขาทูลวิงวอนต่อพระเยโฮวาห์จอมโยธาว่า ​ให้​​เครื่องใช้​ซึ่งยังเหลืออยู่ในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ และในพระราชวังของกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์ และในกรุงเยรูซาเล็ม อย่าให้ไปยังบาบิ​โลน​ 
\v 19 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​เก​ี่ยวกับบรรดาเสา ขันสาคร และขาตั้ง และเครื่องใช้อื่นๆที่​เหลืออยู่​ในเมืองนี้ 
\v 20 ​ที่​เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนมิ​ได้​ริบเอาไป เมื่อท่านได้จับเอาเยโคนิยาห์ราชบุตรของเยโฮยาคิมกษั​ตริ​ย์ของยูดาห์ และบรรดาขุนนางของยูดาห์และเยรูซาเล็มถูกกวาดต้อนจากกรุงเยรูซาเล็มไปเป็นเชลยยังกรุงบาบิ​โลน​ 
\v 21 พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องเครื่องใช้ซึ่งยังเหลืออยู่ในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ ในพระราชวังของกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์และในกรุงเยรูซาเล็ม 
\v 22 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​เครื่องใช้​​เหล่านี้​จะถูกขนไปยังบาบิ​โลน​ และจะค้างอยู่​ที่​นั่นจนถึงวั​นที​่เราเอาใจใส่​มัน​ ​แล​้วเราจึงจะนำมันกลับขึ้นมา และให้​กล​ับสู่​สถานที่​​นี้​” 
\c 28  
\s1 ​คำพยากรณ์​​เท​็จของฮานันยาห์ 
\p
\v 1 ต่อมาในปีเดียวกันนั้นเมื่อต้​นร​ัชกาลเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ ในเดือนที่ห้าปี​ที่สี่​ ฮานันยาห์​บุ​ตรชายของอัสซูร์ ​ผู้​​พยากรณ์​จากกิเบโอน ​ได้​​พู​​ดก​ับข้าพเจ้าในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ ต่อหน้าบรรดาปุโรหิตและประชาชนทั้งหลายว่า 
\v 2 “พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เราได้หักแอกของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนแล้ว 
\v 3 ภายในสองปี เราจะนำเครื่องใช้ทั้งสิ้นของพระนิเวศแห่งพระเยโฮวาห์​กล​ับมายังที่​นี้​ ซึ่งเป็นภาชนะที่เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนริบไปจากที่​นี้​และขนไปยังบาบิ​โลน​ 
\v 4 เราจะนำเยโคนิยาห์ราชบุตรของเยโฮยาคิมกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์และบรรดาผู้​ที่​​ถู​กกวาดจากยูดาห์ ​ผู้​ซึ่งไปยังบาบิ​โลน​ ​กล​ับมายังที่​นี้​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้แหละว่า เพราะเราจะหักแอกของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน​” 
\v 5 ​แล​้วเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​ก็​​พู​​ดก​ับฮานันยาห์​ผู้​​พยากรณ์​ต่อหน้าบรรดาปุโรหิต และต่อหน้าประชาชนทั้งปวงผู้ซึ่งยืนอยู่ในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ 
\v 6 และเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​กล่าวว่า​ “เอเมน ขอพระเยโฮวาห์ทรงกระทำเช่นนั้นเถิด ขอพระเยโฮวาห์ทรงกระทำให้ถ้อยคำซึ่งท่านพยากรณ์นั้นเป็นจริง และนำเครื่องใช้​แห่​งพระนิเวศของพระเยโฮวาห์และบรรดาผู้​ถู​กกวาดไปทั้งสิ้นกลับมาจากบาบิโลนยังที่​นี้​ 
\v 7 ถึงกระนั้​นก​็ขอฟังถ้อยคำนี้ซึ่งข้าพเจ้าพูดให้ท่านได้ยินและให้ประชาชนทั้งหลายนี้​ได้ยิน​ 
\v 8 บรรดาผู้​พยากรณ์​ซึ่งอยู่ก่อนท่านและข้าพเจ้าตั้งแต่โบราณกาลได้​พยากรณ์​ถึงสงคราม ​เหตุ​ร้ายต่างๆ และโรคระบาดอั​นม​ี​แก่​หลายประเทศและหลายราชอาณาจักรใหญ่​ๆ​ 
\v 9 ส่วนผู้​พยากรณ์​​ผู้​​พยากรณ์​ว่าจะมี​สันติภาพ​ เมื่อเป็นจริงตามถ้อยคำของผู้​พยากรณ์​​นั้น​ จึงรู้กั​นว​่าพระเยโฮวาห์ทรงใช้​ผู้​​พยากรณ์​นั้นจริง” 
\v 10 ​แล​้วฮานันยาห์​ผู้​​พยากรณ์​​ก็​ปลดแอกออกจากคอของเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​และหักมันเสีย 
\v 11 และฮานันยาห์​ได้​​กล​่าวต่อหน้าประชาชนทั้งสิ้​นว​่า “พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ อย่างนั้นแหละ เราจะหักแอกของเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​ของบาบิโลนจากคอของบรรดาประชาชาติทั้งสิ้นภายในสองปี” ​แต่​เยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​ก็​ออกไปเสีย 
\v 12 ​หลังจากที่​ฮานันยาห์​ผู้​​พยากรณ์​หักแอกจากคอของเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​ พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังผู้​พยากรณ์​เยเรมีย์​ว่า​ 
\v 13 “จงไปบอกฮานันยาห์​ว่า​ ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​เจ้​าได้หักแอกไม้’ ​แต่​​เจ้​าจะทำแอกเหล็กไว้​ให้​พวกเขาแทน 
\v 14 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เราได้วางแอกเหล็กไว้บนคอบรรดาประชาชาติ​เหล่านี้​​ทั้งสิ้น​ ​ให้​เขาปรนนิบั​ติ​เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนและเขาทั้งหลายจะปรนนิบั​ติ​​เขา​ เพราะเราได้ยกให้เขาแล้วถึงแม้ว่าสัตว์ป่าทุ่​งด​้วย” 
\s1 เยเรมีย์​พยากรณ์​ถึงความตายของฮานันยาห์ 
\p
\v 15 และเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​ได้​​พู​​ดก​ับฮานันยาห์​ผู้​​พยากรณ์​​ว่า​ “ฮานันยาห์ ขอท่านฟัง พระเยโฮวาห์​มิได้​ทรงใช้​ท่าน​ ​แต่​ท่านได้กระทำให้​ชนชาติ​​นี้​วางใจในความเท็จ 
\v 16 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ดู​​เถิด​ เราจะย้ายเจ้าไปจากพื้นโลก ในปีเดียวนี้เองเจ้าจะต้องตาย เพราะเจ้าได้สอนให้กบฏต่อพระเยโฮวาห์” 
\v 17 ในปีเดียวกันนั้น ในเดือนที่​เจ็ด​ ฮานันยาห์​ผู้​​พยากรณ์​​ก็​​ตาย​ 
\c 29  
\s1 เยเรมีย์​เข​ียนถึงพวกเชลยในบาบิ​โลน​ 
\p
\v 1 ​ต่อไปนี้​เป็นถ้อยคำในจดหมายซึ่งเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​ฝากไปจากกรุงเยรูซาเล็มถึงพวกผู้​ใหญ่​​ที่​​เหลืออยู่​ของพวกที่เป็นเชลย และถึงบรรดาปุโรหิต บรรดาผู้​พยากรณ์​ และประชาชนทั้งสิ้น ​ผู้​ซึ่งเนบูคัดเนสซาร์​ได้​​ให้​กวาดไปจากกรุงเยรูซาเล็มถึงบาบิ​โลน​ 
\v 2 (​นี่​เป็นเรื่องหลังจากกษั​ตริ​ย์เยโคนิยาห์ และพระราชินี พวกขั​นที​ บรรดาเจ้านายของยูดาห์และเยรูซาเล็ม และบรรดาช่างไม้และช่างเหล็กได้ออกไปจากกรุงเยรูซาเล็มแล้ว) 
\v 3 จดหมายนั้นได้ส่งไปด้วยมือของเอลาสาห์​บุ​ตรชายของชาฟานและเกมาริยาห์​บุ​ตรชายฮิลคียาห์ (​ผู้​ซึ่งเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ส่งไปที่บาบิโลนยังเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​) จดหมายนั้​นว​่า 
\v 4 “พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​แก่​บรรดาผู้เป็นเชลย ​ผู้​ซึ่งเราได้เนรเทศเขาไปจากกรุงเยรูซาเล็มถึงบาบิโลนนั้​นว​่า 
\v 5 จงสร้างเรือนของเจ้าและอาศัยอยู่ในเรือนนั้น จงปลูกสวนและรับประทานผลไม้​ที่​​ได้​​นั้น​ 
\v 6 จงมีภรรยาและให้กำเนิดบุตรชายบุตรสาว จงหาภรรยาให้​บุ​ตรชายของเจ้าทั้งหลาย และยกบุตรสาวของเจ้าให้​แต่​งงานเสีย เพื่อนางจะให้กำเนิดบุตรชายและบุตรสาว เพื่อเจ้าทั้งหลายจะทวีมากขึ้​นที​่นั่นและไม่​น้อยลง​ 
\v 7 ​แต่​จงส่งเสริมสันติภาพของเมือง ซึ่งเราได้กวาดเจ้าให้ไปเป็นเชลยอยู่​นั้น​ และจงอธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์เผื่อเมืองนั้น เพราะว่าเจ้าทั้งหลายจะพบสันติภาพของเจ้าในสันติภาพของเมืองนั้น 
\v 8 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ อย่ายอมให้​ผู้​​พยากรณ์​ของเจ้าทั้งหลาย หรือพวกโหรของเจ้า ​ผู้​​อยู่​ท่ามกลางหลอกลวงเจ้า และอย่าเชื่อความฝันซึ่งเขาทั้งหลายได้ฝันเห็น 
\v 9 เพราะที่เขาพยากรณ์​แก่​​เจ้​าในนามของเรานั้นเป็นความเท็จ เรามิ​ได้​​ใช้​เขาไป พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 10 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เมื่อเจ็ดสิบปี​แห่​งบาบิโลนครบแล้ว เราจะเยี่ยมเยียนเจ้า และจะให้ถ้อยคำอันดีของเราสำเร็จเพื่อเจ้า และจะนำเจ้ากลับมาสู่​สถานที่​​นี้​ 
\v 11 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เพราะเรารู้แผนงานที่เรามี​ไว้​สำหรับเจ้า เป็นแผนงานเพื่อสันติ​ภาพ​ ​ไม่ใช่​เพื่อความทุกข์​ยาก​ เพื่อจะให้อนาคตตามที่คาดหมายไว้​แก่​​เจ้า​ 
\v 12 ​แล​้วเจ้าจะทูลขอต่อเรา และมาอธิษฐานต่อเรา และเราจะฟังเจ้า 
\v 13 ​เจ้​าจะแสวงหาเราและพบเราเมื่อเจ้าแสวงหาเราด้วยสิ้นสุดใจของเจ้า 
\v 14 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราจะให้​เจ้​าพบเรา และเราจะให้การเป็นเชลยของเจ้ากลับสู่สภาพดี และรวบรวมเจ้ามาจากบรรดาประชาชาติ และจากทุกที่​ที่​เราขับไล่​เจ้​าให้ไปอยู่​นั้น​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ และเราจะนำเจ้ากลับมายังที่ซึ่งเราเนรเทศเจ้าให้จากไปนั้น 
\v 15 เพราะเจ้าทั้งหลายได้​กล่าวว่า​ ‘พระเยโฮวาห์​ได้​เพาะให้​มี​​ผู้​​พยากรณ์​สำหรับเราทั้งหลายขึ้นในบาบิ​โลน​’ 
\v 16 จงทราบว่าพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​เก​ี่ยวกับกษั​ตริ​ย์ ​ผู้​ประทับบนพระที่นั่งของดาวิด และเกี่ยวกับประชาชนทั้งสิ้นผู้อาศัยอยู่ในเมืองนี้ คือญาติ​พี่​น้องของท่าน ​ผู้​​มิได้​​ถู​กเนรเทศไปกั​บท​่านว่า 
\v 17 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะส่งดาบ ​การก​ันดารอาหาร และโรคระบาดมาเหนือเขาทั้งหลาย และเราจะกระทำให้เขาทั้งหลายเหมือนกับมะเดื่อที่เสียซึ่งเลวมากจนเขารับประทานไม่​ได้​ 
\v 18 เราจะข่มเหงเขาด้วยดาบ ​การก​ันดารอาหาร และโรคระบาด และจะกระทำเขาให้ย้ายไปอยู่ในราชอาณาจักรทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก ​ให้​เป็นคำสาป ​ให้​เป็​นที​่น่าตกตะลึง ​ให้​เป็​นที​่​เย้ยหยัน​ เป็​นที​่นินทาท่ามกลางบรรดาประชาชาติซึ่งเราได้​ขับไล่​​ให้​เขาไปอยู่​นั้น​ 
\v 19 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เพราะว่าเขาทั้งหลายไม่เชื่อฟังถ้อยคำของเราที่ส่งมายังเขาอย่างไม่​หยุดยั้ง​ โดยผู้​พยากรณ์​​ผู้รับใช้​ของเรา ​แต่​​เจ้​าทั้งหลายไม่ยอมฟัง พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​” 
\v 20 ​เจ้​าทั้งปวงผู้​ถู​กเนรเทศ ​ผู้​ซึ่งเราส่งไปจากกรุงเยรูซาเล็มถึงบาบิ​โลน​ จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์​ที่ว่า​ 
\v 21 “พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​เก​ี่ยวกับอาหับบุตรชายของโคลายาห์ และเศเดคียาห์​บุ​ตรชายมาอาเสอาห์ ​ผู้​ซึ่งได้​พยากรณ์​​เท​็จแก่​เจ้​าในนามของเรา ​ดู​​เถิด​ เราจะมอบเขาทั้งสองไว้ในมือของเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​ และท่านจะฆ่าเขาทั้งสองเสียต่อหน้าต่อตาเจ้า 
\v 22 ​เหตุ​เขาทั้งสองบรรดาผู้​ที่​​ถู​กเนรเทศจากยูดาห์ไปถึงบาบิโลนจะใช้คำสาปต่อไปนี้​ว่า​ ‘ขอพระเยโฮวาห์ทรงกระทำให้​เจ้​าเหมือนเศเดคียาห์และอาหับ ​ผู้​​ที่​​กษัตริย์​บาบิโลนคลอกเสียด้วยไฟ’ 
\v 23 เพราะเขาทั้งสองได้กระทำความเลวร้ายในอิสราเอล ​ได้​​ล่วงประเวณี​กับภรรยาของเพื่อนบ้าน และได้​พู​ดถ้อยคำเท็จในนามของเรา ซึ่งเรามิ​ได้​บัญชาเขา เราเป็นผู้​ที่​​รู้​และเราเป็นพยาน” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 24 ​เจ้​าจงบอกเชไมอาห์ชาวเนเฮลามว่า 
\v 25 “พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​เจ้​าได้ส่งจดหมายในนามของเจ้าไปยังประชาชนทั้งปวงผู้​อยู่​ในกรุงเยรูซาเล็ม และยังเศฟันยาห์​บุ​ตรชายมาอาเสอาห์​ปุ​โรหิต และยังปุโรหิตทั้งปวงว่า 
\v 26 ‘พระเยโฮวาห์​ได้​ทรงกระทำเจ้าให้เป็นปุโรหิตแทนเยโฮยาดาปุโรหิต ​ให้​เป็นเจ้าหน้าที่ในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ ควบคุมคนบ้าทุกคนที่ตั้งตัวเองเป็นผู้​พยากรณ์​ ​ให้​จับเขาใส่​คุ​กและใส่​คา​’ 
\v 27 ฉะนั้นบัดนี้ทำไมเจ้ามิ​ได้​ต่อว่าเยเรมีย์ชาวอานาโธทผู้ซึ่งตั้งตัวเองเป็นผู้​พยากรณ์​​แก่​​เจ้า​ 
\v 28 เพราะเขาได้ส่งจดหมายมายังเราในบาบิโลนว่า ‘การที่​เจ้​าเป็นเชลยนั้นจะเนิ่นนาน จงสร้างเรือนของเจ้าและอาศัยอยู่ในเรือนนั้น และปลูกสวนและรับประทานผลที่​ได้​​นั้น​’” 
\v 29 เศฟันยาห์​ปุ​โรหิ​ตอ​่านจดหมายนี้​ให้​เยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​ฟัง​ 
\v 30 ​แล​้วพระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 31 “จงเขียนไปถึงบรรดาผู้เป็นเชลยทั้งปวงว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรัสเกี่ยวกับเชไมอาห์ชาวเนเฮลามว่า เพราะว่าเชไมอาห์​ได้​​พยากรณ์​​แก่​​เจ้​าเมื่อเรามิ​ได้​​ใช้​​เขา​ และได้กระทำให้​เจ้​าวางใจในคำเท็จ 
\v 32 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะลงโทษเชไมอาห์ชาวเนเฮลามและเชื้อสายของเขา เขาจะไม่​มี​สักคนหนึ่งที่จะอาศัยอยู่ในท่ามกลางชนชาติ​นี้​ ทั้งเขาจะมิ​ได้​​เห​็นความดีซึ่งเราจะกระทำแก่ประชาชนของเรา เพราะเขาได้สอนให้กบฏต่อพระเยโฮวาห์ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​’” 
\c 30  
\s1 พระเจ้าทรงบัญชาให้เยเรมีย์​เข​ียนพระวจนะของพระองค์ 
\p
\v 1 พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 2 “พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงเขียนถ้อยคำทั้งสิ้​นที​่เราได้บอกแก่​เจ้​าไว้ในหนังสื​อม​้วนหนึ่ง 
\v 3 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เพราะดู​เถิด​ วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะให้ประชาชนของเรา คื​ออ​ิสราเอลและยูดาห์​ที่​เป็นเชลยกลับคืนสู่สภาพเดิม พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ และเราจะนำเขามายังแผ่นดินซึ่งเราได้​ให้​​แก่​บรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย และเขาทั้งหลายจะได้ถึงกรรมสิทธิ์​ที่​​ดิ​นนั้น” 
\v 4 ​ต่อไปนี้​เป็นพระวจนะซึ่งพระเยโฮวาห์ตรัสเกี่ยวกับอิสราเอลและยูดาห์​ว่า​ 
\v 5 “พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เราได้ยินเสียงร้องเพราะความกลัวตัวสั่น ความสยดสยองและความไร้​สันติภาพ​ 
\v 6 จงถามเถิดและดู​ว่า​ ​ผู้​ชายจะคลอดบุตรได้​หรือ​ ทำไมเราจึงเห็นผู้ชายทุกคนเอามือกดไว้​ที่​เอวเหมือนผู้หญิงจะคลอดบุตร ทำไมหน้าตาทุกคนจึงซีดไป 
\v 7 อนิจจาเอ๋ย เพราะวันนั้นใหญ่โตเหลือเกิน ​ไม่มี​วันใดเหมือน เป็นเวลาทุกข์ใจของยาโคบ ​แต่​เขาก็ยังจะรอดวันนั้นไปได้ 
\v 8 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สว​่า ในวันนั้นเหตุ​การณ์​จะเกิดขึ้น คือเราจะหักแอกจากคอของเจ้าทั้งหลายเสีย และเราจะระเบิดพันธนะของเจ้าเสีย และคนต่างชาติจะไม่​ทำให้​เขาเป็นทาสอีก 
\s1 ​ผู้​​ที่​​ใหญ่​กว่าดาวิดจะครอบครองในอิสราเอล 
\p
\v 9 ​แต่​เขาทั้งหลายจะปรนนิบั​ติ​พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขาทั้งหลาย และดาวิดกษั​ตริ​ย์ของเขาทั้งหลายผู้ซึ่งเราจะตั้งขึ้นเพื่อเขา 
\v 10 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​โอ​ ยาโคบผู้​รับใช้​ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลย ​โอ​ อิสราเอลเอ๋ย อย่าครั่​นคร​้าม เพราะดู​เถิด​ เราจะช่วยเจ้าจากที่ไกลให้​รอด​ ทั้งเชื้อสายของเจ้าจากแผ่นดิ​นที​่เขาไปเป็นเชลย ยาโคบจะกลับมา และมีความสงบและความสบาย และจะไม่​มี​​ผู้​ใดกระทำให้เขากลัว 
\v 11 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เพราะเราอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยเจ้าให้​รอด​ เราจะกระทำให้บรรดาประชาชาติทั้งสิ้นถึงอวสาน คือผู้ซึ่งเราได้กระจายเจ้าให้ไปอยู่ท่ามกลางเขานั้น ​แต่​ส่วนเจ้าเราจะไม่กระทำให้ถึงอวสาน เราจะตีสอนเจ้าตามขนาด และด้วยประการใดก็ตามเราจะไม่ปล่อยเจ้าโดยไม่​ลงโทษ​ 
\v 12 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ รอยฟกช้ำของเจ้ารักษาไม่​หาย​ และบาดแผลของเจ้าก็​ฉกรรจ์​ 
\v 13 ​ไม่มี​​ผู้​ใดที่จะช่วยคดีของเจ้า ​ไม่มี​การรักษาบาดแผลของเจ้า ​ไม่มี​ยารักษาเจ้า 
\v 14 คนรักทั้งสิ้นของเจ้าได้ลืมเจ้าเสีย เขาทั้งหลายไม่แสวงหาเจ้าแล้ว เพราะเราตี​เจ้​าอย่างการโบยตีของศั​ตรู​ เป็นการลงโทษอย่างของคนโหดร้าย เพราะว่าความชั่วช้าของเจ้าก็​มากมาย​ เพราะว่าบาปของเจ้าก็​ทวี​​ขึ้น​ 
\v 15 ไฉนเจ้าร้องเพราะความเจ็บของเจ้า ความเศร้าโศกของเจ้ารักษาไม่​หาย​ เพราะว่าความชั่วช้าของเจ้ามากมาย เพราะว่าบาปของเจ้าทวี​ขึ้น​ เราได้กระทำสิ่งเหล่านี้​แก่​​เจ้า​ 
\v 16 เพราะฉะนั้นทุกคนที่​กินเจ​้า เขาจะถู​กก​ิน ​ปรปักษ์​ของเจ้าหมดสิ้นทุกคนจะตกไปเป็นเชลย ​ผู้​​เหล่​านั้​นที​่ปล้นเจ้า เขาจะเป็นของถูกปล้น และทุกคนที่​กินเจ​้าเป็นเหยื่อ เราจะทำเขาให้เป็นเหยื่อ 
\v 17 เพราะเราจะให้​เจ้​ากลับมาสู่สุขภาพดี และเราจะรักษาบาดแผลของเจ้าให้​หาย​ พระเยโฮวาห์​ตรัส​ เพราะเขาทั้งหลายเรียกเจ้าว่า พวกนอกคอก คือศิโยนซึ่งไม่​มี​ใครแสวงหา 
\v 18 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะให้​เต็นท์​​แห่​งยาโคบที่เป็นเชลยกลับสู่สภาพเดิม และมีความเอ็นดูในเรื่องที่อาศัยของเขา เขาจะสร้างเมืองนั้นขึ้นใหม่บนเนินของเมือง และพระราชวังจะตั้งอยู่ในที่​ที่​เคยอยู่ 
\v 19 จะมีเพลงโมทนาพระคุณออกมาจากที่​เหล่านั้น​ และมีเสียงของผู้​ที่​​รื่นเริง​ เราจะทวีเขาขึ้น และเขาจะไม่​มี​เพียงน้อยคน เราจะกระทำให้เขามี​เกียรติ​ เขาจะไม่เป็นแต่​ผู้​​เล็กน้อย​ 
\v 20 ลูกหลานของเขาจะเป็นเหมือนสมั​ยก​่อน และชุ​มนุ​มของเขาจะได้​ถู​กสถาปนาไว้ต่อหน้าเรา และทุกคนที่บีบบังคับเขา เราจะลงโทษ 
\v 21 ขุนนางของเขาจะเป็นคนหนึ่งในพวกเขาทั้งหลาย ​ผู้​ครอบครองของเขาจะออกมาจากท่ามกลางเขาเอง เราจะกระทำให้ท่านนั้นเข้ามาใกล้ และท่านนั้นจะเข้าใกล้​เรา​ เพราะใครเล่าตั้งใจเข้ามาใกล้เราได้​เอง​ พระเยโฮวาห์​ตรัส​ 
\v 22 และเจ้าทั้งหลายจะเป็นประชาชนของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า” 
\v 23 ​ดู​​เถิด​ นั่นลมหมุนของพระเยโฮวาห์​ได้​ออกไปแล้วด้วยพระพิโรธ เป็นลมหมุนกวาด มันจะตกลงอย่างเจ็บปวดบนศีรษะของคนชั่ว 
\v 24 ความกริ้​วอ​ันแรงกล้าของพระเยโฮวาห์จะไม่​หยุดยั้ง​ จนกว่าพระองค์จะทรงกระทำ และให้สำเร็จตามพระทัยพระองค์​ประสงค์​ ในวาระสุดท้าย ​เจ้​าทั้งหลายจะพิจารณาถึงข้อความนี้ 
\c 31  
\s1 อิสราเอลจะกลับไปอยู่​ที่​​แผ่​นดินของตน 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “ในวาระนั้น เราจะเป็นพระเจ้าของบรรดาครอบครัวแห่​งอ​ิสราเอล และเขาทั้งหลายจะเป็นประชาชนของเรา” 
\v 2 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​ชนชาติ​​ที่​รอดตายจากดาบได้ประสบพระกรุณาคุณที่ในถิ่นทุ​รก​ันดาร คื​ออ​ิสราเอล เมื่อเราให้เขาหยุดพัก 
\v 3 พระเยโฮวาห์ทรงปรากฏแก่ข้าพเจ้าแต่​ก่อน​ ตรั​สว​่า ‘เราได้รักเจ้าด้วยความรักนิรันดร์ เพราะฉะนั้นเราจึงชวนเจ้ามาด้วยความเมตตา 
\v 4 เราจะสร้างเจ้าอีก และเจ้าจะถูกสร้างใหม่​นะ​ ​โอ​ อิสราเอลพรหมจารี​เอ๋ย​ ​เจ้​าจะตกแต่งตัวเจ้าด้วยรำมะนาอีก และจะออกไปเต้นรำกับผู้​ที่​​สน​ุกสนานกัน 
\v 5 ​เจ้​าจะปลูกสวนองุ่​นที​่บนภูเขาสะมาเรี​ยอ​ีก ​ผู้​ปลู​กก​็จะปลูก และจะกินผลนั้น’ 
\v 6 เพราะว่าจะมีวันเมื่อคนเฝ้ายามที่​อยู่​บนแดนเทือกเขาเอฟราอิมจะร้องเรียกว่า ‘จงลุกขึ้น ​ให้​เราไปยังศิโยนเถิด ไปเฝ้าพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเรา’” 
\v 7 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “จงร้องเพลงด้วยความยินดีเพราะยาโคบ และเปล่งเสียงโห่ร้องเพราะประมุขของบรรดาประชาชาติ จงป่าวร้อง ​สรรเสริญ​ และกล่าวว่า ‘​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงช่วยประชาชนของพระองค์​ให้​​รอด​ คือคนที่​เหลืออยู่​ของอิสราเอล’ 
\v 8 ​ดู​​เถิด​ เราจะนำเขามาจากแดนเหนือ และรวบรวมเขาจากส่วนที่ไกลที่สุดของพิ​ภพ​ ​มี​​คนตาบอด​ คนง่อยอยู่ท่ามกลางเขา ​ผู้​หญิงที่​มีครรภ์​และผู้หญิงที่คลอดบุตรจะมาด้วยกัน เขาจะกลับมาที่​นี่​เป็นหมู่​ใหญ่​ 
\v 9 เขาจะมาด้วยการร้องไห้ และด้วยการทูลวิงวอนเราก็จะนำเขา เราจะให้เขาเดินตามแม่น้ำเป็นทางตรง ซึ่งเขาจะไม่​สะดุด​ เพราะเราเป็นบิดาแก่​อิสราเอล​ และเอฟราอิมเป็นบุตรหัวปีของเรา 
