\id MAT - Rakhine Bible Translation
\usfm 3.0
\ide UTF-8
\ide 65001 - Unicode (UTF-8)
\h မဿဲ
\toc1 မဿဲ ရီးသားပြုစုထားသော ခရစ်တော်၏ သတင်းကောင်း
\toc2 မဿဲ
\toc3 မ
\mt1 မဿဲ
\mt2 မဿဲ ရီးသားပြုစုထားသော ခရစ်တော်၏ သတင်းကောင်း
\imt နိဒါန်း
\im \bk မဿဲ ရီးသားပြုစုထားသော ခရစ်တော်၏ သတင်းကောင်းတရား\bk*သည် ယေသျှုခရစ်တော်၏ဘဝကို ဖော်ပြထားသော ဓမ္မသစ်ကျမ်း လေးအုပ်မှ တစ်အုပ်ဖြစ်ပါသည်။ ထိုစာအုပ် တစ်အုပ်စီကို “ကောင်းမြတ်သော သတင်းစကား” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည့် “သတင်းကောင်းတရား” ဟု ခေါ်၏။ ထိုစာအုပ်များကို မဿဲ၊ မာကု၊ လုကာနှင့် ယောဟန်ရို့က ရီးသားခ၏။ မဿဲ ရီးသားပြုစုသော ခရစ်တော်၏ သတင်းကောင်းတရားကို မည်သည့်အချိန်က ရီးသားခသည်ကို ပညာသျှင်ရို့က အတိအကျ မသိကြသော်လည်း ထိုစာအုပ်ကို ခရစ်တော်မွီးဖွားပြီးနောက် နှစ် ၆၀ ဝန်းကျင်အကြာက ရီးသားခသည်ဟု ခန့်မှန်းရပါသည်။ ဤစာအုပ်အား ရီးသားခသည့် နီရာကို မသိသော်လည်း ပါလက်စတိုင်း၌ လည်းကောင်း၊ ယေရုဆလင်မြို့၌ လည်းကောင်း ရီးသားခဟန်ဟိသည်ဟု ပညာသျှင်ရို့က ခန့်မှန်းကြပါသည်။
\ip ဤစာအုပ်ကို ရီးသားသူမှာ မဿဲဖြစ်၏။ ယေသျှုက သူ့ကို တပည့်တော်တစ်ယောက် ဖြစ်လာရန် မခေါ်ခင်က သူသည် အခွန်ကောက်ခံသူ တစ်ယောက်ဖြစ်၏။ သူသည် လေဝိ နာမည်နှင့်လည်း ထင်ရှားခလေ၏။ မဿဲသည် တပည့်တော်ဆယ့်နှစ်ပါးထဲက တစ်ပါးဖြစ်၏။ သူသည် ယုဒလူမျိုး စာဖတ်ပရိသတ်တိအတွက် ဤစာအုပ်ကို ရီးထားခလေ၏။ ဤစာအုပ်သည် ကျမ်းချက် ၆၀ ကျော်ဖြင့် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို ကိုးကားထားကြောင်း ယှင်းလင်းစွာ တွိ့မြင်နိုင်ပါသည်။ သူက ယေသျှုသည် ပရောဖက်တိ ဟောထားခသည့် ဘုရားသခင်ရွီးချယ်ထားသော ကယ်တင်သျှင် မေသျှိယ ဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြရန် ရည်ရွယ်၍ ဤသို့ ကိုးကားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ မဿဲက ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်အကြောင်းကိုလည်း များစွာ ရီသားထားပါသည်။ ယုဒလူမျိုးတိက မေသျှိယကို နိုင်ငံ၏သျှင်ဘုရင် ဖြစ်လာရန် မျှော်လင့်နိန်ခကြလေ၏။ မဿဲက ဝိညာဉ်ရေးရာနှင့်ဆိုင်သော နိင်ငံတော်ကို ဖော်ပြခြင်းဖြင့် ထိုယုံကြည်ချက်ကို လွှမ်းမိုးရန် အထူးအာရုံစိုက်ထား၏။
\ip မဿဲ ရီးသားပြုစုထားသော သတင်းကောင်းတရားသည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းကို အစပြုရန် လျှော်ကန်သင့်မြတ်သော စာအုပ်ကောင်း တစ်အုပ်ဖြစ်ပါသည်။ အကြောင်းမှာ ဤစာအုပ်၏ ကိုးကားချက်အားလုံးသည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို အခြီပြုထားသောကြောင့် ဖြစ်၏။ ဤစာအုပ်သည် ဓမ္မဟောင်းနှင့် ဓမ္မသစ်ကို ဆက်သွယ်ပီးထားသော စာအုပ်တစ်အုပ်ဖြစ်၏။ မဿဲသည် ဓမ္မဟောင်း၏ ပထမစာအုပ် ၅ အုပ်ဖြစ်သော မောသျှေ၏စာအုပ်များကို အတုယူ၍ ရီးသားခဟန်ဟိသည်ဟု ပညာသျှင်ရို့က ယူဆထားကြ၏။ ယေသျှု၏ တော်ပေါ်ဒေသနာ (\xt ၅—၇\xt*) ကို ဘုရားသခင်က မောသျှေအား ပီးသော ပညတ်တရား (တရားဟောရာကျမ်း ၁၉.၃—၂၃.၃၃) နှင့် နှိုင်းယှဉ်၍ ရီးထား၏။
\iot အကြောင်းအရာ အကျဉ်းချုပ်
\io1 ၁။ မဿဲသည် ယေသျှုခရစ်တော်၏ မွီးဖွားခြင်းအကြောင်းကို ပြောကာ သတင်းကောင်းတရားကို စတင်ထားပြီး အခန်း ၁ မှ ၄ ထိ သူ၏သာသနာကို အစပြု၍ ရီးသားထားခြင်း \ior (၁.၁—၄.၂၅)\ior*
\io1 ၂။ ထို့နောက် မဿဲက အခန်း ၅ မှ ၂၅ ထိ ယေသျှု၏သာသနာပြုခြင်းနှင့် သူ၏ ဩဝါဒများစွာကို ဖော်ပြထားခြင်း \ior (၅.၁—၂၅.၄၆)\ior*
\io1 ၃။ မဿဲသည် ယေသျှု အသီခံခြင်း၌ အထွဋ်အထိပ်ဖြစ်သော သာသနာပြုခြင်းနှင့် သီခြင်းမှထ မြောက်ခြင်းအကြောင်းကို နောက်ဆုံး၌ ဖော်ပြထားခြင်း \ior (၂၆.၁—၂၈.၂၀)\ior*
\ie
\c 1
\s ယေသျှုခရစ်၏ ဆွီစဉ်မျိုးဆက်များ
\r (လုကာ ၃.၂၃–၃၈)
\lh
\v 1 အာဗြဟံ၏အနွယ် ဒါဝိဒ်၏အမျိုးမှ ဆင်းသက်လာသော ယေသျှု ခရစ်တော်၏ ဆွီစဉ်မျိုးဆက်စာရင်းမှာ ဤသို့ဖြစ်၏။
\b
\li1
\v 2 အာဗြဟံသည် ဣဇာက်၏ အဖ ဖြစ်၏၊
\li1 ဣဇာက်သည် ယာကုပ်၏ အဖ၊
\li1 ယာကုပ်သည် ယုဒနှင့် သူ့ညီအစ်ကို မောင်နှမတစ်စု၏ အဖ၊
\li1
\v 3 ယုဒသည် မယားတမာနှင့် မွီးသောသား ဖာရက်နှင့် ဇာရရို့၏ အဖ၊
\li1 ဖာရက်သည် ဟေဇရုံ၏ အဖ၊
\li1 ဟေဇရုံသည် အာရံ၏ အဖ၊
\li1
\v 4 အာရံသည် အမိနဒပ်၏ အဖ၊
\li1 အမိနဒပ်သည် နာရှုန်၏ အဖ၊
\li1 နာရှုန်သည် စာလမုန်၏ အဖ၊
\li1
\v 5 စာလမုန်သည် မယားရာခပ်နှင့် မွီးသော ဗောဇ၏ အဖ၊
\li1 ဗောဇသည် မယားရုသနှင့် မွီးသော သြဗက်၏ အဖ၊
\li1 သြဗက်သည် ယေသျှဲ၏ အဖ၊
\li1
\v 6 ယေသျှဲသည် ဒါဝိဒ်မင်းကြီး၏ အဖ ဖြစ်၏။
\b
\li1 ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် မယားဥရိယနှင့် မွီးသော သျှောလမုန်၏ အဖ၊
\li1
\v 7 သျှောလမုန်သည် ရောဗောင်၏ အဖ၊
\li1 ရောဗောင်သည် အဘိယ၏ အဖ၊
\li1 အဘိယသည် အာသ၏ အဖ၊
\li1
\v 8 အာသသည် ယောသျှဖတ်၏ အဖ၊
\li1 ယောသျှဖတ်သည် ယဟောရံ၏ အဖ၊
\li1 ယဟောရံသည် ဩဇိ၏ အဖ၊
\li1
\v 9 ဩဇိသည် ယောသံ၏ အဖ၊
\li1 ယောသံသည် အာခတ်၏ အဖ၊
\li1 အာခတ်သည် ဟေဇကိ၏ အဖ၊
\li1
\v 10 ဟေဇကိသည် မနာသျှေ၏ အဖ၊ မနာသျှေသသည် အာမုန်၏အဖ၊
\li1 အာမုန်သည် ယောသျှိ၏ အဖ၊
\li1
\v 11 ဗာဗုလုန်ပြည်သို့ ဣသရေလအမျိုးသားတိအား ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်လားချိန်၌ ယောသျှိသည် ယေခေါနိနှင့် သူ၏ညီအစ်ကိုများ၏ အဖ ဖြစ်ကြ၏။
\b
\lh
\v 12 ဗာဗုလုန်ပြည်မှ ဣသရေလလူမျိုးတိ ပြန်လာပြီးနောက်၊
\li1 ယေခေါနိသည် သျှာလသေလ၏ အဖ ဖြစ်၏။
\li1 သျှာလသေလသည် ဇေရုဗဗေလ၏ အဖ၊
\li1
\v 13 ဇေရုဗဗေလသည် အာဗျုဒ်၏ အဖ၊
\li1 အာဗျုဒ်သည် ဧလျှာကိမ်၏ အဖ၊
\li1 ဧလျှာကိမ်သည် အာဇော်၏ အဖ၊
\li1
\v 14 အာဇော်သည် ဇာဒုတ်၏ အဖ၊
\li1 ဇာဒုတ်သည် အာခိမ်၏ အဖ၊
\li1 အာခိမ်သည် ဧလုဒ်၏ အဖ၊
\li1
\v 15 ဧလုဒ်သည် ဧလာဇာ၏ အဖ၊
\li1 ဧလာဇာသည် မဿန်၏ အဖ၊
\li1 မဿန်သည် ယာကုပ်၏ အဖ
\li1
\v 16 ယာကုပ်သည် မာရိ၏ လင်ယောက်ျား ယောသပ်၏ အဖ၊ မာရိသည် ခရစ်တော်\f + \fr ၁.၁၆ \fr*\fk ခရစ်တော်၊ \fk*\ft ရှင်ဘုရင်အရာအတွက် ဘုရားသခင်က ရွီးချယ်ထားသော ကယ်တင်သျှင် ဟူ၍ အဓိပ္ပာယ်ရသည်။\ft*\f*ဟု ခေါ်သော ယေသျှုကို မွီးသော အမိ ဖြစ်၏။
\b
\lf
\v 17 ဤကား အာဗြဟံမှ ဒါဝိဒ်အထိ ဆွီစဉ်မျိုးဆက် တစ်ဆယ့်လေးဆက်၊ ဒါဝိဒ်မှ ဗာဗုလုန်ပြည်သို့ ဣသရေလလူမျိုးတိကို အကျဉ်းသားအဖြစ် ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်ခံရသည့် အချိန်ထိ တစ်ဆယ့်လေးဆက်၊ ဗာဗုလုန်ပြည်မှ ထွက်လားသော အချိန်မှ ခရစ်တော်မွီးဖွားသည့် အချိန်ထိ ဆွီစဉ်မျိုးဆက် တစ်ဆယ့်လေးဆက် ဖြစ်၏။
\s ယေသျှုခရစ်တော် ဖွားမြင်တော်မူခြင်း
\r (လုကာ ၂.၁–၇)
\p
\v 18 \x - \xo ၁.၁၈ \xo*\xt လု ၁.၂၇\xt*\x*ယေသျှု ခရစ်တော်၏ ဖွားမြင်တော်မူခြင်းမှာ ဤသို့ဖြစ်၏။ ယောသပ်နှင့် စိ့စပ်ပြီးနောက် ပေါင်းသင်းနီထိုင်ခြင်း မပြုခင် မယ်တော်မာရိသည် သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ပဋိသန္ဓေ စွဲနိန်၏။ 
\v 19 ယောသပ်သည် ဖြောင့်မတ်သောသူ ဖြစ်သည်နှင့်အညီ မာရိကို လူပုံအလည်၌ အသရေမပျက်စီလို၍ လူသိသျှင်ကြား စိ့စပ်ထားသည်ကို တိတ်တဆိတ် ဖျက်သိမ်းရန် ကြံစည်နိန်၏။ 
\v 20 ထိုသို့ ကြံစည်နိန်စဉ်တွင် အိပ်မက်ထဲ၌ သခင်ဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးသည် ပေါ်လာ၍ “ဒါဝိဒ်အမျိုး ယောသပ်၊ မာရိကို မယားအဖြစ် ပေါင်းသင်းနီထိုင်ဖို့ရန် မကြောက်ကေ့။ သူမ၏ကိုယ်ဝန်သည် သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ဖြစ်၏။ 
\v 21 \x - \xo ၁.၂၁ \xo*\xt လု ၁.၃၁\xt*\x*သူမသည် သားယောက်ျားကို ဖွားမြင်လိမ့်မည် — သူ၏လူတိကို အပြစ်မှ ကယ်တင်မည့်သူဖြစ်သောကြောင့် — သူ့ကို ယေသျှုဟူ၍ အမည်မှည့်ရလိမ့်မည်” ဟု ကောင်းကင်တမန်က ပြောလေ၏။
\p
\v 22 အကြောင်းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည် ပရောဖက်အားဖြင့် မိန့်မှာထားသော ဗျာဒိတ်တော်အားလုံး ပြည့်စုံရန် ဖြစ်လေ၏။ 
\v 23 ဗျာဒိတ်တော်သည်ကား “အပျိုစင်တစ်ယောက်သည် ပဋိသန္ဓေတည်၍ သားယောက်ျားကို ဖွားမြင်လိမ့်မည်၊ ထိုသားကို ဧမာနွေလဟူ၍ အမည်မှည့်ရလိမ့်မည်” ဟု လာသတည်း (ဧမာနွေလ၏အဓိပ္ပာယ်ကား “ငါရို့နှင့်အတူဟိသော ဘုရားသခင်” ဖြစ်၏)။
\p
\v 24 ယောသပ်သည် အိပ်ပျော်ရာမှ နိုးလာပြီးလျှင် သခင်ဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန် မှာထားသည့်အတိုင်း မာရိကို လက်ထပ်ထိမ်းမြားလေ၏။ 
\v 25 \x - \xo ၁.၂၅ \xo*\xt လု ၂.၂၁\xt*\x*သို့ရာတွင် သားကို ဖွားမြင်ပြီးသည့်တိုင်အောင် ယောသပ်သည် မာရိနှင့် ယှက်တင်ခြင်းကို မပြုဘဲ နိန်လေ၏။ ထို့နောက် ယောသပ်သည် ထိုသားကို ယေသျှု ဟူ၍ နာမည်မှည့်လေ၏။
\c 2
\s အရှိ့အရပ်က အာဂန္တုများ
\p
\v 1 ဟေရုဒ်မင်းကြီး နန်းစံကာလ၊ ယုဒပြည် ဗက်လင်မြို့၌ ယေသျှုကို ဖွားမြင်ခလေ၏။ ဖွားမြင်တော်မူပြီးနောက် အရှိ့အရပ်မှ နက္ခတ်ပညာဟိတချို့သည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ရောက်လာကြပြီးလျှင် 
\v 2 “ဖွားမြင်တော်မူသော ယုဒလူမျိုးတိ၏ သျှင်ဘုရင်သည် ဇာနီရာမှာဟိလဲ။ ငါရို့သည် အရှိ့အရပ်၌ သူ၏မွီးနက္ခတ်နှင့်ဆိုင်သော ကြယ်ကို မြင်ရ၍ သူ့ကို ဖူးမြော်ရန် လာကြသည်” ဟု ပြောကြ၏။
\p
\v 3 ဤအကြောင်းကို ဟေရုဒ်မင်းကြားသော် မင်းကြီးနှင့်အတူ ယေရုဆလင်မြို့၌ ဟိသော အပေါင်းအဖော်များသည် အလွန်စိတ်နှလုံးမငြိမ်မသက် ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 4 ဟေရုဒ်မင်းသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးတိနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာတိအားလုံးကို ခေါ်၍ “ခရစ်တော်\f + \fr ၂.၄ \fr*\ft တချို့ လက်ရီးမူကျမ်းများ၌ \ft*\fqa မေသျှိယ၊ \fqa*\ft ဟု ပါဟိ၏။\ft*\f*ကို ဇာအရပ်မှာ ဖွားမြင်လိမ့်မည်နည်း” ဟု မိန်း၏။
\p
\v 5 “ယုဒပြည် ဗက်လင်မြို့၌ ဖြစ်ပါ၏၊ အကြောင်းမူကား၊ ပရောဖက် ရီးထားခသည်မှာ၊
\q1
\v 6 “ ‘အို၊ ယုဒပြည် ဗက်လင်မြို့၊
\q2 သင်သည် ယုဒပြည်၏မြို့များထဲမှာ သိမ်ငယ်သောမြို့ တစ်မြို့ မဟုတ်။
\q2 ငါ၏ဣသရေလလူမျိုးတိကို လမ်းပြမည့် ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်သည် သင်၏အထဲမှ ပေါ်ထွန်းလာလိမ့်မည် ဟူ၍ ဖြစ်သည်’ ” ဟု သူရို့က ဖြေကြ၏။
\p
\v 7 ထိုစကားကို ကြားသည်နှင့် ဟေရုဒ်မင်းကြီးသည် အရှိ့အရပ်က နက္ခတ်ပညာဟိများကို တိတ်တိတ်ချေ ခေါ်ပြီးလျှင် ကြယ်ပေါ်ချိန် အတိအကျကို မိန်းလေ၏။ 
\v 8 “သင်ရို့သည် လား၍ သူငယ်ကို စိ့စိ့စပ်စပ် ရှာကတ်၊ ငါလည်း သူ့ကို လား၍ ဖူးမြော်ချင်သည်ဖြစ်၍ တွိ့လျှင် ငါ့ကို ပြောကြလော့” ဟု ပြောကာ မင်းကြီးက နက္ခတ်ပညာဟိရို့ကို ဗက်လင်မြို့သို့ ရွှတ်လိုက်၏။
\p
\v 9 ထိုသူရို့သည် မင်းကြီးစကားကို နာခံပြီးနောက် ထွက်လာကြ၏၊ အရှိ့အရပ်၌ သူရို့ မြင်ခသည့် ကြယ်သည် သူရို့၏ရှိ့က လားလေ၏၊ သူငယ်ဟိရာအရပ်၏ အထက်တည့်တည့်သို့ ရောက်သောအခါ ထိုကြယ်သည် တန့်နိန်၏။ 
\v 10 သူရို့သည် ထိုကြယ်ကို မြင်ကြသောအခါ အလွန် ဝမ်းမြောက်ကြ၏။ 
\v 11 ကြယ်ပညာဟိရို့သည် အိမ်ထဲသို့ ဝင်ကြသောအခါ မိခင်မာရိနှင့်အတူ သူငယ်ကို တွိ့ကြသဖြင့် သူငယ်ကို ပျပ်ဝပ်လျက် ကိုးကွယ်ကြ၏။ သူရို့ယူလာသော လောဗန်၊ မုရန်၊ ရွှီ စသော လက်ဆောင်များကို ထုတ်၍ သူငယ်ကို ပူဇော်ကြ၏။
\p
\v 12 ဘုရားသခင်က ဟေရုဒ်မင်းကြီးထံပါးသို့ ပြန်၍ မလားကြရန် အိပ်မက်ထဲ၌ နက္ခတ်ပညာဟိရို့ကို ပြောထားပြီးဖြစ်သောကြောင့် သူရို့သည် မိမိတိုင်းပြည်သို့ အခြားသောလမ်းဖြင့် ပြန်လားကြ၏။
\s အဲဂုတ္တုပြည်သို့ ထွက်ဗြီးခြင်း
\p
\v 13 နက္ခတ်ဗေဒပညာဟိရို့ ထွက်လားပြီးနောက် သခင်ဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးက ယောသပ်အား “ဟေရုဒ်မင်းကြီးသည် ဤသူငယ်ကို သတ်ခြင်းငှာ လိုက်ရှာနိန်၏။ ယေဇူးနန့် ထလော့၊ သူငယ်နှင့် သူ၏အမိကို ခေါ်၍ အဲဂုတ္တုပြည်သို့ ထွက်ဗြီးလားလီ၊ သင့်ကို ငါ တစ်ခုခု မပြောမချင်း အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်မလာကတ်ကေ့” ဟု အိပ်မက်ပီး၏။
\p
\v 14 ထို့ကြောင့် ယောသပ်သည် ချက်ချင်း ထ၍ သူငယ်နှင့် အမိကို ခေါ်၍ ညတွင်းချင်း အဲဂုတ္တုပြည်သို့ ထွက်ဗြီးကြလေ၏။ 
\v 15 ဟေရုဒ် အနိစ္စရောက်သည့်တိုင်အောင် အဲဂုတ္တုပြည်၌ နီထိုင်ကြလေ၏။ ဤကား “ငါ့သားသျှေကို အဲဂုတ္တုပြည်မှ ငါ ကိုယ်တိုင် ခေါ်ထုတ်လာမည်” ဟူသော ထာဝရဘုရားက ပရောဖက်အားဖြင့် ဟောထားခသောစကားသည် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်လေ၏။
\s သူငယ်တိကို သတ်ဖြတ်ခြင်း
\p
\v 16 ဟေရုဒ်သည် နက္ခတ်ပညာဟိရို့က မိမိအား လှည့်ဖျားလားခသည်ကို သိသောအခါ အလွန်ဒေါသဖြစ်လေ၏။ သို့ဖြစ်၍ သူသည် နက္ခတ်ပညာဟိရို့ပါးမှာ မိန်းမြန်းလေ့လာထားသော အချိန်ကာလအရ ဗက်လင်မြို့နှင့် အနီးတဝိုက်၌ ဟိကြသော အသက်နှစ်နှစ်နှင့် နှစ်နှစ်အောက် ယောက်ျားသူငယ်တိအားလုံးကို သတ်ရန် အမိန့်ထုတ်လေ၏။
\p
\v 17 ထိုအခါ ပရောဖက် ယေရမိအားဖြင့် ဟောထားခစကားသည် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်လေ၏။ သူ၏စကားမှာ၊
\q1
\v 18 “ရာမအရပ်၌
\q2 ကြီးစွာသော ငိုကျွီးမြည်တမ်းသံကို ကြားရ၍၊
\q1 ရာခေလမှာ မိမိ၏သူငယ်တိအတွက် ငိုနိန်ရ၏၊
\q2 သို့ဖြစ်၍ ဖြေမဆည်နိုင် ဖြစ်ရလေ၏၊
\q2 အကြောင်းမူကား၊ သူငယ်တိအားလုံး သီကျလား၍ ဖြစ်၏” ဟူ၍ ဖြစ်လေ၏။
\s အဲဂုတ္တုပြည်မှ ပြန်လာခြင်း
\p
\v 19 ဟေရုဒ် အနိစ္စရောက်ပြီးနောက် အဲဂုတ္တုပြည်တွင် ယောသပ်၏အိပ်မက်ထဲ၌ သခင်ဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါး ပေါ်လာ၍ 
\v 20 “ယောသပ်၊ ထလော့၊ သူငယ်နှင့် သူ၏အမိကို ခေါ်ပြီးလျှင်၊ ဣသရေလပြည်သို့ ပြန်လားကတ်လီ၊ သူငယ်၏အသက်ကို သတ်ဖို့လူတိ သီကျလားပြီးယာ” ဟု ပြောလေ၏။ 
\v 21 ထိုအခါ ယောသပ်သည် သားအမိနှစ်ယောက်ကို ခေါ်၍ ဣသရေလပြည်သို့ ပြန်လာလေ၏။
\p
\v 22 ထိုအချိန်၌ ဟေရုဒ်၏သား အာခေလသည် ယုဒပြည်၏ဘုရင်အဖြစ် ခမည်းတော်နန်းရာကို ဆက်ခံနိန်သည်ကို ကြားသဖြင့် ယောသပ်သည် ယင်းပြည်သို့ ပြန်လားဖို့ရန် ကြောက်နိန်၏။ အိပ်မက်ထဲ၌ ဗျာဒိတ်တော်ကို မြင်ပြီးခါမှသာ၊ ဂါလိလဲနယ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်ကာ 
\v 23 \x - \xo ၂.၂၃ \xo*\xt မာ ၁.၂၄; လု ၂.၃၉; ယော ၁.၄၅\xt*\x*နာဇရက်ဟုခေါ်သော မြို့တစ်မြို့တွင် နီထိုင်လေ၏။ ထို့ကြောင့် “ကိုယ်တော်အား နာဇရက်မြို့သားဟု ခေါ်ဝေါ်ကြလိမ့်မည်” ဟူသော ပရောဖက်တိအားဖြင့် ဟောထားခသောစကားသည် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်လေ၏။
\c 3
\s ဗတ္တိဇံယောဟန် တရားဟောကြားခြင်း
\r (မာကု ၁.၁–၈; လုကာ ၃.၁–၁၈; ယောဟန် ၁.၁၉–၂၈)
\p
\v 1 ထိုအချိန်၌ ဗတ္တိဇံယောဟန်သည် ယုဒပြည်၏ တောကန္တာရတွင် တရားတော်ကို စတင်ဟောပြောလျက်ဟိ၏။ 
\v 2 \x - \xo ၃.၂ \xo*\xt မ ၄.၁၇; မာ ၁.၁၅\xt*\x*သူဟောပြောသည်မှာ “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော် တည်လုနီးပြီ ဖြစ်သောကြောင့် သင်ရို့သည် အပြစ်မှ နောင်တရကြပါ” ဟူ၍ ဖြစ်၏။ 
\v 3 ပရောဖက်ဟေသျှာယက
\q1 “တောကန္တာရထဲ၌ အော်ဟစ်နိန်သော သူ၏အသံမှာ၊
\q2 ‘ထာဝရဘုရား အတွက် လမ်းကို ပျင်ဆင်ကြလော့၊
\q2 ကိုယ်တော်အတွက် လမ်းကို ဖြောင့်စီကြလော့’” ဟူ၍ ဟောပြောခသည်မှာ ထိုယောဟန်ကို ဆိုလိုသတည်း။
\p
\v 4 ယောဟန်သည် ကုလားအုတ်အမွှီးနှင့် ရက်လုပ်ထားသော ဝတ်ရုံကိုဝတ်၍ ခါး၌ သားရီခါးပတ်ကို ပတ်ပြီးလျှင် ကျိုင်းကောင်နှင့် တောပျားရည်ကို စားသောက်လျက်နိန်၏။ 
\v 5 ယော်ဒန်မြစ်ဝှမ်းဒေသအားလုံးမှစ၍ ယေရုဆလင်မြို့အပါအဝင် ယုဒပြည်တဝှမ်းလုံးမှ လူအပေါင်းရို့သည် ယောဟန်ပါးသို့ ရောက်လာကြ၏။ 
\v 6 သူရို့သည် မိမိ အပြစ်တိကို ဝန်ခံကြပြီးနောက် ယောဟန်သည်လည်း သူရို့အား ယော်ဒန်မြစ်၌ ဗတ္တိဇံကို ပီး၏။
\p
\v 7 \x - \xo ၃.၇ \xo*\xt မ ၁၂.၃၄; ၂၃.၃၃\xt*\x* ဖာရိယှဲရို့နှင့် ဇဒ္ဒုကဲရို့သည် ဗတ္တိဇံခံရန် လာကြသည်ကို ယောဟန် မြင်လျှင် “မြွီဆိုးအမျိုးတိ၊ သင်ရို့သည် ရောက်လတ္တံ့သော ဘုရားသခင်၏ အပြစ်စီရင်ခြင်းမှ လွတ်လိမ့်မည်ဟု ဇာသူက ပြောသနည်း။ 
\v 8 သင်ရို့သည် နောင်တရကြောင်းကို သင်ရို့အကျင့်နှင့် သက်သီ ပြကြလော့။ 
\v 9 \x - \xo ၃.၉ \xo*\xt ယော ၈.၃၃\xt*\x*သင်ရို့သည် အာဗြဟံအမျိုးဖြစ်၍ အပြစ်စီရင်ခြင်းမှ လွတ်လိမ့်မည်ဟု မထင်ကတ်ကေ့။ ငါဆိုသည်ကား ဘုရားသခင်သည် ဤကျောက်တုံးတိကို ပင်လျှင် အာဗြဟံ အမျိုးဖြစ်အောင် ဖန်ဆင်းနိုင်၏။ 
\v 10 \x - \xo ၃.၁၀ \xo*\xt မ ၇.၁၉\xt*\x*ကောင်းသောအသီးကို မသီးသောအပင်ဟိသမျှကို ခွတ်ပြီးလျှင် မီးထဲသို့ ချလိုက်ခြင်းငှာ ပေါက်ဆိန်ကို အပင်ခြီရင်း၌ အဆင်သင့် ထားလျက်ဟိ၏။ 
\v 11 သင်ရို့ နောင်တရကြောင်းကို ပြသည့်အနိန်ဖြင့် ငါသည် သင်ရို့အား ရီ၌ ဗတ္တိဇံကို ပီး၏။ ငါ့နောက်မှ ကြွလာမည့်သူသည် ငါ့ထက်ကြီးမြတ်သူဖြစ်၍ ထိုသူသည် သင်ရို့အား သန့်ယှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၌ လည်းကောင်း၊ မီး၌ လည်းကောင်း ဗတ္တိဇံကို ပီးလိမ့်မည်။ သူ၏ခြီနင်းတော်ကို ကိုင်ဆောင်ခြင်းငှာ ငါသည် မထိုက်တန်။ 
\v 12 ထိုသူသည် မိမိ၏ ကောက်နယ်တလင်းကို ယှင်းလင်းရန် လက်၌ ဆန်ကောကို ကိုင်ထားတော်မူသည်ဖြစ်၍ ဂျုံစပါးတိကို ပုတ်ထဲတွင် စုသိမ်းပြီးလျှင် အဖျင်းတိကိုမူကား မငြိမ်းနိုင်သောမီးထဲ၌ လောင်ကျွမ်းစီတော်မူလိမ့်မည်” ဟု သူရို့ကို ပြောဆို၏။
\s ယေသျှု ဗတ္တိဇံကို ခံယူခြင်း
\r (မာကု ၁.၉–၁၁; လုကာ ၃.၂၁–၂၂)
\p
\v 13 ထိုအချိန်၌ ယေသျှုသည် ယောဟန်ထံပါးတွင် ဗတ္တိဇံကို ခံယူရန် ဂါလိလဲနယ်မှ ယော်ဒန်မြစ်နားသို့ ရောက်လာ၏။ 
\v 14 “အကျွန်သည်သာ ကိုယ်တော့်ထံ၌ ဗတ္တိဇံကို ခံယူထိုက်သည်ဖြစ်၍ အကျွန့်ပါးသို့ ကိုယ်တော်ကြွလာခြင်းသည် အကျွန်နှင့် မထိုက်တန်ပါ” ဟု ယောဟန်က ဟန့်တားရန် ကြိုးစားလေ၏။
\p
\v 15 သို့သော် ယေသျှုက “ငါရို့သည် ဘုရားသခင် အလိုတော်ဟိသမျှတိကို လုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်သောကြောင့် အဂုပင် လုပ်ခွင့်ပီးပါ” ဟု ပြန်ပြောတော်မူ၏။ ထိုအခါ ယောဟန်သည် ဝန်ခံလေ၏။
\p
\v 16 ယေသျှုသည် ဗတ္တိဇံကို ခံယူပြီး၊ ရီထဲမှ ထလာစဉ်တွင် ကောင်းကင်ဖွင့်လှစ်၍ ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်သည် မိမိအထက်၌ ဂြိုးငှက်ကဲ့သို့ ဆင်းသက်လာသည်ကို ကိုယ်တော်သည် မြင်လေ၏။ 
\v 17 \x - \xo ၃.၁၇ \xo*\xt မ ၁၂.၁၈; ၁၇.၅; မာ ၁.၁၁; လု ၉.၃၅\xt*\x*ထို့နောက် “ဤသူကား ငါနှစ်သက်မြတ်နိုးသော ငါ၏ချစ်သား ဖြစ်၏” ဟူသော ကောင်းကင်မှ အသံတော် ထွက်လာလေ၏။
\c 4
\s ယေသျှုသည် မာရ်နတ်၏ စုံစမ်းခြင်းကို ခံတော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁.၂,၁၃; လုကာ ၄.၁–၁၃)
\p
\v 1 ထို့နောက် ဝိညာဉ်တော်သည် ယေသျှုကို တောကန္တာရထဲသို့ ပို့ဆောင်ပြီးလျှင် မာရ်နတ်၏ စုံစမ်းခြင်းကို ခံတော်မူ၏။ 
\v 2 ယေသျှုသည် ရက်လေးဆယ်ပတ်လုံး အစာယှောင်ပြီးနောက် အလွန်ဆာမွတ်လျက်ဟိ၏။ 
\v 3 ထိုအခါ မာရ်နတ်သည် ရောက်လာပြီးလျှင် “သင်သည် ဘုရားသခင်၏ သားမှန်လျှင် ဤကျောက်ခဲတိကို မုန့်ဖြစ်အောင် အမိန့်ပီးတော်မူပါ” ဟု ဆို၏။
\p
\v 4 ယေသျှုက “ကျမ်းစာလာသည်ကား၊ ‘လူသည် အစာအားဖြင့်သာ အသက်ရှင်သည်မဟုတ်၊ ဘုရားသခင် မိန့်တော်မူသမျှအားဖြင့်သာ အသက်ရှင်ရမည်’” ဟု ပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 5 ထို့နောက် မာရ်နတ်သည် ယေသျှုကို သန့်ယှင်းသောမြို့တော် ယေရုဆလင်သို့ ခေါ်ဆောင်၍ ဗိမာန်တော်၏ အမြင့်ဆုံးအထွဋ်၌ တင်ထားပြီးလျှင် 
\v 6 ကျမ်းစာလာသည်ကား၊
\q1 “ဘုရားသခင်က သူ၏ကောင်းကင်တမန်တိကို သင့်အဖို့ မိန့်မှာတော်မူထားသည်ဖြစ်၍၊
\q2 သူရို့သည် မိမိရို့၏လက်များဖြင့် သင့်ကို ပင့်ချီထားကြလိမ့်မည်၊
\q2 ထို့ကြောင့် သင်၏ခြီကို ကျောက်နှင့် မထိမခိုက်စီရ၊ သို့ဖြစ်၍ သင်သည် ဘုရားသခင်၏သားမှန်လျှင် ခုန်ချလိုက်ပါ” ဟု ဆိုလေ၏။
\p
\v 7 ယေသျှုက “သင်၏ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားကို စုံစမ်းခြင်း မပြုရဟူ၍ ကျမ်းစာ၌ ရီးထား၏” ဟု ပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 8 ထို့နောက် မာရ်နတ်သည် ယေသျှုကို အလွန်မြင့်မားသော တောင်ထိပ်သို့ ခေါ်ဆောင်၍ လောကီနိုင်ငံအသီးသီးနှင့်တကွ ထိုနိုင်ငံများ၏ ကြီးကျယ်ခန့်နားမှုများကို ပြလေ၏။ 
\v 9 မာရ်နတ်က “သင်သည် ငါ့ကို ပျပ်ဝပ်လျက် ကိုးကွယ်လျှင် ဤအရာ အားလုံးတိကို သင့်အား ငါပီးမည်” ဟု ပြောလေ၏။
\p
\v 10 ထိုအခါ ယေသျှုက “အချင်း စာတန်၊ ငါနှင့် ဝီးရာသို့ ထွက်လားလီ။ ကျမ်းစာက မိန့်မှာထားသည်မှာ သင်၏ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားသခင်ကိုသာ ကိုးကွယ်ရမည်၊ ထိုဘုရားသခင်၏ အမှုကိုသာ ဆောင်ရွက်ရမည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 11 ထို့နောက် မာရ်နတ်သည် ယေသျှုထံပါးမှ ထွက်လားလေ၏။ ထိုအခါ ကောင်းကင်တမန်တိ ရောက်လာ၍ ကိုယ်တော်အား ပြုစုကြလေ၏။
\s ယေသျှုသည် သူ၏သာသနာကို ဂါလိလဲပြည်တွင် စတင်ခြင်း
\r (မာကု ၁.၁၄,၁၅; လုကာ ၄.၁၄,၁၅)
\p
\v 12 \x - \xo ၄.၁၂ \xo*\xt မ ၁၄.၃; မာ ၆.၁၇; လု ၃.၁၉,၂၀\xt*\x*ယောဟန်သည် ထောင်ထဲ၌ ချထားခြင်းကို ခံနိန်ရသည်ကို ယေသျှု ကြားလျှင် ဂါလိလဲပြည်သို့ ကြွလားတော်မူ၏။ 
\v 13 \x - \xo ၄.၁၃ \xo*\xt ယော ၂.၁၂\xt*\x*နာဇရက်မြို့ကို ကျော်ဖြတ်ကာ ဇာဗုလုန်ဒေသနှင့် နဿလိဒေသကြား၊ ဂါလိလဲအိုင်နား၌ဟိသော ကပေရနောင်မြို့၌ နီထိုင်ရန် ကြွတော်မူ၏။ 
\v 14 ဤကား ပရောဖက် ဟေသျှာယအားဖြင့် ဟောထားခသောစကားသည် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်လေ၏။ ထိုစကားမှာ၊
\q1
\v 15 “အို၊ ဇာဗုလုန်ဒေသနှင့် နဿလိဒေသတည်းဟူသော
\q2 ယော်ဒန်မြစ်တစ်ဖက်ကမ်း ပင်လယ်သို့ ထွက်ရာလမ်းတစ်လျှောက်၌ဟိသော
\q2 တခြားလူမျိုးတိနီထိုင်ရာ ဂါလိလဲပြည်၊
\q1
\v 16 မှောင်မိုက်ထဲ၌ နီထိုင်ကြသောသူတိသည်
\q2 ကြီးစွာသောအလင်းတစ်ခုကို မြင်ရကြလိမ့်မည်။
\q1 သီမင်း၏အရိပ်ဖြစ်သော ထိုပြည်၌ နီထိုင်ကြသော သူရို့တွင်
\q2 ထိုအလင်းသည် ထွန်းလင်းလာလိမ့်မည်” ဟူ၍ ဖြစ်၏။
\p
\v 17 \x - \xo ၄.၁၇ \xo*\xt မ ၃.၂\xt*\x*ထိုအချိန်မှစ၍ ယေသျှုက “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော် တည်လုနီးပြီ ဖြစ်သောကြောင့် သင်ရို့သည် အပြစ်မှ နောင်တရကြလော့” ဟူသော တရားတော်ကို စတင်၍ ဟောကြားတော်မူ၏။
\s ယေသျှုသည် တံငါသည် လေးယောက်ကို ခေါ်ယူခြင်း
\r (မာကု ၁.၁၆–၂၀; လုကာ ၅.၁–၁၁)
\p
\v 18 ယေသျှုသည် ဂါလိလဲအိုင်ကမ်းနား၌ ကြွတော်မူစဉ် တံငါညီအစ်ကို နှစ်ယောက်ဖြစ်သော သျှိမုန်ဟု ခေါ်သော ပေတရုနှင့် သူ၏ညီ အန္ဒြေရို့သည် ပိုက်တစ်လက်ဖြင့် အိုင်ထဲမှာ ငါးဖမ်းနိန်သည်ကို တွိ့တော်မူ၏။ 
\v 19 ယေသျှုက “ငါနှင့်အတူ လိုက်ကတ်၊ ငါသည် သင်ရို့အား လူတိကို ဖမ်းဖို့ သင်ပီးမည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 20 သူရို့သည် ပိုက်တိကို ချက်ချင်း ပစ်ထားခပြီးလျှင် ကိုယ်တော်နောက်သို့ လိုက်ကြ၏။
\p
\v 21 တဖန် ကိုယ်တော်သည် ဆက်လက်၍ ကြွတော်မူလျှင်၊ ဇေဗေဒဲ၏သားနှစ်ယောက်ဖြစ်သော ယာကုပ်နှင့် ယောဟန် ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ကို မြင်တော်မူ၏။ သူရို့သည် ဖခင်ဇေဗေဒဲနှင့်အတူ ငါးဖမ်းရန် လောင်းထဲ၌ ပိုက်တိကို ပျင်ဆင်နိန်ကြ၏။ ယေသျှုသည် ထိုသူရို့အား နောက်တော်သို့ လိုက်ရန် ခေါ်တော်မူ၏။ 
\v 22 သူရို့သည် ဖခင်နှင့် သူရို့၏လောင်းကို ထားပစ်ခပြီးလျှင် ချက်ချင်း ယေသျှုနောက်သို့ လိုက်ကြ၏။
\s ယေသျှု၏သွန်သင်ဆုံးမခြင်း၊ တရားဟောခြင်းနှင့် ကျန်းမာစီခြင်း
\r (လုကာ ၆.၁၇–၁၉)
\p
\v 23 \x - \xo ၄.၂၃ \xo*\xt မ ၉.၃၅; မာ ၁.၃၉\xt*\x*ယေသျှုသည် ဂါလိလဲပြည်တစ်ခုလုံးသို့ ကြွတော်မူပြီးလျှင် တရားဇရပ်များ၌ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်နှင့်ဆိုင်သော သတင်းကောင်းကို ဟောကြားတော်မူလျက်၊ မကျန်းမာသူများကို ကျန်းမာစီ၏။ ရောဂါအမျိုးမျိုးကို ခံစားနိန်ကြရသော လူတိကိုလည်း ရောဂါပျောက်ကင်းစီတော်မူ၏။ 
\v 24 ယေသျှု၏သတင်းတော်သည် ယှုရိပြည် တစ်ဝှမ်းလုံးသို့ ပြန့်နှံ့လား၏။ လူတိက သွက်ရှာပါဒရောဂါသည်၊ ဝက်ရူးပြန်ရောဂါသည်၊ နတ်ဆိုးဝင်ပူးနိန်သည့်သူများနှင့် အနာရောဂါအမျိုးမျိုး ခံစားနိန်သူများကို ကိုယ်တော့်ထံပါးသို့ ခေါ်ဆောင်လာကြ၏။ ယေသျှုသည် ထိုသူအားလုံး၏ အနာရောဂါတိကို ပျောက်ကင်းစီတော်မူ၏။ 
\v 25 ဂါလိလဲပြည်၊ ဒေ​က​ပေါ​လိ​ပြည်၊\f + \fr ၄.၂၅ \fr*\fk ဒေ​က​ပေါ​လိ​ပြည်၊ \fk*\ft ဟူသည်မှာ မြို့ဆယ်မြို့ ဖြစ်၏။\ft*\f* ယေရုဆလင်မြို့၊ ယုဒပြည်နှင့် ယော်ဒန်မြစ်တစ်ဘက်ကမ်းမှ လူအပေါင်းရို့သည်လည်း ကိုယ်တော်၏နောက်တော်သို့ လိုက်လာကြ၏။
\c 5
\s တောင်ပေါ်ဒေသနာ
\p
\v 1 ယေသျှုသည် လူအုပ်ကြီးကို မြင်တော်မူလျှင် တောင်ကုန်းထက်သို့ တက်ကြွတော်မူပြီး ထိုနီရာ၌ ထိုင်တော်မူ၏။ တပည့်တော်ရို့သည်လည်း ကိုယ်တော်၏ပတ်လည်၌ ဝိုင်း၍ ထိုင်ကြ၏။ 
\v 2 ထို့နောက် ဆုံးမဩဝါဒများကို ပီးတော်မူ၏။
\s မင်္ဂလာတရားတော်
\r (လုကာ ၆.၂၀–၂၃)
\q1
\v 3 “မိမိရို့သည် ဝိညာဉ်ရေးရာ၌ အားနည်းသူများ ဖြစ်ကြောင်း သိသောသူရို့သည် မင်္ဂလာဟိကြ၏၊
\q2 ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ထိုသူရို့အတွက် ဖြစ်၏။
\q1
\v 4 စိတ်မသာ ညည်းတွားလျက်ဟိသော သူရို့သည် မင်္ဂလာဟိကြ၏၊
\q2 ဘုရားသခင်သည် သူရို့ကို နှစ်သိမ့်ပီးတော်မူလိမ့်မည်။
\q1
\v 5 စိတ်နှလုံးနှိမ့်ချသောသူရို့သည် မင်္ဂလာဟိကြ၏။
\q2 ထိုသူရို့သည် ဘုရားသခင်ပီးထားသော ကတိတော်ကို ခံစားရလိမ့်မည်။
\q1
\v 6 ဘုရားသခင်အလိုတော်ကို လုပ်ဆောင်လိုစိတ် ပြင်းပြသောသူရို့သည် မင်္ဂလာဟိကြ၏။
\q2 ဘုရားသခင်သည် သူရို့၏လိုအင်ဆန္ဒကို ပြည့်စုံစီလိမ့်မည်။
\q1
\v 7 သူတစ်ပါးကို သနားကရုဏာထားသော သူရို့သည် မင်္ဂလာဟိကြ၏။
\q2 ထိုသူရို့သည် ဘုရားသခင်၏ သနားခြင်းကရုဏာကို ခံစားရကြလိမ့်မည်။
\q1
\v 8 စိတ်နှလုံး သန့်ယှင်းဖြူစင်သော သူရို့သည် မင်္ဂလာဟိကြ၏။
\q2 သူရို့သည် ဘုရားသခင်ကို မြင်တွိ့ကြရလိမ့်မည်။
\q1
\v 9 ရန်အပေါင်းကို ငြိမ်းချမ်းစီသောသူရို့သည် မင်္ဂလာဟိ၏၊
\q2 ထိုသူရို့သည် ဘုရားသခင်၏ သားသမီးများဟု အခေါ်ခံရလိမ့်မည်။
\q1
\v 10 \x - \xo ၅.၁၀ \xo*\xt ၁ ပေ ၃.၁၄\xt*\x*ဘုရားသခင်အလိုတော်ကို လိုက်နာသောကြောင့် ညှည်းပန်းနှိပ်စက် ခံရသောသူရို့သည် မင်္ဂလာဟိကြ၏၊
\q2 ထိုသူရို့သည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်ကို အမွီခံရကြလိမ့်မည်။
\p
\v 11 \x - \xo ၅.၁၁ \xo*\xt ၁ ပေ ၄.၁၄\xt*\x* “သင်ရို့သည် ငါ့တပည့်ဖြစ်သောကြောင့် လူတိက မဟုတ်မမှန် စွပ်စွဲ၍ အပြစ်ရှာလျက် ညှည်းပန်းနှိပ်စက်လာကြသောအခါ သင်ရို့သည် မင်္ဂလာဟိကြ၏။ 
\v 12 \x - \xo ၅.၁၂ \xo*\xt တ ၇.၅၂\xt*\x*အကြောင်းမူကား၊ သင်ရို့အတွက် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ပျင်ဆင်ထားသောဆုကျေးဇူးသည် ကြီးမြတ်သည်ဖြစ်၍ ဝမ်းမြောက်ကြလော့။ သင်ရို့ရှိ့က ပေါ်ထွန်းခသော ပရောဖက်တိလည်း ထိုကဲ့သို့ ညှည်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းကို ခံခရကြ၏။
\s ဆားနှင့် အလင်း
\r (မာကု ၉.၅၀; လုကာ ၁၄.၃၄–၃၅)
\p
\v 13 \x - \xo ၅.၁၃ \xo*\xt မာ ၉.၅၀; လု ၁၄.၃၄,၃၅\xt*\x*“သင်ရို့သည် ဤလောက၏ ဆား ဖြစ်ကြ၏။ ဆားသည် အငန်ဓာတ်ကင်းပျောက်လားလျှင် ၎င်းကို တဖန်ဇာပိုင် ပြန်ရဖို့သိမ့်လဲ။ အပြင်သို့ ဝေးပစ်ခြင်းခံရပြီး လူတိ ကျော်နင်းခြင်းမှတစ်ပါး တစ်ခုလည်း အသုံးမဝင်ယာ။
\p
\v 14 \x - \xo ၅.၁၄ \xo*\xt ယော ၈.၁၂; ၉.၅\xt*\x* “သင်ရို့သည် ဤလောက၏အလင်း ဖြစ်ကြ၏၊ တောင်ထိပ်၌ တည်ထားသောမြို့ကို ကွယ်ဝှက်၍ မရနိုင်။ 
\v 15 \x - \xo ၅.၁၅ \xo*\xt မာ ၄.၂၁; လု ၈.၁၆; ၁၁.၃၃\xt*\x*မီးခွက်ထွန်းပြီး တောင်းနှင့် အုပ်ထားသောသူဟူ၍ မဟိ၊ တစ်အိမ်လုံးကို အလင်းရစီခြင်းငှာ မီးခွက်စင်ထက်မှာသာ တင်၍ ထွန်းထားလေ့ဟိကြ၏။ 
\v 16 \x - \xo ၅.၁၆ \xo*\xt ၁ ပေ ၂.၁၂\xt*\x*ထိုနည်းတူ လူတိုင်းသည် သင်ရို့ပြုသော ကောင်းသောအကျင့်တိကို မြင်၍ ကောင်းကင်ဘုံ၌ ဟိတော်မူသော သင်ရို့အဖကို ချီးမွမ်းစီခြင်းငှာ သင်ရို့၏အလင်းကို လူတိရှိ့မှာ လင်းကြလော့။
\s ပညတ်တရားအကြောင်းကို သွန်သင်ခြင်း
\p
\v 17 “မောသျှေ၏ပညတ်ကျမ်းနှင့် ပရောဖက်များ၏ကျမ်းတိကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှာ ငါလာသည် မဟုတ်။ ထိုကျမ်းတိကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှာ ငါလာသည်မဟုတ်၊ ပြည့်စုံစီခြင်းငှာ ငါလာ၏။ 
\v 18 \x - \xo ၅.၁၈ \xo*\xt လု ၁၆.၁၇\xt*\x*ငါသည် သင်ရို့အား အမှန်ဆိုသည်ကား ကောင်းကင်နှင့် မြီကြီး တည်သရွေ့ကာလပတ်လုံး ပညတ်ကျမ်း၏ အငယ်ဆုံးသောစာလုံးနှင့် အငယ်ဆုံးသော ဝစ္စတစ်လုံးမျှ\f + \fr ၅.၁၈ \fr*\fq ဝစ္စတစ်လုံးမျှ၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa သွန်သင်ချက်အားလုံးသည် အမှန်ပင် ဖြစ်လာမည်။\fqa*\f* ပြည့်စုံခြင်းသို့ မရောက်ခင် မပျက်စီးစီရ။ 
\v 19 ယေဇူးနန့် အငယ်ဆုံးသောပညတ်ကို လွှဲမှားစွာခံယူပြီး၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း လွဲမှားစွာ သွန်သင်သောသူသည် ကောင်းကင်နိုင်ငံ၌ အငယ်ဆုံးသောသူ တစ်ယောက်သာ ဖြစ်လိမ့်မည်။ ထိုကျမ်းများကို တစ်လုံးမကျန် ကိုယ်တိုင် အတိအကျ နာခံပြီး တခြားလူတိကိုလည်း တိကျမှန်ကန်စွာ သင်ပီးသောသူသည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်၌ အကြီးဆုံးသောသူ ဖြစ်လိမ့်မည်။ 
\v 20 ထို့အပြင်၊ ငါဆိုသည်ကား သင်ရို့သည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို လိုက်လျှောက်ရာ၌ ဖာရိယှဲနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာတိ ကျင့်သောအကျင့်ထက် မသာလွန်လျှင် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သို့ ဝင်ခွင့်ရကြလိမ့်မည်မဟုတ်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ဒေါသတရားအကြောင်းကို သွန်သင်ခြင်း
\r (လုကာ ၁၂.၅၇–၅၉)
\p
\v 21 “သင်ရို့သည် ‘လူ့အသက်ကို မသတ်ရ၊ သတ်သောသူကား တရားစီရင်ခြင်းကို ခံရမည်’ ဟူသော ရှီးစကားကို ကြားဖူးကြပြီး ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 22 သို့သော်၊ သင်ရို့ကို ငါဆိုသည်ကား၊ မိမိညီအစ်ကိုအား စိတ်ဆိုးဒေါသဖြစ်သူသည်\f + \fr ၅.၂၂ \fr*\fq စိတ်ဆိုးဒေါသဖြစ်သူသည်၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းများတွင် \ft*\fqa အကြောင်းမဟိဘဲ စိတ်ဆိုးဒေါသဖြစ်သူသည်၊ \fqa*\ft ဟု ဖော်ပြထားသည်။\ft*\f* တရားရုံး၌ အပြစ်စီရင်ခြင်းကို ခံထိုက်၏၊ မိမိ၏ညီအစ်ကိုတစ်ယောက်ကို ‘အသုံးမကျသောသူ’ ဟု ပြောဆိုသောသူသည် လွှတ်တော်ရုံးရှိ့၌ တရားစီရင်ခြင်းကို ခံထိုက်၏။ မိမိညီအစ်ကိုအား တန်ဖိုးမဟိသောသူ၊ အရူးဟု ပြောဆိုသောသူသည် ငရဲမီးအိုင်ထဲသို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံထိုက်၏။ 
\v 23 ထို့ကြောင့် သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ပူဇော်သကာပြုခြင်းငှာ ယဇ်ပလ္လင်သို့ လာစဉ်၊ သင်၏ညီအစ်ကို တစ်ယောက်သည် သင်၌ အပြစ်တင်စရာ တစ်စုံတစ်ခု ဟိသည်ဟု သတိရလျှင် 
\v 24 သင်၏ပူဇော်သကာကို ယဇ်ပလ္လင်ရှိ့မှာ ချထားခပြီးလျှင် ထိုညီအစ်ကို ပါးသို့ ချက်ချင်း လား၍ အသင့်အတင့်ဖြစ်အောင် လုပ်ပြီးခါမှ ယဇ်ပလ္လင်သို့ ပြန်လာပြီး ထိုပူဇော်သကာကို ဆက်သလော့။
\p
\v 25 “တစ်စုံတစ်ယောက်က သင်ရို့ကို တရားစွဲရန် တရားရုံးသို့ ဆွဲခေါ်လားမည်ဆိုလျှင် တရားရုံးကို မရောက်ခင် လမ်းမှာ ထိုသူကို အချိန်မီ ကြေနပ်အောင် လုပ်လိုက်ပါ။ ထိုသို့ မဟုတ်လျှင် ထိုသူသည် သင့်ကို တရားသူကြီးလက်သို့ အပ်လိမ့်မည်။ တရားသူကြီးက သင့်အား ရဲလက်သို့ အပ်လိမ့်မည်။ ရဲတိက သင့်ကို ထောင်ထဲ၌ ချထားလိမ့်မည်။ 
\v 26 သင်ရို့ကို ငါ အမှန် ဆိုသည်ကား၊ လျော်ပြစ်ငွီဟိသမျှကို မပီးမချင်း သင်သည် ထောင်ထဲက လွှတ်လိမ့်မည် မဟုတ်။
\s သူ့မယားကို ပြစ်မှားခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ သွန်သင်ခြင်း
\p
\v 27 “သင်ရို့သည် ‘သူ့မယားကို မပြစ်မှားရ’ ဆိုသည့် စကားကို ကြားဖူးကြပြီးဖြစ်၏။ 
\v 28 သို့သော်၊ ယခု ငါဆိုသည်ကား၊ ကိလေသာစိတ်နှင့် မိန်းမတစ်ယောက်ကို ကြည့်သောသူသည် ထိုသူ၏စိတ်ထဲ၌ ထိုမိန်းမနှင့် ပြစ်မှားပြီးပြီ။ 
\v 29 \x - \xo ၅.၂၉ \xo*\xt မ ၁၈.၉; မာ ၉.၄၇\xt*\x*အကယ်၍ သင်၏ညာဖက်မျက်စိက သင့်အား အပြစ် ဖြစ်စီလျှင် ယင်းမျက်စိကို ဖောက်ထုတ်၍ ဝေးပစ်လိုက်။ သင်၏ခန္ဓာတစ်ခုလုံး ငရဲထဲသို့ ကျသည်ထက် အင်္ဂါတစ်ခု ပျက်လားသည်က သာ၍ ကောင်းပေ၏။ 
\v 30 \x - \xo ၅.၃၀ \xo*\xt မ ၁၈.၈; မာ ၉.၄၃\xt*\x*အကယ်၍ သင်၏ညာဖက်လက်က သင့်ကို အပြစ် ဖြစ်စီလျှင် ထိုလက်ကို ဖြတ်၍ ဝေးပစ်လိုက်။ သင်၏ခန္ဓာတစ်ခုလုံး ငရဲထဲသို့ ကျသည်ထက် အင်္ဂါတစ်ခု ပျက်လားသည်က သာ၍ ကောင်းပါ၏။
\s ကွာယှင်းခြင်းဆိုင်ရာ သွန်သင်ချက်
\r (မဿဲ ၁၉.၉; မာကု ၁၀.၁၁; လုကာ ၁၆.၁၈)
\p
\v 31 \x - \xo ၅.၃၁ \xo*\xt မ ၁၉.၇; မာ ၁၀.၄ \xt*\x*“ ‘မိမိမယားနှင့် ကွာယှင်းလိုသောသူသည် မယားကို ကွာယှင်းစာ ပီးရမည်’ ဟု ရှီးအဆိုဟိ၏။ 
