\id MRK Gamit Bible ગામીત બાઈબલ \ide UTF-8 \ide UTF-8 \rem Copyright Information: Creative Commons Attribution-ShareAlike 40 License \h માર્ક \toc1 માર્કા લોખલી હારી ખોબાર \toc2 માર્ક \toc3 માર્ક \mt1 માર્કા લોખલી હારી ખોબાર \imt પ્રસ્તાવના \im \it માર્કા લોખલી હારી ખોબાર \it* યે વાતવોય જોર દેહે કા ઈસુજ પોરમેહેરા પોહો ખ્રિસ્ત હેય, ઈસુય પોરમેહેરા રાજ્યા બારામાય ઘોષણા કોઅયી, બિમાર લોકહાન હારાં કોઅયા, એને પાપી લોકહાહાટી છોડાવનારા રુપામાય મોઅઇ ગીયો, ઈસુલ છોડીન બિજા, માર્ક તીન ટોળહા બારામાય આખહે: શિષ્ય, લોકહા ટોળો, એને ન્યાયી આગેવાન, ચ્યાહામાઅને કાદોબી ઈસુલ હોમજી નાંય હોક્યા, જોવે ઈસુ હુળીખાંબાવોય મોઅના સમય પાહે યેનો, તોવે ન્યાયી આગેવાનાહાય ચ્ચાલ બંદી બોનાવી લેદો, એને શિષ્યહાય ચ્યાલ છોડી દેનો, એને લોકહા ટોળાય ચ્ચા હસી-મજાક કોઅયી. જોવે તો હુળીખાંબાવોય મોઅઇ ગીયો તોવે કેવળ રોમી સૈનિકાહા સરદારાયજ ચ્ચાલ પોરમેહેરા પોહો એહેકેન વોળખ્યો. જો ઈ ચોપડી અજ્ઞાત હેય, તેરુ બી પરમ્પરા થી યોહાનાલ જો માર્ક આખાયેહે (પ્રેષિત 12:12), ઈ ચોપડી લોખનારો માનલો જાહે. ઓઅય હોકહે કા માર્કા ઈ હારી ખોબાર, પિત્તરા પ્રચાર કોઅના આધારે હેય, યા લોખના સમય લગભગ ઇસવી સન 50 તે 60 વોચમાય લોખલાં હેય. \c 1 \s બાપતિસ્મા દેનારા યોહાના સંદેશ \r (માથ્થી 3:1-12; લુક. 3:1-18; યોહા. 1:19-28) \p \v 1 પોરમેહેરા પોહો ઈસુ ખ્રિસ્તા બારામાય હારી ખોબાર ઇહિને યા પરમાણે ચાલુ ઓઅહે. \v 2 જેહેકોય બોજ સોમાયા પેલ્લા માલાખી ભવિષ્યવક્તાય લોખલ્યે ચોપડયેમાય, “પોરમેહેરાય ચ્યા પોહો, ખ્રિસ્તાલ આખ્યાં ‘એએ, આંય તો આગલા મા સંદેશ લેય યેનારાલ દોવાડુહુ, તો તોહાટી વાટ તિયાર કોઅરી.’ \v 3 એહેકેનુજ યશાયા ભવિષ્યવક્તાયબી લોખ્યાહાં ‘ઉજાડ જાગામાય યોહાન બોંબલીન આખહે કા પ્રભુ યેયના વાટ તિયાર કોઆ, ચ્યો વાટયો હિદ્યો કોઆ જયેહવોયને તો યેનારો હેય.’” \v 4 જ્યા બારામાય ભવિષ્યવક્તાહાયબી લોખલાં હેય, ઓ યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો આતો, ને તો ઉજાડ જાગામાય રોતો આતો, ચ્યાય ચ્યાપાય યેનારા લોકહાન ઓ પ્રચાર કોઅતો આતો, “પાપ કોઅના છોડી દા એને બાપતિસ્મા લા, કા પોરમેહેર તુમહે પાપહાલ માફ કોઅઇ દી.” \v 5 યહૂદીયા વિસ્તારામાઅને, એને યેરૂસાલેમ શેહેરામાઅને બો બોદા લોક નિંગીન ઉજાડ જાગામાય બાપતિસ્મા દેનારા યોહાના સંદેશ વોનાયા ગીયા. જેહેકોય ચ્યાહાય પાપહાલ માની લેદા તોવે યોહાને લોકહાન યારદેન નોયેમાય બાપતિસ્મા દેના. \p \v 6 યોહાન ઉટડા બુરા બોનાડલે ફાડકે પોવે એને કંબરા આરે ચામડા પોટો બાંદે એને ટોડે એને રાનીમોદ ખાતો આતો. \v 7 જોવે યોહાન પ્રચાર કોઅરા લાગ્યો, ચ્યાય લોકહાન આખ્યાં, “મા પાછે જો યેનારો હેય, તો મા કોઅતો મહાન ગોત્યેવાળો હેય, આંય તે ચ્યા ચાકાર બોનીન ચ્યા ખાઅડા હુતળી છોડાબી લાયક્યે નાંય હેય. \v 8 માયેતે તુમહાન પાઅયા કોઇન બાપતિસ્મા દેનહા બાકી તો તુમહાન પવિત્ર આત્મા કોઅઇ બાપતિસ્મા દેઅરી.” \s ઈસુવા બાપતિસ્મા એને પરીક્ષા \r (માથ્થી 3:13-4:11; લુક. 3:21,22; 4:1-13) \p \v 9 ચ્યા દિહીહયામાય ઈસુ ગાલીલ ભાગા નાજરેત ગાવામાઅને યેઇન, યારદેન નોયેમાય યોહાનથી બાપતિસ્મા લેદા. \v 10 જોવે તો પાંઅયામાંઅને બાઆ નિંગ્યો, ચ્યેજ ગેડયે ચ્યે આકાશ ઉગડાં દેખ્યા એને પવિત્ર આત્માલ કબુતરા હારખા ચ્યાવોય ઉતતા દેખ્યા. \v 11 હોરગામાઅને પોરમેહેરાય ઈસુલ આખ્યાં કા, “તું મા પ્રિય પોહો હેતો, તોથી આંય ખુશ હેય.” \v 12 તોવે તારાત પવિત્ર આત્માય ચ્યાલ ઉજાડ જાગામાય દોવાડયા. \v 13 ચાળહી દિહીહુદુ તો ઉજાડ જાગામાય આતો, એને સૈતાન ચ્યા પરીક્ષા કોઅહે, તાં જંગલી જોનાવરેબી આતેં, એને હોરગા દૂત ચ્યા ચાકરી કોએત. \s ઈસુવા સેવાયે કામહા શુરવાત \r (માથ્થી 4:12-17; લુક. 4:14,15) \p \v 14 બોજ સોમાયા પાછે જોવે હેરોદ રાજાય યોહાનાલ દોઇન જેલેમાય ટાકી દેનો, પાછે ઈસુ ગાલીલ ભાગામાય યેઇન, એને ચ્યે પોરમેહેરા રાજ્યા હારી ખોબાર જાહેર કોઅયી. \v 15 ચ્યાય આખ્યાં કા, “પોરમેહેરા રાજ્યા નોક્કી કોઅલો સમય યેય ગીયોહો, એને પોરમેહેરા રાજ્ય પાહી યેય ગીયહા, પાપ કોઅના છોડી દા એને હારી ખોબારેવોય બોરહો કોઆ.” \s માછે માઅનારાહાન હાદ્યા \r (માથ્થી 4:18-22; લુક. 5:1-11) \p \v 16 યોક દિહી ઈસુ ગાલીલ દોરિયા મેરે-મેરે ચાલતો આતો, તોવે ચ્યેય સિમોન એને ચ્યા બાહા આંદ્રિયાસાલ દોરિયામાય જાળ ટાકતા દેખ્યાં, કાહાકા ચ્યા માછડા આતા. \v 17 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “યા તુમા મા શિષ્ય બોના, આમી લોગુ તુમા માછે માઅતા આતા બાકી આમી આંય તુમહાન હિકાડીહી કા લોકહાન કેહેકેન મા શિષ્ય બોનાડના હેય.” \v 18 એને તારાતુજ ચ્યાહાય માછે દોઓના છોડીન ઈસુવા શિષ્ય બોની ગીયા. \v 19 ઈસુ એને ચ્યા બેન શિષ્ય દોરિયા મેરે વાહાયોક આગલા ગીયા, ઈસુવે જબદયા પોહા યાકૂબ એને યોહાનાલ દેખ્યાં, ચ્યાબી ઉડીમાય બોહીન જાળ હાંદતા દેખ્યા. \v 20 ઈસુવે ચ્યાહાન તારાત આખ્યાં, “યા તુમા મા શિષ્ય બોના” ચ્યાય ચ્યા આબહો જબદયાલ મજુરીયાહાઆરે ઉડીમાય છોડીન ચ્યા ઈસુવા શિષ્ય બોન્યા. \s બુત લાગલા માઅહાન હારાં કોઅના \r (લુક. 4:31-37) \p \v 21 પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય કાપરનાહુમ ગાવામાય ગીયા, એને જોવે પોરમેહેરા આરામા દિહી યેનો તોવે ઈસુ સોબાયે ઠિકાણે જાયને હિકાડતો લાગ્યો. \v 22 ચ્યા હિકાડના બારામાય લોકહાન બોજ નોવાય લાગી, કાહાકા તો મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુહુ હારકો નાંય, બાકી પુરાં ઓદિકારવાળા હારકો હિકાડે. \v 23 જોવે ઈસુ હિકાડતો આતો ચ્યેજ વેળાયે, ચ્યાહા સોબાયે ઠિકાણે યોક માઅહું આતા, ચ્યાલ બુત લાગલો આતો. \v 24 ચ્યે બોજ જોરથી બોંબલીન આખ્યાં, “ઓ નાજરેત ગાવા ઈસુ, તુલ આમેપાયને કાય જોજે? કાય તું આમહે નાશ કોઅરાહાટી યેનોહો? આંય તુલ વોળખુહુ, તું તે પોરમેહેરા પવિત્ર માઅહું હેતો. \v 25 તોવે ઈસુવે ચ્યા બુતાલ દોમકાડયો એને ચ્યાલ આખ્યાં, ઠાવકોજ રો, એને એલામાઅને બાઆ નિંગ.” \v 26 તોવે બુત ચ્યાલ પાડી ટાકીન, મોઠે બોંબાલતો નિંગી નાઠો. \v 27 યાવોય બોદહાન બોજ નોવાય લાગી, એને ચ્યા યોકબીજાહાન આખતા લાગ્યા, “ઈ કાય વાત હેય? તો પુરાં ઓદિકાર કોઇન હિકાડેહે, એને બુતાલબી દોમકાડેહે, એને ચ્યા ચ્યાલ માનતાહા” \v 28 એને લોકહાય ચ્યા બારામાય બિજા લોકહાન આખ્યાં. એહેકેન ઈસુવા બારામાય બોદા ગાલીલ ભાગા આજુબાજુ શેહેરામાય લોકહાન ખોબાર પોડી ગિઇ. \s બોજ માઅહાન હારાં કોઅના \r (માથ્થી 8:14-17; લુક. 4:38-41) \p \v 29 જોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય ચ્યાહાય સોબાયે ઠિકાણ છોડયા તોવે સિમોન એને ચ્યા બાહા આંદ્રિયાસા ગોઓ ગીયા એને ચ્યાહાઆરે યાકૂબ એને ચ્યા બાહા યોહાનબી ચ્યાહાઆરે ગીયો. \v 30 ચ્યે સમયે સિમોના હાહુ બોજ જોરાવલી આતી, ચ્યા લીદે તી હુતલી આતી જોવે ઈસુ તાં ગીયો તોવે ચ્યાહાય તારાતુજ ઈસુલ ચ્યે બારામાય આખ્યાં કા સિમોના હાહુ જોરાવલી હેય. \v 31 તોવે ઈસુવે ચ્યેપાય જાયને, ચ્યે આથ દોઇન ચ્યેલ ઉઠાડયા, ચ્યેમાઅને જોરાં તારાતુજ ઉતી ગીયા, એને તી ઈસુ એને ચ્યા શિષ્યહા ગાવાર ચાકરી કોઅતી લાગી. \v 32 દિહી બુડયા પાછે, રુવાળા પોડી ગીયા તોવે માઅહે ઈસુવાપાય બોજ જાત-જાત્યા દુખ્યાહાન એને બુત લાગલાહાન લેઈને યેને. \v 33 એને બોજ માઅહે બાઆપુર ટોળો ઓઅલે. \v 34 તોવે ઈસુય બોજ જાત-જાત્યા દુખ્યાહાન હારાં કોઅયા એને બોજ બુતાહાન માઅહા માઅને તાંગાડી કાડયા બુતાહાન ચ્યાય બોલા નાંય દેના કાહાકા ચ્યા ઈસુવાલ વોળખેત કા ઓ ખ્રિસ્ત હેય. \s એકાંતમાય ઈસુ પ્રાર્થના \r (લુક. 4:42-44) \p \v 35 હાકાળેહે આજુ આંદારાંજ આતા તોવે ઈસુ ઉઠયો એને યોક એકાંત જાગામાય ગીયો એને પ્રાર્થના કોઅરા લાગ્યો. \v 36 તોવે સિમોન એને ચ્યા હાંગાત્યાહાય દેખ્યાકા ઈસુ નાંય હેય ચ્યાહાટી ચ્યા ચ્યાલ હોદા ગીયા. \v 37 જોવે તો મિળ્યો, તોવે ચ્યાલ આખ્યાં, “બોજ લોક તુલ હોદી રીયહા.” \v 38 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આપા ઓમથે જાતા આહેપાહેના ગાવાહામાય, કાહાકા આંય ચ્યા લોકહાનબી પ્રચાર કોઉ, કાહાકા આંય યાજહાટી યેનોહો.” \v 39 એને ઈસુ, બોદા ગાલીલ ભાગામાય સોબાયે ઠિકાણે જાયને પ્રચાર કોઅતો, એને બુતાલ માઅહા માઅને તાંગાડી કાડતો રિયો. \s યોક કોડવાળા માઅહાન ઈસુ હારો કોઅહે \r (માથ્થી 8:1-4; લુક. 5:12-16) \p \v 40 યોક કોડવાળા માઅહું ઈસુવાપાય યેના એને માંડયે પોડીન ચ્યે ચ્યાલ માગણી કોઅયી, “આંય જાંઅતાહાંવ કા તું તો મોરજયેકોય તું માન ચોખ્ખો કોઅઇ હોકતોહો.” \v 41 તોવે ઈસુવાલ દયા યેની એને આથ લાંબો કોઇન ચ્યાલ લાવ્યો એને આખ્યાં, “મા ઇચ્છા હેય તું ચોખ્ખો ઓઅઇ જો, ચોખ્ખો ઓઅઇ જો.” \v 42 તારાતુજ ચ્યા કોડ હારાં ઓઅઇ ગીયા એને તો ચોખ્ખો ઓઅઇ ગીયો. \v 43 તોવે ઈસુવે ચ્યા માઅહાન કડાક ચેતાવણી દેયન દોવાડી દેનો. \v 44 એને ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં, “એએ તો કાદાલ એહેકેન આખના નાંય, કા માયે તુલ હારો કોઅયો બાકી જો એને યાજકાલ દેખાડ કા આમી તું ચોખ્ખો ઓઅઇ ગીયહો તી બેટ આઈન દે, જીં મૂસાય આગના કોઇન આખહી કા, ચ્યા લોકહા સાબિત્યે હાટી રોય.” \v 45 બાકી તો જાયન ઈ વાત આખા એને ફેલાવાં લાગ્યો, કા ઈસુવે માન હારો કોઅયો ઓલા હુદુ કા ઈસુ કોઅહાબી ગાવામાય ખુલી રીતે નાંય જાય હોક્યો, બાકી બારેજ એકાંત જાગામાય રિયો, તેરુંબી