\id REV 
\ide UTF-8
\ide UTF-8
\rem Copyright Information: Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License
\h પ્રકટીકરણ
\toc1 પ્રકટીકરણ
\toc2 પ્રકટીકરણ
\toc3 પ્રકટી
\mt1 યોહાનાલ જાઅલા પ્રકટીકરણ
\imt પ્રસ્તાવના
\im “ઈસુ ખ્રિસ્તા પ્રકટીકરણ 1:1” પ્રેષિત યોહાનાથી હાત મંડળીહેન લોખલાં ગીઅલા આતાં, પ્રકટીકરણા શુરવાત યે મંડળ્યેહે પોતે ખ્રિસ્તા પત્રથી ઓઅહે, જ્યા પત્રાહામાય પ્રશંસા આલોચન એને આરામ સામીલ હેય, મંડળ્યેહેલ મોઠા સંકટામાય દર્શાવલા ગીયહા, બાકી ઈસુવા છેલ્લા વિજયા આસ્વાસન “રાજહા એને રાજહા પોરમેહેરા” હારકા દેવામાય ગીયહા (પ્રકટી 19:16) એને યામાય માનવતા વિદ્રોહાલ પુરાં કોઅના એને “યોક નોવા હોરગામાય પ્રવેશ કોઅના એને નોવ્યે દોરત્યે બારામાય (પ્રકટી 21:1) જા પોરમેહેર પોતે કાયામ એને કાયામ (પ્રકટી 11:15) રાજ કોઅરી” પ્રકટીકરણ લગભગ 95-96 ઇસવી સન માય લોખલાં ગીઅલાં આતાં.
\c 1
\s પ્રસ્તાવના
\p
\v 1 યે ચોપડયેમાય ઈસુ ખ્રિસ્તાલ પોરમેહેરાય જીં દેખાડયાં ચ્યે વાતહેબારામાય લોખલાં હેય, ચ્યાલ પોરમેહેરે યાહાટી દેખાડયાં કા તો પોતાના સેવાકાહાન ચ્યે ઘટનાહા બારામાય આખી હોકે જ્યો જલદીજ ઓઅનાર્યો હેય, એને ઈસુય ચ્યા હોરગા દૂતાલ દોવાડીન પોતાના સેવાક યોહાનાલ એટલે માન યો વાતો દેખાડયો. 
\v 2 યાહાટી, માયે તી બોદા કાય લોખ્યાં જી માયે એઅયા, એને માયે યા લેખ માય, પોરમેહેરા વચન એને ચ્યા હાચ્ચાં શિક્ષણા બારામાય જીં ઈસુ ખ્રિસ્તાય માન દેખાડલા આતાં, તી બોદા લોખલાં હેય. 
\v 3 પોરમેહેર ચ્યા બોદા માઅહાન બોરકાત દેઅરી, જ્યો યે ભવિષ્યવાણીહેલ બિજા લોકહાન વાચીન વોનાડેહે, એને પોરમેહેર ચ્યા માઅહાન બી બોરકાત દેઅરી જ્યેં યે ભવિષ્યવાણીહેલ વોનાયને માનતેહેં, કાહાકા યો ભવિષ્યવાણ્યો જલદીજ પુર્યો ઓઅરી.
\s હાત મંડળ્યેહેન યોહાના સંદેશ
\p
\v 4 આંય, યોહાન, ઈ પત્ર હાત મંડળ્યેહેલ લોખી રિઅલો હેય, જ્યો આસિયા વિસ્તારમાય હેય.
\p આંય પ્રાર્થના કોઅતાહાંવ કા પોરમેહેર જો હેય, એને જો કાયામ આતો, એને જો યેનારો હેય, એને ચ્ચા હાત આત્માહા પાઅને, જો પોરમેહેર રાજગાદી હામ્મે હેય, તુમહાન સદા મોયા એને શાંતી મીળે. 
\v 5 એને ઈસુ ખ્રિસ્તાપાઅને તુમહાન સદા મોયા એને શાંતી મીળે, જ્યા વચનાવોય બોરહો કોઅલો જાહે, ઓ તોજ ઈસુ હેય જો મોઅલાહામાઅને પાછો જીવતો ઓઅય ગીયો એને યે દોરતી બોદા રાજહા શાસક હેય.
\p તોજ ઈસુ આપહેવોય પ્રેમ કોઅહે, તો આપહેહાટી મોઅઇ ગીયો એને ચ્યાય આપહે પાપહા ડૉડ રદ્દ કોઅય દેનલો હેય. 
\v 6 એને ઈસુય આપહાન યોક રાજ્ય એને પોરમેહેર આબા સેવા કોઅરાહાટી યાજક બોનાવલે હેય, જ્યેં ચ્યા પોરમેહેર આબા સેવા કોઅતેહે, યાહાટી ઈસુ ખ્રિસ્તાલ મહિમા એને સામર્થ્ય સાદામાટે મિળતા રોય. આમેન. 
\v 7 વોનાયા, તો વાદળાહાવોય બોહીન યેનારો હેય, બોદાજ લોક ચ્યાલ એઅરી, બાકી જ્યાહાય ચ્યાલ ભાલેકોય ડોચી દેનેલ ચ્યા હોગા એઅરી, એને ચ્યાલ દેખીન દોરત્યેવોયને બોદા જાતી લોક જોર-જોરખે રોડી. હાં, એહેકેનુજ ઓઅરી. આમેન.
\p
\v 8 પ્રભુ પોરમેહેર આખહે, “આંય અલ્ફા એને ઓમેગા હેતાંવ, એટલે, પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ, જો સાદામાટે આતો, એને જો આમીબી યેનારો હેય, આંયજ સર્વશક્તિમાન હેતાંવ.”
\s યોહાનાલ ઈસુ ખ્રિસ્તા દર્શન
\p
\v 9 આંય યોહાન તુમહે બાહા, આંય ખ્રિસ્તાહાટી દુઃખ સહન કોઅનામાય એને પોરમેહેરા રાજ્યમાય એને ધીરજને હાતે ચ્યા દુઃખહાન સહન કોઅનામાય તુમહે હાંગાત્યો હેતાંવ, માન પતમુસ બેટમાય કૈદી બોનાડીન દોવાડી દેનલો ગીયેલ, કાહાકા માયે પોરમેહેરા વચના પ્રચાર કોઅયેલ એને ઈસુ ખ્રિસ્તા બારામાય સંદેશ લોકહાન આખ્યેલ. 
\v 10 માન રવિવારા દિહે, જો પ્રભુ દિહી હેય પવિત્ર આત્માય કોબજામાય લેય લેદો, એને આંય મા પાહાલારે કાદાલતેરુ બોલતા વોનાયો જો તુતારી વાજે ઓહડો મોઠો આવાજામાય સાફ રીતે બોલી રિઅલો આતો. 
\v 11 ચ્યે આખ્યાં, “તુલ જીં દેખાય, તીં ચોપડયેમાય લોખીન એફેસુસ, સ્મુરના, પિરગમુન, થુવાતીરા, સારદીસ, ફિલાદેલફિયા, એને લાવદિકિયા, યા સાત શેહેરા મંડળ્યેહેપાય દોવાડી દે.”
\p
\v 12 આંય ઈ એઅરાહાટી પાહલા ફિર્યો કા મા આરે કું વાત કોઅઇ રિઅલો હેય, જોવે આંય ફિર્યો, તોવે માયે હોના હાત દિવા દેખ્યા. 
\v 13 ચ્યા દિવહા વોચમાય યોક માઅહા પોહા હારકો માટડો દેખ્યો, તો પાગહા પાટલ્યે લોગુ લાંબો ડોગલો પોવલો આતો, એને છાતી ઉપે હોના પોટો બાંદલો આતો. 
\v 14 ચ્યા ટોલપ્યે કીહીં ઉજળા ઉન એને બોરાફે હારકા આતા, એને ચ્યા ડોળા આગડા જાળે હારકા ચોમકી રીઅલા આતા. 
\v 15 ચ્યા પાગ પિતળા હારકા ચોમકી રીઅલા આતા, એને ચ્યા આવાજ કોલહ્યોક નોયો યોકહાતે બોજ જોરખે વોવત્યોહો ચ્યેહે આવાજા હારકો આતો. 
\v 16 તો ચ્યા જમણા આથામાય હાત ચાંદાલાહાન દોઅઇ રોઅલો આતો, ચ્યા મુયામાઅને યોક બેન દાઅયેવાળી ચીંદળી તારવાય નિંગી રોઅલી આતી, ભોર બોપરેહે દિહા હારકા ચ્યા મુંય ચોમકી રીઅલા આતા. 
\v 17 જોવે માયે ચ્યાલ દેખ્યો, તે આંય તારાત ચ્યા પાગહાપાય મોઅલા માઅહા હારકો પોડી ગીયો, બાકી તારાત ચ્યે ચ્યા જમણો આથ માન લાવીન આખ્યાં, “બીયહે મા, આંય પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ જો સાદામાટે જીવતો હેતાંવ.” 
\v 18 આંય યોકદા મોઅઇ ગીઅલો આતો, બાકી આમી જીવતો હેતાંવ, એને આંય સાદામાટે જીવતો રોહીં, માયેપાંય મોરણા એને અધોલોક (જો મોઅલા લોકહા જાગો હેય) વોય ઓદિકાર હેય. 
\v 19 જી તુયે દેખ્યાહા, તી બોદા લોખી લે એને યે બેની વાતહેબારામાય બી લોખી લે, જ્યો આમી ઓઅય રિઅલ્યો હેય, એને જ્યો પાછે ઓઅનાર્યો હેય. 
\v 20 આમી આંય આખહી કા મા જમણા આથામાઅને હાત ચાંદાલાહા મતલબ કાય હેય, એને હોના હાત દિવહા મતલબ કાય હેય: હાત ચાંદાલેં ચ્યા હોરગા દૂતહાન દર્શાવતેહે, જ્યા હાત મંડળ્યેહે રાખવાળી કોઅતાહા, એને હાત દિવા હાત મંડળ્યો હેય.
\c 2
\s એફેસુસ શેહેરા મંડળીલ સંદેશ
\p
\v 1 ચ્યાય માન એહેકેન આખ્યાં, એફેસુસ શેહેરા મંડળી દૂતાલ ઓ સંદેશ લોખ.
\p આંય તોજ હેતાંવ જો જમણા આથામાય હાત ચાંદાલાહાન દોઓય રિયહો, એને આંય તોજ હેતાંવ, જો હોના હાત દિવહા વોચમાય ફિરતાહાવ, આંય તુમહાન એહેકોય આખતાહાવ. 
\v 2 આંય જાંઅતાહાંવ કા તું કાય કોઅતોહો, તું કેહેકેન મેહનાત કોઅતોહો, એને કોયદિહી હાર નાંય માને, આંય ઈ બી જાંઅતાહાંવ કા તું દુષ્ટ માઅહાન સ્વીકાર નાંય કોએ, તુયે ઓહડા લોકહાન પારખી લેદલા હેય, જ્યા જુઠા ડોંગ કોઅતાહા કા ચ્યા પ્રેષિત હેય, એને તુયે જાંઅયા કા ચ્યા જુઠા બોલતાહા. 
\v 3 તું ધીરજ દોઅતોહો, એને તુયે મા નાંવા લીદે દુઃખ સહન કોઅલા હેય, એને તુયે માયેવોય બોરહો કોઅના નાંય છોડયા. 
\v 4 બાકી માન તો વિરુદમાય ઈ આખના હેય, કા જેહેકેન તું પેલ્લા-પેલ્લા બોરહો કોઅલો આતો એને મા આરે પ્રેમ કોઅતો આતો, તેહેકેન પ્રેમ આમી તું મા આરે નાંય કોએ. 
\v 5 યાહાટી વિચાર કોઓ, કા તું પેલ્લા માન કેહેકેન પ્રેમ કોઅતો આતો એને આમી તું માન તેહેકેન પ્રેમ નાંય કોએ, યે વાતેકોય પોસ્તાવો કોઓ એને માન તેહેકેનુજ પ્રેમ કોઓ જેહેકેન તું પેલ્લા કોઅતો આતો. જો તું પોસ્તાવો નાંય કોઅહે તે આંય તુયેપાય યેયન જાં તો દિવો થોવલો હેય, ચ્યાલ તાઅને ઓટાડી દિહી. 
\v 6 બાકી તોમાય ઓલા કામ હારાં હેય કા તુલ નિકોલાસીયાહા\f + \fr 2:6 \fr*\ft નીકુલીયાહા યોક ધાર્મિક ટોળો આતો જ્યા હિકાડતા આતા કા વિસ્વાસી અનૈતિક રૂપથી જીવન વિતાવી હોકતેહેં એને મુર્તિપુજા કોઅય હોકતેહેં. \ft*\f* કામ નાંય ગોમે, ઠીક જેહેકેન તીં માન બી નાંય ગોમે. 
\v 7 જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય, કા પવિત્ર આત્મા મંડળ્યેહેન કાય આખહે, “જ્યા લોક જીત મેળાવતાહા, ચ્યાહાન આંય જીવન દેનારા જાડા ફળ ખાંહાટી પરવાનગી દિહી, જીં પોરમેહેરા હોરગા વાડયેમાય હેય.”
\s સ્મુરના શેહેરામાઅને મંડળીલ સંદેશ
\p
\v 8 સ્મુરના શેહેરા મંડળી દૂતાલ ઓ સંદેશ લોખ.
\p આંય પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય યોકદા મોઅઇ ગીઅલો, બાકી આમી જીવતો હેતાંવ, એને સાદામાટે જીવતો રોહીં, આંય તુમહાન ઈ આખતાહાવ. 
\v 9 આંય જાંઅતાહાંવ કા તો સતાવ ઓઅહે, એને તું ગોરીબ હેય, બાકી તું આત્મિક રીતે માલદાર હેય, એને માન ચ્યા લોકહા બારામાય ખોબાર હેય કા જ્યા એહેકેન હોમાજતાહા કા ચ્યા પોરમેહેરા નિવાડલા લોક હેતા, બાકી હેય નાંય, એને ચ્યા સૈતાના ટોળા હેતા, એને આંય જાંઅતાહાંવ કા યહૂદી તો બારામાય નિંદા કોઅતાહા. 
\v 10 તુલ જીં દુઃખ યેનારાં હેય ચ્યા લેદે તું ગાબરાય મા જાહે, સૈતાન તુમહામાઅને કોલાહાક જાંઅહાન જેલેમાય કોંડાડી દી, જેથી તુમહે પરીક્ષા કોઅય હોકે, દોહો દિહી લોગુ તુમહાન બોજ આબદા પોડી. બાકી માયેવોય બોરહો કોઅના કોયદિહી નાંય છોડના, ભલે તુમહાન મોઅરા બી પોડે, કાહાકા આંય તુમહાન તુમહે જીત નો પ્રતિફળા રુપામાય અનંતજીવન દિહી. 
\v 11 જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય, પવિત્ર આત્મા મંડળ્યેહેન કાય આખહે, “જ્યા લોક જીત મેળાવતાહા, ચ્યાલ બિજા મોતાકોય કાયજ નુકસાન નાંય ઓઅરી, જોવે પોરમેહેર છેલ્લો ન્યાય કોઅરી.”
\s પિરગમુન શેહેરા મંડળીલ સંદેશ
\p
\v 12 “પિરગમુન શેહેરા મંડળી દૂતાલ ઓ સંદેશ લોખ.
\p આંય તોજ હેતાંવ, જ્યાપાંય ચીંદળી બેન-દાઅયેવાળી તારવાય હેય, આંય તુમહાન એહેકોય આખતાહાવ. 
\v 13 આંય જાંઅતાહાંવ કા તું ચ્યા શેહેરામાય રોતહો જાં સૈતાન રાજ્ય કોઅહે, તું માયેવોય બોરહો કોઅતોહો, તુમહે શેહેરામાય જાં સૈતાન રાજ્ય કોઅહે, તાં મા વિસ્વાસી માઅહું અન્તિપાસાલ માઆઇ ટાક્યેલ, તેરુંબી તુયે માયેવોય બોરહો કોઅના નાંય છોડયો. 
\v 14 બાકી માન તો વિરુદમાય કાય વાતો આખના હેય, કાહાકા તું ચ્યા લોકહા વિરોદ નાંય કોએ જ્યા મંડળીમાય જુઠી શિક્ષા દેતહા, જેહેકેન બોજ પેલ્લા ભવિષ્યવક્તા બાલામાય દેનલી આતી, બાલામાય બાલાક રાજાલ હિકાડયાં કા ઈસરાયેલ લોકહાન પાપ કોઅનાહાટી ઉસરાવાહાટી કાય કોઅરા જોજે. ચ્યાય ચ્યાહાન મુર્તિહીન બલિ ચોડાવલા ખાઅના-ખાઅના એને વ્યબિચાર કોઅના હિકાડયાં. 
\v 15 તેહેંજ કોઇન, તુમહે વોચમાય કોલહાક લોક હેય જ્યા નિકોલાઈયાહા ટોળા શિક્ષા અનુસરણ કોઅતાહા. 
\v 16 યાહાટી આમી તું પોસ્તાવો કોઓ, જો તું પાપ કોઅના બંદ નાંય કોઅહે તે આંય જલદીજ તોપાય યીહીં, એને જ્યા જુઠા શિક્ષણ દેતહા ચ્યાહા વિરુદ ચ્યે તલવારીકોય લોડહી જીં મા મુયામાયને નિંગહે, જીં મા વચન હેય. 
\v 17 જો વોનાયા હાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય કા પવિત્ર આત્મા મંડળીલ કાય આખહે: જ્યા લોક જીત મેળાવતાહા, આંય ચ્યાહાન ચ્યા મન્નામાઅને દિહી, જીં ગુપ્ત હેય, આંય ચ્યામાઅને બોદહાન યોક ઉજળો દોગાડ દિહી, જ્યાવોય યોક નોવા નાંવ લોખલાં રોય. જીં માઅહું ચ્યાલ મિળવી ચ્યાલ છોડીન કાદાબી ચ્યા નાવાલ નાંય જાંઆય હોકી.”
\s થુવાતીરા શેહેરા મંડળીલ સંદેશ
\p
\v 18 “થુવાતીરા શેહેરામાયને મંડળી દૂતાલ ઓ સંદેશ લોખ.
\p પોરમેહેરા પોહાપાઅને ઓ સંદેશ હેય, એને ચ્યા ડોળા આગડા જાળે હારકા ચોમકી રીઅલા હેય ચ્યા પાગ પિતળા હારકા જેહેકેન તાતા આગડામાય ચોમકેહે, તેહેકેન ચોમકેહે, તો એહેકેન આખહે. 
\v 19 આંય તો બોદા કામ, એને તો યોકબીજાવોય પ્રેમ કોઅના, એને માયેવોય મજબુત બોરહો કોઅના, એને તો યોકબીજા કોઅલી સેવા, એને તો સહન કોઅના શક્તિલ બી જાંઅતાહાંવ. એને ઈ બી જોવે તુયે પેલ્લાદા માયેવોય બોરહો કોઅયેલ એને જ્યેં ભલે કામે તું કોઅતો આતો, ચ્યાહા કોઅતા વોદારી આમી તું ભલે કામે કોઅતોહો. 
\v 20 બાકી માન તો વિરુદમાય ઈ આખના હેય, તુમા તી થેએ ઈજબેલેલ જુઠા શિક્ષણ ફેલાવાં દેતહા, તી પોતાલ યોક ભવિષ્યવક્તીન આખાડેહે, બાકી મા વિસ્વાસી લોકહાન જુઠા શિક્ષણ હિકાડેહે, તી ચ્યાહાન વ્યબિચાર કોઅના એને મુર્તિહીન બલિ ચોડાવલા ખાઅના ખાં હિકાડેહે. 
\v 21 માયે ચ્યેલ ચ્યે પાપહા પોસ્તાવો કોઅરાહાટી મોકો દેનલો હેય, બાકી તી વ્યબિચાર કોઅના નાંય છોડે. 
\v 22 યાહાટી આમી ચ્યેલ આંય બિમાર કોઅય દિહી, એને જ્યેં ચ્યે આરે વ્યબિચાર કોઅતેહે, જો ચ્યે બી ચ્યે હારકે પાપ કોઅના બંદ નાંય કોઅરી તે આંય ચ્યાહાન મોઠી પીડામાય ટાકી દિહી. 
\v 23 એને આંય ચ્યા લોકહાન માઆઇ ટાકી દિહી, જ્યેં ચ્યે શિક્ષણા અનુસરણ કોઅતેહે, એને બોદી મંડળ્યેહેન ખોબાર પોડી જાય કા આંયજ હેતાંવ જો બોદા માઅહા વિચાર એને ઉદેશ્ય પારખ કોઅતાહાંવ, આંય તુમહામાઅને દરેકા તુમહેકોય કોઅલા ગીઅલા કામહાનુસાર ડૉડ દિહી. 
