\id ROM Sanskrit Bible (NT) in Malayalam Script (സത്യവേദഃ।)
\ide UTF-8
\rem © SanskritBible.in । Licensed under CC BY-SA 4.0
\h Romans
\toc1 രോമിണഃ പത്രം
\toc2 രോമിണഃ
\toc3 രോമിണഃ
\mt1 രോമിണഃ പത്രം
\c 1
\p
\v 1 ഈശ്വരോ നിജപുത്രമധി യം സുസംവാദം ഭവിഷ്യദ്വാദിഭി ർധർമ്മഗ്രന്ഥേ പ്രതിശ്രുതവാൻ തം സുസംവാദം പ്രചാരയിതും പൃഥക്കൃത ആഹൂതഃ പ്രേരിതശ്ച പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സേവകോ യഃ പൗലഃ
\p
\v 2 സ രോമാനഗരസ്ഥാൻ ഈശ്വരപ്രിയാൻ ആഹൂതാംശ്ച പവിത്രലോകാൻ പ്രതി പത്രം ലിഖതി|
\p
\v 3 അസ്മാകം സ പ്രഭു ര്യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ ശാരീരികസമ്ബന്ധേന ദായൂദോ വംശോദ്ഭവഃ
\p
\v 4 പവിത്രസ്യാത്മനഃ സമ്ബന്ധേന ചേശ്വരസ്യ പ്രഭാവവാൻ പുത്ര ഇതി ശ്മശാനാത് തസ്യോത്ഥാനേന പ്രതിപന്നം|
\p
\v 5 അപരം യേഷാം മധ്യേ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന യൂയമപ്യാഹൂതാസ്തേ ഽന്യദേശീയലോകാസ്തസ്യ നാമ്നി വിശ്വസ്യ നിദേശഗ്രാഹിണോ യഥാ ഭവന്തി
\p
\v 6 തദഭിപ്രായേണ വയം തസ്മാദ് അനുഗ്രഹം പ്രേരിതത്വപദഞ്ച പ്രാപ്താഃ|
\p
\v 7 താതേനാസ്മാകമ് ഈശ്വരേണ പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന ച യുഷ്മഭ്യമ് അനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച പ്രദീയേതാം|
\p
\v 8 പ്രഥമതഃ സർവ്വസ്മിൻ ജഗതി യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ പ്രകാശിതത്വാദ് അഹം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം നിമിത്തം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ ഗൃഹ്ലൻ ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദം കരോമി|
\p
\v 9 അപരമ് ഈശ്വരസ്യ പ്രസാദാദ് ബഹുകാലാത് പരം സാമ്പ്രതം യുഷ്മാകം സമീപം യാതും കഥമപി യത് സുയോഗം പ്രാപ്നോമി, ഏതദർഥം നിരന്തരം നാമാന്യുച്ചാരയൻ നിജാസു സർവ്വപ്രാർഥനാസു സർവ്വദാ നിവേദയാമി,
\p
\v 10 ഏതസ്മിൻ യമഹം തത്പുത്രീയസുസംവാദപ്രചാരണേന മനസാ പരിചരാമി സ ഈശ്വരോ മമ സാക്ഷീ വിദ്യതേ|
\p
\v 11 യതോ യുഷ്മാകം മമ ച വിശ്വാസേന വയമ് ഉഭയേ യഥാ ശാന്തിയുക്താ ഭവാമ ഇതി കാരണാദ്
\p
\v 12 യുഷ്മാകം സ്ഥൈര്യ്യകരണാർഥം യുഷ്മഭ്യം കിഞ്ചിത്പരമാർഥദാനദാനായ യുഷ്മാൻ സാക്ഷാത് കർത്തും മദീയാ വാഞ്ഛാ|
\p
\v 13 ഹേ ഭ്രാതൃഗണ ഭിന്നദേശീയലോകാനാം മധ്യേ യദ്വത് തദ്വദ് യുഷ്മാകം മധ്യേപി യഥാ ഫലം ഭുഞ്ജേ തദഭിപ്രായേണ മുഹുർമുഹു ര്യുഷ്മാകം സമീപം ഗന്തുമ് ഉദ്യതോഽഹം കിന്തു യാവദ് അദ്യ തസ്മിൻ ഗമനേ മമ വിഘ്നോ ജാത ഇതി യൂയം യദ് അജ്ഞാതാസ്തിഷ്ഠഥ തദഹമ് ഉചിതം ന ബുധ്യേ|
\p
\v 14 അഹം സഭ്യാസഭ്യാനാം വിദ്വദവിദ്വതാഞ്ച സർവ്വേഷാമ് ഋണീ വിദ്യേ|
\p
\v 15 അതഏവ രോമാനിവാസിനാം യുഷ്മാകം സമീപേഽപി യഥാശക്തി സുസംവാദം പ്രചാരയിതുമ് അഹമ് ഉദ്യതോസ്മി|
\p
\v 16 യതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദോ മമ ലജ്ജാസ്പദം നഹി സ ഈശ്വരസ്യ ശക്തിസ്വരൂപഃ സൻ ആ യിഹൂദീയേഭ്യോ ഽന്യജാതീയാൻ യാവത് സർവ്വജാതീയാനാം മധ്യേ യഃ കശ്ചിദ് തത്ര വിശ്വസിതി തസ്യൈവ ത്രാണം ജനയതി|
\p
\v 17 യതഃ പ്രത്യയസ്യ സമപരിമാണമ് ഈശ്വരദത്തം പുണ്യം തത്സുസംവാദേ പ്രകാശതേ| തദധി ധർമ്മപുസ്തകേപി ലിഖിതമിദം "പുണ്യവാൻ ജനോ വിശ്വാസേന ജീവിഷ്യതി"|
\p
\v 18 അതഏവ യേ മാനവാഃ പാപകർമ്മണാ സത്യതാം രുന്ധന്തി തേഷാം സർവ്വസ്യ ദുരാചരണസ്യാധർമ്മസ്യ ച വിരുദ്ധം സ്വർഗാദ് ഈശ്വരസ്യ കോപഃ പ്രകാശതേ|
\p
\v 19 യത ഈശ്വരമധി യദ്യദ് ജ്ഞേയം തദ് ഈശ്വരഃ സ്വയം താൻ പ്രതി പ്രകാശിതവാൻ തസ്മാത് തേഷാമ് അഗോചരം നഹി|
\p
\v 20 ഫലതസ്തസ്യാനന്തശക്തീശ്വരത്വാദീന്യദൃശ്യാന്യപി സൃഷ്ടികാലമ് ആരഭ്യ കർമ്മസു പ്രകാശമാനാനി ദൃശ്യന്തേ തസ്മാത് തേഷാം ദോഷപ്രക്ഷാലനസ്യ പന്ഥാ നാസ്തി|
\p
\v 21 അപരമ് ഈശ്വരം ജ്ഞാത്വാപി തേ തമ് ഈശ്വരജ്ഞാനേന നാദ്രിയന്ത കൃതജ്ഞാ വാ ന ജാതാഃ; തസ്മാത് തേഷാം സർവ്വേ തർകാ വിഫലീഭൂതാഃ, അപരഞ്ച തേഷാം വിവേകശൂന്യാനി മനാംസി തിമിരേ മഗ്നാനി|
\p
\v 22 തേ സ്വാൻ ജ്ഞാനിനോ ജ്ഞാത്വാ ജ്ഞാനഹീനാ അഭവൻ
\p
\v 23 അനശ്വരസ്യേശ്വരസ്യ ഗൗരവം വിഹായ നശ്വരമനുഷ്യപശുപക്ഷ്യുരോഗാമിപ്രഭൃതേരാകൃതിവിശിഷ്ടപ്രതിമാസ്തൈരാശ്രിതാഃ|
\p
\v 24 ഇത്ഥം ത ഈശ്വരസ്യ സത്യതാം വിഹായ മൃഷാമതമ് ആശ്രിതവന്തഃ സച്ചിദാനന്ദം സൃഷ്ടികർത്താരം ത്യക്ത്വാ സൃഷ്ടവസ്തുനഃ പൂജാം സേവാഞ്ച കൃതവന്തഃ;
\p
\v 25 ഇതി ഹേതോരീശ്വരസ്താൻ കുക്രിയായാം സമർപ്യ നിജനിജകുചിന്താഭിലാഷാഭ്യാം സ്വം സ്വം ശരീരം പരസ്പരമ് അപമാനിതം കർത്തുമ് അദദാത്|
\p
\v 26 ഈശ്വരേണ തേഷു ക്വഭിലാഷേ സമർപിതേഷു തേഷാം യോഷിതഃ സ്വാഭാവികാചരണമ് അപഹായ വിപരീതകൃത്യേ പ്രാവർത്തന്ത;
\p
\v 27 തഥാ പുരുഷാ അപി സ്വാഭാവികയോഷിത്സങ്ഗമം വിഹായ പരസ്പരം കാമകൃശാനുനാ ദഗ്ധാഃ സന്തഃ പുമാംസഃ പുംഭിഃ സാകം കുകൃത്യേ സമാസജ്യ നിജനിജഭ്രാന്തേഃ സമുചിതം ഫലമ് അലഭന്ത|
\p
\v 28 തേ സ്വേഷാം മനഃസ്വീശ്വരായ സ്ഥാനം ദാതുമ് അനിച്ഛുകാസ്തതോ ഹേതോരീശ്വരസ്താൻ പ്രതി ദുഷ്ടമനസ്കത്വമ് അവിഹിതക്രിയത്വഞ്ച ദത്തവാൻ|
\p
\v 29 അതഏവ തേ സർവ്വേ ഽന്യായോ വ്യഭിചാരോ ദുഷ്ടത്വം ലോഭോ ജിഘാംസാ ഈർഷ്യാ വധോ വിവാദശ്ചാതുരീ കുമതിരിത്യാദിഭി ർദുഷ്കർമ്മഭിഃ പരിപൂർണാഃ സന്തഃ
\p
\v 30 കർണേജപാ അപവാദിന ഈശ്വരദ്വേഷകാ ഹിംസകാ അഹങ്കാരിണ ആത്മശ്ലാഘിനഃ കുകർമ്മോത്പാദകാഃ പിത്രോരാജ്ഞാലങ്ഘകാ
\p
\v 31 അവിചാരകാ നിയമലങ്ഘിനഃ സ്നേഹരഹിതാ അതിദ്വേഷിണോ നിർദയാശ്ച ജാതാഃ|
\p
\v 32 യേ ജനാ ഏതാദൃശം കർമ്മ കുർവ്വന്തി തഏവ മൃതിയോഗ്യാ ഈശ്വരസ്യ വിചാരമീദൃശം ജ്ഞാത്വാപി ത ഏതാദൃശം കർമ്മ സ്വയം കുർവ്വന്തി കേവലമിതി നഹി കിന്തു താദൃശകർമ്മകാരിഷു ലോകേഷ്വപി പ്രീയന്തേ|
\c 2
\p
\v 1 ഹേ പരദൂഷക മനുഷ്യ യഃ കശ്ചന ത്വം ഭവസി തവോത്തരദാനായ പന്ഥാ നാസ്തി യതോ യസ്മാത് കർമ്മണഃ പരസ്ത്വയാ ദൂഷ്യതേ തസ്മാത് ത്വമപി ദൂഷ്യസേ, യതസ്തം ദൂഷയന്നപി ത്വം തദ്വദ് ആചരസി|
\p
\v 2 കിന്ത്വേതാദൃഗാചാരിഭ്യോ യം ദണ്ഡമ് ഈശ്വരോ നിശ്ചിനോതി സ യഥാർഥ ഇതി വയം ജാനീമഃ|
\p
\v 3 അതഏവ ഹേ മാനുഷ ത്വം യാദൃഗാചാരിണോ ദൂഷയസി സ്വയം യദി താദൃഗാചരസി തർഹി ത്വമ് ഈശ്വരദണ്ഡാത് പലായിതും ശക്ഷ്യസീതി കിം ബുധ്യസേ?
\p
\v 4 അപരം തവ മനസഃ പരിവർത്തനം കർത്തുമ് ഇശ്വരസ്യാനുഗ്രഹോ ഭവതി തന്ന ബുദ്ധ്വാ ത്വം കിം തദീയാനുഗ്രഹക്ഷമാചിരസഹിഷ്ണുത്വനിധിം തുച്ഛീകരോഷി?
\p
\v 5 തഥാ സ്വാന്തഃകരണസ്യ കഠോരത്വാത് ഖേദരാഹിത്യാച്ചേശ്വരസ്യ ന്യായ്യവിചാരപ്രകാശനസ്യ ക്രോധസ്യ ച ദിനം യാവത് കിം സ്വാർഥം കോപം സഞ്ചിനോഷി?
\p
\v 6 കിന്തു സ ഏകൈകമനുജായ തത്കർമ്മാനുസാരേണ പ്രതിഫലം ദാസ്യതി;
\p
\v 7 വസ്തുതസ്തു യേ ജനാ ധൈര്യ്യം ധൃത്വാ സത്കർമ്മ കുർവ്വന്തോ മഹിമാ സത്കാരോഽമരത്വഞ്ചൈതാനി മൃഗയന്തേ തേഭ്യോഽനന്തായു ർദാസ്യതി|
\p
\v 8 അപരം യേ ജനാഃ സത്യധർമ്മമ് അഗൃഹീത്വാ വിപരീതധർമ്മമ് ഗൃഹ്ലന്തി താദൃശാ വിരോധിജനാഃ കോപം ക്രോധഞ്ച ഭോക്ഷ്യന്തേ|
\p
\v 9 ആ യിഹൂദിനോഽന്യദേശിനഃ പര്യ്യന്തം യാവന്തഃ കുകർമ്മകാരിണഃ പ്രാണിനഃ സന്തി തേ സർവ്വേ ദുഃഖം യാതനാഞ്ച ഗമിഷ്യന്തി;
\p
\v 10 കിന്തു ആ യിഹൂദിനോ ഭിന്നദേശിപര്യ്യന്താ യാവന്തഃ സത്കർമ്മകാരിണോ ലോകാഃ സന്തി താൻ പ്രതി മഹിമാ സത്കാരഃ ശാന്തിശ്ച ഭവിഷ്യന്തി|
\p
\v 11 ഈശ്വരസ്യ വിചാരേ പക്ഷപാതോ നാസ്തി|
\p
\v 12 അലബ്ധവ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രൈ ര്യൈഃ പാപാനി കൃതാനി വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാലബ്ധത്വാനുരൂപസ്തേഷാം വിനാശോ ഭവിഷ്യതി; കിന്തു ലബ്ധവ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാ യേ പാപാന്യകുർവ്വൻ വ്യവസ്ഥാനുസാരാദേവ തേഷാം വിചാരോ ഭവിഷ്യതി|
\p
\v 13 വ്യവസ്ഥാശ്രോതാര ഈശ്വരസ്യ സമീപേ നിഷ്പാപാ ഭവിഷ്യന്തീതി നഹി കിന്തു വ്യവസ്ഥാചാരിണ ഏവ സപുണ്യാ ഭവിഷ്യന്തി|
\p
\v 14 യതോ ഽലബ്ധവ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാ ഭിന്നദേശീയലോകാ യദി സ്വഭാവതോ വ്യവസ്ഥാനുരൂപാൻ ആചാരാൻ കുർവ്വന്തി തർഹ്യലബ്ധശാസ്ത്രാഃ സന്തോഽപി തേ സ്വേഷാം വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രമിവ സ്വയമേവ ഭവന്തി|
\p
\v 15 തേഷാം മനസി സാക്ഷിസ്വരൂപേ സതി തേഷാം വിതർകേഷു ച കദാ താൻ ദോഷിണഃ കദാ വാ നിർദോഷാൻ കൃതവത്സു തേ സ്വാന്തർലിഖിതസ്യ വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രസ്യ പ്രമാണം സ്വയമേവ ദദതി|
\p
\v 16 യസ്മിൻ ദിനേ മയാ പ്രകാശിതസ്യ സുസംവാദസ്യാനുസാരാദ് ഈശ്വരോ യീശുഖ്രീഷ്ടേന മാനുഷാണാമ് അന്തഃകരണാനാം ഗൂഢാഭിപ്രായാൻ ധൃത്വാ വിചാരയിഷ്യതി തസ്മിൻ വിചാരദിനേ തത് പ്രകാശിഷ്യതേ|
\p
\v 17 പശ്യ ത്വം സ്വയം യിഹൂദീതി വിഖ്യാതോ വ്യവസ്ഥോപരി വിശ്വാസം കരോഷി,
\p
\v 18 ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ സ്വം ശ്ലാഘസേ, തഥാ വ്യവസ്ഥയാ ശിക്ഷിതോ ഭൂത്വാ തസ്യാഭിമതം ജാനാസി, സർവ്വാസാം കഥാനാം സാരം വിവിംക്ഷേ,
\p
\v 19 അപരം ജ്ഞാനസ്യ സത്യതായാശ്ചാകരസ്വരൂപം ശാസ്ത്രം മമ സമീപേ വിദ്യത അതോ ഽന്ധലോകാനാം മാർഗദർശയിതാ
\p
\v 20 തിമിരസ്ഥിതലോകാനാം മധ്യേ ദീപ്തിസ്വരൂപോഽജ്ഞാനലോകേഭ്യോ ജ്ഞാനദാതാ ശിശൂനാം ശിക്ഷയിതാഹമേവേതി മന്യസേ|
\p
\v 21 പരാൻ ശിക്ഷയൻ സ്വയം സ്വം കിം ന ശിക്ഷയസി? വസ്തുതശ്ചൗര്യ്യനിഷേധവ്യവസ്ഥാം പ്രചാരയൻ ത്വം കിം സ്വയമേവ ചോരയസി?