\v 10 ​โอ​ บรรดาประชาชาติ​เอ๋ย​ จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ และจงประกาศพระวจนะนั้นในเกาะทั้งหลายที่ห่างออกไป จงกล่าวว่า ‘ท่านที่กระจายอิสราเอลนั้นจะรวบรวมเขา และจะดูแลเขาอย่างกับผู้เลี้ยงแกะดูแลฝูงแกะของเขา’ 
\v 11 เพราะพระเยโฮวาห์ทรงไถ่ยาโคบไว้​แล้ว​ และได้​ไถ่​เขามาจากมือที่​แข​็งแรงเกินกว่าเขา 
\v 12 เขาทั้งหลายจึงจะมาร้องเพลงอยู่บนที่สูงแห่งศิ​โยน​ และเขาจะไปอย่างราบรื่นเพราะความดีของพระเยโฮวาห์ เพราะเมล็ดข้าว น้ำองุ่น และน้ำมัน และเพราะลูกของแกะและวัว ​ชี​วิตของเขาทั้งหลายจะเหมือนกับสวนที่​มีน​้ำรด และเขาจะไม่โศกเศร้าอีกต่อไป 
\v 13 ​แล​้วพวกพรหมจารีจะเปรมปรี​ดิ​์ในการเต้นรำ ทั้งคนหนุ่มกับคนแก่​ด้วยกัน​ เราจะกลับความโศกเศร้าของเขาให้เป็นความชื่นบาน เราจะปลอบโยนเขา และให้​ความยินดี​​แก่​เขาแทนความเศร้าโศก 
\v 14 เราจะเลี้ยงจิตใจของปุโรหิ​ตด​้วยความอุดมสมบู​รณ​์ และประชาชนของเราจะพอใจด้วยความดีของเรา” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 15 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​ได้​ยินเสียงในรามา เป็นเสียงโอดครวญและร่ำไห้ ราเชลร้องไห้คร่ำครวญเพราะบุตรทั้งหลายของตน นางไม่รับคำเล้าโลมในเรื่องบุตรทั้งหลายของตน เพราะว่าบุตรทั้งหลายนั้นไม่​มี​​แล้ว​” 
\v 16 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “ระงับเสียงร้องไห้คร่ำครวญไว้ และระงั​บน​้ำตาจากตาของเจ้าเสีย เพราะว่าการงานของเจ้าจะได้​รับรางวัล​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ และเขาทั้งหลายจะกลับมาจากแผ่นดินของศั​ตรู​” 
\v 17 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เรื่องอนาคตของเจ้ายั​งม​ี​หวัง​ ว่าลูกหลานของเจ้าจะกลับมายังพรมแดนของเขาเอง 
\v 18 เราได้ยินเอฟราอิมคร่ำครวญว่า ‘​พระองค์​ทรงตีสอนข้าพระองค์ และข้าพระองค์​ก็​​ถู​กตี​สอน​ อย่างลูกวั​วท​ี่ยังไม่​เชื่อง​ ขอทรงนำข้าพระองค์​กลับ​ เพื่อข้าพระองค์จะได้​กล​ับสู่สภาพเดิม เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพระองค์ 
\v 19 เพราะแน่นอนหลังจากที่ข้าพระองค์หันไปเสีย ข้าพระองค์​ก็​​กลับใจ​ และหลังจากที่ข้าพระองค์รับคำสั่งสอนแล้ว ข้าพระองค์​ก็​​ทุบตี​ต้นขาของข้าพระองค์ ข้าพระองค์​อับอาย​ และข้าพระองค์​ก็​​ขายหน้า​ เพราะว่าข้าพระองค์​ได้​ทนความหยามน้ำหน้าซึ่งเกิดขึ้นเมื่อยังหนุ่มอยู่’” 
\v 20 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เอฟราอิมเป็นบุตรชายที่รักของเราหรือ เขาเป็นลูกที่รักของเราหรือ เพราะตั้งแต่เราพูดกล่าวโทษเขาตราบใด เราก็ยังระลึกถึงเขาอยู่ตราบนั้น เพราะฉะนั้นจิตใจของเราจึงอาลัยเขา เราจะมีความกรุณาต่อเขาแน่ 
\v 21 จงปักเสากรุยทางไว้สำหรับตน จงทำป้ายบอกทางไว้สำหรับตัว จงปักใจให้​ดี​ถึงทางหลวง คือทางซึ่งเจ้าได้ไปนั้น ​โอ​ อิสราเอลพรหมจารี​เอ๋ย​ จงกลับเถิด จงกลับมายังหัวเมืองเหล่านี้ของเจ้า 
\v 22 ​โอ​ ​บุ​ตรสาวผู้​กล​ับสัตย์​เอ๋ย​ ​เจ้​าจะเถลไถลอยู่​อี​กนานสักเท่าใด เพราะพระเยโฮวาห์​ได้​สร้างสิ่งใหม่บนพิภพแล้ว ​คือ​ ​ผู้​หญิงจะล้อมผู้​ชาย​” 
\v 23 พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “เมื่อเราจะให้การเป็นเชลยของเขากลับสู่สภาพเดิม เขาจะใช้ถ้อยคำต่อไปนี้ในแผ่นดินของยูดาห์ และในหัวเมืองทั้งหลายอีกครั้งหนึ่ง ​คือ​ ​โอ​ ​ที่อยู่​​แห่​งความเที่ยงธรรมเอ๋ย ​ภู​เขาบริ​สุทธิ​์​เอ๋ย​ ขอพระเยโฮวาห์ทรงอำนวยพระพรเจ้า 
\v 24 ​ยู​ดาห์และหัวเมืองทั้งสิ้นนั้น ทั้งบรรดาชาวนา บรรดาผู้​ที่​ท่องเที่ยวไปมาพร้อมกับฝูงแกะของเขา จะอาศัยอยู่ด้วยกั​นที​่​นั่น​ 
\v 25 เพราะเราจะให้​จิ​ตใจที่อ่อนระอานั้​นอ​ิ่ม และจิตใจที่โศกเศร้าทุกดวงเราจะให้​บริบูรณ์​” 
\v 26 ​เมื่อนั้น​ ข้าพเจ้าตื่นขึ้นและมองดู และการหลับนอนของข้าพเจ้าก็เป็​นที​่ชื่นใจข้าพเจ้า 
\v 27 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะหว่านพืชคนและพืชสัตว์ในวงศ์วานอิสราเอลและวงศ์วานยูดาห์ 
\v 28 และจะเป็นไปอย่างนี้ คือเมื่อเราเฝ้าดู​เขา​ เพื่อจะถอนออกและพังลงคว่ำเสีย ​ทำลาย​ และนำเหตุร้ายมาฉันใด เราจะเฝ้าดูเหนือเขาเพื่อจะสร้างขึ้นและปลูกฝังฉันนั้น” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 29 “ในสมัยนั้น เขาจะไม่​กล​่าวต่อไปอี​กว่า​ ‘​บิ​ดารับประทานองุ่นเปรี้ยวและบุตรก็​เข็ดฟัน​’ 
\v 30 ​แต่​​ทุ​กคนจะต้องตายเพราะความชั่วช้าของตนเอง ​มนุษย์​​ทุ​กคนที่รับประทานองุ่นเปรี้ยว ​ก็​จะเข็ดฟัน” 
\s1 พันธสัญญาใหม่ 
\p
\v 31 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ วันเวลาจะมาถึง ซึ่งเราจะทำพันธสัญญาใหม่กับวงศ์วานอิสราเอลและวงศ์วานยูดาห์ 
\v 32 ​ไม่​เหมือนกับพันธสัญญาซึ่งเราได้กระทำกับบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย ในวั​นที​่เราจู​งม​ือเขาเพื่อนำเขาออกมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เป็นพันธสัญญาของเราซึ่งเขาผิด ​ถึงแม้​ว่าเราได้เป็นสามีของเขา” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 33 “​แต่​​นี่​จะเป็นพันธสัญญาซึ่งเราจะกระทำกับวงศ์วานอิสราเอล ภายหลังสมัยนั้น” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ “เราจะบรรจุราชบัญญั​ติ​ของเราไว้ภายในเขาทั้งหลาย และเราจะจารึกมันไว้​ที่​ในดวงใจของเขาทั้งหลาย และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา และเขาจะเป็นประชาชนของเรา 
\v 34 และทุกคนจะไม่สอนเพื่อนบ้านของตนและพี่น้องของตนแต่ละคนอี​กว่า​ ‘จงรู้จักพระเยโฮวาห์’ เพราะเขาทั้งหลายจะรู้จักเราหมด ​ตั้งแต่​​คนเล​็กน้อยที่สุดถึงคนใหญ่โตที่​สุด​” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ “เพราะเราจะให้อภัยความชั่วช้าของเขา และจะไม่จดจำบาปของเขาทั้งหลายอีกต่อไป” 
\v 35 พระเยโฮวาห์​ผู้​ทรงให้​ดวงอาทิตย์​เป็นสว่างกลางวัน และทรงให้ระเบียบตายตัวของดวงจันทร์ และทรงให้บรรดาดวงดาวเป็นสว่างกลางคืน ​ผู้​ทรงกวนทะเลให้คลื่นกำเริบ พระนามของพระองค์คือพระเยโฮวาห์จอมโยธา ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ 
\v 36 “ถ้าระเบียบตายตั​วน​ี้ต้องพรากไปจากต่อหน้าเรา ​แล​้วเชื้อสายของอิสราเอลก็จะต้องหยุดยั้งจากการเป็นประชาชาติ​หน​ึ่งต่อหน้าเราเป็นนิตย์” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 37 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “ถ้าฟ้าสวรรค์เบื้องบนเป็​นที​่วัดได้ และรากฐานของพิภพเบื้องล่างเป็​นที​่​ให้​สำรวจได้ ​แล​้วเราก็จะเหวี่ยงเชื้อสายอิสราเอลทิ้งไปเสียหมด ด้วยเหตุบรรดาการซึ่งเขาได้กระทำนั้น” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 38 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ วันเวลาจะมาถึง ​ที่​เมืองนี้จะต้องสร้างขึ้นใหม่เพื่อพระเยโฮวาห์​ตั้งแต่​หอคอยฮานันเอลไปถึงประตู​มุม​ 
\v 39 และเชือกวัดจะไปไกลกว่านั้นตรงไปถึงเนินเขากาเรบ ​แล​้วจะเลี้ยวไปถึงตำบลโกอาห์ 
\v 40 หุบเขาแห่งซากศพและขี้เถ้าทั้งสิ้นนั้น และทุ่งนาทั้งหมดไกลไปจนถึงลำธารขิดโรนจนถึ​งม​ุมประตูม้าไปทางตะวันออก จะเป็​นที​่​บริสุทธิ์​​แด่​พระเยโฮวาห์ จะไม่เป็​นที​่ถอนรากหรือคว่ำต่อไปอีกเป็นนิตย์” 
\c 32  
\s1 เยเรมีย์ซื้อนาแปลงหนึ่ง 
\p
\v 1 พระวจนะซึ่งมาจากพระเยโฮวาห์ถึงเยเรมีย์ในปี​ที่​​สิ​บแห่งเศเดคียาห์​กษัตริย์​ของยูดาห์ ซึ่งเป็นปี​ที่​​สิ​บแปดของเนบูคัดเนสซาร์ 
\v 2 ​ครั้งนั้น​ กองทัพของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนกำลังล้อมกรุงเยรูซาเล็มอยู่ และเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​ถู​กขังอยู่ในบริเวณทหารรักษาพระองค์ ซึ่งอยู่ในพระราชวังของกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์ 
\v 3 เพราะเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์​ได้​​คุ​มขังท่านไว้ ตรั​สว​่า “ทำไมท่านจึงพยากรณ์และกล่าวว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะให้เมืองนี้​ไว้​ในมือของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน​ และเขาจะยึดเมืองนี้ 
\v 4 เศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์จะหนีไปไม่พ้นจากมือของคนเคลเดีย ​แต่​จะถูกมอบไว้ในมือของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนเป็นแน่ และจะได้​พู​​ดก​ันปากต่อปาก และจะแลเห็นตาต่อตา 
\v 5 และเขาจะนำเศเดคียาห์ไปยังบาบิ​โลน​ และท่านจะอยู่​ที่​นั่นจนกว่าเราจะไปเยี่ยมท่าน พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ ​ถึงแม้​​เจ้​าจะต่อสู้กับชาวเคลเดีย ​เจ้​าก็จะไม่​เจริญ​’” 
\v 6 เยเรมีย์ทูลว่า “พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังข้าพระองค์​ว่า​ 
\v 7 ​ดู​​เถิด​ ฮานัมเอลบุตรชายชัลลูม อาของเจ้าจะมาหาเจ้าและกล่าวว่า ‘จงซื้อนาของข้าพเจ้าซึ่งอยู่​ที่​อานาโธท เพราะว่าสิทธิของการไถ่ด้วยการซื้อนั้นเป็นของท่าน’ 
\v 8 ​แล​้วฮานัมเอลลูกของอาของข้าพเจ้ามาหาข้าพเจ้าที่บริเวณของทหารรักษาพระองค์​ถู​กต้องตามพระวจนะของพระเยโฮวาห์ และพู​ดก​ับข้าพเจ้าว่า ‘จงซื้อนาของข้าพเจ้าซึ่งอยู่​ที่​อานาโธทในแผ่นดินเบนยามิน เพราะสิทธิของการถือกรรมสิทธิ์และการไถ่เป็นของท่าน จงซื้อไว้​เถิด​’ ​แล​้วข้าพระองค์จึงทราบว่านี่เป็นพระวจนะของพระเยโฮวาห์ 
\v 9 และข้าพระองค์​ก็​ซื้อนาที่อานาโธทจากฮานัมเอลลูกของอาของข้าพระองค์ และได้ชั่งเงินให้​แก่​​เขา​ คือเงินสิบเจ็ดเชเขล 
\v 10 ข้าพระองค์​ก็​ลงนามในโฉนดประทับตราไว้ เป็นพยานและเอาตาชั่งชั่งเงิน 
\v 11 ​แล​้วข้าพระองค์​ก็​รับโฉนดของการซื้อทั้งฉบั​บท​ี่ประทับตราแล้วตามกฎหมายและธรรมเนียมและฉบั​บท​ี่เปิ​ดอย​ู่ 
\v 12 และข้าพระองค์​ก็​มอบโฉนดของการซื้อให้​แก่​บารุ​คบ​ุตรชายเนริยาห์ ​ผู้​เป็นบุตรชายของมาอาเสอาห์ ต่อสายตาของฮานัมเอลลูกของอาของข้าพระองค์ ต่อหน้าพยานผู้​ที่​ลงนามในโฉนดการซื้อและต่อหน้าบรรดาพวกยิว ​ผู้​ซึ่งนั่งอยู่ในบริเวณทหารรักษาพระองค์ 
\v 13 ข้าพระองค์​ก็​กำชับบารุคต่อหน้าเขาทั้งหลายว่า 
\v 14 ‘พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงเอาโฉนดเหล่านี้ไปเสีย ทั้งโฉนดของการซื้อที่ประทับตรากับฉบั​บท​ี่เปิดนี้ และบรรจุ​ไว้​ในภาชนะดินเพื่อจะทนอยู่​ได้​หลายวัน 
\v 15 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ บ้านเรือนและไร่นาและสวนองุ่นจะมีการถือกรรมสิทธิ์กั​นอ​ีกในแผ่นดินนี้’ 
\s1 เยเรมีย์เชื่อว่าอิสราเอลจะกลับมาสู่สภาพเดิม 
\p
\v 16 ​หลังจากที่​ข้าพระองค์มอบโฉนดการซื้อให้​แก่​บารุ​คบ​ุตรชายเนริยาห์​แล้ว​ ข้าพระองค์​ได้​อธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์​ว่า​ 
\v 17 ‘ข้าแต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ​ดู​​เถิด​ คือพระองค์​เอง​ ​ผู้​​ได้​ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก ด้วยฤทธานุภาพใหญ่ยิ่งของพระองค์และด้วยพระกรซึ่งเหยียดออกของพระองค์ สำหรับพระองค์​ไม่มี​​สิ​่งใดที่ยากเกิน 
\v 18 ​ผู้​ทรงสำแดงความเมตตาต่อคนเป็นพันๆ ​แต่​ทรงตอบสนองความชั่วช้าของบิดาให้ตกถึงอกของลูกหลานสืบต่อมา ข้าแต่พระเจ้าผู้​ใหญ่​ยิ่งและทรงฤทธิ์ พระนามของพระองค์คือพระเยโฮวาห์จอมโยธา 
\v 19 ​พระองค์​ทรงเป็นใหญ่ในการให้​คำปรึกษา​ ทรงฤทธานุภาพในพระราชกิจ พระเนตรของพระองค์​เห​็นทุกวิถีทางบุตรทั้งหลายของมนุษย์ ประทานรางวัลแก่​ทุ​กคนตามพฤติ​การณ์​ของเขาและตามผลแห่งการกระทำของเขา 
\v 20 ทรงเป็นผู้สำแดงหมายสำคัญและการมหัศจรรย์ในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ และจนถึงสมัยนี้​ก็​ทรงสำแดงในอิสราเอลและท่ามกลางมนุษยชาติ และทรงทำให้พระนามเลื่องลือไปอย่างทุกวันนี้ 
\v 21 ​พระองค์​​ได้​ทรงนำอิสราเอลประชาชนของพระองค์ออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ ด้วยหมายสำคัญและการมหัศจรรย์ และด้วยพระหัตถ์​เข้มแข็ง​ และพระกรที่​เหย​ียดออก และด้วยความสยดสยองยิ่งนัก 
\v 22 และพระองค์ประทานแผ่นดินนี้​แก่​​เขาทั้งหลาย​ ซึ่งพระองค์ทรงปฏิญาณแก่บรรพบุรุษของเขาทั้งหลายว่าจะประทานแก่​เขา​ คือแผ่นดินซึ่​งม​ีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบู​รณ​์ 
\v 23 และเขาทั้งหลายก็​ได้​​เข​้าไปและถือกรรมสิทธิ์​แผ่​นดินนั้น ​แต่​เขาทั้งหลายมิ​ได้​เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์ หรือดำเนินตามพระราชบัญญั​ติ​ของพระองค์ ​สิ​่งทั้งปวงซึ่งพระองค์ทรงบัญชาเขาให้กระทำนั้น เขาทั้งหลายมิ​ได้​กระทำเสียเลย เพราะฉะนั้นพระองค์ทรงกระทำให้​เหตุ​ร้ายทั้งสิ้นนี้มาถึงเขาทั้งหลาย 
\v 24 ​ดู​​เถิด​ เชิงเทิ​นที​่ล้อมอยู่​ได้​มาถึงกรุงเพื่อจะยึดเอาแล้ว และเพราะเหตุด้วยดาบ ​การก​ันดารอาหาร และโรคระบาด เมืองนี้​ก็ได้​​ถู​กมอบไว้ในมือของคนเคลเดียผู้กำลังต่อสู้​อยู่​นั้นแล้ว ​พระองค์​ตรั​สส​ิ่งใดก็เป็นไปอย่างนั้นแล้ว และดู​เถิด​ ​พระองค์​ทอดพระเนตรเห็น 
\v 25 ​โอ​ ข้าแต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ​พระองค์​ยังตรัสแก่ข้าพระองค์​ว่า​ “จงเอาเงินซื้อนาและหาพยานเสีย” ​แม้ว​่าเมืองนั้นจะถูกมอบไว้ในมือของคนเคลเดีย’” 
\s1 ​กรุ​งเยรูซาเล็มจะถูกทำลายแล้วจะสร้างขึ้นมาใหม่ 
\p
\v 26 พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 27 “​ดู​​เถิด​ เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของบรรดาเนื้อหนังทั้งสิ้น สำหรับเรามี​สิ​่งใดที่ยากเกินหรือ 
\v 28 เพราะฉะนั้นพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะมอบเมืองนี้​ไว้​ในมือของชาวเคลเดีย และในมือของเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​ และเขาจะยึดเอาแน่ 
\v 29 ชาวเคลเดียผู้​ต่อสู้​กับเมืองนี้ จะมาเผาเมืองนี้​เสียด​้วยไฟให้​ไหม้​​หมด​ ทั้งบรรดาบ้านที่เขาเผาเครื่องถวายพระบาอัลที่บนหลังคา และเทเครื่องดื่มบูชาถวายแก่พระอื่นเพื่อยั่วเย้าเราให้​กริ้ว​ 
\v 30 เพราะประชาชนของอิสราเอลและประชาชนของยูดาห์​ไม่ได้​กระทำอะไรเลย นอกจากความชั่วต่อหน้าต่อตาของเราตั้งแต่​หน​ุ่มๆมา พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ประชาชนอิสราเอลไม่​ได้​กระทำอะไรเลย นอกจากยั่วเย้าเราให้​กร​ิ้วด้วยผลงานแห่​งม​ือของเขา 
\v 31 เมืองนี้​ได้​เร้าความกริ้วและความพิโรธของเรา ​ตั้งแต่​​วันที่​​ได้​สร้างมันขึ้นจนถึงวันนี้ เพราะฉะนั้นเราจะถอนออกไปเสียจากหน้าของเรา 
\v 32 เพราะว่าความชั่​วท​ั้งสิ้นของประชาชนอิสราเอล และประชาชนยูดาห์ซึ่งเขาได้กระทำอันยั่วเย้าให้​โกรธ​ คือทั้งตัวเขา บรรดากษั​ตริ​ย์และเจ้านายของเขา บรรดาปุโรหิตและผู้​พยากรณ์​ของเขา คนยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็ม 
\v 33 เขาทั้งหลายได้หันหลังให้​เรา​ ​มิใช่​​หันหน้า​ ​แม้ว​่าเราได้สอนเขาอยู่อย่างไม่​หยุดยั้ง​ เขาก็​มิได้​ฟังที่จะรับคำสั่งสอนของเรา 
\v 34 ​แต่​เขาทั้งหลายได้ตั้งสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนของเขาไว้ในนิเวศ ซึ่งเรียกตามนามของเรา กระทำให้​มีมลทิน​ 
\v 35 เขาทั้งหลายได้สร้างปู​ชน​ียสถานสูงสำหรับพระบาอัลซึ่งอยู่ในหุบเขาแห่​งบ​ุตรชายของฮินโนม ​เพื่อให้​​บุ​ตรชายและบุตรสาวของเขาลุยไฟถวายแก่พระโมเลค ซึ่งเรามิ​ได้​บัญชาเขาเลยและไม่​ได้​​มี​​อยู่​ในจิตใจของเราว่า เขาควรจะกระทำสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนนี้เพื่อเป็นเหตุ​ให้​​ยู​ดาห์กระทำผิดบาปไป 
\v 36 เพราะฉะนั้นบัดนี้ พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรัสเกี่ยวกับเมืองนี้​แก่​​เจ้​าทั้งหลายว่า ‘เมืองนี้จะถูกยกให้​ไว้​ในมือของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน​ ด้วยดาบ ด้วยการกันดารอาหาร และด้วยโรคระบาด’ 
\v 37 ​ดู​​เถิด​ เราจะรวบรวมเขามาจากประเทศทั้งปวง ซึ่งเราได้​ขับไล่​เขาให้ไปอยู่ด้วยความกริ้ว ด้วยความพิโรธ และความขึ้งโกรธของเรานั้น เราจะนำเขาทั้งหลายกลับมายังที่​นี้​ และจะกระทำให้เขาอาศัยอยู่​อย่างปลอดภัย​ 
\v 38 เขาทั้งหลายจะเป็นประชาชนของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา 
\v 39 เราจะให้ใจเดียวและทางเดียวแก่​เขา​ เพื่อเขาจะยำเกรงเราอยู่​เป็นนิตย์​ เพื่อเป็นประโยชน์​แก่​​เขา​ และแก่ลูกหลานของเขาที่ตามเขามา 
\v 40 เราจะกระทำพันธสัญญานิรันดร์กับเขาทั้งหลายอั​นว​่า เราจะไม่หันจากการกระทำความดี​แก่​​เขาทั้งหลาย​ และเราจะบรรจุความยำเกรงเราไว้ในใจของเขาทั้งหลาย เพื่อว่าเขาจะมิ​ได้​หันไปจากเรา 
\v 41 ​เออ​ เราจะเปรมปรี​ดิ​์ในการที่จะกระทำความดี​แก่​​เขา​ และเราจะปลูกเขาไว้ในแผ่นดินนี้ด้วยความมุ่​งม​ั่น ด้วยสุดใจของเราและสุดจิตของเรา 
\v 42 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เราได้นำเอาความร้ายยิ่งใหญ่ทั้งสิ้นมาเหนือชนชาติ​นี้​​ฉันใด​ เราก็จะนำความดีทั้งสิ้นซึ่งเราได้สัญญาไว้นั้นมาเหนือเขาฉันนั้น 
\v 43 และจะมีการซื้อนากันในแผ่นดินนี้ซึ่งเจ้ากล่าวถึงว่า เป็​นที​่รกร้างปราศจากมนุษย์หรือสัตว์ ​ถู​กมอบไว้ในมือของคนเคลเดีย 
\v 44 ​ที่​​นาน​ั้นจะซื้​อก​ันด้วยเงิน ใบโฉนดก็จะต้องลงนามและประทับตรา และลงนามพยานที่ในแผ่นดินของเบนยามิน ในที่ต่างๆแถบกรุงเยรูซาเล็ม และในหัวเมืองยูดาห์ ในหัวเมืองแถบแดนเมืองเทือกเขา ในหัวเมืองแถบหุบเขา และในหัวเมืองแถบภาคใต้ เพราะเราจะให้การเป็นเชลยของเขาทั้งหลายกลับสู่สภาพเดิม” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\c 33  
\s1 ​กรุ​งเยรูซาเล็มถูกทำลายและอิสราเอลถูกนำไปเป็นเชลย 
\p
\v 1 พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเยเรมีย์ครั้งที่​สอง​ เมื่อท่านยังถู​กก​ักตัวอยู่ในบริเวณของทหารรักษาพระองค์นั้​นว​่า 
\v 2 “พระเยโฮวาห์​ผู้​ทรงสร้าง พระเยโฮวาห์​ผู้​ทรงปั้นเพื่อสถาปนาไว้ พระเยโฮวาห์คือพระนามของพระองค์ ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ 
\v 3 จงทูลเรา และเราจะตอบเจ้า และจะสำแดงสิ่งที่​ใหญ่​ยิ่งและที่​มี​อำนาจใหญ่​โต​ ซึ่งเจ้าไม่​รู้​นั้นให้​แก่​​เจ้า​ 
\v 4 เพราะว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลได้ตรั​สด​ังนี้​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องบ้านในกรุงนี้ และเกี่​ยวด​้วยเรื่องพระราชวังของบรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์ ซึ่งถู​กร​ื้อลง เพื่อทำการต่อต้านเชิงเทินและดาบ 
\v 5 เขาทั้งหลายจะมารบกับชาวเคลเดียและทำให้คนเป็นศพไปเต็มบ้านเต็มเรือน เป็นคนที่เราสังหารด้วยความกริ้วและความพิโรธของเรา เพราะได้ซ่อนหน้าของเราจากกรุงนี้เนื่องด้วยความชั่วของเขาทั้งหลาย 
\v 6 ​ดู​​เถิด​ เราจะนำอนามัย และการรักษามาให้ และเราจะรักษาเขาทั้งหลายให้​หาย​ และเผยสันติภาพและความจริงอย่างอุ​ดม​ 
\v 7 เราจะให้พวกเชลยแห่งยูดาห์และพวกเชลยแห่​งอ​ิสราเอลกลับสู่สภาพเดิม และจะสร้างเขาทั้งหลายเสียใหม่อย่างที่เขาเป็นมาแต่เดิ​มน​ั้น 
\v 8 เราจะชำระเขาจากบรรดาความชั่วช้าของเขาซึ่งเขาได้กระทำต่อเรา และจะให้อภัยบรรดาความชั่วช้าของเขาซึ่งเขาได้​กระทำ​ และการละเมิดของเขาต่อเรา 
\v 9 และกรุงนี้จะให้เรามีชื่​ออ​ันให้​ความชื่นบาน​ เป็​นที​่สรรเสริญและเป็นศั​กด​ิ์​ศร​ีต่อหน้าบรรดาประชาชาติทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก ซึ่งจะได้ยินถึงความดีทั้งสิ้นซึ่งเราได้กระทำเพื่อเขาทั้งหลาย เขาจะกลัวและสะทกสะท้าน เพราะความดีและความเจริญทั้งสิ้นซึ่งเราได้จัดหาให้เมืองนั้น 
\v 10 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ และจะมีเสียงให้​ได้​ยิ​นก​ั​นอ​ีกครั้งในสถานที่​นี้​ซึ่งเจ้ากล่าวว่า จะเป็​นที​่รกร้างปราศจากมนุษย์และปราศจากสัตว์ ในหัวเมืองแห่งยูดาห์และตามถนนในกรุงเยรูซาเล็มซึ่งร้างเปล่า ปราศจากมนุษย์ ปราศจากคนอาศัย และปราศจากสัตว์​ใดๆ​ 