ચોમખીને માઅહે ચ્યાપાય યેતે આતેં. \c 2 \s લખવો ઓઅલા માઅહાન હારાં કોઅયા \r (માથ્થી 9:1-8; લુક. 5:17-26) \p \v 1 વાયજ દિહાહા પાછે ઈસુ પાછો ફિરીન કાપરનાહુમ ગાવામાય યેનો એને તાઅને લોકહાન ઓહડી ખોબાર જાયી, કા ઈસુ પાછો ફિરીન ગાવામાય યેનલો હેય. \v 2 તોવે બોજ લોક ટોળો જાયા એને યા લીદે ઓલે બોદે કા તી ગુઉ લોકહાકોય બોરાય ગીયા, ઓલે લોગુ કા બાઆપુર ને જાગો બી લોકહાકોય બોરાય ગીઅલો આતો. ઈસુ ચ્યા લોકહાન પોરમેહેરા હારી ખોબાર આખતો આતો. \v 3 એને ઓલહામાય લોક યોક લખવાવાળા માઅહાન ચાર માઅહાકોય ઉચકીન ઈસુવાપાય લેય યેના. \v 4 બાકી ગીરદ્યે લેદે ઈસુવાપાય નાંય લેય જાય હોક્યા, ચ્યાહાટી ગાઆ ઉચે ચોડીન, ચ્યાહાય સિવલાં ગુઉ ખોળી ટાક્યા, એને લખવાવાળા માઅહાન ખાટલાહાતે જ્યાવોય તો હુતલો આતો ચ્યાલ બોગારામાઅને ઈસુ આતો તાં ઉતાડી દેનો. \v 5 ઈસુવે, જાંઅયા કા ચ્યા માયેવોય બોરહો થોવતાહા, લખવાવાળા માઅહાન આખ્યાં, “ઓ બાહા, તો પાપહાલ આંય માફ કોઅતાહાંવ.” \v 6 તોવે ચ્યા ગાઆમાય કોલાહાક મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ બોઠલા આતા, જીં કાય ઈસુવે આખ્યાં ચ્યા બારામાય ચ્યા મોનામાય વિચાર કોઅતા લાગ્યા, \v 7 “ઈ માઅહું એહેકેન કાહા આખહે? એલો તે પોરમેહેરા નિંદા કોઅહે, કાય એલાલ નાંય ખોબાર હેય કા પોરમેહેરુજ પાપ માફ કોઅઇ હોકહે?” \v 8 તારાતુજ ઈસુ જાંઆઈ ગીયો, કા ચ્યા કાય વિચાર કોઅઇ રીયહા, તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમહે મોનામાય તુમા કાહા એહેકેન વિચાર કોઅતાહા? \v 9 કાય આખના હેલ્લા હેય? તો પાપ માફ ઓઅઇ ગીયા ઈ લખવાવાળાલ આખના હેલ્લા હેય, કા ઉઠ તો ખાટલા ઉચકીન ચાલા લાગ, ઈ આખના હેલ્લા? \v 10 બાકી તુમહાન ખોબાર પોડા જોજે કા માન એટલે માઅહા પોહાલ દોરત્યેવોય લોકહા પાપ માફ કોઅના ઓદિકાર દેનલો હેય.” ચ્યાહાટી ઈસુ લખવાવાળા માઅહાન આખહે. \v 11 “તુલ આંય આખતાહાવ, ઉઠ, તો ખાટલા લેઈને ગોઓ જો.” \v 12 તો ઉઠયો, એને તારાત ખાટલા ઉચકીન બોદહા દેખતા ચ્યે ગોઅને જાતો રિયો. બોદહાન બોજ નોવાય લાગી, એને ચ્યા પોરમેહેરા મહિમા આખતા લાગ્યા, “ઓહડા તે આપહાય કાદે દિહે દેખ્યાંજ નાંય.” \s શિષ્ય બોનાહાટી લેવીલ હાદ્યા \r (માથ્થી 9:9-13; લુક. 5:27-32) \p \v 13 આજુ યોકદા ઈસુ ગાલીલા દોરિયા મેરે ગીયો, એને બોજ માઅહે ચ્યાપાય યેને, એને ઈસુ ચ્યા લોકહાન પોરમેહેરા વચન હિકાડાં લાગ્યો. \v 14 આજુ વાયજ આગલા જાતા ઈસુવે આલફેયા પોહો લેવી જો જકાતદાર આતો ચ્યાલ કર લેઅના નાકાવોય બોઠલો દેખ્યો એને ચ્યાય લેવીયાલ આખ્યાં, “મા શિષ્ય બોન.” એને તો કામ છોડીન ઈસુવા શિષ્ય બોની ગીયો. \v 15 એને બોજ સોમાયા પાછે, જોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય લેવીયા ગોઅમે રાતી ખાઅના ખાં બોઠલા આતા, તોવે બોજ કર લેનારા એને પાપી આખાતાહા, ચ્યા શિષ્યહાઆરે ખાં બોઠા, કાહાકા ઓહડે બોજ માઅહે આતેં ચ્યે ચ્યા ઈસુઆરે રોત. \v 16 એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષી લોકહાન ખોબાર જાયી કા તો જ્યા પાપી આખાતાહા ઓહડા લોકહાઆરે ખાહે, તોવે ચ્યાહાય ઈસુ શિષ્યહાન આખ્યાં, “તો તે કાહા જકાતદારાહા આરે એને પાપી લોકહાઆરે ખાહે?” \v 17 ઈસુ ઈ વાત વોનાયો, એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષી લોકહાન આખ્યાં, “જ્યેં હારેં હેતેં ચ્યાહાન ડાકટારા ગોરાજ નાંય રોય, બાકી જ્યેં દુખ્યેં હેતેં ચ્યાહાન ગોરાજ હેય: બાકી આંય જ્યા પોતે ન્યાયી માનતાહા ચ્યાહાહાટી નાંય, બાકી પાપ્યાહાન બોચાવાં યેનોહો.” \s ઉપહા બારામાય સાવાલ \r (માથ્થી 9:14-17; લુક. 5:33-39) \p \v 18 યોહાના શિષ્ય એને પોરૂષી લોક ઉપહા કોએત, એને યોક દિહી વાયજ લોક યેઇન ઈસુવાલ આખે; “યોહાના શિષ્ય એને પોરૂષી લોકહા શિષ્ય ઉપહા કોઅતાહા, બાકી તો શિષ્ય નાંય કા?” \v 19 તોવે ઈસુવે જાવાબ દેનો, “મા શિષ્ય એને આંય વોવડા એને ચ્યા દોસ્તારા હારકા હેતા, જાવ લોગુ ચ્યા વોરાડામાય હેતા તાંવ લોગુ કાય વોવડા દોસ્તાર ઉપહા કોઅઇ હોકતાહા? નાંય ચ્યા ઉપહા નાંય કોઅઇ હોકે. \v 20 બાકી ચ્યાહા પાયને વોવડો લેવાય જાય ઓહડા દિહી યી, તોદહી ચ્યા ઉપહા કોઅરી. \v 21 માઅહે જુના ફાડકા આરે નોવા ફાડકા ઠિગળા નાંય હિવેત, કાહાકા દોવ્યા પાછે નોવા ફાડકા ચંડળાય જાય એને જુના આજુ ચીઈ ટાકહે, એહેકેન તી ફાડકા કામ નાંય લાગે. એહેકેન મા શિક્ષા જુની રીતીરીવાજાહા આરે જોડે, તે મા શિક્ષા યા ફાડકા હારકી કાયજ કામ નાંય લાગે. \v 22 યેજ રીતે માઅહે નોવો દારાખા રોહો જુના ચાંબડા ઠેલ્યેમાય નાંય બોએત, એહેકોયન દારાખા રોહો થોવે તે તી ઠેલી ફૂલીન ફાટી જાય, એને દારાખા રોહો વેરાય જાય, યાહાટી નોવો દારાખા રોહો નોવ્યે ઠેલ્યેમાયજ બોઅતેહેં.” \s પોરમેહેરા પવિત્ર દિહા બારામાય સાવાલ \r (માથ્થી 12:1-8; લુક. 6:1-5) \p \v 23 પોરમેહેરા આરામા દિહી, ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય રાનામાઅને જાતા આતા, તોવે ઈસુવા શિષ્ય કોઅહે પેંદી ખાત. \v 24 તોવે પોરૂષી લોક ઈસુવાલ આખે, “એએ, તો શિષ્ય જીં કામ આરામા દિહી કોઅઇ રીઅલા હેય, તી આમે નિયમા વિરુદ હેય તુયે ચ્યાહાન એહેકેન નાંય કોઅરાહાટી આખા જોજે.” \v 25 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “કાય, તુમાહાય નાંય વાચ્યાહાં કા દાઉદ રાજા એને ચ્યા હાંગાતિયાહાન બુખ લાગી, એને જરુર પોડી, તોવે કાય કોઅયેલ? \v 26 જોવે આબીયાતાર મહાયાજક આતો, તોવે દાઉદ રાજા પોરમેહેરા માંડવામાય જાયન બેટ ચોડાવલ્યો બાખ્યો, જ્યો યોખલા યાજકથી ખાવાય, ચ્યો ચ્યે ખાદ્યો, એને હાંગાતિયાહાન બી દેન્યો.” \v 27 એને ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “પોરમેહેરાય માઅહાન પોરમેહેરા આરામા દિહયા હાટી નાંય બોનાડ્યા, બાકી પોરમેહેરાય માઅહાહાટી પોરમેહેરા આરામા દિહી બોનાડલો હેય. \v 28 ચ્યાહાટી આંય, માઅહા પોહાલ પોરમેહેરા આરામા દિહાવોય બી ઓદિકાર હેય.” \c 3 \s આથ ઉખાય ગીઅલા માઅહાન હારાં કોઅયા \r (માથ્થી 12:9-14; લુક. 6:6-11) \p \v 1 પાછો પોરમેહેરા પવિત્ર દિહી ઈસુ સોબાયે ઠિકાણે ગીયો, તાં યોક માઅહું આતા, ચ્યા આથ ઉખાય ગીઅલો આતો. \v 2 પોરૂષી લોક ઈસુવાવોય દોષ લાવાહાટી યોક કારણ હોદતા આતા, યાહાટી ચ્યા ચ્યાલ દિયાનથી એઅતા લાગ્યા, કા એએ કા ચ્યાલ ઈસુ પોરમેહેરા આરામા દિહી હારો કોઅહે કા નાંય. \v 3 તોવે આથ ઉખાય ગીઅલા માઅહાન ઈસુવે આખ્યાં, “ઉઠ એને બોદા માઅહા વોચમાય ઉબો રો.” \v 4 પાછે ઈસુવે ચ્યાહાન પુછ્યાં, “પોરમેહેરા આરામા દિહી હારાં કામ કોઅના તી હાચ્ચાં હેય કા જુઠા કોઅના, કાદા જીવ બોચાવના તી હારાં હેય કા માઆઇ ટાકના?” બાકી ચ્યા ઠાવકાજ રિયા. \v 5 તોવે તો ખિજવાલો ચારીચોમખી એઇ રિયો, એને ચ્યાહા મોના કઠાણતા લેદે દુ:ખી જાયો, ઈસુવે આથ ઉખાય ગીઅલા માઅહાન આખ્યાં “તું તો આથ લાંબો કોઓ” ચ્યે આથ લાંબાવ્યો, ચ્યા આથ હારો ઓઅઇ ગીયો. \v 6 તોવે પોરૂષી લોક બાઆ જાયને રાજા હેરોદ લોકહા ટોળામાઅને આરે ચ્યાલ કેહેકેન આપા માઆઇ ટાકાડજે ચ્ચો વાત કોઅતા લાગ્યા. \s બો મોઠા ટોળા ઈસુવા પાછલા જાય \p \v 7 ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાઆરે દોરિયા એછે પાછો ગીયો, એને ગાલીલ ભાગ ને યહૂદીયા વિસ્તારામાઅને બોજ માઅહે ચ્યાપાય ટોળો વોળીન જાં લાગ્યેં, \v 8 એને યહૂદીયા ભાગા, યેરૂસાલેમ શેહેરા, ઈદુમેયા ભાગાથી, યારદેન નોયે ચ્યે મેરેને, એને સુર એને સિદોન શેહેરા યા બોદા વિસ્તારામાઅને લોક યેના, યા યાહાટી યેના કા જ્યેં નોવાયે કામે ઈસુવે કોઅલે તી વોનાલા આતા. \v 9 માઅહા બોજ ગીરદ્યે લેદે, ઈસુવે ચ્યા શિષ્યહાન આખ્યાં, “માન બોહરાહાટી યોક વાહની ઉડી લીયા, એટલે માઅહે માન ડેકલી નાંય હોકે.” \v 10 ચ્યા દિહયા દિહી ઈસુવે બોજ જાંઅહાન હારાં કોઅલા, ચ્યાહાટી ચ્યા બિમાર લોક ચ્યાપાય ગીરદી કોઅતા આતા. \v 11 જોવે બુત લાગલાબી, ચ્યાલ એએ તોવે, ચ્યા, ચ્યા આગલા ચ્યાલ માન દાંહાટી ચ્યા પાગે પોડીન એને બોંબલીન આખે કા “તું પોરમેહેરા પોહો હેતો.” \v 12 ઈસુવે ચ્યાહાન કડાક ચેતાવણી દેની એને આખ્યાં “લોકહાન ખોબાર નાંય કોઅના કા આંય કું હેય.” \s બારા શિષ્યહાન નિવાડના \r (માથ્થી 10:1-4; લુક. 6:12-16) \p \v 13 પાછે ઈસુ ડોગાવોય ચોડી ગીયો, એને ચ્યા માઅહાન હાદ્યા, જ્યાહાન ચ્યાય ચ્યા શિષ્ય બોનાહાટી નિવાડલા આતા, એને ચ્યા ગીરદ્યેમાઅને ચ્યા પાહી યેના. \v 14 તોવે ચ્યે બાર જાંઆહાન નિવડી કાડયા, એને ચ્યાહાન પ્રેષિત\f + \fr 3:14 \fr*\ft પ્રેષિત: યા શિષ્ય હેતા જ્યાહાન ઈસુય નિવાડલા આતા એને ચ્યા સેવા ને ખાસ કામ પુરાં કોઅરાહાટી ઓદિકારાહાતે દોવાડેહે. \ft*\f* નોક્કી કોઅયા, યાહાટી કા ચ્યા ઈસુઆરે રોય હોકે એને ચ્યાહાન પોરમેહેરા સંદેશ આખા દોવાડયા, \v 15 એને ચ્યાહાન બુતાલ કાડના ઓદિકાર દેનો. \v 16 એને ચ્યાય નિવાડલા બારા જાણહા નાંવે યે હેય, સિમોન જ્યાલ ઈસુવે પિત્તર નાંવ દેના. \v 17 જબદયા પોહા યાકૂબ એને યોહાન, યોહાનાલ ઈસુવે બોઆનેરગીસ આખ્યાં, જ્યા મોતલાબ હેય બોંબાલનારાહા હારકા માઅહું. \v 18 આંદ્રિયાસ, ફિલિપ, બારતોલોમી, માથ્થી, થોમા, એને અલફિયા પોહો યાકૂબ, તદે, એને સિમોન કનાની, \v 19 એને ચ્યાલ દોગો દેનારો યહૂદા ઇસ્કારીયોત. \s ઈસુ એને સૈતાન \r (માથ્થી 12:22-32; લુક. 11:14-23; 12:10) \p \v 20 ઈસુ ગોઓ ગીયો એને પાછી લોકહા બોજ ગીરદી જાયી, કા તો એને ચ્યા શિષ્ય ખાઅનાબી નાંય ખાય હોક્યા. \v 21 ઈ વોનાઈન ચ્યા કુટુંબવાળે ચ્યાલ લાંહાટી ગોઅરે યેને, કાહાકા