\v 32 \x - \xo ၅.၃၂ \xo*\xt မ ၁၉.၉; မာ ၁၀.၁၁,၁၂; လု ၁၆.၁၈; ၁ ကော ၇.၁၀,၁၁\xt*\x*သို့သော်၊ အဂုသင်ရို့ကို ငါ ဆိုလိုသည်ကား၊ ဖောက်ပြန်တတ်သော မိန်းမကလွဲ၍ ဇာအကြောင်းနှင့်မဆို မိမိမယားကို ကွာသောသူသည် မိမိမယားကို ပြစ်မှားခြင်းဖြစ်၏။ လင်ကွာထားသောမိန်းမနှင့် ပေါင်သင်းသော ယောက်ျားသည်လည်း သူတစ်ပါးမယားကို ပြစ်မှားခြင်းဖြစ်၏။
\s ကျိန်ဆိုခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ သွန်သင်ခြင်း
\p
\v 33 “သင်ရို့သည် ‘ဘုရားသခင်ရှိ့၌ ကျိန်ဆိုထားသည့် သစ္စာကတိကို မဖျက်ရ၊ ကျိန်ဆိုထားသည့်အတိုင်း လုပ်ရမည်’ ဟု အယင်က လူတိပြောခသောစကားကို ကြားဖူးကြ၏။ 
\v 34 \x - \xo ၅.၃၄ \xo*\xt မ ၂၃.၂၂\xt*\x*သို့သော်၊ အဂု သင်ရို့ကို ငါဆိုသည်ကား၊ ဘုရားသခင်ရှိ့၌ ကျိန်ဆိုသစ္စာပြုခြင်း လုံးဝမလုပ်ရ။ ကောင်းကင်ဘုံသည် ဘုရားသခင်၏ ပလ္လင်တော်ဖြစ်သောကြောင့် ကောင်းကင်ဘုံကို လည်းကောင်း၊ 
\v 35 ထိုနည်းတူ ဤကမ္ဘာမြီကြီးသည် ဘုရားသခင်၏ ခြီတင်ရာခုံ ဖြစ်သောကြောင့် မြီကြီးကို လည်းကောင်း၊ ထိုနည်းတူ ယေရုဆလင်မြို့သည် မဟာမင်းကြီး၏ မြို့တော်ဖြစ်သောကြောင့် ဤမြို့ကို လည်းကောင်း တိုင်တည်၍ မကျိန်ဆိုရ။ 
\v 36 ထိုနည်းတူ သင်ရို့သည်ကား၊ ဆံချည်တစ်မျှင်ကိုတောင်မှ ဖြူအောင်၊ မဲအောင် မလုပ်နိုင်ကြသည်ဖြစ်၍ မိမိဦးဂေါင်းကိုပင်လျှင် တိုင်တည်၍ မကျိန်ဆိုရ။ 
\v 37 ဟုတ်သည်ကို ‘အဟုတ်’ မဟုတ်သည်ကို ‘မဟုတ်’ ဟူ၍သာ ပြောရမည်၊ ဤထက်ပိုသောစကားသည် မကောင်းသောအရာနှင့် စပ်ဆိုင်၏။
\s လက်တုံ့ပြန်ခြင်းအကြောင်း သွန်သင်ချက်
\r (လုကာ ၆.၂၉–၃၀)
\p
\v 38 “သင်ရို့သည် ‘မျက်စိအစား မျက်စိကို လည်းကောင်း၊ သွားအစား သွားကို လည်းကောင်း ပီးရမည်’ ဟူသော စကားကို ကြားဖူးကြ၏။ 
\v 39 သို့ရာတွင် အဂု သင်ရို့ကို ငါ ပြောလိုသည်မှာ၊ သင်ရို့ကို ပြစ်မှားသော ဇာသူ့ကို မဆို လက်တုံ့မပြန်ကတ်ကေ့။ တစ်စုံတစ်ယောက်က သင်၏ညာဖက်ပါးကို သတ်လျှင် ဘယ်ဖက်ပါးကိုပါ လှည့်၍ ပီးလိုက်။ 
\v 40 တစ်စုံတစ်ယောက်က သင်၏အင်္ကျီကို လိုချင်လို့ တရားစွဲလာလျှင် သင်၏ ဝတ်ရုံကိုပါ ချွတ်ပီးလိုက်။ 
\v 41 တစ်စုံတစ်ယောက်က သင့်အား သူ့၏ဝန်ထုပ်ကို ထမ်း၍ မိုင်တိုင်တစ်တိုင် အကွာအဝီးသို့ အနိုင်အထက်ပြု၍ လိုက်ပို့ခိုင်းလျှင် မိုင်တိုင်နှစ်တိုင်ခရီးထိ လိုက်ပို့ပီးလိုက်။ 
\v 42 သင်ရို့ကို တောင်းသောသူအား ပီးကတ်ပါ၊ သင်ရို့ပါးက ချီးငှားလိုသောသူကိုလည်း မငြင်းပယ်ကတ်ကေ့။
\s ရန်သူကို ချစ်ပါ
\r (လုကာ ၆.၇–၂၇–၃၂–၃၆)
\p
\v 43 “သင်ရို့သည် ‘မိတ်ဆွီကို ချစ်ကြပါ၊ ရန်သူကို မုန်းကြပါ’ ဟူသော အဆုံးအမကို ကြားဖူးပြီးဖြစ်ကြ၏။ 
\v 44 သို့ရာတွင် အဂု သင်ရို့ကို ငါ ပြောလိုသည်ကား၊ ရန်သူကို ချစ်ကတ်ပါ။ သင်ရို့ကို ညှည်းပန်းနှိပ်စက်သော သူတိအတွက် ဆုတောင်းပီးကတ်ပါ။ 
\v 45 သို့မှသာ ကောင်းကင်ဘုံ၌ဟိသော သင်ရို့အဖ၏သားသမီးများ ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား၊ ကိုယ်တော်သည် ကောင်းသောသူ၊ မကောင်းသောသူတိ အထက်မှာ နီရောင်ခြည်ကို ထွန်းလင်းပီးတော်မူ၏။ သုစရိုက် ပြုသောသူနှင့် ဒုစရိုက် ပြုသောသူတိ အထက်မှာလည်း မိုးကို ရွာသွန်းပီးတော်မူ၏။ 
\v 46 သင်ရို့အား ချစ်သောသူတိကိုသာ ချစ်ကြမည်ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်၏ဆုလာဘ်နှင့် ဇာပိုင် ထိုက်တန်မည်နည်း။ အခွန်ကောက်ခံသောသူရို့တောင်မှ ဤသို့ ပြုကြသည် မဟုတ်လား။ 
\v 47 သင်၏မိတ်ဆွီတိကိုသာ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံလျှင် ဇာပိုင် ထူးမြတ်မည်နည်း။ သာသနာပလူတိတောင်မှ ထိုသို့ ပြုကြသည် မဟုတ်လား။ 
\v 48 သင်ရို့၏ ကောင်းကင်ဘုံသျှင်အဖသည် ပြည့်စုံသည့်နည်းတူ — သင်ရို့သည်လည်း ပြည့်စုံခြင်း ဟိကြလော့။
\c 6
\s အလှူဒါနပြုခြင်းအကြောင်း သွန်သင်ချက်
\p
\v 1 \x - \xo ၆.၁ \xo*\xt မ ၂၃.၅\xt*\x*“သင်ရို့သည် ဘာသာရေးဆိုင်ရာ ဝတ္တရားများကို လူအများ မြင်သာအောင် လူမြင်ကွင်းမှာ မလုပ်ဆောင်ကြဖို့ အထူး သတိထားကတ်ပါ။ ယင်းပိုင် လူမြင်ကွင်းမှာ လုပ်ပြလျှင် ကောင်းကင်ဘုံသျှင် သင်ရို့အဖထံတော်ပါးက ဇာဆုကျေးဇူးကိုလည်း ရလိမ့်မည်မဟုတ်။
\p
\v 2 “ထို့ကြောင့် သင်သည် လိုအပ်နိန်သောသူတစ်ယောက်ကို တစ်စုံတစ်ခု ပီးကမ်းစွန့်ကြဲကြသောအခါ လမ်းဆုံလမ်းဝ၌ လည်းကောင်း၊ တရားဇရပ်၌ လည်းကောင်း၊ သူတော်ကောင်းယောင် ဆောင်သောသူရို့ကဲ့သို့ လူမြင်ကောင်းအောင် လုပ်ပြမနိန်ကတ်ကေ့။ သူတော်ကောင်းယောင် ဆောင်သောသူရို့သည် သူရို့ကို လူတိက ချီးမွမ်းစီချင်လို့ ထိုသို့ လုပ်ပြနိန်ကြခြင်း ဖြစ်၏။ ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား ထိုသူရို့ လိုချင်စွာကို ရထားကြပြီး ဖြစ်၏။ 
\v 3 သို့ဖြစ်၍ သင်သည် လိုအပ်နိန်သောသူ တစ်ယောက်ကို ကူညီကြသောအခါ သင်၏ အရင်းနီးဆုံး မိတ်ဆွီတစ်ယောက်ကိုတောင်မှ ထိုအကြောင်းကို မသိစီကေ့။ 
\v 4 ထိုအမှုသည် ထိုသူ တစ်ဦးတစ်ယောက်နှင့်သာ သက်ဆိုင်သောကိစ္စဖြစ်ရမည်။ သို့မှသာ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ သင်ပြုသမျှကို သိမြင်တော်မူသော သင်၏အဖသည် သင်အား အကျိုးကို ထင်ရှားစွာ ပီးတော်မူလိမ့်မည်။
\s ဆုတောင်းခြင်းဆိုင်ရာ သွန်သင်ချက်
\r (လုကာ ၁၁.၂–၄)
\p
\v 5 \x - \xo ၆.၅ \xo*\xt လု ၁၈.၁၀–၁၄\xt*\x*“သင်သည် ဆုတောင်းကြသောအခါ သူတော်ကောင်းယောင် ဆောင်သောသူတိပိုင် မတောင်းကတ်ကေ့။ သူရို့သည် လမ်းဆုံလမ်းခွ၌ လည်းကောင်း၊ တရားဇရပ်များ၌ လည်းကောင်း သူရို့ကို လူတိုင်းမြင်ကြစီရန် မတ်တပ်ရပ်၍ ဆုတောင်းခြင်းကို နှစ်သက်ကြ၏။ ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သူရို့အလို ပြည့်စုံပြီးဖြစ်ကြ၏။ 
\v 6 သို့ဖြစ်၍ သင်သည် ဆုတောင်းသည့်အခါ အခန်းထဲသို့ ဝင်၍ တန်းခါးကို ပိတ်ပြီးလျှင် လူတိမမြင်နိုင်သော သင်၏အဖကို တောင်းကြလော့။ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ သင်ပြုသမျှကို သိမြင်တော်မူသော သင်၏အဖသည် သင့်အား ပီးတော်လိမ့်မည်။
\p
\v 7 “သင်သည် ဆုတောင်းသောအခါ သာသနာပလူတိကဲ့သို့ အဓိပ္ပာယ်မဟိသည့် စကားတိနှင့် အထပ်ထပ်မြွတ်ဆို၍ တောင်းမနိန်ကတ်ကေ့၊ သူရို့သည် ဆုအရှည်ကြီးတောင်းလျှင် တောင်းသမျှကို သူရို့ဘုရားတိက ကြားကတ်လိမ့်မည် ဟု ထင်ကြ၏။ 
\v 8 သူရို့ပိုင် မတောင်းကတ်ကေ့။ သင်မတောင်းခင်ကပင် သင်လိုအပ်သည်ကို သင်၏အဖက သိထားပြီးဖြစ်၏။ 
\v 9 ထို့ကြောင့် သင်ရို့သည် ဇာပိုင် ဆုတောင်းရမည် ဆိုလျှင်
\q1 “ ‘ကောင်းကင်ဘုံသျှင် အကျွန်ရို့၏အဖ၊
\q2 ကိုယ်တော်၏သန့်ယှင်းသောနာမတော်အား ရိုသီလေးမြတ်ခြင်း ဟိကြပါစီသောဝ်။
\q2
\v 10 ကိုယ်တော်၏နိုင်ငံတော် ပေါ်ထွန်းလာပါစီသောဝ်။
\q2 ကိုယ်တော်၏အလိုတော်ကို ကောင်းကင်ဘုံ၌ လုပ်ဆောင်သကဲ့သို့ မြီကြီးပေါ်၌ လုပ်ဆောင်ပါစီသောဝ်။
\q2
\v 11 အကျွန်ရို့လိုအပ်သော\f + \fr ၆.၁၁ \fr*\fq လိုအပ်သော၊ \fq*\ft သိမဟုတ် \ft*\fqa ဤနိ့အတွက်၊ \fqa*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa မနက်ဖြန်ခါအတွက်။\fqa*\f*အစာကို အကျွန်ရို့အား ဤနိ့ ပီးသနားတော်မူပါ။
\q2
\v 12 သူတစ်ပါးက အကျွန်ရို့ကို ပြုမှားမိသောအပြစ်တိကို အကျွန်ရို့သည် ခွင့်ရွှတ်သကဲ့သို့
\q အကျွန်ရို့ ပြုမှားမိသော အပြစ်တိကိုလည်း ခွင့်ရွှတ်တော်မူပါ။
\q2
\v 13 အကျွန်ရို့၌ ပြင်းထန်သော စုံစမ်းသွီးဆောင်ခြင်းကို မရောက်ပါစီကေ့၊
\q2 မကောင်းသောအမှုမှ အကျွန်ရို့ကို ကယ်နုတ်တော်မူပါ။’\f + \fr ၆.၁၃ \fr*\ft အချို့ မူရင်းကျမ်းများတွင် \ft*\fqa ကိုယ်တော်၏ နိုင်ငံတော်နှင့် ဘုန်းတန်ခိုးတော်သည် ကာလအစဉ်အဆက် တည်ပါစီသော။ အာမင်။ \fqa*\ft ဟူ၍ ဖြည့်စွက်ထားသည်။\ft*\f*
\p
\v 14 “သင်ရို့သည် သူတစ်ပါးက သင်ရို့ကို ပြုမှားမိသောအပြစ်တိကို ခွင့်ရွှတ်မှသာလျှင် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ဟိတော်မူသော သင်ရို့အဖက သင်ရို့ကို ခွင့်ရွှတ်လိမ့်မည်။ 
\v 15 သို့သော် သင်ရို့သည် သူတပါးအပြစ်ကို ခွင့်မရွှတ်လျှင် သင်ရို့ ပြုမှားမိသော အပြစ်တိကိုလည်း သင်ရို့အဖက ခွင့်ရွှတ်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။
\s အစာယှောင်ခြင်းဆိုင်ရာ သွန်သင်ချက်
\p
\v 16 “သင်ရို့သည် အစာယှောင်ကြသည့်အခါ သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိကဲ့သို့ မျက်နှာညှိုးငယ်ခြင်း မဟိကတ်ကေ့၊ ထိုသူရို့သည် သူရို့အစာယှောင်သည်ကို လူတိုင်းမြင်ကြစီရန် သူရို့၏သရုပ်မှန်ကို ကွယ်ဝှက်ထားတတ်ကြ၏။ ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သူရို့သည် မိမိရို့၏အကျိုးကို ခံစားရပြီးဖြစ်၏။ 
\v 17 သင်သည် အစာယှောင်ကြသောအခါ မျက်နှာကိုသစ်၍ ဂေါင်းကိုလည်း ဖြီးထားကတ်၊ 
\v 18 သင်အစာယှောင်နိန်သည်ကို တခြားလူတိအား မသိစီဘဲ မမြင်နိုင်သော သင်ရို့၏အဖကို သာလျှင် သိမြင်စီပါ။ သို့ပြုလျှင် ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ သင်ရို့ပြုသမျှကို သိမြင်တော်မူသော သင်၏အဖသည် သင်အား ကောင်းချီးများစွာကို ပီးတော်မူလိမ့်မည်။
\s ကောင်းကင်ဘဏ္ဍာ
\r (လုကာ ၁၂.၃၃–၃၄)
\p
\v 19 \x - \xo ၆.၁၉ \xo*\xt ယာ ၅.၂,၃\xt*\x*“သံချီး၊ ပိုးရွ ဖျက်ဆီး၍ ဒါးပြတိ ထွင်းဖောက်ခိုးယူနိုင်သော မြီကြီးထက်မှာ မိမိအတွက် ဘဏ္ဍာကို မစုဆောင်းကတ်ကေ့။ 
\v 20 သို့သော်လည်း သံချီး၊ ပိုးရွ မဖျက်ဆီးနိုင်၊ ဒါးပြတိ မထွင်းဖောက်နိုင်သော ကောင်းကင်ဘုံ၌ မိမိအတွက် ဘဏ္ဍာကို စုဆောင်းကတ်။ 
\v 21 အကြောင်းမူကား သင်၏စိတ်နှလုံးသည် သင်၏ဘဏ္ဍာဟိသောအရပ်သို့ အစဉ်အမြဲ ရောက်တတ်၏။
\s ခန္ဓာ၏အလင်း
\r (လုကာ ၁၁.၃၄–၃၆)
\p
\v 22 “မျက်စိသည် ခန္ဓာ၏မီးခွက်ဖြစ်၏။ မျက်စိကြည်လင်လျှင် သင်၏ခန္ဓာတစ်ကိုယ်လုံး လင်းလိမ့်မည်။ 
\v 23 သို့သော် သင်၏မျက်စိမကောင်းလျှင် သင်၏ခန္ဓာသည် မှောင်မိုက်ထဲ၌ ဟိနိန်လိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် သင်ရို့အထဲ၌ ဟိသော အလင်းသည် မှောင်မိုက်နိန်မည်ဆိုလျှင် ထိုမှောင်မိုက်သည် အလွန် ကြောက်စရာကောင်းပါ၏။
\s ဘုရားသခင်နှင့် လောကီဥစ္စာ
\r (လုကာ ၁၆.၁၃; ၁၂.၂၂–၃၁)
\p
\v 24 “ဇာသူလည်း သခင်နှစ်ယောက်၏ကျွန် မဖြစ်နိုင်။ သခင်တစ်ယောက်ကို မုန်း၍ တစ်ယောက်ကို ချစ်မည်၊ တစ်ယောက်ကို သစ္စာဟိ၍ တစ်ယောက်ကို ငြင်းပယ်မည်။ သင်ရို့သည် ဘုရားသခင်အမှုကိုလည်းကောင်း၊ လောကီစည်းစိမ်အမှုကို လည်းကောင်း တစ်ပြိုင်တည်း မဆောင်ရွက်နိုင်ကြ။
\p
\v 25 “ထို့ကြောင့် သင်ရို့ကို ငါဆိုသည်ကား အသက်ရှင်ရန် သင်ရို့လိုအပ်သော အစားအသောက်အတွက် သော် လည်းကောင်း၊ သင်ရို့ခန္ဓာအတွက် လိုအပ်သော အဝတ်အတွက် သော်လည်းကောင်း မစိုးရိမ်ကတ်ကေ့။ အစာထက် အသက်က သာ၍ မြတ်ပြီး၊ အဝတ်ထက် ကိုယ်က သာ၍ မြတ်သည် မဟုတ်လော။ 
\v 26 ငှက်တိကို ကြည့်ကတ်ပါ။ သူရို့သည် မျိုးစိ့လည်းမကြဲ၊ စပါးလည်းမရိတ်၊ ပုတ်ထဲ၌လည်း မစုဆောင်းကတ်၊ သို့သော်လည်း ဤသို့သော ငှက်တိကို တောင်မှ သင်ရို့၏ ကောင်းကင်ဘုံသျှင်အဖက ကျွေးမွီးထားလျှင် သင်ရို့သည် ငှက်တိထက် သာ၍ မြင့်မြတ်ကြသည်မဟုတ်လော။ 
\v 27 စိုးရိမ်ပူပန်ခြင်းအားဖြင့် ဇာသူက မိမိ၏အသက်ကို တစိကေလောက် ရှည်စီနိုင်သနည်း။\f + \fr ၆.၂၇ \fr*\fq တစိကေလောက် ရှည်စီနိုင်သနည်း၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa တစိကေလောက် ရှည်နိုင်ကြမည်လော။\fqa*\f*
\p
\v 28 “ဇာကြောင့် အဝတ်အဖို့ စိုးရိမ်နိန်ကြသနည်း။ တောနှင်းပန်းများကို ကြည့်ကတ်ပါ။ ဤတောပန်းပွင့်များသည် မိမိရို့အတွက် ခြည်လည်းမငင်၊ ဗိုင်းလည်းမဝင့်ကြ။ 
\v 29 သို့သော်လည်း သင်ရို့ကို ငါ ဆိုသည်ကား ဘုန်းကြီးသော သျှောလမုန်တောင်မှ ဤတောပန်းပွင့် တစ်ပွင့်ကဲ့သို့ မဆင်မြန်းနိုင်ခပေ။ 
\v 30 ယုံကြည်ခြင်း အားနည်းသူရို့၊ ဤနိ့မြင်၍ နက်ဖြန်ခါ မီးဖိုထဲသို့ ချရမည့် မြက်ရိုင်းပန်းတိကိုတောင်မှ ဤသို့သောအဝတ်နှင့် ဝတ်ဆင်ပီးသော ဘုရားသခင်သည် သာ၍ လှပသောအဝတ်များနှင့် သင်ရို့ကို ဝတ်ဆင်ပီးလိမ့်မည် မဟုတ်ပါလား။
\p
\v 31 “ထို့ကြောင့် ‘ငါ ဇာပိုင်စားရဖို့လဲ၊ ဇာပိုင် သောက်ရဖို့လဲ၊ ဇာပိုင် ဝတ်ရဖို့လဲ’ ဆိုသည်ကို မစိုးရိမ်ကတ်ကေ့။ 
\v 32 (သာသနာပလူတိကသာ ဤအရာများအတွက် စွဲလမ်းတတ်ကြ၏။) ကောင်းကင်ဘုံသျှင် သင်ရို့၏အဖသည် သင်ရို့ လိုအပ်ချက်ကို သိတော်မူပြီးဖြစ်၏။ 
\v 33 သို့ရာတွင် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်နှင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားကို ရှီးဦးစွာ ရှာကတ်ပါ။ နောက်မှ ဤအရာအားလုံးကို သင်ရို့အား ထပ်၍ ပီးတော်မူလိမ့်မည်။ 
\v 34 နက်ဖြန်ခါအတွက် မစိုးရိမ်ကတ်ကေ့။ နက်ဖြန်နိ့က နက်ဖြန်နိ့အတွက် စိုးရိမ်လိမ့်မယ်။ ဤနိ့၌ဟိသော မကောင်းသောမှုအရာများသည် ဤနိ့အဖို့ လုံလောက်ပေ၏။
\c 7
\s သူတစ်ပါးကို တရားစီရင်ခြင်း
\r (လုကာ ၆.၃၇,၃၈,၄၁,၄၂)
\p
\v 1 “တခြားလူတိကို တရားမစီရင်ကတ်ကေ့၊ ထိုသို့ပြုလျှင် သင်ရို့သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းမှ ကင်းလွတ်လိမ့်မည်။ 
\v 2 \x - \xo ၇.၂ \xo*\xt မာ ၄.၂၄\xt*\x*သင်ရို့သည် တခြားလူတိကို တရားစီရင်သည့်နည်းတူ သင်ရို့ကိုလည်း ဘုရားသခင်က တရားစီရင်လိမ့်မည်။ သင်ရို့သည် တခြားလူတိကို ပြုသည့်နည်းတူ ဘုရားသခင်က သင်ရို့ကို ပြုလိမ့်မည်။ 
\v 3 သင်၏မျက်စိထဲ၌ ဟိသော သစ်စကို အာရုံမစိုက်ဘဲ၊ သင်၏ညီအစ်ကိုမျက်စိထဲ၌ ဟိသော အမှုန်ကို ဇာဖြစ်လို့ ကြည့်နိန်လဲ။ 
\v 4 သင်၏မျက်စိထဲ၌ သစ်စ ဟိပါလျက်နှင့် ‘သင်၏ညီအစ်ကို မျက်စိထဲမှာဟိသော အမှုန်ကို ထုတ်ပီးပါရစီ’ ဟု ဇာကြောင့် ပြောဝံ့လဲ။ 
\v 5 သူတော်ကောင်းယောင် ဆောင်သောသူရို့၊ သင်ရို့မျက်စိထဲမှ သစ်စကို အယင် ထုတ်ပြီးခါမှ သင်၏ညီအစ်ကို မျက်စိထဲမှ အမှုန်ကို ယှင်းလင်းစွာ မြင်ရ၍ ထုတ်ပီးနိုင်လိမ့်မည်။
\p
\v 6 “သန့်ယှင်းသောအရာကို ခွီးတိကို မပီးကတ်ကေ့။ သူရို့သည် သင့်ကိုလှည့်၍ ကိုက်ကတ်လိမ့်မည်။ ပုလဲရတနာကို ဝက်တိရှိ့မှာ မချထားကတ်ကေ့။ သူရို့သည် ထိုအရာကို ကျော်နင်း၍ လားကတ်လိမ့်မည်။
\s မိန်းကြ၊ ရှာကြ၊ တန်းခါးကို ခေါက်ကြလော့။
\r (လုကာ ၁၁.၉–၁၃)
\p
\v 7 “တောင်းကတ်ပါ၊ တောင်းလျှင် ရလိမ့်မည်။ ရှာကတ်ပါ၊ ရှာလျှင် တွိ့လိမ့်မည်။ ခေါက်ကတ်ပါ၊ သင်ရို့အဖို့ တန်းခါး ပွင့်လာလိမ့်မည်။ 
\v 8 တောင်းသောသူတိုင်း ရလိမ့်မည်။ ရှာသောသူတိုင်း တွိ့လိမ့်မည်။ ခေါက်သောသူတိုင်းလည်း တန်းခါးကို ဖွင့်ပီးလိမ့်မည်။ 
\v 9 သားသည် မုန့်ကိုတောင်းလျှင် ကျောက်ခဲကို ပီးသောအဖ သင်ရို့၌ ဟိကြသလား။ 
\v 10 ထိုနည်းတူ ငါးကို တောင်းကေ မြွီကို ပီးသောသူ သင်ရို့၌ ဟိကြသလား။ 
\v 11 သင်ရို့သည် အဆိုးဖြစ်လျက်ပင် သားသမီးတိ တောင်းကြသည့်အခါ ကောင်းသောအရာတိကိုသာ ပီးတတ်ကြ၏။ ထိုသို့ဖြစ်လျှင် ကောင်းကင်ဘုံသျှင် သင်ရို့အဖက တောင်းသောသူတိအား သာ၍ ကောင်းသောအရာများကို ပီးလိမ့်မည် မဟုတ်ပါလား။
\p
\v 12 \x - \xo ၇.၁၂ \xo*\xt လု ၆.၃၁\xt*\x*“သင်ရို့သည် မိမိကိုယ်ကို ပြုစုလိုသည့်အတိုင်း သူတစ်ပါးကို ပြုစုကတ်ပါ။ ဤတရားသည် မောသျှေ၏ပညတ်တရားနှင့် ပရောဖက်ရို့၏ သွန်သင်ချက်များ၌ အဓိကအချက် ဖြစ်၏။
\s ကျဉ်းသောတန်းခါး
\r (လုကာ ၁၃.၂၄)
\p
\v 13 “ကျဉ်းသောတန်းခါးကို ဝင်ကတ်ပါ။ အကြောင်းမူကား၊ ငရဲသို့ ဝင်သောတန်းခါးဝသည် ကျယ်ဝန်း၍ ထိုအရပ်သို့ ဦးတည်သောလမ်းသည် လွယ်ကူ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုလမ်း၌ လားသောသူလည်း အလွန် များပြား၏။ 
\v 14 သို့သော်လည်း အသက်ရှင်ခြင်းသို့ ရောက်သောတန်းခါးဝသည် အလွန်ကျဉ်း၍ ထိုအရပ်သို့ ဦးတည်သောလမ်းသည် အလွန် ခက်ခဲ၏။ ထို့ကြောင့် ထိုလမ်းကို တွိ့၍ လားသောသူ အလွန် နည်း၏။
\s အပင်နှင့် ၎င်း၏အသီး
\r (လုကာ ၆.၄၃–၄၄)
\p
\v 15 “မိစ္ဆာပရောဖက်တိကို သတိထားကတ်ပါ။ သူရို့သည် အတွင်း၌ ကြမ်းတမ်းသောမြီခွီး ဖြစ်သော်လည်း အပြင်ဖက်က သိုးကဲ့သို့ အယောင်ဆောင်၍ သင်ရို့ပါးကို လာကြလိမ့်မည်။ 
\v 16 သင်ရို့သည် သူရို့ပြုသောအမူအားဖြင့် သူရို့ကို သိကြလိမ့်မည်။ ဆူးပင်များသည် စပျစ်သီးကို သီးလေ့မဟိ၊ ထိုနည်းတူ ဆူးလေးပင်များသည် သဖန်းသီးကို သီးလေ့မဟိ။ 
\v 17 ထို့အတူ ကောင်းသောအပင်သည် ကောင်းသောအသီးများကို သီးတတ်၏၊ သို့သော်လည်း မကောင်းသောအပင်သည် မကောင်းသောအသီးကို သီးတတ်၏။ 
\v 18 ကောင်းသောအပင်သည် မကောင်းသောအသီးကို မသီးနိုင်၊ ထိုနည်းတူ မကောင်းသောအပင်သည် ကောင်းသောအသီးကို မသီးနိုင်။ 
\v 19 \x - \xo ၇.၁၉ \xo*\xt မ ၃.၁၀; လု ၃.၉\xt*\x*ကောင်းသောအသီးကို မသီးသော ဇာအပင်ကိုမဆို ခွတ်၍ မီးထဲသို့ ချပစ်ကြ၏။ 
\v 20 \x - \xo ၇.၂၀ \xo*\xt မ ၁၂.၃၃\xt*\x*ထိုသို့ဖြစ်လျှင် သူရို့ပြုသောအမှုအားဖြင့် မိစ္ဆာပရောဖက်တိကို သင်ရို့သည် သိကြလိမ့်မည်။
\s ငါသည် သင်ရို့ကို လုံးဝမသိ
\r (လုကာ ၁၃.၂၅–၂၇)
\p
\v 21 “ငါ့ကို ‘အသျှင်ဘုရား၊ အသျှင်ဘုရား’ ဟု ခေါ်သောသူတိုင်း ကောင်းကင်နိုင်ငံသို့ ဝင်ရလိမ့်မည်မဟုတ်။ သို့သော် ကောင်းကင်ဘုံသျှင် ငါ့အဖ၏ အလိုတော်အတိုင်း လုပ်ဆောင်သော သူရို့သာလျှင် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သို့ ဝင်ရလိမ့်မည်။ 
\v 22 တရားစီရင်သောနိ့ ရောက်သောအခါ လူတိက ငါ့ကို ‘အသျှင်ဘုရား၊ အသျှင်ဘုရား၊ အကျွန်ရို့သည် ကိုယ်တော်၏နာမ၌ ဘုရားသခင်၏ သတင်းစကားကို ဟောပြောခကြ၏၊ အကျွန်ရို့သည် ကိုယ်တော်၏နာမဖြင့် နတ်ဆိုးတိကို မောင်းထုတ်ကြပြီးလျှင် နိမိတ်လက္ခဏာများစွာကို ပြခကြ၏’ ဟု ပြောကြလိမ့်မည်။ 
\v 23 ထိုအခါ ငါက ထိုသူရို့အား ‘သင်ရို့ကို ငါ လုံးဝမသိ။ မတရားသောသူရို့၊ ငါ့နံပါးက ထွက်လားကတ်’ ဟု ပြောလိမ့်မည်။
\s အိမ်ဆောက်သောလူနှစ်ဦး
\r (လုကာ ၆.၄၇–၄၉)
\p
\v 24 “ထို့နောက် ငါ့စကားတိကို ကြား၍ လိုက်နာသောသူတိုင်းသည် မိမိ၏အိမ်ကို ကျောက်ထက်မှာ တည်ဆောက်ထားသော ပညာဟိနှင့် တူ၏။ 
\v 25 မိုးရွာ၍ မြစ်ရီကြီးပြီး လီပြင်းတိုက်သော်လည်း ထိုအိမ်သည် ပြိုလဲကျလားခြင်းမဟိ၊ အကြောင်းမှာ ကျောက်ထက်မှာ တည်ဆောက်ထားသောကြောင့် ဖြစ်၏။
\p
\v 26 “သို့သော်လည်း ငါ့စကားကို ကြား၍ မလိုက်နာသောသူသည် မိမိ၏အိမ်ကို သဲထက်မှာ တည်ဆောက်ထားသော ပညာမဟိသောသူနှင့် တူ၏။ 
\v 27 မိုးရွာ၍ မြစ်ရီကြီးပြီး လီပြင်းတိုက်ခိုက်သောအခါ ထိုအိမ်သည် ပြိုလဲလားခ၏။ ထိုသို့ဖြစ်လျှင် ထိုအိမ်သည် ကြီးစွာသော ပြိုလဲခြင်းဖြစ်လေ၏။”
\s ယေသျှု၏ အခွင့်အာဏာ
\p
\v 28 \x - \xo ၇.၂၈,၂၉ \xo*\xt မာ ၁.၂၂; လု ၄.၃၂\xt*\x*ယေသျှုသည် ဤအရာများကို ဟောပြောပြီးသောအခါ လူအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော်၏ဆုံးမသြဝါဒပီးခြင်းကို အလွန်အံ့သြကြ၏။ 
\v 29 အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်သည် ကျမ်းတတ်ဆရာကဲ့သို့ မဟုတ်ဘဲ၊ အခွင့်အာဏာဟိသောသူ တစ်ယောက်ကဲ့သို့ ဆုံးမသြဝါဒပီးတော်မူ၏။
\c 8
\s ယေသျှုက လူတစ်ယောက်ကို ကျန်းမာစီခြင်း
\r (မာကု ၁.၄၀–၄၅; လုကာ ၅.၁၂–၁၆)
\p
\v 1 ယေသျှုသည် တောင်ထက်မှ ဆင်းလာသောအခါ လူအုပ်ကြီးသည် ကိုယ်တော်နောက်သို့ လိုက်လာကြ၏။ 
\v 2 ထိုအခါ နူနာရောဂါ ခံစားနိန်ရသော လူတစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်ထံပါးသို့ ရောက်လာပြီး ကိုယ်တော်ရှိ့မှာ ဒူးထောက်၍ “ဆရာ၊ အလိုတော်ဟိလျှင် အကျွန့်ကို သန့်ယှင်းစီတော်မူပါ”\f + \fr ၈.၂ \fr*\fk သန့်ယှင်းစီတော်မူပါ၊ \fk*\ft ဤရောဂါကို လူတစ်ယောက်အား ဘာသာထုံးလမ်းဓလေ့အရ မသန့်ယှင်း ဟူ၍ ယုံမှတ်ထားကြသည်။\ft*\f* ဟု လျှောက်ထားလေ၏။
\p
\v 3 ယေသျှုသည် လက်တော်ကိုဆန့်၍ ထိုသူကို တို့တော်မူပြီးလျှင် “ငါ အလိုဟိသည်ဖြစ်၍ သန့်ယှင်းခြင်းသို့ ရောက်စီ” ဟု မိန့်တော်မူသောအခါ ထိုသူသည် ချက်ချင်း နူနာရောဂါ ပျောက်ကင်းလား၏။ 
\v 4 ထို့နောက် ယေသျှုက “နားထောင်၊ သင်သည် ဤအကြောင်းကို တစ်ယောက်ကိုလေ့ မပြောလီကေ့၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်ပါးသို့ လား၍ သင့်ကိုယ်ကို ပြလော့။ ထို့နောက် သင့်ရောဂါကို ပျောက်ကင်းစီသည့်အကြောင်း လူတိုင်းရှိ့မှာ သက်သီဖြစ်ခြင်းငှာ မောသျှေမိန့်မှာထားခသည့်အတိုင်း ပူဇော်သကာကို ဘုရားသျှင်အား ဆက်ကပ်လော့” ဟု ထိုသူအား မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုသည် ရောမစစ်ဗိုလ်၏ အခိုင်းအစီတစ်ယောက်ကို ကျန်းမာစီခြင်း
\r (လုကာ ၇.၁–၁၀)
\p
\v 5 ယေသျှုသည် ကပေရနောင်မြို့သို့ ရောက်လာသောအခါ ရောမစစ်ဗိုလ်တစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်ပါးသို့ ရောက်လာပြီးလျှင် ကူညီရန် တောင်းပန်သည်မှာ၊ 
\v 6 “ဆရာ၊ အကျွန့်တပည့်တစ်ယောက်သည် အဖျားရောဂါကို ပြင်းထန်စွာ ခံစားနိန်ရ၍ အိမ်၌ အိပ်ရာထက်မှာ တုံးလုံးလှဲနိန်ပါ၏” ဟု ဆိုလေ၏။
\p
\v 7 ယေသျှုကလည်း “ငါလား၍ သူ့ကို ကျန်းမာစီမည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 8 ရောမစစ်ဗိုလ်က “ဤသို့မဟုတ်ရပါ ဆရာ၊ ကိုယ်တော်တိုင် အကျွန့်အိမ်သို့ ကြွလာခြင်းငှာ အကျွန်နှင့် မထိုက်တန်ပါ။ အမိန့်ပီးလိုက်ရုံမျှဖြင့် အကျွန်၏တပည့်သည် နီကောင်းလားပါလိမ့်မည်။ 
\v 9 အကြောင်းမူကား အကျွန်သည် အထက်အရာဟိတိ အမိန့်အာဏာအောက်၌ နီရသောသူတစ်ယောက် ဖြစ်ပါ၏။ အကျွန်မှာလည်း စစ်သားတိ အများကြီး ဟိပါ၏။ စစ်သားတစ်ယောက်ကို အကျွန်က ‘လား’ ဟု အမိန့်ပီးလိုက်လျှင် သူသည် လားရပါ၏၊ ‘လာ’ ဟု အမိန့်ပီးလိုက်လျှင် လာရပါ၏။ အကျွန့် အစီအပါအား ‘ဤအရာကို လုပ်ပါ’ ဟု အကျွန်က ဆိုလျှင် သူသည် လုပ်ရပါ၏” ဟု သူက လျှောက်လေ၏။
\p
\v 10 ယေသျှုသည် ထိုစကားကို ကြားသောအခါ လွန်စွာအံ့သြတော်မူ၍ ကိုယ်တော်၏နောက်သို့ လိုက်လာကြသောလူများကို ဤသို့ မိန့်တော်မူ၏။ “ငါဆိုသည်ကား၊ ဤသို့သောယုံကြည်ခြင်းကို ဣသရေလလူမျိုးထဲ၌ပင်လျှင် ငါ မတွိ့ဖူးသိမ့်။ 
\v 11 \x - \xo ၈.၁၁ \xo*\xt လု ၁၃.၂၉\xt*\x*သင်ရို့ကို ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ လူရို့သည် အရှိ့ရပ်၊ အနောက်ရပ်က ရောက်လာကြပြီးလျှင် ကောင်းကင်နိုင်ငံ၏ပွဲတော်၌ အာဗြဟံ၊ ဣဇာက်၊ ယာကုပ်ရို့နှင့်အတူ ထိုင်ကြလိမ့်မည်။ 
\v 12 \x - \xo ၈.၁၂ \xo*\xt မ ၂၂.၁၃; ၂၅.၃၀; လု ၁၃.၂၈\xt*\x*သို့သော်လည်း နိုင်ငံတော်သား ဖြစ်ထိုက်သောသူများသည် ငိုကြွေးမြည်တမ်း၍ အံသွားကြိတ်နိန်ရမည့် မှောင်မိုက်ထဲသို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံရကြလိမ့်မည်။” 
\v 13 ထို့နောက် ယေသျှုသည် ရောမစစ်ဗိုလ်အား၊ “သင့်အိမ်သို့ ပြန်လော့၊ သင်ယုံကြည်သည့်အတိုင်း ဖြစ်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p ထိုသို့ မိန့်တော်မူပြီးသည်နှင့် ရောမစစ်ဗိုလ်၏တပည့်သည် အဖျားရောဂါ ပျောက်ကင်းလေ၏။
\s ယေသျှုက လူတိအား ကျန်းမာစီခြင်း
\r (မာကု ၁.၂၉–၃၄; လုကာ ၄.၃၈–၄၁)
\p
\v 14 ယေသျှုသည် ပေတရုအိမ်သို့ ရောက်သောအခါ ဖျား၍ အိပ်ရာထက်မှာ လှဲနိန်သော ပေတရု၏ယောက္ခမကို တွိ့၏။ 
\v 15 ကိုယ်တော်က ထိုမိန်းမ၏ လက်ကို တို့လိုက်သည်နှင့် ထိုမိန်းမသည် အဖျားရောဂါပျောက်၍ အိပ်ရာမှ ထပြီးလျှင် ကိုယ်တော်အား အာဂန္တုဝတ်ကို ပြုလေ၏။
\p
\v 16 ညအချိန်ရောက်သောခါ၌ နတ်ဆိုးပူးနိန်သောသူတိကို ယေသျှုပါးသို့ ခေါ်ယူလာကြ၏။ ယေသျှုသည် နတ်ဆိုးတိကို စကားတစ်ခွန်းတည်းဖြင့် အမိန့်ပီး မောင်းထုတ်လိုက်သည်နှင့် ထိုသူအားလုံး ကျန်းမာကြလေ၏။ 
\v 17 “အကျွန်ရို့၌ ဟိသော ဖျားနာခြင်းတိကို သူကိုယ်တိုင် နုတ်ယူ၍ အကျွန်ရို့၏ ရောဂါတိကိုလည်း ဖယ်ယှားပစ်လိမ့်မည်” ဟု ပရောဖက်ဟေသျှာယ ဟောထားခသော ကျမ်းစကားသည် ပြည့်စုံလာခြင်းသို့ ရောက်လေ၏။
\s ယေသျှု၏တပည့်နောက်လိုက်များ
\r (လုကာ ၉.၅၇–၆၂)
\p
\v 18 ယေသျှုသည် မိမိကို ဝိုင်းရံထားသော လူအစုအဝေးကို မြင်သောအခါ သူ၏တပည့်တိအား အိုင်တစ်ဖက်ကမ်းသို့ ကူးရန် မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 19 ကျမ်းတတ်ဆရာတစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်ပါးသို့ ရောက်လာပြီးလျှင်၊ “ဆရာ၊ ကိုယ်တော်လားရာနောက်သို့ ကိုယ်တော်နှင့်အတူ အကျွန်လည်း လိုက်ပါမည်” ဟု ခွင့်တောင်း၏။
\p
\v 20 ယေသျှုက “မြီခွီးတိမှာ တွင်းဟိ၏၊ ငှက်တိမှာလည်း အသိုက်ဟိ၏၊ သို့သော် လူသားမှာ လဲလျှောင်းအနားယူဖို့ရန်ပင် နီရာမဟိ” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 21 အခြားသော တပည့်တော်တစ်ယောက်က “ဆရာ၊ အကျွန်၏အဖကို ရှီးဦးစွာ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းငှာ ပြန်လားခွင့်ပီးပါ” ဟု လျှောက်သော်၊
\p
\v 22 ယေသျှုက “ငါ့နောက်သို့ လိုက်လော့၊ လူသီတိက မိမိရို့၏လူသီတိကို သင်္ဂြိုလ်ကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုက မုန်တိုင်းကို ငြိမ်စီခြင်း
\r (မာကု ၄.၃၅–၄၁; လုကာ ၈.၂၂–၂၅)
\p
\v 23 ယေသျှုသည် လောင်းတစ်စင်းထဲသို့ တက်တော်မူလျှင် သူ၏တပည့်တော်တိလည်း ကိုယ်တော်နှင့်အတူ လိုက်ပါကြ၏။ 
\v 24 ထိုအခါ အိုင်ထဲတွင် လီပြင်းမုန်တိုင်းတစ်ခုသည် ရုတ်တရက် ထလာသောကြောင့် လောင်းသည် မြုပ်လုမြုပ်ချင် ဖြစ်နိန်၏။ သို့သော်လည်း ယေသျှုသည် အိပ်ပျော်နိန်၏။ 
\v 25 တပည့်တော်ရို့သည်လည်း ကိုယ်တော်ပါးသို့ လာ၍ ကိုယ်တော့်ကို နှိုးကြ၏။ “အသျှင်ဘုရား၊ အကျွန်ရို့ သီဖို့ယာ၊ အကျွန်ရို့ကို ကယ်တော်မူပါ” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 26 ယေသျှုကလည်း “သင်ရို့သည် ဇာဖြစ်လို့ အကြောက်လွန်နိန်ကတ်လဲ၊ အလွန် ယုံကြည်ခြင်း နည်းကတ်တေကား” ဟု ဆိုပြီးနောက် အိပ်ရာမှ ထ၍ မုန်တိုင်းနှင့် ရီလှိုင်းကို ရပ်တန့်ရန် အမိန့်ပီးလိုက်သဖြင့် လီပြင်းမုန်တိုင်သည် ငြိမ်သက်လားလေ၏။
\p
\v 27 လူတိသည် အလွန်အံ့ဩကြသည်ဖြစ်၍ “ဤသူကား ဇာပိုင်လူလဲ၊ လီနှင့် လှိုင်းတိတောင် သူ့အမိန့်ကို နာခံကတ်တေကား” ဟု ပြောကြ၏။
\s နတ်ဆိုးပူးသောလူနှစ်ယောက်ကို ကျန်းမာစီခြင်း
\r (မာကု ၅.၁–၂၀; လုကာ ၈.၂၆–၃၉)
\p
\v 28 ယေသျှုသည် အိုင်တစ်ဖက်ကမ်း၊ ဂါဒရနယ်စပ်ကို ရောက်သောအခါ နတ်ဆိုးဝင်ပူးနိန်သော သူနှစ်ယောက်သည် သင်္ချိုင်းဂူများကြားက ထွက်လာပြီး ကိုယ်တော်အား လာ၍ တွိ့ကြ၏။ လူများသည် ထိုနတ်ဆိုးပူးသော လူနှစ်ယောက်ကို အလွန်ကြောက်လန့်ကြသဖြင့် ထိုလမ်းမှ မလားဝံ့ကြ။ 
\v 29 ချက်ချင်းပင်လျှင် ထိုသူနှစ်ယောက်က “ဘုရားသခင်၏သားတော် ယေသျှု၊ အကျွန်ရို့ကို ဇာလုပ်ပါဖို့လဲ၊ အချိန်မရောက်ခင် အကျွန်ရို့ကို အပြစ်ပီးဖို့ လာယာလား” ဟု အော်ဟစ်ကြ၏။
\p
\v 30 ထိုအရပ်နှင့် မနီးမဝီးတွင် ဝက်အုပ်ကြီးတစ်အုပ် အစာစားနိန်ကြ၏။ 
\v 31 “အကျွန်ရို့ကို နှင်ထုတ်မည် ဆိုလျှင် ထိုဝက်အုပ်ထဲသို့ ဝင်ခွင့်ပီးပါ” ဟု နတ်ဆိုးတိက ယေသျှုအား တောင်းပန်ကြ၏။
\p
\v 32 ထိုသို့ဆိုလျှင် “ဝင်ကတ်လီ” ဟု ယေသျှုက မိန့်တော်မူလိုက်သောကြောင့် နတ်ဆိုးများသည် ထိုသူရို့ထဲမှ ထွက်၍ ဝက်များထဲသို့ ဝင်ကြ၏။ ထိုဝက်အားလုံးသည် အိုင်ကမ်းထောင်းစောက်မှ ရီအိုင်ထဲသို့ တစ်ဟုန်ထိုး ဗြီးဆင်းကြပြီးလျှင် ရီထဲ၌ သီကြလေ၏။
\p
\v 33 ဝက်ကျောင်းသားများသည်လည်း မြို့ထဲသို့ ဗြီး၍ ဝင်ကြပြီးလျှင် နတ်ဆိုးပူးနိန်သောသူတိ၌ ဖြစ်ခသည့်အကြောင်းစုံကို ပြောပြကြ၏။ 
\v 34 ထိုမြို့တွင် ဟိသမျှသော လူတိသည် ယေသျှုအား တွိ့ရန် ထွက်လာကြ၏။ ထို့နောက် သူရို့သည် ကိုယ်တော်အား တွိ့ကြသောအခါ သူရို့နယ်မှ ထွက်လားရန် တောင်းပန်ပြောဆိုကြလေ၏။
\c 9
\s ယေသျှုက ခြီလက်သီနိန်သူတစ်ယောက်ကို ကျန်းမာစီခြင်း
\r (မာကု ၂.၁–၁၂; လုကာ ၅.၁၇–၂၆)
\p
\v 1 ယေသျှုသည် လောင်းစီး၍ အိုင်ကို ဖြတ်ပြီးလျှင် မိမိ၏ဇာတိမြို့\f + \fr ၉.၁ \fr*\fk မိမိ၏ဇာတိမြို့၊ \fk*\ft ကပေရနောင် (ရှု ၄.၁၃)။\ft*\f*သို့ တဖန် ကြွတော်မူ၏။ 
\v 2 လူတချို့သည် ခြီ၊ လက်သီနိန်၍ အိပ်ရာထက်၌ တုံးလုံးလှဲနိန်သောသူတစ်ယောက်ကို အထံတော်သို့ ထမ်းယူလာကြ၏။ ယေသျှုသည် ထိုသူရို့၏ကြီးမားသော ယုံကြည်ခြင်းကို မြင်သောအခါ ခြီ၊ လက်သီနိန်သူအား “ငါ့သား၊ မစိုးရိမ်ကေ့၊ သင်၏အပြစ်အားလုံးကို ခွင့်ရွှတ်ပြီးယာ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 3 ထို့နောက် တချို့ကျမ်းတတ်ဆရာတိက “ဤသူသည် ဘုရားသခင်ကို ပြစ်မှား ခြင်းဖြစ်သည်” ဟု မိမိရို့၏စိတ်ထဲ၌ ထင်မှတ်နိန်ကြ၏။
\p
\v 4 ယေသျှုက သူရို့သည် ဇာကို စဉ်းစားနိန်ကြသည်ကို သိမြင်သောကြောင့် “သင်ရို့သည် ဇာကြောင့် အေပိုင် မကောင်းသောအမှုအရာတိကို စဉ်းစားနိန်ကတ်စွာလဲ၊ 
\v 5 ‘သင့်အပြစ်ကို ခွင့်ရွှတ်ပြီးယာလို့ ပြောစွာက သာ၍ လွယ်ကူမည်လော’ သို့မဟုတ် ‘ထပြီးကေ လမ်းလျှောက်လိုက်’ ဟု ပြောစွာက သာ၍ လွယ်ကူမည်လော။ 
\v 6 လူသားသည် မြီကြီးထက်တွင် အပြစ်ရွှတ်ပိုင်ခွင့် အာဏာဟိသည်ကို ငါ သက်သီပြမည်။” ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်က ခြီလက်သီနိန်သူအား “ထ၍ သင့်အိပ်ရာကို ယူဆောင်ပြီးလျှင် အိမ်သို့ ပြန်လီ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 7 ထိုအခါ ခြီ၊ လက်သီနိန်သောသူသည် ထ၍ အိမ်သို့ ပြန်လားလေ၏။ 
\v 8 လူတိက ဤအရာကို မြင်ကြသောခါ အလွန်ကြောက်ရွံ့ကြ၏။ ဤသို့သော အခွင့်အာဏာကို လူတိအား ပီးတော်မူသော ဘုရားသခင်၏ဂုဏ်တော်ကို ချီးမွမ်းကြ၏။
\s ယေသျှုသည် မဿဲအား ခေါ်တော်မူခြင်း
\p
\v 9 ယေသျှုသည် ထိုအရပ်မှ ထွက်၍ လမ်းလျှောက်လာသောအခါ မဿဲဟုခေါ်သော အခွန်ကောက်ခံသူ တစ်ယောက်သည် သူ၏ရုံး၌ ထိုင်နိန်သည်ကို မြင်လျှင် “ငါ့နောက်ကို လိုက်ခ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p မဿဲသည်လည်း ထ၍ ယေသျှုနောက်သို့ လိုက်လေ၏။
\p
\v 10 ယေသျှုသည် မဿဲ၏အိမ်\f + \fr ၉.၁၀ \fr*\fq မဿဲ၏အိမ်၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa သူ၏အိမ် (ယေသျှု၏ အိမ်)။\fqa*\f*၌ ထမင်းစားနိန်စဉ်တွင် အခွန်ကောက်ခံသောသူတိ၊ အပယ်ခံထားရသောသူတိသည်လည်း ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်တိစားပွဲ၌ ဝင်ရောက်ကာ စားသောက်နိန်ကြ၏။ 
\v 11 ထိုအမှုအရာကို ဖာရိယှဲရို့သည် မြင်သောအခါ “သင်ရို့ဆရာသည် ဤသို့သောသူတိနှင့်အတူ ဇာကြောင့် စားသောက်နိန်သနည်း” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန်းကြ၏။
\p
\v 12 ယေသျှုသည် ထိုအကြောင်းကို ကြားတော်မူလျှင် “ကျန်းမာသောသူတိသည် ဆီးသမားကို အလိုမဟိ၊ မကျန်းမာသောသူတိကသာ ဆီးသမားကို အလိုဟိကြ၏။ 
\v 13 \x - \xo ၉.၁၃ \xo*\xt မ ၁၂.၇\xt*\x*‘တိရိစ္ဆာန်နှင့် ယဇ်ပူဇော်ခြင်း အကျင့်ထက် သနားကရုဏာထားခြင်း အကျင့်ကို ငါ ပို၍ နှစ်သက်၏’ ဟူသော ကျမ်းစကားကို နားလည်စီခြင်းငှာ သင်ရို့သည် လား၍ သင်ယူကြလော့။ ငါမူကား ဖြောင့်မတ်သောသူတိကို ခေါ်ခြင်းငှာ လာသည်မဟုတ်၊ အပြစ်သားတိကို ခေါ်ခြင်းငှာ ကြွလာခြင်းဖြစ်၏။”
\s အစာယှောင်ခြင်းအကြောင်း မိန်းလျှောက်ခြင်း
\r (မာကု ၂.၁၈–၂၂; လုကာ ၅.၃၃–၃၉)
\p
\v 14 ထိုအခါ ဗတ္တိဇံယောဟန်၏တပည့်များသည် ယေသျှုထံပါးသို့ ရောက်လာကြပြီးလျှင် “အကျွန်ရို့နှင့် ဖာရိယှဲရို့သည် မကြာခဏ အစာယှောင်ကြပါ၏။ သို့ရာတွင် ကိုယ်တော်၏ တပည့်တော်ရို့သည်ကား ဇာကြောင့် အစာမယှောင်ကြသနည်း” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 15 ယေသျှုကလည်း “မင်္ဂလာဆောင်ပွဲ၌ အာဂန္တုရို့သည် မင်္ဂလာဆောင်သတို့သားနှင့် အတူဟိနိန်ကြစဉ်တွင် သူရို့သည် ဝမ်းနည်းကြမည်ဟု သင်ရို့ထင်ကြသလား။ ထိုသို့မဟုတ်၊ မင်္ဂလာဆောင်သတို့သားကို သူရို့ထံပါးမှ ခွဲယူလားသောနိ့ ရောက်လာသောအခါ သူရို့သည် အစာယှောင်ကြလိမ့်မည်။
\p
\v 16 “ဇာသူလည်း အင်္ကျီဟောင်းကို အထည်သစ်နှင့် ဖာလေ့မဟိ။ ထိုသို့ပြုလျှင် အထည်သစ်က စားသဖြင့် အင်္ကျီအပေါက်သည် သာ၍ ကျယ်တတ်၏။ 
\v 17 ထိုနည်းတူ ဇာသူလည်း သားရီဗူးအဟောင်းထဲမှာ စပျစ်ရည်အသစ်ကို ထည့်လေ့မဟိ။ ထိုသို့ ထည့်လျှင် သားရီဗူးအဟောင်းသည် ကွဲထွက်၍ စပျစ်ရည်သည်လည်း ယိုထွက်လားပြီးလျှင် သားရီဗူးလည်း ပျက်စီးတတ်၏။ သို့ဖြစ်၍ စပျစ်ဝိုင်အသစ်ကို သားရီဗူးအသစ်ထဲ၌သာ ထည့်ကြ၏၊ ယေမှရာ နှစ်ခုစလုံးကို ကောင်းမွန်စွာ ထိန်းသိမ်းထားနိုင်လိမ့်မည်။”
\s အရာဟိသမီးတစ်ယောက်နှင့် ယေသျှု၏ဝတ်ရုံအနားပန်းဖွားကို လာတို့သောမိန်းမ
\r (မာကု ၅.၂၁–၄၃; လုကာ ၈.၄၀–၅၆)
\p
\v 18 ယေသျှုသည် ဤအကြောင်းအရာများကို မိန့်တော်မူနိန်စဉ် ယုဒလူမျိုး အရာဟိတစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်ပါးသို့ ရောက်လာ၍ ကိုယ်တော်ရှိ့တော်၌ ပျပ်ဝပ်လျက် “အကျွန့်သမီး သီကျလားသည်မှာ မကြာသိမ့်ပါ၊ သို့သော်လည်း ကိုယ်တော်သည် ကြွလာ၍ သူမထက်မှာ လက်ကို တင်ပီးတော်မူပါ၊ သူမသည် အသက်ရှင်လာလိမ့်မည်” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 19 ထို့ကြောင့် ယေသျှုသည် ထ၍ သူ့နောက်သို့ လိုက်လေ၏၊ ကိုယ်တော်၏တပည့်တော်တိလည်း ကိုယ်တော်နှင့်အတူ လိုက်ပါကြ၏။
\p
\v 20 ထိုအခါ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ကာလပတ်လုံး သွီးသွန်နာစွဲနိန်သော မိန်းမတစ်ယောက်သည် ယေသျှုနောက်သို့ လိုက်လာပြီး ကိုယ်တော်၏ဝတ်ရုံအနားပန်းဖွားကို တို့ထိလေ၏။ 
\v 21 သူမက “အကျွန်သည် ကိုယ်တော်၏ဝတ်ရုံအနားပန်းဖွားကို တို့ထိခွင့်ရလျှင် တောင်မှ ကျန်းမာလားလိမ့်မည်” ဟု မိမိကို မိမိ ပြောဆိုနိန်၏။
\p
