\id JHN - Rakhine Bible Translation
\ide UTF-8
\ide 65001 - Unicode (UTF-8)
\h ယောဟန်
\toc1 ယောဟန် ရီးသားပြုစုထားသော ခရစ်တော်၏ သတင်းကောင်း
\toc2 ယောဟန်
\toc3 ယော
\mt1 ယောဟန်
\mt2 ယောဟန် ရီးသားပြုစုထားသော ခရစ်တော်၏ သတင်းကောင်း
\imt1 နိဒါန်း
\im \bk ယောဟန် ရီးသားပြုစုထားသော ခရစ်တော်၏ သတင်းကောင်း \bk*စာအုပ်သည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းစာ၌ ယေသျှုခရစ်တော်၏ သက်တော်စဉ်အကြောင်းကို ရီးသားကြသော စာအုပ်လေးအုပ်ထဲမှ တစ်အုပ်ဖြစ်သည်။ ထိုစာအုပ်များကို “သတင်းကောင်းတည်းဟူသော ဧဝံဂေလိတရားစာအုပ်များ” ဟု ခေါ်ကြသည်။ ထိုစာအုပ်များကို မဿဲ၊ မာကု၊ လုကာနှင့် ယောဟန်ရို့က ယေသျှု အသီခံတော်မူပြီးနောက်မှ ရီးသားခခြင်းဖြစ်၏။ ယောဟန် ရီးသားပြုစုထားသော ခရစ်တော်၏ သတင်းကောင်းစာအုပ်ကို တမန်တော်ယောဟန်သည် ယေသျှု မွီးဖွားခြင်းခံပြီးသည့်နောက် နှစ်ပေါင်း ၉၀ ဝန်းကျင်တွင် ရီးသားခခြင်းဖြစ်နိုင်ပေသည်။ ဤသတင်းကောင်းစာအုပ်သည် ယောဟန်အား စာရီးသားသူအဖြစ် ခိုင်မာစွာ မညွှန်းပြထားသော်လည်း စာရီးသားဟန်သည် ယောဟန်၏ပီးစာများဖြစ်ကြသော ၁ ယောဟန်၊ ၂ ယောဟန်နှင့် ၃ ယောဟန် စာအုပ်များမှ ရီးသားဟန်များဖြင့် လွန်စွာတူညီပေသည်။ ရှီးစာရီးဆရာ တချို့က ဤကာလ၌ ယောဟန်သည် ဧဖက်မြို့တွင် နီထိုင်ခသည်ဟု ဖော်ပြထားခသောကြောင့် ဤစာအုပ်ကို ဧဖက်မြို့တွင် ရီးသားခဟန် ဟိပေသည်။
\ip ဤစာအုပ်၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ လူရို့၏ ယုံကြည်ခြင်းအရာ၌ အကူအညီဖြစ်စီခြင်းငှာ ယေသျှုသည် ခရစ်တော်တည်းဟူသော အသက်ရှင်သော ဘုရားသခင်၏ သားတော်ဖြစ်ကြောင်းကို ယောဟန်သည် ယှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြခ၏ (\xt ၂၀.၃၁\xt*)။ ထိုသို့သော ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ငါရို့သည် ထိုသူ၏နာမ၌ အသက်ရှင်နိုင်မည် အကြောင်းတည်း။ ဤစာအုပ်ကို ရီးသားရာတွင် ယုဒလူမျိုးနှင့် ယုဒလူမျိုးမဟုတ်သော စာဖတ်သူရို့ကို ရီးသားခခြင်း ဖြစ်ပေသည်။ ယောဟန် ရီးသားပြုစုထားသော ခရစ်တော်၏ သတင်းကောင်းစာအုပ်သည် အခြားသော သတင်းကောင်းစာအုပ် သုံးအုပ်နှင့် အချို့သောအရားများ၌ လွန်စွာ ကွဲပြားလျက်ဟိပေသည်။ စာရီးသူသည် ယေသျှု၏ ပုံဥပမာ အကြောင်းကို များများမရီးဘဲ ယေသျှုပြုတော်မူသော နိမိတ်လက္ခာဏာများကို သာ၍ ရီးသားထားသည်။ အခြားသော အဓိကအဖြစ်အပျက်များဖြစ်ကြသော ယေသျှု၏ ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာ အကြောင်းနှင့် တောကန္တာရ၌ ဖျားယောင်းသွီးဆောင်ခံရခြင်းစသော အကြောင်းအရာများကိုလည်း ဤသတင်းကောင်းစာအုပ်ထဲတွင် ရီးသားမထားပေ။
\iot အကြောင်းအရာ အကျဉ်းချုပ်
\io1 ၁။ ယောဟန်သည် အခန်းကြီး ၁ တွင် ဧဝံဂေလိသတင်းကောင်းတရားကို စတင်ခြင်း \ior (၁.၁–၁၈)\ior*
\io1 ၂။ ထို့နောက်၊ သူသည် ယေသျှုပြုတော်မူသည့် များစွာသော နိမိတ်လက္ခဏာ အကြောင်းကို ရီးသားခြင်း \ior (၁.၁၉—၁၂.၅၀)\ior*
\io1 ၃။ တဖန်၊ ယောဟန်သည် ယေသျှု၏ သီခြင်းတရားနှင့် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းတရားကို ဦးတည်၍ ထိုအသျှင်၏ ဘဝအသက်တာ၌ များစွာသောအဖြစ်အပျက်များကို ဖော်ပြခြင်း \ior (၁၃.၁—၂၀.၃၁)\ior*
\io1 ၄။ ဤ ဧဝံဂေလိ သတင်းကောင်းစာအုပ်ကို အခန်းကြီး ၂၁ ၌ အဆုံးသတ်ရာတွင် ယေသျှုသည် သီရာမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်တော်မူပြီးနောက် လူရို့ထံ၌ ထင်ရှားပြတော်မူသော အရာများထဲမှ အကြောင်းအရာ တစ်ခုနှင့် ဤစာအုပ်ကို ရီးသားရသည့် ရည်ရွယ်ချက်ကို ဖော်ပြပီးသည့် အကြောင်းအရာများအား ပြောပြခြင်းဖြင့် အဆုံးသတ်ထားပါသည် \ior (၂၁.၁–၂၅)\ior*
\ie
\c 1
\s အသက်တည်းဟူသော နှုတ်ကပတ်တော်
\p
\v 1 အစအဦး၌ နှုတ်ကပတ်တော် ဟိ၏။ နှုတ်ကပတ်တော်သည် ဘုရားသခင်နှင့်အတူ ဟိတော်မူ၏။ ထိုနှုတ်ကပတ်တော်သည် ဘုရားသခင် ဖြစ်တော်မူ၏။ 
\v 2 အစအဦးမှစ၍ နှုတ်ကပတ်တော်သည် ဘုရားသခင်နှင့်အတူ ဟိတော်မူ၏။ 
\v 3 ဘုရားသခင်သည် ထိုနှုတ်ကပတ်တော်အားဖြင့် အရာခပ်သိမ်းကို ဖန်ဆင်းတော်မူ၏။ ထိုနှုတ်ကပတ်တော်နှင့် ကင်း၍ ဖန်ဆင်းထားသည့်အရာ တစ်ခုမျှမဟိ။ 
\v 4 ထိုနှုတ်ကပတ်တော်သည် အသက်၏ အရင်းအမြစ်ဖြစ်၏။\f + \fr ၁.၄ \fr*\fq ထိုနှုတ်ကပတ်တော်သည် အသက်၏ အရင်းအမြစ်ဖြစ်၏၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa အသက်သည် နှုတ်ကပတ်တော်နှင့် တစ်လုံးတစ်ဝတည်းဖြစ်၏။\fqa*\f* ထို အသက်သည်ကား လူသားရို့အဖို့ အလင်းကို ယူဆောင်လာ၏။ 
\v 5 ထိုအလင်းသည် မှောင်မိုက်၌ ထွန်းလင်း၍၊ မှောင်မိုက်သည် ဇာခါမျှ မကွယ်နိုင်။
\p
\v 6 \x - \xo ၁.၆ \xo*\xt မ ၃.၁; မာ ၁.၄; လု ၃.၁,၂\xt*\x*ဘုရားသခင်သည် ယောဟန်ဟု နာမည်ခေါ်သော မိမိ၏ စီတမန်ကို စီရွှတ်တော်မူ၏။ 
\v 7 ထိုသူသည် အလင်းတော်အကြောင်းကို လူအပေါင်းရို့သည် ကြား၍ ယုံကြည်ခြင်းငှာ ဟောပြောသက်သီခံရန် ကြွလာသောသူဖြစ်၏။ 
\v 8 ထိုသူသည် အလင်းတော်မဟုတ်၊ အလင်းတော်၏အကြောင်းကို ဟောပြောသက်သီခံခြင်းငှာ လာ၏။ 
\v 9 ထိုအလင်းတော်သည် လောကသို့ ကြွလာပြီးလျှင် လူသားအပေါင်းရို့တွင် ထွန်းလင်းပြီး — စစ်မှန်သောအလင်း ဖြစ်တော်မူ၏။
\p
\v 10 ထိုနှုတ်ကပတ်တော်သည် လောက၌ ဟိတော်မူ၏။ ဘုရားသခင်သည် နှုတ်ကပတ်တော်အားဖြင့် လောကကို ဖန်ဆင်းတော်မူသော်လည်း လောကသည် ထိုသူကို မသိ။ 
\v 11 ထိုသူသည် မိမိလူမျိုးရို့ပါးသို့ ကြွတော်မူသော်လည်း မိမိလူရို့က လက်မခံကြ။ 
\v 12 သို့ရာတွင် ထိုသူအား ယုံကြည်လက်ခံသမျှသော သူသည် ဘုရားသခင်၏သားသမီးတိ ဖြစ်ခွင့်ကို ရကြ၏။ 
\v 13 ထိုသူရို့သည် လူ့အသွီးအသားအားဖြင့် မွီးသောသားသမီးတိ မဟုတ်၊ သို့သော် ဘုရားသခင် ဖြစ်ပွားစီတော်မူသော သားသမီးတိ ဖြစ်ကြ၏။
\p
\v 14 နှုတ်ကပတ်တော်သည် လူ့ဇာတိကို ခံယူ၍ ကျေးဇူးတော်နှင့်လည်းကောင်း၊ သစ္စာတော်နှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံလျက် ငါရို့တွင် နီထိုင်တော်မူ၏။ ငါရို့သည် ထိုသူ၏ ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကို ဖူးမြင်ရကြ၏။ ထိုဘုန်းတန်ခိုးတော်ကား ခမည်းတော်၌ တစ်ပါးတည်းသော သားတော်၏ ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကဲ့သို့ ဖြစ်၏။
\p
\v 15 ယောဟန်သည် ထိုသူ၏ အကြောင်းကို ဟောပြောသက်သီခံသည်ကား၊ “ ‘ထိုသူသည် ငါ့နောက် ကြွလာမည်၊ သို့သော် ငါမမွီးမီကပင် ဟိနှင့်နိန်သည် ဖြစ်သောကြောင့် ငါ့ထက် ကြီးမြတ်သောသူ ဖြစ်သည်’ ဟု ဆိုရာတွင် ထိုသူကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်၏” ဟု ကြွေးကြော်လေ၏။
\p
\v 16 ထိုသူသည် ကျေးဇူးတော်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ငါရို့အား ကောင်းကြီးတစ်ခုပြီးတစ်ခု ပီးတော်မူ၏။ 
\v 17 ဘုရားသခင်သည် ပညတ်တရားကို မောသျှေအားဖြင့် ပီးတော်မူ၏။ သို့သော် ကျေးဇူးတော်နှင့် သစ္စာတော်မူကား ယေသျှုခရစ်တော်အားဖြင့် ရောက်လာ၏။ 
\v 18 ဇာသူမျှ ဘုရားသခင်ကို မမြင်ဖူးကြသော်လည်း ခမည်းတော်၏ ရင်ခွင်၌ ဟိတော်မူသည့် ဘုရားသခင် ဖြစ်တော်မူသော တစ်ပါးတည်းသော သားတော်သည် ဘုရားသခင်အား ထင်ရှားစီတော်မူ၏။
\s ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်၏ တရားတော်
\r (မဿဲ ၃.၁–၁၂; မာကု ၁.၁–၈; လုကာ ၃.၁–၁၈)
\p
\v 19 ယေရုဆလင်မြို့၌ ဩဇာဟိသော ယုဒလူရို့သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်ရို့နှင့် လေဝိရို့ကို ယောဟန်ပါးသို့ စီရွှတ်၍ “သင်ကား ဇာသူနည်း” ဟု သူရို့သည် မိန်းကြလျှင်၊
\p
\v 20 ယောဟန်က “မေသျှိယကား ငါမဟုတ်” ဟု ထိမ်ဝှက်ခြင်းမဟိဘဲ ပွင့်လင်းစွာ ဟောပြော သက်သီခံတော်မူလေ၏။
\p
\v 21 ထိုသူရို့ကလည်း “ထိုသို့ဆိုလျှင် သင်ကား ဇာသူနည်း။ ဧလိယ ဖြစ်သလော” ဟု မိန်းလျှင်၊ ယောဟန်က၊
\p “ငါသည် ဧလိယ မဟုတ်” ဟု ဆို၏။
\p တဖန် သူရို့က “သင်သည် ပရောဖက်တစ်ပါး ဖြစ်သလော”\f + \fr ၁.၂၁ \fr*\fk ပရောဖက်၊ \fk*\ft ပေါ်ထွန်းလာမည့် ပရောဖက်တစ်ပါးအား မျှော်လင့်နိန်ပြီး မေသျှိယကြွလာမည့်အကြောင်းကို ဟောပြောနိန်သောသူ ဖြစ်၏။\ft*\f* ဟု မိန်းပြန်၏။
\p ယောဟန်ကလည်း “မဟုတ်” ဟု ဆို၏။
\p
\v 22 ထိုသူရို့ကလည်း “သင်ကား ဇာသူနည်း။ ငါရို့ကို စီရွှတ်လိုက်သော သူရို့အား ပြန်ပြောပြနိုင်ခြင်းငှာ သင့်ကိုယ်သင် ဇာသူဖြစ်သည်ဟု ပြောမည်နည်း” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 23 ယောဟန်က
\q1 “ငါကား ‘ပရောဖက်ဟေသျှာယ ဟောပြောခသည်အတိုင်း
\q2 သခင်ဘုရား၏ လမ်းခရီးတော်ကို ဖြောင့်စီကြလော့’ ဟူ၍ တောကန္တာရ၌ ဟစ်အော်နိန်သောသူ၏ အသံဖြစ်၏” ဟု ဆို၏။
\p
\v 24 ထိုသူရို့သည် ဖာရိယှဲရို့ထံမှ စီရွှတ်လိုက်သောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 25 တဖန်\f + \fr ၁.၂၅ \fr*\fq တဖန်၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa စီရွှတ်ခံရသောသူရို့ကား ဖာရိယှဲတိ ဖြစ်ကြ၏၊ ထိုသူရို့။\fqa*\f* ထိုသူရို့က “သင်သည် မေသျှိယမဟုတ်၊ ဧလိယလည်း မဟုတ်၊ ပရောဖက်တစ်ပါးလည်း မဟုတ်ဘဲနှင့် ဇာကြောင့် ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာကို ပီးသနည်း” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 26 ယောဟန်ကလည်း “ငါသည် ရီ၌ ဗတ္တိဇံကို ပီး၏။ သို့သော် သင်ရို့အထဲတွင် သင်ရို့ မသိသောသူတစ်ယောက် ဟိ၏။ 
\v 27 ထိုသူသည် ငါ့နောက်မှ ကြွလာသော်လည်း ငါသည် သူ၏ခြီနင်းကြိုးကို ဖြီပီးဖို့ရန်ပင် မထိုက်တန်” ဟု ပြန်ပြော၏။
\p
\v 28 ဤအမှုအရာများသည် ယောဟန် ဗတ္တိဇံပီးနိန်သော ယော်ဒန်မြစ် အရှိ့ဖက်ကမ်း၊ ဗေသနိရွာ၌ ဖြစ်ပျက်သော အမှုအရာများဖြစ်သတည်း။
\s ဘုရားသခင်၏ သိုးသူငယ်တော်
\p
\v 29 နောက်တစ်နိ့၌ ယောဟန်သည် မိမိထံသို့ ယေသျှုကြွလာသည်ကို မြင်သော်၊ “လောကသားရို့၏ အပြစ်ကို ယူဆောင်လားတော်မူမည့် ဘုရားသခင်၏ သိုးသူငယ်တော်ကို ကြည့်ကြလော့။ 
\v 30 ငါ မမွီးခင်ကပင် ဟိနိန်သောသူဖြစ်၍ ငါ့ထက် ကြီးမြတ်သောသူသည် ငါ့နောက်မှ ကြွလာလိမ့်မည်ဟု ငါဆိုခသည်မှာ ထိုသူကို ဆိုလိုသတည်း။ 
\v 31 ထိုသူသည် ဇာသူဖြစ်သည်ကို ငါ မသိခ။ သို့ပင်သျှောင် ဣသရေလလူရို့သည် ထိုသူအား သိနိုင်ကြစီရန် ငါသည် ရီဖြင့် ဗတ္တိဇံကိုပီး၏” ဟု ဆို၏။
\p
\v 32 ထို့နောက် ယောဟန် သက်သီခံသည်ကား၊ “ဝိညာဉ်တော်သည် ဂြိုးငှက်ကဲ့သို့ ကောင်းကင်မှဆင်းသက်၍ ကိုယ်တော်အထက်၌ နားနိန်သည်ကို ငါမြင်ရ၏။ 
\v 33 ကိုယ်တော်သည် ဇာသူဖြစ်ကြောင်းကို ငါမသိ။ သို့ပင်သျှောင် ရီဖြင့်ဗတ္တိဇံကို ပီးဖို့အတွက် ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မှုသော ဘုရားသခင်က ‘ဝိညာဉ်တော်သည် ဆင်းသက်၍ လူသားတစ်ယောက်အထက်၌ နားတော်မူသည်ကို သင်မြင်ရလိမ့်မည်။ ထိုသူသည် သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်၌ ဗတ္တိဇံကို ပီးလိမ့်မည်’ ဟု အကျွန့်အား မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 34 ထိုသို့ မိန့်တော်မှုသည်အတိုင်း ငါတွိ့မြင်ရသည်ဖြစ်၍ ဤသူသည် ဘုရားသခင်၏သားတော် ဖြစ်ကြောင်းကို ငါသည် သက်သီခံ၏” ဟု ဆို၏။
\s ယေသျှု၏ အဦးဆုံးတပည့်များ
\p
\v 35 နောက်တစ်နိ့၌ ယောဟန်သည် မိမိ၏တပည့်တော် နှစ်ယောက်နှင့်အတူ ထိုအရပ်၌ တဖန် ရပ်လျက်နိန်စဉ်၊ 
\v 36 ယေသျှု ကြွတော်မှုသည်ကို မြင်လျှင် “ဘုရားသခင်၏ သိုးသူငယ်တော်ကို ကြည့်ကြလော့” ဟု ဆို၏။
\p
\v 37 တပည့်တော်နှစ်ယောက်ရို့သည် ထိုစကားကို ကြားလျှင် ယေသျှုနောက်သို့ လိုက်လားကြ၏။ 
\v 38 ယေသျှုသည် နောက်တော်သို့ လှည့်၍ ထိုသူရို့သည် နောက်မှ လိုက်နိန်သည်ကို မြင်တော်မူလျှင် “သင်ရို့ ဇာအရာကို ရှာဖွီနိန်ကြသနည်း” ဟု မိန်းတော်မူ၏။
\p ထိုသူရို့ကလည်း “ရဗ္ဗိ၊ ကိုယ်တော်သည် ဇာမှာနီတော်မူသနည်း” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။ ရဗ္ဗိ၏ အနက်ကား “ဆရာ” ဟူ၍ဖြစ်၏။ 
\v 39 ကိုယ်တော်ကလည်း “လာ၍ ကြည့်ကြလော့” ဟု မိန့်တော်မှု၏။ ထိုအချိန်ကား ညနီလေးနာရီခန့် အချိန်ဖြစ်၏။ ထိုသူရို့သည် ကိုယ်တော်နှင့်အတူ လိုက်၍ နီထိုင်တော်မူရာ အရပ်ကို ကြည့်မြင်ပြီးလျှင် ထိုနိ့ကို ကိုယ်တော်နှင့်အတူ ကုန်လွန်ကြ၏။
\p
\v 40 ထိုသူနှစ်ယောက်ထဲမှ ယောဟန်၏ စကားကို ကြားသောသူကား သျှိမုန်ပေတရု၏ညီ အန္ဒြေဖြစ်၏။ 
\v 41 ထိုသူသည် မိမိအစ်ကို သျှိမုန်အား တွိ့လျှင်တွိ့ချင်း “အကျွန်ရို့သည် မေသျှိယကို တွိ့ပါယာ” ဟု ဆို၏။ (မေသျှိယ၏အနက်ကား “ခရစ်တော်” ဖြစ်သတည်း။) 
\v 42 ထို့နောက် သူသည် သျှိမုန်အား ယေသျှုထံသို့ ခေါ်ဆောင်လားလေ၏။
\p ယေသျှုသည် ထိုသူကို ကြည့်လျက် “သင်သည် ယောဟန်၏သား သျှိမုန်ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် သင့်ကို ‘ကေဖ’ ဟူ၍ ခေါ်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ (ကေဖ၏အနက်ကား ပေတရုနာမည်နှင့်တူသော “ကျောက်” ဟူ၍ ဖြစ်၏)။
\s ဖိလိပ္ပုနှင့် နာသနေလရို့အား ယေသျှုခေါ်တော်မူခြင်း
\p
\v 43 နောက်တစ်နိ့၌ ယေသျှုသည် ဂါလိလဲပြည်သို့ ကြွခြင်းငှာ အလိုဟိ၏။ ဖိလိပ္ပုကို တွိ့လျှင် “ငါ့နောက်သို့ လိုက်လော့” ဟု ထိုသူအား မိန့်တော်မူ၏။ ( 
\v 44 ဖိလိပ္ပုသည် ဗက်ဇဲဒမြို့သား ဖြစ်၏။ ထိုမြို့သည် အန္ဒြေနှင့် ပေတရုရို့ နီထိုင်ရာမြို့ ဖြစ်သတည်း။) 
\v 45 ဖိလိပ္ပုသည်လည်း နာသနေလအား တွိ့လျှင် “မောသျှေ၏ ပညတ်ကျမ်းနှင့် ပရောဖက်ကျမ်းများတွင် ရီးသားဖော်ပြထားသူကို အကျွန်ရို့ တွိ့ရယာ။ ထိုသူသည် နာဇရက်မြို့မှ ယောသပ်၏သား ယေသျှုဖြစ်၏” ဟု ဆို၏။
\p
\v 46 နာသနေလကလည်း “နာဇရက်မြို့က ကောင်းသောအရာ တစ်စုံတစ်ခု ထွက်နိုင်သလော” ဟု မိန်းလျှင်၊
\p ဖိလိပ္ပုက “လာ၍ ကြည့်ပါ” ဟု ဖြေလေ၏။
\p
\v 47 ယေသျှုသည် မိမိထံသို့ နာသနေလ လာနိန်သည်ကို မြင်တော်မူလျှင် “ဤအရပ်၌ ဖောက်ပြန်ခြင်းနှင့် ကင်းသောသူဖြစ်ပြီး စစ်မှန်သော ဣသရေလအမျိုးသားကို ကြည့်ကြလော့” ဟု ထိုသူအား ရည်ရွယ်၍ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 48 နာသနေလကလည်း “ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်ကို မည်သို့ သိသနည်း” ဟု မိန်းလျှောက်လေ၏။
\p ယေသျှုကလည်း “ဖိလိပ္ပုသည် သင့်ကို မခေါ်မီ သဖန်းပင်အောက်၌ ဟိနိန်စဉ်ကပင် သင့်ကို ငါမြင်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 49 နာသနေလကလည်း “ဆရာ၊ ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသခင်၏သားတော် ဖြစ်ပါ၏။ ဣသရေလလူမျိုးရို့၏ ဘုရင်ဖြစ်ပါ၏” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 50 ယေသျှုက “သဖန်းပင်အောက်တွင် သင်ဟိနိန်ချိန်ကပင် သင့်ကို ငါမြင်ယာဟု ဆိုသောကြောင့် သင်ယုံကြည်သလော။ ယင်းချင့်ထက်ကြီးသော အမှုအရာတိကို သင်မြင်ရလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 51 ထို့နောက် ကိုယ်တော်က “ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့သည် ကောင်းကင်ဖွင့်လှစ်၍ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကင်တမန်ရို့သည် လူသားအထက်မှာ ဆင်းလျက်၊ တက်လျက်ဟိနိန်သည်ကို မြင်ရကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 2
\s ကာနမြို့မှ မင်္ဂလာဆောင်
\p
\v 1 နောက်နှစ်ရက်ကြာသောအခါ ဂါလိလဲပြည်၊ ကာနမြို့၌ ထိမ်းမြားမင်္ဂလာပွဲ ကျင်းပရာ ယေသျှု၏မယ်တော်သည် ထိုနီရာ၌ ဟိတော်မူ၏။ 
\v 2 ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့ကိုလည်း ဖိတ်ကြ၏။ 
\v 3 စပျစ်ရည်ကုန်လားသောအခါ ယေသျှု၏မယ်တော်က “သူရို့မှာ စပျစ်ရည် ကုန်လားယာ” ဟု ကိုယ်တော်အား ပြောလေ၏။
\p
\v 4 ယေသျှုကလည်း “မယ်တော်၊ ဇာအမှုကို ပြုရမည်ကို ငါ့အား မပြောပါကေ့။ ငါ့အချိန်မရောက်သိမ့်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 5 ထိုအခါ မယ်တော်ကလည်း “သူစီခိုင်းသမျှကို လုပ်ဆောင်ကြလော့” ဟု အခိုင်းအစီတိအား မှာထားလေ၏။
\p
\v 6 ထိုနီရာ၌ ယုဒအမျိုးသားရို့၏ ဘာသာဓလေ့အရ စင်ကြယ်ခြင်းအဖို့အလို့ငှာ ရီနှစ်ထမ်း သုံးထမ်းခန့် ဝင်သောကျောက်ရီအိုး ခြောက်အိုးဟိ၏။ 
\v 7 ယေသျှုက “ဤရီအိုးများတွင် ရီအပြည့်ဖြည့်လော့” ဟု အခိုင်းအစီရို့အား မိန့်တော်မူလျှင်၊ သူရို့သည် ရီအိုး နှုတ်ခမ်းအထိ ရီအပြည့်ဖြည့်ကြ၏။ 
\v 8 ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် ထိုသူရို့အား “အဂု၊ ရီအချို့ကို ခပ်ပြီးလျှင် ပွဲအုပ်ထံသို့ ယူလားကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူသည့်အတိုင်း သူရို့သည်လည်း ပြုကြ၏။ 
\v 9 ပွဲအုပ်သည် ရီမှ စပျစ်ရည်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲလားသော ရီကို မြည်းကြည့်လေ၏။ ရီခပ်ယူလာသော အခိုင်းအစီရို့သည် ထိုစပျစ်ရည်ကို ဇာပိုင်ရကြသည်ကို သိသော်လည်း ပွဲအုပ်မူကား မသိပေ။ ထို့ကြောင့် သတို့သားအား ခေါ်ပြီးလျှင်၊ 
\v 10 “လူတိုင်းက အကောင်းဆုံးသော စပျစ်ရည်နှင့် ဦးစွာ ဧည့်ခံကြ၏။ လူတိ ဝစွာသောက်ကြပြီးမှ ညံ့သောစပျစ်ရည်ကို ဧည့်ခံလေ့ဟိကြ၏။ သို့သော်လည်း သင်မူကား အကောင်းဆုံးသော စပျစ်ရည်ကို အဂုထက်ထိ ထုတ်ပီးပါသည်တကား” ဟု ဆို၏။
\p
\v 11 ယေသျှုသည် ဂါလိလဲပြည်၊ ကာနမြို့၌ ထိုသို့ ပထမဆုံးသော နိမိတ်လက္ခဏာကို ပြတော်မူလျက် မိမိ၏ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကို ထွန်းတောက်စီ၏။ တပည့်တော်ရို့သည်လည်း ကိုယ်တော်အား ယုံကြည်ကြ၏။
\p
\v 12 \x - \xo ၂.၁၂ \xo*\xt မ ၄.၁၃\xt*\x* ဤအမှုအရာပြီးလျှင် ယေသျှုသည် မယ်တော်မှစ၍ ညီတော်၊ တပည့်တော်ရို့နှင့် ကပေရနောင်မြို့သို့ လားကြပြီး ရက်အနည်းချေ တည်းခိုကြ၏။
\s ဗိမာန်တော်၌ ယေသျှု ကြွတော်မူခြင်း
\r (မဿဲ ၂၁.၁၂–၁၃; မာကု ၁၁.၁၅–၁၇; လုကာ ၁၉.၄၅–၄၆)
\p
\v 13 ယုဒအမျိုးသားရို့၏ ပသခါပွဲတော်နီးကပ်လာသောအခါ ယေသျှုသည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ကြွတော်မူ၏။ 
\v 14 ကိုယ်တော်သည် ဗိမာန်တော်အထဲတွင် နွားများ၊ သိုးများ၊ ဂြိုးငှက်များကို ရောင်းသောသူများထိုင်နိန်သည်ကိုလည်းကောင်း ငွီလဲလှယ်နိန်သော သူရို့သည် သူရို့၏စားပွဲများ၌ ထိုင်နိန်သည်ကိုလည်းကောင်း တွိ့တော်မူ၏။ 
\v 15 ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်သည် ကြိုးဖြင့် ကြာပွတ်ကိုလုပ်ပြီး သိုး၊ နွားမှစ၍ အားလုံးသောတိရစ္ဆာန်တိကို ဗိမာန်တော်ထဲမှ မောင်းထုတ်တော်မူ၏။ ငွီလဲလှယ်နိန်သောသူရို့၏ စားပွဲကိုလည်း မှောက်လှန်တော်မူ၍ သူရို့၏ ဒင်္ဂါးများသည် ပြန့်ကြဲလေ၏။ 
\v 16 ကိုယ်တော်သည် ဂြိုးငှက်ရောင်းသော သူတိကိုလည်း “ဤချင့်တိကို ဤနီရာမှ ယူလားကြလော့။ ငါ့အဖ၏အိမ်တော်ကို စျီးနီရာ မဖြစ်စီကတ်ကေ့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 17 ထိုအခါ တပည့်တော်ရို့သည် “အို၊ ဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်၏အိမ်တော်အဖို့ ပြင်းပြသော ငါ၏စိတ်သည် ငါ့ကိုယ်၌ မီးတောက်သဖွယ် လောင်ကျွမ်းလျက် ဟိပါ၏” ဟူသော ကျမ်းစာလာသည်ကို သတိရကြ၏။
\p
\v 18 ယုဒအာဏာပိုင်ရို့ကလည်း “သင်သည် ဤအမှုအရာတိအား လုပ်ပိုင်ခွင့်ဟိကြောင်းကို သိနိုင်စီခြင်းငှာ ငါရို့အား ဇာနိမိတ်လက္ခဏာကို ပြမည်နည်း” ဟု ပြန်လျှောက်ကြလေ၏။
\p
\v 19 \x - \xo ၂.၁၉ \xo*\xt မ ၂၆.၆၁; ၂၇.၄၀; မာ ၁၄.၅၈; ၁၅.၂၉\xt*\x* ယေသျှုကလည်း “ဤဗိမာန်တော်ကို ဖြိုချလော့။ သုံးရက်အတွင်း၌ ပြန်၍ ငါတည်ဆောက်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 20 သူရို့ကလည်း “ဤဗိမာန်တော်ကို လေးဆယ်ခြောက်နှစ်တိုင်တိုင် တည်ဆောက်ခရ၏။ သင်မူကား သုံးရက်အတွင်း ပြန်တည်ဆောက်မည်လော” ဟု လျှောက်ကြလေ၏။
\p
\v 21 သို့သော် ယေသျှု ထိုသို့ မိန့်တော်သည်မှာ မိမိ၏ကိုယ်ခန္ဓာတည်းဟူသော ဗိမာန်တော်အကြောင်းကို ပြောဆိုခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 22 ထို့ကြောင့် တပည့်တော်ရို့သည် သီခြင်းမှ ကိုယ်တော် ရှင်ပြန်ထမြောက်တော်မူသောအခါ ဤသို့ ကိုယ်တော် မိန့်တော်မူခသောစကားကို သတိရကြ၍ ကျမ်းစာတော်မြတ်ကို လည်းကောင်း၊ ယေသျှု မိန့်တော်မူခသော စကားတော်ကို လည်းကောင်း ယုံကြည်ကြ၏။
\s လူ၏သဘောကို ယေသျှုသိတော်မူခြင်း
\p
\v 23 ယေသျှုသည် ယေရုဆလင်မြို့၌ ကျင်းပသည့် ပသခါပွဲတော်အတွင်း ဟိနိန်စဉ် ကိုယ်တော်ပြုတော်မူသော နိမိတ်လက္ခဏာကို တွိ့မြင်သောသူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ယုံကြည်ကြ၏။ 
\v 24 သို့သော် ယေသျှုသည် ထိုသူရို့၏အကြောင်းကို သိတော်မူသောကြောင့် ထိုသူရို့အား မယုံပေ။ 
\v 25 ကိုယ်တော်သည် သူရို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဟိသောအရာများကို သိသောကြောင့် မည်သူမျှ သူရို့၏ အကြောင်းကို ကိုယ်တော်အား ပြောပြရန် မလိုပေ။
\c 3
\s ယေသျှုနှင့် နိကောဒင်
\p
\v 1 နိကောဒင်ဟု နာမည်ဟိသော ယုဒအမျိုးသား ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်ဟိ၏။ ထိုသူသည် ဖာရိယှဲရို့၏ အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးဖြစ်၏။ 
\v 2 သူသည် ညဉ့်အခါ ကိုယ်တော့်ထံသို့ လာ၍ “ဆရာ၊ ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသခင် စီရွှတ်တော်မူသော ဆရာတစ်ပါး ဖြစ်ကြောင်းကို အကျွန်ရို့ သိကြပါ၏။ ကိုယ်တော်ပြတော်မူသော နိမိတ်လက္ခဏာတိကို ဘုရားသခင်အတူ မပါဟိလျှင် မည်သူမျှ ပြနိုင်မည်မဟုတ်ပါ” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 3 ယေသျှုကလည်း “ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ တဖန် \f + \fr ၃.၃ \fr*\fq တဖန်၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa အထက်မှ။\fqa*\f*မွီးဖွားခြင်းကို မခံသောသူသည် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ကို မမြင်ရ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 4 နိကောဒင်ကလည်း “အသက်ကြီးသော သူသည် တဖန် မွီးဖွားခြင်းကို ဇာပိုင် ခံရမည်နည်း။ မိခင်ဝမ်းထဲသို့ တဖန် ဝင်ပြီးလျှင် ဒုတိယအကြိမ် မွီးဖွား၍ မရနိုင်သည်မှာ သေချာပါ၏” ဟု ဆို၏။
\p
\v 5 ယေသျှုကလည်း “သင်ရို့အား ငါအမှန် ဆိုသည်ကား၊ ရီ၌ လည်းကောင်း၊ ဝိညာဉ်တော်၌ လည်းကောင်း မွီးဖွားခြင်းကို မခံသောသူသည် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်သို့ မဝင်ရ။ 
\v 6 အသွီးအသားအားဖြင့် မွီးဖွားသောသူသည် အသွီးအသားနှင့် ဆိုင်၏။ ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် မွီးဖွားသောသူသည် ဝိညာဉ်နှင့်သာ ဆိုင်၏။ 
\v 7 လူတိုင်း တဖန်\f + \fr ၃.၇ \fr*\fq တဖန်၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa အထက်မှ။\fqa*\f* မွီးဖွားခြင်းကို ခံရမည်ဟု ငါ ပြောသည်ကို မအံ့ဩကေ့။ 
\v 8 လီသည် မိမိ တိုက်လိုရာသို့ တိုက်တတ်၏။ လီ၏အသံကို ကြားရသော်လည်း ဇာအရပ်မှ တိုက်လာသည်ကို လည်းကောင်း၊ ဇာအရပ်သို့ တိုက်လိမ့်မည်ကို လည်းကောင်း မသိနိုင်။ ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် မွီးဖွားသောသူသည်လည်း ဤကဲ့သို့ ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 9 နိကောဒင်ကလည်း “ဤအမှုအရာကား ဇာပိုင် ဖြစ်နိုင်မည်နည်း” ဟု မိန်းလေ၏။
\p
\v 10 ယေသျှုကလည်း “သင်သည် ဣသရေလအမျိုးသားရို့တွင် ဆရာတစ်ပါး ဖြစ်ပါလျက်၊ ဤအကြောင်းအရာကို နားမလည်သလော။ 
\v 11 ငါအမှန် ဆိုသည်ကား၊ ငါရို့သည် ကိုယ်တိုင် သိသောအရာများကိုသာ ပြောကြ၏။ ကိုယ်မြင်သော အရာကိုသာ သက်သီခံကြ၏။ သို့သော်လည်း ငါရို့၏ သက်သီခံချက်တိကို သင်ရို့ လက်မခံသိမ့်သလော။ 
\v 12 လောကနှင့် ဆိုင်သောအရာတိကို ငါ ပြောပြသော်လည်း သင်ရို့မယုံ၊ အထက်ကောင်းကင်နှင့် ဆိုင်သောအရာကို ငါ ပြောသော် သင်ရို့ ဇာပိုင် ယုံကြည်နိုင်မည်နည်း။ 
\v 13 ကောင်းကင်ဘုံမှ ကြွဆင်းလာသော လူသားမှတစ်ပါး တစ်စုံတစ်ယောက်မျှ ကောင်းကင်ဘုံသို့ မရောက်ဖူးကြ” ဟု ဆို၏။
\p
\v 14 မောသျှေသည် တောကန္တာရ၌ ကြီးဝါမြွီရုပ်ကို တိုင်ထက်မှာ ဆွဲထားသကဲ့သို့ လူသားသည်လည်း ဆွဲထားခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်။ 
\v 15 အကြောင်းမူကား၊ ထိုသူအား ယုံကြည်သောသူ အပေါင်းရို့သည် ထာဝရအသက်ကို ရစီရန် ဖြစ်၏။ 
\v 16 ဘုရားသခင်သည် လောကသားရို့ကို လွန်စွာချစ်တော်မူသဖြင့် မိမိ၌ တစ်ပါးတည်းသောသားတော်ကို ပီးတော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား ထိုသားတော်ကို ယုံကြည်သော သူရို့သည် ပျက်စီးခြင်းသို့ မရောက်ဘဲ ထာဝရအသက်ကို ရစီခြင်းငှာဖြစ်၏။ 
\v 17 ဘုရားသခင်သည် မိမိ၏သားတော်အား လောကသို့ စီရွှတ်တော်မူသည်မှာ အပြစ်စီရင်ခြင်းငှာ မဟုတ်။ လောကသားရို့အား ကယ်တင်ခြင်းငှာ ဖြစ်သတည်း။
\p
\v 18 ထိုသားတော်ကို ယုံကြည်သောသူ အပေါင်းရို့သည် အပြစ်စီရင်ခြင်းကို မခံရ။ သို့သော်လည်း မယုံကြည်သော သူရို့မူကား ဘုရားသခင်၌ တစ်ပါးတည်းသော သားတော်ကို မယုံကြည်သောကြောင့် အဂုပင် အပြစ်စီရင်ခြင်းကို ခံရလျက်ဟိ၏။ 
\v 19 တရားစီရင်ခြင်းကား ဤသို့ဖြစ်၏။ အလင်းသည် ဤလောကထဲသို့ ကြွလာ၏။ သို့သော် လူတိကား အလင်းထက် အမှောင်ကို သာ၍ နှစ်သက်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား သူရို့၏ အကျင့်သီလသည် ဆိုးယုတ်သောကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 20 မကောင်းမှုကို ပြုသောသူအပေါင်းရို့သည် အလင်းကို မုန်းကြ၏။ ထိုသူရို့သည် အလင်းသို့ လာကြလိမ့်မည် မဟုတ်။ အကြောင်းမူကား သူရို့၏ မကောင်းသောအကျင့် ပေါ်လားမည်ကို အလိုမဟိကြ။ 
\v 21 သို့ပင်သျှောင်လည်း သမ္မာတရားကို ကျင့်သောသူရို့မူကား မိမိရို့ကျင့်သော တရားသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့် ညီသည်ကို ထင်ရှားစီခြင်းငှာ အလင်းသို့ လာကြ၏ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုနှင့် ယောဟန်
\p
\v 22 ထိုသို့ မိန့်တော်မူပြီးနောက် ယေသျှုနှင့် တပည့်တော် ရို့သည် ယုဒအရပ်ဒေသသို့ ကြွတော်မူ၏။ ကိုယ်တော်သည် သူရို့နှင့်အတူ ထိုအရပ်၌ နီတော်မူပြီးလျှင် ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာကို ပီးလေ၏။ 