\p
\v 22 തഥാ പരദാരഗമനം പ്രതിഷേധൻ സ്വയം കിം പരദാരാൻ ഗച്ഛസി? തഥാ ത്വം സ്വയം പ്രതിമാദ്വേഷീ സൻ കിം മന്ദിരസ്യ ദ്രവ്യാണി ഹരസി?
\p
\v 23 യസ്ത്വം വ്യവസ്ഥാം ശ്ലാഘസേ സ ത്വം കിം വ്യവസ്ഥാമ് അവമത്യ നേശ്വരം സമ്മന്യസേ?
\p
\v 24 ശാസ്ത്രേ യഥാ ലിഖതി "ഭിന്നദേശിനാം സമീപേ യുഷ്മാകം ദോഷാദ് ഈശ്വരസ്യ നാമ്നോ നിന്ദാ ഭവതി| "
\p
\v 25 യദി വ്യവസ്ഥാം പാലയസി തർഹി തവ ത്വക്ഛേദക്രിയാ സഫലാ ഭവതി; യതി വ്യവസ്ഥാം ലങ്ഘസേ തർഹി തവ ത്വക്ഛേദോഽത്വക്ഛേദോ ഭവിഷ്യതി|
\p
\v 26 യതോ വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാദിഷ്ടധർമ്മകർമ്മാചാരീ പുമാൻ അത്വക്ഛേദീ സന്നപി കിം ത്വക്ഛേദിനാം മധ്യേ ന ഗണയിഷ്യതേ?
\p
\v 27 കിന്തു ലബ്ധശാസ്ത്രശ്ഛിന്നത്വക് ച ത്വം യദി വ്യവസ്ഥാലങ്ഘനം കരോഷി തർഹി വ്യവസ്ഥാപാലകാഃ സ്വാഭാവികാച്ഛിന്നത്വചോ ലോകാസ്ത്വാം കിം ന ദൂഷയിഷ്യന്തി?
\p
\v 28 തസ്മാദ് യോ ബാഹ്യേ യിഹൂദീ സ യിഹൂദീ നഹി തഥാങ്ഗസ്യ യസ്ത്വക്ഛേദഃ സ ത്വക്ഛേദോ നഹി;
\p
\v 29 കിന്തു യോ ജന ആന്തരികോ യിഹൂദീ സ ഏവ യിഹൂദീ അപരഞ്ച കേവലലിഖിതയാ വ്യവസ്ഥയാ ന കിന്തു മാനസികോ യസ്ത്വക്ഛേദോ യസ്യ ച പ്രശംസാ മനുഷ്യേഭ്യോ ന ഭൂത്വാ ഈശ്വരാദ് ഭവതി സ ഏവ ത്വക്ഛേദഃ|
\c 3
\p
\v 1 അപരഞ്ച യിഹൂദിനഃ കിം ശ്രേഷ്ഠത്വം? തഥാ ത്വക്ഛേദസ്യ വാ കിം ഫലം?
\p
\v 2 സർവ്വഥാ ബഹൂനി ഫലാനി സന്തി, വിശേഷത ഈശ്വരസ്യ ശാസ്ത്രം തേഭ്യോഽദീയത|
\p
\v 3 കൈശ്ചിദ് അവിശ്വസനേ കൃതേ തേഷാമ് അവിശ്വസനാത് കിമ് ഈശ്വരസ്യ വിശ്വാസ്യതായാ ഹാനിരുത്പത്സ്യതേ?
\p
\v 4 കേനാപി പ്രകാരേണ നഹി| യദ്യപി സർവ്വേ മനുഷ്യാ മിഥ്യാവാദിനസ്തഥാപീശ്വരഃ സത്യവാദീ| ശാസ്ത്രേ യഥാ ലിഖിതമാസ്തേ, അതസ്ത്വന്തു സ്വവാക്യേന നിർദ്ദോഷോ ഹി ഭവിഷ്യസി| വിചാരേ ചൈവ നിഷ്പാപോ ഭവിഷ്യസി ന സംശയഃ|
\p
\v 5 അസ്മാകമ് അന്യായേന യദീശ്വരസ്യ ന്യായഃ പ്രകാശതേ തർഹി കിം വദിഷ്യാമഃ? അഹം മാനുഷാണാം കഥാമിവ കഥാം കഥയാമി, ഈശ്വരഃ സമുചിതം ദണ്ഡം ദത്ത്വാ കിമ് അന്യായീ ഭവിഷ്യതി?
\p
\v 6 ഇത്ഥം ന ഭവതു, തഥാ സതീശ്വരഃ കഥം ജഗതോ വിചാരയിതാ ഭവിഷ്യതി?
\p
\v 7 മമ മിഥ്യാവാക്യവദനാദ് യദീശ്വരസ്യ സത്യത്വേന തസ്യ മഹിമാ വർദ്ധതേ തർഹി കസ്മാദഹം വിചാരേഽപരാധിത്വേന ഗണ്യോ ഭവാമി?
\p
\v 8 മങ്ഗലാർഥം പാപമപി കരണീയമിതി വാക്യം ത്വയാ കുതോ നോച്യതേ? കിന്തു യൈരുച്യതേ തേ നിതാന്തം ദണ്ഡസ്യ പാത്രാണി ഭവന്തി; തഥാപി തദ്വാക്യമ് അസ്മാഭിരപ്യുച്യത ഇത്യസ്മാകം ഗ്ലാനിം കുർവ്വന്തഃ കിയന്തോ ലോകാ വദന്തി|
\p
\v 9 അന്യലോകേഭ്യോ വയം കിം ശ്രേഷ്ഠാഃ? കദാചന നഹി യതോ യിഹൂദിനോ ഽന്യദേശിനശ്ച സർവ്വഏവ പാപസ്യായത്താ ഇത്യസ്യ പ്രമാണം വയം പൂർവ്വമ് അദദാമ|
\p
\v 10 ലിപി ര്യഥാസ്തേ, നൈകോപി ധാർമ്മികോ ജനഃ|
\p
\v 11 തഥാ ജ്ഞാനീശ്വരജ്ഞാനീ മാനവഃ കോപി നാസ്തി ഹി|
\p
\v 12 വിമാർഗഗാമിനഃ സർവ്വേ സർവ്വേ ദുഷ്കർമ്മകാരിണഃ| ഏകോ ജനോപി നോ തേഷാം സാധുകർമ്മ കരോതി ച|
\p
\v 13 തഥാ തേഷാന്തു വൈ കണ്ഠാ അനാവൃതശ്മശാനവത്| സ്തുതിവാദം പ്രകുർവ്വന്തി ജിഹ്വാഭിസ്തേ തു കേവലം| തേഷാമോഷ്ഠസ്യ നിമ്നേ തു വിഷം തിഷ്ഠതി സർപ്പവത്|
\p
\v 14 മുഖം തേഷാം ഹി ശാപേന കപടേന ച പൂര്യ്യതേ|
\p
\v 15 രക്തപാതായ തേഷാം തു പദാനി ക്ഷിപ്രഗാനി ച|
\p
\v 16 പഥി തേഷാം മനുഷ്യാണാം നാശഃ ക്ലേശശ്ച കേവലഃ|
\p
\v 17 തേ ജനാ നഹി ജാനന്തി പന്ഥാനം സുഖദായിനം|
\p
\v 18 പരമേശാദ് ഭയം യത്തത് തച്ചക്ഷുഷോരഗോചരം|
\p
\v 19 വ്യവസ്ഥായാം യദ്യല്ലിഖതി തദ് വ്യവസ്ഥാധീനാൻ ലോകാൻ ഉദ്ദിശ്യ ലിഖതീതി വയം ജാനീമഃ| തതോ മനുഷ്യമാത്രോ നിരുത്തരഃ സൻ ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് അപരാധീ ഭവതി|
\p
\v 20 അതഏവ വ്യവസ്ഥാനുരൂപൈഃ കർമ്മഭിഃ കശ്ചിദപി പ്രാണീശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സപുണ്യീകൃതോ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യതി യതോ വ്യവസ്ഥയാ പാപജ്ഞാനമാത്രം ജായതേ|
\p
\v 21 കിന്തു വ്യവസ്ഥായാഃ പൃഥഗ് ഈശ്വരേണ ദേയം യത് പുണ്യം തദ് വ്യവസ്ഥായാ ഭവിഷ്യദ്വാദിഗണസ്യ ച വചനൈഃ പ്രമാണീകൃതം സദ് ഇദാനീം പ്രകാശതേ|
\p
\v 22 യീശുഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വാസകരണാദ് ഈശ്വരേണ ദത്തം തത് പുണ്യം സകലേഷു പ്രകാശിതം സത് സർവ്വാൻ വിശ്വാസിനഃ പ്രതി വർത്തതേ|
\p
\v 23 തേഷാം കോപി പ്രഭേദോ നാസ്തി, യതഃ സർവ്വഏവ പാപിന ഈശ്വരീയതേജോഹീനാശ്ച ജാതാഃ|
\p
\v 24 ത ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹാദ് മൂല്യം വിനാ ഖ്രീഷ്ടകൃതേന പരിത്രാണേന സപുണ്യീകൃതാ ഭവന്തി|
\p
\v 25 യസ്മാത് സ്വശോണിതേന വിശ്വാസാത് പാപനാശകോ ബലീ ഭവിതും സ ഏവ പൂർവ്വമ് ഈശ്വരേണ നിശ്ചിതഃ, ഇത്ഥമ് ഈശ്വരീയസഹിഷ്ണുത്വാത് പുരാകൃതപാപാനാം മാർജ്ജനകരണേ സ്വീയയാഥാർഥ്യം തേന പ്രകാശ്യതേ,
\p
\v 26 വർത്തമാനകാലീയമപി സ്വയാഥാർഥ്യം തേന പ്രകാശ്യതേ, അപരം യീശൗ വിശ്വാസിനം സപുണ്യീകുർവ്വന്നപി സ യാഥാർഥികസ്തിഷ്ഠതി|
\p
\v 27 തർഹി കുത്രാത്മശ്ലാഘാ? സാ ദൂരീകൃതാ; കയാ വ്യവസ്ഥയാ? കിം ക്രിയാരൂപവ്യവസ്ഥയാ? ഇത്ഥം നഹി കിന്തു തത് കേവലവിശ്വാസരൂപയാ വ്യവസ്ഥയൈവ ഭവതി|
\p
\v 28 അതഏവ വ്യവസ്ഥാനുരൂപാഃ ക്രിയാ വിനാ കേവലേന വിശ്വാസേന മാനവഃ സപുണ്യീകൃതോ ഭവിതും ശക്നോതീത്യസ്യ രാദ്ധാന്തം ദർശയാമഃ|
\p
\v 29 സ കിം കേവലയിഹൂദിനാമ് ഈശ്വരോ ഭവതി? ഭിന്നദേശിനാമ് ഈശ്വരോ ന ഭവതി? ഭിന്നദേശിനാമപി ഭവതി;
\p
\v 30 യസ്മാദ് ഏക ഈശ്വരോ വിശ്വാസാത് ത്വക്ഛേദിനോ വിശ്വാസേനാത്വക്ഛേദിനശ്ച സപുണ്യീകരിഷ്യതി|
\p
\v 31 തർഹി വിശ്വാസേന വയം കിം വ്യവസ്ഥാം ലുമ്പാമ? ഇത്ഥം ന ഭവതു വയം വ്യവസ്ഥാം സംസ്ഥാപയാമ ഏവ|
\c 4
\p
\v 1 അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് കായികക്രിയയാ കിം ലബ്ധവാൻ ഏതദധി കിം വദിഷ്യാമഃ?
\p
\v 2 സ യദി നിജക്രിയാഭ്യഃ സപുണ്യോ ഭവേത് തർഹി തസ്യാത്മശ്ലാഘാം കർത്തും പന്ഥാ ഭവേദിതി സത്യം, കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സമീപേ നഹി|
\p
\v 3 ശാസ്ത്രേ കിം ലിഖതി? ഇബ്രാഹീമ് ഈശ്വരേ വിശ്വസനാത് സ വിശ്വാസസ്തസ്മൈ പുണ്യാർഥം ഗണിതോ ബഭൂവ|
\p
\v 4 കർമ്മകാരിണോ യദ് വേതനം തദ് അനുഗ്രഹസ്യ ഫലം നഹി കിന്തു തേനോപാർജിതം മന്തവ്യമ്|
\p
\v 5 കിന്തു യഃ പാപിനം സപുണ്യീകരോതി തസ്മിൻ വിശ്വാസിനഃ കർമ്മഹീനസ്യ ജനസ്യ യോ വിശ്വാസഃ സ പുണ്യാർഥം ഗണ്യോ ഭവതി|
\p
\v 6 അപരം യം ക്രിയാഹീനമ് ഈശ്വരഃ സപുണ്യീകരോതി തസ്യ ധന്യവാദം ദായൂദ് വർണയാമാസ, യഥാ,
\p
\v 7 സ ധന്യോഽഘാനി മൃഷ്ടാനി യസ്യാഗാംസ്യാവൃതാനി ച|
\p
\v 8 സ ച ധന്യഃ പരേശേന പാപം യസ്യ ന ഗണ്യതേ|
\p
\v 9 ഏഷ ധന്യവാദസ്ത്വക്ഛേദിനമ് അത്വക്ഛേദിനം വാ കം പ്രതി ഭവതി? ഇബ്രാഹീമോ വിശ്വാസഃ പുണ്യാർഥം ഗണിത ഇതി വയം വദാമഃ|
\p
\v 10 സ വിശ്വാസസ്തസ്യ ത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം കിമ് അത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം കസ്മിൻ സമയേ പുണ്യമിവ ഗണിതഃ? ത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം നഹി കിന്ത്വത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം|
\p
\v 11 അപരഞ്ച സ യത് സർവ്വേഷാമ് അത്വക്ഛേദിനാം വിശ്വാസിനാമ് ആദിപുരുഷോ ഭവേത്, തേ ച പുണ്യവത്ത്വേന ഗണ്യേരൻ;
\p
\v 12 യേ ച ലോകാഃ കേവലം ഛിന്നത്വചോ ന സന്തോ ഽസ്മത്പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് അഛിന്നത്വക് സൻ യേന വിശ്വാസമാർഗേണ ഗതവാൻ തേനൈവ തസ്യ പാദചിഹ്നേന ഗച്ഛന്തി തേഷാം ത്വക്ഛേദിനാമപ്യാദിപുരുഷോ ഭവേത് തദർഥമ് അത്വക്ഛേദിനോ മാനവസ്യ വിശ്വാസാത് പുണ്യമ് ഉത്പദ്യത ഇതി പ്രമാണസ്വരൂപം ത്വക്ഛേദചിഹ്നം സ പ്രാപ്നോത്|
\p
\v 13 ഇബ്രാഹീമ് ജഗതോഽധികാരീ ഭവിഷ്യതി യൈഷാ പ്രതിജ്ഞാ തം തസ്യ വംശഞ്ച പ്രതി പൂർവ്വമ് അക്രിയത സാ വ്യവസ്ഥാമൂലികാ നഹി കിന്തു വിശ്വാസജന്യപുണ്യമൂലികാ|
\p
\v 14 യതോ വ്യവസ്ഥാവലമ്ബിനോ യദ്യധികാരിണോ ഭവന്തി തർഹി വിശ്വാസോ വിഫലോ ജായതേ സാ പ്രതിജ്ഞാപി ലുപ്തൈവ|
\p
\v 15 അധികന്തു വ്യവസ്ഥാ കോപം ജനയതി യതോ ഽവിദ്യമാനായാം വ്യവസ്ഥായാമ് ആജ്ഞാലങ്ഘനം ന സമ്ഭവതി|
\p
\v 16 അതഏവ സാ പ്രതിജ്ഞാ യദ് അനുഗ്രഹസ്യ ഫലം ഭവേത് തദർഥം വിശ്വാസമൂലികാ യതസ്തഥാത്വേ തദ്വംശസമുദായം പ്രതി അർഥതോ യേ വ്യവസ്ഥയാ തദ്വംശസമ്ഭവാഃ കേവലം താൻ പ്രതി നഹി കിന്തു യ ഇബ്രാഹീമീയവിശ്വാസേന തത്സമ്ഭവാസ്താനപി പ്രതി സാ പ്രതിജ്ഞാ സ്ഥാസ്നുർഭവതി|
\p
\v 17 യോ നിർജീവാൻ സജീവാൻ അവിദ്യമാനാനി വസ്തൂനി ച വിദ്യമാനാനി കരോതി ഇബ്രാഹീമോ വിശ്വാസഭൂമേസ്തസ്യേശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സോഽസ്മാകം സർവ്വേഷാമ് ആദിപുരുഷ ആസ്തേ, യഥാ ലിഖിതം വിദ്യതേ, അഹം ത്വാം ബഹുജാതീനാമ് ആദിപുരുഷം കൃത്വാ നിയുക്തവാൻ|