\v 24 બાકી થુવાતીરા શેહેરા મંડળી માઅને બાકી લોકહાય ચ્યે જુઠા શિક્ષણા અનુસરણ નાંય કોઅના, એને તુમહાય ચ્યામાય ભાગ નાંય લેદો જ્યાલ ચ્યા લોક સૈતાના બોજ મહત્વા વાત આખતાહા, આંય તુમહાન આખતાહાવ કા આંય તુમહાવોય બીજી કોય આગના નાંય થોવુ. 
\v 25 બાકી જાવ લોગુ આંય નાંય યાંવ તાંવ લોગુ માયેવોય મજબુત બોરહો કોઅના સુરુ રાખજા. 
\v 26 જ્યા લોક જીત મેળાવતાહા, એને જ્યા છેલ્લે સમય લોગુ મા આગના પાલન કોઅતાહા, આંય ચ્યાહાન દેશહાવોય રાજ્ય કોઅના ઓદિકાર દિહી. 
\v 27 આંય ચ્યાહાન રાજ્ય કોઅરાહાટી તો ઓદિકાર દિહી જેહેકેન મા આબહાય માન દેનલો હેય, ચ્યાહા રાજ્ય લોખીંડા હારકા મજબુત ઓઅરી જીં ટૂટે નાંય, એને ચ્યાહા દુશ્માન ફૂટી ગીઅલા કાદવા વાહણાહા હારકા રોય. 
\v 28 એને આંય ચ્યાલ જીત દેખાડાહાટી ઉજાળાહા વોઅને ચાંદાલો દિહી. 
\v 29 જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય, કા પવિત્ર આત્મા મંડળ્યેહેલ કાય આખહે.”
\c 3
\s સારદીસ શેહેરા મંડળીલ સંદેશ
\p
\v 1 “સારદીસ શેહેરા મંડળી દૂતાલ ઓ સંદેશ લોખ.
\p આંય તોજ હેતાંવ જો હાત ચાંદાલાહાન આથામાય લી રિઅલો હેય, એને પોરમેહેરા હાત આત્માહાન લી રિઅલો હેય, આંય તુમહાન આખતાહાવ. આંય જાંઅતાહાંવ કા તું કાય કામ કોઅતોહો, તું માયેવોય બોરહો કોઅતોહો એહેકેન તે દેખાડતોહો, બાકી આસલીમાય તું મા અનુસરણ નાંય કોએ. 
\v 2 યાહાટી, જાગી જો, એને માયેવોય તો બોરહો મજબુત કોઓ, જાવ લોગુ તોમાય વાયજ બોરહો બચલો હેય, જેથી ઓ પુરીરીતે પારવાય નાંય જાય. આંય તું કાય કોઅતોહો તી જાંઅતાહાંવ કા તોમાય બોજ કમીપણા હેય, કાહાકા તું જીં કોઅય રિયહો પોરમેહેર ચ્યાકોય ખુશ નાંય હેય. 
\v 3 તું ચ્યા શિક્ષણાલ યાદ કોઓ જીં તુલ બોજ પેલ્લા હિકાડલા આતાં, એને જ્યાવોય તુયે બોરહો કોઅલો આતો, જીં તુલ હિકાડલા આતા ચ્યા અનુસરણ કોઓ, એને તો ગલત કામહા પોસ્તાવો કોઓ, જો તું પોસ્તાવો નાંય કોઅહે તે આંય કાદાલ ખોબાર નાંય હેય ઓહડે સમયે યીહીં, જેહેકેન રાતી બાંડ અચાનક યેહે, તેહેકેન આંય તુલ ડૉડ દાંહાટી યીહીં. 
\v 4 બાકી સારદીસ શેહેરામાય કોલહાક વોછા લોક હેય, જ્યાહા જીવન પાપાકોય અશુદ્ધ નાંય ઓઅલા હેય, ચ્યે ઉજળેં ડોગલેં પોવીન મા આરે ફિરી, કાહાકા ચ્યે લાયકે હેતેં. 
\v 5 જ્યા લોક જીત મેળાવતાહા, ચ્યાબી ચ્યાહા હારકે ઉજળેં ફાડકે પોવી, એને આંય ચ્યા માઅહા નાંવ ચ્યે જીવના ચોપડીમાઅને નાંય મિટાડીહી, બાકી મા આબહાલ એને ચ્યા હોરગા દૂતહાલ આખહી કા યા મા આગના પાલન કોઅનારા લોક હેતા. 
\v 6 જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય, પવિત્ર આત્મા મંડળ્યેહેન કાય આખહે.”
\s ફિલાદેલફિયા શેહેરા મંડળીલ સંદેશ
\p
\v 7 “ફિલાદેલફિયા શેહેરા મંડળી દૂતાલ ઓ સંદેશ લોખ.
\p આંય તોજ હેય, જો પવિત્ર એને હાચ્ચાં હેતાંવ, માયેપાંય ચ્યો કુચ્યો હેય જ્યો દાઉદ રાજા હેય, જોવે આંય ચ્યે કુચ્યેકોય યોક બાઅણા ઉગાડતાહાવ તે કાદાબી ચ્યાલ બંદ નાંય કોઅય હોકે, એને જોવે આંય ચ્યે કુચ્યેકોય યોક બાઅણા બંદ કોઅતાહાંવ તે ચ્યાલ કાદાબી ઉગાડી નાંય હોકે. આંય એહેકેન આખતાહાવ, 
\v 8 તું કાય કામ કોઅતોહો તી માન ખોબાર હેય, તું વોદી શક્તિવાળો નાંય હેય, બાકી જીં માયે તુલ આદેશ દેનહો ચ્યા તુયે પાલન કોઅલા હેય, એને તુયે માયેવોય બોરહો કોઅના બંદ નાંય કોઅલા હેય. યાહાટી, માયે તોહાટી યોક બાઅણા ઉગડાવલા હેય, જ્યાલ કાદાબી બંદ નાંય કોઅય હોકે. 
\v 9 વોનાય, જ્યા સૈતાના ટોળા હેય, ચ્યા એહેકેન હોમાજતાહા કા ચ્યા પોરમેહેરા નિવાડલા લોક હેતા, બાકી હેય નાંય, એને જુઠા બોલતાહા, આંય એહેકેન કોઅહી કા યહૂદી યેયન તો હામ્મે પાગે પોડી, એને ઈ જાંઆય લી કા, આંય તુમહાવોય પ્રેમ કોઅતાહાંવ. 
\v 10 તુયે મા સંદેશા પાલન કોઅલા હેય જેથી જોવે તું દુઃખ ઉઠાવે તે ઈંમાત રાખીન સહન કોઅય હોકે. યા લીદે, આંય મોઠી પરીક્ષા સમયામાય તો હાંબાળ કોઅહી, એને યે પરીક્ષા સમયે યા દુનિયા બોદા લોકહાવોય યેઅરી. 
\v 11 આંય જલદીજ પાછો યેનારો હેતાંવ, યાહાટી, તો માયેવોય જો બોરહો હેય ચ્યાલ મજબુત કોઓ, જેથી કાદાબી તો મુગુટ પેચકી નાંય લેય. 
\v 12 જીં માઅહું સૈતાના શક્તિવોય જીત મિળવે, જેહેકેન યોક થાંબલો ગોઆલ મજબુત બોનાડેહે, તેહેકેન ચ્યે બી સાદાહાટી પોરમેહેરા દેવાળામાય રોય. આંય ચ્યાવોય પોરમેહેરા નાંવ લોખહી, એને પોરમેહેરા શેહેરા નાંવ લોખહી, ઈ તીંજ હેય જ્યાલ નોવા યેરૂસાલેમ આખલા જાહે, ઈ તીંજ શેહેર હેય જીં હોરગામાય હેય, એટલે પોરમેહેરા પાયને નિચે યેઅરી, આંય ચ્યાહા શરીરાવોય મા નોવા નાંવ લોખહી. 
\v 13 જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય, પવિત્ર આત્મા મંડળીલ કાય આખહે.”
\s લાવદિકિયા શેહેરા મંડળીલ સંદેશ
\p
\v 14 “લાવદિકિયા શેહેરા મંડળી દૂતાલ ઓ સંદેશ લોખ.
\p આંય આમેન આખતાહાવ, કાહાકા આંય બોરહાલાયક હેતાંવ, એને આંય જીં પોરમેહેરાબારામાય સાબિત કોઅતાહાંવ તી હાચ્ચાં હેય. એને જ્યેકોય પોરમેહેરાય બોદી વસ્તુહુ રચના કોઅલી હેય, આંય એહેકેન આખતાહાવ, 
\v 15 તું કાય કામ કોઅતોહો તી માન ખોબાર હેય, નાંય તું માયેવોય બોરહો કોઅરાહાટી મોનાઈ કોઅય રિઅલો હેય, એને નાંય તું માયેવોય પુરેરીતે પ્રેમ કોઅય રિઅલો હેય. મા ઇચ્છા હેય કા યોકતે તું મા મોનાઈ કોઅય દે, નાંય તે માયેવોય પુરા મોનાકોય પ્રેમ કોઓ. 
\v 16 બાકી તું માયેહાટી પોતાના બોરહામાય આરદો આપુરો હેય, એને નાંય તે તું પુરો બોરહો કોઓ, એને નાંય તે તું માન મોનાઈ કોઅય દે, યાહાટી આંય તુલ છોડી દેઅનામાય હેય. 
\v 17 તું એહેકેન આખતોહો કા આંય માલદાર હેતાઉ, એને માન જોજે તી બોદા કાય હેય, બાકી તું નાંય જાંએ કા ઈ હાચ્ચાઇ કાય હેય, યેવોય તરસ યેય ઓહડો હેય, કાહાકા તું ગોરીબ હેતો, એને તોપાય ડોગલેં નાંય હેય, એને તું આંદળો હેય. 
\v 18 યાહાટી આંય તુલ સલાહ દેતાહાવ, તું માયેપાઅને ચોખ્ખાં હોના વેચાતાં લે, જેથી તું આસલીમાય માલદાર બોની જાય, એને તું માયેપાઅને પોવાહાટી ઉજળેં ડોગલેં વેચાતે લેય લે, જેથી તો શરીર ડાકાલા રોય એને તુલ શરામ નાંય ઓએ, એને તુલ તો ડોળાહા સારવાર કોઅરાહાટી માયેપાઅને અંજન વેચાતાં લેય લે, જેથી તુલ દેખાયાં લાગે. 
\v 19 આંય જ્યાહાવોય પ્રેમ કોઅતાહાંવ, ચ્યાલ આંય હિકાડતાહાવ એને ડૉડ બી દેતહાવ, જેથી ચ્યે હારેં બોની જાય. યાહાટી હારાં કોઅરાહાટી લાગી રો, એને પાપ કોઅના બંદ કોઅય દે. 
\v 20 વોનાયા, આંય તુમહે રુદયામાય યાંહાટી, આંય ચ્યા માઅહા હારકો હેતાંવ જેહેકેન ગોઆ બાઆ ઉબલો હેય એને બાઅણા ખોખડાવેહે, જો તુમા મા આવાજ વોનાતેહે એને તુમહે રુદય ઉગાડતેહે તે આંય માજા યીહીં એને આપા યોકબીજાઆરે સંગતી કોઅહુ. 
\v 21 જ્યા લોક જીત મેળાવતાહા, ચ્યાલ આંય મા રાજગાદ્યે બાજુ માય રાજગાદ્યેવોય બોહરા ઓદિકાર દિહી, જેહેકેન આંય જાતે મા આબા આરે રાજગાદ્યેવોય બોહી ગીયહો. 
\v 22 જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય, પવિત્ર આત્મા મંડળીલ કાય આખહે.”
\c 4
\s પોરમેહેરા રાજગાદી
\p
\v 1 માયે યો બોદ્યો વાતો દેખ્યા પાછે, માયે હોરગામાય યોક ઉગાડલા બાઅણા દેખ્યા, એને કાદાં તેરુ મા આરે વાત કોઅય રીઅલા આતા એને બોલનારો તોજ આતો જ્યા આંય પેલ્લો બી વોનાયેલ, જ્યા આવાજ તુતારી ફૂકના આવાજા હારકો આતો. એને ચ્યાય માન આખ્યાં, “માયેપાંય ઈહીં ઉચે યે, એને આંય ચ્યો વાતો તુલ દેખાડીહી, જ્યો યે વાતહે પાછે પુરાં ઓઅના જરુરી હેય.” 
\v 2 તારાત આંય પવિત્ર આત્મા કોબજામાય યેય ગીયો, માયે હોરગામાય યોક રાજગાદી એને રાજગાદ્યેવોય કાદાલતેરુ બોઠલા દેખ્યા. 
\v 3 જો ચ્યે રાજગાદ્યેવોય બોઠલો આતો, ચ્યા ચેહેરો યોક ચોમાકનારા યશબ મણી એને લાલ મણી મોઅગા દોગાડા હારકો દેખાય, એને ચ્યે રાજગાદી ચારીચોમખી યોક મેઘધનુષ્ય આતો, જો નીળા કિમત્યા દોગડા હારકો દેખાતો આતો. 
\v 4 એને ચ્યે રાજગાદી ચોમખી ચ્યોવીસ બીજ્યો રાજગાદ્યો આત્યો, એને ચ્યે રાજગાદ્યેહેવોય ચ્યોવીસ વડીલ ઉજળેં ડોગલેં પોવીન બોઠલા હેય, એને ચ્યાહા ટોલપાહાવોય હોના મુગુટ હેય.
\s હોરગામાય ભક્તિ
\p
\v 5 એને ચ્યે રાજગાદ્યે પાઅને વિજાળના એને ગાજના આવાજ નિંગ્યાજ કોએ, એને રાજગાદ્યે હુમ્મે હાત દિવા બોળી રીઅલા આતા, ચ્યા પોરમેહેરા હાત આત્મા હેય. 
\v 6 ચ્યે રાજગાદ્યે આગલા યોક ફરશી આતી, જીં દોરિયા હારકી પોઅળી આતી, જીં કાચા હારકી સાફ આતી.
\p તી મોઠી રાજગાદી ચ્યા બોદહા બિલકુલ વોચમાય આતી, એને ચ્યા ચારીચોમખી ચાર પ્રાણી આતેં, જ્યાહા શરીર પુરીરીતે ડોળહાકોય ડાકાલા હેય. 
\v 7 યા ચાર પ્રાણ્યાહા માઅને પેલ્લા પ્રાણી સિંહા હારકા દેખાતાં આતા, એને બિજાં પ્રાણી વાછડા હારકા દેખાતાં આતા, તીજા પ્રાણી મુંય માઅહા હારકા દેખાતાં આતા, એને ચૌથા પ્રાણી ઉડનારા ગુવાડા હારકા દેખાતાં આતા. 
\v 8 ચ્યા ચાર પ્રાણ્યાહા સોવ-સોવ પાખડેં આતેં, એને ચ્યાહાવોય બોદી જાગે ડોળા આતા, ઓલે લોગુ કા ચ્યાહા પાખડાહા તોળે બી ડોળા આતા, એને ચ્યે રાત-દિહી વિહવ્યા વોગર એહેકેન આખતે આતેં,
\q1 “પવિત્ર, પવિત્ર, પવિત્ર પ્રભુ પોરમેહેર, જો સર્વશક્તિમાન હેય, જો પોરમેહેર કાયામને આતો, એને જો હેય, એને જો યેનારો હેય.”
\p
\v 9-10 એને જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો આતો, ચાર પ્રાણી ચ્યાલ મહિમા એને આદર એને ધન્યવાદ દેતહેં, તોજ હેય જો સાદાન સાદા જીવતો હેય. એને જોવેબી ચ્યે એહેકેન કોઅતેહે, તે ચ્યોવીસ વડીલ ચ્યા હામ્મે પાગે પોડતાહા એને ચ્યા ભક્તિ કોઅતાહા, એને ચ્યા એહેકેન આખીન પોત-પોતાના મુગુટ રાજગાદી હામ્મે ટાકી દેતહા.
\p
\v 11 “ઓ આમહે પ્રભુ પોરમેહેર, તુયે બોદા કાય બોનાવલા હેય, તોજ ઇચ્છાથી ચ્યે હજર હેય, એને ચ્યે બોનાડલે ગીયહેં, યા લીદે તું મહિમા એને આદર એને સામર્થ્યા યોગ્ય હેય.”
\c 5
\s મોહર લાવલી ચોપડી એને ગેટા
\p
\v 1 એને જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો આતો, માયે ચ્યા જમણા આથામાય યોક ચોપડી દેખી, ચ્યેવોય બેની ચોમખીને લોખલાં આતા, એને ચ્યેલ હાત મોહર મારીન બોંદ કોઅલી આતી. 
\v 2 પાછે માયે યોક તાકાતવાળો હોરગા દૂત દેખ્યો જો જોરખે બોંબલીન પ્રચાર કોઅતો આતો, “યે ચોપડીલ ખોલના એને ચ્યે મોહર તોડના લાયકે કુંઉ હેય?” 
\v 3 બાકી નાંય હોરગામાય, નાંય દોરત્યેવોય, નાંય દોરત્યે નિચે કાદાં ચ્યે ચોપડ્યેલ ખોલના કા ચ્યેલ વાચના લાયકે મિળ્યાં. 
\v 4 તોવે આંય હુંઅકા ટાકી-ટાકીન રોડાં લાગ્યો, કાહાકા ચ્યે ચોપડ્યેલ ખોલના કા ચ્યેમાય જી લોખલાં હેય તી વાચના લાયકે કાદાજ નાંય મિળ્યાં. 
\v 5 તોવે ચ્યા વડીલાહામાઅરે યોકાય માન આખ્યાં, “રોડહે મા, વોનાય, યહૂદા કુળા માઅરે યોક સિંહી હેય, જો દાઉદ રાજા મહાન વંશજ હેય, જો ચ્યે ચોપડ્યેલ ખોલના એને ચ્યે હાત મોહર તોડાં હાટી સૈતાના શક્ત્યેહેવોય વિજય જાયહો.”
\p
\v 6 પાછે માયે યોક ગેટાલ દેખ્યો જો રાજગાદી એને ચાર પ્રાણીયાહા એને ચ્યોવીસ વડીલાહા વોચમાય ઉબલો આતો, ચ્યા ગેટા શરીરવોય ઓહડે ચિન્હે આતેં કા ચ્યાલ પેલ્લા બલિદાન કોઅલો આતો, એને ચ્યા હાત હિંગડે એને હાત ડોળા આતા, યેં પોરમેહેરા હાત આત્મા હેતેં જ્યાહાલ બોદી દોરત્યેવોય દોવાડલે હેય. 
\v 7 ચ્યા ગેટાય આગલા યેયન રાજગાદ્યેવોય બોહનારા જમણા આથામાઅને ચોપડ્યેલ લેય લેદી. 
\v 8 જોવે ચ્યાય ચોપડી લેય લેદી, તોવે ચાર પ્રાણી એને ચ્યોવીસ વડીલ ચ્યા ગેટા હામ્મે નમી ગીયા, એને બોદા વડીલાહાય યોક વીણા એને હોના વાટકો લેદલો આતો, એને ચ્યા વાટકાહામાય ધૂપ બોઅલાં આતા, જીં પવિત્ર લોકહા પ્રાર્થનાયો હેય. 
\v 9 એને ચ્યે બલિદાન ઓઅલા ગેટા બારામાય ઈ નોવા ગીત આખા લાગ્યેં, “તું યે ચોપડ્યેં ખોલના, એને મોહર તોડાં લાયકે હેય, કાહાકા તુયે બલિદાન ઓઇન પોતા લોયેથી બોદા કુળહા એને બોદી ભાષા એને બોદી જાતી એને બોદા રાજ્યાહાથી લોકહાન પોરમેહેરાહાટી વેચાતે લેદલે હેય. 
\v 10 તુયે ચ્યાહાન આમહે પોરમેહેરાહાટી ઓહડા લોક બોનાવી દેના જ્યાહાવોય પોરમેહેર રાજ્ય કોઅહે એને યાજક બોનાવ્યાં જ્યા ચ્યા સેવા કોઅતાહા, એને ચ્યા દોરતીવોય રાજ્ય કોઅરી.”
\s હોરગ્યા દૂતહાકોય બલિદાન ઓઅલા ગેટા વાહવા
\p
\v 11 આંય પાછી નાંય ગોણાય ઓલા હોરગા દૂતહા આવાજ વોનાયો, જ્યા રાજગાદી, એને ચાર પ્રાણ્યાહા એને ચ્યોવીસ વડીલાહા ચોમખી ઉબલા દેખ્યા. 
\v 12 એને ચ્યા જીં બલિદાન ઓઅલા ગેટા બારામાય જોરખે ગીત આખતા આતા, “બલિદાન ઓઅલા ગેટાજ મહિમા લાયકે હેય, ચ્યા ઓદિકાર મહાન હેય, ચ્યા જ્ઞાન બોજ ઉંડા હેય, તો બોજ સામર્થ્યવાળો હેય એને બોજ માલદાર હેય, યા આપા ચ્યા આદર કોઅજે, યા આપા ચ્યા સ્તુતિ કોઅતે.” 