\v 23 ယောဟန်သည်လည်း ယှာလိန်မြို့နှင့်မဝီးသော အဲနုန်အရပ်တွင် ဗတ္တိဇံပီးလျက် နိန်၏။ အကြောင်းမူကား ထိုအရပ်၌ ရီပေါသီစွာ ဟိသောကြောင့်ဖြစ်၏။ လူအပေါင်းရို့သည် ယောဟန်ထံသို့ လာကြပြီးလျှင် ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာကို ခံယူကြ၏။ 
\v 24 \x - \xo ၃.၂၄ \xo*\xt မ ၁၄.၃; မာ ၆.၁၇; လု ၃.၁၉,၂၀\xt*\x*(ထိုအချိန်၌ ယောဟန်သည် အကျဉ်းမကျသိမ့်ပေ။)
\p
\v 25 ယောဟန်၏ တပည့်တချို့နှင့် ယုဒလူမျိုးတစ်ယောက်\f + \fr ၃.၂၅ \fr*\fq ယုဒလူမျိုးတစ်ယောက်၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းတွင် \ft*\fqa ယုဒလူမျိုးတချို့၊ \fqa*\ft ဟု ဖော်ပြထားသည်။\ft*\f*သည် ဘာသာတရားနှင့်ဆိုင်သော သန့်ယှင်းခြင်းအကြောင်းကို ဆွေးနွေးငြင်းခုံနိန်ကြ၏။ 
\v 26 ထို့ကြောင့် သူရို့သည် ယောဟန်ထံသို့ လာ၍ “ဆရာ၊ ယော်ဒန်မြစ် အရှိ့ဖက်ကမ်းမှာ ဆရာနှင့်အတူ နီခဖူးသော သူတစ်ယောက်ကို မှတ်မိပါသလော။ ထိုသူ၏အကြောင်းကို ဆရာပြောပြခဖူး၏။ ထိုသူသည် အဂု လူတိကို ဗတ္တိဇံပီးနိန်ယာ။ လူတိလည်း ထိုသူ့ထံသို့ လားနိန်ကြယာ” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 27 ယောဟန်ကလည်း “ဘုရားသခင် ပီးတော်မမူလျှင် လူသည် ဇာတစ်ခုကိုမျှ မခံမယူနိုင်။ 
\v 28 \x - \xo ၃.၂၈ \xo*\xt ယော ၁.၂၀\xt*\x* ငါကား မေသျှိယ မဟုတ်။ သို့သော် ထိုအသျှင်၏ ရှိ့ဗြီးသာ ဖြစ်၏။ ထိုသို့ဖြစ်ကြောင်းကို ငါပြောသမျှဖြင့် သင်ရို့ကိုယ်တိုင် ငါ၏ သက်သီခံဖြစ်ကြ၏။ 
\v 29 မင်္ဂလာဆောင်သတို့သမီးကို ပိုင်ဆိုင်သည့်လူကား မင်္ဂလာဆောင်သတို့သားဖြစ်၏။ သတို့သား၏ မိတ်ဆွီကား ရပ်လျက် နားထောင်ပြီး နိန်၏။ သတို့သား၏အသံကို ကြားသောအခါ အလွန်ဝမ်းမြောက်သကဲ့သို့ ငါသည်လည်း ဝမ်းမြောက်ခြင်းနှင့် ပြည့်လေ၏။ 
\v 30 ထိုအသျှင်သည် တိုးပွားခြင်း ဟိရမည်။ ငါမူကား ဆုတ်ယုတ်ခြင်း ဟိရမည်” ဟု ဆို၏။
\s ကောင်းကင်ဘုံမှ ကြွလာသောသူ
\p
\v 31 အထက်မှ ကြွလာသောသူကား အလုံးစုံတိထက် ကြီးမြတ်သောသူဖြစ်၏။ မြီကြီးမှ လာသောသူသည် မြီကြီးနှင့်သာဆိုင်၏။ ထိုသူသည်လည်း မြီကြီးအကြောင်းကိုသာ ပြောတတ်၏။ သို့သော်လည်း ကောင်းကင်မှ လာသောသူကား အရာအားလုံးထက် ကြီးမြတ်သောသူဖြစ်၏။ 
\v 32 ထိုသူသည် မိမိမြင်ခသမျှ၊ ကြားခသမျှကို ဟောပြော၏၊ သို့ရာတွင် ဇာသူမျှ ထိုသူ၏ သက်သီခံချက်တိကို လက်မခံကြ။ 
\v 33 သို့သော် ထိုအသျှင်၏ သက်သီခံချက်များကို လက်ခံယုံကြည်သမျှသော သူရို့သည် ဘုရားသခင်သည် သစ္စာသျှင် ဖြစ်ကြောင်းကို သက်သီခံသောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 34 ဘုရားသခင် စီရွှတ်တော်မူသောသူသည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ပြောဆိုတတ်၏။ အကြောင်းမူကား ဘုရားသခင်သည် ထိုသူအား ဝိညာဉ်တော်ကို ပြည့်ဝစွာ ပီးတော်မူသောကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 35 \x - \xo ၃.၃၅ \xo*\xt မ ၁၁.၂၇; လု ၁၀.၂၂\xt*\x*ခမည်းတော်သည် မိမိသားတော်ကို ချစ်တော်မူသောကြောင့် ခပ်သိမ်းသော တန်ခိုးအာဏာကို သားတော်၌ ပီးအပ်လေ၏။ 
\v 36 ထိုသားတော်ကို ယုံကြည်လက်ခံသောသူသည် ထာဝရအသက်ကို ရ၏။ သားတော်ကို မယုံကြည်သောသူမူကား အသက်ကိုမရဘဲ ဘုရားသခင်၏ အမျက်တော်အောက်၌ နိန်သောသူ ဖြစ်၏။
\c 4
\s ယေသျှုနှင့် ယှာမာရိမိန်းမ
\p
\v 1 ယေသျှုသည် ယောဟန်ထက် ပို၍များသောသူရို့ကို တပည့်တော်ဖြစ်စီပြီး ဗတ္တိဇံပီးကြောင်းကို ဖာရိယှဲရို့သည် ကြားသိကြ၏။ 
\v 2 သို့ရာတွင် ယေသျှုသည် မိမိကိုယ်တိုင် ဗတ္တိဇံကို ပီးသည်မဟုတ်။ တပည့်တော်တိကသာ လုပ်ဆောင်ကြခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 3 ယေသျှုသည် ကြားတော်မူလျှင် ယုဒပြည်မှထွက်၍ ဂါလိလဲပြည်သို့ ကြွတော်မူ၏၊ 
\v 4 လမ်းခရီး၌ ယှာမာရိပြည်ကို ဖြတ်၍လားရ၏။
\p
\v 5 ထို့ကြောင့် ယှာမာရိပြည်၌ ယှုခါ အမည်ဟိသောမြို့သို့ ရောက်တော်မူ၏။ ထိုမြို့ကား ယာကုပ်သည် မိမိ၏သား ယောသပ်အား ပီးသော မြီကွက်အနားတွင် တည်ဟိ၏။ 
\v 6 ယာကုပ်၏ ရီတွင်းလည်း ထိုအရပ်၌ဟိ၏။ ယေသျှုသည် ခရီးပန်းသောကြောင့် ရီတွင်းအနား၌ ထိုင်တော်မူ၏။ ထိုအချိန်ကား နီမွန်းတည့် အချိန်၌ဖြစ်၏။
\p
\v 7 ယှာမာရိ မိန်းမတစ်ယောက်သည် ရီခပ်ခြင်းငှာ လာ၏။ ယေသျှုကလည်း ထိုမိန်းမအား “ငါ သောက်ဖို့ ရီတစ်ခွက် ပီးလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 8 ကိုယ်တော်၏ တပည့်တော်တိကား စားစရာဝယ်ခြင်းငှာ မြို့ထဲသို့ လားနိန်ခိုက်ဖြစ်၏။
\p
\v 9 မိန်းမကလည်း “သင်ကား ယုဒလူမျိုးတစ်ယောက် ဖြစ်၏။ အကျွန်ကား ယှာမာရိ လူမျိုးတစ်ယောက်ဖြစ်၏။ သို့ပင်သျှောင် ဇာအတွက်နှင့် အကျွန့်ပါးမှာ သောက်ဖို့ရီကို တောင်းရသနည်း” ဟုဆို၏။ အကြောင်းမူကား ယုဒလူမျိုးသည် ယှာမာရိလူမျိုး သုံးသော ရီခွက်၊ ဇလုံများကို အတူတကွ အသုံးမပြုကြပေ။\f + \fr ၄.၉ \fr*\fq ယုဒလူမျိုးသည် ယှာမာရိလူမျိုး သုံးသော ရီခွက်၊ ဇလုံများကို အတူတကွ အသုံးမပြုကြပေ၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa ယုဒလူမျိုးရို့သည် ယှာမာရိလူမျိုးရို့နှင့် ဇာခါမျှ အတူတကွ လုပ်ဆောင်ကြလိမ့်မည် မဟုတ်။\fqa*\f*
\p
\v 10 ယေသျှုကလည်း “ဘုရားသခင်ပီးသော အရာတိကို လည်းကောင်း၊ သင့်ပါးမှ ရီသောက်ဖို့ တောင်းသောသူကို လည်းကောင်း သိလျှင် သင်သည် ထိုသူပါးက တောင်းလိမ့်မည်၊ ထိုသူလည်း သင့်ကို အသက်ရီကို ပီးလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 11 မိန်းမက “ဆရာ၊ သင့်မှာ ရီဆွဲပုံးလည်း မဟိ။ ရီတွင်းကလည်း နက်၏။ သင်သည် အသက်ရီကို ဇာကနိန် ရနိုင်ပါမည်နည်း။ 
\v 12 ဤရီတွင်းကား အကျွန်ရို့ အဖိုးအဖီးဖြစ်သော ယာကုပ်က အကျွန်ရို့ကို ပီးထားခသည့် ရီတွင်းဖြစ်၏။ သူနှင့် သူ၏သားသမီးများနှင့် သိုးတိရစ္ဆာန်အားလုံးသည် ဤက ရီကိုသောက်ကြ၏။ သင်သည် အကျွန်ရို့အဖိုးအဖီးဖြစ်သူ ယာကုပ်ထက် ကြီးမြတ်ပါသလော” ဟု မိန်းလေ၏။
\p
\v 13 ယေသျှုကလည်း “ဤရီကို သောက်သောသူတိုင်း တဖန် ရီဆာဖို့သိမ့်။ 
\v 14 သို့သော်လည်း ငါ ပီးသောရီကို သောက်သောသူကား နောက်တဖန် ရီမမွတ်ယာ။ ထိုရီသည် ထိုသူရို့၏ အထဲ၌ အသက်စမ်းရီဖြစ်စီပြီး ထာဝရအသက်ကိုလည်း ပီးလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 15 ထိုမိန်းမကလည်း “အသျှင်၊ ထိုရီကို အကျွန်အား ပီးပါ။ ထိုမှသာ အကျွန်သည် ရီမွတ်ခြင်းနှင့် ကင်းလွတ်လိမ့်မည်။ ထိုသို့မဟုတ်လျှင် အကျွန်သည် ဤနီရာသို့ လာ၍ ရီခပ်နိန်ရမည်” ဟု ဆို၏။
\p
\v 16 ယေသျှုသည် သူမအား “လား၍ သင်၏လင်ကို ခေါ်လာလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 17 ထိုမိန်းမကလည်း “အကျွန့်မှာ လင်မဟိပါ” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p ယေသျှုကလည်း “သင်၌ လင်မဟိဟု ပြောသည်မှာ မှန်ပေ၏။ 
\v 18 သင်သည် ယောက်ျားငါးယောက်နှင့် အိမ်ထောင်ပြုခဖူးယာ။ အဂု သင်နှင့်နီသော သူလည်း သင်၏ လင်မဟုတ်။ သင်သည် မှန်သောစကားကို ငါ့အား ပြောယာ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 19 ထိုမိန်းမက “အသျှင်၊ သင်သည် ပရောဖက်တစ်ပါးဖြစ်သည်ကို အကျွန် သိမြင်ပါ၏။ 
\v 20 အကျွန်ရို့ အဖိုးအဖီးတိက ဘုရားသခင်ကို တောင်ထက်မှာသာ ကိုးကွယ်ကြ၏။ သို့ရာတွင် အသျှင်ရို့ ယုဒလူမျိုးတိက ‘ယေရုဆလင်မြို့၌သာ ဘုရားသခင်ကို ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ရမည်’ ဟူ၍ ဆိုကြပါ၏” ဟု ဆို၏။
\p
\v 21 ယေသျှုက “အသင် မိန်းမ၊ ငါ့ကို ယုံကြည်လော။ ဤတောင်သို့မလာ၊ ယေရုဆလင်မြို့၌ မဟုတ်ဘဲ၊ ခမည်းတော်ကို ကိုးကွယ်ရမည့်အချိန် ရောက်လာလိမ့်မည်။ 
\v 22 ယှာမာရိလူမျိုးဖြစ်သော သင်ရို့သည် မိမိရို့ မသိသောဘုရားကို ကိုးကွယ်ကြ၏။ သို့သော်လည်း ငါရို့ယုဒလူမျိုးတိက မိမိရို့ ကိုးကွယ်သောဘုရားကို သိကျွမ်းကြ၏။ အကြောင်းမူကား ကယ်တင်ခြင်းသည် ယုဒလူမျိုးပါးမှ ဆင်းသက်လာသောကြောင့် ဖြစ်၏။ 
\v 23 သို့ပင်သျှောင် ခမည်းတော်ဘုရားအား ကိုးကွယ်သောသူ မှန်သမျှရို့သည် ဝိညာဉ်ဖြင့် လည်းကောင်း၊ သစ္စာနှင့်လည်းကောင်း ကိုးကွယ်ရမည့်အချိန်သည် လာ၍ အဂုပင် ရောက်လျက်ဟိ၏။ အကြောင်းမူကား ထိုသို့ ကိုးကွယ်သောသူရို့ကို ခမည်းတော်သည် အလိုဟိတော်မူ၏။ 
\v 24 ဘုရားသခင်သည် နာမ်ဝိညာဉ်ဖြစ်တော်မူသည်အတိုင်း ကိုးကွယ်သောသူ မှန်သမျှရို့သည်လည်း ဝိညာဉ်နှင့်လည်းကောင်း၊ သစ္စာနှင့်လည်းကောင်း ကိုးကွယ်ရမည်” ဟု ဆို၏။
\p
\v 25 ထိုမိန်းမကလည်း “မေသျှိယ ကြွလာမည်ကို အကျွန် သိပါ၏။ ထိုအသျှင်ကြွလာသောအခါ အရာခမ်းသိမ်းကို အကျွန်ရို့အား ဖွင့်ပြလိမ့်မည်” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 26 ယေသျှုလည်း “ထိုအသျှင်ကား သင်နှင့်စကားပြောနိန်သော ငါပင်ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 27 ထိုအချိန်၌ တပည့်တော်ရို့သည် ပြန်ရောက်လာကြရာ ကိုယ်တော်နှင့် ထိုမိန်းမသည် စကားပြောနိန်သည်ကို တွိ့လျှင် လွန်စွာအံ့ဩကြ၏။ သို့သော်လည်း ထိုမိန်းမအား “ဇာအလိုဟိသည်ကို လည်းကောင်း၊” ကိုယ်တော်အား “ထိုမိန်းမနှင့် ဇာကြောင့် စကားပြောတော်မူသည် လည်းကောင်း” ဇာသူမျှ မမိန်းဝံ့ကြပေ။
\p
\v 28 ထို့နောက် ထိုမိန်းမသည် သူမ၏ရီအိုးကို ထားခပြီးလျှင် မြို့ထဲသို့ ပြန်၍ လူအပေါင်းရို့အား၊ 
\v 29 “အကျွန် ပြုလုပ်ခသောအရာများကို ပြန်ပြောပြနိန်သောသူအား လာ၍ ကြည့်ကြလော့။ ထိုသူသည် မေသျှိယ ဖြစ်နိုင်မည်လော” ဟု ပြောလေ၏။ 
\v 30 ထို့ကြောင့် လူရို့သည် မြို့မှ ထွက်လာကြကာ ယေသျှုထံပါးသို့ လာကြ၏။
\p
\v 31 ထိုအချိန်အတောအတွင်း၌ တပည့်တော်ရို့က “ဆရာ၊ စားစရာတစ်ခုခုကို သုံးဆောင်ပါလော့” ဟု ယေသျှုအား တောင်းပန်လေ၏။
\p
\v 32 သို့ရာတွင် ကိုယ်တော်က “သင်ရို့ မသိသောအစာကို ငါသုံးဆောင်ပြီးယာ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 33 ထို့ကြောင့် တပည့်တော်ရို့သည် “တစ်စုံတစ်ယောက်က ကိုယ်တော်အား အစားအစာကို ပီးလှူထားပြီလော” ဟု အချင်းချင်း မိန်းမြန်းကြ၏။
\p
\v 34 ယေသျှုလည်း “ငါ၏ စားစရာကား၊ ငါ့ကို စီရွှတ်သော အသျှင်၏အလိုတော်ကို နာခံခြင်းနှင့် ထိုအသျှင်က ငါ့ကို ပီးအပ်ထားသော လုပ်ငန်းတာဝန်ကို ပြီးစီးအောင် လုပ်ဆောင်ခြင်းပင် ဖြစ်၏။ 
\v 35 ‘တဖန်၊ လေးလလွန်လျှင် ကောက်ရိတ်သိမ်းချိန် ရောက်ယာ’ ဟု သင်ရို့က ပြောတတ်ကြ၏။ သို့သော်လည်း သင်ရို့ကို ငါပြောမည်၊ သင်ရို့မျက်စိဖွင့်ပြီး လယ်ပြင်တိကို ကြည့်လိုက်လော့။ ကောက်နှံတိ ဝင်းမှည့်ပြီး ရိတ်သိမ်းခြင်းငှာ အချိန်တန်နိန်ယာ။ 
\v 36 ကောက်ရိတ်သောသူသည် ရိတ်သိမ်းခကို ယူ၍ ထာဝရအသက်နှင့်ဆိုင်သော သီးနှံများကို ရိတ်သိမ်း၏။ ထို့ကြောင့် စိုက်ပျိုးသောသူနှင့် ရိတ်သိမ်းသောသူရို့သည် အတူတကွ ဝမ်းမြောက်လိမ့်မည်။ 
\v 37 ‘တစ်ယောက်က စိုက်ပျိုး၍ နောက်တစ်ယောက်က ရိတ်သိမ်းရ၏’ ဟူသော ဆိုရိုးစကားသည် မှန်ကန်လျက်ဟိ၏။ 
\v 38 သင်ရို့ မစိုက်ပျိုးသောလယ်၌ ရိတ်သိမ်းခြင်းငှာ သင်ရို့အား ငါစီရွှတ်တော်မူ၏။ ထိုအရပ်၌ အခြားသောသူရို့သည် အလုပ်လုပ်ကြပြီး ထိုသူရို့၏အလုပ်မှ သင်ရို့သည် အကျိုးကို ရကြ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 39 ယှာမာရိမြို့သားအပေါင်းရို့သည် ယေသျှုကို ယုံကြည်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား ထိုယှာမာရိမိန်းမက “သူသည် အကျွန်ပြုခဖူးသမျှသော အမှုအရာများကို အကျွန်အား ပြောပြခပါ၏” ဟု ပြောဆိုသောကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 40 ထို့ကြောင့် ယှာမာရိ မြို့သားအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော်ထံသို့ ရောက်လာကြသောအခါ မိမိရို့နှင့်အတူ တည်းခိုရန် တောင်းပန်သောကြောင့် ယေသျှုသည်လည်း နှစ်ရက် တည်းနိန်တော်မူလေ၏။
\p
\v 41 များစွာသောလူရို့သည်လည်း ကိုယ်တော်၏ တရားတော်ကြောင့် ယုံကြည်သူများ ဖြစ်လာကြ၏။ 
\v 42 ထို့နောက် သူရို့က “အဂု အကျွန်ရို့ ယုံကြည်သည်မှာ သင်၏ ပြောပြခြင်းကြောင့်မဟုတ်၊ အကျွန်ရို့ကိုယ်တိုင် ကြားရပြီးလျှင် ထိုအသျှင်သည် လောက၏ စစ်မှန်သော ကယ်တင်သျှင်ဖြစ်ကြောင်းကို အကျွန်ရို့ သိသောကြောင့်ဖြစ်၏” ဟု ထိုမိန်းမအား ပြောဆိုကြ၏။
\s အရာဟိတစ်ဦး၏သားအား ယေသျှု ကျန်းမာစီခြင်း
\p
\v 43 နှစ်ရက်လွန်ပြီးနောက် ယေသျှုသည် ထိုအရပ်မှ ထွက်၍ ဂါလိလဲပြည်သို့ လားလေ၏။ 
\v 44 \x - \xo ၄.၄၄ \xo*\xt မ ၁၃.၅၇; မာ ၆.၄; လု ၄.၂၄\xt*\x* ယေသျှုကိုယ်တော်တိုင်၊ “ပရောဖက်မည်သည်ကား မိမိနီရင်းပြည်၌ ဂုဏ်အသရေမဟိ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 45 \x - \xo ၄.၄၅၊ \xo*\xt ယော ၂.၂၃\xt*\x*ကိုယ်တော်သည် ဂါလိလဲပြည်၌ ရောက်သောအခါ ထိုပြည်သားရို့သည် ကိုယ်တော်အား ကြိုဆိုကြ၏။ အကြောင်းမူကား သူရို့သည် ယေရုဆလင်မြို့၌ ပသခါပွဲတော်သို့ လားကြပြီး ထိုပွဲတော်အတွင်း ကိုယ်တော်ပြုခသော အရာခပ်သိမ်းကို တွိ့မြင်ခပြီးသောကြောင့် ဖြစ်၏။
\p
\v 46 \x - \xo ၄.၄၆ \xo*\xt ယော ၂.၁–၁၁\xt*\x*ထို့နောက် ယေသျှုသည် ဂါလိလဲပြည် ကာနမြို့သို့ ပြန်ကြွလေ၏။ ထိုနီရာကား ရီကို စပျစ်ရည် ဖြစ်စီသောနီရာ ဖြစ်သတည်း။ ထိုမြို့၌အစိုးရသော အရာဟိတစ်ယောက်၏သားသည် ကပေရနောင်မြို့တွင် ဖျားနာလျက် ဟိ၏။ 
\v 47 ယေသျှုသည် ယုဒပြည်မှ ဂါလိလဲပြည်သို့ ကြွလာတော်မူကြောင်းကို ထိုသူသည် ကြားသိကြသောအခါ ကိုယ်တော်ထံသို့ လာပြီးလျှင် ကပေရနောင်မြို့သို့ ကြွ၍ သီလုနီးပါးဖြစ်နိန်သော မိမိ၏သားကို ကျန်းမာစီခြင်းငှာ တောင်းလျှောက်လေ၏။ 
\v 48 ယေသျှုကလည်း “သင်ရို့သည် နိမိတ်လက္ခဏာနှင့် အံ့ဩဖွယ်များကို မမြင်ရလျှင် ယုံကြည်ကြမည် မဟုတ်” ဟု ထိုသူအား မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 49 အရာဟိကလည်း “ဆရာ၊ အကျွန့်သား သီဆုံးမလားခင် အကျွန်နှင့်အတူ လိုက်ပါလော့” ဟု ပြန်၍ လျှောက်လေ၏။ 
\v 50 ယေသျှုကလည်း “ပြန်လားလော၊ သင်၏သား သက်သာလိမ့်မည်” ဟု ထိုသူအား မိန့်တော်မူ၏။
\p ထိုသူသည်လည်း ယေသျှု၏စကားကို ယုံကြည်သဖြင့် ပြန်လားလေ၏။ 
\v 51 ထိုသူသည် အိမ်သို့ ပြန်သောလမ်း၌ မိမိ၏အခိုင်းအစီများနှင့် တွိ့လျှင် “သင်၏သားသည် သက်သာလားယာ” ဟု ပြောကြ၏။
\p
\v 52 ထိုသူကလည်း အခိုင်းအစီတိကို မိမိသားသည် မည်သည့်အချိန်၌ သက်သာလားသည်ကို မိန်းလေ၏။ ထိုသူရို့ကလည်း “ဖျားနာခြင်းမှ သက်သာလာသည်ကား ညက မွန်းလွဲ တစ်ချက်တီးအချိန်၌ ဖြစ်ပါ၏” ဟု ပြောလေ၏။
\p
\v 53 ထိုအခါ သူငယ်၏ဖခင်သည် မိမိသား၌ ဖြစ်ပျက်သောအချိန်သည် ယေသျှုက “သင့်သားသည် သက်သာလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူသော အချိန်ပင်ဖြစ်ကြောင်းကို သတိရလေ၏။ ထို့ကြောင့် သူနှင့် သူ၏ မိသားစုအားလုံးသည် ယုံကြည်ကြ၏။
\p
\v 54 ဤသည်ကား ယေသျှုသည် ယုဒပြည်မှ ဂါလိလဲပြည်သို့ ကြွတော်မူပြီးနောက် ဒုတိယအကြိမ် ပြုသော အံ့ဖွယ်နိမိတ်လက္ခဏာပင် ဖြစ်သတည်း။
\c 5
\s ရီကန်၌ ကျန်းမာစီခြင်း
\p
\v 1 ထို့နောက် ယေသျှုသည် ယုဒဘာသာရေးပွဲတော် ဟိသည်ဖြစ်၍ ယေရုဆလင်မြို့သို့ ကြွတော်မူ၏။ 
\v 2 ယေရုဆလင်မြို့၌ ဟိသော သိုးတန်းခါးနားတွင် ရီကန်တစ်ကန် ဟိ၏။\f + \fr ၅.၂ \fr*\fq ယေရုဆလင်မြို့၌ ဟိသော သိုးတန်းခါးနားတွင် ရီကန်တစ်ကန် ဟိ၏၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa သိုးရီကန်အနား … နီရာတစ်နီရာ။\fqa*\f* ထိုရီကန်အား ဆင်ဝင်ငါးခုဖြင့် ကာရံထားပြီး ဟေဗြဲဘာသာစကားအားဖြင့် ဗေသေသဒ\f + \fr ၅.၂ \fr*\fq ဗေသေသဒ၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းတွင် \ft*\fqa ဗက်ဇဓ၊ \fqa*\ft ဟု ပါဟိသည်။\ft*\f* ဟု ခေါ်ဆို၏။ 
\v 3 မျက်စိမမြင်သောသူ၊ ကိုယ်လက်မသန်စွမ်းသူနှင့် လီဖြတ်သောသူ — စသည့် လူမမာများစွာရို့သည် ထိုဆင်ဝင်များ၌ လဲလျောင်းလျက် နိန်ကြ၏။ 
\v 4 \f + \fr ၅.၄ \fr*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းတွင် အခန်းငယ် ၃ခ–၄ ကို၊ \ft*\fqa ထိုသူရို့သည် ရီကန်ထဲ၌ ဟိသောရီ လှုပ်ခတ်မည်ကို စောင့်မျှော်နိန် ကြခြင်းဖြစ်၏၊ \+fv ၄\+fv* အကြောင်းမူကား သခင်ဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန်သည် ထိုရီကန်၌ မကြာမကြာ ဆင်းသက်ပြီး ရီကို လှုပ်လေ့ဟိ၏။ ထိုကဲ့သို့ ရီလှုပ်ခတ်ပြီးသည်နှင့် ရီကန်အတွင်းသို့ အယင်ဆုံး ဝင်ရောက်နိုင်သော သူသည် မည်သည့်ရောဂါမျိုးမဆို ပျောက်ကင်း၏၊ \fqa*\ft ဟူ၍ ပေါင်းထည့်ထားသည်။\ft*\f* 
\v 5 သုံးဆယ်သျှစ်နှစ်ပတ်လုံး ဖျားနာခြင်းဝေဒနာကို ခံစားနိန်ရသော လူတစ်ဦးသည်လည်း ထိုနီရာ၌ ဟိ၏။ 
\v 6 ယေသျှုသည်လည်း လဲလျောင်းနိန်သော ထိုသူကို မြင်လျှင် ကာလကြာမြင့်စွာ ရောဂါခံစားနိန်ရကြောင်းကို သိတော်မူ၏။ ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်သည် ထိုသူအား “သင်သည် ကျန်းမာခြင်း ရလိုသလော” ဟု မိန်းလေ၏။
\p
\v 7 ထိုဖျားနာနိန်သောသူကလည်း “ဆရာ၊ ရီလှုပ်ခတ်လာသောအခါ အကျွန့်အား ရီကန်ထဲသို့ ချပီးမည့်လူ တစ်ယောက်မျှ မဟိပါ။ အကျွန်သည် ရီကန်ထဲသို့ ဆင်းခြင်းငှာ ကြိုးစားနိန်စဉ် တခြားသူတစ်ယောက်သည် ဦးစွာ ရောက်လားတတ်ပါ၏” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 8 ယေသျှုကလည်း “ထလော့၊ သင်၏ ဖျာကိုယူ၍ လှမ်းလားလော့” ဟု မိန့်တော်မူလျှင်၊ 
\v 9 ထိုသူသည် ချက်ချင်းပင် ကျန်းမာလားသဖြင့် မိမိဖျာကို ယူ၍ လှမ်းလားလေ၏။
\p ထိုအမှုအရာ ဖြစ်ပျက်သောနိ့ကား ဥပုသ်နိ့၌ ဖြစ်၏။ 
\v 10 ထို့ကြောင့် ယုဒအာဏာပိုင်ရို့သည် ကျန်းမာလားသောသူအား “ဤနိ့သည် ဥပုသ်နိ့ဖြစ်သောကြောင့် သင်၏ဖျာကို သယ်ယူခြင်းသည် ငါရို့၏ ပညတ်ကို ဆန့်ကျင်ခြင်းဖြစ်၏” ဟု ဆို၏။
\p
\v 11 ထိုသူကလည်း “အကျွန့်ကို ကျန်းမာစီသော သူသည် ဖျာကို ကောက်၍ လှမ်းလားစီခြင်းငှာ အကျွန့်အား မိန့်တော်မူခပါ၏” ဟု ပြောလေ၏။
\p
\v 12 ထိုအခါ သူရို့သည် “သင့်ကို ဤပိုင် လုပ်ခိုင်းသောသူကား ဇာသူနည်း” ဟု ထိုသူအား မိန်းလေ၏။
\p
\v 13 သို့ရာတွင် ထိုကျန်းမာလာသောသူသည် မိမိအား စီခိုင်းသောသူသည် ယေသျှုဖြစ်သည်ကို မသိပေ။ အကြောင်းမူကား ထိုနီရာ၌ လူများ၍ ယေသျှုသည်လည်း အဝီးသို့ မထင်မရှား ကြွလားတော်မူသောကြောင့် ဖြစ်၏။
\p
\v 14 ထို့နောက်မှ ယေသျှုသည် ထိုသူအား ဗိမာန်တော်၌ တွိ့လျှင် “နားထောင်၊ အဂု သင် နီကောင်းယာ။ ထို့ကြောင့် ဒုစရိုက်အပြစ်ပြုခြင်းကို ရပ်တန့်လော့၊ ထိုသို့ မဟုတ်လျှင် ဤထက်ဆိုးသော အရာတိ သင်၌ ဖြစ်လာလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူလေ၏။
\p
\v 15 ထိုအခါ ကျန်းမာလာသောသူသည် ထွက်လား၍ ယုဒအာဏာပိုင်ရို့ကို မိမိအား ကျန်းမာစီသောသူသည် ယေသျှုဖြစ်ကြောင်းကို ပြောကြားလေ၏။ 
\v 16 ထို့ကြောင့် ယုဒအာဏာပိုင်ရို့သည် ယေသျှုအား ညှည်းပန်းခြင်းငှာ စတင်လေ၏။ အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်သည် ဥပုသ်နိ့၌ ကျန်းမာခြင်းအမှုအား ပြုသောကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 17 ယေသျှုကလည်း “ငါ့ခမည်းတော်သည် အစဉ်မပြတ် အလုပ်လုပ်နိန်၏။ ထို့ကြောင့် ငါသည်လည်း အလုပ်လုပ်ရမည်” ဟု ထိုသူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 18 ဤသို့ မိန့်တော်မူသောကြောင့် လည်းကောင်း၊ ဥပုသ်နိ့၏ စည်းကမ်းကို ဖောက်ဖျက်ခြင်းကြောင့် လည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင်ကို မိမိ၏အဖဟု ခေါ်၍ မိမိကိုယ်မိမိ ဘုရားသခင်နှင့် တစ်တန်းတည်း ထားသောကြောင့် လည်းကောင်း ယုဒအာဏာပိုင်တိက ကိုယ်တော်အား အသီသတ်ခြင်းငှာ ပို၍ ကြံစည်ကြ၏။
\s သားတော်၏ အခွင့်အာဏာ
\p
\v 19 ထို့ကြောင့် ယေသျှုသည် ယုဒအာဏာပိုင်ရို့အား “ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သားတော်သည် မိမိအလိုအတိုင်း ဇာတစ်ခုမျှ မပြုနိုင်။ သူ၏ခမည်းတော် ပြုတော်မူသမျှသော အရာတိကို မြင်၍သာ ပြု၏။ ခမည်းတော်ပြုသမျှကို သားတော်လည်း ပြု၏။ 
\v 20 ခမည်းတော်သည် သားတော်ကို ချစ်သောကြောင့် မိမိပြုသမျှ အလုံးစုံတိကို သားတော်အား ဖွင့်ပြတော်မူ၏။ ခမည်းတော်သည် ဤအမှုအရာထက် ကြီးစွာသောအရားတိကို ပြုခြင်းငှာ သားတော်အား ဖွင့်ပြပီးဦးမည် ဖြစ်သောကြောင့် သင်ရို့သည် အံ့ဩခြင်း ဟိကြလိမ့်မည်။ 
\v 21 ခမည်းတော်သည် သီသောသူကိုပင် ထမြောက်စီပြီး ထိုသူရို့အား အသက်ကို ပီးတော်မူ၏။ ထိုနည်းတူ သားတော်သည်လည်း မိမိအလိုဟိသော သူရို့အား အသက်ကို ပီးလိမ့်မည်။ 
\v 22 ခမည်းတော်သည် ဇာသူ့ကိုမျှ တရားစီရင်တော်မူမည် မဟုတ်။ သားတော်အား တရားစီရင်ရသောအခွင့် အလုံးစုံကို ပီးအပ်ထားပြီးဖြစ်၏။ 
\v 23 အကြောင်းမူကား လူရို့သည် ခမည်းတော်အား ရိုသီသည့်နည်းတူ သားတော်ကိုလည်း ရိုသီကြစီရန် ဖြစ်၏။ သားတော်အား မရိုသီသောသူ ဟိသမျှရို့သည် ထိုသားတော်အား စီရွှတ်တော်မူသော ခမည်းတော်ကိုလည်း မရိုသီသောသူ ဖြစ်၏။
\p
\v 24 “ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ငါ့စကားကို ကြားလျက် ငါအား စီရွှတ်သောသူကို ယုံကြည်သော သူရို့သည် ထာဝရအသက်ကို ရ၏။ ထိုသူရို့သည် တရားစီရင်ခြင်းကို မခံရဘဲ သီခြင်းမှ အသက်ရှင်ခြင်းသို့ ကူးမြောက်သော သူများ ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 25 ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သီသောသူရို့သည် ဘုရားသခင်သားတော်၏ အသံကို ကြားသောအခါ ပြန်၍ အသက်ရှင်လာမည့် အချိန်သည် လာ၍ အဂုပင် ရောက်လျက်ဟိ၏။ 
\v 26 အကြောင်းမူကား ခမည်းတော် ကိုယ်တိုင် အသက်၏ အရင်းအမြစ် ဖြစ်သကဲ့သို့ သားတော်ကိုလည်း ထိုသို့ ဖြစ်စီခြင်းငှာ အခွင့်ပီးတော်မူ၏။ 
\v 27 ခမည်းတော်သည် သားတော်အား တရားစီရင်ပိုင်သော အခွင့်ကိုလည်း ပီးတော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား ထိုသူသည် လူသား ဖြစ်တော်မူ၏။ 
\v 28-29 ဤအမှုအရာကြောင့် မအံ့ဩကတ်ကေ့။ သီလွန်သောသူအားလုံးသည် သားတော်၏ အသံကိုကြား၍၊ သူရို့၏ အုတ်ဂူအသီးသီးမှ ထလာရမည့်အချိန်သည် အဂုပင် ရောက်လျက် ဟိ၏။ ကောင်းသောအကျင့်ကို ကျင့်သောသူရို့သည် အသက်ကို ရ၍၊ မကောင်းသောအကျင့်ကို ကျင့်သောသူရိုသည် ထမြောက်ပြီး အပြစ်စီရင်ခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုအကြောင်း သက်သီများ
\p
\v 30 ယေသျှုကလည်း “ငါသည် မိမိအခွင့်အာဏာဖြင့် ဇာအရာကိုမျှ မပြုနိုင်။ ဘုရားသခင် ဖော်ပြသမျှကိုသာ တရားစီရင်၏။ ထို့ကြောင့် ငါစီရင်ခြင်းသည် မှန်ကန်၏။ အကြောင်းမူကား ငါသည် ကိုယ့်အလိုသို့ လိုက်၍ ပြုခြင်းငှာ မကြိုးစားဘဲ၊ ငါ့အား စီရွှတ်တော်မူသော သူ၏အလိုသို့သာ လိုက်၍ ငါ ပြုသောကြောင့်ဖြစ်၏။
\p
\v 31 “ငါသည် ကိုယ့်အကြောင်းကိုသာ သက်သီခံလျှင် ငါ၏သက်သီသည် လက်ခံနိုင်ဖွယ်မဟိ။ 
\v 32 ငါ့ကိုယ်စား သက်သီခံသောသူ တစ်ပါးဟိ၏။ ငါ့အကြောင်းကို ထိုသူ၏ သက်သီခံချက်များသည် မှန်ကန်ကြောင်းကို ငါသိ၏။ 
\v 33 \x - \xo ၅.၃၃ \xo*\xt ယော ၁.၁၉–၂၇; ၃.၂၇–၃၀\xt*\x*သင်ရို့သည် ယောဟန်ထံသို့ သင်ရို့၏တမန်ရို့ကို စီရွှတ်ခ၏။ ယောဟန်သည် သမ္မာတရားဖက်၌ သက်သီခံ၏။ 
\v 34 လူတိဖက်မှ သက်သီခံပီးသည်ကို ငါ လို၍မဟုတ်။ သို့ရာတွင် သင်ရို့ ကယ်တင်ခံရစီခြင်းငှာ ငါဆို၏။ 
\v 35 ယောဟန်သည် ထွန်းလင်းတောက်ပသော ဆီမီးနှင့် တူ၏၊ သင်ရို့သည် ထိုသူ၏ အလင်း၌ ခဏသာပျော်မွိ့ရန် ဆန္ဒဟိကြ၏။ 
\v 36 သို့ရာတွင် ယောဟန်၏ သက်သီထက် ကြီးမြတ်သောသက်သီတစ်ခုသည် ငါ၌ ဟိ၏။ ခမည်းတော်သည် ငါ့အား အလုပ်ကို ပြီးမြောက်အောင်လုပ်ဆောင်ရန် အပ်ပီးတော်မူသဖြင့် အဂု ငါ လုပ်ဆောင်လျက်ဟိသော အမှုအရာတိကား၊ ငါ့အား ခမည်းတော် စီရွှတ်တော်မူကြောင်းကို သက်သီခံခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 37 \x - \xo ၅.၃၇ \xo*\xt မ ၃.၁၇; မာ ၁.၁၁; လု ၃.၂၂\xt*\x*ထို့ကြောင့် ငါ့ကို စီရွှတ်သောခမည်းတော်ကိုယ်တိုင် ငါ၏အကြောင်းကို သက်သီခံတော်မူ၏။ သင်ရို့သည် ခမည်းတော်၏ အသံတော်ကို ဇာခါမျှ မကြားဖူး၊ မျက်နှာတော်ကိုလည်း မမြင်ဖူး။ 
\v 38 ခမည်းတော် စီရွှတ်တော်မူသောသူကို သင်ရို့သည် မယုံကြည်သောကြောင့် နှုတ်ကပတ်တော်သည် သင်ရို့၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ မတည်ကြ။ 
\v 39 သင်ရို့သည် ကျမ်းစာတော်မြတ်ကို ကြိုးစား၍ လေ့လာကြ၏။ အကြောင်းမူကား သင်ရို့သည် ထိုအထဲ၌ ထာဝရအသက်ကို ရှာတွိ့လိမ့်မည်ဟု ထင်သောကြောင့်ဖြစ်၏။ ထိုကျမ်းစာတော်မြတ်ပင်လျှင် ငါ၏အကြောင်းကို သက်သီခံ၏။ 
\v 40 သို့သော် သင်ရို့သည် အသက်ကို ရအံ့သောငှာ ငါ့ထံပါးသို့ မလာလိုကြပေ။
\p
\v 41 “ငါသည် လူတိ ချီးမွမ်းဂုဏ်ပြုခြင်းကို မရှာ။ 
\v 42 သို့သော် သင်ရို့သည် ဇာပိုင် လူအမျိုးအစား ဖြစ်ခြင်းကို လည်းကောင်း၊ သင်ရို့၏စိတ်နှလုံး၌ ဘုရားသခင်ကို ချစ်ခြင်းမဟိသည်ကို လည်းကောင်း ငါသိ၏။ 
\v 43 ငါ၏ ခမည်းတော် အခွင့်နှင့် ငါသည် ကြွလာသော်လည်း သင်ရို့သည် ငါ့ကို လက်မခံကြ။ သို့သော် အခြားသူတစ်ယောက်သည် မိမိအခွင့်နှင့် ကြွလာပါမူ သင်ရို့သည် ထိုသူအား လက်ခံကြလိမ့်မည်။ 
\v 44 သင်ရို့သည် အချင်းချင်းပီးသော ချီးမြှောက်ခြင်းကို ခံလိုကြ၏။ သို့သော် တစ်ဆူတည်းဟိတော်မူသော သင်ရို့၏ ဘုရားသခင်ထံပါးမှ ချီးမြှောက်ခြင်းကိုမူ ရဟိခြင်းငှာ မကြိုးစားကြ။ သို့ဖြစ်၍ သင်ရို့သည် ငါ့ကို ဇာပိုင် ယုံကြည်နိုင်မည်နည်း။ 
\v 45 သို့ရာတွင် ငါသည် သင်ရို့အား ငါ၏ ခမည်းတော်ရှိ့၌ အပြစ်တင်စွပ်စွဲလိမ့်မည် ဟူ၍ မထင်ကတ်ကေ့။ သင်ရို့အား အပြစ်တင်စွပ်စွဲမည့်သူကား သင်ရို့ မျှော်လင့်သော မောသျှေပင် ဖြစ်၏။ 
\v 46 သင်ရို့သည် မောသျှေအား စစ်မှန်စွာ ယုံကြည်ခလျှင် ငါ့ကိုလည်း ယုံကြည်ခကြလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား သူသည် ငါ့အကြောင်းကို ရီးသားထားသောကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 47 သို့သော်လည်း သင်ရို့သည် မောသျှေ ရီးသားထားသမျှကိုပင် မယုံကြည်လျှင် ငါပြောသောစကားကို ဇာပိုင် ယုံကြည်နိုင်မည်နည်း” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 6
\s လူငါးထောင်အား ယေသျှု ကျွေးမွေးတော်မူခြင်း
\r (မဿဲ ၁၄.၁၃–၂၁; မာကု ၆.၃၀–၄၄; လုကာ ၉.၁၀–၁၇)
\p
\v 1 ထိုသို့ မိန့်တော်မူပြီးနောက် ယေသျှုကလည်း ဂါလိလဲအိုင် (တိဗေရိအိုင်ဟု လည်းခေါ်ကြ၏) ကို ဖြတ်ကူးတော်မူ၏။ 