\p
\v 18 ത്വദീയസ്താദൃശോ വംശോ ജനിഷ്യതേ യദിദം വാക്യം പ്രതിശ്രുതം തദനുസാരാദ് ഇബ്രാഹീമ് ബഹുദേശീയലോകാനാമ് ആദിപുരുഷോ യദ് ഭവതി തദർഥം സോഽനപേക്ഷിതവ്യമപ്യപേക്ഷമാണോ വിശ്വാസം കൃതവാൻ|
\p
\v 19 അപരഞ്ച ക്ഷീണവിശ്വാസോ ന ഭൂത്വാ ശതവത്സരവയസ്കത്വാത് സ്വശരീരസ്യ ജരാം സാരാനാമ്നഃ സ്വഭാര്യ്യായാ രജോനിവൃത്തിഞ്ച തൃണായ ന മേനേ|
\p
\v 20 അപരമ് അവിശ്വാസാദ് ഈശ്വരസ്യ പ്രതിജ്ഞാവചനേ കമപി സംശയം ന ചകാര;
\p
\v 21 കിന്ത്വീശ്വരേണ യത് പ്രതിശ്രുതം തത് സാധയിതും ശക്യത ഇതി നിശ്ചിതം വിജ്ഞായ ദൃഢവിശ്വാസഃ സൻ ഈശ്വരസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയാഞ്ചകാര|
\p
\v 22 ഇതി ഹേതോസ്തസ്യ സ വിശ്വാസസ്തദീയപുണ്യമിവ ഗണയാഞ്ചക്രേ|
\p
\v 23 പുണ്യമിവാഗണ്യത തത് കേവലസ്യ തസ്യ നിമിത്തം ലിഖിതം നഹി, അസ്മാകം നിമിത്തമപി,
\p
\v 24 യതോഽസ്മാകം പാപനാശാർഥം സമർപിതോഽസ്മാകം പുണ്യപ്രാപ്ത്യർഥഞ്ചോത്ഥാപിതോഽഭവത് യോഽസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുസ്തസ്യോത്ഥാപയിതരീശ്വരേ
\p
\v 25 യദി വയം വിശ്വസാമസ്തർഹ്യസ്മാകമപി സഏവ വിശ്വാസഃ പുണ്യമിവ ഗണയിഷ്യതേ|
\c 5
\p
\v 1 വിശ്വാസേന സപുണ്യീകൃതാ വയമ് ഈശ്വരേണ സാർദ്ധം പ്രഭുണാസ്മാകം യീശുഖ്രീഷ്ടേന മേലനം പ്രാപ്താഃ|
\p
\v 2 അപരം വയം യസ്മിൻ അനുഗ്രഹാശ്രയേ തിഷ്ഠാമസ്തന്മധ്യം വിശ്വാസമാർഗേണ തേനൈവാനീതാ വയമ് ഈശ്വരീയവിഭവപ്രാപ്തിപ്രത്യാശയാ സമാനന്ദാമഃ|
\p
\v 3 തത് കേവലം നഹി കിന്തു ക്ലേശഭോഗേഽപ്യാനന്ദാമോ യതഃ ക്ലേശാाദ് ധൈര്യ്യം ജായത ഇതി വയം ജാനീമഃ,
\p
\v 4 ധൈര്യ്യാച്ച പരീക്ഷിതത്വം ജായതേ, പരീക്ഷിതത്വാത് പ്രത്യാശാ ജായതേ,
\p
\v 5 പ്രത്യാശാതോ വ്രീഡിതത്വം ന ജായതേ, യസ്മാദ് അസ്മഭ്യം ദത്തേന പവിത്രേണാത്മനാസ്മാകമ് അന്തഃകരണാനീശ്വരസ്യ പ്രേമവാരിണാ സിക്താനി|
\p
\v 6 അസ്മാസു നിരുപായേഷു സത്സു ഖ്രീഷ്ട ഉപയുക്തേ സമയേ പാപിനാം നിമിത്തം സ്വീയാൻ പ്രണാൻ അത്യജത്|
\p
\v 7 ഹിതകാരിണോ ജനസ്യ കൃതേ കോപി പ്രണാൻ ത്യക്തും സാഹസം കർത്തും ശക്നോതി, കിന്തു ധാർമ്മികസ്യ കൃതേ പ്രായേണ കോപി പ്രാണാൻ ന ത്യജതി|
\p
\v 8 കിന്ത്വസ്മാസു പാപിഷു സത്സ്വപി നിമിത്തമസ്മാകം ഖ്രീഷ്ടഃ സ്വപ്രാണാൻ ത്യക്തവാൻ, തത ഈശ്വരോസ്മാൻ പ്രതി നിജം പരമപ്രേമാണം ദർശിതവാൻ|
\p
\v 9 അതഏവ തസ്യ രക്തപാതേന സപുണ്യീകൃതാ വയം നിതാന്തം തേന കോപാദ് ഉദ്ധാരിഷ്യാമഹേ|
\p
\v 10 ഫലതോ വയം യദാ രിപവ ആസ്മ തദേശ്വരസ്യ പുത്രസ്യ മരണേന തേന സാർദ്ധം യദ്യസ്മാകം മേലനം ജാതം തർഹി മേലനപ്രാപ്താഃ സന്തോഽവശ്യം തസ്യ ജീവനേന രക്ഷാം ലപ്സ്യാമഹേ|
\p
\v 11 തത് കേവലം നഹി കിന്തു യേന മേലനമ് അലഭാമഹി തേനാസ്മാകം പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന സാമ്പ്രതമ് ഈശ്വരേ സമാനന്ദാമശ്ച|
\p
\v 12 തഥാ സതി, ഏകേന മാനുഷേണ പാപം പാപേന ച മരണം ജഗതീം പ്രാവിശത് അപരം സർവ്വേഷാം പാപിത്വാത് സർവ്വേ മാനുഷാ മൃതേ ർനിഘ്നാ അഭവത്|
\p
\v 13 യതോ വ്യവസ്ഥാദാനസമയം യാവത് ജഗതി പാപമ് ആസീത് കിന്തു യത്ര വ്യവസ്ഥാ ന വിദ്യതേ തത്ര പാപസ്യാപി ഗണനാ ന വിദ്യതേ|
\p
\v 14 തഥാപ്യാദമാ യാദൃശം പാപം കൃതം താദൃശം പാപം യൈ ർനാകാരി ആദമമ് ആരഭ്യ മൂസാം യാവത് തേഷാമപ്യുപരി മൃത്യൂ രാജത്വമ് അകരോത് സ ആദമ് ഭാവ്യാദമോ നിദർശനമേവാസ്തേ|
\p
\v 15 കിന്തു പാപകർമ്മണോ യാദൃശോ ഭാവസ്താദൃഗ് ദാനകർമ്മണോ ഭാവോ ന ഭവതി യത ഏകസ്യ ജനസ്യാപരാധേന യദി ബഹൂനാം മരണമ് അഘടത തഥാപീശ്വരാനുഗ്രഹസ്തദനുഗ്രഹമൂലകം ദാനഞ്ചൈകേന ജനേനാർഥാദ് യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന ബഹുഷു ബാഹുല്യാതിബാഹുല്യേന ഫലതി|
\p
\v 16 അപരമ് ഏകസ്യ ജനസ്യ പാപകർമ്മ യാദൃക് ഫലയുക്തം ദാനകർമ്മ താദൃക് ന ഭവതി യതോ വിചാരകർമ്മൈകം പാപമ് ആരഭ്യ ദണ്ഡജനകം ബഭൂവ, കിന്തു ദാനകർമ്മ ബഹുപാപാന്യാരഭ്യ പുണ്യജനകം ബഭൂവ|
\p
\v 17 യത ഏകസ്യ ജനസ്യ പാപകർമ്മതസ്തേനൈകേന യദി മരണസ്യ രാജത്വം ജാതം തർഹി യേ ജനാ അനുഗ്രഹസ്യ ബാഹുല്യം പുണ്യദാനഞ്ച പ്രാപ്നുവന്തി ത ഏകേന ജനേന, അർഥാത് യീശുഖ്രീഷ്ടേന, ജീവനേ രാജത്വമ് അവശ്യം കരിഷ്യന്തി|
\p
\v 18 ഏകോഽപരാധോ യദ്വത് സർവ്വമാനവാനാം ദണ്ഡഗാമീ മാർഗോ ഽഭവത് തദ്വദ് ഏകം പുണ്യദാനം സർവ്വമാനവാനാം ജീവനയുക്തപുണ്യഗാമീ മാർഗ ഏവ|
\p
\v 19 അപരമ് ഏകസ്യ ജനസ്യാജ്ഞാലങ്ഘനാദ് യഥാ ബഹവോ ഽപരാധിനോ ജാതാസ്തദ്വദ് ഏകസ്യാജ്ഞാചരണാദ് ബഹവഃ സപുണ്യീകൃതാ ഭവന്തി|
\p
\v 20 അധികന്തു വ്യവസ്ഥാഗമനാദ് അപരാധസ്യ ബാഹുല്യം ജാതം കിന്തു യത്ര പാപസ്യ ബാഹുല്യം തത്രൈവ തസ്മാദ് അനുഗ്രഹസ്യ ബാഹുല്യമ് അഭവത്|
\p
\v 21 തേന മൃത്യുനാ യദ്വത് പാപസ്യ രാജത്വമ് അഭവത് തദ്വദ് അസ്മാകം പ്രഭുയീശുഖ്രീഷ്ടദ്വാരാനന്തജീവനദായിപുണ്യേനാനുഗ്രഹസ്യ രാജത്വം ഭവതി|
\c 6
\p
\v 1 പ്രഭൂതരൂപേണ യദ് അനുഗ്രഹഃ പ്രകാശതേ തദർഥം പാപേ തിഷ്ഠാമ ഇതി വാക്യം കിം വയം വദിഷ്യാമഃ? തന്ന ഭവതു|
\p
\v 2 പാപം പ്രതി മൃതാ വയം പുനസ്തസ്മിൻ കഥമ് ജീവിഷ്യാമഃ?
\p
\v 3 വയം യാവന്തോ ലോകാ യീശുഖ്രീഷ്ടേ മജ്ജിതാ അഭവാമ താവന്ത ഏവ തസ്യ മരണേ മജ്ജിതാ ഇതി കിം യൂയം ന ജാനീഥ?
\p
\v 4 തതോ യഥാ പിതുഃ പരാക്രമേണ ശ്മശാനാത് ഖ്രീഷ്ട ഉത്ഥാപിതസ്തഥാ വയമപി യത് നൂതനജീവിന ഇവാചരാമസ്തദർഥം മജ്ജനേന തേന സാർദ്ധം മൃത്യുരൂപേ ശ്മശാനേ സംസ്ഥാപിതാഃ|
\p
\v 5 അപരം വയം യദി തേന സംയുക്താഃ സന്തഃ സ ഇവ മരണഭാഗിനോ ജാതാസ്തർഹി സ ഇവോത്ഥാനഭാഗിനോഽപി ഭവിഷ്യാമഃ|
\p
\v 6 വയം യത് പാപസ്യ ദാസാഃ പുന ർന ഭവാമസ്തദർഥമ് അസ്മാകം പാപരൂപശരീരസ്യ വിനാശാർഥമ് അസ്മാകം പുരാതനപുരുഷസ്തേന സാകം ക്രുശേഽഹന്യതേതി വയം ജാനീമഃ|
\p
\v 7 യോ ഹതഃ സ പാപാത് മുക്ത ഏവ|
\p
\v 8 അതഏവ യദി വയം ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധമ് അഹന്യാമഹി തർഹി പുനരപി തേന സഹിതാ ജീവിഷ്യാമ ഇത്യത്രാസ്മാകം വിശ്വാസോ വിദ്യതേ|
\p
\v 9 യതഃ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാപിതഃ ഖ്രീഷ്ടോ പുന ർന മ്രിയത ഇതി വയം ജാനീമഃ| തസ്മിൻ കോപ്യധികാരോ മൃത്യോ ർനാസ്തി|
\p
\v 10 അപരഞ്ച സ യദ് അമ്രിയത തേനൈകദാ പാപമ് ഉദ്ദിശ്യാമ്രിയത, യച്ച ജീവതി തേനേശ്വരമ് ഉദ്ദിശ്യ ജീവതി;
\p
\v 11 തദ്വദ് യൂയമപി സ്വാൻ പാപമ് ഉദ്ദിശ്യ മൃതാൻ അസ്മാകം പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനേശ്വരമ് ഉദ്ദിശ്യ ജീവന്തോ ജാനീത|
\p
\v 12 അപരഞ്ച കുത്സിതാഭിലാഷാाൻ പൂരയിതും യുഷ്മാകം മർത്യദേഹേഷു പാപമ് ആധിപത്യം ന കരോതു|
\p
\v 13 അപരം സ്വം സ്വമ് അങ്ഗമ് അധർമ്മസ്യാസ്ത്രം കൃത്വാ പാപസേവായാം ന സമർപയത, കിന്തു ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥിതാനിവ സ്വാൻ ഈശ്വരേ സമർപയത സ്വാന്യങ്ഗാനി ച ധർമ്മാസ്ത്രസ്വരൂപാണീശ്വരമ് ഉദ്ദിശ്യ സമർപയത|
\p
\v 14 യുഷ്മാകമ് ഉപരി പാപസ്യാധിപത്യം പുന ർന ഭവിഷ്യതി, യസ്മാദ് യൂയം വ്യവസ്ഥായാ അനായത്താ അനുഗ്രഹസ്യ ചായത്താ അഭവത|
\p
\v 15 കിന്തു വയം വ്യവസ്ഥായാ അനായത്താ അനുഗ്രഹസ്യ ചായത്താ അഭവാമ, ഇതി കാരണാത് കിം പാപം കരിഷ്യാമഃ? തന്ന ഭവതു|
\p
\v 16 യതോ മൃതിജനകം പാപം പുണ്യജനകം നിദേശാചരണഞ്ചൈതയോർദ്വയോ ര്യസ്മിൻ ആജ്ഞാപാലനാർഥം ഭൃത്യാനിവ സ്വാൻ സമർപയഥ, തസ്യൈവ ഭൃത്യാ ഭവഥ, ഏതത് കിം യൂയം ന ജാനീഥ?
\p
\v 17 അപരഞ്ച പൂർവ്വം യൂയം പാപസ്യ ഭൃത്യാ ആസ്തേതി സത്യം കിന്തു യസ്യാം ശിക്ഷാരൂപായാം മൂഷായാം നിക്ഷിപ്താ അഭവത തസ്യാ ആകൃതിം മനോഭി ർലബ്ധവന്ത ഇതി കാരണാദ് ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദോ ഭവതു|
\p
\v 18 ഇത്ഥം യൂയം പാപസേവാതോ മുക്താഃ സന്തോ ധർമ്മസ്യ ഭൃത്യാ ജാതാഃ|
\p
\v 19 യുഷ്മാകം ശാരീരിക്യാ ദുർബ്ബലതായാ ഹേതോ ർമാനവവദ് അഹമ് ഏതദ് ബ്രവീമി; പുനഃ പുനരധർമ്മകരണാർഥം യദ്വത് പൂർവ്വം പാപാമേധ്യയോ ർഭൃത്യത്വേ നിജാങ്ഗാനി സമാർപയത തദ്വദ് ഇദാനീം സാധുകർമ്മകരണാർഥം ധർമ്മസ്യ ഭൃത്യത്വേ നിജാങ്ഗാനി സമർപയത|
\p
\v 20 യദാ യൂയം പാപസ്യ ഭൃത്യാ ആസ്ത തദാ ധർമ്മസ്യ നായത്താ ആസ്ത|
\p
\v 21 തർഹി യാനി കർമ്മാണി യൂയമ് ഇദാനീം ലജ്ജാജനകാനി ബുധ്യധ്വേ പൂർവ്വം തൈ ര്യുഷ്മാകം കോ ലാഭ ആസീത്? തേഷാം കർമ്മണാം ഫലം മരണമേവ|
\p
\v 22 കിന്തു സാമ്പ്രതം യൂയം പാപസേവാതോ മുക്താഃ സന്ത ഈശ്വരസ്യ ഭൃത്യാഽഭവത തസ്മാദ് യുഷ്മാകം പവിത്രത്വരൂപം ലഭ്യമ് അനന്തജീവനരൂപഞ്ച ഫലമ് ആസ്തേ|
\p
\v 23 യതഃ പാപസ്യ വേതനം മരണം കിന്ത്വസ്മാകം പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനാനന്തജീവനമ് ഈശ്വരദത്തം പാരിതോഷികമ് ആസ്തേ|
\c 7
\p
\v 1 ഹേ ഭ്രാതൃഗണ വ്യവസ്ഥാവിദഃ പ്രതി മമേദം നിവേദനം| വിധിഃ കേവലം യാവജ്ജീവം മാനവോപര്യ്യധിപതിത്വം കരോതീതി യൂയം കിം ന ജാനീഥ?
