\id TIT Sanskrit Bible (NT) in Malayalam Script (സത്യവേദഃ।)
\ide UTF-8
\rem © SanskritBible.in । Licensed under CC BY-SA 4.0
\h Titus
\toc1 തീതം പത്രം
\toc2 തീതഃ
\toc3 തീതഃ
\mt1 തീതം പത്രം
\c 1
\p
\v 1 അനന്തജീവനസ്യാശാതോ ജാതായാ ഈശ്വരഭക്തേ ര്യോഗ്യസ്യ സത്യമതസ്യ യത് തത്വജ്ഞാനം യശ്ച വിശ്വാസ ഈശ്വരസ്യാഭിരുചിതലോകൈ ർലഭ്യതേ തദർഥം
\p
\v 2 യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിത ഈശ്വരസ്യ ദാസഃ പൗലോഽഹം സാധാരണവിശ്വാസാത് മമ പ്രകൃതം ധർമ്മപുത്രം തീതം പ്രതി ലിഖമി|
\p
\v 3 നിഷ്കപട ഈശ്വര ആദികാലാത് പൂർവ്വം തത് ജീവനം പ്രതിജ്ഞാതവാൻ സ്വനിരൂപിതസമയേ ച ഘോഷണയാ തത് പ്രകാശിതവാൻ|
\p
\v 4 മമ ത്രാതുരീശ്വരസ്യാജ്ഞയാ ച തസ്യ ഘോഷണം മയി സമർപിതമ് അഭൂത്| അസ്മാകം താത ഈശ്വരഃ പരിത്രാതാ പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടശ്ച തുഭ്യമ് അനുഗ്രഹം ദയാം ശാന്തിഞ്ച വിതരതു|
\p
\v 5 ത്വം യദ് അസമ്പൂർണകാര്യ്യാണി സമ്പൂരയേ ർമദീയാദേശാച്ച പ്രതിനഗരം പ്രാചീനഗണാൻ നിയോജയേസ്തദർഥമഹം ത്വാം ക്രീത്യുപദ്വീപേ സ്ഥാപയിത്വാ ഗതവാൻ|
\p
\v 6 തസ്മാദ് യോ നരോ ഽനിന്ദിത ഏകസ്യാ യോഷിതഃ സ്വാമീ വിശ്വാസിനാമ് അപചയസ്യാവാധ്യത്വസ്യ വാ ദോഷേണാലിപ്താനാഞ്ച സന്താനാനാം ജനകോ ഭവതി സ ഏവ യോഗ്യഃ|
\p
\v 7 യതോ ഹേതോരദ്യക്ഷേണേശ്വരസ്യ ഗൃഹാദ്യക്ഷേണേവാനിന്ദനീയേന ഭവിതവ്യം| തേന സ്വേച്ഛാചാരിണാ ക്രോധിനാ പാനാസക്തേന പ്രഹാരകേണ ലോഭിനാ വാ ന ഭവിതവ്യം
\p
\v 8 കിന്ത്വതിഥിസേവകേന സല്ലോകാനുരാഗിണാ വിനീതേന ന്യായ്യേന ധാർമ്മികേണ ജിതേന്ദ്രിയേണ ച ഭവിതവ്യം,
\p
\v 9 ഉപദേശേ ച വിശ്വസ്തം വാക്യം തേന ധാരിതവ്യം യതഃ സ യദ് യഥാർഥേനോപദേശേന ലോകാൻ വിനേതും വിഘ്നകാരിണശ്ച നിരുത്തരാൻ കർത്തും ശക്നുയാത് തദ് ആവശ്യകം|
\p
\v 10 യതസ്തേ ബഹവോ ഽവാധ്യാ അനർഥകവാക്യവാദിനഃ പ്രവഞ്ചകാശ്ച സന്തി വിശേഷതശ്ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ കേചിത് താദൃശാ ലോകാഃ സന്തി|
\p
\v 11 തേഷാഞ്ച വാഗ്രോധ ആവശ്യകോ യതസ്തേ കുത്സിതലാഭസ്യാശയാനുചിതാനി വാക്യാനി ശിക്ഷയന്തോ നിഖിലപരിവാരാണാം സുമതിം നാശയന്തി|
\p
\v 12 തേഷാം സ്വദേശീയ ഏകോ ഭവിഷ്യദ്വാദീ വചനമിദമുക്തവാൻ, യഥാ, ക്രീതീയമാനവാഃ സർവ്വേ സദാ കാപട്യവാദിനഃ| ഹിംസ്രജന്തുസമാനാസ്തേ ഽലസാശ്ചോദരഭാരതഃ||
\p