\v 13 પાછે માયે હોરગામાય એને દોરત્યેવોય એને દોરત્યે નિચે એને દોરિયા બોદ્યો બોનાવલ્યો વસ્તુહુલ, જીં કાય ચ્યામાય હેય, ઈ આખતા વોનાયો, “યા આપા જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલા એને ગેટા સ્તુતિ, એને આદર, એને મહિમા, કાયામ ને કાયામહાટી કોઅતે રોતે, કાહાકા તો બોદહા કોઅતો બોજ તાકાતવાળો હેય.” 
\v 14 એને ચાર પ્રાણ્યાહાય “આમેન” આખ્યાં, એને વડીલ નમી ગીયા એને ચ્યાહાય ભક્તિ કોઅયી.
\c 6
\s પેલ્લી મોહર ખોલના
\p
\v 1 પાછે માયે દેખ્યાં કા ગેટાય ચ્યા હાત મોહર માઅને યોકાલ ખોલી, એને માયે ચાર પ્રાણ્યાહા માઅને યોકાલ બોંબાલતા વોનાયો, ચ્યા આવાજ ગાજના હારકો આતો, ચ્યાય આખ્યાં, “આમી જો, આગાડી વોદ.” 
\v 2 તોવે માયે યોક ઉજળો ગોડો દેખ્યો, એને જો ચ્યાવોય બોઠલો આતો, ચ્યા આથામાય યોક ધનુષ્ય આતો, ચ્યાલ યોક મુગુટ દેનલો ગીયો, એને તો હોરગામાઅને બારે દોરતીવોય ગીયો, ચ્યા હારકો જો પેલ્લાજ જીત મેળાવલી હેય, એને પાછો જીત મેળવી.
\s બીજી મોહર ખોલના
\p
\v 3 જોવે ગેટાય બીજી મોહર ખોલી, તોવે બિજા પ્રાણ્યાલ એહેકેન આખતો વોનાયો, “યે.” 
\v 4 પાછે યોક બિજો લાલ ગોડો નિંગ્યો, જો ચ્યાવોય બોઠલો આતો, ચ્યાલ યોક મોઠી તલવાર દેનલી આતી એને ચ્યાલ ઓ ઓદિકાર દેનલો ગીયો, કા દોરતીવોઅને શાંતી મોટાડી દેય, જેથી લોક યોકબિજાલ માઆય ટાકે.
\s તીજી મોહર ખોલના
\p
\v 5 જોવે ગેટાય તીજી મોહર ખોલી, તોવે માયે તીજા પ્રાણ્યાલ એહેકેન આખતા વોનાયો, “યે.” તોવે માયે યોક કાળો ગોડો બારે યેતો દેખ્યો, એને ચ્યાવોય જો બોઠલો આતો ચ્યા આથામાય યોક તારાજાં આતા. 
\v 6 આંય વોનાયોકા ચ્યા ચાર પ્રાણ્યાહા માઅને જો બોલી રિઅલો આતો તો માઅહા હારકો બોલતો આતો, યેનારા દિહામાય દોરત્યેવોય દુકાળ ઓઅરી એને યાહાટી યોકા દિહા મોજરી કેવળ યોક કિલો ગોંવ રોય, નાંય તે તીન કિલો જવ રોય, બાકી તેલ એને દારાખા રોહો કિંમાત નાંય વોદાડના.
\s ચોથી મોહર ખોલના
\p
\v 7 જોવે ગેટાય ચોથી મોહર ખોલી, તોવે માયે ચોથા પ્રાણ્યાલ એહેકેન આખતા વોનાયો, “યે.” 
\v 8 તોવે માયે ફીકો પોડી ગીઅલો ગોડો દેખ્યો, જો ચ્યાવોય બોઠલો આતો ચ્યા નાંવ મોરણ આતા, એને ચ્યા પાહલા-પાહલા અધોલોક યેય રીઅલા આતા. ચ્યા બેનહ્યાલ દોરતીવોય રોનારા દરેક ચાર માઅહા માઅને યોકાલ માઆઇ ટાકના ઓદિકાર આતો, એને ચ્યાહાય ચ્યાહાન તલવારીકોય માઆઇ ટાક્યા, બુખેકોય માઆઇ ટાક્યા, ખારાબ-ખારાબ બીમારીહીકોય માઆય ટાક્યા, એને જંગલી જોનાવરહાકોય બી માઆઇ ટાકાડયા.
\s પાચમી મોહર ખોલના
\p
\v 9 જોવે ચ્યાય પાચમી મોહર ખોલી, તોવે માયે વેદ્યે તોળે ચ્યા લોકહા આત્માહાન દેખ્યાં જ્યાહાન માઆઇ ટાકલે આતેં, કાહાકા ચ્યે પોરમેહેરા વચનાહા પ્રતિ એને ચ્યા સંદેશા પ્રતિ વિશ્વાસયોગ્ય આતેં જો ચ્યાહાન મિળલો આતો. 
\v 10 ચ્યાહાય મોઠેરે બોંબલીન પોરમેહેરાલ આખ્યાં, “ઓ પવિત્ર એને હાચ્ચાં પ્રભુ, તું દોરત્યેવોય રોનારાહા ચ્યા ખારાબ લોકહાન ડૉડ દેઅનામાય ઓલો લાંબો સમય કાહા લેય રિયહો? આમા વિનાંતી કોઅજેહે કા તું ચ્યા લોકહા વેવહારા બોદલો લે જ્યાહાય આમહાન માઆઇ ટાકહયા.” 
\v 11 ચ્યાહામાઅરે દરેકાલ ઉજળા ફાડકા દેના, એને પોરમેહેરાય ચ્યાહાન આખ્યાં, આમી તાંવ આરામ કોઆ, કાહાકા આમીબી તુમહે આર્યે સહકર્મી એને તુમહે હાંગાત્યે વિસ્વાસી હેય, જ્યાહાન તુમહે હારકા માઆઇ ટાકલા જાય, જોવે માઅનારાહા ગોણત્રી પુરી ઓઅરી, તોવેજ આંય બોદલો લિહીં.
\s છઠ્ઠી મોહર ખોલના
\p
\v 12 એને જોવે માયે ગેટાલ છઠ્ઠી મોહર ખોલતા દેખ્યા, તોવે યોક મોઠો દોરતીકંપ જાયો, એને દિહી કાંબળા હારકો કાળો ઓઅય ગીયો એને ચાંદ લોયા હારકો લાલ ઓઅય ગીયો. 
\v 13 આકાશા તારા દોરત્યેવોય એહેકોય પોડ્યા કા જેહેકેન વાવાઝોડા કોઇ આંલીન અંજીરા જાડા વોઅરે કાચા અંજીર ખેખરાય પોડતેહે. 
\v 14 એને આકાશ જેહેકેન કાગળાં ચોંડાળીન થોવી દેતહેં તેહેકેન ઓઅય ગીયા, એને બોદા ડોગા એને દોરિયામાઅને બોદા બેટહાય ચ્યાહા જાગો બોદલી દેનો. 
\v 15 તોવે દોરત્યે રાજા, એને પ્રધાન, એને ઓદિકારી એને મોઠે-મોઠા માતલા લોક, એને તાકાતવાન, એને જ્યા ગુલામ આતા એને જ્યા ગુલામીમાય નાંય આતા બોદા ને બોદા ડોગહા ગુફાહા માય એને ખોલકડાહા એઠા જાયન દોબી ગીયા. 
\v 16 એને ડોગહાન, એને ખોલકડાહાંન આખા લાગ્યા, “આમહાવોય ટુટી પોડા એને આમહાન ચ્યાકોય દુબાડી લા, જેથી જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો હેય તો આમહાન એઅય નાંય હોકે, એને ગેટા આમહાન ડૉડ નાંય દી હોકે. 
\v 17 કાહાકા તો ભયાનક દિહી યી પોઅચ્યોહો, જો પોરમેહેર એને ગેટા બોદહાન ડૉડ દેઅરી, એને કાદાબી ચ્યા ડૉડાપાઅને બોચી નાંય હોકી.”
\c 7
\s યોક આકાશ
\p
\v 1-2 ચ્યા પાછે, માયે ચાર હોરગા દૂતહાન દુનિયા ચારી ખુણહાવોય ઉબલા દેખ્યા, ચ્યા હોરગ્યા દૂતહાન દુનિયાલ વિપત્યેહેકોય નાશ કોઅના ઓદિકાર મિળલો આતો, ભલે ચ્યો દોરિયામાઅને રોય કા દોરત્યેવોયને રોય. ચ્યાહાય ચારી ખુણહા વોઅને વારો બંદ કોઅય દેનો, જેથી દોરિયામાય એને દોરતીવોય એને જંગલામાય વારો નાંય ચાલી હોકે. માયે દોરતીવોય આજુ યોક હોરગ્યા દૂતાલ પૂર્વ દિશામાય પ્રગટ ઓઅતા દેખ્યો, ચ્યાવોય પોરમેહેરાપાઅને યોક મોહર આતી, ચ્યા હોરગ્યા દૂતાય જોરખે બોંબલીન ચ્યા ચાર હોરગ્યા દૂતહાન આખ્યાં. 
\v 3 “જાવ લોગુ આપા આપે પોરમેહેરા સેવાકાહા ટોલપાવોય મોહર નાંય લાવી દેજે, જેથી ચ્યા વિપત્તિકોય નાશ નાંય ઓએ, તાંવ લોગુ દોરતી એને દોર્યો એને જાડવાહાન નાશ નાંય કોઅના.”
\s ઈસરાયેલા યોક લાખ ચુમાલીસ ઓજાર લોક
\p
\v 4 જોવે હોરગ્યા દૂતહાય નિશાણી લાવના પુરાં કોઅયા, તોવે કાદાય તેરુ માન આખ્યાં કા જ્યા લોકહા નિંડાળાવોય હોરગ્યા દૂતહાય પોરમેહેરા મોહર લાવલી હેય, ચ્યાહા ગોણત્રી યોક લાખ ચુમાલીસ ઓજાર આતી, યા લોક ઈસરાયેલા બોદા બારા કુળાહામાઅને આતા. 
\v 5 હોરગ્યા દૂતાય દરેક કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી. યહૂદા કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી, રુબેના કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી, એને ગાદા કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી. 
\v 6 આશેરા કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી, નફતાલી કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી, મનશ્શા કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી. 
\v 7 સિમોના કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી, લેવી કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી, ઇસ્સાખારા કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી. 
\v 8 જબુલુના કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી, યોસેફા કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી, બિન્યામીના કુળામાઅને બારા ઓજાર લોકહાવોય મોહર લાવી.
\s લોકહા યોક મોઠી ગીરદી
\p
\v 9 ચ્યા પાછે માયે લોકહા યોક બોજ મોઠી ગીરદી દેખી, જ્યેલ કાદાબી ગોણી નાંય હોકતા આતા, ચ્યે દુનિયા બોદી જાતી, એને બોદા કુળા, દેશહા, એને બોદી ભાષા બોલનારાહા માઅને આતેં, ચ્યે રાજગાદી એને ગેટા હામ્મે ઉબલે આતેં, ચ્યે ઉજળેં ડોગલેં પોવલે આતેં એને બોદહા આથામાય ખુજરિયે ડાહાગ્યો દોઅલ્યો આત્યો, જ્યો સન્માન કોઅના પ્રતિક આત્યો. 
\v 10 એને ચ્યે જોરખે બોંબલીન આખે, “આમહે પોરમેહેરા સ્તુતિ ઓએ જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો હેય, એને ગેટા મતલબ ઈસુ ખ્રિસ્તા સ્તુતિ ઓએ, કેવળ તુંજ હેય જો આમહે તારણ કોઅતોહો.” 
\v 11 એને બોદા હોરગા દૂત જ્યા રાજગાદી એને વડીલાહા એને ચાર પ્રાણ્યાહા ચારીચોમખી ઉબલા આતા, ચ્યા બોદા ને બોદા રાજગાદ્યે હામ્મે ઉંબડા પોડી ગીયા, એને ઈ આખીન ચ્યાહાય પોરમેહેરા આરાધના કોઅયી. 
\v 12 “આમહે પોરમેહેરા, આમા સાદા તો સ્તુતિ એને મહિમા કોઅજેહે, તુલ ધન્યવાદ એને આદર દેજહે, આમા માનજેહેકા તું બોદી રીતીકોય જ્ઞાનવાન હેય, એને સામર્થી હેય, જો સાદાહાટી બોદા કામહાલ કોઅના યોગ્ય હેય.” આમેન.
\p
\v 13 યાવોય ચૌવીસ વડીલાહા માઅને યોકાય માન પુછ્યાં, “કાય તું જાંઅતોહો યેં ઉજળેં ડોગલેં પોવલે કુંઉ હેતેં? એને કેસરે યેનહે?” 
\v 14 તોવે માયે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઓ માલિક, આંય નાંય જાંઆવ બાકી તું જાંઅતોહો.” પાછો ચ્યાય માન આખ્યાં, “યેં ઉજળેં ડોગલેં પોવલા ચ્યા લોક હેય જ્યાહાય બોજ મોઠા સતાવા અનુભવ કોઅલો હેય, ચ્યાહાય ગેટા લોયાકોય પોત-પોતાલ પોરમેહેરા નોજરેમાય શુદ્ધ બોનાવી લેદલા હેય.” 
\v 15 યા લીદે ચ્યે પોરમેહેરા રાજગાદી હામ્મે ઉબલે હેય, એને ચ્યે બોદી વેળે રાત દિહી પોરમેહેરા ગોઅમે સેવા કોઅતેહે, એને જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો હેય, તો ચ્યાહા વોચમાય રોય એને ચ્યાહા હાંબાળ કોઅરી. 
\v 16 “ચ્યે પાછે બુખ્યેં એને પિહયે નાંય રોય, એને ચ્યે આમી દિહાકોય કા તે કોઅહિબી ગરમીકોય બાળલે નાંય જાય. 
\v 17 કાહાકા ગેટા જીં રાજગાદી વોચમાય હેય, ચ્યાહા રાખવાળી કોઅરી, જેહેકેન યોક મેંડવાળ્યો ચ્યા ગેટાહા રાખવાળી કોઅહે, તો ચ્યાહાન તાજા પાઆય પીયાંહાટી લી જાયા કોઅરી, જીં લોકહાન જીવન દેહે, એને પોરમેહેર ચ્યાહા ડોળાહા બોદે આહવેં નુસી ટાકી.”
\c 8
\s હાતમી મોહર ખોલના, હાત તુતારી એને હોના ધુપદાન
\p
\v 1 જોવે ગેટાય હાતમી મોહર ખોલી, તોવે હોરગામાય જ્યેં બોદે આતેં ચ્યે આરદા કોલાકા લોગુ યોકદાજ શાંત ઓઅય ગીયે. 
\v 2 એને માયે ચ્યા હાત હોરગા દૂતહાલ દેખ્યાં જ્યા પોરમેહેરા હામ્મે ઉબા રોતહા, એને ચ્યાહાન હાત તુતારા દેનલા ગીયા.
\p
\v 3 તાઅને યોક હોરગા દૂત હોના બોનાવલા વાટકા લેઈને યેનો, એને ધૂપ દેઅના વેદ્યે પાહી ઉબો રિયો, ચ્યાલ બોજ લોકહા પ્રાર્થના આરે બાળાહાટી બોજ બોદી ધુપ દેનલી આતી, ચ્યાય ધૂપ એને પ્રાર્થનાલ ચ્યે હોના વેદ્યેવોય બાળી દેના, જીં પોરમેહેરા રાજગાદી હામ્મે આતી. 
\v 4 જોવે હોરગા દૂતે એહેકેન કોઅયા, તોવે ધૂપમાઅને ધુપવા દુકળાં પોરમેહેરા પવિત્ર લોકહા પ્રાર્થના હાતે હોરગા દૂતા આથેકોય પોરમેહેરા હામ્મે પોઅચી ગીયા. 
\v 5 તોવે હોરગા દૂતાય ધુપદાન લેઈને ચ્યેમાય વેદ્યે આગ્યે કોળહે બોઅયે એને દોરત્યેવોય ટાકી દેના, એને તોવે ગાજના એને આવાજ ઓઅના એને વિજાળના એને દોરતીકંપ ઓઅરા લાગ્યા.
\p
\v 6 તોવે ચ્યા હાંતી હોરગા દૂત જ્યાહાવોય હાત તુતારા આતા, ચ્યા વાજાડા તિયાર જાયા.
\s પેલ્લી તુતારી
\p
\v 7 પેલ્લા હોરગા દૂતાય તુતારા વાજાડયા, એને તારાત લોયામાય મિળલ્યો બોજ ગાર્યો એને આગ દોરતીવોય પોડી, ચ્યા લીદે દોરતી યોક તિહાઇ ભાગ, એને જાડહા યોક તિહાઇ ભાગ એને દોરતીવોઅને બોદા નીળા ગાહીયા બોળી ગીયા.
\s બીજી તુતારી
\p
\v 8 બિજા હોરગા દૂતાય તુતારી વાજાડી, તોવે આગડા હારકો બોળતો યોક ડોગો દોરિયામાય પોડયો, એને દોરિયા બી યોક તીજો ભાગ લોય એઅઇ ગીયો. 
\v 9 ચ્યા લીદે દોરિયા યોક તિહાઇ પ્રાણી મોઅઇ ગીયે, એને ચ્યાકોય દોરિયામાય યોક તિહાઇ જાહાજ બી નાશ એઅય ગીયે.
\s તીજી તુતારી
\p
\v 10 પાછો ત્રીજા હોરગા દૂતાય તુતારી વાજાડી, એને યોક મોઠો તારો દિવા હારકો બોળતો આતો તો હોરગામાઅને ટુટ્યોં, એને નોયહે યોક તિહાઇ ભાગામાય એને જીવન દેનારા પાઅયાવોય પોડયો. 
\v 11 ચ્યા તારા નાંવ માણા હેય, ચ્યા લીદે તી પાઆય જાં પોડ્યા તી બોદા પાઆય માણા ઓઅય ગીયા, એને બોજ માઅહે તી માણા પાઆય પિઅનાકોય મોઅઇ ગીયે, કાહાકા પાઆય માણા ઓઅય ગીઅલા આતા.
\s ચૌથી તુતારી
\p
\v 12 પાછો ચૌથા હોરગા દૂતાય તુતારી વાજાડી એને દિહા યોક તિહાઇ ભાગ એને ચાંદા યોક તિહાઇ ભાગ એને તારહા યોક તિહાઇ ભાગ વોય ટોકરાયા, ચ્યા લીદે દિહયા યોક તિહાઇ દિહા ઉજવાડો નાંય દેનો, એને ચાંદ એને તારહા રાતી યોક તિહાઇ સમય નાંય જોની દેની. 
\v 13 પાછો માયે યોક ગુવાડાલ આકાશામાય ઉચે ઉડતા દેખ્યા, એને જોરખે બોંબલીન એહેકેન આખતા વોનાયો, “જોવે બાકી તીન હોરગા દૂત તુતારી વાજાડી, તોવે દોરત્યેવોય રોનારાહાહાટી હાય, હાય, હાય!”
\c 9
\s પાચમી તુતારી
\p
\v 1 જોવે પાચમા હોરગા દૂતાય તુતારી વાજાડી, તોવે માયે હોરગામાઅને દોરતીવોય યોક તારો પોડતો દેખ્યા, એને ચ્યાલ બોજ ઉંડા ખાડા ચાવી દેવામાય યેની. 
\v 2 ચ્યાય બોજ ઉંડા ખાડાલ ખોલ્યો, એને બોજ ઉંડા ખાડામાઅને મોઠી બાઠી હારકો દુકળો નિંગ્યો, એને બોજ ઉંડા ખાડામાઅને નિંગલા દુકળાકોય દિહી એને વાતાવરણ ડાકાય ગીયા. 
\v 3 ચ્યા દુકળા માઅને દોરતીવોય ટોડે નિંગ્યે, એને ચ્યાહાન દોરતીવોઅને વિછી ઓહડી ચાવી લેઅના શક્તિ દેનલી આતી. 
\v 4 એને ચ્યા ટોડહાન આખ્યાં કા તુમા દોરતી ગાહીયાલ, નીળા ગાહીયાલ, વાહના જાડાલ, એને મોઠા જાડહાન નાશ નાંય કોઅના, બાકી ચ્યા લોકહા નુકસાન કોઅના જ્યાહા નિંડાળાવોય પોરમેહેરા મોહર લાવલી નાંય રોય. 
\v 5 ચ્યાહાન લોકહાન માઆઇ ટાકના નાંય બાકી કેવળ પાચ મોયના લોગુ તોડપાવના પોરવાનગી દેનલી આતી, ચ્યાહા પીડા ઓહડી આતી જેહેકેન વિછી માઅહાન ચાવી લેહે એને પીડા ઓઅહે. 
\v 6 ચ્યા પાચ મોયનાહામાય લોક મોઅના તરીકો હોદી, બાકી ચ્યે મોઅઇ નાંય હોકી, એને મોઅના ઇચ્છા કોઅરી, બાકી ચ્યે મોઅઇ નાંય હોકી.