\v 22 ယေသျှုသည် နောက်သို့ ပြန်လှည့်ကြည့်၍ သူမကိုမြင်ပြီး “မစိုးရိမ်ကေ့ ငါ့သမီး၊ သင်၏ယုံကြည်ခြင်းသည် သင့်ကို ကျန်းမာစီယာ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ယင်းအချိန်၌ပင် ထိုမိန်းမ၏အနာသည် ပျောက်ကင်းလားလေ၏။
\p
\v 23 ထိုနောက် ယေသျှုသည် အရာဟိအိမ်သို့ ရောက်လေ၏။ ကိုယ်တော်သည် အသုဘအခမ်းအနားအတွက် တီးမှုတ်နိန်ကြသူများနှင့် ရုတ်ရုတ်တ်သဲသဲ ဖြစ်နိန်ကြသောလူအုပ်ကြီးကို မြင်သောအခါ 
\v 24 ကိုယ်တော်က “အားလုံး အပြင်သို့ ထွက်ကတ်၊ ဤမိန်းမသျှေသည်ကား သီလားစွာမဟုတ် — အိပ်ပျော်နိန်စွာရာဖြစ်သည်” ဟု မိန့်တော်မူလိုက်၏။ ထိုအခါ သူရို့အားလုံးက ကိုယ်တော့်ကို ပျက်ရယ်ပြုကြ၏။ 
\v 25 သို့သော် လူတိ ထွက်လားကြသည်နှင့်တပြိုင်နက်၊ ယေသျှုသည် မိန်းမသျှေ၏အခန်းထဲသို့ ဝင်ပြီးလျှင် သူမ၏လက်ကို ကိုင်၍ ဆွဲထူလိုက်သောခါ သူမသည် မတ်တတ်ထလေ၏။ 
\v 26 ဤသတင်းသည် ထိုဒေသတစ်ခုလုံး၌ ပြန့်နှံ့လားလေ၏။
\s ယေသျှုက မျက်ကန်းနှစ်ယောက်ကို မျက်စိမြင်စီခြင်း
\p
\v 27 ယေသျှုသည် ထိုအရပ်မှ ထွက်၍ လမ်းလျှောက်လာစဉ်တွင် မျက်ကန်းနှစ်ယောက်သည်လည်း ကိုယ်တော်၏နောက်မှ လိုက်လာကြ၏။ သူရို့က “ဒါဝိဒ်၏သားတော်၊ အကျွန်ရို့ကို သနားတော်မူပါ” ဟု အော်ဟစ်ကြ၏။
\p
\v 28 ယေသျှုသည် အိမ်ထဲသို့ ဝင်သောအခါ မျက်ကန်းနှစ်ယောက်သည်လည်း ကိုယ်တော်၏နောက်က ဝင်လာကြသဖြင့် ကိုယ်တော်က “ငါသည် သင်ရို့ကို ကျန်းမာအောင် လုပ်နိုင်သည်ဟု သင်ရို့ ယုံကြည်ကတ်လား” ဟု သူရို့အား မိန်းတော်မူ၏။
\p သူရို့ကလည်း “ဟုတ်ပါရေ၊ ဆြာ” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 29 ထိုအခါ ယေသျှုသည် သူရို့၏မျက်စိကို တို့တော်မူပြီးလျှင် “သင်ရို့ ယုံကြည်သည့်အတိုင်း သင်ရို့၌ ဖြစ်ကတ်စီ” ဟု မိန့်တော်မူသည်နှင့် — 
\v 30 သူရို့သည် မျက်စိပြန်မြင်ကြလေ၏။ ယေသျှုက “ဤအကြောင်းကို တစ်ယောက်ကိုလည်း မပြောကတ်ကေ့” ဟု ထိုသူရို့အား တင်းကြပ်စွာ မိန့်မှာတော်မူလေ၏။
\p
\v 31 သို့သော်လည်း သူရို့ ထွက်လားပြီးနောက် ယေသျှု၏ သတင်းသည် ထိုဒေသတစ်ခုလုံးသို့ ပြန့်နှံ့လေ၏။
\s ယေသျှုသည် လူအ တစ်ယောက်ကို စကားပြောနိုင်အောင် လုပ်ပီးခြင်း
\p
\v 32 ထိုသူနှစ်ယောက် ထွက်လားကြသောအခါ လူတချို့သည် နတ်ဆိုးဝင်ပူးနိန်သောကြောင့် စကားမပြောနိုင်သော လူအ တစ်ယောက်ကို ယေသျှုပါးသို့ ခေါ်ဆောင်လာကြ၏။ 
\v 33 သို့သော် နတ်ဆိုးကို မောင်းထုတ်လိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက်၊ ထိုသူသည် စကားပြောနိုင်သည်ဖြစ်၍ လူတိုင်းက အံ့သြကြလေ၏။ သူရို့က “ဣသရေလလူမျိုးထဲ၌ ဤသို့သော အရာတိကို ငါရို့ တစ်ခါမျှ မတွိ့ဖူးပါကား” ဟု အံ့ဩကြ၏။
\p
\v 34 \x - \xo ၉.၃၄ \xo*\xt မ ၁၀.၂၅; ၁၂.၂၄; မာ ၃.၂၂; လု ၁၁.၁၅\xt*\x*သို့ရာတွင် ဖာရိယှဲရို့က “နတ်ဆိုးတိကို မောင်းထုတ်ဖို့အတွက် နတ်ဆိုးခေါင်းဆောင်က ယေသျှုကို တန်ခိုးပီးထားခြင်း ဖြစ်သည်” ဟု ပြောဆိုကြ၏။
\s ယေသျှုသည် လူတိအား သနားတော်မူခြင်း
\p
\v 35 \x - \xo ၉.၃၅ \xo*\xt မ ၄.၂၃; မာ ၁.၃၉; လု ၄.၄၄\xt*\x*ယေသျှုသည် အားလုံးသော မြို့များနှင့် ကျေးလက်တောရွာများကို လှည့်လည်၍ ကြွချီတော်မူ၏။ ကိုယ်တော်သည် တရားဇရပ်များ၌ ဆုံးဩဝါဒ ပီးတော်မူ၍ နိုင်ငံတော်နှင့်ဆိုင်သော သတင်းကောင်းကို ဟောကြားပြီးလျှင် မကျန်းမာသောသူတိနှင့် အနာရောဂါအမျိုးမျိုး ခံစားနိန်ရသောသူရို့ကို ကျန်းမာစီတော်မူ၏။ 
\v 36 \x - \xo ၉.၃၆ \xo*\xt မာ ၆.၃၄\xt*\x*ကိုယ်တော်သည် လူစုလူဝေးကြီးကို မြင်သောအခါ သူ၏နှလုံးသားထဲ၌ ထိုသူများကို အလွန်သနားစိတ်ဝင်လေ၏။ ဇာကြောင့်ဆိုသော် သူရို့သည် သိုးထိန်းမဟိသော သိုးများကဲ့သို့ ကူညီသူမဟိဘဲ စိုးရိမ်စိတ် ဝင်နိန်ကြသောကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 37 \x - \xo ၉.၃၇,၃၈ \xo*\xt လု ၁၀.၂\xt*\x*ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်က “ရိတ်စရာစပါးတိ အများကြီးဟိသော်လည်း ရိတ်သိမ်းသောသူ အလွန်နည်းကြသည်ဖြစ်၍ 
\v 38 စပါးရိတ်သိမ်းမည့်သူများကို စီရွှတ်ပီးရန်၊ စပါးသျှင်ပါးမှာ ဆုတောင်းကြပါ” ဟု တပည့်တော်တိအား မိန့်တော်မူ၏။
\c 10
\s တမန်တော်တစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်
\r (မာကု ၃.၁၃–၁၉; လုကာ ၆.၁၂–၁၆)
\p
\v 1 ယေသျှုသည် တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်ကို အတူတကွ ခေါ်ပြီးလျှင် ဝိညာဉ်ဆိုးတိကို နှင်ထုတ်နိုင်ခြင်းငှာ လည်းကောင်း၊ အနာရောဂါအမျိူးမျိူးကို ပျောက်ကင်းစီခြင်းငှာ လည်းကောင်း၊ သူရို့အား အခွင့်အာဏာများကို ပီးတော်မူ၏။ 
\v 2 ထိုတမန်တော်ဆယ့်နှစ်ယောက်၏ နာမည်များမှာ ပထမဆုံးအားဖြင့် သျှိမုန်ဟု ခေါ်သော ပေတရုနှင့် သူ့၏ညီ အန္ဒြေ၊ ဇေဗေဒဲ၏သားနှစ်ယောက်ဖြစ်သော ယာကုပ်နှင့် သူ၏ညီ ယောဟန်၊ 
\v 3 ဖိလိပ္ပု၊ ဗာသောလမဲ၊ သောမ၊ အခွန်ကောက်ခံသူ မဿဲ၊ အာလဖဲ၏သား ယာကုပ် နှင့် သဒ္ဒဲ၊ 
\v 4 မျိုးချစ်ပုဂ္ဂိုလ် သျှိမုန်နှင့် ကိုယ်တော့်ကို သစ္စာဖောက်သောသူ ယုဒသျှာကာရုတ် ဟူ၍ ဖြစ်ကြ၏။
\s တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး၏ သာသနာ
\r (မာကု ၆.၇–၁၃; လုကာ ၉.၁–၆)
\p
\v 5 ယေသျှုက တပည့်တော် ဆယ့်နှစ်ယောက်ကို ဩဝါဒပီး၍ စီရွှတ်လိုက်တော်မူသည်မှာ၊ “သင်ရို့သည် ယှာမာရိ မြို့ရွာများနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားတိ အရပ်ဒေသသို့ မလားကတ်ကေ့။ 
\v 6 ထိုသို့လားကြမည့်အစား၊ ဣသရေလလူမျိုး၌ ပျောက်ဆုံးနိန်သော သိုးတိ ဟိရာအရပ်သို့ လားကြပြီးလျှင်၊ 
\v 7 \x - \xo ၁၀.၇–၁၅ \xo*\xt လု ၁၀.၄–၁၂\xt*\x*‘ကောင်းကင်နိုင်ငံတော် တည်လုနီးပြီ’ ဟု ဟောပြောကြလော့။ 
\v 8 မကျန်းမာသောသူတိကို ကျန်းမာစီကြလော့၊ သီနိန်သောသူတိကို ထမြောက်စီကြလော့၊ နူနာစွဲနိန်သောသူတိကို ပျောက်ကင်းစီကြလော့၊ ပြီးနောက် နတ်ဆိုးတိကို နှင်ထုတ်ကြလော့။ သင်ရို့သည် အဖိုးအခမပီးဘဲ ရထားကြသည်ဖြစ်သောကြောင့်၊ အဖိုးအခမယူဘဲ ပြန်ပီးကြလော့။ 
\v 9 သင်ရို့၏အိတ်ထဲ၌ ရွှီဒင်္ဂါး၊ ငွီဒင်္ဂါး၊ ကြီးဒင်္ဂါးတိကို ယူမလားကတ်ကေ့။ 
\v 10 \x - \xo ၁၀.၁၀ \xo*\xt ၁ ကော ၉.၁၄; ၁ တိ ၅.၁၈\xt*\x*လမ်းခရီးအတွက် ခရီးဆောင်အိတ်နှင့်တကွ အင်္ကျီအပို၊ ဖိနပ်အပိုနှင့် တောင်မွိ့တိကိုလည်း ယူမလားကတ်ကေ့။ အကြောင်းမူကား လုပ်ဆောင်သောသူသည် ကျွေးမွီးခြင်းကို ခံထိုက်မည်။
\p
\v 11 “သင်ရို့သည် မြို့တစ်မြို့ သို့တည်းမဟုတ် ရွာတစ်ရွာသို့ ဝင်ကြသောအခါ သင်ရို့အား လက်ခံလိုသောသူတိကို ရှာပြီးလျှင် ထိုအရပ်မှ ထွက်ခွာသည့်တိုင်အောင် ထိုသူ၏အိမ်၌ တည်းခိုကြလော့။ 
\v 12 သင်ရို့သည် အိမ်တစ်အိမ်သို့ ဝင်သောအခါ ‘သာလီစွပါ’ ဟု အယင်ဆုံး နှုတ်ဆက်ကြလော့။ 
\v 13 ထိုအိမ်သည် ထိုက်တန်လျှင် သင်ရို့၏မင်္ဂလာစကားသည် ထိုအိမ်၌ ကျန်ခလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင် ထိုအိမ်သည် မထိုက်တန်လျှင် သင်ရို့၏မင်္ဂလာစကားသည် သင်ရို့ပါးသို့ ပြန်လာလိမ့်မည်။ 
\v 14 \x - \xo ၁၀.၁၄ \xo*\xt တ ၁၃.၅၁\xt*\x*ပြီးနောက် တချို့အိမ် သို့မဟုတ် မြို့တိက သင်ရို့စကားကို နားမထောင်၊ သင်ရို့ကို လက်မခံလျှင် သင်ရို့ခြီဖဝါးက မြီမှုန့်ကို ခါချပြီးလျှင် ထိုအရပ်မှ ပြန်ထွက်လာကြလော့။ 
\v 15 \x - \xo ၁၀.၁၅ \xo*\xt မ ၁၁.၂၄\xt*\x*ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား တရားစီရင်သောနိ့ရက်၌ ဘုရားသခင်သည် ထိုမြို့၏လူများထက် သောဒုံနှင့် ဂေါမောရ မြို့သူမြို့သားတိကို သာ၍ သနားကရုဏာကို ပြလိမ့်မည်။
\s ရောက်လာမည့် ညှည်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းများ
\r (မာကု ၁၃.၉–၁၃; လုကာ ၂၁.၁၂–၁၇)
\p
\v 16 \x - \xo ၁၀.၁၆ \xo*\xt လု ၁၀.၃\xt*\x*“နားထောင်ကတ်၊ မြီခွီးအုပ်စုထဲသို့ သိုးတိကို စီရွှတ်လိုက်သကဲ့သို့ သင်ရို့အား ငါ စီရွှတ်လိုက်၏။ ထို့ကြောင့် သင်ရို့သည် မြွီကဲ့သို့ လိမ္မာ၍ ဂြိုးငှက်ကဲ့သို့ အဆိပ်ကင်းကြလော့။ 
\v 17 \x - \xo ၁၀.၁၇–၂၀ \xo*\xt မာ ၁၃.၉–၁၁; လု ၁၂.၁၁,၁၂; ၂၁.၁၂–၁၅\xt*\x*သတိထားကတ်ပါ၊ သင်ရို့ကို ဖမ်းဆီး၍ တရားရုံးသို့ အပ်နှံကြလိမ့်မည်၊ ထိုသူရို့သည် တရားဇရပ်များထဲ၌ သင်ရို့အား သတ်ပုတ်ကြလိမ့်မည်။ 
\v 18 ငါ့ကြောင့် အာဏာပိုင်များနှင့် သျှင်ဘုရင်များ၏ရှိ့မှောက်၌ စစ်ဆီးမိန်းမြန်းရန်လည်းကောင်း၊ ထိုသူရို့နှင့်တကွ တခြားလူမျိုးတိကို သတင်းကောင်းတရား ဟောကြားခြင်းငှာလည်းကောင်း သင်ရို့ကို ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်လားကတ်လိမ့်မည်။ 
\v 19 ထိုသူရို့က သင်ရို့ကို စစ်ဆီးမိန်းမြန်းရန် ခေါ်ဆောင်လားကြသောအခါ ဇာကိုပြောရမည် သို့မဟုတ် ဇာပိုင် ပြောရမည်ကို မစိုးရိမ်ကတ်ကေ့၊ အချိန်ရောက်လာသောအခါ သင်ရို့ ဇာကိုပြောရမည် ဆိုသည်ကို သိလာကတ်လိမ့်မည်။ 
\v 20 အကြောင်းမူကား၊ သင်ရို့ပြောရမည့်စကားသည် သင်ရို့ စကားမဟုတ်၊ ထိုစကားကို သင်ရို့အဖ၏ဝိညာဉ်တော်က သင်ရို့အားဖြင့် ပြောလိမ့်မည်။
\p
\v 21 \x - \xo ၁၀.၂၁ \xo*\xt မာ ၁၃.၁၂; လု ၂၁.၁၆\xt*\x*“ညီအစ်ကိုအချင်းချင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အသီသတ်ကတ်လိမ့်မည်။ အဖက သားသမီးတိကို လည်းကောင်း၊ သားသမီးက မိဖကို လည်းကောင်း၊ အသီ သတ်ကတ်လိမ့်မည်။ 
\v 22 \x - \xo ၁၀.၂၂ က \xo*\xt မ ၂၄.၉; မာ ၁၃.၁၃; လု ၂၁.၁၇; \xt*\xo ခ \xo*\xt မ ၂၄.၁၃; မာ ၁၃.၁၃\xt*\x*ငါ့ကြောင့် သင်ရို့ကို လူတိုင်းက မုန်းကတ်လိမ့်မည်။ သို့သော် အဆုံးထိတိုင်အောင် တည်ကြည်သောသူသည် ကယ်တင်ခြင်းခံရ လိမ့်မည်။ 
\v 23 မြို့တစ်မြို့၌ သင်ရို့ကို ညှည်းဆဲကြလျှင် တခြားမြို့ တစ်မြို့သို့ ထွက်ဗြီးကြလော့။ ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သင်ရို့သည် ဣသရေလမြို့ရွာအားလုံး၌ သင်ရို့၏အလုပ် မပြီးစီးခင် လူသားသည် ကြွလာလိမ့်မည်။
\p
\v 24 \x - \xo ၁၀.၂၄ က \xo*\xt လု ၆.၄၀; \xt*\xo ခ \xo*\xt ယော ၁၃.၁၆; ၁၅.၂၀ \xt*\x*“ဆရာထက် သာသော တပည့် ဟူ၍ မဟိ၊ အသျှင်ထက် သာသော ကျွန်ဟူ၍ မဟိ။ 
\v 25 \x - \xo ၁၀.၂၅ \xo*\xt မ ၉.၃၄; ၁၂.၂၄; မာ ၃.၂၂; လု ၁၁.၁၅\xt*\x*ထို့ကြောင့် တပည့်သည် ဆရာကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ကျွန်သည် အသျှင်ကဲ့သို့လည်းကောင်း ဖြစ်လာလျှင် ကြေနပ်လောက်ပေ၏။ အိမ်ထောင်ဦးစီးကို ဗေလဇေဗုလ ဟူ၍ ခေါ်ကြလျှင် အိမ်သူအိမ်သားတိကို ဤထက်ဆိုးသောနာမည်ဖြင့် ခေါ်ကြလိမ့်မည်။
\s မည်သူ့ကို ကြောက်ရအံ့နည်း
\r (လုကာ ၁၂.၂–၇)
\p
\v 26 \x - \xo ၁၀.၂၆ \xo*\xt မာ ၄.၂၂; လု ၈.၁၇\xt*\x*“ထို့ကြောင့် ထိုသူရို့ကို မကြောက်ကတ်ကေ့။ အဂု ဖုံးထားသည့်အရာဟူသမျှသည် ပေါ်လာကြလိမ့်မည်။ လျှို့ဝှက်ထားသောအရာအားလုံးသည်လည်း ထင်ရှားလာကြလိမ့်မည်။ 
\v 27 ငါသည် သင်ရို့အား မှောင်မိုက်ထဲ၌ ပြောသောအရာများကို သင်ရို့သည် အလင်းထဲ၌ ပြန်ပြောကြရလိမ့်မည်။ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ သင်ရို့ကြားရသောစကားကို သင်ရို့သည် အိမ်ခေါင်မိုးထိပ်က ကြွေးကြော်ရလိမ့်မည်။ 
\v 28 ခန္ဓာကိုယ် ကိုသာ အသီသတ်နိုင်ပြီး စိတ်ဝိညာဉ်ကို အသီမသတ်နိုင်သော သူတိကို မကြောက်ကတ်ကေ့။ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် စိတ်ဝိညာဉ်နှစ်ခုလုံးကို ငရဲထဲမှာ ဖျက်ဆီးနိုင်သော ဘုရားသခင် ကိုသာ ကြောက်ကြလော့။ 
\v 29 စာငှက်နှစ်ကောင်ကို ဒင်္ဂါးတစ်ပြားနှင့် ဝယ်ရသည်မဟုတ်လား၊ သင်ရို့အဖ အလိုမဟိလျှင် ထိုစာငှက်တစ်ကောင်မျှ မြီကြီးထက်သို့ မကျစီရ။ 
\v 30 ထို့အပြင် သင်ရို့ဂေါင်းက ဆံပင်တိကို တောင်မှ တစ်ပင်မကျန် ရွီထားတော်မူ၏။ 
\v 31 ထို့ကြောင့် ဇာသူ့ကိုလေ့ မကြောက်ကတ်ကေ့၊ သင်ရို့သည် များစွာသော စာငှက်တိထက် သာ၍ တန်ဖိုးဟိကြ၏။
\s ခရစ်တော်ကို လက်ခံသူနှင့် ငြင်းပယ်သူများ
\r (လုကာ ၁၂.၈–၉)
\p
\v 32 “ငါ့အား လူအများတိရှိ့၌ ဝန်ခံသောသူကို ကောင်းကင်ဘုံသျှင် ငါ၏အဖရှိ့၌လည်း ငါ ဝန်ခံလိမ့်မည်။ 
\v 33 \x - \xo ၁၀.၃၃ \xo*\xt ၂ တိ ၂.၁၂\xt*\x*သို့ရာတွင် ငါ့ကို လူအများတိရှိ့မှာ ငြင်းပယ်သောသူကို ကောင်းကင်ဘုံသျှင် ငါ့အဖ၏ရှိ့၌လည်း ငါ ငြင်းပယ်လိမ့်မည်။
\s ငြိမ်သက်ခြင်းအတွက် မဟုတ် ပဋိပက္ခဖြစ်စီရန်
\r (လုကာ ၁၂.၅၁–၅၃; ၁၄.၂၆,၂၇)
\p
\v 34 “ဤလောကကြီးသို့ ငြိမ်သက်ခြင်းကို ယူဆောင်၍ ငါ ကြွလာသည် ဟု မထင်ကတ်ကေ့။ ငြိမ်သက်ခြင်းကို ယူဆောင်၍ ငါ ကြွလာသည်မဟုတ်၊ ပဋိပက္ခဖြစ်စီရန် ငါ ကြွလာခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 35 သားက အဖကို ဆန့်ကျင်ဖက်ပြုခြင်းငှာ လည်းကောင်း၊ သမီးက အမိကို ဆန့်ကျင်ဖက်ပြုခြင်းငှာ လည်းကောင်း၊ ခြုပ်မက ယောက္ခမကို ဆန့်ကျင်ဖက်ပြုခြင်းငှာ လည်းကောင်း ငါ ကြွလာ၏။ 
\v 36 သင်၏မိသားစု ဝင်များသည် သင်၏အဆိုးဆုံးရန်သူများ ဖြစ်လာကြလိမ့်မည်။
\p
\v 37 “မိမိ၏ အမိ အဖတိကို ငါ့ထက် သာ၍ ချစ်သောသူတိသည် ငါ၏တပည့် မဖြစ်နိုင်၊ မိမိ၏သားသမီးတိကို ငါ့ထက် သာ၍ ချစ်သောသူတိသည်လည်း ငါ၏တပည့် မဖြစ်နိုင်။ 
\v 38 \x - \xo ၁၀.၃၈ \xo*\xt မ ၁၆.၂၄; မာ ၈.၃၄; လု ၉.၂၃\xt*\x* မိမိ၏လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို ထမ်း၍ ငါ၏ခြီရာနောက်သို့ မလိုက်သောသူတိသည် ငါ့တပည့် မဖြစ်နိုင်။ 
\v 39 \x - \xo ၁၀.၃၉ \xo*\xt မ ၁၆.၂၅; မာ ၈.၃၅; လု ၉.၂၄; ၁၇.၃၃; ယော ၁၂.၂\xt*\x*မိမိအသက်ကို ရခြင်းငှာ ကြိုးစားသောသူသည် အသက်ယှုံးလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း ငါ၏အကျိုးအလို့ငှာ မိမိအသက်ကို စွန့်သောသူသည်ကား အသက်ကို ရလိမ့်မည်။
\s ဆုလာဘ်များ
\r (မာကု ၉.၄၁)
\p
\v 40 \x - \xo ၁၀.၄၀ က \xo*\xt လု ၁၀.၁၆; ယော ၁၃.၂၀; \xt*\xo ခ \xo*\xt မာ ၉.၃၇; လု ၉.၄၈\xt*\x*“သင်ရို့ကို ကြိုဆိုလက်ခံသောသူသည် ငါ့ကို ကြိုဆိုလက်ခံသောသူ ဖြစ်၏၊ ငါ့ကို ကြိုဆိုလက်ခံသောသူသည်လည်း ငါ့ကို စီရွှတ်သောသူတစ်ယောက်ကို ကြိုဆိုလက်ခံသူဖြစ်၏။ 
\v 41 ပရောဖက်တစ်ပါးကို ကြိုဆိုလက်ခံသောသူမည်သည်ကား ထိုသူသည် ပရောဖက်ဖြစ်သောကြောင့် ပရောဖက်၏အကျိုးကျေးဇူးကို ခံစားရလိမ့်မည်။ ထို့အပြင် သူတော်ကောင်းတစ်ယောက်ကို ကြိုဆိုလက်ခံသောသူ မည်သည်ကား ထိုသူသည် သူတော်ကောင်းဖြစ်သောကြောင့် သူတော်ကောင်းကပီးသော ကောင်းကျိုးကို ခံစားကြရလိမ့်မည်။ 
\v 42 ငါ၏တပည့်များထဲက အငယ်ဆုံးသောသူတစ်ယောက်ကို၊ သူသည် ငါ၏တပည့်ဖြစ်ခြင်းကြောင့် ရီအီးတစ်ခွက်ကို ပီးသောသူသည် ထိုရီတစ်ခွက်၏အကျိုးကို ဧကန်အမှန် ခံစားရပါလိမ့်မည်ဟု သင်ရို့အား ငါ အမှန်ဆို၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 11
\s ဗတ္တိဇံယောဟန်၏ စီတမန်များ
\r (လုကာ ၇.၁၈–၃၅)
\p
\v 1 ယေသျှုသည် တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးကို ဆုံးမဩဝါဒ ပီးပြီးလျှင် ထိုနီရာမှ ထွက်ခွာ၍ အနီးအနားမြို့ ရွာများသို့ ဆုံးမဩဝါဒပီးလျက် တရားဟောခြင်းငှာ ကြွတော်မူ၏။
\p
\v 2 ခရစ်တော်ပြုတော်မူသည့် အရာများကို ဗတ္တိဇံယောဟန်သည် ထောင်ထဲမှ ကြားသောခါ သူ၏တပည့်တချို့ကို ကိုယ်တော့်ပါးသို့ စီရွှတ်လိုက်၏။ 
\v 3 သူရို့က “ကိုယ်တော်သည် ဗတ္တိဇံယောဟန်ဟောထားသော ကြွလာတော်မူမည့် အသျှင်ဟုတ်ပါလား၊ ထိုသို့မဟုတ်လျှင် အကျွန်ရို့သည် နောက်တစ်ပါးကို စောင့်နိန်ရပါဖို့သိမ့်လား၊ အကျွန်ရို့ကို ပြောပါ” ဟု ယေသျှုအား မိန်းကြ၏။
\p
\v 4 ယေသျှုကလည်း “ပြန်လားကြပြီးလျှင် သင်ရို့ ကြားသမျှ မြင်သမျှတိကို ယောဟန်အား ပြန်ပြောကြလော့၊ 
\v 5 မျက်စိကန်းသောသူများ ပြန်မြင်ကြပြီ၊ ခြီထောက်ကျိုးသောသူတိလည်း လမ်းလျှောက်နိုင်ကြပြီ၊ နူနာစွဲနိန်သည့်သူတိလည်း နူနာပျောက်ကင်း\f + \fr ၁၁.၅ \fr*\fk ပျောက်ကင်း၊ \fk*\ft ရှု \ft*\xt ၈.၂\xt*။\f*ကြပြီ၊ နားပင်းသောသူတိလည်းနားကြားနိန်ကြပြီးလျှင် သီသောသူတိလည်း ထမြောက်ကြပြီ၊ ဆင်းရဲသားတိလည်း သတင်းကောင်းကို ကြားရကြပြီ၊ 
\v 6 ငါ့အကြောင်းကို စိတ်မပျက်သောသူများသည် မင်္ဂလာဟိကြ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 7 ယောဟန်၏တပည့်များ ပြန်လားကြသောအခါ ယေသျှုက ယောဟန်နှင့် ပတ်သက်၍ လူထုပရိတ်သတ်အား မိန့်တော်မူသည်မှာ၊ “သင်ရို့သည် ယောဟန်နီထိုင်ရာ တောကန္တာရထဲသို့ လားကြသောအခါ ဇာချင့်ကို မြင်တွိ့ဖို့ မျှော်လင့်၍ လားကတ်ပါလဲ၊ လီတိုက်၍ လှုပ်နိန်သော ကျူပင်ကို မြင်တွိ့ဖို့ လားကတ်စွာလား၊ 
\v 8 သို့တည်းမဟုတ်၊ သင်ရို့သည် ဇာကို မြင်တွိ့ဖို့ လားကတ်စွာလဲ၊ ကောင်းမွန်သော အဝတ်တန်ဆာကို ဝတ်ဆင်ထားသော သူတစ်ယောက်ကို မြင်တွိ့ဖို့ လားကတ်စွာလား၊ ထိုသို့သော အဝတ်တန်ဆာတိကို ဝတ်ဆင်လေ့ဟိသူများသည် နန်းတော်တွင်း၌သာ နီထိုင်ကြသည် မဟုတ်ပါလား၊ 
\v 9 ထို့အပြင် သင်ရို့သည် ဇာကို မြင်တွိ့ဖို့ ထွက်လားကတ်စွာလဲ၊ ပရောဖက်ကို မြင်တွိ့ဖို့ လားကတ်စွာလား၊ ငါ့ကို ပြောကြလော့။ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့သည် ပရောဖက်ထက် ကြီးမြတ်သောသူကို မြင်တွိ့ ကြပြီးယာ။ 
\v 10 ကျမ်းစာ၌ ‘သင်၏လမ်းခရီးကို ပျင်ဆင်မည့် ငါ၏တမန်တော်တစ်ယောက်ကို သင်၏ရှိ့မှ ငါ စီရွှတ်လိုက်မည်’ ဟူ၍ ဖော်ပြထားသောသူမှာ ယောဟန်ပင်ဖြစ်၏။ 
\v 11 ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား မိန်းမမွီးသော သူတိထဲမှာ ဗတ္တိဇံယောဟန်လောက် ကြီးမြတ်သောသူ တစ်ယောက်မျှ မဟိခသိမ့်။ သို့ရာတွင် ကောင်းကင်နိုင်ငံ၌ အငယ်ဆုံးသောသူတစ်ယောက်သည် ယောဟန်ထက် သာ၍ ကြီးမြတ်၏။ 
\v 12 \x - \xo ၁၁.၁၂,၁၃ \xo*\xt လု ၁၆.၁၆\xt*\x*ယောဟန် လက်ထက်ကစ၍ ယခုကာလတိုင်အောင် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်ကို အနိုင်အထက်ပြုနိန်ကြ၏၊\f + \fr ၁၁.၁၂ \fr*\fq အနိုင်အထက်ပြုနိန်ကြ၏၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa ကြမ်းတမ်းစွာ ပြုမူကြ၏။\fqa*\f* ထိုသို့သော ရက်စက်ယုတ်မာသောသူတိသည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်ကို လုယူရန် ကြိုးစားလျက်ဟိကြ၏။ 
\v 13 ဗတ္တိဇံယောဟန်၏ကာလ ရောက်သည့်တိုင်အောင် မောသျှေ၏ ပညတ်ကျမ်းနှင့် ပရောဖက်အားလုံးသည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်အကြောင်းကို ဟောပြောနိန်ခကြ၏။ 
\v 14 \x - \xo ၁၁.၁၄ \xo*\xt မ ၁၇.၁၀–၁၃; မာ ၉.၁၁–၁၃\xt*\x*တဖန် သင်ရို့သည် ထိုပရောဖက်ရို့၏သတင်းစကားကို လက်ခံလိုစိတ် ဟိကြမည်ဆိုလျှင် ယောဟန်သည် ကြွလာတော်မူမည့် ဧလိယ ဖြစ်၏။ 
\v 15 နားဟိသောသူရို့ ကြားကတ်ပါစီ။
\p
\v 16 “ဤခေတ်ကာလလူတိကို ဇာဥပမာနှင့် နှိုင်းပြရဖို့လဲ၊ သူရို့သည် ပွဲလမ်းသဘင်၌ ထိုင်နိန်ကြသော သူငယ်တိနှင့် တူ၏။ သူငယ်တစ်စုက အခြားတစ်စုကို လှမ်း၍ အော်ကြသည်မှာ၊ 
\v 17 ‘ငါရို့သည် သင်ရို့အတွက် နှဲကို ပျော်ရွှင်ဖွယ် တီးမှုတ်ကြသော်လည်း သင်ရို့သည် လိုက်၍ မကကြ။ ငါရို့သည် သင်ရို့အတွက် အလွမ်းတေးခြင်းကို ဆိုပီးနိန်ကြသော်လည်း သင်ရို့သည် မငိုတတ်ကြ’ ဟူ၍ ဖြစ်၏။ 
\v 18 ဗတ္တိဇံယောဟန်သည် မစားမသောက်ဘဲ လာသောအခါ လူတိုင်းက ‘ဤသူသည် နတ်ဆိုးစွဲနိန်သောသူပါတကား’ ဟု ပြောကြ၏။ 
\v 19 လူသားသည် စားသောက်လျက် လာသောအခါ၌လည်း လူတိုင်းက ‘ကြည့်ကတ်၊ ဤသူသည် အစားကြီးသောသူ၊ စပျစ်ရည်သောက်ကြူးသောသူပါတကား၊ အခွန်ကောက်ခံသောသူ၊ အပြစ်သားတိ၏ အပေါင်းအသင်းပါတကား’ ဟု ပြောကြပြန်၏။ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် မိမိ၏ဉာဏ်ပညာကို မိမိဖန်ဆင်းထားသော အရာများဖြင့် အမှန်ပင် ဖော်ပြလျက်ဟိ၏။”
\s မယုံကြည်သောမြို့ရွာများ
\r (လုကာ ၁၀.၁၃–၁၅)
\p
\v 20 ထို့နောက် ယေသျှုသည် မိမိ၏နိမိတ်လက္ခဏာကို အများဆုံး ပြတော်မူခသောမြို့များမှ လူရို့သည် နောင်တမရကြသောကြောင့် ထိုမြို့ များကို အပြစ်တင်တော်မူ၏။ 
\v 21 “အို၊ ခေါရာဇိန်မြို့၊ သင်သည် အမင်္ဂလာဟိ၏။ အို၊ ဗက်ဇဲဒမြို့ သင်သည် အမင်္ဂလာဟိ၏။ သင်ရို့အား ငါ ပြခသော နိမိတ်လက္ခဏာတိကို တုရုနှင့် ဇိဒုန်မြို့၌သာ ငါ ပြခလျှင် ထိုမြို့သူမြို့သားများသည် ထိုကာလ၌ လျှော်တေအဝတ်ကို ဝတ်ကာ ပြာမှာ လူးလျက် မိမိရို့အပြစ်မှ နောင်တရကြောင်းကို ဖော်ပြကြလိမ့်မည်။ 
\v 22 ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ တရားစီရင်မည့်နိ့ရက်၌ တုရုမြို့နှင့် ဇိဒုန်မြို့မှ လူရို့သည် ဘုရားသခင်၏ သနားကရုဏာကို သင်ရို့ထက် သာ၍ ခံစားရကြလိမ့်မည်။ 
\v 23 အို၊ ကပေရနောင်မြို့ သင်သည် မိမိကိုယ်ကို ကောင်းကင်နိုင်ငံထိတိုင်အောင် ချီးမြှောက်လိုသော်လည်း သင်သည် ငရဲထဲသို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား၊ သင်၌ ငါ ပြခသော နိမိတ်လက္ခဏာကို သောဒုံမြို့၌သာ ပြခလျှင် ထိုမြို့သည် ယခုကာလတိုင်အောင် တည်နိန်လိမ့်မည်။ 
\v 24 \x - \xo ၁၁.၂၄ \xo*\xt မ ၁၀.၁၅; လု ၁၀.၁၂\xt*\x*တရားစီရင်သောနိ့ရက်၌ ဘုရားသခင်သည် သောဒုံအရပ်ဒေသကို သင်ရို့ထက် သနားခြင်းကရုဏာပြလိမ့်မည်မှာ အမှန်ပင် ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ငါ့ ပါးသို့ လာ၍ နားခိုကြလော့
\r (လုကာ ၁၀.၂၁–၂၂)
\p
\v 25 ထိုအခါ ယေသျှုက “ကောင်းကင်နှင့် မြီကြီး၏အသျှင်သခင်ဖြစ်တော်မူသောအဖ၊ ကိုယ်တော်သည် ပညာဟိတိအား ဝှက်ထားသောအရာများကို အသျှေတိအား ဖွင့်ပြကာ သွန်သင်တော်မူသောကြောင့် ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပါ၏။ 
\v 26 မှန်ပါ၏ အဖ၊ ဤသို့ ဖြစ်လာခြင်းသည် အဖ၏ အလိုတော်ကြောင့်သာ ဖြစ်ရပါ၏။
\p
\v 27 \x - \xo ၁၁.၂၇ က \xo*\xt ယော ၃.၃၅; \xt*\xo ခ \xo*\xt ယော ၁.၁၈; ၁၀.၁၅\xt*\x*“ငါ၏အဖသည် အရာခပ်သိမ်းကို သားတော်အား ပီးထားပြီးဖြစ်၏။ အဖက လွဲ၍ သားတော်ကို တစ်ယောက်လည်း မသိကြ။ ထိုနည်းတူ သားတော်နှင့် သားတော်က ဖွင့်ပြရန် ရွီးချယ်သောသူရို့မှလွဲ၍ ခမည်းတော်ကို တစ်ယောက်လည်း မသိကြ။
\p
\v 28 “လေးသောဝန်ကို ထမ်း၍ ပင်ပန်းနိန်ကြသော သူအပေါင်းရို့၊ ငါ့ထံသို့ လာကြလော့၊ ငါသည် သင်ရို့ကို ချမ်းသာပီးမည်။ 
\v 29 ငါ့ထမ်းပိုးကို ယူ၍ သင်ရို့ထက်မှာ တင်ကြလော့၊ ငါ့ထံ၌ သင်ခန်းစာ ယူကြလော့၊ ငါသည် နူညံ့သိမ်မွိ့၍ စိတ်နှလုံးနှိမ့်ချသောသူ ဖြစ်သဖြင့် သင်ရို့သည် စိတ်သက်သာခြင်း ရကြလိမ့်မည်။ 
\v 30 အကြောင်းမူကား သင်ရို့ကို ငါပီးမည့် ထမ်းပိုးသည် ထမ်းရလွယ်၍ သင်ရို့ထက်မှာ ငါတင်ပီးမည့်ဝန်သည်လည်း ပေါ့၏။”
\c 12
\s ဥပုသ်နိ့ အကြောင်း မိန်းမြန်းခြင်း
\r (မာကု ၂.၂၃–၂၈; လုကာ ၆.၁–၅)
\p
\v 1 ထိုနောက် ယေသျှုသည် ဥပုသ်နိ့တစ်နိ့၌ သီးနှံခင်းများကို ဖြတ်၍ ကြွတော်မူစဉ်၊ သူ၏တပည့်တော်တိသည် ဝမ်းဆာသောကြောင့် သီးနှံများကို စားရန် ခူးဆွတ် ကြ၏။ 
\v 2 ထိုအခြင်းအရာကို ဖာရိယှဲရို့သည် မြင်ကြသောအခါ သူရို့က “ကြည့်လိုက်ပါ၊ ဥပုသ်နိ့၌ ကိုယ်တော်၏တပည့်တော်တိ ဤသို့ ပြုခြင်းသည် ငါရို့၏ပညတ်တရားကို ဆန့်ကျင်နိန်ကြခြင်း ဖြစ်၏” ဟု ယေသျှုကို ပြောကြ၏။
\p
\v 3 ယေသျှုက “ဒါဝိဒ်သည် သူနှင့် သူ့အဖော်တိ ဝမ်းဆာလာကြသောအခါ ဇာပိုင် လုပ်ခသည်ကို သင်ရို့ တစ်ခါမျှ မဖတ်ဖူးကြလော။ 
\v 4 သူသည် ဘုရားသခင်၏အိမ်တော်ထဲသို့ ဝင်၍ ယဇ်ပုရောဟိတ်တိသာ စားခွင့်ဟိသော ဘုရားသခင်အား ပူဇော်ထားသည့်မုန့်ကို ယူ၍ သူနှင့် သူ့လူတိသည် ပညတ်တရားကို ချိုးဖောက်လျက် စားခကြ၏။ 
\v 5 ဤတင်မကသိမ့်၊ ဗိမာန်တော်၌ဟိသော ယဇ်ပုရောဟိတ်များသည် ဥပုသ်နိ့တိုင်းတွင် ၎င်းဥပုသ်နိ့နှင့် ပတ်သက်သောပညတ်တရားများကို ချိုးဖောက်ကြသော်လည်း သူရို့သည် အပြစ်မကျ၊ ဟု မောသျှေ၏ပညတ်ကျမ်း၌ ရီးထားသည်ကို သင်ရို့သည် မဖတ်ဖူးကတ်လား။ 
\v 6 ငါဆိုသည်ကား၊ ဗိမာန်တော်ထက် ကြီးမြတ်သောအရာသည် ဤအရပ်၌ ဟိ၏။ 
\v 7 \x - \xo ၁၂.၇ \xo*\xt မ ၉.၁၃\xt*\x*‘တိရစ္ဆာန်နှင့် ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျင့်ထက် သနားကရုဏာထားခြင်းအကျင့်ကို ငါ အလိုဟိ၏’ ဟု ကျမ်းစာက ပြောထား၏။ ဤကျမ်းစာ ဆိုလိုချက်ကို သင်ရို့သည် အမှန်အကန် နားလည်ကြမည်ဆိုလျှင် အပြစ်မဟိသောသူကို အပြစ်တင်ကြလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ 
\v 8 လူသားသည် ဥပုသ်နိ့၏ အသျှင်သခင် ဖြစ်၏။”
\s လက်တစ်ဖက်သီနိန်သော လူတစ်ယောက်
\r (မာကု ၃.၁–၆; လုကာ ၆.၆–၁၁)
\p
\v 9 ယေသျှုသည် ထိုနီရာမှထွက်၍ တရားဇရပ်တစ်ခုသို့ ဝင်ရောက်လေ၏၊ 
\v 10 ထိုနီရာ၌ လက်တစ်ဖက်သီနိန်သော လူတစ်ယောက်ဟိ၏။ ယေသျှုကို အမှားရှာ၍ အပြစ်တင်စွပ်စွဲလိုသော လူအချို့သည်လည်း ထိုနီရာ၌ ဟိနိန်ကြ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုသူရို့က “ဥပုသ်နိ့မှာ အနာရောဂါပျောက်စီခြင်းသည် ငါရို့၏ ပညတ်တရားကို ဆန့်ကျင်သည်မဟုတ်ပါလား” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 11 \x - \xo ၁၂.၁၁ \xo*\xt လု ၁၄.၅\xt*\x*ယေသျှုက “အကယ်၍ သင်ရို့ထဲက တစ်ယောက်ယောက်မှာ သိုးတစ်ကောင်ဟိ၏၊ ထိုသိုးသည် ဥပုသ်နိ့၌ တွင်းနက်ကြီးတစ်ခုထဲသို့ ကျနိန်လျှင် သင်ရို့သည် ထိုသိုးကို တွင်းထဲက ဆယ်တင်ကြမည်လော၊ မဆယ်တင်ဘဲ နီကြမည်လော။ 
\v 12 လူတစ်ယောက်သည် သိုးတစ်ကောင်ထက် သာ၍ တန်ဖိုးကြီး၏၊ သို့ဖြစ်၍ ဥပုသ်နိ့၌ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ကူညီခြင်းငှာ ငါရို့၏ပညတ်တရားက ငါရို့ကို ခွင့်ပြုထား၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 13 ထို့နောက် ယေသျှုက လက်တစ်ဖက်သီနိန်သောသူအား “သင်၏လက်ကို ဆန့်လိုက်” ဟု မိန့်တော်မူသည့်အတိုင်း၊
\p ထိုသူသည် လက်ကို ဆန့်လိုက်လျှင် ထိုလက်သည် အခြားလက်တစ်ဖက်ကဲ့သို့ အကောင်းပကတိ ဖြစ်လားလေ၏။ 
\v 14 ထိုအခါ ဖာရိယှဲရို့သည် တရားဇရပ်မှ ထွက်လား ကြပြီးလျှင် ယေသျှုကို သတ်ရန် ကြံစည်ကြလေ၏။
\s ဘုရားသခင်ရွီးကောက်တော်မူသော အခိုင်းအစီ
\p
\v 15 ယေသျှုသည် သူ့အား လျှို့ဝှက်ကြံစည် နိန်ကြသည့်အကြောင်းကို ကြားသောခါ၊ ထိုအရပ်မှ ကြွတော်မူ၏။ လူအုပ်ကြီးကလည်း ကိုယ်တော်နောက်သို့ လိုက်လာကြ၏။ ကိုယ်တော်သည် မကျန်းမာသူအားလုံးကို ကျန်းမာစီတော်မူပြီးလျှင်၊ 
\v 16 သူ၏အကြောင်းကို တခြားလူတိအား မပြောကြရန် မိန့်မှာတော်မူ၏။ 
\v 17 ဤသို့ ပြုတော်မူခြင်းမှာ ပရောဖက် ဟေသျှာယအားဖြင့် ပြောထားခသည့်ကျမ်းစကားတိ မှန်လာခြင်း ဖြစ်၏။ ကျမ်းစာလာသည်ကား၊
\q2
\v 18 “ဤသူကား ငါ ရွီးချယ်ထားသော ငါ၏ကျွန် ဖြစ်၏။
\q2 ဤသူသည် ငါ့ကို ရွှင်လန်းစီ၍ ငါချစ်ရသောသူ ဖြစ်၏။
\q1 ငါ၏ဝိညာဉ်ကို သူ၌ တည်စီမည်။
\q2 သူသည် လူအမျိုးမျိုးတိအား ငါ၏တရားစီရင်ခြင်းအကြောင်းကို ဟောပြောလိမ့်မည်။
\q2
\v 19 သူသည် အော်ဟစ်ခြင်း၊ ငြင်းခုံခြင်းကို မပြုသည်ဖြစ်၍
\q2 သူ၏အသံကို လမ်းများ၌ မည်သူမျှ မကြားစီရ။
\q2
\v 20 ကောက်နိန်သော ကျူပင်ချေတစ်ပင်ကို မချိုး၊
\q2 မီးတောက်ငယ်တစ်ခုကို မမှုတ်သတ်၊
\q2 တရားမျှတမှုကို အောင်မြင်သည့်တိုင်အောင် မဆုတ်မနစ်ဆက်လက် ဆောင်ရွက်လိမ့်မည်ဖြစ်၍
\q2
\v 21 လူမျိုးအားလုံးက သူ့ကို မျှော်လင့်နိန်ကတ်လိမ့်မည်” ဟူ၍ ဖြစ်သတည်း။
\s ယေသျှုနှင့် ဗေလဇေဗုလ
\r (မာကု ၃.၂၀–၃၀; လုကာ ၁၁.၁၄–၂၃)
\p
\v 22 ထို့နောက် လူအချို့သည် နတ်ဆိုးဝင်ပူးသောကြောင့် မျက်စိကန်း၍ စကားအ နိန်သော သူတစ်ယောက်ကို ယေသျှုပါးသို့ ယူလာကြ၏။ ယေသျှုသည် ထိုသူအား ကျန်းမာစီတော်မူသဖြင့် ထိုသူသည် မျက်စိမြင်၍ စကားပြောနိုင်လေ၏။ 
\v 23 ယေသျှုပြုတော်မူသောအမှုကို လူအပေါင်းရို့သည် အံ့သြကြလေ၏။ “ဤသူသည် ဒါဝိဒ်၏သား ဖြစ်သလော” ဟူ၍ သူရို့က မိန်းမြန်းကြ၏။
\p
\v 24 \x - \xo ၁၂.၂၄ \xo*\xt မ ၉.၃၄; ၁၀.၂၅\xt*\x*ဤအကြောင်းကို ဖာရိယှဲတိကြားသောခါ၊ “သူသည် နတ်ဆိုးတိကို မောင်းထုတ်နိုင် သည်မှာ နတ်ဆိုးခေါင်းဆောင် ဗေလဇေဗုလက တန်ခိုးပီးထားသောကြောင့်ဖြစ်၏” ဟု ပြန်ပြောကြ၏။
\p
\v 25 ယေသျှုသည် ထိုသူရို့၏စိတ်ကို သိသောကြောင့် “တိုင်းနိုင်ငံတစ်ခု၌ အုပ်စုကွဲပြီး အချင်းချင်း တိုက်ခိုက်နိန်ကြလျှင် ထိုနိုင်ငံသည် မရပ်တည်နိုင်။ မိသားစုတစ်စု၊ မြို့ရွာတစ်ခုသည်လည်း အချင်းချင်း ကွဲပြားနိန်ကြလျှင် ထိုမိသားစု၊ ထိုမြို့ရွာတိသည်လည်း မရပ်တည်နိုင်။ 
\v 26 စာတန်က စာတန်ကို မောင်းထုတ်နိန်လျှင် သူသည် မိမိကိုယ်တိုင် ကွဲပြားအောင်လုပ်နိန်ခြင်းဖြစ်၏။ ထိုသို့ ဆိုသော် သူ၏နိုင်ငံသည် ဇာပိုင် ရပ်တည်နိုင်မည်နည်း။ 
\v 27 ငါသည် ဗေလဇေဗုလ၏တန်ခိုးကို အမှီပြု၍ နတ်ဆိုးတိကို မောင်းထုတ်နိန်သည်ဟု သင်ရို့က ဆိုလျှင် သင်ရို့၏တပည့်တိသည် ဇာသူ့တန်ခိုးဖြင့် နတ်ဆိုးတိကို မောင်းထုတ်နိန်ကတ်စွာလဲ။ သင်ရို့တပည့်တိက သင်ရို့၏အမှားကို သက်သီပြနိန်ကြ၏။ 
\v 28 ငါသည် ဗေလဇေဗုလနတ်ဆိုး၏တန်န်ခိုးနှင့် လုပ်နိန်သည်မဟုတ်၊ ဘုရားသခင်ဝိညာဉ်တော်တန်ခိုးဖြင့် နတ်ဆိုးတိကို နှင်ထုတ်နိန်ခြင်းဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်၍ ဘုရားသခင်နိုင်ငံတော်သည် သင်ရို့ပါးသို့ ရောက်နိန်ယာ။
\p
\v 29 “ခွန်အားကြီးသော လူတစ်ယောက်၏ အိမ်သို့ ဝင်၍ ထိုသူ၏ပစ္စည်းများကို လုယူမည်ဆိုလျှင် ထိုသူကို ဦးစွာ ချိုင်ထားပြီးမှ သူ၏အိမ်၌ ဟိသောပစ္စည်းများကို ရယူနိုင်လိမ့်မည်။
\p
\v 30 \x - \xo ၁၂.၃၀ \xo*\xt မာ ၉.၄၀\xt*\x*“ငါ့ဖက်၌ မဟိသောသူသည် ငါ့ကို ဆန့်ကျင်ဘက် ပြုနိန်သောသူ ဖြစ်၏။ ငါနှင့်အတူ တစ်စုတည်း မဟိသောသူသည် ပြန့်ကြဲနိန်သောသူ ဖြစ်၏။ 
\v 31 သို့ဖြစ်၍ ငါဆိုသည်ကား လူတိသည် နှုတ်ဖြင့် ပြစ်မှားမိသော အပြစ်နှင့် အပြစ်အမျိုးမျိုးမှ ခွင့်ရွှတ်ခြင်းရနိုင်ကြ၏၊ သို့ရာတွင် သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကို နှုတ်ဖြင့် ပြစ်မှားမိသောသူသည် အပြစ်မှ ခွင့်ရွှတ်ခြင်း မရနိုင်။ 
\v 32 \x - \xo ၁၂.၃၂ \xo*\xt လု ၁၂.၁၀\xt*\x*ဇာသူမဆို လူသားကို ဆန့်ကျင်ပြောဆိုမိသောသူသည် အပြစ်မှ ခွင့်ရွှတ်ခြင်း ရနိုင်၏။ သို့ရာတွင် သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကို နှုတ်ဖြင့် ပြစ်မှားသောသူတိုင်းသည် ယခုဘဝ၊ နောင်ဘဝ အပြစ်မှ ခွင့်ရွှတ်ခြင်း မရနိုင်။
\s အပင်နှင့် အသီး
\r (လုကာ ၆.၄၃–၄၄)
\p
\v 33 “အပင်ကောင်းလျှင် ထိုအပင်၏အသီးသည် ကောင်းလိမ့်မည်၊ အပင်မကောင်လျှင် ထိုအပင်၏အသီးသည် ကောင်းလိမ့်မည်မဟုတ်။ အသီးအားဖြင့် အပင်၏သဘောကို သိရ၏။ 
\v 34 \x - \xo ၁၂.၃၄ က \xo*\xt မ ၃.၇; ၂၃.၃၃; လု ၃.၇; \xt*\xo ခ \xo*\xt မ ၁၅.၁၈; လု ၆.၄၅\xt*\x*မြွီဆိုးအမျိုးရို့၊ သင်ရို့ကဲ့သို့ လူဆိုးလူယုတ်တိ၏နှုတ်ထဲက ကောင်းသောစကားတိ ဇာပိုင် ထွက်လာနိုင်ဖို့လဲ။ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ပြည့်လျှံလာသောကြောင့် နှုတ်မှ ထွက်လာခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 35 ကောင်းသောသူသည် ကောင်းသောဘဏ္ဍာတိုက်ထဲက ကောင်းသောအရာတိကိုသာ ထုတ်ဖော်တတ်၏၊ မကောင်းသောသူသည် မကောင်းသောဘဏ္ဍာတိုက်ထဲက မကောင်းသောအရာတိကိုသာ ထုတ်ဖော်တတ်၏။
\p
\v 36 “သို့ရာတွင် သင်ရို့ကို ငါဆိုသည်ကား တရားစီရင်သည့်နိ့ရက်၌ လူတိုင်းသည် မိမိပြောသမျှသော အကျိုးမဟိသည့်စကားအတွက် ပီးဆပ်ကြရလိမ့်မည်။ 
\v 37 အကြောင်းမူကား သင်ရို့၏စကားအားဖြင့် သင်ရို့သည် အပြစ်လွတ်ကြလိမ့်မည်၊ ပြီးနောက် သင်ရို့၏စကားဖြင့် သင်ရို့သည် ပြစ်ဒဏ်စီရင်ခြင်းကို ခံကြရလိမ့်မည်။”
\s နိမိတ်လက္ခဏာကို တောင်းခံကြခြင်း
\r (မာကု ၈.၁၁,၁၂; လုကာ ၁၁.၂၉–၃၂)
\p
\v 38 \x - \xo ၁၂.၃၈ \xo*\xt မ ၁၆.၁; မာ ၈.၁၁; လု ၁၁.၁၆\xt*\x*ထို့နောက် ကျမ်းတတ်ဆရာတချို့နှင့် ဖာရိယှဲတချို့က “ဆရာ၊ အကျွန်ရို့သည် ကိုယ်တော်ပြသော နိမိတ်လက္ခဏာတစ်ခုကို မြင်ချင်ပါ၏” ဟု ကိုယ်တော်အား တောင်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 39 \x - \xo ၁၂.၃၉ \xo*\xt မ ၁၆.၄; မာ ၈.၁၂\xt*\x*ယေသျှုက “ဆိုးယုတ်ပြီး ဘုရားတရားမဲ့နိန်ကြသော ဤခေတ်လူရို့၊ သင်ရို့သည် ငါ့အား နိမိတ်လက္ခဏာကို တောင်းဆိုနိန်ကတ်တေလား။ မဖြစ်နိုင်။ သင်ရို့ကို ပြမည့်နိမိတ်လက္ခဏာမှာ ပရောဖက်ယောန၏ နိမိတ်လက္ခဏာမျှသာ ဖြစ်၏။ 
\v 40 ယောနသည် ငါးကြီးဝမ်းခေါင်းထဲ၌ သုံးရက်နှင့် သုံးည ကြာနိန်ခသည့်နည်းတူ လူသားသည် မြီကြီးထဲမှာ သုံးရက်နှင့် သုံးည နီရလိမ့်မည်။ 
\v 41 တရားစီရင်သည့်နိ့ရက်၌ နိနေဝေမြို့သူမြို့သားတိသည် သင်ရို့တစ်ဘက်မှာရပ်လျက် သင်ရို့ကို အပြစ်တင်ကဲ့ရဲ့ကြလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား သူရို့သည် ယောန ဟောသောတရားကို ကြားသောအခါ အပြစ်မှ နောင်တရကြသောကြောင့်ဖြစ်၏။ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ယောန ထက် ကြီးမြတ်သောသူသည် ဤအရပ်၌ ဟိ၏။ 
\v 42 တရားစီရင်သည့်နိ့ရက်၌ တောင်ပြည်ကို အုပ်စိုးရသည့်မိဖုရားသည် သင်ရို့တစ်ဖက်၌ ရပ်၍ သင်ရို့ကို ပြစ်တင်ကဲ့ရဲ့လိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား ထိုမိဖုရားကြီးသည် သျှောလမုန်မင်းကြီး၏ ပညာတရားကို နာယူလို၍ ခရီးအဝီးကြီးက လာရောက်လေ့ဟိ၏။ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သျှောလမုန်ထက် ကြီးမြတ်သောသူသည် ဤအရပ်၌ ဟိ၏။
\s ဝိညာဉ်ဆိုး ပြန်လာခြင်း
\r (လုကာ ၁၁.၂၄–၂၆)
\p
\v 43 “ဝိညာဉ်ဆိုးတစ်ကောင်သည် လူတစ်ယောက်ထဲက ထွက်လာသောအခါ အလွန်ခြောက်သွိ့သော အရပ်ဒေသတစ်ခုလုံးကို လှည့်လည်လျက် နားခိုမည့်နီရာတစ်ခုကို လိုက်ရှာ၏။ တစ်နီရာ မတွိ့လျှင် 