\v 13 സാക്ഷ്യമേതത് തഥ്യം, അതോे ഹേതോസ്ത്വം താൻ ഗാഢം ഭർത്സയ തേ ച യഥാ വിശ്വാസേ സ്വസ്ഥാ ഭവേയു
\p
\v 14 ര്യിഹൂദീയോപാഖ്യാനേഷു സത്യമതഭ്രഷ്ടാനാം മാനവാനാമ് ആജ്ഞാസു ച മനാംസി ന നിവേശയേയുസ്തഥാദിശ|
\p
\v 15 ശുചീനാം കൃതേ സർവ്വാണ്യേവ ശുചീനി ഭവന്തി കിന്തു കലങ്കിതാനാമ് അവിശ്വാസിനാഞ്ച കൃതേ ശുചി കിമപി ന ഭവതി യതസ്തേഷാം ബുദ്ധയഃ സംവേദാശ്ച കലങ്കിതാഃ സന്തി|
\p
\v 16 ഈശ്വരസ്യ ജ്ഞാനം തേ പ്രതിജാനന്തി കിന്തു കർമ്മഭിസ്തദ് അനങ്ഗീകുർവ്വതേ യതസ്തേ ഗർഹിതാ അനാജ്ഞാഗ്രാഹിണഃ സർവ്വസത്കർമ്മണശ്ചായോഗ്യാഃ സന്തി|
\c 2
\p
\v 1 യഥാർഥസ്യോപദേശസ്യ വാക്യാനി ത്വയാ കഥ്യന്താം
\p
\v 2 വിശേഷതഃ പ്രാചീനലോകാ യഥാ പ്രബുദ്ധാ ധീരാ വിനീതാ വിശ്വാസേ പ്രേമ്നി സഹിഷ്ണുതായാഞ്ച സ്വസ്ഥാ ഭവേയുസ്തദ്വത്
\p
\v 3 പ്രാചീനയോഷിതോഽപി യഥാ ധർമ്മയോഗ്യമ് ആചാരം കുര്യ്യുഃ പരനിന്ദകാ ബഹുമദ്യപാനസ്യ നിഘ്നാശ്ച ന ഭവേയുഃ
\p
\v 4 കിന്തു സുശിക്ഷാകാരിണ്യഃ സത്യ ഈശ്വരസ്യ വാക്യം യത് ന നിന്ദ്യേത തദർഥം യുവതീഃ സുശീലതാമ് അർഥതഃ പതിസ്നേഹമ് അപത്യസ്നേഹം
\p
\v 5 വിനീതിം ശുചിത്വം ഗൃഹിണീത്വം സൗജന്യം സ്വാമിനിഘ്നഞ്ചാദിശേയുസ്തഥാ ത്വയാ കഥ്യതാം|
\p
\v 6 തദ്വദ് യൂനോഽപി വിനീതയേ പ്രബോധയ|
\p
\v 7 ത്വഞ്ച സർവ്വവിഷയേ സ്വം സത്കർമ്മണാം ദൃഷ്ടാന്തം ദർശയ ശിക്ഷായാഞ്ചാവികൃതത്വം ധീരതാം യഥാർഥം
\p
\v 8 നിർദ്ദോഷഞ്ച വാക്യം പ്രകാശയ തേന വിപക്ഷോ യുഷ്മാകമ് അപവാദസ്യ കിമപി ഛിദ്രം ന പ്രാപ്യ ത്രപിഷ്യതേ|
\p
\v 9 ദാസാശ്ച യത് സ്വപ്രഭൂനാം നിഘ്നാഃ സർവ്വവിഷയേ തുഷ്ടിജനകാശ്ച ഭവേയുഃ പ്രത്യുത്തരം ന കുര്യ്യുഃ
\p
\v 10 കിമപി നാപഹരേയുഃ കിന്തു പൂർണാം സുവിശ്വസ്തതാം പ്രകാശയേയുരിതി താൻ ആദിശ| യത ഏവമ്പ്രകാരേണാസ്മകം ത്രാതുരീശ്വരസ്യ ശിക്ഷാ സർവ്വവിഷയേ തൈ ർഭൂഷിതവ്യാ|
\p
\v 11 യതോ ഹേതോസ്ത്രാണാജനക ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹഃ സർവ്വാൻ മാനവാൻ പ്രത്യുദിതവാൻ
\p
\v 12 സ ചാസ്മാൻ ഇദം ശിക്ഷ്യതി യദ് വയമ് അധർമ്മം സാംസാരികാഭിലാഷാംശ്ചാനങ്ഗീകൃത്യ വിനീതത്വേന ന്യായേനേശ്വരഭക്ത്യാ ചേഹലോകേ ആയു ര്യാപയാമഃ,
\p
\v 13 പരമസുഖസ്യാശാമ് അർഥതോ ഽസ്മാകം മഹത ഈശ്വരസ്യ ത്രാണകർത്തു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രഭാവസ്യോദയം പ്രതീക്ഷാമഹേ|
\p
\v 14 യതഃ സ യഥാസ്മാൻ സർവ്വസ്മാദ് അധർമ്മാത് മോചയിത്വാ നിജാധികാരസ്വരൂപം സത്കർമ്മസൂത്സുകമ് ഏകം പ്രജാവർഗം പാവയേത് തദർഥമ് അസ്മാകം കൃതേ ആത്മദാനം കൃതവാൻ|