\p
\v 7 ચ્યા ટોડા ગોડહા હારકા દેખાતા આતા, જ્યા લોડાય કોઅરાહાટી તિયાર કોઅલા રોતહા, ચ્યાહાય ચ્યાહા ટોલપાહાવોય હોના મુગુટ હારકા પોવલા આતા, ચ્યાહા મુંયે માઅહા મુંયા હારકે દેખાતે આતેં. 
\v 8 ચ્યાહા કીહીં થેઅયેહે કિહહા હારકા લાંબા આતા, એને ચ્યાહા દાત સિંહા દાતા હારકા મજબુત આતા. 
\v 9 ચ્યા લોખીંડા બોનાવલી ઝીલમ પોવલી આતી, જોવે ચ્યે ઉડી રીઅલે આતેં, તે ચ્યાહા પાખડાહામાઅને લોડાયમાય જોરથી દાહુંદનારા કોલહાક ગોડહા રથાહા આવાજા હારકા આતો. 
\v 10 ચ્યાહા વિછી હારકી શેપટી આતી, એને ચ્યાહાન પાચ મોયના લોગુ લોકહાન દુઃખ પોચાડના જી શક્તિ મિળલી આતી, જીં ચ્યાહા શેપટ્યેહેમાય આતી. 
\v 11 ચ્યાહા રાજા તોજ સૈતાના દૂત આતો જ્યાંય બોજ ઉંડા ખાડા ટાળા ખોલ્યેલ, ચ્યા નાંવ હિબ્રુ ભાષામાય આબધન હેય, એને યુનાની ભાષામાય અપ્પુયોન હેય, જ્યા મતલબ નાશ કોઅનારો હેય.
\p
\v 12 પાચ મોયનાહા પાછે ઈ વિપત્તી પારવાય ગીયી, બાકી યા પાછે બી બેન વિપત્યો યેનાર્યો હેય.
\s છઠ્ઠી તુતારી
\p
\v 13 ચ્યા પાછે, જોવે છઠ્ઠા હોરગા દૂતાય તુતારી વાજાડી, તોવે માયે પોરમેહેરા હામ્મે ધૂપ બાળના હોના વેદ્યે ચારી ખુણહા વોઅને ઓક આવાજ વોનાયો. 
\v 14 એને આવાજાય છઠ્ઠા હોરગા દૂતાલ આખ્યાં, જ્યા આથામાય તુતારી આતી, “ચ્યા ચાર સૈતાના દૂતહાલ ખોલી દે, જ્યા ફારાત નાંવા મોઠી નોયે મેરાવોય બાંદલા હેય.” 
\v 15 યાહાટી ચ્યા સૈતાના દૂતહાલ ખોલી દેના, ચ્યા પેલ્લાથીજ તિયાર આતા એને ચ્યાહાન આખલા આતા, યે ગેડી, યે દિહી, યે મોયને, એને યા વોરહાહાટી વાટ જોવાં એને આમી તો સમય યેય ગીઅલો હેય, ચ્યાહાન દુનિયા યોક તિહાઇ લોકહાન માઆઇ ટાકના આતા. 
\v 16 તાં ગોડહાવોય બોહીન લોડાય કોઅનારા સૈનિકાહા યોક બોજ મોઠી ફોજ યોક્ઠી આતી, ચ્યાહા ગોણત્રી આંય વીસ કરોડ વોનાયો. 
\v 17 ચ્યા ગોડા એને ચ્યાહાવોય બોઠલાહાન માયે દર્શનામાય દેખ્યા, ચ્યે યે પરમાણે દેખાતે આતેં : ચ્યાહા ઝીલમ આગ્યે હારકી લાલ, એને પાકી નિળી એને ગંધકા હારકી પિવળી આતી. ગોડહા ટોલપે વાગહા ટોલપા હારકે આતેં, ચ્યાહા મુયામાઅને આગ, દુકળાં એને ગંધક નિંગી રીઅલા આતા. 
\v 18 યે તીન વિપત્તિહિય, જ્યો ગોડહા મુયામાઅને નિંગનારી આગ, દુકળાં એને ગંધકા કોય દોરતીવોઅને યોક તિહાઇ લોક માઆય ટાક્યા. 
\v 19 કાહાકા ચ્યા ગોડહા સામર્થ્ય ચ્યાહા મુયામાય એને ચ્યાહા શેપટીમાય આતી, યાહાટી કા ચ્યાહા શેપટ્યો હાપડા હારક્યો આત્યો, એને ચ્યેહેકોય ચ્યે લોકહા નુકસાન કોઅતે આતેં. 
\v 20 એને બાકી માઅહે જ્યેં ચ્યા હાનીકારક ગોડહાકોય નાંય મોઅયે, ચ્યાહાય ચ્યાહા હોના એને ચાંદી એને પિતળા એને લાકડા મુર્તિહી પૂજા કોઅના નાંય છોડહયા, જ્યો ચ્યાહાય બોનાવલ્યો આત્યો. યો મુરત્યો દેખી નાંય હોકે, વોનાય નાંય હોકે, એને ચાલી બી નાંય હોકે, એને ચ્યાહાય બુતા આત્માહાલ બી પૂજા કોઅના બંદ નાંય કોઅયાહાં. 
\v 21 એને જીં હત્યા, એને જાદુ ટોના, એને વ્યબિચાર, એને ચોરી, ચ્યાહાય કોઅલી આતી, ચ્યાહા કોઇન પોસ્તાવો નાંય કોઅયો.
\c 10
\s હોરગા દૂત એને વાહની ચોપડી
\p
\v 1 પાછે માયે યોક તાકાતવાળા હોરગા દૂતાલ વાદળાકોય ગેરાલો હોરગામાઅને ઉતતો દેખ્યો, યોક મેઘધનુષ્ય ચ્યા ટોલપી ચારીચોમખી આતો, ચ્યા મુંય દિહી હારકા ચોમાકતા આતા એને ચ્યા પાગ આગડા ખાંબા હારકા આતા. 
\v 2 ચ્યા જમણો પાગ દોરિયામાય થોવલો આતો, એને ચ્યા ડાવો પાગ દોરત્યેવોય થોવલો આતો, એને ચ્યા આથામાય યોક વાહની ચોપડી ખોલલી આતી. 
\v 3 તો હોરગ્યો દૂત જોરખે બોંબલ્યો, એને ચ્યા આવાજ વાગા રેકના હારકો આતો, જોવે તો બોંબલ્યો, તે હાતદા સોસાણના આવાજ વોનાયો, તો આવાજ ગાજના આવાજા હારકો આતો. 
\v 4 જોવે હાંતી મોઠા આવાજ વોનાય ચુક્યો, તોવે આંય લોખાહાટી તિયાર જાયો, બાકી આંય હોરગામાઅને ઓ આવાજ વોનાયો, “જ્યો હાતદા સોસાણના આવાજ વોનાયો, ચ્યાલ ગુપ્તમાય રાખ એને મા લોખહે.” 
\v 5 જ્યા હોરગા દૂતાલ માયે દોરિયા એને દોરતીવોય ઉબલો દેખ્યો, ચ્યાય પોતાનો જમણો આથ કસમ ખાંહાટી આકાશા એછે ઉઠાવ્યો. 
\v 6 જો કાયામહાટી જીવતો હેય, એને જ્યાંય હોરગા, દોરતી એને દોરિયો એને જીં કાય ચ્યામાય ઉત્પન્ન કોઅલા હેય, ચ્યા હોરગા દૂતાય કાયામ જીવતા રોનારા પોરમેહેરા કોસામ ખાયન આખ્યાં, “આમી કોઅયેહેબી વાતેહાટી આજુ વાટ નાંય જોવાં પોડી. 
\v 7 બાકી જોવે હાતમો હોરગા દૂત તુતારી વાજાડી, ચ્યે દિહે પોરમેહેરા ગુપ્ત રહસ્ય પુરાં ઓઅય જાય, જીં ચ્યાય ચ્યા સેવકાહાલ એટલે ભવિષ્યવક્તાહાલ આખલા આતા.” 
\v 8 તોવે આંય પાછો ચ્યા આવાજાલ વોનાયો જ્યાંય મા આરે હોરગામાઅને વાત કોઅલી આતી, આવાજાય માન આખ્યાં, “જો, ચ્યે વાહની ચોપડ્યેલ લેય યે, જીં હોરગા દૂતા આથામાય ખુલી હેય, જો દોરિયા એને દોરત્યેવોય પાગ થોવિન ઉબલો હેય.” 
\v 9 એને માયે હોરગા દૂતા પાહી જાયન આખ્યાં, ઈ વાહની ચોપડી માન દે, એને ચ્યાય પાછા માન ઈ બી આખ્યાં, “લે, યેલ ખાય લે, યા ચવ મુયામાય મોદા હારકો ગુળો લાગી, બાકી પાછે યા કડવા લીદે તો બુકો દુઃખી.” 
\v 10 તોવે માયે તી વાહની ચોપડી હોરગા દૂતા આથામાઅને લેઈને ખાય લેદી, એને હાચીજ ચ્યા ચવ મોદા હારકી ગુળી લાગી, બાકી જોવે માયે ચ્યેલ ગીળી લેદા, તોવે મા બુકો દુઃખા લાગ્યો. 
\v 11 તોવે માન ઈ આખવામાય યેના, “તું બોદી જાતી એને દેશહા લોકહાન એને બોદી ભાષા બોલનારા લોકહાન એને રાજહાલ યોકદા પાછો આખ, જીં પોરમેહેર તુલ આખાહાટી આખી રિઅલો હેય.”
\c 11
\s બેન સાક્ષી
\p
\v 1 પાછે માન હોરગ્યા દૂતાય માપા હાટી યોક પટ્ટી દેવામાય યેની, એને માન આખ્યાં, “જો, એને પોરમેહેરા દેવાળાલ એને વેદ્યેલ માપી લે, એને ચ્યા લોકહા ગોણત્રી કોઓ જ્યેં દેવાળામાય આરાધના કોઅય રીઅલે હેય. 
\v 2 બાકી દેવાળા બાઆપુર નાંય માપના, કાહાકા તો જાગો ચ્યાહાન દેનલો ગીયહો, તો જ્યેં માયેવોય બોરહો નાંય કોએ એને ચ્યે બેતાલીસ મોયના લોગુ પવિત્ર શેહેર યેરૂસાલેમવોય રાજ્ય કોઅરી. 
\v 3 ચ્યે સમયે, આંય મા બેન સાક્ષીદારહાલ 1,260 દિહી મા સંદેશા પ્રચાર કોઅના ઓદિકાર દિહી, ચ્યા શોક કોઅના ડોગલેં પોવીન પ્રચાર કોઅરી.”
\p
\v 4 યા બેન સાક્ષીદારહા તુલના બેન જૈતુના જાડ એને બેન દિવહા આરે કોઅલી જાહે, જ્યા બોદી દુનિયા પોરમેહેરા હામ્મે ઉબા રોતહા. 
\v 5 જો કાદો દુશ્માન ચ્યાહાન નુકસાન પોઅચાડા કોશિશ કોએ, તોવે ચ્યાહા મુંયા માઅને નિંગનારી આગ્યે કોય ચ્યા દુશ્માનાહાલ નાશ કોઅય દી. એને એહકોયજ જીં કાદાં ચ્યાહાન નુકસાન પોઅચાડા કોશિશ કોઅય, ચ્યાલ યે રીતીકોય માઆય ટાકવામાય યી. 
\v 6 પોરમેહેરાય ચ્યાહાન સંદેશ દેઅના પુરા સમયાલોગુ આકાશ માઅને વરહાદ નાંય ઓઅય યાહાટી ચ્યાહાન ઓદિકાર દેનલો. એને પાઅયાલ લોય હારકા લાલ રોંગા બોનાવી દેઅના એને દોરતીવોય આબદા દોવાડના ઓદિકાર દેનલો. ચ્યા જોલા દા એહેકેન કોઅરા માગે તોલા દા એહેકેન કોઅય હોકતાહા. 
\v 7 જોવે ચ્યા બેન સાક્ષીદાર પોરમેહેરા સંદેશા પ્રચાર કોઅય ચુકી, તોવે તી ભયંકર જોનાવર બોજ ઉંડા ખાડામાઅરે નિંગી, એને તો ચ્યા બેની સાક્ષીદારહા આરે લોડાય કોઅરી, એને ચ્યાહાન આરવી દી, એને ચ્યાહાન માઆઇ ટાકી. 
\v 8 ચ્યાહા મોઅલા શરીર મોઠા શેહેર યેરૂસાલેમ શેહેરા વાટેવોય પોડી રોય, જીં ચિન્હા રુપામાય સદોમ એને મિસર આખવામાય યેહે, જાં ચ્યાહા પ્રભુ બી હુળીખાંબાવોય ચોડાવામાય યેનલો આતો. 
\v 9 બોદા કુળા એને ભાષા એને બોદી જાતી લોક ચ્યાહા મોઅલા શરીરાલ સાડે તીન દિહા લોગુ એઅતે રોય, બાકી ચ્યાહા શરીરાલ કાદાલબી કબર માય થોવા પોરવાનગી નાંય દી. 
\v 10 એને દોરતીવોય રોનારા બોદા લોક ચ્યાહા મોરણાકોય આનંદિત એને મગન ઓરી, એને યોકબિજાલ બેટ દોવાડી, કાહાકા યા બેની સાક્ષીદારહાય દોરતીવોય રોનારાહાલ સતાવણી કોઅલી આતી. 
\v 11 બાકી સાડે તીન દિહા પાછે પોરમેહેરા એહેરે જીવના શ્વાસ ચ્યાહામાય ફુકી દેનો, એને ચ્યા જીવતા ઓઅય ગીયા, એને ચ્યા ઉઠીન ઉબા રોય ગીયા, એને ચ્યાહાન એઅનારે બોજ ગાબરાય ગીયે. 
\v 12 ચ્યા પાછે, ચ્યા બેની સાક્ષીદારહાય હોરગામાઅને યોક આવાજ વોનાયા, જો જોરખે બોંબલ્યો એને આખ્યાં, “ઈહીં ઉચે યા!” જોવે ચ્યાહા દુશ્માન એઅય રીઅલા આતા, તોવે ચ્યા યોકા વાદળાકોય ગેરાય ગીયા એને હોરગામાય ઉચે નિંગી ગીયા. 
\v 13 પાછે ચ્યેજ સમયે, યેરૂસાલેમ શેહેરમાય યોક મોઠો દોરતીકંપ ઓઅયો, એને શેહેરા બોંગલાહા દસમો ભાગ તૂટી પોડયો, એને ચ્યા દોરતીકંપ કોય હાત ઓજાર માઅહે મોઅઇ ગીયે, એને જ્યેં બોચી ગીયે ચ્યે બોજ ગાબરાય ગીયે, એને ચ્યાહાય હોરગા પોરમેહેરા મહિમા કોઅયી.
\p
\v 14 બીજી વિપત્તી વિતી ગીયી, બાકી આજુ યોક વિપત્તી માહારીજ યેનારી હેય.
\s હાતમી તુતારી
\p
\v 15 જોવે હાતમા હોરગા દૂતાય તુતારી વાજાડી, તોવે માયે હોરગામાય ચીંદળા આવાજાહા માય બોંબાલતા વોનાયો, “આમહે પોરમેહેર એને ચ્યા નિવાડલો તારણારો એટલે ખ્રિસ્તાલ બોદી દુનિયાવોય રાજ્ય કોઅના ઓદિકાર હેય, એને તો સાદાન સાદા રાજ્ય કોઅરી.” 
\v 16 તોવે ચૌવીસ વડીલ જ્યા પોરમેહેરા હામ્મે પોતપોતાના રાજગાદ્યેવોય બોઠલા આતા, ઘુટણે પોડીન પોરમેહેરા આરાધના કોઇન બોલા લાગ્યા.
\p
\v 17 “ઓ સર્વશક્તિમાન પ્રભુ પોરમેહેર, જો હેય એને સાદામાટે આતો, આમા હાચ્ચાંજ તો ધન્યવાદ કોઅજેહે, કાહાકા તુયે આમી તો મહાન સામર્થ્ય દેખાડલા હેય, એને તુયે આમી દોરત્યેવોય ચ્યા રાજ્ય સુરુ કોઅય દેનલા હેય. 
\v 18 જ્યા લોક તોવોય બોરહો નાંય કોએ, ચ્યા બોજ ખિજવાય ગીઅલા હેય, કાહાકા આમી તો ગુસ્સો કોઅના સમય એને મોઅલા લોકહા ન્યાય કોઅના સમય યેય ગીઅલો હેય. આમી તો સમય બી હેય, જોવે તું ચ્યા ભવિષ્યવક્તાહાન એને પવિત્ર લોકહાન એને ચ્યા બોદા લોકહાન જ્યા તો આદર કોઅતાહા ચ્યાહાન પ્રતિફળ દેહે, એને ચ્યેજ સમયે તું ચ્યાહા નાશ કોઅય દેહે જ્યાહાય દોરત્યેવોય વિનાશ કોઅલા હેય.” 
\v 19 તોવે પોરમેહેરા જીં દેવાળા હોરગામાય હેય, તી ખોલવામાય યેના, એને ચ્યા દેવાળામાય કરારકોષા પેટી દેખાયી, પાછે વિજાળના એને ગાજના આવાજ વોનાયા યેનો, દોરતીકંપ ઓઅયો એને મોઠયો ગાર્યો પોડીન પાઆય પોડયો.
\c 12
\s થેએ એને બોજ મોઠો હાપ
\p
\v 1 જોવે તી પારવાય ગીયા, તે તાં યોક અદભુત ચિન્હ આતા, જીં આકાશામાય દેખાય હોકતા આતા, કાહાકા ચાંદાવોય યોક થેએ ઉબલી દેખાયી, જીં દિહા હારકે ચોમાકનારેં ડોગલેં પોવલી આતી, ચ્યેય ટોલપીવોય મુગુટ પોવલો આતો, જ્યામાય બારા તારા આતા. 
\v 2 તીં થેએ મોયનાવાળી આતી, એને ચ્યે જન્મો દેઅના સમય યેય ગીઅલો આતો, એને ચ્યે જન્મો દેઅના પીડા લીદે બોંબલી રિઅલી આતી. 
\v 3 યોક આજુ ચિન્હ આકાશામાય દેખાયાં, યોક લાલ રંગા બોજ મોઠો અજગર, જો સૈતાન હેય, ચ્યા હાત ટોલપે આતેં, એને હાંતી ટોલપાહાવોય મુગુટ આતા એને ચ્યા દોહો હિંગે આતેં. 
\v 4 એને ચ્યાહા શેપટયેહેકોય આકાશામાઅને ચાંદાલાહા તીન હિસ્સા ખેચીન દોરતીવોય ટાકી દેના, એને તો મોઠો અજગર, એટલે સૈતાન ચ્યે થેઅયે હામ્મે ઉબો રોય ગીયો, જેથી ચ્યે પોહેં પૈદા ઓઅતાંજ ખાય જાય. 
\v 5 તોવે ચ્યે થેએયે યોક પોહાલ જન્મો દેનો, બાકી મોઠો હાપ ચ્યાલ ખાય નાંય હોક્યો, કાહાકા ચ્યાલ તારાત પેચકી લેદલા ગીયા, એને પોરમેહેરા એને ચ્યા રાજગાદ્યેવોય લેય યેનલો ગીયો. તો પોહો યોક લોખીંડા ડેંગારી હાતે એટલે પુરા ઓદિકારાહાતે બોદા લોકહાવોય રાજ્ય કોઅરી. 
\v 6 એને તીં થેએ ઉજાડ જાગામાય નાહી ગીયી, જો જાગો પોરમેહેરાય ચ્યેહાટી તિયાર કોઅલો આતો, કા તાં ચ્યે 1,260 દિહી લોગુ પાલનપોષણ કોઅલી જાય.
\s અજગર હોરગામાઅને બાઆ ફેકલો ગીયો
\p
\v 7 પાછે હોરગામાય લોડાય ઓઅયી, મિખાયેલ એને ચ્યા આર્યા હોરગા દૂત અજગર એને ચ્યા દૂતહા આરે લોડાય લોડી. 
\v 8 બાકી અજગર લોડાય આરાય ગીયો, એને અજગર એને ચ્યા દૂત હોરગામાઅને બારે કાડી દેવામાય યેના. 
\v 9 ઓ મોઠો હાપ, તોજ હેય જો બોજ સમયા પેલ્લા દેખાલો આતો, જ્યાલ સૈતાન બી આખાયેહે, ઓ તોજ હેય જો દુનિયા લોકહાન દોગો દેતો યેનલો હેય. યાહાટી ચ્યા મોઠા અજગરાલ એને ચ્યા દૂતહાલ દોરતીવોય ફેકી દેવામાય યેના. 
\v 10 પાછે આંય હોરગામાઅને ઓ મોઠો આવાજ વોનાયો, “આમી આમહે પોરમેહેર ચ્યા લોકહાન બોચાવી, આમી તો ચ્યા સામર્થ્યા ઉપયોગ કોઅરી એને રાજા રુપામાય રાજ્ય કોઅરી, આમી તો ખ્રિસ્ત દુનિયાવોય ચ્યા ઓદિકાર પ્રગટ કોઅરી, કાહાકા આમી સૈતાન આમહે પોરમેહેરા હજર્યેમાય ઉબો રોયન આમહે આર્યાહાવોય દિહીન-રાત દોષ નાંય લાવી, કાહાકા ચ્યાલ હોરગામાઅને બાઆ ફેકી દેનલો હેય. 