\p
\v 2 യാവത്കാലം പതി ർജീവതി താവത്കാലമ് ഊഢാ ഭാര്യ്യാ വ്യവസ്ഥയാ തസ്മിൻ ബദ്ധാ തിഷ്ഠതി കിന്തു യദി പതി ർമ്രിയതേ തർഹി സാ നാരീ പത്യു ർവ്യവസ്ഥാതോ മുച്യതേ|
\p
\v 3 ഏതത്കാരണാത് പത്യുർജീവനകാലേ നാരീ യദ്യന്യം പുരുഷം വിവഹതി തർഹി സാ വ്യഭിചാരിണീ ഭവതി കിന്തു യദി സ പതി ർമ്രിയതേ തർഹി സാ തസ്യാ വ്യവസ്ഥായാ മുക്താ സതീ പുരുഷാന്തരേണ വ്യൂഢാപി വ്യഭിചാരിണീ ന ഭവതി|
\p
\v 4 ഹേ മമ ഭ്രാതൃഗണ, ഈശ്വരനിമിത്തം യദസ്മാകം ഫലം ജായതേ തദർഥം ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാപിതേന പുരുഷേണ സഹ യുഷ്മാകം വിവാഹോ യദ് ഭവേത് തദർഥം ഖ്രീഷ്ടസ്യ ശരീരേണ യൂയം വ്യവസ്ഥാം പ്രതി മൃതവന്തഃ|
\p
\v 5 യതോഽസ്മാകം ശാരീരികാചരണസമയേ മരണനിമിത്തം ഫലമ് ഉത്പാദയിതും വ്യവസ്ഥയാ ദൂഷിതഃ പാപാഭിലാഷോഽസ്മാകമ് അങ്ഗേഷു ജീവൻ ആസീത്|
\p
\v 6 കിന്തു തദാ യസ്യാ വ്യവസ്ഥായാ വശേ ആസ്മഹി സാമ്പ്രതം താം പ്രതി മൃതത്വാദ് വയം തസ്യാ അധീനത്വാത് മുക്താ ഇതി ഹേതോരീശ്വരോഽസ്മാഭിഃ പുരാതനലിഖിതാനുസാരാത് ന സേവിതവ്യഃ കിന്തു നവീനസ്വഭാവേനൈവ സേവിതവ്യഃ
\p
\v 7 തർഹി വയം കിം ബ്രൂമഃ? വ്യവസ്ഥാ കിം പാപജനികാ ഭവതി? നേത്ഥം ഭവതു| വ്യവസ്ഥാമ് അവിദ്യമാനായാം പാപം കിമ് ഇത്യഹം നാവേദം; കിഞ്ച ലോഭം മാ കാർഷീരിതി ചേദ് വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ലിഖിതം നാഭവിഷ്യത് തർഹി ലോഭഃ കിമ്ഭൂതസ്തദഹം നാജ്ഞാസ്യം|
\p
\v 8 കിന്തു വ്യവസ്ഥയാ പാപം ഛിദ്രം പ്രാപ്യാസ്മാകമ് അന്തഃ സർവ്വവിധം കുത്സിതാഭിലാഷമ് അജനയത്; യതോ വ്യവസ്ഥായാമ് അവിദ്യമാനായാം പാപം മൃതം|
\p
\v 9 അപരം പൂർവ്വം വ്യവസ്ഥായാമ് അവിദ്യമാനായാമ് അഹമ് അജീവം തതഃ പരമ് ആജ്ഞായാമ് ഉപസ്ഥിതായാമ് പാപമ് അജീവത് തദാഹമ് അമ്രിയേ|
\p
\v 10 ഇത്ഥം സതി ജീവനനിമിത്താ യാജ്ഞാ സാ മമ മൃത്യുജനികാഭവത്|
\p
\v 11 യതഃ പാപം ഛിദ്രം പ്രാപ്യ വ്യവസ്ഥിതാദേശേന മാം വഞ്ചയിത്വാ തേന മാമ് അഹൻ|
\p
\v 12 അതഏവ വ്യവസ്ഥാ പവിത്രാ, ആദേശശ്ച പവിത്രോ ന്യായ്യോ ഹിതകാരീ ച ഭവതി|
\p
\v 13 തർഹി യത് സ്വയം ഹിതകൃത് തത് കിം മമ മൃത്യുജനകമ് അഭവത്? നേത്ഥം ഭവതു; കിന്തു പാപം യത് പാതകമിവ പ്രകാശതേ തഥാ നിദേശേന പാപം യദതീവ പാതകമിവ പ്രകാശതേ തദർഥം ഹിതോപായേന മമ മരണമ് അജനയത്|
\p
\v 14 വ്യവസ്ഥാത്മബോധികേതി വയം ജാനീമഃ കിന്ത്വഹം ശാരീരതാചാരീ പാപസ്യ ക്രീതകിങ്കരോ വിദ്യേ|
\p
\v 15 യതോ യത് കർമ്മ കരോമി തത് മമ മനോഽഭിമതം നഹി; അപരം യൻ മമ മനോഽഭിമതം തന്ന കരോമി കിന്തു യദ് ഋതീയേ തത് കരോമി|
\p
\v 16 തഥാത്വേ യൻ മമാനഭിമതം തദ് യദി കരോമി തർഹി വ്യവസ്ഥാ സൂത്തമേതി സ്വീകരോമി|
\p
\v 17 അതഏവ സമ്പ്രതി തത് കർമ്മ മയാ ക്രിയത ഇതി നഹി കിന്തു മമ ശരീരസ്ഥേന പാപേനൈവ ക്രിയതേ|
\p
\v 18 യതോ മയി, അർഥതോ മമ ശരീരേ, കിമപ്യുത്തമം ന വസതി, ഏതദ് അഹം ജാനാമി; മമേച്ഛുകതായാം തിഷ്ഠന്ത്യാമപ്യഹമ് ഉത്തമകർമ്മസാധനേ സമർഥോ ന ഭവാമി|
\p
\v 19 യതോ യാമുത്തമാം ക്രിയാം കർത്തുമഹം വാഞ്ഛാമി താം ന കരോമി കിന്തു യത് കുത്സിതം കർമ്മ കർത്തുമ് അനിച്ഛുകോഽസ്മി തദേവ കരോമി|
\p
\v 20 അതഏവ യദ്യത് കർമ്മ കർത്തും മമേച്ഛാ ന ഭവതി തദ് യദി കരോമി തർഹി തത് മയാ ന ക്രിയതേ, മമാന്തർവർത്തിനാ പാപേനൈവ ക്രിയതേ|
\p
\v 21 ഭദ്രം കർത്തുമ് ഇച്ഛുകം മാം യോ ഽഭദ്രം കർത്തും പ്രവർത്തയതി താദൃശം സ്വഭാവമേകം മയി പശ്യാമി|
\p
\v 22 അഹമ് ആന്തരികപുരുഷേണേശ്വരവ്യവസ്ഥായാം സന്തുഷ്ട ആസേ;
\p
\v 23 കിന്തു തദ്വിപരീതം യുധ്യന്തം തദന്യമേകം സ്വഭാവം മദീയാങ്ഗസ്ഥിതം പ്രപശ്യാമി, സ മദീയാങ്ഗസ്ഥിതപാപസ്വഭാവസ്യായത്തം മാം കർത്തും ചേഷ്ടതേ|
\p
\v 24 ഹാ ഹാ യോഽഹം ദുർഭാഗ്യോ മനുജസ്തം മാമ് ഏതസ്മാൻ മൃതാച്ഛരീരാത് കോ നിസ്താരയിഷ്യതി?
\p
\v 25 അസ്മാകം പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന നിസ്താരയിതാരമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമി| അതഏവ ശരീരേണ പാപവ്യവസ്ഥായാ മനസാ തു ഈശ്വരവ്യവസ്ഥായാഃ സേവനം കരോമി|
\c 8
\p
\v 1 യേ ജനാഃ ഖ്രീഷ്ടം യീശുമ് ആശ്രിത്യ ശാരീരികം നാചരന്ത ആത്മികമാചരന്തി തേഽധുനാ ദണ്ഡാർഹാ ന ഭവന്തി|
\p
\v 2 ജീവനദായകസ്യാത്മനോ വ്യവസ്ഥാ ഖ്രീഷ്ടയീശുനാ പാപമരണയോ ർവ്യവസ്ഥാതോ മാമമോചയത്|
\p
\v 3 യസ്മാച്ഛാരീരസ്യ ദുർബ്ബലത്വാദ് വ്യവസ്ഥയാ യത് കർമ്മാസാധ്യമ് ഈശ്വരോ നിജപുത്രം പാപിശരീരരൂപം പാപനാശകബലിരൂപഞ്ച പ്രേഷ്യ തസ്യ ശരീരേ പാപസ്യ ദണ്ഡം കുർവ്വൻ തത്കർമ്മ സാധിതവാൻ|
\p
\v 4 തതഃ ശാരീരികം നാചരിത്വാസ്മാഭിരാത്മികമ് ആചരദ്ഭിർവ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ നിർദ്ദിഷ്ടാനി പുണ്യകർമ്മാണി സർവ്വാണി സാധ്യന്തേ|
\p
\v 5 യേ ശാരീരികാചാരിണസ്തേ ശാരീരികാൻ വിഷയാൻ ഭാവയന്തി യേ ചാത്മികാചാരിണസ്തേ ആത്മനോ വിഷയാൻ ഭാവയന്തി|
\p
\v 6 ശാരീരികഭാവസ്യ ഫലം മൃത്യുഃ കിഞ്ചാത്മികഭാവസ്യ ഫലേ ജീവനം ശാന്തിശ്ച|
\p
\v 7 യതഃ ശാരീരികഭാവ ഈശ്വരസ്യ വിരുദ്ധഃ ശത്രുതാഭാവ ഏവ സ ഈശ്വരസ്യ വ്യവസ്ഥായാ അധീനോ ന ഭവതി ഭവിതുഞ്ച ന ശക്നോതി|
\p
\v 8 ഏതസ്മാത് ശാരീരികാചാരിഷു തോഷ്ടുമ് ഈശ്വരേണ ന ശക്യം|
\p
\v 9 കിന്ത്വീശ്വരസ്യാത്മാ യദി യുഷ്മാകം മധ്യേ വസതി തർഹി യൂയം ശാരീരികാചാരിണോ ന സന്ത ആത്മികാചാരിണോ ഭവഥഃ| യസ്മിൻ തു ഖ്രീഷ്ടസ്യാത്മാ ന വിദ്യതേ സ തത്സമ്ഭവോ നഹി|
\p
\v 10 യദി ഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മാൻ അധിതിഷ്ഠതി തർഹി പാപമ് ഉദ്ദിശ്യ ശരീരം മൃതം കിന്തു പുണ്യമുദ്ദിശ്യാത്മാ ജീവതി|
\p
\v 11 മൃതഗണാദ് യീശു ര്യേനോത്ഥാപിതസ്തസ്യാത്മാ യദി യുഷ്മന്മധ്യേ വസതി തർഹി മൃതഗണാത് ഖ്രീഷ്ടസ്യ സ ഉത്ഥാപയിതാ യുഷ്മന്മധ്യവാസിനാ സ്വകീയാത്മനാ യുഷ്മാകം മൃതദേഹാനപി പുന ർജീവയിഷ്യതി|
\p
\v 12 ഹേ ഭ്രാതൃഗണ ശരീരസ്യ വയമധമർണാ ന ഭവാമോഽതഃ ശാരീരികാചാരോഽസ്മാഭി ർന കർത്തവ്യഃ|
\p
\v 13 യദി യൂയം ശരീരികാചാരിണോ ഭവേത തർഹി യുഷ്മാഭി ർമർത്തവ്യമേവ കിന്ത്വാത്മനാ യദി ശരീരകർമ്മാണി ഘാതയേത തർഹി ജീവിഷ്യഥ|
\p
\v 14 യതോ യാവന്തോ ലോകാ ഈശ്വരസ്യാത്മനാകൃഷ്യന്തേ തേ സർവ്വ ഈശ്വരസ്യ സന്താനാ ഭവന്തി|
\p
\v 15 യൂയം പുനരപി ഭയജനകം ദാസ്യഭാവം ന പ്രാപ്താഃ കിന്തു യേന ഭാവേനേശ്വരം പിതഃ പിതരിതി പ്രോച്യ സമ്ബോധയഥ താദൃശം ദത്തകപുത്രത്വഭാവമ് പ്രാപ്നുത|
\p
\v 16 അപരഞ്ച വയമ് ഈശ്വരസ്യ സന്താനാ ഏതസ്മിൻ പവിത്ര ആത്മാ സ്വയമ് അസ്മാകമ് ആത്മാഭിഃ സാർദ്ധം പ്രമാണം ദദാതി|
\p
\v 17 അതഏവ വയം യദി സന്താനാസ്തർഹ്യധികാരിണഃ, അർഥാദ് ഈശ്വരസ്യ സ്വത്ത്വാധികാരിണഃ ഖ്രീഷ്ടേന സഹാധികാരിണശ്ച ഭവാമഃ; അപരം തേന സാർദ്ധം യദി ദുഃഖഭാഗിനോ ഭവാമസ്തർഹി തസ്യ വിഭവസ്യാപി ഭാഗിനോ ഭവിഷ്യാമഃ|
\p
\v 18 കിന്ത്വസ്മാസു യോ ഭാവീവിഭവഃ പ്രകാശിഷ്യതേ തസ്യ സമീപേ വർത്തമാനകാലീനം ദുഃഖമഹം തൃണായ മന്യേ|
\p
\v 19 യതഃ പ്രാണിഗണ ഈശ്വരസ്യ സന്താനാനാം വിഭവപ്രാപ്തിമ് ആകാങ്ക്ഷൻ നിതാന്തമ് അപേക്ഷതേ|
\p
\v 20 അപരഞ്ച പ്രാണിഗണഃ സ്വൈരമ് അലീകതായാ വശീകൃതോ നാഭവത്
\p
\v 21 കിന്തു പ്രാണിഗണോഽപി നശ്വരതാധീനത്വാത് മുക്തഃ സൻ ഈശ്വരസ്യ സന്താനാനാം പരമമുക്തിം പ്രാപ്സ്യതീത്യഭിപ്രായേണ വശീകർത്രാ വശീചക്രേ|
\p
\v 22 അപരഞ്ച പ്രസൂയമാനാവദ് വ്യഥിതഃ സൻ ഇദാനീം യാവത് കൃത്സ്നഃ പ്രാണിഗണ ആർത്തസ്വരം കരോതീതി വയം ജാനീമഃ|
\p
\v 23 കേവലഃ സ ഇതി നഹി കിന്തു പ്രഥമജാതഫലസ്വരൂപമ് ആത്മാനം പ്രാപ്താ വയമപി ദത്തകപുത്രത്വപദപ്രാപ്തിമ് അർഥാത് ശരീരസ്യ മുക്തിം പ്രതീക്ഷമാണാസ്തദ്വദ് അന്തരാർത്തരാവം കുർമ്മഃ|
\p
\v 24 വയം പ്രത്യാശയാ ത്രാണമ് അലഭാമഹി കിന്തു പ്രത്യക്ഷവസ്തുനോ യാ പ്രത്യാശാ സാ പ്രത്യാശാ നഹി, യതോ മനുഷ്യോ യത് സമീക്ഷതേ തസ്യ പ്രത്യാശാം കുതഃ കരിഷ്യതി?
\p
\v 25 യദ് അപ്രത്യക്ഷം തസ്യ പ്രത്യാശാം യദി വയം കുർവ്വീമഹി തർഹി ധൈര്യ്യമ് അവലമ്ബ്യ പ്രതീക്ഷാമഹേ|
\p
\v 26 തത ആത്മാപി സ്വയമ് അസ്മാകം ദുർബ്ബലതായാഃ സഹായത്വം കരോതി; യതഃ കിം പ്രാർഥിതവ്യം തദ് ബോദ്ധും വയം ന ശക്നുമഃ, കിന്ത്വസ്പഷ്ടൈരാർത്തരാവൈരാത്മാ സ്വയമ് അസ്മന്നിമിത്തം നിവേദയതി|
\p
\v 27 അപരമ് ഈശ്വരാഭിമതരൂപേണ പവിത്രലോകാനാം കൃതേ നിവേദയതി യ ആത്മാ തസ്യാഭിപ്രായോഽന്തര്യ്യാമിനാ ജ്ഞായതേ|
\p
\v 28 അപരമ് ഈശ്വരീയനിരൂപണാനുസാരേണാഹൂതാഃ സന്തോ യേ തസ്മിൻ പ്രീയന്തേ സർവ്വാണി മിലിത്വാ തേഷാം മങ്ഗലം സാധയന്തി, ഏതദ് വയം ജാനീമഃ|
\p
\v 29 യത ഈശ്വരോ ബഹുഭ്രാതൃണാം മധ്യേ സ്വപുത്രം ജ്യേഷ്ഠം കർത്തുമ് ഇച്ഛൻ യാൻ പൂർവ്വം ലക്ഷ്യീകൃതവാൻ താൻ തസ്യ പ്രതിമൂർത്യാഃ സാദൃശ്യപ്രാപ്ത്യർഥം ന്യയുംക്ത|
\p
\v 30 അപരഞ്ച തേന യേ നിയുക്താസ്ത ആഹൂതാ അപി യേ ച തേനാഹൂതാസ്തേ സപുണ്യീകൃതാഃ, യേ ച തേന സപുണ്യീകൃതാസ്തേ വിഭവയുക്താഃ|
\p
\v 31 ഇത്യത്ര വയം കിം ബ്രൂമഃ? ഈശ്വരോ യദ്യസ്മാകം സപക്ഷോ ഭവതി തർഹി കോ വിപക്ഷോഽസ്മാകം?
\p
\v 32 ആത്മപുത്രം ന രക്ഷിത്വാ യോഽസ്മാകം സർവ്വേഷാം കൃതേ തം പ്രദത്തവാൻ സ കിം തേന സഹാസ്മഭ്യമ് അന്യാനി സർവ്വാണി ന ദാസ്യതി?
\p
\v 33 ഈശ്വരസ്യാഭിരുചിതേഷു കേന ദോഷ ആരോപയിഷ്യതേ? യ ഈശ്വരസ്താൻ പുണ്യവത ഇവ ഗണയതി കിം തേന?
\p
\v 34 അപരം തേഭ്യോ ദണ്ഡദാനാജ്ഞാ വാ കേന കരിഷ്യതേ? യോഽസ്മന്നിമിത്തം പ്രാണാൻ ത്യക്തവാൻ കേവലം തന്ന കിന്തു മൃതഗണമധ്യാദ് ഉത്ഥിതവാൻ, അപി ചേശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ പാർശ്വേ തിഷ്ഠൻ അദ്യാപ്യസ്മാകം നിമിത്തം പ്രാർഥത ഏവമ്ഭൂതോ യഃ ഖ്രീഷ്ടഃ കിം തേന?