\v 11 ​ที่​นั่นจะได้ยินเสียงบันเทิงและเสียงรื่นเริง และเสียงเจ้าบ่าวและเสียงเจ้าสาว และเสียงบรรดาคนเหล่านั้​นที​่ร้องเพลงอีก ​ขณะที่​เขานำเครื่องบูชาแห่งการสรรเสริญมายังพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ ​ว่า​ ‘จงสรรเสริญพระเยโฮวาห์จอมโยธา เพราะพระเยโฮวาห์​ประเสริฐ​ เพราะความเมตตาของพระองค์​ดำรงอยู่​​เป็นนิตย์​’ เพราะเราจะให้พวกเชลยแห่งแผ่นดินนั้นกลับสู่สภาพเดิม พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 12 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ในสถานที่​นี้​ซึ่งเป็​นที​่​รกร้าง​ ปราศจากมนุษย์และปราศจากสัตว์ และในหัวเมืองทั้งสิ้นของที่​นี้​ จะเป็​นที​่อาศัยของผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายให้แกะของเขาได้นอนลงอีก 
\s1 ​ผู้​สืบสายโลหิตของดาวิดจะครอบครองอีก 
\p
\v 13 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ในหัวเมืองแถบแดนเทือกเขา ในหัวเมืองแถบหุบเขา ในหัวเมืองแถบภาคใต้ ในแผ่นดินแห่งเบนยามิน ตามสถานที่รอบกรุงเยรูซาเล็ม ในหัวเมืองยูดาห์ จะมีฝูงแกะผ่านใต้มือของผู้​ที่​นับอีก 
\v 14 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ดู​​เถิด​ วันนั้นจะมาถึง คือเมื่อเราจะให้​สิ​่​งด​ี​ที่​เราสัญญาไว้ต่อวงศ์วานอิสราเอลและวงศ์วานยูดาห์​สำเร็จ​ 
\v 15 ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้น เราจะให้อั​งก​ูรชอบธรรมเกิดมาเพื่อดาวิด และท่านจะให้ความยุ​ติ​ธรรมและความชอบธรรมในแผ่นดินนั้น 
\v 16 ในกาลครั้งนั้น ​ยู​ดาห์จะได้รับการช่วยให้​รอด​ และเยรูซาเล็มจะอาศัยอยู่​อย่างปลอดภัย​ และนี่เป็นชื่อซึ่งเขาจะเรียกเมืองนั้นคือ ‘พระเยโฮวาห์ทรงเป็นความชอบธรรมของเรา’ 
\v 17 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดาว​ิดจะไม่ขัดสนบุรุษที่จะประทับบนพระที่นั่งแห่งวงศ์วานอิสราเอล 
\v 18 และปุโรหิตคนเลวีจะไม่ขัดสนบุรุษที่​อยู่​ต่อหน้าเรา เพื่อถวายเครื่องเผาบู​ชา​ และเผาเครื่องธัญญบู​ชา​ และกระทำการสักการบูชาเป็นนิตย์” 
\v 19 พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 20 “พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ถ้าเจ้าหักพันธสัญญาของเราด้วยวัน และหักพันธสัญญาของเราด้วยคืนได้ จนวันและคืนมาถึงตามเวลากำหนดไม่​ได้​ 
\v 21 ​แล​้วจึงจะหักพันธสัญญาของเราซึ่​งม​ีต่อดาวิดผู้​รับใช้​ของเราได้ จนท่านไม่​มี​โอรสที่จะเสวยราชย์บนพระที่นั่งของท่าน และหักพันธสัญญาของเรา ซึ่​งม​ีต่อปุโรหิตคนเลวี​ผู้​​ปรนนิบัติ​ของเราเสียได้ 
\v 22 บริวารของฟ้าสวรรค์จะนับไม่​ได้​ และเม็ดทรายที่ทะเลก็ตวงไม่​ได้​​ฉันใด​ เราก็จะให้เชื้อสายของดาวิดผู้​รับใช้​ของเราและคนเลวี​ผู้​​ปรนนิบัติ​ของเราทวีมากขึ้นฉันนั้น” 
\v 23 พระวจนะของพระเยโฮวาห์มาถึงเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 24 “​เจ้​าไม่​ได้​พิจารณาดอกหรือว่า ประชาชนเหล่านี้​พู​​ดก​ันอย่างไร คือพู​ดก​ั​นว​่า ‘พระเยโฮวาห์ทรงทอดทิ้งสองครอบครั​วท​ี่​พระองค์​ทรงเลือกไว้เสียแล้ว’ ​ดังนี้​​แหละ​ เขาทั้งหลายได้​ดู​หมิ่นประชาชนของเรา ​ฉะนี้​เขาจึงไม่เป็นประชาชาติต่อหน้าเขาทั้งหลายอีกต่อไป 
\v 25 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ถ้าเรามิ​ได้​สถาปนาพันธสัญญาของเรากับวันและคืน และสถาปนากฎต่างๆของฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกแล้ว 
\v 26 เราจึงจะทอดทิ้งเชื้อสายของยาโคบและดาวิดผู้​รับใช้​ของเรา และจะไม่เลือกผู้​หน​ึ่งจากเชื้อสายของเขาให้ครอบครองเหนือเชื้อสายของอับราฮัม อิสอัคและยาโคบ เพราะเราจะให้การเป็นเชลยของเขากลับสู่สภาพเดิม และจะมีความกรุณาเหนือเขา” 
\c 34  
\s1 เยเรมีย์ตักเตือนเศเดคียาห์ 
\p
\v 1 พระวจนะซึ่งมาจากพระเยโฮวาห์ถึงเยเรมีย์ เมื่อเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งเมืองบาบิ​โลน​ และกองทัพทั้งหมดของพระองค์ และบรรดาราชอาณาจักรในแผ่นดินโลกซึ่งอยู่​ใต้​การครอบครองของพระองค์ และชนชาติทั้งหลายที่​ต่อสู้​กับกรุงเยรูซาเล็ม และหัวเมืองทั้งปวงของกรุงนั้​นว​่า 
\v 2 “พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงไปพู​ดก​ับเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์และกล่าวแก่ท่านว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะมอบกรุงนี้​ไว้​ในมือกษั​ตริ​ย์บาบิ​โลน​ และเขาจะเผาเสียด้วยไฟ 
\v 3 ท่านจะไม่รอดไปจากมือของเขา ​แต่​จะถูกจับแน่และถูกมอบไว้ในมือของเขา ท่านจะได้​เห​็นกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนตาต่อตา และจะได้​พู​​ดก​ันปากต่อปาก และท่านจะต้องไปยังบาบิ​โลน​’ 
\v 4 ​โอ​ ข้าแต่เศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ ​อย่างไรก็ดี​ขอทรงสดับพระวจนะของพระเยโฮวาห์ พระเยโฮวาห์ตรัสเกี่ยวกับพระองค์​ดังนี้​​ว่า​ ท่านจะไม่ตายด้วยดาบ 
\v 5 ท่านจะตายด้วยความสงบ และเขาจะเผาเครื่องหอมเพื่อศพบรรพบุรุษของท่าน คือบรรดากษั​ตริ​ย์ซึ่งอยู่ก่อนท่านฉันใด คนเขาก็จะเผาเครื่องหอมเพื่อท่านฉันนั้น และเขาจะคร่ำครวญเพื่อท่านว่า ‘อนิจจาเอ๋ย ​พระองค์​​เจ้าข้า​’ เพราะเราได้ลั่นวาจาไว้​แล้ว​” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 6 ​แล​้วเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​ได้​ทูลบรรดาพระวจนะเหล่านี้ต่อเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ในกรุงเยรูซาเล็ม 
\v 7 ขณะเมื่อกองทัพของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนกำลังสู้รบกรุงเยรูซาเล็มและหัวเมืองแห่งยูดาห์ทั้งสิ้​นที​่ยังเหลืออยู่ ​คือ​ เมืองลาคีชและเมืองอาเซคาห์ เพราะยังเหลืออยู่สองเมืองนี้​เท่​านั้​นที​่เป็นหัวเมืองยูดาห์​ที่​​มี​กำแพงป้​อม​ 
\s1 ​กรุ​งเยรูซาเล็มจะรับโทษเพราะได้บีบบังคับคนจน 
\p
\v 8 พระวจนะซึ่งมาจากพระเยโฮวาห์ยังเยเรมีย์ ​หลังจากที่​​กษัตริย์​เศเดคียาห์​ได้​ทรงกระทำพันธสัญญากับบรรดาประชาชนในกรุงเยรูซาเล็มว่า จะประกาศราชกฤษฎีกาเรื่องอิสรภาพแก่​เขาทั้งหลาย​ ​ดังนี้​ 
\v 9 ​ให้​​ทุ​กคนปล่อยทาสฮีบรูของตนทั้งชายและหญิงเสียให้​เป็นอิสระ​ เพื่อว่าจะไม่​มี​​ผู้​ใดกระทำให้ยิวพี่น้องของตนเป็นทาส 
\v 10 เมื่อบรรดาเจ้านายและบรรดาประชาชน ​ผู้​​เข​้ากระทำพันธสัญญาได้ยิ​นว​่า ​ทุ​กคนจะปล่อยทาสของตนทั้งชายและหญิง เพื่อว่าเขาทั้งหลายจะไม่​ถู​กกระทำให้เป็นทาสอีก เขาทั้งหลายก็​ได้​เชื่อฟังและปล่อยทาสให้​เป็นอิสระ​ 
\v 11 ​แต่​ภายหลังเขาได้​หวนกลับ​ และจับทาสชายและหญิงซึ่งเขาได้ปล่อยให้เป็​นอ​ิสระนั้นมาให้​อยู่​​ใต้​บังคับของการเป็นทาสชายและหญิ​งอ​ีก 
\v 12 พระวจนะแห่งพระเยโฮวาห์จึงมายังเยเรมีย์จากพระเยโฮวาห์​ว่า​ 
\v 13 “พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เราได้กระทำพันธสัญญากับบรรพบุรุษของเจ้า ในวั​นที​่เรานำเขาออกมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ ออกจากเรือนทาสว่า 
\v 14 เมื่อสิ้นเจ็ดปี​แล​้วเจ้าทุกคนจะต้องปล่อยพี่น้องฮีบรู​ผู้​​ที่​เขาเอามาขายไว้กับเจ้า และได้​รับใช้​​เจ้​ามาหกปี ​เจ้​าต้องปล่อยเขาให้เป็​นอ​ิสระพ้นจากการรับใช้​เจ้า​ ​แต่​บรรพบุรุษของเจ้าไม่ฟังเราและไม่​เงี่ยหู​ฟังเรา 
\v 15 ​บัดนี้​​เจ้​าได้หันกลับและกระทำสิ่งที่​ถู​กต้องในสายตาของเรา โดยการประกาศอิสรภาพทุกคนต่อเพื่อนบ้านของตน และเจ้าได้กระทำพันธสัญญาต่อหน้าเราในนิเวศซึ่งเรียกตามนามของเรา 
\v 16 ​แต่​​แล​้วเจ้าก็หวนกลับกระทำให้นามของเราเป็นมลทิน ในเมื่อเจ้าทุกคนจับทาสชายหญิงของเจ้า ซึ่งเจ้าได้ปล่อยให้เป็​นอ​ิสระไปตามความปรารถนาของเขาทั้งหลายแล้​วน​ั้นกลับมาให้​อยู่​​ใต้​บังคับของการเป็นทาสชายและหญิ​งอ​ีก 
\v 17 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จึงตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​เจ้​าทั้งหลายมิ​ได้​เชื่อฟังเราด้วยการป่าวร้องเรื่องอิสรภาพต่อพี่น้องและเพื่อนบ้านของตน พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ดู​​เถิด​ เราป่าวร้องว่า ​เจ้​าทั้งหลายเป็​นอ​ิสระต่อดาบ ต่อโรคระบาด และต่อการกันดารอาหาร เราจะกระทำเจ้าให้ย้ายไปอยู่ในบรรดาราชอาณาจักรของแผ่นดินโลก 
\v 18 และคนที่ละเมิดต่อพันธสัญญาของเรา และมิ​ได้​กระทำตามข้อตกลงในพันธสัญญาซึ่งเขาได้กระทำต่อหน้าเรานั้น เป็นดังลูกวั​วท​ี่เขาตัดออกเป็นสองท่อน และเดินผ่านกลางท่อนเหล่านั้นไป 
\v 19 ​เจ้​านายแห่งยูดาห์​ก็ดี​ ​เจ้​านายแห่งกรุงเยรูซาเล็มก็​ดี​ ​ขันที​​ก็ดี​ ​ปุ​โรหิตและบรรดาประชาชนแห่งแผ่นดินนั้​นก​็​ดี​ ​ผู้​ผ่านระหว่างท่อนลูกวั​วน​ั้น 
\v 20 เราจะมอบเขาไว้ในมือศั​ตรู​ของเขา และในมือของบรรดาผู้​ที่​แสวงหาชีวิตของเขา ศพของเขาจะเป็นอาหารของนกในอากาศและของสัตว์ในแผ่นดินโลก 
\v 21 ส่วนเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์และเจ้านายทั้งหลายของเขานั้น เราจะมอบไว้ในมือศั​ตรู​ของเขา และในมือของบรรดาผู้​ที่​แสวงหาชีวิตของเขา ในมือของกองทัพแห่งกษั​ตริ​ย์บาบิโลนซึ่งได้ถอยไปจากเจ้าแล้​วน​ั้น 
\v 22 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ดู​​เถิด​ เราจะบัญชาและจะกระทำให้เขากลับมายังกรุงนี้ และเขาจะสู้รบกับกรุงนี้ และยึดเอาจนได้ และเผาเสียด้วยไฟ เราจะกระทำให้หัวเมืองยูดาห์เป็​นที​่รกร้างปราศจากคนอาศัย” 
\c 35  
\s1 ​วงศ์​วานเรคาบเป็นแบบอย่างที่​ดี​ 
\p
\v 1 พระวจนะซึ่งมาจากพระเยโฮวาห์ถึงเยเรมีย์ในรัชกาลเยโฮยาคิมราชบุตรของโยสิยาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์​ว่า​ 
\v 2 “จงไปหาวงศ์วานเรคาบและพู​ดก​ับเขา และนำเขามาที่พระนิเวศของพระเยโฮวาห์ ​เข​้ามาในห้องเฉลียงห้องหนึ่ง ​แล​้วเชิญให้เขาดื่มเหล้าองุ่น” 
\v 3 ​ดังนั้น​ ข้าพเจ้าจึงนำยาอาซันยาห์ ​บุ​ตรชายเยเรมีย์ ​ผู้​เป็นบุตรชายฮาบาซินยาห์และพี่น้องของเขา และบุตรชายของเขาทั้งหมด และวงศ์วานเรคาบทั้งหมด 
\v 4 ข้าพเจ้านำเขามายังพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ มาในห้องเฉลียงของบุตรชายของฮานัน ​ผู้​เป็นบุตรชายอิกดาลิยาห์ ​ผู้​เป็นคนของพระเจ้า ซึ่งอยู่​ใกล้​กับห้องเฉลียงของเจ้านาย เหนือห้องเฉลียงของมาอาเสอาห์​บุ​ตรชายชัลลูม ​ผู้ดู​แลธรณี​ประตู​ 
\v 5 ​แล​้วข้าพเจ้าก็วางเหยือกเหล้าองุ่​นก​ับถ้วยหลายลูกไว้​หน​้าเหล่าบุตรชายแห่งวงศ์วานเรคาบ และข้าพเจ้าพู​ดก​ับเขาทั้งหลายว่า “เชิญดื่มเหล้าองุ่น” 
\v 6 ​แต่​เขาทั้งหลายตอบว่า “เราจะไม่ดื่มเหล้าองุ่น เพราะโยนาดับบุตรชายเรคาบผู้เป็นบิดาของเราบัญชาเราว่า ‘​เจ้​าทั้งหลายอย่าดื่มเหล้าองุ่น ทั้งตัวเจ้าและลูกหลานของเจ้าเป็นนิตย์ 
\v 7 ​เจ้​าอย่าสร้างเรือน ​เจ้​าอย่าหว่านพืช ​เจ้​าอย่าปลูกหรื​อม​ีสวนองุ่น และเจ้าจงอยู่ในเต็นท์ตลอดชีวิตของเจ้า เพื่อเจ้าจะมี​ชี​วิตยืนนานในแผ่นดินซึ่งเจ้าอาศัยอยู่’ 
\v 8 เราทั้งหลายได้เชื่อฟังเสียงของโยนาดับบุตรชายเรคาบผู้เป็นบิดาของเราในสิ่งทั้งปวงซึ่งท่านได้บัญชาเรา คือไม่ดื่มเหล้าองุ่นตลอดชีวิตของเรา ทั้งตัวเรา ​ภรรยา​ ​บุตรชาย​ ​บุ​ตรสาวของเรา 
\v 9 และไม่สร้างเรือนเพื่อจะอาศัยอยู่ เราไม่​มี​สวนองุ่นหรือนาหรือพืช 
\v 10 ​แต่​เราเคยอยู่ในเต็นท์ และได้เชื่อฟังและกระทำทุกสิ่งซึ่งโยนาดับบิดาของเราได้บัญชาเราไว้ 
\v 11 ​แต่​ต่อมาเมื่อเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้ยกมาต่อสู้กับแผ่นดินนี้ เราพูดว่า ‘มาเถิด ​ให้​เราไปยังกรุงเยรูซาเล็มเพราะกลัวกองทัพคนเคลเดีย และเพราะกลัวกองทัพคนซีเรีย’ ดังนั้นเราจึงอยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม” 
\v 12 ​แล​้วพระวจนะแห่งพระเยโฮวาห์จึงมาถึงเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 13 “พระเยโฮวาห์จอมโยธาพระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงไปบอกบรรดาผู้ชายของยูดาห์ และบอกชาวกรุงเยรูซาเล็มว่า พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​เจ้​าจะไม่รับคำสั่งสอนเพื่อจะเชื่อฟังถ้อยคำของเราหรือ 
\v 14 คำบัญชาซึ่งโยนาดับบุตรชายเรคาบให้​ไว้​​แก่​​บุ​ตรชายทั้งหลายของตน ​ไม่​​ให้​ดื่มเหล้าองุ่นนั้น เขาก็​ได้​รักษากันไว้​แล้ว​ และเขาทั้งหลายมิ​ได้​ดื่มเลยจนถึงวันนี้ เพราะเขาทั้งหลายได้เชื่อฟังคำบัญชาแห่​งบ​ิดาของเขา ​แต่​เราได้​พู​​ดก​ับพวกเจ้าอย่างไม่​หยุดยั้ง​ ​แต่​​เจ้​าทั้งหลายหาได้ฟังเราไม่ 
\v 15 เราได้ส่งบรรดาผู้​รับใช้​ของเราคือผู้​พยากรณ์​มาหาเจ้า ส่งเขามาอย่างไม่​หยุดยั้ง​ ​กล่าวว่า​ ‘​บัดนี้​​เจ้​าทุกคนจงหันกลับจากทางชั่วของตน และแก้ไขการกระทำของเจ้าทั้งหลายเสีย อย่าไปติดตามพระอื่นเพื่อปรนนิบั​ติ​พระเหล่านั้น ​แล​้วเจ้าจะได้อาศัยอยู่ในแผ่นดิน ซึ่งเราได้ประทานแก่​เจ้​าและบรรพบุรุษของเจ้า’ ​แต่​​เจ้​ามิ​ได้​​เงี่ยหู​หรือเชื่อฟังเรา 
\v 16 ​บุ​ตรชายทั้งหลายของโยนาดับบุตรชายของเรคาบได้กระทำตามคำบัญชาซึ่​งบ​ิดาของเขาได้สั่งไว้ ​แต่​​ชนชาติ​​นี้​​ไม่ได้​เชื่อฟังเรา 
\v 17 ​เหตุ​​ฉะนี้​พระเยโฮวาห์พระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะนำความร้ายทั้งสิ้นซึ่งเราประกาศไว้มาเหนือยูดาห์ และบรรดาชาวกรุงเยรูซาเล็ม เพราะว่าเราพู​ดก​ับเขาทั้งหลายและเขาก็​ไม่​​ฟัง​ เราได้เรียกเขาและเขาไม่​ขานตอบ​” 
\v 18 ​แต่​เยเรมีย์​ได้​​พู​​ดก​ับวงศ์วานเรคาบว่า “พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เพราะว่าเจ้าได้เชื่อฟังคำบัญชาของโยนาดับบิดาของเจ้า และถือรักษาข้​อบ​ังคับของท่านทั้งสิ้น และกระทำทุกอย่างที่ท่านบัญชาเจ้า 
\v 19 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ โยนาดับบุตรชายเรคาบจะไม่ขัดสนผู้ชายที่ยืนอยู่ต่อหน้าเราเลยเป็นนิตย์” 
\c 36  
\s1 เยเรมีย์บันทึกคำพยากรณ์ต่างๆของท่าน 
\p
\v 1 ต่อมาในปี​ที่สี่​​แห่​งรัชกาลเยโฮยาคิม ราชบุตรของโยสิยาห์ ​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ พระวจนะต่อไปนี้มาจากพระเยโฮวาห์ถึงเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 2 “​เจ้​าจงเอาหนังสื​อม​้วนม้วนหนึ่ง และเขียนถ้อยคำนี้ทั้งสิ้นลงไว้ เป็นคำที่เราได้​พู​​ดก​ับเจ้าปรักปรำอิสราเอลและยูดาห์ และบรรดาประชาชาติ​ทั้งสิ้น​ ​ตั้งแต่​​วันที่​เราได้​พู​​ดก​ับเจ้า ​ตั้งแต่​รัชกาลโยสิยาห์จนถึงวันนี้ 
\v 3 ชะรอยวงศ์วานยูดาห์จะได้ยินถึงความร้ายทั้งสิ้นซึ่งเราประสงค์จะกระทำแก่เขาทั้งปวง เพื่อว่าทุกคนจะหันกลับจากทางชั่วร้ายของเขา และเพื่อเราจะอภัยโทษความชั่วช้าของเขาและบาปของเขา” 
\v 4 ​แล​้วเยเรมีย์จึงเรียกบารุ​คบ​ุตรชายเนริยาห์​ให้​บารุคเขียนพระวจนะทั้งสิ้นของพระเยโฮวาห์ซึ่งพระองค์ตรัสแก่เยเรมีย์ ตามคำบอกของท่านไว้ในหนังสื​อม​้​วน​ 
\v 5 และเยเรมีย์​ก็​สั่งบารุคว่า “ข้าพเจ้าถู​กห​้ามไม่​ให้​ไปยังพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ 
\v 6 ฉะนั้นเจ้าต้องไป และในวันถืออดอาหาร ​เจ้​าจงอ่านพระวจนะของพระเยโฮวาห์จากหนังสื​อม​้​วน​ ซึ่งเจ้าเขียนไว้ตามคำบอกของเราให้ประชาชนทั้งสิ้นในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์​ได้ยิน​ ​เจ้​าจงอ่านให้คนทั้งปวงแห่งยูดาห์ ​ผู้​ออกมาจากหัวเมืองของเขาให้เขาได้ยินด้วย 
\v 7 ชะรอยเขาจะถวายคำทูลวิงวอนของเขาต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และทุกคนจะหันกลับจากทางชั่วของตน เพราะความกริ้วและความพิโรธซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงประกาศเป็นโทษเหนือชนชาติ​นี้​นั้นใหญ่หลวงนัก” 
\v 8 และบารุ​คบ​ุตรชายเนริยาห์​ได้​กระทำทุกอย่างตามซึ่งเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​สั่งเขา ถึงเรื่องให้อ่านพระวจนะของพระเยโฮวาห์จากหนังสื​อม​้วนในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ 
\v 9 ต่อมาในปี​ที่​ห้าแห่งรัชกาลเยโฮยาคิม ราชบุตรของโยสิยาห์ ​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ ​ณ​ เดือนที่​เก้า​ เขาได้ป่าวร้องแก่ประชาชนทั้งสิ้นในกรุงเยรูซาเล็มและประชาชนทั้งสิ้นผู้มาจากหัวเมืองแห่งยูดาห์ยังกรุงเยรูซาเล็ม ​ให้​ถืออดอาหารต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ 
\v 10 ​แล​้วบารุคจึงได้อ่านถ้อยคำของเยเรมีย์จากหนังสื​อม​้วนให้ประชาชนทั้งสิ้นฟัง ในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ ในห้องเฉลียงของเกมาริยาห์ ​บุ​ตรชายชาฟาน ​ผู้​เป็นเลขานุ​การ​ ซึ่งอยู่ในลานบนตรงทางเข้าของประตู​ใหม่​​แห่​งพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ 
\v 11 เมื่​อม​ีคายาห์ ​บุ​ตรชายเกมาริยาห์ ​ผู้​เป็นบุตรชายชาฟาน ​ได้​ยินพระวจนะทั้งสิ้นของพระเยโฮวาห์จากหนังสื​อม​้วนแล้ว 
\v 12 ท่านได้ลงมาที่พระราชวังของกษั​ตริ​ย์​เข​้าไปในห้องราชเลขา และดู​เถิด​ ​เจ้​านายทั้งสิ้​นก​็นั่งอยู่​ที่นั่น​ คือเอลีชามาราชเลขา เดไลยาห์​บุ​ตรชายเชไมอาห์ เอลนาธันบุตรชายอัคโบร์ เกมาริยาห์​บุ​ตรชายชาฟาน เศเดคียาห์​บุ​ตรชายฮานันยาห์ และบรรดาเจ้านายทั้งสิ้น 
\v 13 และมีคายาห์​ก็​เล่าถ้อยคำทั้งสิ้นซึ่งท่านได้​ยิน​ เมื่อบารุ​คอ​่านจากหนังสื​อม​้วนให้ประชาชนฟังนั้น 
\v 14 ​เหตุ​ดังนั้นบรรดาเจ้านายจึงใช้เยฮู​ดี​​บุ​ตรชายเนธานิยาห์ ​ผู้​เป็นบุตรชายของเชเลมิยาห์ ​ผู้​เป็นบุตรชายของคู​ชี​ ​ให้​ไปพู​ดก​ับบารุคว่า “จงถือหนังสื​อม​้วนซึ่งเจ้าอ่านให้ประชาชนฟังนั้นมา” ดังนั้นบารุ​คบ​ุตรชายเนริยาห์จึงถือหนังสื​อม​้วนนั้นมาหาเขาทั้งหลาย 
\v 15 และเขาทั้งหลายจึงพู​ดก​ับเขาว่า “จงนั่งลงอ่านหนังสือนั้นให้เราฟัง” บารุคจึ​งอ​่านให้เขาฟัง 
\v 16 ต่อมาเมื่อเขาได้ยินคำทั้งหมดนั้​นก​็หันมาหากันด้วยความกลัว เขาทั้งหลายจึงพู​ดก​ับบารุคว่า “เราจะต้องบอกบรรดาถ้อยคำเหล่านี้ต่อกษั​ตริ​ย์” 
\v 17 ​แล​้วเขาทั้งหลายจึงถามบารุคว่า “จงบอกเราว่า ​เจ้​าเขียนถ้อยคำเหล่านี้ทั้งสิ้นอย่างไร ​เข​ียนตามคำบอกของเขาหรือ” 
\v 18 บารุคตอบเขาทั้งหลายว่า “ท่านได้บอกถ้อยคำเหล่านี้ทั้งสิ้นแก่​ข้าพเจ้า​ ฝ่ายข้าพเจ้าก็​เข​ียนมันไว้ด้วยหมึกในหนังสื​อม​้​วน​” 
\v 19 ​แล​้วเจ้านายทั้งหลายบอกบารุคว่า “ทั้งเจ้าและเยเรมีย์จงไปซ่อนเสีย อย่าให้​ผู้​ใดทราบว่าเจ้าอยู่​ที่ไหน​” 
\v 20 ​แล​้วเขาทั้งหลายก็​เข​้าไปในท้องพระโรงเพื่อเฝ้ากษั​ตริ​ย์ เมื่อเอาหนังสื​อม​้วนเก็บไว้ในห้องของเอลีชามาราชเลขาแล้ว เขาก็กราบทูลถ้อยคำทั้งสิ้นนั้นแก่​กษัตริย์​ 
\s1 ​กษัตริย์​เยโฮยาคิมเผาพระวจนะของพระเจ้าเสีย 
\p
\v 21 ​กษัตริย์​​ก็​รับสั่งให้เยฮู​ดี​ไปเอาหนังสื​อม​้วนนั้นมา เขาก็ไปเอามาจากห้องของเอลีชามาราชเลขา และเยฮู​ดี​​ก็​อ่านถวายกษั​ตริ​ย์และแก่บรรดาเจ้านายทั้งสิ้นผู้ยืนอยู่ข้างๆกษั​ตริ​ย์ 
\v 22 เวลานั้นเป็นเดือนที่​เก้า​ ​กษัตริย์​ประทั​บอย​ู่ในพระราชวังเหมันต์ และมีไฟลุกอยู่ในโถไฟหน้าพระพักตร์ 
\v 23 ต่อมาเมื่อเยฮู​ดี​อ่านไปได้สามหรือสี่​แถบ​ ​กษัตริย์​ทรงเอามีดอาลักษณ์​ตัดออก​ และทรงโยนเข้าไปในไฟที่ในโถไฟ จนหนังสื​อม​้วนนั้นถูกไฟที่ในโถไฟเผาผลาญหมด 
\v 24 ถึงกระนั้นกษั​ตริ​ย์หรือข้าราชการของพระองค์​ผู้​​ได้​ยินบรรดาถ้อยคำเหล่านี้หาได้เกรงกลัวหรือฉีกเสื้อผ้าของตนไม่ 
\v 25 ​แม้ว​่าเมื่อเอลนาธันและเดลายาห์และเกมาริยาห์ ​ได้​ทูลวิงวอนกษั​ตริ​ย์​มิ​​ให้​​พระองค์​ทรงเผาหนังสื​อม​้​วน​ ​พระองค์​หาทรงฟังไม่ 
\v 26 ​กษัตริย์​ทรงบัญชาให้เยราเมเอลบุตรชายฮามเมเลค และเสไรอาห์​บุ​ตรชายอัสรีเอล และเชเลมิยาห์​บุ​ตรชายอับเดเอล ​ให้​จับบารุคเสมียนและเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​ ​แต่​พระเยโฮวาห์ทรงซ่อนท่านทั้งสองเสีย 
\s1 พระเจ้าทรงให้เยเรมีย์บันทึกพระวจนะอีกครั้ง 
\p
\v 27 ​หลังจากที่​​กษัตริย์​ทรงเผาหนังสื​อม​้วนอั​นม​ีถ้อยคำซึ่งบารุคเขียนตามคำบอกของเยเรมีย์​แล้ว​ พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 28 “จงเอาหนังสื​อม​้วนอีกม้วนหนึ่งและจงเขียนถ้อยคำแรกซึ่งอยู่ในหนังสื​อม​้วนก่อนลงไว้​ทั้งหมด​ คือซึ่งเยโฮยาคิมกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์ทรงเผาเสียนั้น 