\v 11 આમહે વિસ્વાસ્યાહાય સૈતાનાલ ગેટા લોયા સામર્થ્યાકોય આરવી દેનલો હેય, જો ચ્યાહા પાપહા માઅને છોડાવાહાટી મોઅઇ ગીઅલો આતો, ચ્યાહાય ચ્યાલ આરવી દેનો કાહાકા ચ્યાહાય ઓ બોરહો કોઅયો કા ગેટા ચ્યાહા પોરમેહેર આતો, ચ્યાહાન સતાવલા ગીયા, ઓલે લોગુ કા ચ્યે ચ્યાહાન માઆઇ ટાક્યેં, બાકી ચ્યે ચ્યાવોય બોરહો કોઅનાકોય પાહલા નાંય ઓટ્યે. 
\v 12 યાહાટી તુમા બોદહાલ ખુશ ઓઅરા જોજે, જ્યેં હોરગામાય રોતેહેં, બાકી તુમા જ્યેં દોરતીવોય હેતેં એને જ્યેં દોરિયામાય હેય તુમહાવોય તરસ ખાં જોજે, કાહાકા બુતહા આગેવાન સૈતાન નિચે તુમહે પાહી યેય ગીઅલો હેય, તો બોજ ખિજવાલો હેય, કાહાકા તો જાંઅહે કા ચ્યા માહારુજ અંત ઓઅય જાનારો હેય.”
\s થેએ સતાવલી ગીયી
\p
\v 13 જોવે અજગરાલ હોમજાય ગીયા માન દોરતીવોય ટાકી દેનલો હેય, તોવે જ્યેં થેઅયેય પોહાલ જન્મો દેનલો આતો, ચ્યે પીછો કોઅયો. 
\v 14 બાકી પોરમેહેરાય ચ્યે થેએયેલ ગુવાડા હારકે બેન પાખડેં દેને, જેથી તી થેએ ઉડીન ઉજાડ જાગામાય નાહી જાય, જો જાગો પોરમેહેરાય ચ્યેહાટી તિયાર કોઅલો આતો, એને તાં ચ્યે 1,260 દિહા લોગુ દેખભાલ કોઅલી ગીયી જેથી હાપ ચ્યે લોગુ નાંય પોઅચી હોકે. 
\v 15 તોવે હાપાય ચ્યા મુયામાઅને નોય વોવે ઓલા પાઆય રેડી દેના, જેથી તી પાઆય ચ્યે થેએયેલ વોવાડી લી જાય. 
\v 16 બાકી ચ્યે થેએયેલ મોદાત કોઅરાહાટી, દોરત્યે ચ્યા પાઅયાલ જમીનીમાય જીરવી લેદા, જીં અજગરા મુયામાઅને થેએયેલ વોવાડાહાટી રેચાવલા આતા. 
\v 17 ચ્યા લીદે, અજગર ચ્યે થેએયેવોય બોજ ખિજવાય ગીયો, યાહાટી ચ્યાય થેએયે વંશજાહા વિરુદ લોડાય કોઅના ઘોષણા કોઅય દેની, એટલે ચ્યા લોકહા વિરુદ જ્યા પોરમેહેરા આગના પાલન કોઅતાહા, એને ઈસુવા કોય હિકાડલી શિક્ષા અનુસરણ કોઅરાહાટી મજબુત બોની રોતહા. 
\v 18 તોવે તો અજગર જાતો રિયો એને દોરિયા મેરાવોય ઉબો રોય ગીયો.
\c 13
\s દોરિયામાઅને બેન જોનાવરહા નિંગના
\p
\v 1 તોવે માયે દોરિયામાઅને યોક જંગલી જોનાવર નિંગતા દેખ્યાં, ચ્યા હાત ટોલપે આતેં, એને હાંતી ટોલપાહાવોય મુગુટ આતા એને ચ્યા દોહો હિંગે આતેં, એને ચ્યા બોદા હિંગહાવોય પોરમેહેરા નિંદા કોઅનારે નાંવે લોખલે આતેં. 
\v 2 જીં જંગલી જોનાવર માયે દેખ્યેલ તી ચિતા હારકા આતા, એને ચ્યા પાગ આસાલ્યે એને મુંય સિંહી વાગા હારકા આતા. ચ્યે અજગરાય ચ્યા જંગલી જોનાવરાલ ચ્યા સામર્થ્ય દેય દેની એને ચ્યાલ દોરતીવોય ઓદિકાર કોઅના દેનલો ગીયો. 
\v 3 ચ્યા જંગલી જોનાવરા ટોલપાવોય યોક જખમ ઓઅલા નિશાણી આતી જીં ચ્યાલ માઆઇ હોકતો આતો, બાકી જખમ હારો ઓઅય ગીઅલો આતો. યાહાટી, દોરતીવોઅને લોક નોવાય પામી ગીયા, એને ચ્યા જંગલી જોનાવરા અનુસરણ કોઅરા લાગ્યા. 
\v 4 લોકહાય ચ્યા અજગરા પૂજા કોઅયી, કાહાકા ચ્યાય ચ્યા જંગલી જોનાવરાલ ઓદિકાર દેય દેનેલ, એને એહેકોય આખીન ચ્યા પૂજા કોઅયી, “યા જંગલી જોનાવરા હારકા કુંઉ હેય? કુંઉ યા આરે લોડાઈ કોઇ હોકી?”
\p
\v 5 જંગલી જોનાવરાલ પોતાના બારામાય ઘમંડ કોઅના ઓદિકાર મિળ્યો, એને એહેકેન ચ્યાય પોરમેહેરા નિંદા કોઅયી, ચ્યાલ બેતાલીસ મોયના લોગુ કામ કોઅરા ઓદિકાર દેવામાય યેનો. 
\v 6 જંગલી જોનાવરાય પોરમેહેરા વિરુદ બોલના સુરુ કોઅય દેના, તો ચ્યા નાંવા વિરુદ એને ચ્યા જાગા વિરુદ બોલ્યો જાં પોરમેહેર રોહે, એટલે હોરગા, એને ચ્યા બોદા લોકહા વિરુદ નિંદા કોઅયી જ્યેં હોરગામાય રોતેહેં. 
\v 7 એને ચ્યા જંગલી જોનાવરાલ પવિત્ર લોકહાઆરે લોડાય કોઅના એને ચ્યાહાન આરવી દેઅના બી ઓદિકાર દેનો, એને ચ્યાલ બોદા કુળહા એને ભાષા એને બોદે જાગેને બોદી જાતી લોકહાવોય ઓદિકાર દેવામાય યેનો. 
\v 8 દોરત્યેવોય રોનારા બોજ લોક ચ્યા પૂજા કોઅરા લાગ્યેં, કેવળ ચ્યાજ લોકહાય ચ્યા પૂજા નાંય કોઅયી જ્યાહા નાંવ દુનિયા બોનાવા પેલ્લા જીવના ચોપડયેમાય લોખલે ગીઅલે આતેં, ઈ જીવના ચોપડી ચ્યા ગેટા ચોપડી હેય, જ્યાલ બલિદાના રુપામાય માઆઇ ટાકી દેનલો આતો. 
\v 9 જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય. 
\v 10 જ્યા લોકહાન કૈદ ઓઅના નોક્કી હેય, ચ્યે નોક્કીજ કૈદ કોઅલે જાય, જ્યાહાહાટી તારવાયેકોય મોઅના નોક્કી હેય, ચ્યે નોક્કીજ તારવાય કોય માઆય ટાકી, યાહાટી જરુરી હેય કા પોરમેહેરા લોક ચ્યા દુઃખહાન સહન કોઅય જ્યાહા ચ્યે અનુભવ કોઅતેહે, એને ચ્યાહા બોરહો મજબુત રોય.
\s દોરતી માઅને નિંગ્યા જોનાવર
\p
\v 11 પાછી માયે યોક બિજાં જંગલી જોનાવરાલ દોરત્યે માઅને નિંગતો દેખ્યો, ચ્યા ગેટા હારકે બેન હિંગે આતેં, બાકી જોવે તો બોલ્યો તોવે અજગર હારકો આવાજ આતો. 
\v 12 ઓ બિજો જંગલી જોનાવરા પેલ્લા જંગલી જોનાવર બોદા ઓદિકાર વાપર કોઅય રિઅલો આતો, બિજો જંગલી જોનાવર દોરતી એને દોરતીવોય રોનારાહાલ ચ્યા પેલ્લા જોનાવરા પૂજા કોઆડતો આતો, જ્યા જીવલેણ્યા જખમ હારો ઓઅય ગીઅલો આતો. 
\v 13 તો બિજો જંગલી જોનાવર જુઠા ચમત્કાર દેખાડતો આતો, ઓલે લોગુ કા લોકહા હામ્મે આકાશામાઅને દોરતીવોય આગ પાડતો આતો. 
\v 14 બો બોદા લોક બિજા જંગલી જોનાવરા ચ્યા જુઠા ચમત્કારને લીદે નોવાય પામીન દોગો ખાય રીઅલે આતેં, જો તો પેલ્લા જોનાવરા શક્ત્યે હારકા દેખાતા આતા, બિજા જંગલી જોનાવરાય લોકહાન આખ્યાં કા પેલ્લા જોનાવરા પૂજા કોઅરાહાટી મુર્તિ બોનાવે, જ્યાલ જખમ ઓઅય ગીઅલા આતા, બાકી હારો ઓઅય ગીઅલો આતો. 
\v 15 ચ્યા બિજા જંગલી જોનાવરાલ પેલ્લા જોનાવરા મુર્તિ બોનાવીન જીવતી કોઅના બી શક્તિ દેનલી આતી, યાહાટી તી બોલી બી હોકતી આતી, એને ચ્યે મૂર્તિય ચ્યા બોદા લોકહાન માઆય ટાકના આદેશ દેનો જ્યેં ચ્યા પૂજા નાંય કોએત. 
\v 16 ચ્યા બિજા જંગલી જોનાવરાય બોદા લોકહાન વાહના કા મોઠા, માતલા કા ગોરીબ, સ્વતંત્ર કા ગુલામ બોદહાન મજબુર કોઅયા કા ચ્યે પેલ્લા જંગલી જોનાવરા નાંવ ચ્યાહા જમણા આથાલ નાયતે નિંડાળાવોય લોખે. 
\v 17 ચ્યાય એહેકેન યાહાટી કોઅયા, જેથી જ્યા કાદા માઅહાવોય પેલ્લા જંગલી જોનાવરા નાંવા છાપ કા ચ્યા નાંવ દર્શાવનારો આકડો લોખલો નાંય હેય, તે તી માઅહું કાયબી વેચી કા લેય નાંય હોકે. 
\v 18 યાલ હોમજાંહાટી જ્ઞાના ગોરાજ હેય, બાકી જ્યાલ જ્ઞાન હેય, તો ઈ ખોબાર કોઅય હોકહે કા યા જંગલી જોનાવરા આકડા મતલબ કાય હેય. કાહાકા ઈ યોક માઅહા નાંવ હેય, ઓ આકડો 666 હેય.
\c 14
\s ગેટા એને યોક લાખ ચુમાલીસ ઓજાર લોક
\p
\v 1 ચ્યા પાછે, માયે સીયોન ડોગા સેંડ્યેવોય ગેટાલ ઉબલા દેખ્યા, ચ્યાઆરે ચ્યા યોક લાખ એને ચુમ્માળીસ ઓજાર લોક આતા, ચ્યાહા નિંડાળાવોય ગેટા નાંવ એને ચ્યા આબહા નાંવ લોખલાં હેય. 
\v 2 એને હોરગામાઅને આંય યોક ઓહડો આવાજ વોનાયો, જો બોજ પાઅયા દાઅયો એને ગાજના આવાજા હારકો આતો, એને જો આવાજ આંય વોનાયેલ તો વીણા વાજના હારકો આતો. 
\v 3 ચ્યા યોક લાખ ચુમાલીસ ઓજાર લોક રાજગાદી, ચાર પ્રાણી એને વડીલાહા હામ્મે ઉબલે આતેં, ચ્યે યોક નોવા ગીત આખી રીઅલે આતેં, ઈ નોવા ગીત કેવળ યોક લાખ ચુમાલીસ ઓજાર લોક હિકી હોકતે આતેં, જ્યાહાન પોરમેહેરાય દોરતીવોય રોનારાહા લોકહા વોચમાઅને છોડવી લેદલા હેય. 
\v 4 યા ચ્યા લોક હેય જ્યાહાય કોયદિહી વ્યબિચાર નાંય કોઅલા આતા બાકી કુવારા હેય, કેવળ પોરમેહેરા એને ગેટા એટલે ખ્રિસ્ત ઈસુજ આરાધના કોઅલી આતી, ચ્યાલ છોડીન બિજા કાદા આરાધના નાંય કોઅયેલ. ઈ તે પોરમેહેરા એને ગેટા નિમિત્ત પેલ્લા ફળ ઓઅરાહાટી માઅહા માઅને વેચાતાં લેદલા ગીયહા. 
\v 5 ચ્યાહાય કોદહીજ જુઠા નાંય બોલ્યેલ, ચ્યાહામાય કાયજ જુઠા નાંય હેય.
\s તીન હોરગ્યા દૂતહા ઘોષણા
\p
\v 6 પાછા માયે યોક બિજા હોરગ્યા દૂતાલ આકાશામાય ઉચે ઉડતો દેખ્યો, ચ્યા હોરગા દૂતાય ચ્યે હારી ખોબારેલ લેદલા આતા જીં કોયદિહી નાંય બોદલાય, એને તી દુનિયામાય રોનારા બોદી જાતી લોકહાન, બોદા દેશહાલ, બોદા કુળાહાલ એને બોદી ભાષહામાય પ્રચાર કોઅરાહાટી હેય. 
\v 7 ચ્યાય બોંબલીન આખ્યાં, “પોરમેહેરાલ બિઅયા, એને ચ્યા મહિમા કોઓ, કાહાકા આમી ચ્યાકોય લોકહા ન્યાય કોઅના સમય યેય ગીયહો, ચ્યા ભક્તિ કોઆ, કાહાકા તો તોજ હેય જ્યાંય હોરગા, દોરતી, દોરિયો, એને પાઅયા જોરાં બોનાવ્યાહા.” 
\v 8 પાછા ચ્યા પાછલા યોક બિજો, હોરગા દૂત યેનો એને આખ્યાં, “ચ્યા શેહેરા નાશ ઓઅય ગીયા, બાબેલ શેહેરા નાશ ઓઅય ગીયહા, ચ્યાય બોદી જાતી લોકહાન વ્યબિચાર કોઆડાં હાટી ઉસરાવલા હેય, ઈ એહેકેન આતાં જેહેકેન બાબેલે ચ્યાલ દારવા પિયાં દેના, એને યા લીદે પોરમેહેર ચ્યાહાન ડૉડ મિળના કારણ બોની.”
\p
\v 9 ચ્યા પાછે તીજો હોરગા દૂત યેનો એને આખ્યાં, “જો કાદો ચ્યા જંગલી જોનાવરા એને ચ્યા જંગલી જોનાવરા મુર્તિ પૂજા કોઅરી, એને પોતાના નિંડાળાલ નાયતે પોતે આથાવોય ચ્યા નિશાણી કોએ, 
\v 10 તે પોરમેહેર ચ્યાહાન બોજ નશા વાળો રોહો પાજી, વોગર પાઆય મિળાવલા, ચ્યા ગુસ્સો વાટકામાય રેચાવલો ગીઅલો હેય, એને ચ્યા લોક પવિત્ર હોરગા દૂતહા એને ગેટા હામ્મે આગ એને ગંધકમાય રીબાયી. 
\v 11 આગડા દુકળાં જીં ચ્યાહાન આબદા દેઅરી તો સાદાહાટી આકાશા એછે નિંગતો રોઅરી, એને જીં ચ્યા જંગલી જોનાવરા એને ચ્યા જંગલી જોનાવરા મુર્તિ પૂજા કોઅતેહે, એને જ્યેં ચ્યા નાંવા નિશાણી લેતહેં ચ્યાહાન રાત-દિહી ચૈન નાંય મિળી.”
\p
\v 12 યાહાટી પોરમેહેરા લોકહાહાટી ઈ જરુરી હેય, કા ચ્યે બોદે દુઃખેં સહન કોએ, જ્યાહામાઅને ચ્યે જાતહેં, એને પોરમેહેરા આગના પાલન કોએ, એને ઈસુવાવોય બોરહો કોઅના બંદ નાંય કોએ.
\p
\v 13 પાછી આંય હોરગામાઅને ઓ આવાજ વોનાયો, એને ચ્યે માન આખ્યાં, યો વાતો લોખ, “આમીને, ચ્યા લોક ધન્ય હેય જ્યા પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઅતા મોઅઇ જાતહેં, તોવે પવિત્ર આત્માય યે વાતવોય સહમત ઓઇન આખ્યાં, ઈ હાચ્ચાં હેય, ચ્યે ધન્ય હેય, કાહાકા ચ્યે ચ્યાહા કોઠીણ મેહનાતે પાઅને આરામ પામી, એને જ્યેં કામ ચ્યાહાય કોઅલે હેય, ચ્યાહાટી ચ્યાહાન પ્રતિફળ દેનલા જાય.”
\s દોરતીવોઅને પાકી ગીઅલા ઓનાજા વાડણી
\p
\v 14 પાછે માયે યોક ઉજળા વાદળાં દેખ્યા, એને ચ્યા વાદળાવોય માઅહા પોહા હારકો યોક માઅહું બોઠલો આતો, જ્યા ટોલપીવોય હોના મુગુટ એને આથામાય ચોખ્ખો દાઅયેવાળો ઓસીયો આતો. 
\v 15 તોવે આજુ યોક હોરગા દૂત પોરમેહેરા સંદેશ લેયને હોરગા દેવાળામાઅને બાઆ યેનો, ચ્યાય વાદળાવોય બોઠલો આતો ચ્યા માટડાલ મોઠા આવાજા કોય બોંબલીન આખ્યાં, “દોરત્યેવોઅને પાક પાકી ગીઅલો હેય, એને આમી ચ્યાલ વાડના સમય યેય પોઅચલો હેય, યાહાટી ઓસ્યેકોય વાડણી કોઅના સુરુ કોઓ.” 
\v 16 યાહાટી જો વાદળાવોય બોઠલો આતો તો પોતે ઓસ્યેકોય વાડતો લાગ્યો, એને ચ્યાય બોદી દોરતીવોઅને પાક વાડણી કોઅયી.
\p
\v 17 પાછો યોક હોરગા દૂત હોરગા દેવાળામાઅને નિંગ્યો, એને ચ્યાપાયબી દાઅયેવાળો ઓસ્યો આતો. 
\v 18 તોવે પાછા આજુ યોક હોરગા દૂત વેદી હીને બાઆ નિંગ્યો જ્યાલ વેદ્યેવોય ધૂપ બાળના જવાબદારી આતી, ચ્યેય બોંબલીન જ્યાપાંય દાઅયેવાળો ઓસ્યો આતો, ચ્યાલ આખ્યાં, “દોરત્યેવોય દારાખાહા ગુસ પાકી ગીઅલા હેય, ચ્યાહાન તું તો દાઅયેવાળો ઓસ્યો ચાલાડીન દોરત્યેવોયને દારાખાહા ગુસ વાડી લે.” 
\v 19 તોવે ચ્યે હોરગા દૂતે દાઅયેવાળો ઓસ્યેકોય દોરત્યેવોયને દારાખાહા ગુસ વાડીન પોરમેહેરા પ્રકોપા મોઠા દારાખા કુંડામાય ટાકી દેના. 
\v 20 એને દારાખા કુંડામાય જીં આતા તી શેહેરા બારે દારખેં છુંદયે એને દારાખા કુંડામાઅને ઓલા લોય નિંગ્યા કા ગોડહા લગામે લોગુ પોઅચે ઓલા, લગભગ તીન હોવ કિલોમીટર લોગુ વોવી ગીયા.
\c 15
\s વિપત્યેહેકોય બોઆલા હાત હોના વાટકા
\p
\v 1 ચ્યા પાછે માયે આકાશામાય યોક ચિન્હ દેખ્યા, તી બોજ નોવાય લાગે ઓહડા એને બોજ ગાબરાવી દેનારા આતાં, તાં હાત હોરગા દૂત આતા, જ્યા હાત આલાગ-આલાગ આબદા લેયને ઉબલા આતા, ચ્યો આબદા છેલ્યો હેય, કાહાકા જોવે ચ્યો પારવાય જાય તોવે પોરમેહેરા ક્રોધ પારવાય જાય.