લોક આખે કા તો ગાંડવાય ગીયો ઓરી. \v 22 એને, જ્યા યેરૂસાલેમ શેહેરામાઅને યેનલા મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુબી આખા આતા કા, “ચ્યામાય સૈતાન જો બુતાહા મુખ્ય હેય” એને ઇબી આખે કા, “તો સૈતાન હેય ચ્યા મોદાત લેઈને ચ્યાહાન તાંગાડેહે.” \v 23 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન હાદિન દાખલો આખ્યો, “ઓ સૈતાન કેહેકેન ઓઅઇ હોકે જો ચ્યાજ બુતાહાન લોકહામાઅને બાઆ કાડહે? નાંય, તો એહેકેન નાંય કોઅઇ હોકે.” \v 24 જોવે યોક દેશા લોક ચ્યાહામાયજ ફુટ પોડે તો ચ્યા વદારી સમય નાંય ટોકી હોકે. \v 25 જોવે યોકાજ ગાઆમાઅને લોક ચ્યાહાજ આરે જુલાતા લાગે તોવે તી ગુઉ નાંય ટોકી હોકે. \v 26 જોવે સૈતાન પોતાનાજ બુતહા આરે વિરુદી ઓઅરી, તે તો પોતાનાજ નાશ કોઅરી. \p \v 27 “કાદોબી સૈતાના રોકા તાકાતવાળા માઅહા ગુઉ લુટી નાંય હોકે, જાવ લોગુ ચ્યા તાકાતવાળા માઅહાન આરવાહાટી એને બાંદાહાટી તાકાતવાળો નાંય રોય, તોવે તો ચ્યા ગોઆમાઅને બોદાંજ લુટી લેય હોકહે. \v 28 આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખહુ, કા માઅહા બોદા પાપાહાલ એને નિંદાયેલ પોરમેહેર માફ કોઅઇ દેઅરી, \v 29 બાકી જો પવિત્ર આત્મા નિંદા કોઅરી, પોરમેહેર ચ્યાલ યાહાટી કોદહીજ માફ નાંય કોઅરી બાકી કાયામ તો પાપહા ગુનેગાર ઠરી.” \v 30 ઈસુવે ચ્યાહાન ઈ યાહાટી આખ્યાં કાહાકા ચ્યે ઈ આખે કા, એલામાય બુત હેય. \s ઈસુવા આયહો એને બાહા \r (માથ્થી 12:46-50; લુક. 8:19-21) \p \v 31 પાછે ઈસુ આયહો એને ચ્યા બાહા યેને, એને બાઆ ઉબે રિયે એને ચ્યાલ ચ્યાહાય હાદાડયો. \v 32 એને ઈસુવા ચોમખી બોજ જાંએ બોઠલેં આતેં, તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “એએ, તો આયહો એને બાહા બાઆ ઉબે રીઅલે હેતેં તુલ હાદતેહેં.” \v 33 બાકી ચ્યે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “મા આયહો એને મા બાહા કું હેતેં?” \v 34 એને જ્યેં ચોમખી બોઠલેં આતેં, ચ્યાહા એછે એઇન ચ્યાય આખ્યાં, “એઆ, ઈ મા આયહો એને યા મા બાહા હેતા. \v 35 કાહાકા જીં માઅહું પોરમેહેરા મોરજી પુરી કોઅહે, તીંજ મા બાહા, એને બોઅહી એને આયહો હેય.” \c 4 \s બિયારો પોઅનારા દાખલો \r (માથ્થી 13:1-9; લુક. 8:4-8) \p \v 1 ઈસુ પાછો ગાલીલા દોરિયા મેરે હિકાડે, તોવે ચ્યાપાય બોજ મોઠી ગીરદી બેગી ઓઈ ગીયી, યાહાટી તો દોરિયામાય ઉડી આતી ચ્યેમાય ચોડીન બોહી ગીયો, એને માઅહા બોદો ટોળો દોરિયા મેરે ઉબો આતો. \v 2 ચ્યે ચ્યાહાન દાખલા દેયન બોજ હિકાડયાં ચ્યાહાન હિકાડતા ચ્યે એહેકેન આખ્યાં, \v 3 “વોનાયા, યોક ખેડુત, બિયારો પોઆ રાનામાય ગીયો. \v 4 એને પોએ તોવે કોલોહોખાન બિયારો વાટે મેરે પોડયો, એને ચિડેં પોડીન તીં ખાય ગીયે. \v 5 એને કોલોહોખાન બિયારો ખડકાવાળી જમીનમાય પોડ્યા, તાં કાદુ ઓછો આતો, ચ્યાહાટી બિઇ તારાતુજ ઉદી નિંગ્યા, કાહાકા તાં કાદુ ઉંડે લોગુ નાંય આતો. \v 6 બાકી બોપરેહે દિહી ચોડયો એને તીડકો લાગ્યો તોવે તારાત તી કોમાઈ ગીયા, એને મુળે નાંય બોઠે ચ્યાહાટી તી ઉખાઈ ગીયા. \v 7 એને કોલોહોખાન બિયારો કાટાહા જેખરાહામાય પોડયો, એને કાટેં વોદીન ચ્યાથી દાબાઈ ગીયા, એને કાયજ અનાજ નાંય પાક્યા. \v 8 એને કોલોહોખાન બિયારો હારી જમીનમાય પોડયો, ઓ બિયારો ઉદીન પાહાય ગીયો એને હારાં અનાજ પાક્યા, કોલાહાક તીહી ગોણા, કોલાહાક હાંઈટ ગોણા, કોલાહાક હોવ ગોણા અનાજ પાક્યા.” \v 9 એને ઈસુય આખ્યાં “જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તીં વોનાય લેય એને ચ્યા બારામાય હુમજે.” \s દાખલા હોમજાડના \r (માથ્થી 13:10-17; લુક. 8:9-10) \p \v 10 જોવે ઈસુ એને બાર શિષ્યહાઆરે બિજા હાંગાત્યા આતા, ચ્યાહાય ઈસુલ દાખલો હોમજાડા આખ્યાં. \v 11 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં “તુમા તે પોરમેહેરા રાજ્યા દોબલી હાચ્ચી વાત જાંઅતાહા, બાકી જ્યા માયેવોય બોરહો નાંય કોએત ચ્યાહાન તે બોદા દાખલા દેયન હોમજાડના જરુરી હેય. \v 12 જેહેકોય પવિત્રશાસ્ત્ર આખહે કા, ચ્યા એએયા કોઅતાહા બાકી ચ્યાહાન દેખાય નાંય, વોનાયા કોઅતાહા બાકી હોમજે નાંય, એહેકેન નાંય ઓએ ચ્યા વોળી યેત, એને ચ્યાહાન માફી મિળી જાય.” \s બિયારો પોઅનારા દાખલા મોતલાબ \r (માથ્થી 13:18-23; લુક. 8:11-15) \p \v 13 પાછા ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જોવે તુમા ઓ દાખલો નાંય હુમજે, તોવે તુમા બિજા દાખલા બી નાંય હોમજાહા, જીં આંય તુમહાન આખનારો હેય. \v 14 ખેડુત પોરમેહેરા વચન પોઅહે. \v 15 વોછા લોક ચ્યે વાટયે રોકા હેય જીં વાટેમાય બિયારો પોડયો, ચ્યે પોરમેહેરા વચન નોક્કીજ વોનાતેહે, બાકી તારાત સૈતાન યેઇન ચ્યાહા વોનાલા વચન વિહરાવી દેહે. \v 16 એને ચ્યાજ પરમાણે, વોછા લોક તી ખડકાવાળી જાગા રોકા હેય જાં વોછોજ બિયારો પોડહે, યાહાટી ચ્યે વચન વોનાયને તારાતુજ આનંદથી માની લેતહેં, \v 17 બાકી પોરમેહેરા વચન ચ્યાહા મોનામાય ઉંડે નાંય ઉત્યે, ચ્યાહાટી ચ્યે વોછા દિહાહાપુરતે માનતેહેં, ચ્યા પાછે પોરમેહેરા વચના લીદે જોવે ઓડચાણ કા દુ:ખ યેહે તોવે ચ્યે તારાતુજ ટાકી પોડતેહે. \v 18 એને વોછા લોક કાટાહા જેખરાહામાય પોડલા બિયારા હારકા હેય, ચ્યાહાય તે પોરમેહેરા વચન વોનાય લેદા, \v 19 એને જીવના બારામાય ચિંતા, પોયહા લોબ, એને બીજી લાલચ યેઇન પોરમેહેરા વચનાલ દાબી દેહે, એને તી નોકામ્યા જીવન જીવતેહે. \v 20 એને વોછા લોક હાર્યે જમીન્યે હારકા હેય ચ્યે યે હેતેં પોરમેહેરા વચન વોનાઈન માની લેતહેં, એને ચ્યાહાટી હારાં ફળ દેતહેં, કાદા તીહી ગોણા, કાદા હાંઈટ ગોણા એને કાદા હોવ ગોણા.” \s દિવા દાખલો \r (લુક. 8:16-18) \p \v 21 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “કાદોબી દિવો લાવીન ચ્યાલ ટોપલ્યે કા ચાપાળા તોળે નાંય થોવેત, બાકી ચ્યાલ દીવત્યાવોય થોવતેહે કા ચ્યા ઉજવાડો બોદહાન મિળી હોકે. \v 22 કાહાકા કોઅહીજ વસ્તુ ઓહડી નાંય હેય કા તી ડાકલી રોય એને યોકતી વસ્તુ ઓહડી નાંય હેય કા તી દુબાડી હોકાય બાકી બોદાંજ ખુલ્લાં પોડી જાય. \v 23 જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય એને ચ્યા બારામાય હુમજે.” \v 24 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “દિયાન દા કા તુમા કાય વોનાતાહા, તુમા જોલા વોદારી દિયાન દેયન વોનાયાહા તોલા વોદારે પોરમેહેર તુમહાન હોમાજ દી.\f + \fr 4:24 \fr*\ft શાબ્દિક અનુવાદ: હાચવીન રા, કા કાય વોનાતાહા? જ્યા માપાકોય તુમા માપતાહા ચ્યાજ માપા કોઅઇ તુમહેહાટી માપલા જાય, એને તુમહાન બોજ દેઅરી.\ft*\f* \v 25 કાહાકા જ્યા પાય હોમાજ હેય, તો વોદારી હોમાજ મેળવી, બાકી જ્યા પાય કાય હોમાજ નાંય મીળે, ચ્યાપાય જીં વોછીબી હોમાજ ઓરી તીં બી ચ્યાપાઅને ખોવાય જાય.” \s ઉદલા દાણા દાખલો \p \v 26 પાછી ઈસુવે આખ્યાં, “પોરમેહેરા રાજ્ય ઓહડા હેય કા જેહેકોય યોકતો ખેડુત રાનામાય બિયારો પોઅહે. \v 27 એને તો ખેડુત રાતી-રાતી હુવેહે ને દિહા-દિહા કામ કોઅહે, તાંઉ બિયારો ઉદીન વોદી જાહે, બાકી ચ્યાલ ખોબાર નાંય કા ઈ કેહેકેન વોદ્યાં. \v 28 તો કાદુજ બીયારાલ ઉદાડેહે એને અનાજ પાકાડેહે, પેલ્લો ડીયો નિંગીન ઉદહે, પાછે ડોડે યેહે, પાછે કોન્ટયેહેમાય દાણા પાકતાહા. \v 29 બાકી જોવે દાણા પાકી જાતાહા, તોવે તારાત ખેડુત ઓસ્યેકોય વાડી લેહે, કાહાકા દાણા પાકી ગીઅલા હેય.” \s રાયે દાણા દાખલો \r (માથ્થી 13:31-32,34; લુક. 13:18-19) \p \v 30 પાછે ઈસુવે આખ્યાં, “આંય તુમહાન આજુ યોક દાખલો આખતાહાવ, ઈ હુમજાડા હાટી કા પોરમેહેરા રાજ્ય કોહડા હેય. \v 31 તીં રાયે દાણા હારકા હેય, રાયે બિયારો ટાક્યો તોવે દોરત્યેમાય બોદા બીયારાહામાય વાહાનો બિયારો હેય. \v 32 બાકી ટાક્યા પાછે, ઉદહે એને બોદયે હાકબાજયે કોઅતો મોઠો ઓઅહે એને મોઠયો ડાળખ્યો કાડહે ઓલાકા ઉચે આકાશામાય ઉડનારે ચિડેં ચ્યા છાવાડામાય યેયન ગોરો બોનાડતેહે.” \v 33 એને ઈસુવે ચ્યાહાન યે પરમાણે બોજ દાખલા દેય દેયન પોરમેહેરા વચન જોલહા ચ્યા હોમાજતા આતા તોલહાજ તો ચ્યાહાન હોમજાડતો આતો. \v 34 એને જોવેબી ઈસુ પોરમેહેરાબારામાય વાત આખે, તોવે દાખલા દેયન આખે, બાકી જોવે તો ચ્યા શિષ્યહાઆરે યોખલો રોય તોવે ચ્યાહાન બોદા દાખલાહા મોતલાબ હોમજાડે. \s ઈસુ વાવાઝડાલ ઠાવકા રાખહે \r (માથ્થી 8:23-27; લુક. 8:22-25) \p \v 35 ચ્યે દિહયે જોવે રુવાળા પોડતાજ, તોવે ચ્યે શિષ્યહાન આખ્યાં “આપા ગાલીલા દોરિયા ચ્યેમેરે જાતા.” \v 36 એને શિષ્યહાય લોકહા ટોળાલ તાંજ રા દેના, એને ચ્યા ઉડીમાય બોઠા, જ્યેં ઉડીમાય ઈસુ આતો, એને ઈસુલબી ચ્યાહાઆરે લેય ગીયા, એને બીજે ઉડયે બી ચ્યાઆરે આતેં. \v 37 જોવે ચ્યા દોરિયા ચ્યેમેરે જાતા આતા, તોવે મોઠો તોફાન યેનો એને પાઅયા લાફા ઉડીવોય આફળાતા લાગ્યા, ઓલાકા ઉડી પાઅયા કોઇન બાઆઈ જાતી આતી. \v 38 એને ઈસુ ઉડી પાછલા ભાગામાય યોક હુઉત્યાવોય ટોલપા થોવિન હુતલો આતો, તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ જાગાડીન આખ્યાં, “ગુરુ આપા બોદા બુડી જાનારા હેય એને ચ્યા તુલ કાય ફિકાર નાંય હેય” \v 39 તોવે શિષ્યહાય ઈસુલ જાગાડીન આખ્યાં. તોવે ચ્ચાય ઉઠીન વારાલ દોમકાડયા, એને લાફાહાન આખ્યાં “ઠાવકો રો એને શાંત ઓઅઇ જો” તોવે વારો બોંદ પોડયો એને દોરિયામાય મોઠી શાંતી ઓઅઇ ગિઇ. \v 40 એને શિષ્યહાન ઈસુવે આખ્યાં, “તુમા કાહા બિઅતાહા? તુમહાન આજુબી બોરહો નાંય કા?” \v 41 એને ચ્યા બોજ બિઇ ગીયા એને યોકબિજાલ આખા લાગ્યા, “ઈ કોહડા માઅહું હેય? તે