\v 44 ‘ငါ ထွက်လာသည့် အိမ်သို့ ပြန်လားရဖို့’ ဟု သူ့ကိုသူ ပြောလျက်၊ ထိုအိမ်သို့ ပြန်လာ၍ ထိုအိမ်၌ နီထိုင်သူ တစ်ယောက်လည်း မဟိဘဲ၊ သန့်ရှင်း သပ်ယပ်လျက်ဟိသည်ကို တွိ့ရ၏၊ 
\v 45 ထိုအခါ ဝိညာဉ်ဆိုးသည် ထွက်လားပြီးနောက် မိမိထက်ဆိုးသော တခြား ဝိညာဉ်ဆိုး ခုနစ်ကောင်ကို ခေါ်၍ ထိုအိမ်သို့ ပြန်လာကာ ဝင်ရောက်နီထိုင်လေ၏။ ထိုအခါ ထိုသူ၏ နောက်မှဖြစ်လာသောအခြေအနေသည် ရှိ့ကဖြစ်ခသည့်အခြေအနေထက် သာ၍ ဆိုးလေ၏။ ဤခေတ်ကာလ၏ ဆိုးသောသူတိသည်လည်း ဤသို့ ဖြစ်လာကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှု၏အမိနှင့် ညီအစ်ကိုများ
\r (မာကု ၃.၃၁–၃၅; လုကာ ၈.၁၉–၂၁)
\p
\v 46 ယေသျှုသည် ပရိသတ်တိနှင့် စကားပြောနိန်သောအခါ သူ့အမိနှင့် သူ၏ညီအစ်ကိုတိ ရောက်လာကြ၏။ သူရို့သည် သူနှင့် စကားပြောချင်၍ အပြင်က ရပ်စောင့်နိန်ကြ၏။ 
\v 47 ပရိသတ်ထဲမှ တစ်ယောက်က “ကြည့်လိုက်ပါ၊ ကိုယ်တော်၏အမိနှင့် ညီအစ်ကိုရို့သည် ကိုယ်တော်နှင့် စကားပြောချင်၍ အပြင်မှာ ရပ်စောင့်နိန်ကြ၏” ဟု ပြော၏။
\p
\v 48 ယေသျှုက “ငါ့အမိသည် ဇာသူနည်း၊ ငါ့ညီအစ်ကိုတိကား ဇာသူရို့ဖြစ်သနည်း” ဟူ၍ မိန်း၏။ 
\v 49 ထို့နောက် ကိုယ်တော်က သူ၏တပည့်တော်တိကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီးလျှင် “ကြည့်ကတ်ပါ၊ ဤနီရာ၌ ဟိသောသူတိသည် ငါ့အမိနှင့် ငါ့ညီအစ်ကိုတိ ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 50 ကောင်းကင်ဘုံသျှင် ငါ့အဖ၏ အလိုတော်ကို လုပ်ဆောင်သောသူသည် ငါ့အမိ၊ ငါ့ညီအစ်ကိုနှင့် ငါ့ညီမဖြစ်ကြ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 13
\s မျိုးစိကြဲသူ ဥပမာ
\r (မာကု ၄.၁–၉; လုကာ ၈.၄–၈)
\p
\v 1 ထိုနိ့၌ ယေသျှုသည် အိမ်မှထွက်၍ အိုင်ဘေးနားသို့ လားပြီးလျှင် တရားဟောခြင်းငှာ ထိုင်တော်မူ၏။ 
\v 2 \x - \xo ၁၃.၂ \xo*\xt လု ၅.၁–၃\xt*\x*လူအုပ်ကြီးသည် ကမ်းခြီ၌ ရပ်နိန်ကြစဉ်တွင် ကိုယ်တော်၏ပတ်လည်၌ စုရုံးရောက်လာကြသည့်လူတိသည် အလွန်များလာကြသဖြင့် ကိုယ်တော်သည် လောင်းတစ်စင်းထက်သို့ တက်၍ ထိုင်လေ၏။ 
\v 3 ကိုယ်တော်သည် ပုံဥမာတိနှင့် ခိုင်းနှိုင်းကာ သူရို့အား ဆုံးမသြဝါဒ ပီးတော်မူ၏။
\p တစ်ခါက လူတစ်ယောက်သည် မျိုးစိကြဲရန်လားခ၏။ 
\v 4 မျိုးစိတိကို လယ်ထဲ၌ ကြဲသည့်အခါ မျိုးစိတချို့သည် လမ်းမှာကျသဖြင့် ငှက်တိ လာ၍ ကောက်စားပလိုက်ကြ၏။ 
\v 5 တချို့မျိုးစိတိသည် မြီဆီလွှာနည်းသော ကျောက်တောမှာ ကျကြ၏။ ထိုမျိုးစိတိသည် မြီဆီလွှာပါးသောကြောင့် ချက်ချင်း အညှောက်ပေါက်ကြ၏။ 
\v 6 သို့သော်လည်း အမြစ်များသည် ကျောက်ခဲတိကို မထိုးဖောက်နိုင်သောကြောင့်၊ နီထွက်လာသောအခါ အပင်ချေတိကို နီပူလောင်သဖြင့် ထိုအပင်ချေတိသည် ချက်ချင်း ခြောက်လားကြ၏။ 
\v 7 အချို့မျိုးစိတိသည် ဆူးပင်များကြား၌ ကျသဖြင့်၊ ဆူးပင်တိသည် ကြီးထွားကာ ထိုအပင်ချေတိကို ဖိစီးထားကြ၏။ 
\v 8 သို့သော် မျိုးစိတချို့သည် ကောင်းသောမြီဆီလွှာမှာ ကျသဖြင့် အပင်များသည် အသီးသီးကြပြီးလျှင် အဆသုံးဆယ်၊ အဆခြောက်ဆယ်၊ အဆတစ်ရာ စသည်ဖြင့် ပွားများကြလေ၏။
\p
\v 9 ယေသျှုက “နားဟိသောသူတိ ကြားကတ်ပါစီ” ဟူ၍ အဆုံးသတ်လေ၏။
\s ပုံပြင်၏ရည်ရွယ်ချက်
\r (မာကု ၄.၁၀–၁၂; လုကာ ၈.၉–၁၀)
\p
\v 10 ထို့နောက် တပည့်တော်ရို့သည် ယေသျှုပါးသို့ ချဉ်းကပ်၍ “ကိုယ်တော်သည် လူတိကို ပြောသည့်အခါ ပုံဥမာတိကို ဇာကြောင့် အသုံးပြုပါလဲ” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 11 ယေသျှုကလည်း “သင်ရို့သည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်နှင့် ပတ်သက်သော နက်နဲခက်ခဲသည့် လျှို့ဝှက်ချက်တိကို သိရသောအခွင့်ဟိကြသော်လည်း ထိုသူရို့မူကား သိခွင့်မဟိကြ။ 
\v 12 \x - \xo ၁၃.၁၂ \xo*\xt မ ၂၅.၂၉; မာ ၄.၂၅; လု ၈.၁၈; ၁၉.၂၆ \xt*\x*ထို့ကြောင့် ရတတ်သောသူကို သာ၍ ပြည့်စုံစီခြင်းငှာ တဖန်ထပ်၍ ပီးလိမ့်မည်၊ ဆင်းရဲသောသူ၌ သူ့မှာဟိသမျှကို နုတ်ယူလိမ့်မည်။ 
\v 13 ငါသည် သူရို့ကို ပုံဥမာတိသုံး၍ ပြောရသည့်အကြောင်းရင်းမှာ၊ ဤသူရို့သည် ကြည့်သော်လည်း မမြင်၊ နားထောင်သော်လည်း မကြား၊ နားမလည်ကြသည့်အတွက်ကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 14 ထို့ကြောင့် ပရာဖက်ဟေသျှာယက သူရို့ကို ဤသို့ ဟောထားခ၏၊
\q1 “ ‘ဤသူရို့သည် နားထောင်ပြီးယင်း နားထောင်သော်လည်း နားမလည်ကတ်၊
\q2 သူရို့သည် ကြည့်ပြီးယင်း ကြည့်သော်လည်း မမြင်ကတ်၊
\q1
\v 15 ဇာကြောင့်လဲဆိုကေ၊ သူရို့၏စိတ်နှလုံးသည် အမှောင်ဖုံးနိန်သောကြောင့်ဖြစ်၏။
\q2 သူရို့၏နားသည် ပင်းနိန်ကတ်၏။
\q2 သူရို့၏မျက်စိသည်လည်း ကန်းနိန်ကတ်၏။
\q1 ထိုသို့မဟုတ်လျှင် သူရို့မျက်စိသည် မြင်ကတ်လိမ့်မည်။
\q2 နားသည်လည်း ကြားကတ်လိမ့်မည်။
\q2 သူရို့၏အသိစိတ်ထဲမှာ နားလည်သဘောပေါက်ကြလျှင် သူရို့သည် ငါ့ပါးသို့ ပြန်လှည့်လာကြလိမ့်မည်ဟု ဘုရားသခင်က မိန့်တော်မူ၏၊
\q2 ငါသည်လည်း သူရို့ကို ကျန်းမာစီမည်။’
\p
\v 16 \x - \xo ၁၃.၁၆,၁၇ \xo*\xt လု ၁၀.၂၃,၂၄\xt*\x*“သို့သော် သင်ရို့၏မျက်စိတိသည် မြင်သောကြောင့်၊ သင်ရို့၏နားတိသည် ကြားသောကြောင့် မင်္ဂလာဟိကြ၏။ 
\v 17 သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား ပရောဖက်တိနှင့် ဘုရားသခင်၏လူတိသည် သင်ရို့မြင်သည့်အရာများကို အလွန် မြင်ချင်ခသော်လည်း မမြင်ခရကတ်။ သင်ရို့ကြားသည့်အရာများကို အလွန် ကြားချင်ခသော်လည်း မကြားခရကတ်။
\s ယေသျှုက မျိုးစိကြဲသူ၏ ပုံဥပမာကို ယှင်းပြခြင်း
\r (မာကု ၄.၁၃–၂၀; လုကာ ၈.၁၁–၁၅)
\p
\v 18 “မျိုးစိကြဲသူ ပုံဥပမာ၏ ဆိုလိုရင်းကို နားထောင်၍ သင်ခန်းစာယူကြလော။ 
\v 19 နိုင်ငံတော်၏တရားစကားကို ကြားသော်လည်း နားမလည်သောသူသည် လမ်းတစ်လျှောက်မှာ ကျနိန်ခသည့် မျိုးစိများနှင့် တူ၏။ နတ်ဆိုးသည် လာ၍ သူရို့၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဟိသောတရားစကားကို လုယူဖယ်ယှားတတ်၏။ 
\v 20 ကျောက်ခံမြီမှာ ကျသည့် မျိုးစိများသည်ကား တရားစကားကို ကြားသည်နှင့် ဝမ်းမြောက်စွာ လက်ခံတတ်သောသူကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 21 သို့သော်လည်း ထိုတရားစကားသည် သူရို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ အမြစ်မစွဲသဖြင့် ကြာရှည်စွာမခံ၊ ထိုတရားစကားကြောင့် အမှုအခင်း သို့မဟုတ် နှိပ်စက်ညှည်းဆဲခြင်းနှင့် ကြုံတွိ့ရသောအခါ သူရို့သည် ချက်ချင်း ဖောက်ပြန်လားတတ်ကြ၏။ 
\v 22 ဆူးပင်များကြား၌ ကျသောမျိုးစိဟူသည်ကား တရားစကားကို ကြားသော်လည်း ဤဘဝအတွက် စိုးရိမ်စိတ်များနှင့် လောကီတပ်မက်မှုများက တရားစကားကို လွှမ်းမိုးကြီးစိုးထားသဖြင့် အသီးမသီးနိုင်သောသူကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 23 ထို့နောက် ကောင်းသောမြီမှာ ကျသောမျိုးစိ တိသည်ကား တရားစကားကို ကြား၍ သဘောပေါက်နားလည်ပြီး အဆသုံးဆယ်၊ အဆခြောက်ဆယ်၊ အဆတစ်ရာ၊ စသည်ဖြင့် ပွားများကာ အသီးကို သီးတတ်သောသူတိကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s မြက်ရိုင်းမျိုးစိ ပုံဥပမာ
\p
\v 24 ယေသျှုသည် သူရို့အား အခြားသောပုံဥမာကို ဆောင်၍ မိန့်တော်မူသည်မှာ “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤပုံဥပမာနှင့် တူ၏။ လူတစ်ယောက်သည် မိမိလယ်၌ ကောင်းသောမျိုးစိကို ကြဲထားခ၏။ 
\v 25 တစ်ညတွင် လူတိ အိပ်နိန်ကြသောအခါ ရန်သူတစ်ဦးသည် လာ၍ ဂျုံမျိုးစိများကြားထဲ၌ မြက်ရိုင်းမျိုးစိများကို ကြဲထားခပြီး၊ အဝီးကို ထွက်လားခ၏။ 
\v 26 အပင်တိကြီးထွားလာပြီး ကောက်နှံထွက်လာချိန်တွင် ဂျုံပင်တိနှင့်အတူ မြက်ရိုင်းပင်တိလည်း ပေါ်ထွက်လာ၏။ 
\v 27 ယင်းအခါ အခိုင်းအစီတိက ပိုင်သျှင်ပါးသို့ ရောက်လာကာ ‘ဆရာ၊ လယ်ကွက်ထဲ၌ ကောင်းသောဂျုံမျိုးစိများကိုသာ ကြဲခသည်မဟုတ်ပါလား၊ ဤမြက်ရိုင်းပင်တိသည်ကား ဇာက ရောက်လာကတ်ပါလဲ’ ဟု မိန်းကြ၏။ 
\v 28 ပိုင်သျှင်က ‘ဤသည်ကား ရန်သူတချို့ ကြဲထားခစွာ ဖြစ်တေ’ ဟု ပြန်ပြော၏၊ ‘အကျွန်ရို့သည် ဤမြက်ရိုင်းပင်တိကို လား၍ နုတ်ပစ်ခီရပါဖို့လား’ ဟု သူရို့က မိန်းကြ၏။ 
\v 29 ပိုင်သျှင်က ‘နုတ်စရာမလို၊ ဇာကြောင့်လဲဆိုကေ မြက်ရိုင်းပင်တိကို နုတ်လိုက်လျှင် ထိုအပင်တိနှင့်အတူ ဂျုံပင်တိပါ ရောပါလားလိမ့်မည်။ 
\v 30 ရိတ်သိမ်းချိန်ရောက်သည့်တိုင်အောင် မြက်ရိုင်းပင်တိသည် ဂျုံပင်တိနှင့်အတူ ကြီးထွားနိန်ကတ်ပါစီ။ ရိတ်သိမ်းချိန်ရောက်ခါမှသာ မြက်ရိုင်းပင်တိကို ဦးစွာ ရွီးနုတ်ပြီး စုစည်းကာ မီးရှို့ပစ်လိုက်ကတ်၊ ဂျုံနှံတိကိုမူကား ရိတ်သိမ်း၍ ပုတ်ထဲမှာ စုထားလိုက်ကတ်ဟု ကောက်ရိတ်သမားတိကို ငါ မှာထားမည်’ ဟု မိန့်တော်မူ၏။”
\s မုန်ညှင်းစိ ပုံဥပမာ
\r (မာကု ၄.၃၀–၃၂; လုကာ ၁၃.၁၈–၁၉)
\p
\v 31 ယေသျှုသည် အခြားသော ပုံဥပမာတစ်ခုကို သူရို့အား ပြောပြသည်မှာ “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤပုံဥပမာနှင့် တူ၏။ လူတစ်ယောက်သည် မုန်ညှင်းစိ တစ်စိကို ယူ၍ သူ၏လယ်ထဲ၌ ကြဲလိုက်၏။ 
\v 32 မှန်ညှင်းစိသည် မျိုးစိအားလုံးထဲမှာ အသေးငယ်ဆုံးဖြစ်သော်လည်း အပင်ပေါက်၍ ကြီးလာသောခါ သီးနှံပင်အားလုံးထဲမှာ အကြီးဆုံး အပင်တစ်ပင် ဖြစ်လာ၏။ အပင်ကြီးတစ်ပင် ဖြစ်လာသောအခါတွင် ငှက်တိ လာ၍ ထိုအပင်၏ အကိုင်းအခက်များ၌ မိမိရို့၏အသိုက်များကို တည်ဆောက်တတ်ကြ၏” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။
\s တဆီး ပုံဥပမာ
\r (လုကာ ၁၃.၂၀–၂၁)
\p
\v 33 ယေသျှုသည် တပည့်တော်တိအား အခြားသော ပုံဥမာတစ်ခုဖြင့် မိန့်တော်မူသည်မှာ၊ “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤကဲ့သို့ဖြစ်၏။ မိန်းမတစ်ယောက်သည် တဆီးအချို့ကို ယူ၍ မုန့်ညက်သုံးတောင်းနှင့် ရောနယ်လိုက်သောအခါ ထိုတဆီးသည် မုန့်ညက်အားလုံးကို ဖောင်းပွလားစီတတ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှု၏ ပုံဥပမာများကို အသုံးပြုပုံ
\r (မာကု ၄.၃၃–၃၄)
\p
\v 34 ယေသျှုသည် လူထုပရိသတ်များအား ဟောပြောသောခါတိုင်း၌ ပုံဥမာများကို အသုံးပြုတော်မူ၏၊ ကိုယ်တော်သည် သူရို့အား ပုံဥပမာမသုံးဘဲ ဇာအကြောင်းကိုမျှ ဟောပြောတော်မမူ။ 
\v 35 ဤသို့ ဟောပြောရသည့်အကြောင်းမှာ ပရောဖက် ဟောထားခသော ကျမ်းစကား ပြည့်စုံလာခြင်းဖြစ်၏။ ထိုကျမ်းစကားများမှာ၊
\q1 “သူရို့ကို ငါ ပြောသောအခါ ပုံဥပမာများကိုသာ အသုံးပြုမည်။
\q2 ဤလောကကို ဖန်ဆင်းစဉ်ကတည်းကပင် သူရို့မသိယောင် ဝှက်ထားသောအရာများကို ငါသည် ဖော်ထုတ်၍ ပြောရလိမ့်မည်” ဟု ဖြစ်သတည်း။
\s ယေသျှုက မြက်ရိုင်းပင် ပုံဥပမာကို ယှင်းပြခြင်း
\p
\v 36 ယေသျှုသည် လူစုလူဝေးကို ထားခပြီး အိမ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာ၏။ သူ၏တပည့်တော်ရို့သည်လည်း နောက်တော်သို့ လိုက်လာလျက်၊ “အကျွန်ရို့အား မြက်ရိုင်းပင်၏ ပုံဥပမာအကြောင်းကို ယှင်းပြတော်မူပါ” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 37 ယေသျှုကလည်း “လူသားသည် ကောင်းသောမျိုးစိကို ကြဲသောသူဖြစ်၏။ 
\v 38 လယ်ကွက်သည်ကား လောကဖြစ်၏။ ကောင်းသောမျိုးစိ ဟူမူကား နိုင်ငံတော်သားတိ ဖြစ်ကြပြီး၊ မြက်ရိုင်းပင်များမှာ နတ်ဆိုး၏သားများ ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 39 မြက်ရိုင်းမျိုးစိကို ကြဲသောရန်သူမှာ မာရ်နတ်ဖြစ်၏။ ရိတ်သိမ်းသောကာလသည်ကား ကပ်ကမ္ဘာကုန်ဆုံးချိန် ဖြစ်၍ ကောက်ရိတ်သမားများမှာ ကောင်းကင်တမန်များဖြစ်ကြ၏။ 
\v 40 မြက်ရိုင်းပင်တိကို စုသိမ်း၍ မီးရှို့သကဲ့သို့ ကပ်ကမ္ဘာကုန်ဆုံးချိန်၌ ထိုသို့ ဖြစ်လိမ့်မည်။ 
\v 41 လူသားသည် မိမိ၏ကောင်းကင်တမန်တိကို စီရွှတ်ပြီး မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတိနှင့် အပြစ်သို့ သွီးဆောင်သောသူ အားလုံးကို သူ၏နိုင်ငံတော်ထဲက ရွီးထုတ်ရန် သူ၏ကောင်းကင်တမန်များကို စီရွှတ်လိမ့်မည်၊ 
\v 42 ထို့နောက် ထိုကောင်းကင်တမန်များသည် ထိုသူရို့ကို မီးအိုင်ထဲသို့ ပစ်ချလိမ့်မည်၊ ထိုသူရို့သည် ထိုမီးအိုင်ထဲ၌ အံသွားခဲကြိတ်ကာ ငိုကျွီးရကြလိမ့်မည်။ 
\v 43 ထို့နောက် ဘုရားသခင်၏ လူတိသည်ကား သူရို့အဖ၏နိုင်ငံတော်၌ နီကဲ့သို့ ထွန်းလင်းကြလိမ့်မည်။ နားဟိသောသူရို့ ကြားကတ်ပါစီ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ဝှက်ထားသော ပစ္စည်းဥစ္စာ ပုံဥပမာ
\p
\v 44 “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤကဲ့သို့ ဖြစ်၏။ လူတစ်ယောက်သည် လယ်ကွက်တစ်ခု၌ ဝှက်ထားသော ပစ္စည်းဥစ္စာကို တွိ့၏။ ထိုသူသည် ထိုပစ္စည်းဥစ္စာကို တဖန် ဖုံးအုပ်ထားခပြီးလျှင် ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ဖြင့် ပြန်လားကာ သူ၌ ဟိသမျှ ပစ္စည်းကို ရောင်း၍ ထိုလယ်ကို ဝယ်၏။
\s ပုလဲ ပုံဥပမာ
\p
\v 45 “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤကဲ့သို့လည်း ဖြစ်၏။ လူတစ်ယောက်သည် ကောင်းသော ပုလဲကို ရှာနိန်၏။ 
\v 46 ထိုသူသည် ထူးဆန်းသောပုလဲကို တွိ့သောအခါ သူသည် ပြန်လား၍ မိမိ၌ ဟိသမျှကို ရောင်းချပြီးလျှင် ထိုပုလဲကို ဝယ်ယူလေ၏။
\s ငါးဖမ်းပိုက် ပုံဥပမာ
\p
\v 47 “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤကဲ့သို့လည်း ဖြစ်၏။ တံငါသည် တချို့သည် သူရို့၏ငါးဖမ်းပိုက်ကို အိုင်၌ ချကာ ငါးမျိုးစုံတိကို ဖမ်းကြ၏။ 
\v 48 ငါးမျိုးစုံတိ ပိုက်မှာ ကျနိန်ကြသောအခါ ထိုတံငါများသည် ပိုက်ကို သောင်ပြင်သို့ ဆွဲတင်၍ ငါးရွီးရန် ထိုင်ကြ၏၊ ကောင်းသောငါးများကို ပလိုင်းထဲသို့ ထည့်ကြပြီးလျှင် မကောင်းသောငါးများကိုမူကား ဝေးပစ်လိုက်ကြ၏။ 
\v 49 ကပ်ကမ္ဘာကုန်ဆုံးချိန်၌ ဤကဲ့သို့ ဖြစ်လာလိမ့်မည်၊ ကောင်းကင်တမန်တိ ဆင်းလာကြပြီးလျှင် ဖြောင့်မတ်သောသူရို့အထဲမှ ဆိုးသောသူတိကို ရွီးထုတ်ကာ 
\v 50 မီးအိုင်ထဲသို့ ပစ်ချကြလိမ့်မည်၊ ထိုသူရို့သည် ထိုမီးအိုင်ထဲ၌ အံသွားခဲကြိတ်၍ ငိုကျွီးရကြလိမ့်မည်။
\s သမ္မာတရားအသစ်နှင့် အဟောင်း
\p
\v 51 “သင်ရို့သည် ဤအရာများကို နားလည်ကတ်လား” ဟု ယေသျှုက မိန်းတော်မူသောအခါ၊
\p တပည့်တော်ရို့က “နားလည်ပါရေ” ဟု ပြန်၍လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 52 ထိုအခါ ကိုယ်တော်ကလည်း “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်၌ တပည့်တော် တစ်ယောက်ဖြစ်လာသော ကျမ်းတတ်ဆရာသည်ကား မိမိအိမ်၏စတိုခန်းထဲက ပစ္စည်းအဟောင်းနှင့် အသစ်များကို ထုတ်ယူသုံးစွဲတတ်သော အိမ်သျှင်နှင့် တူ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုကို နာဇရက်မြို့က ငြင်းပယ်ခြင်း
\r (မာကု ၆.၁–၆; လုကာ ၄.၁၆–၃၀)
\p
\v 53 ယေသျှုသည် ဤပုံဥပမာများကို ပြောပြီးနောက် ထိုအရပ်မှ ထွက်ခွါပြီးလျှင် 
\v 54 သူ၏ဇာတိမြို့သို့ ပြန်ကြွတော်မူ၏။ တရားဇရပ်၌ ဆုံးမဩဝါဒများကို သွန်သင်တော်မူ၍ ကြားနာသောသူများသည် အလွန်အံ့သြကြ၏။ “ဤသူကား ဤသို့သောပညာကို ဇာနီရာက ရလာစွာလဲ။ သူသည် ဤနိမိတ်လက္ခဏာတိကို ဇာကြောင့် လုပ်နိုင်စွာလဲ။ 
\v 55 သူသည် လက်သမား၏သားဖြစ်သည် မဟုတ်လား။ သူ့အမိသည် မာရိဖြစ်ပြီး ယာကုပ်၊ ယောဟန်၊ သျှိမုန် နှင့် ယုဒရို့သည် သူ၏ညီအစ်ကိုတိ ဖြစ်ကြသည် မဟုတ်လား။ 
\v 56 သူ၏ညီမတိလည်း ဤအရပ်၌ နီထိုင်ကြသည် မဟုတ်ပါလား။ သူသည် ဤအရာတိကို ဇာနီရာက ရလာစွာလဲ” ဟု အချင်းချင်း ပုတ်ခတ်ပြောဆိုလျက် 
\v 57 \x - \xo ၁၃.၅၇ \xo*\xt ယော ၄.၄၄\xt*\x*ကိုယ်တော့်ကို ငြင်းပယ်ကြ၏။
\p ထို့ကြောင့် ယေသျှုက သူရို့အား “ပရောဖက်တစ်ယောက်သည် မိမိဇာတိမြို့နှင့် မိမိ၏မိသားစု ကလွဲ၍ နီရာတိုင်းမှာ အရိုအသီခံရ၏” ဟူ၍ မိန့်တော် မူ၏။ 
\v 58 သူရို့သည် မယုံကြည်ကြသောကြောင့် ကိုယ်တော်သည်လည်း ထိုအရပ်၌ နိမိတ်လက္ခဏာများစွာကို ပြတော်မမူခပေ။
\c 14
\s ဗတ္တိဇံယောဟန် အနိ့စ္စရောက်ခြင်း
\r (မာကု ၆.၁၄–၂၉; လုကာ ၉.၇–၉)
\p
\v 1 ထိုအချိန်၌ ဂါလိလဲပြည်ကို အုပ်ချုပ်သည့် ဟေရုဒ်မင်းသည် ယေသျှုအကြောင်းကို ကြားလေ၏။ 
\v 2 ထိုအခါ သူက “ဤသူသည် သီခြင်းက ထမြောက်လာသော ဗတ္တိဇံယောဟန် အမှန်ပင်ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် နိမိတ်လက္ခဏာတိကို ပြရန် တန်ခိုးဟိ၏” ဟု မိမိအရာဟိတိကို ပြော၏။
\p
\v 3 \x - \xo ၁၄.၃,၄ \xo*\xt လု ၃.၁၉,၂၀\xt*\x*ဟေရုဒ်မင်းသည် မိမိ၏ညီ ဖိလိပ္ပု၏မယား ဟေရောဒိနှင့် ပတ်သက်၍ ယောဟန်ကို သံကြိုးနှင့် ချိုင်၍ ဖမ်းဆီးကာ ထောင်ထဲ၌ ချထားခ၏။ 
\v 4 အကြောင်းမူကား၊ ဗတ္တိဇံယောဟန်က “သင်သည် ဟေရောဒိကို လက်ထပ်ခြင်းသည်ကား တရားတော်နှင့် မကိုက်ညီ” ဟု မကြာမကြာ ပြောဆိုခြင်းကြောင့် ဖြစ်၏။ 
\v 5 ဟေရုဒ်သည် ယောဟန်ကို သတ်လိုသော်လည်း ယုဒလူများက သူသည် ပရောဖက်တစ်ပါးဖြစ်သည် ဟု သိနိန်ကြသောကြောင့် ထိုသူရို့ကို ကြောက်နိန်ကြ၏။
\p
\v 6 ဟေရုဒ်၏မွီးနိ့ပွဲတွင် ဟေရောဒိ၏သမီးသည် ပရိသတ်တိရှိ့တွင် ကပြဖျော်ဖြေ၏။ ဟေရုဒ်မင်းသည် အလွန်စိတ်ရွှင်လန်းသည်ဖြစ်၍ 
\v 7 “သင်တောင်းသမျှကို ငါ ပီးမည်ဟု သင့်ကို ငါ ကျိန်ပြော၏” ဟု သူမအား ကတိပီးလိုက်၏။ 
\v 8 ထိုမိန်းမငယ်ကလည်း သူမ၏မိခင် အကြံပီးထားသည့်အတိုင်း “ဗတ္တိဇံယောဟန်၏ဦးဂေါင်းကို ဤဗျ့ထက်၌ ယခုပင်လျှင် ပီးတော်မူပါ” ဟု တောင်းလေ၏။ 
\v 9 ထိုအခါ မင်းကြီးသည် အလွန် စိတ်ထိခိုက်သော်လည်း ဧည့်ပရိသတ်ရှိ့တွင် ကတိပီးထားပြီးဖြစ်သောကြောင့်၊ သူမ၏ဆန္ဒအတိုင်း လုပ်ပီးရန် အမိန့်ပီးလိုက်၏။ 
\v 10 ယေဇူးနန့် ထောင်ထဲ၌ ချထားသော ယောဟန်၏ဦးဂေါင်းကို ဖြတ်ပြီးလျှင် 
\v 11 ဗျ့၌ ထည့်၍ သူမအား ပီးလိုက်၏။ သူမသည် ယောဟန်၏ဦးဂေါင်းကို မိခင်၏လက်သို့ အပ်လေ၏။ 
\v 12 ယောဟန်၏တပည့်များသည်လည်း ယောဟန်၏ အလောင်းကို သယ်ယူ၍ သင်္ဂြိုလ်ကြ၏။ ထို့နောက် သူရို့သည် လား၍ ယေသျှုအား ပြောကြလေ၏။
\s ယေသျှုက လူငါးထောင်ကို ကျွေးမွေးတော်မူခြင်း
\r (မာကု ၆.၃၀–၄၄; လုကာ ၉.၁၀–၁၇; ယောဟန် ၆.၁–၁၄)
\p
\v 13 ယေသျှုသည် ယောဟန်၏သတင်းကို ကြားသောခါ၊ ထိုအရပ်မှ လောင်းတစ်စီးဖြင့် လူသူကင်းမဲ့ရာအရပ်သို့ တစ်ယောက်တည်း ကြွတော်မူ၏။ ဤသတင်းကို လူတိကြားသောအခါ မိမိရို့မြို့ရွာအသီးသီးမှ ထွက်၍ ကုန်းကြောင်းခရီးဖြင့် ကိုယ်တော်၏နောက်သို့ လိုက်ကြ၏။ 
\v 14 ယေသျှုသည် လောင်းထက်မှ ဆင်းပြီးနောက် လူအုပ်ကြီးကို မြင်သောအခါ စိတ်နှလုံးထဲ၌ အလွန် သနားတော်မူသည်ဖြစ်၍ မကျန်းမာသောသူများကို ကျန်းမာစီတော်မူ၏။
\p
\v 15 ထိုနိ့ညစာဖက်၌ တပည့်တော်တိသည် ကိုယ်တော်အပါးသို့ ရောက်လာကြပြီးလျှင် “မိုးချုပ်ပြီဖြစ်၍ လူသူကင်းမဲ့သည့် အရပ်ဖြစ်၏။ ဤသူရို့အဖို့ စားစရာဝယ်ခြင်းငှာ လူအချို့ကို ကျေးရွာများသို့ စီရွှတ်တော်မူပါ” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 16 ယေသျှုကလည်း “သူရို့လားစရာမလို၊ သင်ရို့ကိုယ်တိုင် သူရို့ကို စားစရာ တစ်စုံတစ်ခု ပီးကတ်ရဖို့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 17 ထိုအခါ တပည့်တော်တိက “အကျွန်ရို့အားလုံးမှာ မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်ရာ ဟိပါ၏” ဟု ပြန်လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 18 ကိုယ်တော်ကလည်း “ထိုသို့ဆိုသော်၊ သင်ရို့မှာ ဟိသောအရာများကို ငါ့ပါးသို့ ယူလာကတ်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 19 ကိုယ်တော်သည် လူပရိသတ်တိကို မြက်ခင်းပြင်ထက်မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်၏။ ထို့နောက် မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်ကို ယူ၍ ကောင်းကင်သို့ မျှော်ကြည့်လျက် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ မုန့်ကိုဖဲ့၍ တပည့်တော်တိကို ပီး၏၊ တပည့်တော်တိသည် ထိုမုန့်ကို လူတိအား ဝီငှပီးကြ၏။ 
\v 20 လူအားလုံး ဝစွာစားကြပြီးမှ၊ စားကြွင်းစားကျန်တိကို လိုက်၍ ကောက်သိမ်းသောအခါ တောင်းနှင့် တစ်ဆယ့်နှစ်တောင်း အပြည့် ရ၏။ 
\v 21 စားသုံးကြသောလူဦးရေမှာ မိန်းမနှင့် အသျှေတိမပါဘဲ၊ ယောက်ျားတိချည်း သီးသန့် ၅,၀၀၀ ခန့် ဟိလေ၏။
\s ယေသျှုသည် ရီထက်၌ လမ်းလျှောက်ခြင်း
\r (မာကု ၆.၄၅–၅၂; ယောဟန် ၆.၁၅–၂၁)
\p
\v 22 ယေသျှုသည် လူတိကို ပြန်ရွတ်တော်မူစဉ်၊ တပည့်တော်ရို့ကိုလည်း လောင်းထဲသို့ ဝင်ခိုင်းကာ အိုင်တစ်ဘက်ကမ်းသို့ သူ၏ရှိ့က ကူးခိုင်းလိုက်၏။ 
\v 23 လူတိကို ပြန်ရွှတ်လိုက်ပြီးနောက် ကိုယ်တော်သည် ဆုတောင်းရန် တောင်ကုန်းထက်သို့ တက်လား၏။ ညအချိန်ရောက်သောအခါ ကိုယ်တော်သည် ထိုအရပ်၌ တစ်ယောက်တည်း ဟိလေ၏။ 
\v 24 ထိုအချိန်၌ လောင်းသည် ကမ်းနှင့် ဝီးကွာလာသောခါ၊ လီဆန်ဖြစ်သောကြောင့် လှိုင်းထသဖြင့် လောင်းသည် လူးလွန့်လျက် ဟိ၏။
\p
\v 25 မိုးသောက်ဘက် သုံးချက်တီးချိန်နှင့် ခြောက်ချက်တီးအချိန်ကြားတွင် ယေသျှုသည် ရီထက်၌ လမ်းလျှောက်၍ တပည့်တော်တိပါးသို့ လာ၏။ 
\v 26 ထိုသို့ ကိုယ်တော်သည် ရီထက်က လမ်းလျှောက်လာသည်ကို တပည့်တော်ရို့သည် မြင်ကြသောအခါ ထိန့်လန့်တုန်လှုပ်လျက်၊ “ဆစ်စီ” ဟု ကြောက်ရွံ့စွာ အော်ဟစ်ကြ၏။
\p
\v 27 ယေသျှုလည်း ချက်ချင်းပင် “မကြောက်ကတ်ကေ့။ တည်ကြည်ကြလော့။ ငါရာဖြစ်၏” ဟု ပြန်ပြောလေ၏။
\p
\v 28 ထိုအခါ ပေတရုက “သခင်ဘုရား၊ ကိုယ်တော်သာမှန်လျှင် အကျွန်လည်း ရီထက်က လမ်းလျှောက်၍ ကိုယ်တော်ပါးသို့ လာစီခြင်းငှာ မိန့်တော်မူပါ” ဟု လှမ်း၍ ပြော၏။
\p
\v 29 ယေသျှုကလည်း “လာလော့” ဟု အမိန့် ပီးလိုက်သည်နှင့် ပေတရုသည် လောင်းထဲက ဆင်းကာ ရီထက်မှာ လမ်းလျှောက်၍ ယေသျှုပါးသို့ လား၏။ 
\v 30 သို့သော် သူသည် လီကြမ်းတိုက်သည်ကို သတိထားမိသဖြင့် ကြောက်စိတ်ဝင်လာ၍ ရီထဲသို့ မြုပ်လုသည်ဟိသော် “အသျှင်၊ အကျွန့်ကို ကယ်တော်မူပါ” ဟု အော်ဟစ်လေ၏။
\p
\v 31 ယေသျှုသည် ချက်ချင်း လက်ကို ဆန့်၍ ပေတရုကို ဆွဲကိုင်ပြီးလျှင် “ယုံကြည်ခြင်းအားနည်းသောသူ ဇာကြောင့် မယုံသင်္ကာဖြစ်နိန်လဲ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 32 သူရို့နှစ်ယောက်သည် လောင်းထက်သို့ ရောက်သောအခါ လီသည်လည်း ငြိမ်လေ၏။ 
\v 33 ထိုအခါ လောင်းထဲ၌ ဟိသောတပည့်တော်တိက ယေသျှုကို ကိုးကွယ်လျက် “ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသား အမှန်ပင် ဖြစ်၏” ဟု လျှောက်ကြလေ၏။
\s ယေသျှုသည် ဂင်္နေသရက်အရပ်၌ ဖျားနာနီသူများကို ကျန်းမာစီခြင်း
\r (မာကု ၆.၅၃–၅၆)
\p
\v 34 ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် အိုင်ကို ဖြတ်၍ ဂင်္နေသရက်အရပ်သို့ ရောက်လာကြ၍ 
\v 35 ထိုအရပ်၌ နီထိုင်ကြသော လူများက ကိုယ်တော့်ကို သိကြ၏။ ထို့ကြောင့် သူရို့သည် ပတ်ဝန်းကျင်အနီးအနားမှ မကျန်းမာသောသူများကို ယေသျှုထံသို့ ခေါ်ဆောင်လာကြ၏။ 
\v 36 ထိုမကျန်းမာသောသူများက ကိုယ်တော်၏ဝတ်ရုံအနားပန်းဖွားကို တို့ခွင့်ရစီခြင်းငှာ တောင်းဆိုကြ၏။ ဝတ်ရုံအစွန်အဖျားချေကို တို့ရုံမျှဖြင့် လူမမာတိအားလုံး ကျန်းမာကြလေ၏။
\c 15
\s ဖိုးဖီးများ၏ သွန်သင်မှုများ
\r (မာကု ၇.၁–၁၃)
\p
\v 1 ထိုအခါ ဖာရိယှဲနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာတချို့သည် ယေရုဆလင်မြို့မှ ယေသျှုပါးသို့ ရောက်လာကြပြီးလျှင် 
\v 2 “ကိုယ်တော်၏တပည့်တော်တိသည် အစာမစားခင် လက်ကို မဆီးကြသည်မှာ အကျွန်ရို့အဖိုးအဖီးတိ၏ ရိုးရာအစဉ်လာကို ချိုးဖျက်နိန်ကတ်၏၊ ဇာကြောင့်ပါလဲ” ဟု ကိုယ်တော်အား မိန်းကြ၏။
\p
\v 3 ယေသျှုကလည်း “သင်ရို့သည် ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်တိကို ချိုးဖျက်၍ သင်ရို့ ဖိုးဖီးများ၏သွန်သင်မှုနောက်ကို လိုက်နိန်ကြသည်မှာ ဇာကြောင့်လဲ ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 4 ဘုရားသခင် မိန့်တော်မူသည်ကား ‘သင်ရို့၏ အမိနှင့် အဖကို ရိုသီစွာ ပြုကြပါ’ ထို့နောက် ‘သင်ရို့သည် သင်ရို့၏အမိ သို့မဟုတ် အဖကို ကျိန်ဆဲသောသူသည် အသီသတ်ခြင်းကို ခံထိုက်၏။’ 
\v 5 သို့ရာတွင်၊ လူတစ်ယောက်၌ သူ၏အမိ သို့မဟုတ် အဖအား ထောက်ပံ့ရန် ပစ္စည်းတစ်စုံတစ်ခု ဟိသော်လည်း ‘ဤအရာသည် ဘုရားသခင်နှင့် သက်ဆိုင်တော်မူ၏။’ 
\v 6 မိမိ၏အဖ\f + \fr ၁၅.၆ \fr*\fq မိမိ၏အဖ၊ \fq*\ft အချို့ လက်ရီးမူရင်းကျမ်းများတွင် \ft*\fqa သူ၏အဖ သို့မဟုတ် အမိ၊ \fqa*\ft ဟူ၍ ပါဟိသည်။\ft*\f*အား ကန်တော့ရန် မလို ဟူ၍ ပြောဆိုလျက် သင်ရို့သည် သွန်သင်နိန်ကြ၏။ ဤနည်းအားဖြင့် သင်ရို့သည် ဖိုးဖီးရို့၏သွန်သင်မှုနောက်ကို လိုက်နာရန် ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်ကို ပယ်ထားကြ၏။ 
\v 7 သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူရို့၊ ပရောဖက် ဟေသျှာယသည် သင်ရို့အတွက် ဟောထားခသည်မှာ ကောင်းကောင်း မှန်နိန်၏။
\q1
\v 8 “ ‘ဤလူတိကား ငါ့ကို နှုတ်ဖြင့်သာ ရိုသေကြ၏။
\q2 စိတ်နှလုံးမူကား ငါနှင့် အမှန်ပင် ဝီးကွာလျက် ဟိကြ၏။
\q1
\v 9 ငါ့အား ဝတ်ပြုခြင်းသည် သူရို့အတွက် အချည်းနှီးဖြစ်၏။
\q2 အကြောင်းမူကား သူရို့သည် လူ၏ကျင့်ဝတ်ကို ငါ၏ ပညတ်ကဲ့သို့ သွန်သင်နိန်ကြ၏။’ ”
\s လူကို ညစ်ညမ်းစီသောအရာများ
\r (မာကု ၇.၁၄–၂၃)
\p
\v 10 ထို့နောက် ယေသျှုသည် လူအပေါင်းရို့ကို မိမိထံပါးသို့ ခေါ်ပြီးလျှင်၊ “နားထောင်၍ သဘောပေါက်ကြလော့။ 
\v 11 လူတစ်ယောက်၏ ခံတွင်းထဲသို့ ဝင်သောအရာများသည် ထိုသူကို ညစ်ညမ်းစီသည်မဟုတ်။ ထိုသူ၏ခံတွင်းထဲမှ ထွက်လာသောအရာများကသာ ထိုသူကို ညစ်ညမ်းစီ၏” ဟု မိန့်တော် မူ၏။
\p
\v 12 ထို့နောက် တပည့်တော်ရို့သည် ကိုယ်တော်ထံပါးသို့ လာ၍ “ကိုယ်တော် ပြောသောစကားကြောင့် ဖာရိယှဲရို့သည် အလွန် စိတ်နာကြသည်ကို ကိုယ်တော်သိပါလား” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 13 ယေသျှုကလည်း “ကောင်းကင်ဘုံသျှင် အကျွန့်အဖ စိုက်တော်မမူသော အပင်ဟိသမျှသည် အမြစ်ပါ မကျန်ယောင် နုတ်ပစ်ခြင်းခံရလိမ့်မည်။ 
\v 14 \x - \xo ၁၅.၁၄ \xo*\xt လု ၆.၃၉\xt*\x*ဖာရိယှဲတိကို စိုးရိမ်စရာမလို။ သူရို့သည် မျက်စိကန်းနိန်သောသူရို့ကို လမ်းပြနိန်ကြသော မျက်ကမ်းလမ်းပြများသာ ဖြစ်ကြ၏။ အကန်းကို အကန်းက လမ်းပြလျှင် ထိုသူနှစ်ယောက်စလုံးသည် ချောက်ထဲသို့ ကျလားကတ်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 15 ပေတရုကလည်း “ဤပုံဥပမာကို အကျွန်ရို့အား ယှင်းပြပီးပါ” ဟု လျှောက်ဆို၏။
\p
\v 16 ယေသျှုက “သင်ရို့သည် အခြားလူတိထက် သာလွန်သောဉာဏ်ပညာ မဟိကြသိမ့်ပါကား။ 
\v 17 လူတစ်ယောက်၏ခံတွင်းထဲသို့ ဝင်သောအရာဟူသမျှသည် သူ၏အစာအိမ်ထဲသို့ ဝင်လားပြီးနောက် ခန္ဓာကိုယ်၏ပြင်ပ ရီအိမ်ထဲသို့ ထွက်လားသည်ကို သင်ရို့ မသိကတ်သိမ့်လား။ 
\v 18 \x - \xo ၁၅.၁၈ \xo*\xt မ ၁၂.၃၄\xt*\x*သို့သော်လည်း ခံတွင်းမှ ထွက်သောအရာများသည် စိတ်နှလုံးထဲမှ လာကြသောကြောင့် ကိုယ်ကျင့်သီလနှင့်ပတ်သက်၍ လူကို ညစ်ညမ်းစီတတ်၏။ 
\v 19 အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်၊ လူအသက်ကို သတ်ခြင်း၊ သူ့မယားကို ပြစ်မှားခြင်း၊ မတရားသောမေထုန်မှီဝဲခြင်း၊ သူတစ်ပါးဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်း၊ မမှန်သောသက်သီခံခြင်း၊ သူတစ်ပါးကို အတင်းပြောခြင်း စသောအရာတိကို ပြုခြင်းငှာ ထိုသူအား ဦးဆောင်နိန်သော မကောင်းသည့် အကြံအစည်များမှာ စိတ်နှလုံးထဲမှ ထွက်လာကြခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 20 ဤအရာများသည် လူတစ်ယောက်ကို ညစ်ညမ်းစီသည့်အရာများ ဖြစ်ကြ၏။ သို့ရာတွင် သူရို့ပြောသည့်အတိုင်း လက်မဆီးဘဲ အစာစားခြင်းသည်ကား လူတစ်ယောက်ကို ညစ်ညမ်းစီသည် မဟုတ်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s မိန်းမတစ်ယောက်၏ ယုံကြည်ခြင်း
\r (မာကု ၇.၂၄–၃၀)
\p
\v 21 ယေသျှုသည် ထိုအရပ်မှ ထွက်ခွါပြီး တုရုနှင့် ဇိဒုန်မြို့ အနီးဝန်းကျင်ဒေသသို့ ကြွတော်မူ၏။ 
\v 22 ထိုဒေသ၌ နီထိုင်သော ခါနာန်မိန်းမ တစ်ယောက်သည် ယေသျှုပါးသို့ ရောက်လာပြီး “ဒါဝိဒ်၏သားတော် အကျွန့်ကို သနားတော်မူပါ အသျှင်၊ အကျွန်၏သမီးသည် နတ်ဆိုး ဝင်ပူး၍ ပြင်းထန်စွာ ဝေဒနာခံစားနိန်ရပါ၏” ဟု ငိုယို၍ လျှောက်လေ၏။
\p
\v 23 သို့သော်လည်း ယေသျှုသည် သူမအား စကားတစ်ခွန်းမျှ ပြန်ပြောတော်မမူ။ ကိုယ်တော်၏တပည့်တော်ရို့သည် ကိုယ်တော့်ပါးသို့ လာရောက်ကာ “သူမကို ပြန်ခိုင်းလိုက်ပါ၊ သူမသည် နားပူနားဆာ လုပ်ကာ အကျွန်ရို့နောက်က လိုက်နိန်ပါရေ” ဟု တောင်းပန်ကြ၏။
\p
\v 24 ယေသျှုကလည်း “ဣသရေလအမျိုးထဲမှ ပျောက်နိန်ကြသောသိုးများ အတွက်သာ ငါ့ကို စီရွှတ်လိုက်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 25 သို့သော်လည်း ထိုအမျိုးသမီးသည် ကိုယ်တော်၏ ခြီတော်ရင်းသို့ လာ၍ ပျပ်ဝပ်လျက် “ဆရာ၊ အကျွန့်ကို ကူညီတော်မူပါ” ဟု လျှောက်၏။
\p
\v 26 ယေသျှုကလည်း “သားသမီးတိ စားမည့်အစာကို ခွီးတိကို မချပီးအပ်” ဟု ပြန်ပြောတော်မူ၏။
\p
\v 27 မိန်းမကလည်း “မှန်ပါ၏ အသျှင်၊ သို့သော်လည်း ခွီးတိတောင်မှ မိမိသခင်၏စားပွဲက ကျလာသော စားကြွင်းစားကျန်တိကို စားရခွင့်ဟိပါ၏” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 28 ထို့နောက် ယေသျှုက “အချင်းမိန်းမ၊ သင်သည် ယုံကြည်ခြင်းကြီးမားသော သူတစ်ယောက် ဖြစ်၏။ သင် လိုသမျှ ပြည့်စုံပါစီ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုခဏခြင်းတွင် ထိုမိန်းမ၏သမီးသည် ကျန်းမာခြင်းသို့ ပြန်ရောက်လေ၏။
\s ယေသျှုသည် လူအများကို ကျန်းမာစီခြင်း
\p
\v 29 ယေသျှုသည် ထိုအရပ်မှ ထွက်၍ ဂါလိလဲအိုင်နားတစ်လျှောက် ကြွတော်မူ၏။ ကိုယ်တော်သည် တောင်ကုန်းထက်သို့ တက်၍ ထိုင်တော်မူ၏။ 
\v 30 လူအပေါင်းရို့သည် ခြီမစွမ်းသူ၊ မျက်စိကန်းသူ၊ ကိုယ်အင်္ဂါချို့တဲ့သူ၊ ဆွံ့အသူများနှင့် တခြားရောဂါစွဲသူများကို ခေါ်ဆောင်လာကြပြီးလျှင် ကိုယ်တော်၏ခြီတော်ရင်း၌ ချထားကြ၏။ ကိုယ်တော်ကလည်း ထိုသူအပေါင်းရို့ကို ကျန်းမာစီတော်မူ၏။ 
\v 31 သူရို့သည် ဆွံ့အ သူများ စကားပြောနိုင်သည်ကို လည်းကောင်း၊ ကိုယ်အင်္ဂါချို့တဲ့သူများ ပကတိ ကျန်းမာခြင်း ရကြသည်ကို လည်းကောင်း၊ ခြီမစွမ်းသူများ လမ်းလျှောက်နိုင်ကြသည်ကို လည်းကောင်း၊ မျက်စိကန်းသူများ ပြန်မြင်နိုင်ကြသည်ကို လည်းကောင်း တွိ့မြင်ရသောအခါ အံ့ဩကြသည်ဖြစ်၍ ဣသရေလလူမျိုး၏ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းကြလေ၏။
\s ယေသျှုသည် တခြားသော လူအုပ်ကြီးကို ကျွေးမွေးတော်မူခြင်း
\r (မာကု ၈.၁–၁၀)
\p
\v 32 ယေသျှုသည် တပည့်တော်တိကို မိမိထံပါးသို့ ခေါ်ပြီးလျှင် “ငါသည် ဤလူတိကို သနားမိပါ၏၊ ဇာကြောင့်လဲဆိုကေ ဤသူရို့သည် သုံးရက်ကြာ ငါနှင့် အတူနီထိုင်ကြပြီးပြီဖြစ်၍ ဂုအချိန်၌ သူရို့မှာ စားစရာတစ်ခုလေ့ မဟိကတ်ယာ။ ငါသည် သူရို့ကို တစ်ခုလည်း မကျွေးဘဲ ပြန်မရွှတ်ချင်၊ သူရို့သည် လမ်းခရီး၌ အားပြတ်ကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 33 တပည့်တော်ရို့ကလည်း “ဤကန္တာရတော၌ ဤမျှလောက် များစွာသောလူရို့ကို ကျွေးမွီးခြင်းငှာ လုံလောက်သောအစာကို ဇာနီရာမှာ အကျွန်ရို့ ရှာရပါဖို့လဲ” ဟု လျှောက်တော်မူကြ၏။
\p
\v 34 ယေသျှုက “သင်ရို့၌ မုန့် ဇာလောက်ဟိလဲ” ဟု မိန်းတော်မူလျှင်၊
\p တပည့်တော်ရို့က “မုန့်ခုနစ်လုံးနှင့် ငါးချေ အနည်းငယ် ဟိပါ၏” ဟု လျှောက်ကြလေ၏။
\p
\v 35 ထိုအခါ ယေသျှုကလည်း လူတိကို မြီကြီးထက်မှာ ထိုင်ကြရန် မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 36 ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် မုန့်ခုနစ်လုံးနှင့် ငါးများကို ယူ၍ ဘုရားသခင်အား ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းပြီးမှ၊ မုန့်နှင့် ငါးကို ဖဲ့ပြီးလျှင် တပည့်တော်တိအား ပီးလေ၏၊ တပည့်တော်တိကလည်း ထိုမုန့်နှင့် ငါးကို လူတိအား ဝီပီးကြ၏။ 
\v 37 လူအပေါင်းရို့သည် ဝစွာ စားကြလေ၏။ ပြီးနောက် တပည့်တော်ရို့သည် စားကြွင်းစားကျန်များကို ကောက်သိမ်းကြသောအခါ တောင်းခုနစ်လုံး အပြည့် ရလေ၏။ 
\v 38 စားသုံးသောသူများတွင် မိန်းမနှင့် သူငယ်တိ မပါဘဲ ယောက်ျားချည်းသက်သက် ၄,၀၀၀ ဟိလေ၏။
\p
\v 39 ထိုနောက် ယေသျှုသည် လူတိကို ပြန်ရွှတ်လိုက်ပြီးလျှင် လောင်းထက်သို့ တက်ကာ မာဂဒါလနယ်သို့ ကြွတော်မူ၏။
\c 16
\s နိမိတ်လက္ခဏာကို တောင်းခံကြခြင်း
\r (မာကု ၈.၁၁–၁၃; လုကာ ၁၂.၅၄–၅၆)
\p
\v 1 \x - \xo ၁၆.၁ \xo*\xt မ ၁၂.၃၈; လု ၁၁.၁၆\xt*\x*ယေသျှုထံပါးသို့ ရောက်လာကြသော ဖာရိယှဲနှင့် ဇဒ္ဒုကဲအချို့သည် ကိုယ်တော့်ကို စုံစမ်းလိုစိတ်ဟိကြ၏။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ကိုယ်တော်ဖက်မှာဟိကြောင်း ထင်ရှားစီခြင်းငှာ နိမိတ်လက္ခဏာ တစ်ခုကို သူရို့အားလားပြရန် တောင်းဆိုကြ၏။ 
\v 2 သို့သော်၊ ယေသျှုက “နီဝင်ချိန်၌ ‘အာကာပြင်သည် အနီရောင်တောက်ပနိန်သောကြောင့် ရာသီဥတု သာယာမည်’ ဟု သင်ရို့သည် ပြောဆိုတတ်ကြ၏။ 
\v 3 မိုးထစောစော၌ ‘အာကာပြင်သည် နီ၍ မည်းမှောင်နိန်သောကြောင့် မိုးရွာမည်’ ဟု သင်ရို့သည် ပြောဆိုတတ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် အာကာပြင်ကို ကြည့်၍ ရာသီဥတုကို ခန့်မှန်းနိုင်သော်လည်း မျက်မှောက်ကာလ၌ ဖြစ်နိန်သော အမှတ်လက္ခဏာများ၏ အဓိပ္ပာယ်ကို မသိနိုင်ကတ်ပါတကား။\f + \fr ၁၆.၃ \fr*\ft အချို့ လက်ရီးမူရင်းကျမ်းများတွင် အခန်းငယ်၂–၃ ၌ ယေသျှု၏နှုတ်ခပတ်တော် မပါဟိပါ။\ft*\f* 