\p
\v 2 તોવે માયે કાયતેરુ દેખ્યા જીં દોરિયા હારકા દેખાય, એને કાચાહારકા ચોમકી રીઅલા, એને ચ્યામાય આગ બી મિળલી આતી. માયે ચ્યા લોકહાનબી દેખ્યા, જ્યા જંગલી જોનાવરાકોય આરાય નાંય ગીઅલા આતા, ચ્યાહાય જંગલી જોનાવરા એને ચ્યા મુર્તિપુજા નાંય કોઅલી આતી, એને ચ્યાહાવોય ચ્યા જંગલી જોનાવરા નાંવા આકડા નિશાણી નાંય લાવલી આતી, તાં ચ્યે દોરિયા મેરાવોય ઉબલે આતેં એને ચ્યા બોદહાય યોક વીણા દોઅલી આતી જીં પોરમેહેરાય ચ્યાહાન દેનલી આતી. 
\v 3 ચ્યે યોક ગીત આખી રીઅલે આતેં, જીં પોરમેહેરા સેવાક મૂસાય બોજ પેલ્લા આખલા આતા, ચ્યાહાય ઈસુવા મહિમા કોઅરાહાટી આખ્યાં. “ઓ સર્વશક્તિમાન પ્રભુ પોરમેહેર, જીં કાય તુયે કોઅયા તી મહાન એને અદભુત હેય, તું બોદા દેશહા રાજા હેય, તું જીં બી કોઅતોહો તી હાચ્ચાં એને ન્યાયી હેય.” 
\v 4 “ઓ પ્રભુ, બોદા લોક તુલ બિઅતાહા, એને ચ્યે બોદે તો નાંવા સન્માન કોઅતેહે, કાહાકા તુંજ પવિત્ર પોરમેહેર હેય, બોદી જાતી લોક તો પાહાય યેતહે, એને ચ્યે ભક્તિ કોઅતેહે, કાહાકા તો ધાર્મિક કામે બોદહાન હારેકોય ખોબાર હેય.”
\p
\v 5 જોવે ચ્યા લોકહાય ગીત આખના બંદ કોઅયા, તોવે માયે દેખ્યાકા હોરગામાય દેવાળા ખુલ્લાં હેય, જીં મિલાપવાળા તંબુ હારકો આતો. 
\v 6 એને પાછે હાત હોરગા દૂત જ્યાહાન હાત આબદા લેયને જાયના આતા, ચ્યા હોરગા દેવાળામાઅને બાઆ નિંગ્યા, ચ્યા ચોમાકનારેં ઉજળેં ડોગલેં પોવલા આતા, એને ચ્યાહા છાતી ઉપે હોના પોટ્યો બાંદલ્યો આત્યો. 
\v 7 પાછે ચાર પ્રાણ્યાહા માઅને યોકાય બોદા હોરગા દૂતહાલ પોરમેહેરાપાઅને ભયાનક ક્રોધાકોય બાઆલો યોક-યોક હોના વાટકો દેનો. 
\v 8 એને દેવાળા પોરમેહેરા મહિમા એને ચ્યા સામર્થ્યાકોય યેનારા દુકળાકોય બાઆય ગીયા. તાંવ લોગુ કાદાબી દેવાળામાય નાંય જાય હોક્યા, જાવ લોગુ હાત આબદા પારવાય નાંય જાય જ્યેહેન હોરગા દૂત લી યેનલા આતા.
\c 16
\s પેલ્લો વાટકો
\p
\v 1 પાછે માયે દેવાળામાઅને યોક ચીંદળા આવાજાય હાત હોરગા દૂતહાલ એહેકેન આખતા વોનાયો, “જાં દોરતી લોકહાવોય પોરમેહેરાપાઅને ડૉડ રેડી દા, જો ચ્યા હાત વાટકાહામાય હેય.”
\p
\v 2 યાહાટી પેલ્લા હોરગા દૂતાય વાટકામાઅને ડૉડ દોરતીવોય રેડી દેનો, એને ચ્યા લોકહાવોય ભયાનક એને જખમ ઓઅરા લાગ્યા, જ્યાહાવોય જંગલી જોનાવરા છાપ લાવલી આતી, એને જ્યાહાય ચ્યા જંગલી જોનાવરા મુર્તિપુજા કોઅલી આતી.
\s બિજો વાટકો
\p
\v 3 બિજા હોરગા દૂતાય બી ચ્યા વાટકામાઅને ડૉડ દોરિયામાય રેડી દેનો, એને તારાતુજ દોરિયા પાઆય યોક મોઅલા માઅહા લોયા હારકા ઓઅય ગીયા, યાહાટી દોરિયામાય રોનારે બોદે જીવજંતુ મોઅઇ ગીયે.
\s તીજો વાટકો
\p
\v 4 તીજે હોરગા દૂતાય બી ચ્યા વાટકામાઅને ડૉડ નોયો એને વોવતા જરાહાવોય રેડી દેના, એને ચ્યા બોદહા પાઆય લોય બોની ગીયા. 
\v 5 તોવે માયે ચ્યા હોરગા દૂતાલ જ્યાલ પાઅયાવોય ઓદિકાર હેય, પોરમેહેરાલ એહેકોય આખતા વોનાયો, “ઓ પવિત્ર પોરમેહેર, જો હેય એને કાયામહાટી આતો, તુલ એહેકેન ન્યાય કોઅના ઓદિકાર હેય. 
\v 6 કાહાકા ચ્યાહાય તો લોકહાન એને ભવિષ્યવક્તાહાલ માઆય ટાકીન લોય વોવાડ્યા યાહાટી આમી તું ચ્યાહાન લોય પીવાડતોહો, ઈંજ ચ્યાહાહાટી યોગ્ય પ્રતિફળ હેય.” 
\v 7 પાછો આંય વેદ્યેવોયને કાદાલતેરુ બોલતા વોનાયો, “ઓ, સર્વશક્તિમાન પ્રભુ પોરમેહેર, જેહેકેન તું લોકહાન ડૉડ દેતહો તો હાચ્ચો એને યોગ્ય હેય.”
\s ચૌથો વાટકો
\p
\v 8 ચૌથા હોરગા દૂતાય ચ્યા વાટકામાઅને ડૉડ દિહાવોય રેડી દેનો, એને દિહાલ આજુ વોદારી ગરમ ઓઅય જાઅના પોરવાનગી દેનલી ગીયી. 
\v 9 યા લીદે લોક ભયાનક ગરમીકોય બોળી ગીયા, એને ચ્યાહાય પોરમેહેરા જ્યાપાંય યે આબદાયેહેવોય ઓદિકાર હેય, ચ્ચા નિંદા કોઅઇ બાકી પોસ્તાવો કોઇન પોરમેહેરા મહિમા નાંય કોઅયી.
\s પાચમો વાટકો
\p
\v 10 પાચમા હોરગા દૂતાય ચ્યા વાટકામાઅને ડૉડ ચ્યા જંગલી જોનાવરા રાજગાદ્યેવોય રેડી દેના, એને ચ્યા લીદે પુરા રાજ્યાવોય આંદારાં ઓઈ ગીયા, એને લોક ચ્યે પીડા લીદે પોતે જીબ ચાવા લાગ્યા. 
\v 11 એને ચ્યે પીડા એને ફુડકાહા લીદે હોરગ્યા પોરમેહેરા નિંદા કોઅયી બાકી પોતે-પોતાના કામહાથી પોસ્તાવો નાંય કોઅયો.
\s છઠો વાટકો
\p
\v 12 છઠ્ઠા હોરગા દૂતાય ચ્યા વાટકામાઅને ડૉડ મોઠી નોય ફારાતવોય રેડી દેનો, એને ફરાત નોયી પાઆઈ ઉખાય ગીયા, એને યા લીદે દિહી ઉદ્યા એછને રાજા ચ્યાહા સૈનિક લેયને નોય પાર કોઅય હોકે. 
\v 13 ચ્યા પાછે માયે અજગરા મુંયા માઅને, જોનાવરા મુયામાઅને એને જુઠા ભવિષ્યવક્તાહા મુંયા માઅને ડેડકા હારકા તીન ખારાબ આત્માહાલ નિંગતા દેખ્યા. 
\v 14 યા બુતાહાલ જુઠા ચમત્કાર કોઅના તાકાત આતી, એને ચ્યાહાય જાયને ચ્યા લોકહાન બેગે કોઅયે, જ્યા યા દુનિયા બોદા દેશહામાય રાજ્ય કોઅતે આતેં, જેથી ચ્યે સર્વશક્તિમાન પ્રભુ પોરમેહેર મહાન દિહયે ચ્યા વિરુદ લોડાય લોડાહાટી જાય હોકે. 
\v 15-16 દુષ્ટ આત્માહાય રાજ્ય કોઅનારાહાન એને ચ્યા સેનાલ ચ્યા જાગાવોય યોખઠા કોઅયા, જ્યાલ હિબ્રુ ભાષામાય હર-મગીદોન આખલા જાહે. યાહાટી પ્રભુ ઈસુય આખ્યાં, “ઈ વાત વોનાયા, મા યેયના બાંડા હારકા અચાનક ઓઅરી, ધન્ય હેય જો જાગતો રોહે, એને પોતે ફાડકે હાચવી રાખહે કા તો નાગો નાંય ફિરે, લોક ચ્યા નાગાપણ નાંય દેખે.”
\s હાતમો વાટકો
\p
\v 17 એને હાતમા હોરગા દૂતાય ચ્યા વાટકામાઅને ડૉડ હાવામાય રેડી દેનો, એને હોરગા દેવાળામાઅને પોરમેહેરા રાજગાદી પાઅને આવાજ વોનાયો, “પુરાં ઓઅય ગીયા!” 
\v 18 પાછે વિજળ્યા, એને આવાજ ઓઅયો, એને ગાજ્યા, એને દોરતીકંપ યેનો, જોવે માઅહે યે દોરતીવોય હેય ચ્યાપાઅને પુરી દોરતીવોય ઓલા જોરદાર દોરતીકંપા અનુભવ કોયદિહી નાંય જાયલો આતો. 
\v 19 બાબેલા મોઠા શેહેર તીન ટુકડાહા માય વાટાય ગીયા, એને દુનિયા બોદે શેહેરેં નાશ ઓઅય ગીયે, કાહાકા પોરમેહેરાય બાબેલા મોઠા શેહેરા લોકહાન યાદ કોઅયા એને તો પોતા ગુસ્સા વાટકામાઅને પાઆય ટાક્યા વગર દારવા હારકા દેઅરી. 
\v 20 ચ્યે સમયે દોરિયામાઅને બોદા બેટ ગાયપ ઓઅય ગીયા, એને યોકબી ડોગો નાંય રિયો. 
\v 21 એને આકાશામાઅને લોકહાવોય મોઠયો-મોઠયો ગાર્યો પોડયો, યોક ગારી વજન પોચહા કિલો ઓલા આતા, યા લીદે લોકહાય પોરમેહેરા નિંદા કોઅયી, કાહાકા પોરમેહેરાય ચ્યો આબદા ચ્યાહાવોય દોવાડલ્યો આત્યો. જ્યો લોકહાન સહન કોઅરા પોડયો.
\c 17
\s થેએ એને લાલ રોંગા જંગલી જોનાવર
\p
\v 1 એને જ્યા હાત હોરગા દૂતહાપાય પોરમેહેરા ગુસ્સા હાત વાટકા આતા, ચ્યાહામાઅને યોકાય યેયન માન ઈ આખ્યાં, “ઈહીં યે, આંય તુલ મોઠી વેશ્યા ડૉડ દેખાડીહી, જીં મોઠા દોરીયાવોય બોઠલી હેય. 
\v 2 જ્યેં આરે દોરત્યેવોયને રાજાહાય વ્યબિચાર કોઅયો, એને દોરત્યેવોય રોનારા લોક ચ્યે આરે વ્યબિચાર કોઇન એહેકેન નશાવાળા ઓઅય ગીયા જેહેકેન ફુલ દારવા પીન લોક નશાવાળા ઓઅય જાતહા.” 
\v 3 તોવે પવિત્ર આત્મા મોદાતે કોય હોરગ્યો દૂત માન ઉજાડ જાગામાય લેય ગીયો, માયે તાં યોક થેએ દેખી જીં લાલ રોંગા જંગલી જોનાવરાવોય બોઠલી આતી, ચ્યા હાત ટોલપે એને દોહો હિંગે આતેં, ચ્યા પુરા શરીરાવોય ચ્યાહા નાંવ લોખલે આતેં જ્યેં પોરમેહેરા નિંદા કોઅતેહે. 
\v 4 તી થેએ જાંબળ્યા એને લાલ ફાડકે પોવલે આતી, એને હોના એને હિરા મોતી કોઇન સોબા કોઅલી, એને જ્યે જમણા આથામાય હોના વાટક્યેમાય ચ્યે દારવા કોય બોઆલો ગિલાસ દોઅલો આતો, જો ચ્યે ખારાબ કામહા એને વ્યબિચારાલ દર્શાવેહે. 
\v 5 ચ્યે નિંડાળાલ યોક નાંવ લોખલાં, જ્યા ગુપ્ત મોતલાબ આતો, “આંય મોઠા શેહેર બાબેલ હેત્યાંવ, આંય બોદી વેશ્યાહા એને દુનિયામાઅને બોદી ખારાબ વસ્તુહુ આયહો હેત્યાંવ.” 
\v 6 એને માયે ધ્યાન દેના કા તી થેએ પોરમેહેરા લોકહા એટલે જ્યાહાન લોકહાય માઆય ટાકલા આતા ચ્યાહા લોય પીન પિદલી ઓઅય ગીઅલી આતી, કાહાકા ચ્યા ઈસુવા પ્રતિ વિશ્વાસયોગ્ય આતેં, એને તી દેખીન માન નોવાય લાગી.
\s થેએ એને જંગલી જોનાવરા મતલબ
\p
\v 7 ચ્યા હોરગા દૂતાય માન આખ્યાં, “હેરાન મા ઓઅહે, આંય યે થેએયે, એને ચ્યા જંગલી જોનાવર, જ્યાવોય તી બોઠલી હેય, એને જ્યા હાત ટોલપે એને દોહો હિંગે હેય, આંય તુલ ચ્યા ગુપ્ત મતલબ આખતાહાવ. 
\v 8 તી જંગલી જોનાવર જ્યાલ તુયે આમી દેખ્યા, યોક સમય જીવતા આતા, બાકી આમી જીવતા નાંય હેય, તી બોજ ઉંડા ખાડામાઅને નિંગી એને પોરમેહેર ચ્યાલ પુરીરીતે નાશ કોઅય દી. દોરત્યેવોય રોનારા બોજ લોક જ્યાહા નાંવ પોરમેહેરાય દુનિયા બોનાવા પેલ્લા જીવના ચોપડયેમાય નાંય લોખ્યે ચ્યે બોદે નોવાય પામી જાય જોવે ચ્યે યા જંગલી જોનાવરાલ દેખી. યોક સમય તી જીવતા આતા, આમી તી જીવતા નાંય હેય, બાકી તી પાછા ફિરી યી. 
\v 9 યાલ હોમજાંહાટી જ્ઞાના ગોરાજ હેય, જંગલી જોનાવરા હાત ટોલપે રોમ શેહેરા હાત ડોગહાન દર્શાવતેહે, જાં તી થેએ રાજ્ય કોઅતી આતી. ચ્યા હાત રાજાબી હેય. 
\v 10 એને ચ્યા હાત રાજાબી આખાડતાહા, ચ્યાહામાઅને પાચ તે પેલ્લાજ મોઅઇ ચુકલા હેય, ચ્યાહામાઅને યોક આમી રાજા હેય, એને છેલ્લ્યો આમી લોગુ નાંય યેનલો હેય, બાકી જોવે તો યેઅરી તોવે વોછા સમયાહાટી રાજ્ય કોઅરી. 
\v 11 તી જંગલી જોનાવર બોજ સમય પેલ્લા આતા એને યે સમયે નાંય હેય, તો આઠમો રાજા હેય, બાકી આઠમો રાજા પેલ્લા હાત રાજહામાઅને યોક હેય, એને છેલ્લે ચ્યા રાજાલ નોક્કીજ સાદાહાટી ડૉડ દેનલા જાય. 
\v 12 એને ચ્યે દોહો હિંગડે જ્યેં તુયે પેલ્લે એઅલે આતેં, ચ્યે દોહો રાજાહાન દર્શાવતેહે, જ્યાહાય આજુ રાજ્ય કોઅના સુરુ નાંય કોઅયાહાં, ચ્યા રાજહાલ જંગલી જોનાવરા આરે રાજ્ય કોઅના ઓદિકાર દેનલો જાય, બાકી ચ્યાહા રાજ્ય વોછા સમયાહાટી હેય. 
\v 13 ચ્યા બોદા રાજહા યોકુજ ઉદ્દેશ હેય, ચ્યા ચ્યાહા સામર્થ્ય એને ઓદિકાર જંગલી જોનાવરાલ દેય દી.
\s ગેટાહાટી જીત
\p
\v 14 ચ્યે ગેટા આરે લોડાઈ કોઅરી, બાકી ગેટા ચ્યાહાન આરવી દી, ઈ યાહાટી હેય કાહાકા તોજ પ્રભુહૂ પ્રભુ હેય, એને રાજહા રાજા હેય, ચ્યા અનુસરણ કોઅનારે ચ્યેહેય, જ્યાહાન પોરમેહેરાય હાદલા હેય, એને નિવાડલા હેય, એને જ્યેં ચ્યા પ્રતિ વિશ્વાસયોગ્ય હેય ચ્યાહાઆરે મિળીન લોડાય કોઅરી એને ચ્યાહાન આરવી દી.”
\p
\v 15 હોરગ્યા દૂતાય માન ઈ બી આખ્યાં, “જો દોરિયો તુયે પેલ્લો દેખ્યેલ, જ્યાવોય થેએ બોઠલી આતી, ચ્યા દોરિયા મતલબ હેય: લોક, બોદી જાતી, દેશ એને ભાષા હેય. 
\v 16 ઓહડો સમય યેઅરી જોવે જંગલી જોનાવર એને દોહો રાજા ચ્યે વેશ્યાઆરે ઘૃણા કોઅરી, જ્યેવોય બોઠલી હેય, ચ્યે ચ્યેવોય હમલો કોઅરી, એને ચ્યેલ નાગી કોઅરી, એને ચ્યે માહાં ખાય જાય એને ચ્યેલ આગડામાય બાળી દેઅરી. 
\v 17-18 તી થેએ જ્યેલ તુયે દેખ્યેલ, તી ઈ મોઠા શેહેર હેય, જીં દોરતીવોય બોદા રાજહાવોય રાજ્ય કોઅહે, કાહાકા પોરમેહેરે પોતે ઉદ્દેશ પુરો કોઅરાહાટી ચ્યાહા મોનામાય ઇચ્છા ઉત્પન્ન કોઅય દેની, ઈંજ કારણ હેય કા ચ્યાહાય બોદો ઓદિકાર ચ્યા જંગલી જોનાવરાલ દેય દેનો, જાવ લોગુ પોરમેહેરાય જીં આખલા આતા તી પુરાં નાંય ઓઅય જાય.”
\c 18
\s બાબેલ શેહેરા વિનાશ
\p
\v 1 ચ્યા પાછે, માયે યોક હોરગા દૂતાલ હોરગામાઅને નિચે ઉતતો દેખ્યો, ચ્યાવોય મોઠો ઓદિકાર આતો, એને ચ્યા ચોમાકે લીદે બોદી દોરતીવોય ઉજવાડો ઓઅય ગીયો. 
\v 2 ચ્યાય જોરખે બોંબલીન આખ્યાં, “બાબેલા મોઠા શેહેર નાશ ઓઅય ગીઅલા હેય, આમી ઈ બુતહા ગુઉ, એને બોદે બુતાહા આશ્રય એને હર યોક અશુદ્ધ એને ચિડહા ગોરો બોની ગીયહા. 
\v 3 બોદા દેશા લોકહાન ચ્યે દારવા પાજ્યાહાં જી કા ચ્યેહે મુર્તિપુજા હેય, બોદી દોરતીવોઅને રાજા ચ્યે વ્યબિચારા કામહામાય સામીલ ઓઅલે હેય, દોરતીવોઅને વેપારી ચ્યે થેએયે એટલે બાબેલ શેહેરા મોઅગી-મોઅગી વસ્તુહુ ઇચ્છા કોઇન માલદાર બોની ગીઅલા હેય.” 
\v 4 પાછે હોરગા માઅને બિજો આવાજ આંય બોલતો વોનાયો, “ઓ મા લોકહાય, ચ્ચા બાબેલ શેહેરામાઅને બાઆ નિંગી યા, ચ્યા લોકહાઆરે મિળીન પાપ મા કોઅહા, જેથી તુમહાન ચ્યાઆરે ડૉડ નાંય દેનલા જાય.” 
\v 5 કાહાકા ચ્યાહા પાપ બોજ હેય, જેહેકેન કા ચ્યાહા પાપહા ડિગલો આકાશાલોગુ પોઅચી ગીઅલો હેય, એને આમી પોરમેહેર ચ્યાહા પાપહા ડૉડ દેનારો હેય. 
\v 6 ચ્યાઆરે એહેકેજ કોઆ જેહેકેન ચ્યાય લોકહાઆરે કોઅયાહાં, જીં દુઃખ ચ્યાય દેનહા ચ્યા ડબલ ફેરવી દા, ચ્યાય લોકહાન ચ્યા ખારાબ કામે કોઅરાહાટી ઉસરાવ્યા, ચ્યાલ પોરમેહેરા ક્રોધા ડબલ શક્તિ આરે સહન કોઅરા પોડી. 