તોફાન એને દોરિયો એને લાફાબી ચ્યા આગના માનતેહેં?” \c 5 \s બુત લાગલા માઅહાન ઈસુ હારો કોઅહે \r (માથ્થી 8:28-34; લુક. 8:26-39) \p \v 1 પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય દોરિયા ચ્યેમેરે ગીરાસેનિયા લોકહા ભાગામાય જાય પોઅચ્યા. \v 2 જોવે ઈસુ ઉડીમાઅને ઉત્યો, તોવે યોક માઅહાન બુત વોળાગલા આતો તો તારાતુજ માહણાહા માઅને નિંગીન ચ્યાલ મિળ્યો. \v 3 તો માહણામાય રોતો આતો, કાદાં માઅહું ચ્યાલ બાંદી નાંય હોકે, ઓલાકા હાકળે કોઅઇ બી નાંય બાંદાય. \v 4 કાહાકા ચ્યાલ ગેડી-ગેડી બેડયેહે એને હાંકળેહેકોય બાંદેત બાકી તો હાંકળા તોડી ટાકે એને બેડયે ટુકડા-ટુકડા કોઅઇ દેય એને કાદાં માઅહું ચ્યાલ બાંદી નાંય હોકે. \v 5 એને કાયામ રાતદીહી તો માહણામાય ફીએ એને ડોગાહામાય બોંબલ્યા કોએ, એને તો દોગડાહા કોઇન ચ્યા શરીરાલ વાડી લેતો આતો. \p \v 6 જોવે ચ્ચાય દુઉરે ઈસુલ દેખ્યો, તોવે તો દાંહાદી યેનો એને ચ્યા પાગે પોડયો, \v 7 એને બોજ જોરખે બોંબલીન આખ્યાં, “ઓ ઈસુ, પરમપ્રધાના પોરમેહેરા પોહા, તુલ માયેપાઅને કાય જોજે? પોરમેહેરા નાંવા કોસામ લેતહાવ કા તું માન આબદા મા દેહે.” \v 8 કાહાકા ઈસુવે ચ્યાલ પેલ્લાજ આખ્યેલ, “ઓ બુતડાહાય યામાઅને નિંગી જાં.” \v 9 તોવે ઈસુવે ચ્યાલ પુછ્યાં, “તો નાંવ કાય હેય?” ચ્યેય આખ્યાં, “આમે નાંવ સેના હેય, કાહાકા આમા બોજ જાંએ હેજે.” \v 10 એને ચ્યાહાય ચ્યાલ બોજ રાવ્યાં કોઅયી કા “આમહાન યા ભાગામાઅને મા દોવાડેહે.” \p \v 11 આમી તાં ડોગાવોય ડુકરાહા યોક મોઠો ટોળો ચોઅયા કોએ. \v 12 તોવે બુતડાહાય ઈસુલ ઓહડી રાવ્યાં કોઇન આખ્યાં, “આમહાન ડુકરાહામાય દોવાડ ચ્યાહામાય નિંગી જાહું.” \v 13 ઈસુવે ચ્યાહાન પરવાનગી દેની, તોવે બુતડે નિંગીન ડુકરાહામાય ઉરાય ગીયે, એને બોદો ટોળો કોરાડા ઉપને દોરિયામાય જાયન ટુટી પોડયો, એને બુડી મોઅયે, લગભગ બેન ઓજાર ડુકરાહા ટોળો આતો. \v 14 એને ડુકરાહા ગોવાળ નાહી પોડ્યા એને શેહેરામાય એને ગાવામાય કાય જાયા ચ્યા ખોબાર દેની કા લોક તી એઅરા યેના. \v 15 તોવે કાય જાયા તી એરાહાટી માઅહે ઈસુવાપાય યેને, તોવે જીં બુતડે લાગલા માઅહું ઠાવકાજ બોઠલા દેખ્યો, એને ફાડકે પોવલે એને હારો ઓઇન ભાનમાય દેખ્યો, તીં એઇન ચ્યા બિઇ ગીયા. \p \v 16 એને એએનારા માઅહાય, બુતડે લાગલા માઅહા આરે કાય જાયેલ તી વાત એને ડુકરાહા બારામાય જાયલી વાત, લોકહાન આખી દેખાડી. \v 17 તોવે ચ્યાહાય ઈસુલ વિનાંતી કોઅયી એને આખ્યાં કા તું આમહે હોદ માઅને જાતો રો. \v 18 તોવે ઈસુ જાંહાટી ઉડીમાય બોહી ગીયો, એને બુત લાગલા માઅહું ઈસુલ રાવ્યાં કોઇન આખા લાગ્યા “માન તોઆરે રા દે.” \v 19 બાકી ઈસુવે ચ્યાલ મોનાઈ કોઅઇ દેની, એને ચ્યાલ આખ્યાં. “ગોઓ જો એને તો જાતલાહાપાય જાયન ઈસુવે તો કોરે કોલાં હારાં કામ કોઅયા એને કોલી દયા કોઅયી તી ચ્યાહાન આખ.” \v 20 તોવે તીં માઅહું, એને ઈસુવે ચ્યાહાટી કોલાં હારાં કામ કોઅયા, દોહો શેહેરાહા પાહિલ્યા ભાગામાય જાતો રિયો, જ્યાલ દકોપોલીસ આખવામાય યેહે, એને જાયન જાહેર કોઅયા, એને બોદહાન ચ્યા નોવાય લાગી. \s યાયીર નાંવા માઅહા મોઅઇ ગીઅલી પોહી એને યોક બિમાર બાય \r (માથ્થી 9:18-26; લુક. 8:40-56) \p \v 21 યોકદા પાછો ઈસુ ઉડીમાય બોહીન ગાલીલા દોરિયા ચ્યેમેરે ગીયો, જોવે ઈસુ દોરિયા મેરાવોય પોઅચીન ઉબલો આતો, તોવે માઅહા મોઠો ટોળો ઈસુવાપાય બેગો જાયો. \v 22 તોવે યાઈર નાંવા સોબાયે ઠિકાણા આગેવાનાહા માઅને યોક યેનો એને તો યેઇન ઈસુવા પાગે પોડયો. \v 23 એને યાઈર બોજ રાવ્યો કોઅતો લાગ્યો, “મા વાહની પોહી મોરાં તિયારી હેય તું મા ગોઓ યે એને ચ્યેલ આથ લાવી દે, તોવે ચ્યે બોચાવ ઓઅઇ જાય એને તી જીવતી રોય.” \v 24 તોવે ઈસુ ચ્યાઆરે ચાલ પોડયો, એને ચ્યા પાહલા બોજ મોઠો ટોળો ચાલતો આતો, એને ચ્યા ચોમખી બોજ ગીરદી કોએત આતેં. \p \v 25 એને યોક બાઈ આતી ચ્યે બારા વોરહાથી લોય પોડના બિમારી આતી. \v 26 ચ્યે બોજ વૈદયાહા પાયને બોજ દુઃખ ઉઠાવ્યા, એને ચ્યે બોદી માલમિલકાત ખોરચી ટાકી તેરુ ચ્યે બિમારી હારી નાંય જાઈ, બાકી આજુ વદારે માંદી ઓઅતી ગિઇ. \v 27 જોવે તી ઈસુવા કોઅલા કામહા બારામાય વોનાયેલ, યાહાટી તી ટોળામાઅને ઈસુવા પાહલા યેની, એને ઈસુવા ફાડકાલ આથ લાવ્યો. \v 28 કાહાકા ચ્યે વિચાર્યા, “જોવે એલા ફાડકાલુજ આંય આથ લાવહી તોવે મા બોચાવ ઓઅઇ જાય.” \v 29 એને તારાત ચ્યે લોય પોડતા બોંદ ઓઅઇ ગીયા, એને ચ્યેલ શરીરામાય લાગ્યા કા આમી આંય હારી ઓઅઇ ગિઇ. \p \v 30 ઈસુય પોતે લોકહા એછે ફિરીન પુછ્યાં, “કુંયે મા ફાડકાલ આથ લાવ્યો?” ચ્યાય જાંઅયા કા માયેમાઅને કામ કોઅના સામર્થ નિંગ્યહા. \v 31 ઈસુવા શિષ્યહાય ચ્યાલ આખ્યાં કા, “તું એઅતોહોકા ચોમખીને માઅહે ગીરદી તુલ બિચડેહે એને પોડાપોડી કોઅતેહે, તેરુ પૂછતોહો કા માન કુંયે આથ લાવ્યો?” \v 32 બાકી ઈસુ ઈ કુંયે કોઅયા તી એરા ચોમખી એએહે. \v 33 તોવે ચ્યે બાયે જાંઅયા કા તી હારી ઓઅઇ ગિઇ, તોવે તી કાપતી એને બીઅતી યેની, એને ચ્યા પાગે પોડીન, એને બોદી હાચ્ચી-હાચ્ચી વાત આખી દેની. \v 34 ઈસુવે ચ્યે બાયેલ આખ્યાં, “મા બોઅહી, માયે તો બોચાવ કોઅલા હેય કાહાકા તુયે માયેવોય બોરોહો કોઅલો હેય, આમી તુલ એલી બિમારી નાંય લાગે, શાંત્યે કોઅઇ જો.” \p \v 35 આજુ ઈસુ ચ્યેલ આખીજ રિયહો તોવે સોબાયે ઠિકાણા આગેવાના ગાઆ એછને બિજા લોકહાય યેયન યાઈરાલ આખ્યાં, “ગુરૂવાલ આબદા મા દેહે, કાહાકા તો પોહી મોઅઇ ગિઇ.” \v 36 જીં વાત ચ્યા આખતા આતા તી જાણે ઈસુ તી વોનાયોહજ નાંય એને એહેકેન સોબાયે ઠિકાણા આગેવાનાલ આખ્યાં, “બીયહે મા, માયેવોય બોરહો રાખ.” \v 37 એને ઈસુય પિત્તર, યાકૂબ એને યાકૂબા બાહા યોહાન, યાહા સિવાય ચ્યા એને યાઈરાહાતે ચ્યાહાઆરે ટોળામાઅને કાદાલ નાંય યા દેના. \v 38 એને ચ્યા સોબાયે ઠિકાણા આગેવાના ગોઓ જાય પોઅચ્યા, તોવે ચ્યે ચ્યાહાન હુંઅકા ટાકી-ટાકીન રોડતા દેખ્યા. \v 39 તોવે ઈસુવે ગોઅમે જાયન, ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમહાન હુંઅકા ટાકી-ટાકીન રોડના ગોરાજ નાંય હેય પોહી મોઅઇ નાંય ગીયહી બાકી, હૂવી રિઅલી હેય.” \p \v 40 બાકી લોક ચ્યાલ ઓહાં લાગ્યા, ચ્યાહાટી ચ્યે બોદહાન બાઆ દોવાડી દેના, એને આયહે આબહાલ એને પિત્તર, યાકૂબ એને યાકૂબા બાહા યોહાન યાહાન આરે લેઈને, પોહી જ્યેં ગોઅમે હુતલી આતી તાં ગીયો. \v 41 પોહયે આથ દોઇન ઈસુવે પોહયેલ આખ્યાં, “તાલીતા કુમ” યા મોતલાબ હેય, “ઓ પોહી, આંય તુલ આખહુ, ઉઠ” \v 42 તી પોહી તારાતુજ ઉઠીન ચાલાફિરા લાગી તી બારા વોરહા આતી લોક બોજ નોવાય પામ્યા. \v 43 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન ચેતવીન આગના દેની કા ઈ વાત કાદાલ ખોબાર નાંય પોડે, એને પોહયે આયહે આબહાલ આખ્યાં કા, પોહયેલ કાય ખાઅના દા. \c 6 \s નાસરેતમાય ઈસુ નાકાર \r (માથ્થી 13:53-58; લુક. 4:16-30) \p \v 1 તોવે ઈસુ કાપરનાહુમ શેહેરામાઅને નિંગીન ચ્યા વોતની-ગાંવ નાસરેતમાય યેનો, એને ચ્યા શિષ્યબી ચ્યાઆરે ગીયા. \v 2 પોરમેહેરા આરામા દિહી ઈસુ સોબાયે ઠિકાણે લોકહાન પોરમેહેરા વચન હિકાડે, તોવે બોજ જાંએ ચ્યા વાત વોનાત, એને નોવાય પામીન આખે કા, “યા માઅહાય ઈ બોદા કેછને હિક્યાહા? એલાલ ઈ બોદા જ્ઞાન કેછને મિળ્યાં? એહેકેન મોઠે ચમત્કાર કોઅરા ચ્યાલ ગોતી કેહેકેન મિળી? \v 3 કાય ઓ તોજ હુતાર્યો નાંય કા? કાય ઓ મરિયમે પોહો, એને યાકૂબ, એને યોસેસા, એને યહૂદા એને સિમોના બાહા હેય? એને કાય ચ્યા બોઅયોહો ઈહીં નાંય રોય કા?” યાહાટી ચ્યાહાય ચ્યા બારામાય ઠોકાર ખાદી. \v 4 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ભવિષ્યવક્તા પોતાના વોતાનમાય એને પોતાના હોગહામાય એને પોતાના ગાઆશિવાય કેસુજ માનાવોગાર્યા નાંય રોત.” \v 5 એને ઈસુ ચ્યાહા વચ્ચે કોઅહેજ મોઠે ચમત્કાર નાંય કોઅઇ હોક્યો, બોજ વોછા દુખ્યાહાવોય આથ થોવિન હારેં કોઅયે, એને કાયજ ચમત્કાર નાંય કોઅયો, કાહાકા ચ્યા ચ્યાહાય નાકાર કોઅયેલ. \v 6 એને ઈસુ ચ્યાહા વોછા બોરહા લીદે નોવાય પામીન, ચ્યા પાછે ચ્યાય ચારીચોમખી ગાવહામાય ફિરીન પોરમેહેરા હારી ખોબાર હિકાડતો રિયો. \s બારા શિષ્યહાન સેવાયેમાય દોવાડના \r (માથ્થી 10:5-15; લુક. 9:1-6) \p \v 7 એને ચ્યા પાછે ઈસુ ચ્યા બાર શિષ્યહાન હાદ્યા એને ચ્યાહાન બેન-બેન જાઅહાલ બિજા-બિજા ગાવહામાય દોવાડા લાગ્યો, એને બુતાલ લોકહામાઅને કાડા ચ્યાહાન પુરો ઓદિકાર દેનો. \v 8 ઈસુવે ચ્યાહાન આગના દેની, “વાટેહાટી લાકડયે સિવાય કાયજ નાંય લેતા નાંય બાખે, નાંય ઠેલી, નાંય પાકીટામાય પોયહા.” \v 9 વાઅણે પોવજા બાકી બેન જોડ ડોગલેં નાંય લેતા. \v 10 એને ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, જોવે તુમા કાદા ગોઓ રાંહાટી જાહા, તાંજ રોજા, તાંઅરે તુમા નિંગી જાહા તાંઉલોગુ ચ્યાજ ગોઅમે રોજા. \v 11 એને જાં તુમહાન લોક નાંય હાદેત એને તુમહાન નાંય હાંબળેત, તાંઅરે નિંગી જાયા, એને ચ્યાહાન નિશાણી દાંહાટી, તુમહે પાગહા આરેને ઉદળાં તાંજ ખેખરી ટાકજા, ચ્યાહાન ઈ ચેતાવણી દાંહાટી કા પોરમેહેરા એહેરે મિળનારી સાજા ચ્યા પોતેજ જાબાવદાર હેય. \v 12 તોવે શિષ્ય ગીયા એને જાયને લોકહાન આખ્યાં, તુમા પાપહાલ માનીન, તુમહે પાપ કોઅના છોડી દા જોજે, એને પોરમેહેરાએછે ફિરી યા જોજે. \v 13 એને બોજ બુતડાહાન કાડયા, એને બોજ દુખ્યાહાન જૈતુના તેલ ચોપડીન હારાં કોઅયા. \s બાપતિસ્મા દેનારા યોહાનાલ માઆઇ ટાકના \r (માથ્થી 14:1-12; લુક. 9:7-9) \p \v 14 તોવે હેરોદ રાજાબી ઈસુ મોઠા કામહા બારામાય વોનાયો, કાહાકા