\p
\v 35 അസ്മാഭിഃ സഹ ഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേമവിച്ഛേദം ജനയിതും കഃ ശക്നോതി? ക്ലേശോ വ്യസനം വാ താഡനാ വാ ദുർഭിക്ഷം വാ വസ്ത്രഹീനത്വം വാ പ്രാണസംശയോ വാ ഖങ്ഗോ വാ കിമേതാനി ശക്നുവന്തി?
\p
\v 36 കിന്തു ലിഖിതമ് ആസ്തേ, യഥാ, വയം തവ നിമിത്തം സ്മോ മൃത്യുവക്ത്രേഽഖിലം ദിനം| ബലിർദേയോ യഥാ മേഷോ വയം ഗണ്യാമഹേ തഥാ|
\p
\v 37 അപരം യോഽസ്മാസു പ്രീയതേ തേനൈതാസു വിപത്സു വയം സമ്യഗ് വിജയാമഹേ|
\p
\v 38 യതോഽസ്മാകം പ്രഭുനാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനേശ്വരസ്യ യത് പ്രേമ തസ്മാദ് അസ്മാകം വിച്ഛേദം ജനയിതും മൃത്യു ർജീവനം വാ ദിവ്യദൂതാ വാ ബലവന്തോ മുഖ്യദൂതാ വാ വർത്തമാനോ വാ ഭവിഷ്യൻ കാലോ വാ ഉച്ചപദം വാ നീചപദം വാപരം കിമപി സൃഷ്ടവസ്തു
\p
\v 39 വൈതേഷാം കേനാപി ന ശക്യമിത്യസ്മിൻ ദൃഢവിശ്വാസോ മമാസ്തേ|
\c 9
\p
\v 1 അഹം കാഞ്ചിദ് കൽപിതാം കഥാം ന കഥയാമി, ഖ്രീഷ്ടസ്യ സാക്ഷാത് സത്യമേവ ബ്രവീമി പവിത്രസ്യാത്മനഃ സാക്ഷാൻ മദീയം മന ഏതത് സാക്ഷ്യം ദദാതി|
\p
\v 2 മമാന്തരതിശയദുഃഖം നിരന്തരം ഖേദശ്ച
\p
\v 3 തസ്മാദ് അഹം സ്വജാതീയഭ്രാതൃണാം നിമിത്താത് സ്വയം ഖ്രീഷ്ടാച്ഛാപാക്രാന്തോ ഭവിതുമ് ഐച്ഛമ്|
\p
\v 4 യതസ്ത ഇസ്രായേലസ്യ വംശാ അപി ച ദത്തകപുത്രത്വം തേജോ നിയമോ വ്യവസ്ഥാദാനം മന്ദിരേ ഭജനം പ്രതിജ്ഞാഃ പിതൃപുരുഷഗണശ്ചൈതേഷു സർവ്വേഷു തേഷാമ് അധികാരോഽസ്തി|
\p
\v 5 തത് കേവലം നഹി കിന്തു സർവ്വാധ്യക്ഷഃ സർവ്വദാ സച്ചിദാനന്ദ ഈശ്വരോ യഃ ഖ്രീഷ്ടഃ സോഽപി ശാരീരികസമ്ബന്ധേന തേഷാം വംശസമ്ഭവഃ|
\p
\v 6 ഈശ്വരസ്യ വാക്യം വിഫലം ജാതമ് ഇതി നഹി യത്കാരണാദ് ഇസ്രായേലോ വംശേ യേ ജാതാസ്തേ സർവ്വേ വസ്തുത ഇസ്രായേലീയാ ന ഭവന്തി|
\p
\v 7 അപരമ് ഇബ്രാഹീമോ വംശേ ജാതാ അപി സർവ്വേ തസ്യൈവ സന്താനാ ന ഭവന്തി കിന്തു ഇസ്ഹാകോ നാമ്നാ തവ വംശോ വിഖ്യാതോ ഭവിഷ്യതി|
\p
\v 8 അർഥാത് ശാരീരികസംസർഗാത് ജാതാഃ സന്താനാ യാവന്തസ്താവന്ത ഏവേശ്വരസ്യ സന്താനാ ന ഭവന്തി കിന്തു പ്രതിശ്രവണാദ് യേ ജായന്തേ തഏവേശ്വരവംശോ ഗണ്യതേ|
\p
\v 9 യതസ്തത്പ്രതിശ്രുതേ ർവാക്യമേതത്, ഏതാദൃശേ സമയേ ഽഹം പുനരാഗമിഷ്യാമി തത്പൂർവ്വം സാരായാഃ പുത്ര ഏകോ ജനിഷ്യതേ|
\p
\v 10 അപരമപി വദാമി സ്വമനോഽഭിലാഷത ഈശ്വരേണ യന്നിരൂപിതം തത് കർമ്മതോ നഹി കിന്ത്വാഹ്വയിതു ർജാതമേതദ് യഥാ സിദ്ധ്യതി
\p
\v 11 തദർഥം രിബ്കാനാമികയാ യോഷിതാ ജനൈകസ്മാദ് അർഥാദ് അസ്മാകമ് ഇസ്ഹാകഃ പൂർവ്വപുരുഷാദ് ഗർഭേ ധൃതേ തസ്യാഃ സന്താനയോഃ പ്രസവാത് പൂർവ്വം കിഞ്ച തയോഃ ശുഭാശുഭകർമ്മണഃ കരണാത് പൂർവ്വം
\p
\v 12 താം പ്രതീദം വാക്യമ് ഉക്തം, ജ്യേഷ്ഠഃ കനിഷ്ഠം സേവിഷ്യതേ,
\p
\v 13 യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, തഥാപ്യേഷാവി ന പ്രീത്വാ യാകൂബി പ്രീതവാൻ അഹം|
\p
\v 14 തർഹി വയം കിം ബ്രൂമഃ? ഈശ്വരഃ കിമ് അന്യായകാരീ? തഥാ ന ഭവതു|
\p
\v 15 യതഃ സ സ്വയം മൂസാമ് അവദത്; അഹം യസ്മിൻ അനുഗ്രഹം ചികീർഷാമി തമേവാനുഗൃഹ്ലാമി, യഞ്ച ദയിതുമ് ഇച്ഛാമി തമേവ ദയേ|
\p
\v 16 അതഏവേച്ഛതാ യതമാനേന വാ മാനവേന തന്ന സാധ്യതേ ദയാകാരിണേശ്വരേണൈവ സാധ്യതേ|
\p
\v 17 ഫിരൗണി ശാസ്ത്രേ ലിഖതി, അഹം ത്വദ്ദ്വാരാ മത്പരാക്രമം ദർശയിതും സർവ്വപൃഥിവ്യാം നിജനാമ പ്രകാശയിതുഞ്ച ത്വാം സ്ഥാപിതവാൻ|
\p
\v 18 അതഃ സ യമ് അനുഗ്രഹീതുമ് ഇച്ഛതി തമേവാനുഗൃഹ്ലാതി, യഞ്ച നിഗ്രഹീതുമ് ഇച്ഛതി തം നിഗൃഹ്ലാതി|
\p
\v 19 യദി വദസി തർഹി സ ദോഷം കുതോ ഗൃഹ്ലാതി? തദീയേച്ഛായാഃ പ്രതിബന്ധകത്വം കർത്തം കസ്യ സാമർഥ്യം വിദ്യതേ?
\p
\v 20 ഹേ ഈശ്വരസ്യ പ്രതിപക്ഷ മർത്യ ത്വം കഃ? ഏതാദൃശം മാം കുതഃ സൃഷ്ടവാൻ? ഇതി കഥാം സൃഷ്ടവസ്തു സ്രഷ്ട്രേ കിം കഥയിഷ്യതി?
\p
\v 21 ഏകസ്മാൻ മൃത്പിണ്ഡാദ് ഉത്കൃഷ്ടാപകൃഷ്ടൗ ദ്വിവിധൗ കലശൗ കർത്തും കിം കുലാലസ്യ സാമർഥ്യം നാസ്തി?
\p
\v 22 ഈശ്വരഃ കോപം പ്രകാശയിതും നിജശക്തിം ജ്ഞാപയിതുഞ്ചേച്ഛൻ യദി വിനാശസ്യ യോഗ്യാനി ക്രോധഭാജനാനി പ്രതി ബഹുകാലം ദീർഘസഹിഷ്ണുതാമ് ആശ്രയതി;
\p
\v 23 അപരഞ്ച വിഭവപ്രാപ്ത്യർഥം പൂർവ്വം നിയുക്താന്യനുഗ്രഹപാത്രാണി പ്രതി നിജവിഭവസ്യ ബാഹുല്യം പ്രകാശയിതും കേവലയിഹൂദിനാം നഹി ഭിന്നദേശിനാമപി മധ്യാദ്
\p
\v 24 അസ്മാനിവ താന്യാഹ്വയതി തത്ര തവ കിം?
\p
\v 25 ഹോശേയഗ്രന്ഥേ യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, യോ ലോകോ മമ നാസീത് തം വദിഷ്യാമി മദീയകം| യാ ജാതി ർമേഽപ്രിയാ ചാസീത് താം വദിഷ്യാമ്യഹം പ്രിയാം|
\p
\v 26 യൂയം മദീയലോകാ ന യത്രേതി വാക്യമൗച്യത| അമരേശസ്യ സന്താനാ ഇതി ഖ്യാസ്യന്തി തത്ര തേ|
\p
\v 27 ഇസ്രായേലീയലോകേഷു യിശായിയോഽപി വാചമേതാം പ്രാചാരയത്, ഇസ്രായേലീയവംശാനാം യാ സംഖ്യാ സാ തു നിശ്ചിതം| സമുദ്രസികതാസംഖ്യാസമാനാ യദി ജായതേ| തഥാപി കേവലം ലോകൈരൽപൈസ്ത്രാണം വ്രജിഷ്യതേ|
\p
\v 28 യതോ ന്യായേന സ്വം കർമ്മ പരേശഃ സാധയിഷ്യതി| ദേശേ സഏവ സംക്ഷേപാന്നിജം കർമ്മ കരിഷ്യതി|
\p
\v 29 യിശായിയോഽപരമപി കഥയാമാസ, സൈന്യാധ്യക്ഷപരേശേന ചേത് കിഞ്ചിന്നോദശിഷ്യത| തദാ വയം സിദോമേവാഭവിഷ്യാമ വിനിശ്ചിതം| യദ്വാ വയമ് അമോരായാ അഗമിഷ്യാമ തുല്യതാം|
\p
\v 30 തർഹി വയം കിം വക്ഷ്യാമഃ? ഇതരദേശീയാ ലോകാ അപി പുണ്യാർഥമ് അയതമാനാ വിശ്വാസേന പുണ്യമ് അലഭന്ത;
\p
\v 31 കിന്ത്വിസ്രായേല്ലോകാ വ്യവസ്ഥാപാലനേന പുണ്യാർഥം യതമാനാസ്തൻ നാലഭന്ത|
\p
\v 32 തസ്യ കിം കാരണം? തേ വിശ്വാസേന നഹി കിന്തു വ്യവസ്ഥായാഃ ക്രിയയാ ചേഷ്ടിത്വാ തസ്മിൻ സ്ഖലനജനകേ പാഷാണേ പാദസ്ഖലനം പ്രാപ്താഃ|
\p
\v 33 ലിഖിതം യാദൃശമ് ആസ്തേ, പശ്യ പാദസ്ഖലാർഥം ഹി സീയോനി പ്രസ്തരന്തഥാ| ബാധാകാരഞ്ച പാഷാണം പരിസ്ഥാപിതവാനഹമ്| വിശ്വസിഷ്യതി യസ്തത്ര സ ജനോ ന ത്രപിഷ്യതേ|
\c 10
\p
\v 1 ഹേ ഭ്രാതര ഇസ്രായേലീയലോകാ യത് പരിത്രാണം പ്രാപ്നുവന്തി തദഹം മനസാഭിലഷൻ ഈശ്വരസ്യ സമീപേ പ്രാർഥയേ|
\p
\v 2 യത ഈശ്വരേ തേഷാം ചേഷ്ടാ വിദ്യത ഇത്യത്രാഹം സാക്ഷ്യസ്മി; കിന്തു തേഷാം സാ ചേഷ്ടാ സജ്ഞാനാ നഹി,
\p
\v 3 യതസ്ത ഈശ്വരദത്തം പുണ്യമ് അവിജ്ഞായ സ്വകൃതപുണ്യം സ്ഥാപയിതുമ് ചേഷ്ടമാനാ ഈശ്വരദത്തസ്യ പുണ്യസ്യ നിഘ്നത്വം ന സ്വീകുർവ്വന്തി|
\p
\v 4 ഖ്രീഷ്ട ഏകൈകവിശ്വാസിജനായ പുണ്യം ദാതും വ്യവസ്ഥായാഃ ഫലസ്വരൂപോ ഭവതി|
\p
\v 5 വ്യവസ്ഥാപാലനേന യത് പുണ്യം തത് മൂസാ വർണയാമാസ, യഥാ, യോ ജനസ്താം പാലയിഷ്യതി സ തദ്ദ്വാരാ ജീവിഷ്യതി|
\p
\v 6 കിന്തു പ്രത്യയേന യത് പുണ്യം തദ് ഏതാദൃശം വാക്യം വദതി, കഃ സ്വർഗമ് ആരുഹ്യ ഖ്രീഷ്ടമ് അവരോഹയിഷ്യതി?
\p
\v 7 കോ വാ പ്രേതലോകമ് അവരുഹ്യ ഖ്രീഷ്ടം മൃതഗണമധ്യാദ് ആനേഷ്യതീതി വാക് മനസി ത്വയാ ന ഗദിതവ്യാ|
\p
\v 8 തർഹി കിം ബ്രവീതി? തദ് വാക്യം തവ സമീപസ്ഥമ് അർഥാത് തവ വദനേ മനസി ചാസ്തേ, തച്ച വാക്യമ് അസ്മാഭിഃ പ്രചാര്യ്യമാണം വിശ്വാസസ്യ വാക്യമേവ|
\p
\v 9 വസ്തുതഃ പ്രഭും യീശും യദി വദനേന സ്വീകരോഷി, തഥേശ്വരസ്തം ശ്മശാനാദ് ഉദസ്ഥാപയദ് ഇതി യദ്യന്തഃകരണേന വിശ്വസിഷി തർഹി പരിത്രാണം ലപ്സ്യസേ|
\p
\v 10 യസ്മാത് പുണ്യപ്രാപ്ത്യർഥമ് അന്തഃകരണേന വിശ്വസിതവ്യം പരിത്രാണാർഥഞ്ച വദനേന സ്വീകർത്തവ്യം|
\p
\v 11 ശാസ്ത്രേ യാദൃശം ലിഖതി വിശ്വസിഷ്യതി യസ്തത്ര സ ജനോ ന ത്രപിഷ്യതേ|
\p
\v 12 ഇത്യത്ര യിഹൂദിനി തദന്യലോകേ ച കോപി വിശേഷോ നാസ്തി യസ്മാദ് യഃ സർവ്വേഷാമ് അദ്വിതീയഃ പ്രഭുഃ സ നിജയാചകാന സർവ്വാൻ പ്രതി വദാന്യോ ഭവതി|
\p
\v 13 യതഃ, യഃ കശ്ചിത് പരമേശസ്യ നാമ്നാ ഹി പ്രാർഥയിഷ്യതേ| സ ഏവ മനുജോ നൂനം പരിത്രാതോ ഭവിഷ്യതി|
\p
\v 14 യം യേ ജനാ ന പ്രത്യായൻ തേ തമുദ്ദിശ്യ കഥം പ്രാർഥയിഷ്യന്തേ? യേ വാ യസ്യാഖ്യാനം കദാപി ന ശ്രുതവന്തസ്തേ തം കഥം പ്രത്യേഷ്യന്തി? അപരം യദി പ്രചാരയിതാരോ ന തിഷ്ഠന്തി തദാ കഥം തേ ശ്രോഷ്യന്തി?