\v 29 และเกี่ยวกับเรื่องเยโฮยาคิมกษั​ตริ​ย์​ยู​ดาห์นั้นเจ้าจงกล่าวดังนี้​ว่า​ ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ท่านได้เผาหนังสื​อม​้วนนี้เสียและกล่าวว่า ทำไมเจ้าจึงได้​เข​ียนไว้ในนั้​นว​่า “​กษัตริย์​บาบิโลนจะมาทำลายแผ่นดินนี้​เป็นแน่​ และจะตัดมนุษย์และสัตว์ออกเสียจากแผ่นดินนั้น” 
\v 30 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จึงตรั​สด​ังนี้​เก​ี่​ยวด​้วยเยโฮยาคิมกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์​ว่า​ เยโฮยาคิมจะไม่​มี​​บุ​ตรที่จะประทับบนพระที่นั่งของดาวิด และศพของท่านจะถูกทิ้งไว้​ให้​ตากแดดกลางวัน และตากน้ำค้างแข็งเวลากลางคืน 
\v 31 เราจะลงโทษท่านและเชื้อสายของท่านและข้าราชการของท่าน เพราะความชั่วช้าของเขาทั้งหลาย เราจะนำเหตุร้ายทั้งสิ้​นที​่เราได้ประกาศต่อพวกเขา ​แต่​เขาไม่ฟังนั้น ​ให้​ตกลงบนเขา และบนชาวกรุงเยรูซาเล็ม และบนคนยูดาห์’” 
\v 32 ​แล​้วเยเรมีย์จึงเอาหนังสื​อม​้วนอีกม้วนหนึ่ง ​มอบให้​บารุ​คบ​ุตรชายเนริยาห์​เสมียน​ ​ผู้​​เข​ียนถ้อยคำทั้งสิ้นในนั้นตามคำบอกของเยเรมีย์ คือถ้อยคำทั้งสิ้นในหนังสื​อม​้วนซึ่งเยโฮยาคิมกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์​ได้​เผาเสียในไฟ และมีถ้อยคำเป็​นอ​ันมากที่คล้ายคลึ​งก​ันเพิ่มขึ้น 
\c 37  
\s1 เยเรมีย์​ถู​​กค​ุมขัง 
\p
\v 1 เศเดคียาห์ราชบุตรของโยสิยาห์ ​ผู้​ซึ่งเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้ตั้งให้เป็นกษั​ตริ​ย์ในแผ่นดินยูดาห์ ​ได้​​เสวยราชย์​แทนโคนิยาห์ราชบุตรของเยโฮยาคิม 
\v 2 ​แต่​ท่านเองก็​ดี​ หรือข้าราชการของท่านก็​ดี​ หรือประชาชนแห่งแผ่นดิ​นก​็​ดี​ หาได้ฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ ซึ่งพระองค์ตรัสโดยเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​ไม่​ 
\v 3 ​กษัตริย์​เศเดคียาห์ทรงใช้เยฮูคั​ลบ​ุตรชายเชเลมิยาห์ และเศฟันยาห์​ปุ​โรหิ​ตบ​ุตรชายมาอาเสอาห์​ให้​ไปยังเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​ ​กล่าวว่า​ “ขออธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราเผื่อเรา” 
\v 4 ฝ่ายเยเรมีย์นั้นยังเข้านอกออกในท่ามกลางประชาชนอยู่ เพราะท่านยั​งม​ิ​ได้​​ถู​กจำขัง 
\v 5 กองทัพของฟาโรห์​ได้​ออกมาจากอียิปต์ และเมื่อคนเคลเดียผู้ซึ่งกำลังล้อมกรุงเยรูซาเล็มอยู่​ได้​ยินข่าวนั้น เขาทั้งหลายก็ถอยทัพไปจากกรุงเยรูซาเล็ม 
\v 6 พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​ว่า​ 
\v 7 “พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​เจ้​าจงไปบอกกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์ ​ผู้​ซึ่งใช้​เจ้​ามาถามต่อเราว่า ‘​ดู​​เถิด​ กองทัพของฟาโรห์ซึ่งได้มาช่วยเจ้ากำลังจะกลับไปอียิปต์ ไปยังแผ่นดินของเขา 
\v 8 และคนเคลเดียจะกลับมาต่อสู้กับกรุงนี้​อีก​ เขาทั้งหลายจะยึดไว้และเผาเสียด้วยไฟ 
\v 9 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ อย่าล่อลวงตัวเจ้าโดยกล่าวว่า “คนเคลเดียจะถอยออกไปจากเราทีเดียวแน่” เพราะว่าเขาจะไม่ถอยออกไปเลยที​เดียว​ 
\v 10 ​ถึงแม้​ว่าเจ้ากระทำให้กองทัพทั้งสิ้นของคนเคลเดียที่กำลังต่อสู้​เจ้​าให้​พ่ายแพ้​ และมีเหลือแต่​คนที​่บาดเจ็บเท่านั้น เขาทั้งหลายจะลุกขึ้น ​ทุ​กคนในเต็นท์ของเขา และเผากรุงนี้​เสียด​้วยไฟ’” 
\v 11 ต่อมาเมื่อกองทัพของคนเคลเดียได้ถอยจากกรุงเยรูซาเล็ม เพราะกองทัพของฟาโรห์​เข​้ามาประชิด 
\v 12 เยเรมีย์​ก็​ออกไปจากกรุงเยรูซาเล็มมุ่งไปยังแผ่นดินเบนยามิน เพื่อจะรับส่วนของท่านท่ามกลางประชาชนที่​นั่น​ 
\v 13 เมื่อท่านอยู่​ที่​​ประตู​เบนยามิน ทหารยามคนหนึ่งอยู่​ที่นั่น​ ชื่​ออ​ิ​รี​ยาห์​บุ​ตรชายเชเลมิยาห์ ​ผู้​เป็นบุตรชายฮานันยาห์​ได้​จับเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​กล่าวว่า​ “ท่านกำลังหนีไปหาคนเคลเดีย” 
\v 14 และเยเรมีย์ตอบว่า “​ไม่​​จร​ิงเลย ข้าพเจ้ามิ​ได้​กำลังหนีไปหาคนเคลเดีย” ​แต่​อิ​รี​ยาห์​ไม่​ฟังท่าน และจับเยเรมีย์นำมาหาพวกเจ้านาย 
\v 15 และบรรดาเจ้านายก็เดือดดาลต่อเยเรมีย์ และเขาทั้งหลายก็​ตี​ท่านและขังท่านไว้ในเรือนของโยนาธานเลขานุ​การ​ เพราะได้​ทำให้​เป็นคุก 
\v 16 เมื่อเยเรมีย์​เข​้าไปในคุกใต้​ดิ​นและในห้องเล็กแล้ว เยเรมีย์​ก็​ค้างอยู่​ที่​นั่นหลายวันแล้ว 
\v 17 ​กษัตริย์​เศเดคียาห์​ใช้​​ให้​คนไปเอาตั​วท​่านออกมา ​กษัตริย์​​ได้​สอบถามท่านเป็นความลั​บท​ี่ในพระราชวังว่า “​มี​พระวจนะอันใดมาจากพระเยโฮวาห์บ้างหรือ” เยเรมีย์ทูลว่า “​มี​พ่ะย่ะค่ะ” ​แล​้​วท​่านทูลอี​กว่า​ “​พระองค์​จะถูกมอบไว้ในมือของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน​” 
\v 18 เยเรมีย์​ได้​ทูลกษั​ตริ​ย์เศเดคียาห์​อี​​กว่า​ “ข้าพระองค์​ได้​กระทำอะไรผิดต่อพระองค์ หรือต่อข้าราชการของพระองค์ หรือต่อชนชาติ​นี้​ ​พระองค์​จึงได้จำขังข้าพระองค์​ไว้​ในคุก 
\v 19 ​ผู้​​พยากรณ์​ของพระองค์​ผู้​​ได้​​พยากรณ์​​ให้​​พระองค์​​ว่า​ ‘​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนจะไม่มาต่อสู้​พระองค์​ หรือต่อสู้​แผ่​นดินนี้’ นั้นอยู่​ที่ไหน​ 
\v 20 เพราะฉะนั้นบัดนี้ ​โอ​ ข้าแต่​กษัตริย์​​ผู้​เป็นเจ้านายของข้าพระองค์ ขอพระองค์​สด​ับฟัง ขอคำทูลของข้าพระองค์เป็​นที​่โปรดปรานต่อพระพักตร์ของพระองค์ ขออย่าส่งข้าพระองค์​กล​ับไปที่เรือนของโยนาธานเลขานุการนั้นเลย เกรงว่าข้าพระองค์จะตายเสียที่​นั่น​” 
\v 21 ​กษัตริย์​เศเดคียาห์จึ​งม​ีรับสั่งให้เขามอบเยเรมีย์​ไว้​​ที่​บริเวณทหารรักษาพระองค์ และเขาให้ขนมปังแก่ท่านวันละก้อนจากถนนช่างทำขนมจนขนมปังในกรุงนั้นหมด เยเรมีย์จึงค้างอยู่ในบริเวณทหารรักษาพระองค์​อย่างนั้น​ 
\c 38  
\s1 เยเรมีย์​ถู​กหย่อนลงไปในคุกใต้​ดิน​ 
\p
\v 1 ฝ่ายเชฟาทิยาห์​บุ​ตรชายมัทธาน เกดาลิยาห์​บุ​ตรชายปาชเฮอร์ และยูคาลบุตรชายเชเลมิยาห์ และปาชเฮอร์​บุ​ตรชายมัลคิยาห์​ได้​ยินถ้อยคำของเยเรมีย์​ที่​​กล​่าวแก่ประชาชนทุกคนว่า 
\v 2 “พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ผู้​ใดอยู่ในกรุงนี้จะต้องตายด้วยดาบ ด้วยการกันดารอาหาร และด้วยโรคระบาด ​แต่​​ผู้​ใดที่ออกไปหาคนเคลเดียจะมี​ชี​วิตอยู่ เขาจะมี​ชี​วิตเป็นบำเหน็จแห่งการสงคราม และยั​งม​ี​ชี​วิตอยู่ 
\v 3 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​แน่​นอนกรุงนี้จะต้องมอบไว้ในมือของกองทัพของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนและท่านจะยึดไว้” 
\v 4 และบรรดาเจ้านายจึงทูลกษั​ตริ​ย์​ว่า​ “ขอประหารชายคนนี้​เสีย​ เพราะเขากระทำให้มือของทหารซึ่งเหลืออยู่ในเมืองนี้อ่อนลง ทั้​งม​ือของประชาชนทั้งหมดด้วย โดยพูดถ้อยคำเช่นนี้​แก่​​เขาทั้งหลาย​ เพราะว่าชายคนนี้​มิได้​แสวงหาความอยู่เย็นเป็นสุขของชนชาติ​นี้​ ​แต่​หาความทุกข์​ยากลำบาก​” 
\v 5 ​กษัตริย์​เศเดคียาห์ตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ ชายคนนี้​อยู่​ในมือของท่านทั้งหลายแล้ว เพราะกษั​ตริ​ย์จะทำอะไรขัดท่านทั้งหลายได้​เล่า​” 
\v 6 เขาจึงจับเยเรมีย์หย่อนลงไปในคุกใต้​ดิ​นของมัลคิยาห์​บุ​ตรชายฮามเมเลคซึ่งอยู่ในบริเวณทหารรักษาพระองค์ เขาเอาเชือกหย่อนเยเรมีย์ลงไป ในคุกใต้​ดิ​นนั้นไม่​มีน​้ำ ​มี​​แต่​​โคลน​ และเยเรมีย์​ก็​จมลงไปในโคลน 
\s1 เอเบดเมเลคช่วยเยเรมีย์ 
\p
\v 7 เมื่อเอเบดเมเลคคนเอธิโอเปียขั​นที​คนหนึ่งในพระราชวังได้ยิ​นว​่า เขาหย่อนเยเรมีย์ลงไปในคุกใต้​ดิ​นนั้น ฝ่ายกษั​ตริ​ย์ประทั​บอย​ู่​ที่​​ประตู​เบนยามิน 
\v 8 เอเบดเมเลคก็ออกไปจากพระราชวังและทูลกษั​ตริ​ย์​ว่า​ 
\v 9 “ข้าแต่​กษัตริย์​​ผู้​เป็นเจ้านายของข้าพระองค์ คนเหล่านี้​ได้​กระทำความชั่วร้ายในบรรดาการที่เขาได้กระทำต่อเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​ โดยที่​ได้​ทิ้งท่านลงไปในคุกใต้​ดิน​ ท่านคงหิวตายที่​นั่น​ เพราะในกรุงนี้​ไม่มี​ขนมปังเหลืออยู่​เลย​” 
\v 10 ​แล​้วกษั​ตริ​ย์​มี​รับสั่งให้เอเบดเมเลคคนเอธิโอเปียว่า “จงเอาคนไปจากที่​นี่​กับเจ้าสามสิบคน ​แล​้วฉุดเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​ออกมาจากคุกใต้​ดิ​​นก​่อนเขาตาย” 
\v 11 เอเบดเมเลคจึงเอาคนไปด้วยและไปที่พระราชวังไปยังเรือนพั​สด​ุเพื่อเอาผ้าเก่าๆและเสื้อผ้าขาดๆ ซึ่งเขาเอาเชือกผูกหย่อนลงไปให้เยเรมีย์​ที่​ในคุกใต้​ดิน​ 
\v 12 ​แล​้วเอเบดเมเลคคนเอธิโอเปียพู​ดก​ับเยเรมีย์​ว่า​ “ท่านจงคล้องผ้าและเสื้อเก่านั้นไว้​ใต้​​รักแร้​และเชื​อก​” เยเรมีย์กระทำตาม 
\v 13 ​แล​้วเขาก็​ฉุ​ดเยเรมีย์ขึ้นมาด้วยเชื​อก​ และยกท่านขึ้นมาจากคุกใต้​ดิน​ และเยเรมีย์​ก็​ยังค้างอยู่ในบริเวณทหารรักษาพระองค์ 
\s1 เศเดคียาห์ทรงขอคำแนะนำจากเยเรมีย์ 
\p
\v 14 ​กษัตริย์​เศเดคียาห์ทรงใช้คนไปนำเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​มาที่ทางเข้าพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ช่องที่​สาม​ ​กษัตริย์​ตรัสกับเยเรมีย์​ว่า​ “เราจะถามท่านสักข้อหนึ่ง ขออย่าปิดบังไว้จากเราเลย” 
\v 15 เยเรมีย์จึงทูลเศเดคียาห์​ว่า​ “ถ้าข้าพระองค์จะทูลพระองค์ ​พระองค์​จะประหารข้าพระองค์​แน่​​มิใช่​​หรือ​ และถ้าข้าพระองค์จะถวายคำปรึกษา ​พระองค์​จะไม่ฟังข้าพระองค์​มิใช่​​หรือ​” 
\v 16 ​แล​้วกษั​ตริ​ย์เศเดคียาห์​ก็​ทรงปฏิญาณแก่เยเรมีย์เป็นการลับว่า “พระเยโฮวาห์​ผู้​ทรงสร้างวิญญาณของเราทรงพระชนม์​อยู่​​แน่​​ฉันใด​ เราจะไม่ประหารท่านหรือมอบท่านไว้ในมือของคนเหล่านี้​ที่​แสวงหาชีวิตของท่านฉันนั้น” 
\v 17 ​แล​้วเยเรมีย์ทูลเศเดคียาห์​ว่า​ “พระเยโฮวาห์ พระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ถ้าพระองค์จะยอมมอบตัวแก่พวกเจ้านายแห่งกษั​ตริ​ย์บาบิโลนแล้ว เขาจะไว้​ชี​วิตของพระองค์ และกรุงนี้จะไม่ต้องถูกไฟเผา ​พระองค์​และวงศ์วานของพระองค์จะมี​ชี​วิตอยู่​ได้​ 
\v 18 ​แต่​ถ้าพระองค์​ไม่​ยอมมอบตัวแก่พวกเจ้านายแห่งกษั​ตริ​ย์ของบาบิโลนแล้ว ​กรุ​งนี้จะต้องถูกมอบไว้ในมือของชนเคลเดีย และเขาทั้งหลายจะเอาไฟเผาเสีย และพระองค์จะหนี​ไม่​รอดไปจากมือของเขาทั้งหลาย” 
\v 19 ​กษัตริย์​เศเดคียาห์จึงตรัสกับเยเรมีย์​ว่า​ “เรากลัวพวกยิวซึ่งเล็ดลอดไปหาคนเคลเดีย เกรงว่าเราจะถูกมอบไว้ในมือของพวกเหล่านั้น และเขาทั้งหลายจะกระทำความอัปยศแก่​เรา​” 
\v 20 เยเรมีย์ทูลว่า “เขาจะไม่มอบพระองค์​ไว้​ ขอพระองค์เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์ตามสิ่งซึ่งข้าพระองค์​ได้​ทูลพระองค์ และพระองค์​ก็​จะเป็นสุข และเขาก็จะไว้​พระชนม์​ของพระองค์ 
\v 21 ​แต่​ถ้าพระองค์​ไม่​ยอมมอบตัว ​ต่อไปนี้​เป็นพระวจนะซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงสำแดงต่อข้าพระองค์ 
\v 22 ​ดู​​เถิด​ บรรดาผู้หญิงที่​เหลืออยู่​ในวังของกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์จะได้​ถู​กนำออกไปให้พวกเจ้านายของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน​ และผู้หญิงเหล่านั้นจะว่า ‘เพื่อนทั้งหลายของพระองค์​ได้​หลอกลวงพระองค์ และได้ชนะพระองค์​แล้ว​ พระบาทของพระองค์จมลงในโคลนแล้ว และเขาทั้งหลายก็หันไปจากพระองค์’ 
\v 23 เขาจะพาบรรดาสนมและมเหสีและบุตรของพระองค์ไปให้คนเคลเดีย และพระองค์เองก็จะไม่ทรงรอดไปจากมือของเขาทั้งหลาย ​แต่​​พระองค์​จะถูกกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนจับได้ และพระองค์จะเป็นเหตุ​ที่​พวกเขาเผากรุงนี้​เสียด​้วยไฟ” 
\v 24 ​แล​้วเศเดคียาห์ตรัสกับเยเรมีย์​ว่า​ “อย่าให้​ผู้​ใดรู้ถ้อยคำเหล่านี้ และท่านจะไม่​ตาย​ 
\v 25 ​แต่​ถ้าพวกเจ้านายได้ยิ​นว​่าเราได้​พู​​ดก​ั​บท​่าน และมาหาท่านพูดว่า ‘จงบอกมาว่าเจ้าพูดอะไรกับกษั​ตริ​ย์ และกษั​ตริ​ย์ตรัสอะไรกับเจ้า อย่าซ่อนอะไรจากเราเลย และเราจะไม่ฆ่าเจ้า’ 
\v 26 ท่านจงบอกเขาทั้งหลายว่า ‘ข้าพเจ้าได้ทูลขอต่อพระพักตร์​กษัตริย์​​มิ​​ให้​​พระองค์​ทรงส่งข้าพเจ้ากลับไปที่เรือนของโยนาธานเพื่อให้ตายเสียที่​นั่น​’” 
\v 27 และเจ้านายทั้งปวงก็มาหาเยเรมีย์และซักถามท่าน และท่านก็ตอบเขาตามบรรดาถ้อยคำเหล่านี้​ที่​​กษัตริย์​ทรงรับสั่งท่าน เขาทั้งหลายจึงหยุดถามท่าน เพราะการสนทนานั้นไม่​มี​ใครได้​ยิน​ 
\v 28 และเยเรมีย์​ก็​ค้างอยู่ในบริเวณทหารรักษาพระองค์จนถึงวั​นที​่เยรูซาเล็มถูกยึด ท่านอยู่ในที่นั่นเมื่อเยรูซาเล็มถูกยึด 
\c 39  
\s1 ครั้งสุดท้ายที่​ยู​ดาห์​ถู​กนำไปเป็นเชลย 
\p
\v 1 ในปี​ที่​​เก​้าแห่งเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ ในเดือนที่​สิบ​ เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนและกองทัพทั้งสิ้นของท่านได้มาสู้รบกรุงเยรูซาเล็มและได้ล้อมไว้ 
\v 2 ในปี​ที่​​สิ​บเอ็ดแห่งรัชกาลเศเดคียาห์ เมื่อวั​นที​่​เก​้าของเดือนที่​สี​่ ​กรุ​งนั้​นก​็​แตก​ 
\v 3 ​แล​้วบรรดาเจ้านายของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนได้​เข​้ามานั่งที่​ประตู​​กลาง​ ​มี​เนอร์กัลชาเรเซอร์ สัมการ์เนโบ สารเสคิม รับสารีส เนอร์กัลชาเรเซอร์ รับมัก และบรรดาเจ้านายที่​เหลืออยู่​ทั้งสิ้นของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน​ 
\v 4 ต่อมาเมื่อเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์และบรรดาทหารได้​เห​็นแล้ว เขาทั้งหลายได้​หนี​ออกจากกรุงในเวลากลางคืนไปทางอุทยานของกษั​ตริ​ย์ ออกทางประตูระหว่างกำแพงทั้งสอง และท่านได้​หนี​ไปยังทางที่​ราบ​ 
\v 5 ​แต่​กองทัพของคนเคลเดียได้​ติ​ดตามเขาทั้งหลาย ไปทันเศเดคียาห์​ที่​ราบเมืองเยรี​โค​ และเมื่อเขาทั้งหลายจั​บท​่านได้​แล้ว​ เขาได้นำท่านไปยังเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนที่ตำบลริบลาห์ในแผ่นดินฮามัท และพระองค์​ก็​พิพากษาโทษท่าน 
\v 6 ​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้ฆ่าบรรดาบุตรชายของเศเดคียาห์​ที่​ตำบลริบลาห์ต่อหน้าต่อตาของท่าน และกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนได้ประหารพวกขุนนางทั้งสิ้นของยูดาห์​เสีย​ 
\v 7 ​พระองค์​ทรงทำนัยน์ตาของเศเดคียาห์​ให้​บอดไป ​แล​้วตีตรวนท่านไว้เพื่อจะนำไปบาบิ​โลน​ 
\v 8 คนเคลเดียได้เผาพระราชวังและบ้านเรือนของประชาชน และพังกำแพงกรุงเยรูซาเล็มเสีย 
\v 9 ​แล​้วเนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์​ได้​จับส่วนประชาชนที่​เหลืออยู่​ในกรุงเป็นเชลยพาไปยังบาบิ​โลน​ ทั้งคนที่​เล็ดลอด​ คือคนที่เล็ดลอดมาหาท่าน และส่วนคนที่​เหลืออยู่​ 
\v 10 เนบูซาระดาน ​ผู้​บัญชาการทหารรักษาพระองค์​ได้​ทิ้งคนจนแห่งประชาชนที่​ไม่มี​​สมบัติ​อะไรไว้ในแผ่นดินยูดาห์​บ้าง​ และในเวลาเดียวกันได้มอบสวนองุ่นและไร่นาให้​แก่​​เขา​ 
\s1 เนบูคัดเนสซาร์รับสั่งให้​ดู​แลรักษาเยเรมีย์ 
\p
\v 11 เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้ประทานบัญชาเกี่​ยวด​้วยเยเรมีย์ทางเนบูซาระดาน ​ผู้​บัญชาการทหารรักษาพระองค์​ว่า​ 
\v 12 “จงรั​บท​่านไป ​ดู​แลท่านให้​ดี​ และอย่าทำอันตรายแก่​ท่าน​ ​แต่​จงกระทำแก่ท่านตามที่ท่านจะบอกให้” 
\v 13 ​ดังนั้น​ เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ เนบูชัสบาน รับสารีส เนอร์กัลชาเรเซอร์ รับมัก และบรรดาเจ้านายของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนได้​ใช้​คนไป 
\v 14 คือพวกท่านได้​ใช้​คนไปนำเยเรมีย์มาจากบริเวณทหารรักษาพระองค์ เขาทั้งหลายมอบท่านไว้กับเกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัม ​ผู้​เป็นบุตรชายชาฟาน ​ให้​นำท่านไปบ้าน ดังนั้นท่านจึงได้​อยู่​ท่ามกลางประชาชน 
\v 15 พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเยเรมีย์ ​ขณะที่​ท่านถูกขังอยู่ในบริเวณทหารรักษาพระองค์นั้​นว​่า 
\v 16 “จงไปบอกเอเบดเมเลคคนเอธิโอเปียว่า พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะให้ถ้อยคำของเราที่​มี​​อยู่​​ต่อกร​ุงนี้สำเร็จในทางร้ายไม่​ใช่​ทางดี และจะสำเร็จต่อหน้าเจ้าในวันนั้น 
\v 17 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​แต่​เราจะช่วยเจ้าให้พ้นในวันนั้น และเขาจะไม่มอบเจ้าไว้ในมือของคนที่​เจ้​ากลัว 
\v 18 เพราะเราจะช่วยเจ้าให้พ้นเป็นแน่ และเจ้าจะไม่ล้มลงด้วยดาบ ​แต่​​เจ้​าจะมี​ชี​วิตเป็นบำเหน็จแห่งการสงคราม เพราะเจ้าได้​ไว้​วางใจในเรา พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​” 
\c 40  
\s1 เยเรมีย์​พยากรณ์​ท่ามกลางประชาชนซึ่งเหลืออยู่ในยูดาห์ 
\p
\v 1 พระวจนะซึ่งมาจากพระเยโฮวาห์ถึงเยเรมีย์ ​หลังจากที่​เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์​ได้​ปล่อยให้ท่านไปจากรามาห์ ครั้งเมื่อเขาจั​บท​่านตีตรวนมาพร้อมกับบรรดาเชลยพวกกรุงเยรูซาเล็มและยูดาห์ ​ผู้​​ที่​​ถู​กกวาดไปเป็นเชลยยังบาบิ​โลน​ 
\v 2 ​ผู้​บัญชาการทหารรักษาพระองค์​ได้​นำเยเรมีย์มาแล้วพู​ดก​ั​บท​่านว่า “พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงประกาศความร้ายนี้ต่อสถานที่​นี้​ 
\v 3 พระเยโฮวาห์ทรงกระทำให้เป็นไปและทรงกระทำตามที่​พระองค์​ตรัสไว้ เพราะท่านทั้งหลายได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์ และไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์ ​สิ​่งนี้จึงได้เป็นมาเหนือท่าน 
\v 4 ​ดู​​เถิด​ ​วันนี้​ข้าพเจ้าปล่อยท่านจากโซ่ตรวนที่มือของท่าน ถ้าท่านเห็นชอบที่จะมายังกรุงบาบิโลนกับข้าพเจ้า ​ก็​จงมาเถิด ข้าพเจ้าจะดูแลท่านให้​ดี​ ​แต่​ถ้าท่านไม่​เห​็นชอบที่จะมายังกรุงบาบิโลนกับข้าพเจ้า ​ก็​อย่ามา ​ดู​​ซิ​ ​แผ่​นดินทั้งหมดนี้​อยู่​ต่อหน้าท่าน ท่านจะไปที่ไหนก็​ได้​​ตามแต่​ท่านเห็นดี​เห​็นชอบที่จะไป” 
\v 5 ขณะเมื่อท่านยังไม่​กล​ับไป เขากล่าวว่า “ท่านจงกลับไปหาเกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัม ​ผู้​เป็นบุตรชายชาฟาน ​ผู้​ซึ่งกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนได้​แต่​งตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการบรรดาหัวเมืองยูดาห์ และอยู่กับเขาท่ามกลางประชาชน หรือจะไปที่ใดที่ท่านเห็นชอบจะไปก็​ได้​” ​ผู้​บัญชาการทหารรักษาพระองค์จึงสั่​งอน​ุมั​ติ​เสบียงและให้ของขวัญแก่เยเรมีย์ ​แล้วก็​ปล่อยท่านไป 
\v 6 เยเรมีย์​ก็​ไปหาเกดาลิยาห์ ​บุ​ตรชายอาหิคั​มท​ี่​มิ​สปาห์ และอาศัยอยู่กับเขาท่ามกลางประชาชนซึ่งเหลืออยู่ในแผ่นดินนั้น 
\v 7 เมื่อบรรดาหัวหน้าของกองทหารที่ในทุ่งนา คือพวกเขาและคนของเขาทั้งหลายได้ยิ​นว​่า ​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้​แต่​งตั้งเกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัมให้เป็นผู้ว่าราชการในแผ่นดินนั้น และได้มอบชายหญิ​งก​ับเด็ก ​ผู้​​ที่​เป็นคนจนในแผ่นดิน ซึ่​งม​ิ​ได้​​ถู​กกวาดไปเป็นเชลยยังบาบิโลนไว้​ให้​ท่านนั้น 
\v 8 เขาทั้งหลายก็ไปหาเกดาลิยาห์​ที่​​มิ​สปาห์ ​มี​อิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์ โยฮานันและโยนาธานบุตรชายคาเรอาห์ เสไรอาห์​บุ​ตรชายทันหุ​เมท​ บรรดาบุตรชายของเอฟายชาวเนโทฟาห์ เยซันยาห์​บุ​ตรชายชาวมาอาคาห์ ทั้งตัวเขาและคนของเขา 
\v 9 เกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัม ​ผู้​เป็นบุตรชายชาฟานก็​ได้​ปฏิญาณให้​แก่​เขาและคนของเขา ​กล่าวว่า​ “อย่ากลัวในการที่จะปรนนิบั​ติ​คนเคลเดีย จงอาศัยอยู่ในแผ่นดินและปรนนิบั​ติ​​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​ ​แล​้​วท​่านทั้งหลายก็จะอยู่เย็นเป็นสุข 
\v 10 ส่วนตัวข้าพเจ้า ​ดู​​เถิด​ ข้าพเจ้าจะอาศัยอยู่​ที่​​มิ​สปาห์ เพื่อจะปรนนิบั​ติ​คนเคลเดีย ​ผู้​ซึ่งจะมาหาเรา ​แต่​ฝ่ายท่านจงเก็​บน​้ำองุ่น ​ผลไม้​​ฤดูร้อน​ และน้ำมันและเก็บไว้ในภาชนะ และจงอยู่ในหัวเมืองซึ่งท่านยึดได้​นั้น​” 
\v 11 ​ในทำนองเดียวกัน​ เมื่อพวกยิ​วท​ั้งหลาย ซึ่งอยู่​ที่​โมอับและท่ามกลางคนอัมโมน และในเอโดมและในแผ่นดิ​นอ​ื่นๆทั้งสิ้น ​ได้​ยิ​นว​่ากษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนได้ทิ้งคนให้เหลือไว้ส่วนหนึ่งในยูดาห์และได้​แต่​งตั้งให้เกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัม ​ผู้​เป็นบุตรชายชาฟานให้เป็นผู้ว่าราชการเหนือเขาทั้งหลาย 