\v 4 \x - \xo ၁၆.၄ \xo*\xt မ ၁၂.၃၉; လု ၁၁.၂၉\xt*\x*ယခုကာလ၌ ဆိုးမိုက်၍ ဖောက်ပြန်နိန်ကြသောသူရို့၊ သင်ရို့သည် ငါ့အား နိမိတ်လက္ခဏာ တစ်ခုကို တောင်းဆိုနိန်ကတ်တေလား။ မဖြစ်နိုင်။ သင်ရို့ကိုပြမည့် နိမိတ်လက္ခဏာသည် ယောန၏နိမိတ်လက္ခဏာမျှသာဖြစ်သည်” ဟု ပြောဆိုပြီး၊
\p ကိုယ်တော်သည် သူရို့ကို ထားခပြီးလျှင် ထွက်ခွါလားတော်မူလေ၏။
\s ဖာရိယှဲနှင့် ဇဒ္ဒုကဲရို့၏တဆီး
\r (မာကု ၈.၁၄–၂၁)
\p
\v 5 တပည့်တော်ရို့သည် အိုင်တစ်ဘက်ကမ်းသို့ ရောက်ကြသောအခါ သူရို့သည် မည်သည့်စားစရာကိုမျှ မယူလာမိခပေ။ 
\v 6 \x - \xo ၁၆.၆ \xo*\xt လု ၁၂.၁\xt*\x*ယေသျှုက တပည့်တော်ရို့အား “သင်ရို့သည် ဖာရိယှဲနှင့် ဇဒ္ဒုကဲရို့၏ တဆီးကို အထူး သတိထားကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 7 တပည့်တော်ရို့ကလည်း “ငါရို့သည် စားစရာတစ်ခုမျှ မယူလာခသောကြောင့် ကိုယ်တော်သည် ဤသို့ ပြောခြင်းဖြစ်သည်” ဟု အချင်းချင်း ပြောဆိုကြ၏။
\p
\v 8 ယေသျှုသည် သူရို့ပြောဆိုနိန်ကြသည်ကို သိတော်မူ၏၊ ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်က “သင်ရို့သည် စားစရာမဟိသည်ကို ဇာကြောင့် အချင်းချင်း ပြောဆိုနိန်ကတ်လဲ။ ကောင်းကောင်း ယုံကြည်ခြင်း အားနည်းတက်တေကား။ 
\v 9 \x - \xo ၁၆.၉ \xo*\xt မ ၁၄.၁၇–၂၁\xt*\x*သင်ရို့သည် ဂုထိတောင် နားမလည်ကတ်သိမ့်လား။ ငါသည် မုန့်ငါးလုံးနှင့် လူ ၅,၀၀၀ ကို ကျွေးမွီးခစွာကို သင်ရို့ သတိမရကတ်ယာလား။ စားကြွင်းစားကျန်ကို သင်ရို့ ဇာနှစ်တောင်း ကောက်သိမ်းရခလဲ။ 
\v 10 \x - \xo ၁၆.၁၀ \xo*\xt မ ၁၅.၃၄–၃၈\xt*\x* ထို့အပြင် မုန့်ခုနစ်လုံးနှင့် လူ ၄,၀၀၀ ကို ကျွေးခသိမ့်ရေမလား၊ စားကြွင်းစားကျန် ဇာနှစ်တောင်း သင်ရို့ ကောက်သိမ်းရခလဲ။ 
\v 11 အစားအစာနှင့် ပတ်သက်၍ သင်ရို့ကို ငါပြောနိန်ခြင်းမဟုတ်သည်ကို ဇာပိုင် နားမလည်ကတ်စွာလဲ။ ဖာရိယှဲနှင့် ဇဒ္ဒုကဲရို့၏ တဆီးကို သင်ရို့ကိုယ်တိုင် သတိထားကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 12 ထို့နောက် တပည့်တော်ရို့သည် မုန့်၌ ထည့်သောတဆီးကို ယှောင်ကြဉ်ရန် ကိုယ်တော်က သူရို့ကို သတိပီးနိန်ခြင်းမဟုတ်၊ ဖာရိယှဲနှင့် ဇဒ္ဒုကဲရို့၏ သွန်သင်မှုကို ယှောင်ကြဉ်ရန် သတိပီးနိန်ခြင်းဖြစ်ကြောင်းကို နားလည်လာကြ၏။
\s ယေသျှုအကြောင်း ပေတရု ဝန်ခံခြင်း
\r (မာကု ၈.၂၇–၃၀; လုကာ ၉.၁၈–၂၁)
\p
\v 13 ယေသျှုသည် ဖိလိပ္ပုကဲသရိမြို့အနီး ကျေးလက်ဒေသသို့ ရောက်သောအခါ “လူတိက လူသားကို ဇာသူလို့ ပြောနိန်ကတ်လဲ” ဟု တပည့်တော်တိအား မိန်းတော်မူ၏။
\p
\v 14 \x - \xo ၁၆.၁၄ \xo*\xt မ ၁၄.၁,၂; မာ ၆.၁၄,၁၅; လု ၉.၇,၈\xt*\x*တပည့်တော်ရို့ကလည်း “တချို့က ဗတ္တိဇံယောဟန်ဖြစ်သည် ဟူ၍လည်းကောင်း၊ တချို့က ဧလိယဖြစ်သည် ဟူ၍လည်းကောင်း၊ တချို့က ပရောဖက်ယေရမိဖြစ်သည် ဟူ၍လည်းကောင်း၊ တချို့က တခြားပရောဖက်တစ်ပါးပါးဖြစ်သည် ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောနိန်ကြ၏” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 15 ကိုယ်တော်က “သင်ရို့သည် ငါ့ကို ဇာသူဖြစ်သည် ဟု ပြောကြသနည်း” ဟု တပည့်တော်တိအား မိန်းလျှင်၊
\p
\v 16 \x - \xo ၁၆.၁၆ \xo*\xt ယော ၆.၆၈,၆၉\xt*\x*သျှိမုန်ပေတရုက “ကိုယ်တော်သည် အသက်ရှင်တော်မူသော ဘုရားသခင်၏သားတော် မေသျှိယ ဖြစ်တော်မူ၏” ဟု ပြန်လျှောက်၏။
\p
\v 17 ယေသျှုကလည်း “ယောန၏သား၊ သျှိမုန် သင်သည် မင်္ဂလာဟိ၏။ အကြောင်းမူကား ဤအမှန်တရားသည် လူအားဖြင့်မဟုတ်၊ ကောင်းကင်ဘုံ၌ဟိတော်မူသော ငါ၏အဖသည် သင့်အား တိုက်ရိုက် ဖော်ပြတော်မူခြင်းဖြစ်၏။” 
\v 18 ထို့အပြင် ငါဆိုသည်ကား “သင်သည် ပေတရု ဖြစ်၏။ ငါသည် ဤကျောက်ထက်၌ ငါ၏အသင်းတော်ကို တည်ထောင်မည်။ ဤအသင်းတော်သည် မရဏာနိုင်ငံ၏တန်းခါးကို ကျော်လွှားနိုင်လိမ့်မည်။ 
\v 19 \x - \xo ၁၆.၁၉ \xo*\xt မ ၁၈.၁၈; ယော ၂၀.၂၃\xt*\x*ငါသည် သင့်အား ကောင်းကင် နိုင်ငံတော်၏ သော့များကို ပီးမည်။ သင်က မြီကြီးထက်၌ တားမြစ်သည့်အရာများကို ကောင်းကင်ဘုံတွင်လည်း တားမြစ်လိမ့်မည်။ သင်က မြီကြီးထက်၌ ခွင့်ပြုသမျှကို ကောင်းကင်ဘုံ၌လည်း ခွင့်ပြုလိမ့်မည်။”
\p
\v 20 ဤသို့ တပည့်တော်တိအား ဆုံးမသွန်သင်ပြီးနောက် ယေသျှုက သူသည် မေသျှိယဖြစ်ကြောင်းကို ဇာသူ့ကိုမျှ မပြောစီခြင်းငှာ တပည့်တော်တိအား မိန့်မှာတော်မူ၏။
\s ယေသျှုက ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် သီခြင်းကို ခံယူရမည့်အကြောင်း ပြောကြားခြင်း
\r (မာကု ၈.၃၁—၉.၁; လုကာ ၉.၂၂–၂၇)
\p
\v 21 ထိုအချိန်မှစ၍ ယေသျှုက “ငါသည် ယေရုဆလင်ကို လားရမည်။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တိ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်တိ၊ ကျမ်းတတ်ဆရာတိ လက်ထဲ၌ ဒုက္ခဝေဒနာကို ပြင်းစွာခံစားရမည်။ အသီသတ်ခြင်းကိုလည်း ခံရလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း ငါသည် သုံးရက်မြောက်သောနိ့၌ သီခြင်းမှ ထမြောက်လာလိမ့်မည်” ဟု တပည့်တော်တိအား ပွင့်လင်းထင်ရှားစွာ မိန့်ကြားတော်မူ၏။
\p
\v 22 ပေတရုက ကိုယ်တော့်ကို ဘေးနားသို့ ခေါ်ယူကာ “သခင်ဘုရား၊ ဘုရားသခင်သည် ထိုအမှုကို တားဆီးတော်မူ၏၊ ထိုအမှုသည် ကိုယ်တော်၌ လုံးဝ မဖြစ်စီရ” ဟု တားမြစ်ပြောဆို၏။
\p
\v 23 ယေသျှုကလည်း ပေတရုဘက်သို့ လှည့်ကြည့်ပြီးလျှင် “အချင်းစာတန်၊ ငါ့အနားက ထွက်လားလီ။ သင်သည် ငါ၏လမ်းခရီး၌ အတားအဆီး ဖြစ်၏။ သင်၏အတွေးကား ဘုရားသခင်ထံမှ လာသည် မဟုတ်၊ လူ၏အတွေးသာ ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 24 \x - \xo ၁၆.၂၄ \xo*\xt မ ၁၀.၃၈; လု ၁၄.၂၇\xt*\x*ထို့နောက် ယေသျှုသည် တပည့်တော်ရို့အား “ဇာသူမဆို ငါနှင့်အတူ လိုက်ချင်လျှင် မိမိကိုယ်ကို ငြင်းပယ်ရမည်၊ မိမိ၏လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို ထမ်း၍ လိုက်ကြရမည်။ 
\v 25 \x - \xo ၁၆.၂၅ \xo*\xt မ ၁၀.၃၉; လု ၁၇.၃၃; ယော ၁၂.၂၅\xt*\x* ဇာသူမဆို မိမိအသက်ကို ကယ်တင်လိုသောသူသည် အသက်ဆုံးယှုံးရလိမ့်မည်။ ဇာသူမဆို ငါ့အတွက်ကြောင့် မိမိအသက်ကို ဆုံးယှုံးခံသောသူသည် အသက်ကိုရ လိမ့်မည်။ 
\v 26 လူသည် လောကတစ်ခုလုံးကို အစိုးရသော်လည်း မိမိအသက်ဆုံးယှုံးလျှင် ဇာမှာ အကျိုး ဟိပါဖို့သိမ့်လဲ။ မိမိအသက်ကို ဇာအရာနှင့် လှဲနိုင်ပါဖို့လဲ။ 
\v 27 \x - \xo ၁၆.၂၇ က \xo*\xt မ ၂၅.၃၁; \xt*\xo ခ \xo*\xt ရော ၂.၆\xt*\x*အကြောင်းမူကား၊ လူသားသည် မိမိအဖ၏ဘုန်းတန်ခိုးတော်ဖြင့် ကောင်းကင်တမန်များနှင့် အတူ ကြွလာလိမ့်မည်၊ ထိုအခါ လူတစ်ယောက်စီတိုင်းအား မိမိရို့ ပြုသည့်အတိုင်း ခံစားစီလိမ့်မည်။ 
\v 28 သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား လူသားသည် သျှင်ဘုရင်အဖြစ်ဖြင့် ကြွလာတော်မူသည်ကို မြင်ကြရသည့်တိုင်အောင် ဤအရပ်၌ ဟိနိန်ကြသော လူတချို့သည် မသီကြရသိမ့်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 17
\s အဆင်းသဏ္ဌာန်ပြောင်းလဲခြင်း
\r (မာကု ၉.၂–၁၃; လုကာ ၉.၂၈–၃၆)
\p
\v 1 ခြောက်ရက်ကြာသောအခါ ယေသျှုသည် ပေတရု၊ ယာကုပ်၊ ယာကုပ်ညီ ယောဟန်ရို့ကို မိမိနှင့် အတူ ခေါ်ယူပြီးလျှင် လူသူကင်းမဲ့သော တောင်ကုန်းမြင့်ထက်သို့ ကြွတော်မူ၏။ 
\v 2 ထိုအရပ်၌ တပည့်တော်ရို့ ရှိ့တွင် ယေသျှုသည် အဆင်းသဏ္ဌာန်ပြောင်းလဲလာ၏၊ ကိုယ်တော်၏မျက်နှာတော်သည် နီကဲ့သို့ ထွန်းလင်းနိန်ပြီး၊ ဝတ်ရုံတော်သည် ငွီရောင်ကဲ့သို့ လင်းလက်တောက်ပနိန်၏။ 
\v 3 ထို့နောက် သူရို့ရှိ့၌ မောသျှေနှင့် ဧလိယသည် ပေါ်လာ၍ ယေသျှုနှင့် စကားပြောနိန်ကြ၏။ 
\v 4 ထိုအခါ ပေတရုက “အသျှင်ဘုရား၊ ဤအရပ်သည် အကျွန်ရို့အတွက် နီစရာကောင်းပါ၏။ သို့ဖြစ်၍ ကိုယ်တော်အလိုဟိလျှင် အကျွန်သည် ကိုယ်တော်အတွက် တဲတစ်ဆောင်၊ မောသျှေအတွက် တဲတစ်ဆောင်၊ ဧလိယအတွက် တဲတစ်ဆောင်၊ တဲသုံးဆောင် ဆောက်ပါမည်” ဟု ယေသျှုအား ပြောလေ၏။
\p
\v 5 \x - \xo ၁၇.၅ \xo*\xt မ ၃.၁၇; ၁၂.၁၈; မာ ၁.၁၁; လု ၃.၂၂\xt*\x*ပေတရု စကားပြောနိန်ချိန်မှာ တလက်လက်တောက်ပနိန်သော မိုးတိမ်တိုက်တစ်ခုသည် သူရို့ထက်၌ ပေါ်လာပြီး “ဤသူသည် ငါ နှစ်သက်မြတ်နိုးသော ငါ၏ချစ်သား ဖြစ်၏၊ သူ၏စကားကို နားထောင်ကြလော့” ဟူသော အသံဖြင့် ထိုမိုးတိမ်မှ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 6 တပည့်တော်ရို့သည် ထိုအသံကို ကြားသောအခါ အလွန်ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်လျက် မိမိရို့၏မျက်နှာကို မြီကြီးပြင်၌ ကပ်ထားကြ၏။ 
\v 7 ထိုအခါ ယေသျှုသည် ရောက်လာ၍ သူရို့ကို လက်နှင့် ပုတ်ပြီးလျှင် “ထ၊ ကြောက်မနိန်ကတ်ကေ့” ဟု ပြောလေ၏။ 
\v 8 တပည့်တော်ရို့က မော့ကြည့် လိုက်သည့်အခါ ယေသျှုမှတပါး တခြားမည်သူမျှ မဟိ။
\p
\v 9 သူရို့သည် တောင်ထက်မှ ဆင်းလာကြသောအခါ ယေသျှုက “လူသားသည် သီခြင်းမှ ထမြောက်လာသောအချိန်ထိ သင်ရို့ မြင်တွိ့ခသည့်အရာကို ဇာသူ့ကိုလည်း ဖွင့်မပြောကတ်ကေ့ဦး” ဟု တပည့်တော်တိကို မိန့်မှာတော်မူ၏။
\p
\v 10 ထိုအခါ တပည့်တော်တိက “ဧလိယအယင်ဆုံး ရောက်လာလိမ့်မည်ဟု ကျမ်းတတ်ဆရာတိက ဇာအကြောင်းကြောင့် ပြောနိန်ကတ်ပါလဲ” ဟု ယေသျှုအား မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 11 ယေသျှုက “ဧလိယ အယင်ရောက်လာမည်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်၏။ သူသည် အရာအားလုံးကို အဆင်သင့်ပျင်ဆင်လိမ့်မည်။ 
\v 12 \x - \xo ၁၇.၁၂ \xo*\xt မ ၁၁.၁၄\xt*\x*သို့သော်၊ သင်ရို့ကို ငါဆိုသည်ကား ဧလိယ ရောက်လာခပြီးပြီ၊ သို့သော်လည်း လူတိ မသိလိုက်ကြ။ ထို့ကြောင့် သူ့ကို လူတိက စိတ်တိုင်းကျ နှိက်စက်ကြ၏။ ထိုနည်းတူ သူရို့သည် လူသားကို နှိက်စက်ကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 13 ထိုအခါမှ ကိုယ်တော်သည် ဗတ္တိဇံယောဟန်အကြောင်း သူရို့အား ပြောပြနိန်သည်ကို တပည့်တော်တိက နားလည်ကြ၏။
\s ယေသျှုသည် နတ်ဆိုးပူးနေသော သူငယ်တစ်ဦးကို ကျန်းမာစီတော်မူခြင်း
\r (မာကု ၉.၁၄–၂၉; လုကာ ၉.၃၇–၄၃က)
\p
\v 14 ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် လူထုပရိသတ်ပါးသို့ ပြန်ရောက်လာကြသောအခါ လူတစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်ထံပါးသို့ ရောက်လာပြီး ရှိ့မှာ ဒူးထောက်လျက်၊ 
\v 15 “အသျှင်ဘုရား၊ အကျွန့်သားကို သနားတော်မူပါ။ သူသည် ဝက်ရူးပြန်ရောဂါကို ပြင်းထန်စွာ ခံစားနိန်ရပြီးလျှင် မီးထဲ၌လည်းကောင်း၊ ရီထဲ၌လည်းကောင်း မကြာမကြာ လဲကျတတ်ပါ၏။ 
\v 16 အကျွန်သည် ကိုယ်တော်၏တပည့်တိပါးသို့ သူ့ကို ပို့ဆောင်ပြီးပါပြီ။ သို့သော် သူရို့သည် သူ့ကို ကျန်းမာစီခြင်းငှာ မတတ်နိုင်ကတ်ပါ” ဟု လျှောက်၏။
\p
\v 17 ထိုအခါ ယေသျှုက “သင်ရို့သည် ယုံကြည် ခြင်းမဟိ၊ ဖောက်ပြန်တတ်သောအမျိုးပါကား၊ ငါသည် သင်ရို့နှင့်အတူ ဇာလောက်ကြာကြာ နီရပါဖို့လဲ။ ငါသည် သင်ရို့ကို ဇာလောက်ကြာကြာ သည်းခံနိန်ရပါဖို့လဲ။ သူငယ်ကို ငါ့ပါးသို့ ယူလာခ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 18 ယေသျှုက နတ်ဆိုးကို အမိန့်တစ်ချက် ပီးလိုက်သည်နှင့် ထိုနတ်ဆိုးသည် သူငယ်ပါးမှ ထွက်လားသဖြင့်၊ သူငယ်သည် ချက်ချင်း ကျန်းမာလား၏။
\p
\v 19 ထို့နောက် တပည့်တော်ရို့သည် ယေသျှုပါးသို့ သီးသန့် လာတွိ့ကြပြီးလျှင် “အကျွန်ရို့သည် နတ်ဆိုးကို ဇာဖြစ်လို့ မမောင်းထုတ်နိုင်ကတ်ပါလဲ” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 20 \x - \xo ၁၇.၂၀ \xo*\xt မ ၂၁.၂၁; မာ ၁၁.၂၃; ၁ ကော ၃.၂\xt*\x*ကိုယ်တော်က “သင်ရို့၌ ယုံကြည်ခြင်း အလွန် အားနည်းသောကြောင့်ဖြစ်၏။ ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သင်ရို့သည် မုန်ညှင်းစိလောက်မျှ ယုံကြည်ခြင်းဟိမည်ဆိုလျှင် ဤတောင်ကို ‘ဤနီရာက ထိုနီရာသို့ ရွှိ့လော့’ ဟု ဆိုလျှင် တောင်သည် ရွှိ့လားမည်ဖြစ်၏။ သင်ရို့မလုပ်နိုင်သောအရာသည်မဟိ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 21 \f + \fr ၁၇.၂၁ \fr*\ft အချို့ လက်ရီးမူရင်းကျမ်းများတွင် အခန်းငယ် ၂၁ ကို၊ \ft*\fqa သို့သော်လည်း ဆုတောင်းခြင်း၊ အစာယှောင်ခြင်း အားဖြင့်သာ ထိုနတ်မျိုးကို မောင်းထုတ်နိုင်၏၊ အခြားနည်းလမ်းမဟိ၊ \fqa*\ft ဟု ဖြည့်စွက်ထားသည် (ရှု \ft*\xt မာ ၉.၂၉\xt*)။\f*
\s ယေသျှုက အသီသတ်ခြင်းခံရမည့်အကြောင်း တစ်ဖန်မိန့်ကြားတော်မူခြင်း
\r (မာကု ၉.၃၀–၃၂; လုကာ ၉.၄၃ခ–၄၅)
\p
\v 22 ဂါလိလဲဒေသ၌ အားလုံးသော တပည့်တော်တိနှင့် အတူကြွတော်မူစဉ်၊ ယေသျှုက “လူသားကို လူရို့လက်သို့ အပ်နှံကြလိမ့်မည်၊ 
\v 23 ထိုသူရို့က သူ့ကို သီယောင် သတ်ကတ်လိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း သုံးရက်မြောက်သောနိ့မှာ သူသည် သီခြင်းက ထမြောက်လာလိမ့်မည်” ဟု သူရို့အား မိန့်မှာတော်မူ၏။
\p ထိုအခါ တပည့်တော်ရို့သည် အလွန်ဝမ်းနည်းကြ၏။
\s ဗိမာန်တော်အခွန် ပီးဆောင်ခြင်း
\p
\v 24 ယေသျှုနှင့် သူ၏တပည့်တော်ရို့သည် ကပေရနောင်မြို့သို့ ရောက်လာကြသောအခါ ဗိမာန်တော် အခွန်ကောက်သူများသည် ပေတရုပါးသို့ ရောက်လာကြပြီးလျှင် “သင်ရို့ဆရာသည် ဗိမာန်တော်အခွန်ကို ပီးပါလား” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 25 “ပီးပါရေ” ဟု ပေတရုက ပြန်ပြော၏။
\p ပေတရုသည် အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာသောအခါ ယေသျှုက “သျှိမုန်၊ သင်၏ထင်မြင်ယူဆချက်က ဇာပိုင်လဲ။ လောကီ သျှင်ဘုရင်တိကို ဇာသူတိက အခွန်ပီးကတ်ရလဲ။ တပါးအမျိုးသားတိက ပီးကတ်ရလား၊ မိမိနိုင်ငံသားတိက ပီးကတ်ရလား” ဟု ဦးစွာ မိန်းတော်မူ၏။
\p
\v 26 “တပါးအမျိုးသားတိကသာ အခွန် ပီးကတ်ရပါရေ” ဟု ပေတရုက ဖြေ၏။
\p ထိုအခါ ယေသျှုက “ကောင်းပြီ၊ ဆိုလိုသည်မှာ မိမိနိုင်ငံသားတိက ပီးစရာမလို။ 
\v 27 သို့သော်လည်း ငါရို့သည် အခွန်ကောက်သောသူရို့ကို စော်ကားပြစ်မှားခြင်းငှာ အလိုမဟိ။ ထို့ကြောင့် အိုင်သို့ လား၍ ငါးမျှားခီ။ သင်သည် ပထမဆုံး မျှားလို့ရသည့်ငါးကို ဆွဲတင်၍ ထိုငါး၏ ပါးစပ်ကို ဖွင့်လိုက်လျှင် ငါနှင့် သင်ရို့၏ ဗိမာန်တော်အခွန်အတွက် လုံလောက်သော ဒင်္ဂါးတစ်ပြားကို တွိ့လိမ့်မည်။ ထိုဒင်္ဂါးကို ယူ၍ ငါ့ရို့အတွက် အခွန်ကို သူရို့အား ပီးလိုက်ကြ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 18
\s အကြီးမြတ်ဆုံးသူ
\r (မာကု ၉.၃၃–၃၇; လုကာ ၉.၄၆–၄၈)
\p
\v 1 \x - \xo ၁၈.၁ \xo*\xt လု ၂၂.၂၄\xt*\x*ထိုအချိန်၌ တပည့်တော်ရို့သည် ယေသျှုထံပါးသို့ ရောက်လာကြပြီးလျှင် “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်မှာ ဇာသူသည် အကြီးဆုံးဖြစ်ပါလဲ” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 2 ယေသျှုက သူငယ်တစ်ယောက်ကို ခေါ်၍ တပည့်တော်တိရှိ့မှာ ရပ်ခိုင်းထားပြီးလျှင် 
\v 3 \x - \xo ၁၈.၃ \xo*\xt မာ ၁၀.၁၅; လု ၁၈.၁၇\xt*\x*“သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သင်ရို့သည် သူငယ်တိကဲ့သို့ မပြောင်းလဲလျှင် ကောင်းကင်နိုင်ငံသို့ လုံးဝ ဝင်ရကြလိမ့်မည်မဟုတ်။ 
\v 4 ဤသူငယ်ကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချသောသူသည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်၌ အကြီးဆုံးသောသူ ဖြစ်၏။ 
\v 5 ပြီးနောက် ဇာသူမဆို ငါ၏ နာမည်ကို ထောက်၍ ဤကဲ့သို့သော သူငယ်တစ်ယောက်ကို လက်ခံသောသူသည် ငါ့ကို လက်ခံသောသူ ဖြစ်၏။
\s အပြစ်သို့ ဆွဲဆောင်ခြင်း
\r (မာကု ၉.၄၂–၄၈; လုကာ ၁၇.၁–၂)
\p
\v 6 “သို့ရာတွင် မည်သူမဆို ငါ့ကို ယုံကြည်သော ဤသူငယ်များထဲက တစ်ဦးတစ်ယောက်ကို ပြစ်မှားစီသောသူဖြစ်လျှင် ထိုသူသည် ကြိတ်ဆုံကျောက်တုံးကြီးကို မိမိလိုင်ပင်းမှာ ချိုင်ဆွဲကာ ပင်လယ်နက်ထဲမှာ နှစ်မြုပ်ခြင်းကို ခံရသည်က သာ၍ ကောင်း၏။ 
\v 7 လူတိကို ပြစ်မှားစီတတ်သော အရာများသည် ဤလောက၌ ဟိနိန်ကြသောကြောင့် ဤလောကသည် အမင်္ဂလာဟိ၏။ ဤသို့သော အရာများသည် ဟိနိန်ကြရမည်။ သို့သော်လည်း ထိုသို့ ပြစ်မှားစီသောသူသည် အမင်္ဂလာဟိ၏။
\p
\v 8 \x - \xo ၁၈.၈ \xo*\xt မ ၅.၃၀\xt*\x*“သင်၏လက် သို့မဟုတ် သင်၏ခြီက သင့်ကို ပြစ်မှားစီလျှင် ၎င်းကို ဖြတ်၍ ဝေးပစ်လိုက်။ ခြီစုံ၊ လက်စုံနှင့် ငရဲမီးထဲကို ပစ်ချခံရသည်ထက် ခြီ၊ လက် မပါဘဲ အသက်ရှင်ရခြင်းသည် သာ၍ ကောင်း၏။ 
\v 9 \x - \xo ၁၈.၉ \xo*\xt မ ၅.၂၉\xt*\x*သင်၏ မျက်စိက သင့်ကို ပြစ်မှားစီလျှင် ၎င်းကို ထုတ်၍ ဝေးပစ်လိုက်။ မျက်စိအစုံနှင့် ငရဲမီးထဲသို့ ပစ်ချ ခံရသည်ထက် မျက်စိတစ်ဘက်နှင့် အသက်ရှင်ရခြင်းသည် သာ၍ ကောင်း၏။
\s ပျောက်သည့်သိုးဥပမာ
\r (လုကာ ၁၅.၃–၇)
\p
\v 10 “သင်ရို့သည် ဤသူငယ်များထဲက ဇာသူတစ်ဦး တစ်ယောက်ကိုမျှ မထီမဲ့မြင် မပြုစီခြင်းငှာ သတိထားကတ်ပါ။ သင်ရို့ကို ငါဆိုသည်ကား သူရို့၏ ကောင်းကင်တမန်များသည် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ငါ့အဖ၏ရှိ့မှာ အမြဲတမ်း ခစားနိန်ကြ၏။ 
\v 11 \x - \xo ၁၈.၁၁ \xo*\xt လု ၁၉.၁၀\xt*\x* \vp [၁၁]\vp*\f + \fr ၁၈.၁၁ \fr*\ft အချို့ လက်ရီးမူရင်းကျမ်းများတွင် အခန်းငယ် ၁၁၊ \ft*\fqa အကြောင်းမှာ လူသားသည် ပျောက်သောသူတိကို ကယ်တင်ခြင်းငှာ ကြွလာခြင်းဖြစ်၏၊ \fqa*\ft ဟု ဖြည့်စွက်ထားသည် (ရှု \ft*\xt လု ၁၉.၁၀\xt*)။\f*
\p
\v 12 “သင်ရို့ ဇာပိုင် စဉ်းစားကတ်ဖို့လဲ၊ လူတစ်ယောက်၌ သိုးအကောင် ၁၀၀ ဟိ၏၊ ထိုအထဲက တစ်ကောင် ပျောက်လားသော်၊ ထိုသူသည် သိုး ၉၉ ကောင်ကို စားကျက်ကောင်းသည့် တောင်ကုန်းထက်မှာ ထားခပြီးလျှင် ပျောက်သည့်သိုးတစ်ကောင်ကို လား၍ ရှာလိမ့်မည်။ 
\v 13 သင်ရို့ကို ငါ ဆိုသည်ကား၊ ထိုသူသည် သူ၌ဟိသော သိုး ၉၉ ကောင်ကို မြင်၍ ဝမ်းမြောက်သည်ထက် ပျောက်လားသည့် သိုးတစ်ကောင်ကို ပြန်တွိ့သောအခါ သာ၍ ဝမ်းမြောက်၏၊ 
\v 14 ထိုနည်းတူစွာ ကောင်းကင်ဘုံ၌ ဟိတော်မူသော သင်ရို့၏\f + \fr ၁၈.၁၄ \fr*\fk သင်ရို့၏၊ \fk*\ft အချို့ လက်ရီးမူရင်းကျမ်းများတွင် \ft*\fqa အကျွန်၏၊ \fqa*\ft ဟု ပါဟိသည်။\ft*\f*အဖသည် ဤသူငယ်များထဲက ဇာသူတစ်ဦး တစ်ယောက်ကိုမျှ ဆုံးယှုံးရန် အလိုမဟိပေ။
\s တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည် အပြစ်လုပ်မိလျှင်
\p
\v 15 \x - \xo ၁၈.၁၅ \xo*\xt လု ၁၇.၃\xt*\x*“သင်၏ညီအစ်ကို တစ်ယောက်သည် သင့်ကို ပြစ်မှား\f + \fr ၁၈.၁၅ \fr*\ft အချို့ လက်ရီးမူရင်းကျမ်းများတွင် \ft*\fq သင့်ကို ပြစ်မှား၊ \fq*\ft ဟု မပါဟိပါ။\ft*\f* မိလျှင် သူ့ပါးသို့ လား၍ သူ၏အမှားကို သူ့အား ဖော်ပြပါ။ သို့ရာတွင် ထိုအမှုကို နှစ်ယောက်တည်း တိတ်ဆိတ်စွာ ဆောင်ရွက်ပါ။ သူသည် သင့်စကားကို နားထောင်လျှင် သင်သည် သင့်ညီအစ်ကိုအား ပြန်ရယာ။ 
\v 16 သို့သော် သူက သင့်စကားကို နားမထောင်လျှင် သင်နှင့်အတူ လူတစ်ယောက် နှစ်ယောက်ကို ခေါ်၍ သူ့အား ပြောပြလော့။ အကြောင်းမူကား ကျမ်းစာလာသည့်အတိုင်း သင်၏စွပ်စွဲချက်များကို နှစ်ဦး သို့မဟုတ် နှစ်ဦးထက်ပိုသော သက်သီတိဖြင့် အတည်ပြုရန် ဖြစ်၏။ 
\v 17 သူသည် ထိုသူရို့၏စကားကိုလည်း နားမထောင်လျှင် ဖြစ်သမျှအားလုံးကို အသင်းတော်အား တိုင်ကြားလော့။ နောက်ဆုံးအနေဖြင့် သူသည် အသင်းတော်၏စကားကိုလည်း နားမထောင်လျှင် ထိုသူကို ဘုရားတရားမဲ့ သာသနာပလူ သို့မဟုတ် အခွန်ခံကဲ့သို့ ပြုကြလော့။
\s တားမြစ်ခြင်းနှင့် ခွင့်ပြုခြင်း
\p
\v 18 \x - \xo ၁၈.၁၈ \xo*\xt မ ၁၆.၁၉; ယော ၂၀.၂၃\xt*\x*“တဖန် သင်ရို့အားလုံးကို ငါ ဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့သည် မြီကြီးထက်မှာ တားဆီးပိတ်ပင်သမျှတိကို ကောင်းကင်ဘုံမှာ တားဆီးပိတ်ပင်လိမ့်မည်။ သင်ရို့သည် မြီကြီးထက်မှာ ခွင့်ပြုသမျှကို ကောင်းကင်ဘုံမှာလည်း ခွင့်ပြုလိမ့်မည်။
\p
\v 19 “တဖန်၊ သင်ရို့ကို ငါ ဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့သည် မြီကြီးထက်မှာ စိတ်သဘော တစ်ညီတစ်ညွတ်တည်း နှစ်ယောက်အတူ ဆုတောင်းလျှင် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ဟိတော်မူသော ငါ၏အဖက သင်ရို့ တောင်းသည့်အရာကို ပီးလိမ့်မည်။ 
\v 20 အကြောင်းမူကား လူနှစ်ယောက် သို့မဟုတ် သုံးယောက်သည် ငါ၏နာမ၌ အတူစုရုံးကြလျှင် ငါသည်လည်း ထိုနီရာ၌ သူရို့နှင့် အတူဟိ၏။”
\s ခွင့်ရွှတ်ခြင်းမဟိသည့် အခိုင်းအစီ၏ ပုံဥပမာ
\p
\v 21 \x - \xo ၁၈.၂၁,၂၂ \xo*\xt လု ၁၇.၃,၄\xt*\x*ထိုအခါ ပေတရုသည် ယေသျှုပါးသို့ လာပြီးလျှင် “အသျှင်ဘုရား၊ အကျွန့်ကို အပြစ်လုပ်နိန်သော အကျွန်၏ညီအစ်ကို တစ်ယောက်ကို ဇာနှစ်ကြိမ်၊ ဇာနှစ်ခါ ခွင့်ရွှတ်ရပါဖို့လဲ၊ ခုနစ်ကြိမ်လား” ဟု မိန်း၏။
\p
\v 22 “ခုနစ်ကြိမ်မက ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ကြိမ်\f + \fr ၁၈.၂၂ \fr*\fq ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ကြိမ်၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa အကြိမ် ခုနစ်ဆယ် ခုနစ်လီ။\fqa*\f* ခွင့်ရွှတ်ရမည်” ဟု ယေသျှုက မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 23 အကြောင်းမှာ၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည်ကား ဤဥပမာနှင့် တူ၏။ တစ်ခါက မိမိ၏အခိုင်းအစီများနှင့် အကြွီးစာရင်းကို ယှင်းလိုသော သျှင်ဘုရင်တစ်ပါး ဟိ၏။ 
\v 24 ထိုသျှင်ဘုရင်သည် အမှုထမ်းအားလုံးထဲက ဖဲသာအများကြီး အကြွီးတင်နိန်သော သူတစ်ယောက်ကို ခေါ်၍ အကြွီးစာရင်းယှင်းသည့်အခါ 
\v 25 ထိုသူ၌ အကြွီးဆပ်ရန် ဖဲသာမဟိသောကြောင့် ဘုရင်ကြီးက သူနှင့်တကွ သူ၏မယား၊ သားသမီးမှစ၍ ဟိသမျှအားလုံးကို ရောင်းချပြီးလျှင် ထိုအကြွီးအာလုံးကို ပြန်ပီးရန် အမိန့်ထုတ်လိုက်၏။ 
\v 26 ထိုအခါ ထိုအမှုထမ်းသည် မင်းကြီးရှိ့မှာ ပျပ်ဝပ်လျက် “အကျွန့်ကို သည်းခံတော်မူပါ၊ အကြွီးအားလုံးကို အသျှင်အား အကျွန် ပြန်ဆပ်ပါမည်” ဟု တောင်းပန်သောအခါ 
\v 27 မင်းကြီးက သူ့အား အလွန် သနားတော်မူသည်ဖြစ်၍ ထိုအခိုင်းအစီ၏ အကြွီးအားလုံးကို ရွှတ်ပီးလိုက်ကာ သူ့ကို ပြန်ခွင့်ပြုလိုက်၏။
\p
\v 28 ထိုသူသည် မင်းကြီးထံပါးမှ ထွက်လာ၍ သူ့ပါးမှာ ဖဲသာ စိတ်ကေချေ အကြွီးတင်နိန်သော သူ၏အမှုထမ်းတစ်ယောက်ကို တွိ့၏။ သူက ထိုသူအား လှမ်းဆွဲကာ လိုင်စိ့ကို ဖျစ်လျက် “မင်း ငါ့ကို ပီးစရာဟိရေ အကြွီးကို ပြန်ပီး” ဟု တောင်းလေ၏။ 
\v 29 သူ၏အမှုထမ်းက “အကျွန်ကို သည်းခံပီးပါ။ အကျွန်ပီးစရာဟိသော အကြွီးကို ပြန်ပီးပါ့မယ်” ဟု ပျပ်ဝပ်လျက် တောင်းပန်လေ၏။ 
\v 30 သို့သော်လည်း သူသည် လက်မခံဘဲ၊ ထိုသူအား အကြွီးတိကို မပီးမချင်း ထောင်ထဲမှာ ချထားလိုက်၏။ 
\v 31 ထိုအဖြစ်အပျက်ကို အခြားအမှုထမ်းတိ မြင်ကြသောအခါ သူရို့သည် အကြီးအကျယ် ဒေါသဖြစ်လျက် အကြောင်းစုံကို အသျှင်မင်းကြီးအား လျှောက်တိုင်ကြ၏။ 
\v 32 ထိုအခါ အသျှင်မင်းကြီးသည် ထိုအမှုထမ်းကို ခေါ်ပြီးလျှင် “အသုံးမကျသည့် ကျွန်စုတ် သင်တောင်းပန်သည့်အတိုင်း ငါ့အား ပီးစရာဟိသော အကြွီးအားလုံးကို ငါသည် ခွင့်ရွှတ်ထားခ၏။ 
\v 33 ငါသည် သင့်ကို သနားကြင်နာသကဲ့သို့ သင်သည်လည်း သင်၏အခိုင်းအစီတိကို သနားကရုဏာ ထားသင့်ပေ၏” 
\v 34 ဟူ၍ အသျှင်မင်းကြီးက အလွန်စိတ်ဆိုးဒေါသထွက်ကာ သူ၏အကြွီးအားလုံးကို မကျီမချင်း ထိုအမှုထမ်းကို အပြစ်ပီးရန် အကျဉ်းထောင်ထဲသို့ ပို့လိုက်၏။
\p
\v 35 ဤပုံပြင်ကို အဆုံးသတ်ပြီးလျှင် ယေသျှုက “သင်သည် သင့်နှလုံးသားထဲ၌ သင်၏ညီအစ်ကိုအား ခွင့်မရွှတ်လျှင် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ဟိတော်မူသော ငါ၏အဖသည် သင့်ကို ခွင့်ရွှတ်လိမ့်မည်မဟုတ်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 19
\s ယေသျှုက လင်မယားကွာခြင်းအကြောင်း သွန်သင်ခြင်း
\r (မာကု ၁၀.၁–၁၂)
\p
\v 1 ယေသျှုသည် ဤတရားတော်များကို ဟောပြောပြီးသောအခါ ဂါလိလဲပြည်မှ ထွက်ခွါပြီး ယော်ဒန်မြစ် တစ်ဖက်ကမ်း ယုဒနယ်သို့ ကြွတော်မူ၏။ 
\v 2 လူစုလူဝေးကြီးသည်လည်း ကိုယ်တော်နောက်သို့ လိုက်ပါလာကြ၏။ ကိုယ်တော်သည် ထိုနီရာ၌ သူရို့ကို ကျန်းမာစီတော်မူ၏။
\p
\v 3 ဖာရိယှဲတချို့သည် ကိုယ်တော်ထံပါးသို့ ရောက်လာကြပြီးလျှင် “မိမိ၏ ဆန္ဒသဘောဖြင့် ဇာအကြောင်းပြချက်နှင့်မဆို မိမိမယားနှင့် ကွာချင်သောသူကို ပညတ်တရားက ကွာခွင့်ပြုပါလား” ဟု ကိုယ်တော့်ကို ပရိယာယ်ဆင်၍ မိန်းမြန်းကြ၏။
\p
\v 4 ယေသျှုက “ဖန်ဆင်းသျှင်သည် အစကတည်းက ယောက်ျားနှင့် မိန်းမကို ဖန်ဆင်းတော်မူခသည်ဟူသော ကျမ်းစာကို သင်ရို့ မဖတ်ဖူးကတ်လားဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 5 ‘ဤအကြောင်းကြောင့် ယောက်ျားသည် သူ၏အမိ အဖကို စွန့်၍ သူ၏မယားနှင့် တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ပေါင်းသင်း နီထိုင်လိမ့်မည်၊ သို့ဖြစ်၍ သူရို့နှစ်ယောက်သည် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုတည်း ဖြစ်လာလိမ့်မည်’ ဟု ဘုရားသခင် မိန့်တော်မူခ၏။ 
\v 6 ထို့ကြောင့် သူရို့သည် ခန္ဓာနှစ်ခု မဟုတ်၊ တစ်ခန္ဓာတည်း ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်၍ ဘုရားသခင် အတူတကွ ပေါင်းဖက်ထားသည်ကို လူသည် ခွဲခွါခွင့်မဟိ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 7 \x - \xo ၁၉.၇ \xo*\xt မ ၅.၃၁\xt*\x*“ဤသို့ဆိုလျှင် လူတစ်ယောက်သည် သူ၏မယားကို ကွာယှင်းစာပီး၍ ကွာလို့ ရသည်ဟု မောသျှေက ပညတ်ထားခသည်မှာ ဇာကြောင့်ပါလဲ” ဟု ဖာရိယှဲတိက ကိုယ်တော်အား မိန်းကြပြန်၏။
\p
\v 8 ယေသျှုက “သင်ရို့သည် စိတ်နှလုံးခက်ထန်မာကျောသူများ ဖြစ်သောကြောင့် မောသျှေက သင်ရို့ကို သင်ရို့မယားနှင့် ကွာခွင့် ပီးထားခ၏။ အစဦးက ထိုသို့မဟုတ်။ 
\v 9 \x - \xo ၁၉.၉ \xo*\xt မ ၅.၃၂; ၁ ကော ၇.၁၀,၁၁\xt*\x*သင်ရို့ကို ငါ ဆိုသည်ကား၊ မည်သူမဆို ကာမဖောက်ပြန်ခြင်းကလွဲ၍ မိမိမယားကို ကွာပြီး တခြားမိန်းမနှင့် ပေါင်းသင်းသောသူသည် သူတစ်ပါးမယားကို ပြစ်မှားခြင်းဖြစ်၏။”
\p
\v 10 “လင်နှင့်မယားကိစ္စသည် ဤသို့ ဖြစ်နိန်လျှင် လက်မထပ်ပါက သာ၍ ကောင်းပါဖို့သိမ့်” ဟု တပည့်တော်တိက ကိုယ်တော်အား လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 11 ထိုအခါ ယေသျှုက “ဤစကားကို လူတိုင်းလက်မခံနိုင်၊ အခွင့်ပီးထားသောသူရို့သာလျှင် လက်ခံနိုင်၏။ 
\v 12 အကြောင်းမူကား တချို့မှာ မွီးကတည်းက မယူမများ ဖြစ်ကြ၏၊ တချို့မှာ မယူမဖြစ်ယောင် ပြုလုပ်ခြင်းခံကြရ၏။ တချို့မှာ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်အကျိုးကို ထောက်၍ အိမ်ထောင်မပြုကြ။ ဤစကားကို လက်ခံနိုင်သောသူသာလျှင် လက်ခံကြပါ” ဟူ၍ ဖြေကြားတော်မူ၏။
\s ယေသျှုသည် ခလေးသူငယ်များကို ကောင်းချီးပီးတော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁၀.၁၃–၁၆; လုကာ ၁၈.၁၅–၁၇)
\p
\v 13 လူအချို့သည် လက်တင်၍ ဆုတောင်းပီးခြင်းငှာ သငယ်တိကို ယေသျှုပါးသို့ ခေါ်လာကြ၏။ တပည့်တော်တိက ထိုသူရို့ကို အပြစ်တင်၍ တားမြစ်ကြ၏။ 
\v 14 ယေသျှုက “သငယ်တိကို ငါ့ပါးသို့ လာခွင့်ပြုလိုက်ပါ၊ သူရို့ကို မတားဆီးကတ်ကေ့။ ဇာကြောင့်လဲဆိုကေ၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် သူရို့အတွက် ဖြစ်တေ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 15 ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် သူငယ်တိဂေါင်းထက်၌ မိမိ၏လက်ကို တင်တော်မူပြီးလျှင် ထိုအရပ်မှ ထွက်ခွာလားလေ၏။
\s ချမ်းသာသော လူငယ်တစ်ယောက်အကြောင်း
\r (မာကု ၁၀.၁၇–၃၁; လုကာ ၁၈.၁၈–၃၀)
\p
\v 16 တစ်နိ့တွင် လူတစ်ယောက်သည် ယေသျှုပါးသို့ လာ၍ “ဆရာ၊ ထာဝရအသက်ကို ရခြင်းငှာ ဇာကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အကျွန် လုပ်ရပါဖို့လဲ” ဟု မိန်းလေ၏။
\p
\v 17 ယေသျှုက “ဇာအရာသည် ကောင်းမြတ်ပါလဲလို့ ငါ့ကို ဇာကြောင့် လာမိန်းနိန်လဲ။ ကောင်းမြတ်သောအသျှင် တစ်ပါးတည်းသာ ဟိ၏။ သင်သည် အသက်ရှင်ခြင်းသို့ ဝင်ရောက်လိုလျှင် ပညတ်တရားတိကို စောင့်ထိန်းလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 18 “ဇာပညတ်တိကို စောင့်ထိန်းရပါဖို့လဲ” ဟု သူက လျှောက်ပြန်၏။
\p ယေသျှုက “လူ့အသက်ကို မသတ်ကေ့။ မတရားသောမေထုန်ကို မပြုကေ့။ သူ့ဥစ္စာကို မခိုးကေ့။ ဇာသူ့ကိုမဆို မမှန်သော သက်သီကို မခံကေ့။ 
\v 19 သင်၏အမိနှင့် အဖကို ရိုသီစွာပြုလော့။ ပြီးနောက် မိမိနှင့် အတူ နီထိုင်ကြသောသူရို့ကို မိမိကဲ့သို့ ချစ်ပါ” ဟုမိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 20 ထိုလူငယ်က “အကျွန်သည် ဤပညတ်အားလုံးကို စောင့်ထိန်းပါ၏။ တခြား ဇာတိကို အကျွန် လုပ်ရပါဖို့သိမ့်လဲ” ဟု မိန်းလျှောက်ပြန်၏။
\p
\v 21 ထိုအခါ ယေသျှုက “သင်သည် ပြည့်စုံသောသူတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်လျှင် သခင်၏ဥစ္စာဟိသမျှကို ရောင်းချပြီး၊ ဆင်းရဲသားတိကို ပီးလိုက်ပါ။ ထိုသို့ပြုလျှင် သင်သည် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ဘဏ္ဍာကို ရလိမ့်မည်။ ပြီးမှ ပြန်လာ၍ ငါ့နောက်သို့ လိုက်လော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 22 ထိုလူငယ်သည် ဤစကားကို ကြားသောအခါ ဝမ်းနည်းစွာဖြင့် ထွက်လား၏။ အကြောင်းမှာ သူသည် များစွာသောစည်းစိမ်ဥစ္စာတိကို ပိုင်ဆိုင်ထားသောကြောင့် ဖြစ်၏။
\p
\v 23 ထို့နောက် ယေသျှုသည် တပည့်တော်တိကို မိန့်မှာတော်မူသည်မှာ၊ “သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား စည်းစိမ်ဥစ္စာ ကြွယ်ဝသောသူတိသည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သို့ ဝင်ရောက်ရန် လွန်စွာ ခဲယင်း၏။ 
\v 24 တဖန်ငါဆိုသည်ကား စိည်းစိမ်ဥစ္စာ ကြွယ်ဝချမ်းသာသူများသည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သို့ ဝင်ရောက်ရန်အလို့ငှာ ကုလားအုတ်တစ်ကောင်ကို အပ်နဖားပေါက်ထဲသို့ မောင်းသွင်းရသည်ထက် သာ၍ ခက်ပေ၏။”
\p
\v 25 တပည့်တော်ရို့သည် ဤစကားကို ကြားသောခါ လွန်စွာ အံ့အားသင့်ကြလေ၏။ “ဤသို့ဆိုလျှင် ကယ်တင်ခြင်းကို ဇာသူ ရနိုင်ပါဖို့လဲ” ဟု သူရို့က မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 26 ယေသျှုက သူရို့ကို စိုက်ကြည့်ပြီးလျှင် “ကယ်တင်ခြင်းရရန် လူ့အနေဖြင့် မတတ်နိုင်သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် အရာအားလုံးကို တတ်နိုင်တော်မူ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 27 ထိုအခါ ပေတရုက “အကျွန်ရို့သည် ဟိသမျှကို စွန့်၍ အသျှင်ဘုရားနောက်ကို လိုက်လာကြပါ၏။ အကျွန်ရို့မှာ ဇာအကျိုး ဟိပါဖို့လဲ” ဟု ကိုယ်တော်အား လျှောက်၏။
\p
\v 28 \x - \xo ၁၉.၂၈ က \xo*\xt မ ၂၅.၃၁; \xt*\xo ခ \xo*\xt လု ၂၂.၃၀\xt*\x*ယေသျှုက “ခပ်သိမ်းသောအရာများသည် အသစ်ဖြစ်လာသောကာလ၌ လူသားသည် မိမိ၏ ဘုန်းတန်ခိုးပလ္လင်တော်ထက်၌ စိုးစံတော်မူသောအခါ ငါ၏ တပည့်တိဖြစ်ကြသော သင်ရို့သည် ဣသရေလလူမျိုး တစ်ဆယ့်နှစ်မျိုးကို တရားစီရင်လျက် ပလ္လင်တစ်ဆယ့်နှစ်လုံးထက်၌ ထိုင်ကတ်ရလိမ့်မည်ဟု သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ပြောလိုက်၏။ 
\v 29 ငါ၏အကျိုးကို ထောက်ရှု၍ မိမိရို့၏အိမ်၊ ညီအစ်ကိုမောင်နှမ၊ အမိအဖ၊ သားသမီး၊ လယ်ယာကိုင်းကျွန်း တစ်ခုခုကို စွန့်ထားခသောသူသည် ထိုထက်မက အဆတစ်ရာများပြားစွာ ခံစားရလိမ့်မည်၊ ထိုမျှမက ထာဝရအသက်ကို အမွီခံရလိမ့်မည်။ 
\v 30 \x - \xo ၁၉.၃၀ \xo*\xt မ ၂၀.၁၆; လု ၁၃.၃၀\xt*\x* သို့သော် ယခုတွင် ရှိ့ဆုံးက ရောက်သောသူတိသည် နောက်ဆုံး၌ ဟိကြလိမ့်မည်။ နောက်ဆုံး ရောက်လာသော သူရို့သည် ရှိ့ဆုံး၌ ဟိကြလိမ့်မည်” ဟု ယေသျှုက တပည့်တော်တိကို မိန့်တော်မူ၏။
\c 20
\s စပျစ်ဥယျာဉ် အလုပ်သမားများ
\p
\v 1 “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤဥပမာ နှင့်တူ၏။ တစ်ခါက လူတစ်ယောက်သည် မိမိ၏စပျစ်ဥယျာဉ်၌ အလုပ်လုပ်ရန် လူတချို့ကို ငှားဖို့ မိုးထစောစော ထွက်လာ၏။ 
\v 2 တစ်ရက်လျှင် လုပ်ခ ငွီဒင်္ဂါး တစ်ပြားစီဖြင့် သဘောတူကြပြီးလျှင် အလုပ်သမားများကို ဥယျာဉ်ထဲသို့ ရွှတ်လိုက်၏။ 
\v 3 သူသည် ကိုးနာရီလောက်တွင် ဈီးသို့ တဖန် လားသည့်အခါ အလုပ်လက်မဲ့ ရပ်နိန်ကြသည့်လူတချို့ကို တွိ့၏။ 
\v 4 ထိုအခါ သူက ‘သင်ရို့သည်လည်း ငါ၏စပျစ်ဥယျာဉ်သို့ လား၍ အလုပ်လုပ်ကြ၊ ငါသည် သင်ရို့အား သင့်တော်သောလုပ်ခကို ပီးမည်’ ဟု သူရို့ကို ပြော၏။ 
\v 5 ထို့ကြောင့် သူရို့သည်လည်း ထိုဥယျာဉ်သို့ လား၍ အလုပ်လုပ်ကြ၏။ သူသည် ထိုနည်းတူ နောက်ထပ် ဆယ့်နှစ်နာရီမှာ တစ်သုတ်၊ သုံးနာရီမှာ တစ်သုတ်၊ အလုပ်လုပ်ရန် ဥယျာဉ်ထဲသို့ စီရွှတ်လိုက်၏။ 
\v 6 သူသည် ငါးနာရီလောက်တွင် ဈီးသို့ တဖန်လားသောအခါ အလုပ်လက်မဲ့ရပ်နိန်ကြသည့်လူတိကို တဖန်တွိ့ပြန်သဖြင့် ‘သင်ရို့သည် ဇာဖြစ်လို့ တစ်ရက်လုံး အလုပ်လက်မဲ့ အချိန်ဖြုန်းနိန်ကတ်လဲ’ ဟု သူရို့ကို မိန်း၏။ 
\v 7 ‘အကျွန်ရို့ကို ငှားမည့်သူ မဟိလို့ပါ’ ဟု သူရို့က ပြောကြသောအခါ ဥယျာဉ်သျှင်က ‘ကောင်းပြီ ဤသို့ဆိုလျှင် သင်ရို့သည်လည်း ငါ၏ဥယျာဉ်သို့ လား၍ အလုပ်လုပ်ကတ်ပါ’ ဟု သူရို့ကို ပြော၏။
\p
\v 8 “ညစာဘက်ချိန်ရောက်သောအခါ ပိုင်သျှင်က ‘နောက်ဆုံးငှားလာသော အလုပ်သမားမှစ၍ ပထမဆုံးငှားသည့် အလုပ်သမားများထိ၊ အလုပ်သမားအားလုံးကို လုပ်ခပီးဖို့ ခေါ်လိုက်’ ဟု သူ့၏အလုပ်ကြပ်ကို ပြော၏။
\p
\v 9 “ငါးနာရီမှစ၍ အလုပ်လုပ်ကြသော အလုပ်သမားများကို ငွီဒင်္ဂါးတစ်ပြားစီ ပီး၏။ 