\p
\v 15 യദി വാ പ്രേരിതാ ന ഭവന്തി തദാ കഥം പ്രചാരയിഷ്യന്തി? യാദൃശം ലിഖിതമ് ആസ്തേ, യഥാ, മാങ്ഗലികം സുസംവാദം ദദത്യാനീയ യേ നരാഃ| പ്രചാരയന്തി ശാന്തേശ്ച സുസംവാദം ജനാസ്തു യേ| തേഷാം ചരണപദ്മാനി കീദൃക് ശോഭാന്വിതാനി ഹി|
\p
\v 16 കിന്തു തേ സർവ്വേ തം സുസംവാദം ന ഗൃഹീതവന്തഃ| യിശായിയോ യഥാ ലിഖിതവാൻ| അസ്മത്പ്രചാരിതേ വാക്യേ വിശ്വാസമകരോദ്ധി കഃ|
\p
\v 17 അതഏവ ശ്രവണാദ് വിശ്വാസ ഐശ്വരവാക്യപ്രചാരാത് ശ്രവണഞ്ച ഭവതി|
\p
\v 18 തർഹ്യഹം ബ്രവീമി തൈഃ കിം നാശ്രാവി? അവശ്യമ് അശ്രാവി, യസ്മാത് തേഷാം ശബ്ദോ മഹീം വ്യാപ്നോദ് വാക്യഞ്ച നിഖിലം ജഗത്|
\p
\v 19 അപരമപി വദാമി, ഇസ്രായേലീയലോകാഃ കിമ് ഏതാം കഥാം ന ബുധ്യന്തേ? പ്രഥമതോ മൂസാ ഇദം വാക്യം പ്രോവാച, അഹമുത്താപയിഷ്യേ താൻ അഗണ്യമാനവൈരപി| ക്ലേക്ഷ്യാമി ജാതിമ് ഏതാഞ്ച പ്രോന്മത്തഭിന്നജാതിഭിഃ|
\p
\v 20 അപരഞ്ച യിശായിയോഽതിശയാക്ഷോഭേണ കഥയാമാസ, യഥാ, അധി മാം യൈസ്തു നാചേഷ്ടി സമ്പ്രാപ്തസ്തൈ ർജനൈരഹം| അധി മാം യൈ ർന സമ്പൃഷ്ടം വിജ്ഞാതസ്തൈ ർജനൈരഹം||
\p
\v 21 കിന്ത്വിസ്രായേലീയലോകാൻ അധി കഥയാഞ്ചകാര, യൈരാജ്ഞാലങ്ഘിഭി ർലോകൈ ർവിരുദ്ധം വാക്യമുച്യതേ| താൻ പ്രത്യേവ ദിനം കൃത്സ്നം ഹസ്തൗ വിസ്താരയാമ്യഹം||
\c 11
\p
\v 1 ഈശ്വരേണ സ്വീകീയലോകാ അപസാരിതാ അഹം കിമ് ഈദൃശം വാക്യം ബ്രവീമി? തന്ന ഭവതു യതോഽഹമപി ബിന്യാമീനഗോത്രീയ ഇബ്രാഹീമവംശീയ ഇസ്രായേലീയലോകോഽസ്മി|
\p
\v 2 ഈശ്വരേണ പൂർവ്വം യേ പ്രദൃഷ്ടാസ്തേ സ്വകീയലോകാ അപസാരിതാ ഇതി നഹി| അപരമ് ഏലിയോപാഖ്യാനേ ശാസ്ത്രേ യല്ലിഖിതമ് ആസ്തേ തദ് യൂയം കിം ന ജാനീഥ?
\p
\v 3 ഹേ പരമേശ്വര ലോകാസ്ത്വദീയാഃ സർവ്വാ യജ്ഞവേദീരഭഞ്ജൻ തഥാ തവ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ സർവ്വാൻ അഘ്നൻ കേവല ഏകോഽഹമ് അവശിഷ്ട ആസേ തേ മമാപി പ്രാണാൻ നാശയിതും ചേഷ്ടനതേ, ഏതാം കഥാമ് ഇസ്രായേലീയലോകാനാം വിരുദ്ധമ് ഏലിയ ഈശ്വരായ നിവേദയാമാസ|
\p
\v 4 തതസ്തം പ്രതീശ്വരസ്യോത്തരം കിം ജാതം? ബാൽനാമ്നോ ദേവസ്യ സാക്ഷാത് യൈ ർജാനൂനി ന പാതിതാനി താദൃശാഃ സപ്ത സഹസ്രാണി ലോകാ അവശേഷിതാ മയാ|
\p
\v 5 തദ്വദ് ഏതസ്മിൻ വർത്തമാനകാലേഽപി അനുഗ്രഹേണാഭിരുചിതാസ്തേഷാമ് അവശിഷ്ടാഃ കതിപയാ ലോകാഃ സന്തി|
\p
\v 6 അതഏവ തദ് യദ്യനുഗ്രഹേണ ഭവതി തർഹി ക്രിയയാ ന ഭവതി നോ ചേദ് അനുഗ്രഹോഽനനുഗ്രഹ ഏവ, യദി വാ ക്രിയയാ ഭവതി തർഹ്യനുഗ്രഹേണ ന ഭവതി നോ ചേത് ക്രിയാ ക്രിയൈവ ന ഭവതി|
\p
\v 7 തർഹി കിം? ഇസ്രായേലീയലോകാ യദ് അമൃഗയന്ത തന്ന പ്രാപുഃ| കിന്ത്വഭിരുചിതലോകാസ്തത് പ്രാപുസ്തദന്യേ സർവ്വ അന്ധീഭൂതാഃ|
\p
\v 8 യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, ഘോരനിദ്രാലുതാഭാവം ദൃഷ്ടിഹീനേ ച ലോചനേ| കർണൗ ശ്രുതിവിഹീനൗ ച പ്രദദൗ തേഭ്യ ഈശ്വരഃ||
\p
\v 9 ഏതേസ്മിൻ ദായൂദപി ലിഖിതവാൻ യഥാ, അതോ ഭുക്ത്യാസനം തേഷാമ് ഉന്മാഥവദ് ഭവിഷ്യതി| വാ വംശയന്ത്രവദ് ബാധാ ദണ്ഡവദ് വാ ഭവിഷ്യതി||
\p
\v 10 ഭവിഷ്യന്തി തഥാന്ധാസ്തേ നേത്രൈഃ പശ്യന്തി നോ യഥാ| വേപഥുഃ കടിദേശസ്യ തേഷാം നിത്യം ഭവിഷ്യതി||
\p
\v 11 പതനാർഥം തേ സ്ഖലിതവന്ത ഇതി വാചം കിമഹം വദാമി? തന്ന ഭവതു കിന്തു താൻ ഉദ്യോഗിനഃ കർത്തും തേഷാം പതനാദ് ഇതരദേശീയലോകൈഃ പരിത്രാണം പ്രാപ്തം|
\p
\v 12 തേഷാം പതനം യദി ജഗതോ ലോകാനാം ലാഭജനകമ് അഭവത് തേഷാം ഹ്രാസോഽപി യദി ഭിന്നദേശിനാം ലാഭജനകോഽഭവത് തർഹി തേഷാം വൃദ്ധിഃ കതി ലാഭജനികാ ഭവിഷ്യതി?
\p
\v 13 അതോ ഹേ അന്യദേശിനോ യുഷ്മാൻ സമ്ബോധ്യ കഥയാമി നിജാനാം ജ്ഞാതിബന്ധൂനാം മനഃസൂദ്യോഗം ജനയൻ തേഷാം മധ്യേ കിയതാം ലോകാനാം യഥാ പരിത്രാണം സാധയാമി
\p
\v 14 തന്നിമിത്തമ് അന്യദേശിനാം നികടേ പ്രേരിതഃ സൻ അഹം സ്വപദസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയാമി|
\p
\v 15 തേഷാം നിഗ്രഹേണ യദീശ്വരേണ സഹ ജഗതോ ജനാനാം മേലനം ജാതം തർഹി തേഷാമ് അനുഗൃഹീതത്വം മൃതദേഹേ യഥാ ജീവനലാഭസ്തദ്വത് കിം ന ഭവിഷ്യതി?
\p
\v 16 അപരം പ്രഥമജാതം ഫലം യദി പവിത്രം ഭവതി തർഹി സർവ്വമേവ ഫലം പവിത്രം ഭവിഷ്യതി; തഥാ മൂലം യദി പവിത്രം ഭവതി തർഹി ശാഖാ അപി തഥൈവ ഭവിഷ്യന്തി|
\p
\v 17 കിയതീനാം ശാഖാനാം ഛേദനേ കൃതേ ത്വം വന്യജിതവൃക്ഷസ്യ ശാഖാ ഭൂത്വാ യദി തച്ഛാഖാനാം സ്ഥാനേ രോപിതാ സതി ജിതവൃക്ഷീയമൂലസ്യ രസം ഭുംക്ഷേ,
\p
\v 18 തർഹി താസാം ഭിന്നശാഖാനാം വിരുദ്ധം മാം ഗർവ്വീഃ; യദി ഗർവ്വസി തർഹി ത്വം മൂലം യന്ന ധാരയസി കിന്തു മൂലം ത്വാം ധാരയതീതി സംസ്മര|
\p
\v 19 അപരഞ്ച യദി വദസി മാം രോപയിതും താഃ ശാഖാ വിഭന്നാ അഭവൻ;
\p
\v 20 ഭദ്രമ്, അപ്രത്യയകാരണാത് തേ വിഭിന്നാ ജാതാസ്തഥാ വിശ്വാസകാരണാത് ത്വം രോപിതോ ജാതസ്തസ്മാദ് അഹങ്കാരമ് അകൃത്വാ സസാധ്വസോ ഭവ|
\p
\v 21 യത ഈശ്വരോ യദി സ്വാഭാവികീഃ ശാഖാ ന രക്ഷതി തർഹി സാവധാനോ ഭവ ചേത് ത്വാമപി ന സ്ഥാപയതി|
\p
\v 22 ഇത്യത്രേശ്വരസ്യ യാദൃശീ കൃപാ താദൃശം ഭയാനകത്വമപി ത്വയാ ദൃശ്യതാം; യേ പതിതാസ്താൻ പ്രതി തസ്യ ഭയാനകത്വം ദൃശ്യതാം, ത്വഞ്ച യദി തത്കൃപാശ്രിതസ്തിഷ്ഠസി തർഹി ത്വാം പ്രതി കൃപാ ദ്രക്ഷ്യതേ; നോ ചേത് ത്വമപി തദ്വത് ഛിന്നോ ഭവിഷ്യസി|
\p
\v 23 അപരഞ്ച തേ യദ്യപ്രത്യയേ ന തിഷ്ഠന്തി തർഹി പുനരപി രോപയിഷ്യന്തേ യസ്മാത് താൻ പുനരപി രോപയിതുമ് ഇശ്വരസ്യ ശക്തിരാസ്തേ|
\p
\v 24 വന്യജിതവൃക്ഷസ്യ ശാഖാ സൻ ത്വം യദി തതശ്ഛിന്നോ രീതിവ്യത്യയേനോത്തമജിതവൃക്ഷേ രോेेപിതോഽഭവസ്തർഹി തസ്യ വൃക്ഷസ്യ സ്വീയാ യാഃ ശാഖാസ്താഃ കിം പുനഃ സ്വവൃക്ഷേ സംലഗിതും ന ശക്നുവന്തി?
\p
\v 25 ഹേ ഭ്രാതരോ യുഷ്മാകമ് ആത്മാഭിമാനോ യന്ന ജായതേ തദർഥം മമേദൃശീ വാഞ്ഛാ ഭവതി യൂയം ഏതന്നിഗൂഢതത്ത്വമ് അജാനന്തോ യന്ന തിഷ്ഠഥ; വസ്തുതോ യാവത്കാലം സമ്പൂർണരൂപേണ ഭിന്നദേശിനാം സംഗ്രഹോ ന ഭവിഷ്യതി താവത്കാലമ് അംശത്വേന ഇസ്രായേലീയലോകാനാമ് അന്ധതാ സ്ഥാസ്യതി;
\p
\v 26 പശ്ചാത് തേ സർവ്വേ പരിത്രാസ്യന്തേ; ഏതാദൃശം ലിഖിതമപ്യാസ്തേ, ആഗമിഷ്യതി സീയോനാദ് ഏകോ യസ്ത്രാണദായകഃ| അധർമ്മം യാകുബോ വംശാത് സ തു ദൂരീകരിഷ്യതി|
\p
\v 27 തഥാ ദൂരീകരിഷ്യാമി തേഷാം പാപാന്യഹം യദാ| തദാ തൈരേവ സാർദ്ധം മേ നിയമോഽയം ഭവിഷ്യതി|
\p
\v 28 സുസംവാദാത് തേ യുഷ്മാകം വിപക്ഷാ അഭവൻ കിന്ത്വഭിരുചിതത്വാത് തേ പിതൃലോകാനാം കൃതേ പ്രിയപാത്രാണി ഭവന്തി|
\p
\v 29 യത ഈശ്വരസ്യ ദാനാദ് ആഹ്വാനാഞ്ച പശ്ചാത്താപോ ന ഭവതി|
\p
\v 30 അതഏവ പൂർവ്വമ് ഈശ്വരേഽവിശ്വാസിനഃ സന്തോഽപി യൂയം യദ്വത് സമ്പ്രതി തേഷാമ് അവിശ്വാസകാരണാദ് ഈശ്വരസ്യ കൃപാപാത്രാണി ജാതാസ്തദ്വദ്
\p
\v 31 ഇദാനീം തേഽവിശ്വാസിനഃ സന്തി കിന്തു യുഷ്മാഭി ർലബ്ധകൃപാകാരണാത് തൈരപി കൃപാ ലപ്സ്യതേ|
\p
\v 32 ഈശ്വരഃ സർവ്വാൻ പ്രതി കൃപാം പ്രകാശയിതും സർവ്വാൻ അവിശ്വാസിത്വേന ഗണയതി|
\p
\v 33 അഹോ ഈശ്വരസ്യ ജ്ഞാനബുദ്ധിരൂപയോ ർധനയോഃ കീദൃക് പ്രാചുര്യ്യം| തസ്യ രാജശാസനസ്യ തത്ത്വം കീദൃഗ് അപ്രാപ്യം| തസ്യ മാർഗാശ്ച കീദൃഗ് അനുപലക്ഷ്യാഃ|
\p
\v 34 പരമേശ്വരസ്യ സങ്കൽപം കോ ജ്ഞാതവാൻ? തസ്യ മന്ത്രീ വാ കോഽഭവത്?
\p
\v 35 കോ വാ തസ്യോപകാരീ ഭൃത്വാ തത്കൃതേ തേന പ്രത്യുപകർത്തവ്യഃ?