\v 2 ကြီးစွာသော လူအစုအဝေးရို့သည် နောက်တော်သို့ လိုက်လာကြ၏။ အကြောင်းမူကား သူရို့သည် မကျန်းမာသောသူရို့၌ ကျန်းမာစီခြင်းငှာ ကိုယ်တော်ပြုခသော နိမိတ်လက္ခဏာများကို တွိ့မြင်ခသောကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 3 ယေသျှုသည် တောင်ကုန်းတစ်ခုထက်သို့ တက်၍ တပည့်တော်ရို့နှင့်အတူ ထိုင်တော်မူ၏။ 
\v 4 ထိုအချိန်ကား ယုဒလူမျိုးရို့၏ ပသခါပွဲတော် ကျရောက်မည့်အချိန် ရောက်လုနီးသတည်း။ 
\v 5 ယေသျှုသည် လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီး များစွာသော လူပရိသတ်ရို့သည် မိမိထံသို့ လာနိန်ကြသည်ကို မြင်လေ၏။ ထိုအခါ ယေသျှုသည် ဖိလိပ္ပုအား “ဤလူတိအားလုံးအဖို့ လုံလောက်အောင် ကျွေးခြင်းငှာ အစားအစာများကို ဇာမှာ ဝယ်လို့ ရပါဖို့လဲ” ဟု မိန်းတော်မူ၏။ 
\v 6 ဤသို့ မိန်းရခြင်းမှာ ဖိလိပ္ပုအား အကဲခက်လိုသောကြောင့်ဖြစ်၏။ ယေသျှုက မိမိမည်သို့ ပြုရမည်ကို သိထားပြီး ဖြစ်၏။
\p
\v 7 ဖိလိပ္ပုကလည်း “လူတစ်ယောက်စီကို အစားအစာ တစိကေချေလောက်သာ ပီးမည်ဆိုလျှင်ပင် ငွီဒင်္ဂါးပြား\f + \fr ၆.၇ \fr*\fk ငွီဒင်္ဂါးပြား၊ \fk*\ft ကျေးလက်အလုပ်သမား တစ်ယောက်၏ တစ်နိ့လုပ်အားခသည် ငွီဒင်္ဂါး တစ်ပြားသာဖြစ်၏ (ရှု \ft*\xt မ ၂၀.၂\xt*)။\f* ၂၀၀ အဖိုးနှင့် မလောက်ပါ” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 8 ကိုယ်တော်၏ တပည့်တော်ထဲမှ တစ်ယောက်ဖြစ်သော သျှိမုန်ပေတရု၏ညီ အန္ဒြေကလည်း၊ 
\v 9 “မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်ဟိသော အသျှေတစ်ယောက် ဤမှာ ဟိပါ၏။ သို့ရာတွင် ထိုမုန့်နှင့် ငါးများသည် ဤလူအားလုံးအတွက်မူ မလုံလောက်ပါ” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 10 ယေသျှုကလည်း “လူတိကို ထိုင်ခိုင်းကြလော့” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူ၏။ ထိုနီရာ၌ မြက်ပင်ထူထပ်လျက်ဟိ၏။ ထို့ကြောင့် ၅,၀၀၀ လောက်ဟိသော ယောက်ျားရို့သည် ထိုနီရာ၌ ထိုင်ကြ၏။ 
\v 11 ထို့နောက် ယေသျှုသည် မုန့်ကို ယူ၍ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ ထိုင်နိန်သော လူအပေါင်းရို့အား ဝီငှပီးတော်မူ၏။ ထိုနည်းတူ ကိုယ်တော်သည် ငါးကိုယူ၍ ဝီငှပီးပြီးလျှင် လူအပေါင်းရို့သည် ဝလင့်စွာစားကြ၏။ 
\v 12 ထိုသို့ လူရို့သည် ဝလင့်စွာစားကြပြီးနောက် ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်ရို့အား “စားကြွင်းစားကျန်များ အလေအလွင့် မဖြစ်စီခြင်းငှာ စုသိမ်းကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 13 ထို့ကြောင့် လူအပေါင်းရို့က ဝလင့်စွာစားကြပြီး တပည့်တော်ရို့သည် မုယောမုန့်ငါးလုံးမှ စားကြွင်းစားကျန်တိကို စုသိမ်းကြရာတွင် တောင်းဖြင့် ဆယ့်နှစ်တောင်း အပြည့်ရလေ၏။
\p
\v 14 ယေသျှုပြုတော်မူသော နိမိတ်လက္ခဏာကို မြင်သောသူအပေါင်းရို့က “ဤသူသည် ဤလောကသို့ ကြွလာသော စစ်မှန်သော ပရောဖက်ဖြစ်၏”\f + \fr ၆.၁၄ \fr*\fk ပရောဖက်၊ \fk*\ft ရှု \ft*\xt ၁.၂၁\xt*။\f* ဟု ဆိုကြ၏။ 
\v 15 ယေသျှုက လူအပေါင်းရို့သည် လာ၍ မိမိအား အတင်းခေါ်ဆောင်ကာ သျှင်ဘုရင် မြှောက်ကြလိမ့်မည်ကို သိတော်မူသဖြင့် တစ်ကိုယ်တည်း တောင်ထက်သို့ ကြွတော်မူ။
\s ယေသျှု ရီထက်တွင် လမ်းလျှောက်ခြင်း
\r (မဿဲ ၁၄.၂၂–၃၃; မာကု ၆.၄၅–၅၂)
\p
\v 16 ညချမ်းချိန် ရောက်သောအခါ ယေသျှု၏ တပည့်တော်ရို့သည် ဂါလိလဲအိုင်သို့ ဆင်းလားတော်မူ၏။ 
\v 17 လောင်းထက်သို့ တက်ကြပြီးလျှင် အိုင်ကိုဖြတ်၍ ကပေရနောင်မြို့သို့ ပြန်လားကြ၏။ ညအချိန် ရောက်လာသော်လည်း ယေသျှုသည် တပည့်တော်ရို့ပါးသို့ မကြွလာသိမ့်။ 
\v 18 ထိုအချိန်၌ လီပြင်းတိုက်သောကြောင့် အိုင်တွင် လှိုင်းထလာ၏။ 
\v 19 တပည့်တော်ရို့သည် သုံး၊ လေးမိုင်ခန့် လှော်ခတ်ပြီးသောအခါ ယေသျှုသည် ရီထက်တွင် စက်တော်ဖြန့်၍ လောင်းအနားသို့ ကြွလာသည်ကို မြင်ကြသောကြောင့် သူရို့သည် ကြောက်လန့်ကြ၏။ 
\v 20 ထိုအခါ ယေသျှုက “မကြောက်ကတ်ကေ့၊ ငါပင်ဖြစ်၏” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 21 ထိုအခါ သူရို့သည် ဝမ်းမြောက်စွာဖြင့် ကိုယ်တော်အား လောင်းထက်သို့ တက်စီကြပြီးနောက် တစ်ခဏချင်းတွင် လောင်းသည် မိမိရို့ ခရီးဦးတည်ရာ ကမ်းခြီသို့ ရောက်လေ၏။
\s လူရို့က ယေသျှုအား လိုက်ရှာကြခြင်း
\p
\v 22 နောက်တစ်နိ့တွင် အိုင်တစ်ဖက်ကမ်း၌ ကျန်ခသော လူပရိသတ်ရို့သည် ထိုအရပ်၌ လောင်းတစ်စီးသာ ဟိခသည်ကို သတိရကြ၏။ ယေသျှုသည် ထိုလောင်း၌ လိုက်ပါတော်မမူဘဲ တပည့်တော်ရို့သာ လားကြကြောင်းကို သိကြ၏။ 
\v 23 သို့ရာတွင် တိဗေရိမြို့မှလာသော လောင်းအချို့ကား သခင်ဘုရားသည် ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ လူအပေါင်းရို့ကို ကျွေးခသော အရပ်နားသို့ ရောက်လာကြ၏။ 
\v 24 လူအစုအဝေးရို့သည် ထိုအရပ်၌ ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်တိကို မတွိ့ကြသောအခါ ထိုလောင်းများထက်၌ တက်၍ ကိုယ်တော့်ကို ရှာခြင်းငှာ ကပေရနောင်မြို့သို့ လားကြ၏။
\s အသက်မုန့်ဖြစ်သော ယေသျှု
\p
\v 25 လူအပေါင်းရို့သည် အိုင်တစ်ဖက် ကမ်း၌ ယေသျှုကို တွိ့မြင်ကြသောအခါ သူရို့က “ဆရာ၊ ဇာအချိန်ကပင် ဤအရပ်သို့ ကြွလာတော်မူသနည်း” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 26 ယေသျှုလည်း “သင်ရို့အား ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့သည် ငါ့ကို ရှာကြသည်မှာ ငါပြသော နိမိတ်လက္ခဏာများကို နားလည်၍မဟုတ်ဘဲ သင်ရို့လိုသမျှသော အစားအစာကို ဝစွာစားရသောကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 27 ပုပ်ပျက်တတ်သော အစားအစာဖို့ မလုပ်ဆောင်ကတ်ကေ့။ သို့သော် လူသားသည် သင်ရို့အား ပီးတော်မူမည့် ထာဝရအသက်ကို ရစီနိုင်ခြင်းငှာ မပုပ်ပျက်တတ်သော အစာအဖို့သာ လုပ်ဆောင်ကြလော့။ အကြောင်းမူကား အဖဘုရားသခင်သည် လူသားအား တံဆိပ်ခတ်ထားသောသူဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 28 ထို့ကြောင့် သူရို့ကလည်း ကိုယ်တော်အား “အကျွန်ရို့သည် ဘုရားသခင် အလိုတော်ဟိသော အရာကို ဆောင်ရွက်နိုင်စီခြင်းငှာ ဇာပိုင် ပြုရပါမည်နည်း” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 29 ယေသျှုကလည်း “ဘုရားသခင် အလိုဟိတော်မူသည့် အရာကား ထိုအသျှင် စီရွှတ်တော်မူသောသူကို ယုံကြည်ရန်ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 30 သူရို့ကလည်း “အကျွန်ရို့သည် ကိုယ့်မျက်စိနှင့် မြင်၍ ကိုယ်တော်အား ယုံကြည်နိုင်စီခြင်းငှာ ဇာနိမိတ်လက္ခဏာကို ပြပါမည်နည်း။ ဇာအမှုကို ကိုယ်တော်သည် ပြုပါမည်နည်း။ 
\v 31 ကျမ်းစာလာသည်ကား၊ ‘ကိုယ်တော်သည် ထိုသူရို့၏ စားစာရာအဖို့ ကောင်းကင်မှ မုန့်ကို ချပီးတော်မူ၏’ ဟု ဆိုသည့်အတိုင်း အကျွန်ရို့၏ အဖိုးအဖီးများသည် တောကန္တာရ၌ မန္နမုန့်ကို စားကြရပါ၏” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 32 ယေသျှုကလည်း၊ “ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့အား မောသျှေ ပီးသောမုန့်သည် ကောင်းကင်မှ လာသည် မဟုတ်။\f + \fr ၆.၃၂ \fr*\fq သင်ရို့အား မောသျှေ ပီးသောမုန့်သည် ကောင်းကင်မှ လာသည် မဟုတ်၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa ထိုအရာသည် သင်ရို့ကို မောသျှေ ပီးခသည် မဟုတ်။\fqa*\f* ငါ၏ခမည်းတော်သည် သင်ရို့အား ကောင်းကင်မှ စစ်မှန်သောမုန့်ကို ပီးတော်မူ၏။ 
\v 33 ဘုရားသခင် ပီးတော်မူသော ထိုမုန့်ကား ကောင်းကင်ဘုံမှ ဆင်းသက်၍ ဤလောကီသားအား အသက်ကို ပီးသောသူဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 34 ထိုသူရို့ကလည်း “ဆရာ၊ ထိုမုန့်ကို အကျွန်ရို့အား အစဉ်အမြဲ ပီးတော်မူပါ” ဟု ကိုယ်တော်ထံ တောင်းကြ၏။
\p
\v 35 ယေသျှုကလည်း ထိုသူရို့အား “ငါသည် အသက်မုန့်ဖြစ်၏။ ငါ့ထံသို့ လာသောသူသည် ဇာခါမျှ ဆာမွတ်လိမ့်မည်မဟုတ်။ ငါ့ကို ယုံကြည်သောသူသည် တဖန် ဇာခါမျှ ရီငတ်လိမ့်မည်မဟုတ်။ 
\v 36 သင်ရို့ကို ငါပြောနိန်စဉ် သင်ရို့သည် ငါ့ကိုမြင်၏။ သို့သော် ငါ့ကို ယုံကြည်လိမ့်မည်မဟုတ်။ 
\v 37 ငါ၏ခမည်းတော်က ငါ့အား ပီးတော်မူသော သူတိုင်းသည် ငါ့ထံသို့ လာကြလိမ့်မည်။ ငါသည်လည်း ငါ့ပါးသို့ လာသောသူကို ကြောခိုင်း၍မထား။ 
\v 38 အကြောင်းမူကား၊ ကောင်းကင်မှ ငါ ကြွလာခြင်းသည် ကိုယ့်အလိုအတိုင်း လုပ်ဆောင်ခြင်းငှာ ငါ ကြွလာသည်မဟုတ်။ သို့သော် ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော သူ၏အလိုအတိုင်း လုပ်ဆောင်ခြင်းငှာ ကြွလာခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 39 ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော သူ၏အလိုတော်ကား၊ ငါ့အား ထိုအသျှင် ပီးအပ်ထားသော သူအပေါင်းရို့သည် ဆုံးယှုံးခြင်းသို့ မရောက်စီဘဲ နောက်ဆုံးသောနိ့၌ ရှင်ပြန်ထမြောက်စီခြင်းငှာ ဖြစ်၏။ 
\v 40 သားတော်ကို မြင်တွိ့၍ ယုံကြည်သောသူ အပေါင်းရို့သည် ထာဝရအသက်ကို ရစီခြင်းငှာ ခမည်းတော်သည် အလိုဟိ၏။ ငါသည်လည်း နောက်ဆုံးသောနိ့၌ ထိုသူရို့အား သီခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်စီတော်မူမည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 41 ထိုအခါ ယုဒလူရို့သည် ကိုယ်တော်အား ညည်းညူကြ၏။ အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်က၊ “ငါသည် ကောင်းကင်မှ ဆင်းကြွလာသော မုန့်ဖြစ်သည်” ဟု ဆိုသောကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 42 ထိုသူရို့က၊ “ဤသူသည် ယောသပ်၏သား ယေသျှုဖြစ်သည် မဟုတ်လော၊ သူ့အမိနှင့်အဖကို ငါရို့သိကြ၏။ သို့ဖြစ်ပါလျက် ‘ငါသည် ကောင်းကင်ဘုံမှ ဆင်းကြွလာသည်’ ဟု ဆိုရသလော” ဟု ပြောဆိုကြ၏။
\p
\v 43 ထိုအခါ ယေသျှုက “သင်ရို့ အချင်းချင်း ညည်းညူမနိန်ကတ်ကေ့။ 
\v 44 ခမည်းတော်သည် လူတိကို ငါ့ထံသို့ မပို့ဆောင်လျှင် ဇာသူမျှ ငါ့ထံသို့ မလာနိုင်။ ငါသည်လည်း ထိုသူရို့အား နောက်ဆုံးသောနိ့၌ ရှင်ပြန်ထမြောက်စီမည်။ 
\v 45 ပရောဖက်ကျမ်းများ၌ လာသည်ကား၊ ‘ထိုသူအပေါင်းရို့သည် ဘုရားသခင်၏ သွန်သင်တော်မူချက်ကို ခံရလိမ့်မည်’ ဟူ၍ ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ခမည်းတော်၏ မိန့်တော်မူသောစကားကို ကြား၍ သင်ယူသောသူ အပေါင်းရို့သည် ငါ့ထံသို့ လာကြ၏။ 
\v 46 ဤသို့ဆိုရာတွင် ဘုရားသခင်ထံမှ ကြွလာသောသူမှတစ်ပါး ခမည်းတော်ကို မြင်ဖူးသောသူ တစ်စုံတစ်ယောက်ဟိသည်ဟု ငါမဆို။ ဘုရားသခင်ထံမှ ကြွလာသောသူသာလျှင် ခမည်းတော်ကို မြင်ဖူးသောသူ ဖြစ်၏။ 
\v 47 သင်ရို့အား ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ငါ့ကို ယုံကြည်သောသူသည် ထာဝရအသက်ကို ရ၏။ 
\v 48 ငါသည် အသက်မုန့်ဖြစ်၏။ 
\v 49 သင်ရို့၏ အဖိုးအဖီးရို့သည် တောကန္တာရ၌ မန္နမုန့်ကို စားခကြ၏။ သို့သော်လည်း သူရို့သည် သီဆုံးလားခရ၏။ 
\v 50 သို့သော် ကောင်းကင်ဘုံမှ ဆင်းသက်လာသောမုန့်ကို စားသောသူမည်သည်ကား သီဆုံးရလိမ့်မည်မဟုတ်။ 
\v 51 ငါသည် ကောင်းကင်ဘုံမှ ဆင်းသက်တော်မူသော အသက်ရှင်သော မုန့်ဖြစ်၏။ သင်ရို့သည် ထိုမုန့်ကို စားလျှင် ထာဝရ အသက်ရှင်လိမ့်မည်။ လောကသားရို့သည် အသက်ရှင်နိုင်မည့်အကြောင်း ငါပီးသောမုန့် ဟူမူကား ငါ၏အသွီးအသားပင် ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 52 ထို့နောက် ယုဒလူရို့က “ဤသူသည် ငါရို့စားဖို့ သူ၏အသားကို ဇာပိုင် ပီးနိုင်ပါမည်နည်း” ဟု အချင်းချင်း ပြင်းစွာ စတင်ငြင်းခုံကြ၏။
\p
\v 53 ယေသျှုသည်လည်း ထိုသူရို့အား “ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့သည် လူသား၏ အသားကို မစား၊ အသွီးကို မသောက်ကြလျှင် သင်ရို့၌ အသက်မဟိ။ 
\v 54 ငါ့အသားကိုစား၍ ငါ့အသွီးကို သောက်သောသူသည် ထာဝရအသက်ကိုရ၏။ ငါသည်လည်း ထိုသူရို့ကို နောက်ဆုံးသောနိ့၌ သီခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်စီတော်မူမည်။ 
\v 55 ငါ့အသားသည် စစ်မှန်သောစားစရာ ဖြစ်၏။ ငါ၏အသွီးသည်လည်း စစ်မှန်သော သောက်စာရာ ဖြစ်ပေ၏။ 
\v 56 ငါ့အသားကို စား၍၊ ငါ့အသွီးကို သောက်သောသူသည် ငါ၌ တည်၏။ ငါသည်လည်း ထိုသူ၌ တည်၏။ 
\v 57 အသက်ရှင်သော ခမည်းတော်သည် ငါ့အား စီရွှတ်တော်မူ၏။ ငါသည်လည်း ခမည်းတော်အားဖြင့် အသက်ရှင်၏။ ထိုနည်းတူ ငါ၏အသွီးကို သောက်၍ အသားကို စားသောသူရို့သည် ငါ့ကြောင့် အသက်ရှင်လိမ့်မည်။ 
\v 58 ထို့ကြောင့် ဤမုန့်သည် ကောင်းကင်မှ ဆင်းသက်လာသော မုန့်ဖြစ်၏။ သင်ရို့၏ အဖိုးအဖီးရို့သည် စားပြီး သီဆုံးလားသော မုန့်မျိုးမဟုတ်။ သို့သော် ဤမုန့်ကို စားသောသူသည် ထာဝရ အသက်ရှင်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 59 ယေသျှုသည် ကပေရနောင်မြို့၌ဟိသော တရားဇရပ်တွင် ဟောပြောသွန်သင်စဉ် ဤဩဝါဒများကို ပီးတော်မူ၏။
\s ထာဝရအသက်နှင့်ဆိုင်သော တရားစကား
\p
\v 60 ထိုသွန်သင်ချက်များကို ကိုယ်တော်၏ တပည့်တော်ရို့သည် ကြားကြလျှင် “ဤသွန်သင်ချက်ရို့သည် ခက်ခဲလွန်းသောကြောင့် ဇာသူ လိုက်နာနိုင်ပါမည်နည်း” ဟု ပြောဆိုကြ၏။ 
\v 61 ထိုသို့ တပည့်တော်တိ ပြောဆိုကြသည်ကို ယေသျှုသည် သိတော်မူသဖြင့် “ဤစကားကြောင့် သင်ရို့ ညည်းညူလျက် နိန်ကြသလော။ 
\v 62 လူသားသည် မိမိ၏ အယင်နီရာသို့ တက်ကြွလားသည်ကို သင်ရို့မြင်တွိ့လျှင် ဇာပိုင် ထင်မှတ်ကြမည်နည်း။ 
\v 63 ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်သာလျှင် အသက်ကို ပီးနိုင်၏။ လူသားရို့၏ အစွမ်းတန်ခိုးမူကား အသက်ကို မပီးနိုင်။ သင်ရို့အား ငါပြောသောစကားသည် အသက်ရှင်စီသော ထိုဝိညာဉ်တော်နှင့်သာ သက်ဆိုင်၏။ 
\v 64 သို့သော် သင်ရို့အထဲမှ တချို့သည် မယုံကြည်ကြ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ဤသို့ မိန့်တော်မူသည်မှာ ယေသျှုသည် မိမိအား မယုံကြည်သော သူများကိုလည်းကောင်း၊ သစ္စာဖောက်မည့်သူကို လည်းကောင်း အစကတည်းကပင် သိတော်မူပြီးဖြစ်၏။ 
\v 65 တဖန် ကိုယ်တော်ကလည်း “ဤအကြောင်းကြောင့် သင်ရို့အား ငါဆိုခသည့်အတိုင်း ခမည်းတော်သည် အခွင့်ပီးတော်မမူလျှင် ဇာသူမျှ ငါ့ထံသို့ မလာနိုင်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 66 ထိုအချိန်မှ စ၍ များစွာသော ယေသျှု၏ နောက်လိုက်ရို့သည် အထံတော်ပါးမှ ဆုတ်ခွါလားကြပြီး ထပ်၍တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မလိုက်ကတ်လီယာ။ 
\v 67 ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးအား၊ “သင်ရို့သည်လည်း ငါ့ထံမှ ထွက်လားလိုကြသလော” ဟု မိန်းလေ၏။ 
\v 68 \x - \xo ၆.၆၈,၆၉ \xo*\xt မ ၁၆.၁၆; မာ ၈.၂၉; လု ၉.၂၀\xt*\x*ထိုအခါ သျှိမုန်ပေတရု ကလည်း “အသျှင်၊ အကျွန်ရို့ ဇာသူ့ပါးသို့ လားရပါမည်နည်း။ ထာဝရအသက်နှင့်ဆိုင်သော တရားကို ကိုယ်တော် ဟောပါ၏။ 
\v 69 ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသခင်ထံမှ ကြွလာသော သန့်ယှင်းသောသူ ဖြစ်ကြောင်းကို အကျွန်ရို့သည် ယုံကြည်သောကြောင့် သိကြပါ၏” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 70 ထိုအခါ ယေသျှုက၊ “သင်ရို့ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးကို ငါ ရွီးချယ်သည် မဟုတ်သလော။ သို့သော် သင်ရို့၌ မာရ်နတ်တစ်ဦး ဟိ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 71 ကိုယ်တော်သည် သျှိမုန်သျှာကာရုတ်၏သား ယုဒကို ရည်မှတ်၍ ပြောဆိုခြင်းဖြစ်၏။ အကြောင်းမူကား ယုဒသည် တစ်ကျိပ်နှစ်ပါးသော တပည့်တော်တိ အဝင်ဖြစ်သော်လည်း မိမိအား ရန်သူ့လက်သို့ အပ်မည့်အကြောင်းကို သိတော်မူသောကြောင့်ဖြစ်၏။
\c 7
\s ယေသျှုနှင့် ညီတော်များ
\p
\v 1 ထို့နောက် ယေသျှုသည် ဂါလိလဲပြည်တစ်လျှောက် ဒေသစာရီ လှည့်လည်တော်မူ၏။ ယုဒအာဏာပိုင်ရို့က ကိုယ်တော့်ကိုသတ်ရန် ကြံစည်နိန်ကြသဖြင့် ကိုယ်တော်သည် ယုဒပြည်၌ လှည့်လည်ခြင်းငှာ အလိုမဟိပေ။ 
\v 2 ယုဒအမျိုးသားရို့၏ သကေနေပွဲတော် ကျရောက်မည့်အချိန်ကား နီးကပ်လာလေ၏။ 
\v 3 ထို့ကြောင့် ညီတော်များက ယေသျှုအား “သင်ပြုသော အမှုအရာတိကို သင်၏ နောက်လိုက်တိ တွိ့မြင်စီခြင်းငှာ ဂါလိလဲပြည်မှ ထွက်၍ ယုဒပြည်သို့ လားပါလော့။ 
\v 4 ထင်ပေါ်ကျော်ကြားလိုသော သူသည် ဇာအမှုကိုမျှ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ ပြုလေ့မဟိ။ သင်သည် ဤသို့သောအမှုအရာများကို ပြုမည်ဆိုပါက လောကတစ်ခုလုံးက သိအောင် ပြုပါလော့” ဟု ဆိုကြ၏။ 
\v 5 အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်၏ ညီတော်များသည်ပင်လျှင် ကိုယ်တော့်ကို မယုံကြည်ကြပေ။
\p
\v 6 သို့သော် ယေသျှုက “ငါ၏အချိန် မရောက်သိမ့်။ သင်ရို့၏အချိန်ကား ကာလအစဉ် အသင့်ဖြစ်၏။ 
\v 7 လောကီသားတိက သင်ရို့ကို မမုန်းနိုင်ကြ။ သို့သော် ငါ့ကိုမူကား မုန်းကြ၏။ အကြောင်းမူကား ငါသည် သူရို့၏ မကောင်းသောအကျင့်များကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုသောကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 8 ထိုပွဲသို့ သင်ရို့ လားကြလော့။ ငါမူကား မလား။ အကြောင်းမူကား ငါ၏အချိန် မရောက်သိမ့်သောကြောင့် ဖြစ်၏”\f + \fr ၇.၈ \fr*\fq ငါမူကား မလား၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းများတွင် \ft*\fqa ငါမူကား မလာသိမ့်၊ \fqa*\ft ဟူ၍ ဖော်ပြထား၏။\ft*\f* ဟု ညီတော်များအား မိန့်တော်မူလေ၏။ 
\v 9 ထိုသို့ မိန့်တော်မူပြီးနောက် ကိုယ်တော်သည် ဂါလိလဲပြည်၌ နီတော်မူ၏။
\s သကေနေပွဲတော်၌ ယေသျှု
\p
\v 10 ထိုပွဲတော်သို့ ကိုယ်တော်၏ညီတော်တိ လားပြီးမှ ယေသျှုသည်လည်း မထင်မရှား ကြွတော်မူ၏။ 
\v 11 ယုဒအာဏာပိုင်ရို့သည် ထိုပွဲ၌ ကိုယ်တော့်ကို ရှာလျက် “ထိုသူကား ဇာမှာနည်း” ဟု မိန်းမြန်းကြ၏။
\p
\v 12 လူအစုအဝေးကလည်း ကိုယ်တော်အကြောင်းကို များစွာ တီးတိုးပြောဆိုနိန်ကြ၏။ တချို့လူရို့က “ထိုသူသည် သူတော်ကောင်းဖြစ်၏” ဟူ၍လည်းကောင်း၊ တခြားသောလူတိကလည်း “သူတော်ကောင်းမဟုတ်၊ လူတိကို မှောက်မှားစီသော သူသာဖြစ်၏” ဟူ၍ လည်းကောင်း ဆိုကြ၏။ 
\v 13 သို့ပင်သျှောင် လူတိက ယုဒအာဏာပိုင်တိကို ကြောက်လန့်ကြသဖြင့် ကိုယ်တော့်အကြောင်းကို မည်သူမျှ ပွင့်လင်းစွာ မပြောဝံ့ကြပေ။
\p
\v 14 ထိုပွဲကျင်းပသောကာလ ထက်ဝက်ခန့်မျှ ရောက်လာသောအခါ ယေသျှုသည် ဗိမာန်တော်သို့ ကြွ၍ စတင်ဟောပြောသွန်သင်လျက် နိန်တော်မူ၏။ 
\v 15 ထိုအရပ်၌ဟိကြသော ယုဒလူရို့သည်လည်း အံ့ဩကြ၍ “ဤသူသည် ဇာအတန်းပညာကိုမျှ မသင်ယူဖူးဘဲ ဤပညာများကို မည်သို့ရသနည်း” ဟု ပြောဆိုကြ၏။
\p
\v 16 ယေသျှုကလည်း “ငါသွန်သင်သော တရားသည် ငါ၏တရားမဟုတ်။ ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသောသူ၏ တရားပင်ဖြစ်၏။ 
\v 17 ဘုရားသခင်၏အလိုကို လိုက်လျှောက်လိုသော သူရို့မူကား၊ ငါဟောပြောသောတရားသည် ဘုရားသခင်၏ တရားဖြစ်သလော၊ သို့မဟုတ် ငါ၏ တရားဖြစ်သလော ဟူ၍ ခွဲခြားသိမြင်ကြလိမ့်မည်။ 
\v 18 မိမိရို့၏တရားကို ဟောပြောသောသူသည် မိမိ၏ဘုန်းကို ရဟိ၏။ သို့သော် မိမိအား စီရွှတ်တော်မူသောသူ၏ ဘုန်းတန်ခိုးကို ရှာသောသူမူကား ရိုးသားစွာ ဟောပြောတတ်၏။ ထိုသူ၌ အမှားမဟိ။ 
\v 19 မောသျှေသည် သင်ရို့အား ပညတ်တရားကို ပီးခသည်မဟုတ်လော။ သို့သော်လည်း သင်ရို့တစ်ယောက်မျှ ထိုပညတ်တရားကို မလိုက်လျှောက်ကြ။ သင်ရို့သည် ငါ့ကို ဇာကြောင့် သတ်ခြင်းငှာ ကြိုးစားနိန်ကြသနည်း” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 20 လူအပေါင်းရို့ကလည်း “သင်သည် နတ်မိစ္ဆာ ဝင်ပူးခံရသောသူဖြစ်၏။ မည်သူသည် သင့်အား သတ်ရန် ကြိုးစားနိန်သနည်း” ဟု ဆိုကြ၏။
\p
\v 21 ယေသျှုကလည်း “ငါသည် နိမိတ်လက္ခဏာတစ်ခုကို ပြုသောအခါ သင်ရို့အားလုံးသည် အံ့ဩကြ၏။ 
\v 22 မောသျှေသည် သင်ရို့၏ သားသျှေတိအား အရီဖျားလှီးခြင်းကို ပြုခြင်းငှာ ပညတ်ခ၏။ ထို့ကြောင့် သင်ရို့သည် ဥပုသ်နိ့၌ပင် အရီဖျားလှီးခြင်းကို ပြုကြ၏။ သို့သော် ထိုအရီဖျားလှီးခြင်းကို မောသျှေမှစတင်၍ ခံခသည်မဟုတ်၊ သင်ရို့၏ အဖိုးအဖီးတိမှ စတင်၍ ပြုခကြ၏။ 
\v 23 \x - \xo ၇.၂၃ \xo*\xt ယော ၅.၉\xt*\x*မောသျှေ၏ပညတ်အား မချိုးဖောက်စီခြင်းငှာ သင်ရို့သည် ဥပုသ်နိ့တွင် ယောက်ျားသျှေတစ်ယောက်အား အရီဖျားလှီးခြင်းကို ပြုကြလျှင် ငါသည် လူတစ်ဦးအား ကျန်းမာစီသောအခါ သင်ရို့သည် ငါ့ကို ဇာကြောင့် အမျက်ထွက်ကြသနည်း။ 
\v 24 အပြင်ပန်းသဏ္ဍာန်ကိုသာ ကြည့်၍ အပြစ်စီရင်ခြင်း မပြုကတ်ကေ့။ မှန်ကန်သော တရားဖြင့်သာ အပြစ်စီရင်ကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s သူသည် မေသျှိယဖြစ်သလော
\p
\v 25 ထိုအခါ ယေရုဆလင်မြို့မှ လူတချို့က “ဤသူကို အာဏာပိုင်တိက သတ်ရန် ရှာနိန်ကြသည် မဟုတ်လော။ 
\v 26 ကြည့်ပါ၊ ဤသူသည် ထင်ရှားစွာ ဟောပြောသွန်သင်လျက် နိန်၏။ သူရို့သည် ကိုယ်တော်အား စကားတစ်ခွန်းမျှ မပြောနိုင်ကြ။ ဤသူသည် မေသျှိယဖြစ်ကြောင်းကို အာဏာပိုင်များက အမှန်ပင် သိကြသလော။ 
\v 27 မေသျှိယ ကြွလာသောအခါ ထိုအသျှင်သည် ဇာအရပ်မှ ကြွလာသည်ကို မည်သူမျှ သိလိမ့်မည်မဟုတ်။ သို့သော် ဤသူ၏ ဇာတိကို ငါရို့သိကြ၏” ဟု အချင်းချင်း ပြောဆိုကြ၏။
\p
\v 28 ယေသျှုသည် ဗိမာန်တော်၌ ဆုံးမဩဝါဒ ပီးတော်မူစဉ်၊ “သင်ရို့သည် ငါ့ကို လည်းကောင်း၊ ငါသည် ဇာအရပ်မှ လာသည်ကို လည်းကောင်း သိကြ၏။ ငါသည် ကိုယ့်အလိုဖြင့် လာသည်မဟုတ်။ ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော သူသည် သစ္စာနှင့် ပြည့်စုံတော်မူ၏။ ထိုအသျှင်ကို သင်ရို့ မသိကြသလော။ 
\v 29 သို့ရာတွင် ငါမူကား ထိုအသျှင်ထံပါးမှ လာ၍ ထိုအသျှင်သည် ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသောကြောင့် ငါသည် ထိုအသျှင်ကို သိ၏” ဟု ကျယ်သောအသံဖြင့် မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 30 ထို့နောက် ထိုသူရို့သည် ကိုယ်တော်အား ဖမ်းဆီးခြင်းငှာ အခွင့်ရှာကြ၏။ သို့သော် အချိန်မကျသိမ့်သောကြောင့် တစ်ဦးတစ်ယောက်ကမှ မဖမ်းဆီးနိုင်ကြ။ 
\v 31 လူအစုအဝေးထဲမှ အများသောသူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ယုံကြည်လာကြပြီးလျှင် “မေသျှိယ ကြွလာသောအခါ ဤသူပြုသော နိမိတ်လက္ခဏာထက် သာ၍ ပြုမည်လော” ဟု ဆိုကြ၏။
\s ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးရန် အစောင့်များအား စီရွှတ်ခြင်း
\p
\v 32 လူအစုအဝေးရို့သည် ယေသျှု၏အကြောင်းကို တိုးတိုးချေ ပြောဆိုနိန်ကြသည်ကို ဖာရိယှဲရို့သည် ကြားကြ၏။ ထို့ကြောင့် ဖာရိယှဲရို့နှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးအကဲများသည် ကိုယ်တော့်ကို ဖမ်းဆီးခြင်းငှာ အစောင့်စစ်သည်များအား စီရွှတ်လိုက်၏။ 
\v 33 ယေသျှုက “ငါသည် သင်ရို့နှင့်အတူ အချိန်အနည်းချေမျှသာ နီပြီးလျှင်၊ ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော သူထံသို့ လားရမည်။ 
\v 34 သင်ရို့သည် ငါ့ကို ရှာကြသော်လည်း တွိ့ကြလိမ့်မည် မဟုတ်။ အကြောင်းမူကား ငါဟိမည့်အရပ်သို့ သင်ရို့သည် မလားနိုင်ကြ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 35 ယုဒအာဏာပိုင်ရို့က “ငါရို့ကို မတွိ့စီခြင်းငှာ ဤသူသည် ဇာအရပ်သို့ လားမည်နည်း။ ဤသူသည် ဟေလသမြို့များ၌ ကွဲလွင့်လျက်ဟိသော ငါရို့လူမျိုးပါးသို့ လားပြီး ဟေလသလူမျိုးရို့ကို ဩဝါဒပီး မည်လော။ 
\v 36 သင်ရို့သည် ငါ့ကို ရှာသော်လည်း တွိ့လိမ့်မည်မဟုတ်။ ငါဟိရာ အရပ်သို့ သင်ရို့ မလားနိုင်ကြဟု ဆို၏။ ဤစကားများ၏ အနက်ကား မည်သို့နည်း” ဟု အချင်းချင်း မိန်းမြန်းကြ၏။
\s အသက်ရီ စီးထွက်ရာစမ်း
\p
\v 37 ပွဲတော်၏ နောက်ဆုံးနိ့ဖြစ်သော အရေးအကြီးဆုံးသောနိ့၌ ယေသျှုသည် ရပ်၍ “ရီငတ်သောသူသည် ငါ့ထံသို့လာ၍ သောက်ကြလော့၊ 
\v 38 ငါ့ကို ယုံကြည်၍ ထိုရီကို သောက်သောသူသည် ကျမ်းစာလာသည်အတိုင်း ‘အသက်ရီစီးထွက်ရာ စမ်းရီတွင်း ဖြစ်လိမ့်မည်’”\f + \fr ၇.၃၈ \fr*\ft ယေသျှု၏ စကားကို အခန်းငယ် ၃၇–၃၈ တွင်၊ \ft*\fqa “ရီငတ်သောသူသည် ငါ့ထံသို့ လာ၍ သောက်ကြလော့၊ \+fv ၃၈\+fv*ကျမ်းစာလာသည်အတိုင်း ‘ငါ့ကို ယုံကြည်သောသူသည် အသက်ရီစီးထွက်ရာ စမ်းရီတွင်း ဖြစ်လိမ့်မည်၊’ ” \fqa*\ft ဟူ၍ ဘာသာပြန်ဆို ထားခြင်းဖြစ်၏။\ft*\f* ဟု ကျယ်သောအသံနှင့် မိန့်တော်မူလေ၏။ 
\v 39 ထိုသို့ မိန့်တော်မူသည်တွင် ယုံကြည်သောသူရို့၌ ခံရမည့် ဝိညာဉ်တော်ကို ရည်မှတ်၍ မိန့်တော်မူ၏။ ထိုအချိန်၌ ယေသျှုသည် ဘုန်းပွင့်တော် မမူသိမ့်သောကြောင့် ယုံကြည်သောသူရို့အား ဝိညာဉ်တော်ကို ပီးတော်မမူသိမ့်။
\s လူရို့၏ စိတ်သဘောကွဲခြင်း
\p
\v 40 လူအစုအဝေးထဲမှ လူတချို့သည် ကိုယ်တော်၏ စကားတော်ကိုကြားကြလျှင် “ဤသူသည် အမှန်စင်စစ် ပရောဖက်ဖြစ်၏”\f + \fr ၇.၄၀ \fr*\fk ပရောဖက်၊ \fk*\ft ရှု \ft*\xt ၁.၂၁\xt*။\f* ဟု ဆိုကြ၏။
\p
\v 41 တချို့ကလည်း “ဤသူသည် မေသျှိယ ဖြစ်၏” ဟု ဆိုကြ၏။
\p သို့ရာတွင် တချို့က “မေသျှိယသည် ဂါလိလဲပြည်မှ ပေါ်ထွန်းမည်လော။ 
\v 42 ကျမ်းစာလာသည်ကား မေသျှိယသည် ဒါဝိဒ်၏အမျိုး၊ ဒါဝိဒ်၏မြို့တည်းဟူသော ဗက်လင်မြို့မှ ပေါ်ထွန်းလာလိမ့်မည်” ဟု ဆိုကြ၏။ 
\v 43 လူအပေါင်းရို့သည် ယေသျှုနှင့် ပတ်သက်၍ စိတ်သဘောကွဲကြ၏။
\p
\v 44 လူတချို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ဖမ်းဆီးလိုကြ၏။ သို့သော်လည်း ကိုယ်တော့်ကို ဇာသူမျှ မဖမ်းဆီးကြပေ။
\s ယုဒခေါင်းဆောင်ရို့၏ မယုံကြည်မှု
\p
\v 45 အစောင့်စစ်သည်များသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့် ဖာရိယှဲရို့ထံပါးသို့ ပြန်လာကြသောအခါ ထိုသူရို့အား “ဇာကြောင့် ထိုသူကို ဖမ်းခေါ်မလာကြသနည်း” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 46 အစောင့်စစ်သည်များက “ထိုသူ ဟောပြောသည့်နည်းတူ ဇာသူမျှ မဟောဖူးပါ” ဟု ပြောကြ၏။
\p
\v 47 ထိုအခါ ဖာရိယှဲရို့က “သင်ရို့သည်လည်း ထိုသူ၏လှည့်စားခြင်းကို ခံရပြီလော။ 
\v 48 အာဏာပိုင်ရို့၊ ဖာရိယှဲရို့ထဲက တစ်စုံတစ်ယောက်သည် ထိုသူ့ကို ယုံကြည်နိန်ပြီလော။ 
\v 49 ဤလူစုလူဝေးက မောသျှေ၏ ပညတ်တရားကို မသိသောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ ကျိန်ခြင်းအောက်၌သာ ဟိနိန်ကြ၏” ဟု ဆိုကြ၏။
\p
\v 50 \x - \xo ၇.၅၀ \xo*\xt ယော ၃.၁,၂\xt*\x*ထိုဖာရိယှဲရို့အထဲတွင် နိကောဒင်ဆိုသူလည်းပါ၏။ ထိုသူသည် အယင်က ယေသျှုထံပါးသို့ လာဖူး၏။ 