\v 7 ચ્યેય જોલી પોતા બોડાય એને મોજ્યા કોઅયી, તોલા ચ્યેલ વોદારી પીડા એને દુઃખી કોઆ, તી બાબેલ શેહેર પોતાના મોનામાય આખહે, “આંય યોક રાણી હારકી લોકહાવોય રાજ્ય કોઅહી, આંય વિધવા નાંય હેત્યાઉ, એને આંય કોયદિહી શોક નાંય મોનાઉં.” 
\v 8 ચ્યાહાટી, અચાનક આબદા યેય પોડી, એટલે બિમારી, શોક, એને દુકાળ ચ્યેવોય આરેજ યેય પોડી, એને આગ ચ્યેલ નાશ કોઅય દી, કાહાકા પ્રભુ પોરમેહેર શક્તિશાળી હેય, એને ચ્યેલ ડૉડ દેઅરી.
\s બાબેલાહાટી શોક
\p
\v 9 એને જોવે બોદા રાજા જ્યાહાય ચ્યે આરે વ્યબિચાર એને મોજ-મજા કોઅયી, ચ્યા રાજા ચ્યા શેહેરાલ આગડામાય બોળતા દેખી, તોવે ચ્યા રોડરી એને શોક કોઅરી, 
\v 10 ચ્યાહાન દાક હેય કા ચ્યે બી ચ્યા ડૉડમાય ફસાય જાહું, યાહાટી ચ્યે દુઉ ઉબા રોયન આખરી, “ઓ મોઠા શેએરા બાબેલ! ઓ મજબુત શેહેર, હાય! હાય! પોરમેહેરાય તુલ નાશ કોઅય દેનલા હેય.”
\p
\v 11 દોરત્યેવોયને વેપારી ચ્યા લીદે રોડી એને શોક કોઅરી, કાહાકા આમી જ્યા તો સામાન વેચી રીઅલા આતા ચ્યાલ વેચાતાં લેનારા કાદો નાંય બોચ્યા. 
\v 12 ચ્યાહા માલ બોજ પ્રકારનો આતો, ચ્યામાય હોના, ચાંદી, ઇરા, મોતી આતેં, ચ્યામાય બોજ હારેં ફાડકે આતેં, જ્યેં મોઅગા દોરા, ચોમાકનારા લાલ એને જાંબળ્યા ફાડકા બોનાવલે આતેં. ચ્યામાય સુગંધિત લાકડાકોય બોનાવલ્યો વસ્તુ, આથી દાતા વસ્તુ બોનાવલ્યો આત્યો, એને બીજ્યો વસ્તુ આત્યો જ્યો મોઅગા લાકડા કા પિતળા, લોખીંડા, કા સંગેમરમર દોગડા બોનાવલ્યો આત્યો. 
\v 13 દાલચીની, ધુપ, ગન્ધરસ, લોબાન, એને બોળ, એને દારાખા રોહો, અત્તાર તેલ, એને ગોંવ, ગેટેં, ડોબેં, ગોડેં, ગાડયો જ્યા લોક માલ વેચાતાં લેતા એને વેચતા આતા, ચ્યા આમી લોકહાન ગુલામા હારકા નાંય વેચી હોકેત. 
\v 14 વેપારી ચ્યાલ આખરી, ઓ મોઠા શેહેર જ્યો વસ્તુ તુલ હારી લાગતી આતી આમી તુલ નાંય મીળે, એને ચ્યો બોદ્યો ગાંદાનાર્યો વસ્તુ જ્યો તુલ પોસંદ આત્યો, ચ્યો બોદ્યો વસ્તુ જ્યેહેન તું પોતાના શરીરાલ સુંદર બોનાડત્યો આત્યો, ચ્યો બોદ્યો ટાકાય ગીયહો, એને તુલ આમી કોવેબી નાંય મિળરી.
\p
\v 15 યા બોદા માલા વેપાર્યા, જ્યા ચ્યે લેદે માલદાર બોની ગીઅલા આતા, ચ્યા આમહાનબી ડૉડ મિળી ચ્યા દાકે દુઉ ઉબા રોઇન રોડીન એને શોક કોઇન આખરી. 
\v 16 “હાય, હાય, ઓ મોઠા શેહેર, જી મલમલ એને જાંબળ્યા, લાલ રોંગા ફાડકાહાકોય એને હોના, ઇરા એને મોતી કોઇન સોબા કોઅલી આતી. 
\v 17 બાબેલ શેહેરાય ચ્યા બોદી મિલકાત અચાનક ખોવી દેની.” એને જાહાજ ચાલાડનારા એને દોરિયામાય મુસાફરી કોઓનારા બોદા, જાહાજેમાય કામ કોઓનારા, એને દોરિયામાય ધંદો કોઓનારા બોદા લોક, ચ્યા બોદા જ્યા દોરિયામાય ચ્યાહા કામાણી કોઅતા આતા, બાબેલ શેહેરાપાઅને દુઉ ઉબા રોઇન દેખી રીઅલા આતા.
\p
\v 18 એને ચ્યાહાય આગડામાઅને દુકળાં નિંગતા દેખીન બોંબાલતા લાગ્યા કા, “યા મોઠા શેહેરા હારકા બિજાં શેહેર હેયેજ નાંય.” 
\v 19 ચ્યાહાય ચ્યાહા શોક દેખાડાહાટી ટોલપીવોય બુંબુ ટાકી લેદો, એને રોડીન એને શોક કોઇન આખતા લાગ્યા, “હાય! હાય! ઈ મોઠા શેહેર જ્યા લીદે જાહાજાહા બોદા માલિક ચ્યા શેહેરા મિલકાતે લીદે માલદાર બોની ગીયા, એને આમી યામાઅને બોદા તારાત બોદા નાશ ઓઅઇ ગીયા.” 
\v 20 “ઓ હોરગામાય રોનારાહાય, એને ઓ પોરમેહેરા લોકહાય, પ્રેષિતાહાય એને ભવિષ્યવક્તાહાય, યા બારામાય આનંદ કોઆ, કાહાકા પોરમેહેરાય બાબેલ શેહેરાલ ચ્યે વાતહે લીદે દોષી ઠોરાવલા હેય, જ્યો ચ્યાય તુમહેઆરે કોઅલ્યો હેય.”
\s બાબેલ શેહેરા વિનાશા છેલ્લી ગેડી
\p
\v 21 પાછે યોક ગોતીવાળા હોરગા દૂતાય મોઠયે ગોઅટયે પુડા હારકો યોક મોઠા દોગડાલ ઉચકીન, એને એહેકેન આખીન દોરિયામાય ટાકી દેનો, “મોઠા શેહેર બાબેલ બોજ પીડાકોય નાશ કોઅય દેવામાય યી, એને ઈ કોયદિહી પાછા નાંય દેખાયી. 
\v 22 ઓ બાબેલ શેહેર, તોમાય કોયદિહીજ વીણા વાજના કા ગીતે આખના આવાજ નાંય વોનાયા યી, તાં પાવી કા તુતારી આવાજ નાંય વનાયા યેઅરી. એહકોયજ કોઅહાજ પ્રકાર કુશળ કારાગીર નાંય મિળી, એને ગોંઅટી દોળના આવાજ પાછો નાંય વોનાયા યી. 
\v 23 તાં રાતી આંદારાંજ રોય, કાદાં દિવા નાંય હોલગાડી, તાં પાછો વોવડા એને વોવડી ખુશી આવાજ નાંય વોનાયા યી, એહેકેન યાહાટી ઓઅરી, કાહાકા ચ્યા વેપાર્યાહાય, જ્યા બોદી દોરતીવોય મોઠા આતા, ચ્યાહા જાદુકોય બોદી જાતી લોકહાન દોગો દેનલો હેય. 
\v 24 પોરમેહેર બાબેલ શેહેરાલ યાહાટી ડૉડ દેઅરી, કાહાકા તી ભવિષ્યવક્તાહાલ, એને પોરમેહેરા બોદા લોકહાન એને બોદી દુનિયા લોકહાન માઆઇ ટાકાંહાટી દોષી ઠોર્યા.”
\c 19
\s હોરગામાય પોરમેહેરા સ્તુતિ
\p
\v 1 જોવે ગોતીવાળા હોરગ્યા દૂતા બોલના પારવાયા, ચ્યા પાછે આંય જીં વોનાયો તી એહેકેન આતા જેહેકેન કા હોરગામાય બોજ બોદા લોક ગીતે આખી રીયહા. “હાલ્લેલુયા! તારણ, મહિમા, એને સામર્થ્ય આમહે પોરમેહેરાજ હેય. 
\v 2 કાહાકા ચ્યા બોદા નિર્ણય બરાબર એને હાચ્ચાં હેતા, ચ્યાય વેશ્યા ન્યાય કોઅયો કાહાકા ચ્યેય દુનિયા લોકહાન પાપ કોઅરાહાટી ઉસરાવલા હેય, પોરમેહેરાય ચ્યેલ ડૉડ દેનલો હેય, કાહાકા પોરમેહેરા સેવક વેશ્યાથી માઆઇ ટાકલા ગીઅલા આતા.” 
\v 3 પાછી બીજેદા ચ્યાહાય આખ્યાં, હાલ્લેલુયા! બાબેલ શેહેરાલ નાશ કોઅનારી આગડામાઅને નિંગનારા દુકળાં કોયદિહી ભોબુકના બંદ નાંય ઓઅરી. 
\v 4 એને ચૌવીસ વડીલ એને ચાર પ્રાણી ઉંબડા પોડીન, રાજગાદ્યેવોય બોઠલા પોરમેહેરાલ પાગે પોડ્યા, એને ચ્યાહાય આખ્યાં, “આમેન હાલ્લેલુયા!”
\p
\v 5 એને પાછે માયે કાદાલતેરુ બોલતા વોનાયો, એને એહેકેન લાગ્યા જેહેકેન ઓ આવાજ પોરમેહેરા રાજગાદ્યેવોયને યેનો, ચ્યાય આખ્યાં, “ઓ પોરમેહેરા સેવકાહાય, એને તુમા જ્યેં હાને મોઠે બોદે પોરમેહેરા દાક રાખનારે, પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઆ.” 
\v 6 પાછો આંય જીં વોનાયો તી બોજ મોઠી ગીરદી બોંબાલના હારકો આવાજ વોનાયો, એને મોઠો દોરિયો ગોંગરેહે એને બોજ ગાજે એને કોકડાય, ઓહડો આવાજ આંય વોનાયો, “હાલ્લેલુયા! પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઆ, કાહાકા પ્રભુ આમહે પોરમેહેર, સર્વશક્તિમાન પોરમેહેર રાજ્ય કોઅહોય.” 
\v 7 યા, “આપા આનંદિત એને મગન ઓઅજે, એને ચ્યા સ્તુતિ કોઅજે, કાહાકા જીં ગેટા એટલે ઈસુ ખ્રિસ્ત હેય ચ્યા વોરાડ ઓઅનારા હેય, એને ચ્યા વોવડી ટોળો, તી વોવડી ફાડકે પોવીન તિયાર ઓઅય ગીઅલી હેય. 
\v 8 આમી ચ્યેલ બોજ ઉજળા, ચમકદાર મહીન મલમલા ફાડકા ફાડકે પોવાહાટી દેનલે ગીઅલે હેય, કાહાકા ચ્યા મહીન મલમલા મતલબ પવિત્ર લોકહા ન્યાયપણા કામ હેય.”
\p
\v 9 તોવે હોરગા દૂતાય માન આખ્યાં, ઈ લોખજે, “ધન્ય હેય ચ્યે, જ્યાહાન ગેટા વોરાડા જેવણામાય આમંત્રણ દેનલા હેય,” ચ્યે પાછી માન આખ્યાં, “યે વચને પોરમેહેરાપાઅને હેય, યે બોદે નોક્કીજ હાચ્ચાં હેય.” 
\v 10 જોવે આંય વોનાયો તે આંય ચ્યા હામ્મે ઉંબડો પોડી ગીયો જો મા આરે વાત કોઅય રિઅલો આતો, કાહાકા આંય ચ્યાલ પાગે પોડા જાય રિઅલો આતો, ચ્યેય માન આખ્યાં, “નાંય, મા પાગે મા પોડહે, કાહાકા આંય કેવળ પોરમેહેરા સેવાક હેતાંવ, જેહેકેન તું હેય એને તો બાહા બોઅહી જ્યેં ઈસુકોય પ્રગટ કોઅલી હાચ્ચાં શિક્ષણાવોય બોરહો કોઅતેહે એને માનતેહેં, કેવળ પોરમેહેરુજ હેય જ્યા તુલ ભક્તિ કોઅરા જોજે, કાહાકા ઈ પવિત્ર આત્મા હેય જીં પોરમેહેરા લોકહાન ઈસુકોય આખલા ગીઅલા હાચ્ચાં પ્રચાર કોઅરાહાટી લાયકે બોનાડેહે.”
\s ઉજળા ગોડાવોય બોઠલા માઅહું
\p
\v 11 પાછે માયે હોરગા ઉગડી ગીઅલા દેખ્યા, એને યોક ઉજળો ગોડો આતો, ચ્યાવોય યોક માઅહું બોઠલા હેય, તો પોરમેહેરા વિશ્વાસયોગ્ય સેવાક એને હાચ્ચો સેવાકબી આખાયેહે, તો ન્યાયપણા તરીકાહા કોય ચ્યા દુશ્માનાહા ન્યાય કોઅહે, એને ચ્યાહા વિરુદ લોડાઈ લોડહે. 
\v 12 ચ્યા ડોળા આગડા જાળ હારકા ચોમાકતા આતા, તો બોજ બોદા મુગુટ પોવલો આતો, એને ચ્યાવોય યોક નાંવ લોખલાં આતા, બાકી ચ્યા નાંવા મતલબ કેવળ તોજ જાંઅતો આતો. 
\v 13 એને લોય છાંટલા ડોગલાં પોવલા આતો, એને ચ્યા નાંવ હેય, “પોરમેહેરા વચન!” 
\v 14 હોરગા સૈનિક ઉજળા ડોગલેં પોવીન એને ઉજળા ગોડહાવોય બોહીન ચ્ચા પાછલા-પાછલા યેતા આતા, જ્યાહામાય બિલકુલ બી ડાગ નાંય આતા. 
\v 15 ચ્યા મુયામાઅને યોક ચીંદળી તારવાય નિંગી, તી લેયને તો બોદી જાતી લોકહાન આરવી દી, જો કાદો ચ્યા ઓદિકારાલ નાંય માને ચ્યાલ તો પુરીરીતે ડૉડ દેઅરી, તો સર્વશક્તિમાન પોરમેહેરા ભયંકર પ્રકોપાલ એહેકેજ છોડી દેઅરી, એહેકેન છોડી જેહેકેન રોહા કુંડામાઅને દારાખા રોહો વોવહે. 
\v 16 એને ચ્યા ડોગલાવોય એને જમણી જાગાવોય ચ્યા નાંવ લોખલાં હેય, “રાજહા રાજા, એને પ્રભુહૂ પ્રભુ.”
\s જંગલી જોનાવર એને ચ્યા સૈનિકાહાલ આરવી દેઅના
\p
\v 17 પાછે માયે યોક હોરગા દૂતાલ દિહાવોય ઉબો રિઅલો દેખ્યો, ચ્યાય મોઠેરે બોંબલીન આકાશામાય ઉડનારા બોદા ચીડહાન આખ્યાં, “યા, પોરમેહેરે તુમહેહાટી જેવાણ તિયાર કોઅયાહાં ચ્ચાલ ખાંહાટી બેગે ઓઅઇ જાયા. 
\v 18 યા રાજહા, સૈનિકાહા, મુખ્યાહા, ગોતીવાળા સૈનિકાહા, ગોડા એને ચ્યાહાવોય બોઠલાહા મોઅલા શરીરા માહાં ખાં. એટલે જ્યા ગુલામ હેય, એને જ્યા ગુલામ નાંય હેય, હાના એને મોઠહા બેનહયા.”
\p
\v 19 પાછી માયે ચ્યા જંગલી જોનાવરાલ દેખ્યો જો દોરિયામાઅને બાઆ યેનલો આતો, એને દોરત્યેવોઅને રાજહાલ એને ચ્યાહા સૈનિકાહાલ દેખ્યા, ચ્યા ગોડાવોય બોહનારા એને ચ્યા સૈનિકાહા આરે લોડાય લોડાહાટી યોકહાતે યેને. 
\v 20 તો પેલ્લો જોનાવર એને જુઠો ભવિષ્યવક્તો દોઆય ગીયો ઓ જુઠો ભવિષ્યવક્તો તોજ હેય જ્યાંય પેલ્લા જોનાવરા એહેરે ચિન્હ દેખાડયા, એને ચ્યા બોદા લોકહાન ભરમાવ્યા, જ્યાહાય પેલ્લા જોનાવરા છાપ પોતાના ટોલપાવોય લાવલી આતી, એને જ્યા ચ્યે મુર્તિપુજા કોઅતે આતેં, યા બેની જીવતા ને જીવતાજ બોળતા આગડામાય ટાકી દેના, જી ગન્ધકથી બોળહે. 
\v 21 તોવે ઉજળા ગોડાવોય સવારી કોઅનારે ચ્યા મુંયા માઅને નિંગલી તારવાયેકોય ચ્યા જંગલી જોનાવરા બોદા સૈનિકાહાલ માઆઇ ટાક્યા. એને આકાશામાય ઉડનારે માહાં ખાનારે બોદે ચિડેં ચ્યાહા માહાં ખાય ખાયન દારાય ગીયે.
\c 20
\s સૈતાનાલ યોક ઓજાર વોરહા લોગુ બંદી કોઅના
\p
\v 1 એને માયે યોક હોરગા દૂતાલ હોરગામાઅને નિચે ઉતતો દેખ્યો, ચ્યા આથામાય બોજ ઉંડા ખાડા ચાવી, એને યોક મોઠી હાકાળ આતી. 
\v 2 ચ્યે ચ્યા અજગરાલ દોઅય લેદો, ઓ તોજ આતો, જો બોજ સમયા પેલ્લા યોક હાપા રુપામાય પ્રગટ ઓઅલો આતો, જ્યાલ સૈતાન બી આખાયેહે, ચ્યાલ ચ્યે યોક ઓજાર વોરહે લોગુ હાકાળેકોય બાંદી દેનો. 
\v 3 એને ચ્યાલ બોજ ઉંડા ખાડામાય ટાકી દેનો, એને ચ્યાલ બંદ કોઅય દેના એને ચ્યાવોય ઈ લોખીન સિક્કો મારી દેનો જેથી યોક ઓજાર વોરહે પુરેં ઓઅઇ જાય તાંઉલોગુ ચ્યાલ ખોલે નાંય. યાહાટી, ચ્યા સમયામાય સૈતાન યોક ઓજાર વોરહા લોગુ બોદી જાતી લોકહાન દોગો નાંય દેય હોકે, ચ્યા પાછે ચ્યાલ કોલહાક દિહીહુદુ સુટો કોઅલો જાય.
\s ખ્રિસ્તાઆરે યોક ઓજાર વોરહા લોગુ રાજ્ય કોઅના
\p
\v 4 એને પાછી માયે કોલહ્યોક રાજગાદ્યેહેન દેખ્યો, ચ્યેહેવોય બોહનારાહા ટોલપે વાડી ટાકલે આતેં, કાહાકા ચ્યાહાય ઈસુ સંદેશ એને પોરમેહેરા વચના પ્રચાર કોઅલો આતો, ચ્યા લોકહાય ચ્યા જંગલી જોનાવરા એને ચ્યા મુર્તિહી પૂજા નાંય કોઅલી આતી, એને ચ્યાહા નિંડાળાવોય કા આથાવોય જંગલી જોનાવરા છાપ નાંય લાવલી આતી. ચ્યે પાછી જીવતે ઓઅય ગીઅલે આતેં એને રાજગાદ્યેહેવોય બોહી ગીયે. પોરમેહેરાય ચ્યાહાન રાજ્ય કોઅના ઓદિકાર દેનો એને ચ્યાહાય ખ્રિસ્તાઆરે યોક ઓજાર વોરહા લોગુ રાજ્ય કોઅયા. 
\v 5-6 યા લોક જીવતા કોઅલા ગીઅલાહા માઅને બોદહા પેલ્લા હેય, એને યા ખાસ કોઇન ધન્ય એને પવિત્ર હેય, બિજા મોરણા ચ્યાહાવોય ઓદિકાર નાંય હેય. ચ્યે પોરમેહેરા એને ખ્રિસ્તા યાજક ઓઅરી એને ચ્યાહાઆરે યોક ઓજાર વોરહે પુરેં ઓઅઇ જાય તાં લોગુ રાજ્ય કોઅરી. યા યોક ઓજાર વોરહા પેલ્લા કાદાબી મોઅલા માઅને પાછા જીવતા નાંય કોઅલા ગીયા.