\p
\v 15 ഏതാനി ഭാഷസ്വ പൂർണസാമർഥ്യേന ചാദിശ പ്രബോധയ ച, കോഽപി ത്വാം നാവമന്യതാം|
\c 3
\p
\v 1 തേ യഥാ ദേശാധിപാനാം ശാസകാനാഞ്ച നിഘ്നാ ആജ്ഞാഗ്രാഹിൺശ്ച സർവ്വസ്മൈ സത്കർമ്മണേ സുസജ്ജാശ്ച ഭവേയുഃ
\p
\v 2 കമപി ന നിന്ദേയു ർനിവ്വിരോധിനഃ ക്ഷാന്താശ്ച ഭവേയുഃ സർവ്വാൻ പ്രതി ച പൂർണം മൃദുത്വം പ്രകാശയേയുശ്ചേതി താൻ ആദിശ|
\p
\v 3 യതഃ പൂർവ്വം വയമപി നിർബ്ബോധാ അനാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ ഭ്രാന്താ നാനാഭിലാഷാണാം സുഖാനാഞ്ച ദാസേയാ ദുഷ്ടത്വേർഷ്യാചാരിണോ ഘൃണിതാഃ പരസ്പരം ദ്വേഷിണശ്ചാഭവാമഃ|
\p
\v 4 കിന്ത്വസ്മാകം ത്രാതുരീശ്വരസ്യ യാ ദയാ മർത്ത്യാനാം പ്രതി ച യാ പ്രീതിസ്തസ്യാഃ പ്രാദുർഭാവേ ജാതേ
\p
\v 5 വയമ് ആത്മകൃതേഭ്യോ ധർമ്മകർമ്മഭ്യസ്തന്നഹി കിന്തു തസ്യ കൃപാതഃ പുനർജന്മരൂപേണ പ്രക്ഷാലനേന പ്രവിത്രസ്യാത്മനോ നൂതനീകരണേന ച തസ്മാത് പരിത്രാണാം പ്രാപ്താഃ
\p
\v 6 സ ചാസ്മാകം ത്രാത്രാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനാസ്മദുപരി തമ് ആത്മാനം പ്രചുരത്വേന വൃഷ്ടവാൻ|
\p
\v 7 ഇത്ഥം വയം തസ്യാനുഗ്രഹേണ സപുണ്യീഭൂയ പ്രത്യാശയാനന്തജീവനസ്യാധികാരിണോ ജാതാഃ|
\p
\v 8 വാക്യമേതദ് വിശ്വസനീയമ് അതോ ഹേതോരീശ്വരേ യേ വിശ്വസിതവന്തസ്തേ യഥാ സത്കർമ്മാണ്യനുതിഷ്ഠേയുസ്തഥാ താൻ ദൃഢമ് ആജ്ഞാപയേതി മമാഭിമതം| താന്യേവോത്തമാനി മാനവേഭ്യഃ ഫലദാനി ച ഭവന്തി|
\p
\v 9 മൂഢേഭ്യഃ പ്രശ്നവംശാവലിവിവാദേഭ്യോ വ്യവസ്ഥായാ വിതണ്ഡാഭ്യശ്ച നിവർത്തസ്വ യതസ്താ നിഷ്ഫലാ അനർഥകാശ്ച ഭവന്തി|
\p
\v 10 യോ ജനോ ബിഭിത്സുസ്തമ് ഏകവാരം ദ്വിർവ്വാ പ്രബോധ്യ ദൂരീകുരു,
\p
\v 11 യതസ്താദൃശോ ജനോ വിപഥഗാമീ പാപിഷ്ഠ ആത്മദോഷകശ്ച ഭവതീതി ത്വയാ ജ്ഞായതാം|
\p
\v 12 യദാഹമ് ആർത്തിമാം തുഖികം വാ തവ സമീപം പ്രേഷയിഷ്യാമി തദാ ത്വം നീകപലൗ മമ സമീപമ് ആഗന്തും യതസ്വ യതസ്തത്രൈവാഹം ശീതകാലം യാപയിതും മതിമ് അകാർഷം|
\p
\v 13 വ്യവസ്ഥാപകഃ സീനാ ആപല്ലുശ്ചൈതയോഃ കസ്യാപ്യഭാവോ യന്ന ഭവേത് തദർഥം തൗ യത്നേന ത്വയാ വിസൃജ്യേതാം|
\p
\v 14 അപരമ് അസ്മദീയലോകാ യന്നിഷ്ഫലാ ന ഭവേയുസ്തദർഥം പ്രയോജനീയോപകാരായാ സത്കർമ്മാണ്യനുഷ്ഠാതും ശിക്ഷന്താം|
\p
\v 15 മമ സങ്ഗിനഃ സവ്വേ ത്വാം നമസ്കുർവ്വതേ| യേ വിശ്വാസാദ് അസ്മാസു പ്രീയന്തേ താൻ നമസ്കുരു; സർവ്വേഷു യുഷ്മാസ്വനുഗ്രഹോ ഭൂയാത്| ആമേൻ|