\v 51 နိကောဒင်ကလည်း ထိုသူရို့ပါးသို့လား၍ “ငါရို့ပညတ်အရ တစ်စုံတစ်ယောက်၏ ပြုမူခြင်းကို မတွိ့ရ၊ သူပြောသောစကားကို မကြားရခင် ထိုသူကို ငါရို့ အပြစ် မစီရင်နိုင်” ဟု ဆို၏။
\p
\v 52 ထိုသူရို့ကလည်း “သင်သည်လည်း ဂါလိလဲပြည်သား ဖြစ်သလော။ ကျမ်းစာတော်မြတ်ကို လေ့လာကြည့်ပါ၊ ဂါလိလဲပြည်က ဇာပရောဖက်မျှ မပေါ်ထွန်းဖူးသည်ကို သင်သိလိမ့်မည်”\f + \fr ၇.၅၂ \fr*\fq ဇာပရောဖက်မျှ မပေါ်ထွန်း၊ \fq*\ft အခြားသော လက်ရီးမူရင်းကျမ်း တစ်စောင်တွင် \ft*\fqa ပရောဖက်တိ လာလိမ့်မည် မဟုတ်၊ \fqa*\ft ဟု ပါဟိသည်။\ft*\f* ဟု ဆိုကြ၏။
\s ဖေါက်ပြန်သည့်မိန်းမကို ဖမ်းဆီးခြင်း
\p [ 
\v 53 ထို့နောက် လူအပေါင်းရို့သည် မိမိအိမ်သို့ အသီးသီး ပြန်လားကြသော်လည်း၊
\c 8
\nb
\v 1 ယေသျှုက သံလွင်တောင်သို့ တက်ကြွတော်မူ၏။
\p
\v 2 နောက်တစ်နိ့ မိုးထက်စောစော ဗိမာန်တော်သို့ ပြန်ကြွလာသောအခါ လူအပေါင်းရို့သည် အထံတော်သို့ စုရုံးလာကြ၏။ ကိုယ်တော်သည် ထိုင်တော်မူ၍ လူအပေါင်းရို့အား ဟောပြောသွန်သင်တော်မူ၏။ 
\v 3 ကျမ်းတတ်ဆရာရို့နှင့် ဖာရိယှဲရို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းအမှုကို ပြုနိန်သော မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဖမ်းဆီးကာ ကိုယ်တော်ထံသို့ ဆောင်ယူလာ၍ သူရို့ရှိ့တွင် ရပ်ခိုင်းထားပြီးလျှင်၊ 
\v 4 ယေသျှုအား၊ “ဆရာ၊ ဤမိန်းမသည် မှားယွင်းခြင်းအမှုကို ပြုနိန်စဉ် ငါရို့ တွိ့၍ ဖမ်းလာခ၏။ 
\v 5 မောသျှေစီရင်သော ငါရို့၏ ပညတ်တရား၌ ထိုသို့သော မိန်းမတိကို ကျောက်ခဲနှင့် ပစ်သတ်ရမည်ဟု အကျွန်ရို့အား ပညတ်ခပါ၏။ ကိုယ်တော်က အဂု မည်သို့ မိန့်တော်မူပါမည်နည်း” ဟု လျှောက်ကြ၏။ 
\v 6 သူရို့သည် ယေသျှုကို ပြစ်တင်စွပ်စွဲနိုင်ရန် ဤသို့ အကွက်ဆင်၍ မိန်းကြခြင်းဖြစ်၏။
\p သို့သော်လည်း ကိုယ်တော်သည် ငုံ့၍ မြီကြီးထက်တွင် လက်ညှိုးတော်ဖြင့် ရီးခြစ်လျက် နိန်တော်မူ၏။
\p
\v 7 ထိုသူရို့သည် ထပ်ကာထပ်ကာ မိန်းလျှောက်ကြသောအခါ ကိုယ်တော်က မော့ကြည့်တော်မူလျက် “သင်ရို့အထဲက အပြစ်ကင်းသူသည် အယင်ဆုံး ဤမိန်းမကို ကျောက်ခဲနှင့် ပစ်ပါ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 8 ထို့နောက် တဖန် ငုံ့၍ မြီကြီးတွင် ရီးခြစ်လျက် နိန်တော်မူ၏။
\p
\v 9 ထိုသူရို့သည် မိန့်တော်မူချက်ကို ကြားလျှင် အသက်ကြီးသောသူမှစ၍ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ထွက်လားကြ၏။ ယေသျှုသည် တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခတော်မူ၍၊ မိန်းမသည် ရပ်နိန်သိမ့်၏။ 
\v 10 ယေသျှုသည် မော်၍ ကြည့်တော်မူသောအခါ၊ “သူရို့ကား ဇာမာလဲ၊ သင့်ကို အပြစ်စီရင်မည့်သူ တစ်ယောက်လည်း မဟိကြသလော” ဟု သူမအား မိန်းတော်မူ၏။
\p
\v 11 ထိုမိန်းမကလည်း “တစ်ယောက်လည်း မဟိယာ၊ ဆရာ” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p ယေသျှုက “ငါလည်း သင့်ကို အပြစ်မစီရင်၊ ပြန်လားလီ၊ နောက်တစ်ခါ အပြစ်မလုပ်လီကေ့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။]\f + \fr ၈.၁၁ \fr*\ft များစွာသော မူရင်းကျမ်းများနှင့် ရှီးဦးစွာသော ဘာသာပြန်ခြင်းများတွင် စာပိုဒ် (\ft*\xt ၇.၅၃—၈.၁–၁၁\xt*) ကို မတွိ့ရပေ။ တခြားသူတိက \xt ယော ၂၁.၂၄\xt* နောက်တွင်ဟိသည်။ တခြားသူတိက \xt လု ၂၁.၃၈\xt* နောက်တွင်ဟိသည်။ မူရင်းကျမ်းတစ်စောင်တွင် \xt ယော ၇.၃၆\xt* နောက်တွင်ဟိသည်။\f*
\s လောကအလင်း ဖြစ်တော်မူသော ယေသျှု
\p
\v 12 \x - \xo ၈.၁၂ \xo*\xt မ ၅.၁၄; ယော ၉.၅\xt*\x*တဖန် ယေသျှုက ဖာရိယှဲရို့အား “ငါသည် လောက၏ အလင်းဖြစ်၏။ ငါ့နောက်သို့ လိုက်သောသူသည် အသက်၏အလင်းကို ရကြပြီးလျှင် မှောင်မိုက်ထဲ၌ လုံးဝ လျှောက်လားရလိမ့်မည် မဟုတ်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 13 \x - \xo ၈.၁၃ \xo*\xt ယော ၅.၃၁\xt*\x*ဖာရိယှဲရို့က “သင်သည် ကိုယ့်အကြောင်းကိုသာ သက်သီခံခြင်း ဖြစ်၏။ သင်၏ သက်သီခံခြင်းသည် အထောက်အထားမဟိ” ဟု ဆိုကြ၏။
\p
\v 14 ယေသျှုက “ငါသည် ကိုယ့်အကြောင်းကိုသာ သက်သီခံသော်လည်း ငါ၏ သက်သီခံချက်သည် မှန်၏။ အကြောင်းမူကား ငါသည် မည်သည့်အရပ်က လာသည်ကို လည်းကောင်း၊ မည်သည့်အရပ်သို့ လားရမည်ကို လည်းကောင်း ငါသိ၏။ သင်ရို့သည် ငါ မည်သည့်အရပ်က လာသည်ကို လည်းကောင်း၊ ငါ မည်သည့်အရပ်သို့ လားရမည်ကို လည်းကောင်း မသိကြ။ 
\v 15 သင်ရို့သည် လူ့နည်းလမ်းအတိုင်းသာ တရားစီရင်တတ်ကြ၏။ ငါကား တစ်ယောက်ကိုလေ့ မစီရင်။ 
\v 16 ငါသည် တရားစီရင်သော်လည်း ငါ၏စီရင်ခြင်းသည် မှန်ကန်၏။ အကြောင်းမူကား ငါသည် တစ်ယောက်တည်း စီရင်သည် မဟုတ်။ ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော ဖခမည်းတော်က ငါနှင့်အတူ ဟိနိန်သောကြောင့်ဖြစ်၏။ 
\v 17 သင်ရို့၏ ပညတ်တော်၌ သက်သီနှစ်ဦး ထွက်ဆိုလျှင် သင်ရို့ပြောသမျှ မှန်သည်ဟု ဖော်ပြထား၏။ 
\v 18 ငါသည် ကိုယ့်အကြောင်းကိုသာ သက်သီခံသည့်အပြင် ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော ခမည်းတော်ကလည်း ငါ့အကြောင်းကို သက်သီခံတော်မူ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 19 ထိုသူရို့ကလည်း “သင်၏ ခမည်းတော်က ဇာမာလဲ” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p ယေသျှုက “သင်ရို့သည် ငါ့ကို မသိကြ။ ခမည်းတော်ကိုလည်း မသိကြ။ ငါ့ကို သိလျှင်မူကား ငါ့ခမည်းတော်ကိုလည်း သိကြမည်” ဟု ဖြေကြားတော်မူ၏။
\p
\v 20 ကိုယ်တော်သည် ဤစကားတော်များကို ဗိမာန်တော်၏ အလှူခံသေတ္တာထားရာ အခန်း၌ ဟောပြောတော်မူ၏။ သို့သော် ကိုယ်တော်၏အချိန် မရောက်သိမ့်သောကြောင့် မည်သူမျှ ကိုယ်တော့်ကို မဖမ်းဆီးကြ။
\s ငါလားမည့်နီရာသို့ သင်ရို့ မလိုက်နိုင်
\p
\v 21 တဖန် ယေသျှုက၊ “ငါသည် လားရမည်။ သင်ရို့သည် ငါ့ကို ရှာကြလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင် သင်ရို့သည် ကိုယ့်အပြစ်များကြောင့် သီဆုံးကြလိမ့်မည်။ ငါလားမည့်အရပ်သို့ သင်ရို့မလားနိုင်ကြ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 22 ထို့ကြောင့် ယုဒအာဏာပိုင်များက “ငါလားမည့်အရပ်သို့ သင်ရို့ မလားနိုင်ကြဟု သူပြောယာ။ သူသည် သူ့ကိုယ်သူ သတ်သီလားမည်လော” ဟု ပြောဆိုကြ၏။
\p
\v 23 ယေသျှုက “သင်ရို့သည် အောက်အရပ်က ဖြစ်ကြသော်လည်း ငါကား အထက်အရပ်က ဖြစ်၏။ သင်ရို့ကား လောကသားတိ ဖြစ်ကြသော်လည်း ငါကား လောကသားမဟုတ်။ 
\v 24 ထို့အတွက်ကြောင့် သင်ရို့သည် သင်ရို့အပြစ်များကြောင့် သီဆုံးရလိမ့်မည်ဟု ငါဆို၏။ ‘ငါဖြစ်သည်အတိုင်း ငါဖြစ်သည်’ ကို သင်ရို့ မယုံကြည်ကြလျှင် သင်ရို့သည် သင်ရို့အပြစ်များကြောင့် သီဆုံးကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 25 ထိုသူရို့က “သင်ကား ဇာသူနည်း” ဟု မိန်းလျှင်၊
\p ယေသျှုကလည်း “ငါသည် ဇာသူဖြစ်သည်ကို အယင်က သင်ရို့ကို ငါပြောခယာ။\f + \fr ၈.၂၅ \fr*\fq ငါသည် ဇာသူဖြစ်သည်ကို အယင်က သင်ရို့ကို ငါပြောခယာ၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa ငါသည် သင်ရို့အားလုံးကို ဇာကြောင့် ပြောလိမ့်မည်နည်း။\fqa*\f* 
\v 26 သင်ရို့အကြောင်းကို ငါပြောဆိုစရာ၊ အပြစ်စီရင်စရာများစွာ ဟိသိမ့်၏။ ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသောသူသည် သစ္စာနှင့် ပြည့်စုံတော်မူ၏။ ငါသည် ထိုအသျှင်ထံပါးက ကြားရသောအရာများကို ဤလောက၌ ငါဟောပြော၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 27 ယေသျှုသည် ခမည်းတော်၏အကြောင်းကို ရည်မှတ်၍ မိန့်တော်မူသည်ကို သူရို့သည် မရိပ်မိကြ။ 
\v 28 ထို့နောက် ယေသျှုက “သင်ရို့သည် လူသားကို မြီကြီးမှ မြှောက်ထားသောအခါ ‘ငါဖြစ်သည်အတိုင်း ငါဖြစ်သည်’ ကိုလည်းကောင်း၊ ငါသည် ကိုယ့်အခွင့်အာဏာနှင့် ဇာအမှုကိုမျှ မပြုဘဲ ခမည်းတော်က ငါ့ကို သွန်သင်တော်မူသည်အတိုင်း ငါဟောပြောသည်ကို သင်ရို့ သိကြလိမ့်မည်။ 
\v 29 ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော အသျှင်သည် ငါနှင့်အတူ ဟိတော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား ထိုအသျှင် နှစ်သက်သောအမှုကို ငါသည် အစဉ်မပြတ် လုပ်ဆောင်သည်ဖြစ်သောကြောင့် ငါ့အား တစ်ယောက်တည်း စွန့်ပစ်ထားတော်မမူ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 30 ဤသို့ မိန့်တော်မူချက်ကို ကြားရသောသူအပေါင်းရို့သည် ယေသျှုကို ယုံကြည်လာကြ၏။
\s သမ္မာတရားအားဖြင့် လွတ်မြောက်ခြင်း
\p
\v 31 ယေသျှုသည် ယုဒ ယုံကြည်သူရို့အား “သင်ရို့သည် ငါဟောပြောသော သွန်သင်ချက်အတိုင်း နာခံလိုက်လျှောက်လျှင် ငါ့တပည့် အမှန်ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 32 သင်ရို့သည် သမ္မာတရားကို သိပြီးလျှင် ထိုသမ္မာတရားက သင်ရို့အား လွတ်မြောက်စီလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 33 \x - \xo ၈.၃၃ \xo*\xt မ ၃.၉; လု ၃.၈\xt*\x*သူရို့က “ငါရို့သည် အာဗြဟံ၏အမျိုး ဖြစ်ကြ၏။ တစ်ခါမျှ သူတစ်ပါး၏ကျွန် မဖြစ်ခဖူးပါ။ ‘သင်ရို့ လွတ်မြောက်လိမ့်မည်’ ဟု ဇာကြောင့် ပြောဆိုသနည်း” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 34 ယေသျှုက “သင်ရို့အား ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ အပြစ်ကို ကျူးလွန်သော သူတိုင်းသည် အပြစ်၏ ကျွန်ဖြစ်၏။ 
\v 35 ကျွန်သည် မိသားစုဝင် အစဉ်ဖြစ်သည် မဟုတ်၊ သားဖြစ်သူသာလျှင် အစဉ် ဖြစ်၏။ 
\v 36 အကယ်၍ သင်ရို့အား သားတော်က လွတ်မြောက်ခွင့်ပီးလျှင် သင်ရို့သည် အမှန်ပင် လွတ်မြောက်ခြင်း ရကြလိမ့်မည်။ 
\v 37 သင်ရို့သည် အာဗြဟံ၏အမျိုးဖြစ်ကြောင်း ငါသိ၏။ သို့သော်လည်း သင်ရို့သည် ငါ၏သွန်သင်ချက်ကို လက်ခံလိမ့်မည် မဟုတ်သောကြောင့် ငါ့အား သတ်ရန် ကြိုးစားကြ၏။ 
\v 38 ငါသည် ငါ့ခမည်းတော် ဖော်ပြသမျှကိုသာ ငါဟောပြော၏။ သင်ရို့ကား သင်ရို့အဖ ညွှန်ကြားသည့်အတိုင်း ပြုကြ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 39 ထိုသူရို့ကလည်း “အာဗြဟံသည် ငါရို့ အဖဖြစ်ပါသည်” ဟု ဆိုကြ၏။
\p ယေသျှုက “သင်ရို့သည် အာဗြဟံ၏ သားသမီး အစစ်အမှန် ဖြစ်ခသည်ဆိုလျှင် အာဗြဟံကဲ့သို့ ပြုကျင့်ကြလိမ့်မည်။\f + \fr ၈.၃၉ \fr*\fq သင်ရို့သည် အာဗြဟံ၏ သားသမီး အစစ်အမှန် ဖြစ်ခသည်ဆိုလျှင် အာဗြဟံကဲ့သို့ ပြုကျင့်ကြလိမ့်မည်၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းများတွင် \ft*\fqa သင်ရို့သည် အာဗြဟံ၏သားသမီး ဖြစ်သည်ဆိုလျှင် အာဗြဟံကဲ့သို့ ပြုကျင့်ကြလိမ့်မည်၊ \fqa*\ft ဟု ဖော်ပြထားသည်။\ft*\f* 
\v 40 ဘုရားသခင်ထံပါးက ကြားနာရသမျှသော သမ္မာတရားကို သင်ရို့အား ဟောပြောသော ငါ့ကို သတ်ရန် သင်ရို့က ကြံစည်နိန်ကြ၏။ အာဗြဟံကား ဤသို့ မကျင့်ခ။ 
\v 41 သင်ရို့သည် သင်ရို့အဖ ကျင့်ခသည်အတိုင်း ကျင့်တတ်ကြ၏” ဟု ပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။
\p ထိုသူရို့ကလည်း၊ “ငါရို့၌ ဘုရားသခင်တည်းဟူသော ခမည်းတော် တစ်ပါးတည်းသာ ဟိ၏။ ငါရို့သည် ထိုဘုရားသခင်၏ စစ်မှန်သော သားသမီးများဖြစ်ကြ၏” ဟု လျှောက်ဆိုကြ၏။
\p
\v 42 ယေသျှုကလည်း “ဘုရားသခင်သည် သင်ရို့၏အဖ ဖြစ်သည်ဆိုလျှင် သင်ရို့သည် ငါ့အား ချစ်ကြလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား ငါသည် ဘုရားသခင်ထံတော်ပါးမှ လာပြီးလျှင် အဂု ဤနီရာ၌ ရောက်နိန်၏။ ငါသည် ကိုယ့်အခွင့်အာဏာနှင့် လာသည် မဟုတ်။ သို့သော် ဘုရာသခင်သည် ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူ၏။ 
\v 43 သင်ရို့သည် ငါ့စကားကို နားမလည်ကြခြင်းအကြောင်းမှာ ငါ၏တရားကို နာယူနိုင်စွမ်း မဟိသောကြောင့် ဖြစ်၏။ 
\v 44 သင်ရို့သည် သင်ရို့၏အဖဖြစ်သော မာရ်နတ်၏ သားသမီးများ ဖြစ်ကြသောကြောင့် သင်ရို့အဖ၏ အလိုသို့လိုက်၍ လုပ်ဆောင်ကြ၏။ မာရ်နတ်သည် အစဦးကပင် လူသတ်သမား ဖြစ်၏။ ထိုသူသည် သစ္စာတရားမဟိ၊ သမ္မာတရားဖက်၌လည်း မနီ။ ထိုသူသည် မုသာကိုပြောသောအခါ ပင်ကိုယ်ပကတိအတိုင်း မုသာကို ပြောဆိုတတ်၏။ အကြောင်းမူကား လိမ်လည် ပြောဆိုတတ်သူဖြစ်ပြီး မုသာ၏ ဖခင်လည်းဖြစ်၏။ 
\v 45 ငါသည် မှန်သောစကားကို ပြောသော်လည်း သင်ရို့သည် ငါ့အား မယုံကြည်ကြ။ 
\v 46 ငါသည် အပြစ်ဟိကြောင်း ဇာသူက သက်သီ ပြနိုင်မည်နည်း။ ငါသည် မှန်သောစကားကို ပြောသော်လည်း ဇာကြောင့် ငါ့ကို မယုံကြည်ကြသနည်း။ 
\v 47 ဘုရားသခင်နှင့် စပ်ဆိုင်သူသည် ဘုရားသခင်၏စကားကို နားထောင်တတ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် မစပ်ဆိုင်သည့်အတွက် နားမထောင်ကြ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုနှင့် အာဗြဟံ
\p
\v 48 ယုဒလူတိက ယေသျှုအား “သင်သည် ယှာမာရိလူဖြစ်ပြီး နတ်ဆိုး ဝင်ပူးခံရသူလည်း ဖြစ်သည်ဟု ငါရို့ ပြောသည်မှာ မှန်သလော” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 49 ယေသျှုကလည်း “ငါသည် နတ်ဆိုး ဝင်ပူးခံနိန်သူ မဟုတ်။ ငါသည် ငါ့ခမည်းတော်ကို ချီးမြှောက်၏။ သို့သော်လည်း သင်ရို့က ငါ့ကို ရှုတ်ချကြ၏။ 
\v 50 ငါသည် ကိုယ့်ဘုန်းကို မရှာ။ သို့ရာတွင် ငါ၏ဘုန်းကို ရှာ၍ စီရင်တော်မူသောသူ ဟိသိမ့်၏။ 
\v 51 ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား၊ ငါ့စကားကို နားထောင်သောသူသည် သီဆုံးခြင်းနှင့် အစဉ်မပြတ် ကင်းလွတ်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 52 ယုဒလူတိကလည်း၊ “သင်သည် နတ်ဆိုး ပူးနိန်သူဖြစ်ကြောင်း အဂု ငါရို့သိရယာ။ အာဗြဟံလည်း သီလားခယာ။ ပရောဖက်တိလည်း သီလားခယာ။ ယေဒါလည်း ‘ငါ့စကားကို နားထောင်သောသူသည် သီခြင်းနှင့် အစဉ်မပြတ် ကင်းလွတ်လိမ့်မည်’ ဟု ဆိုသည်တကား။ 
\v 53 သင်သည် သီလွန်ခသူ ငါရို့အဖ အာဗြဟံထက် ကြီးမြတ်သလော။ ပရောဖက်တိလည်း သီလွန်လားခယာ။ သင့်ကိုယ်သင် ဇာသူဟု ထင်မှတ်နိန်သနည်း” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 54 ယေသျှုကလည်း “ငါသည် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ချီးမြှောက်သည်ဆိုလျှင် ငါ၏ဘုန်းသည် အလာကားပင်ဖြစ်၏။ ငါ့ကို ချီမြှောက်သူကား ငါ့ခမည်းတော်ဖြစ်၏။ ထိုအသျှင်ကို သင်ရို့သည် ငါရို့၏ ဘုရားသခင် ဟု ဆိုတတ်ကြ၏။ 
\v 55 ယေဒါလည်း ထိုဘုရားသခင်ကို သင်ရို့ လုံးဝ မသိကြသော်လည်း ငါမူကား သိ၏။ အကယ်၍ ငါမသိဟု ဆိုလျှင် ငါသည် သင်ရို့ကို လိမ်ပြောသူ ဖြစ်လိမ့်မည်။ ထိုဘုရားသခင်ကို ငါသိ၏။ ဘုရားသခင်၏ စကားကိုလည်း နားထောင်၏။ 
\v 56 သင်ရို့အဖ အဗြဟံသည် ငါကြွလာမည့် အချိန်ကာလကို မြင်ခြင်းငှာ အလိုဟိ၏။ မြင်ရသောခါ၌လည်း ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ဟိ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 57 ယုဒလူရို့ကလည်း “သင်သည် အသက် ငါးဆယ်ပင် မဟိသိမ့်။ သို့ဖြစ်၍ သင်သည် အာဗြဟံကို မြင်ဖူးသလော”\f + \fr ၈.၅၇ \fr*\fq သို့ဖြစ်၍ သင်သည် အာဗြဟံကို မြင်ဖူးသလော၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းတွင် \ft*\fqa အာဗြဟံသည် သင့်ကို မြင်ဖူးသလော၊ \fqa*\ft ဟု ဖော်ပြထားသည်။\ft*\f* ဟု ဆိုကြ၏။
\p
\v 58 ယေသျှုက “ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား၊ အာဗြဟံ မမွီးဖွားခင် ငါဟိ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 59 ထိုအခါ သူရို့သည် ကိုယ်တော့်အား ပစ်ရန် ကျောက်ခဲများကို ကောက်ယူကြ၏။ သို့သော်လည်း ယေသျှုသည် တိမ်းယှောင်၍ ဗိမာန်တော်မှ ထွက်လားတော်မူ၏။
\c 9
\s မွီးရာပါ မျက်ကန်းတစ်ယောက်ကို ယေသျှုက မျက်စိမြင်စီခြင်း
\p
\v 1 ယေသျှုသည် လမ်း၌ကြွတော်မူစဉ် မွီးရာပါ မျက်ကန်းတစ်ယောက်ကို တွိ့မြင်တော်မူ၏။ 
\v 2 တပည့်တော်ရို့က “ဆရာ၊ ဤသူသည် ဇာသူ့အပြစ်ကြောင့် မွီးရာပါ မျက်စိကန်းရသနည်း။ မိမိအပြစ်ကြောင့် ဖြစ်သလော၊ မိဘတိအပြစ်ကြောင့် ဖြစ်သလော” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။
\p
\v 3 ယေသျှုက “သူ၏ အပြစ်ကြောင့် မဟုတ်၊ မိဘ အပြစ်ကြောင့်လည်း မဟုတ်။ ဤသူ၌ ဖြစ်သောအရာကား ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးတော်ကို ထင်ရှားစီရန် ဖြစ်၏။ 
\v 4 ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော အသျှင်၏ အမှုတော်မြတ်ကို နိ့အချိန်ဟိစဉ် ငါရို့ လုပ်ဆောင်ရမည်။ တစ်ယောက်လည်း မလုပ်နိုင်သော ညဉ့်အချိန် ရောက်လာလိမ့်မည်။ 
\v 5 \x - \xo ၉.၅ \xo*\xt မ ၅.၁၄; ယော ၈.၁၂\xt*\x* ငါသည် ဤလောကတွင် ဟိနိန်စဉ် လောက၏ အလင်းဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 6 ဤသို့ မိန့်တော်မူပြီးနောက် ကိုယ်တော်သည် မြီကြီးကို တန်းထွီးဖြင့် ထွီးပြီးလျှင် ကျုတ်လုပ်၍၊ သူ၏မျက်စိကို လူးပီးတော်မူပြီး၊ 
\v 7 “သျှိလောင်ရီကန်၌ မျက်နှာသစ်ရန် လားလော” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ သျှိလောင်၏ အဓိပ္ပာယ်ကား “ရွှတ်လိုက်သည်” ဟု ဆိုလိုသတည်း။ ထိုသူသည် လား၍ မျက်နှာသစ်ပြီးနောက် မျက်စိမြင်လျက် ပြန်လာလေ၏။
\p
\v 8 သူသည် သူတောင်းစားဖြစ်သဖြင့် အယင်က သူ့ကို မြင်ဖူးသောသူများနှင့် အိမ်နီးချင်းများက “ဤသူသည် ထိုင်၍ တောင်းစားနိန်သူ မဟုတ်ပါလား” ဟု ဆိုကြ၏။
\p
\v 9 လူတချို့က၊ “ဤသူ ဟုတ်ပါ၏” ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ တချို့က “ဤသူ မဟုတ်၊ သူနှင့် တူ၏” ဟူ၍ လည်းကောင်း ဆိုကြ၏။ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း “ငါက ထိုသူပင် ဖြစ်ပါ၏” ဟု ဆို၏။
\p
\v 10 ထိုသူရို့က “သင်က ဇာပိုင် မျက်စိမြင်လာသနည်း” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 11 သူကလည်း “ယေသျှုဟု ခေါ်သော လူတစ်ယောက်က ကျုတ်တစိတ်ကေလုပ်၍ အကျွန့်မျက်စိကို လူးပြီးလျှင် သျှိလောင်ရီကန်သို့လား၍ အကျွန့်ကို မျက်နှာသစ်ခိုင်းပါ၏။ ထို့ကြောင့် အကျွန်သည် လား၍ မျက်နှာသစ်လိုက်သည့်အခါ မျက်စိမြင်လာပါ၏” ဟု ပြန်ပြော၏။
\p
\v 12 ထိုသူရို့ကလည်း၊ “ထိုသူကား ဇာမှာလဲ” ဟု မိန်းကြလျှင်၊
\p “အကျွန် မသိပါ” ဟု ပြန်ပြောလေ၏။
\s အနာရောဂါငြိမ်းစီခြင်းကို ဖာရိယှဲရို့ စုံစမ်းခြင်း
\p
\v 13 ထို့နောက် ထိုသူရို့သည်လည်း မျက်စိကန်းသောသူကို ဖာရိယှဲရို့ အပါးသို့ ခေါ်လာကြ၏။ 
\v 14 ယေသျှုသည် ကျုတ်ဖြင့် မျက်စိမြင်စီသောနိ့ကား ဥပုသ်နိ့ဖြစ်၏။ 
\v 15 ထို့ကြောင့် ဖာရိယှဲရို့သည် ထိုသူ မျက်စိပြန်မြင်လာပုံကို မိန်းမြန်းကြ၏။ ထိုသူက “သူသည် အကျွန့်မျက်စိကို ကျုတ်နှင့် လူးပီးပါ၏။ ပြီးလျှင် မျက်နှာသစ်လိုက်သည့်အခါ မျက်စိပြန်မြင်လာပါ၏” ဟု ဆို၏။
\p
\v 16 တချို့သော ဖာရိယှဲရို့က “ထိုသူသည် ဥပုသ်နိ့ကို မစောင့်သည့်အတွက် ဘုရားသခင်ထံပါးမှ လာသောသူ မဟုတ်” ဟု ပြောဆိုကြ၏။
\p တချို့က “ဒုစရိုက်ကိုပြုသောသူသည် ဤသို့သော နိမိတ်လက္ခဏာများကို ဇာကြောင့် လုပ်နိုင်ပါသနည်း” ဟု ဆိုကြ၏။ ထိုသို့ သူရို့သည် အချင်းချင်း စိတ်ဝမ်းကွဲပြားလျက် ဟိကြ၏။
\p
\v 17 ထို့ကြောင့် ဖာရိယှဲရို့က မျက်စိကန်းဖူးသူအား “သင့်ကို မျက်စိမြင်စီသောသူသည် ဇာပိုင်မျိုးလူဖြစ်သနည်း” ဟု မိန်းကြ၏။
\p ထိုသူက “သူသည် ပရောဖက်ဖြစ်ပါ၏” ဟု ဖြေကြားလေ၏။
\p
\v 18 သို့ရာတွင် ယုဒအာဏာပိုင်ရို့က သူသည် အယင်က မျက်စိကန်းသည်ကို လည်းကောင်း၊ အဂု မျက်စိမြင်လာသည်ကို လည်းကောင်း မယုံနိုင်သိမ့်သောကြောင့် သူ၏မိဘများကို ခေါ်၍ မိန်းကြ၏။ 
\v 19 ထိုသူရို့ကလည်း “ဤသူသည် သင်ရို့၏ သားဖြစ်သလော၊ သင်ရို့ ပြောသည်အတိုင်း မွီးရာပါ မျက်စိမမြင်သောသူ ဖြစ်သလော။ ထို့ကြောင့် ဤသူသည် ဇာအတွက်ကြောင့် မျက်စိမြင်ရသနည်း” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 20 သူ၏မိဘရို့ကလည်း “ဤသူသည် အကျွန်ရို့သား မှန်ပါ၏။ မွီးရာပါ မျက်မမြင်တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ပါ၏။ 
\v 21 သို့သော်လည်း ဇာကြောင့် မျက်စိမြင်လာသည်ကို လည်းကောင်း၊ ဇာသူက မျက်စိမြင်စီသည်ကို လည်းကောင်း အကျွန်ရို့ မသိပါ။ သူ့ကို မိန်းကြည့်ပါ။ သူသည်လည်း အရွယ်ရောက်သောသူဖြစ်၍ သူ့အကြောင်းကို သူကိုယ်တိုင် ပြောပြနိုင်ပါလိမ့်မည်” ဟု ဖြေကြား၏။ 
\v 22 သူ့၏မိဘများသည် ဤသို့ ဖြေကြားရခြင်းမှာ ယေသျှုအား မေသျှိယအဖြစ်နှင့် ယုံကြည်ကြောင်း ပြောဆိုသောသူတိုင်းကို တရားဇရပ်မှ နှင်ထုတ်ရန် သဘောတူ ဆုံးဖြတ်ထားသော ယုဒအာဏာပိုင်တိကို ကြောက်သောကြောင့် ဖြစ်၏။ 
\v 23 ထို့ကြောင့် သူ၏မိဘရို့က “သူသည်လည်း အရွယ်ရောက်သောသူဖြစ်၍ သူ့အား မိန်းကြည့်ပါ” ဟု ဆိုခြင်းဖြစ်သည်။
\p
\v 24 ထိုသူရို့ကလည်း မျက်စိကန်းဖူးသူကို ဒုတိယအကြိမ် ပြန်ခေါ်၍ “ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတော်ရှိ့၌ အမှန်တိုင်းပြောပါ။ သင့်၏မျက်စိကို မြင်စီသူသည် ဒုစရိုက်ကို ပြုသောသူဖြစ်ကြောင်း ငါရို့သိ၏” ဟု ဆို၏။
\p
\v 25 ထိုသူကလည်း၊ “ထိုသူသည် ဒုစရိုက်ကိုပြုသောသူ ဟုတ်သည်၊ မဟုတ်သည်ကို အကျွန်မသိ။ အကျွန်သိသော အရာတစ်ခုမှာ အကျွန်သည် အယင်က မျက်စိကန်း၏။ အဂု မျက်စိမြင်လာသည့် အကြောင်းကိုသာ အကျွန်သိပါ၏” ဟု ပြန်ပြောလေ၏။
\p
\v 26 ထိုသူရို့ကလည်း “သူသည် သင့်အား မည်သို့ပြုနည်း။ သင်၏မျက်စိကန်းနိန်သည်ကို ဇာပိုင် ကုသမည်နည်း” ဟု မိန်းကြ၏။
\p
\v 27 ထိုသူက “အကျွန်က သင်ရို့ကို တစ်ကြိမ်ပြောပြီးယာ၊ သင်ရို့က နားမထောင်ကြ။ မည်သို့ဖြစ်သည်ကို ထပ်ကာထပ်ကာ ကြားချင်ကြသလော။ သင်ရို့ကလည်း သူ့တပည့် ဖြစ်ချင်ကြသလော” ဟု ပြန်၍ မိန်းလေ၏။
\p
\v 28 ထိုသူရို့ကလည်း ထိုသူအား ကြိမ်းမောင်းလျက် “သင်သာလျှင် သူ၏ တပည့်ဖြစ်၏။ ငါရို့မူကား မောသျှေတပည့်တိ ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 29 ဘုရားသခင်သည် မောသျှေအား ဗျာဒိတ်ပီးတော်မူခကြောင်းကို ငါရို့ သိကြ၏။ ဤသူသည် ဇာကလာသည်ကိုပင် ငါရို့မသိ” ဟု ဆိုကြ၏။
\p
\v 30 ထိုသူက၊ “သူသည် အကျွန့်မျက်စိကန်းနိန်သည်ကို ကုသခသောသူ ဖြစ်၏။ သို့သော်လည်း သင်ရို့က သူသည် ဇာကလာကြောင်းကို မသိသည်ကား အံ့သြဖို့ ကောင်းပါ၏။ 
\v 31 ဘုရားသခင်သည် အပြစ်သားတိ ဆုတောင်းသည်ကို နားညောင်းတော်မမူပါ။ ဘုရားသခင်အား ရိုသီလေးမြတ်၍ အလိုတော်အတိုင်း လုပ်ဆောင်နိန်သောသူရို့၏ ဆုတောင်းခြင်းကို နားညောင်းတော်မူသည်ကို အကျွန်ရို့ သိပါ၏။ 
\v 32 မွီးရာပါ မျက်စိကန်းသူအား မျက်စိပြန်မြင်စီနိုင်သည်ကို ရှီးကာလမှစ၍ တစ်ခါလေ့ မကြားဖူးသိမ့်။ 
\v 33 ဤသူသည် ဘုရားသခင်ထံတော်မှ ကြွလာသူမဟုတ်လျှင် ဤသို့သောအမှုကိုလည်း မတတ်နိုင်ပါ” ဟု ဆို၏။
\p
\v 34 ထိုသူရို့ကလည်း “သင်သည် မွီးရာပါအပြစ်နှင့် ကြီးပြင်းလာသူ ဖြစ်လျက်ပင် — ငါရို့ကို ဆုံးမခြင်းငှာ ကြိုးစားနိန်ပါသည်တကား” ဟု ဆို၍ တရားဇရပ်မှ နှင်ထုတ်ကြ၏။
\s ဝိညာဉ်မျက်စိကွယ်ခြင်း
\p
\v 35 ဤသို့ နှင်ထုတ်သည်အကြောင်းကို ယေသျှုသည် ကြားတော်မူပြီးမှ ထိုသူ့ကို တွိ့တော်မူလျှင်၊ “သင်သည် လူသားကို ယုံကြည်သလော” ဟု မိန်းတော်မူ၏။
\p
\v 36 ထိုသူကလည်း “ဆရာ၊ အကျွန် ယုံကြည်နိုင်ရန်အတွက် လူသားကား ဇာသူဖြစ်ကြောင်း အကျွန့်ကို ပြောပြပါ” ဟု လျှောက်လီ၏။
\p
\v 37 ယေသျှုက “သူ့ကို သင်မြင်ဖူး၏။ ထိုသူကား သင်နှင့် အဂု စကားပြောနိန်သူပင်ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 38 ထိုသူကလည်း “ယုံကြည်ပါ၏ အသျှင်” ဟု လျှောက်၍ ယေသျှုအား ပျပ်ဝပ်ကိုးကွယ်လေ၏။
\p
\v 39 ယေသျှုက “မျက်စိကန်းနိန်သောသူသည် မျက်စိမြင်စီပြီးလျှင် မြင်သောသူတိ မျက်စိကန်းစီရန် ငါသည် ဤလောကသို့ တရားစီရင်ခြင်းငှာ ကြွလာခြင်းဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 40 ကိုယ်တော်နှင့်အတူ ဟိနိန်သော ဖာရိယှဲတချို့သည် စကားတော်ကို ကြားရသဖြင့် “ငါရို့ကလည်း မျက်စိကန်းနိန်သောသူတိ ဖြစ်ကြသည်ဟု ဆိုလိုသလော” ဟု ပြောဆိုမိန်းမြန်းကြ၏။
\p
\v 41 ယေသျှုက “သင်ရို့သည် မျက်စိကန်းသောသူရို့ ဖြစ်သည်ဟုဆိုလျှင် အပြစ်ဟိသည်မဟုတ်။ အဂုကား သင်ရို့က ‘ငါရို့ မျက်စိမြင်ပါ၏’ ဟု ဆိုသည့်အတွက်ကြောင့် သင်ရို့၌ အပြစ်၌ ဟိနိန်တုန်းပင်ဖြစ်သည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 10
\s သိုးထိန်း ပုံဥပမာ
\p
\v 1 ယေသျှုက “ငါအမှန် ဆိုသည်ကား၊ သိုးခြံထဲသို့ တန်းခါးပေါက်မှ မဝင်ဘဲ အခြားသောလမ်းဖြင့် ကျော်ဝင်သောသူသည် သူခိုးဒါးပြ ဖြစ်၏။ 
\v 2 တန်းခါးပေါက်မှ ဝင်သောသူကား သိုးထိန်းဖြစ်၏။ 
\v 3 ထိုသူအား တန်းခါးစောင့်သည် တန်းခါးကို ဖွင့်ပီး၏။ သိုးများသည် သူ့အသံကို နားထောင်တတ်ကြ၏။ သူသည် မိမိ၏သိုးများကို နာမည်ခေါ်၍ သိုးခြံမှ ထုတ်ပြီးလျှင် သိုးများကို ဦးဆောင်လားတတ်၏။ 
\v 4 သိုးအားလုံးကို ထုတ်၍ ရှိ့ကနိန် ဦးဆောင်လားတတ်၏။ သိုးများသည်လည်း သူ့၏အသံကို သိသောကြောင့် နောက်သို့လိုက်ကြ၏။ 
\v 5 သိုးများသည် အခြားသောသူ၏နောက်သို့ မလိုက်တတ်ဘဲ အခြားသောသူ၏အသံကို မသိသောကြောင့် ထိုသူ့ထံပါးမှ ထွက်ဗြီးလားကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 6 ယေသျှုသည် ဤပုံဥပမာကိုဆောင်၍ ထိုသူရို့အား မိန့်တော်မူသော်လည်း သူရို့သည် အနက်အဓိပ္ပာယ်ကို နားမလည်ကြ။
\s သိုးထိန်းကောင်းဖြစ်သော ယေသျှု
\p
\v 7 တဖန် ယေသျှုက၊ “ငါအမှန် ဆိုသည်ကား၊ ငါသည် သိုးဝင်သော တန်းခါးဝဖြစ်၏။ 
\v 8 ငါမတိုင်မှီ ရောက်လာသော အခြားသောသူရို့သည် သူခိုးဒါးပြတိ ဖြစ်ကြ၏။ ယေဒါလည်း သိုးသည် ထိုသူရို့စကားကို နားမထောင်ကြ။ 
\v 9 ငါသည် တန်းခါးဝဖြစ်၏။ ငါ့အားဖြင့် ဝင်သောသူသည် ဘေးကင်းစွာ ဝင်ထွက်လားလာ၍ စားကျက်ကို တွိ့ရလိမ့်မည်။ 
\v 10 သူခိုးသည် ခိုးခြင်း၊ သတ်ခြင်းနှင့် ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ လာ၏။ ငါမူကား သိုးတိကို အသက်ရှင်စီရုံသာမက ကြွယ်ဝပြည့်စုံသောအသက်နှင့် ရှင်သန်နိုင်ကြစီရန် လာခြင်းဖြစ်၏။
\p
\v 11 “ငါသည် ကောင်းသော သိုးထိန်းဖြစ်၏။ ကောင်းသော သိုးထိန်းသည် သိုးတိအတွက် မိမိအသက်ကို စွန့်တတ်၏။ 
\v 12 အငှားသမားမူကား သိုးထိန်းမဟုတ်။ သိုးသျှင်လည်း မဟုတ်။ တောခွီး လာသည်ကို မြင်သောအခါ သိုးတိကိုထား၍ ထွက်ဗြီးလားတတ်၏။ တောခွီးကလည်း သိုးတိကို ကိုက်ဖမ်းသောကြောင့် သိုးများသည် ဖရိုဖရဲ ကွဲလွင့်စီ၏။ 
\v 13 အငှားသမားသည် အငှားသမားဖြစ်သောကြောင့် သိုးတိကို ဂရုမစိုက်ဘဲ ထွက်ဗြီးတတ်၏။ 