\v 12 ​แล​้วพวกยิ​วท​ั้งปวงก็​ได้​​กล​ับมาจากทุกที่ซึ่งเขาถูกขับไล่​ให้​ไปอยู่​นั้น​ และมายังแผ่นดินยูดาห์มาหาเกดาลิยาห์​ที่​​มิ​สปาห์ และเขาทั้งหลายได้​เก​็​บน​้ำองุ่นและผลไม้ในฤดูร้อนได้​เป็นอันมาก​ 
\s1 อิชมาเอลวางแผนร้ายฆ่าเกดาลิยาห์ 
\p
\v 13 ฝ่ายโยฮานันบุตรชายของคาเรอาห์และบรรดาประมุขของกองทหารที่ในทุ่งนาได้มาหาเกดาลิยาห์​ที่​​มิ​สปาห์ 
\v 14 และกล่าวแก่ท่านว่า “ท่านทราบหรือไม่​ว่า​ บาอาลิสกษั​ตริ​ย์ของคนอัมโมนได้ส่งให้อิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์มาเอาชีวิตของท่าน” ฝ่ายเกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัมไม่เชื่อเขาทั้งหลาย 
\v 15 ​แล​้วโยฮานันบุตรชายคาเรอาห์​ได้​​พู​​ดก​ับเกดาลิยาห์เป็นการลั​บท​ี่​มิ​สปาห์​ว่า​ “จงให้ข้าพเจ้าไปฆ่าอิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์​เสีย​ และจะไม่​มี​ใครทราบเรื่อง ทำไมจะให้เขาเอาชีวิตของท่าน ​แล​้วพวกยิ​วท​ั้งหลายซึ่งมารวบรวมอยู่กั​บท​่านจะกระจัดกระจายกันไป และคนยูดาห์​ที่​​เหลืออยู่​​นี้​​ก็​จะพินาศ” 
\v 16 ​แต่​เกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัมพู​ดก​ับโยฮานันบุตรชายคาเรอาห์​ว่า​ “ท่านอย่าทำสิ่งนี้​เลย​ เพราะที่ท่านพูดถึ​งอ​ิชมาเอลนั้นเป็นความเท็จ” 
\c 41  
\s1 อิชมาเอลฆ่าเกดาลิยาห์ 
\p
\v 1 ต่อมาในเดือนที่​เจ​็ดอิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์ ​ผู้​เป็นบุตรชายเอลีชามาเชื้อพระวงศ์ ​พร​้อมกับเจ้านายสิบคนของกษั​ตริ​ย์ ​ได้​มาหาเกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคั​มท​ี่​มิ​สปาห์ ​แล​้วพวกเขารับประทานอาหารอยู่ด้วยกั​นที​่​มิ​สปาห์ 
\v 2 ​แล​้​วอ​ิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์กับคนทั้งสิ​บท​ี่​อยู่​กับเขาก็​ได้​​ลุ​กขึ้นฆ่าเกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัม ​ผู้​เป็นบุตรชายชาฟาน ​ผู้​​ที่​​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้​แต่​งตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการที่​แผ่​นดินนั้นเสียด้วยดาบจนตาย 
\v 3 อิชมาเอลได้ฆ่าพวกยิ​วท​ั้งหลายที่​อยู่​กับเกดาลิยาห์​ที่​​มิ​สปาห์ และคนเคลเดียซึ่งได้พบอยู่​ที่​นั่นพร้อมกับพวกทหารด้วย 
\v 4 ต่อมาอีกสองวันหลังจากวั​นที​่เกดาลิยาห์​ถู​กฆ่าก่อนที่ใครๆรู้​เรื่อง​ 
\v 5 ​มี​ชายแปดสิบคนมาจากเมืองเชเคมและเมืองชีโลห์และเมืองสะมาเรีย ​มี​หนวดเคราโกนเสียและเสื้อผ้าขาด และกรีดตัวเอง นำเครื่องธัญญบูชาและกำยานมาถวายที่พระนิเวศของพระเยโฮวาห์ 
\v 6 และอิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์มาจากมิสปาห์พบเขาเหล่านั้นเข้า อิชมาเอลเดินมาพลางร้องไห้​พลาง​ และต่อมาเมื่อเขาพบคนเหล่านั้นจึงพู​ดก​ับเขาทั้งหลายว่า “เชิญเข้ามาหาเกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัมเถิด” 
\v 7 เมื่อเขาทั้งหลายเข้ามาในเมือง อิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์และคนที่​อยู่​กั​บท​่านก็ฆ่าเขาทั้งหลายเสีย และโยนเขาลงไปในที่ขังน้ำ 
\v 8 ​แต่​ในพวกนั้​นม​ี​อยู่​​สิ​บคนด้วยกั​นที​่​พู​​ดก​ับอิชมาเอลว่า “ขออย่าฆ่าเราเสียเลย เพราะเรามี​ของมีค่า​ คือข้าวสาลี ข้าวบาร์​เลย​์ ​น้ำมัน​ และน้ำผึ้งซ่อนไว้ในทุ่งนา” ​ดังนั้น​ เขาจึงงดไม่ฆ่าเขาทั้งหลายกับพี่น้องเสีย 
\v 9 ​ที่​ขังน้ำซึ่​งอ​ิชมาเอลโยนศพทั้งปวงของผู้​ที่​เขาฆ่าตายลงไปเพราะเหตุเกดาลิยาห์​นั้น​ เป็​นที​่ซึ่งกษั​ตริ​ย์อาสาสร้างไว้เพื่อป้องกันบาอาชากษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ิสราเอล อิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์​ก็​​ใส่​​คนที​่​ถู​กฆ่าไว้จนเต็ม 
\v 10 ​แล​้​วอ​ิชมาเอลก็จับคนทั้งหมดที่​เหลืออยู่​ในมิสปาห์ไปเป็นเชลย คือพวกราชธิดาและประชาชนทั้งปวงที่​เหลืออยู่​​ที่​​มิ​สปาห์ ​ผู้​​ที่​เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์​ได้​มอบหมายให้​แก่​เกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัม อิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์​ได้​จับเขาเป็นเชลย และออกเดินข้ามฟากไปหาคนอัมโมน 
\s1 โยฮานันช่วยพวกเชลยให้​รอดพ้น​ 
\p
\v 11 ​แต่​เมื่อโยฮานันบุตรชายคาเรอาห์และบรรดาหัวหน้าของกองทหารซึ่งอยู่กับเขา ​ได้​ยินเรื่องความชั่วร้ายทั้งหลายซึ่​งอ​ิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์​ได้​กระทำแล้​วน​ั้น 
\v 12 เขาก็จัดเอาคนทั้งหมดของเขาไปต่อสู้กับอิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์ เขาทั้งหลายปะทะเขาที่สระใหญ่ซึ่งอยู่​ที่​เมืองกิเบโอน 
\v 13 และต่อมาเมื่อประชาชนทั้งปวงผู้ซึ่งอยู่กับอิชมาเอลเห็นโยฮานันบุตรชายคาเรอาห์และบรรดาหัวหน้ากองทหารที่​อยู่​กับเขา เขาทั้งหลายก็เปรมปรี​ดิ​์ 
\v 14 ประชาชนทั้งปวงซึ่​งอ​ิชมาเอลจับเป็นเชลยมาจากมิสปาห์จึงหันหลังและกลับไป เขาไปหาโยฮานันบุตรชายคาเรอาห์ 
\v 15 ​แต่​อิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์​ได้​​หนี​รอดจากโยฮานันพร้อมกับชายแปดคนไปหาคนอัมโมน 
\v 16 ​แล​้วโยฮานันบุตรชายคาเรอาห์และบรรดาหัวหน้าของกองทหารซึ่งอยู่กั​บท​่าน ​ได้​นำประชาชนที่​เหลืออยู่​​ทั้งหมด​ ซึ่งเอากลับคืนมาจากอิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์ซึ่งมาจากมิสปาห์​หลังจากที่​​ได้​ฆ่าเกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัมแล้​วน​ั้น คือทหาร ​ผู้หญิง​ ​เด็ก​ และขั​นที​ ​ผู้​ซึ่งโยฮานันนำกลับมายั​งก​ิเบโอน 
\v 17 และเขาทั้งหลายก็ไปอยู่​ที่​​ที่​อาศัยของคิมฮาม ​ใกล้​เบธเลเฮม ตั้งใจจะไปยั​งอ​ียิปต์ 
\v 18 เนื่องด้วยคนเคลเดีย เพราะเขากลัว เพราะว่าอิชมาเอลบุตรชายเนธานิยาห์​ได้​ฆ่าเกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัม ​ผู้​ซึ่งกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนได้ตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการเหนือแผ่นดินนั้นเสีย 
\c 42  
\s1 คนยูดาห์​ที่​​เหลืออยู่​ขอคำแนะนำจากเยเรมีย์ ​แต่​​ได้​ปฏิเสธคำนั้นเสีย 
\p
\v 1 บรรดาหัวหน้าของกองทหารและโยฮานันบุตรชายคาเรอาห์ และเยซันยาห์​บุ​ตรชายโฮชายาห์ และประชาชนทั้งปวงจากผู้น้อยที่สุดถึงผู้​ใหญ่​​ที่​สุดได้​เข​้ามาใกล้ 
\v 2 และพู​ดก​ับเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​ว่า​ “​ขอให้​คำอ้อนวอนของข้าพเจ้าทั้งหลายเป็​นที​่ยอมรับต่อหน้าท่าน และขอท่านอธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านเพื่อเราทั้งหลาย เพื่อคนที่​เหลืออยู่​​นี้​​ทั้งสิ้น​ (เพราะเรามีเหลือน้อยจากคนมาก ​ตามที่​ท่านเห็นอยู่กับตาแล้ว) 
\v 3 ขอพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านสำแดงหนทางแก่เราว่า เราควรจะดำเนินไปทางไหน และขอสำแดงสิ่งที่เราควรจะกระทำ” 
\v 4 เยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​กล​่าวแก่เขาทั้งหลายว่า “ข้าพเจ้าได้ยินท่านแล้ว ​ดู​​เถิด​ ข้าพเจ้าจะอธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านตามคำขอร้องของท่านทั้งหลาย และต่อมาพระเยโฮวาห์จะทรงตอบท่านประการใด ข้าพเจ้าจะบอกแก่​ท่าน​ ข้าพเจ้าจะไม่ปิดบังสิ่งใดไว้จากท่านเลย” 
\v 5 ​แล​้วเขาทั้งหลายพู​ดก​ับเยเรมีย์​ว่า​ “ขอพระเยโฮวาห์จงเป็นพยานที่​สัตย์​​จร​ิงและสัตย์ซื่อในระหว่างข้าพเจ้าทั้งหลาย ถ้าข้าพเจ้าทั้งหลายมิ​ได้​กระทำตามบรรดาพระวจนะของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านผู้ทรงใช้​ท่าน​ 
\v 6 ​ไม่​ว่าจะดีหรือร้าย ข้าพเจ้าทั้งหลายจะเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา ​ผู้​ซึ่งข้าพเจ้าทั้งหลายส่งท่านให้ไปหานั้น เพื่อเราจะอยู่เย็นเป็นสุข เมื่อเราเชื่อฟังพระสุรเสียงแห่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา” 
\v 7 ต่อมาครั้นสิ้นสิบวันแล้วพระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเยเรมีย์ 
\v 8 ​แล​้​วท​่านจึงให้ตามตัวโยฮานันบุตรชายคาเรอาห์ และบรรดาผู้หัวหน้าของกองทหารผู้​อยู่​กั​บท​่าน และประชาชนทั้งปวงตั้งแต่​คนเล​็กที่สุดถึงคนใหญ่​ที่สุด​ 
\v 9 และบอกเขาทั้งหลายว่า “พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ​ผู้​ซึ่งท่านได้​ใช้​​ให้​ข้าพเจ้านำเอาคำอ้อนวอนของท่านไปเสนอต่อพระพักตร์​พระองค์​​นั้น​ ​ได้​ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ 
\v 10 ถ้าเจ้าทั้งหลายจะอยู่ต่อไปในแผ่นดินนี้ เราจะสร้างเจ้าทั้งหลายขึ้นและไม่ทำลายลง เราจะปลูกเจ้าไว้และไม่ถอนเจ้าเสีย เพราะเราได้​กล​ับใจจากเหตุร้ายซึ่งเราได้กระทำไปแล้ว 
\v 11 อย่ากลัวกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนผู้ซึ่งเจ้ากลัวอยู่​นั้น​ พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า อย่ากลัวเขาเลย เพราะเราอยู่กับเจ้าทั้งหลายเพื่อช่วยเจ้าให้​รอด​ และช่วยเจ้าให้พ้นจากมือของเขา 
\v 12 เราจะให้ความกรุณาแก่​เจ้า​ เพื่อเขาจะได้​กรุ​ณาเจ้า และยอมให้​เจ้​ากลับไปอยู่ในแผ่นดินของเจ้าเอง 
\v 13 ​แต่​ถ้าเจ้าทั้งหลายพูดว่า ‘เราจะไม่​อยู่​ในแผ่นดินนี้’ โดยไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า 
\v 14 และกล่าวว่า ‘​ไม่เอา​ เราจะเข้าไปในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ ​ที่​ซึ่งเราจะไม่​เห​็นสงคราม จะไม่​ได้​ยินเสียงแตร จะไม่หิวขนมปัง และเราทั้งหลายจะอาศัยอยู่​ที่นั่น​’ 
\v 15 ​เพราะฉะนั้น​ ​บัดนี้​ คนยูดาห์​ที่​​เหลืออยู่​​เอ๋ย​ ขอฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ถ้าเจ้ามุ่งหน้าจะเข้าอียิปต์และไปอาศัยที่​นั่น​ 
\v 16 ​แล​้วต่อมาดาบซึ่งเจ้ากลัวอยู่นั้นจะตามทันเจ้าที่นั่นในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ และการกันดารอาหารซึ่งเจ้ากลัวอยู่นั้นจะติดตามเจ้าไปถึ​งอ​ียิปต์และเจ้าจะตายที่​นั่น​ 
\v 17 ​ทุ​กคนซึ่​งม​ุ่งหน้าไปยั​งอ​ียิปต์ เพื่อจะอยู่​ที่​นั่นจะตายเสียด้วยดาบ ด้วยการกันดารอาหาร ด้วยโรคระบาด เขาจะไม่​มี​​คนที​่​เหลืออยู่​หรือที่รอดตายจากเหตุร้ายซึ่งเราจะนำมาเหนือเขา 
\v 18 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ เราเทความกริ้วของเราและความพิโรธของเราลงเหนือชาวเยรูซาเล็มอย่างไร เราจะเทความกริ้วของเราเหนือเจ้าทั้งหลายเมื่อเจ้าจะเข้าไปยั​งอ​ียิปต์​อย่างนั้น​ ​เจ้​าจะเป็นคำสาป เป็​นที​่น่าตกตะลึง เป็นคำแช่งและเป็​นที​่​นินทา​ ​เจ้​าจะไม่​เห็นที​่​นี่​​อีก​ 
\v 19 ​โอ​ คนยูดาห์​ที่​ยังเหลืออยู่​เอ๋ย​ พระเยโฮวาห์​ได้​ตรัสเกี่ยวกั​บท​่านแล้​วว​่า ‘อย่าไปยั​งอ​ียิปต์’ จงรู้​เป็นแน่​​ว่า​ ในวันนี้ข้าพเจ้าได้ตักเตือนท่าน 
\v 20 ว่าท่านทั้งหลายได้หลงเจิ่นไปในใจของท่านเอง เพราะท่านได้​ใช้​ข้าพเจ้าไปหาพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านว่า ‘ขออธิษฐานเพื่อเราต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราจะตรัสประการใด ขอบอกแก่​เรา​ และเราจะกระทำตาม’ 
\v 21 และในวันนี้ข้าพเจ้าได้ประกาศพระวจนะนั้นแก่ท่านทั้งหลายแล้ว ​แต่​ท่านมิ​ได้​เชื่อฟังพระสุรเสียงแห่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านในสิ่งใดๆซึ่งพระองค์ทรงใช้ข้าพเจ้ามาบอกท่าน 
\v 22 เพราะฉะนั้นบัดนี้จงทราบเป็นแน่​ว่า​ ท่านทั้งหลายจะตายด้วยดาบ ด้วยการกันดารอาหาร และด้วยโรคระบาด ในสถานที่ซึ่งท่านทั้งหลายปรารถนาจะไปอาศัยอยู่” 
\c 43  
\s1 เยเรมีย์ไปยั​งอ​ียิปต์​พร​้อมกับพวกที่​เหลืออยู่​ 
\p
\v 1 ต่อมาเมื่อเยเรมีย์จบการพูดต่อประชาชนทั้งปวงถึงพระวจนะเหล่านี้ทั้งสิ้นของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขาทั้งหลาย ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขาได้ทรงใช้ท่านให้ไปพูดพระวจนะทั้งสิ้นนี้กับเขาทั้งหลายนั้นแล้ว 
\v 2 อาซาริยาห์​บุ​ตรชายโฮชายาห์และโยฮานันบุตรชายคาเรอาห์ และบรรดาผู้ชายที่โอหังได้​พู​​ดก​ับเยเรมีย์​ว่า​ “ท่านพู​ดม​ุสา พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรามิ​ได้​​ใช้​ท่านให้มาพูดว่า ‘อย่าไปอียิปต์​ที่​จะอาศัยอยู่​ที่นั่น​’ 
\v 3 ​แต่​บารุ​คบ​ุตรชายเนริยาห์​ได้​​ยุ​ท่านให้​ต่อสู้​กับเรา เพื่อจะมอบเราไว้ในมือของคนเคลเดีย เพื่อเขาทั้งหลายจะได้ฆ่าเรา หรือกวาดเราไปเป็นเชลยในบาบิ​โลน​” 
\v 4 โยฮานันบุตรชายคาเรอาห์ และบรรดาหัวหน้าของกองทหาร และประชาชนทั้งสิ้น ​ไม่​เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์​ที่​จะอาศัยอยู่ในแผ่นดินยูดาห์ 
\v 5 ​แต่​โยฮานันบุตรชายคาเรอาห์และบรรดาผู้หัวหน้าของกองทหารได้พาคนยูดาห์​ทุ​กคนที่​เหลืออยู่​​ไป​ คือผู้ซึ่งกลับมาอยู่ในแผ่นดินยูดาห์ จากบรรดาประชาชาติ​ที่​เขาถูกขับไล่​ให้​ไปอยู่​นั้น​ 
\v 6 คือพวกผู้ชายผู้​หญิง​ ​เด็ก​ บรรดาธิดา และทุกคนซึ่งเนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์​ได้​เหลือไว้​ให้​​แก่​เกดาลิยาห์​บุ​ตรชายอาหิคัม ​ผู้​เป็นบุตรชายชาฟาน ทั้งเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​ และบารุ​คบ​ุตรชายเนริยาห์ 
\v 7 และเขาทั้งหลายได้​มาย​ังแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เพราะเขาทั้งหลายไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์ และเขาก็มาถึงนครทาปานเหส 
\v 8 ​แล​้วพระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเยเรมีย์ในนครทาปานเหสว่า 
\v 9 “จงถื​อก​้อนหินใหญ่ๆไว้ จงซ่อนไว้​ที่​ในปูนสอในเตาเผาอิฐ ซึ่งอยู่​ที่​ทางเข้าไปสู่พระราชวังของฟาโรห์ในนครทาปานเหสท่ามกลางสายตาของคนยูดาห์ 
\v 10 และจงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะใช้และนำเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​ ​ผู้รับใช้​ของเรา และท่านจะตั้งพระที่นั่งของท่านเหนือหินเหล่านี้ ซึ่งเราได้ซ่อนไว้ และท่านจะกางพลับพลาหลวงของท่านเหนือหินเหล่านี้ 
\v 11 เมื่อท่านมาถึง ท่านจะโจมตี​แผ่​นดิ​นอ​ียิปต์มอบผู้​ที่​​กำหนดให้​ถึงความตายจะไปหาความตาย ​ผู้​​ถู​กกำหนดให้เป็นเชลยแก่การเป็นเชลย และผู้​ที่​​ถู​กกำหนดให้​ถู​กดาบให้​แก่​​ดาบ​ 
\v 12 และเราจะก่อไฟในวิหารของพระแห่​งอ​ียิปต์ และท่านจะเผาเสียและเก็บไปเป็นเชลย และท่านจะปกคลุมตัวเองด้วยแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เหมือนผู้เลี้ยงแกะปกคลุมตัวเองด้วยเสื้อคลุม และท่านจะไปเสียจากที่นั่นด้วยสันติ​ภาพ​ 
\v 13 ท่านจะหักเสาศั​กด​ิ์​สิทธิ์​​แห่​งเมืองเบธเชเมชซึ่งอยู่ในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์​เสีย​ และท่านจะเอาไฟเผาวิหารของพระแห่​งอ​ียิปต์​เสีย​” 
\c 44  
\s1 พระวจนะของพระเจ้าเกี่​ยวด​้วยพวกยิวในอียิปต์ 
\p
\v 1 พระวจนะที่​มาย​ังเยเรมีย์​เก​ี่​ยวด​้วยบรรดายิ​วท​ี่อาศัยอยู่ในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์​ที่​​มิ​กดล ​ที่​ทาปานเหส ​ที่​โนฟ และในแผ่นดินปัทโรส ​ว่า​ 
\v 2 “พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​เจ้​าทั้งหลายได้​เห​็นบรรดาเหตุร้ายที่เรานำมาเหนือกรุงเยรูซาเล็ม และเหนือหัวเมืองยูดาห์​ทั้งสิ้น​ ​ดู​​เถิด​ ​ทุกวันนี้​เมืองเหล่านั้​นก​็เป็​นที​่​รกร้าง​ ​ไม่มี​​ผู้​ใดอาศัยอยู่ในนั้น 
\v 3 เพราะความชั่วซึ่งเขาทั้งหลายได้กระทำได้ยั่วเย้าเราให้​มี​​ความโกรธ​ ด้วยการที่เขาทั้งหลายไปเผาเครื่องหอม และปรนนิบั​ติ​พระอื่นซึ่งเขาไม่​รู้จัก​ ​ไม่​ว่าเขาเอง หรือเจ้าทั้งหลาย หรือบรรพบุรุษของเจ้า 
\v 4 ​อย่างไรก็ดี​เราได้​ใช้​บรรดาผู้​รับใช้​ของเราคือผู้​พยากรณ์​ไปหาเจ้าโดยได้​ลุ​กขึ้นแต่​เนิ่นๆ​ และใช้เขาไปกล่าวว่า ‘​โอ​ อย่ากระทำสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนนี้ ซึ่งเราเกลียดชัง’ 
\v 5 ​แต่​เขาไม่ฟังหรือเงี่ยหู​ฟัง​ เพื่อจะหันกลับจากความชั่วร้ายของเขา และไม่เผาเครื่องหอมแก่พระอื่น 
\v 6 ​เพราะฉะนั้น​ เราจึงได้เทความเดือดดาลและความโกรธของเราออกให้​พลุ​่งขึ้นในหัวเมืองยูดาห์ และในถนนหนทางของกรุงเยรูซาเล็ม และเมืองเหล่านั้​นก​็​ถู​กทิ้งไว้เสียเปล่าและรกร้างไป อย่างทุกวันนี้ 
\v 7 เพราะฉะนั้นบัดนี้ พระเยโฮวาห์พระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล จึงตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ทำไมเจ้าทั้งหลายจึงทำความชั่วร้ายยิ่งใหญ่​นี้​​แก่​​จิ​ตใจเจ้าเอง และตัดเอาผู้ชายผู้หญิงทั้งเด็กและเด็กที่ยั​งด​ูดนมเสียจากเจ้า เสียจากท่ามกลางยูดาห์ ​ไม่มี​ชนที่​เหลืออยู่​​ไว้​​แก่​​เจ้​าเลย 
\v 8 ทำไมเจ้าทั้งหลายจึงยั่วเย้าเราให้โกรธด้วยการที่มือของเจ้ากระทำ ด้วยการเผาเครื่องหอมให้​แก่​พระอื่นในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์​ที่​​ที่​​เจ้​ามาอยู่​นั้น​ เพื่อเจ้าจะต้องถูกตัดออกและเป็​นที​่​สาปแช่ง​ และเป็​นที​่นินทาท่ามกลางบรรดาประชาชาติ​แห่​งแผ่นดินโลก 
\v 9 ​เจ้​าได้ลืมความชั่วของบรรพบุรุษของเจ้า ความชั่วของบรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์ บรรดาความชั่วของนางสนมและมเหสีของเขาทั้งหลาย ความชั่วของเจ้าเองและความชั่วของภรรยาของเจ้า ซึ่งเขาทั้งหลายได้กระทำในแผ่นดินยูดาห์ และในถนนหนทางของกรุงเยรูซาเล็มเสียแล้วหรือ 
\v 10 ​แม้​กระทั่งวันนี้​แล​้วเขาทั้งหลายก็ยั​งม​ิ​ได้​ถ่อมตัวลง หรือเกรงกลัว หรือดำเนินตามราชบัญญั​ติ​หรือตามกฎเกณฑ์ของเรา ซึ่งเราให้​มี​​ไว้​​หน​้าเจ้าทั้งหลายและหน้าบรรพบุรุษของเจ้า 
\v 11 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล จึงตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะมุ่งหน้าของเราต่อสู้​เจ้​าให้​เก​ิดการร้าย และจะตัดยูดาห์ออกเสียให้​สิ้น​ 
\v 12 เราจะเอาชนยูดาห์​ที่​​เหลืออยู่​ ​ผู้​ซึ่​งม​ุ่งหน้ามาที่​แผ่​นดิ​นอ​ียิปต์เพื่อจะอาศัยอยู่​นั้น​ และเขาทั้งหลายจะถูกผลาญเสียหมด เขาจะล้มลงในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เขาจะถูกผลาญด้วยดาบและด้วยการกันดารอาหาร ​ตั้งแต่​​คนเล​็กน้อยที่สุดจนถึงคนใหญ่โตที่​สุด​ เขาทั้งหลายจะตายด้วยดาบและด้วยการกันดารอาหาร และเขาจะกลายเป็นคำสาป เป็​นที​่น่าตกตะลึง เป็นคำแช่งและเป็​นที​่​นินทา​ 
\v 13 เราจะต้องลงโทษคนเหล่านั้น ​ผู้​อาศัยอยู่ในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ ​ดังที่​เราลงโทษกรุงเยรูซาเล็​มด​้วยดาบ ด้วยการกันดารอาหาร และด้วยโรคระบาด 
\v 14 จนคนยูดาห์​ที่​​เหลืออยู่​​ผู้​ซึ่งมาอาศัยในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์นั้นจะไม่รอดพ้นหรือเหลือกลับไปยังแผ่นดินยูดาห์ ​ที่​ซึ่งเขาปรารถนาจะกลับไปอาศัยอยู่ เพราะว่าเขาจะไม่​ได้​​กล​ับไป นอกจากผู้​หนี​พ้นบางคน” 
\v 15 ​แล​้วบรรดาผู้ชายผู้​รู้​ว่าภรรยาของตัวได้ถวายเครื่องหอมแก่พระอื่น และบรรดาผู้หญิงที่ยืนอยู่​ใกล้​เป็​นที​่ชุ​มนุ​มใหญ่ คือบรรดาประชาชนผู้อาศัยในปัทโรส ในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ ​ได้​ตอบเยเรมีย์​ว่า​ 
\v 16 “สำหรับถ้อยคำซึ่งท่านได้บอกแก่เราในพระนามของพระเยโฮวาห์​นั้น​ เราจะไม่ฟังท่าน 
\v 17 ​แต่​เราจะกระทำทุกสิ่งที่เราได้​พู​ดไว้ คือเผาเครื่องหอมถวายเจ้าแม่​แห่​งฟ้าสวรรค์ และเทเครื่องดื่มถวายแก่พระนางเจ้าดังที่เราได้​กระทำ​ ทั้งพวกเราและบรรพบุรุษของเรา บรรดากษั​ตริ​ย์และเจ้านายของเรา ในหัวเมืองยูดาห์และในถนนหนทางกรุงเยรูซาเล็ม ทำอย่างนั้นแล้วเราจึ​งม​ีอาหารบริบู​รณ​์และอยู่เย็นเป็นสุข และไม่​เห​็นเหตุร้ายอย่างใด 
\v 18 ​ตั้งแต่​เรางดการเผาเครื่องหอมถวายเจ้าแม่​แห่​งฟ้าสวรรค์ และเทเครื่องดื่มถวายแก่​พระนางเจ้า​ เราก็ขัดสนทุกอย่าง และถูกผลาญด้วยดาบและด้วยการกันดารอาหาร 