\v 10 ပထမငှားခသော အလုပ်သမားတိက သူရို့ကို ငွီဒင်္ဂါး ပို၍ ပီးလိမ့်မည် ဟု စိတ်အထင်ဖြင့် လာကြ၏၊ သို့ရာတွင် သူရို့ကိုလည်း ငွီဒင်္ဂါး တစ်ပြားစီသာ ပီးလေ၏။ 
\v 11 ထို့ကြောင့် သူရို့သည် ထိုငွီကို ရသောအခါ အလုပ်သျှင်ကို မကြေနပ်ကြောင်း ပြောကြ၏။ 
\v 12 ‘နောက်ဆုံး ငှားလာသောသူရို့သည် တစ်နာရီမျှသာ အလုပ်လုပ်ကြ၏၊ အကျွန်ရို့မှာ နီပူထဲ၌ တစ်ရက်လုံး လုပ်ကြရ၏၊ သို့သော်လည်း သင်သည် ငါရို့ကို ပီးသလောက် သူရို့ကို ပီးပါရေကား’ ဟု သူရို့က ပြောကြ၏။
\p
\v 13 “ထိုအခါ ဥယျာဉ်ပိုင်သျှင်က ‘အဆွီ၊ ငါ့စကားကို နားထောင်၊ သင့်ကို ငါ မဟုတ်မမှန် လုပ်သည်မဟုတ်။ သင်သည် တစ်ရက်လုပ်ခ ငွီဒင်္ဂါးတစ်ပြားနှင့် အလုပ်လုပ်ဖို့ သဘောတူခသည် မဟုတ်လား။ 
\v 14 နောက်ဆုံး အငှားသားကိုလည်း သင့်ကို ပီးသည့်နည်းတူ ငါပီးလို၏၊ သို့ဖြစ်၍ သင်သည် မိမိလုပ်ခကို ယူပြီးလျှင် ယခုပင် အိမ်သို့ ပြန်လော့၊ 
\v 15 ငါ့ငွီကို ငါ့ဆန္ဒအတိုင်း လုပ်ရသော အခွင့်မဟိပါလား၊ သို့မဟုတ် ငါ သဘောကောင်းသည်ကို သင်ရို့သည် မနာလိုဖြစ်သလော’ ” ဟု သူရို့ထဲက တစ်ယောက်ကို ပြော၏။
\p
\v 16 \x - \xo ၂၀.၁၆ \xo*\xt မ ၁၉.၃၀; မာ ၁၀.၃၁; လု ၁၃.၃၀\xt*\x*ယေသျှုက “သို့ဖြစ်၍ နောက်ကျသောသူများသည် အဦးဆုံး ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ အဦးကျသောသူများသည် နောက်ဆုံး ဖြစ်ကြလိမ့်မည်” ဟု နောက်ဆုံးမိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုက အသီခံရမည့်အကြောင်းကို တတိယအကြိမ် ပြောကြားခြင်း
\r (မာကု ၁၀.၃၂–၃၄; လုကာ ၁၈.၃၁–၃၄)
\p
\v 17 ယေသျှုသည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ကြွတော်မူစဉ်၊ တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးကို ဘေးနားက ခေါ်ဆောင်လျက် လမ်းလျှောက်ယင်း သူရို့အား သီးသန့် မိန့်မှာတော်မူသည်မှာ၊ 
\v 18 “နားထောင်ကတ်။ ငါရို့သည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ လားကြပြီ။ ထိုနီရာ၌ လူသားကို ယဇ်ပရောဟိတ်အကြီးအကဲတိ၊ ကျမ်းတတ်ဆရာတိ လက်ထဲသို့ အပ်နှံကြလိမ့်မည်။ သူရို့သည် လူသားကို အသက်သီယောင်ထိ ပြစ်ဒဏ်ပီးကတ်လိမ့်မည်။ 
\v 19 ထို့နောက် သူရို့သည် လူသားကို လူမျိုးခြားတိလက်သို့ အပ်ကြလိမ့်မည်၊ ထိုသူရို့သည် လူသားကို လှောင်ပြောင်ခြင်းကိုပြု၍ ကြာပွတ်နှင့် သတ်ကြလိမ့်မည်။ နောက်ဆုံး၌ လူသားကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ သတ်ကြလိမ့်မည်၊ သို့သော်လည်း လူသားသည် သုံးရက်မြောက်သောနိ့မှာ သီခြင်းက ထမြောက်လိမ့်မည်” ဟု ပြော၏။
\s မိခင်တစ်ယောက်၏ တောင်းပန်ခြင်း
\r (မာကု ၁၀.၃၅–၄၅)
\p
\v 20 ထိုအခါ ဇေဗေဒဲ၏မယားသည် သူမ၏သား နှစ်ယောက်နှင့်အတူ ယေသျှုထံပါးသို့ ရောက်လာ၍ ယေသျှုရှိ့မှာ ပျပ်ဝပ်ကာ သူမ လိုချင်သောအရာတစ်ခုကို တောင်းဆို၏။
\p
\v 21 ယေသျှုက၊ “သင်သည် ဇာကို လိုချင်ပါလဲ” ဟု သူမအား မိန်း၏။
\p “အသျှင်ဘုရားသည် သျှင်ဘုရင်ဖြစ်လာသောအချိန်မှာ အကျွန့်သားနှစ်ယောက်ကို အသျှင်ဘုရား၏ လက်ယာရံ၊ လက်ဝဲရံ အဖြစ်စံမြန်းရပါမည့်အကြောင်း ကတိစကားတစ်ခွန်းကို အကျွန့်အား ပီးတော်မူပါ” ဟု ထိုမိန်းမက တောင်းလျှောက်၏။
\p
\v 22 ယေသျှုကလည်း “သင်ရို့ ဇာကို တောင်းနိန်သည်ကို သင်ရို့ မသိကတ်။ ငါ သောက်ရမည့် ခွက်ကို သင်ရို့ သောက်နိုင်ကတ်ဖို့လား” ဟု သူမ၏ သားနှစ်ယောက်ကို မိန့်တော်၏။
\p သူရို့ကလည်း “အကျွန်ရို့ သောက်နိုင်ပါ၏” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 23 ယေသျှုက “သင်ရို့သည် ငါ၏ခွက်ကို အမှန်ပင် သောက်ရကြလိမ့်မည်။ သို့သော် ငါ၏လက်ယာဖက်၊ လက်ဝဲဖက်မှာ ထိုင်မည့်သူတိကို ငါသည် ရွီးချယ်ပိုင်ခွင့် မဟိ။ ငါ၏အဖက ရွီးချယ်ထားသောသူရို့သာ ဤနီရာကို ပိုင်ထိုက်တော်မူ၏” ဟု သူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 24 ကျန်သော တပည့်တော်ဆယ်ယောက်က ဤအကြောင်းကို ကြားကြသောအခါ ထိုညီအစ်ကို နှစ်ယောက်ကို စိတ်ဆိုးကြ၏။ 
\v 25 \x - \xo ၂၀.၂၅,၂၆ \xo*\xt လု ၂၂.၂၅,၂၆\xt*\x*ထို့ကြောင့် ယေသျှုက တပည့်တော်အားလုံးကို ခေါ်ပြီးလျှင်၊ “လောကီမင်းတိမှာ လူထုကို အုပ်ချုပ်ရန် အာဏာသုံးကြ၏၊ အစိုးရခေါင်းဆောင်တိမှာလည်း အခွင့်အာဏာကို ကျင့်သုံးကြသည်ကို သင်ရို့ သိကြ၏။ 
\v 26 \x - \xo ၂၀.၂၆,၂၇ \xo*\xt မ ၂၃.၁၁; မာ ၉.၃၅; လု ၂၂.၂၆\xt*\x*သို့သော်လည်း သင်ရို့တွင် ဤသို့မဟုတ်၊ အကြီးအကဲ လုပ်ချင်သောသူသည် အားလုံး၏ အခိုင်းအစီဖြစ်ရမည်။ 
\v 27 သင်ရို့တွင် အမြင့်ဆုံးမှာ နီချင်သောသူသည် အားလုံး၏အစီခံကျွန် ဖြစ်ရမည်။ 
\v 28 လူသားသည် သူတစ်ပါးကို စီခိုင်းရန် ကြွလာခြင်းမဟုတ်၊ လူတိကို ရွီးနုတ်ခြင်းငှာ မိမိအသက်ကို စွန့်၍ အစီခံရန် ကြွလာခြင်းဖြစ်၏” ဟု ဆုံးမသြဝါဒ ပီးတော်မူ၏။
\s ယေသျှုသည် မျက်မမြင်နှစ်ယောက်ကို မျက်စိမြင်စီခြင်း
\r (မာကု ၁၀.၄၆–၅၂; လုကာ ၁၈.၃၅–၄၃)
\p
\v 29 ယေသျှုနှင့် သူ၏တပည့်တော်ရို့သည် ယေရိခေါမြို့က ထွက်လာကြသောအခါ လူအုပ်ကြီးလည်း နောက်မှ လိုက်လာကြ၏။ 
\v 30 လမ်းဘေးမှာ ထိုင်နိန်သော မျက်မမြင်နှစ်ယောက်က ယေသျှု ဖြတ်လားသည်ကို ကြားသောအခါ “ဒါဝိဒ်၏သားတော် အကျွန်ရို့ကို သနားတော်မူပါ၊ အသျှင်” ဟု အော်ဟစ်၍ လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 31 လူအုပ်ကြီးက သူရို့ကို ဆူပူကြိမ်းမောင်းလျက် တိတ်ဆိတ်စွာ နီကြရန်ပြောကြ၏။ သို့သော်လည်း သူရို့က “ဒါဝိဒ်၏သားတော် အကျွန်ရို့ကို သနားတော်မူပါ၊ အသျှင်” ဟု သာ၍ ကျယ်သောအသံနှင့် အော်ဟစ်ကြ၏။
\p
\v 32 ထိုအခါ ယေသျှုက ရပ်တော်မူလျက် သူရို့ကို ခေါ်၍ “သင်ရို့အဖို့ ငါ ဇာလုပ်ပီးရဖို့လဲ” ဟု မိန်း၏။
\p
\v 33 သူရို့က “အသျှင်၊ အကျွန်ရို့ မျက်စိမြင်ချင်ပါရေ” ဟု တောင်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 34 ယေသျှုသည် လွန်စွာ သနားစိတ်ဝင်၍ သူရို့၏မျက်စိကို တို့တော်မူလျှင် သူရို့သည် ချက်ချင်း မျက်စိမြင်လာကြပြီး ကိုယ်တော်နောက်သို့ လိုက်လားကြ၏။
\c 21
\s အောင်ပွဲခံ၍ ယေရုဆလင်မြို့သို့ ဝင်ရောက်လာခြင်း
\r (မာကု ၁၁.၁–၁၁; လုကာ ၁၉.၂၈–၄၀; ယောဟန် ၁၂.၂–၁၉)
\p
\v 1 ယေသျှုနှင့် သူ၏တပည့်တော်ရို့သည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ လာကြရာ၊ သံလွင်တောင်ခြီရင်း၌ဟိသော ဗက်ဖာဂေရွာနားသို့ ရောက်လာကြ၏။ ထိုနီရာ၌ ယေသျှုသည် တပည့်တော်နှစ်ယောက်ကို၊ 
\v 2 “သင်ရို့သည်ကား ရှိ့က ရွာကို လားကတ်လီ။ ရောက်လျှင် ဘေးနားမှာ သားချေတစ်ကောင်နှင့် တွဲ၍ ချိုင်ထားသော မြည်းမတစ်ကောင်ကို တွိ့လိမ့်မည်။ ယင်း မြည်းမနှင့် မြည်းချေကို ကြိုးဖြီပြီးလျှင် ငါ့ပါးသို့ ယူလာကတ်။ 
\v 3 သို့သော် တစ်ယောက်ယောက်က တစ်ခုခုပြောလျှင် ‘သခင်\f + \fr ၂၁.၃ \fr*\fq သခင်၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa ပိုင်သျှင်။\fqa*\f*က ဤမြည်းမနှင့် မြည်းချေကို အလိုဟိလို့ပါ’ ဟု သူ့ကို ပြန်ပြောလိုက်ပါ၊ သူသည် ချက်ချင်း ယူခွင့်ပီးလိမ့်မည်” ဟု ညွန်ကြားကာ ရှိ့က စီရွှတ်လိုက်၏။
\p
\v 4 ဤအကြောင်းအရာကား ပရောဖက် ဟောထားချက်တိ ပြည့်စုံလာခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 5 “ကြည့်ကတ်ပါ၊ သင်ရို့၏ သျှင်ဘုရင်သည် မြည်းမနှင့် မြည်းချေကို စီး၍ စိတ်နှလုံးကို နှိမ့်ချလျက် သင်ရို့ပါးသို့ ရောက်လာယာ ဟု ဇိအုန်သတို့သမီးကို ပြောကတ်ပါ” ဟူ၍ ဖြစ်၏။
\p
\v 6 တပည့်တော်ရို့သည် ထွက်လားကြပြီးလျှင် ယေသျှု စီခိုင်းသည့်အတိုင်း လုပ်ဆောင်ကြ၏။ 
\v 7 သူရို့သည် သားချေတစ်ကောင်နှင့် မြည်းမကို ယူဆောင်လာကြပြီးလျှင် ထိုမြည်းထက်၌ သူရို့၏ဝတ်ရုံများကို ခင်းပြီးနောက် ယေသျှုသည် စီးတော်မူ၏။ 
\v 8 များစွာသောလူရို့သည် မိမိရို့၏ဝတ်ရုံများကို လမ်းမထက်မှာ ဖြန့်ခင်းထားကြ၏။ တချို့သည် သစ်ပင်မှ အကိုင်းအခက်များကို ခွတ်၍ လမ်းမထက်မှာ ဖြန့်ခင်းထားကြ၏။ 
\v 9 ယေသျှု၏ ရှိ့မှလည်းကောင်း၊ နောက်မှလည်းကောင်း လမ်းလျှောက် လာကြသော လူတိက “ဒါဝိဒ်သားတော်အား ဟောသျှဏ္ဏ\f + \fr ၂၁.၉ \fr*\fk ဟောသျှဏ္ဏ၊ \fk*\ft ဟောသျှဏ္ဏဟူသော စကားသည် ဟေဗြဲစကားအသုံးအနှုန်းတွင် “ကယ်တော်မူပါ” ဟူ၍ အဓိပ္ပာယ်ရသည်၊ နောင်တွင် ဘုရားသခင်၏ဂုဏ်တော်ကို ချီးမွမ်းသည့် အသုံးအနှုန်း ဖြစ်လာသည်။\ft*\f* ဖြစ်ပါစီ။ ထာဝရဘုရားသခင်၏ နာမတော်နှင့် ကြွလာသော သူသည် မင်္ဂလာဟိပါစီ။ အမြင့်ဆုံးသောကောင်းကင်၌ ဟောသျှဏ္ဏ ဖြစ်ပါစီ” ဟု ကြွေးကြော်ကြ၏။
\p
\v 10 ယေသျှုသည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ဝင်လာသောအခါ တစ်မြို့လုံး ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်ကြပြီးလျှင် “ဤသူက ဇာသူလဲ” ဟု အချင်းချင်း မိန်းမြန်းကြ၏။
\p
\v 11 လူအုပ်ကြီးက “ဤသူသည် ဂါလိလဲပြည် နာဇရက်မြို့သား ပရောဖက် ယေသျှု ဖြစ်၏” ဟု ပြောကြ၏။
\s ယေသျှုသည် ဗိမာန်တော်သို့ ကြွတော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁၁.၁၅–၁၉; လုကာ ၁၉.၄၅–၄၈; ယောဟန် ၂.၁၃–၂၂)
\p
\v 12 ယေသျှုသည် ဗိမာန်တော်သို့ ဝင်လာပြီး၊ ဗိမာန်တော်ထဲ၌ အရောင်းအဝယ် လုပ်နိန်ကြသောသူ အားလုံးကို မောင်းထုတ်၏။ ငွီလှဲကောင်တာစားပွဲတိ ဂြိုးငှက်ရောင်းသူများ၏ ထိုင်ခုံ စားပွဲတိကို တွန်းလှဲကာ မှောက်လှန်ပစ်လိုက်၏။ 
\v 13 ကိုယ်တော်က “ဘုရားသခင်နှုတ်ကပတ်တော်ကျမ်းစာ၌ ရီးထားသည်မှာ ‘ငါ၏အိမ်တော်ကို ဆုတောင်းပတ္ထနာပြုရာ အိမ်တော်ဟု ခေါ်ဆိုရလိမ့်မည်’ ဟု ဖော်ပြထား၏။ သို့ရာတွင် သင်ရို့သည် ဤဗိမာန်တော်ကို သူခိုးဓါးပြ ပုန်းအောင်းသည့် နီရာအဖြစ် လုပ်နိန်ကြသည်တကား” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 14 ယေသျှုသည် ဗိမာန်တော်ထဲမှာ ဟိနိန်သောအခါ မျက်မမြင်များနှင့် ခြီထောက်မသန်စွမ်းသူများသည် ကိုယ်တော်အပါးသို့ ရောက်လာကြ၏။ ကိုယ်တော်က သူရို့၏ရောဂါများကို ပျောက်ကင်းစီတော်မူ၏။ 
\v 15 ယဇ်ပရောဟိတ်အကြီးအကဲများနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာများသည် ကိုယ်တော်ပြုတော်မူသော အံ့သြဘွယ်အရာများကို မြင်၍ လည်းကောင်း၊ ဗိမာန်တော်ထဲမှာ ဟိနိန်ကြသောသူငယ်တိက “ဒါဝိဒ်၏သားတော်အဖို့ ဟောသျှဏ္ဏဖြစ်ပါစီ” ဟု ကြွေးကြော်နိန်ကြသည်ကို မြင်ရ၍လည်းကောင်း၊ ဒေါသထွက်လာကြ၏။ 
\v 16 ထို့ကြောင့် သူရို့က “ဤသူငယ်တိ၊ ဇာပိုင် အော်နိန်ကြသည်ကို သင်ကြားသလား” ဟု ယေသျှုကို မိန်းကြ၏။
\p ယေသျှုက “ငါ အမှန်ပင် ကြား၏၊ ‘ကိုယ်တော်သည် နိ့စို့သူငယ်တိနှင့် အချေတိကို ကျေးဇူးတော် ချီးမွမ်းတတ်စီရန် သင်ကြားပီးလေပြီ’ ဟု ကျမ်းစာမှာ ရီးထားသည်ကို သင်ရို့ မဖတ်ဖူးကတ်လား” ဟု ယေသျှုက ပြော၏။
\p
\v 17 ယေသျှုသည် သူရို့ကို ထားခပြီးလျှင် မြို့မှ ထွက်ခွါ၍ ဗေသနိရွာသို့ ကြွတော်မူကာ ထိုရွာ၌ ညအိပ်တော်မူ၏။
\s သင်္ဘောသဖန်းပင်အား မိန့်တော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁၁.၁၂–၁၄,၂၀–၂၄)
\p
\v 18 ယေသျှုသည် နောက်တစ်နိ့ မိုးထစောစော မြို့သို့ ပြန်ကြွတော်မူသောအခါ လမ်းမှာ ဝမ်းဆာတော်မူ၏။ 
\v 19 ကိုယ်တော်သည် လမ်းဘေးမှာ သဖန်းပင်တစ်ပင်ကို မြင်၍ လားကြည့်တော်မူ၏၊ သို့ရာတွင် အရွက်များသာဟိပြီး အသီးတစ်လုံးမျှ မတွိ့သဖြင့် ကိုယ်တော်က “ဤအပင်သည် နောက်တစ်ခါမျှ အသီးမသီးပါစီကေ့” ဟု မိန့်တော်မူလိုက်သည်နှင့် သဖန်းပင်သည် ချက်ချင်း ခြောက်သွိ့လားလေ၏။
\p
\v 20 တပည့်တော်ရို့သည် ဤအခြင်းအရာတိကို မြင်ကြသောအခါ အလွန်အံ့အားသင့်ကြ၏။ “ဤသဖန်းပင်သည် ချက်ချင်း ဇာပိုင် ခြောက်လခလဲ” ဟု သူရို့က မေးကြ၏။
\p
\v 21 \x - \xo ၂၁.၂၁ \xo*\xt မ ၁၇.၂၀; ၁ ကော ၁၃.၂\xt*\x*ယေသျှုက “သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သင်ရို့မှာ သံသယကင်းသည့်ယုံကြည်ခြင်းသာ ဟိမည်ဆိုလျှင် ဤသဖန်းပင်ကို ငါ လုပ်ရေပိုင် လုပ်နိ့င်သည်သာမက ဤတောင်ကုန်းကို ‘ပင်လယ်ထဲသို့ ကျလီ’ ဟု ဆိုလျှင် သင်ရို့ဆိုသည့်အတိုင်း ဖြစ်လိမ့်မည်။ 
\v 22 သင်ရို့သည် ယုံကြည်ခြင်း ဟိကြလျှင် သင်ရို့ တောင်းသမျှကို ရကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှု၏ အခွင့်အာဏာအကြောင်းကို မိန်းလျှောက်ကြခြင်း
\r (မာကု ၁၁.၂၇–၃၃; လုကာ ၂၀.၁–၈)
\p
\v 23 ယေသျှုသည် ဗိမာန်တော်သို့ ဝင်ရောက်၍ ဆုံးမဩဝါဒကို ပီးတော်မူစဉ်တွင် ယဇ်ပရောဟိတ် အကြီးအကဲရို့နှင့် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်ရို့သည် ကိုယ်တော်ပါးသို့ ရောက်လာကြ၏။ သူရို့က “သင်သည် ဤရာတိကို ဇာအခွင့်အာဏာနှင့် လုပ်နိန်ပါလဲ။ ယေပြီးကေ သင့်အား ဤအခွင့်အာဏာကို ဇာသူက ပီးထားလဲ” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 24 ယေသျှုက “ငါလည်း သင်ရို့ကို မိန်းခွန်းတစ်ခု မိန်းမေ။ သင်ရို့ ငါ့ကို အဖြေပီးနိုင်လျှင် ငါသည်လည်း ဤအရာတိကို ဇာအခွင့်အာဏာနှင့် လုပ်နိန်လည်းဆိုစွာကို သင်ရို့အား ငါ ပြောပြမည်။ 
\v 25 ဗတ္တိဇံပီးခြင်းငှာ ယောဟန်၏အခွင့်အာဏာသည် ဇာက လာလဲ၊ ဘုရားပါးက လာလား သို့တည်းမဟုတ် လူပါးကလား” ဟု မိန်းလေ၏။
\p “ငါရို့ ဇာပိုင် ဖြေရပါဖို့လဲဟု သူရို့အချင်းချင်း ငြင်းခုံကြ၏။ ‘ဘုရားပါးက’ ဟု ငါရို့ ဖြေလျှင် ‘သင်ရို့သည် ယောဟန်ကို ဇာကြောင့် မယုံကတ်လဲ’ ဟု သူက ငါရို့ကို မိန်းမည်။ 
\v 26 သို့တည်းမဟုတ် ‘လူပါးက’ ဟု ဖြေလျှင် သူရို့အားလုံး ယောဟန်ကို ပရောဖက်တစ်ပါးလို့ ယုံကြည်ထားရေ အတွက်ကြောင်း လူထုပရိသတ်ကို ငါ့ရို့ ကြောက်ရ၏” 
\v 27 ထို့ကြောင့် သူရို့က “အကျွန်ရို့မသိပါ” ဟု ပြန်ပြောကြ၏။
\p ထိုအခါ ယေသျှုက “ငါသည်လည်း ဤအရာတိကို ဇာအခွင့်အာဏာနှင့် လုပ်နိန်သည်ကို သင်ရို့အား ပြောလိမ့်မည်မဟုတ်” ဟု သူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။
\s သားနှစ်ယောက်၏ ပုံဥပမာ
\p
\v 28 “အဂု သင်ရို့ ဇာကို စဉ်းစားနိန်ကတ်လဲ။ တစ်ခါက လူတစ်ယောက်မှာ သားနှစ်ယောက် ဟိ၏။ သူသည် သားကြီးပါးသို့ လားပြီးလျှင် ‘သားကြီး၊ ဤနိ့ စပျစ်ဥယျာဉ်မှာ အလုပ် လားလုပ်ခီ’ ဟု ရွှတ်လိုက်၏။ 
\v 29 သားကြီးက ‘အကျွန် မလားချင်ပါ’ ဟု ပြောသော်လည်း သူသည် တဖန် စိတ်ပြောင်းလဲကာ ဥယျာဉ်သို့ လား၍ အလုပ်လုပ်၏။ 
\v 30 သူသည် သားငယ်ပါးသို့ လား၍ ထိုနည်းတူပြောသောခါ သားငယ်က ‘အကျွန် လား၍ လုပ်ခိမေ’ ဟု ပြောသော်လည်း မလားဘဲနိန်၏။ 
\v 31 ထိုသားနှစ်ယောက်တွင် ဇာသူက သူ့အဖ၏အလိုတော်ကို လုပ်ဆောင်လဲ” ဟု ယေသျှုက မိန်း၏။
\p “သားကြီးပါ” ဟု သူရို့က ဖြေကြားကြ၏။
\p ယေသျှုက “သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား အခွန်ကောက်သောသူတိနှင့် ပြည့်တန်ဆာမတိသည် သင်ရို့ထက် ရှိ့က ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်သို့ ဝင်နိန်ကတ်ယာ” ဟု သူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 32 \x - \xo ၂၁.၃၂ \xo*\xt လု ၃.၁၂; ၇.၂၉,၃၀\xt*\x*အကြောင်းမူကား ဗတ္တိဇံယောဟန်သည် သင်ရို့အား ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားလမ်းကို ညွှန်ပြရန် သင်ရို့ပါးသို့ ရောက်လာခယာ။ သင်ရို့သည် သူ့ကို မယုံခကတ်။ အခွန်ကောက်သောသူတိနှင့် ပြည့်တန်ဆာမတိက သူ့ကို ယုံကတ်တေ။ သင်ရို့သည် ဤအကြောင်းအရာကို မြင်တွိ့ခသော်လည်း သူ့ကို ယုံကြည်ရန် သင်ရို့သည် နောက်တဖန် စိတ်ပြောင်းလဲခြင်း မဟိကတ်ပါတကားဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s စပျစ်ဥယျာဉ်၌ သီးစားအငှားသားများ ပုံဥပမာ
\r (မာကု ၁၂.၁–၁၂; လုကာ ၂၀.၉–၁၉)
\p
\v 33 ယေသျှုက “နောက် ပုံဥပမာတစ်ခုကို နားထောင်ကတ်။ တစ်ခါက စပျစ်ဥယျာဉ်စိုက်ပျိုးသော မြီပိုင်သျှင်တစ်ယောက်ဟိ၏။ သူသည် ဥယျာဉ်ဝင်းပတ်လည်ကို ခြံစည်းရိုး ကာပြီး၊ ခြံထဲ၌ စပျစ်သီးနယ်ရန် တွင်းကို တူး၍ လင့်စင်တစ်ခုကို ဆောက်၏။ ပြီးလျှင် သူသည် ထိုစပျစ်ဥယျာဉ်ကို ဥယျာဉ်စိုက်ပျိုးသူတချို့ကို ငှားထားခပြီးနောက် ခရီးလားခလေ၏။ 
\v 34 စပျစ်သီးခူးချိန် ရောက်သောအခါ သူသည် သူ့၏ခြံငှားခရမည့် သီးနှံဝီစုကို တောင်းရန် သူ၏ကျွန်တိကို ခြံငှားတိပါးသို့ ရွှတ်လိုက်၏။ 
\v 35 ခြံငှားတိက သူ၏ ကျွန်တိကို ဖမ်းဆီးကာ တစ်ယောက်ကို ရိုက်ပုတ်ကြ၏။ တစ်ယောက်ကိုကား အသီသတ်ကြ၏၊ တစ်ယောက်ကို ကျောက်ခဲနှင့် ပစ်ကြ၏။ 
\v 36 ခြံပိုင်သျှင်က ပထမအကြိမ်ထက်များသော ကျွန်တိကို နောက်ထပ်တစ်ခါ ရွှတ်လိုက်၏။ ခြံငှားတိက ထိုနည်းအတိုင်း ပြု၍ ရွှတ်လိုက်ကြပြန်၏။ 
\v 37 နောက်ဆုံး၌ ပိုင်သျှင်က ‘သူရို့သည် ငါ၏သားကို အမှန် ရိုသီကြလိမ့်မည်’ ဟု ဆိုကာ သူ့သားကို သူရို့ပါးသို့ ရွှတ်လိုက်၏။ 
\v 38 သို့ရာတွင် သီးစားအငှားသားတိက သူ၏သားကို မြင်သောအခါ ‘ဤသူသည် ခြံပိုင်သျှင်သား ဖြစ်တေ၊ လာကတ်၊ သူ့ကို သတ်ပြီးကေ သူ့အမွီကို ငါရို့ ယူကတ်မေ’ 
\v 39 ဟု ခြံငှားတိက ပိုင်သျှင်၏သားကို ဖမ်းဆီးကာ ခြံပြင်သို့ ထုတ်၍ သတ်ပစ်လိုက်ကြ၏။
\p
\v 40 “သို့ဖြစ်လျှင် စပျစ်ခြံပိုင်သျှင် လာသောအခါ သူသည် ထိုခြံငှားတိကို ဇာပိုင် လုပ်လိမ့်မည်နည်း” ဟု ယေသျှုက မိန်းတော်မူ၏၊
\p
\v 41 “သူရို့က သူသည် ထိုဆိုးယုတ်သောသူတိကို ဧကန်မုချ သတ်ပစ်လိမ့်မည်၊ သူ၏စပျစ်ဥယျာဉ်ကိုလည်း အသီးပေါ်ချိန်မှာ သီးစားခပီးသော တခြားလူတိကို ငှားပစ်လိမ့်မည်” ဟု ဖြေကြ၏။
\p
\v 42 ယေသျှုက သမ္မာကျမ်းစာကို သင်ရို့ တစ်ခါလည်း မဖတ်ဖူးကတ်လား၊
\q1 “ ‘တိုက်အိမ်ကို ဆောက်သောသူတိက အသုံးမဝင်၍ ပယ်ထားသော ကျောက်တုံးသည်
\q2 အဆောက်အဦးတစ်ခုလုံး၏ အရေးအကြီးဆုံးနီရာ၌ ပြန်ရောက်လာ၏။
\q1 ဤကား ဘုရားသခင် ပြုတော်မူသောအမှု ဖြစ်၏။
\q2 ငါရို့ အမြင်မှာ အလွန်အံ့သြဖို့ ကောင်း၏’ ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 43 “ထို့ကြောင့် ယေသျှုက သင်ရို့ကို ငါဆိုသည်ကား ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်ကို သင်ရို့ပါးက သိမ်းယူ၍ နိုင်ငံတော်၏အသီးကို သီးမည့် လူတိပါးသို့ ပီးအပ်လိမ့်မည်” ဟု ထပ်၍ မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 44 \f + \fr ၂၁.၄၄ \fr*\ft တချို့ လက်ရီးမူရင်းကျမ်း၌ အခန်းငယ် ၄၄၊ \ft*\fqa တစ်စုံတစ်ယောက်သည် ထိုကျောက်တုံးထက်မှာ လဲအံ့၊ ထိုသူသည် အပိုင်းအပိုင်း ပြတ်လားမည်။ ထိုကျောက်တုံးသည် တစ်စုံတစ်ယောက်ထက်သို့ ကျအံ့၊ ထိုသူသည် အမှုန့်အမှုန့် ကြီလားလိမ့်မည်၊ \fqa*\ft ကို ပေါင်းထည့်ထားသည် (ရှု \ft*\xt လု ၂၀.၁၈\xt*)။\f*
\p
\v 45 ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲများနှင့် ဖာရိယှဲများသည် ယေသျှုပြောသည့် ပုံဥမာကို ကြားကြသောအခါ မိမိရို့၏အကြောင်းကို ပြောနိန်သည်ဟု သိကြ၏။ 
\v 46 ထို့ကြောင့် သူရို့သည် ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးရန် ကြိုးစားကြ၏။ သို့သော်လည်း လူအများက ယေသျှုသည် ပရောဖက်တစ်ပါးဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသောကြောင့် လူထုပရိသတ်ကို ကြောက်နိန်ကြ၏။
\c 22
\s မင်္ဂလာဆောင်ပွဲ ပုံဥပမာ
\r (လုကာ ၁၄.၁၅–၂၄)
\p
\v 1 ယေသျှုသည် လူတိကို ပုံဥပမာကို သုံး၍ တဖန် မိန့်တော်မူပြန်၏။ 
\v 2 “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤဥပမာနှင့် တူ၏။ အယင်က သျှင်ဘုရင်တစ်ပါးသည် မိမိသားတော်အတွက် မင်္ဂလာပွဲတစ်ခုကို ပျင်ဆင်ကျင်းပ၏။ 
\v 3 ထိုမင်းကြီးသည် မိမိ၏အခိုင်းအစီများအား မင်္ဂလာပွဲသို့ ဖိတ်ထားသော ဧည့်သည်တော်များကို ခေါ်ခိုင်းလိုက်၏။ သို့သော်လည်း သူရို့သည် မလာဘဲနိန်ကြ၏။ 
\v 4 မင်းကြီးက ‘ငါ၏နွားထီးတိ၊ နွားချေတိကို သတ်ပြီး အားလုံးကို အဆင်သင့်ပျင်ထားပြီးယာ၊ သို့ဖြစ်၍ မင်္ဂလာပွဲတော်သို့ လာရောက်ရန် ဖိတ်ကြားထားသောသူတိကို လားပြောကတ်ခီ’ ဟု သာ၍များသော အခိုင်းအစီတိကို စီလွှတ်လိုက်၏။ 
\v 5 သို့သော်လည်း ဖိတ်ကြားထားသောသူများသည် ဂရုမစိုက်ဘဲ မိမိရို့၏စီးပွားရေးအလုပ်သို့သာ လားကြ၏၊ တစ်ယောက်က လယ်တောသို့ လား၏၊ တခြားတစ်ယောက်က ဈီးရောင်းဖို့ ထွက်လား၏၊ 
\v 6 တခြားလူတိက အခိုင်းအစီတိကို ဖမ်းဆီး၍ ထုထောင်းကာ သတ်ဖြတ်ကြ၏။ 
\v 7 ထို့ကြောင့် ဘုရင်မင်းကြီးသည် လွန်စွာစိတ်ဆိုးလျက် သူ၏ စစ်တပ်ကို စီရွှတ်၍ ထိုလူသတ်သမားတိကို သတ်ဖြတ်ပြီးလျှင် သူရို့၏ မြို့ကိုလည်း မီးတိုက်ပစ်လိုက်လေ၏။ 
\v 8 ထိုအခါ ဘုရင်မင်းကြီးက အခိုင်းအစီကျွန်တိကို ခေါ်ပြီးလျှင် ‘ငါ၏ မင်္ဂလာပွဲသည် အဆင်သင့် ဖြစ်နိန်ပြီ သို့သော်လည်း ငါ ဖိတ်ထားသောသူတိသည် မင်္ဂလာပွဲသို့ လာရောက်ခြင်းငှာ မထိုက်တန်။ 
\v 9 ထို့ကြောင့် သင်ရို့သည် ယခုပင် လမ်းဆုံ လမ်းခွများသို့ လား၍ တွိ့သမျှ လူတိကို မင်္ဂလာပွဲသို့ ဖိတ်ခေါ်ကတ်ခီ’ ဟု စီရွှတ်လိုက်၏။ 
\v 10 ထို့ကြောင့် အခိုင်းအစီများသည် လမ်းကြိုလမ်းကြားသို့ ဝင်၍ လူဆိုးလူကောင်းမကျန် တွိ့သမျှ လူတိကို စုလိုက်ကြသဖြင့် မင်္ဂလာခန်းမတစ်ခုလုံး လူတိ ပြည့်လျှံလားလေ၏။
\p
\v 11 “သို့သော်လည်း မင်းကြီးသည် ဧည့်သည်တိကို ကြည့်ရှုရန်ဝင်လာသောခါ မင်္ဂလာအခမ်းအနားဝတ်စုံ မဝတ်ထားသော လူတစ်ယောက်ကို မြင်တွိ့၏။ 
\v 12 မင်းကြီးက ‘အဆွီ၊ သင်သည် မင်္ဂလာအခမ်းအနားဝတ်စုံ မဝတ်ဘဲ ဤနီရာကို ဇာပိုင် ရောက်လာလဲ’ ဟု ထိုသူအား မိန်းလေ၏။ သို့ရာတွင် ထိုသူက တစ်ခုလည်း ပြန်မပြောဘဲ နိန်၏။ 
\v 13 \x - \xo ၂၂.၁၃ \xo*\xt မ ၈.၁၂; ၂၅.၃၀; လု ၁၃.၂၈\xt*\x*ထိုအခါ ဘုရင်မင်းကြီးက ‘ဤသူ၏ ခြီလက်တိကို တုတ်ချိုင်ပြီးလျှင် ပွဲအပြင်ဖက် မှောင်မိုက်ထဲသို့ ဝေးထုတ်ပစ်လိုက်ကတ်။ ယင်းသူသည် ယင်းနီရာမှာ အံကြိတ်၍ ငိုကျွီးလျက် နိန်ရလိမ့်မည်’ ဟု အခိုင်းအစီတိကို မိန့်တော်မူ၏။”
\p
\v 14 ယေသျှုက “ဖိတ်ခေါ်ထားသောသူ များစွာဟိသော်လည်း ရွီးကောက်ခံရသူ အလွန်နည်း၏” ဟု ပြော၍ ပုံပြင်ကို အဆုံးသတ်လိုက်၏။
\s အခွန်ပီးခြင်းနှင့်ဆိုင်သော မိန်းလျှောက်ခြင်း
\r (မာကု ၁၂.၁၃–၁၇; လုကာ ၂၀.၂၀–၂၆)
\p
\v 15 ဖာရိယှဲများ ထွက်လားပြီးနောက် ယေသျှုကို မိန်းခွန်းများ မိန်း၍ အပြစ်ရှာခြင်းငှာ စီမံကြ၏။ 
\v 16 ထို့ကြောင့် သူရို့သည် မိမိ၏တပည့်တိနှင့် ဟေရုဒ်၏လူရို့ကို ကိုယ်တော်ပါးသို့ စီရွှတ်လိုက်ကြ၏။ သူရို့က “ဆရာ ကိုယ်တော်သည် ဇာသူတစ်ယောက်၏ အဆင့်အတန်းကိုလည်း စိတ်မဝင်းစားသည်ဖြစ်၍ တခြားလူတိ၏ ထင်မြင်ချက်ကို စိုးရိမ်စိတ် မဟိဘဲ လူတိအား ဘုရားသခင်အလိုတော်နှင့် ဆိုင်သော သမ္မာတရားကို သွန်သင်ပီးပါ၏။ ကိုယ်တော်သည် သမ္မာတရားကို ဟောကြားတော်မူသည်ကို အကျွန်ရို့ သိကြပါ၏။ 
\v 17 သို့ဖြစ်၍ ရောမဧကရာဇ်ဘုရင်ကို လူခွန်ပီးခွင့် ဟိပါသလား၊ ကိုယ်တော်၏ ထင်မြင်ချက်က ဇာပိုင်လဲ၊ အကျွန်ရို့အား မိန့်ကြားတော်မူပါ” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 18 သို့သော်လည်း ယေသျှုသည် သူရို့၏ယုတ်ညံ့သော အစီအစဉ်ကို သတိမူ၍ “သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိ၊ ငါ့ကို အပြစ်ရောက်စီခြင်းငှာ ဇာကြောင့် ကြိုးစားနိန်ကတ်လဲ၊ 
\v 19 သင်ရို့ အခွန်ပီးသော ဒင်္ဂါးပြားကို ငါ့ကို ပြကတ်ပါ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p သူရို့သည် ဒင်္ဂါးပြားကို ယေသျှုပါးသို့ ယူလာကြသောအခါ၊ 
\v 20 ကိုယ်တော်က “ဤဒင်္ဂါးပြားမှာ ဇာသူ၏မျက်နှာပုံနှင့် နာမည်ပါလဲ” ဟု သူရို့ကို မိန်း၏။
\p
\v 21 သူရို့က “ဧကရာဇ်မင်းကြီး၏ မျက်နှာပုံနှင့် နာမည်ပါ၏” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p ထို့ကြောင့် ယေသျှုက “ကောင်းယာ၊ ဧကရာဇ်မင်းကြီးပိုင်သောအရာကို ဧကရာဇ်မင်းကြီးအား ပီးကြ။ ဘုရားသခင်ပိုင်သောအရာကို ဘုရားသခင်အား ပီးကြ” ဟူ၍ မိန့်တော်မူလိုက်၏။
\p
\v 22 သူရို့သည် ဤစကားကို ကြားကြသောအခါ အလွန်အံ့သြလျက် ကိုယ်တော်ပါးက ထွက်ခွါလားကြ၏။
\s သီခြင်းက ထမြောက်ခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ မိန့်တော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁၂.၁၈–၂၇; လုကာ ၂၀.၂၇–၄၀)
\p
\v 23 \x - \xo ၂၂.၂၃ \xo*\xt တ ၂၃.၈\xt*\x*ထိုနိ့၌ ဇဒ္ဒုကဲရို့သည် ယေသျှုပါးသို့ ရောက်လာကြ၏။ ထိုသူရို့က လူသည် သီပြီးလျှင် သီခြင်းက ထမြောက်ခြင်းမဟိဟု အခိုင်အမာ ယုံကြည်ကြ၏။
\p
\v 24 သူရို့က “ဆရာ၊ မောသျှေက အကျွန်ရို့ကို ပြောထားခသည်မှာ အချေမရဘဲ သီကျလားသည့် လူတစ်ယောက်အတွက် မျိုးဆက်မပြတ်စီခြင်းငှာ၊ ကျန်နိန်ခသော မုဆိုးမကို သူ၏ညီ တစ်ယောက်ယောက်နှင့် ပီးစပ်ရမည်ဟူ၍ ပြောကြ၏။ 
\v 25 ဂုအချိန်မှာ ဤအရပ်၌ ညီအစ်ကို ခုနစ်ယောက်ဟိပါ၏။ အစ်ကိုအကြီးဆုံးသည် လက်ထပ်ပြီး၍ အချေမရဘဲ သီလားခ၏၊ ထို့ကြောင့် ကျန်နိန်ခသည့် မုဆိုးမကို ဒုတိယညီဖြစ်သူက လက်ထပ်ယူ၏။ 
\v 26 သူသည်လည်း သူမကို လက်ထပ်ပြီးနောက် သားသမီးမရဘဲ သီလားခသဖြင့် တတိယညီက ထိုမိန်းမကို လက်ထပ်ပြန်၏။ နောက်ဆုံး ညီအစ်ကို ခုနစ်ယောက်လုံးနှင့် လက်ထပ်ပြီးသော်လည်း သားသမီးမရဘဲ ညီအစ်ကိုအားလုံး သီကျလားကြ၏။ 
\v 27 နောက်ဆုံး၌ ထိုမိန်းမပါ သီကျလား၏။ 
\v 28 ဤသို့ဖြစ်လျှင် ထိုသူအားလုံးသည် သီခြင်းက ထမြောက်လာကြသည့်အခါ ထိုမိန်းမသည် လက်ထပ်ကြသောညီအစ်ကို ခုနစ်ယောက်ထဲက ဇာသူ့မယား ဖြစ်လီပါဖို့လဲ” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 29 ယေသျှုက “သင်ရို့သည် ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးကိုလည်းကောင်း ကျမ်းစာကိုလည်းကောင်း မသိကြသောကြောင့် အလွန် လွဲမှားနိန်ကြ၏။ 
\v 30 သီခြင်းက ထမြောက်ကြသောသူများသည် ကောင်းကင်တမန်များကဲ့သို့ ဖြစ်ကြပြီးလျှင် လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်းကို မပြုကတ်ယာ။ 
\v 31 သင်ရို့သည် သီခြင်းက ထမြောက်ခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို တစ်ခါလည်း မဖတ်ဖူးကတ်ပါလား။” 
\v 32 “ငါသည် အာဗြဟံဘုရား၊ ဣဇာက်ဘုရား၊ ယာကုပ်ဘုရား ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူခသည့်အတိုင်း “ဘုရားသခင်သည် သီကျလားသူရို့၏ဘုရား မဟုတ်။ အသက်ရှင်နိန်သောသူရို့၏ဘုရား ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 33 လူအုပ်ကြီးက ဤအကြောင်းကို ကြားကြသောအခါ သူ၏ဆုံးမဩဝါဒကို အလွန် ချီးမွမ်းအံသြကြ၏။
\s မဟာပညတ်တော်
\r (မာကု ၁၂.၂၈–၃၄; လုကာ ၁၀.၅–၂၈)
\p
\v 34 ယေသျှုသည် ဇဒ္ဒုကဲရို့ ပြန်မပြောနိုင်လောက်အောင် သြဝါဒ ပီးတော်မူသည်ကို ဖာရိယှဲရို့ ကြားကြသည့်အခါ သူရို့သည် အတူတကွ စုရုံးကြ၏၊ 
\v 35 \x - \xo ၂၂.၃၅–၄၀ \xo*\xt လု ၁၀.၂၅–၂၈\xt*\x*ထိုအခါ သူရို့အထဲက ကျမ်းတတ်ဆရာတစ်ယောက်သည် မိန်းခွန်းတစ်ခုကို မိန်းကာ ကိုယ်တော်အား အပြစ်ရှာရန် ကြိုးစားလေ၏။
\p
\v 36 “ဆရာ၊ ပညတ်တရားထဲမှာ ဇာပညတ်သည် အကြီးမြတ်ဆုံးပါလဲ” ဟု သူက မိန်း၏။
\p
\v 37 ယေသျှုက “‘သင်ရို့၏အသျှင် ထာဝရဘုရားကို မိမိ၏ စိတ်နှလုံး အကြွင်းမဲ့ ဉာဏ်ဟိသမျှနှင့် ချစ်ကြလော့။’ 
\v 38 ဤပညတ်သည် ပထမဆုံးနှင့် အကြီးမြတ်ဆုံး ပညတ်ဖြစ်၏။ 
\v 39 ထို့နောက် ဒုတိယပညတ်မှာ ‘ကိုယ်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသူကို ကိုယ်နှင့်အမျှ ချစ်လော့’ ဟူ၍ ဖြစ်၏၊ ပထမပညတ်နှင့် တူ၏။ 
\v 40 ဤပညတ်နှစ်ပါးသည် မောသျှေ၏ပညတ်တ္တိကျမ်းနှင့် ပရောဖက်ကျမ်းများ၏ အချုပ်ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s မေသျှိယအကြောင်းကို မိန်းလျှောက်ကြခြင်း
\r (မာကု ၁၂.၃၅–၃၇; လုကာ ၂၀.၄၁–၄၄)
\p
\v 41 ဖာရိယှဲရို့ အတူတကွ စုရုံးနိန်ကြသောအခါ ယေသျှုက၊ 
\v 42 “သင်ရို့သည် မေသျှိယအကြောင်းကို ဇာပိုင် စဉ်းစားနိန်ကတ်လဲ၊ သူသည် ဇာသူ၏သားလဲ” ဟု သူရို့ကို မိန်း၏။
\p သူရို့က “သူသည် ဒါဝိဒ်၏သား” ဟု ဖြေကြ၏။
\p
\v 43 ယေသျှုက “ယင်းပိုင်ဆိုကေ ဒါဝိဒ်သည် ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် မေသျှိယကို ‘သခင်’ ဟု ခေါ်သည်ကို ဇာပိုင် ဟိကတ်ဖို့လဲ။ အကြောင်းမူကား ဒါဝိဒ်က ပြောသည်မှာ
\q1
\v 44 “ ‘ထာဝရဘုရားသည် ငါ၏သခင်အား မိန့်တော်မူသည်မှာ
\q2 ငါသည် သင်၏ရန်သူအားလုံးကို သင်၏ခြီဖဝါးအောက်၌ ချထားသည့်တိုင်အောင်
\q2 သင်သည် ငါ၏လက်ယာဖက်၌ ထိုင်နိန်လော့’ ဟူ၍ ဖြစ်၏။
\m
\v 45 ထိုသို့ ဒါဝိဒ်က မေသျှိယကို ‘သခင်’ ဟု ခေါ်ခလျှင် မေသျှိယသည် ဒါဝိဒ်၏သား ဇာပိုင် ဖြစ်နိုင်ဖို့လဲ” ဟု ဖာရိယှဲရို့ကို မိန်း၏။
\p
\v 46 ယေသျှု၏ မိန်းခွန်းကို တစ်ယောက်လည်း မဖြေနိုင်ကြ။ ထိုနိ့မှစ၍ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမျှ ယေသျှုအား မိန်းမြန်းစုံစမ်းခြင်း မလုပ်ဝံ့ကတ်ယာ။
\c 23
\s ယေသျှုက ကျမ်းတတ်ဆရာတိနှင့် ဖာရိယှဲတိကို သတိပီးခြင်း
\r (မာကု ၁၂.၃၈,၃၉; လုကာ ၁၁.၄၃,၄၆; ၂၀.၄၅,၄၆)
\p
\v 1 ထို့နောက် ယေသျှုသည် မိမိ၏တပည့်တော်ရို့နှင့် လူထုပရိသတ်တိကို မိန့်တော်မူသည်မှာ 
\v 2 “ကျမ်းတတ်ဆရာနှင့် ဖာရိယှဲရို့သည် မောသျှေ၏ပညတ်တရားများကို ဘာသာပြန်ခွင့်ဟိသူများ ဖြစ်ကြ၏၊ 
\v 3 ထို့ကြောင့် သင်ရို့သည် သူရို့ ပြောသမျှကို နာခံ၍ လိုက်လျှောက်ကတ်။ သို့သော်လည်း သူရို့ကျင့်သည့်အတိုင်း မကျင့်ကတ်ကေ့၊ အကြောင်းမူကား သူရို့သည် မိမိရို့ဟောပြောသည့်အတိုင်း မကျင့်ကတ်။ 
\v 4 ထိုသူရို့သည် အလွန်လေး၍ ထမ်းရန်ခက်ခဲသောဝန်ထုပ်များကို သူတစ်ပါး ပက်ကုန်းထက်မှာ တင်တတ်ကြ၏၊ သို့သော်လည်း သူရို့မူကား ထိုဝန်ထုပ်များကို ထမ်းခြင်းငှာ သူရို့ကိုယ်တိုင် လက်ဖျားနှင့်တောင် မတို့ချင်ကြ၊ 
\v 5 \x - \xo ၂၃.၅ \xo*\xt မ ၆.၁\xt*\x*သူရို့သည် မိမိရို့ပြုသမျှကို လူအများ မြင်စီခြင်းငှာ ပြုတတ်ကြ၏။ သူရို့သည် ပန်းဖွားအရှည်ကြီး ထိုးထားသည့် ဝတ်ရုံများ\f + \fr ၂၃.၅ \fr*\fk ပန်းဖွားအရှည်ကြီး ထိုးထားသည့် ဝတ်ရုံများ၊ \fk*\ft ဘုရားဝတ်ပြုခြင်း၏ အမှတ်အသားအဖြစ် ဤဝတ်ရုံရှည်များကို ဝတ်ကြသည်။\ft*\f*ကို ဝတ်ဆင်၍ မိမိရို့၏နဖူးနှင့် လက်မောင်းများတွင် သမ္မာကျမ်းစာပါသော အဆောင်လက်ဖွဲ့များကို ပတ်စည်းကာ 
\v 6 စားသောက်ပွဲများ၌ ဂုဏ်သိက္ခာဟိသော နီရာများကိုလည်းကောင်း တရားဇရပ်များ၌ ထည်ဝါခန်းနားသော ထိုင်ခုံများကို လည်းကောင်း ကြိုက်တတ်ကြ၏၊ 
\v 7 သူရို့သည် လူစည်ကားရာအရပ်၌ ရိုသီစွာဖြင့် နှုတ်ဆက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း ‘အသျှင်ဘုရား’ ဟူ၍ ခေါ်ဝေါ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း အလွန် နှစ်သက်ကြ၏။ 
\v 8 သို့ရာတွင် သင်ရို့သည် ‘ဆရာ’ ဟူ၍ ခေါ်ဝေါ်ခြင်းကို မခံကတ်ကေ့၊ အကြောင်းမူကား သင်ရို့အားလုံးသည် ညီအစ်ကိုတိ ဖြစ်ကြ၏၊ သင်ရို့တွင် ဆရာ ဟူ၍ တစ်ဆူတည်းသာ ဟိ၏။ 
\v 9 မြီကြီးပေါ်၌ ဇာသူ့ကိုလေ့ ‘အဖ’ ဟု မခေါ်ကတ်ကေ့၊ သင်ရို့တွင် ကောင်းကင်ဘုံ၌ အဖ တစ်ပါးတည်းသာ ဟိ၏။ 
\v 10 သင်ရို့သည် ‘ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ’ ဟူ၍ ခေါ်ဝေါ်ခြင်းကို မခံကတ်ကေ့၊ အကြောင်းမူကား သင်ရို့၌ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတည်းဟူသော မေသျှိယ တစ်ပါးတည်းသာ ဟိ၏။ 
\v 11 \x - \xo ၂၃.၁၁ \xo*\xt မ ၂၀.၂၆,၂၇; မာ ၉.၃၅; ၁၀.၄၃,၄၄; လု ၂၂.၂၆\xt*\x*သင်ရို့၌ အကြီးဆုံးဖြစ်သောသူသည် သင်ရို့အားလုံး၏အခိုင်းအစီ ဖြစ်ရမည်။ 
\v 12 \x - \xo ၂၃.၁၂ \xo*\xt လု ၁၄.၁၁; ၁၈.၁၄\xt*\x*ဇာသူမဆို မိမိကိုယ်ကို ချီးမြှောက်သောသူသည် နှိမ့်ချခြင်းကို ခံရမည်၊ မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချသောသူသည် ချီးမြှောက်ခြင်းကို ခံရလိမ့်မည် ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုက သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိကို အပြစ်တင်တော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁၂.၄၀; လုကာ ၁၁.၃၉–၄၂,၄၄,၅၂; ၂၀.၄၇)
\p
\v 13 “ကျမ်းတတ်ဆရာတိနှင့် ဖာရိယှဲတိ၊ သင်ရို့သည် အမင်္ဂလာဟိကြ၏။ သင်ရို့သည် သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတန်းခါးပေါက်ကို လူတိရှိ့က ပိတ်ထားကြ၏၊ သင်ရို့သည် ကိုယ်တိုင်လည်းမဝင်၊ ဝင်ဖို့ ကြိုးစားနိန်သော သူတိကိုလည်း ဝင်ခွင့်မပြုကြ။ 
\v 14 \f + \fr ၂၃.၁၄ \fr*\ft တချို့ ကျမ်းစာ၌ အခန်းငယ် ၁၄၊ \ft*\fqa ကျမ်းတတ်ဆရာနှင့် ဖာရိယှဲတိ၊ သင်ရို့သည် အမင်္ဂလာဟိကြ၏။ သင်ရို့သည် သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် မုဆိုးမတိ၏အိမ်ကို မတရားသိမ်းယူကာ လူတိရှိ့၌ နားကြားကောင်းအောင် ရှည်လျားစွာ ဆုတောင်းပတ္ထနာကို ပြုတတ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် သာ၍ ကြီးလေးသောပြစ်ဒဏ်ကို ခံရကြလိမ့်မည်၊ \fqa*\ft ဟု ပေါင်းထည့်ထားသည် (ရှု \ft*\xt မာ ၁၂.၄၀\xt*)။\f*
\p
\v 15 “ကျမ်းတတ်ဆရာနှင့် ဖာရိယှဲတိ၊ သင်ရို့သည် အမင်္ဂလာဟိကြ၏။ သင်ရို့သည် သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် လူတစ်ယောက်ကို ဘာသာသွင်းခြင်းငှာ ရီ မြီအနှံ့ လှည့်လည်ကြ၏၊ သင်ရို့သည် ဘာသာသွင်းပြီးသောအခါ၌လည်း သူရို့ကို မိမိရို့ထက် နှစ်ဆသောငရဲကို ခံစီကြ၏။
\p
\v 16 “မျက်ကန်းလမ်းပြတိ၊ သင်ရို့သည် အမင်္ဂလာဟိကြ၏။ ‘မည်သူမဆို ဗိမာန်တော်ကို တိုင်တည်၍ ကျိန်ဆိုလို့ မရ၊ ဗိမာန်တော်ထဲ၌ ဟိသောရွှီကို တိုင်တည်၍ ကျိန်ဆိုမှရာ ရ၏’ ဟု သင်ရို့သည် သွန်သင်နိန်ကြ၏။ 
\v 17 မျက်ကန်းလမ်းပြတိ၊ ရွှီက ကြီးမြတ်လား၊ ရွှီကို သန့်ယှင်းစီတော်မူသော ဗိမာန်တော်က သာ၍ ကြီးမြတ်သလား။ 