\v 14-15 \x - \xo ၁၀.၁၄–၁၅ \xo*\xt မ ၁၁.၂၇; လု ၁၀.၂၂\xt*\x* ငါသည် ကောင်းသောသိုးထိန်း ဖြစ်၏။ ခမည်းတော်သည် ငါ့ကို သိတော်မူ၍၊ ငါသည်လည်း ခမည်းတော်ကို သိသကဲ့သို့ ငါ၏သိုးတိကို ငါသိ၏။ ငါ့သိုးတိကလည်း ငါ့ကိုသိကြ၏။ ငါသည် သိုးတိအတွက် အသက်ကိုစွန့်၏။ 
\v 16 ဤသိုးခြံထဲသို့ မဝင်သော အခြားသိုးတိကိုလည်း ငါပိုင်သိမ့်၏။ ထိုသိုးတိကို ငါ ယူဆောင်ခရမည်။ သူရို့သည် ငါ့အသံကို နားထောင်ကြလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် သူရို့သည် သိုးထိန်းတစ်ပါးတည်းဟိသော သိုးအုပ်တစ်အုပ် ဖြစ်လာလိမ့်မည်။\f + \fr ၁၀.၁၆ \fr*\fq သူရို့သည် … ဖြစ်လာလိမ့်မည်၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းတွင် \ft*\fqa ဟိလိမ့်မည်၊ \fqa*\ft ဟု ပါဟိသည်။\ft*\f*
\p
\v 17 “ငါသည် ကိုယ့်အသက်ကို အလိုလျောက် စွန့်တော်မူသည့်အတိုင်း နောက်တဖန် အသက်ကို ပြန်ယူဦးမည် ဖြစ်သောကြောင့်၊ ခမည်းတော်သည် ငါ့ကို ချစ်တော်မူ၏။ 
\v 18 ဇာသူတစ်ယောက်မှ ငါ့ပါးမှ အသက်ကို မလုယူနိုင်။ ကိုယ့်အလိုအလျောက် စွန့်ခြင်းသာဖြစ်၏။ ငါသည် အသက်ကို စွန့်ပိုင်ခွင့်နှင့် ပြန်ယူပိုင်ခွင့် ငါ့၌ ဟိ၏။ ဤသို့ ပြုနိုင်ရန် ခမည်းတော်သည် ငါ့ကို အမိန့်ပီးတော်မူ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 19 ထိုစကားတော်ကြောင့် ယုဒလူရို့သည် တဖန် ကွဲပြားကြပြန်၏။ 
\v 20 သူရို့ထဲမှ လူအများက “ဤသူသည် နတ်ဆိုး ဝင်ပူးနိန်သော အရူးဖြစ်၏။ ဇာကြောင့် သူ့စကားကို သင်ရို့ နားထောင်ကြသနည်း” ဟု ဆိုကြ၏။
\p
\v 21 သို့ရာတွင် အခြားသူရို့က “နတ်ဆိုးဝင်ပူးသောလူသည် ဤသို့သော စကားကိုမပြောနိုင်။ နတ်ဆိုးသည် မျက်စိကန်းသောသူတိကို မြင်စီခြင်းငှာ တတ်နိုင်ပါမည်လော” ဟု ဆိုကြ၏။
\s ယေသျှု ငြင်းပယ်ခံရခြင်း
\p
\v 22 ဆောင်းကာလဖြစ်၍ ယေရုဆလင်မြို့တွင် ဗိမာန်တော်အား ဆက်ကပ်သည့်ပွဲတော် ကျရောက်လျက်ဟိ၏။ 
\v 23 ယေသျှုသည် ဗိမာန်တော်၌ဟိသော သျှောလမုန်ဆင်ဝင်တွင် စင်္ကြန်ကြွနိန်၏။ 
\v 24 ထိုအခါ ယုဒလူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ဝိုင်းရံလျက် “သင်သည် ဇာလောက်ကြာအောင် ငါရို့၏ စိတ်နှလုံးကို ဒွိဟ ဖြစ်စီမည်နည်း။ မေသျှိယ ဖြစ်သည်ဆိုလျှင် အတိအလင်း ပြောပြပါ” ဟု ဆို၏။
\p
\v 25 ယေသျှုက “သင်ရို့ကို ငါပြောပြီးယာ။ ယေဒါလည်း သင်ရို့က မယုံကြ။ ငါ့ခမည်းတော်အခွင့်နှင့် ငါပြုသော အမှုများသည် ငါ့အကြောင်းကို သက်သီခံနိန်ကြခြင်း ဖြစ်၏။ 
\v 26 သို့ရာတွင် သင်ရို့သည် ငါ့သိုးမဟုတ်သောကြောင့် ငါ့ကို မယုံနိုင်ကြ။ 
\v 27 ငါ့သိုးရို့သည် ငါ့စကားကို နားထောင်တတ်ကြ၏။ ငါသည် သူရို့ကို သိသည်ဖြစ်၍ သူရို့လည်း ငါ့နောက်သို့ လိုက်ကြ၏။ 
\v 28 ငါသည် သူရို့အား ထာဝရအသက်ကို ပီးသည်ဖြစ်၍ သူရို့သည် သီခြင်းနှင့် အစဉ်မပြတ် ကင်းလွတ်လိမ့်မည်။ ဇာသူတစ်ယောက်မှ သူရို့တိကို ငါ့လက်ကနိန် လုမယူနိုင်။ 
\v 29 ထိုသိုးတိကို ငါ့ထံ၌ အပ်ပီးတော်မူသည့် ခမည်းတော်သည် ဟိသမျှသော သူတိထက် ကြီးမြတ်တော်မူသည်\f + \fr ၁၀.၂၉ \fr*\fq ခမည်းတော်သည် ဟိသမျှသော သူတိထက် ကြီးမြတ်တော်မူသည်၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းများတွင် \ft*\fqa ထိုသိုးတိကို ငါ့ကို အပ်ပီးသော ငါ့ခမည်းတော်သည် သာ၍ကြီးမြတ်၏၊ \fqa*\ft ဟု ပါဟိသည်။\ft*\f*ဖြစ်၍၊ ဇာသူတစ်ယောက်မှ သိုးတိကို ခမည်းတော်လက်က မလုမယူနိုင်။ 
\v 30 ခမည်းတော်နှင့် ငါသည် တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 31 ထိုအခါ ယုဒလူအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ပစ်ရန် ကျောက်ခဲကို တဖန် ကောက်ယူကြ၏။ 
\v 32 ယေသျှုက “ခမည်းတော် စီခိုင်းတော်မူသဖြင့် ငါသည် များစွာသော ကောင်းမြတ်သောအမှုတိကို ပြခယာ။ ထိုအမှုတိထဲက ဇာအမှုအတွက်ကြောင့် သင်ရို့က ငါ့ကို ကျောက်ခဲနှင့်ပစ်ရန် လုပ်ကြသနည်း” ဟု မိန်းတော်မူ၏။
\p
\v 33 ယုဒလူတိကလည်း “ကောင်းမြတ်သောအမှုတိကို ပြခသည့်အတွက်ကြောင့် သင့်ကို ကျောက်ခဲနှင့်ပစ်ရန် လုပ်ကြသည်မဟုတ်။ သင်သည် လူစင်စစ်ဖြစ်လျက်ပင် ဘုရားအယောင်ဆောင်၍ ဘုရားသခင်ကို ပြစ်မှားသော စကားကြောင့် ကျောက်ခဲနှင့်ပစ်ရန် လုပ်ကြခြင်း ဖြစ်သည်” ဟု ပြန်ပြောကြ၏။
\p
\v 34 ယေသျှုက “သင်ရို့၏ ပညတ်ကျမ်းထဲ၌ ဘုရားသခင်က ‘သင်ရို့သည် ဘုရားများ ဖြစ်ကြ၏’ ဟု ဖော်ပြထား၏။ 
\v 35 ထိုကျမ်းစာ၌ ဖော်ပြထားသည့်အရာများ အမြဲမှန်ကန်ကြောင်းကို သင်ရို့ သိကြ၏။ ဘုရားသခင်၏ ဗျာဒိတ်တော် ခံရသော လူတိကို ‘ဘုရားများ’ ဟု ဖော်ပြ၏။ 
\v 36 ခမည်းတော်သည် ငါ့ကို ရွီးချယ်၍ ဤလောကသို့ စီရွှတ်တော်မူ၏။ ထို့အတွက်ကြောင့် ‘ငါသည် ဘုရားသခင်၏ သားတော်ဖြစ်၏’ ဟု ဆိုသည်ကား ဘုရားသခင်ကို ပြစ်မှားသောစကားဟု ဇာကြောင့် သင်ရို့ ဆိုကြသနည်း။ 
\v 37 ငါ့ခမည်းတော်၏ အလိုတော်အတိုင်း ငါ မဆောင်ရွက်လျှင် ငါ့ကို မယုံကတ်ကေ့။ 
\v 38 ဆောင်ရွက်ခလျှင်မူကား ငါ့ကို မယုံသော်လည်း ငါဆောင်ရွက်ခသော အမှုတိကို ယုံကြလော။ ထိုသို့ယုံလျှင် ခမည်းတော်သည် ငါ့အထဲ၌ ဟိတော်မူသကဲ့သို့၊ ငါလည်း ခမည်းတော်အထဲ၌ ဟိနိန်သည်ကို သင်ရို့ သိနားလည်ကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 39 ထိုအခါ သူရို့သည် ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးရန် ကြိုးစားကြပြန်၏။ သို့ရာတွင် ကိုယ်တော်သည် သူရို့လက်မှ လွတ်မြောက်၍ ထွက်ကြွတော်မူ၏။
\p
\v 40 \x - \xo ၁၀.၄၀ \xo*\xt ယော ၁.၂၈\xt*\x*ထို့နောက် ယေသျှုသည် ယော်ဒန်မြစ် တစ်ကမ်း၌ဟိသော အယင်က ယောဟန်သည် ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာ ပီးရာအရပ်သို့ ပြန်လည် ကြွလားတော်မူ၍ ထိုအရပ်တွင် နီတော်မူ၏။ 
\v 41 သူရို့က “ယောဟန်သည် အံ့ဖွယ်နိမိတ်လက္ခဏာ ဇာတစ်ခုကိုမှ မပြခသော်လည်း ဤသူအကြောင်းနှင့်ပတ်သတ်၍ ယောဟန်ပြောခသည်မှာ အားလုံးမှန်သည်” ဟု ဆိုကြ၏။ 
\v 42 သို့ဖြစ်၍ ထိုအရပ်၌ဟိသော များစွာသောလူရို့သည် ယေသျှုကို ယုံကြည်လာကြ၏။
\c 11
\s လာဇရု သီဆုံးခြင်း
\p
\v 1 \x - \xo ၁၁.၁ \xo*\xt လု ၁၀.၃၈,၃၉\xt*\x*မာရိနှင့် သူမ၏ ညီမဖြစ်သူ မာသရို့ နီထိုင်ကြသော ဗေသနိရွာတွင် လာဇရုဆိုသူ လူတစ်ယောက်သည် ဖျားနာလျက်ဟိ၏။ 
\v 2 \x - \xo ၁၁.၂ \xo*\xt ယော ၁၂.၃\xt*\x*ထိုမာရိကား သခင်ဘုရား၏ ခြီတော်ထက်မာ ဆီမွှီးလောင်း၍ မိမိ၏ဆံပင်နှင့် သုတ်ပီးသူဖြစ်၏။ ဖျားနာနိန်သော လာဇရုသည် သူမ၏မောင် ဖြစ်၏။ 
\v 3 ညီအစ်မနှစ်ယောက်ရို့က “အသျှင်၊ အသျှင်ချစ်တော်မူသောသူသည် ဖျားနာနိန်ပါ၏” ဟု ယေသျှုထံတော်သို့ သတင်းပို့လိုက်ကြ၏။
\p
\v 4 ထိုသတင်းကို ယေသျှုကြားတော်မူလျှင် “လာဇရု၏ ဖျားနာခြင်းသည် သီနာမဟုတ်။ ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော် ထင်ရှားရန် ဖြစ်၏။ ထိုဖျားနာခြင်းကြောင့် ဘုရားသခင်၏ သားတော်သည် ဘုန်းတော်ထင်ရှား လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 5 ယေသျှုသည် မာသ၊ သူမ၏အစ်မနှင့် လာဇရုရို့ကို ချစ်တော်မူ၏။ 
\v 6 လာဇရု ဖျားနာနိန်ကြောင်းကို ကိုယ်တော်သည် ကြားတော်မူလျှင်၊ ကိုယ်တော်သည် မိမိရောက်ရာ အရပ်တွင် နှစ်ရက် ဆက်၍ နီတော်မူ၏။ 
\v 7 ထို့နောက် တပည့်တော်ရို့အား “ယုဒပြည်သို့ ပြန်လားကြမည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 8 တပည့်တော်ရို့ကလည်း “ဆရာ၊ ယုဒလူတိက ဆရာကို မကြာသိမ့်သောအချိန်က ကျောက်ခဲနှင့် ပစ်ခြင်းငှာ အကြံဟိကြသည်ဖြစ်၍ ထိုအရပ်သို့ ပြန်ကြွဦးမည်လော” ဟု မိန်းလျှောက်ကြလျှင်၊
\p
\v 9 ယေသျှုက “တစ်နိ့တွင် တစ်ဆယ့်နှစ်နာရီ ဟိသည်မဟုတ်လော၊ ဇာသူမဆို လောက၌ နိ့အချိန်တွင် အလင်းရောင်ကို မြင်ရသောကြောင့် ခလုတ်မတိုက်ဘဲ ကောင်းမွန်စွာ လားလာနိုင်ကြ၏။ 
\v 10 သို့သော်လည်း ညအချိန်၌ကား အလင်းရောင် မဟိသောကြောင့် လားလာကြသော လူတိသည် ခလုတ်တိုက်ပြီး လဲတတ်ကြ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 11 ကိုယ်တော်သည် ထိုသို့ မိန့်တော်မူပြီးနောက် “ငါရို့အဆွီ လာဇရုသည် အိပ်နိန်ခြင်းသာဖြစ်၍ သူ့ကို နှိုးခြင်းငှာ လားကြမည်” ဟု ထပ်၍ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 12 တပည့်တော်ရို့က “အသျှင်၊ သူသည် အိပ်ပျော်နိန်သည်ဆိုလျှင် ကျန်းမာလာပါလိမ့်မည်” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 13 ယေသျှုကလည်း၊ လာဇရုသီဆုံးကြောင်းကို ရည်ရွယ်၍ မိန့်တော်မူသော်လည်း သာမန် အိပ်ပျော်ကြောင်းကို ဆိုလိုသည်ဟု တပည့်တော်ရို့က ထင်မှတ်ကြ၏။ 
\v 14 ထို့ကြောင့် ယေသျှုသည်၊ “လာဇရုက သီလားခယာ။ 
\v 15 ထိုအရပ်၌ ငါမဟိသည်ကို ထောက်၍ သင်ရို့အတွက် ငါ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ဟိ၏။ ထို့ကြောင့် သူရို့ ယုံကြည်လာလိမ့်မည်။ သူ့ထံသို့ လားကြကုန်အံ့” ဟု ပွင့်လင်းစွာ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 16 (အမြွှာပူးဟု ခေါ်သော) သောမက “အကျွန်ရို့လည်း ဆရာနှင့်အတူ အသီခံဖို့ လိုက်လားကြမည်” ဟု မိမိ၏ အပေါင်းအဖော်ဖြစ်သော တပည့်တော်ရို့အား ပြောဆို၏။
\s ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းနှင့် အသက်ရှင်ခြင်း
\p
\v 17 ယေသျှုသည် ရောက်တော်မူသောအခါ လာဇရုအား သဂြိုဟ်ခသည်မှာ လေးရက် ကြာပြီဖြစ်၏။ 
\v 18 ဗေသနိရွာသည် ယေရုဆလင်မြို့နှင့် နှစ်မိုင်ခန့်သာ ဝီးသည်ဖြစ်၍၊ 
\v 19 ယုဒလူရို့သည် မာရိနှင့် မာသရို့၏မောင် သီဆုံး၍ သူရို့ကို နှစ်သိမ့်ပီးရန် လာကြ၏။
\p
\v 20 ယေသျှုလာသည်ကို မာသသည် ကြားလျှင် ကိုယ်တော့်ကို ခရီးဦးကြိုပြုရန် ထွက်လားသော်လည်း မာရိကား အိမ်တွင် ကျန်ခ၏။ 
\v 21 မာသက ယေသျှုအား၊ “အသျှင်၊ အသျှင်သာ ဤနီရာ၌ ဟိမည်ဆိုလျှင် အကျွန့်မောင် သီဆုံးလိမ့်မည် မဟုတ်ပါ။ 
\v 22 ယေဒါလည်း အဂုပင်လျှင် အသျှင် တောင်းသမျှအရာတိအား ဘုရားသခင်က ပီးမည်ဆိုသည်ကို အကျွန်သိပါ၏” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 23 ယေသျှုကလည်း “သင်၏မောင်သည် အသက်ပြန်ရှင်လိမ့်မည်” ဟု သူမအား မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 24 မာသက “နောက်ဆုံးနိ့ဖြစ်သော ထမြောက်ရာကာလ၌ သူသည် ထမြောက်လိမ့်မည်ဆိုသည်ကို အကျွန်သိပါ၏” ဟု ပြန်လျှောက်လေ၏။
\p
\v 25 ယေသျှုကလည်း “ငါသည် ထမြောက်ခြင်းနှင့် အသက်ရှင်ခြင်း ဖြစ်၏။ ငါ့ကို ယုံကြည်သောသူသည် သီလွန်သော်လည်း အသက်ရှင်လိမ့်မည်။ 
\v 26 ငါ့ကို ယုံကြည်ပြီး အသက်ရှင်နိန်သည့် လူတိလည်း သီခြင်းတရားနှင့် အစဉ်မပြတ် ကင်းလွတ်လိမ့်မည်။ ငါစကားကို ယုံသလော” ဟု မိန်းတော်မူ၏။
\p
\v 27 မာသက၊ “ယုံပါ၏ အသျှင်။ အသျှင်သည် ဤလောကသို့ ကြွလာသော ဘုရားသခင်၏သားတော် မေသျှိယ ဖြစ်တော်မူကြောင်းကို အကျွန် ယုံပါ၏” ဟု လျှောက်၏။
\s ယေသျှု မျက်ရည်ကျတော်မူခြင်း
\p
\v 28 ထိုသို့ လျှောက်ထားပြီးနောက် မာသသည် အိမ်သို့ပြန်၍ သူမ၏အစ်မ မာရိအား တိုးတိတ်စွာခေါ်၍ “ဆရာ ရောက်လာတော်မူယာ။ သင့်ကို မိန်းနိန်၏” ဟု ပြောလေ၏။ 
\v 29 မာရိသည် ထိုစကားကြားလျှင် အယင် ထပြီးလျှင် ကိုယ်တော်ပါးသို့ လားလေ၏။ 
\v 30 ယေသျှုသည် ရွာထဲကို မဝင်ရသိမ့်။ မာသ ခရီးဦးကြိုပြုသော အရပ်တွင်သာ ဟိသိမ့်၏။ 
\v 31 မာရိအား နှစ်သိမ့်ခြင်းငှာ အိမ်သို့ ရောက်နိန်ကြသော ယုဒလူရို့သည် မာရိ အလျင်အမြန် ထလားသည်ကို မြင်လျှင် ငိုကြွီးရန် သင်္ချိုင်းသို့ လားသည်ဟု ထင်မှတ်ကြ၏။ သူရို့သည်လည်း မာရိနောက်သို့ လိုက်လာကြ၏။
\p
\v 32 မာရိသည် ယေသျှုဟိရာအရပ်သို့ ရောက်သောအခါ ကိုယ်တော့်ကို မြင်သဖြင့် ရှိ့တော်၌ ပျပ်ဝပ်လျက် “အသျှင်၊ အသျှင်သာ ဤအရပ်၌ ဟိတော်မူခလျှင် အကျွန့်မောင် သီရမည်မဟုတ်ပါ” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 33 မာရိမှစ၍ သူမနှင့်အတူ လိုက်လာကြသော ယုဒလူအားလုံး ငိုကြွီးနိန်သည်ကို ယေသျှုသည် မြင်တော်မူလျှင် စိတ်တော်အလွန်ညှိုးငယ်၍ စိတ်မချမ်းမသာ ဖြစ်တော်မူ၏။ 
\v 34 ကိုယ်တော်က “သူ့အလောင်းကို ဇာမှာ သင်္ဂြိုဟ်ကြသနည်း” ဟု မိန်းတော်မူလျှင်၊
\p ထိုသူရို့က၊ “အသျှင်၊ လာ၍ ကြည့်တော်မူပါ” ဟု လျှောက်ထားကြ၏။
\p
\v 35 ယေသျှုသည် မျက်ရည်ကျတော်မူ၏။ 
\v 36 ယုဒလူအပေါင်းရို့က “ဤသူသည် လာဇရုကို ဇာလောက် ချစ်သည်ကို ကြည့်ကတ်ပါ” ဟု ဆိုကြ၏။
\p
\v 37 တချို့သော သူရို့က “မျက်ကန်းတိကို မျက်စိပြန်မြင်စီသောသူသည် လာဇရုကို မသီစီခြင်းငှာ မတတ်နိုင်လား” ဟု ဆိုကြ၏။
\s လာဇရုကို အသက်ပြန်ရှင်စီခြင်း
\p
\v 38 ယေသျှုသည် စိတ်နှလုံး အလွန်ညှိုးငယ်၍ သင်္ချိုင်းဂူသို့ ကြွတော်မူ၏။ ထိုသင်္ချိုင်းဂူ အပေါက်ဝကိုလည်း ကျောက်တုံးဖြင့် ပိတ်ထား၏။ 
\v 39 ယေသျှုကလည်း “ကျောက်တုံးကို ဖယ်လိုက်ကြ” ဟု အမိန့်ပီးတော်မူ၏။ သီဆုံးသူ၏ အစ်မဖြစ်သော မာသက “အသျှင်၊ သင်္ဂြိုဟ်ထားသည်မှာ လေးရက်ဟိနီပြီဖြစ်၍ အနံ့ထွက်နိန်ဖို့ယာ” ဟု လျှောက်၏။
\p
\v 40 ယေသျှုကလည်း “သင်ယုံကြည်လျှင် ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကို မြင်ရလိမ့်မည်၊ ငါပြောထားသည် မဟုတ်လော” ဟု သူမအား မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 41 သူရို့သည် ကျောက်တုံးကို ဖယ်လိုက်ကြ၏။ ယေသျှုသည် အထက်သို့ မျှော်ကြည့်တော်မူပြီးလျှင် “အဘ၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်စကားကို နားညောင်းတော်သောကြောင့် ကျေးဇူးတော်ကြီးမားလှပါ၏၊ 
\v 42 ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်စကားကို အစဉ်အမြဲ နားညောင်းတော်မူကြောင်းကို အကျွန်သိပါ၏။ သို့ရာတွင် ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်ကို စီရွှတ်တော်မူကြောင်း၊ ဤလူအပေါင်းရို့ ယုံကြည်ကြရန် သူရို့အကျိုးကို ထောက်၍ လျှောက်ပါ၏” ဟု မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ 
\v 43 ထိုသို့မိန့်တော်မူပြီးနောက် ကိုယ်တော်က “လာဇရု ထွက်လာလော့” ဟု ကျယ်သောအသံနှင့် ဟစ်ခေါ်တော်မူ၏။ 
\v 44 ထိုအခါ သီလွန်သောသူသည် အသုဘအဝတ်ဖြင့် ခြီနှင့် လက်တိကို ရစ်ပတ်ထားပြီး၊ မျက်နှာ၌ အဝတ်ဖြင့် ပတ်ထားလျက် ထွက်လာလေ၏။ ယေသျှုကလည်း “သူ့ကို ဖြီပီး၍ လားခွင့်ပြုကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုကို သတ်ရန် ကြံစည်ခြင်း
\r (မဿဲ ၂၆.၁–၅; မာကု ၁၄.၁,၂; လုကာ ၂၂.၁,၂)
\p
\v 45 ထိုအခါ မာရိထံသို့ လာလည်ကြသော ယုဒလူအပေါင်းရို့သည် ယေသျှု ပြုတော်မူသောအမှုကို တွိ့မြင်ကြသဖြင့် ကိုယ်တော့်ကို ယုံကြည်လာကြ၏။ 
\v 46 သို့ရာတွင် လူတချို့သည် ဖာရိယှဲရို့ပါးသို့လား၍ ယေသျှု ပြုတော်မူသည့်အကြောင်းကို ပြောပြကြ၏။ 
\v 47 သို့ဖြစ်၍ ဖာရိယှဲရို့နှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးအကဲရို့သည် ယုဒလွှတ်အရာဟိတိကို စည်းဝေးစီ၍ “ဤသူသည် အံဖွယ်နိမိတ်လက္ခဏာတိကို ပြနိန်၏။ ငါရို့ ဇာပိုင် လုပ်ကြရမည်နည်း။ 
\v 48 သူ့ကို ဤသို့ ခွင့်ပြုထားလျှင် လူတိုင်းက သူ့ကို ယုံကြည်လာကြလိမ့်မည်။ ရောမ အာဏာပိုင်တိကလည်း လာပြီးလျှင် ငါရို့ ဗိမာန်တော်နှင့် ငါရို့ လူမျိုးတိကို ဖျက်ဆီးပစ်ပါလိမ့်မည်” ဟု ဆိုကြ၏။
\p
\v 49 သူရို့ထဲမှ ထိုနှစ်အတွက် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းဖြစ်သော ကယာဖဆိုသူက “သင်ရို့သည် ဇာကြောင့် ပညာကန်းနိန်ကြသနည်း၊ 
\v 50 ယုဒတစ်မျိုးသားလုံး ပျက်စီးရသည်ထက်၊ လူအားလုံးအတွက် လူတစ်ယောက် သီရသည်ကား သာ၍ကောင်းသည်ကို မသိကြသလော” ဟု ဆို၏။ 
\v 51 ထိုသို့ဆိုရာ၌ မိမိကိုယ်ပိုင်ဉာဏ်ဖြင့် ဆိုသည်မဟုတ်။ ပရောဖက်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုနှစ်အတွက် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းဖြစ်လျက် ယေသျှုသည် ယုဒတစ်မျိုးသားလုံးအတွက် သီရမည် ဟူ၍လည်းကောင်း၊ 
\v 52 ယုဒလူမျိုးတိအတွက်သာမက ကွဲလွင့်နိန်သော ဘုရားသခင်၏ လူမျိုးတော်များကို တစ်စုတစ်လုံးတည်း ဖြစ်စီရန် အသီခံရမည် ဟူ၍လည်းကောင်း ကြိုတင် ဟောကြားခြင်းဖြစ်၏။
\p
\v 53 ထိုနိ့မှစ၍ ယုဒအာဏာပိုင်ရို့သည် ယေသျှုကိုသတ်ရန် စီစဉ်ကြ၏။ 
\v 54 ထို့ကြောင့် ယေသျှုသည် ယုဒပြည်တွင် ထင်ရှားစွာ လားလာခြင်းကို မပြုလီယာ။ သို့ရာတွင် ထိုအရပ်မှ ထွက်ခွါတော်မူ၍ တောကန္တာရအနား၊ ဧဖရိမ်အမည်ဟိသော မြို့သို့ ကြွတော်မူပြီးလျှင် တပည့်တော်ရို့နှင့်အတူ နီတော်မူ၏။
\p
\v 55 ပသခါပွဲတော်အခါ နီးလာပြီဖြစ်၍ အရပ်ရပ်မှ များစွာသော ယုဒလူရို့သည် မိမိရို့အား သန့်ယှင်းစင်ကြယ်စီရန် ပွဲတော်အခါမစခင် ယေရုဆလင်မြို့သို့ လာကြ၏။ 
\v 56 ထိုသူရို့သည် ယေသျှုကိုရှာလျက် ဗိမာန်တော်တွင် စုရုံးလာကြသောအခါ “သူသည် ဤပွဲတော်ကို မလာမည်မှာ သေချာသလား။ သင်ရို့ မည်သို့ ထင်ကြသနည်း” ဟု အချင်းချင်း မိန်းမြန်းကြ၏။ 
\v 57 ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့် ဖာရိယှဲရို့က ဇာသူမဆို ယေသျှုဟိသော အရပ်ကိုသိလျှင် သူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ဖမ်းဆီးနိုင်ရန် အကြောင်းကြားရမည်ဟု အမိန့်ထုတ်ထားပြီး ဖြစ်လေ၏။
\c 12
\s ဗေသနိရွာတွင် ယေသျှုအား ဘိသိက်ပီးခြင်း
\r (မဿဲ ၂၆.၆–၁၃; မာကု ၁၄.၃–၉)
\p
\v 1 ယေသျှုသည် ပသခါပွဲတော် အခါမကျမီ ခြောက်ရက်အလို၌ သီပြီးမှပြန်၍ အသက်ရှင်လာသူ၊ ဗေသနိရွာ၌ဟိသော လာဇရုနီထိုင်ရာ အိမ်သို့ ကြွတော်မူ၏။ 
\v 2 ကိုယ်တော်အား ညစာဖြင့် ဧည့်ခံရာ၌ မာသသည် အာဂန္တုဝတ်ကို ပြုလေ၏။ ယေသျှုနှင့်အတူ စားပွဲ၌ လျောင်းနိန်သော သူရို့ထဲတွင် လာဇရုလည်းပါ၏။ 
\v 3 \x - \xo ၁၂.၃ \xo*\xt လု ၇.၃၇,၃၈\xt*\x*ထိုအခါ မာရိသည် အလွန်တန်ဖိုးကြီးသော နာဒုဆီမွှီးစစ်စစ် နှစ်ဆယ်ကျပ်သားကို ယူ၍ ယေသျှု၏ ခြီတော်ကို လောင်းချပြီးနောက် မိမိဆံပင်ဖြင့် သုတ်လေ၏။ ဆီမွှီး၏အနံ့သည် တစ်အိမ်လုံးကို မွှီးကြိုင်လေ၏။ 
\v 4 ယေသျှု၏ တပည့်တော်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး ကိုယ်တော့်ကို အပ်နှံမည့်သူ ယုဒသျှာကာရုတ်က၊ 
\v 5 “ဤဆီမွှီးကို ငွီဒင်္ဂါး\f + \fr ၁၂.၅ \fr*\fk ငွီဒင်္ဂါး၊ \fk*\ft ရှု \ft*\xt ၆.၇\xt*။\f* ၃၀၀ နှင့်ရောင်း၍ ဆင်းရဲသားရို့အား ဇာကြောင့် မပီးသနည်း” ဟု ဆို၏။ ထိုငွီဒင်္ဂါး ၃၀၀ သည် လူတစ်ယောက်၏ တစ်နှစ်စာ လုပ်အားခနှင့် ညီမျှ၏။ 
\v 6 ဤသို့ ပြောဆိုရာ၌ သူသည် ဆင်းရဲသားရို့အား ကြင်နာထောက်ထား၍မဟုတ်၊ သူသည် ခိုးတတ်သောသူ ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူသည် ဖဲသာအိတ်ကို လွယ်ရသူဖြစ်ပြီး ဖဲသာများကို ကိုယ့်အဖို့ နှိုက်ယူ သုံးစွဲလေ့ ဟိ၏။ 
\v 7 ယေသျှုကလည်း “ထိုမိန်းမကို မနှောက်ယှက်ကေ့။ သူမသည် ငါ့အလောင်းကို သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းငှာ ပျင်ဆင်ရသော နိ့အတွက် ဤဆီမွှီးကို သိမ်းထားပါစီ။ 
\v 8 ဆင်းရဲသားရို့ကား သင်ရို့နှင့်အတူ အစဉ်အမြဲ ဟိနိန်ကြ၏။ သို့သော်လည်း သင်ရို့မူကား ငါနှင့် အစဉ်အမြဲ ဟိလိမ့်မည်မဟုတ်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s လာဇရုကို သတ်ရန် ကြံစည်ခြင်း
\p
\v 9 ဗေသနိရွာ၌ ယေသျှု ဟိတော်မူကြောင်းကို ကြားလျှင် များစွာသော ယုဒလူရို့သည် ထိုရွာသို့ ရောက်လာကြ၏။ သူရို့သည် ယေသျှုကြောင့်သာ လာကြခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ကိုယ်တော်က သီခြင်းမှ အသက်ပြန်ရှင်စီသူ လာဇရုကိုလည်း တွိ့မြင်လို၍ လာကြခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 10 ထို့ကြောင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့က လာဇရုကိုလည်း သတ်ရန် ကြံစည်ခြင်း ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 11 အကြောင်းမူကား လာဇရုကြောင့် များစွာသော ယုဒလူရို့သည် ထိုသူရို့ကို စွန့်ခွာ၍ ယေသျှုကို ယုံကြည်သောကြောင့် ဖြစ်၏။
\s အောင်ပွဲခံအခမ်းအနားဖြင့် ယေရုဆလင်မြို့ထဲသို့ ဝင်လာတော်မူခြင်း
\r (မဿဲ ၂၁.၁–၁၁; မာကု ၁၁.၁–၁၁; လုကာ ၁၉.၂၈–၄၀)
\p
\v 12 နောက်တစ်နိ့၌ ပသခါပွဲတော်သို့ လာကြသော လူစုလူဝေးကြီးသည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ယေသျှု ကြွလာတော်မူမည့် အကြောင်းကို ကြားသိကြလေ၏။ 
\v 13 ထို့ကြောင့် သူရို့သည် စွန်ပလွံခက်များကို ယူ၍ “ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းကြလော။ သခင်ဘုရား၏ နာမတော်နှင့် ကြွလာတော်မူသော သူသည် မင်္ဂလာဟိစီသတည်း။ ဣသရေလ သျှင်ဘုရင်သည် မင်္ဂလာဟိစီသတည်း” ဟု ကြွေးကြော်လျက် ကိုယ်တော့်ကို ကြိုဆိုရန် ထွက်လာကြ၏။
\p
\v 14 ယေသျှုသည် မြည်းသျှေတစ်ကောင်ကို တွိ့၍ စီးတော်မူ၏။ ကျမ်းစာတော်မြတ်တွင်၊
\q1
\v 15 “အို ဇိအုန်မြို့၊ မကြောက်ကေ့။
\q1 သင်ရို့၏ သျှင်ဘုရင်သည် မြည်းသျှေကိုစီး၍၊
\q2 ကြွလာသည်ကို ကြည့်ရှုကြလော” ဟု ဆိုထားသည်နှင့်အညီ ဖြစ်လေ၏။
\p
\v 16 ထိုအချိန်ခါက တပည့်တော်ရို့သည် ဤကျမ်းစာကို နားမလည်ကြ။ ယေသျှုသည် ဘုန်းတော်နှင့် ထမြောက်တော်မူသောအခါမှ ဤကျမ်းစာချက်ကား ကိုယ်တော်၏အကြောင်း ဖော်ပြသည်ကို လည်းကောင်း၊ သူရို့သည် ကိုယ်တော်အတွက် ထိုသို့ပြုခသည်ကို လည်းကောင်း မှတ်မိကြ၏။
\p
\v 17 ယေသျှုသည် လာဇရုအား သင်္ချိုင်းတွင်းထဲမှ ခေါ်ထုတ်၍ အသက်ပြန်ရှင်လာသောအခါက ကိုယ်တော်နှင့်အတူ လိုက်ကြသော သူရို့သည် ထိုအဖြစ်ပျက်ကို သက်သီခံကြ၏။ 
\v 18 ကိုယ်တော်ပြုခသော အံ့ဖွယ်နိမိတ်လက္ခဏာအကြောင်းကို ကြားရသောကြောင့် များစွာသော လူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ကြိုဆိုရန် လာကြ၏။ 
\v 19 ဖာရိယှဲရို့ကလည်း “ငါရို့သည် အောင်မြင်ခြင်း မဟိသည်ကို မြင်သလော။ ကြည့်ကတ်၊ လောကကြီးတစ်ခုလုံးက သူ့နောက်သို့ လိုက်ပါလားကြပြီတကား” ဟု အချင်းချင်း ပြောဆိုကြ၏။
\s ဟေလသအမျိုးသားတချို့ ကိုယ်တော့်ကို ရှာဖွီခြင်း
\p
\v 20 ပွဲတော်အတွင်း ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ရန် ယေရုဆလင်မြို့သို့ လာကြသော လူထဲတွင် ဟေလသအမျိုးသား တချို့ပါ၏။ 
\v 21 သူရို့သည် ဂါလိလဲပြည် ဗက်ဇဲဒမြို့သားဖြစ်သူ ဖိလိပ္ပုထံသို့ လားကြ၍ “ဆရာ၊ အကျွန်ရို့သည် ယေသျှုကို မြင်ချင်ပါ၏” ဟု တောင်းဆိုကြ၏။
\p
\v 22 ဖိလိပ္ပုသည် ထိုအကြောင်းကို အန္ဒြေအား ပြောပြပြီးလျှင် သူရို့နှစ်ယောက်သည် ယေသျှုထံသို့ အတူတကွလား၍ လျှောက်ကြ၏။ 
\v 23 ယေသျှုက သူရို့အား “လူသားသည် ကြီးမြတ်သော ဘုန်းပွင့်တော်မူရန် အချိန် အဂုပင် ရောက်လာပြီ။ 
\v 24 မှန်သောစကားကို ငါပြောမည်၊ ဂျုံစိ့သည် မြီကြီးသို့မကျ၊ မပျက်စီးလျှင် အစိ့တစ်စိ့ထက် တိုးပွါးလိမ့်မည်မဟုတ်။ ပျက်စီးလျှင်မူကား အသီးအနှံများစွာ တိုးပွါးလိမ့်မည်။ 
\v 25 \x - \xo ၁၂.၂၅ \xo*\xt မ ၁၀.၃၉; ၁၆.၂၅; မာ ၈.၃၅; လု ၉.၂၄; ၁၇.၃၃\xt*\x*ကိုယ့်အသက်ကို ချစ်သောသူသည် အသက်ဆုံးယှုံးလိမ့်မည်။ ဤလောက၌ မိမိအလိုသို့ မလိုက်သောသူသာလျှင် ထာဝရအသက်ကို စောင့်ရှောက်သူဖြစ်၏။ 
\v 26 ငါ့အမှုကို ဆောင်ရွက်သောသူသည် ငါ့နောက်သို့ လိုက်ရမည်။ ငါ့အမှုကို ဆောင်ရွက်သောသူဖြစ်သောကြောင့် ငါဟိသည့်အရပ်၌ ဟိလိမ့်မည်။ ငါ့အမှုကို ဆောင်ရွက်သူကို ခမည်းတော်သည် ချီးမြောက်တော်မူလိမ့်မည်။
\s ယေသျှုသည် မိမိအသီခံတော်မူရမည့်အကြောင်း ဖော်ပြတော်မူခြင်း
\p
\v 27 “အဂုတွင် ငါသည် စိတ်နှလုံး ပူပန်ခြင်းဟိ၏။ ဇာသို့ လျှောက်ရအံ့နည်း။ ‘အဖ အကျွန့်ကို စိတ်ပူပန်ခြင်းမှ ကင်းလွတ်စီတော်မူပါ’ ဟု မြွက်ဆိုရမည်လော။ ယေဒါလည်း ငါသည် ဤဒုက္ခဝေဒနာကို ခံစားရန် ယခုအချိန်နာရီသို့ ရောက်လာခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 28 အဖ၊ ကိုယ်တော်၏နာမတော်အား ဘုန်းထင်ရှားစီတော်မူပါ” ဟု မြွက်ဆိုတော်မူ၏။
\p ထိုအခါ ကောင်းကင်မှ အသံတော်ကား “ငါ၏ ဘုန်းတော်ကို ငါ့နာမ၌ ထွန်းတောက်စီယာ။ နောက်တဖန်လည်း ထွန်းတောက်စီဦးမည်” ဟု လာ၏။
\p
\v 29 ထိုနီရာတွင် ရပ်နိန်ကြသော လူအစုအဝေးရို့သည် ထိုအသံကိုကြား၍ လူတချို့က မိုးကြိမ်းသည်ဟု ဆိုကြ၏။ တချို့က “ကိုယ်တော့်ကို ကောင်းကင်တမန်က စကားပြောသည်” ဟု ဆိုကြ၏။
\p
\v 30 သို့သော် ယေသျှုက ထိုသူရို့အား “ဤအသံတော် ထွက်ပေါ်လာခြင်းက ငါ့အကျိုးတွက်မဟုတ်။ သင်ရို့အကျိုးတွက် ဖြစ်၏။ 
\v 31 ဤလောကသည် အဂုပင် တရားစီရင်ခြင်းကို ခံရမည့်အချိန် ဖြစ်၏။ ဤလောကကို အုပ်ချုပ်သူကလည်း အဂုပင် အပြင်သို့ နှင်ထုတ်ခြင်းကို ခံရ၏။ 
\v 32 ငါသည် မြီကြီးမှခွါ၍ မြှောက်ထားခြင်းကို ခံရသည့်အခါ လူတိုင်းကို ငါ့ထံသို့ ငါဆွဲမည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 33 ဤသို့ မိန့်တော်မူရသည်မှာ မိမိသည် ဒုက္ခဝေဒနာကိုခံရ၍ မည်သို့ အသီခံရမည်ကို အရိပ်အမြွက်အားဖြင့် ဖော်ပြတော်မူခြင်းဖြစ်၏။
\p
\v 34 လူအစုဝေးကလည်း၊ “မေသျှိယသည် အစဉ်အမြဲ အသက်ရှင်သည်ဟု အကျွန်ရို့ ပညတ်တ္တိကျမ်း၌ ဆို၏။ သို့ဖြစ်လျှင် လူသားသည် မြီကြီးကခွါ၍ မြှောက်ထားခြင်းကို ခံရမည်ဟု ဇာပိုင် ပြောနိုင်သနည်း။ လူသားကား ဇာသူနည်း” ဟု မိန်းမြန်းကြ၏။
\p
\v 35 ယေသျှုကလည်း၊ “အလင်းသည် သင်ရို့၌ ခဏသာ ဟိလိမ့်မည်။ သင်ရို့အား အမှောင် မဖုံးလွှမ်းစီရန် အလင်းဟိစဉ်၌ လားလာကြလော့။ အမှောင်၌ လားလာနိန်သူသည် ဇာအရပ်သို့ လားလာသည်ကိုမသိ။ 
\v 36 ထို့ကြောင့် အလင်းဟိနိန်ခိုက်တွင် ထိုအလင်းကို ယုံကြည်ကြလော။ သို့မှသာ သင်ရို့သည် အလင်း၏သားသမီးတိ ဖြစ်လာကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s လူတိ ယုံကြည်မှုကင်းမဲ့ခြင်း
\p ဤသို့ မိန့်တော်မူပြီးနောက် ယေသျှုသည် ထွက်ကြွ၍ ထိုသူရို့ကို တိမ်းယှောင်လျက်နိန်တော်မူ၏။ 
\v 37 သူရို့မျက်မှောက်တွင် နိမိတ်လက္ခဏာများစွာကို ပြခသော်လည်း ကိုယ်တော့်ကို မယုံကြည်ကြ။ 
\v 38 ပရောဖက်ဟေသျှာယ ဟောဖူးသည်ကား၊
\q1 “အို သခင်ဘုရား၊ ငါရို့ ဟောပြောသည့်စကားကို ဇာသူ ယုံပါမည်နည်း၊
\q2 သခင်ဘုရားသည် တန်ခိုးတော်ကို ဇာသူ့ထံပါးသို့ ထင်ရှားပါမည်နည်း” ဟူသော စကားသည် ပြည့်စုံခြင်းပင်ဖြစ်သတည်း။
\p
\v 39 ထိုစကားကြောင့် သူရို့သည် ယုံကြည်ခြင်းသို့ မရောက်နိုင်ကြ။ အကြောင်းမှာ ဟေသျှာယက၊
\q1
\v 40 “ဘုရားသခင်သည် သူရို့မျက်စိကို ကွယ်စီတော်မူ၏၊
\q2 သူရို့၏ စိတ်နှလုံးကို မိုက်စီသောကြောင့်၊
\q2 သူရို့မျက်စိသည် မမြင်နိုင်၊