\p
\v 36 യതോ വസ്തുമാത്രമേവ തസ്മാത് തേന തസ്മൈ ചാഭവത് തദീയോ മഹിമാ സർവ്വദാ പ്രകാശിതോ ഭവതു| ഇതി|
\c 12
\p
\v 1 ഹേ ഭ്രാതര ഈശ്വരസ്യ കൃപയാഹം യുഷ്മാൻ വിനയേ യൂയം സ്വം സ്വം ശരീരം സജീവം പവിത്രം ഗ്രാഹ്യം ബലിമ് ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ സമുത്സൃജത, ഏഷാ സേവാ യുഷ്മാകം യോഗ്യാ|
\p
\v 2 അപരം യൂയം സാംസാരികാ ഇവ മാചരത, കിന്തു സ്വം സ്വം സ്വഭാവം പരാവർത്യ നൂതനാചാരിണോ ഭവത, തത ഈശ്വരസ്യ നിദേശഃ കീദൃഗ് ഉത്തമോ ഗ്രഹണീയഃ സമ്പൂർണശ്ചേതി യുഷ്മാഭിരനുഭാവിഷ്യതേ|
\p
\v 3 കശ്ചിദപി ജനോ യോഗ്യത്വാദധികം സ്വം ന മന്യതാം കിന്തു ഈശ്വരോ യസ്മൈ പ്രത്യയസ്യ യത്പരിമാണമ് അദദാത് സ തദനുസാരതോ യോഗ്യരൂപം സ്വം മനുതാമ്, ഈശ്വരാദ് അനുഗ്രഹം പ്രാപ്തഃ സൻ യുഷ്മാകമ് ഏകൈകം ജനമ് ഇത്യാജ്ഞാപയാമി|
\p
\v 4 യതോ യദ്വദസ്മാകമ് ഏകസ്മിൻ ശരീരേ ബഹൂന്യങ്ഗാനി സന്തി കിന്തു സർവ്വേഷാമങ്ഗാനാം കാര്യ്യം സമാനം നഹി;
\p
\v 5 തദ്വദസ്മാകം ബഹുത്വേഽപി സർവ്വേ വയം ഖ്രീഷ്ടേ ഏകശരീരാഃ പരസ്പരമ് അങ്ഗപ്രത്യങ്ഗത്വേന ഭവാമഃ|
\p
\v 6 അസ്മാദ് ഈശ്വരാനുഗ്രഹേണ വിശേഷം വിശേഷം ദാനമ് അസ്മാസു പ്രാപ്തേഷു സത്സു കോപി യദി ഭവിഷ്യദ്വാക്യം വദതി തർഹി പ്രത്യയസ്യ പരിമാണാനുസാരതഃ സ തദ് വദതു;
\p
\v 7 യദ്വാ യദി കശ്ചിത് സേവനകാരീ ഭവതി തർഹി സ തത്സേവനം കരോതു; അഥവാ യദി കശ്ചിദ് അധ്യാപയിതാ ഭവതി തർഹി സോഽധ്യാപയതു;
\p
\v 8 തഥാ യ ഉപദേഷ്ടാ ഭവതി സ ഉപദിശതു യശ്ച ദാതാ സ സരലതയാ ദദാതു യസ്ത്വധിപതിഃ സ യത്നേനാധിപതിത്വം കരോതു യശ്ച ദയാലുഃ സ ഹൃഷ്ടമനസാ ദയതാമ്|
\p
\v 9 അപരഞ്ച യുഷ്മാകം പ്രേമ കാപട്യവർജിതം ഭവതു യദ് അഭദ്രം തദ് ഋതീയധ്വം യച്ച ഭദ്രം തസ്മിൻ അനുരജ്യധ്വമ്|
\p
\v 10 അപരം ഭ്രാതൃത്വപ്രേമ്നാ പരസ്പരം പ്രീയധ്വം സമാദരാദ് ഏകോഽപരജനം ശ്രേഷ്ഠം ജാനീധ്വമ്|
\p
\v 11 തഥാ കാര്യ്യേ നിരാലസ്യാ മനസി ച സോദ്യോഗാഃ സന്തഃ പ്രഭും സേവധ്വമ്|
\p
\v 12 അപരം പ്രത്യാശായാമ് ആനന്ദിതാ ദുഃഖസമയേ ച ധൈര്യ്യയുക്താ ഭവത; പ്രാർഥനായാം സതതം പ്രവർത്തധ്വം|
\p
\v 13 പവിത്രാണാം ദീനതാം ദൂരീകുരുധ്വമ് അതിഥിസേവായാമ് അനുരജ്യധ്വമ്|
\p
\v 14 യേ ജനാ യുഷ്മാൻ താഡയന്തി താൻ ആശിഷം വദത ശാപമ് അദത്ത്വാ ദദ്ധ്വമാശിഷമ്|
\p
\v 15 യേ ജനാ ആനന്ദന്തി തൈഃ സാർദ്ധമ് ആനന്ദത യേ ച രുദന്തി തൈഃ സഹ രുദിത|
\p
\v 16 അപരഞ്ച യുഷ്മാകം മനസാം പരസ്പരമ് ഏകോഭാവോ ഭവതു; അപരമ് ഉച്ചപദമ് അനാകാങ്ക്ഷ്യ നീചലോകൈഃ സഹാപി മാർദവമ് ആചരത; സ്വാൻ ജ്ഞാനിനോ ന മന്യധ്വം|
\p
\v 17 പരസ്മാദ് അപകാരം പ്രാപ്യാപി പരം നാപകുരുത| സർവ്വേഷാം ദൃഷ്ടിതോ യത് കർമ്മോത്തമം തദേവ കുരുത|
\p
\v 18 യദി ഭവിതും ശക്യതേ തർഹി യഥാശക്തി സർവ്വലോകൈഃ സഹ നിർവ്വിരോധേന കാലം യാപയത|
\p
\v 19 ഹേ പ്രിയബന്ധവഃ, കസ്മൈചിദ് അപകാരസ്യ സമുചിതം ദണ്ഡം സ്വയം ന ദദ്ധ്വം, കിന്ത്വീശ്വരീയക്രോധായ സ്ഥാനം ദത്ത യതോ ലിഖിതമാസ്തേ പരമേശ്വരഃ കഥയതി, ദാനം ഫലസ്യ മത്കർമ്മ സൂചിതം പ്രദദാമ്യഹം|
\p
\v 20 ഇതികാരണാദ് രിപു ര്യദി ക്ഷുധാർത്തസ്തേ തർഹി തം ത്വം പ്രഭോജയ| തഥാ യദി തൃഷാർത്തഃ സ്യാത് തർഹി തം പരിപായയ| തേന ത്വം മസ്തകേ തസ്യ ജ്വലദഗ്നിം നിധാസ്യസി|
\p
\v 21 കുക്രിയയാ പരാജിതാ ന സന്ത ഉത്തമക്രിയയാ കുക്രിയാം പരാജയത|
\c 13
\p
\v 1 യുഷ്മാകമ് ഏകൈകജനഃ ശാസനപദസ്യ നിഘ്നോ ഭവതു യതോ യാനി ശാസനപദാനി സന്തി താനി സർവ്വാണീശ്വരേണ സ്ഥാപിതാനി; ഈശ്വരം വിനാ പദസ്ഥാപനം ന ഭവതി|
\p
\v 2 ഇതി ഹേതോഃ ശാസനപദസ്യ യത് പ്രാതികൂല്യം തദ് ഈശ്വരീയനിരൂപണസ്യ പ്രാതികൂല്യമേവ; അപരം യേ പ്രാതികൂല്യമ് ആചരന്തി തേ സ്വേഷാം സമുചിതം ദണ്ഡം സ്വയമേവ ഘടയന്തേ|
\p
\v 3 ശാസ്താ സദാചാരിണാം ഭയപ്രദോ നഹി ദുരാചാരിണാമേവ ഭയപ്രദോ ഭവതി; ത്വം കിം തസ്മാൻ നിർഭയോ ഭവിതുമ് ഇച്ഛസി? തർഹി സത്കർമ്മാചര, തസ്മാദ് യശോ ലപ്സ്യസേ,
\p
\v 4 യതസ്തവ സദാചരണായ സ ഈശ്വരസ്യ ഭൃത്യോഽസ്തി| കിന്തു യദി കുകർമ്മാചരസി തർഹി ത്വം ശങ്കസ്വ യതഃ സ നിരർഥകം ഖങ്ഗം ന ധാരയതി; കുകർമ്മാചാരിണം സമുചിതം ദണ്ഡയിതുമ് സ ഈശ്വരസ്യ ദണ്ഡദഭൃത്യ ഏവ|
\p
\v 5 അതഏവ കേവലദണ്ഡഭയാന്നഹി കിന്തു സദസദ്ബോധാദപി തസ്യ വശ്യേന ഭവിതവ്യം|
\p
\v 6 ഏതസ്മാദ് യുഷ്മാകം രാജകരദാനമപ്യുചിതം യസ്മാദ് യേ കരം ഗൃഹ്ലന്തി ത ഈശ്വരസ്യ കിങ്കരാ ഭൂത്വാ സതതമ് ഏതസ്മിൻ കർമ്മണി നിവിഷ്ടാസ്തിഷ്ഠന്തി|
\p
\v 7 അസ്മാത് കരഗ്രാഹിണേ കരം ദത്ത, തഥാ ശുൽകഗ്രാഹിണേ ശുൽകം ദത്ത, അപരം യസ്മാദ് ഭേതവ്യം തസ്മാദ് ബിഭീത, യശ്ച സമാദരണീയസ്തം സമാദ്രിയധ്വമ്; ഇത്ഥം യസ്യ യത് പ്രാപ്യം തത് തസ്മൈ ദത്ത|
\p
\v 8 യുഷ്മാകം പരസ്പരം പ്രേമ വിനാ ഽന്യത് കിമപി ദേയമ് ഋണം ന ഭവതു, യതോ യഃ പരസ്മിൻ പ്രേമ കരോതി തേന വ്യവസ്ഥാ സിധ്യതി|
\p
\v 9 വസ്തുതഃ പരദാരാൻ മാ ഗച്ഛ, നരഹത്യാം മാ കാർഷീഃ, ചൈര്യ്യം മാ കാർഷീഃ, മിഥ്യാസാക്ഷ്യം മാ ദേഹി, ലോഭം മാ കാർഷീഃ, ഏതാഃ സർവ്വാ ആജ്ഞാ ഏതാഭ്യോ ഭിന്നാ യാ കാചിദ് ആജ്ഞാസ്തി സാപി സ്വസമീപവാസിനി സ്വവത് പ്രേമ കുർവ്വിത്യനേന വചനേന വേദിതാ|
\p
\v 10 യതഃ പ്രേമ സമീപവാസിനോഽശുഭം ന ജനയതി തസ്മാത് പ്രേമ്നാ സർവ്വാ വ്യവസ്ഥാ പാല്യതേ|
\p
\v 11 പ്രത്യയീഭവനകാലേഽസ്മാകം പരിത്രാണസ്യ സാമീപ്യാദ് ഇദാനീം തസ്യ സാമീപ്യമ് അവ്യവഹിതം; അതഃ സമയം വിവിച്യാസ്മാഭിഃ സാമ്പ്രതമ് അവശ്യമേവ നിദ്രാതോ ജാഗർത്തവ്യം|
\p
\v 12 ബഹുതരാ യാമിനീ ഗതാ പ്രഭാതം സന്നിധിം പ്രാപ്തം തസ്മാത് താമസീയാഃ ക്രിയാഃ പരിത്യജ്യാസ്മാഭി ർവാസരീയാ സജ്ജാ പരിധാതവ്യാ|
\p
\v 13 അതോ ഹേതോ ർവയം ദിവാ വിഹിതം സദാചരണമ് ആചരിഷ്യാമഃ| രങ്ഗരസോ മത്തത്വം ലമ്പടത്വം കാമുകത്വം വിവാദ ഈർഷ്യാ ചൈതാനി പരിത്യക്ഷ്യാമഃ|
\p
\v 14 യൂയം പ്രഭുയീശുഖ്രീഷ്ടരൂപം പരിച്ഛദം പരിധദ്ധ്വം സുഖാഭിലാഷപൂരണായ ശാരീരികാചരണം മാചരത|
\c 14
\p
\v 1 യോ ജനോഽദൃഢവിശ്വാസസ്തം യുഷ്മാകം സങ്ഗിനം കുരുത കിന്തു സന്ദേഹവിചാരാർഥം നഹി|
\p
\v 2 യതോ നിഷിദ്ധം കിമപി ഖാദ്യദ്രവ്യം നാസ്തി, കസ്യചിജ്ജനസ്യ പ്രത്യയ ഏതാദൃശോ വിദ്യതേ കിന്ത്വദൃഢവിശ്വാസഃ കശ്ചിദപരോ ജനഃ കേവലം ശാകം ഭുങ്ക്തം|
\p
\v 3 തർഹി യോ ജനഃ സാധാരണം ദ്രവ്യം ഭുങ്ക്തേ സ വിശേഷദ്രവ്യഭോക്താരം നാവജാനീയാത് തഥാ വിശേഷദ്രവ്യഭോക്താപി സാധാരണദ്രവ്യഭോക്താരം ദോഷിണം ന കുര്യ്യാത്, യസ്മാദ് ഈശ്വരസ്തമ് അഗൃഹ്ലാത്|
\p
\v 4 ഹേ പരദാസസ്യ ദൂഷയിതസ്ത്വം കഃ? നിജപ്രഭോഃ സമീപേ തേന പദസ്ഥേന പദച്യുതേന വാ ഭവിതവ്യം സ ച പദസ്ഥ ഏവ ഭവിഷ്യതി യത ഈശ്വരസ്തം പദസ്ഥം കർത്തും ശക്നോതി|
\p
\v 5 അപരഞ്ച കശ്ചിജ്ജനോ ദിനാദ് ദിനം വിശേഷം മന്യതേ കശ്ചിത്തുु സർവ്വാണി ദിനാനി സമാനാനി മന്യതേ, ഏകൈകോ ജനഃ സ്വീയമനസി വിവിച്യ നിശ്ചിനോതു|
\p
\v 6 യോ ജനഃ കിഞ്ചന ദിനം വിശേഷം മന്യതേ സ പ്രഭുഭക്ത്യാ തൻ മന്യതേ, യശ്ച ജനഃ കിമപി ദിനം വിശേഷം ന മന്യതേ സോഽപി പ്രഭുഭക്ത്യാ തന്ന മന്യതേ; അപരഞ്ച യഃ സർവ്വാണി ഭക്ഷ്യദ്രവ്യാണി ഭുങ്ക്തേ സ പ്രഭുഭക്തയാ താനി ഭുങ്ക്തേ യതഃ സ ഈശ്വരം ധന്യം വക്തി, യശ്ച ന ഭുങ്ക്തേ സോഽപി പ്രഭുഭക്ത്യൈവ ന ഭുഞ്ജാന ഈശ്വരം ധന്യം ബ്രൂതേ|
\p
\v 7 അപരമ് അസ്മാകം കശ്ചിത് നിജനിമിത്തം പ്രാണാൻ ധാരയതി നിജനിമിത്തം മ്രിയതേ വാ തന്ന;
\p
\v 8 കിന്തു യദി വയം പ്രാണാൻ ധാരയാമസ്തർഹി പ്രഭുനിമിത്തം ധാരയാമഃ, യദി ച പ്രാണാൻ ത്യജാമസ്തർഹ്യപി പ്രഭുനിമിത്തം ത്യജാമഃ, അതഏവ ജീവനേ മരണേ വാ വയം പ്രഭോരേവാസ്മഹേ|
\p
\v 9 യതോ ജീവന്തോ മൃതാശ്ചേത്യുഭയേഷാം ലോകാനാം പ്രഭുത്വപ്രാപ്ത്യർഥം ഖ്രീഷ്ടോ മൃത ഉത്ഥിതഃ പുനർജീവിതശ്ച|
\p
\v 10 കിന്തു ത്വം നിജം ഭ്രാതരം കുതോ ദൂഷയസി? തഥാ ത്വം നിജം ഭ്രാതരം കുതസ്തുച്ഛം ജാനാസി? ഖ്രീഷ്ടസ്യ വിചാരസിംഹാസനസ്യ സമ്മുഖേ സർവ്വൈരസ്മാഭിരുപസ്ഥാതവ്യം;
\p
\v 11 യാദൃശം ലിഖിതമ് ആസ്തേ, പരേശഃ ശപഥം കുർവ്വൻ വാക്യമേതത് പുരാവദത്| സർവ്വോ ജനഃ സമീപേ മേ ജാനുപാതം കരിഷ്യതി| ജിഹ്വൈകൈകാ തഥേശസ്യ നിഘ്നത്വം സ്വീകരിഷ്യതി|
\p
\v 12 അതഏവ ഈശ്വരസമീപേഽസ്മാകമ് ഏകൈകജനേന നിജാ കഥാ കഥയിതവ്യാ|
\p
\v 13 ഇത്ഥം സതി വയമ് അദ്യാരഭ്യ പരസ്പരം ന ദൂഷയന്തഃ സ്വഭ്രാതു ർവിഘ്നോ വ്യാഘാതോ വാ യന്ന ജായേത താദൃശീമീഹാം കുർമ്മഹേ|
\p
\v 14 കിമപി വസ്തു സ്വഭാവതോ നാശുചി ഭവതീത്യഹം ജാനേ തഥാ പ്രഭുനാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനാപി നിശ്ചിതം ജാനേ, കിന്തു യോ ജനോ യദ് ദ്രവ്യമ് അപവിത്രം ജാനീതേ തസ്യ കൃതേ തദ് അപവിത്രമ് ആസ്തേ|
\p
\v 15 അതഏവ തവ ഭക്ഷ്യദ്രവ്യേണ തവ ഭ്രാതാ ശോകാന്വിതോ ഭവതി തർഹി ത്വം ഭ്രാതരം പ്രതി പ്രേമ്നാ നാചരസി| ഖ്രീഷ്ടോ യസ്യ കൃതേ സ്വപ്രാണാൻ വ്യയിതവാൻ ത്വം നിജേന ഭക്ഷ്യദ്രവ്യേണ തം ന നാശയ|
\p
\v 16 അപരം യുഷ്മാകമ് ഉത്തമം കർമ്മ നിന്ദിതം ന ഭവതു|
\p
\v 17 ഭക്ഷ്യം പേയഞ്ചേശ്വരരാജ്യസ്യ സാരോ നഹി, കിന്തു പുണ്യം ശാന്തിശ്ച പവിത്രേണാത്മനാ ജാത ആനന്ദശ്ച|
\p
\v 18 ഏതൈ ര്യോ ജനഃ ഖ്രീഷ്ടം സേവതേ, സ ഏവേശ്വരസ്യ തുഷ്ടികരോ മനുഷ്യൈശ്ച സുഖ്യാതഃ|
\p
\v 19 അതഏവ യേനാസ്മാകം സർവ്വേഷാം പരസ്പരമ് ഐക്യം നിഷ്ഠാ ച ജായതേ തദേവാസ്മാഭി ര്യതിതവ്യം|
\p
\v 20 ഭക്ഷ്യാർഥമ് ഈശ്വരസ്യ കർമ്മണോ ഹാനിം മാ ജനയത; സർവ്വം വസ്തു പവിത്രമിതി സത്യം തഥാപി യോ ജനോ യദ് ഭുക്ത്വാ വിഘ്നം ലഭതേ തദർഥം തദ് ഭദ്രം നഹി|
\p
\v 21 തവ മാംസഭക്ഷണസുരാപാനാദിഭിഃ ക്രിയാഭി ര്യദി തവ ഭ്രാതുഃ പാദസ്ഖലനം വിഘ്നോ വാ ചാഞ്ചല്യം വാ ജായതേ തർഹി തദ്ഭോജനപാനയോസ്ത്യാഗോ ഭദ്രഃ|
\p
\v 22 യദി തവ പ്രത്യയസ്തിഷ്ഠതി തർഹീശ്വരസ്യ ഗോചരേ സ്വാന്തരേ തം ഗോപയ; യോ ജനഃ സ്വമതേന സ്വം ദോഷിണം ന കരോതി സ ഏവ ധന്യഃ|
\p
\v 23 കിന്തു യഃ കശ്ചിത് സംശയ്യ ഭുങ്ക്തേഽർഥാത് ന പ്രതീത്യ ഭുങ്ക്തേ, സ ഏവാവശ്യം ദണ്ഡാർഹോ ഭവിഷ്യതി, യതോ യത് പ്രത്യയജം നഹി തദേവ പാപമയം ഭവതി|
\c 15
\p
\v 1 ബലവദ്ഭിരസ്മാഭി ർദുർബ്ബലാനാം ദൗർബ്ബല്യം സോഢവ്യം ന ച സ്വേഷാമ് ഇഷ്ടാചാര ആചരിതവ്യഃ|
\p
\v 2 അസ്മാകമ് ഏകൈകോ ജനഃ സ്വസമീപവാസിനോ ഹിതാർഥം നിഷ്ഠാർഥഞ്ച തസ്യൈവേഷ്ടാചാരമ് ആചരതു|
\p
\v 3 യതഃ ഖ്രീഷ്ടോഽപി നിജേഷ്ടാചാരം നാചരിതവാൻ, യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, ത്വന്നിന്ദകഗണസ്യൈവ നിന്ദാഭി ർനിന്ദിതോഽസ്മ്യഹം|
\p