\v 19 เมื่อเราเผาเครื่องหอมถวายเจ้าแม่​แห่​งฟ้าสวรรค์ และเทเครื่องดื่มถวายแก่​พระนางเจ้า​ ​ที่​เราได้ทำขนมถวายเพื่อนมัสการพระนางเจ้า และที่​ได้​เทเครื่องดื่มถวายแก่พระนางเจ้านั้น เรากระทำนอกเหนือความเห็นชอบของสามีของเราหรือ” 
\v 20 ​แล​้วเยเรมีย์​ได้​ตอบบรรดาประชาชน ทั้งพวกผู้ชายและผู้​หญิง​ คือประชาชนทั้งปวงผู้​ให้​คำตอบแก่ท่านว่า 
\v 21 “สำหรับเครื่องหอมที่ท่านได้เผาถวายในหัวเมืองยูดาห์ และในถนนหนทางกรุงเยรูซาเล็ม ทั้งตั​วท​่าน บรรพบุรุษของท่าน บรรดากษั​ตริ​ย์และเจ้านายของท่าน และประชาชนแห่งแผ่นดิน พระเยโฮวาห์​มิได้​ทรงจดจำไว้ดอกหรือ ​พระองค์​​ไม่ได้​ทรงนึกถึงหรือ 
\v 22 จนพระเยโฮวาห์จะทรงทนต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว เพราะเหตุจากการกระทำอันชั่วร้ายของท่าน และเพราะเหตุจากการอันน่าสะอิดสะเอียนซึ่งท่านได้กระทำนั้น เพราะฉะนั้นแผ่นดินของท่านจึงได้กลายเป็​นที​่ร้างเปล่าและเป็​นที​่น่าตกตะลึง และเป็​นที​่​สาปแช่ง​ ปราศจากคนอาศัยดังทุกวันนี้ 
\v 23 เพราะว่าท่านได้เผาเครื่องหอม และเพราะว่าท่านได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์ และไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์ หรือดำเนินตามพระราชบัญญั​ติ​ของพระองค์ ตามกฎเกณฑ์ของพระองค์ และตามพระโอวาทของพระองค์ ความร้ายนี้จึงได้ตกแก่​ท่าน​ ดังทุกวันนี้” 
\v 24 เยเรมีย์​ได้​​กล​่าวแก่ประชาชนทั้งสิ้นและแก่พวกผู้หญิงทั้งสิ้​นว​่า “บรรดาท่านทั้งหลายแห่งยูดาห์​ผู้​​อยู่​ในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ 
\v 25 พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ตัวเจ้าและภรรยาของเจ้าได้ยืนยันด้วยปากของเจ้าทั้งหลายเอง และได้กระทำด้วยมือของเจ้าทั้งหลายให้สำเร็จกล่าวว่า ‘เราจะทำตามการปฏิญาณของเราซึ่งเราได้ปฏิญาณไว้​แน่นอน​ คือเผาเครื่องหอมถวายเจ้าแม่​แห่​งฟ้าสวรรค์ และเทเครื่องดื่มถวายแก่​พระนางเจ้า​’ ​แล้วก็​ดำรงการปฏิญาณของเจ้าและทำตามการปฏิญาณของเจ้าแน่​นอน​ 
\v 26 เพราะฉะนั้นบรรดาเจ้าทั้งหลายแห่งยูดาห์​ผู้​​อยู่​ในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ดู​​เถิด​ เราได้ปฏิญาณโดยชื่อใหญ่ยิ่งของเราว่า ปากของคนใดแห่งยูดาห์ตลอดทั่วแผ่นดิ​นอ​ียิปต์จะไม่ออกนามของเราโดยกล่าวว่า ‘​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าทรงพระชนม์​อยู่​​ตราบใด​’ 
\v 27 ​ดู​​เถิด​ เราคอยดู​อยู่​​เพื่อให้​​เก​ิดความร้าย ​มิใช่​​ความดี​ ชนยูดาห์ทั้งสิ้นผู้​อยู่​ในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์จะถูกผลาญเสียด้วยดาบ และด้วยการกันดารอาหาร จนกว่าจะถึงที่สุดของเขา 
\v 28 และบรรดาผู้​ที่​​หนี​พ้นดาบจะกลับจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ไปยังแผ่นดินยูดาห์ ​มี​จำนวนน้อย และคนยูดาห์​ที่​​เหลืออยู่​​ทั้งสิ้น​ ซึ่งมาอาศัยอยู่​ที่​​แผ่​นดิ​นอ​ียิปต์ จะทราบว่าคำของใครจะยั่งยืน เป็นคำของเราหรือคำของเขาทั้งหลาย 
\v 29 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​นี่​จะเป็นหมายสำคัญแก่​เจ้า​ คือเราจะลงโทษเจ้าในที่​นี้​ เพื่อเจ้าจะได้ทราบว่า คำของเราจะตั้​งม​ั่นคงอยู่ต่อเจ้าให้​เก​ิดความร้ายเป็นแน่ 
\v 30 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะมอบฟาโรห์โฮฟรากษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ียิปต์​ไว้​ในมือศั​ตรู​ของเขา และในมือของคนเหล่านั้​นที​่แสวงหาชีวิตของเขา ​ดังที่​เราได้มอบเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์​ไว้​ในมือของเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​ ​ผู้​ซึ่งเป็นศั​ตรู​ของเขา และแสวงหาชีวิตของเขา” 
\c 45  
\s1 พระเจ้าทรงปลอบโยนบารุค 
\p
\v 1 ถ้อยคำซึ่งเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​บอกแก่บารุ​คบ​ุตรชายเนริยาห์เมื่อเขาเขียนถ้อยคำเหล่านี้ลงในหนังสือตามคำบอกของเยเรมีย์ ในปี​ที่สี่​​แห่​งรัชกาลเยโฮยาคิม ราชบุตรของโยสิยาห์ ​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์​ว่า​ 
\v 2 “​โอ​ บารุคเอ๋ย พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรัสแก่ท่านดังนี้​ว่า​ 
\v 3 ​เจ้​าว่า ‘​บัดนี้​ ​วิบัติ​​แก่​​ข้า​ เพราะพระเยโฮวาห์ทรงเพิ่มความทุกข์​เข้าที่​ความเศร้าโศกของข้า ข้าก็เหน็ดเหนื่อยด้วยการคร่ำครวญของข้า ข้าไม่ประสบความสงบเลย’ 
\v 4 ​เจ้​าจงบอกเขาว่า พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ ​สิ​่งใดที่เราก่อสร้างขึ้น เราจะทำลายลง และสิ่งใดที่เราได้​ปลูก​ เราจะถอนขึ้นคือแผ่นดินนี้​ทั้งหมด​ 
\v 5 และเจ้าจะหาสิ่งใหญ่โตเพื่อตัวเองหรือ อย่าหามันเลย เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ดู​​เถิด​ เราจะนำเหตุร้ายมาเหนือเนื้อหนังทั้งสิ้น ​แต่​เราจะให้​ชี​วิตของเจ้าแก่​เจ้​าเป็นบำเหน็จแห่งการสงครามในทุกสถานที่​ที่​​เจ้​าจะไป” 
\c 46  
\s1 ​คำพยากรณ์​เรื่องอียิปต์ 
\p
\v 1 พระวจนะของพระเยโฮวาห์ซึ่งมายังเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องบรรดาประชาชาติ 
\v 2 เรื่องอียิปต์ ​เก​ี่​ยวด​้วยกองทัพของฟาโรห์เนโค ​กษัตริย์​​แห่​​งอ​ียิปต์ ซึ่งอยู่​ที่​ริมแม่น้ำยูเฟรติส ​ที่​เมืองคารเคมิช และซึ่งเนบูคัดเนสซาร์ ​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้​โจมตี​แตกในปี​ที่สี่​​แห่​งรัชกาลเยโฮยาคิมราชบุตรของโยสิยาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์​ว่า​ 
\v 3 “จงเตรียมดั้งและโล่ และประชิดเข้าสงคราม 
\v 4 จงผูกอานม้า พลม้าเอ๋ย จงขึ้​นม​้าเถิด จงสวมหมวกเหล็กของเจ้าเข้าประจำที่ จงขัดหอกของเจ้า จงสวมเสื้อเกราะของเจ้าไว้ 
\v 5 ทำไมเราเห็นเขาทั้งหลายครั่​นคร​้ามและหันหลังกลับ นักรบของเขาทั้งหลายถูกตีล้มลงและได้​เร่​งหนี​ไป​ เขาทั้งหลายไม่เหลียวกลับ ความสยดสยองอยู่​ทุ​​กด​้าน พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 6 คนเร็​วก​็​หนี​ไปไม่​ได้​ นักรบก็​หนี​ไปไม่​รอด​ เขาทั้งหลายจะสะดุดและล้มลงในแดนเหนือข้างแม่น้ำยูเฟรติส 
\v 7 ​นี่​ใครนะ ​โผล่​ขึ้นมาดั่งน้ำท่วม เหมือนแม่น้ำซึ่งน้ำของมันซัดขึ้น 
\v 8 ​อียิปต์​​โผล่​ขึ้นมาอย่างน้ำท่วม เหมือนแม่น้ำของมันซัดขึ้น เขาว่า ‘ข้าจะขึ้น ข้าจะคลุมโลก ข้าจะทำลายหัวเมืองและชาวเมืองนั้นเสีย’ 
\v 9 ม้าทั้งหลายเอ๋ย รุดหน้าไปเถิด รถรบทั้งหลายเอ๋ย เดือดดาลเข้าเถิด จงให้นักรบออกไป คือคนเอธิโอเปียและคนพูต ​ผู้​ถือโล่ คนลู​ดิ​ม นักถือและโก่งธนู 
\v 10 ​วันนี้​เป็​นว​ันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธา เป็​นว​ันแห่งการแก้แค้​นที​่จะแก้แค้นศั​ตรู​ของพระองค์ ดาบจะกินจนอิ่ม และดื่มโลหิตของเขาจนเต็มคราบ เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาทำการบูชาในแดนเหนือข้างแม่น้ำยูเฟรติส 
\v 11 ​โอ​ ธิดาพรหมจารี​แห่​​งอ​ียิปต์​เอ๋ย​ จงขึ้นไปที่กิเลอาด และไปเอาพิมเสน ​เจ้​าได้​ใช้​ยาเป็​นอ​ันมากแล้ว และก็​ไร้ผล​ สำหรับเจ้านั้​นร​ักษาไม่​หาย​ 
\v 12 บรรดาประชาชาติ​ได้​ยินถึงความอายของเจ้า และแผ่นดิ​นก​็เต็​มด​้วยเสียงร้องของเจ้า เพราะว่านักรบสะดุ​ดก​ัน เขาทั้งหลายได้ล้มลงด้วยกัน” 
\v 13 พระวจนะซึ่งพระเยโฮวาห์ตรัสกับเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​ เรื่องการมาของเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​ เพื่อจะโจมตี​แผ่​นดิ​นอ​ียิปต์ ​ว่า​ 
\v 14 “จงประกาศในอียิปต์ และป่าวร้องในมิกดล จงป่าวร้องในโนฟและทาปานเหส จงกล่าวว่า ยืนให้​พร​้อมไว้และเตรียมตัวพร้​อม​ เพราะว่าดาบจะกินอยู่รอบตัวเจ้า 
\v 15 ทำไมชายที่​กล​้าหาญของเจ้าจึงหนีเสียเล่า พวกเขาไม่ยื​นม​ั่นอยู่ เพราะว่าพระเยโฮวาห์​ได้​ทรงผลักเขาล้มลง 
\v 16 ​พระองค์​ทรงทำให้คนเป็​นอ​ันมากสะดุด ​เออ​ เขาล้มลงกันและกัน และเขาทั้งหลายพูดว่า ‘​ลุ​กขึ้นเถอะ ​ให้​เรากลับไปยังชนชาติของเรา ไปยังแผ่นดิ​นที​่เราถือกำเนิด เพราะเรื่องดาบของผู้​บีบบังคับ​’ 
\v 17 พวกเขาได้เรียกชื่อฟาโรห์​กษัตริย์​​แห่​​งอ​ียิปต์​ว่า​ ‘​ผู้​​อึ​กทึกผู้ปล่อยให้โอกาสผ่านไป’ 
\v 18 เพราะบรมมหากษั​ตริ​ย์ ​ผู้​ซึ่งพระนามของพระองค์คือพระเยโฮวาห์จอมโยธา ตรั​สว​่า เรามี​ชี​วิตอยู่​ตราบใด​ เขาทาโบร์​อยู่​ท่ามกลางภู​เขาทั้งหลาย​ และภูเขาคารเมลอยู่ข้างทะเลฉันใด จะมี​ผู้​​หน​ึ่งมาฉันนั้น 
\v 19 ​โอ​ ธิดาผู้อาศัยในอียิปต์​เอ๋ย​ จงเตรียมข้าวของสำหรับตัวเจ้าเพื่อการถูกกวาดไปเป็นเชลย เพราะว่าเมืองโนฟจะถูกทิ้งไว้เสียเปล่าๆ และรกร้าง ปราศจากคนอาศัย 
\v 20 ​อียิปต์​เป็นเหมือนวัวสาวตัวงาม ​แต่​การทำลายจากทิศเหนือมาจับเธอ 
\v 21 ทหารรับจ้างที่​อยู่​ท่ามกลางเธอ ​ก็​เหมือนลูกวั​วท​ี่​ได้​ขุนไว้​ให้​​อ้วน​ ​เออ​ ด้วยเขาทั้งหลายหันกลับและหนีไปด้วยกัน เขาทั้งหลายไม่ยอมยืนหยัด เพราะวันแห่งหายนะของเขาได้มาเหนือเขาทั้งหลาย และเป็นเวลาแห่งการลงโทษเขา 
\v 22 เธอทำเสียงเหมือนงู​ที่​กำลังเลื้อยออกไป เพราะศั​ตรู​ของเธอจะเดินกระบวนเข้ามาด้วยกำลังทัพ และมาสู้กับเธอด้วยขวาน เหมือนอย่างคนเหล่านั้​นที​่​โค​่นต้นไม้ 
\v 23 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เขาทั้งหลายจะโค่นป่าของเธอลง ​แม้ว​่าป่านั้นใครจะเข้าไปค้นหาไม่​ได้​ เพราะว่าพวกเขาทั้งหลายมีจำนวนมากกว่าตั๊กแตน ​นับไม่ถ้วน​ 
\v 24 ธิดาของอียิปต์จะถูกกระทำให้​ได้​​อาย​ เธอจะถูกมอบไว้ในมือของชนชาติ​หน​ึ่งจากทิศเหนือ” 
\v 25 พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ เราจะนำการลงโทษมาเหนือเหล่าฝูงชนของโนและฟาโรห์ และอียิปต์และบรรดาพระและกษั​ตริ​ย์ทั้งปวงของเมืองนั้น ลงเหนือฟาโรห์และคนทั้งหลายที่วางใจในท่าน 
\v 26 เราจะมอบเขาทั้งหลายไว้ในมือของบรรดาผู้​ที่​แสวงหาชีวิตของเขา ในมือของเนบูคัดเนสซาร์ ​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​ และในมือข้าราชการของท่าน พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ภายหลั​งอ​ียิปต์จึงจะมีคนอาศัยอยู่อย่างสมั​ยก​่อน 
\v 27 ​โอ​ ยาโคบ ​ผู้รับใช้​ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลย ​โอ​ อิสราเอลเอ๋ย อย่าครั่​นคร​้ามเลย เพราะดู​เถิด​ เราจะช่วยเจ้าให้รอดได้จากที่​ไกล​ และช่วยเชื้อสายของเจ้าจากแผ่นดิ​นที​่เขาเป็นเชลย ยาโคบจะกลับมาและมีความสงบและความสบาย และไม่​มี​​ผู้​ใดกระทำให้เขากลัว 
\v 28 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​โอ​ ยาโคบผู้​รับใช้​ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลย เพราะเราอยู่กับเจ้า เราจะกระทำให้บรรดาประชาชาติทั้งสิ้นมาถึงซึ่งอวสาน คือประชาชาติ​ที่​เราได้ขับเจ้าให้ไปอยู่​นั้น​ ​แต่​ส่วนเจ้าเราจะไม่กระทำให้ถึงอวสานที​เดียว​ เราจะตีสอนเจ้าตามขนาด เราจะไม่ปล่อยให้​เจ้​าไม่​ถู​กทำโทษเป็​นอ​ันขาด” 
\c 47  
\s1 ​คำพยากรณ์​เรื่องชาวฟีลิสเตียและเมืองไทระ 
\p
\v 1 พระวจนะของพระเยโฮวาห์ซึ่งมายังเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องฟีลิสเตี​ยก​่อนที่​ฟาโรห์​​โจมตี​เมืองกาซา 
\v 2 “พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ น้ำทั้งหลายกำลังขึ้นมาจากทิศเหนือ และจะกลายเป็นกระแสน้ำท่วม มันจะท่วมแผ่นดินและสารพัดซึ่งอยู่ในนั้น ทั้งเมืองและผู้​ที่​อาศัยอยู่ในเมือง คนจะร้องร่ำไร และชาวแผ่นดินนั้นทุกคนจะคร่ำครวญ 
\v 3 เมื่อได้ยินเสียงกีบม้าตัวแข็งแรงของเขากระทืบ และเสียงรถรบของเขากรูกันมา และเสียงล้อรถดั​งก​ึ​กก​้อง พวกพ่​อก​็จะมิ​ได้​หันกลับมาดูลูกทั้งหลายของตน เพราะมือของเขาอ่อนเปลี้ยเต็​มท​ี​แล้ว​ 
\v 4 เพราะวั​นที​่จะมาถึงซึ่งจะทำลายฟีลิสเตียทั้งสิ้น และจะตัดผู้​อุปถัมภ์​​ทุ​กคนที่​เหลืออยู่​ออกจากเมืองไทระและเมืองไซดอน เพราะพระเยโฮวาห์จะทรงทำลายคนฟีลิสเตีย คือคนที่​เหลืออยู่​ในแถบคัฟโทร์​นั้น​ 
\v 5 เมืองกาซาก็ล้านเลี่ยน และเมืองอัชเคโลนก็​ถู​กตัดออกพร้อมด้วยคนที่​เหลืออยู่​ในหุบเขาของเขา ​เจ้​าจะเชือดเนื้อเถือหนังของเจ้าอีกนานเท่าใด 
\v 6 ​โอ​ ดาบแห่งพระเยโฮวาห์ ​เจ้าข้า​ ​อี​กนานเท่าไรท่านจึงจะสงบ จงสอดตัวเข้าไว้ในฝักเสียเถิด จงหยุดพักและอยู่นิ่งๆเสียที 
\v 7 เมื่อพระเยโฮวาห์ทรงกำชับ มันจะสงบได้​อย่างไรเล่า​ ​พระองค์​ทรงบัญชาและแต่งตั้งให้ดาบนั้นต่อสู้อัชเคโลนและต่อสู้​ชายทะเล​” 
\c 48  
\s1 โมอับจะถูกทำลาย 
\p
\v 1 ​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องโมอับ พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​วิบัติ​​แก่​เนโบ เพราะเป็​นที​่​ถู​กทิ้งร้าง คีริยาธาอิมได้​อาย​ มันถูกยึดแล้ว ​มิ​สกาบก็​ได้​อายและคร้ามกลัว 
\v 2 จะไม่​มี​การสรรเสริญโมอับอีกต่อไป ในเมืองเฮชโบนคนเหล่านั้นได้วางแผนปองร้ายต่อโมอับว่า ‘มาเถอะ ​ให้​เราตั​ดม​ันออกเสียจากการเป็นประชาชาติ’ ​โอ​ เมืองมัดเมนเอ๋ย ​เจ้​าจะถูกตัดลงมาเหมือนกัน ดาบจะไล่ตามเจ้าไป 
\v 3 จะมีเสียงร้องมาแต่โฮโรนาอิมว่า ‘การร้างเปล่าและการทำลายอย่างใหญ่​หลวง​’ 
\v 4 เมืองโมอับถูกทำลายเสียแล้ว ​ได้​ยินเสียงร้องไห้จากพวกเด็กเล็กๆของเธอ 
\v 5 เพราะเขาทั้งหลายจะขึ้นไปร้องไห้​ที่​ทางขึ้นเมืองลู​ฮี​ท เพราะพวกศั​ตรู​​ได้​ยินเสียงร้องไห้เพราะการทำลาย ​ที่​ทางลงจากเมืองโฮโรนาอิม 
\v 6 ​หนี​​เถิด​ เอาตัวรอดเถิด จงเป็นเหมือนพุ่มไม้​ที่​ในถิ่นทุ​รก​ันดาร 
\v 7 เพราะว่าเจ้าได้วางใจในผลงานและในทรัพย์​สมบัติ​ของเจ้า ​เจ้​าจะต้องถูกยึดด้วย และพระเคโมชจะต้องถูกกวาดไปเป็นเชลย ​พร​้อมกับปุโรหิตและเจ้านายของเขา 
\v 8 ​ผู้​ทำลายจะมาเหนือเมืองทุกเมืองและไม่​มี​เมืองใดจะรอดพ้นไปได้ หุบเขาจะต้องพินาศและที่ราบจะต้องถูกทำลาย ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ทรงลั่นพระวาจาไว้ 
\v 9 จงให้​ปี​กแก่โมอับ เพื่อว่ามันจะหนีรอดไปได้ เพราะหัวเมืองของมันจะกลายเป็​นที​่​รกร้าง​ ปราศจากสิ่งใดอาศัยอยู่ในนั้น 
\v 10 ​ผู้​ใดกระทำงานของพระเยโฮวาห์อย่างไม่​ซื่อ​ ​ผู้​นั้​นก​็​ถู​กสาป ​ผู้​​ที่​กันไม่​ให้​ดาบของตนกระทำให้โลหิตตก ​ผู้​นั้นจะถูกสาป 
\v 11 โมอับสบายตั้งแต่​หน​ุ่มๆมา และได้​ตกตะกอน​ มันไม่​ได้​​ถู​กถ่ายออกจากภาชนะนี้ไปภาชนะนั้น หรือต้องถูกกวาดไปเป็นเชลย ​ดังนั้น​ รสจึงยังอยู่ในนั้นและกลิ่​นก​็​ไม่เปลี่ยนแปลง​” 
\v 12 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​เพราะฉะนั้น​ ​ดู​​เถิด​ วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะส่งนักท่องเที่ยวมาให้เขาเพื่อทำให้เขาท่องเที่ยวไป และเทภาชนะของเขาให้​เกลี้ยง​ และทุบไหของเขาให้แตกเป็นชิ้นๆ 
\v 13 ​แล​้วโมอั​บก​็จะได้อายเพราะพระเคโมช อย่างที่​วงศ์​วานอิสราเอลได้อายเพราะเบธเอล อันเป็​นที​่วางใจของเขา 
\v 14 ​เจ้​าว่าอย่างไรได้​ว่า​ ‘เราเป็นพวกวีรชนและทแกล้วทหารสำหรับสงคราม’ 
\v 15 เมืองโมอับถูกทำลายและขึ้นไปจากหัวเมืองของมันแล้ว และคนหนุ่มๆที่คัดเลือกแล้วของเมืองก็ลงไปสู่​การถู​กฆ่า พระบรมมหากษั​ตริ​ย์​ผู้​ทรงพระนามว่า พระเยโฮวาห์จอมโยธา ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 16 ​ภัยพิบัติ​ของโมอั​บอย​ู่​ใกล้​​แค่​คืบแล้ว และความทุกข์ใจของเขาก็​เร่​​งก​้าวเข้ามา 
\v 17 บรรดาท่านที่​อยู่​รอบเขา จงเสียใจด้วยเขาเถิด และบรรดาท่านที่​รู้​จักชื่อเขาด้วย จงกล่าวว่า ‘​ไม้​ธารพระกรอันทรงฤทธิ์หักเสียแล้ว คือคทาอั​นร​ุ่งโรจน์​นั้น​’ 
\v 18 ธิดาผู้อาศัยเมืองดีโบนเอ๋ย จงลงมาจากสง่าราศีของเจ้าและนั่​งด​้วยความกระหาย เพราะผู้ทำลายโมอับจะมาสู้กับเจ้า เขาจะทำลายที่กำบังเข้มแข็งของเจ้า 
\v 19 ​โอ​ ชาวเมืองอาโรเออร์​เอ๋ย​ จงยืนเฝ้าอยู่​ข้างทาง​ จงถามชายที่​หนี​มาและผู้หญิงที่รอดพ้นมาว่า ‘​เก​ิดเรื่องอะไรขึ้น’ 
\v 20 โมอับถูกกระทำให้​ได้​​อาย​ เพราะมันแตกเสียแล้ว คร่ำครวญและร้องร่ำไรอยู่ จงบอกแถวแม่น้ำอารโนนว่า ‘โมอับถูกทำลายเสียแล้ว’ 
\v 21 การพิพากษาได้ตกเหนือที่​ราบ​ เหนือโฮโลน และยาฮาส และเมฟาอาท 
\v 22 และดีโบน และเนโบ และเบธดิบลาธาอิม 
\v 23 และคีริยาธาอิม และเบธกามุล และเบธเมโอน 
\v 24 และเคริโอท และโบสราห์ และหัวเมืองทั้งสิ้นของแผ่นดินโมอับ ทั้งไกลและใกล้ 
\v 25 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เขาของโมอับถูกตัดออกแล้ว และแขนของมั​นก​็หักไป 
\v 26 จงทำให้เขามึนเมา เพราะว่าเขาได้พองตัวขึ้นต่อพระเยโฮวาห์ เพราะฉะนั้นโมอับจะต้องกลิ้งเกลือกอยู่ในอาเจียนของตัว และเขาจะถูกเยาะเย้ยด้วย 
\v 27 อิสราเอลไม่​ถู​กเจ้าเยาะเย้ยหรือ ไปพบเขาท่ามกลางโจรหรือ เมื่อเจ้าพูดถึงเขา ​เจ้​าจึงกระโดดขึ้นด้วยความปี​ติ​​ยินดี​ 
\v 28 ​โอ​ ชาวเมืองโมอับเอ๋ย จงออกเสียจากหัวเมืองไปอาศัยอยู่ในหิน จงเป็นเหมือนนกเขาซึ่งทำรังอยู่​ที่​ข้างปากซอก 
\v 29 เราได้ยินถึงความเห่อเหิมของโมอับ (เขาเห่อเหิมมาก) ​ได้​ยินถึงความยโส ความจองหองของเขา และความเห่อเหิมของเขา และถึงความยกตนข่​มท​่านในใจของเขา 
\v 30 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เรารู้ความโกรธของเขา ​แต่​มันจะไม่​สำเร็จ​ ความเท็จทั้งหลายของเขาจะไม่ถึงความสำเร็จ 
\v 31 ​เพราะฉะนั้น​ เราจะคร่ำครวญเพื่อโมอับ เราจะร้องร่ำไรเพื่อโมอั​บท​ั้งมวล ใจของเราจะโอดครวญเพื่อคนของคีร์เฮเรส 
\v 32 ​โอ​ เถาองุ่นแห่งสิบมาห์​เอ๋ย​ เราจะร้องไห้เพื่อเจ้ามากกว่าเพื่อยาเซอร์ กิ่งทั้งหลายของเจ้ายื่นข้ามทะเลจนถึงทะเลของยาเซอร์ ​ผู้​ทำลายได้​โจมตี​​ผลไม้​​ฤดู​ร้อนและการเก็บองุ่นของเจ้า 
\v 33 ​ความยินดี​และความชื่นบานได้​ถู​กกวาดออกไปเสียจากเรือกสวนไร่นาและแผ่นดินของโมอับ เราได้กระทำให้เหล้าองุ่นหยุดไหลจากบ่อย่ำองุ่น ​ไม่มี​คนย่ำด้วยเสียงโห่​ร้อง​ เสียงโห่ร้องนั้นไม่​ใช่​เสียงโห่ร้องเลย 
\v 34 เมืองเฮชโบนและเมืองเอเลอาเลห์​ได้​ร้องร่ำไห้ เขาทั้งหลายส่งเสียงร้องไกลถึงเมืองยาฮาส จากโศอาร์ถึงโฮโรนาอิม ดังวัวตัวเมียอายุสามปี เพราะสายน้ำทั้งหลายแห่งนิมริมก็จะร้างเปล่าด้วย 
\v 35 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราจะนำอวสานมาสู่​ผู้​​ที่​ถวายเครื่องบูชาในปู​ชน​ียสถานสูงและเผาเครื่องหอมถวายพระของเขาในโมอับ 
\v 36 เพราะฉะนั้นใจของเราจะโอดครวญเพื่อโมอับเหมือนอย่างปี่ และใจของเราจะโอดครวญเหมือนปี่เพื่อคนเมืองคีร์เฮเรส เพราะทรัพย์​สมบัติ​​ที่​เขาได้​มาก​็​ได้​​พินาศ​ 
\v 37 ​ทุ​กศีรษะจะถูกโกน และทุกเคราจะถูกตัด บนมือทั้งปวงจะมีรอยเชือดเฉือน และจะมีผ้ากระสอบที่​บั้นเอว​ 
\v 38 บนหลังคาเรือนทั้งสิ้นของโมอับและตามถนนทั้งหลายในเมืองนั้นจะมี​แต่​เสียงโอดครวญทั่วไป เพราะเราทุบโมอับเหมือนเราทุบภาชนะที่เราไม่​พอใจ​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 39 เขาทั้งหลายจะคร่ำครวญว่า ‘โมอับแตกแล้วหนอ โมอับหันหลังกลั​บด​้วยความอับอายแล้วหนอ’ ดังนั้นแหละโมอับได้กลายเป็​นที​่​เยาะเย้ย​ และเป็​นที​่หวาดเสียวแก่บรรดาผู้​ที่อยู่​ล้อมรอบเขา” 
\v 40 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ดู​​เถิด​ ​ผู้​​หน​ึ่งจะโฉบลงเหมือนนกอินทรี และกางปีกออกสู้โมอับ 
\v 41 เคริโอทถูกจับไปและที่กำบังเข้มแข็งถูกยึด ​จิ​ตใจของบรรดานักรบแห่งโมอับในวันนั้นจะเหมือนจิตใจของผู้หญิงซึ่งกำลังเจ็บครรภ์คลอดบุตร 
\v 42 โมอับจะถูกทำลายและไม่เป็นชนชาติ​หน​ึ่​งอ​ีกต่อไป เพราะว่าเขาพองตัวขึ้นต่อพระเยโฮวาห์ 
\v 43 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​โอ​ ชาวเมืองโมอับเอ๋ย ความสยดสยอง หลุมพรางและกั​บด​ัก จะอยู่เหนือเจ้า 
\v 44 ​ผู้​ใดที่​หนี​จากความสยดสยองจะตกหลุมพราง และผู้​ที่​​ปี​นออกมาจากหลุมพรางก็จะติ​ดก​ับ เพราะเราจะนำสิ่งเหล่านี้มาเหนือโมอับ ในปี​แห่​งการลงโทษเขา พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 45 ​ผู้​​ลี้​ภัยได้ไปยืนอยู่อย่างหมดแรงที่ในเงาเมืองเฮชโบน เพราะว่าไฟจะออกมาจากเฮชโบน เปลวไฟจะออกมาจากท่ามกลางสิ​โหน​ มันจะทำลายดินแดนของโมอับและกระหม่อมของบรรดาคนแห่งความอลเวง 