\s સૈતાના વિનાશ
\p
\v 7 જોવે યોક ઓજાર વોરહે પુરેં ઓઅઇ જાય તોવે સૈતાનાલ કૈદમાઅને છોડી દેવામાય યી. 
\v 8 એને તો ચ્યે બોદી જાતહિલ ભરમાવાહાટી બાઆ યી જ્યેં પુરા દુનિયામાય ફૈલાલે હેય, યા દેશહાલ ગોગ એને મોગોગ આખલા જાહે, સૈતાન ચ્યા બોદહાલ યોકા જાગાવોય યોખઠા કોઅરી જાં ચ્યે લોડાઈ કોઅરી, એને ચ્યે દોરિયા રેઅટા હારકે ગોણી નાંય પોડે ઓલા બોદા લોક રોય. 
\v 9 એને સૈતાના સેના દોરત્યેવોય બોદી જગ્યે ફેલાય ગીયી, ચ્યાહાય ચ્યા શેહેરાલ ગેરી લેદા, જ્યાવોય પોરમેહેર પ્રેમ કોઅહે, એને જાં ચ્યા લોક રોતહા. બાકી હોરગામાઅને આગ બાઆ યેની, એને ચ્યા બોદહાન નાશ કોઅય દેના. 
\v 10 પાછે સૈતાનાલ જ્યાંય બોદા લોકહાન ભરમાવલા આતા, ચ્યા જાગાવોય ફેકી દેના, જાં ધગધગતી આગ બોળહે, તી ચ્યા જાગાવોય ઓઅરી જાં ચ્યાહાય પેલ્લા બી જંગલી જોનાવરા એને ભવિષ્યવક્તાલ ફેકી દેનલો આતો, ચ્યે દિહીન રાત સાદા આગડામાય પીડા બોગાવતે રોય.
\s ઉજળાફુલ મહા રાજગાદી એને છેલ્લો ન્યાય
\p
\v 11 પાછે માયે યોક મોઠી ઉજળી રાજગાદી દેખી, એને રાજગાદ્યેવોય પોરમેહેર બોઠલો આતો, બાકી જાં પોરમેહેર બોઠલો આતો, તાંઅરે દોરતી એને આકાશ બોદા ગાયપ ઓઅય ગીયા, એને કાદાય બી ચ્યાહાન પાછા નાંય દેખ્યા. 
\v 12-13 એને માયે જ્યેં મોઅઇ ગીઅલે આતેં ચ્યા લોકહાન રાજગાદી આગલા ઉબલે દેખ્યે, એટલે હાના કા મોઠા. જોલા લોક દોરિયામાય બુડીન મોઅઇ ગીઅલે આતેં, એને કોબારેહે માઅને બોદા મોઅલા લોક, એને ચ્યે બોદે જ્યેં અધોલોકમાય આતેં, ચ્યે બોદે રાજગાદી હામ્મે ઉબે આતેં. એને ચોપડયો ખોલલ્યો ગીયો, જ્યેહેમાય જીવના ચોપડી બી સામીલ આતી, એને ચોપડયેમાય લોખલ્યો વાતહે નુસાર ચ્યાહા ન્યાય કોઅયો, જ્યેં કામે ચ્યાહાય કોઅલે આતેં, ચ્યા બોદહા ચ્યાહા કામહાનુસાર ન્યાય કોઅલો ગીયો. 
\v 14-15 એને ચ્યા બોદા લોક જ્યાહા નાંવ જીવના ચોપડયેમાય નાંય લોખલાં હેય, ચ્યાહાન નરકા કોળીમાય ટાકી દેના, યા પાછે મોરણ એને અધોલોક, બેન્યાહાલ બોળતા આગડામાય ટાકી દેનલા ગીયા. ઈ આગડા કુંડ બિજાં મોરણ હેય.
\c 21
\s નોવી સૃષ્ટિ
\p
\v 1 એને માયે નોવો આકાશ એને નોવી દોરતી દેખી, કાહાકા જુનો આકાશ એને દોરતી દોરિયા હાતે ગાયપ ઓઅય ગીયે. 
\v 2 માયે પવિત્ર શેહેરાલ બી દેખ્યા, જીં નોવા યેરૂસાલેમ હેય, તી હોરગામાઅને પોરમેહેરાપાઅને નિચે યેય રીઅલા આતા, ચ્યા શેહેરાલ યોક વોવડી હારકા તિયાર કોઅલા આતા, જ્યેલ ડોગલેં પોવાડલે ગીયે, એને સોબા કોઅલી ગીયી, એને જીં વોવડાઆરે વોરાડ કોઅરાહાટી તિયાર હેય. 
\v 3 પાછે માયે પોરમેહેરા રાજગાદી પાયને કાદાલતેરુ જોરખે ઈ આખતા વોનાયો, “એએ, પોરમેહેર પોતાના લોકહા વોચ્ચે વોહતી કોઅરી, એને પોરમેહેર પોતે ચ્યાહાઆરે રોયન ચ્યાહા પોરમેહેર ઓઅરી. 
\v 4 પોરમેહેર ચ્યાહા ડોળામાઅને બોદે આહાવે નુસી ટાકી, એને મોત પાછે નાંય ઉસબી, નાંય દુઃખ, નાંય રોડના, નાંય કાયબી પીડા રોઅરી, કાહાકા જુના દુનિયા બોદ્યો વસ્તુ પારવાય ગીયહો.”
\p
\v 5 એને જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો આતો, ચ્યે આખ્યાં, “આંય બોદા નોવા કોઇ દેતહાવ,” પાછી ચ્યે આખ્યાં, “એએ, કાહાકા જીં આંય આખતાહાવ તું ચ્યાવોય બોરહો કોઅય હોકતોહો, એને ચ્યો નોક્કીજ પુર્યો ઓઅનાર્યો હેય.” 
\v 6 પાછે ચ્યે માન આખ્યાં, યો બોદ્યો વાતો પુર્યો ઓઅય ગીયહો, “આંય અલ્ફા એને ઓમેગા, પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ જો સાદામાટે જીવતો હેતાંવ. જીં કાદાં પીહ્યા હેય, ચ્યાલ આંય જીવન દેનારા પાઅયા ઝરા માઅને મોફાત પાઆય પાજહી. 
\v 7 જ્યા લોક વિજય મેળવી, ચ્યે મા પાઅને ઈ બોદી બોરકાત મેળવી, એને આંય ચ્યા પોરમેહેર રોહીં, એને તો મા પોહો રોય. 
\v 8 બાકી જ્યેં સતાવણી ને લીદે, માન મોનાઈ કોઅય દેતહેં, એને માયેવોય બોરહો કોઅના છોડી દેતહેં, ચ્યાહાન ગંધકા આગડામાય ટાકી દેનલા જાય, તેહેકેનુજ ચ્યાહાનબી જ્યેં ખારાબ કામ કોઅતેહે, વ્યબિચાર કોઅતેહે, જાદુ ટોના કોઅતેહે, મુરત્યેહે પૂજા કોઅતેહે, એને બોદે જુઠા બોલનારે, ચ્યાહાનબી ગંધકા આગડામાય ટાકી દેનલા જાય, ઈંજ બિજાં મોરણ હેય.”
\s ગેટા વોવડી
\p
\v 9 એને પાછી ચ્યા હાત હોરગા દૂતહાપાય જ્યો હાત આબદાહાકોય બોઆલે હાત વાટકે બોઅલે આતેં, ચ્યાહામાઅને યોક હોરગા દૂતાય માપાય યેયન મા આરે વાત કોઅયી, ચ્યે આખ્યાં, “ઈહીં યે આંય તુલ વોવડી દેખાડુહું જ્યેં માહારુજ ગેટા આરે વોરાડ ઓઅય જાય.”
\s નોવા યેરૂસાલેમ
\p
\v 10 પવિત્ર આત્માય માન કોબજામાય લેય લેદા, એને હોરગ્યો દૂત માન યોક મોઠા ઉચા ડોગાવોય લેય ગીયો, એને પવિત્ર શેહેર યેરૂસાલેમ તી હોરગામાઅને પોરમેહેરાપાઅને નિચે યેય રીઅલા માન દેખાડયા. 
\v 11 નોવા યેરૂસાલેમ શેહેર પોરમેહેરાપાઅને ઉજવાડા કોય ચોમકી રીઅલા આતા, યશબ નાંવા બોજ કિમતી દોગડા હારકા ચોમકી રીઅલા આતા, એને કાચાહારકા ચોખ્ખાં આતા. 
\v 12 શેહેરા ચોમખી યોક બોજ ઉચો કોટ આતો, એને કોટા બાર બાઅણે આતેં એને બોદા બાઅણાહાવોય હોરગા દૂતહા પાહારો આતો, એને બાર બાઅણાહાવોય ઈસરાયેલા બાર કુળહા નાંવે લોખલે આતેં. 
\v 13 પૂર્વ દિશા એછે તીન બાઅણે, દક્ષીણ દિશા એછે તીન બાઅણે, ઉત્તર દિશા એછે તીન બાઅણે, એને પચ્છીમ દિશા એછે તીન બાઅણે આતેં. 
\v 14 એને શેહેરા કોટ બાર મોઠા-મોઠા દોગાડાવોય બોનાવલો આતો, એને યોકાયોક દોગાડાવોય ગેટા બાર પ્રેષિતાહા માઅને યોકા-યોકા નાંવે લોખલે આતેં. 
\v 15 જો હોરગ્યો દૂત મા આરે બોલી રિઅલો આતો, ચ્યાપાય શેહેર એને ચ્યા બાઅણે એને ચ્યા કોટ માપ લાંહાટી હોના માપ-પટ્ટી આતી. 
\v 16 ચ્યા શેહેરા ચાર ખૂણા આતા એને ચારી ખૂણા હારકાજ આતા, હોરગ્યા દૂતાય માપના પટ્ટીકોય શેહેર માપ્યા, ચ્યા લાંબાઈ બેન ઓજાર ચારસૌ કિલોમીટર શેહેર તી ચોરસ આતી, ચ્યા પોઅળાય, એને ઉચાઇ બી તોલીજ આતી. 
\v 17 ચ્યા પાછે હોરગા દૂતાય કોટા ઉચાઇ માપી, ચ્યાય યાલ તેહેકેનુજ માપ્યા જેહેકેન લોક વસ્તુ માપતાહા, કોટ 216 ફુટ ઉચો આતો. 
\v 18 શેહેર ચોખ્ખાં હોનાકોય બોનાવલા ગીઅલા આતા, જીં કાચાહારકા ચોમાકતા આતા, ચ્યા કોટ યશબ દોગડા બોનાવલા. 
\v 19 શેહેરા કોટા પાયા દોગાડ, બોદી જાતી કિમતી દોગડાહા કોઇન મોડલાં આતા, પેલ્લો પાયો યશબ, બિજો નીલમણી, તીજો લાલડી, ચોથો મરકતા, 
\v 20 પાચમો ગોમેદ, છઠો માનિક્યા, હાતમો હોના, આઠમો પેરોજ, નવમો પુખરાજ, દોસમો લહસનીયા, અગ્યારમો ધુમ્રકાન્ત, બારમો યાકુત આતો. 
\v 21 બાર બાઅણે બાર મોતી થી બોનાવલે આતેં, યોક-યોક બાઅણા યોક-યોક મોતી બોનાવલો આતો, એને શેહેરા વાટ ચોખ્ખાં હોના બોનાવલો આતો, જીં કાચા હારકો ચોમકી રિઅલો આતો.
\s નોવા યેરૂસાલેમા મહિમા
\p
\v 22 માયે કોઅહાજ દેવાળા નાંય દેખ્યા, કાહાકા સર્વશક્તિમાન પ્રભુ પોરમેહેર એને ગેટા ચ્યા શેહેરામાય હેય, યાહાટી તાં કોઅહાજ દેવાળા ગોરાજ નાંય હેય. 
\v 23 તાં નાંય તે દિહા એને નાંય ચાંદા ઉજવાડા ગોરાજ હેય, કાહાકા ચ્યા શેહેરામાય પોરમેહેરા ગેટા ચોમાકે લીદે ઉજવાડો હેય, એને પોતે ગેટા ચ્યા દિવો હેય. 
\v 24 દુનિયા બોદી જાત્યે લોક ચ્ચા ઉજવાડામાય રોઅરી, એને દોરત્યેવોયને બોદા રાજા પોત-પોતાની મિલકાત ચ્યા શેહેરામાય લેય યી. 
\v 25 ચ્યા શેહેરા બાઅણે દિહીબોય ઉગાડેંજ રોઅરી, કાહાકા તાં રાત નાંય ઓએ. 
\v 26 એને દુનિયા લોક બોદી જાત્યેહેમાઅને બોદ્યો હાર્યો વસ્તુ એને દુનિયા લોકહા મિલકાત ચ્યા શેહેરામાય લેય યેઅરી. 
\v 27 બાકી કાયબી ખારાબ તાં પ્રવેશ નાંય કોઅરી, કાદાબી ઓહડા માઅહું જીં લાજારવાણહા કામ કોઅહે કા જુઠા બોલહે તાં પ્રવેશ નાંય કોઅરી. બાકી કેવળ જ્યા લોકહા નાંવ ગેટા જીવના ચોપડયેમાય લોખલે હેય ચ્યેજ જાય હોકી.
\c 22
\s જીવન દેનારા પાઅયા નોય
\p
\v 1 તોવે હોરગ્યા દૂતાય માન જીવન દેનારા પાઅયા યોક નોય દેખાડી, જી પાઆય ચોખ્ખાં કાચાહારકા ચમાકતા આતાં એને ચ્યા પાઅયા ઝરો પોરમેહેરા રાજગાદી ઇહિને એને ગેટા બી રાજગાદી વોયને વોવી રીઅલા આતા. 
\v 2 નોય ચ્યા શેહેરા સડકે વોચમાઅને વોવહે, એને નોયે ચારે પાહી જીવન દેનારે જાડેં આતેં, ચ્યાહાન બારા જાત્યે ફળ લાગતેહે, એને ચ્યે દર મોયને આલાગ-આલાગ પ્રકારા ફળે દેતહેં, એને ચ્યા જાડા પાને દવા હેય જીં બોદી જાતી લોકહા બિમારી હારાં કોઅરાહાટી વાપારતેહે. 
\v 3 કાદાબી જીં પોરમેહેરા હારાપા આધીન હેય, ચ્યે બોદે શેહેરામાય નાંય રોય, પોરમેહેર એને ગેટા રાજગાદી શેહેરામાય રોય, એને પોરમેહેરા સેવક ચ્યા ભક્તિ કોઅરી. 
\v 4 ચ્યે પોરમેહેરાલ હામ્મે-હામ્મે એઅરી, એને પોરમેહેરા નાંવ ચ્યાહા નિંડાળાવોય લોખલાં રોય. 
\v 5 ચ્યા શેહેરામાય રાત નાંય રોય એને ચ્યાહાન ઉજવાડાહાટી દિહા એને દિવા ગોરાજ નાંય પોડી, કાહાકા પ્રભુ પોરમેહેર ચ્યાહાન ઉજવાડો દી, એને ચ્યા કાયામ ને કાયામ રાજ્ય કોઅરી.
\s ઈસુ ખ્રિસ્તા પાછા યેયના
\p
\v 6 તોવે હોરગા દૂતાય માન આખ્યાં, “યો બોદ્યો વાતો તુલ આખલ્યો ગીઅલ્યો હેય, હાચ્યો હેય એને પુરીરીતે બોરહો કોઅના લાયકે હેય. કાહાકા પ્રભુ પોરમેહેરાય ભવિષ્યવક્તાહાલ ચ્યા આત્મા દેનલા આતા, તોજ હેય જ્યાંય માન જો ચ્યા હોરગ્યો દૂત હેતાંવ, તુલ આખાહાટી દોવાડયોહો જીં માહારુજ ઓઅરી.” 
\v 7 “એએ, આંય નોક્કી યેનારો હેય! ધન્ય હેય તીં, જીં કાદાં યે ચોપડયેમાયને ભવિષ્યવાણી વાતો પાલન કોઅહે.”
\p
\v 8 મા નાંવ યોહાન હેય, આંય તોજ હેય જો યો વાતો વોનાતો એને એઅતો આતો, એને જોવે આંય વોનાયો એને એઅયા, જો હોરગા દૂત માન યો વાતો દેખાડતો આતો, તોવે આંય ચ્યા હામ્મે પાગે પોડાહાટી ઉંબડો પોડયો. 
\v 9 બાકી ચ્યાય માન આખ્યાં, “નાંય, મા પાગે મા પોડહે, કાહાકા આંય કેવળ પોરમેહેરા સેવાક હેતાંવ, જેહેકેન તું હેય એને તો બાહા બોઅહી ભવિષ્યવક્તા જ્યેં ઈસુકોય પ્રગટ કોઅલી હાચ્ચી શિક્ષાવોય બોરહો કોઅતેહે એને માનતેહેં, કેવળ પોરમેહેરુજ હેય જ્યા તુલ આરાધના કોઅરા જોજે.”
\p
\v 10 પાછે ચ્યાય માન આખ્યાં, “યે ચોપડયેમાયને ભવિષ્યવાણી વાતો તું ગુપ્ત મા રાખહે, કાહાકા યો વાતો પુર્યો ઓઅના સમય પાહી યેય ગીઅલો હેય. 
\v 11 જો કાદોબી ખારાબ એને ગંદે કામે કોઅહે, ચ્યાલ ખારાબ એને ગંદે કામે કોઅયાજ કોઅરા દા. તેહેકેનુજ જો કાદોબી હારેં એને પવિત્ર કામે કોઅહે, ચ્યાલ ચ્યાહા હારેં એને પવિત્ર કામે કોઅયાજ કોઅરા દા.”
\s ઈસુ ખ્રિસ્તા મંડળીહાટી સાક્ષી
\p
\v 12 તોવે પ્રભુ ઈસુવે આખ્યાં, “એએ, આંય માહારુજ યેનારો હેય, એને લોકહાય જીં કાય કોઅયાહાં ચ્યાનુસાર પ્રતિફળ દાંહાટી એને ડૉડ દાંહાટી યેય રિઅલો હેતાંવ.” 
\v 13 “આંય અલ્ફા એને ઓમેગા, પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ જો સાદામાટે જીવતો હેતાંવ.”
\p
\v 14 ધન્ય હેય ચ્યા, જ્યે પોતાને ફાડકે ગેટા લોયાથી દોવી લેતહેં, કાહાકા ચ્યાહાન શેહેરા બાઆવા માઅને જાઅના એને જીવના જાડાવોયને ફળ ખાઅના ઓદિકાર રોય. 
\v 15 બાકી ખારાબ કામ કોઅનારે એને જાદુગાર, એને વ્યબિચાર કોઅનારા, એને ખૂન કોઅનારા એને, મુર્તિ પાગે પોડનારા, એને હર યોકા જુઠા માનનારા એને કોઅનારા ચ્યા બાઆ રોય.
\p
\v 16 “આંય, ઈસુ, મા હોરગા દૂતાલ યાહાટી દોવાડયેલ કા તુમહે આગલા મંડળીહે બારામાય યે વાતહે પ્રચાર કોએ, આંય દાઉદ રાજા કુળા હેતાંવ, જો ચ્યા તારા હારકો હેતાંવ જો દિહી નિંગા પેલ્લા ચોમકેહે.”
\p
\v 17 પવિત્ર આત્મા એને ગેટા વોવડી યે બેની ઈસુલ આખતેહે, “યે!” એને વોનાનારાબી આખે “યે!” જો પિહો હેય તો યેય, એને જીં ચ્યાલ જોજહે તીં જીવના પાઆઈ મોફાત લેય.
\s ચેતાવણી
\p
\v 18 આંય યોહાન હેતાંવ એને આંય તુમા બોદહાન ઈ ચેતાવણી દી રિઅલો હેતાંવ, કા જો યે ચોપડયેમાયને ભવિષ્યવાણ્યે વાતો વોનાયેહે, જો કાદાં માઅહું યે માય કાયબી વોદાડી જ્યો ઈહીં લોખલ્યો હેય, તે પોરમેહેર ચ્યા આબદાયેહે ડૉડ વોદાડી, જ્યો ઈહીં લોખલ્યો હેય. 
\v 19 એને જીં કાદાં યે ચોપડયેમાય ભવિષ્યવાણી કોઅલ્યો વાતેમાયને કાય કાડી ટાકી, તે પોરમેહેર ચ્યા જીવના જાડા ફળ ખાઅના ઓદિકાર ઓટાડી દી જીં જીવન દેહે, એને ચ્યા પવિત્ર શેહેરામાય રોઅના ઓદિકાર બી ઓટાડી દી, જ્યા બારામાય યે ચોપડયેમાય લોખલાં હેય.
\p
\v 20 ઈસુ યા બોદા વચનાહા સાક્ષી દેહે, એને તો આખહે, “હાં, આંય માહારુજ યેનારો હેય.” માયે યોહાનાય જાવાબ દેનો, આમેન! ઓ પ્રભુ ઈસુ યે!
\p
\v 21 આંય પ્રાર્થના કોઅતાહાંવ કા પ્રભુ ઈસુ સદા મોયા પોરમેહેરા લોકહાવોય કોએ. આમેન.