\q2 သူရို့၏ စိတ်နှလုံးသည် နားမလည်နိုင်၊
\q1 သူရို့သည် နောင်တမရနိုင်ကြသောကြောင့်၊
\q2 သူရို့သည် ကျန်းမာခြင်းကို မရကြ ဟူ၍ ဘုရားသခင်မိန့်တော်မူ၏” ဟု ဆို၏။
\p
\v 41 ဟေသျှာယသည် ယေသျှု၏ ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကို ဖူးမြင်ရသဖြင့် ကိုယ်တော်၏ အကြောင်းကို ဤသို့ မြွက်ဆိုခြင်းဖြစ်၏။
\p
\v 42 သို့စေကာမူ များစွာသော ယုဒအာဏာပိုင်ရို့ကလည်း ယေသျှုကို ယုံကြည်ကြ၏။ သို့သော်လည်း ဖာရိယှဲရို့ကြောင့် တရားဇရပ်မှ နှင်ထုတ်ခံရမည်ကို ကြောက်၍ မိမိရို့ ယုံကြည်ကြကြောင်းကို ပွင့်လင်းစွာ ဝန်မခံကြပေ။ 
\v 43 ထိုသူရို့က ဘုရားသခင်၏ ချီးမွမ်းခြင်းထက် လူရို့၏ ချီးမွမ်းခြင်းကို ပို၍ နှစ်သက်ကြသူများ ဖြစ်ကြ၏။
\s ယေသျှု၏ စကားတော်ပင်လျှင် စီရင်ခြင်းဖြစ်သည်
\p
\v 44 ယေသျှုက အော်ဟစ်၍ “ငါ့ကို ယုံကြည်သူသည် ငါ့ကိုသာမဟုတ် ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသည့် သူကိုပင်လျှင် ယုံကြည်၏။ 
\v 45 ငါ့ကို မြင်သောသူသည်လည်း ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော သူကိုလည်း မြင်၏။ 
\v 46 ငါ့ကို ယုံကြည်သောသူတိုင်းကို မှောင်မိုက်ထဲ၌ မကျန်ခစီရန်အတွက် ငါသည် အလင်းအဖြစ်ဖြင့် လောကကို ကြွလာပြီ။ 
\v 47 ငါ၏ သတင်းစကားကို ကြားလျက်နှင့် မနာခံသောသူကို ငါသည် တရားမစီရင်။ လောကသားတိကို အပြစ်စီရင်ရန် ငါလာသည်မဟုတ်၊ ကယ်တင်ဖို့ရန် လာခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 48 ငါ့ကိုပယ်၍ ငါဟောပြောသော သတင်းစကားကို နာမခံသောသူအား တရားစီရင်မည့်သူ ဟိသိမ့်၏။ ငါဟောပြောသည့်စကားပင် နောက်ဆုံးသောနိ့၌ ထိုသူရို့ကို တရားစီရင်လိမ့်မည်။ 
\v 49 ဇာကြောင့်ဆိုသော် ငါသည် ကိုယ့်အခွင့်အာဏာနှင့် ဟောပြောသည်မဟုတ်။ သို့ရာတွင် ငါဟောပြောသော အရာအားလုံးသည် ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော ခမည်းတော်က ဟောပြောခိုင်းသည့်အတိုင်း ငါဟောပြောခြင်း ဖြစ်၏။ 
\v 50 ခမည်းတော်၏ ပညတ်တော်သည် ထာဝရအသက် ယူဆောင်လာသည်ကို ငါသိ၏။ ထို့ကြောင့် ငါဟောပြောသောအရာသည်ကား ခမည်းတော်သည် ငါ့အား ဟောပြောခိုင်းသည့်အတိုင်း ငါဟောပြောခြင်းဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 13
\s ယေသျှုသည် မိမိတပည့်တော်ရို့၏ခြီကို ဆီးတော်မူခြင်း
\p
\v 1 အဂုအခါကား ပသခါပွဲတော်မတိုင်ခင် တစ်ရက်ဖြစ်၏။ ယေသျှုသည် ဤလောကမှ ထွက်ခွါ၍ ခမည်းတော်ထံပါးသို့ ကြွတော်မူရမည့် အချိန်ကို သိတော်မူ၏။ ကိုယ်တော်သည် ဤလောက၌ဟိသော မိမိလူတိကို အစဉ်အမြဲ ချစ်သောကြောင့် အဆုံးတိုင်အောင် သူရို့ကို ချစ်တော်မူ၏။
\p
\v 2 ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ညစာစားလျက်နိန်ကြ၏။ ယေသျှုကို ရန်သူ့လက်သို့ အပ်နှံရန် မာရ်နတ်သည်\f + \fr ၁၃.၂ \fr*\fq ယေသျှုကို ရန်သူ့လက်သို့ အပ်နှံရန် မာရ်နတ်သည်၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa သျှိမုန်သျှာကာရုတ်၏သား ယုဒသည် ယေသျှုကို ရန်သူ့လက်သို့ အပ်နှံလိမ့်မည်ဟု မာရ်နတ် ဆုံးဖြတ်ပြီးဖြစ်၏။\fqa*\f*သျှိမုန်သျှာကာရုတ်၏သား ယုဒ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ အကြံအစည်ကို ထည့်ထားပြီး ဖြစ်သတည်း။ 
\v 3 ခမည်းတော်သည် မိမိအား အလုံးစုံသောတန်ခိုး အပ်တော်မူထားသည်ကို လည်းကောင်း၊ မိမိသည် ဘုရားသခင်ထံပါးမှ ကြွလာ၍ ဘုရားသခင်ထံတော်ပါးသို့ ပြန်ကြွလားမည်ကို လည်းကောင်း သိတော်မူ၏။ 
\v 4 ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်သည် စားပွဲမှထ၍ ဝတ်ရုံတော်ကို ချွတ်တော်မူပြီးလျှင် ပုဝါပိုင်းကိုယူ၍ ခါး၌ ချိုင်ထား၏။ 
\v 5 ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် ရီအချို့ကို အင်ဒုံ၌ လောင်းထည့်၍ တပည့်တော်ရို့၏ ခြီကို ဆီးတော်မူပြီးလျှင် ခါး၌ ပတ်ထားသော ပုဝါပိုင်းနှင့် သုတ်တော်မူ၏။ 
\v 6 သျှိမုန်ပေတရုပါးသို့ ရောက်တော်မူလျှင်၊ ပေတရုက “အသျှင်၊ အကျွန့်ခြီကို ဆီးတော်မူပါမည်လော” ဟု မိန်းလျှောက်၏။
\p
\v 7 ယေသျှုကလည်း၊ “ငါပြုသောအမှုကို သင်သည် အဂု နားမလည်သိမ့်။ သို့ရာတွင် သင်ရို့သည် နောက်မှ နားလည်လာလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 8 ပေတရုက “ကိုယ်တော်သည် အကျွန်၏ခြီကို မည်သည့်အခါမှ မဆီးရပါ” ဟု လျှောက်ဆို၏။
\p ယေသျှုကလည်း “သင့်ခြီကို ငါမဆီးရလျှင်၊ သင်သည် ငါ၏တပည့် မဖြစ်နိုင်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 9 သျှိမုန်ပေတရုက၊ “အသျှင်၊ အကျွန်၏ ခြီကို မဆီးဘဲ လက်နှင့် ဦးဂေါင်းကိုသာ ဆီးပီးပါ” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 10 ယေသျှုကလည်း၊ “ရီချိုးပြီးသောသူသည် တစ်ကိုယ်လုံး စင်ကြယ်သည်ဖြစ်၍ ခြီကို\f + \fr ၁၃.၁၀ \fr*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းတွင် \ft*\fqa သူရို့၏ခြီကို၊ \fqa*\ft ဟု ဖော်ပြမထားပေ။\ft*\f*ဆီးကြောခြင်းမှလွဲ၍ တစ်ကိုယ်လုံး ဆီးကြောစရာမလို။ တစ်ယောက်သောသူမှတစ်ပါး သင်ရို့အားလုံးသည် စင်ကြယ်ကြ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 11 ယေသျှုသည် မိမိအား သစ္စာဖောက်မည်ကို သိသောကြောင့် ကိုယ်တော်က၊ “တစ်ယောက်သောသူမှတစ်ပါး သင်ရို့အားလုံးသည် စင်ကြယ်ကြ၏” ဟု မိန့်တော်မူခြင်းဖြစ်၏။
\p
\v 12 \x - \xo ၁၃.၁၂–၁၅ \xo*\xt လု ၂၂.၂၇\xt*\x*ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်ရို့၏ခြီကို ဆီးတော်မူပြီးမှ ဝတ်ရုံကို ပြန်၍ဝတ်ပြီး စားပွဲ၌ ထိုင်တော်မူ၏။ ကိုယ်တော်က၊ “သင်ရို့အတွက် ငါပြုခသည့်အမှုကို နားလည်ကြသလော။ 
\v 13 သင်ရို့က ငါ့ကို ဆရာ ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသျှင် ဟူ၍လည်းကောင်း ခေါ်တတ်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ သင်ရို့ ခေါ်သည်မှာ ဟုတ်မှန်သည်ဖြစ်၍ လျောက်ပတ်ပေ၏။ 
\v 14 ငါကား သင်ရို့၏ ဆရာဖြစ်သကဲ့သို့ သင်ရို့၏သခင်ဘုရားလည်း ဖြစ်လျက်နှင့်ပင် သင်ရို့ခြီကို ဆီးပီး၏။ ထို့ကြောင့် သင်ရို့လည်း အချင်းချင်းခြီကို ဆီးပီးကြလော။ 
\v 15 သင်ရို့၌ ငါပြုသကဲ့သို့ သင်ရို့ အချင်းချင်းလည်း ပြုကြစီရန် စံနမူနာကို ငါပြခယာ။ 
\v 16 \x - \xo ၁၃.၁၆ \xo*\xt မ ၁၀.၂၄; လု ၆.၄၀; ယော ၁၅.၂၀\xt*\x* ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ကျွန်သည် သခင်ထက် မကြီးမြတ်နိုင်သကဲ့သို့ စီရွှတ်ခြင်းခံရသူတိလည်း စီရွှတ်သူထက် မကြီးမြတ်နိုင်။ 
\v 17 ဤစကားကို သင်ရို့ အဂု သိကြပြီ။ သိသည်အတိုင်းကျင့်လျှင် မင်္ဂလာ ဟိကြလိမ့်မည်။
\p
\v 18 “သင်ရို့အားလုံးကို ရည်မှတ်ပြီး ငါပြောသည်မဟုတ်၊ ငါရွီးချယ်ထားသော သူတိကို ငါသိ၏။ ယေဒါလည်း ကျမ်းစာတော်မြတ်၌ ‘ငါ့ထမင်းကို စားသောသူသည် ငါ့ကို ခြီနှင့် ပြန်ကျောက်သတည်း’ ဟု ဖော်ပြထားသည်အတိုင်း ပြည့်စုံလာရမည်။ 
\v 19 ထိုအဖြစ်ပျက်တိ မဖြစ်ပျက်ခင် ‘ငါဖြစ်သည်အတိုင်း၊ ငါဖြစ်သည်’ ကို သင်ရို့ ယုံကြည်လာကြစီရန် အဂုပင်လျှင် ကြိုတင်၍ သင်ရို့အား ငါပြောထားပြီ။ 
\v 20 \x - \xo ၁၃.၂၀ \xo*\xt မ ၁၀.၄၀; မာ ၉.၃၇; လု ၉.၄၈; ၁၀.၁၆\xt*\x* ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ငါစီရွှတ်သောသူကို လက်ခံသောသူသည် ငါ့ကို လက်ခံခြင်းဖြစ်၏။ ငါ့ကို လက်ခံသောသူသည်လည်း ငါ့ကို စီရွှတ်သော အသျှင်ကိုလက်ခံ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုအား သစ္စာဖောက်မည့်အကြောင်း ကြိုတင်ဖော်ပြခြင်း
\r (မဿဲ ၂၆.၂၀–၂၅; မာကု ၁၄.၁၇–၂၁; လုကာ ၂၂.၂၁–၂၃)
\p
\v 21 ဤသို့ မိန့်တော်မူပြီးသောအခါ ယေသျှုသည် အလွန်စိတ်သောက ရောက်တော်မူ၍ “ငါအမှန် ဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့အထဲက တစ်ယောက်သည် ငါ့အား ရန်သူ့လက်သို့ အပ်နှံလိမ့်မည်” ဟု ပွင့်လင်းစွာ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 22 ဇာသူ့ကို ရည်စူး၍ မိန့်တော်မူသည်ကို တပည့်တော်ရို့သည် စဉ်းစားမရနိုင်သဖြင့် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်ကြ၏။ 
\v 23 ထိုသူရို့ထဲမှ ယေသျှုချစ်တော်မူသော တပည့်တော်သည် ကိုယ်တော့်နားကပ်၍ ထိုင်နိန်တော်မူ၏။ 
\v 24 သျှိမုန်ပေတရုကလည်း “ကိုယ်တော်က ဇာသူ့ကို ရည်ရွယ်၍ မိန့်တော်မူပါသနည်း” ဟု မိန်းလျှောက်ရန် ထိုတပည့်တော်အား မျက်ရိပ်ပြ၍ မိန်းစီ၏။
\p
\v 25 ထို့ကြောင့် ထိုတပည့်တော်သည် ယေသျှုအနားသို့ ချဉ်းကပ်၍ “အသျှင်၊ ထိုသူကား ဇာသူဖြစ်သနည်း” ဟု လျှောက်၏။
\p
\v 26 ယေသျှုက “ဤမုန့်တစ်ဖဲ့ကို အချဉ်ရည်၌ တို့၍ ငါပီးသောသူဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထို့နောက် မုန့်တစ်ဖဲ့ကို အချဉ်ရည်ခွက်ထဲ၌ တို့ပြီးလျှင် သျှိမုန်သျှာကာရုတ်၏သား ယုဒကို ပီးလေ၏။ 
\v 27 ယုဒသည် ထိုမုန့်ကို ခံယူလိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် စာတန်မာရ်နတ်သည် သူအထဲသို့ ဝင်လေ၏။ ယေသျှုကလည်း၊ “သင် ပြုရမည့်အမှုကို အလျင်အမြန်ပြုလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 28 သို့ရာတွင် စားပွဲ၌ လျောင်းနိန်သောသူရို့က ယေသျှုသည် ဇာဖြစ်၍ ထိုသို့ မိန့်တော်မူကြောင်းကို နားမလည်ကြပေ။ 
\v 29 ယုဒသည် ဖဲသာအိတ်ကို ကိုင်ဆောင်ရသူဖြစ်၍ ပွဲတော်အတွက် လိုအပ်သည်များကို ဝယ်ယူရန် သော်လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲသားရို့အား ပီးကမ်းရန် သော်လည်းကောင်း ယေသျှုမှာထားသည်ဟု တပည့်တော်တချို့က ထင်မှတ်ကြ၏။
\p
\v 30 ယုဒသည် မုန့်တစ်ဖဲ့ကို ခံယူပြီးလျှင် ချက်ချင်း ထွက်လားလေ၏။ ထိုအချိန်ကား ညအချိန်ဖြစ်၏။
\s အသစ်သော ပညတ်တော်
\p
\v 31 ယုဒ ထွက်လားပြီးနောက် ယေသျှုက၊ “အဂုတွင် လူသားသည် ဘုန်းတော်ထင်ရှားလျက် ဟိသည်ဖြစ်၍၊ ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတန်ခိုးတော်လည်း လူသားအားဖြင့် ထင်ရှားခြင်းဟိ၏။ 
\v 32 ဘုရားသခင်သည် လူသားအားဖြင့် ဘုန်းတန်ခိုးတော် ထင်ရှားတော်မူလျှင်၊ ဘုရားသခင်သည် မိမိကိုယ်တိုင်အားဖြင့် သားတော်အား ဘုန်းထင်ရှားစီတော်မူ၍ သူ၏ဘုန်းတော်ကို ချက်ချင်း ထင်ရှားစီတော်မူလိမ့်မည်။ 
\v 33 \x - \xo ၁၃.၃၃ \xo*\xt ယော ၇.၃၄\xt*\x*ချစ်သားရို့၊ ငါသည် သင်ရို့နှင့်အတူ ခဏသာ နီရ၏။ သင်ရို့ ငါ့ကို ရှာကြလိမ့်မည်။ ‘ငါလားမည့် နီရာသို့ သင်ရို့ မလိုက်နိုင်ကြ’ ဟု ယုဒအာဏာပိုင်တိကို ပြောခသည်အတိုင်း သင်ရို့ကိုလည်း အဂု ငါပြော၏။ 
\v 34 \x - \xo ၁၃.၃၄ \xo*\xt ယော ၁၅.၁၂,၁၇; ၁ ယော ၃.၂၃; ၂ ယော ၅\xt*\x*‘အချင်းချင်း ချစ်ကြလော့’ ဟူသော ပညတ်အသစ်ကို သင်ရို့အား အဂု ငါပီး၏။ ငါသည် သင်ရို့ကိုချစ်ခသကဲ့သို့ သင်ရို့လည်း အချင်းချင်းချစ်ကြလော့။ 
\v 35 သင်ရို့ အချင်းချင်းချစ်ကြလျှင် လူတိုင်းက သင်ရို့သည် ငါ့တပည့်တိဖြစ်ကြောင်း သိကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ပေတရု ငြင်းဆိုမည်ကို ယေသျှု ကြိုတင်ဖော်ပြတော်မူခြင်း
\r (မဿဲ ၂၆.၃၁–၃၅; မာကု ၁၄.၂၇–၃၁; လုကာ ၂၂.၃၁–၃၄)
\p
\v 36 သျှိမုန်ပေတရုက “အသျှင်၊ ဇာအရပ်သို့ ကြွတော်မူပါမည်နည်း” ဟု လျှောက်သော်၊ ယေသျှုကလည်း “ငါလားမည့်နီရာသို့ သင်သည် အဂု မလိုက်နိုင်၊ နောက်မှ လိုက်ရလိမ့်မည်” ဟု ဖြေကြားတော်မူ၏။
\p
\v 37 ပေတရုက၊ “အသျှင်၊ အကျွန်သည် ဇာဖြစ်လို့ အဂု မလိုက်နိုင်ရသနည်း။ အကျွန်သည် ကိုယ်တော်အတွက် အသက်စွန့်ဖို့ အဆင်သင့်ဟိပါ၏” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 38 ယေသျှုကလည်း၊ “သင်သည် ငါ့အတွက် အသက်စွန့်ရန် အဆင့်သင့်ဟိသည်ကား အမှန်လား။ ငါအမှန် ဆိုသည်ကား၊ သင်သည် ကြက်မတွန်ခင် ငါ့ကိုမသိဟု သုံးကြိမ်တိုင်အောင် ငြင်းဆိုလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 14
\s ယေသျှုသည် ခမည်းတော်ထံသို့ ပို့ဆောင်သောလမ်းဖြစ်သည်
\p
\v 1 ယေသျှုက “သင်ရို့ စိတ်ပူပန်ခြင်း မဟိကတ်ကေ့။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပါ။ ငါ့ကိုလည်း ယုံကြည်ပါ။\f + \fr ၁၄.၁ \fr*\fq ယုံကြည်ပါ၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa သင်ယုံကြည်သည်။\fqa*\f* 
\v 2 ငါ့အဖအိမ်တော်၌ အခန်းများစွာဟိ၏။ သင်ရို့အတွက် နီရာကို ပျင်ဆင်ရန် ငါလားရဦးမည်။ ထိုသို့မဟုတ်လျှင် မဟုတ်ကြောင်းကို သင်ရို့အား ငါမပြောဘဲမနိန်။\f + \fr ၁၄.၂ \fr*\fq ငါ့အဖအိမ်တော်၌ … ငါမပြောဘဲမနိန်၊ \fq*\ft သို့မဟုတ် \ft*\fqa ငါ့အဖအိမ်တော်၌ အခန်းများစွာဟိ၏။ သင်ရို့အတွက် နီစရာကို ပျင်ဆင်ရန် ငါလားရဦးမည်။ ထိုသို့မဟုတ်ပါက သင်ရို့အား ငါပြောမည်။\fqa*\f* 
\v 3 ငါလားပြီးလျှင် သင်ရို့အတွက် နီရာကို ပျင်ဆင်ပြီးမှ ငါသည် ပြန်လာ၍ ငါဟိသည့်အရပ်၌ သင်ရို့ ဟိကြစီရန်အတွက် သင်ရို့ကို ငါ့ထံသို့ ခေါ်ဆောင်မည်။ 
\v 4 ငါလားသည့်အရပ်သို့ ရောက်စီမည့်လမ်းကို သင်ရို့ သိကြ၏” ဟု သူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 5 သောမက ကိုယ်တော်အား “အသျှင်၊ အသျှင်ဇာအရပ်သို့ လားမည်ဆိုသည်ကို အကျွန်ရို့ မသိသည်ဖြစ်၍ ထိုလမ်းခရီးကို အကျွန်ရို့ ဇာသို့ သိနိုင်ပါမည်နည်း” ဟု လျှောက်၏။
\p
\v 6 ယေသျှုကလည်း၊ “ငါသည် လမ်းခရီးဖြစ်၏။ သမ္မာတရားလည်း ဖြစ်၏။ အသက်လည်း ဖြစ်၏။ ငါ့ကို အမှီမပြုလျှင် ခမည်းတော်ထံသို့ တစ်ယောက်မျှ မရောက်နိုင်။ 
\v 7 အဂု သင်ရို့သည် ငါ့ကိုသိလျှင်၊ ငါ့ခမည်းတော်ကိုလည်း သိကြမည်၊\f + \fr ၁၄.၇ \fr*\fq အဂု သင်ရို့သည် ငါ့ကိုသိလျှင်၊ ငါ့ခမည်းတော်ကိုလည်း သိကြမည်၊ \fq*\ft တချို့သောမူရင်းကျမ်းတွင် \ft*\fqa အကယ်၍ သင်ရို့သည် ငါ့ကိုသိခလျှင် ငါ့ခမည်းတော်ကိုလည်း သိခကြလိမ့်မည်၊ \fqa*\ft ဟု ပါဟိသည်။\ft*\f* အဂုမှစပြီး ခမည်းတော်ကို သင်ရို့သည် သိမြင်ကြ၏” ဟု ထိုသူအား မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 8 ဖိလိပ္ပုက “အသျှင်၊ ခမည်းတော်ဘုရားကို အကျွန်ရို့အား ပြတော်မူပါ။ ထိုသို့ ပြတော်မူလျှင် အကျွန်ရို့အလို ပြည့်စုံပါမည်” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 9 ယေသျှုကလည်း “ဖိလိပ္ပု၊ သင်ရို့အားလုံးသည် ငါနှင့်အတူ အချိန်အကြာကြီး ဟိနိန်ခလျက်ပင် ငါ့ကို သင်မသိသလော။ ငါ့ကို မြင်ရသောသူသည် ခမည်းတော်ဘုရားကို မြင်ရသောသူ ဖြစ်၏။ ‘ခမည်းတော်ဘုရားအား ငါရို့ကို ပြပါ’ ဟု ဇာကြောင့် ပြောရသနည်း။ 
\v 10 ငါသည် ခမည်းတော်ဘုရား၌ တည်နိန်သည်ကို လည်းကောင်း၊ ခမည်းတော်ဘုရားကလည်း ငါ၌ တည်နိန်သည်ကို လည်းကောင်း သင် မယုံသလော။ သင်ရို့အား ငါပြောသောစကားသည် ငါ့စကားမဟုတ်။ သို့ရာတွင် ငါ့အထဲ၌ ဟိတော်မူသော ခမည်းတော်ဘုရား ပြုတော်မူသော အမှုတိပင်ဖြစ်၏။ 
\v 11 ငါသည် ခမည်းတော်ဘုရား၌ တည်နိန်သကဲ့သို့ ခမည်းတော်ဘုရားသည်လည်း ငါ့အထဲ၌ တည်နိန်၏ဟု ငါပြောသည်ကို ယုံကြည်ကြသလော။ ငါ့စကားကိုမယုံလျှင် ငါပြုသည့် အမှုများကိုထောက်၍ ယုံကြည်ကြလော။ 
\v 12 ငါအမှန် ဆိုသည်ကား၊ ငါ့ကို ယုံကြည်သောသူသည် ငါပြုသောအမှုကို ပြုလိမ့်မည်။ ထိုမျှမက ထိုအမှုတိထက် ကြီးမြတ်သောအမှုတိကိုပင် ပြုလိမ့်မည်။ ဇာကြောင့်ဆိုသော် ငါသည် ခမည်းတော်ထံသို့ လားရမည်။ 
\v 13 ခမည်းတော်သည် သားတော်အားဖြင့် ဘုန်းထင်ရှားစီခြင်းငှာ ငါ့နာမကိုအမှီပြု၍ သင်ရို့ တောင်းလျှောက်သည်အတိုင်း ငါပြုမည်။ 
\v 14 ငါ့နာမကို အမှီပြု၍ သင်ရို့ ဇာဆုကိုမဆို ငါ့ကို\f + \fr ၁၄.၁၄ \fr*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းတွင် \ft*\fq ငါ့ကို၊ \fq*\ft ဟု ဖော်ပြမထားပေ။\ft*\f*တောင်းလျှင်၊ တောင်းသည့်အတိုင်း ငါပြုမည်။
\s သန့်ယှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ ကတိတော်
\p
\v 15 “သင်ရို့သည် ငါ့ကိုချစ်လျှင် ငါ၏ပညတ်တိကို စောင့်ရှောက်လိမ့်မည်။ 
\v 16 ငါသည် ခမည်းတော်ကို တောင်းလျှောက်လျှင် သင်ရို့နှင့်အတူ အစဉ်မပြတ်ဟိ၍ သင်ရို့ကို မစတော်မူရန် အခြားတစ်ပါးသော ကူညီမစသောသူကို ပီးတော်မူလိမ့်မည်။ 
\v 17 ထိုအသျှင်သည် ဘုရားသခင်၏ သမ္မာတရားကို ဖော်ပြသော ဝိညာဉ်တော်ဖြစ်၏။ လောကီသားတိက ထိုဝိညာဉ်တော်ကို မသိမမြင်ကြသောကြောင့် မခံယူနိုင်ကြ။ သို့ရာတွင် ထိုအသျှင်ကို သင်ရို့ သိကြ၏။ အကြောင်းမူကား ထိုဝိညာဉ်တော်သည် သင်ရို့ထဲ၌ ကိန်းဝပ်တော်မူသည်\f + \fr ၁၄.၁၇ \fr*\fq မူသည်၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းတွင် \ft*\fqa မူလိမ့်မည်၊ \fqa*\ft ဟု ပါဟိသည်။\ft*\f*ဖြစ်၍ သင်ရို့၌ ဟိလိမ့်မည်။
\p
\v 18 “ငါလားသော်လည်း သင်ရို့ကို မိဘမဲ့ ဖြစ်စီမည်မဟုတ်။ သင်ရို့ထံပါးသို့ ငါပြန်လာဦးမည်။ 
\v 19 ခဏကြာလျှင် ဤလောကသားတိ ငါ့ကို မမြင်ရသော်လည်း သင်ရို့ကား မြင်ရလိမ့်မည်။ ငါသည် အသက်ရှင်သည်ဖြစ်၍ သင်ရို့လည်း အသက်ရှင်ကြလိမ့်မည်။ 
\v 20 ငါသည် ခမည်းတော်၌ တည်နိန်သည်ကို လည်းကောင်း၊ သင်ရို့သည် ငါ့၌ တည်နိန်သည်ကို လည်းကောင်း၊ ငါသည်လည်း သင်ရို့၌ တည်နိန်သည်ကို လည်းကောင်း ထိုနိ့ရက်၌ သင်ရို့ သိကြလိမ့်မည်။”
\p
\v 21 “ငါ့ပညတ်တိကို ခံယူ၍ စောင့်ထိန်းသူရို့သည် ငါ့ကို ချစ်သောသူတိဖြစ်၏။ ငါ့ကို ချစ်သောသူကို ခမည်းတော်ကလည်း ချစ်တော်မူ၏။ ငါကလည်း သူရို့ကို ချစ်၍ သူရို့အား ငါကိုယ်တိုင် ထင်ရှားစီမည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 22 ယုဒ (ယုဒသျှာကာရုတ် မဟုတ်သူ) က၊ “အသျှင်၊ လောကသားတိအား မဖော်ပြဘဲ ငါရို့အား ဇာကြောင့် အသျှင်ကိုယ်တိုင် ဖော်ပြတော်မူမည်နည်း” ဟု မိန်းလျှောက်လေ၏။
\p
\v 23 ယေသျှုကလည်း၊ “ငါ့ကိုချစ်သောသူသည် ငါ၏ သွန်သင်ချက်ကို ခံယူလိမ့်မည်။ ငါ့ခမည်းတော်သည်လည်း ထိုသူကို ချစ်တော်မူလိမ့်မည်။ ငါနှင့် ငါ့ခမည်းတော်သည်လည်း သူ့ထံသို့ လာပြီးလျှင် သူနှင့်အတူ ကိန်းဝပ်လိမ့်မည်။ 
\v 24 ငါ့ကို မချစ်သောသူသည် ငါ၏သွန်သင်ချက်ကို မခံယူတတ်။ သင်ရို့ ကြားရသော သွန်သင်ချက်ကား ငါ၏ သွန်သင်ချက်မဟုတ်။ ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော ခမည်းတော်ထံပါးမှလာသော သွန်သင်ချက်ဖြစ်၏။
\p
\v 25 “ငါသည် သင်ရို့နှင့်အတူ ဟိနိန်စဉ် ဤအရာများကို ပြောပြပြီးဖြစ်၏။ 
\v 26 ယေဒါလည်း ခမည်းတော်က ငါ၏ နာမကြောင့် စီရွှတ်တော်မူသော ကူညီမစသော သူတည်းဟူသော သန့်ယှင်းသော ဝိညာဉ်တော်သည် ဟိသမျှအရာတိကို ပြသသွန်သင်တော်မူ၍ ငါပြောသမျှသော စကားတိကို သင်ရို့အား ပြန်လည်သတိရစီတော်မူလိမ့်မည်။
\p
\v 27 “ငြိမ်သက်ခြင်းကို သင်ရို့နှင့်အတူ ငါထားခ၏။ ငါ၏ငြိမ်သက်ခြင်းကိုလည်း သင်ရို့ကို ငါပီး၏။ လောကသားတိ ပီးသကဲ့သို့ ငါပီးသည်မဟုတ်။ သင်ရို့ စိတ်မပူပန်ခြင်း၊ စိုးရိမ်ခြင်း မဟိကတ်ကေ့။ 
\v 28 ‘ငါသည် အဂု လားသော်လည်း သင်ရို့ထံပါးသို့ ငါပြန်လာအုံးမည်’ ဟု ပြောခသည်ကို သင်ရို့ ကြားရကြပြီ။ ခမည်းတော်သည် ငါ့ထက် ကြီးမြတ်၏။ ထို့ကြောင့် သင်ရို့သည် ငါ့ကိုချစ်လျှင် ခမည်းတော်ထံပါးသို့ ငါလားသည်ကို ဝမ်းမြောက်ကြလိမ့်မည်။ 
\v 29 ထိုအကြောင်းအရာတိ ဖြစ်ပျက်လာသောခါ သင်ရို့ ယုံကြည်ကြစီရန် ထိုအရာတိမဖြစ်ပျက်ခင် သင်ရို့အား အဂုပင် ငါ ပြောထားခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 30 လောကကို အုပ်ချုပ်သူသည် လာနိန်သောကြောင့် ငါသည် သင်ရို့နှင့် အချိန်အကြာကြီး စကားမပြောနိုင်ယာ။ သူသည် ငါ့ကို မည်သို့မျှ မပြုနိုင်။ 
\v 31 ယေဒါလည်း ငါသည် ခမည်းတော်ကို ချစ်ကြောင်း လောကသားတိအား သိစီရန် လိုအပ်၏။ ထို့ကြောင့် ခမည်းတော်က ငါ့အား မိန့်မှာတော်မူသည့်အတိုင်း လိုက်နာဆောက်ရွက်ခြင်းဖြစ်၏။
\p “လာကြ၊ ဤနီရာမှ လားကြကုန်အံ့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 15
\s မှန်သောစပျစ်နွယ်
\p
\v 1 “ငါသည် မှန်သောစပျစ်နွယ်ပင် ဖြစ်၏။ ငါ၏ခမည်းတော်သည် ဥယျာဉ်မှူးဖြစ်၏။ 
\v 2 သူသည် ငါ၌ အသီးမသီးသော အကိုင်းအခက်ဟူသမျှကို ဖြတ်ထုတ်ပစ်၏။ အသီးသီးသော အကိုင်းအခက်တိကို သာ၍ သီးစီခြင်းငှာ သုတ်သင်ယှင်းလင်းလိမ့်မည်။ 
\v 3 ငါသည် သင်ရို့ကို ငါ၏ နှုတ်ကပတ်တော်ဖြင့် သန့်ယှင်းထားပြီးဖြစ်၏။ 
\v 4 ငါသည် သင်ရို့၌ တည်သကဲ့သို့ သင်ရို့သည်လည်း ငါ၌ တည်ကြလော့။ မည်သည့်အခက်မျှ ကိုယ့်အလိုအလျှောက် အသီးမသီးနိုင်။ စပျစ်ပင်၌ တည်မှသာလျှင် အသီးသီးနိုင်၏။ ထိုကဲ့သို့ပင် သင်ရို့သည်လည်း ငါနှင့် ကွာလျှင် အသီးမသီးနိုင်ကြပေ။
\p
\v 5 “ငါသည် စပျစ်ပင် ဖြစ်၏။ သင်ရို့သည်ကား အကိုင်းအခက်တိ ဖြစ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် ငါ၌ တည်၍ ငါသည် သင်ရို့၌ တည်လျှင် များစွာသော အသီးကို သီးကြလိမ့်မည်။ သင်ရို့သည် ငါနှင့်ကွာလျှင် ဇာတစ်ခုကိုမျှ မလုပ်နိုင်ကြပေ။ 
\v 6 ငါ၌ မတည်သော သူသည် ခြောက်သွိ့သော အကိုင်းအခက်များ ကဲ့သို့ အပြင်သို့ ရွှင့်ပစ်ခြင်းကို ခံရ၏။ ထိုသို့သော အကိုင်းအခက်များကို စုသိမ်း၍ မီးထဲသို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံရသဖြင့် လောင်ကျွမ်းခြင်းကို ခံရ၏။ 
\v 7 သင်ရို့သည် ငါ၌ တည်၍ ငါ၏စကားသည် သင်ရို့၌ တည်လျှင် သင်ရို့သည် လိုချင်သမျှကို တောင်း၍ ရကြလိမ့်မည်။ 
\v 8 သင်ရို့သည် များစွာသောအသီးကို သီးခြင်းအားဖြင့် ငါ့ခမည်းတော်၏ ဘုန်းတော်ကို ထင်ရှားသောသူများ ဖြစ်ကြ၏။ ထိုသို့အားဖြင့် သင်ရို့သည် ငါ့တပည့် အမှန် ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 9 ငါ၏ခမည်းတော်သည် ငါ့ကို ချစ်သကဲ့သို့ ငါသည်လည်း သင်ရို့ကို ချစ်၏။ သင်ရို့သည် ငါ၏မေတ္တာ၌ တည်နိန်ကြလော့။ 
\v 10 ငါသည် ငါ့ခမည်းတော်၏ ပညတ်တိကို စောင့်ထိန်း၍ ငါ့ခမည်းတော်၏ မေတ္တာ၌ တည်နိန်သကဲ့သို့ သင်ရို့သည်လည်း ငါ၏ပညတ်တိကို စောင့်ထိန်းလျှင် ငါ၏မေတ္တာ၌ တည်နိန်ကြလိမ့်မည်။
\p
\v 11 \x - \xo ၁၅.၁၁ \xo*\xt ယော ၁၃.၃၄; ၁၅.၁၇; ၁ ယော ၃.၂၃; ၂ ယော ၅\xt*\x*“ငါ၏ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည် သင်ရို့၌ တည်စီခြင်းငှာလည်းကောင်း၊ သင်ရို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်းနှင့် ပြည့်ဝကြစီခြင်းငှာ လည်းကောင်း ဤစကားများကို သင်ရို့အား ငါပြော၏။ 
\v 12 ငါ၏ ပညတ်သည်ကား၊ ငါသည် သင်ရို့ကို ချစ်သကဲ့သို့ သင်ရို့သည်လည်း အချင်းချင်း ချစ်ကြလော့။ 
\v 13 ကိုယ့်မိတ်ဆွီရို့အတွက် ကိုယ့်အသက်ကို စွန့်ပီးခြင်းမေတ္တာထက် သာ၍ ကြီးမြတ်သော မေတ္တာဟူ၍ မဟိ။ 
\v 14 သင်ရို့သည် ငါ့ ပညတ်ကို ကျင့်လျှင် ငါ၏မိတ်ဆွီ ဖြစ်ကြ၏။ 
\v 15 ငါသည် သင်ရို့ကို အခိုင်းအစီ ဟူ၍ မခေါ်။ အခိုင်းအစီဆိုသည်ကား မိမိ၏သခင် လုပ်သမျှကို သိရကြသည် မဟုတ်။ သို့သော် ငါသည် ငါ့ခမည်းတော်ထံမှ သင်ယူခသမျှတိကို သင်ရို့အား သိစီပြီးဖြစ်၍ သင်ရို့ကို မိတ်ဆွီများဟု ငါ ခေါ်၏။ 
\v 16 သင်ရို့သည် ငါ့ကို ရွီးကောက်ကြသည် မဟုတ်။ သင်ရို့သည် လား၍ တည်ကြည်သော အသီးတိကို သီး၍ ပွားများစီခြင်းငှာ ငါသည် သင်ရို့ကို ရွီးကောက်၍ ခန့်ထားခြင်း ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်၍ ငါ၏နာမ၌ တောင်းသမျှကို ခမည်းတော်သည် သင်ရို့အား ပီးတော်မူလိမ့်မည်။ 
\v 17 ငါ၏ပညတ်သည်ကား သင်ရို့သည် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ချစ်ကြလော့ ဟူ၍ ဖြစ်၏။
\s လောကသားများ၏ မုန်းတီးမှု
\p
\v 18 “လောကသားတိက သင်ရို့ကို မုန်းကြလျှင် သင်ရို့ကို မမုန်းခင်ကတည်းက ငါ့ကို မုန်းကြခြင်းဖြစ်သည်ဟု မှတ်ယူကြလော့။ 
\v 19 သင်ရို့သည် လောကနှင့် သက်ဆိုင်လျှင် လောကသား အချင်းချင်းဖြစ်သောကြောင့် လောကသားများက သင်ရို့ကို ချစ်ကြလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင် ငါသည် သင်ရို့ကို လောကထဲက ရွီးကောက်ထားသောကြောင့် လောကနှင့် မသက်ဆိုင်သည်ဖြစ်၍ လောကသားတိက သင်ရို့ကို မုန်းကြ၏။ 
\v 20 \x - \xo ၁၅.၂၀ \xo*\xt မ ၁၀.၂၄; လု ၆.၄၀; ယော ၁၃.၁၆\xt*\x*‘ကျွန်သည် သခင်ထက် ကြီးမြတ်သည် မဟုတ်’ ဟု သင်ရို့အား ငါပြောခသည်ကို မှတ်ထားကြလော့။ လူတိက ငါ့ကို ညှည်းဆဲကြလျှင် သင်ရို့ကိုလည်း သာ၍ ညှည်းဆဲကြလိမ့်မည်။ သူရို့သည် ငါ၏အဆုံးအမကို နာခံလျှင် သင်ရို့၏ အဆုံးအမကိုလည်း နာခံကြလိမ့်မည်။ 
\v 21 ထိုသူရို့သည် ငါ့ကို စီရွှတ်လိုက်သော အသျှင်ကို မသိကြသည်ဖြစ်၍ ငါ၏နာမကြောင့် သင်ရို့ကိုလည်း ပြုကြလိမ့်မည်။ 
\v 22 ငါသည် ကြွလာ၍ သူရို့ကို မဟောပြောခလျှင် သူရို့၌ အပြစ်ဟိကြလိမ့်မည် မဟုတ်။ သို့ရာတွင် အဂုအခါ သူရို့သည် မိမိရို့၏အပြစ်ကို ဝှက်၍ မထားနိုင်ကြ။ 
\v 23 ငါ့ကို မုန်းသောသူရို့သည်ကား ငါ့ခမည်းတော်ကိုလည်း မုန်းကြ၏။ 
\v 24 ငါသည် တစ်စုံတစ်ယောက်မျှ မပြုဖူးသော အရာများကို သူရို့ ရှိ့မှာ မပြုလုပ်ခလျှင် သူရို့၌ အပြစ်ဟိကြလိမ့်မည်မဟုတ်။ သို့ရာတွင် အဂု ငါပြုသောအမှုကို သူရို့သည် မြင်ကြလျက်ပင် ငါနှင့် ငါ့ခမည်းတော်ကို မုန်းကြခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 25 ဤသို့ ဖြစ်ရခြင်းမှာ ‘သူရို့သည် အကြောင်းပြချက်မဟိဘဲ ငါ့ကို မုန်းကြလေ၏’ ဟူ၍ သူရို့၏ ပညတ်တ္တိကျမ်း၌ ရီးထားသမျှသည် ပြည့်စုံလာခြင်းဖြစ်၏။
\p
\v 26 “ခမည်းတော်ထံပါးက လာသည့် ဘုရားသခင်နှင့် ပတ်သက်၍ သမ္မာတရားကို ထုတ်ဖော်ပြောကြားသော ဝိညာဉ်တော်တည်းဟူသော ကူညီမစသောသူသည် ရောက်လာလိမ့်မည်။ ထိုဝိညာဉ်တော်ကို ခမည်းတော်ထံမှ သင်ရို့ပါးသို့ ငါရွှတ်လိုက်သည်ဖြစ်၍ သူသည် ငါ့အကြာင်းကို ပြောပြလိမ့်မည်။ 
\v 27 ထို့အပြင် သင်ရို့သည်လည်း ငါ့အကြောင်းကို ပြောကြလိမ့်မည်၊ အကြောင်းမူကား သင်ရို့သည် အစကတည်းကပင် ငါနှင့်အတူ ဟိခဖူးသောကြောင့် ဖြစ်၏။
\c 16
\p
\v 1 “သင်ရို့သည် မိမိရို့၏ ယုံကြည်ခြင်း မပျက်စီခြင်းငှာ ဤစကားတိကို သင်ရို့အား ငါပြောထား၏။ 
\v 2 သင်ရို့ကို တရားဇရပ်များထဲက နှင်ထုတ်ကြလိမ့်မည်။ သင်ရို့ကို အသီသတ်သောသူများသည် ဘုရားသခင်၏အမှုတော်ကို ဆောင်ရွက်ခြင်းဖြစ်သည်ဟု ထင်မှတ်ကြသောအချိန်သည် ရောက်လာလိမ့်မည်။ 
\v 3 သူရို့သည် ငါ့ကို သို့မဟုတ် ခမည်းတော်ကို မသိကြသည်ဖြစ်၍ ဤသို့ ပြုမူကြခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 4 သို့ရာတွင် ထိုအချိန်ကာလ ရောက်လာသောအခါ သူရို့နှင့်ပတ်သက်၍ သင်ရို့အား ငါသတိပီးခသည်ကို သတိရကြစီခြင်းငှာ ငါသည် ဤအကြောင်းအရာများကို ပြောထားခြင်းဖြစ်၏။