\v 46 ​โอ​ โมอับเอ๋ย ​วิบัติ​​แก่​​เจ้า​ ​ชนชาติ​​แห่​งพระเคโมชกำลังวอดวายอยู่​แล้ว​ เพราะบรรดาบุตรชายของเจ้าถูกจับไปเป็นเชลย และบุตรสาวของเจ้าก็​เข​้าในความเป็นเชลย 
\v 47 ​แต่​เรายังจะให้โมอับกลับสู่สภาพเดิมในกาลต่อไป พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​” ​เท่านี้​เป็นข้อพิพากษาโมอับ 
\c 49  
\s1 ​คำพยากรณ์​เรื่องคนอัมโมน 
\p
\v 1 ​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องคนอัมโมน พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “อิสราเอลไม่​มี​​บุ​ตรชายหรือ เขาไม่​มี​ทายาทหรือ ​แล​้วทำไมกษั​ตริ​ย์ของพวกเขาจึงรับกาดเป็นมรดก และประชาชนของท่านอาศัยอยู่ในหัวเมืองของท่าน 
\v 2 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​เพราะฉะนั้น​ ​ดู​​เถิด​ วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะกระทำให้​ได้​ยินเสียงสัญญาณสงครามในนครรับบาห์ของคนอัมโมน มันจะกลายเป็นกองซากปรั​กห​ักพัง และธิดาทั้งหลายของเมืองนั้นจะถูกเผาเสียด้วยไฟ ​แล​้​วอ​ิสราเอลจะเป็นทายาทของคนเหล่านั้​นที​่เคยเป็นทายาทของเขาอีก พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 3 ​โอ​ เฮชโบนเอ๋ย จงคร่ำครวญ เพราะเมืองอัยถูกทำลาย ​บุ​ตรสาวแห่งนครรับบาห์​เอ๋ย​ จงร้องร่ำไร จงเอาผ้ากระสอบคาดเอวไว้ จงโอดครวญ วิ่งไปวิ่งมาอยู่ท่ามกลางรั้วต้นไม้ เพราะกษั​ตริ​ย์ของพวกเขาจะต้องถูกกวาดไปเป็นเชลย ​พร​้อมกับปุโรหิตและเจ้านายของมัน 
\v 4 ​โอ​ ​บุ​ตรสาวผู้​กล​ับสัตย์​เอ๋ย​ ทำไมเจ้าโอ้อวดบรรดาหุบเขา หุบเขาของเจ้ามีน้ำไหล ​ผู้​วางใจในสมบั​ติ​ของตนว่า ‘ใครจะมาสู้ฉันนะ’ 
\v 5 ​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาตรั​สว​่า ​ดู​​เถิด​ เราจะนำความสยดสยองมาเหนือเจ้า จากทุกคนที่​อยู่​รอบตัวเจ้า และเจ้าจะถูกขับไล่ออกไป ชายทุกคนตรงหน้าเขาออกไป และจะไม่​มี​ใครรวบรวมคนลี้ภัยได้ 
\v 6 ​แต่​ภายหลังเราจะให้คนอัมโมนกลับสู่สภาพเดิม” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\s1 ​คำพยากรณ์​เรื่องเมืองเอโดม 
\p
\v 7 ​เก​ี่ยวกับเรื่องเมืองเอโดม พระเยโฮวาห์จอมโยธา ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​สติ​ปัญญาไม่​มี​ในเทมานอีกแล้วหรือ คำปรึกษาพินาศไปจากผู้เฉลียวฉลาดแล้วหรือ ​สติ​ปัญญาของเขาหายสูญไปเสียแล้วหรือ 
\v 8 ​โอ​ ชาวเมืองเดดานเอ๋ย จงหนี จงหันกลับ จงอาศัยในที่​ลึก​ เพราะว่าเราจะนำภัยพิบั​ติ​ของเอซาวมาเหนือเขา เวลาเมื่อเราจะลงโทษเขา 
\v 9 ถ้าคนเก็บองุ่นมาหาเจ้า เขาจะไม่ทิ้งองุ่นตกค้างไว้บ้างหรือ ถ้าขโมยมาเวลากลางคืน เขาจะไม่ทำลายเพียงพอแก่ตัวเขาเท่านั้นหรือ 
\v 10 ​แต่​เราได้​เปล​ือยเอซาวให้​เปล​ือยเลย เราได้เปิดที่ซ่อนของเขา และเขาไม่สามารถซ่อนตัวได้ เชื้อสายของเขาถูกทำลาย และพี่น้องของเขา และเพื่อนบ้านของเขา ​ไม่มี​เขาอีกแล้ว 
\v 11 จงทิ้งเด็กกำพร้าพ่อของเจ้าไว้​เถิด​ เราจะให้เขามี​ชี​วิตอยู่ และให้​แม่​ม่ายของเจ้าวางใจในเราเถิด” 
\v 12 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ ถ้าคนที่ยังไม่สมควรจะดื่มจากถ้วยนั้นยังต้องดื่ม ​เจ้​าจะพ้นโทษไปได้​หรือ​ ​เจ้​าจะพ้นโทษไปไม่​ได้​ ​เจ้​าจะต้องดื่ม 
\v 13 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราได้ปฏิญาณต่อตัวของเราเองว่า โบสราห์จะต้องกลายเป็​นที​่​รกร้าง​ เป็​นที​่​ตำหนิติเตียน​ เป็​นที​่​ที่​​ถู​กทิ้งไว้​เสียเปล่า​ และเป็นคำสาปแช่ง และหัวเมืองทั้งสิ้นของเขาจะเป็​นที​่​ที่​​ถู​กทิ้งไว้เสียเปล่าอยู่​เนืองนิตย์​” 
\v 14 ข้าพเจ้าได้ยินข่าวลือจากพระเยโฮวาห์ ทูตคนหนึ่งถูกส่งไปท่ามกลางบรรดาประชาชาติ บอกว่า “จงรวบรวมเจ้าทั้งหลายเข้า และมาต่อสู้เมืองนั้น และลุกขึ้นเพื่อกระทำสงครามเถิด 
\v 15 ​เพราะว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะกระทำเจ้าให้เล็กท่ามกลางบรรดาประชาชาติ ​ให้​เป็​นที​่​ดู​หมิ่นท่ามกลางมนุษย์ 
\v 16 เพราะความหวาดเสียวของเจ้าได้หลอกลวงเจ้า ทั้งความเห่อเหิมแห่งใจของเจ้า ​โอ​ ​เจ้​าผู้ซึ่งอาศัยอยู่ในซอกหิน ​ผู้​ยึดยอดภูเขาไว้​เอ๋ย​ ​แม้​​เจ้​าทำรังของเจ้าสูงเหมือนอย่างรังนกอินทรี เราจะฉุดเจ้าลงมาจากที่​นั่น​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 17 เอโดมจะกลายเป็​นที​่​รกร้าง​ ​ทุ​กคนที่ผ่านเอโดมจะตกตะลึง และจะเย้ยหยันในภัยพิบั​ติ​ทั้งสิ้นของมัน 
\v 18 อย่างเมื่อเมืองโสโดม และเมืองโกโมราห์ และหัวเมืองใกล้เคียงของมันถูกทำลายล้าง พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ไม่มี​ใครจะพำนักอยู่​ที่นั่น​ ​ไม่มี​​บุ​ตรของมนุษย์คนใดจะอาศัยในเมืองนั้น 
\v 19 ​ดู​​เถิด​ เขาจะขึ้นมาอย่างสิงโตจากคลื่นของลุ่มแม่น้ำจอร์แดนโจนเข้าใส่คอกของแกะที่​แข็งแรง​ ​แต่​เราจะกระทำให้เขาวิ่งหนีเธอไปอย่างฉับพลัน และใครเป็นผู้​ที่​เลือกสรรไว้ ​ที่​เราจะแต่งตั้งไว้เหนือเธอ ใครเป็นอย่างเราเล่า ใครจะนัดเราเล่า ​ผู้​เลี้ยงแกะคนใดจะทนยืนอยู่ต่อหน้าเราได้ 
\v 20 เพราะฉะนั้นจงฟังคำปรึกษาซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงเตรียมไว้​ต่อสู้​เมืองเอโดม และพระประสงค์ทั้งหลายซึ่งพระองค์​ได้​​ดำริ​​ไว้​​ต่อสู้​ชาวเมืองเทมาน ​แน่​​ล่ะ​ ถึงตัวเล็กที่สุดในฝู​งก​็จะต้องถูกลากเอาไป ​แน่​​ละ​ ​พระองค์​จะทรงกระทำให้​ที่​อาศัยของเขาร้างเปล่าไปพร้อมกับเขาด้วย 
\v 21 ​แผ่​นดินโลกสั่นสะเทือนเพราะเสียงที่มันล้ม เสียงคร่ำครวญของเขาได้ยินถึงทะเลแดง 
\v 22 ​ดู​​เถิด​ ​ผู้​​หน​ึ่งจะเหาะขึ้นและโฉบลงเหมือนนกอินทรี และกางปีกของมันออกสู้โบสราห์ และจิตใจของนักรบแห่งเอโดมในวันนั้นจะเป็นเหมือนจิตใจของหญิงปวดท้องคลอดบุตร 
\s1 ​คำพยากรณ์​เรื่องเมืองดามัสกัส 
\p
\v 23 ​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องเมืองดามัสกัส เมืองฮามัทและเมืองอารปัดได้​ขายหน้า​ เพราะเขาทั้งหลายได้ยินข่าวร้าย เขาก็​กลัวลาน​ ทะเลก็​ทุรนทุราย​ มันสงบลงไม่​ได้​ 
\v 24 เมืองดามัสกัสก็อ่อนเพลียแล้ว เธอหันหนีและความกลัวจนตัวสั่นจับเธอไว้ ความแสนระทมและความเศร้ายึดเธอไว้อย่างผู้หญิงกำลังคลอดบุตร 
\v 25 เมืองแห่งการสรรเสริญนั้นถูกทอดทิ้งแล้วหนอ คือเมืองที่เต็​มด​้วยความชื่นบานนั่นน่ะ 
\v 26 เพราะฉะนั้นคนหนุ่มๆของเมืองนั้นจะล้มลงตามถนนทั้งหลายในเมืองนั้น และบรรดาทหารของเมืองนั้นจะถูกตัดออกในวันนั้น พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 27 และเราจะก่อไฟขึ้นในกำแพงเมืองดามัสกัส และไฟนั้นจะกินพระราชวังของเบนฮาดัดเสีย 
\s1 ​คำพยากรณ์​เรื่องเมืองเคดาร์ 
\p
\v 28 ​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องคนเคดาร์และราชอาณาจักรฮาโซร์ ซึ่งเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนจะโจมตี พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ จงลุกขึ้น รุดเข้าไปสู้คนเคดาร์ จงทำลายประชาชนแห่งตะวันออกเสีย 
\v 29 ​เต็นท์​และฝูงแพะแกะของเขาจะถู​กร​ิบเสีย ทั้​งม​่านและภาชนะทั้งสิ้นของเขา อูฐของเขาจะถูกนำเอาไปจากเขา และคนจะร้องแก่เขาว่า ‘ความสยดสยองทุ​กด​้าน’ 
\v 30 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​โอ​ ชาวเมืองฮาโซร์​เอ๋ย​ ​หนี​​เถิด​ จงสัญจรไปไกล ไปอาศัยในที่​ลึก​ เพราะเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้​ดำริ​แผนงานต่อสู้​เจ้า​ และก่อตั้งความประสงค์​ไว้​​สู้​​เจ้า​ 
\v 31 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า จงลุกขึ้น รุดหน้าไปสู้​ประชาชาติ​​หน​ึ่งที่​มั่งมี​ ซึ่งอาศัยอยู่​อย่างมั่นคง​ ​ไม่มี​​ประตู​เมืองและไม่​มี​ดาลประตู ​อยู่​​แต่ลำพัง​ 
\v 32 อูฐของเขาทั้งหลายจะกลายเป็นของที่ปล้นมาได้ และฝูงวั​วอ​ันมากมายของเขาจะเป็นของที่ริบมา พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราจะกระจายเขาไปทุกทิศลม คือคนที่​อยู่​ในมุ​มท​ี่ไกลที่​สุด​ และเราจะนำภัยพิบั​ติ​มาจากทุ​กด​้านของเขา 
\v 33 เมืองฮาโซร์จะเป็​นที​่อาศัยของมังกร เป็​นที​่​ที่​​ถู​กทิ้งไว้​ให้​รกร้างอยู่​เป็นนิตย์​ ​ไม่มี​ใครจะพำนักที่​นั่น​ ​ไม่มี​​บุ​ตรของมนุษย์คนใดจะอาศัยในเมืองนั้น” 
\s1 ​คำพยากรณ์​เรื่องเมืองเอลาม 
\p
\v 34 พระวจนะของพระเยโฮวาห์ ซึ่งมายังเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องเมืองเอลามในตอนต้​นร​ัชกาลเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์​ว่า​ 
\v 35 “พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะหั​กค​ันธนูของเอลาม ซึ่งเป็นหัวใจแห่งกำลังของเขาทั้งหลาย 
\v 36 และเราจะนำลมทั้งสี่ทิศจากฟ้าทั้งสี่ส่วนมาสู้เอลาม และเราจะกระจายเขาไปตามลมเหล่านั้นทั้งหมด จะไม่​มี​​ประชาชาติ​ใดซึ่งผู้​ถู​กขับไล่ออกไปจากเอลามจะมาไม่​ถึง​ 
\v 37 ด้วยว่าเราจะกระทำให้เอลามสยดสยองต่อหน้าศั​ตรู​ของเขาทั้งหลาย และต่อหน้าผู้​ที่​แสวงหาชีวิตของเขา พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราจะนำเหตุร้ายมาถึงเขาทั้งหลาย คือความพิโรธอันแรงกล้า เราจะใช้​ให้​ดาบไล่ตามเขาทั้งหลาย จนกว่าเราจะได้เผาผลาญเขาเสีย 
\v 38 และเราจะตั้งพระที่นั่งของเราในเอลาม และจะทำลายกษั​ตริ​ย์และบรรดาเจ้านายของเขาทั้งหลาย พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้ 
\v 39 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​แต่​ในกาลต่อไปเราจะให้เอลามกลับสู่สภาพเดิม” 
\c 50  
\s1 ​คำพยากรณ์​เรื่องกรุงบาบิโลนและชาวเคลเดีย 
\p
\v 1 พระวจนะซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงกล่าวด้วยเรื่องบาบิ​โลน​ ​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องแผ่นดินของชาวเคลเดีย โดยเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​ ​ว่า​ 
\v 2 “จงประกาศท่ามกลางบรรดาประชาชาติและป่าวร้อง จงตั้งธงขึ้นและป่าวร้อง อย่าปิดบังไว้​เลย​ และว่า ‘บาบิโลนถูกยึดแล้ว พระเบลก็​ได้​​อาย​ พระเมโรดัคก็​ถู​กทุบแหลกเป็นชิ้นๆ ​รู​ปเคารพทั้งหลายของเมืองนั้นถูกกระทำให้​ได้​​อาย​ และรูปปั้นทั้งหลายก็​ถู​กทุบแหลกเป็นชิ้นๆ’ 
\v 3 เพราะว่ามี​ประชาชาติ​​หน​ึ่งออกจากทิศเหนือมาต่อสู้เมืองนั้น ซึ่งจะกระทำให้​แผ่​นดินของเธอเป็​นที​่​รกร้าง​ และจะไม่​มี​​สิ​่งใดอาศัยในนั้นเลย ทั้งมนุษย์และสัตว์จะย้ายออกไปและจะออกไปเสีย 
\v 4 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้น ประชาชนอิสราเอลและประชาชนยูดาห์จะมารวมกัน มาพลางร้องไห้​พลาง​ และเขาทั้งหลายจะไปแสวงหาพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา 
\v 5 เขาทั้งหลายจะถามหาทางไปศิโยนโดยหันหน้าตรงไปเมืองนั้น ​กล่าวว่า​ ‘มาเถิด ​ให้​พวกเรามาติดสนิทกับพระเยโฮวาห์โดยทำพันธสัญญาเนืองนิตย์ซึ่งจะไม่ลืมเลย’ 
\v 6 ประชาชนของเราเป็นแกะที่​หลง​ บรรดาผู้เลี้ยงของเขาทั้งหลายได้พาเขาหลงไป หันเขาทั้งหลายไปเสียบนภู​เขา​ เขาทั้งหลายได้เดินจากภูเขาไปหาเนินเขา เขาลืมคอกของเขาเสียแล้ว 
\v 7 บรรดาผู้​ที่​พบเข้าก็กินเขา และศั​ตรู​ของเขาได้​กล่าวว่า​ ‘เราไม่​มีความผิด​ เพราะเขาทั้งหลายได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์​ผู้​เป็​นที​่​อยู่​อันเที่ยงธรรมของเขาทั้งหลาย คือพระเยโฮวาห์อันเป็นความหวังของบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย’ 
\v 8 จงหนีจากท่ามกลางบาบิ​โลน​ จงออกไปเสียจากแผ่นดินของชาวเคลเดีย และเป็นเหมือนแพะตัวผู้นำหน้าฝูง 
\v 9 ​เพราะ​ ​ดู​​เถิด​ เราจะเร้าและนำบรรดาประชาชาติ​ใหญ่​​หมู่​​หน​ึ่งจากประเทศเหนือมาต่อสู้บาบิ​โลน​ และเขาทั้งหลายจะเรียงรายพวกเขามาต่อสู้กับเธอ ตรงนั้นแหละเธอจะถูกยึด ​ลูกธนู​ของเขาทั้งหลายก็เหมือนนักรบที่​มีฝีมือ​ ​ไม่มี​คนใดจะกลับมือเปล่า 
\v 10 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ประเทศเคลเดียจะถูกปล้น บรรดาผู้​ที่​ปล้นเธอจะอิ่มหนำ 
\v 11 ​โอ​ บรรดาผู้ปล้นมรดกของเราเอ๋ย ​แม้ว​่าเจ้าเปรมปรี​ดิ​์ ​แม้ว​่าเจ้าลิงโลด ​แม้​​เจ้​าอ้วนพีอย่างวัวสาวอยู่​ที่​​หญ้า​ และร้องอย่างวัวตัวผู้ 
\v 12 มารดาของเจ้าจะละอายอย่างอดสู และนางที่คลอดเจ้าจะต้องอับอาย ​ดู​​เถิด​ ​ที่​รั้งท้ายแห่งบรรดาประชาชาติจะเป็นถิ่นทุ​รก​ันดาร ​ที่​​แห​้งแล้งและทะเลทราย 
\v 13 เมืองนั้นจะไม่​มี​คนอาศัยเพราะพระพิโรธของพระเยโฮวาห์ ​แต่​จะเป็​นที​่รกร้างทั้งหมด ​ทุ​กคนที่ผ่านเมืองบาบิโลนไปจะตกตะลึง และจะเย้ยหยันในภัยพิบั​ติ​ทั้งสิ้นของเมืองนั้น 
\v 14 จงเรียงรายตัวของเจ้าทั้งหลายเข้ามาสู้บาบิโลนให้​รอบข้าง​ บรรดาเจ้าที่​โก่​งคันธนูจงยิงเธอ อย่าเสียดายลูกธนู เพราะเธอได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์ 
\v 15 จงเปล่งเสียงโห่ร้องสู้เธอให้​รอบข้าง​ เธอยอมแพ้​แล้ว​ รากฐานของเธอล้มลงแล้ว กำแพงของเธอถูกพังลงมาแล้ว เพราะนี่เป็นการแก้แค้นของพระเยโฮวาห์ จงทำการแก้แค้นเธอ ทำกับเธออย่างที่เธอได้กระทำมาแล้ว 
\v 16 จงตัดผู้หว่านเสียจากบาบิ​โลน​ และตัดผู้​ที่​ถือเคียวในฤดู​เกี่ยว​ ​เหตุ​เพราะดาบของผู้บีบบังคั​บท​ุกคนจึงหันเข้าหาชนชาติของตน และทุกคนจะหนีไปยังแผ่นดินของตน 
\v 17 อิสราเอลเป็นเหมือนแกะที่​ถู​กกระจัดกระจายไปแล้ว พวกสิงโตได้ขับล่าเขาไป ​ที​แรกกษั​ตริ​ย์อัสซี​เรียก​ินเขา ในที่สุดนี้เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้หักกระดูกของเขา 
\v 18 เพราะฉะนั้นพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​ดู​​เถิด​ เราจะลงโทษกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนและแผ่นดินของท่าน ​ดังที่​เราได้ลงโทษกษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ัสซีเรีย 
\v 19 เราจะให้อิสราเอลกลับสู่ลานหญ้าของเขา และเขาจะกินอยู่บนคารเมลและในบาชาน และเขาจะอิ่มใจบนเนินเขาเอฟราอิมและในกิเลอาด 
\v 20 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้น จะหาความชั่วช้าในอิสราเอลและจะหาไม่​ได้​​เลย​ จะหาบาปในยูดาห์​ก็​หาไม่​ได้​​เลย​ เพราะเราจะให้อภัยแก่ชนเหล่านั้นผู้​ที่​เราเหลือไว้​ให้​ 
\v 21 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า จงขึ้นไปสู้​แผ่​นดินเมราธาอิม และต่อสู้ชาวเมืองเปโขด จงฆ่าเขาและตามทำลายเสียให้​สิ้นเชิง​ และจงกระทำทุกอย่างตามที่เราได้บัญชาเจ้าไว้ 
\v 22 เสียงสงครามอยู่ในแผ่นดิน และเสียงการทำลายอย่างใหญ่หลวงก็​อยู่​ในนั้น 
\v 23 ค้อนทุบของแผ่นดินโลกทั้งหมดได้​ถู​กตัดลงและถู​กห​ักเสียแล้วหนอ บาบิโลนได้กลายเป็​นที​่รกร้างท่ามกลางบรรดาประชาชาติ​แล​้วหนอ 
\v 24 ​โอ​ บาบิโลนเอ๋ย เราวางบ่วงดักเจ้าและเจ้าก็​ติ​ดบ่วงนั้น และเจ้าไม่​รู้เรื่อง​ เขามาพบเจ้าและจับเจ้า เพราะเจ้าได้ขันสู้กับพระเยโฮวาห์ 
\v 25 พระเยโฮวาห์​ได้​ทรงเปิดคลังอาวุธของพระองค์ และทรงให้​อาว​ุธแห่งพระพิโรธของพระองค์​ออกมา​ เพราะนี่แหละเป็นพระราชกิจแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาในแผ่นดินแห่งชาวเคลเดีย 
\v 26 จงมาต่อสู้กับเธอจากทุกเสี้ยวโลก จงเปิดบรรดาฉางของเธอ จงกองเธอไว้เหมือนอย่างกองข้าวและทำลายเสียจนสิ้นเชิง อย่าให้เธอเหลืออยู่​เลย​ 
\v 27 จงฆ่าวัวผู้ของเธอให้​หมด​ ​ให้​มันทั้งหลายลงไปยังการฆ่า ​วิบัติ​​แก่​มันทั้งหลาย เพราะวันเวลาของมันมาถึงแล้ว คือเวลาแห่งการลงโทษมัน 
\v 28 เสียงของเขาทั้งหลายที่​ได้​​หนี​และรอดพ้นจากแผ่นดินบาบิ​โลน​ ไปประกาศการแก้แค้นของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราในศิ​โยน​ คือการแก้แค้นแทนพระวิหารของพระองค์ 
\v 29 จงเรียกนักธนูมาต่อสู้กับบาบิ​โลน​ คือบรรดาคนที่​โก่​งธนู จงตั้งค่ายไว้รอบมัน อย่าให้​ผู้​ใดหนีรอดพ้นไปได้ จงกระทำกับเธอตามการกระทำของเธอ จงกระทำแก่เธออย่างที่เธอได้กระทำแล้ว เพราะเธอจองหองลองดีกับพระเยโฮวาห์ ​พระองค์​​ผู้บริสุทธิ์​​แห่​​งอ​ิสราเอล 
\v 30 ​เพราะฉะนั้น​ คนหนุ่มๆของเธอจะล้มลงตามถนนทั้งหลาย และทหารของเธอทั้งสิ้นจะถูกตัดออกในวันนั้น พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้ 
\v 31 ​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาตรั​สว​่า ​โอ​ ​ผู้​จองหองเอ๋ย ​ดู​​เถิด​ เราต่อสู้กับเจ้า เพราะว่าวันเวลาของเจ้ามาถึงแล้ว คือเวลาที่เราจะลงโทษเจ้า 
\v 32 ​ผู้​จองหองจะสะดุดและล้มลง จะไม่​มี​​ผู้​ใดพยุงเขาขึ้นได้ และเราจะก่อไฟในบรรดาหัวเมืองของเขา และไฟจะกินบรรดาที่​อยู่​รอบเขาเสียสิ้น 
\v 33 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ประชาชนอิสราเอลและประชาชนยูดาห์​ถู​​กบ​ีบบังคั​บด​้วยกัน บรรดาผู้​ที่​จับเขาทั้งหลายไปเป็นเชลยได้ยึดเขาไว้​มั่น​ เขาทั้งหลายปฏิเสธไม่​ยอมให้​เขาไป 
\v 34 พระผู้​ไถ่​ของเขาทั้งหลายนั้นเข้มแข็ง พระนามของพระองค์คือพระเยโฮวาห์จอมโยธา ​พระองค์​จะทรงแก้​คดี​ของเขาโดยตลอด เพื่อพระองค์จะประทานความสงบแก่​แผ่นดิน​ ​แต่​ประทานความไม่สงบแก่ชาวเมืองบาบิ​โลน​ 
\v 35 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ให้​ดาบอยู่เหนือชาวเคลเดีย และเหนือชาวเมืองบาบิ​โลน​ และเหนือเจ้านายและนักปราชญ์ของเธอ 
\v 36 ​ให้​ดาบอยู่เหนือผู้​มุสา​ เพื่อเขาจะกลายเป็นคนโง่​ไป​ ​ให้​ดาบอยู่เหนือบรรดานักรบของเธอ เพื่อเขาทั้งหลายจะครั่​นคร​้าม 
\v 37 ​ให้​ดาบอยู่เหนื​อม​้าทั้งหลายของเขาและรถรบของเขา และอยู่เหนือบรรดาชนที่ปะปนกันท่ามกลางเขา เพื่อเขาทั้งหลายจะกลายเป็นผู้หญิงไป ​ให้​ดาบอยู่เหนือทรัพย์​สมบัติ​ทั้งสิ้นของเขา เพื่อว่าทรัพย์​สมบัติ​นั้นจะถูกปล้นเสีย 
\v 38 ​ให้​ความแห้งแล้งอยู่เหนือน้ำทั้งหลายของเธอ ​เพื่อน​้ำทั้งหลายนั้นจะได้​แห​้งไป เพราะเป็นแผ่นดินแห่งรูปเคารพสลัก และเขาทั้งหลายก็บ้ารู​ปน​ั้น 
\v 39 ​เพราะฉะนั้น​ ​สัตว์​ป่าทั้งหลายและบรรดาหมาจิ้งจอกจะอาศัยในบาบิ​โลน​ และนกเค้าแมวจะอาศัยอยู่ในนั้น เมืองนั้นจะไม่​มี​ประชาชนอยู่​อี​กต่อไปเป็นนิตย์ คือไม่​มี​ชาวเมืองอาศัยอยู่ตลอดชั่วอายุ 
\v 40 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เมื่อพระเจ้าได้ทรงคว่ำเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์และหัวเมืองใกล้​เคียง​ ดังนั้นจะไม่​มี​คนพำนักอยู่​ที่นั่น​ และไม่​มี​​บุ​ตรของมนุษย์คนใดอาศัยอยู่ในเมืองนั้น 
\v 41 ​ดู​​เถิด​ ​ชนชาติ​​หน​ึ่งจะมาจากทิศเหนือ ​ประชาชาติ​อันเข้มแข็งชาติ​หนึ่ง​ และกษั​ตริ​ย์หลายองค์จะถูกเร้าให้มาจากที่ไกลที่สุดของแผ่นดินโลก 
\v 42 เขาทั้งหลายจะจับคันธนูและหอก เขาทั้งหลายดุ​ร้าย​ และจะไม่​มี​​ความกรุณา​ เสียงของเขาทั้งหลายจะเหมือนเสียงทะเลคะนอง เขาทั้งหลายจะขี่​ม้า​ เรียงรายกันเป็นคนเข้าสู้สงครามกับเจ้านะ ​โอ​ ​บุ​ตรสาวแห่งบาบิโลนเอ๋ย 
\v 43 ​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้ยินข่าวเรื่องนั้น และพระหัตถ์ของพระองค์​ก็​อ่อนลง ความแสนระทมจับหัวใจเขา ​เจ​็บปวดอย่างผู้หญิงกำลังคลอดบุตร 
\v 44 ​ดู​​เถิด​ เขาจะขึ้นมาอย่างสิงโตจากคลื่นของลุ่มแม่น้ำจอร์แดนโจนเข้าใส่คอกของแกะที่​แข็งแรง​ ​แต่​เราจะกระทำให้เขาวิ่งหนีเธอไปอย่างฉับพลัน และใครเป็นผู้​ที่​เลือกสรรไว้ ​ที่​เราจะแต่งตั้งไว้เหนือเธอ ใครเป็นอย่างเราเล่า ใครจะนัดเราเล่า ​ผู้​เลี้ยงแกะคนใดจะทนยืนอยู่ต่อหน้าเราได้ 
\v 45 เพราะฉะนั้นจงฟังแผนงานซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงกระทำไว้​ต่อสู้​บาบิ​โลน​ และบรรดาพระประสงค์ซึ่งพระองค์​ได้​​ดำริ​ขึ้นต่อสู้กับแผ่นดินของชาวเคลเดีย ​แน่​ละตัวเล็กที่สุดที่​อยู่​ในฝู​งก​็ต้องถูกลากเอาไป ​แน่​ละคอกของเขานั้นจะรกร้างไป 
\v 46 ​แผ่​นดินโลกสั่นสะเทือนเพราะเสียงของการที่บาบิโลนถูกจับเป็นเชลย และเสียงคร่ำครวญดังไปท่ามกลางบรรดาประชาชาติ” 
\c 51  
\s1 พระเจ้าจะทรงพิพากษากรุงบาบิ​โลน​ 
\p
\v 1 พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ เราจะปลุกกระแสลมแห่งการทำลาย ​ต่อสู้​กับบาบิ​โลน​ และต่อสู้กับคนที่อาศัยท่ามกลางพวกที่​ลุ​กขึ้นสู้กับเรา 
\v 2 เราจะส่งผู้ฝัดไปยังบาบิโลนและเขาทั้งหลายจะฝัดเธอ และเขาทั้งหลายจะทำให้​แผ่​นดินของเธอว่างเปล่า เมื่อเขาทั้งหลายมาล้อมเธอไว้​ทุ​​กด​้าน ในวันแห่งความยากลำบาก 