બોજ લોક ઈસુ બારામાય આખતા આતા, વોછા લોક ઈ આખે કા, “ઓ યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો ઓઅરા જોજે જો મોઅલા માઅને પાછો ઉઠયોહો, યાહાટી ચ્યા આથે મોઠે ચિન્હે ઓઅતેહે.” \v 15 એને બિજા લોક આખે, “ઓ તે એલીયા ભવિષ્યવક્તો હેય” એને આજુ બિજા આખે કા, “તો યોક ભવિષ્યવક્તો હેય, ચ્યા ભવિષ્યવક્તાહા હારકો જ્યા બોજ સોમાયા પેલ્લા રોતા આતા.” \v 16 ઈ વોનાઈન હેરોદ રાજાય આખ્યાં, “ઓ યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો હેય, માયે પોતે જ્યા ટોલપા વાડાવી ટાક્યેલ, બાકી તો મોઅલા માઅને પાછો જીવતો ઓઇન યેનહો.” \v 17-18 હેરોદ રાજાય કોલહાક સોમાયા પેલ્લા ચ્યા બાહા ફિલિપા થેએ હેરોદિયાસ રાણ્યેલ રાખી લેદેલ, બાકી યોહાને ચ્યાલ આખ્યાં, “તુલ તો બાહા થેએયેલ રાખના નિયમા ઇસાબે ઠીક નાંય હેય.” તોવે હેરોદિયાસ રાણ્યેલ ખુશ કોઅરાહાટી, રાજા હેરોદાય યોહાનાલ દોઆડીન ચ્યાલ જેલેમાય કોંડાડી દેનો. \v 19 ચ્યાહાટી હેરોદિયાસ રાણી યોહાના આરે આડાઇ કોએ, એને માઆઇ ટાકાડાં માગે, બાકી માઆઇ નાંય હોક્યા, \v 20 કાહાકા હેરોદ રાજા યોહાનાલ ન્યાયી એને પોરમેહેરા પવિત્ર માઅહું જાંઅતો આતો. યાહાટી તો ચ્યાથી બિઇ ગીયો એને ચ્યાલ હેરોદિયાસ રાણ્યે પાયને બોચાવી રાખાંહાટી જેલેમાય હારેરીતે રાખ્યો, એને જોવે ચ્યાઆરે બોલે તોવે ચ્યા હાંબળીન ગાબરાય જાતો આતો બાકી ખુશ્યેથી વોનાતો આતો. \p \v 21 બાકી યોક દિહી, હેરોદ રાજા જન્મા દિહી મનાવ્યો તોવે ચ્યાય ચ્યા અમલદારાહાલ, મોંતર્યાયાહાન, એને ગાલીલ ભાગા, મોઠા આગેવાનાહાન હારાં યોક જેવાણ કોઅરા હાદ્યા, તોવે હેરોદિયાસ રાણ્યેલ યોહાનાલ માઆઇ ટાકાડના મોકો આતો. \v 22 તાં હેરોદિયાસ રાણ્યે પોહી આંદાર યેની, એને ચ્યે નાચ નાચી દેખાડી ચ્યેય હેરોદ રાજા એને ચ્યા ગાવારાહાન ખુશ કોઅયા, તોવે રાજાય પોહોયેલ આખ્યાં, માગ, “જીં જોજે તી માયેપાઅને માગ, એને તી તુલ આંય દિહી.” \v 23 એને હેરોદ રાજાય, કોસામ ખાયન આખ્યાં, માયેપાઅને તું જીં માગે તી આંય દિહી, “મા રાજ્યા આરદો ભાગ તું માગે તેરુ તો તુલ દિહી.” \v 24 પોહયે બારે જાયન ચ્યે આયહેલ પુછ્યાં, “આંય કાય માગુ?” ચ્યે આખ્યાં, યોહાન બાપતિસ્મા દેનારા ટોલપા દાં આખ. \v 25 ચ્યે તારાત આંદાર રાજાપાય જાયન આખ્યાં, “મા માગણી હેય કા તું માન આમીંજ યોહાન બાપતિસ્મા દેનારા ટોલપા વાડીન થાળ્યેમાય દે.” \p \v 26 રાજાલ જુઠા લાગ્યા, બાકી જ્યાહાલ ચ્યે હાદલા ચ્યાહા હામ્મે ચ્યે કોસામ ખાદેલ, ચ્યાહાટી નાંય આખના ઈંમાત નાંય ચાલી. \v 27 એને તારાત યોહાન બાપતિસ્મા દેનારા ટોલપા વાડીન લાંહાટી રાજાય યોક આગના દેયને સીપાડાલ જેલેમાય દોવાડયો. \v 28 તો જેલેમાય ગીયો એને ચ્યા ટોલપી વાડીન થાળ્યેમાય થોવિન પોહોયેલ દેની, એને પોહયે આયહેલ દેની. \v 29 ઈ વોનાયને યોહાના શિષ્યહાન ખોબાર પોડી, કા યોહાનાલ માઆઇ ટાક્યોહો તોવે ચ્યા યેના, એને ચ્યા કુડી લેઈને ચ્યાહાય તી માહણામાય દાટી દેની. \s શિષ્યહા એકાંત જાગામાય રોઅના \r (માથ્થી 14:13-14; લુક. 9:10) \p \v 30 જોવે ચ્યા બાર પ્રેષિત જ્યાહાન ઈસુવે દોવાડલા આતા ચ્યા ફિરી યેના એને યેયન ચોમખી યોકઠા જાયા, એને ચ્યાહાય જીં કાય કોઅયા એને હિકાડયાં તીં બોદા ચ્યાલ આખી દેખાડયાં. \v 31 બાકી બોજ જાંએ યાઉ જાવ કોઅતે આતેં એને યાહાન ખાઅનાબી સમય નાંય મિળતો આતો, તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, ચાલા આપા બોદા, યોક આલાગ એકાંત જાગામાય જાતા, જાં યોખલા રોય હોકજે એને વાહાયોક આરામ કોઅઇ હોકજે. \v 32 યાહાટી ચ્યા ઉડીમાય બોહીન યોક એકાંત જાગામાય નિંગી ગીયા જાં ચ્યા યોખલાજ રોય હોકે. \s પાચ બાખ્યો એને બેન માછલ્યો \r (માથ્થી 14:15-21; લુક. 9:11-17; યોહા. 6:1-14) \p \v 33 એને લોકહાય ચ્યાહાન નિંગતા દેખીન જાઈ લેદા, કા કેછ જાઈ રીઅલા હેય, યાહાટી ચ્યા ભાગા આજુબાજુ ગાવહામાઅને માઅહે દાંહાદી જાયન, એને ચ્યાહા આગલા તાં યી ફૂગ્યેં. \v 34 જોવે ઈસુ ઉડીમાઅને ઉત્યો, એને માઅહા બોજ મોઠો ટોળો દેખીન, ચ્યાહાવોય ચ્યાલ દયા યેની, કાહાકા ચ્યાહાઆરે કાદો નાંય આતો જો હારેકોય ચ્યાહા આગેવાની કોઅઇ હોકે એને ચ્યાહાન હાંબાળ કોઅઇ હોકે, જેહેકોય મેંડવાળ્યાહા વોગાર ગેટેં, એને ઈસુ ચ્યાહાન પોરમેહેરા રાજ્યા બારામાય બોજ વાતો હિકાડાં લાગ્યો. \p \v 35 એને જોવે દિહી બુડા આતો તોવે ચ્યા શિષ્યહાય ઈસુવાપાય યેઇન આખ્યાં “એકાંત જાગો હેય, એને દિહી બુડા વાય રિયહો. \v 36 લોકહાન જાં દે કા ચોમખી ગાવહામાય એને ફોળ્યે-ફોળ્યેહે માય જાયન ખાઅના વેચાતાં લેય યેય હોકે.” \v 37 બાકી ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “તુમા એલહાન ખાઅના દિયા” તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “કાય, આમા જાયન હોવ દિનારાહા (૧ દીનાર યોક ચાંદ્યે સિક્કો એટલે યોકા દિહા કાંબારાં ઓઅહે) બાખે લેઈને ખાવાડજે કા?” \v 38 ઈસુવે શિષ્યહાન પુછ્યાં, “તુમહેપાય કોલ્યો બાખ્યો હેત્યો એરા જાયા?” ચ્યાહાય ખોબાર કાડીન આખ્યાં, “પાચ બાખે એને બેન માછલ્યો.” \p \v 39 તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “ટોળ્યો-ટોળ્યો પાડીન ચ્યાહાન નીળા ગાહીયાવોય બોહતા કોઅઇ દા.” \v 40 ચ્યા પોચાહા-પોચાહા એને હોવા-હોવા ટોળા પાડીન બોહી ગીયા. \v 41 તોવે ઈસુય પાચ બાખે એને બેન માછલ્યો લેદ્યો, એને હોરગા એછે એઇન પોરમેહેરા આભાર માન્યા, એને બાખે મૂડી-મુડીન લોકહાન દાંહાટી શિષ્યહાન દેન્યો એને બેન માછલ્યો બી બોદહાન વાટી દેન્યો. \v 42 બોદહાય ખાદાં એને દારાઈ ગીયે, \v 43 એને ચ્યાહાય ઉગારલા ખાઅના યોખઠા કોઅયા, તે બાખે એને માછલ્યેહે કોય બારા ટોપલ્યો બોઅયો. \v 44 જ્યાહાય બાખ્યો ખાદ્યો, ચ્યા પાચ ઓજાર બાહા આતા, ચ્યાહાય બાયહે એને પોહાહા ગોણત્રી નાંય કોઅયી. \s ઈસુ પાઅયાવોય ચાલહે \r (માથ્થી 14:22-33; યોહા. 6:15-21) \p \v 45 તોવે ઈસુવે તારાત ચ્યા શિષ્યહાન આખ્યાં કા ઉડીમાય બોહીન ચ્યેમેરે બેતસાદા નગરા એછે ઉપડી જાયા, તાંઉલોગુ તો પોતે લોકહાન દોવાડી દેય. \v 46 એને લોકહાન દોવાડી દેયન પાછે તો પ્રાર્થના કોઅરાહાટી ડોગાવોય ગીયો. \v 47 એને હાંજે રુવાળા ઓઅતા લાગ્યા તોવે ઉડી દોરિયા વોચ્ચે આતી એને મેરાઈહીને ઘોણે દુર આતી, એને ઈસુ યોખલો બુઈયે ઉપે આતો. \v 48 એને જોવે ઈસુવે શિષ્યહાન દેખ્યા, કા ચ્યા ઉડી ચાલાડતા-ચાલાડતા બોજ ગાબરાય ગીયહા, કાહાકા વારો હામ્મેજ યેહે તો રાતી આસરે ચાર વાગે ઓહોડેહે ઈસુ દોરિયા ઉપે ચાલીન ચ્યાહાપાય યેનો એને તો ચ્યાહા આગલા નિંગી જાં વિચારતો આતો. \v 49 બાકી જોવે ચ્યાહાય ઈસુલ દોરિયા ઉપે ચાલતા દેખીન, ચ્યા બોંબલી ઉઠયા કાહાકા ચ્યાહાય ચ્યાલ બુત જાંઆયો, એને ચ્યા ગાબરાય ગીયા. \v 50 કાહાકા બોદાજ ચ્યાલ દેખીન ગાબરાઈ ગીઅલા આતા બાકી તારાતુજ ઈસુવે ચ્યાહાન હાત કોઇન આખ્યાં, “ઈંમાત રાખા, આંય ઈસુ હેતાઉ ગાબરાયાહા મા.” \v 51 પાછે ઈસુ ચ્યાહાપાય યેનો એને ઉડીમાય ચોડી ગીયો એને વારો ઠાવકો રિયો, તોવે ચ્યાહાન બોજ નોવાય લાગી. \v 52 ચ્યાહાય દેખ્યાકા પાછલે દિહી ઈસુવે બાખ્યેહે આરે કાય કોઅલા આતા, બાકી ચ્યાહાન આજુબી હારી હોમાજ નાંય પોડયેલ, ઈહીં લોગુ કા ઈસુ હાચ્ચો કું આતો, ચ્યાહા મોનામાય આજુબી બોરહો નાંય ઓએ. \s ઈસુ ગેનેસારેતમાય દુખ્યાહાન હારેં કોઅહે \r (માથ્થી 14:34-36) \p \v 53 જોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય યોકે ઉડીમાય ગાલીલા દોરિયામાય આજુ આગલા ગીયા એને ચ્યા ગેનેસારેત ભાગામાય યેય ફૂગ્યા, એને ચ્યાહાય ઉડી મેરે બાંદી. \v 54 ચ્યા ઉડીમાઅને ઉત્યા, તોવે લોકહાય ઈસુવાલ તારાતુજ વોળખીન. \v 55 ચ્યા બોદા શેહેરામાય માહારી દાહુદી ગીયા એને ખાટલાહાવોય દુખ્યાહાન હુવાડીન, જાં વોનાયા કા ઈસુ તાં હેય, તાં લેય યેના: \v 56 જાં કેસ ઈસુ ગાવહામાય, કા શેહેરાહામાય ગીયો, તોવે દુખ્યાહાન બાજારામાય થોવિન ચ્યા રાવ્યો કોએત, કા ઈસુ ફાડકા મેરાલ આથ લાવાં દેય. એને જોલે ચ્યાલ આથ લાવેત, ચ્યા બોદહાજ બોચાવ ઓઅઇ જાય. \c 7 \s રીતી-રીવાજ પાળના સાવાલ \r (માથ્થી 15:1-9) \p \v 1 યોક દિહી કોલહાક મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષી લોક યેરૂસાલેમ શેહેરામાઅને યેનલા આતા, ઈસુપાય ટોળો જાયા, \v 2 ચ્યાહાય દેખ્યાકા, ઈસુવા આરદા શિષ્ય ઓહડા આથે ખાઅના ખાત કા ચ્યાહા આથ અશુદ્ધ આતા, એટલે ચ્યાહાય ચ્યાહા આથ યહૂદી રીતી ઇસાબે દોવલાં નાંય આતા. \v 3 કાહાકા પોરૂષી લોક એને બોદા યહૂદી ખાઅના ખાં પેલ્લા કાયામ વાડવડીલાહા રીતી ઇસાબે આથ દોવતા આતા. \v 4 આટામાઅને ગોઓ યેઇન પાછે જાવ લોગુ ચ્યા પોતાલ હારેકોય નાંય દોવી લેય, તાંઉલોગુ ખાઅનાબી નાંય ખાત; એને બીજ્યોબી બોજ રીત્યો હેત્યો, જ્યો ચ્યાહાન પાળાહાટી દેનલ્યો હેય, જેહેકોય બાંગારા વાહાણે, કોળ્યાહા-લોટાહા, એને તોપલેં દોવના-ચોળના. \p \v 5 યાહાટી પોરૂષી લોક એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુવાહાય ઈસુલ પુછ્યાં કા, “તો શિષ્ય આમે વડીલાહા રીવાજ કાહાનાય માનેત? ચ્યા હારેકોય આથ દોવ્યા વોગાર મેલા આથહા કોઅઇ બાખે ખાતહા.” \v 6 બાકી ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો કા, તુમા ડોંગી લોકહા બારામાય યશાયા ભવિષ્યવક્તાય હાચ્ચાં આખ્યેલ; કા જેહેકોય લોખલાં હેય ચ્યા લોક મા બારામાય બોજ હારાં બોલતાહા, બાકી ચ્યા માયેવોય હાચ્ચાં પ્રેમ નાંય કોએત. \v 7 ચ્યાહા ભક્તિ માંહાટી નકામી હેય, કાહાકા ચ્યા લોકહાન માઅહા બોનાડલા રીવાજ પાળા