\s သန့်ယှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ လုပ်ဆောင်ခြင်း
\p “ငါသည် သင်ရို့နှင့်အတူ ဟိနိန်ခသောကြောင့် အစကတည်းကပင် ဤအကြောင်းအရာများကို သင်ရို့အား ငါမပြောခ။ 
\v 5 သို့ရာတွင် အဂုအချိန်၌ ငါ့ကို စီရွှတ်လိုက်သောသူထံသို့ ငါလားရဖို့ယာ။ ‘ဇာနီရာသို့ လားပါမည်နည်း’ ဟု သင်ရို့ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ ငါ့ကို မမိန်းကြ။ 
\v 6 အဂုအချိန်၌ ဤအကြောင်းအရာများကို သင်ရို့အား ငါ ပြောလိုက်သောကြောင့် သင်ရို့သည် အလွန်ဝမ်းနည်းကြရ၏။ 
\v 7 ငါအမှန် ဆိုသည်ကား ငါ ထွက်ခွါလားခြင်းသည် သင်ရို့အတွက် သာ၍ ကောင်းပေ၏။ ငါ မလားလျှင် သင်ရို့ကို ကူညီမစမည့်အသျှင်သည် ရောက်လာလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ သို့ရာတွင် ငါ လားမှသာလျှင် ကူညီမစမည့်အသျှင်ကို သင်ရို့ပါးသို့ ငါ စီရွှတ်လိမ့်မည်။ 
\v 8 ထိုအသျှင် ရောက်လာသောအခါ အပြစ်တရားကို ပြုလျက် ဟိနိန်ကြကြောင်းကို လည်းကောင်း၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်းအကြောင်းကို လည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းအကြောင်းကို လည်းကောင်း ထိုလောကီသားတိကို ဖော်ပြလိမ့်မည်။ 
\v 9 သူရို့သည် ငါ့ကို မယုံကြည်ကြသောကြောင့် အပြစ်နှင့်ပတ်သက်၍ မှားယွင်းလျက်ဟိကြ၏။ 
\v 10 ငါသည် ခမည်းတော်ထံသို့ လားမည်ဖြစ်၍ သင်ရို့သည် ငါ့ကို မမြင်ရသောကြောင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားကို ဖော်ပြမည်။ 
\v 11 ဤလောကကို အုပ်စိုးသောသူသည် တရားစီရင်ခြင်းကို ခံရသောကြောင့် သူရို့သည် တရားစီရင်ခြင်းအကြောင်းနှင့် ပတ်သက်၍ မှားယွင်းလျက်ဟိကြ၏။
\p
\v 12 “ငါသည် သင်ရို့အား ပြောစရာအများကြီး ဟိသော်လည်း သင်ရို့သည် အဂုအခါ မှတ်ယူနိုင်ကြလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ 
\v 13 ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ သမ္မာတရားအကြောင်းကို ဖော်ပြသော ဝိညာဉ်တော်သည် ရောက်လာသောအခါ အလုံးစုံသော သမ္မာတရားထဲသို့ သင်ရို့ကို လမ်းပြပို့ဆောင်လိမ့်မည်။ ထိုဝိညာဉ်တော်သည် မိမိ၏သဘောအတိုင်း သင်ရို့ကို သွန်သင်လိမ့်မည်မဟုတ်၊ သူ ကြားသမျှကို ပြောလိမ့်မည်။ နောက်ဖြစ်လာမည့် အရာများကိုလည်း သင်ရို့အား ပြောပြလိမ့်မည်။ 
\v 14 ထိုဝိညာဉ်တော်သည် ငါပြောသမျှတိကို ယူ၍ သင်ရို့အား ပြောပြသောကြောင့် ငါ၏ ဘုန်းတော်ကို ထင်ရှားစီလိမ့်မည်။ 
\v 15 ငါ၏ခမည်းတော် ပိုင်ဆိုင်သောအရာခပ်သိမ်းသည် ငါပိုင်ဆိုင်သော အရာများဖြစ်၏။ ထိုဝိညာဉ်တော်သည် ငါပြောသမျှကို မှတ်ယူ၍ သင်ရို့အား ပြောပြပီးလိမ့်မည်ဟု ငါပြော၏။
\s ဝမ်းနည်းခြင်းနှင့် ဝမ်းသာခြင်း
\p
\v 16 “တအောင့်ကြာလျှင် သင်ရို့သည် ငါ့ကို မြင်တွိ့ရလိမ့်မည်မဟုတ်။ တအောင့်ကြာပြီးမှ သင်ရို့သည် ငါ့ကို တဖန် ပြန်၍ မြင်တွိ့ကြရလိမ့်မည်။”
\p
\v 17 ထိုအခါ တပည့်တော်တချို့က “တအောင့်ကြာလျှင် သင်ရို့သည် ငါ့ကို မြင်တွိ့ကြရလိမ့်မည်မဟုတ်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ သင်ရို့သည် တအောင့်ကြာပြီးမှ ငါ့ကို ပြန်၍ မြင်တွိ့ကြရလိမ့်မည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ‘အကြောင်းမူကား ငါသည် ခမည်းတော်ထံသို့ လားရဦးမည်’ ဟူ၍ လည်းကောင်း ကိုယ်တော်သည် ငါရို့အား မိန့်တော်မူသည်မှာ ဇာကို ဆိုလိုပါသနည်း။ 
\v 18 ‘ခဏ’ ဟူသောစကားသည် ဇာကို ဆိုလိုပါသနည်း၊ ကိုယ်တော် မိန့်တော်မူသည်ကို အကျွန်ရို့ နားမလည်ကြပါ” ဟု အချင်းချင်း မိန်းမြန်းနိန်ကြ၏။
\p
\v 19 ယေသျှုက တပည့်တော်ရို့သည် ဤအကြောင်းကို မိန်းမြန်းလိုကြသည်ကို သိတော်မူသည်ဖြစ်၍ “‘တအောင့်ကြာလျှင် သင်ရို့သည် ငါ့ကို မြင်တွိ့ရကြလိမ့်မည်မဟုတ်။ တအောင့်ကြာပြီးမှ သင်ရို့သည် ငါ့ကို ပြန်၍ မြင်တွိ့ကြရလိမ့်မည်’ ဟု ငါပြောခသည်ကို သင်ရို့သည် အချင်းချင်း မိန်းမြန်းနိန်ကြသည်မဟုတ်လောဟု သူရို့အား မိန်းတော်မူ၏။ 
\v 20 ငါအမှန် ဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့ ဝမ်းနည်း ငိုကြွီးရလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင် ထိုအချိန်၌ လောကသားတိ ဝမ်းမြောက်ကြလိမ့်မည်။ သင်ရို့သည်ကား ဝမ်းနည်း ရကြလိမ့်မည်။ သို့သော် သင်ရို့၏ ဝမ်းနည်းခြင်းသည် ဝမ်းသာခြင်း ဖြစ်လာလိမ့်မည်။ 
\v 21 အသျှေမွီးဖွားမည့် မိန်းမတစ်ယောက်သည် မွီးချိန် ရောက်လာသောအခါ နာကျင်ခြင်းဝေဒနာကို ခံစားရသောအချိန် ရောက်လာမည်ဖြစ်သောကြောင့် ဝမ်းနည်းရ၏။ သို့ရာတွင် အသျှေကို မွီးဖွားသောအခါ၌မူကား လောကထဲသို့ အသျှေတစ်ယောက်ကို မွီးဖွားပီးလိုက်ပြီဟူသော ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြင့် ထိုမိန်းမသည် မိမိ၏နာကျင်ခြင်းဝေဒနာကို မိ့လျော့လားလေ၏။ 
\v 22 ထိုနည်းတူ ယခုတွင် သင်ရို့သည် ဝမ်းနည်းပူဆွီးရကြ၏။ သို့သော်လည်း ငါသည် သင်ရို့ကို တဖန် မြင်တွိ့သောခါ၊ သင်ရို့၏စိတ်နှလုံးသည် ဝမ်းသာခြင်းနှင့် ပြည့်ဝကြလိမ့်မည်။ သင်ရို့၏ဝမ်းသာခြင်းကို မည်သူမျှ နုတ်ယူနိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။
\p
\v 23 “ထို နိ့ရောက်လာသောခါ သင်ရို့သည် ငါ၌ တောင်းလျှောက်ရန် မလိုယာ။ ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား ငါ၏နာမ၌ သင်ရို့တောင်းသမျှကို ခမည်းတော်သည် သင်ရို့အား ပီးတော်မူလိမ့်မည်။\f + \fr ၁၆.၂၃ \fr*\fq ငါ၏နာမ၌ သင်ရို့တောင်းသမျှကို ခမည်းတော်သည် သင်ရို့အား ပီးတော်မူလိမ့်မည်၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်းကျမ်းတွင် \ft*\fqa ခမည်းတော်ထံ၌ သင်ရို့သည် တစ်စုံတစ်ခုကို တောင်းကြလျှင် ထိုအရာကို ကိုယ်တော်က ငါ၏နာမအားဖြင့် ပီးတော်မူလိမ့်မည်၊ \fqa*\ft ဟု ပါဟိသည်။\ft*\f* 
\v 24 အဂုအချိန်ထိ ငါ့နာမ၌ သင်ရို့သည် တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ မတောင်းကြသိမ့်။ သင်ရို့သည် ဝမ်းသာခြင်းနှင့် ပြည့်ဝကြစီခြင်းငှာ တောင်းကြလော့။ တောင်းလျှင် ရကြလိမ့်မည်။
\s လောကကို အောင်တော်မူခြင်း
\p
\v 25 “ဤအကြောင်းအရာတိကို သင်ရို့အား ပုံဥပမာသုံး၍ ငါဟောပြောရ၏။ ပုံဥပမာမသုံးဘဲ ဟောပြောရသောအချိန် ရောက်လာလိမ့်မည်။ ထိုအချိန်ရောက်သောအခါ ခမည်းတော်အကြောင်းကို သင်ရို့အား ယှင်းလင်းစွာ ငါပြောပြလိမ့်မည်။ 
\v 26 ထိုနိ့ရောက်လာသောအခါ သင်ရို့သည် ငါ့နာမ၌ ခမည်းတော်ထံသို့ တောင်းလျှောက်ကြလိမ့်မည်။ သင်ရို့ကိုယ်စား ခမည်းတော်ထံပါး၌ ငါတောင်းပီးမည်ဟု သင်ရို့ကို ငါပြောသည် မဟုတ်။ 
\v 27 ငါသည် ဘုရားသခင်ထံပါးက ဆင်းလာသည်ကို သင်ရို့သည် ယုံကြည်ကြပြီး ငါ့ကိုလည်း ချစ်ကြသောကြောင့် ခမည်းတော်ကိုယ်တိုင် သင်ရို့ကို ချစ်တော်မူ၏။ 
\v 28 ငါသည် ခမည်းတော်ထံပါးမှ ဤလောကသို့ ဆင်းလာခြင်းဖြစ်၏၊ ယခုအချိန်၌ ငါသည် ဤလောကမှ ထွက်ခွာ၍ ခမည်းတော်ထံပါးသို့ ပြန်လားရမည်” ဟု ဆို၏။
\p
\v 29 ယေသျှု၏ တပည့်တော်တိက “ယခုအခါ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ရို့ကို ဥပမာမသုံးဘဲ ယှင်းလင်းစွာ ပြောလေပြီ။ 
\v 30 ကိုယ်တော်သည် အရာခပ်သိမ်းကို သိမြင်တော်မူကြောင်းကို လည်းကောင်း၊ မည်သူမျှ ကိုယ်တော့်ကို မိန်းလျှောက်ရန် မလိုအပ်ကြောင်းကို လည်းကောင်း အကျွန်ရို့သည် ယခု သိကြပါ၏။ ဤအကြောင်းကို ထောက်၍ ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသခင်ထံပါးမှ ဆင်းလာသည်ကို အကျွန်ရို့သည် ယုံကြည်ကြပါ၏” ဟု လျှောက်ကြ၏။
\p
\v 31 ယေသျှုက “အဂုအချိန်၌ သင်ရို့ ယုံကြည်ကြပြီလော။ 
\v 32 သင်ရို့သည် တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက် အသီးသီး မိမိရို့အိမ်သို့ ပြန်လားကြပြီးလျှင် ငါ့ကို တစ်ယောက်တည်း ထားပစ်ခမည့်အချိန်သည် ရောက်လာမည်ဖြစ်၍ ယခုပင် ရောက်လာလေပြီ။ သို့သော်လည်း ငါသည် တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်၊ ခမည်းတော်သည် ငါနှင့်အတူ ဟိတော်မူ၏။ 
\v 33 သင်ရို့အားလုံး ငါနှင့် တစ်လုံးတစ်ဝတည်းဟိနိန်ခြင်းဖြင့် ငြိမ်သက်ခြင်းဟိကြစီခြင်းငှာ ငါသည် ဤအရာကို သင်ရို့အား ဟောပြောထား၏။ သင်ရို့သည် ဤလောက၌ ဒုက္ခ တွိ့ရကြလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း မကြောက်ကတ်ကေ့၊ ငါသည် လောကကို အောင်ပြီ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\c 17
\s ယေသျှုသည် မိမိ၏တပည့်တော်တိအတွက် ဆုတောင်းတော်မူခြင်း
\p
\v 1 ယေသျှုသည် ဤသို့ ဆုံးမသြဝါဒ ပီးတော်မူပြီးနောက် ကောင်းကင်သို့ မျှော်ကြည့်လျက် ဆုတောင်းပတ္ထနာ ပြုတော်မူသည်မှာ “အို အဖ၊ အချိန်ရောက်ပါပြီ၊ သားတော်သည် ကိုယ်တော်၏ ဘုန်းတော်ကို ထင်ရှားစီခြင်းငှာ သားတော်အား ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကို ပီးသနားတော်မူပါ။ 
\v 2 အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်သည် သားတော်ကို ပီးအပ်ထားသော သူရို့အား ထာဝရအသက်ကို ရစီခြင်းငှာ လူသားအားလုံးကို အစိုးရသောအခွင့်အာဏာကို သားတော်အား ပီးအပ်ထားပြီးဖြစ်ပါ၏။ 
\v 3 ထာဝရအသက်ဟူသည်ကား စစ်မှန်၍ တစ်ဆူတည်းဖြစ်တော်မူသော ဘုရားသခင်ကို လည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော် စီရွှတ်လိုက်သော ယေသျှုခရစ်တော်ကို လည်းကောင်း သိကျွမ်းခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 4 ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်အား လုပ်ဆောင်စီသောအမှုကို ပြီးမြောက်အောင် လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် အကျွန်သည် မြီကြီးထက်မှာ ကိုယ်တော်၏ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကို ထင်ရှားစီပြီးယာ။ 
\v 5 အို အဖ၊ ဤကမ္ဘာ မတည်ခင်ကပင် ကိုယ်တော်နှင့်အတူ ဟိခဖူးသော ဘုန်းတော်ကို အဂု ကိုယ်တော်၏ မျက်မှောက်တော်၌ အကျွန်အား ထင်ရှားစီတော်မူပါ။
\p
\v 6 “ဤလောကထဲမှ အကျွန်အား ပီးတော်မူသောသူရို့အား ကိုယ်တော့်ကို သိမြင်စီခြင်းငှာ အကျွန်သည် ဖော်ပြပြီးဖြစ်ပါ၏။ ကိုယ်တော် ပိုင်တော်မူသော သူရို့ကို အကျွန်အား ပီးထားသည်ဖြစ်၍ သူရို့သည်လည်း ကိုယ်တော်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို နာခံကြပြီးဖြစ်ပါ၏။ 
\v 7 အကျွန်အား ပီးသနားတော်မူသော ခပ်သိမ်းသောအရာအားလုံးသည် ကိုယ်တော်ထံပါးက လာသည်ကို သူရို့သည် အဂု သိကြပြီးဖြစ်ပါ၏။ 
\v 8 အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်သည် အကျွန်အား ပီးတော်မူသော နှုတ်ကပတ်တော်ကို သူရို့အား အကျွန် ဟောပြောပြီးဖြစ်၍ သူရို့သည်လည်း လက်ခံကြပါ၏။ အကျွန်သည် ကိုယ်တော်ထံမှ လာသူဖြစ်ကြောင်းကို သူရို့သည် အမှန်သိကြပါ၏။ အကျွန်သည် ကိုယ်တော်စီရွှတ်သူဖြစ်ကြောင်းကို သူရို့သည် ယုံကြည်ကြပါ၏။
\p
\v 9 “သူရို့အတွက် အကျွန် ဆုတောင်းပါ၏။ လောကသားတိအတွက် ဆုတောင်းသည်မဟုတ်။ ကိုယ်တော်က အကျွန်အား ပီးအပ်ထားသော ကိုယ်တော်ပိုင်သောသူရို့အတွက် အကျွန် ဆုတောင်းပါ၏။ 
\v 10 အကျွန်၌ ဟိသမျှသောအရာအားလုံးသည် ကိုယ်တော် ပိုင်တော်မူသောအရာများ ဖြစ်ကြသည်နှင့်အညီ ကိုယ်တော်၌ ဟိသမျှသော အရာအားလုံးသည်လည်း အကျွန်ပိုင်သောအရာများ ဖြစ်ကြသည်ဖြစ်၍ ထိုသူရို့အားဖြင့် အကျွန်၏ဘုန်းတော်ကို ထင်ရှားလျက် ဟိပါ၏။ 
\v 11 အကျွန်သည် ကိုယ်တော်ထံသို့ လာနိန်ပြီဖြစ်သဖြင့် လောကထဲ၌ မဟိယာ။ သို့ရာတွင် သူရို့မူကား လောက၌ ကျန်နိန်ခကြ၏။ မြင့်မြတ်သန့်ယှင်းတော်မူသောအဖ၊ ကိုယ်တော်နှင့် အကျွန်သည် တစ်လုံးတစ်ဝတည်းဖြစ်သကဲ့သို့ သူရို့ကိုလည်း တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ဖြစ်စီခြင်းငှာ အကျွန်အား စောင့်ရှောက်တော်မူသော ကိုယ်တော်၏နာမတော် တန်ခိုးဖြင့် သူရို့ကို စောင့်ရှောက်တော်မူပါ။\f + \fr ၁၇.၁၁ \fr*\fq အကျွန်အား စောင့်ရှောက်တော်မူသော ကိုယ်တော်၏နာမတော် တန်ခိုးဖြင့် သူရို့ကို စောင့်ရှောက်တော်မူပါ၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်း ကျမ်းတွင် \ft*\fqa ကိုယ်တော်၏ နာမအားဖြင့် အကျွန့်ကို ပီးတော်မူသော သူရို့ကို ကိုယ်တော်၏တန်ခိုးတော်ဖြင့် စောင့်ရှောက်တော်မူပါ၊ \fqa*\ft ဟု ဖော်ပြထားသည်။\ft*\f* 
\v 12 \x - \xo ၁၇.၁၂ \xo*\xt ယော ၁၃.၁၈\xt*\x*အကျွန်သည် သူရို့နှင့်အတူ ဟိနိန်သောအချိန်မှာ ကိုယ်တော်၏နာမတော်တန်ခိုးဖြင့် အကျွန်အား ပီးထားသော သူရို့ကို အကျွန်သည် စောင့်ရှောက်ထားပါ၏။\f + \fr ၁၇.၁၂ \fr*\fq အကျွန်အား ပီးထားသော သူရို့ကို အကျွန်သည် စောင့်ရှောက်ထားပါ၏၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်း ကျမ်းများတွင် \ft*\fqa ကိုယ်တော်၏နာမတော် ဘုန်းတန်ခိုးကို အမှီပြု၍ အကျွန့်ကို ပီးတော်မူသော သူရို့ကို စောင့်ရှောက်ထားပါ၏၊ \fqa*\ft ဟု ပါဟိသည်။\ft*\f* ကျမ်းစာ ပြည့်စုံစီမည့်အကြောင်း တစ်ယောက်သောသူမှ လွဲ၍ သူရို့အားလုံးကို မပျက်စီးစီရန် အကျွန်စောင့်ရှောက်ထားပါ၏။ 
\v 13 အဂုအချိန်၌ အကျွန်သည် ကိုယ်တော်ထံပါးသို့ လာနိန်ပြီဖြစ်၍ အကျွန်၏ဝမ်းမြောက်မှုသည် သူရို့၏ နှလုံးသားထဲ၌ အပြည့်အဝခံစားကြစီရန် အကျွန်သည် ဤလောက၌ ဟိနိန်စဉ် ဤအရာတိကို အကျွန် ပြောဆိုခပါ၏။ 
\v 14 အကျွန်သည် ကိုယ်တော်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို သူရို့အား ဟောထားပြီးဖြစ်ပါ၏။ အကျွန်သည် ဤလောကနှင့် မဆက်ဆံသကဲ့သို့ သူရို့သည်လည်း မဆက်ဆံကြသောကြောင့် လောကသားတိက သူရို့ကို မုန်းကြပါ၏။ 
\v 15 အကျွန်သည် သူရို့ကို ဤလောကမှ နုတ်ယူပါစီကြောင်း တောင်းလျှောက်နိန်ခြင်း မဟုတ်ပါ၊ ဒုစရိုက်အပြစ်မှ ကင်းဝီးပါစီကြောင်း အကျွန် ဆုတောင်းပါ၏။ 
\v 16 အကျွန်သည် လောကနှင့် မဆက်ဆံသကဲ့သို့ သူရို့လည်း မဆက်ဆံကြပါ။ 
\v 17 သမ္မာတရားအားဖြင့် သူရို့ကို သန့်ယှင်းစီတော်မူပါ။ ကိုယ်တော်၏နှုတ်ကပတ်တော်သည် သမ္မာတရားဖြစ်ပါ၏။ 
\v 18 ကိုယ်တော်သည် အကျွန်အား လောကထဲသို့ စီရွှတ်လိုက်သကဲ့သို့ သူရို့ကိုလည်း အကျွန်သည် ဤလောကထဲသို့ စီရွှတ်လိုက်ပါ၏။ 
\v 19 သူရို့သည် အမှန် သန့်ယှင်းစင်ကြယ်စီခြင်းအလို့ငှာ အကျွန်သည် သူရို့အတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို သန့်ယှင်းစင်ကြယ်ပါ၏။
\p
\v 20 “အကျွန်သည် သူရို့အတွက်သာ ဆုတောင်းသည် မဟုတ်ပါ၊ သူရို့၏ နှုတ်ကပတ်တော်အားဖြင့် အကျွန့်ကို ယုံကြည်လာကြမည့် သူရို့အတွက်လည်း ဆုတောင်းပါ၏။ 
\v 21 အို အဖ၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်၌ လည်းကောင်း၊ အကျွန်သည် ကိုယ်တော်၌ လည်းကောင်း တစ်လုံးတစ်ဝတည်းဖြစ်သကဲ့သို့ သူရို့အားလုံးသည်လည်း အကျွန်ရို့နှင့် တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ဖြစ်ပါစီအကြောင်း အကျွန် ဆုတောင်းပါ၏။ အကျွန့်အား ကိုယ်တော်စီရွှတ်လိုက်ကြောင်းကို လောကသားတိ ယုံကြည်ကြစီရန် ထိုသူရို့ကို တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ဖြစ်စီတော်မူပါ။ 
\v 22 ကိုယ်တော်နှင့် အကျွန်သည် တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ဖြစ်သကဲ့သို့ သူရို့သည်လည်း တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ဖြစ်ကြစီခြင်းငှာ အကျွန်သည် ကိုယ်တော်ပီးထားသော ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကို သူရို့အား ပီးထားပြီးဖြစ်ပါ၏။ 
\v 23 သူရို့သည် တစ်လုံးတစ်ဝတည်း၌ စုံလင်ကြစီရန် ကိုယ်တော်သည် အကျွန်၌ ဟိတော်မူ၍ အကျွန်သည်လည်း သူရို့၌ ဟိတော်မူပါ၏။ ထိုသို့အားဖြင့် ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်ကို ချစ်တော်မူသကဲ့သို့ သူရို့ကိုလည်း ချစ်တော်မူကြောင်းကို လည်းကောင်း ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်အား စီရွှတ်လိုက်သည်ကို လည်းကောင်း လောကသားတိ သိကြပါလိမ့်မည်။
\p
\v 24 “အို အဖ၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်ကို ချစ်တော်မူသောကြောင့် ဤကမ္ဘာမတည် မဟိခင်ကပင် အကျွန့်အား ပီးထားသော ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကို သူရို့သည် မြင်ကြစီခြင်းငှာ အကျွန့်အား ကိုယ်တော် ပီးအပ်ထားသော ဤသူရို့ကို အကျွန်ဟိသောနီရာ၌ အကျွန်နှင့်အတူ ဟိနိန်ကြစီခြင်းငှာ အကျွန် လိုလားပါ၏။ 
\v 25 ဖြောင့်မတ်တော်မူသောအဖ၊ လောကီသားရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို မသိကြသော်လည်း အကျွန်သည် သိပါ၏။ ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်အား စီရွှတ်လိုက်သည်ကို ဤသူရို့သည် သိကြပါ၏။ 
\v 26 အကျွန့်ကို ချစ်တော်မူသော ကိုယ်တော်၏ မေတ္တာတော်သည် သူရို့၌ တည်၍ အကျွန်ကိုယ်တိုင်လည်း သူရို့၌ တည်စီခြင်းငှာ ကိုယ်တော်၏နာမတော်ကို သူရို့အား ညွှန်ပြပြီးဖြစ်၏။ အစဉ်အမြဲ ညွှန်ပြပါဦးမည်” ဟု ဆုတောင်းတော်မူ၏။
\c 18
\s ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးကြခြင်း
\r (မဿဲ ၂၆.၄၇–၅၆; မာကု ၁၄.၄၃–၅၀; လုကာ ၂၂.၄၇–၅၃)
\p
\v 1 ယေသျှုသည် ဤသို့ ဆုတောင်းတော်မူပြီးလျှင် တပည့်တော်ရို့နှင့်အတူ ထွက်ခွာလာပြီးနောက် ကေဒြုန်ချောင်းကို ဖြတ်ကြ၍ ထိုအရပ်၌ဟိသော ဥယျာဉ်တစ်ခုထဲသို့ ဝင်ကြ၏။ 
\v 2 ထိုနီရာကား ယေသျှုသည် တပည့်တော်ရို့နှင့် အကြိမ်များစွာ တွိ့နိန်ကျ နီရာတစ်ခု ဖြစ်သောကြောင့် သစ္စာဖောက် ယုဒသျှာကာရုတ်သည်လည်း ထိုအရပ်ကို သိ၏။ 
\v 3 ထို့ကြောင့် ယုဒသျှကာရုတ်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့် ဖာရိယှဲရို့က စီရွှတ်လိုက်သည့် ဗိမာန်တော်အစောင့်စစ်သားတချို့နှင့် ရောမစစ်သားများကို သူနှင့်အတူ ခေါ်လာကာ ထိုဥယျာဉ်သို့ ရောက်လာ၏။ သူရို့သည် မီးအိမ်၊ မီးတုတ်နှင့် လက်နက်များကို ကိုင်ဆောင်လာကြ၏။ 
\v 4 ယေသျှုသည် မိမိ၌ ဖြစ်လာမည့် ဤအကြောင်းအရာအားလုံးကို ကြိုတင်၍ သိတော်မူပြီး ဖြစ်သောကြောင့် သူရို့ထံပါးသို့ လားကာ “သင်ရို့သည် ဇာသူ့ကို ရှာနိန်ကြသနည်း” ဟု မိန်းတော်မူ၏။
\p
\v 5 သူရို့က “နာဇရက်မြို့သား ယေသျှု” ဟု ပြောကြ၏။
\p ကိုယ်တော်က “ငါသည် ထိုသူပင် ဖြစ်၏” ဆိုလေ၏။
\p သစ္စာဖောက် ယုဒသျှကာရုတ်သည် ထိုအရပ်၌ဟိသောသူရို့နှင့်အတူ ရပ်လျက်ဟိ၏။ 
\v 6 ယေသျှုက “ငါသည် ထိုသူဖြစ်၏” ဟု သူရို့ကို ပြောလိုက်သောအခါ သူရို့သည် နောက်သို့ လန်၍ မြီကြီးသို့ လဲကျလားကြ၏။ 
\v 7 “သင်ရို့သည် ဇာသူ့ကို ရှာနိန်ကြသနည်း” ဟု ယေသျှုက တဖန် မိန်းပြန်၏။ “နာဇရက်မြို့သား ယေသျှု” ဟု သူရို့က ပြောကြပြန်၏။
\p
\v 8 “ငါသည် ထိုသူဖြစ်သည်ဟု သင်ရို့ကို ပြောပြီးပြီ။ သင်ရို့သည် ငါ့ကို ရှာနိန်ကြလျှင် တခြားလူတိကို ပြန်ရွှတ်လိုက်” ဟု ယေသျှုက ပြော၏။ 
\v 9 ဤသို့ ပြောရခြင်းမှာ “အို အဖ၊ ငါ့ကို ပီးထားသောသူတိအားလုံး တစ်ယောက်မျှ မပျက်စီးပါစီကေ့” ဟု သူပြောထားသော စကားသည် ပြည့်စုံလာစီခြင်းငှာ ဖြစ်၏။
\p
\v 10 ဒါးကိုလွယ်ထားသည့် သျှိမုန်ဟု ခေါ်သော ပေတရုသည် ဒါးကို ဆွဲထုတ်ကာ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ ကျွန်တစ်ယောက်ကို ခွတ်လိုက်သဖြင့် သူ၏ လက်ယာဖက် နားရွက်သည် ပြတ်လားလေ၏။ ထိုကျွန်၏အမည်ကား မာလခု ဖြစ်၏။ 
\v 11 \x - \xo ၁၈.၁၁ \xo*\xt မ ၂၆.၃၉; မာ ၁၄.၃၆; လု ၂၂.၄၂\xt*\x* ယေသျှုက “သင်၏ဒါးကို ဒါးအိမ်၌ ပြန်ထားလိုက်။ ငါ၏ခမည်းတော်ပီးသော ဒုက္ခခွက်ဖလားကို ငါသည် မသောက်ဘဲ နိန်ရမည်လော” ဟု ပေတရုအား ပြော၏။
\s ယေသျှုကို အန္နတ်မင်းထံပါးသို့ ပို့ဆောင်ခြင်း
\p
\v 12 ထို့နောက် ရောမစစ်သားတိနှင့် စစ်သူကြီးတိ၊ ယုဒလူမျိုး အစောင့်စစ်သားရို့သည် ယေသျှုကို ဖမ်းဆီး၍ ကြိုးနှင့်တုပ်ပြီးလျှင် 
\v 13 အန္နတ်မင်းရှိ့မှောက်သို့ ယူဆောင်လာကြ၏။ အန္နတ်မင်းကား ထိုနှစ်တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းအဖြစ် ဆောင်ရွက်နိန်သည့် ကယာဖ၏ယောက္ခထီးဖြစ်၏။ 
\v 14 \x - \xo ၁၈.၁၄ \xo*\xt ယော ၁၁.၄၉,၅၀\xt*\x*ထိုကယာဖသည်ကား လူအားလုံးအတွက် လူတစ်ယောက်က အသီခံပီးလျှင် သာ၍ ကောင်းပေ၏ဟု ယုဒလူမျိုး ခေါင်းဆောင်ရို့အား အကြံပီးခဖူးသော သူတစ်ယောက် ဖြစ်လေ၏။
\s ပေတရုက ယေသျှုကို ငြင်းဆိုခြင်း
\r (မဿဲ ၂၆.၆၉–၇၀; မာကု ၁၄.၆၆–၆၈; လုကာ ၂၂.၅၅–၅၇)
\p
\v 15 သျှိမုန် ပေတရုနှင့် အခြားသော တပည့်တော် တစ်ယောက်သည် ယေသျှုနောက်သို့ လိုက်ပါကြလေ၏။ ထိုအခြားသော တပည့်တော်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းနှင့် သိကျွမ်းသဖြင့် ယေသျှုနှင့်အတူ လိုက်၍ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ အိမ်ခြံဝင်းသို့ ဝင်လေ၏။ 
\v 16 ပေတရုသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း အိမ်ခြံဝင်း၏ တန်းခါးအပြင်၌ ရပ်လျက်နိန်စဉ် ထိုတပည့်တော်သည် ထွက်လာကာ တန်းခါးတွင် စောင့်နိန်သော အစီခံမိန်းမအား ပြောဆို၍ ပေတရုကို အိမ်ထဲသို့ ခေါ်သွင်းလာ၏။ 
\v 17 တန်းခါးစောင့်မိန်းမက “သင်သည်လည်း ယေသျှု၏တပည့်တော် တစ်ယောက်ဖြစ်သည် မဟုတ်လော” ဟု မိန်းသောအခါ၊
\p ပေတရုက “ငါ မဟုတ်” ဟု ဖြေ၏။
\p
\v 18 ချမ်းအီးသောကာလ ဖြစ်သဖြင့် အစီခံများနှင့် အစောင့်စစ်သည်များသည် မီးသွီးမီးဖို တစ်ခုကို ဖို၍ ပတ်လည်ဝိုင်းကာ ရပ်လျက် မီးလှုံနိန်ကြ၏။ ပေတရုသည်လည်း သူရို့နှင့်အတူ မတ်တပ်ရပ်လျက် မီးလှုံလျက်နီ၏။
\s ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းက ယေသျှုအား စစ်ဆီးခြင်း
\r (မဿဲ ၂၆.၅၉–၆၆; မာကု ၁၄.၅၅–၆၄; လုကာ ၂၂.၆၆–၇၁)
\p
\v 19 ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းက ယေသျှု၏ တပည့်တော်တိအကြောင်းကို လည်းကောင်း၊ သူ၏ သွန်သင်မှုများအကြောင်းကို လည်းကောင်း စစ်ဆီးမိန်းမြန်း၏။ 
\v 20 ယေသျှုက “ငါသည် လောကလူအပေါင်းရို့ ရှိ့တွင် ထင်ရှားစွာ ဟောပြောခ၏။ ယုဒလူတိ စုဝေးကြသော ဗိမာန်တော်၌ သို့မဟုတ် တရားဇရပ်များ၌ အစဉ်မပြတ် ဟောပြောသွန်သင်ခ၏။ 
\v 21 ဇာကြောင့် ငါ့ကို မိန်းနိန်ရသနည်း။ ငါဟောပြောခသော ငါ၏သွန်သင်မှုများကို ကြားထားပြီးသောသူတိအား မိန်းမြန်းကြည့်ကြလော့” ဟု ဆို၏။
\p
\v 22 ယေသျှုက ဤသို့ မိန့်တော်မူသောအခါ ထိုနီရာ၌ဟိသော အစောင့်စစ်သည်တစ်ယောက်က “သင်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းကြီးကို ဤသို့ ပြောဆိုရဲသလော” ဟု ဆို၍ ပါးကို သတ်လေ၏။
\p
\v 23 ယေသျှုက “ငါပြောသည့်စကား မှားသည်ဆိုလျှင် ဤအရပ်၌ဟိသော လူတိုင်းကို မိန်းကြည့်ကြလော့။ ငါပြောသည့်စကား မှန်လျက်သားနှင့် ငါ့ကို ဇာဖြစ်လို့ သတ်ရသနည်း” ဟု ပြန်ပြော၏။
\p
\v 24 ထို့နောက် အန္နတ်မင်းသည် ကိုယ်တော့်ကို တုပ်နှောင်ထားသည့်အတိုင်း တုပ်နှောင်ကာ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းကြီး ကယာဖထံပါးသို့ ပို့လိုက်လေ၏။
\s ပေတရုသည် ယေသျှုကို တဖန် ငြင်းဆိုခြင်း
\r (မဿဲ ၂၆.၇၁–၇၅; မာကု ၁၄.၆၉–၇၂; လုကာ ၂၂.၅၈–၆၂)
\p
\v 25 သျှိမုန်ပေတရုသည် ထိုနီရာ၌ မတ်တပ်ရပ်ကာ မီးလှုံလျက်ဟိ၏။ “သင်သည်လည်း ထိုသူ၏ တပည့်တစ်ယောက် ဖြစ်သည် မဟုတ်လော” ဟု တခြားလူတိက သူ့ကို မိန်းကြ၏။
\p ပေတရုက “ငါ မဟုတ်ပါ” ဟု ငြင်းဆိုလေ၏။
\p
\v 26 ပေတရု ဒါးနှင့် ခွတ်၍ နားရွက် ပြတ်လားသောသူ၏ ဆွီမျိုးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့် ယဇ်ပုရောဟိတ် ကျွန်တစ်ယောက်က “သင်သည် ဥယျာဉ်ထဲ၌ သူနှင့်အတူ ဟိသည်ကို ငါမြင်ခသည် မဟုတ်လော” ဟု မိန်း၏။
\p
\v 27 ပေတရုက “ငါ မသိ” ဟု တဖန်ထပ်၍ ငြင်းပြီးသည်နှင့် — ချက်ချင်း ကြက်တွန်လေ၏။
\s ယေသျှုကို ပိလတ်မင်း၏ထံပါးသို့ ပို့ဆောင်ခြင်း
\r (မဿဲ ၂၇.၁–၂; ၁၁.၁၄; မာကု ၁၅.၁–၅; လုကာ ၂၃.၁–၅)
\p
\v 28 မိုးထစောစောတွင် ယေသျှုကို ကယာဖအိမ်မှ ဘုရင်ခံ၏ အိမ်တော်သို့ ယူဆောင်လားကြ၏။ ယုဒဘာသာရေး ခေါင်းဆောင်ရို့သည် ပသခါပွဲကို ခံယူခြင်းငှာ ဘာသာတရားဆိုင်ရာ ညစ်ညူးခြင်း မဖြစ်စီခြင်းငှာ အိမ်တော်ထဲသို့ သူရို့ကိုယ်တိုင် မဝင်ကြပေ။ 
\v 29 ထို့ကြောင့် ပိလတ်သည် သူရို့ဟိရာ အိမ်အပြင်သို့ ထွက်ပြီးလျှင် “ဇာအပြစ်နှင့် စွပ်စွဲပြီးကေ ဤသူကို ခေါ်လာကြသနည်း” ဟု မိန်းသော်၊ 
\v 30 “အကျွန်ရို့သည် ဤသူကို ပြစ်မှားခြင်း မဟိဘဲ ခေါ်လာကြသည် မဟုတ်ပါ” ဟု သူရို့က ပြောကြ၏။
\p
\v 31 ပိလတ်မင်းက “ဤသူကို သင်ရို့၏ ပညတ်တရားအတိုင်း သင်ရို့ကိုယ်တိုင် တရားစီရင်ကြလော့” ဟု ပြော၏။
\p ယုဒလူရို့က “အကျွန်ရို့သည် မည်သူ့ကိုမျှ အသီသတ်ပိုင်ခွင့် မဟိပါ” ဟု ပြန်ပြောကြ၏။ 
\v 32 \x - \xo ၁၈.၃၂ \xo*\xt ယော ၃.၁၄; ၁၂.၃၂\xt*\x* ဤသည်ကား မိမိသည် မည်သို့သော သီခြင်းမျိုးနှင့် သီရမည်ကို ယေသျှုပြောခသည့် စကားအတိုင်း ပြည့်စုံစီခြင်းငှာ ဖြစ်၏။
\p
\v 33 ပိလတ်သည် အိမ်တော်ထဲသို့ ပြန်ဝင်၍ ယေသျှုကို ခေါ်ပြီးလျှင် “သင်သည် ယုဒလူမျိုး၏ သျှင်ဘုရင်လား” ဟု မိန်း၏။
\p
\v 34 “ဤမိန်းခွန်းသည် မင်းကြီး၏ စကားလား သို့မဟုတ် တခြားလူတိက မင်းကြီးအား ငါ့အကြောင်းကို လျှောက်ကြသလော” ဟု ယေသျှုက မိန်းတော်မူ၏။
\p
\v 35 ပိလတ်မင်းက “သင် ငါ့ကို ယုဒလူမျိုးဟု ထင်မှတ်နိန်လား။ သင်ရို့လူမျိုးတိနှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့က သင့်ကို ငါ့ပါးသို့ လာရောက်အပ်နှံကြ၏။ သင်သည် မည်သို့ ပြုလုပ်ခသနည်း” ဟု ပြန်ပြောလေ၏။
\p
\v 36 ယေသျှုက “ငါ၏ နိုင်ငံတော်သည် ဤလောကနှင့် မသက်ဆိုင်၊ ဤလောကနှင့် သက်ဆိုင်လျှင် ငါ၏လူရို့သည် ငါ့ကို ယုဒအာဏာပိုင်တိ လက်ထဲသို့ မရောက်ရအောင် တိုက်ခိုက်ကြလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင် ငါ၏နိုင်ငံတော်သည် ဤအရပ်နှင့် မသက်ဆိုင်” ဟု မိန့်တော်မူလေ၏။
\p
\v 37 ပိလတ်မင်းက “သို့ဖြစ်လျှင် သင်သည် သျှင်ဘုရင်တစ်ပါး ဖြစ်ပါသလော” ဟု မိန်းပြန်၏။
\p ယေသျှုက “ငါသည် သျှင်ဘုရင်တစ်ပါးဖြစ်သည်ဟု သင်ဆို၏။ ငါသည် သမ္မာတရားကို သက်သီခံခြင်းငှာ ဤလောကထဲ၌ မွီးဖွားခြင်းကိုခံ၍ ဆင်းသက်လာ၏။ သမ္မာတရားနှင့် သက်ဆိုင်သောသူတိုင်းသည် ငါ့စကားကို နားထောင်ကြ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 38 “သမ္မာတရားဆိုသည်မှာ ဇာလဲ” ဟု ပိလတ်မင်းက မိန်း၏။
\s ယေသျှုကို သီဒဏ် စီရင်ခြင်း