\v 18 သင်ရို့က ‘မည်သူမဆို ယဇ်ပလ္လင်ကို တိုင်တည်၍ ကျိန်ဆိုလျှင် မရ။ ယဇ်ပလ္လင်ထက်မှာ ဟိသော ယဇ်ပူဇော်သကာကို တိုင်တည်၍ ကျိန်ဆိုမှရာ ရ၏’ ဟု သွန်သင်နိန်ကြ၏။ 
\v 19 သင်ရို့သည် မျက်ကန်းတိပါကား။ ယဇ်ပူဇော်သကာက ကြီးမြတ်တော်မူသလော၊ ယဇ်ပူဇော်သကာကို သန့်ယှင်းစီတော်မူသော ယဇ်ပလ္လင်က သာ၍ ကြီးမြတ်တော်မူသလော။ 
\v 20 ထို့ကြောင့် ယဇ်ပလ္လင်ကို တိုင်တည်၍ ကျိန်ဆိုသောသူသည် ယဇ်ပလ္လင်နှင့်တကွ ယဇ်ပလ္လင်ထက်မှာ ဟိသမျှတိကို တိုင်တည်၍ ကျိန်ဆိုခြင်း ဖြစ်၏။ 
\v 21 သို့ဖြစ်၍ ဗိမာန်တော်ကို တိုင်တည်ပြီး ကျိန်ဆိုသောသူသည် ဗိမာန်တော်နှင့်တကွ ဗိမာန်တော်၌ ကိန်းဝပ်တော်မူသောအသျှင်ကို တိုင်တည်၍ ကျိန်ဆိုခြင်း ဖြစ်၏။ 
\v 22 \x - \xo ၂၃.၂၂ \xo*\xt မ ၅.၃၄\xt*\x*ကောင်းကင်ဘုံကို တိုင်တည်၍ ကျိန်ဆိုသောသူသည် ဘုရားသခင်၏ပလ္လင်တော်နှင့်တကွ ထိုပလ္လင်တော်၌ စံနိန်တော်မူသော အသျှင်ကို တိုင်တည်၍ ကျိန်ဆိုခြင်း ဖြစ်၏။
\p
\v 23 “ကျမ်းတတ်ဆရာနှင့် ဖာရိယှဲတိ၊ သင်ရို့သည် အမင်္ဂလာဟိကြ၏။ သင်ရို့သည် သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် နှုန်း၊ စမုစပါး၊ ဇီယာ အစဟိသည့် ဟင်းမွှီးမဆလာတိမှာတောင်မှ ဘုရားသခင်ကို ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့ ပီးကြ၏။ သို့ရာတွင် သင်ရို့သည် တရားမျှတမှု၊ သနားကရုဏာထားမှု၊ သစ္စာဟိမှုတည်းဟူသော သာ၍ အရေးကြီးသည့် ပညတ်တရားများကို ဘေးဖယ်ထားကတ်ပါကား။ ဦးစွာဖော်ပြသော ပညတ်တရားများကို ဘေးဖယ်မထားဘဲ နောက်ဖော်ပြသော ပညတ်တရားများကိုလည်း လက်တွိ့လိုက်နာအပ်၏။ 
\v 24 မျက်ကန်းလမ်းပြတိ၊ သင်ရို့သည် ခြင်ချေတစ်ကောင်မျှ မပါရယောင် ရီကို စစ်ကြပြီးလျှင် ကုလားအုတ်ကို အကောင်လိုက် မျိုချနိန်ကတ်ပါကား။
\p
\v 25 “ကျမ်းတတ်ဆရာနှင့် ဖာရိယှဲတိ၊ သင်ရို့သည် အမင်္ဂလာဟိကြ၏။ သင်ရို့သည် သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် သင်ရို့၏လောင်ပွန်း၊ ခွက်ဖလားတိကို အပြင်ဖက်က စင်ကြယ်အောင် ဆီးကြောကြသော်လည်း သင်ရို့၏အတွင်း၌ကား အတ္တမာနနှင့် အနိုင်ကျင့်မှုတိ ပြည့်နိန်ကြ၏။ 
\v 26 မျက်ကန်းဖာရိယှဲ၊ ခွက်ဖလားအတွင်းကို အလျှင် စင်ကြယ်အောင် ဆီးကြောကတ်ပါ။ ထိုသို့ ပြုလျှင် အပြင်၌လည်း သန့်ယှင်းစင်ကြယ်လိမ့်မည်။
\p
\v 27 \x - \xo ၂၃.၂၇ \xo*\xt တ ၂၃.၃\xt*\x*“ကျမ်းတတ်ဆရာတိနှင့် ဖာရိယှဲတိ၊ သင်ရို့သည် အမင်္ဂလာဟိကြ၏။ သင်ရို့သည် သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် ထုံးဖြူသုတ်ထားသည့်သင်္ချိုင်းအုတ်ဂူနှင့် တူ၏။ သင်္ချိုင်းအုတ်ဂူသည် အပြင်ဖက်က လှပသယောင်ဟိသော်လည်း အတွင်း၌ကား လူသီကောင်ရို့၏အရိုးတိ၊ အညစ်အကြေးတိနှင့် ပြည့်နိန်၏။ 
\v 28 ထိုနည်းတူစွာ သင်ရို့သည် အပြင်သဏ္ဌာန်အားဖြင့် လူတိကို သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်ပြပြီးလျှင် အတွင်း၌ကား ဟန်ဆောင်မှု၊ မတရားမှုတိနှင့် ပြည့်နိန်ကြ၏။
\s ကျမ်းတတ်ဆရာနှင့် ဖာရိယှဲတိ ခံရမည့်ပြစ်ဒဏ်ကို ကြိုတင်ပြောဆိုခြင်း
\r (လုကာ ၁၁.၄၇–၅၁)
\p
\v 29 “ကျမ်းတတ်ဆရာတိနှင့် ဖာရိယှဲတိ၊ သင်ရို့သည် အမင်္ဂလာဟိကြ၏။ သင်ရို့သည် သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် ပရောဖက်များ၏သင်္ချိုင်းဂူကို ကောင်းစွာပြုလုပ်၍ သူတော်ကောင်းရို့၏သင်္ချိုင်းဂူကို အလှဆင်ကြ၏။ 
\v 30 တဖန် သင်ရို့က ငါရို့သည် ငါရို့၏ ဘိုးဘွားလက်ထက်က ဟိခလျှင် ပရောဖက်ရို့၏အသွီးကို သွန်းခြင်း၌ သူရို့နှင့်အတူ ပါဝင်ကြလိမ့်မည်မဟုတ်ဟု ပြောဆိုလေ့ဟိကြ၏။ 
\v 31 ထိုသို့ ပြောဆိုခြင်းသည်ကား သင်ရို့သည် ပရောဖက်တိကို သတ်သောအမျိုး ဖြစ်ကြောင်း သင်ရို့ကိုယ်တိုင် သက်သီခံနိန်ကြခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 32 သင်ရို့သည် သင်ရို့အဖိုးအဖီးတိက စ၍ လုပ်ခသည့်အလုပ်ကို ပြီးဆုံးသည့်တိုင်အောင် ဆက်ပြီး လုပ်ကတ်ပါ။ 
\v 33 \x - \xo ၂၃.၃၃ \xo*\xt မ ၃.၇; ၁၂.၃၄; လု ၃.၇\xt*\x* အသင်မြွီတိနှင့် မြွီဆိုးအမျိုးတိ၊ သင်ရို့သည် ပြစ်ဒဏ်ခံရမည့်ငရဲက လွတ်လိမ့်မည်ဟု ထင်နိန်ကတ်လား။ 
\v 34 သင်ရို့ပါးသို့ ပရောဖက်တိ၊ ပညာဟိတိနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာတိကို ငါ ရွှတ်လိုက်၏။ သင်ရို့သည် သူရို့ထဲက တချို့ကို သတ်ကြလိမ့်မည်၊ တချို့ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ သတ်ကြလိမ့်မည်၊ တချို့ကို တရားဇရပ်ထဲ၌ သတ်ပုတ်ကြလိမ့်မည်၊ တစ်မြို့ ပြီး တစ်မြို့ လိုက်၍ ဖမ်းကြလိမ့်မည်၊ 
\v 35 ဖြောင့်မတ်သော အာဗေလမှစ၍ ဗာရခိသား ဇာခရိတိုင်အောင် ယဇ်ပလ္လင်နှင့် ဗိမာန်တော်ကြား မြီကြီးထက်မှာ သင်ရို့သတ်ထားခသော အပြစ်မဲ့လူတိ၏ အသွီးနှင့်ပတ်သက်သော အပြစ်အားလုံးသည် သင်ရို့ထက်သို့ ပုံ၍ ကျကတ်လိမ့်မည်။ 
\v 36 ငါသည် အမှန်အတိုင်း သင်ရို့ကို ပြောရလျှင် ဤအပြစ်အားလုံးသည် ယခုဟိနိန်ကြသော လူတိထက်မှာ ကျလာကတ်လိမ့်မည်။
\s ယေရုဆလင်မြို့၌ ထားတော်မူသော ယေသျှု၏ မေတ္တာတရား
\r (လုကာ ၁၃.၃၄–၃၅)
\p
\v 37 “ယေရုဆလင်မြို့၊ ယေရုဆလင်မြို့ သင်သည် ပရောဖက်တိကို သတ်မြဲ သတ်နိန်ပါရေကား၊ သင့်ပါးသို့ ဘုရားသခင်စီရွှတ်လိုက်သော တမန်တော်တိကို ကျောက်ခဲနှင့်ပစ်၍ မောင်းထုတ်မြဲ မောင်းထုတ်နိန်ကတ်ပါရေကား။ ကြက်မသည် ကြက်ချေတိကို မိမိ၏ အတောင်အောက်မှာ စုသိမ်းလျက် အုပ်ထိန်းထားသကဲ့သို့ ငါသည် သင်ရို့အားလုံးကို စုသိမ်းလျက် အုပ်ထိန်းထားချင်ပါ၏။ သို့သော်လည်း သင်ရို့သည် မလိုလားကတ်ပါကား။ 
\v 38 သို့ဖြစ်၍ သင်ရို့၏ ဗိမာန်တော်သည် စွန့်ပစ်ခြင်းကို ခံရသဖြင့် လူသူကင်းမဲ့လျက်ဟိလိမ့်မည်။ 
\v 39 ထို့ကြောင့် သင်ရို့ကို ငါဆိုသည်ကား ‘ထာဝရဘုရား၏နာမတော်ဖြင့် ကြွလာသောသူအား ဘုရားသခင် ကောင်းကြီးပီး ပါစီ’ ဟု သင်ရို့နှုတ်က မပြောသည့်တိုင်အောင် သင်ရို့သည် ယခုအချိန်မှစ၍ ငါ့ကို နောက်တဖန် မြင်ကြရလိမ့်မည် မဟုတ်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 24
\s ယေသျှုသည် ဗိမာန်တော်ပျက်စီးခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ပြောဆိုခြင်း
\r (မာကု ၁၃.၁–၂; လုကာ ၂၁.၅–၆)
\p
\v 1 ယေသျှုသည် ဗိမာန်တော်ထဲမှ ထွက်လာတော်မူပြီးနောက် တပည့်တော်တိက ဗိမာန်တော်အဆောက်အဦးကို ကြည့်ရန် လာ၍ခေါ်ကြ၏။ 
\v 2 ထိုအခါ ယေသျှုက “သင်ရို့သည် ဤအဆောက်အဦးများကို မြင်ကြသလား။ သင်ရို့ကို ငါ အမှန် ဆိုသည်ကား ဤဗိမာန်တော်နီရာ၌ ကျောက်ခဲတစ်လုံးထက်မှာ တစ်လုံး မကျန်ဘဲ အားလုံးကို ဖြိုဖျက်ခြင်း ခံရလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s နှိပ်စက်ညှည်းဆဲခြင်းနှင့် ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်းများ
\r (မာကု ၁၃.၃–၁၃; လုကာ ၂၁.၇–၁၉)
\p
\v 3 ယေသျှုသည် သံလွင်တောင်ထက်မှာ ထိုင်နိန်သောအခါ တပည့်တော်ရို့သည် တိတ်တဆိတ် လာတွိ့ကြပြီးလျှင် “ဤအရာအားလုံးသည် မည်သည့် အချိန်ခါတွင် ဖြစ်လာမည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်ပြန်ကြွလာမည့် အချိန်နှင့် ကပ်ကာလကုန်ဆုံးချိန်ကို သိနိုင်ရန် ဇာပိုင် နိမိတ်လက္ခဏာတိ ဖြစ်လာမည် ကိုလည်းကောင်း အကျွန်ရို့အား မိန့်တော်မူပါ” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 4 ယေသျှုက “သင်ရို့သည် လိမ်လည်လှည့်ဖျားခြင်းကို မခံရစီရန် အထူးသတိပြုနိန်ကတ်ပါ။ 
\v 5 အကြောင်းမူကား လူများစွာရို့က ‘ငါသည် မေသျှိယဖြစ်၏’ ဟု ဆိုလျက် ငါ၏နာမဖြင့် ရောက်လာကြပြီးလျှင် လူများစွာတိကို လှည့်စားကြလိမ့်မည်။ 
\v 6 သင်ရို့သည် စစ်ဖြစ်နိန်ကြသည့်အကြာင်းကို လည်းကောင်း၊ စစ်ဖြစ်နိန်ကြကြောင်း ကောလဟသတင်းစကားတိကိုလည်းကောင်း ကြားကတ်ရလိမ့်မည်၊ သို့သော်လည်း စိုးရိမ်ထိန့်လန့်ခြင်း မဖြစ်ကြစီခြင်းငှာ သတိထားကြလော့။ ထိုသို့သောအရာများသည် ဖြစ်လာရမည်၊ သို့သော်လည်း နောက်ဆုံးအချိန်ကား မရောက်သိမ့်။ 
\v 7 လူတစ်မျိုးက တခြားလူမျိုးတစ်မျိုးကိုလည်းကောင်း နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံက အခြားတစ်နိုင်ငံကိုလည်းကောင်း ရန်ပြုလာကြလိမ့်မည်။ နီရာများစွာ၌ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးခြင်း၊ မြီငလျှင်လှုပ်ခြင်းတိ ဖြစ်လာလိမ့်မည်။ 
\v 8 ဤအရာအားလုံးသည် သားဖွားခြင်းဝေဒနာ၏အစဦးသာ ဖြစ်သိမ့်၏။
\p
\v 9 “ထိုအခါ လူတိက သင်ရို့ကို နှိပ်စက်ညှည်းဆဲခြင်းငှာလည်းကောင်း၊ အသီသတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း အပ်နှံကြလိမ့်မည်။ ငါ့ကြောင့် သင်ရို့ကို လူမျိုးအားလုံးက မုန်းကြလိမ့်မည်။ 
\v 10 ထိုကာလ၌ လူအများသည် ယုံကြည်မှုလွဲမှားကာ အချင်းချင်း သစ္စာဖောက်လျက် မုန်းကြလိမ့်မည်။ 
\v 11 မိစ္ဆာပရောဖက် များစွာ ပေါ်လာပြီး လူများစွာကို လှည့်ဖျားကြလိမ့်မည်။ 
\v 12 ဆိုးယုတ်မှုတိ များပြားလာသောကြောင့် မေတ္တာတရား ခေါင်းပါးလာလိမ့်မည်။ 
\v 13 \x - \xo ၂၄.၁၃ \xo*\xt မ ၁၀.၂၂\xt*\x*သို့သော်လည်း အဆုံးထိ အခိုင်အမာရပ်တည်သောသူသည် ကယ်တင်ခြင်းခံရလိမ့်မည်။ 
\v 14 နိုင်ငံတော်နှင့်ပတ်သက်သော ဤသတင်းကောင်းကို လူမျိုးအပေါင်းရို့အား သက်သီခံ၍ တစ်ကမ္ဘာလုံး၌ ဟောပြောကတ်လိမ့်မည်။ ထို့နောက် ကပ်ကမ္ဘာကုန်ဆုံးချိန်သည် ရောက်လာလိမ့်မည်။
\s ဆိုးရွားသော စက်ဆုပ်ရွံစာဖွယ်ရာများ
\r (မာကု ၁၃.၁၄–၂၃; လုကာ ၂၁.၂၀–၂၄)
\p
\v 15 “ထို့ကြောင့် ပရောဖက်ဒံယေလ ပြောခဖူးသည့် ပျက်စီးမှုကို ဖြစ်စီသော ‘ဆိုးရွားသည့် စက်ဆုပ်ရွံစာဖွယ်ရာ’ သည် သန့်ယှင်းမြင့်မြတ်သောနီရာ၌ ရောက်နိန်ကြသည်ကို မြင်ရလိမ့်မည်။” (ဇာကို ဆိုလိုသည်ကို ကျမ်းစာဖတ်သောသူသည် သေသေချာချာ နားလည်ကြစီ။) 
\v 16 ထိုအခါ ယုဒပြည်မှာ ဟိသောသူတိ တောင်ထက်သို့ တက်ဗြီးကတ်လီ။ 
\v 17 \x - \xo ၂၄.၁၇,၁၈ \xo*\xt လု ၁၇.၃၁\xt*\x*အိမ်ခေါင်မိုးထက်မှာ ဟိသောသူတိ၊ အိမ်ထဲကပစ္စည်းတိကို ယူဖို့ ဆင်းမနိန်ကတ်ကေ့။ 
\v 18 လယ်ထဲမှာ ဟိသောသူသည် မိမိ၏ဝတ်ရုံကို ယူခြင်းငှာ ပြန်မလားစီကေ့။ 
\v 19 ထိုနိ့ရက်ကာလ၌ ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်နှင့် နို့စို့သူငယ်ဟိသော မိခင်ရို့အတွက် အလွန် ခက်ကတ်လိမ့်မည်။ 
\v 20 သင်ရို့၏ ထွက်ဗြီးရမည့်အချိန်သည် ဥပုသ်နိ့ သို့မဟုတ် ဆောင်းရာသီကာလမှာ မဖြစ်ဖို့ ဆုတောင်းကတ်။ 
\v 21 \x - \xo ၂၄.၂၁ \xo*\xt ဗျာ ၇.၁၄\xt*\x*ဤမျှလောက် ကြောက်စရာကောင်းသည့် ဒုက္ခကပ်ဆိုးကြီးသည်ကား ကမ္ဘာဦးအစကပင် ဂနိ့ထိတိုင်အောင် တစ်ခါမျှ မဖြစ်ဖူးခသိမ့်။ နောင်တွင်လည်း ဤကဲ့သို့ တစ်ခါမျှ ဖြစ်လိမ့်မည်မဟုတ်။ 
\v 22 သို့သော်လည်း ဤနိ့ရက်ကာလကို တိုတောင်းစီတော်မမူလျှင် တစ်ယောက်လည်း အသက်ရှင်ကတ်လိမ့်မည်မဟုတ်၊ ရွီးကောက်ထားသူတိအတွက် ဤကာလကို တိုတောင်းစီလိမ့်မည်။
\p
\v 23 “ထိုကာလ၌ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူက ‘ကြည့်လော့၊ ဤအရပ်၌ မေသျှိယ ဟိ၏၊ ထိုအရပ်၌ မေသျှိယ ဟိ၏’ ဟု ပြောကြသော်လည်း ထိုစကားကို မယုံကတ်လီကေ့။ 
\v 24 အကြောင်းမူကား မေသျှိယအယောင်ဆောင်တိ၊ ပရောဖက်အယောင်ဆောင်တိ ပေါ်လာ၍ ဖြစ်နိုင်လျှင် ရွီးကောက်ထားသောသူတိကိုပင် လှည့်ဖျားနိုင်ခြင်းငှာ အံ့ဩဖွယ်ရာများ၊ ကြီးမားသောနိမိတ်လက္ခဏာများကို ပြကတ်လိမ့်မည်။ 
\v 25 ဤအချိန်မရောက်ခင် သင်ရို့အား ငါ ပြောထားခသောစကားတိကို နားထောင်ထားကတ်။
\p
\v 26 \x - \xo ၂၄.၂၆,၂၇ \xo*\xt လု ၁၇.၂၃,၂၄\xt*\x*“လူတိက ‘မေသျှိယသည် တောထဲ၌ ပွင့်တော်မူနိန်ယာ’ ဟု ပြောကြသော်လည်း မလားကတ်လီကေ့။ ‘မေသျှိယသည် ဤအရပ်၌ လျှို့ဝှက်စွာ ကိန်းဝပ်နိန်တော်မူ၏’ ဟု ပြောကြသော်လည်း မယုံကတ်လီကေ့။ 
\v 27 အကြောင်းမူကား အရှိ့အရပ်မှ အနောက်အရပ်ထိ အာကာတစ်ပြင်လုံးကို ဖြတ်၍ လျှပ်ပြက်သကဲ့သို့ လူသားသည် ကြွလာတော်မူလိမ့်မည်။
\p
\v 28 \x - \xo ၂၄.၂၈ \xo*\xt လု ၁၇.၃၇\xt*\x*“အသီကောင်ဟိသောအရပ်၌ လင်းတငှက်တိ စုလာကတ်လိမ့်မည်။
\s လူသား ကြွလာတော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁၃.၂၄–၂၇; လုကာ ၂၁.၂၅–၂၈)
\p
\v 29 \x - \xo ၂၄.၂၉ \xo*\xt ဗျာ ၆.၁၂; \xt*\xt ဗျာ ၆.၁၃\xt*\x*“ဤဒုက္ခကပ်ဆိုးကြီးကာလ ကုန်ဆုံးလားပြီးနောက် မကြာခင်မှာ နီကို မိုက်လားစီပြီးလျှင် လသည် မိမိ၏အလင်းရောင်ကို ပီးလိမ့်မည်မဟုတ်။ ကြယ်တိသည် အာကာပြင်မှ ကြွီကျကြပြီးလျှင် ကောင်းကင်တန်ခိုးများကို တုန်လှုပ်စီလိမ့်မည်။ 
\v 30 \x - \xo ၂၄.၃၀ \xo*\xt ဗျာ ၁.၇\xt*\x*ထို့နောက် လူသား၏နိမိတ်လက္ခဏာသည် အာကာပြင်၌ ပေါ်ထွန်းလာလိမ့်မည်။ ကောင်းကင်တိမ်တိုက်များထက်တွင် ကြီးမြတ်သောဘုန်းတန်ခိုးတော်နှင့် ကြွလာတော်မူသော လူသားကို မြင်ကြသောအခါ မြီကြီးထက်၌ဟိသော လူမျိုးနွယ်စုအားလုံးသည် ဝမ်းနည်းကြီကွဲကြလိမ့်မည်။ 
\v 31 ထို့နောက် လူသားသည် ကျယ်လောင်သော တံပိုးမှုတ်သံဖြင့် သူ၏ကောင်းကင်တမန်များကို စီရွှတ်လိမ့်မည်၊ ထိုအခါ ကောင်းကင်တမန်များသည် မိမိရွီးကောက်ထားသောသူတိကို ကောင်းကင်တစ်ဖက်စွန်းမှ အခြားတစ်ဖက်စွန်းတိုင်အောင် အရပ်လေးမျက်နှာမှ စုသိမ်းကြလိမ့်မည်။
\s သင်္ဘောသဖန်းပင်၏ သင်ခန်းစာ
\r (မာကု ၁၃.၂၈–၃၁; လုကာ ၂၁.၂၉–၃၃)
\p
\v 32 “ဤအချိန်၌ သဖန်းပင်မှ ဤသင်ခန်းစာကို သင်ယူကြလော့။ ဤအပင်၏အကိုင်းအခက်များ နုလာ၍ အရွက်များထွက်လာသည်နှင့် နွီရာသီရောက်ခါနီးယာ ဆိုသည်ကို သင်ရို့ သိကတ်ပါ။ 
\v 33 ထိုနည်းတူ သင်ရို့သည် ဤအရာအားလုံးကို မြင်တွိ့ကြရသောအခါ၌ လူသားသည် တန်းခါးဝတိုင်ယောင် အနီးသို့ ရောက်နိန်ယာ\f + \fr ၂၄.၃၃ \fr*\ft အချို့ လက်ရီးမူကျမ်းများ၌ \ft*\fq တန်းခါးဝတိုင်ယောင် အနီးသို့ ရောက်နိန်ယာ၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa ကိုယ်တော်သည် ရောက်ခါနီးယာ၊ \fqa*\ft ဟူ၍ ဖော်ပြထား၏။\ft*\f* ဆိုသည်ကို သင်ရို့သိကတ်ပါ။ 
\v 34 သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား ယခုအသက်ရှင်လျက်ဟိသောလူတိ မသီခင် ဤအရာများအားလုံးသည် ဖြစ်လာကြလိမ့်မည်ကို မှတ်ထားကြလော့။ 
\v 35 ကောင်းကင်နှင့် မြီကြီး ပျောက်ကွယ်လားသော်လည်း၊ ငါ့စကားသည် တစ်ခါလည်း ကွယ်ပျောက်လားလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
\s မသိနိုင်သော အချိန်ကာလ
\r (မာကု ၁၃.၃၂–၃၇; လုကာ ၁၇.၂၆–၃၀,၃၄–၃၆)
\p
\v 36 “သို့သော်လည်း ထိုနိ့ရက်ကာလနှင့် ပတ်သက်၍ ဇာသူလည်း မသိ၊ ကောင်းကင်တမန်များသော်လည်းကောင်း သားတော်သော်လည်းကောင်း မသိကြ၊ သို့သော်လည်း အဖ တစ်ပါးတည်းသာ သိတော်မူ၏။ 
\v 37 လူသားကြွလာသောအခါတွင် နောဧလက်ထက်၌ ဖြစ်ခသကဲ့သို့ ဖြစ်လိမ့်မည်။ 
\v 38 အကြောင်းမူကား ရီလွှမ်းမိုးခြင်းမဖြစ်ခင် နိ့များ၌၊ နောဧသည် သင်္ဘောထဲသို့ ဝင်သည့်နိ့တိုင်အောင် လူများသည် စားသောက်လျက်၊ ထိမ်းမြားစုံဘက်ခြင်းကို ပြုလျက်နိန်ခကြ၏။ 
\v 39 ထိုအခါ ရီလွှမ်းမိုးခြင်းသည် ရောက်လာ၍ သူရို့အားလုံးကို သုတ်သင်ဖယ်ရှားလားသည့်တိုင်အောင် သူရို့သည် မည်သို့ ဖြစ်ခသည်ကို မသိခကတ်။ လူသားကြွလာသည့်အခါ၌ ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်လိမ့်မည်။ 
\v 40 ထိုအချိန်တွင် လယ်တောထဲ၌ ဟိသောသူ နှစ်ယောက်တွင်၊ တစ်ယောက်ကို ယူလားပြီး တစ်ယောက်သည် ကျန်ခလိမ့်မည်။ 
\v 41 ဆန်ဖွတ်နိန်သော မိန်းမနှစ်ယောက်တွင်၊ တစ်ယောက်ကို ယူလားပြီး တစ်ယောက်သည် ကျန်ခလိမ့်မည်။
\p
\v 42 “ထို့ကြောင့် သင်ရို့၏သခင်ဘုရားသည် ဇာနိ့မှာ ကြွလာမည်ကို မသိသောကြောင့် သင်ရို့သည် သတိနှင့် စောင့်ကြည့်နိန်ကြလော့။ 
\v 43 \x - \xo ၂၄.၄၃ \xo*\xt လု ၁၂.၃၉,၄၀\xt*\x*သူခိုးလာမည့်အချိန်ကို အိမ်သျှင် သိလျှင် သူသည် သတိနှင့် စောင့်ကြည့်နိန်သောကြောင့် ထိုသူခိုးသည် မိမိအိမ်ကို ဖောက်ထွင်းခွင့် ရလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ 
\v 44 ထို့ကြောင့် သင်ရို့ မမျှော်လင့်သောအချိန်မှာ လူသားသည် ကြွလာမည်ဖြစ်၍ သင်ရို့သည်လည်း အဆင်သင့် ဖြစ်နိန်ကြရမည်။
\s သစ္စာဟိသောအစီခံနှင့် သစ္စာမဟိသောအစီခံ
\r (လုကာ ၁၂.၄၁–၄၈)
\p
\v 45 “ထို့နောက် သခင်သည် မိမိအိမ်ထောင်စု၌ဟိသော အစီခံတိကို အချိန်တန်လျှင် သူရို့အတွက် စားနပ်ရိက္ခာများကို ပီးကမ်းရန် အအုပ်အချုပ် ခန့်ထားသည့် သစ္စာဟိ၍ ဉာဏ်အမြော်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော အစီခံဟူသည်ကား ဇာသူလဲ။ 
\v 46 ထိုအစီခံသည် သခင်ပြန်လာသောအခါ၌ ဤသို့ ပြုလျက်ဟိသည်ကို သခင်သည်တွိ့၏၊ ထိုအစီခံသည် မင်္ဂလာဟိလိမ့်မည်။ 
\v 47 သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သခင်သည် ထိုအစီခံအား သူပိုင်ဆိုင်သောအရာအားလုံး၏ အအုပ်အချုပ်အဖြစ် ခန့်အပ်လိမ့်မည်။ 
\v 48 သို့ရာတွင် ဆိုးယုတ်သောအစီခံသည်ကား ငါ၏သခင် ပြန်လာရန် ကြာဖို့သိမ့်ဟု စိတ်ထင်ဖြင့်၊ 
\v 49 အရက်သမားတိနှင့် သောက်စားမူးယစ်ကာ မိမိ၏လက်အောက်ငယ်သားတိကို ထုထောင်းသတ်ပုတ်ရန် စတင်လိမ့်မည်။ 
\v 50 မိမိ မျှော်လင့်မထားသောနိ့ရက်၊ မိမိ သတိမထားမိသောအချိန်၌ ထိုအစီခံ၏သခင်ပြန်လာသောအခါ 
\v 51 ထိုဆိုးယုတ်သောအစီခံကို ပြင်းထန်စွာ ပြစ်ဒဏ်ပီးပြီးနောက် သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူများနှင့်အတူ နီရာချလိမ့်မည်။ သူသည် ထိုနီရာ၌ အံကြိတ်၍ ငိုကျွီးနိန်ရလိမ့်မည်။
\c 25
\s အပျိုရံဆယ်ယောက်၏ ပုံဥပမာ
\p
\v 1 “ထိုအခါ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် မင်္ဂလာဆောင်သတို့သားကို ကြိုဆိုရန် မိမိရို့၏ဆီမီးခွက်များကို ယူဆောင်လျက် ထွက်လာကြသည့် အပျိုရံဆယ်ယောက်နှင့် တူ၏။ 
\v 2 ထိုသူရို့ ထဲက ငါးယောက်သည် ပညာအမြော်အမြင် မဟိကြ။ ကျန်ငါးယောက်ကား ပညာအမြော်အမြင် ဟိကြ၏။ 
\v 3 ပညာအမြော်အမြင် မဟိသောသူများသည် မိမိရို့၏ဆီမီးခွက်များကို ယူလာကြသော်လည်း မိမိရို့နှင့်အတူ ဆီကို မယူခကြ။ 
\v 4 သို့သော်လည်း ပညာအမြော်မြင်ဟိသောသူရို့သည် မိမိရို့နှင့်အတူ ဖန်ဘူးများဖြင့် ဆီကိုပါ ယူလာကြ၏။ 
\v 5 မင်္ဂလာဆောင်သတို့သားသည် အလာနောက်ကျနိန်သည်ဖြစ်၍ သူရို့အားလုံးသည် ငိုက်မျဉ်းကာ အိပ်ပျော်လားကြ၏။
\p
\v 6 “ညဉ့်သန်းခေါင်ယံချိန်၌ ‘မင်္ဂလာဆောင်သတို့သား ရောက်လာယာ၊ ကြိုဆိုဖို့ ထွက်လာကတ်’ ဟု အော်ခေါ်သံကို ကြားလျှင်၊ 
\v 7 အပျိုရံအားလုံးသည် နိုးလာကြပြီး မိမိရို့၏ဆီမီးခွက်များကို ပျင်ဆင်ကြ၏။ 
\v 8 ထိုအခါ ဉာဏ်အမြော်အမြင် မဟိသော သူရို့က ‘ငါ့ရို့မီးခွက် မီးသီလားခယာ၊ နင်ရို့ပါးက ငါ့ရို့ကို ဆီ ဆိတ်ကေချေလောက် ပီးကတ်ပါ’ ဟု ဉာဏ်အမြော်အမြင်ဟိသောသူရို့၌ တောင်းကြ၏။ 
\v 9 ဉာဏ်အမြော်အမြင်ဟိသော သူရို့က ‘ငါရို့အတွက်ရော နင်ရို့အတွက်ပါဆိုကေ ဆီလောက်ဖို့မဟုတ်၊ သို့ဖြစ်၍ နင်ရို့မှာ ဆီရောင်းသူရို့ပါးသို့ လားလို့ ဝယ်ကတ်ခီ’ ဟု ပြန်ပြောကြ၏။ 
\v 10 သို့ရာတွင် သူရို့သည် ဆီဝယ်ဖို့ လားနိန်စဉ်၊ မင်္ဂလာဆောင်သတို့သားသည် ရောက်လာ၏။ အဆင်သင့်ဖြစ်နိန်ကြသော အပျိုရံများသည် သူနှင့်အတူ မင်္ဂလာခန်းမထဲသို့ ဝင်ကြ၏၊ ပြီးနောက် တန်းခါးကို ပိတ်လိုက်ကြ၏။
\p
\v 11 \x - \xo ၂၅.၁၁,၁၂ \xo*\xt လု ၁၃.၂၅\xt*\x*“ထို့နောက် ဆီဝယ်လားကြသော သူရို့သည်လည်း ပြန်လာ၍ ‘ဆရာ၊ ဆရာ၊ အကျွန်ရို့ကို တန်းခါးဖွင့်ပီးပါ’ ဟု ပြောကြ၏။ 
\v 12 သို့သော် မင်္ဂလာဆောင်သတို့သားက ‘သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား ငါသည် သင်ရို့ကို မသိ’ ဟု ပြန်ပြောလိုက်၏။”
\p
\v 13 “ထို့ကြောင့် သင်ရို့သည် ထိုနိ့ရက်ကာလကို မသိကြသောကြောင့် သတိနှင့် စောင့်နိန်ကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူလျက် ယေသျှုက ပုံပြင်ကို အဆုံးသတ်လိုက်၏။
\s အစီခံ သုံးယောက်၏ ပုံဥပမာ
\r (လုကာ ၁၉.၁၁–၂၇)
\p
\v 14 \x - \xo ၂၅.၁၄–၃၀ \xo*\xt လု ၁၉.၁၁–၂၇\xt*\x*“တဖန်၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည်ကား မိမိ၏အစီခံတိကို ခေါ်၍ မိမိဥစ္စာများကို အပ်နှံကာ ခရီးတစ်ခုသို့ ထွက်လားသော လူတစ်ယောက်နှင့် တူ၏။ 
\v 15 ထိုသူက တစ်ယောက်ကို ရွှီဒင်္ဂါး အပြား ၅,၀၀၀၊ နောက်တစ်ယောက်ကို ၂,၀၀၀၊ နောက်တစ်ယောက်ကို ၁,၀၀၀ စသည်ဖြင့် တစ်ဦးစီတိုင်းအား မိမိရို့ စွမ်းရည်ဟိကြသည့်အတိုင်း ပီးအပ်ပြီး ခရီးထွက်လား၏။ 
\v 16 ရွှီဒင်္ဂါး ၅,၀၀၀ ရသောသူသည် ချက်ချင်း ထွက်လား၍ မိမိ၏ဥစ္စာကို အရင်းအနှီးလုပ်သဖြင့် ၅,၀၀၀ ထက်ပိုသော ရွှီဒင်္ဂါးများကို ရ၏။ 
\v 17 ထိုနည်းတူ လုပ်ဆောင်သဖြင့် ရွှီဒင်္ဂါး ၂,၀၀၀ ရသောသူမှာလည်း ၂,၀၀၀ ထက်ပိုသော ရွှီဒင်္ဂါးများကို ရ၏။ 
\v 18 သို့ရာတွင် ဒင်္ဂါး ၁,၀၀၀ ရသောသူသည် ထွက်လားပြီးလျှင် မြီကြီးထဲမှာ တွင်းတူး၍ သူ့သခင်၏ဒင်္ဂါးတိကို မြှုပ်ထားလေ၏။
\p
\v 19 “ကာလအတန်ကြာပြီးနောက် သူရို့၏သခင်သည် ပြန်ရောက်လာ၍ သူရို့နှင့် စာရင်းယှင်းကြ၏။ 
\v 20 ရွှီဒင်္ဂါးငါးထောင်ရသောသူသည် နောက်ထပ် ၅,၀၀၀ ကိုပါ ယူလာခပြီးလျှင် ‘သခင် သင်သည် အကျွန်အား ရွှီဒင်္ဂါး ၅,၀၀၀ ကို ပီးအပ်ခ၏၊ ကြည့်ပါ၊ အကျွန်သည် ၅,၀၀၀ ထက်ပို၍ အမြတ်ရထားပြီးဖြစ်၏’ ဟု ပြော၏။ 
\v 21 သခင်က ‘ကောင်းယာ၊ သင်သည် သစ္စာဟိသော အစီခံကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်၏၊ သင်သည် အနည်းငယ်သောအရာ၌ သစ္စာဟိခ၏၊ များစွာသောအရာတိကို စီမံခန့်ခွဲသူအဖြစ် သင့်အား ငါ ခန့်အပ်မည်၊ မိမိသခင်၏ချမ်းသာသုခကို လာ၍ ခံစားလော့’ ဟု သခင်က ဆို၏။
\p
\v 22 “ရွှီဒင်္ဂါး ၂,၀၀၀ ရသောသူသည်လည်း ရောက်လာပြီးလျှင် ‘သခင်၊ သင်သည် အကျွန်အား ရွှီဒင်္ဂါး ၂,၀၀၀ ကို ပီးအပ်ခ၏၊ ကြည့်ပါ၊ အကျွန်သည် ၂,၀၀၀ ထက်ပို၍ အမြတ်ရထားပြီးဖြစ်၏’ ဟု ပြော၏။ 
\v 23 ‘ကောင်းယာ၊ သင်သည်လည်း သစ္စာဟိသော အစီခံကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်၏။ သင်သည် အနည်းငယ်သောအရာ၌ သစ္စာဟိခသောကြောင့် များစွာသောအရာတိကို စီမံခန့်ခွဲသူအဖြစ် သင့်အား ငါ ခန့်ထားမည်၊ မိမိသခင်၏ချမ်းသာသုခကို လာ၍ ခံစားလော့’ ဟု သခင်က ဆို၏။
\p
\v 24 “ထို့နောက် ဒင်္ဂါး ၁,၀၀၀ ရသော သူသည်လည်း ရောက်လာပြီး ‘သခင်၊ သခင်သည် မိမိမျိုးစိ့မချသော မြီ၌ သီးနှံကို ရိတ်တတ်သော၊ မိမိမျိုးစိ့မကြဲသော မြီ၌ သီးနှံကို စုသိမ်းတတ်သော အလွန် ခက်ထန်သည့် သူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်ကို အကျွန် သိပါ၏။ 
\v 25 ထို့ကြောင့် အကျွန်သည် သခင့်ကိုကြောက်၍ သခင်၏ရွှီဒင်္ဂါးတိကို မြီကြီးထဲမှာ ဝှက်ထားခပါ၏။ ကြည့်ပါ၊ ဤကား သခင့်ဥစ္စာဖြစ်၏’ ဟု ဆိုလျှင်၊
\p
\v 26 “သူ၏သခင်က ‘ဆိုးယုတ်ပျင်းရိသော ကျွန်၊ ငါသည် မိမိမျိုးစိ့မချသော မြီ၌ သီးနှံကို ရိတ်တတ်သော၊ မိမိမျိုးစိ့မကြဲသော မြီ၌ သီးနှံများကို စုသိမ်းတတ်သော သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟု သင် သိသလော။ 
\v 27 ဟုတ်ယာ၊ ယင်းပိုင်ဆိုကေ ငါ ပြန်လာသည့်အခါ ဘဏ်တိုးသော်လည်း ရစီခြင်းငှာ သင်သည် ငါ့ဒင်္ဂါးများကို ဘဏ်၌ အပ်ထားသင့်၏။ 
\v 28 ယခုပင်လျှင် သူ့ပါးက ဒင်္ဂါးများကို ယူ၍ ဒင်္ဂါး ၁၀,၀၀၀ ရသောသူကို ပီးလိုက်ကတ်။ 
\v 29 \x - \xo ၂၅.၂၉ \xo*\xt မ ၁၃.၁၂; မာ ၄.၂၅; လု ၈.၁၈\xt*\x* အကြောင်းမူကား ရတတ်သောသူကို သာ၍ ပီးလိမ့်မည်၊ ထို့နောက် သူသည် ကြွယ်ဝပြည့်စုံခြင်း ဟိလိမ့်မည်။ မရတတ်သောသူပါးက ထိုသူ၌ ဟိသမျှကိုပင် နုတ်ယူလိမ့်မည်။ 
\v 30 \x - \xo ၂၅.၃၀ \xo*\xt မ ၈.၁၂; ၂၂.၁၃; လု ၁၃.၂၈\xt*\x*ထို့ကြောင့် အသုံးမကျသော ထိုအခိုင်းအစီကို အပြင်ဘက် မှောင်မိုက်ထဲသို့ နှင်ထုတ်ပစ်လိုက်ကတ်၊ သူသည် ထိုနီရာ၌ အံကြိတ်၍ ငိုကျွီးနိန်ရလိမ့်မည်’ ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s နောက်ဆုံး တရားစီရင်ခြင်း
\p
\v 31 \x - \xo ၂၅.၃၁ က \xo*\xt မ ၁၆.၂၇; \xt*\xo ခ \xo*\xt မ ၁၉.၂၈\xt*\x*“လူသားသည် ကောင်းကင်တမန်အားလုံးနှင့်အတူ မိမိ၏ဘုန်းတန်ခိုးတော်ဖြင့် ကြွလာတော်မူသောအခါ၊ မိမိ၏ ဘုန်းတော်နှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော ပလ္လင်တော်ထက်၌ စိုးစံတော်မူလိမ့်မည်။ 
\v 32 လူမျိုးအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော်၏ရှိ့တော်၌ စုရုံးရကြလိမ့်မည်။ ထို့နောက် သိုးထိန်းသည် ဆိတ်များထဲက သိုးများကို ခွဲထုတ်သကဲ့သို့ ကိုယ်တော်သည် လူတိကို အုပ်စုနှစ်ခု ခွဲခြားတော်မူလိမ့်မည်။ 
\v 33 ကိုယ်တော်သည် ဖြောင့်မတ်သောသူတိကို မိမိ၏လက်ယာဘက်၌လည်းကောင်း၊ တခြားသူများကို လက်ဝဲဘက်၌လည်းကောင်း ထားတော်မူလိမ့်မည်။ 
\v 34 ထို့နောက် သျှင်ဘုရင်က မိမိ၏လက်ယာဘက်၌ ဟိသောသူများကို ‘ငါ့အဖ ကောင်းချီးပီးခြင်းကို ခံရသောသူအပေါင်းရို့၊ လောကကို ဖန်ဆင်းကတည်းက သင်ရို့အတွက် ပျင်ဆင်ထားသော နိုင်ငံတော်၏အမွီကို လာ၍ ယူကြလော့။ 
\v 35 အကြောင်းမူကား ငါသည် ဝမ်းဆာသောအခါ သင်ရို့သည် ငါ့အား စားစရာကို ပီးခကြ၏။ ငါသည် ရီသောက်ငတ်သောအခါ သင်ရို့သည် ငါ့အား သောက်စရာကို ပီးခ၏။ ငါသည် အာဂန္တု ဖြစ်နိန်ခစဉ်က သင်ရို့သည် ငါ့ကို ခေါ်ဖိတ်လက်ခံကြ၏။ 
\v 36 ငါသည် အဝတ်လိုအပ်သောအခါ၊ သင်ရို့သည် ငါ့အား အဝတ်ကို ဝတ်ပီးခကြ၏၊ ငါ ဖျားနာနိန်စဉ်က သင်ရို့သည် ငါ့အား ပြုစုစောင့်ယှောင့်ကြ၏။ ငါသည် ထောင်ကျခံနိန်ရစဉ်က သင်ရို့သည် ငါ့ကို လာတွိ့ကြ၏။’
\p
\v 37 “ထိုအခါ ဖြောင့်မတ်သောသူရို့က ‘အသျှင်ဘုရား၊ အကျွန်ရို့သည် ဇာအချိန်အခါ၌ အသျှင်ဘုရား ဝမ်းဆာနိန်သည်ကို မြင်၍ ကျွေးမွီးခပါလဲ။ ဇာအချိန်အခါ၌ အသျှင်ဘုရား ရီသောက်ငတ်နိန်သည်ကို မြင်၍ သောက်စရာကို ပီးဖူးခပါလဲ။ 
\v 38 ဇာအချိန်အခါ၌ အသျှင်ဘုရား ဧည့်သည် ဖြစ်နိန်ခသည်ကို မြင်၍ အကျွန်ရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ဖိတ်ခေါ်ခပါလဲ။ ဇာအချိန်အခါ၌ အသျှင်ဘုရား အဝတ် လိုအပ်သည်ကို မြင်၍ အကျွန်ရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို အဝတ် ဝတ်ပီးခပါလဲ။ 
\v 39 ဇာအချိန်အခါ၌ အသျှင်ဘုရား ဖျားနာနိန်ခသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောင်ကျနိန်ခသည်ကိုလည်းကောင်း ကျွန်ရို့သည် မြင်၍ လာတွိ့ဖူးပါလဲ’ ဟု လျှောက်ကြသောအခါ 
\v 40 သျှင်ဘုရင်က ‘သင်ရို့ကို ငါ အမှန် ဆိုသည်ကား၊ ဤသို့သော ငါ၏ညီအစ်ကို မောင်နှမတိထဲက အငယ်ဆုံးသောသူတစ်ယောက်ကို ပြုစုခြင်းသည် ငါ့အား ပြုစုခြင်းဖြစ်၏’ ဟု မိန့်တော်မူလိမ့်မည်။
\p
\v 41 “ထို့နောက် မိမိ၏လက်ဝဲဘက်မှာ ဟိသောသူတိကိုကား၊ ‘ကျိန်ခြင်းကို ခံရသောသူရို့ ငါ့အနားက ထွက်လားကတ်။ သင်ရို့သည် မာရ်နတ်နှင့် သူ၏စီတမန်များအတွက် ပျင်ဆင်ထားသော ထာဝရမီးအိုင်ထဲသို့ ဆင်းကြလော့။ 
\v 42 အကြောင်းမူကား ငါသည် ဝမ်းဆာနိန်စဉ်က သင်ရို့သည် ငါ စားဖို့ တစ်ခုလည်း မပီးခကတ်၊ ငါသည် ရီသောက်ငတ်နိန်စဉ်က ငါ့အား သောက်စရာကို မပီးခကက်၊ 
\v 43 ငါသည် အာဂန္တု ဖြစ်နိန်ခစဉ်က သင်ရို့သည် ငါ့ကို မဖိတ်ခေါ်ခကတ်၊ ငါသည် အဝတ် လိုအပ်နိန်န်စဉ်က သင်ရို့သည် ငါ့ကို အဝတ် ဝတ်မပီးခကတ်၊ ငါသည် ဖျားနာနိန်စဉ်ကသော်လည်းကောင်း ထောင်ကျခံနိန်စဉ်ကသော်လည်းကောင်း သင်ရို့သည် ငါ့အား မပြုစုခကတ်ပါကား။’
\p
\v 44 “သူရို့ကလည်း ‘အသျှင်ဘုရား အကျွန်ရို့သည် ဇာအချိန်အခါ၌ ကိုယ်တော် ဝမ်းဆာနိန်ခသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ရီသောက်ငတ်နိန်ခသည်ကိုလည်းကောင်း၊ အာဂန္တုဖြစ်နိန်ခသည်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝတ်လိုအပ်နိန်ခသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ဖျားနာနိန်ခသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောင်ချခံထားရသည်ကိုလည်းကောင်း အကျွန်ရို့သည် မြင်၍ မပြုစုခပါလဲ’ ဟု ပြန်၍ လျှောက်ကြ၏။ 
\v 45 ထိုအခါ မင်းကြီးက ‘သင်ရို့ကို ငါ အမှန် ဆိုသည်ကား ဤသို့သော ငါ၏ညီအစ်ကို မောင်နှမများထဲက အငယ်ဆုံးသောသူတစ်ယောက်ကို မပြုစုခခြင်းသည် ငါ့ကို မပြုစုခခြင်းဖြစ်၏’ ဟု ပြန်၍ မိန့်တော်မူလိမ့်မည်။ 
\v 46 ထို့ကြောင့် ဤသူရို့သည် ထာဝရပြစ်ဒဏ်စီရင်ခြင်းသို့ ရောက်ကြလိမ့်မည်၊ သို့သော်လည်း ဖြောင့်မတ်သောသူရို့သည် ထာဝရအသက်ရှင်ခြင်းသို့ ရောက်ကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 26
\s ယေသျှုကို လျှို့ဝှက်ကြံစည်ကြခြင်း
\r (မာကု ၁၄.၁–၂; လုကာ ၂၂.၁–၂; ယောဟန် ၁၁.၄၅–၅၃)
\p
\v 1 ယေသျှုသည် အလုံးစုံသော ဤတရားတော်များကို ဟောပြောပြီးသောအခါ၊ ကိုယ်တော်က မိမိ၏တပည့်တော်ရို့အား 
\v 2 “သင်ရို့သိကြသည့်အတိုင်း နောက်နှစ်ရက်ကြာလျှင် ပသခါပွဲတော် ကျင်းပကြမည်။ လူသားကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာတင်၍ သတ်ခြင်းငှာ အပ်နှံကြလိမ့်မည်၏” ဟု မိန့်တော်မူခ၏။
\p
\v 3 ထို့နောက်တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့် လူရို့၌ အကြီးအကဲရို့သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းကြီး ကယာဖ၏ အိမ်ဝင်းထဲ၌ စုရုံးကာ 
\v 4 ယေသျှုကို လျှို့ဝှက်စွာ ဖမ်းဆီး၍ သတ်ပစ်ရန် စီစဉ်ကြ၏။ 
\v 5 သို့သော်လည်း “ပသခါပွဲတော်ရက်အတွင်းမှာ မလုပ်ကတ်ကေ့။ ထိုသို့ပြုလျှင် လူတိက ရုံးရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်ကတ်လိမ့်မည်” ဟူ၍ တိုင်ပင်ကြ၏။
\s ဗေသနိရွာမှာ ယေသျှုကို ဘိတ်သိက်ပီးခြင်း
\r (မာကု ၁၄.၃–၉; ယောဟန် ၁၂.၁–၈)
\p
\v 6 ယေသျှုသည် ဗေသနိရွာ၌ နူနာရောဂါဖြစ်ခဖူးသော သျှိမုန်၏ အိမ်၌ ဟိတော်မူစဉ်၊ 
\v 7 \x - \xo ၂၆.၇ \xo*\xt လု ၇.၃၇,၃၈\xt*\x*ကိုယ်တော်သည် အစားအစာကို သုံးဆောင်နိန်သောအခါ၊ မိန်းမတစ်ယောက်သည် အလွန်တန်ဖိုးကြီးသည့် ဆီမွှီးကို ဖြည့်ထားသော ကျောက်ဖြူအိုးတစ်လုံးကို ကိုယ်တော်ပါးသို့ ယူလာကာ ကိုယ်တော်၏ဦးဂေါင်းကို ထိုဆီမွှီးနှင့် လောင်း၏။ 
\v 8 ထိုသို့ ပြုသည်ကို တပည့်တော်ရို့ မြင်ကြသောအခါ၊ မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်လျက် “ဇာဖြစ်လို့ အေပိုင် ဖြုန်းတီးနိန်လဲ၊ 
\v 9 ဤဆီမွှီးကို အဖိုးများစွာနှင့် ရောင်း၍ ဒင်္ဂါးများကို ဆင်းရဲသားတိအား ပီးသင့်၏” ဟု ပြောကြ၏။
\p
\v 10 သူ၏တပည့်တိ ပြောနိန်ကြသည်ကို သိတော်မူသောအခါ ယေသျှုက “သင်ရို့သည် ဤမိန်းမကို ဇာကြောင့် စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်အောင် လုပ်နိန်ကတ်လဲ။ သူသည် ငါ့အား ကောင်းသောအမှုကို ပြုခြင်း ဖြစ်၏။ 
\v 11 ဆင်းရဲသားတိကား သင်ရို့နှင့် အမြဲတမ်း ဟိကြမည်။ ငါသည်ကား သင်ရို့နှင့် အမြဲဟိလိမ့်မည်မဟုတ်။ 
\v 12 ဤမိန်းမသည် ဤဆီမွှီးကို ငါ၏ခန္ဓာမှာ သွန်းလောင်းခြင်းသည် ငါ့ကို သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းငှာ ပျင်ဆင်ခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 13 သင်ရို့ကို ငါ အမှန် ဆိုသည်ကား ကမ္ဘာမြီကြီးအနှံ ဤသတင်းကောင်းကို ဟောကြားသော နီရာတိုင်း၌ ဤမိန်းမကို အောက်မိ့သတိရခြင်းဖြင့် သူပြုခသောအရာများကိုလည်း ပြောကြားရလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယုဒရှကာရုတ်က ယေသျှုကို သစ္စာဖောက်ရန် သဘောတူခြင်း
\r (မာကု ၁၄.၁၀–၁၁; လုကာ ၂၂.၃–၆)
\p
\v 14 ထိုအခါ တပည့်တော် ဆယ့်နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်သော ယုဒသျှာကာရုတ်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်ကြီးအကဲတိပါးသို့ လားပြီးလျှင်၊ 
\v 15 “ယေသျှုကို သင်ရို့လက်ထဲသို့ အပ်မည်ဆိုလျှင် သင်ရို့သည် အကျွန့်ကို ဇာလောက် ပီးပါဖို့လဲ” ဟု မိန်း၏။ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိက ငွီဒင်္ဂါး အပြားသုံးဆယ် သတ်မှတ်ပီးကြ၏။ 
\v 16 ထိုအချိန်မှစ၍ ယုဒသည် ယေသျှုကို အပ်နှံရန် အခွင့်ကောင်းကို စောင့်ကြည့်နိန်၏။
\s ယေသျှုသည် တပည့်တော်တိနှင့်အတူ ပသခါပွဲကို သုံးဆောင်တော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁၄.၁၂–၂၁; လုကာ ၂၂.၇–၁၃,၂၁–၂၃; ယောဟန် ၁၃.၁–၃၀)
\p
\v 17 တဆီးမပါသောမုန့်ဖြင့် ပွဲတော်တည်ရသော ပွဲတော်၏ပထမနိ့တွင် တပည့်တော်တိသည် အသျှင်ယေသျှုထံပါးသို့ ရောက်လာကြပြီး “ကိုယ်တော်သည် ပသခါပွဲ သုံးဆောင်ခြင်းငှာ အကျွန်ရို့ကို ဇာအရပ်၌ ပျင်ဆင်လိုပါလဲ” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 18 ကိုယ်တော်က “မြို့ထဲသို့ဝင်၍ စိတ်ချရသောသူတစ်ယောက်ပါးကို လားပြီး ‘ဆရာက မိန့်မှာလိုက်သည်မှာ၊ ငါ၏သတ်မှတ်ထားသောအချိန် ရောက်ခါနီးယာ၊ ငါသည် သင်၏အိမ်၌ ငါ၏တပည့်တိနှင့် ပသခါပွဲတော်ကို ကျင်းပမည်’ ဟူ၍ပြော” ဟု ပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 19 ထို့ကြောင့် ယေသျှု ညွှန်ကြားလိုက်သည့်အတိုင်း တပည့်တော်ရို့သည် ပသခါပွဲကို ပျင်ဆင်ကြ၏။
\p
\v 20 ညစာဘက်ရောက်သည့်အခါ ယေသျှုသည် တပည့်တော် ဆယ့်နှစ်ယောက်နှင့်အတူ စားပွဲနား၌ ထိုင်တော်မူ၏။ 
\v 21 သူရို့သည် စားနိန်ကြစဉ်တွင် ကိုယ်တော်က “သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့ထဲက တစ်ယောက်သည် ငါ့အား သစ္စာဖောက်လိမ့်မယ်” ဟု ပြော၏။
\p
\v 22 တပည့်တော်တိသည် အလွန် စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်ကြပြီး “အသျှင်ဘုရား၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်ကို ဆိုလိုခြင်း မဟုတ်သည်မှာ သေချာပါ၏လော” ဟု တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ကိုယ်တော်အား မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 23 ယေသျှုက “ဤခွက်၌ ငါနှင့်အတူ လက်ဆုံကျသောသူသည် ငါ့ကို သစ္စာဖောက်မည့်သူ ဖြစ်၏။ 