હિકાડતાહા, જેહેકોય ચ્યા મા હુકુમ હેય. \v 8 તુમાહાય પોરમેહેરા આગના પાળના બોંદ કોઅઇ દેનાહાં એને માઅહા રીવાજ પાળતાહા. \p \v 9 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા પોરમેહેરા આગના પાળના છોડી દેતહા કા તુમા તુમહે રીવાજેકોય કામ કોઅઇ હોકે. \v 10 મૂસાયે આખ્યેલ કા, તો આયહે આબહાલ માન દે; જીં માઅહું આયહે આબહાલ ગાળી દેય, ચ્યાલ નોકીજ માઆઇ ટાકવામાય યી.” \v 11-12 બાકી તુમા આખતાહા કા જોવે કાદો ચ્યા આબહાલ એને આયહેલ આખે, “આંય તો મોદાત નાંય કોઅઇ હોકુ, કાહાકા જીં આંય તુલ દેતહાવ તી માયે પોરમેહેરાલ દેયના કોસામ ખાદહી, યાહાટી ઈ બેટ પોરમેહેરાહાટી હેય,” એને પાછી તોવેને, તુમા ચ્યા માઅહાન આયહો કા આબહા મોદાત કોઅના રાજા નાંય દેત (જેહેકોય પોરમેહેરા આગના હિકાડેહે). \v 13 એહેકેન કોઇન, તુમા પોરમેહેરા આગના પાળેત નાંય જો તુમહાન દેનલો હેય, કા તુમા વડીલાહા પાયને લેદલા રીવાજ પાળી હોકે, એહેકેન તુમા બોજ ખારાબ કામે કોઅતાહા. \s માઅહાન મેલ્યો કોઅનાર્યો વાતો \r (માથ્થી 15:10-20) \p \v 14 એને ઈસુવે લોકહાન પાહાય હાદિન આખ્યાં, “તુમા બોદા મા વોનાયા, એને હોમજાં. \v 15 માઅહે જીં બી ચ્યાહા શરીરામાય લેતહેં ચ્યામાય ઓહડા કાયજ નાંય હેય કા તી ચ્યાહાન મેલાં કોઅઇ હોકે, માઅહે ચ્યે વસ્તુ કોઅઇ મેલેં ઓઅતેહે, જીં માઅહા માજેરે નિંગહે. \v 16 જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય, એને ચ્યા બારામાય હુમજે.” \v 17 પાછે તો ટોળાલ છોડીન ગોઅમે યેનો, તોવે ચ્યા શિષ્યહાય ચ્યાય જીં કાય દાખલા દેયને આખ્યેલ ચ્યા મોતલાબ પુછ્યાં. \v 18 ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “કાય એહેકેન તુમહાનબી નાંય હોમજાય કા? તુમા નાંય હોમજેત કા, જીં ખાઅના માઅહું ખાહે તી માઅહાન મેલાં નાંય બોનાવી હોકે? \v 19 કાહાકા તી ચ્યાહા મોનામાય નાંય જાય, બાકી ચ્યા બુકામાય જાહે, એને પાછે તો ઝાડાવાટે બાઆ નિંગી જાહે” એહેકેન આખીન, ઈસુવા મોતલાબ આતો કા બોદીજ ખાઅના વસ્તુ ખાંહાટી લાયક્યે હેય. \v 20 એને ઈસુવે આખ્યાં, “માઅહું જીં વિચાર કોઅહે, આખહે એને કોઅહે, તીંજ માઅહાન પોરમેહેરા હામ્મે મેલાં કોઅહે. \v 21 ચ્યા મોનામાઅને, ખારાબ વિચાર, વ્યબિચાર, ચોરી, ખૂન, પારકી થેએ, \v 22 લોબ, લુચ્ચાઈ, છેતારના, જુઠા કામ, નિંદા, અભિમાન, ઓકાલ વગારન્યો વાતો, \v 23 ઓહડે બોદે પાપ મોનામાઅને બાઆ નિંગતેહે એને માઅહાન મેલાં માઅહું કોઅહે.” \s યોક્યે બાયે બોરહો જીં સુરુફીન્યે જાત્યે આતી \r (માથ્થી 15:21-28) \p \v 24 ચ્યા પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય તાંઅરે જાતા રિયા, એને પાછે સુર એને સિદોન નાંવા શેહેરા આજુ-બાજુ વિસ્તારામાય ગીયા, તાં યોક ગોઅમે ગીયા એને ચ્યા ઇચ્છા આતી કા કાદાલ ખોબાર નાંય પોડે કા તો તાં રિઅલો હેય. બાકી લોકહાન તારાત ખોબાર પોડી કા તો તાં હેય. \v 25 એને તારાત ચ્યા બારામાય વોનાઈન યોક બાય યેની એને ચ્યા પાગે પોડી ચ્યે પોહોયીલ બુત લાગલો આતો. \v 26 તી બાય યુનાની આતી, તી સિરીયા ભાગા એને સુરુફિની નાંવા ભાગામાય જોન્માલ યેનલી આતી; એને ચ્યે ઈસુલ વિનાંતી કોઅયી, કા ચ્યે પોહયે માઅને બુતાલ કાડી ટાકે. \v 27 તોવે ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “પેલ્લા માન મા કુટુંબ યહૂદીયાહાલ મોદાત કોઅના હેય, પાહાહા પાયને ખાઅના માગના એને કુતરાહાલ ખાવાડના ઠીક નાંય હેય.” \v 28 તી બાય હુમજી ગિઇ કા ઈસુ ગેર યહૂદીયાહાલ કુત્રે એને યહૂદીયાહાલ પોહેં એહેકેન આખહે. યાહાટી ચ્યેય ઈસુવાલ જાવાબ દેનો, “હાચ્ચાં હેય પ્રભુ, બાકી પાહાહા આથામાયને પોડલા ટુકડાહા ચૂરો કુત્રે ખાતહેં.” \v 29 તોવે ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “કાહાકા તુયે બોરહો કોઇન આખ્યાં, યાહાટી ગોઓ જો બુત તો પોહયે માઅને નિંગી ગીયોહો.” \v 30 તી ગોઓ ગિઇ, એને પોહી ખાટલાવોય હુતલી દેખી, એને બુત તે નિંગી ગીઅલો હેય. \s ઈસુ બોઅર્યા-બોબડયાલ હારો કોઅહે \p \v 31 ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય સુર શેહેરા આજુ-બાજુ ભાગ છોડીન સિદોન શેહેરામાઅને નિંગ્યા, દોહો શેહેરાહા આહી-પાહિલ્યા ભાગામાઅને ગીયા, જ્યાલ દકોપોલીસ આખતેહે તેહે રોઇન ચ્યા પાછા ગાલીલ દોરિયા એછે યેના. \v 32 એને માઅહે યોક બોઓરા એને બોબડયા માઅહાન ચ્યાપાય લેય યેને, એને માઅહાય ઈસુલ આથ લાવાહાટી રાવ્યાં કોઅયા કા તો હારો ઓઅઇ જાય. \v 33 તો ચ્યાલ ટોળામાઅને કાન્યે લેય ગીયો, ચ્યા કાનામાય આંગળી ગાલી, એને ચ્યાય યોક આંગળીયેવોય થુપીન ચ્યા માઅહા જીબ્યેલ લાવ્યાં. \v 34 એને હોરગા એછે એઇન એને મોઠેથી હાઆ લેદી, ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “એફેતા” મોતલાબ કા “ઉગડી જો.” \v 35 એને તારાત તી માઅહું વોનાયા લાગ્યા એને જીબ્યે કોઅઇ તકલીફ વોગાર બોલા લાગ્યો. \v 36 એને ઈસુવે લોકહાન આખ્યાં, કા “ઈ કાદાલ નાંય આખના કા માયે કાય કોઅલા હેય” બાકી જોલો વોદારે આખે કા નાંય આખના, તોલા વોદારે ચ્યા બીજહાન આખતા લાગ્યા. \v 37 એને ચ્યા બોજ નોવાય પામીન આખા લાગ્યા, “ચ્યે બોદા હારાં કોઅયાહાં, બોઓરાહાલ વોનાતા કોઅયા, એને બોબડયાહાલ બોલતા કોઅહે.” \c 8 \s ચાર ઓજાર લોકહાન ખાવાડના \r (માથ્થી 15:32-39) \p \v 1 ચ્યા દિહહામાય, બોજ લોક ઈસુ પાહી યેના એને ચોમખી યોક મોઠો ટોળો બેગો જાયો. જોવે ચ્યાહાપાય ખાઅના નાંય આતા, તોવે ઈસુવે ચ્યા શિષ્યહાન હાદિન આખ્યાં. \v 2 “માન યા લોકહાવોય દયા યેહે, આમી તીન દિહી જાયાહા, ચ્યા માયેપાંય હેતા, એને ચ્યાહાપાય ખાઅના કાયજ નાંય આતા. \v 3 ઈહીમાઅને કોલાહાક જાંઆ બોજ દુઉરે યેનહા, જોવે આંય ચ્યાહાન બુખા ગોઓ દોવાડી દાંઉ, તોવે વાટેમાય ચ્યા થાકીન તાંજ રોય પોડી.” \v 4 શિષ્યહાય ઈસુવાલ આખ્યાં કા, “યા ઉજાડ જાગામાય ઓલા બોદા લોકહાન ખાવાડા હાટી કેછને ખાઅના મીળે?” \v 5 ઈસુવે શિષ્યહાન પુછ્યાં, “તુમહેપાય કોલ્યો બાખ્યો હેત્યો?” ચ્યાહાય આખ્યાં, “આમહાપાય હાંત બાખ્યો હેય.” \v 6 તોવે ઈસુય બોદા લોકહાન દોરત્યેવોય બોહના આખ્યાં, તોવે ચ્યે બોહી ગીયે, પાછે હાંત બાખે લેદ્યો એને પોરમેહેરા આભાર માનીન બાખ્યે ટુકડા કોઇન શિષ્યહાન વાટી દાં આખ્યાં, એને ચ્યાહાય લોકહાન વાટી દેના. \v 7 ચ્યાહાપાય વોછે વાહને માછલે બી આતેં, ચ્યાહાવોય પોરમેહેરાલ આભાર માનીન એને લોકહાન વાટાં શિષ્યહાન દેના. \v 8 લોકહાય ખાદાં એને દારાઈ ગીયે, તોવે શિષ્યહાય હાંત ટોપલ્યો બોઇન વોદલા ખાઅના બેગા કોઅયા. \v 9 એને માઅહે આસરે ચાર ઓજાર આતેં, ઈસુવે લોકહાન દોવાડી દેના. \v 10 એને તોવે ઈસુ તારાત શિષ્યહાઆરે ઉડીમાય બોહી ગીયો એને દાલમનૂતા વિસ્તારામાય યેનો. \s પોરૂષીયા હોરગા નિશાણી માગતાહા \r (માથ્થી 16:1-4) \p \v 11 પાછે વોછા પોરૂષી લોક ઈસુવાપાય યેના ચ્યાઆરે ચર્ચા કોઅતા લાગ્યા, એને ચ્યાહાય માગણી કોઅયી કા આમહાન હોરગા એછને મોઠે ચમત્કાર દેખાડ, ચ્યા ઈસુલ ફોસવા હાટી ઈ માગણી કોઅઇ રીયલા આતા. \v 12 બાકી ઈસુવે મોઠે હાઆ ટાકીન આખ્યાં, “યે પેડયે લોક કાહા મોઠે ચમત્કાર માગતાહા? હાચ્ચાંજ આખહુ યે પેડયેલ મોઠે ચિન્હ કાદે દિહી નાંય દેવાયી.” \v 13 એને ઈસુવે પોરૂષી લોકહાન છોડી દેના, તો ચ્યા ચેલાહાઆરે પાછા ઉડીમાય બોહી ગીયા એને ગાલીલ દોરિયા બિજ્યે બાજુ ગીયા. \s પોરૂષીયા એને રાજા હેરોદા ખમીર \r (માથ્થી 16:5-12) \p \v 14 તોવે શિષ્ય બાખે લેઅના વિહરાય ગીયા, એને ચ્યાહાપાય યોક બાખે સિવાય ઉડીમાય બીજ્યો બાખ્યો નાંય આત્યો. \v 15 ઈસુવે શિષ્યહાન ચેતાવણી દેયન આખ્યાં, “એઆ પોરૂષી લોકહા એને હેરોદ રાજા ખમીરથી બોચાંહાટી હાચવીન રોજા.” \v 16 ચ્યા ચ્યાહા વોચમાય યોકબીજાઆરે વાતો કોઅરા લાગ્યા, “તો એહેકેન યાહાટી આખી રીયલો હેય કાહાકા આમેપાય પુરત્યો બાખે નાંય હેય.” \v 17 ઈસુ જાંઆઈ ગીયો ચ્યા કાય વાતો કોઅતાહા તોવે શિષ્યહાન આખ્યાં કા, “આમેપાય બાખે નાંય હેય ઓહડા તુમા કાહા વિચાર કોઅતાહા? કાય તુમાહાય તુમહે મોનાલ ઓલા કોઠાણ બોનાવી લેદહા કા તુમા આજુબી હોમજી નાંય હોક્યાહા? \v 18 કાય તુમહે ડોળા આંદળા હેય તેન તુમહાન નાંય દેખાય? કાય તુમહે કાન બોઅર્યા હેય તેન તુમા નાંય વોનાત? એને તુમહાન યાદ નાંય રિયા? \v 19 તોવે તુમહાય ઉગારલા ટુકડાહા કોલ્યો ટોપલ્યો બોઅલ્યો” જોવે માયે પાચ ઓજારાહાહાટી કેવળ પાચ બાખ્યેહેકોય ખાવાડલા આતા? ચ્યાહાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “બાર ટોપલ્યો.” \v 20 “એને ચાર ઓજાર લોકહાહાટી માયે હાંત બાખ્યો મુડયો, તોવે કોલ્યો ટોપલ્યો બોઅલ્યો?” ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં “હાંત ટોપલ્યો.” \v 21 એને ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “આજુબી તુમા નાંય હોમજેત કા આંય કું હેય.” \s ઈસુ આંદળા માઅહાન હારાં કોઅહે \p \v 22 તોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય બેતસાદા ગાવામાય યેય પોઅચ્યા, તાં માઅહે યોક આંદળાલ ચ્યાપાય લેય યેને, એને ચ્યાલ વિનાંતી કોઅયી કા ચ્યાલ આથ લાવીન હારો કોએ. \v 23 ઈસુ આંદળાલ આથ દોઇન ગાવા બાઆ લેય ગીયો, પાછે, ચ્યા ડોળા વોય થુપ લાવ્યાં એને ઈસુવે ચ્યાવોય આથ થોવ્યો એને પુછ્યાં, કા “તુલ કાય દેખહાય?” \v 24 ચ્યે નોજાર કોઇન આખ્યાં, “માઅહે દેખાતેહે, બાકી માન જાખાં દેખાયેહે કાહાકા ચ્યા જાડાહા હારકા કાય ફીઅતા એઅતાહાવ.” \v 25 તોવે ઈસુય પાછા બિજ્યે વોખાત ચ્યા ડોળાહા ઉપે આથ થોવ્યો, તોવે ચ્યે ડોળા ઉગાડયા એને તો પુરીરીતે કોઅઇ હારો ઓઅઇ ગીયો, એને તો બોદા ચોખ્ખાં એઇ રીયલો આતો. \v 26 “પાછે ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં ગોઓ ફિરી જો, બાકી ગાવા વાળહાન કાય આખાહાટી મા જાહે કા ઈહીં કાય જાયલા આતા.” \s પિત્તર ઈસુવાલ ખ્રિસ્ત આખીન માની લેહે \r (માથ્થી 16:13-20; લુક. 9:18-21) \p \v 27 ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય બેથસદા ગાવામાઅને કૈસરીયા ફિલીપીયા શેહેરા આહી-પાહિલ્યા ગાંવાહા જાગે ગીયા, તોવે વાટેમાય ઈસુવે ચ્યા શિષ્યહાન પુછ્યાં કા, “માઅહે માન કાય આખતેહે?” \v 28 શિષ્યહાય જાવાબ દેનો, “કોલહાક લોક આખતાહા કા તું યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો હેય, બીજહા આખના હેય કા તું એલીયા હેય, એને બિજા-બિજા લોક આખતાહા કા તું ભવિષ્યવક્તાહા માઅને યોકતો હેય.” \v 29 તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન પુછ્યાં કા, “બાકી તુમા તુમહે વચ્ચે કાય વિચાર કોઅતાહા કા આંય કું હેય?” તોવે પિત્તરે જાવાબ દેનો, “પોરમેહેરા ઇહિને દોવાડલો ખ્રિસ્ત હેય.” \v 30 તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન ચેતાવણી દેયન આખ્યાં કા, “મા બારામાય કાદાલ આખના નાંય.” \s ઈસુવે પોતાના મોરણા બારામાય ભવિષ્યવાણી આખી \r (માથ્થી 16:21-૨૩; લુક. 9:22) \p \v 31 ઈસુય શિષ્યહાન હિકાડના સુરુ કોઅયા, “માન જીં માઅહા પોહાહાટી ઈ જરુરી હેય, કા બોજ દુ:ખ વેઠાં પોડી, એને આગેવાન માઅહે, મુખ્ય યાજક એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ ચ્યાલ નાકારી દી એને માઆઇ ટાકી, એને તીન દિહી પાછે તો મોઅલાહામાઅને પાછો જીવતો ઉઠી.” \v 32 ઈસુય ઈ વાત ખુલ્લી-ખુલ્લી રીતે આખી દેની, તોવે પિત્તરે ચ્યાલ આલાગ લેય જાયન પીડા એને માઆઇ ટાકના બારામાય વાત કોઅયી યાહાટી ખિજવાયા લાગ્યો. \v 33 બાકી ઈસુ પાછો વોળીન એને શિષ્યહા એછે એઅયા એને પાછે પિત્તરાલ ખિજવાયો, “ઓ સૈતાન, મા હામ્મેથી દુર ઓઅઇ જો; કાહાકા તો વિચાર પોરમેહેરા એછને નાંય, બાકી માઅહા એછને હેય.” \s ઈસુવા પાછલા ચાલના ચ્યા મોતલાબ કાય \r (માથ્થી 16:24-28; લુક. 9:23-27) \p \v 34 એને શિષ્યહાઆરે લોકહાન હાદિન ચ્યે આખ્યાં, “જો કાદાં મા શિષ્ય બોના માગહે, ચ્યાલ પોતાલ નાકાર કોઅરા જોજે એને પોતાનો હુળીખાંબ ઉચકીન મા શિષ્ય બોને. \v 35 કાહાકા જીં માઅહું દોરત્યેવોય પોતે જીવ બોચાવાં માગહે, તો હાચ્ચાં જીવન ગુમાવી દી, બાકી તુમા જ્યા મા લીદે એને પોરમેહેરા હારી ખોબારે લીદે ચ્યા જીવ દેહે, તો હાચ્ચાં જીવન મેળવી. \v 36 યોક માઅહાન કાય લાભ જોવે ચ્યાલ બોજ મિલકાત મીળે બાકી પોરમેહેરાઆરે હાચ્ચાં જીવન ગુમાવી દેય? \v 37 યોક માઅહું પોરમેહેરાલ કાય દી હોકહે, જીં ચ્યા અનંતજીવન વેચાતાં લેય?” કાય નાંય. \v 38 જોવે તુમહેમાઅને કાદો માન ચ્યા પોરમેહેરા હારકો એને મા વાતહે પાળાહાટી મોનાઈ કોઅહે કાહાકા પોતે બિઅતાહા કા યા સોમાયા પાપી લોક તુમહે નુકસાન કોઅરી, પાછે આંય, માઅહા પોહાલ મોનાઈ કોઅઇ દિહી કા તુમા મા શિષ્ય હેય, જોવે આંય પવિત્ર દૂતહા આરે દોરતીવોય પાછો યીહીં, તોવે બોદા મા મહિમા પ્રતાપ દેખી જો મા આબહા હારકો હેય. \c 9 \s ઈસુવા રુપ બદલાય જાઅના \r (માથ્થી 17:1-13; લુક. 9:28-36) \p \v 1 પાછે ઈસુવે શિષ્યહાન એને લોકહાન આખ્યાં, “આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા ઈહીં ઉબલા કોલહાક લોક તોવેબી જીવતા રોય, જોવે ચ્યા પોરમેહેરા રાજ્યા સામર્થ્યા કોઅઇ ચ્યાહા વોચ્ચે યેતા દેખી.” \v 2 છ દિહી પાછે ઈસુ પિત્તર, યાકૂબ એને યોહાનાલ આરે લેયને યોકા ઉચા ડોગાવોય ગીયો યે ઠિકાણે ચ્યાજ યોખલા આતા ચ્યાહા હામ્મે ઈસુવા રુપ બોદલાઈ ગીયા. \v 3 એને ચ્યા ફાડકે બોજ ઉજળેંફુલ ઓઅઇ ગીયે, તોહડે દોરત્યેવોય કાદોબી ઉજળાવી નાંય હોકે. \v 4 તોવે ચ્યા તીન શિષ્યહાય બિજા બેન ભવિષ્યવક્તા મૂસાલ એને એલીયાલ દેખ્યાં એને ચ્યા ઈસુવાઆરે વાતો કોઅતા આતા. \v 5 તોવે પિત્તરાય ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ આમે રોઅના ઈહીં હારાં હેય: આમા તીની જાઅહાલ તીન માંડવા પાડા દે, યોક તોહાટી, યોક મૂસા હાટી, એને યોક એલીયા હાટી.” \v 6 ચ્યાય એહેકેન યાહાટી આખ્યાં કાહાકા પિત્તર એને બિજા બેન શિષ્ય બિઇ ગીઅલા આતા, એને નાંય જાઅતા આતા કા કાય આખના હેય, \v 7 તોવે યોક વાદળાં યેના એને ચ્યાહાન ચ્યા સાવલ્યેકોય ડાકી લેદા, એને ચ્યાહાય વાદળામાઅને પોરમેહેરાલ બોલતા વોનાયા, “ઓ મા પ્રિય પોહો હેય, ચ્યા આખલા માનજા”. \v 8 તોવે તારાતુજ ચ્યાહાય ચોમખી એઅયા, એને ઈસુ યોખલોજ દેખાયો, બિજો કાદોજ નાંય દેખાયો. \p \v 9 ઈસુ એને ચ્યા તીન શિષ્ય ડોગાવોયને ઉતતાજ ચ્યાય ચ્યાહાન યોક આગના દેની કા, કાદાલબી ઈ મા આખહા કા તુમહાય કાય એઅયા જાવ લોગુ આંય, માઅહા પોહો મોઅલા માઅને પાછો જીવતો નાંય ઓઅઇ જાવ. \v 10 ડોગાવોય જીં જાયા ચ્યા બારામાય ચ્યાહાય કાદાલુજ નાંય આખ્યાં, બાકી યે વાતે બારામાય વાત કોઅતા આતા કા, “મોઅલામાયને પાછા જીવી ઉઠના યા કાય મોતલાબ ઓરી?” \v 11 એને પાછા શિષ્યહાય ઈસુવાલ પુછ્યાં, “મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એહેકેન કાહા આખતાહા કા, એલીયાલ ખ્રિસ્તા યેયના પેલ્લા યાં જોજે?”. \v 12 ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં કા, ઈ હાચ્ચાંજ હેય કા પોરમેહેરાય “એલીયાલ દોવાડના વાયદો કોઅલો આતો કા તો બોદા કાય હુદરાવાહાટી પેલ્લો યેય જાય, બાકી માન માઅહા પોહા બારામાય એહેકેન કાહા લોખલાં હેય, કા તો બોજ દુઃખ ઉઠાવી, એને નોકામ્યો ગોણવામાય યી? \v 13 બાકી આંય તુલ આખતાહાવ કા એલીયા તે યેય ગીયહો, એને આગેવાનાહાય ચ્યાઆરે બોજ ખારાબ વેવહાર કોઅયો લિખલાં હેય, ચ્યાજ પરમાણે ચ્યાલ ચ્યાહાય ચ્યાહા મોન આખે તેહેંજ કોઅયા.” \s ઈસુવે બુત લાગલા પાહાલ હારાં કોઅયા \r (માથ્થી 17:14-21; લુક. 9:37-43) \p \v 14 જોવે ઈસુ ચ્યા તીન શિષ્ય બિજા શિષ્યહાપાય પાછા યેના, તોવે ચ્યાય બોજ જાંઆહાન ચ્યાહા ચોમખી ઉબા રીઅલા એઅયા, એને ચ્યાહાઆરે મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ બોલા-બોલી કોઅતા દેખ્યા. \v 15 જેહેકોય બોદા લોકહાય ઈસુવાલ દેખ્યા બોદહાન બોજ નોવાય લાગી, એને ચ્યાએછે દાંહાદી જાયને ચ્યાલ સલામ કોઅયા. \v 16 એને ઈસુવે ચ્યાહાન પુછ્યાં, “તુમા ચ્યાહાઆરે કોઅહી વાતે બારામાય બોલા-બોલી કોઅતાહા?” \v 17 ટોળામાઅને યોક માઅહાય એહેકેન જવાબ દેનો કા, “ઓ ગુરુજી, આંય મા પાહાલ લેય યેનહો, જ્યામાય યોક બુત લાગલો હેય, જીં ચ્યાલ બોલાહાટી રોકહે. \v 18 જોવેબી બુત ચ્યાવોય હમલો કોઅહે તે તો ચ્યાલ તાંજ આફળી દેહે, એને ચ્યા મુયામાઅને ગોંડો કાડહે, એને ચ્યા દાત કોકડાવેહે, એને કઠાણ બોની જાહાય. માયે તો શિષ્યહાન એહેકેન આખ્યાં કા ચ્યામાઅને બુતાલ કાડી ટાકાં, બાકી ચ્યા ચ્યાલ કાડી નાંય હોક્યા.” \v 19 ઈ વોનાઈન ઈસુવે જાવાબ દેનો, “ઓ બોરહો નાંય થોવનારા લોકહાય, માન તુમહેહાતે કોલહાલોગુ રા જોજે? એને આંય તુમહે કોલહા વેઠું? ચ્યા પોહાલ માયેપાંય લેય યા.” \v 20 “ચ્યા પોહાલ ચ્યા ઈસુવાપાય લેય યેના, એને જોવે બુતે ઈસુલ દેખ્યાં, તોવે બુતે ચ્યા પાહાલ આફળી ટાક્યા એને તો દોરત્યેવોય પોડીન કોથાલતો લાગ્યો તોવે ચ્યા મુયામાઅને ગોંડો નિંગા લાગ્યો. \v 21 ઈસુવે પોહા આબહાલ એહેકેન પુછ્યાં, ઈ બોદા ચ્યાલ કોવેપાયને ઓઅઇ રીયલા હેય?” ચ્યાય આખ્યાં, વાહનેરેજ હેય. \v 22 કોલાદા બુતાય ચ્યાલ આગડામાય એને પાઅયામાય પાડ્યા બાકી ચ્યાલ માઆઇ ટાકાંહાટી કોશિશ કોઅયી, બાકી જોવે તું કાય કોઅઇ હોકે, તે આમહે ઉપે દયા કોઓ એને આમહાન મોદાત કોઓ. \v 23 ઈસુવે પાહા આબહાલ આખ્યાં, “તુમહાન સંદેહ નાંય ઓરા જોજે આંય એહેકેન કોઅઇ હોકતાહાવ જો કાદાં માઅહું માયેવોય બોરહો થોવહે તી બોદાંજ કાય કોઅઇ હોકહે”. \v 24 તારાતુજ પાહા આબહે મોઠેથી આખ્યાં, “માન બોરહો હેય, માન સંદેહ નાંય કોઅરાહાટી તું માન મોદાત કોઓ.” \v 25 જોવે ઈસુય દેખ્યાકા, આજુબી બોજ ગીરદી ઓઅઇ રિઅલી હેય, તોવે ચ્યા બુતાલ દોમકાડીન આખ્યાં કા, “ઓ બુત, જીં યા પોહાલ બોઅરો બોનાવી રોયહો એને બોલાહાટી રોકી રોયહો, આંય તુલ એહેકેન આગના કોઅતાહાંવ, કા એલામાઅને નિંગી જો, એને પાછો વોળી યેયના નાંય.” \v 26 તોવે બુત બોંબલીન, એને ચ્યાલ બોજ મોહળીન ચ્યામાઅને નિંગી ગીયો, તો પોહો આલ્યોબી નાંય એને તો મોઅલા હારકો પોડી રિયો, એને બોજ માઅહે આખા લાગ્યેં, કા તો મોઅઇ ગીયોહો. \v 27 બાકી ઈસુય ચ્યા પાહા આથ દોઓઈન ચ્યાલ ઉબા રાંહાટી મોદાત કોઅયી. \v 28 પાછે, જોવે ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાઆરે ગોઅમે યોખલો આતો, તોવે શિષ્યહાય ઈસુલ પુછ્યાં કા, “આમા બુતાલ કાહાનાય કાડી હોક્યા?” \v 29 પાછે ઈસુવાય ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “એલા બુત પ્રાર્થના એને ઉપહા કોઅયા વોગાર માઅહા માઅને બાઆ નાંય યેય.” \s ઈસુય ચ્યા પોતાના મોરણા બારામાય બીજાદા આખલી ભવિષ્યવાણી \r (માથ્થી 17:22-23; લુક. 9:43-45) \p \v 30 પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્યહાય તો જાગો છોડી દેનો, એને ચ્યા ગાલીલ ભાગામાઅને જાં લાગ્યા, એને ચ્યાલ એહેકેન લાગ્યા કા કાદાલુજ ખોબાર નાંય પોડા જોજે કા આમા ઈહીં હેય, \v 31 કાહાકા ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાઆરે બોજ સમય વિતાવા એને ચ્યાહાન હિકાડાં માગતો આતો. ચ્યેય ચ્યાહાન આખ્યાં, “વેલ્લાજ કાદો માન, માઅહા પોહાલ, મા દુશ્માનાહા ઓદિકારામાય