\r (မဿဲ ၂၇.၁၅–၃၁; မာကု ၁၅.၆–၂၀; လုကာ ၂၃.၁၃–၂၅)
\p ပိလတ်မင်းက ယုဒလူမျိုးတိထံသို့ ပြန်လာပြီးလျှင် “ဤသူကို ပြစ်ဒဏ် ပီးစရာအကြောင်း ငါတစ်ခုမျှ မတွိ့။ 
\v 39 သို့သော်လည်း ပသခါပွဲချိန်၌ ငါသည် သင်ရို့အတွက် အကျဉ်းသားတစ်ယောက်ကို လွှတ်ပီးသော သင်ရို့၌ ထုံးစံဟိသည်အတိုင်း ယုဒလူမျိုးများ၏ သျှင်ဘုရင်ကို သင်ရို့အတွက် ရွှတ်ပီးလိုကြသလော” ဟု မိန်းသော်၊
\p
\v 40 သူရို့က “ဤသူကို မလွှတ်ပီးပါကေ့။ ဗာရဗ္ဗကိုသာ ရွှတ်ပီးပါ” ဟု ပိလတ်အား အော်ဟစ်၍ တောင်းဆိုကြ၏။ ဗာရဗ္ဗသည်ကား လူဆိုးဒါးပြ တစ်ယောက်ဖြစ်လေ၏။
\c 19
\p
\v 1 ထိုအခါ ပိလတ်မင်းက ယေသျှုကို ဆွဲယူကာ ကြာပွတ်ဖြင့် သတ်ခိုင်းလေ၏။ 
\v 2 စစ်သားရို့သည် ဆူးခက်ဖြင့် ယက်လုပ်ထားသော သရဖူကို သူ၏ဂေါင်းမှာ ဆောင်းစီပြီးမှ နီမောင်းသောဝတ်ရုံကို ဝတ်စီပြီး၊ 
\v 3 ကိုယ်တော်ထံသို့ ချဉ်းကပ်ကြပြီးလျှင် “ယုဒသျှင်ဘုရင် အသက် ရှည်ပါစီ” ဟု ပြောကာ ပါးကို သတ်ကြ၏။
\p
\v 4 ပိလတ်မင်းက လူအစုအဝေးဟိရာသို့ တဖန် ထွက်လာပြီးလျှင် “ဤသူကို ပြစ်ဒဏ်ပီးစရာအကြောင်း တစ်ခုမျှ မတွိ့သည်ကို သင်ရို့ မြင်စီခြင်းငှာ ထုတ်ပြမည်၊ ကြည့်ကတ်ပါ” ဟု ပြောပြီးနောက် 
\v 5 ယေသျှုသည် နီမောင်းသော ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်လျက်၊ ဆူးဖြင့် ယက်လုပ်ထားသည့် သရဖူကို ဆောင်း၍ ထွက်လာသောအခါ ပိလတ်မင်းက “ဤသူပင် ဖြစ်၏” ဟု သူရို့အား ဆိုလေ၏။
\p
\v 6 ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့် ဗိမာန်တော် အစောင့်စစ်သည်များက သူ့ကို မြင်ကြသောအခါ “ဤသူကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်ပြီး သတ်ပစ်လိုက်ပါ၊ ဤသူကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်ပြီး သတ်ပစ်လိုက်ပါ” ဟု အော်ဟစ် တောင်းဆိုကြ၏။
\p ပိလတ်မင်းက “သင်ရို့သည် သူ့ကို ခေါ်ဆောင်ပြီးလျှင် လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် တင်ပြီး အသီသတ်လိုက်ကြ။ သူ့အား အပြစ်စီရင်ရန် အကြောင်းကို ငါသည် ရှာမတွိ့” ဟု ဆိုလေ၏။ 
\v 7 ယုဒခေါင်းဆောင်ရို့က “ဤသူသည် သူ့ကိုယ်သူ ဘုရားသခင်၏သားဟု ပြောဆိုနိန်သောကြောင့် ငါရို့၏ ပညတ်တရားအတိုင်း အသီသတ်ပစ်ရပါမည်” ဟု ပြန်၍ ဖြေကြားကြ၏။
\p
\v 8 ပိလတ်သည် ထိုသို့တောင်းဆိုသံကို ကြားသောအခါ အလွန်ကြောက်ရွံ့လျက်၊ 
\v 9 အိမ်တော်သို့ ပြန်ဝင်ပြီးလျှင် “သင်သည် ဇာအရပ်က လာသနည်း” ဟု ယေသျှုကို မိန်း၏။
\p သို့ရာတွင် ယေသျှုကလည်း ပြန်ပြောတော်မမူ။ 
\v 10 ပိလတ်ကလည်း “သင်သည် ငါ့ကို စကားမပြောချင်သလား၊ ငါသည် သင့်ကို လွှတ်လိုက လွှတ်နိုင်သည်၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်ပြီး သတ်လိုက သတ်နိုင်သော အာဏာ အပြည့်အဝဟိသည်ကို သင်သည် မသိသလော” ဟု မိန်း၏။
\p
\v 11 ယေသျှုက “ဘုရားသခင် အခွင့် မပီးလျှင် မင်းကြီးသည် ငါ၌ မည်သည့် အခွင့်အာဏာမျှ မဟိပါ။ ငါ့ကို မင်းကြီးလက်သို့ အပ်နှံသော သူသည် သာ၍ အပြစ်ကြီးပါ၏” ဟု ဆို၏။ 
\v 12 ဤစကားကို ပိလတ်ကြားသောခါ၊ သူသည် ယေသျှုကို ပြန်လွှတ်ရန် ကြိုးစားပြန်၏။ သို့ရာတွင် ယုဒလူမျိုး အပေါင်းရို့က “ထိုသူအား လွှတ်ပီးလိုက်လျှင် မင်းကြီးသည် ဧကရာဇ်မင်း၏ မိတ်ဆွီ မဟုတ်ယာ၊ မိမိကိုယ်ကို ဘုရင်ဟု ဆိုသူသည် ဧကရာဇ်မင်း၏ ရန်သူသာ ဖြစ်ပါ၏” ဟု အော်ဟစ်ပြောဆိုကြ၏။
\p
\v 13 ပိလတ်သည်လည်း ထိုစကားသံကို ကြားသောအခါ ယေသျှုကို အပြင်သို့ ထုတ်လာပြီးမှ ဟေဗြဲဘာသာစကားဖြင့် “ဂဗ္ဗသ” ဟု ခေါ်သည့် ကျောက်ပြား စင်္ကြံ၌ ဟိသော တရားပလ္လင်ထက်တွင် ထိုင်တော်မူ၏။ 
\v 14 ထိုနိ့ကား ပသခါပွဲနိ့အတွက် ပျင်ဆင်နိန်ရသော အဖိတ်နိ့ မွန်းတည့်ချိန် ဖြစ်၏။ ပိလတ်က ယုဒလူအပေါင်းရို့အား “ဤသူကား သင်ရို့၏ သျှင်ဘုရင်” ဟု ပြော၏။
\p
\v 15 ထိုသူရို့က “သူ့ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်ပြီး သတ်ပစ်လိုက်ပါ။ သူ့ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်ပြီး သတ်ပစ်လိုက်ပါ။ သူ့ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်ပြီး သတ်ပစ်လိုက်ပါ” ဟု အော်ဟစ်၍ တောင်းဆိုကြ၏။
\p ပိလတ်မင်းက “သင်ရို့သည် ငါ့အား သင်ရို့၏ သျှင်ဘုရင်ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ သတ်ခိုင်းနိန်ကြသလော” ဟု မိန်း၏။
\p ထိုအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲများက “ငါရို့မှာ ဧကရာဇ်ဘုရင် တစ်ပါးတည်းသာ ဟိပါ၏” ဟု ပြန်ပြောကြ၏။
\p
\v 16 ထို့နောက် ပိလတ်က ယေသျှုကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်ပြီး အသီသတ်ရန် ထိုသူရို့၏ လက်သို့ အပ်လိုက်လေ၏။
\s ယေသျှုကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ သတ်ခြင်း
\r (မဿဲ ၂၇.၃၂–၄၄; မာကု ၁၅.၂၁–၃၂; လုကာ ၂၃.၂၆–၄၃)
\p ထို့နောက် သူရို့သည် ယေသျှုကို ထုတ်ယူလာကြ၏။ 
\v 17 ကိုယ်တော်သည် မိမိလက်ဝါးကပ်တိုင်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ထမ်းရွက်ကာ “ဦးဂေါင်းခွံအရပ်” ဟု ခေါ်တွင်ကြသော အရပ်သို့ ထွက်လာကြ၏။ ထိုအရပ်ကို ဟေဗြဲဘာသာအားဖြင့် ဂေါလဂေါသ ဟု ခေါ်ကြ၏။ 
\v 18 သူရို့သည် ထိုနီရာ၌ အခြားနှစ်ယောက်နှင့်အတူ ယေသျှုကို အလယ်၌ ထားကာ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ သတ်လိုက်ကြ၏။ 
\v 19 ပိလတ်က “ယုဒလူမျိုးများ၏သျှင်ဘုရင် နာဇရက်မြို့သား ယေသျှု” ဟု ကဗျည်းစာ တစ်ခုကို ရီးကာ လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် ချိတ်ဆွဲထားလေ၏။ 
\v 20 ထိုကဗျည်းစာကို ဟေဗြဲဘာသာ၊ လက်တင်ဘာသာ၊ ဟေလသဘာသာစကားများနှင့် ရီးထား၏။ ယေသျှုကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်ပြီး သတ်ထားသော နီရာသည် မြို့နှင့် မဝီးသောကြောင့် များစွာသော ယုဒလူမျိုးအပေါင်းရို့သည် ထိုစာကို ဖတ်ကြလေ၏။ 
\v 21 ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိက “‘ယုဒလူမျိုးများ၏ သျှင်ဘုရင်’ ဟု မရီးပါကေ့၊ ထိုသို့ ရီးမည့်အစား ‘ဤသူက ငါသည် ယုဒလူမျိုးတိ၏ သျှင်ဘုရင်ဖြစ်သည်ဟု ပြောဆို၏’ ဟူ၍ ရီးပါ” ဟု ပိလတ်အား လျှောက်ထားကြလေ၏။
\p
\v 22 သို့သော်လည်း ပိလတ်က “ငါရီးထားသည့်အတိုင်း ငါရီးထားပြီးပြီ” ဟု ပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 23 စစ်သားရို့သည် ယေသျှုကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ သတ်ထားပြီးနောက် သူ၏အပြင်ဝတ်ရုံကို လေးပိုင်းပိုင်းကာ တစ်ယောက်လျှင် တစ်ပိုင်းစီ ခွဲဝီ၍ ယူကြလေ၏။ ကိုယ်တော်၏အတွင်းခံ အဝတ်သည် အထက်မှ အောက်သို့ထိတိုင်အောင် ခြုပ်ရိုး လုံးဝမဟိဘဲ ရက်လုပ်ထားခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 24 စစ်သားတိက “ဤဝတ်ရုံကို မဆုတ်မဖြဲ ကတ်ကေ့။ ရထိုက်သောသူ ရယူစီခြင်းငှာ မဲနှိုက်၍ ဆုံးဖြတ်ကတ်မေ” ဟု အချင်းချင်း ပြောဆိုကြ၏။ ဤကား ကျမ်းစာ၌ ရီးထားသည့်အတိုင်း၊
\q1 “သူရို့သည် ငါ၏အဝတ်ကို ပိုင်းဖြတ်ကာ ခွဲဝီ၍ ယူကြပြီးလျှင်
\q2 ငါ၏ဝတ်ရုံကိုကား မဲနှိုက်၍ ယူကြလေ၏” ဟူသော စကား ပြည့်စုံလာစီရန် ဖြစ်လာခြင်း ဖြစ်၏။
\m သို့ဖြစ်၍ စစ်သားရို့ ဤသို့ ပြုလုပ်ကြခြင်း ဖြစ်၏။
\p
\v 25 ယေသျှု၏အမိ မာရိ၊ မယ်တော်မာရိ၏ညီမဖြစ်သူ ကလောဖ၏မယား မာရိနှင့် မာဂဒလရွာသူ မာရိရို့သည် ယေသျှု၏ လက်ဝါးကပ်တိုင်နားတွင် ရပ်လျက်ဟိကြ၏။
\p
\v 26 ယေသျှုသည် ထိုနီရာ၌ မတ်တပ်ရပ်နိန်ကြသည့် သူ၏မိခင်နှင့် သူချစ်သော တပည့်တော် တစ်ယောက်ကို မြင်သောအခါ ကိုယ်တော်က မယ်တော်အား “သူသည် မယ်တော်၏သားဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 27 ထို့နောက် ဤတပည့်တော်အား “ထိုမိန်းမသည် သင်၏အမိ ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုအချိန်မှစ၍ ဤတပည့်တော်က မယ်တော်အား မိမိအိမ်၌ နီထိုင်ရန် ခေါ်ဆောင်လားလေ၏။
\s ယေသျှုအသက်စွန့်တော်မူခြင်း
\r (မဿဲ ၂၇.၄၅–၅၆; မာကု ၁၅.၃၃–၄၁; လုကာ ၂၃.၄၄–၄၉)
\p
\v 28 ယေသျှုသည် ကျမ်းစာပြည့်စုံစီခြင်းငှာ အလုံးစုံကို လုပ်ဆောင်ပြီးဖြစ်ကြောင်းကို သိတော်မူ၍ “ငါ ရီသောက်ငတ်တေ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 29 ထိုနီရာတွင် ပုံးရည် အပြည့်ထည့်ထားသော အိုးတစ်လုံး ဟိ၏။ ရီမြုပ်တစ်ခုကို ယူ၍ ထိုအနား၌ဟိသော ပုံးရည်အိုးထဲတွင် နှိုက်ပြီးလျှင် ထိုရီမြှုပ်ကို ဟုဿုပ်ပင် အကိုင်းဖျားမှာ တပ်၍ ကိုယ်တော်၏နှုတ်ခမ်းကို ကပ်၍ ထားကြ၏။ 
\v 30 ယေသျှုသည် ထိုပုံးရည်ကို သောက်တော်မူပြီးမှ “အမှုပြီးပြီ” ဟု နှုတ်မှ မြွက်ဆိုလေ၏။
\p ထို့နောက် ဦးဂေါင်းကို ငိုက်စိုက်ချကာ မိမိ၏အသက်တော်ကို စွန့်တော်မူလေ၏။
\s ယေသျှု၏နံဘေးကို လှံနှင့် ထိုးခြင်း
\p
\v 31 ထိုနိ့သည် အဖိတ်နိ့ဖြစ်၏။ နောက်တစ်နိ့သည် မြင့်မြတ်သော ဥပုသ်နိ့ဖြစ်သဖြင့် ထိုနိ့တွင် လူသီအလောင်းများကို လက်ဝါးကပ်တိုင်၌ မဟိစီခြင်းငှာ ယုဒလူမျိုးအာဏာပိုင်များက လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်၍ သတ်ထားခြင်းခံရသောသူများ၏ ခြီထောက်ကို ချိုး၍ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှ ချခွင့်ပီးရန် ပိလတ်မင်းထံ တောင်းလျှောက်ကြ၏။ 
\v 32 ထို့ကြောင့် စစ်သားရို့သည် လာ၍ ယေသျှုနှင့်အတူ လက်ဝါးကပ်တိုင်၌ သတ်ထားသည့် လူနှစ်ယောက်အား တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ခြီထောက်ကို သတ်၍ ချိုးကြ၏။ 
\v 33 သူရို့သည် ယေသျှုအပါးသို့ ရောက်သည့်အခါ ကိုယ်တော်သည် သီနိန်ပြီးဖြစ်ကြောင်းကို မြင်တွိ့ကြသည်ဖြစ်၍ ကိုယ်တော်၏ခြီထောက်ကို မချိုးဘဲ ထားခကြ၏။ 
\v 34 စစ်သားတစ်ယောက်သည် ယေသျှု၏နံဘေးကို လှံနှင့် ထိုးလိုက်သဖြင့် သွီးနှင့် ရီသည် ချက်ချင်း ထွက်ကျလာ၏။ 
\v 35 သင်ရို့သည် ယုံကြည်\f + \fr ၁၉.၃၅ \fr*\fq ယုံကြည်၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်း ကျမ်းတွင် \ft*\fqa ဆက်လက်ယုံကြည်၊ \fqa*\ft ဟု ဖော်ပြထားသည်။\ft*\f*စီခြင်းငှာ ဤအဖြစ်အပျက်ကို ကိုယ်တိုင် မြင်တွိ့ခသော သူတစ်ယောက်က ဤအကြာင်းကိုပြောခ၏။ သူသည် သမ္မာတရားအကြောင်းကို ပြောသည်ဖြစ်၍ သူ၏သက်သီခံချက်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်၏။ 
\v 36 ဤသို့ ဖြစ်ပျက်ခသည်မှာ “သူ၏အရိုး တစ်ချောင်းကိုမျှ မကျိုးစီရ” ဟူသော ကျမ်းစာသည် အမှန်ပင် ပြည့်စုံလာခြင်းဖြစ်၏။ 
\v 37 \x - \xo ၁၉.၃၇ \xo*\xt ဗျာ ၁.၇\xt*\x*ပြီးနောက် အခြားကျမ်းစာ တစ်ပိုဒ်တွင် “ထိုသူရို့သည် သူရို့၏လှံဖြင့် ထိုးထားသောသူကို ကြည့်ကြလိမ့်မည်” ဟု ဟောထား၏။
\s ယေသျှုကို သင်္ဂြိုဟ်ကြခြင်း
\r (မဿဲ ၂၇.၅၇–၆၁; မာကု ၁၅.၄၂–၄၇; လုကာ ၂၃.၅၀–၅၆)
\p
\v 38 ထို့နောက် အရိမဿဲမြို့သားတစ်ယောက်ဖြစ်သော ယောသပ်သည် ပိလတ်မင်းထံပါးသို့ ဝင်၍ ယေသျှု၏အလောင်းကို ယူခွင့် တောင်းလျှောက်လေ၏။ ပိလတ်မင်းက ယူခွင့်ပီးလိုက်သဖြင့် အလောင်းတော်ကို ယူလားလေ၏။ ယောသပ်သည် ယေသျှု၏ တပည့်တော်တစ်ယောက် ဖြစ်သော်လည်း ယုဒအာဏာပိုင်များကို ကြောက်၍ လျှို့ဝှက်စွာ နီထိုင်သူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။
\p
\v 39 \x - \xo ၁၉.၃၉ \xo*\xt ယော ၃.၁,၂\xt*\x* ယေသျှုနှင့် တွိ့ရန် ညဉ့်အခါ လာရောက်ဖူးသည့် နိကောဒင်သည်လည်း မုရန်နှင့် အကျော် ရောထားသော နံ့သာပေါင်း ပိဿာသုံးဆယ်ခန့်ကို ယူဆောင်ကာ ယောသပ်နှင့်အတူ လိုက်လား၏။ 
\v 40 သူရို့နှစ်ယောက်သည် ယေသျှု၏ အလောင်းတော်ကို ယူ၍ သင်္ဂြိုဟ်သည့်အခါ ယုဒလူမျိုးတိ ဓလေ့ထုံးစံဟိသည့်အတိုင်း အမွှီးနံ့သာနှင့်အတူ ပိတ်ချောအဝတ်ဖြင့် ပတ်ရစ်ကြ၏။ 
\v 41 ယေသျှုကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်ပြီး သတ်သည့်နီရာ၌ ဥယျာဉ်တစ်ခု ဟိလေ၏။ ထိုဥယျာဉ်၌ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်း မပြုရသိမ့်သော သင်္ချိုင်းဂူအသစ် တစ်ခု ဟိလေ၏။ 
\v 42 ယုဒလူမျိုး၏ အဖိတ်နိ့ဖြစ်သောကြောင့် သူရို့နှစ်ယောက်သည် ယေသျှု၏ အလောင်းတော်ကို ယူ၍ အနီးအနားတွင်ဟိသော ထိုသင်္ချိုင်းဂူထဲ၌ သွင်းထားကြလေ၏။
\c 20
\s သင်္ချိုင်းဂူ ပွင့်နိန်ခြင်း
\r (မဿဲ ၂၈.၁–၈; မာကု ၁၆.၁–၈; လုကာ ၂၄.၁–၁၂)
\p
\v 1 တလင်းဂနီနိ့ မိုးထက်ဖက် မိုးမလင်းခင်အချိန်တွင် မာဂဒလရွာသူ မာရိသည် သင်္ချိုင်းဂူသို့ ရောက်လားရာ၊ ဂူပေါက်ဝ၌ ပိတ်ထားသော ကျောက်တုံးသည် ရွိ့လျက်ဟိသည်ကို မြင်တွိ့လေ၏။ 
\v 2 သူမသည် သျှိမုန်ပေတရုနှင့် ယေသျှုချစ်သော တပည့်တော်ပါးသို့ ဗြီးလား၍ “သူရို့သည် သခင်ဘုရားအလောင်းကို သင်္ချိုင်းဂူထဲက ထုတ်ယူလားခယာ၊ ဇာနီရာမှာ ထားကြသည်ကို အကျွန်ရို့ မသိပါ” ဟု ပြော၏။ 
\v 3 ထို့နောက် ပေတရုနှင့် တခြားသော တပည့်တော်တစ်ယောက်သည် သင်္ချိုင်းဂူသို့ လားကြ၏။ 
\v 4 နှစ်ယောက်သား အဗြီးအလွှား လားကြ၏။ သို့ရာတွင် ထိုအခြားသော တပည့်တော်တစ်ယောက်သည် သင်္ချိုင်းဂူသို့ ပေတရုထက် ရှိ့က ရောက်လေ၏။ 
\v 5 သူသည် သင်္ချိုင်းဂူကို ငုံ့ကြည့်သောအခါ အလောင်းကို ပတ်ရစ်ထားသည့် ပိတ်ချောကိုသာ တွိ့မြင်၏။ သို့သော် ဂူအတွင်းသို့ မဝင်ဘဲနိန်၏။ 
\v 6 သူ၏နောက်က ရောက်လာသော သျှိမုန်ပေတရုသည် ဂူထဲသို့ တန်း၍ ဝင်လေ၏။ သူသည် အလောင်းကို ပတ်ရစ်ထားသော ပိတ်ချောစကို လည်းကောင်း၊ 
\v 7 ယေသျှု၏ ဂေါင်းမှာ ပေါင်းထားသည့် အဝတ်သည် ပိတ်ချောစနှင့် အတူမဟိဘဲ တခြားစီ လိပ်လျက် ဟိသည်ကို လည်းကောင်း တွိ့ရ၏။ 
\v 8 သင်္ချိုင်းဂူသို့ အယင်ရောက်သော တပည့်တော်သည်လည်း ဂူထဲသို့ ဝင်ကြည့်သောအခါမှ မြင်ရသည်ဖြစ်၍ ယုံလေ၏။ 
\v 9 ကိုယ်တော်သည် သီဆုံးခြင်းက ထမြောက်ရမည်ဆိုသော ကျမ်းစာကို သူရို့သည် နားမလည်ကြသိမ့်ပေ။ 
\v 10 ထို့နောက် တပည့်တော်ရို့သည် အိမ်သို့ ပြန်လားကြ၏။
\s ယေသျှုသည် မာဂဒလရွာသူ မာရိကို ကိုယ်ထင်ပြတော်မူခြင်း
\r (မဿဲ ၂၈.၉–၁၀; မာကု ၁၆.၉–၁၁)
\p
\v 11 မာရိသည် သင်္ချိုင်းဂူအပြင်၌ ငိုလျက် ရပ်နိန်၏။ သူမသည် ငိုလျက် ဂူထဲသို့ ငုံ့ကြည့်သောအခါ 
\v 12 အဖြူရောင်ဝတ်ထားသော ကောင်းကင်တမန်နှစ်ပါးသည် ယေသျှု အလောင်းထားသည့်နီရာ၏ ဂေါင်းရင်း၌ တစ်ပါး၊ ခြီရင်း၌တစ်ပါး ထိုင်လျက် ဟိကြသည်ကို မြင်၏။ 
\v 13 သူရို့က “အို မိန်းမ၊ သင်သည် ဇာကြောင့် ငိုနိန်သနည်း” ဟု မိန်းကြသော်၊
\p “အကျွန်၏ သခင်ဘုရားကို ယူလားကြသောသူရို့သည် ထိုအသျှင်အား ဇာနီရာမှာ ထားသည်ကို အကျွန် မသိလို့ပါ” ဟု သူမက ဆို၏။
\p
\v 14 ထို့နောက် သူမသည် လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ မတ်တပ်ရပ်နိန်သော ယေသျှုကို မြင်လေ၏။ သို့သော်လည်း သူမက ယေသျှုဖြစ်သည်ကို မသိ။ 
\v 15 “အသင် မိန်းမ၊ ဇာဖြစ်လို့ ငိုနိန်သနည်း၊ ဇာသူ့ကို ရှာနိန်သနည်း” ဟု ယေသျှုက မိန်း၏။
\p သူမသည် ကိုယ်တော်အား ဥယျာဉ်စောင့်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟု ထင်မှတ်လျက် “ဆရာ၊ သင်သည် သူ့ကို ယူလားသောသူဖြစ်လျှင် ဇာနီရာမှာ ထားသည်ကို အကျွန့်ကို ပြောပြပါ၊ အကျွန်သည် သူ့ကို လား၍ ယူပါမည်” ဟု ပြောလေ၏။
\p
\v 16 ယေသျှုက သူမအား “မာရိ” ဟု ခေါ်လိုက်၏။ မာရိကလည်း ကိုယ်တော်ဖက်သို့ လှည့်၍ ဟေဗြဲဘာသာစကားအားဖြင့် “ရဗ္ဗနိ့” ဟု ထူးလေ၏။ “ရဗ္ဗနိ့” ဆိုသည်မှာ “ဆရာ” ဟူ၍ အဓိပ္ပာယ်ရ၏။
\p
\v 17 “ငါသည် အဖထံပါးသို့ မတက်ရသိမ့်ဖြစ်၍ ငါ့ကို မဖက် ကေ့ဦး။ သို့သော်လည်း ငါသည် ငါ၏အဖတည်းဟူသော သင်ရို့၏အဖနှင့် ငါ၏ဘုရားသခင်တည်းဟူသော သင်ရို့၏ ဘုရားသခင်ပါးသို့ တက်ရဦးမည်အကြောင်းကို ငါ၏ညီအစ်ကိုတိပါးသို့ လား၍ ပြောပြလော့” ဟု ယေသျှုက မာရိအား ပြောလေ၏။
\p
\v 18 ထို့နောက် မာဂဒလရွာသူ မာရိသည် တပည့်တော်တိပါးသို့ လားပြီးလျှင် သူမသည် သခင်ဘုရားကို တွိ့မြင်ခသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်က သူမအား မည်သို့ မိန့်မှာလိုက်သည်ကိုလည်းကောင်း သူရို့ကို ပြောပြလေ၏။
\s ယေသျှုက တပည့်တော်တိကို ကိုယ်ထင်ပြခြင်း
\r (မဿဲ ၂၈.၁၆–၂၀; မာကု ၁၆.၁၄–၁၈; လုကာ ၂၄.၃၆–၄၉)
\p
\v 19 အချိန်ကား တလင်းဂနီနိ့၏ မိုးချုပ်စချိန် ဖြစ်၏။ ယုဒအာဏာပိုင်တိကို ကြောက်၍ တပည့်တော်ရို့သည် တန်းခါး ပိတ်ကာ အတူတကွ စုရုံးလျက် နိန်ကြ၏။ ထိုအခါ ယေသျှုသည် ဝင်ရောက်လာ၍ တပည့်တော်တိကြား၌ မတ်တပ်ရပ်ပြီးလျှင် “သင်ရို့၌ ငြိမ်သက်ခြင်းဟိပါစီသောဝ်” ဟု နှုတ်ဆက်လေ၏။ 
\v 20 ယေသျှုသည် ထိုသို့ မိန့်တော်မူပြီးနောက် သူ၏လက်ဝါးနှင့် သူ၏နံဘေးကို သူ၏တပည့်တော်တိအား ပြ၏။ တပည့်တော်ရို့သည် သခင်ဘုရားကို မြင်ရ၍ အလွန်ဝမ်းမြောက်ကြ၏။ 
\v 21 ယေသျှုက “သင်ရို့၌ ငြိမ်သက်ခြင်း ဟိပါစီသောဝ်” ဟု တဖန် နှုတ်ဆက်ပြီးလျှင် “အဖ က ငါ့ကို စီရွှတ်သကဲ့သို့ သင်ရို့ကိုလည်း ငါစီရွှတ်လိုက်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 22 ထို့နောက် သူရို့အထက်၌ မှုတ်တော်မူလျက် “သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကို ခံယူကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 23 \x - \xo ၂၀.၂၃ \xo*\xt မ ၁၆.၁၉; ၁၈.၁၈ \xt*\x* “သင်ရို့သည် လူရို့၏အပြစ်ကို လွှတ်လျှင် ထိုသူရို့သည် အပြစ်မှ လွှတ်ခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်၊ သင်ရို့သည် လူရို့၏အပြစ်ကို မလွှတ်လျှင် ထိုသူရို့သည်လည်း အပြစ်မှ မလွတ်ကြ” ဟု မိန့်မှာတော်မူ၏။
\s ယေသျှုနှင့် သောမ
\p
\v 24 ယေသျှု ကြွလာတော်မူသောအခါ တပည့်တော်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးထဲက တစ်ပါးဖြစ်သော အမြွှာဟုခေါ်သည့် သောမသည် သူရို့နှင့်အတူ မဟိပေ။ 
\v 25 ထို့ကြောင့် “ငါရို့သည် သခင်ဘုရားကို တွိ့ပြီးပြီ” ဟု အခြားသောတပည့်တော်တိက သူ့ကို ပြောကြသောအခါ သောမ က “ကိုယ်တော်၏ လက်ဝါးနှစ်ဖက်၌ ဟိသော သံမှုတ်ဒဏ်ရာကို ငါ့လက်ဖျားနှင့် မထိရ၊ ကိုယ်တော်၏နံဘေးမှာဟိသော ဒဏ်ရာကို ကိုယ်တိုင် လက်နှင့် မစမ်းရလျှင် အကျွန်သည် ယုံကြည်လိမ့်မည် မဟုတ်ပါ” ဟု ပြော၏။ 
\v 26 တစ်ပတ်ကြာပြီးနောက် တပည့်တော်ရို့သည် အိမ်ထဲ၌ တဖန် အတူတကွ စုရုံးကြ၏။ သူရို့နှင့်အတူ သောမလည်း ပါ၏။ အိမ်တန်းခါးများကို ပိတ်ထားကြသော်လည်း ယေသျှုသည် ဝင်ရောက်လာပြီးလျှင် သူရို့အလယ်တွင် မတ်တပ်ရပ်လျက်၊ “သင်ရို့၌ ငြိမ်သက်ခြင်းဟိပါစီသောဝ်” ဟု နှုတ်ဆက်တော်မူ၏။ 
\v 27 ထို့နောက် ကိုယ်တော်က သောမအား “သင်၏လက်ချောင်းဖြင့် ငါ၏လက်ဖဝါးတိကို စမ်းကြည့်လော့။ သင်၏လက်ကိုဆန့်၍ ငါ၏နံဘေးကို စမ်းကြည့်လော့။ သံသယကင်းစွာဖြင့် ငါ့ကို ယုံကြည်လော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 28 ထိုအခါ သောမသည်လည်း “ကိုယ်တော်သည် အကျွန်၏အသျှင်၊ အကျွန်၏ ဘုရားသခင် ပါတကား” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p
\v 29 ယေသျှုက သောမအား “သင်သည် ငါ့ကို မြင်ရသောကြောင့် ယုံကြည်သလော။ ငါ့ကို မမြင်ဘဲ ယုံကြည်သောသူသည် မင်္ဂလာဟိ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ဤစာအုပ်၏ ရည်ရွယ်ချက်
\p
\v 30 ယေသျှုသည် ဤစာအုပ်၌ ရီးမထားသော တခြားသော နိမိတ်လက္ခဏာများစွာကို သူ၏တပည့်တော်တိ ရှိ့၌ ပြခ၏။ 
\v 31 သို့သော်လည်း ယေသျှုသည် မေသျှိယတည်းဟူသော ဘုရားသခင်၏သားတော် ဖြစ်သည်ကို ယုံကြည်ကြစီခြင်းငှာလည်းကောင်း၊ ထိုသို့ယုံကြည်ခြင်း\f + \fr ၂၀.၃၁ \fr*\fq ယုံကြည်ခြင်း၊ \fq*\ft တချို့သော လက်ရီးမူရင်း ကျမ်းတွင် \ft*\fqa ဆက်လက်ယုံကြည်သည်၊ \fqa*\ft ဟု ဖော်ပြထားသည်။\ft*\f*အားဖြင့် ကိုယ်တော်၏နာမတော်မြတ်၌ အသက်ကို ရစီခြင်းငှာ လည်းကောင်း ဤအရာများကို ရီးထားခြင်းဖြစ်၏။
\c 21
\s အသျှင်ယေသျှုက တပည့်တော်ခုနစ်ယောက်ကို ကိုယ်ထင်ပြခြင်း
\p
\v 1 ထိုသို့ ဖြစ်ပျက်ပြီးနောက် ယေသျှုသည် တပည့်တော်တိအား တိဗေရိအိုင်တွင် နောက်တဖန် ကိုယ်ထင်ပြတော်မူခ၏။ ပြတော်မူသည်မှာ ဤသို့ဖြစ်၏။ 
\v 2 သျှိမုန်ပေတရုနှင့် အမြွှာပူးဟု ခေါ်သည့် သောမ၊ ဂါလိလဲပြည် ကာနမြို့သား နာသနေလ၊ ဇေဗေဒဲ၏ သားများနှင့် အခြားသော ယေသျှု၏တပည့်တော်နှစ်ယောက်သည်လည်း အတူတကွ ဟိနိန်ကြ၏။ 
\v 3 \x - \xo ၂၁.၃ \xo*\xt လု ၅.၅\xt*\x*သျှိမုန်ပေတရုက “အကျွန် ငါးဖမ်း လားဖို့ယာ” ဟု ပြောသောအခါ၊
\p တခြားလူတိက “သင်နှင့်အတူ အကျွန်ရို့လည်း လိုက်ပါဖို့” ဟု ဆို၍ သူရို့သည် လောင်းတစ်စီးဖြင့် ထွက်လာကြ၏။ သို့ရာတွင် သူရို့သည် ထိုညတွင် ဇာတစ်ခုမျှ မရကြပေ။ 
\v 4 မိုးလင်းလာသောအခါ ယေသျှုသည် ရီကမ်းစပ်နားတွင် ရပ်နိန်တော်မူ၏။ သို့သော်လည်း တပည့်တော်တိက ယေသျှုဖြစ်သည်ကို မသိကြ။ 
\v 5 ထိုအခါ ကိုယ်တော်က “မိတ်ဆွီရို့ ငါး မရကြသလော” ဟု သူရို့အား မိန်း၏။
\p “တစ်ခုလည်း မရပါ” ဟု သူရို့က ပြန်ပြောကြ၏။
\p
\v 6 \x - \xo ၂၁.၆ \xo*\xt လု ၅.၆\xt*\x*ကိုယ်တော်က “သင်ရို့၏ပိုက်ကို လောင်း၏ညာဖက်မှာ ချကြလော့၊ ငါးတိ ရလာလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူသည့်အတိုင်း သူရို့သည် ပိုက်ကို ချကြသောအခါ များစွာသော ငါးတိကို ဖမ်းမိသောကြောင့် ပိုက်ကိုပင် ဆွဲ၍ မတင်နိုင်ကြပေ။
\p
\v 7 ယေသျှု ချစ်သောတပည့်တော်က “သခင်ဘုရား ဖြစ်ပေ၏” ဟု ပေတရုအား ပြောလေ၏။ “သခင်ဘုရား ဖြစ်ပေ၏” ဟူသောစကား သျှိမုန်ပေတရုသည် ကြားလျှင်ကြားချင်း အဝတ်မဝတ်ဘဲ၊ အပြင်အင်္ကျီကို မိမိကိုယ်၌ ပတ်စည်းကာ ရီထဲသို့ ခုန်ဆင်းလေ၏။ 
\v 8 အခြားသော တပည့်တော်ရို့သည် ငါးများနှင့် ပြည့်နိန်သော ပိုက်ကို လက်လံငါးဆယ်လောက် ကွာဝီးသည့်နီရာက လောင်းဖြင့် ဆွဲ၍ ကမ်းခြီသို့ လာကြ၏။ 
\v 9 သူရို့သည် ကမ်းခြီသို့ ရောက်ကြသောအခါ မီးကျီးခဲမီးဖိုကို လည်းကောင်း၊ ကင်ထားသော ငါးများကို လည်းကောင်း၊ မုန့်တချို့ကို လည်းကောင်း တွိ့ကြလေ၏။ 
\v 10 ယေသျှုကလည်း “သင်ရို့ အဂု ဖမ်းမိသော ငါးတချို့ကို ယူခကြလော့” ဟု သူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 11 သျှိမုန်ပေတရုသည် လောင်းထက်သို့ ပြန်၍ တက်ပြီးလျှင် ငါးကြီး ၁၅၃ ကောင်နှင့် ပြည့်နိန်သည့် ပိုက်ကွန်ကို ကုန်းထက်သို့ ဆွဲတင်လာ၏။ ငါးများသော်လည်း ပိုက်ကွန်သည် စုတ်ပြဲခြင်းမဟိပေ။ 
\v 12 ယေသျှုက “လာ၍ စားကြလော့” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူ၏။ တပည့်တော်တိကလည်း သခင်ဘုရား ဖြစ်တော်မူကြောင်းကို သိကြသောကြောင့် “သင်ကား ဇာသူဖြစ်သနည်း” ဟု မည်သူမျှ မမိန်းဝံ့ကြပေ။ 
\v 13 ယေသျှုသည်လာ၍ မုန့်ကို ယူပြီးလျှင် တပည့်တော်တိကို ပီးတော်မူ၏။ ထိုနည်းတူ ငါးကိုလည်း ပီးတော်မူ၏။
\p
\v 14 ဤကား ယေသျှုသည် သီခြင်းက ထမြောက်ပြီးနောက် တပည့်တော်တိအား သုံးကြိမ်မြောက် ကိုယ်ထင်ပြတော်မူခြင်းဖြစ်၏။
\s ယေသျှုနှင့် ပေတရု
\p
\v 15 သူရို့သည် စားပြီးကြသောအခါ ယေသျှုက သျှိမုန်ပေတရုအား “ယောဟန်၏သား သျှိမုန် သင်သည် ဤအရာတိထက် ငါ့ကို ပို၍ ချစ်သလော” ဟု မိန်းသော်၊
\p “ချစ်ပါ၏ အသျှင်၊ အကျွန်သည် ကိုယ်တော်အား ချစ်သည်ကို ကိုယ်တော်သိပါ၏” ဟု ပြောလေ၏။
\p ယေသျှုက “ငါ၏သိုးငယ်တိကို စောင့်ရှောက်လော့” ဟု သျှိမုန်ပေတရုအား မိန့်မှာတော်မူ၏။ 
\v 16 တဖန် ယေသျှုက “ယောဟန်၏သား သျှိမုန် သင်သည် ငါ့ကို ချစ်သလော” ဟု ဒုတိယအကြိမ် မိန်းတော်မူပြန်၏။
\p သျှိမုန်ပေတရုက “ချစ်ပါ၏ အသျှင်၊ အကျွန်သည် ကိုယ်တော်အား ချစ်သည်ကို ကိုယ်တော်သိပါ၏” ဟု လျှောက်သော်၊ ယေသျှုက “ငါ့ သိုးတိကို စောင့်ရှောက်လော့” ဟု သျှိမုန်ပေတရုအား မိန့်မှာတော်မူ၏။
\p
\v 17 ယေသျှုက “ယောဟန်သား သျှိမုန် သင်သည် ငါ့ကို ချစ်သလော” ဟု တတိယအကြိမ် မိန်းတော်မူပြန်၏။
\p ယေသျှုက “သင်သည် ငါ့ကို ချစ်သလော” ဟု သူ့အား သုံးကြိမ် သုံးလီ မိန်းလာသောကြောင့် ပေတရုသည် ဝမ်းနည်းလာ၏။ ထို့ကြောင့် သူသည် ကိုယ်တော်အား “အသျှင်၊ ကိုယ်တော်သည် အလုံးစုံကို သိတော်မူ၏၊ ကိုယ်တော့်ကို အကျွန် ချစ်သည်ကို ကိုယ်တော်သိပါ၏” ဟု လျှောက်လေ၏။
\p ယေသျှုက “ငါ၏ သိုးတိကို စောင့်ရှောက်လော့။ 
\v 18 ငါအမှန် ဆိုသည်ကား၊ သင်သည် အသက်အရွယ် နုပျိုသောအခါ သင်၏ ခါးပတ်ကို ပတ်စည်း၍ သင်လားချင်သော အရပ်ကို လားနိုင်သော်လည်း အသက်အရွယ် ကြီးလာသောအခါ သင်၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်၍ လူတချို့က သင့်ကို ပတ်စည်းပြီးလျှင် သင် မလားချင်သောအရပ်သို့ ပို့ဆောင်ကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 
\v 19 ဤကား ပေတရုသည် မည်သို့ သီရမည်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော်ကို မည်သို့ ထင်ရှားလိမ့်မည်ကို လည်းကောင်း မိန့်တော်မူခြင်းဖြစ်၏။ ထို့နောက် ယေသျှုက ပေတရုအား “ငါ့နောက်သို့ လိုက်လော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
\s ယေသျှုနှင့် အခြားတပည့်တော်
\p
\v 20 \x - \xo ၂၁.၂၀ \xo*\xt ယော ၁၃.၂၅\xt*\x*ပေတရုသည် နောက်ကို လှည့်၍ ကြည့်လိုက်သောအခါ ယေသျှု ချစ်သော တပည့်တော်သည် သူရို့ နောက်မှ လိုက်လာသည်ကို မြင်လေ၏။ ထိုသူသည် တစ်ချိန်က ညစာ စားကြသောအခါ သခင်ဘုရား၌ မှီလျက် “သခင်ဘုရားကို ဇာသူက သစ္စာဖောက်လိမ့်မည်နည်း” ဟု မိန်းသော တပည့်တော်ဖြစ်၏။ 
\v 21 ပေတရုက သူ့ကို မြင်သောအခါ “အသျှင်ဘုရား၊ ဤသူကား ဇာပိုင် ဖြစ်လိမ့်မည်နည်း” ဟု ယေသျှုအား မိန်းလျှောက်၏။
\p
\v 22 ယေသျှုက “ငါ ကြွလာသည့်တိုင်အောင် သူ့ကို အသက်ရှင်စီခြင်းငှာ ငါ အလိုဟိလျှင် သင်နှင့် ဇာဆိုင်လဲ၊ သင်မူကား ငါ့နောက်သို့ လိုက်လော့” ဟု ပေတရုအား မိန့်တော်မူ၏။
\p
\v 23 ထို့ကြောင့် ဤတပည့်တော်သည် မသီ ဟူသော သတင်းသည် ယေသျှု၏နောက်လိုက်တိပါးသို့ ပြန့်နှံ့လားလေ၏။ သို့သော် ထိုသူ မသီ ဟု ကိုယ်တော်က ပြောခြင်း မဟုတ်ပေ။ “ငါ ကြွလာသည့်တိုင်အောင် သူ့အား အသက်ရှင်စီခြင်းငှာ ငါအလိုဟိလျှင် သင်နှင့် ဇာဆိုင်လဲ” ဟု ကိုယ်တော်က မိန့်တော်မူခခြင်း ဖြစ်၏။
\p
\v 24 ထိုတပည့်တော်ကား ဤအကြောင်းအရာများကို သက်သီခံ၍ ရီးထားခသောသူ ဖြစ်၏။ သူ၏ သက်သီခံချက် မှန်သည်ကို ငါရို့ သိကြ၏။
\s နိဂုံးချုပ်
\p
\v 25 အဂုတွင် ယေသျှုပြုတော်မူခသော အကြောင်းအရာများစွာ ဟိသိမ့်၏။ ဤအကြောင်းအရာ ဟိသမျှကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ရီးသားမည်ဆိုလျှင် စာအုပ်များသည် လောကတစ်ခုလုံး မဆန့်နိုင်အောင် များပြားပေလိမ့်မည်ဟု အကျွန် ထင်မြင်မိပါ၏။