\v 4 അപരഞ്ച വയം യത് സഹിഷ്ണുതാസാന്ത്വനയോ ർജനകേന ശാസ്ത്രേണ പ്രത്യാശാം ലഭേമഹി തന്നിമിത്തം പൂർവ്വകാലേ ലിഖിതാനി സർവ്വവചനാന്യസ്മാകമ് ഉപദേശാർഥമേവ ലിലിഖിരേ|
\p
\v 5 സഹിഷ്ണുതാസാന്ത്വനയോരാകരോ യ ഈശ്വരഃ സ ഏവം കരോതു യത് പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ട ഇവ യുഷ്മാകമ് ഏകജനോഽന്യജനേന സാർദ്ധം മനസ ഐക്യമ് ആചരേത്;
\p
\v 6 യൂയഞ്ച സർവ്വ ഏകചിത്താ ഭൂത്വാ മുഖൈകേനേവാസ്മത്പ്രഭുയീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പിതുരീശ്വരസ്യ ഗുണാൻ കീർത്തയേത|
\p
\v 7 അപരമ് ഈശ്വരസ്യ മഹിമ്നഃ പ്രകാശാർഥം ഖ്രീഷ്ടോ യഥാ യുഷ്മാൻ പ്രത്യഗൃഹ്ലാത് തഥാ യുഷ്മാകമപ്യേകോ ജനോഽന്യജനം പ്രതിഗൃഹ്ലാതു|
\p
\v 8 യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, അതോഽഹം സമ്മുഖേ തിഷ്ഠൻ ഭിന്നദേശനിവാസിനാം| സ്തുവംസ്ത്വാം പരിഗാസ്യാമി തവ നാമ്നി പരേശ്വര||
\p
\v 9 തസ്യ ദയാലുത്വാച്ച ഭിന്നജാതീയാ യദ് ഈശ്വരസ്യ ഗുണാൻ കീർത്തയേയുസ്തദർഥം യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടസ്ത്വക്ഛേദനിയമസ്യ നിഘ്നോഽഭവദ് ഇത്യഹം വദാമി| യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, അതോഽഹം സമ്മുഖേ തിഷ്ഠൻ ഭിന്നദേശനിവാസിനാം| സ്തുവംസ്ത്വാം പരിഗാസ്യാമി തവ നാമ്നി പരേശ്വര||
\p
\v 10 അപരമപി ലിഖിതമ് ആസ്തേ, ഹേ അന്യജാതയോ യൂയം സമം നന്ദത തജ്ജനൈഃ|
\p
\v 11 പുനശ്ച ലിഖിതമ് ആസ്തേ, ഹേ സർവ്വദേശിനോ യൂയം ധന്യം ബ്രൂത പരേശ്വരം| ഹേ തദീയനരാ യൂയം കുരുധ്വം തത്പ്രശംസനം||
\p
\v 12 അപര യീശായിയോഽപി ലിലേഖ, യീശയസ്യ തു യത് മൂലം തത് പ്രകാശിഷ്യതേ തദാ| സർവ്വജാതീയനൃണാഞ്ച ശാസകഃ സമുദേഷ്യതി| തത്രാന്യദേശിലോകൈശ്ച പ്രത്യാശാ പ്രകരിഷ്യതേ||
\p
\v 13 അതഏവ യൂയം പവിത്രസ്യാത്മനഃ പ്രഭാവാദ് യത് സമ്പൂർണാം പ്രത്യാശാം ലപ്സ്യധ്വേ തദർഥം തത്പ്രത്യാശാജനക ഈശ്വരഃ പ്രത്യയേന യുഷ്മാൻ ശാന്ത്യാനന്ദാഭ്യാം സമ്പൂർണാൻ കരോതു|
\p
\v 14 ഹേ ഭ്രാതരോ യൂയം സദ്ഭാവയുക്താഃ സർവ്വപ്രകാരേണ ജ്ഞാനേന ച സമ്പൂർണാഃ പരസ്പരോപദേശേ ച തത്പരാ ഇത്യഹം നിശ്ചിതം ജാനാമി,
\p
\v 15 തഥാപ്യഹം യത് പ്രഗൽഭതരോ ഭവൻ യുഷ്മാൻ പ്രബോധയാമി തസ്യൈകം കാരണമിദം|
\p
\v 16 ഭിന്നജാതീയാഃ പവിത്രേണാത്മനാ പാവിതനൈവേദ്യരൂപാ ഭൂത്വാ യദ് ഗ്രാഹ്യാ ഭവേയുസ്തന്നിമിത്തമഹമ് ഈശ്വരസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരയിതും ഭിന്നജാതീയാനാം മധ്യേ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സേവകത്വം ദാനം ഈശ്വരാത് ലബ്ധവാനസ്മി|
\p
\v 17 ഈശ്വരം പ്രതി യീശുഖ്രീഷ്ടേന മമ ശ്ലാഘാകരണസ്യ കാരണമ് ആസ്തേ|
\p
\v 18 ഭിന്നദേശിന ആജ്ഞാഗ്രാഹിണഃ കർത്തും ഖ്രീഷ്ടോ വാക്യേന ക്രിയയാ ച, ആശ്ചര്യ്യലക്ഷണൈശ്ചിത്രക്രിയാഭിഃ പവിത്രസ്യാത്മനഃ പ്രഭാവേന ച യാനി കർമ്മാണി മയാ സാധിതവാൻ,
\p
\v 19 കേവലം താന്യേവ വിനാന്യസ്യ കസ്യചിത് കർമ്മണോ വർണനാം കർത്തും പ്രഗൽഭോ ന ഭവാമി| തസ്മാത് ആ യിരൂശാലമ ഇല്ലൂരികം യാവത് സർവ്വത്ര ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദം പ്രാചാരയം|
\p
\v 20 അന്യേന നിചിതായാം ഭിത്താവഹം യന്ന നിചിനോമി തന്നിമിത്തം യത്ര യത്ര സ്ഥാനേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ കദാപി കേനാപി ന ജ്ഞാപിതം തത്ര തത്ര സുസംവാദം പ്രചാരയിതുമ് അഹം യതേ|
\p
\v 21 യാദൃശം ലിഖിതമ് ആസ്തേ, യൈ ർവാർത്താ തസ്യ ന പ്രാപ്താ ദർശനം തൈസ്തു ലപ്സ്യതേ| യൈശ്ച നൈവ ശ്രുതം കിഞ്ചിത് ബോദ്ധും ശക്ഷ്യന്തി തേ ജനാഃ||
\p
\v 22 തസ്മാദ് യുഷ്മത്സമീപഗമനാദ് അഹം മുഹുർമുഹു ർനിവാരിതോഽഭവം|
\p
\v 23 കിന്ത്വിദാനീമ് അത്ര പ്രദേശേഷു മയാ ന ഗതം സ്ഥാനം കിമപി നാവശിഷ്യതേ യുഷ്മത്സമീപം ഗന്തും ബഹുവത്സരാനാരഭ്യ മാമകീനാകാങ്ക്ഷാ ച വിദ്യത ഇതി ഹേതോഃ
\p
\v 24 സ്പാനിയാദേശഗമനകാലേഽഹം യുഷ്മന്മധ്യേന ഗച്ഛൻ യുഷ്മാൻ ആലോകിഷ്യേ, തതഃ പരം യുഷ്മത്സമ്ഭാഷണേന തൃപ്തിം പരിലഭ്യ തദ്ദേശഗമനാർഥം യുഷ്മാഭി ർവിസർജയിഷ്യേ, ഈദൃശീ മദീയാ പ്രത്യാശാ വിദ്യതേ|
\p
\v 25 കിന്തു സാമ്പ്രതം പവിത്രലോകാനാം സേവനായ യിരൂശാലമ്നഗരം വ്രജാമി|
\p
\v 26 യതോ യിരൂശാലമസ്ഥപവിത്രലോകാനാം മധ്യേ യേ ദരിദ്രാ അർഥവിശ്രാണനേന താനുപകർത്തും മാകിദനിയാദേശീയാ ആഖായാദേശീയാശ്ച ലോകാ ഐച്ഛൻ|
\p
\v 27 ഏഷാ തേഷാം സദിച്ഛാ യതസ്തേ തേഷാമ് ഋണിനഃ സന്തി യതോ ഹേതോ ർഭിന്നജാതീയാ യേഷാം പരമാർഥസ്യാംശിനോ ജാതാ ഐഹികവിഷയേ തേഷാമുപകാരസ്തൈഃ കർത്തവ്യഃ|
\p
\v 28 അതോ മയാ തത് കർമ്മ സാധയിത്വാ തസ്മിൻ ഫലേ തേഭ്യഃ സമർപിതേ യുഷ്മന്മധ്യേന സ്പാനിയാദേശോ ഗമിഷ്യതേ|
\p
\v 29 യുഷ്മത്സമീപേ മമാഗമനസമയേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദസ്യ പൂർണവരേണ സമ്ബലിതഃ സൻ അഹമ് ആഗമിഷ്യാമി ഇതി മയാ ജ്ഞായതേ|
\p
\v 30 ഹേ ഭ്രാതൃഗണ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ പവിത്രസ്യാത്മാനഃ പ്രേമ്നാ ച വിനയേഽഹം
\p
\v 31 യിഹൂദാദേശസ്ഥാനാമ് അവിശ്വാസിലോകാനാം കരേഭ്യോ യദഹം രക്ഷാം ലഭേയ മദീയൈതേന സേവനകർമ്മണാ ച യദ് യിരൂശാലമസ്ഥാഃ പവിത്രലോകാസ്തുഷ്യേയുഃ,
\p
\v 32 തദർഥം യൂയം മത്കൃത ഈശ്വരായ പ്രാർഥയമാണാ യതധ്വം തേനാഹമ് ഈശ്വരേച്ഛയാ സാനന്ദം യുഷ്മത്സമീപം ഗത്വാ യുഷ്മാഭിഃ സഹിതഃ പ്രാണാൻ ആപ്യായിതും പാരയിഷ്യാമി|
\p
\v 33 ശാന്തിദായക ഈശ്വരോ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സങ്ഗീ ഭൂയാത്| ഇതി|
\c 16
\p
\v 1 കിംക്രീയാനഗരീയധർമ്മസമാജസ്യ പരിചാരികാ യാ ഫൈബീനാമികാസ്മാകം ധർമ്മഭഗിനീ തസ്യാഃ കൃതേഽഹം യുഷ്മാൻ നിവേദയാമി,
\p
\v 2 യൂയം താം പ്രഭുമാശ്രിതാം വിജ്ഞായ തസ്യാ ആതിഥ്യം പവിത്രലോകാർഹം കുരുധ്വം, യുഷ്മത്തസ്തസ്യാ യ ഉപകാരോ ഭവിതും ശക്നോതി തം കുരുധ്വം, യസ്മാത് തയാ ബഹൂനാം മമ ചോപകാരഃ കൃതഃ|
\p
\v 3 അപരഞ്ച ഖ്രീഷ്ടസ്യ യീശോഃ കർമ്മണി മമ സഹകാരിണൗ മമ പ്രാണരക്ഷാർഥഞ്ച സ്വപ്രാണാൻ പണീകൃതവന്തൗ യൗ പ്രിഷ്കില്ലാക്കിലൗ തൗ മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
\p
\v 4 താഭ്യാമ് ഉപകാരാപ്തിഃ കേവലം മയാ സ്വീകർത്തവ്യേതി നഹി ഭിന്നദേശീയൈഃ സർവ്വധർമ്മസമാജൈരപി|
\p
\v 5 അപരഞ്ച തയോ ർഗൃഹേ സ്ഥിതാൻ ധർമ്മസമാജലോകാൻ മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം| തദ്വത് ആശിയാദേശേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ പക്ഷേ പ്രഥമജാതഫലസ്വരൂപോ യ ഇപേനിതനാമാ മമ പ്രിയബന്ധുസ്തമപി മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
\p
\v 6 അപരം ബഹുശ്രമേണാസ്മാൻ അസേവത യാ മരിയമ് താമപി നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
\p
\v 7 അപരഞ്ച പ്രേരിതേഷു ഖ്യാതകീർത്തീ മദഗ്രേ ഖ്രീഷ്ടാശ്രിതൗ മമ സ്വജാതീയൗ സഹബന്ദിനൗ ച യാവാന്ദ്രനീകയൂനിയൗ തൗ മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
\p
\v 8 തഥാ പ്രഭൗ മത്പ്രിയതമമ് ആമ്പ്ലിയമപി മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
\p
\v 9 അപരം ഖ്രീഷ്ടസേവായാം മമ സഹകാരിണമ് ഊർബ്ബാണം മമ പ്രിയതമം സ്താഖുഞ്ച മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
\p
\v 10 അപരം ഖ്രീഷ്ടേന പരീക്ഷിതമ് ആപില്ലിം മമ നമസ്കാരം വദത, ആരിഷ്ടബൂലസ്യ പരിജനാംശ്ച മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
\p
\v 11 അപരം മമ ജ്ഞാതിം ഹേരോദിയോനം മമ നമസ്കാരം വദത, തഥാ നാർകിസസ്യ പരിവാരാണാം മധ്യേ യേ പ്രഭുമാശ്രിതാസ്താൻ മമ നമസ്കാരം വദത|
\p
\v 12 അപരം പ്രഭോഃ സേവായാം പരിശ്രമകാരിണ്യൗ ത്രുഫേനാത്രുഫോഷേ മമ നമസ്കാരം വദത, തഥാ പ്രഭോഃ സേവായാമ് അത്യന്തം പരിശ്രമകാരിണീ യാ പ്രിയാ പർഷിസ്താം നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
\p
\v 13 അപരം പ്രഭോരഭിരുചിതം രൂഫം മമ ധർമ്മമാതാ യാ തസ്യ മാതാ താമപി നമസ്കാരം വദത|
\p
\v 14 അപരമ് അസുംകൃതം ഫ്ലിഗോനം ഹർമ്മം പാത്രബം ഹർമ്മിമ് ഏതേഷാം സങ്ഗിഭ്രാതൃഗണഞ്ച നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
\p
\v 15 അപരം ഫിലലഗോ യൂലിയാ നീരിയസ്തസ്യ ഭഗിന്യലുമ്പാ ചൈതാൻ ഏതൈഃ സാർദ്ധം യാവന്തഃ പവിത്രലോകാ ആസതേ താനപി നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
\p
\v 16 യൂയം പരസ്പരം പവിത്രചുമ്ബനേന നമസ്കുരുധ്വം| ഖ്രീഷ്ടസ്യ ധർമ്മസമാജഗണോ യുഷ്മാൻ നമസ്കുരുതേ|
\p
\v 17 ഹേ ഭ്രാതരോ യുഷ്മാൻ വിനയേഽഹം യുഷ്മാഭി ര്യാ ശിക്ഷാ ലബ്ധാ താമ് അതിക്രമ്യ യേ വിച്ഛേദാൻ വിഘ്നാംശ്ച കുർവ്വന്തി താൻ നിശ്ചിനുത തേഷാം സങ്ഗം വർജയത ച|
\p
\v 18 യതസ്താദൃശാ ലോകാ അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ദാസാ ഇതി നഹി കിന്തു സ്വോദരസ്യൈവ ദാസാഃ; അപരം പ്രണയവചനൈ ർമധുരവാക്യൈശ്ച സരലലോകാനാം മനാംസി മോഹയന്തി|
\p
\v 19 യുഷ്മാകമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിത്വം സർവ്വത്ര സർവ്വൈ ർജ്ഞാതം തതോഽഹം യുഷ്മാസു സാനന്ദോഽഭവം തഥാപി യൂയം യത് സത്ജ്ഞാനേന ജ്ഞാനിനഃ കുജ്ഞാനേे ചാതത്പരാ ഭവേതേതി മമാഭിലാഷഃ|
\p
\v 20 അധികന്തു ശാന്തിദായക ഈശ്വരഃ ശൈതാനമ് അവിലമ്ബം യുഷ്മാകം പദാനാമ് അധോ മർദ്ദിഷ്യതി| അസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മാസു പ്രസാദം ക്രിയാത്| ഇതി|
\p
\v 21 മമ സഹകാരീ തീമഥിയോ മമ ജ്ഞാതയോ ലൂകിയോ യാസോൻ സോസിപാത്രശ്ചേമേ യുഷ്മാൻ നമസ്കുർവ്വന്തേ|
\p
\v 22 അപരമ് ഏതത്പത്രലേഖകസ്തർത്തിയനാമാഹമപി പ്രഭോ ർനാമ്നാ യുഷ്മാൻ നമസ്കരോമി|
\p
\v 23 തഥാ കൃത്സ്നധർമ്മസമാജസ്യ മമ ചാതിഥ്യകാരീ ഗായോ യുഷ്മാൻ നമസ്കരോതി| അപരമ് ഏതന്നഗരസ്യ ധനരക്ഷക ഇരാസ്തഃ ക്കാർത്തനാമകശ്ചൈകോ ഭ്രാതാ താവപി യുഷ്മാൻ നമസ്കുരുതഃ|
\p
\v 24 അസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടാ യുഷ്മാസു സർവ്വേഷു പ്രസാദം ക്രിയാത്| ഇതി|
\p
\v 25 പൂർവ്വകാലികയുഗേഷു പ്രച്ഛന്നാ യാ മന്ത്രണാധുനാ പ്രകാശിതാ ഭൂത്വാ ഭവിഷ്യദ്വാദിലിഖിതഗ്രന്ഥഗണസ്യ പ്രമാണാദ് വിശ്വാസേന ഗ്രഹണാർഥം സദാതനസ്യേശ്വരസ്യാജ്ഞയാ സർവ്വദേശീയലോകാൻ ജ്ഞാപ്യതേ,
\p
\v 26 തസ്യാ മന്ത്രണായാ ജ്ഞാനം ലബ്ധ്വാ മയാ യഃ സുസംവാദോ യീശുഖ്രീഷ്ടമധി പ്രചാര്യ്യതേ, തദനുസാരാദ് യുഷ്മാൻ ധർമ്മേ സുസ്ഥിരാൻ കർത്തും സമർഥോ യോഽദ്വിതീയഃ
\p
\v 27 സർവ്വജ്ഞ ഈശ്വരസ്തസ്യ ധന്യവാദോ യീശുഖ്രീഷ്ടേന സന്തതം ഭൂയാത്| ഇതി|