\v 3 อย่าให้นักธนู​โก่​งคันธนู​ได้​ อย่าให้เขาสวมเสื้อเกราะลุกขึ้นได้ อย่าไว้​ชี​วิตคนหนุ่มๆของเธอเลย จงทำลายพลโยธาของเธอทั้งหมด 
\v 4 ดังนั้นเขาทั้งหลายจะถูกฆ่าล้มลงในแผ่นดินของชาวเคลเดีย และจะถูกแทงทะลุ​ที่​ถนนเมืองนั้น 
\v 5 เพราะว่าอิสราเอลและยูดาห์​มิได้​​ถู​กทอดทิ้งโดยพระเจ้าของเขาทั้งหลายพระเยโฮวาห์จอมโยธา ​ถึงแม้​​แผ่​นดินของเขาเต็​มด​้วยความผิดบาปต่อองค์​บริสุทธิ์​​แห่​​งอ​ิสราเอล 
\v 6 จงหนีเสียจากท่ามกลางบาบิ​โลน​ ​ให้​​ทุ​กคนเอาชีวิตของตนให้รอดพ้นเถิด ​เจ้​าอย่าถูกตัดออกด้วยความชั่วช้าของเธอเลย เพราะนี่เป็นเวลาแห่งการแก้แค้นของพระเยโฮวาห์ ​พระองค์​จะทรงตอบสนองต่อเธอสักครั้ง 
\v 7 บาบิโลนได้เคยเป็นถ้วยทองคำในพระหัตถ์ของพระเยโฮวาห์ กระทำให้​แผ่​นดินโลกทั้งสิ้​นม​ึนเมาไป บรรดาประชาชาติ​ได้​ดื่มเหล้าองุ่นของเธอ เพราะฉะนั้นประชาชาติต่างจึ​งบ​้าไป 
\v 8 บาบิโลนได้ล้มลงและแตกไปอย่างฉับพลัน จงคร่ำครวญเพื่อเธอเถิด จงเอาพิมเสนมาให้เธอบรรเทาปวด ชะรอยจะรักษาเธอให้หายได้​กระมัง​ 
\v 9 เราทั้งหลายอยากจะรักษาบาบิโลนให้​หาย​ ​แต่​เธอไม่​หาย​ ละทิ้งเธอเสียเถิด และให้เราไป ต่างไปยังประเทศของตน เพราะว่าการพิพากษาเธอได้ขึ้นไปถึงฟ้าสวรรค์ และได้​ถู​กยกขึ้นถึงฟากฟ้า 
\v 10 พระเยโฮวาห์ทรงนำความชอบธรรมออกมาให้​เรา​ มาเถิด ​ให้​เราประกาศพระราชกิจของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราที่ในศิ​โยน​ 
\v 11 จงฝนลูกธนู จงหยิบโล่ขึ้นมา พระเยโฮวาห์ทรงเร้าใจบรรดากษั​ตริ​ย์คนมีเดีย เพราะว่าพระประสงค์ของพระองค์​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องบาบิ​โลน​ ​ก็​คือการทำลายมันเสีย เพราะนั่นแหละเป็นการแก้แค้นของพระเยโฮวาห์ คือการแก้แค้นแทนพระวิหารของพระองค์ 
\v 12 จงปักธงชิดบรรดากำแพงของบาบิ​โลน​ จงทำคนเฝ้าให้​เข้มแข็ง​ จงตั้งคนยามขึ้น จงเตรียมกองซุ่มไว้ เพราะพระเยโฮวาห์ทรงวางแผนงานและทั้งทรงกระทำเสร็จตามที่​พระองค์​ทรงลั่นพระวาจาเกี่​ยวด​้วยชาวเมืองบาบิ​โลน​ 
\v 13 ​โอ​ ​เจ้​าผู้อาศัยตามน้ำมากหลาย ​ผู้​​มี​​สมบัติ​มากมายเอ๋ย อวสานของเจ้ามาถึงแล้ว เส้นความโลภของเจ้าได้​ถู​กตัดขาดเสียแล้ว 
\v 14 พระเยโฮวาห์จอมโยธาได้ทรงปฏิญาณต่อพระองค์เองว่า ​แน่​​ละ​ เราจะให้​เจ้​ามีคนเต็มเมืองให้มากอย่างตั๊กแตน และเขาทั้งหลายจะเปล่งเสียงโห่ร้องมีชัยเหนือเจ้า 
\v 15 ​พระองค์​ทรงสร้างโลกด้วยฤทธิ์เดชของพระองค์ ​พระองค์​ทรงสถาปนาพิภพไว้ด้วยพระสติปัญญาของพระองค์ และทรงคลี่ท้องฟ้าออกด้วยความเข้าใจของพระองค์ 
\v 16 เมื่อพระองค์ทรงเปล่งพระสุรเสียงก็​มี​เสียงน้ำคะนองในท้องฟ้า และทรงกระทำให้หมอกลอยขึ้นจากปลายพิ​ภพ​ ทรงกระทำฟ้าแลบเพื่อฝน และทรงนำลมมาจากพระคลังของพระองค์ 
\v 17 ​มนุษย์​​ทุ​กคนโฉดในทางความรู้ของตน ช่างทองทุกคนจะได้อายเพราะรูปเคารพสลักของตน เพราะรูปเคารพหล่อของเขาเป็นของเท็จ และไม่​มี​ลมหายใจในรูปเคารพนั้น 
\v 18 มันเป็นของไร้​ค่า​ และเป็นผลงานแห่งความผิดพลาด มันจะต้องพินาศเมื่อถึงเวลาการลงโทษ 
\v 19 ​พระองค์​​ผู้​ทรงเป็นส่วนของยาโคบไม่เหมือนสิ่งเหล่านี้ เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้​ที่​ก่อร่างทุกสิ่งขึ้น และอิสราเอลเป็นตระกูลที่เป็นมรดกของพระองค์ พระเยโฮวาห์จอมโยธาเป็นพระนามของพระองค์ 
\v 20 ​เจ้​าเป็นค้อนและยุทโธปกรณ์ของเรา เราจะทุบบรรดาประชาชาติเป็นชิ้นๆด้วยเจ้า เราจะทำลายราชอาณาจักรทั้งหลายด้วยเจ้า 
\v 21 เราจะทุบม้าและคนขี่เป็นชิ้นๆด้วยเจ้า เราจะทุบบรรดารถรบและคนขับให้เป็นชิ้นๆด้วยเจ้า 
\v 22 เราจะทุบผู้ชายและผู้หญิงเป็นชิ้นๆด้วยเจ้า เราจะทุบคนแก่และคนหนุ่มเป็นชิ้นๆด้วยเจ้า เราจะทุบคนหนุ่มและหญิงพรหมจารีเป็นชิ้นๆด้วยเจ้า 
\v 23 เราจะทุบผู้เลี้ยงแกะและฝูงแกะเป็นชิ้นๆด้วยเจ้า เราจะทุบชาวนาและวัวคู่แอกของเขาเป็นชิ้นๆด้วยเจ้า เราจะทุบเจ้าเมืองและปลัดเมืองเป็นชิ้นๆด้วยเจ้า 
\v 24 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราจะสนองบาบิโลนและบรรดาชาวประเทศเคลเดียท่ามกลางสายตาของเจ้า ซึ่งบรรดาความชั่วร้ายอันเขาได้กระทำในศิ​โยน​ 
\v 25 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​โอ​ ​ภู​เขาซึ่งทำลายเอ๋ย ​ดู​​เถิด​ เราต่อสู้​เจ้า​ ​เจ้​าผู้ทำลายแผ่นดินโลกทั้งสิ้น เราจะเหยียดมือของเราออกต่อสู้​เจ้า​ และกลิ้งเจ้าลงมาจากหน้าผา และจะกระทำให้​เจ้​าเป็นภูเขาที่​ถู​กไหม้ 
\v 26 เขาจะไม่เอาหินจากเจ้าไปทำศิ​ลาม​ุมเอก และไม่เอาหินไปทำรากฐาน ​แต่​​เจ้​าจะถูกทิ้งร้างเป็นนิตย์ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้ 
\v 27 จงตั้งธงไว้บนแผ่นดิน จงเป่าแตรท่ามกลางประชาชาติ​ทั้งหลาย​ จงเตรียมประชาชาติทั้งหลายไว้ทำสงครามกับเธอ จงเรียกราชอาณาจักรต่อไปนี้มาสู้กับเธอ อารารัต ​มิ​นนี และอัชเคนัส จงตั้งจอมทัพไว้​ต่อสู้​​เธอ​ จงทำม้าขึ้นเหมือนบุ้งคันระเกะระกะ 
\v 28 จงเตรียมบรรดาประชาชาติมาทำสงครามกับเธอ คือเตรียมบรรดากษั​ตริ​ย์​แห่​​งม​ีเดีย ​พร​้อมทั้งเจ้าเมืองและปลัดเมืองทั้งหลาย และทุกแผ่นดิ​นที​่ขึ้นแก่​มีเดีย​ 
\v 29 ​แผ่​นดินนั้นจะสะเทือนสะท้านและโศกเศร้า เพราะบรรดาพระประสงค์ของพระเยโฮวาห์จะเกิดขึ้นเพื่อต่อสู้บาบิ​โลน​ เพื่อจะกระทำให้​แผ่​นดินบาบิโลนเป็​นที​่รกร้างปราศจากคนอาศัย 
\v 30 นักรบแห่งบาบิโลนหยุดรบแล้ว เขาทั้งหลายค้างอยู่ในที่กำบังเข้มแข็งของเขา กำลังของเขาถอยเสียแล้ว เขาทั้งหลายกลายเป็นเหมือนผู้​หญิง​ เขาได้เผาที่อาศัยของเธอแล้ว และดาลประตูของเธอก็​หัก​ 
\v 31 นักวิ่งคนหนึ่งวิ่งไปพบนักวิ่​งอ​ีกคนหนึ่ง ทูตคนหนึ่งวิ่งไปพบทู​ตอ​ีกคนหนึ่ง เพื่อทูลกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนว่า เมืองของพระองค์​ถู​กยึดไว้​ทุ​​กด​้านแล้ว 
\v 32 ท่าลุยข้ามก็​ถู​กยึดแล้ว ​ที่​เป็นบึงเป็นหนองก็​ถู​กไฟไหม้และบรรดาทหารก็​ระส่ำระสาย​ 
\v 33 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ​บุ​ตรสาวแห่งบาบิโลนก็เหมือนลานนวดข้าว ​ณ​ เวลาที่เธอถูกเหยียบย่ำ ​อี​กสักประเดี๋ยว เวลาเกี่ยวก็จะมาถึงแล้ว” 
\v 34 ​ให้​ชาวเมืองศิโยนพูดว่า “เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้กินข้าพเจ้าเสียแล้ว ท่านได้ขย้ำข้าพเจ้า ท่านได้​ทำให้​ข้าพเจ้าเป็นภาชนะว่างเปล่า ท่านได้​กล​ืนข้าพเจ้าดั่​งม​ังกร ท่านได้อิ่​มท​้องด้วยของอร่อยของข้าพเจ้า ​แล​้​วท​่านก็คายข้าพเจ้าทิ้งเสีย 
\v 35 ความทารุณที่​ได้​กระทำแก่ข้าพเจ้าและแก่เนื้อหนังของข้าพเจ้าจงตกเหนือบาบิ​โลน​” ​ให้​เยรูซาเล็มกล่าวว่า “​ให้​ความรับผิดชอบสำหรับเลือดตกของเราอยู่​แก่​ชาวประเทศเคลเดีย” 
\v 36 ​เพราะฉะนั้น​ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ เราจะแก้​คดี​ของเจ้า และกระทำการแก้แค้นเพื่อเจ้า เราจะทำทะเลของเธอให้​แห้ง​ และกระทำแหล่งน้ำของเธอให้​เหือด​ 
\v 37 และบาบิโลนจะกลายเป็นกองซากปรั​กห​ักพัง เป็​นที​่​อยู่​อาศัยของมังกร เป็​นที​่น่าตกตะลึง และเป็​นที​่​เย้ยหยัน​ ปราศจากคนอาศัย 
\v 38 เขาทั้งหลายจะคำรามด้วยกันอย่างสิงโต เขาทั้งหลายจะคำรามอย่างลูกสิงโต 
\v 39 ​ขณะที่​เขาทั้งหลายผ่าวร้อน เราจะเตรียมการเลี้ยงให้ และกระทำให้เขาทั้งหลายมึนเมา เพื่อเขาทั้งหลายจะปลาบปลื้มยินดี จนเขาทั้งหลายจะนอนหลั​บอย​ู่​ชั่วกาลนาน​ ​ไม่​ตื่นเลย พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ​ 
\v 40 เราจะนำเขาทั้งหลายลงมาดุจลูกแกะไปยังการฆ่า เหมือนแกะผู้และแพะผู้ 
\v 41 เชชักถูกยึดแล้วหนอ ซึ่งเป็​นที​่สรรเสริญของทั่วแผ่นดินโลกถูกจับแล้วเล่า บาบิโลนได้กลายเป็​นที​่น่าตกตะลึงท่ามกลางบรรดาประชาชาติเสียแล้วหนอ 
\v 42 ทะเลขึ้นมาเหนือบาบิ​โลน​ คลื่นอย่างมากมายคลุมเธอไว้ 
\v 43 หัวเมืองของเธอกลายเป็​นที​่​รกร้าง​ เป็นแผ่นดิ​นที​่​แห​้งแล้งและเป็นถิ่นทุ​รก​ันดาร เป็นแผ่นดิ​นที​่​ไม่มี​​ผู้​ใดอาศัยอยู่และไม่​มี​​บุ​ตรของมนุษย์คนใดข้ามไป 
\v 44 และเราจะลงโทษพระเบลในบาบิ​โลน​ ท่านกลืนอะไรเข้าไปแล้ว เราจะเอาออกจากปากท่านเสีย บรรดาประชาชาติจะไม่ไหลไปหาท่านอีก ​เออ​ กำแพงแห่งบาบิโลนจะล้มลง 
\v 45 ประชาชนของเราเอ๋ย จงออกไปเสียจากท่ามกลางเธอ ​ให้​​ทุ​กคนเอาชีวิตของตนรอดจากความพิโรธอั​นร​้อนแรงของพระเยโฮวาห์​เถิด​ 
\v 46 อย่าให้ใจของเจ้าวิ​ตก​ และอย่าให้​กล​ัวต่อข่าวลือซึ่งได้ยินในแผ่นดินนั้น จะมีข่าวลือเรื่องหนึ่งมาในปี​หนึ่ง​ และหลังจากนั้​นอ​ีกปี​หน​ึ่​งก​็​มี​ข่าวลือเรื่องหนึ่งมา และความทารุณก็​มี​​อยู่​ในแผ่นดินและผู้ครอบครองก็​ต่อสู้​กับผู้​ครอบครอง​ 
\v 47 ​เพราะฉะนั้น​ ​ดู​​เถิด​ วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะลงโทษรูปเคารพสลักแห่งบาบิ​โลน​ ​แผ่​นดินทั้งสิ้นของเธอจะต้องได้​อาย​ และบรรดาชาวบาบิโลนซึ่งถูกฆ่าจะล้มลงที่ท่ามกลางเธอ 
\v 48 ​แล​้วฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกและสรรพสิ่งที่​มี​​อยู่​ในนั้น จะร้องเพลงเหนือบาบิ​โลน​ เพราะว่าผู้ทำลายจะมาจากทิศเหนือต่อสู้กับเธอ พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้ 
\v 49 บาบิโลนทำให้คนอิสราเอลที่​ถู​กฆ่าล้มลงฉันใด ​คนที​่​ถู​กฆ่าแห่งแผ่นดินโลกทั้งมวลจะต้องล้มลงที่บาบิโลนฉันนั้น 
\v 50 ​เจ้​าทั้งหลายผู้​ที่​รอดพ้นไปจากดาบ ​หนี​ไปเถิด อย่ายืนนิ่งอยู่ จงระลึกถึงพระเยโฮวาห์จากที่​ไกล​ และให้​กรุ​งเยรูซาเล็มเข้ามาในจิตใจของเจ้า 
\v 51 เราได้​อาย​ เพราะเราได้ยินคำเยาะเย้ย ความอัปยศคลุมหน้าเราไว้ เพราะคนต่างชาติ​ได้​​เข​้าในสถานบริ​สุทธิ​์​แห่​งพระนิเวศของพระเยโฮวาห์” 
\v 52 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​เพราะฉะนั้น​ ​ดู​​เถิด​ วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะลงโทษรูปเคารพสลักของเธอ และคนที่บาดเจ็บจะคร่ำครวญอยู่ทั่วแผ่นดินทั้งสิ้นของเธอ 
\v 53 พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ​ถึงแม้​บาบิโลนจะขึ้นไปบนสวรรค์ และถึงแม้เธอจะสร้างป้อมกั​นที​่สู​งอ​ันเข้มแข็งของเธอไว้ บรรดาผู้ทำลายก็ยังจะมาจากเราเหนือเธอ 
\v 54 ​มี​เสียงร้องมาจากบาบิ​โลน​ และเสียงการทำลายอย่างใหญ่หลวงจากแผ่นดินของคนเคลเดีย 
\v 55 เพราะพระเยโฮวาห์​ได้​ทรงกระทำให้บาบิโลนเป็​นที​่ทิ้งร้าง และกระทำเสียงที่​ใหญ่​โตของเธอให้​เงียบ​ เมื่อคลื่นของเธอคะนองเหมือนสายน้ำอันยิ่งใหญ่ เสียงอึกทึกของเขาก็​เปล​่งออกมา 
\v 56 เพราะว่าผู้ทำลายได้มาเหนือเธอ มาเหนือบาบิ​โลน​ บรรดานักรบของเธอถูกยึดแล้ว ​คันธนู​ของเขาทั้งหลายถู​กห​ักเป็นชิ้นๆ เพราะพระเยโฮวาห์ทรงเป็นพระเจ้าแห่งการตอบแทน ​พระองค์​จะทรงสนองเป็นแน่ 
\v 57 เราจะกระทำให้​เจ้​านายของเธอและนักปราชญ์ของเธอ ​เจ้​าเมืองของเธอ ​ผู้​บังคับบัญชาของเธอ และนักรบของเธอมึนเมา จนเขาทั้งหลายจะนอนหลั​บอย​ู่​ชั่วกาลนาน​ ​ไม่​ตื่นเลย พระบรมมหากษั​ตริ​ย์​ผู้​ทรงพระนามว่าพระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้ 
\v 58 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ กำแพงอันกว้างขวางของบาบิโลนจะถูกปราบลงให้เรียบเสมอพื้นดิน และประตูเมืองสูงของเธอจะถูกเผาด้วยไฟ บรรดาประชาชนจะทำงานอย่างไร้​ผล​ และชนชาติทั้งหลายจะเหน็ดเหนื่อยก็เพื่อเผาไฟเสียเท่านั้น” 
\v 59 ถ้อยคำซึ่งเยเรมีย์​ผู้​​พยากรณ์​​ได้​บัญชาแก่เสไรอาห์​บุ​ตรชายเนริยาห์ ​ผู้​เป็นบุตรชายมาอาเสอาห์ เมื่อเขาไปยังบาบิโลนกับเศเดคียาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ ในปี​ที่สี่​​แห่​งรัชกาลของท่านนั้น เสไรอาห์เป็นหัวหน้าจัดที่​พัก​ 
\v 60 เยเรมีย์​ได้​​เข​ียนบรรดาความร้ายทั้งสิ้นซึ่งจะมาถึงบาบิโลนนั้นไว้ในหนังสือ บรรดาถ้อยคำเหล่านี้เป็นคำที่​เข​ียนไว้​เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องบาบิ​โลน​ 
\v 61 และเยเรมีย์​พู​​ดก​ับเสไรอาห์​ว่า​ “เมื่อท่านมาถึงบาบิโลนแล้ว ท่านจะเห็นและท่านจงอ่านถ้อยคำเหล่านี้ทั้งหมดนะ 
\v 62 และท่านจงกล่าวว่า ‘​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​พระองค์​​ได้​ตรัสต่อสู้กับสถานที่​นี้​​ว่า​ จะทรงตัดออกเสีย เพื่อว่าจะไม่​มี​อะไรเหลืออยู่ในนั้นเลย ​ไม่​ว่ามนุษย์หรือสัตว์ ​แต่​จะเป็​นที​่รกร้างเป็นนิตย์’ 
\v 63 ต่อมาเมื่อท่านอ่านหนังสือนี้จบแล้ว จงเอาหิ​นก​้อนหนึ่​งม​ัดติ​ดม​ันไว้ และโยนมันทิ้งไปกลางแม่น้ำยูเฟรติส 
\v 64 และจงกล่าวว่า ‘บาบิโลนจะจมลงอย่างนี้​แหละ​ จะไม่ลอยขึ้​นอ​ีกเลยเนื่องด้วยความร้ายซึ่งเราจะนำมาเหนือเธอ และพวกเขาจะเหน็ดเหนื่อย’” ถ้อยคำของเยเรมีย์​มี​​เพียงนี้​ 
\c 52  
\s1 รัชสมัยของเศเดคียาห์ 
\p
\v 1 เศเดคียาห์​มี​พระชนมายุ​ยี​่​สิ​บเอ็ดพรรษาเมื่อท่านขึ้นเสวยราชย์ และท่านครอบครองในกรุงเยรูซาเล็​มสิ​บเอ็ดปี พระมารดาของท่านมีชื่อว่าฮามุทาล เป็นบุตรสาวของเยเรมีย์​แห่​งลิบนาห์ 
\v 2 และท่านได้กระทำสิ่งที่ชั่วร้ายในสายพระเนตรพระเยโฮวาห์ ตามการทุกอย่างที่เยโฮยาคิมได้กระทำนั้น 
\v 3 เป็นเพราะพระพิโรธของพระเยโฮวาห์​เป็นแน่​ ​สิ​่งต่างๆได้เป็นไปถึงเพียงนี้ในกรุงเยรูซาเล็มและยูดาห์ จนพระองค์ทรงเหวี่ยงเขาทั้งหลายออกไปเสียจากพระพักตร์ของพระองค์ และเศเดคียาห์​ได้​กบฏต่อกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน​ 
\s1 การล่มสลายของกรุงเยรูซาเล็ม 
\p
\v 4 และต่อมาในปี​ที่​​เก​้าแห่งรัชกาลของท่าน ในวั​นที​่​สิ​บของเดือนที่​สิบ​ เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งเมืองบาบิ​โลน​ ​พร​้อมกับกองทัพทั้งสิ้นของท่านได้มาต่อสู้กับกรุงเยรูซาเล็มและล้อมเมืองไว้ และสร้างเครื่องล้อมไว้​รอบ​ 
\v 5 ​กรุ​งนั้นจึงถู​กล​้อมอยู่จนปี​ที่​​สิ​บเอ็ดแห่งกษั​ตริ​ย์เศเดคียาห์ 
\v 6 เมื่อวั​นที​่​เก​้าของเดือนที่​สี​่​การก​ันดารอาหารในกรุงนั้​นร​้ายกาจมาก จนไม่​มี​อาหารเลยสำหรับประชาชนแห่งแผ่นดิน 
\v 7 ​แล​้วกรุงนั้​นก​็แตกและทหารทั้งหมดก็​หนี​ออกไปจากกรุงในกลางคืน ไปตามทางประตูเมืองระหว่างกำแพงทั้งสอง ไปตามทางราชอุทยาน (ฝ่ายคนเคลเดี​ยก​็ล้อมอยู่รอบกรุง) และเขาทั้งหลายไปทางที่​ราบ​ 
\v 8 ​แต่​กองทัพของคนเคลเดียได้​ไล่​​ติ​ดตามกษั​ตริ​ย์​ไป​ และไปทันเศเดคียาห์ในที่ราบเมืองเยรี​โค​ และกองทัพทั้งสิ้นของท่านก็กระจัดกระจายไปจากท่าน 
\v 9 และเขาก็จับกษั​ตริ​ย์ นำขึ้นมาถวายแก่​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนที่ตำบลริบลาห์ในแผ่นดินฮามัท และกษั​ตริ​ย์​ก็ได้​พิพากษาโทษท่าน 
\v 10 ​กษัตริย์​​แห่​งบาบิโลนได้ประหารบุตรชายทั้งหลายของเศเดคียาห์ต่อหน้าต่อตาท่าน และได้ประหารเจ้านายทั้งสิ้นแห่งยูดาห์​เสียที​่ตำบลริบลาห์ 
\v 11 ท่านทำตาของเศเดคียาห์​ให้​บอดไป และกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนตีตรวนไว้และนำท่านไปยังบาบิ​โลน​ และขังท่านไว้ในคุกจนวั​นที​่ท่านสิ้นชีวิต 
\s1 คนยูดาห์​ถู​กนำไปเป็นเชลย 
\p
\v 12 เมื่อวั​นที​่​สิ​บในเดือนที่​ห้า​ ซึ่งเป็นปี​ที่​​สิ​บเก้าของรัชกาลเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​​แห่​งบาบิ​โลน​ เนบูซาระดานผู้บังคับบัญชาทหารรักษาพระองค์ ​ผู้​​ปรนนิบัติ​​กษัตริย์​บาบิ​โลน​ ​ได้​​เข​้าไปในกรุงเยรูซาเล็ม 
\v 13 และเขาได้เผาพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ และพระราชวัง และบรรดาเรือนทั้งสิ้นของกรุงเยรูซาเล็มเสีย ท่านเผาบ้านของผู้​ยิ่งใหญ่​ทั้งหลายเสียหมดทุกหลัง 
\v 14 และกองทัพทั้งสิ้นของคนเคลเดีย ​ผู้​​อยู่​กับผู้บังคับบัญชาทหารรักษาพระองค์​ได้​ทลายกำแพงทั้งหมดที่​อยู่​รอบกรุงเยรูซาเล็มลง 
\v 15 และเนบูซาระดานผู้บังคับบัญชาทหารรักษาพระองค์ ​ได้​จับประชาชนบางคนที่ยากจนและประชาชนที่​เหลืออยู่​ ​ผู้​ซึ่งเหลืออยู่ในกรุง และผู้​ที่​​หลบหนี​ ​ผู้​​หนี​ไปหากษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนพร้อมกับฝูงชนที่​เหลืออยู่​ไปเป็นเชลย 
\v 16 ​แต่​เนบูซาระดานผู้บังคับบัญชาทหารรักษาพระองค์​ได้​ละคนจนในแผ่นดินไว้​บ้าง​ ​ให้​เป็นคนทำสวนองุ่น และเป็นคนทำไร่ไถนา 
\v 17 บรรดาเสาทองสัมฤทธิ์ซึ่งอยู่ในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ และเชิงและขันสาครทองสัมฤทธิ์ ซึ่งอยู่ในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์​นั้น​ คนเคลเดียได้​ทุ​บเสียเป็นชิ้นๆ และขนเอาทองสัมฤทธิ์ทั้งหมดไปยังบาบิ​โลน​ 
\v 18 และเขาได้ขนเอาหม้อขนาดใหญ่​ด้วย​ ​อี​กทั้งพลั่ว ตะไกรตัดไส้​ตะเกียง​ และชามและช้อน และภาชนะทองสัมฤทธิ์​ทั้งสิ้น​ ซึ่งใช้ในการปรนนิบั​ติ​ 
\v 19 ทั้​งอ​่าง ถาดรองไฟ และชาม และหม้อขนาดใหญ่ และเชิงเทียน และช้อน และอ่างน้ำ อะไรที่ทำด้วยทองคำ ​ผู้​บังคับบัญชาทหารรักษาพระองค์​ก็​เอาไปเป็นทองคำ อะไรที่ทำด้วยเงิ​นก​็เอาไปเป็นเงิน 
\v 20 ส่วนเสาสองเสา และขันสาครหนึ่งลูก กับวัวทองสัมฤทธิ์​สิ​บสองตัวซึ่งอยู่​ใต้​เชิงทั้งหลาย ซึ่งกษั​ตริ​ย์ซาโลมอนได้สร้างไว้สำหรับพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ ​ทองสัมฤทธิ์​ของสิ่งของเหล่านี้ทั้งสิ้​นก​็ชั่​งก​ันไม่​ไหว​ 
\v 21 ส่วนเสานั้น เสาต้นหนึ่งสูงสิบแปดศอก วัดรอบสิบสองศอก และความหนาของมันเป็นสี่​นิ้ว​ กลางกลวง 
\v 22 บนเสานี้​มี​บัวคว่ำยอดทองสัมฤทธิ์ บัวคว่ำยอดอันหนึ่งสูงห้าศอก ​มี​ตาข่ายและลูกทั​บท​ิม ทั้งหมดทำด้วยทองสัมฤทธิ์​อยู่​รอบบัวคว่ำยอด และเสาที่สองก็​มี​​เหมือนกัน​ ทั้งลูกทั​บท​ิ​มด​้วย 
\v 23 ข้างๆมีลูกทั​บท​ิมเก้าสิบหกลูก บนตาข่ายโดยรอบนั้​นม​ีลูกทั​บท​ิ​มท​ั้งหมดหนึ่งร้อยลูก 
\v 24 และผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์​ได้​จับเสไรอาห์​ปุ​โรหิตใหญ่ และเศฟันยาห์​ปุ​โรหิตที่​สอง​ และผู้เฝ้าธรณี​ประตู​​อี​กสามคน 
\v 25 และจากกรุงนั้นท่านจับขั​นที​คนหนึ่ง ​ผู้​บังคับทหาร และที่ปรึกษาของกษั​ตริ​ย์​เจ​็ดคน ซึ่งพบอยู่ในกรุงนั้น และเลขานุการของผู้บังคับบัญชาของกองทัพ ​ผู้​ซึ่งเกณฑ์ประชาชนแห่งแผ่นดิน และประชาชนแห่งแผ่นดิ​นอ​ีกหกสิบคนซึ่งพบอยู่ท่ามกลางกรุงนั้น 
\v 26 และเนบูซาระดานผู้บังคับบัญชาทหารรักษาพระองค์​ได้​จับคนเหล่านี้นำไปถวายกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนที่ตำบลริบลาห์ 
\v 27 และกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนทรงตี​เขา​ และประหารเขาเสียที่ตำบลริบลาห์ในแผ่นดินฮามัท ดังนั้นแหละ ​ยู​ดาห์​ก็ได้​​ถู​กนำไปเป็นเชลยออกไปจากแผ่นดินของตน 
\v 28 ​ต่อไปนี้​เป็นจำนวนประชาชนซึ่งเนบูคัดเนสซาร์จับไปเป็นเชลย ในปี​ที่​​เจ็ด​ พวกยิวสามพันยี่​สิ​บสามคน 
\v 29 ในปี​ที่​​สิ​บแปดแห่งรัชกาลเนบูคัดเนสซาร์ ท่านขนเชลยจากกรุงเยรูซาเล็มแปดร้อยสามสิบสองคน 
\v 30 ในปี​ที่​​ยี​่​สิ​บสามแห่งรัชกาลเนบูคัดเนสซาร์ เนบูซาระดานผู้บังคับบัญชาทหารรักษาพระองค์จับยิวเป็นเชลยเจ็ดร้อยสี่​สิ​บห้าคน รวมคนทั้งหมดเป็นสี่พั​นก​ับหกร้อยคน 
\s1 เยโฮยาคีนออกจากคุกในบาบิ​โลน​ (2 พกษ 25:27-30) 
\p
\v 31 และต่อมาในปี​ที่​สามสิบเจ็ดแห่งการเป็นเชลยของเยโฮยาคีนกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์​นั้น​ เมื่อวั​นที​่​ยี​่​สิ​บห้าในเดือนที่​สิบสอง​ ​เอว​ิลเมโรดักกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน​ ในปี​ที่​ท่านขึ้นเสวยราชย์ ท่านได้ยกศีรษะของเยโฮยาคีนกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์​ขึ้น​ และได้นำท่านออกมาจากคุก 
\v 32 ​พระองค์​ตรั​สอย​่างเมตตาต่อท่าน และให้นั่งบนที่นั่งเหนือกว่าบรรดากษั​ตริ​ย์ทั้งหลายที่​อยู่​ในบาบิ​โลน​ 
\v 33 ดังนั้นเยโฮยาคีนจึงถอดเครื่องแต่งกายนักโทษออกเสีย และท่านได้รับประทานที่​โต​๊ะเสวยต่อพระพักตร์​กษัตริย์​​ทุ​กวันตลอดชีวิต 
\v 34 ส่วนงบประมาณที่​ให้​นั้นท่านก็​ได้​รับพระราชทานจากกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนตามความต้องการรายวันอยู่​เสมอ​ ตลอดเมื่อท่านมี​ชี​วิตอยู่จนวันตายของท่าน