\v 24 လူသားသည် ကျမ်းစာ ပြောသည့်အတိုင်း လားရလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း လူသားကို သစ္စာဖောက်သောသူသည်ကား အမင်္ဂလာဟိ၏။ ထိုသူကို မမွီးဖွားလျှင် သာ၍ ကောင်းလိမ့်မည်” ဟု ပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 25 ထိုအချိန်တွင် ကိုယ်တော့်ကို သစ္စာဖောက်မည့်သူတစ်ယောက်ဖြစ်သော ယုဒက “အသျှင်ဘုရား၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်ကို ဆိုလိုခြင်း မဟုတ်သည်မှာ သေချာပါ၏လော” ဟု မိန်းလျှောက်၏။
\p ယေသျှုက “သင်ပြောသည့်အတိုင်း ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s သခင်ဘုရား၏ ညစာစားပွဲ
\r (မာကု ၁၄.၂၂–၂၆; လုကာ ၂၂.၁၄–၂၀; ၁ ကောရိန္သု ၁၁.၂၃–၂၅)
\p
\v 26 သူရို့သည် စားနိန်ကြစဉ်တွင်၊ ယေသျှုသည် မုန့်ကို ယူ၍ ကျေးဇူးတော် ချီးမွမ်းပြီးမှ ထိုမုန့်ကို ဖဲ့ပြီးလျှင် “ဤမုန့်ကား ငါ၏ခန္ဓာကိုယ် ဖြစ်၏၊ ယူ၍ စားကြလော့” ဟု ပြောလျက် မိမိ၏တပည့်တော်တိကို ပီး၏။
\p
\v 27 ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် ခွက်ကို ယူ၍ ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းပြီးမှ “သင်ရို့ အားလုံးသည် ဤခွက်ကို သောက်ကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 28 “ဤသည်ကား အပြစ်များမှ လွတ်ခြင်းငှာ လူအများကို သွန်းလောင်းသည့် ပဋိညာဉ်တရားနှင့်ဆိုင်သောငါ၏သွီး ဖြစ်၏။ 
\v 29 သင်ရို့ကို ငါဆိုသည်ကား ငါသည် ငါ့အဖ၏နိုင်ငံတော်၌ သင်ရို့နှင့်အတူ အသစ်သောစပျစ်ရည်ကို သောက်ရသောနိ့တိုင်အောင် ယခုမှစ၍ ဤစပျစ်ရည်ကို နောက်တစ်ခါ မသောက်ရယာ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 30 ထို့နောက် သူရို့သည် ဓမ္မတေးခြင်းတစ်ပုဒ် ဆိုပြီးမှ သံလွင်တောင်သို့ တက်လားကြ၏။
\s ပေတရုငြင်းဆိုမည်ကို ကြိုတင်၍ ဟောကြားတော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁၄.၂၇–၃၁; လုကာ ၂၂.၃၁–၃၄; ယောဟန် ၁၃.၃၆–၃၈)
\p
\v 31 ယေသျှုက တပည့်တော်ရို့ကို မိန့်တော်မူသည်မှာ၊ “ ‘ငါသည် သိုးထိန်းကို သတ်၍ သိုးများကို သိုးအုပ်ထဲမှ ကွဲလားစီလိမ့်မည်’ ဟု ကျမ်းစာပြောထားသည့်အတိုင်း၊ ဤနိ့ည၌ပင် သင်ရို့အားလုံးသည် ငါ့ကို ထားခပြီးလျှင် ထွက်ဗြီးလားကြလိမ့်မည်။ 
\v 32 \x - \xo ၂၆.၃၂ \xo*\xt မ ၂၈.၁၆\xt*\x*သို့သော်လည်း ငါသည် သီခြင်းက ထမြောက်ပြီးနောက် ဂါလိလဲပြည်သို့ သင်ရို့ရှိ့က ရောက်နိန်လိမ့်မည်” ဟူ၍ ဖြစ်၏။
\p
\v 33 ပေတရုက “အားလုံးသောသူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ထား၍ ထွက်ဗြီးလားကြသော်လည်း အကျွန်သည် လုံးဝ ထွက်မဗြီးပါ” ဟု ပြန်၍ လျှောက်၏။
\p
\v 34 ယေသျှုက “သင့်ကို ငါ အမှန် ဆိုသည်ကား၊ ဤနိ့ည ကြက်မတွန်ခင် သင်သည် ငါ့ကို သုံးကြိမ် ငြင်းလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 35 သို့ရာတွင် ပေတရုက “အကျွန်သည် ကိုယ်တော်နှင့်အတူ သီရမည်ဟု ဆိုလျှင်တောင်မှ ကိုယ်တော့်ကို လုံးဝ ငြင်းမည်မဟုတ်ပါ” ဟု ဆို၏။
\p ထို့နောက် အခြားသော တပည့်တော်တိကလည်း ထိုနည်းတူ ပြောကြ၏။
\s ယေသျှုသည် ဂေသယျှေမန်ဥယျာဉ်၌ ဆုတောင်းတော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁၄.၃၂–၄၂; လုကာ ၂၂.၃၉–၄၆)
\p
\v 36 ထိုအခါ ယေသျှုသည် တပည့်တော်တိနှင့်အတူ ဂေသယျှေမန် ဟု ခေါ်သော ဥယျာဉ်သို့ ရောက်တော်မူ၏။ ကိုယ်တော်က “ငါသည် ထိုနီရာသို့ လား၍ ဆုတောင်းနိန်စဉ်၊ သင်ရို့ ဤနီရာ၌ ထိုင်နိန်ကတ်” ဟု မိန့်တော်မူပြီး၊ 
\v 37 ပေတရုနှင့် ဇေဗေဒဲသားနှစ်ယောက်ကို သူနှင့်အတူ ခေါ်လား၏။ ကိုယ်တော်သည် ဝမ်းနည်းခြင်းနှင့် စိတ်ပူပန်ခြင်းသို့ ရောက်တော်မူ၏။ 
\v 38 ထိုအခါ ကိုယ်တော်က “ငါ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ သီဖို့လောက် ဝမ်းနည်းလျက် ဟိ၏၊ ဤနီရာက နီ၍ ငါ့ကို စောင့်နိန်ကတ်” ဟု သူရို့ကို မိန့်တော်မူ၍၊ 
\v 39 ရှိ့သို့ အနည်းငယ်ကြွတော်မူပြီး၊ ပြပ်ဝပ်လျက်၊ “အကျွန်၏အဖ၊ ဖြစ်နိုင်မည်ဆိုလျှင် ဤခွက်ကို အကျွန့်ပါးက ဖယ်ယှားပီးတော်မူပါ။ သို့သော်လည်း အကျွန်၏အလိုအတိုင်း မဖြစ်စီဘဲ၊ ကိုယ်တော်၏အလိုတော်အတိုင်းသာ ဖြစ်စီတော်မူပါ” ဟု ဆုတောင်းတော်မူ၏။
\p
\v 40 ပြီးလျှင် ကိုယ်တော်သည် မိမိ၏တပည့်တော်တိအပါးသို့ ပြန်လာသောအခါ သူရို့ကို အိပ်ပျော်လျက် တွိ့၏။ ထိုအခါ ကိုယ်တော်က ပေတရုအား “သင်ရို့သည် တစ်နာရီလောက်တောင်မှ ငါ့ကို မစောင့်နိုင်ကတ်ပါကား” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 41 ကိုယ်တော်က “စုံစမ်းခြင်းထဲသို့ မကျရောက်စီခြင်းငှာ ဆုတောင်း၍ စောင့်နိန်ကတ်။ စိတ်အလိုသို့ ကိုယ်မလိုက်နိုင်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 42 ကိုယ်တော်သည် ဒုတိယအကြိမ် ထွက်ကြွတော်မူပြီးလျှင် “အကျွန်၏အဖ၊ အကျွန်မသောက်ဘဲ ဤခွက်ကို ဖယ်ယှားပီးခြင်းငှာ မဖြစ်နိုင်လျှင်၊ ကိုယ်တော်၏အလိုတော် ပြည့်စုံတော်မူပါစီသောဝ်” ဟု ဆုတောင်းတော်မူ၏။ 
\v 43 ကိုယ်တော်သည် ပြန်လာသောအခါ တပည့်တော်ရို့ သည် မိမိရို့၏မျက်စိ့လေးလံသဖြင့် သူရို့သည် အိပ်ပျော်နိန်ကြသည်ကို တဖန် တွိ့ရပြန်၏။
\p
\v 44 ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်သည် သူရို့ကို ထားခပြီး နောက်တဖန်လား၍ မိမိတောင်းခသည့်အတိုင်း တတိယအကြိမ် ဆုတောင်းပြန်၏။ 
\v 45 ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်ရို့ပါးသို့ ပြန်လာ၍ “သင်ရို့သည် အိပ်စက်နားခိုနိန်ကတ်တုန်းလား။ ကြည့်လော့၊ လူသားကို အပြစ်သားတိလက်သို့ အပ်နှံရန် အချိန်ရောက်လာယာ။ 
\v 46 ကြည့်လော့၊ ငါ့ကို သစ္စာဖောက်သောသူသည် ဤနီရာသို့ ရောက်လာယာ။ ထကတ်၊ လားကတ်မေ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးခြင်း
\r (မာကု ၁၄.၄၃–၅၀; လုကာ ၂၂.၄၇–၅၃; ယောဟန် ၁၈.၃–၁၂)
\p
\v 47 ကိုယ်တော် စကားပြောနိန်စဉ်မှာပင်၊ တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် ယုဒသျှကာရုဒ်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိနှင့် လူ့အဖွဲ့အစည်းခေါင်းဆောင်တိက လွှတ်လိုက်သော တုတ်၊ ဓါး ကိုင်ဆောင်ထားသည့် လူအုပ်ကြီးနှင့်အတူ ရောက်လာကြ၏။ 
\v 48 ဤအချိန်၌ သစ္စာဖောက်သောသူက “ငါ နမ်းသောသူသည် ထိုသူ ဖြစ်၏။ သူကို ဖမ်းကြလော့” ဟု သူရို့နှင့် စီစဉ်ထားသည့် အမှတ်အသား အတိုင်း၊ 
\v 49 ချက်ချင်း ယေသျှုပါးသို့ ရောက်လာ၍ ယုဒက “အသျှင်ဘုရား၊ သာလီစွပါ” ဟု နှုတ်ဆက်ပြီး ကိုယ်တော့်ကို နမ်း၏။
\p
\v 50 ယေသျှုက “မိတ်ဆွီ၊ သင်လာရင်းကိစ္စကိုသာ လုပ်ပါ”\f + \fr ၂၆.၅၀ \fr*\ft တချို့ လက်ရီးမူကျမ်းများ၌၊ \ft*\fqa မိတ်ဆွီ၊ သင်သည် ဇာအကြောင်းကြောင့် ရောက်လာပါလဲ၊ \fqa*\ft ဟု ပါဟိ၏။\ft*\f* ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p ထိုအခါ ထိုလူများသည် ရှိ့သို့တိုးလာပြီး၊ ကိုယ်တော့်ကို ချုပ်ကိုင်ကာ ဖမ်းဆီးကြလေ၏။ 
\v 51 ထိုစဉ် ယေသျှု၏အပေါင်းအဖော်များထဲမှ တစ်ယောက်က မိမိဓါးကို ဆွဲထုတ်ကာ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲ၏ကျွန်တစ်ယောက်ကို ခွတ်လိုက်သဖြင့် သူ၏နားရွက်သည် ပြတ်ထွက်လား၏။ 
\v 52 “သင်၏ဓါးကို ဓါးနီရာမှာ ထားလိုက်။ ဓါးကို အသုံးပြုသောသူသည် ဓါးနှင့် သီရလိမ့်မည်” ဟု ယေသျှုက တားမြစ်တော်မူ၏။ 
\v 53 ငါ၏အဖသည် ငါ့ကို ကူညီခြင်းငှာ တပ်ကြီး ဆယ့်နှစ်တပ်ထက် များပြားသော ကောင်းကင်တမန်တပ်ကြီးကို ချက်ချင်း ရွှတ်လိုက်မည်အကြောင်း ငါ မတောင်းနိုင်ဟု သင်ရို့ ထင်ကတ်လား။ 
\v 54 ထိုသို့ဆိုလျှင် ဤသို့ဖြစ်ရမည်ဟု မိန့်တော်မူထားသော သမ္မာကျမ်းစာသည် ဇာပိုင် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်လိမ့်မည်နည်း။
\p
\v 55 \x - \xo ၂၆.၅၅ \xo*\xt လု ၁၉.၄၇; ၂၁.၃၇\xt*\x*ထိုအချိန်တွင် ယေသျှုသည် လူအုပ်ကြီးကို မိန့်တော်မူသည်မှာ “သင်ရို့သည် ငါ့အား ဓါးပြ တစ်ယောက်ကို ဖမ်းသကဲ့သို့ တုတ်၊ ဓါး၊ လက်နက်များ ကိုင်ဆောင်လျက် ဖမ်းဆီးရန် ရောက်လာကြသလော။ ငါသည် နိ့တိုင်း ဗိမာန်တော်၌ ထိုင်လျက် သွန်သင်ဆုံးမနိန်သောအခါ သင်ရို့ ငါ့ကို လာ၍ မဖမ်းကတ်ပါကား။ 
\v 56 ဤသို့ ဖြစ်ရခြင်းမှာ ပရောဖက်တိ ရီးထားခသည့်ကျမ်းစာ ပြည့်စုံလာခြင်းဖြစ်၏။”
\p ထိုအခါ တပည့်တော်တိသည် ကိုယ်တော့်ကို စွန့်ခွါ၍ ထွက်ဗြီးလားကြ၏။
\s ယေသျှု တရားလွှတ်တော်ရှိ့သို့ ရောက်လာခြင်း
\r (မာကု ၁၄.၅၃–၅၆; လုကာ ၂၂.၅၄–၅၅; ယောဟန် ၁၈.၁၃–၁၄–၁၉–၂၄)
\p
\v 57 ထိုသူရို့သည် ယေသျှုကို ဖမ်းဆီး၍ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များ၊ ကျမ်းတတ်ဆရာများ စုရုံးလျက်ဟိသော ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း ကယာဖ၏အိမ်သို့ ခေါ်ဆောင်လာကြ၏။ 
\v 58 ပေတရုသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏အိမ်တော်ဝင်းခြံပေါက်ဝထိ၊ မျက်စိတစ်မြင်အကွာကနီ၍ လိုက်လာပြီးလျှင် အမှု၏အဆုံးကိုသိလိုသဖြင့် အိမ်တော်ဝင်းအတွင်းသို့ဝင်၍ ကိုယ်ရံတော်တပ်သားတိနှင့်အတူ ထိုင်နိန်၏ 
\v 59 ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းများနှင့် ယုဒတရားလွှတ်တော် အဖွဲ့ဝင်အားလုံးက ယေသျှုကို သီဒဏ်ပီးနိုင်အောင် မမှန်သောသက်သီများကို ကြိုးစား၍ ရှာကြံထားကြ၏။ 
\v 60 ထိုသို့ မမှန်သောသက်သီများဖြင့် ကြိုးစား၍ အပြစ်ရှာကြသော်လည်း အပြစ်တစ်စုံတစ်ခုချေမျှ မတွိ့ကြချေ။ နောက်ဆုံး၌ လူနှစ်ယောက် ထွက်လာပြီးလျှင် 
\v 61 \x - \xo ၂၆.၆၁ \xo*\xt ယော ၂.၁၉\xt*\x*“ဤသူကား ‘ငါသည် ဘုရားသခင်ဗိမာန်တော်ကို ဖြိုချ၍ သုံးရက်အတွင်းမှာ ပြန်ဆောက်နိုင်သည်’ ဟု ပြောသောသူဖြစ်၏” ဟု ဆို၏။
\p
\v 62 ထိုအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းတစ်ယောက်က ထ၍ “ဤသူရို့က သင့်ကို ဤသို့သော သက်သီထွက်ဆိုချက်သည်ကား ဇာပိုင်ဟိလဲ၊ သင့်မှာ ချေပဖို့ အဖြေ မဟိယာ မလား” ဟု ယေသျှုကို မိန်း၏။ 
\v 63 သို့ရာတွင် ယေသျှုသည်ကား စကားတစ်ခွန်းမျှ ပြန်မပြောဘဲနိန်၏။ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းက “ငါသည် အသက်ရှင်တော်မူသောဘုရားသခင်၌ ကျမ်းကျိန်လျက် သင့်ကို မိန်း၏၊ သင်သည် ဘုရားသခင်၏သားတော် မေသျှိယ ဟုတ်လား၊ မဟုတ်လားဆိုသည်ကို ငါရို့ကို ပြောပါ” ဟု ကိုယ်တော်အား မိန်း၏။
\p
\v 64 ယေသျှုက “သင်ပြောသည့်အတိုင်းပင် ဖြစ်၏။ သို့သော် သင်ရို့အားလုံးကို ငါ ဆိုသည်ကား၊ လူသားသည် အနန္တတန်ခိုးသျှင်၏ လက်ယာဖက်၌ ထိုင်လျက် ကောင်းကင်မိုးတိမ်ထက်က ကြွလာတော်မူသည်ကို သင်ရို့သည် ယခုမှစ၍ မြင်ကြရလိမ့်မည်” ဟု ပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 65 ထိုအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းသည် မိမိ၏အင်္ကျီကို ဆုတ်ဖြဲကာ “သူသည် ဘုရားသခင်ကို ပြစ်မှားပြောဆို၏။ ငါရို့မှာ နောက်ထပ်သက်သီ ဇာပိုင် လိုဖို့သိမ့်လဲ။ ကြည့်ကတ်၊ ဘုရားသခင်ကို ပြစ်မှားပြောဆိုခြင်းကို သင်ရို့ ယခုပင် ကြားကြ၏။ 
\v 66 သင်ရို့ ဇာပိုင် ထင်ကတ်လဲ” ဟု ဆိုသော်၊
\p “သူသည် သီထိုက် ပါရေ” ဟု သူရို့က ပြောကြ၏။
\p
\v 67 ထိုအခါ သူရို့သည် ကိုယ်တော်၏မျက်နှာကို တန်းထွီးနှင့် ထွီးကာ ခန္ဓာကို လက်သီးနှင့် ထိုးကြ၏။ တချို့က ပါးကို သတ်ကြ၏။ 
\v 68 ထို့နောက် “မေသျှိယ၊ သင့်ကို ဇာသူ လက်သီးနှင့်ထိုးလဲ၊ ငါရို့ကို ပရောဖက်ဉာဏ်နှင့် ဟော” ဟု ဆိုကြ၏။
\s ယေသျှုအား ပေတရု ငြင်းဆန်ခြင်း
\r (မာကု ၁၄.၆၆–၇၂; လုကာ ၂၂.၅၆–၆၂; ယောဟန် ၁၈.၁၅–၁၈,၂၅–၂၇)
\p
\v 69 ပေတရုသည် ယဇ်ပုရောဟိတ် အိမ်တော်ဝင်းပြင်ဖက်၌ ထိုင်နိန်သောအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲ၏အစီခံမိန်းမချေတစ်ယောက်သည် သူ့နံပါးသို့ ရောက်လာပြီး၊ “သင်သည်လည်း ဂါလိလဲပြည်သား ယေသျှုနှင့်အတူ ဟိခသောသူတစ်ယောက် ဖြစ်တေ” ဟုဆို၏။
\p
\v 70 သို့ရာတွင် ပေတရုက “သင်ပြောစွာကို ငါ မသိပါကား” ဟု သူရို့အားလုံး ရှိ့မှာ ငြင်းလိုက်၏။ 
\v 71 ထို့နောက် သူသည် အိမ်ဝင်းတန်းခါးပေါက်ဖက်သို့ ထွက်လာရာ၊ တခြားအစီခံမိန်းမချေ တစ်ယောက်သည် သူ့ကိုတွိ့၍ “ဤသူသည် နာဇရက်မြို့သား ယေသျှုနှင့် အတူဟိခသော သူတစ်ယောက် ဖြစ်၏” ဟု ထိုနီရာ၌ ဟိသောလူတိကို ပြော၏။
\p
\v 72 ပေတရုက “ထိုသူကို အကျွန်မသိပါ” ဟု ကျိန်ဆိုလျက် တဖန် ငြင်းလိုက်၏။
\p
\v 73 တအောင့်ချေလောက် ကြာသောအခါ၊ ထိုနီရာမှာ ရပ်နိန်သောသူရို့သည် ပေတရု နံပါးသို့ လာ၍ “သင်ပြောဆိုသည့် စကားလီသံကိုထောက်၍ သင်သည် သူရို့ထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်သည်မှာ သေချာ၏” ဟု သူရို့က ပြောကြ၏။
\p
\v 74 ထိုအခါ ပေတရုက “ထိုသူကို အကျွန် မသိပါ၊ အကျွန်သည် အမှန်ကို ပြော၍ ကျိန်ဆိုပါ၏၊ အကျွန်ပြောသည့်စကား မမှန်လျှင် အကျွန်သည် ဘုရားသခင်ပီးသောအပြစ်ကို ခံရပါစီ” ဟု ပြောလိုက်၏။
\p ထိုသို့ ပြောပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်း ကြက် တွန်၏။ 
\v 75 ထိုအခါ၌ ပေတရုသည် “သင်သည် ကြက်မတွန်ခင် ငါ့ကို သုံးကြိမ် ငြင်းလိမ့်မည်” ဟု မိမိအား ယေသျှု ပြောခသောစကားကို သတိရသဖြင့် အပြင်သို့ ထွက်၍ အလွန်ဝမ်းနည်းစွာ ငိုကြွီးလေ၏။
\c 27
\s ယေသျှုကို ပိလတ်မင်းထံပါးသို့ ပို့ဆောင်ခြင်း
\r (မာကု ၁၅.၁; လုကာ ၂၃.၁–၂; ယောဟန် ၁၈.၂၈–၃၂)
\p
\v 1 မိုးထစောစော၌ အားလုံးသော ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းတိနှင့် လူရို့တွင် အကြီးအကဲဖြစ်သောသူရို့သည် စုရုံးကြပြီးလျှင် ယေသျှုကို ဇာပိုင် အသီသတ်ရန် အစီအစဉ်များကို ချမှတ်ကြ၏။ 
\v 2 သူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ကြိုးနှင့် ချိုင်၍ ခေါ်ဆောင်ကာ ရောမဘုရင်ခံ ပိလတ်မင်းလက်သို့ အပ်လိုက်ကြ၏။
\s ယုဒသျှကာရုဒ် သီဆုံးခြင်း
\r (တမန်တော် ၁.၁၈–၁၉)
\p
\v 3 \x - \xo ၂၇.၃–၈ \xo*\xt တ ၁.၁၈,၁၉\xt*\x*ယေသျှုကို သစ္စာဖောက်သော ယုဒသျှကာရုဒ်သည် ယေသျှုအား ပြစ်ဒဏ်စီရင်ကြသည်ကို မြင်သောအခါ၊ အလွန်နောင်တရစိတ် ပေါ်ပေါက်လာပြီး ငွီဒင်္ဂါး သုံးဆယ်ကို ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းတိနှင့် လူအကြီးအကဲရို့လက်သို့ ပြန်ပီး၏။ 
\v 4 သူက “ငါ ပြစ်မှားမိယာ၊ အပြစ်မဟိသောသူ၏ အသွီးကို အပ်မိယာ” ဟု ပြော၏။ ထိုသူရို့က “ယင်းစွာ ငါရို့နှင့် ဇာဆိုင်လဲ၊ သင့်တာဝန်ရာ ဖြစ်တေ” ဟု သူရို့က ပြန်ပြောကြ၏။ 
\v 5 ထိုအခါ ယုဒသည် ယင်းငွီကို ဗိမာန်တော်၌ ပစ်ချထားခ၏။ ထို့နောက် သူသည် ထွက်လားပြီးလျှင် မိမိကိုယ်ကို ကြိုးဆွဲချ၍ သီလေ၏။ 
\v 6 ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိသည် ယင်းငွီဒင်္ဂါးတိကို ကောက်ယူပြီးလျှင် “ဤကား သွီးစွန်းသောငွီဖြစ်သောကြောင့် ဗိမာန်တော်၏ဘဏ္ဍာငွီထဲသို့ ထည့်လိုက်လျှင် ငါရို့၏ ပညတ်တရားနှင့် ဆန့်ကျင်၏” ဆိုကြ၏။ 
\v 7 ထို့ကြောင့် သူရို့သည် တစ်ပါးအမျိုးသားရို့အတွက် သင်္ချိုင်းမြီလုပ်ရန် အိုးလုပ်သမား၏ မြီကွက်ကို ထိုငွီနှင့် ဝယ်ရန် ဆုံးဖြတ်ကြ၏။ 
\v 8 ထို့ကြောင့် ၎င်းမြီကွက်ကို ဂနိ့တိုင်အောင် “သွီးမြီ” ဟုခေါ် ကြ၏။ 
\v 9 ထို့ကြောင့် ပရောဖက်ယေရမိ ဟောခသော အနာဂတ္တိစကားသည် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်လာ၏။ သူ၏ အနာဂတ္တိစကားမှာ၊ “သူရို့သည် ဣသရေလအမျိုးသားများက သူ့အား တန်ဖိုးဖြတ်ထားသော ငွီဒင်္ဂါးသုံးဆယ်ကို ယူ၍ 
\v 10 ထာဝရဘုရားက ငါ့အား မှာထားတော်မူသည့်အတိုင်း ထိုငွီဖြင့် အိုးထိန်းသည်၏မြီကွက်ကို ဝယ်ကြ၏” ဟူ၍ ဖြစ်သတည်း။
\s ယေသျှုကို ပိလတ်မင်း မိန်းမြန်ခြင်း
\r (မာကု ၁၅.၂–၅; လုကာ ၂၃.၃–၅; ယောဟန် ၁၈.၃၃–၃၈)
\p
\v 11 ထိုအချိန်၌ ယေသျှုသည် ရောမဘုရင်ခံ ရှိ့၌ ရပ်နိန်၏။ ရောမဘုရင်ခံက ကိုယ်တော်အား “သင်သည် ယုဒလူမျိုးတိ သျှင်ဘုရင်လား” ဟု မိန်း၏။
\p ယေသျှုက “မင်းကြီးပြောသည့်အတိုင်း ဖြစ်၏” ဟု ပြန်ပြော၏။ 
\v 12 ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းတိနှင့် လူအကြီးအကဲရို့၏ စွပ်စွဲမိန်းမြန်းချက်များကိုမူကား ကိုယ်တော်သည် လုံးဝ ပြန်ပြောတော်မမူ။
\p
\v 13 ထို့ကြောင့် ပိလတ်မင်းက “သူရို့က သင့်ကို စွပ်စွဲနိန်ကြသည်ကို မကြားလား” ဟု ကိုယ်တော်အား မိန်း၏။
\p
\v 14 ယေသျှုသည် စကားတစ်ခွန်းမျှ ပြန်မပြောတော်မူသည်ဖြစ်၍ ပိလတ်မင်းသည် လွန်စွာ အံ့သြတော်မူ၏။
\s ယေသျှုကို သီဒဏ်စီရင်ခြင်း
\r (မာကု ၁၅.၆–၁၅; လုကာ ၂၃.၁၃–၂၅; ယောဟန် ၁၈.၃၉—၁၉.၁၆)
\p
\v 15 ထိုစဉ်က ပွဲတော်ချိန်၌ လူထုက တောင်းဆိုသော အကျဉ်းသားတစ်ယောက်ကို ရွှတ်ပီးသည့် ရောမဘုရင်ခံ၏ထုံးတမ်းစဉ်လာတစ်ခု ဟိ၏။ 
\v 16 ထိုအချိန်၌ သူရို့တွင် “ယေသျှု ဗာရဗ္ဗ” ဟု ခေါ်သော နာမည်ကြီး အကျဉ်းသားတစ်ယောက် ဟိ၏။ 
\v 17 ထိုသို့အလို့ငှာ လူရို့သည် စုရုံးရောက်လာကြသောအခါ ပိလတ်မင်းက သူရို့အား “သင်ရို့သည် ယေသျှု ဗာရဗ္ဗနှင့် မေသျှိယဟု ခေါ်သော ယေသျှု ရို့တွင် သင်ရို့အတွက် ဇာသူ့ကို ရွှတ်ပီးလိုကတ်လဲ” ဟု မိန်း၏။ 
\v 18 အကြောင်းမူကား ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းတိနှင့် လူအကြီးအကဲရို့က မနာလိုစိတ်ဖြင့် ယေသျှုကို မိမိလက်သို့ လာရောက်အပ်နှံကြကြောင်းကို ပိလတ်မင်း သိထားပြီးဖြစ်၏။
\p
\v 19 ပိလတ်မင်းသည် တရားပလ္လင်ထက်၌ ထိုင်နိန်စဉ်တွင် မိမိ၏ဇနီးက “အပြစ်ကင်းသောဤသူနှင့် တစ်ခုလည်း ပတ်သက်မှု မဟိစီကေ့၊ ဇာကြောင့်လဲဆိုကေ အကျွန်သည် ညက အိပ်မက်ထဲမှာ ဤသူကြောင့် အလွန် စိတ်ဒုက္ခ ရောက်ခရပါ၏” ဟု သတင်း ပို့လိုက်၏။
\p
\v 20 ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိနှင့် လူအကြီးအကဲရို့က ဗာရဗ္ဗကို ရွှတ်ပီးပြီး ယေသျှုကို အသီသတ်ရန် ပိလတ်မင်းအား တောင်းဆိုကြဖို့ လူထုကို တိုက်တွန်းလှုံ့ဆော် ကြ၏။ 
\v 21 ပိလတ်မင်းက “ငါသည် ဤသူနှစ်ယောက်ထဲက ဇာသူ့ကို သင်ရို့အတွက် ရွှတ်ပီးစီချင်ပါလဲ” ဟု မိန်းသောအခါ၊
\p “ဗာရဗ္ဗကို ရွှတ်ပီးပါ” ဟု သူရို့က ဖြေကြ၏။
\p
\v 22 ထို့နောက် ပိလတ်မင်းက “မေသျှိယဟု ခေါ်သော ယေသျှုကို ငါ ဇာပိုင် လုပ်ရပါဖို့လဲ” ဟု မိန်း၏။
\p သူရို့အားလုံးက “သူ့ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ အသီသတ်လိုက်ပါ” ဟု တောင်းဆိုကြ၏။
\p
\v 23 ပိလတ်မင်းက “သူသည် ဇာအပြစ်ကို ကျူးလွန်ထားပါလဲ” ဟု မိန်း၏။
\p သို့ရာတွင် သူရို့က “ဤသူကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ အသီသတ်လိုက်ပါ” ဟူ၍ အသံကုန် ဟစ်အော်လာကြ၏။
\p
\v 24 ပိလတ်မင်းက မိမိသည် ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် မဖြစ်နိုင်။ သို့ရာတွင် ရုန်းရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်စပြုလာသည်ကို မြင်သောအခါ၊ ရီကို ယူ၍ လူထုပရိတ်သတ်ရှိ့၌ မိမိလက်ကို ဆီးကာ “ဤသူ၏အသွီးသည် ငါနှင့် မဆိုင်၊ သင်ရို့ ပြုလုပ်ခြင်းသာဖြစ်သည်” ဟု ဆိုလေ၏။
\p
\v 25 လူထုပရိတ်သတ်အားလုံးက “ဤသူ၏ အသွီးသည် ငါရို့ ထက်သို့ လည်းကောင်း၊ ငါရို့ သားသမီးထက်သို့ လည်းကောင်း ကျပါစီ” ဟူ၍ အော်ဟစ်ကြ၏။
\p
\v 26 ထိုအခါ ပိလတ်မင်းက လူဆိုး ဗာရဗ္ဗကို လွှတ်လိုက်၏။ ယေသျှုကိုမူကား ကြာပွတ်ဖြင့် ရိုက်ပြီးလျှင် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ သတ်ရန် သူရို့၏ လက်ထဲသို့ အပ်လိုက်၏။
\s စစ်သားများက ယေသျှုကို လှောင်ပြောင်ကြခြင်း
\r (မာကု ၁၅.၁၆–၂၀; ယောဟန် ၁၉.၂–၃)
\p
\v 27 ထို့နောက် ပိလတ်မင်း၏စစ်သားများသည် ယေသျှုကို အိမ်တော်ဝင်းထဲသို့ ယူဆောင်လာကြ၏။ ခြီလျှင်တပ်ခွဲ တစ်ခွဲလုံးဖြင့် ကိုယ်တော့်ကို ပတ်လည်ဝိုင်းထားကြ၏။ 
\v 28 စစ်သားများသည် ကိုယ်တော်၏အဝတ်တော်ကို ချွတ်ကာ ကြက်သွီးရောင်နီနီရဲရဲဝတ်ရုံကို ဝတ်ပီးကြ၏။ 
\v 29 ထို့နောက် ကိုယ်တော်၏ဂေါင်းထက်တွင် ဆူးခက်များနှင့် ရက်လုပ်ထားသော ဂေါင်းပေါင်းသရဖူကို ဆောင်းပီးထားကြ၏။ လက်ယာလက်၌ တုတ်ချေတစ်ချောင်းကို ကိုင်ထားစီပြီးလျှင် “ယုဒလူမျိုးတိ သျှင်ဘုရင် သက်တော်ရာကျော် ရှည်ပါစီ” ဟု ကိုယ်တော်၏ရှိ့မှာ ဒူးထောက်ခစားလျက် ပြက်ရယ်ပြုကြ၏။ 
\v 30 သူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို တန်းထွီးနှင့် ဝိုင်းထွီးကြ၏။ ကိုယ်တော်၏လက်ထဲမှ တုတ်ကို ယူ၍ ဦးဂေါင်းကို သတ်ကြ၏။ 
\v 31 ထိုသို့ ကိုယ်တော့်ကို လှောင်ပြောင်၍ ပြက်ရယ်ပြုကြပြီးလျှင် အနီရောင်ဝတ်ရုံကို ပြန်ချွတ်၍ ကိုယ်တော်၏ဝတ်ရုံကို တဖန် ဝတ်စီကြပြန်၏။ ပြီးလျှင် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ သတ်ရန် ယူဆောင်လားကြ၏။
\s ယေသျှုကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ သတ်ခြင်း
\r (မာကု ၁၅.၂၁–၃၂; လုကာ ၂.၂၆–၄၃; ယောဟန် ၁၉.၁၇–၂၇)
\p
\v 32 သူရို့သည် ယေသျှုကို သတ်ရန် ယူဆောင်လာကြစဉ် လမ်း၌ သျှိမုန်ဟု ခေါ်သော ကုရေနေပြည်သား တစ်ယောက်ကို တွိ့သဖြင့် စစ်သားများက သူ့ကို အနိုင်ကျင့်၍ ယေသျှု၏လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို ထမ်းခိုင်းကြ၏။ 
\v 33 သူရို့သည် ဂေါလဂေါသဟု ခေါ်တွင်၍ ဦးဂေါင်းခွံအရပ်ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသော အရပ်သို့ ရောက်သောအခါ၊ 
\v 34 ယေသျှုအား ဆီးခါးနှင့်ရောထားသည့် စပျစ်ရည်ကို တိုက်ကြ၏။ ကိုယ်တော်သည် မြည်းစမ်းရုံသာ မြည်းစမ်းသော်လည်း သောက်ခြင်းငှာ ငြင်းဆန်တော်မူ၏။
\p
\v 35 ထို့နောက် သူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ ရိုက်ထားကြ၏။ ဝတ်ရုံတော်ကိုလည်း မဲခွဲ၍ ဝီယူကတ်၏။ 
\v 36 ထို့နောက် ရောမစစ်သားများသည် ထိုနီရာတွင် ထိုင်ကာ ကိုယ်တော့်ကို စောင့်ကြည့်နိန်ကတ်၏။ 
\v 37 သူရို့က “ဤသူကား ယုဒလူမျိုးရို့၏ သျှင်ဘုရင် ယေသျှု ဖြစ်သတည်း” ဟု ရီးထားသော ကမ္ပည်းစာကို ကိုယ်တော်၏ ဦးဂေါင်းထက်တွင် ထားကြ၏။ 
\v 38 ကိုယ်တော်နှင့်အတူ ဓါးပြ နှစ်ယောက်ကိုလည်း ကိုယ်တော်၏ လက်ယာဘက်၌ တစ်ယောက်၊ လက်ဝဲဘက်၌ တစ်ယောက် လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် တင်၍ ရိုက်ထားကြ၏။
\p
\v 39 လမ်းလားလမ်းလာလူတိက ဂေါင်းတညိတ်ညိတ်ဖြင့် ကိုယ်တော့်ကို ကဲ့ရဲ့ဆဲဆိုလားကြ၏။ 
\v 40 သူရို့က “သင်သည် ဗိမာန်တော်ကို ဖြိုဖျက်၍ သုံးရက်တည်းဖြင့် ပြန်ဆောက်ပီးနိုင်သည်ဟု ပြော၏၊ သင်သည် ဘုရားသခင်သားမှန်လျှင် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှ ဆင်း၍ မိမိကိုယ်ကို ကယ်တင်လိုက်ပါ” ဟူ၍ ပြောလားကတ်၏။ 
\v 41 ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိ၊ ကျမ်းတတ်ဆရာတိနှင့် လူရို့တွင် အကြီးအကဲဖြစ်သောသူရို့ကလည်း ကိုယ်တော့်ကို ထိုနည်းတူ ကဲ့ရဲ့လှောင်ပြောင်ကတ်၏။ 
\v 42 သူရို့က “ဤသူကား သူတစ်ပါးကို ကယ်တင်ခ၏၊ သို့သော်လည်း မိမိကိုယ်ကို မကယ်တင်နိုင်ပါကား၊ သူသည် ဣသရေလလူမျိုးရို့ သျှင်ဘုရင်ဖြစ်၏၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်က သူ့ကို အဂု ဆင်းခိုင်းလိုက်ပါ၊ ယေဆိုကေ သူ့ကို ငါရို့ ယုံကတ်ပါဖို့၊ 
\v 43 သူသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကိုးစား၏၊ သူက ‘ငါသည် ဘုရားသခင်၏သားတော် ဖြစ်သည်’ ဟု ပြောခ၏၊ ဘုရားသခင် အလိုဟိလျှင် အဂုပင် သူ့ကို ကယ်တင်ပါစီ” ဟူ၍ ပြောဆိုကြ၏။
\p
\v 44 ကိုယ်တော်နှင့်အတူ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ ရိုက်ထားခြင်းခံရသော ဓါးပြတိကလည်း ကိုယ်တော့်ကို ထိုနည်းတူ ကဲ့ရဲ့အပြစ်တင်ကြ၏။
\s ယေသျှုသည် မိမိ၏အသက်ကို စွန့်တော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁၅.၃၃–၄၁; လုကာ ၂၃.၄၄–၄၉; ယောဟန် ၁၉.၂၈–၃၀)
\p
\v 45 မွန်းတည့်ချိန်မှစ၍ မွန်းလွဲသုံးချက်တီးချိန်ထိတိုင်အောင် မြီကြီးတစ်ပြင်လုံး မှောင်မိုက်အတိ ဖြစ်လားလေ၏။ 
\v 46 မွန်းလွဲ သုံးချက်တီးချိန်လောက်တွင် ယေသျှုက “\tl ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမ ရှာဗခသာနိ့\tl*” ဟု ကျယ်လောင်သောအသံနှင့် အော်ဟစ်တော်မူ၏။ အဓိပ္ပာယ်မှာ “အကျွန်၏ဘုရားသခင်၊ အကျွန်၏ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်ကို ဇာဖြစ်လို့ စွန့်ပစ်ထားခပါလဲ” ဟူ၍ ဖြစ်၏။
\p
\v 47 ထိုအရပ်၌ ရပ်နိန်ကြသည့် တချို့သော သူရို့က ကိုယ်တော်၏စကားကို ကြားကြသောအခါ၊ “ဤသူသည် ဧလိယကို ခေါ်နိန်၏” ဟု ပြောကြ၏။ 
\v 48 သူရို့ထဲက လူတစ်ယောက်သည် ချက်ချင်း ဗြီးထွက်လာပြီးလျှင် ရီမြုပ်တစ်ခုကို ယူ၍ ချဉ်သောဝိုင်ထဲ၌ နှစ်မြှုပ်ကာ တုတ်ဖျားမှာတပ်၍ ယေသျှုအား သောက်ခြင်းငှာ ပီးလေ၏။
\p
\v 49 တခြားလူတိက “အဂု သူ့ကို လုံးချင်းတည်း ထားခ၊ သူ့ကို ကယ်ဖို့ ဧလိယ လာဖို့ မလာဖို့ကို စောင့်ကြည့်နိန်ကတ်မေ” ဟု ပြောကြ၏။
\p
\v 50 ထို့နောက် ယေသျှုသည် ကျယ်သောအသံနှင့် နောက်တဖန် အော်ဟစ်ပြီးသောအခါ သူသည် မိမိ၏အသက်ကို စွန့်တော်မူ၏။
\p
\v 51 ထိုအချိန်၌ ဗိမာန်တော်ကန့်လန့်ကာသည် အထက်စွန်းမှ အောက်စွန်းတိုင်အောင် နှစ်ခြမ်း ကွဲလေ၏။ မြီကြီးတုန်လှုပ်သဖြင့် ကျောက်ဆောင်တိ ပြိုကွဲကြ၏။ 
\v 52 သင်္ချိုင်းဂူများလည်း ပွင့်ထွက်ကာ သီနိန်ပြီးသော သန့်ယှင်းသူများစွာ၏အလောင်းများသည် ထမြောက်ခြင်းသို့ ရောက်ကြလေ၏။ 
\v 53 ယေသျှုသည် သီခြင်းက ထမြောက်လာပြီးနောက် ထိုသူရို့သည် သင်္ချိုင်းဂူများကို စွန့်ခွါပြီး သန့်ယှင်းမြင့်မြတ်သောမြို့တော်သို့ ဝင်လားကြပြီးလျှင် လူများစွာရို့အား ထင်ရှားစီ၏။
\p
\v 54 ယေသျှုကို စောင့်ကြည့်နိန်ကြသော တပ်မှူးနှင့်တကွ ရောမစစ်သားများသည် ငလျှင်လှုပ်ခြင်းမှစ၍ ဖြစ်ပျက်သမျှအားလုံးကို မြင်တွိ့ကြသည့်အခါ ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်ကြပြီးလျှင် “ယေသျှုသည် ဘုရားသခင်၏သား အမှန်ပင် ဖြစ်သည်” ဟု ဝန်ခံပြောဆိုကြ၏။
\p
\v 55 \x - \xo ၂၇.၅၅,၅၆ \xo*\xt လု ၈.၂,၃\xt*\x*ထိုနီရာ၌ မလှမ်းမကမ်းမှ ကြည့်နိန်ကြသော မိန်းမများလည်း ဟိကြ၏။ သူရို့သည် ကိုယ်တော်အား အလုပ်အကျွေးပြုရန် ဂါလိလဲပြည်မှ ကိုယ်တော့်နောက်ကို လိုက်လာကြလေ၏။ 
\v 56 သူရို့အထဲ၌ မာဂဒလမြို့သူ မာရိ၊ ယာကုပ်နှင့် ယောသပ်အမိ မာရိ၊ ဇေဗေဒဲ၏ ဇနီးမယားရို့လည်း ပါကြ၏။
\s ယေသျှု၏ အလောင်းတော်ကို သင်္ဂြိုဟ်ခြင်း
\r (မာကု ၁၅.၄၂–၄၇; လုကာ ၂၃.၅၀–၅၆; ယောဟန် ၁၉.၃၈–၄၂)
\p
\v 57 ညစာဘက်သို့ရောက်သောအခါ အရိမဿဲမြို့မှ လူချမ်းသာ တစ်ယောက် ရောက်လာ၏။ သူ၏နာမည်မှာ ယောသပ်ဖြစ်ပြီး သူသည်လည်း ယေသျှု၏တပည့်တော် တစ်ယောက် ဖြစ်၏။ 
\v 58 သူသည် ပိလတ်မင်း ထံပါးသို့ ဝင်ရောက်ကာ ယေသျှု၏အလောင်းကို တောင်းလေ၏။ ပိလတ်မင်းကလည်း အလောင်းတော်ကို ယောသပ်အား ပီးရန် မိန့်တော်မူလိုက်၏။ 
\v 59 ယောသပ်သည် အလောင်းတော်ကို ယူ၍ ဖြူစင်သော ပိတ်စအသစ်ဖြင့် ပတ်ရစ်ပြီး၊ 
\v 60 ကျောက်ဆောင်၌ ထွင်းထားသည့် မိမိပိုင် အသစ်သော ကျောက်ဂူသင်္ချိုင်းအတွင်း၌ ယေသျှု၏အလောင်းကို ထည့်သွင်းကာ သင်္ချိုင်းဂူအပေါက်ဝတွင် ကျောက်တုံးကြီးတစ်တုံးကို တွန်းလှိမ့်၍ ထားခပြီးမှ ထွက်လားလေ၏။ 
\v 61 မာဂဒလမြို့သူ မာရိနှင့် အခြားသောမာရိရို့သည် ထိုအရပ်၌ သင်္ချိုင်းဂူ၏ ရှိ့မှာ ထိုင်နိန်ခကြ၏။
\s သင်္ချိုင်းဂူတွင် အစောင့်ထားခြင်း
\p
\v 62 နောက်တစ်နိ့ ဥပုသ်နိ့ရောက်လာသောအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိနှင့် ဖာရိယှဲတိသည် ပိလတ်မင်းထံသို့ လား၍ 
\v 63 \x - \xo ၂၇.၆၃ \xo*\xt မ ၁၆.၂၁; ၁၇.၂၃; ၂၀.၁၉; မာ ၈.၃၁; ၉.၃၁; ၁၀.၃၃,၃၄; လု ၉.၂၂; ၁၈.၃၁–၃၃\xt*\x*“အသျှင်မင်းကြီး၊ ထိုလှည့်ဖျားတတ်သောသူက ‘ငါသည် သုံးရက်မြောက်သောနိ့တွင် ထမြောက်လိမ့်မည်’ ဟု ထိုသူ အသက်ရှင်နိန်ခသောအချိန်၌ ပြောခသည်ကို အကျွန်ရို့ သတိရပါ၏။ 
\v 64 ထိုသို့ အလို့ငှာ ထိုသူ၏တပည့်များသည် သူ၏အလောင်းကို လာ၍ ခိုးယူပြီးလျှင် ထိုသူသည် သီခြင်းက ထမြောက်ပြီဟု လူတိကို ပြောကြလိမ့်မည်။ ဤသို့သော နောက်ဆုံး လှည့်ဖျားခြင်းသည် ပထမလှည့်ဖျားခြင်းထက် သာ၍ ဆိုးလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် သင်္ချိုင်းဂူကို လုံခြုံစီခြင်းငှာ သုံးရက်မြောက်သည့်တိုင်အောင် စောင့်ကြည့်နိန်ခွင့်ပီးပါ” ဟု သူရို့က တောင်းလျှောက်ကြ၏။ 
\v 65 ပိလတ်မင်းက “အစောင့်တပ် တစ်တပ်ကို ခေါ်၍ သင်္ချိုင်းဂူ လုံခြုံစီခြင်းငှာ သင်ရို့တတ်နိုင်သမျှ လား၍ စောင့်နိန်ကတ်” ဟု ခွင့်ပြုလိုက်၏။ 
\v 66 ထို့ကြောင့် သူရို့သည် လား၍ သင်္ချိုင်းဂူလုံခြုံစီခြင်းငှာ ကျောက်တုံးတွင် တံဆိပ်ရိုက်ပြီး အစောင့်တပ်ကို ချထားကြ၏။
\c 28
\s ရှင်ပြန်ထမြောက်တော်မူခြင်း
\r (မာကု ၁၆.၁–၁၀; လုကာ ၂၄.၁–၁၂; ယောဟန် ၂၀.၁–၁၀)
\p
\v 1 ဥပုသ်နိ့လွန်ပြီးနောက် တလင်္ဂနီနိ့ အာရုဏ်တက်ချိန်တွင် မာဂဒလမြို့သူ မာရိနှင့် တခြားမာရိ ရို့သည် သင်္ချိုင်းဂူသို့ ကြည့်ရန် လားကြ၏။ 
\v 2 ထိုနီရာ၌ ပြင်းထန်သော မြီငလျင်တစ်ခု လှုပ်လေ၏။ အကြောင်းမူကား ထာဝရဘုရား၏ကောင်းကင်တမန် တစ်ပါးသည် ကောင်းကင်မှ ဆင်းလာ၍ သင်္ချိုင်းဂူ၌ ပိတ်ထားသော ကျောက်တုံးကို လှိမ့်ဖယ်၍ ထိုကျောက်တုံးထက်တွင် ထိုင်လေ၏။ 
\v 3 သူ၏ အဆင်းသဏ္ဌာန်သည် လျှပ်ပြက်သကဲ့သို့ လင်းလက်ကာ သူ၏အဝတ်သည်လည်း နှင်းပွင့်ကဲ့သို့ ဖြူဖွေးလျက်ဟိ၏။ 
\v 4 အစောင့်တပ်သားများသည် ထိုကောင်းကင်တမန်အား အလွန်ကြောက်လန့်ကြပြီး သူရို့သည် တုန်လှုပ်လျက် အသီကောင်ကဲ့သို့ ဖြစ်လားကြ၏။
\p
\v 5 ကောင်းကင်တမန်က “မကြောက်ကတ်ကေ့၊ သင်ရို့သည် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ အသတ်ခံရသော ယေသျှုကို ရှာနိန်ကြသည်ကို ငါသိ၏။ 
\v 6 သူသည် ဤအရပ်၌ မဟိယာ၊ သူပြောထားခသည့်အတိုင်း သီခြင်းက ထမြောက်လားယာ၊ ဤနီရာသည် သူလဲလျောင်းနိန်ခသော နီရာ ဖြစ်၏၊ လာ၍ ကြည့်ကြလော့။ 
\v 7 ယခုပင်လျှင် သူ၏ တပည့်တော်တိပါးသို့ အလျှင်အမြန် လားပြောကတ်ခီ။ ‘ကိုယ်တော်သည် သီခြင်းက ထမြောက်တော်မူ၍ ဂါလိလဲပြည်သို့ သင်ရို့ရှိ့က ကြွတော်မူပြီ။ သင်ရို့သည် ထိုနီရာ၌ သူ့ကို တွိ့ကြလိမ့်မည်။’ ယခုပင် ငါသည် သင်ရို့အား ပြော၏” ဟု ထိုမိန်းမများကို ပြော၏။
\p
\v 8 ထိုကြာင့် မိန်းမရို့သည် ကြောက်ရွံ့သော်လည်း ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာစိတ်နှင့် သင်္ချိုင်းဂူမှ အလျှင်အမြန် ထွက်လာကြပြီးလျှင် ကိုယ်တော်၏တပည့်တော်တိပါးသို့ ပြောရန် လားကြ၏။
\p
\v 9 ယေသျှုသည် ရုတ်တရက် သူရို့ကို တွိ့ဆုံ၍ “သာလီစွပါ” ဟု နှုတ်ဆက်၏။ မိန်းမများသည် ကိုယ်တော်အပါးသို့ ချဉ်းကပ်ပြီး ကိုယ်တော်၏ခြီကို ဖက်၍ ကိုယ်တော့်ကို ကိုးကွယ်ဝတ်ပြုကြ၏။ 
\v 10 ယေသျှုက “မကြောက်ကတ်ကေ့၊ ငါ့ညီအစ်ကိုတိကို ဂါလိလဲပြည်သို့ လားကြရန် ပြောလိုက်ပါ၊ ထိုအရပ်၌ ငါ့ကို တွိ့ကြလိမ့်မည်” ဟု ထိုမိန်းမတိကို မိန့်တော်မူလိုက်၏။
\s အစောင့်တပ်သားများက သတင်းပီးခြင်း
\p
\v 11 ထိုမိန်းမရို့သည် ထွက်လားကြသည့်အခါ အစောင့်စစ်သားတိထဲက တချို့သည် မြို့ထဲသို့ ဝင်လာ၍ ဖြစ်ခသည့်အကြောင်းစုံကို ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့အား ပြောကြားကြ၏။ 
\v 12 ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိသည် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်ရို့နှင့်တွိ့ဆုံ၍ တိုင်ပင်ကြပြီးမှ အစောင့်စစ်သားများကို ငွီအမြောက်အမြား ပီး၍၊ 
\v 13 “သူ၏တပည့်တော်တိသည် ညဉ့်အခါ၌ ရောက်လာကြပြီးလျှင် အကျွန်ရို့ အိပ်နိန်ကြသောအချိန်တွင် သူ၏အလောင်းကို ခိုးယူလားကတ်တေဟု ပြောကတ်။ 
\v 14 အကယ်၍ ဤသတင်းသည် ဘုရင်ခံပါးသို့ ရောက်လားသော်လည်း သင်ရို့၌ ပြဿနာ မဟိစီခြင်းငှာ ငါရို့သည် ဘုရင်ခံအား စိတ်ကြေနပ်စီခြင်းငှာ ပြောဆိုပီးထားမည်” ဟု ပြောကြ၏။
\p
\v 15 အစောင့်စစ်သားများသည် ငွီကို ယူ၍ သူရို့ကို ညွှန်ကြားထားသည့်အတိုင်း ပြောကြ၏။ ထို့ကြောင့် ဤသတင်းသည် ယုဒလူမျိုး အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ ဂနိ့တိုင်အောင် ပြန့်နှံ့လျက်ဟိ၏။
\s ယေသျှုက တပည့်တော်ရို့ကို ကိုယ်ထင်ပြခြင်း
\r (မာကု ၁၆.၁၄–၁၈; လုကာ ၂၄.၃၆–၄၉; တမန်တော် ၁.၆–၈)
\p
\v 16 \x - \xo ၂၈.၁၆ \xo*\xt မ ၂၆.၃၂; မာ ၁၄.၂၈\xt*\x*ထိုအခါ တပည့်တော်ဆယ့်တစ်ယောက်သည် ဂါလိလဲပြည်သို့ လား၍ ယေသျှု မှာထားခသည့် တောင်ကုန်းထက်သို့ တက်လားကြ၏။ 
\v 17 သူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို တွိ့မြင်၍ ကိုးကွယ်ဝတ်ပြုကြ၏။ သို့သော်လည်း တပည့်တော်တချို့သည်ကား သံသယစိတ်ဟိနိန်ကြ၏။ 
\v 18 ထို့ကြောင့် ယေသျှုသည် မိမိ၏တပည့်တော်တိပါးသို့ လာ၍ မိန့်မှာတော်မူသည်မှာ၊ “ငါသည် ကောင်းကင်ဘုံ၌လည်းကောင်း၊ မြီကြီးပေါ်၌လည်းကောင်း အုပ်စိုးပိုင်သော တန်ခိုးအာဏာကို ရထားပြီးပြီ။ 
\v 19 \x - \xo ၂၈.၁၉ \xo*\xt တ ၁.၈\xt*\x*ထို့ကြောင့် သင်ရို့သည် လား၍ လူမျိုးအားလုံးကို ငါ့တပည့် ဖြစ်စီလျက်၊ ခမည်းတော်၊ သားတော်၊ သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ နာမ၌ ဗတ္တိဇံကို ပီးကြလော့။ 
\v 20 ငါသည် သင်ရို့အား ပီးထားသမျှသော ပညတ်တော်တိကို စောင့်ထိန်းကြစီခြင်းငှာ သူရို့အား ဆုံးမဩဝါဒ ပီးကြလော့။ ငါသည် ကပ်ကမ္ဘာ ကုန်သည့်တိုင်အောင် သင်ရို့နှင့်အတူ အမြဲတမ်း ဟိနိန်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။