દેય દી, એને ચ્યા લોક માન માઆઇ ટાકી, બાકી તીજે દિહયે આંય પાછો મોઅલા માઅને જીવતો ઓઅઇ જાહીં.” \v 32 બાકી ઈ વાત ચ્યાહાન હોમાજ નાંય પોડી, એને ચ્યા ચ્યાલ પૂછાહાટી બિઈતા આતા. \s શિષ્યહામાય બોદહાથી મોઠો કું? \r (માથ્થી 18:1-5; લુક. 9:46-48) \p \v 33 પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય કાપરનાહુમ ગાવામાય ચ્યાહા ગોઓ ગીયા; જોવે ચ્યા ગોઅમે આતા, ઈસુવે ચ્યાહાન પુછ્યાં કા, “વાટે ચાલતા તુમા કોઅયેહે વાતે બારામાય યોક-બિજા આરે બોલેત?” \v 34 ચ્યા ઠાવકાજ રિયા કાહાકા વાટે યેતા ચ્યા યોકા-બિજા આરે યા બારામાય બોલા-બોલી કોઅતા આતા, કા આપહે માઅને મોઠો કું હેય? \v 35 તોવે ઈસુ બોહી ગીયો, એને ચ્યા બારા શિષ્યહાન પાહાય હાદ્યા, એને એહેકેન આખ્યાં કા, “જો કાદો મોઠો બોના માગહે, તો પોતે બોદહાથી વાહનો બોને એને સેવા કોઅનારો ચાકાર બોના જોજે.” \v 36 તોવે ઈસુવે યોકા પાહાલ ચ્યાહા વોચમાય ઉબા રાખ્યાં, તો પાહાલ ગોળે મિળ્યો એને શિષ્યહાન આખ્યાં, \v 37 “જો કાદોબી મા લીદે એહેકેન યોકા પોહાલ દોયા દેખાડેહે, તો હાચ્ચાંજ મા માની લેહે, જો કાદો મા માની લેહે, તો હાચ્ચાંજ પોરમેહેરાબી માની લેહે જ્યાંય માન દોવાડયોહો.” \s જો આમે વિરુદમાય નાંય હેય, તો આમહેહાતે હેય \r (લુક. 9:49-50) \p \v 38 તોવે યોહાને ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, આમાહાય યોકા માઅહાન તો નાંવા ઓદિકારા ઉપયોગ કોઇન બુતડાહાન કાડતા દેખ્યાં, એને આમા ચ્યાલ ઓટકાડા લાગ્યા, કાહાકા તો શિષ્યહા માઅને નાંય આતો.” \v 39 ઈસુવે આખ્યાં, “ચ્યાલ ઓટકાડાહા મા,” કાહાકા ઓહડો કાદોબી, જો મા નાંવા ઓદિકારાકોય મોઠે ચિન્હે કોઅહે, તો તારાત મા નિંદા નાંય કોઅઇ હોકે. \v 40 કાહાકા જો આંય દુશ્માન નાંય, તો આપહે આર્યો હેય. \v 41 આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખહુ જો કાદો યોક ગોલાસ પાઆઈ તુમહાન યાહાટી પાજી કા તુમા ખ્રિસ્તા શિષ્ય આખાતાહા, આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા પોરમેહેર નોક્કીજ ચ્યા માઅહાન ઇનામ દેઅરી. \s ઈસુવા ચેતાવણ્યો \r (માથ્થી 18:6-9; લુક. 17:1-2) \p \v 42 “કાદાહાટીબી, પોતે ગોગ્યેમાય ગોઅટયે પુડ બાંદિન દોરિયામાય બુડવી દેયના ખારાબ સાજા હેય, બાકી જોવે કાદોબી યા વાહનાહામાઅને માયેવોય બોરહો રાખતેહેં, ચ્યાહા પાપ કોઅના કારણ બોને તે ચ્યાલ યા કોઅતીબી ખારાબ સાજા મિળી. \v 43 પાપ કોઅના બોદે કારણે બંદ કોઆ ચ્યાલ પુરીરીતે મોનાઈ કોઆ જેહેકોય કા પોતે આથ કાપી રીઅલા હેય, જો તુમહે પાપ કોઅના કારણ બોનહે. જોવે તુમા હોરગામાય જાતહેં, ભલે તુમહેપાય યોક આથ હેય તી હારાં હેય, બાકી તુમહેપાય બેન આથ હેય એને તુમા નરકા કોળીમાય જાહા, તે તી ખારાબ હેય. \v 44 નરકા કોળીમાય, બોદહા શરીરાલ ખાનારા કીડા કોવેજ નાંય મોએ એને આગ બોળના બોંદ નાંય ઓએ. \v 45 પાપ કોઅના બોદે કારણે બોંદ કોઆ ચ્યાલ પુરીરીતે મોનાઈ કોઆ જેહેકોય કા પોતે પાગ કાપી રીઅલા હેય, તો તુમહે પાપ કોઅના કારણ બોનહે, જોવે તુમા હોરગામાય જાતહેં, ભલે તુમહેપાય યોક પાગ હેય તી હારાં હેય, બાકી તુમહેપાય બેન પાગ હેય એને તુમા નરકા કોળીમાય જાહા, તે તી ખારાબ હેય. \v 46 નરકા કોળીમાય, બોદહા શરીરાલ ખાનારા કીડા કોવેજ નાંય મોએ એને આગ બોળના બોંદ નાંય ઓએ. \v 47 પાપ કોઅના બોદે કારણે દુઉ કોઆ ચ્યાલ પુરીરીતે મોનાઈ કોઆ જેહેકોય કા પોતે ડોળો બાઆ કાડી દે, જો તુમહે પાપ કોઅના કારણ બોનહે, જોવે તુમા પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાતહેં, ભલે તુમહેપાય યોક ડોળો હેય તી હારાં હેય, બાકી તુમહેપાય બેન ડોળા હેય એને તુમા નરકા કોળીમાય જાહા, તે તી ખારાબ હેય. \v 48 નરકા કોળીમાય, બોદહા શરીરાલ ખાનારા કીડા કોવેજ નાંય મોએ એને આગ બોળના બોંદ નાંય ઓએ. \v 49 કાહાકા બોદહાન આગડાકોય ચોખ્ખેં કોઅવામાય યીઈ, જેહેકોય મીઠાકોય યોક બલિદાન ચોખ્ખાં ઓઅહે.\f + \fr 9:49 \fr*\ft શાબ્દિક અનુવાદ: કાહાકા બોદા જાહાન આગડાકોય ખારાં કોઅરી.\ft*\f* \v 50 મીઠાં યોક જરુરી વસ્તુ હેય, જોવે મીઠાં ચોવવોગાર ઓઅઇ જાય, તે તી પાછી કોવેજ ખારાં નાંય બોની હોકે, તુમા યોક-બીજાહાતે ઇળીમીળીન એને યોક બીજાહાતે શાંતીમાય રા જોજે.” \c 10 \s વોરાડ એને ફારગાત્યે બારામાય હિકાડના \r (માથ્થી 19:1-12; લુક. 16:18) \p \v 1 ઈસુવે ચ્યા શિષ્યહાઆરે કાપરનાહુમ શેહેર છોડી દેના, એને ચ્યા યહૂદીયા વિસ્તારામાઅને યારદેન નોયે ચ્યેમેરે ગીયા. એને પાછી યોકદા ચ્યાપાય લોકહા મોઠી ગીરદી ઓઅઇ ગિઇ, એને તો ચ્યાપરમાણે ચ્યાહાન પાછો હિકાડતો લાગ્યો. \p \v 2 તોવે પોરૂષી લોકહાય ચ્યાપાય યેઇન ચ્યા પરીક્ષા લાંહાટી ચ્યાલ પુછ્યાં, “કાય મૂસા નિયમામાય યોકા માટડાલ ચ્યા થેઅયેલ ફારગાતી દેયના ઈ પરવાનગી હેય કા?” \v 3 ઈસુવે ચ્યાહાન એહેકેન જાવાબ દેનો, “મૂસાય તુમહાન ફારગાત્યે બારામાય કાય આગના દેનહી?” \v 4 ચ્યાહાય આખ્યાં, “મૂસાય તે યોકા માટડાલ ચ્યા થેઅયેલ ફારગાત્યે લેખપાત્રી લોખીન થેઅયેલ છોડી દેયના પરવાનગી દેનલી હેય”. \v 5 ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “મૂસાય ઈ આગના તુમહાન નિયમા રુપામાય દેની, કાહાકા તુમા જિદ્દી આતા. \v 6 બાકી શુરવાતમાય જોવે પોરમેહેરાય બોદા કાય બોનાવ્યાં, ચ્યાય માટડો એને થેએ આખીન બોનાડયેલ. \v 7 ચ્યાહાટી યોક માટડો ચ્યા આયહે આબહાલ છોડીન ચ્યા થેઅયેઆરે રોઅરી. \v 8 એને ચ્યે બેની જાંએ યોકા શરીરા બોની; યાહાટી કા ચ્યે આમીને બેન માઅહા હારકે નાંય, બાકી ચ્યે યોકાજ માઅહા હારકે હેય. \v 9 યાહાટી કા જ્યાલ પોરમેહેરાય યોકઠા જોડલા હેય, ચ્યાલ કાદાબી માઅહું આલાગ નાંય કોઆ જોજે”. \v 10 પાછે, જોવે ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાઆરે ચ્યે ગોઅમે યોખલો આતો, તોવે શિષ્યહાય ચ્યાલ પાછા ચ્યેજ વાતે બારામાય પુછ્યાં. \v 11 ઈસુવે ચ્યાહાન એહેકેન જાવાબ દેનો, “જો કાદો માટડો ચ્યા થેઅયેલ ફારગાતી દેયન બિજ્યે આરે વોરાડ કોએ તો ચ્યા પેલ્લી થેઅયે વિરુદ વ્યબિચાર કોઅહે. \v 12 એને જીં થેએ ચ્યે માટડાલ ફારગાતી દેયન બીજાઆરે વોરાડ કોએ તે તી વ્યબિચાર કોઅહે.” \s ઈસુ વાહના પાહાહાન બોરકાત દેહે \r (માથ્થી 19:13-15; લુક. 18:15-17) \p \v 13 પાછે માઅહે પાહાહાન ઈસુપાય લેયા લાગ્યેં, યાહાટી કા તો ચ્યાહાવોય આથ થોવિન ચ્યાહાન બોરકાત દેય, બાકી શિષ્ય માઅહાન દોમકાડે. \v 14 ઈસુય ઈ એઇન ખિજવાયન આખ્યાં, “પાહાહાન માયેપાંય યાં દા, ચ્યાહાન ઓટકાડાહા મા, કાહાકા ચ્યાજ લોક જ્યા યા પાહાહા હારકા બોરહાલાયક હેય પોરમેહેરા રાજ્યામાય ચ્યાજ રોય. \v 15 આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા, જ્યેં માઅહે પાહાહા હારકા પોરમેહેરાલ નાંય હોઅપે, ચ્યે પોરમેહેરા રાજ્યામાય ચ્યા માઅહે નાંય બોની.” \v 16 તોવે ઈસુ પાહાહાન ગોળે મિળ્યો એને ચ્યાહાવોય આથ થોવિન બોરકાત દેની. \s મિલકાતવાળો જુવાન એને અનંતજીવન \r (માથ્થી 19:16-30; લુક. 18:18-30) \p \v 17 એને જેહોકોય ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય તાંઅરે નિંગા તિયાર ઓઅઇ ગીયા, તોવે યોક માઅહું દાંહદીન ઈસુવાપાય યેના, એને ચ્યા આગલા પાગે પોડીન ચ્યાલ પુછ્યાં કા, “ઓ ગુરુ, કાય કામ કોઉ કા પોરમેહેર માન અનંતજીવન દેય?” \v 18 ઈસુવાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો કા, “તો આખના મોતલાબ કાય હેય કા આંય હારો હેય? પોરમેહેરા સિવાય કાદોજ હારો નાંય હેય. \v 19 તું પોરમેહેરા આગનાયો તે જાંઅતોહો કા, ખૂન નાંય કોઅના, વ્યબિચાર નાંય કોઅના, ચોરી નાંય કોઅના, જુઠી સાક્ષી નાંય દેયના, કાદાલ દોગો નાંય દેયના, એને આપહે આયહે આબહા માન રાખના.” \v 20 બાકી ચ્યે ઈસુલ એહેકેન આખ્યાં કા, “ઓ ગુરુ, યો બોદ્યો આગના આંય હાનેરેજ માનતો યેનહો.” \v 21 ઈસુવાય ચ્યાએછે પ્રેમથી એઅયા એને ચ્યે ચ્યાલ આખ્યાં, “આજુ યોક વાત હેય જીં તુલ કોઅના જરુરી હેય, જો, જીં કાય તોપાય હેય તીં બોદા વેચિન ગોર-ગોરીબાહાન દેય દે, જોવે એહેકેન કોઅહે, તે તોપાય હોરગામાય મિલકાત રોઅરી એને યેયન મા શિષ્ય બોની જો.” \v 22 જોવે ચ્યાય ઈસુલ ઈ વાત આખતા વોનાયો તોવે તો નિરાશ ઓઅઇ ગીયો, એને તો દુ:ખી ઓઇન જાતો રિયો, કાહાકા તો બોજ માલદાર આતો. \p \v 23 ઈસુવાય ચોમખી એઇન શિષ્યહાન આખ્યાં, “માલદાર માઅહાન પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાઅના બોજ કોઠાણ હેય!” \v 24 શિષ્યહાન ચ્યા વાત વોનાઈન નોવાય લાગી એને ઈસુવાય પાછા ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઓ મા બાહાહાય, જ્યા મિલકાતેવોય બોરહો થોવતાહા, ચ્યાહાહાટી પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાયના બોજ કોઠાણ હેય. \v 25 ઉટડાલ હુવ્યે નાકલામાઅને જાયના કોઠાણ હેય, બાકી માલદાર માઅહાન પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાયના બોજ કોઠાણ હેય.” \v 26 જોવે શિષ્ય ઈ વાત વોનાયા, ચ્યા આજુ બોજ નોવાય પામી ગીયા, એને યોકા બિજાલ આખતા લાગ્યા કા, “તે પાછે કાહાટી પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાંહાટી બોચાવ ઓઅઇ જાયના કેહેકેન સંભવ હેય?” \v 27 ઈસુય ચ્યાહા એછે એઇન આખ્યાં, “ઈ માઅહાન તે નાંય ઓઅઇ હોકે, બાકી પોરમેહેરાથી ઓઅઇ હોકી; કાહાકા પોરમેહેર બોદાંજ કોઅઇ હોકહે. \v 28 પિત્તર ચ્યાલ આખા લાગ્યો, આમે કાય ઓઅરી? આમાહાય તે તો શિષ્ય બોનાહાટી બોદાંજ છોડી દેનલા હેય.” \v 29 ઈસુય શિષ્યહાન આખ્યાં, “તુમહાન આંય હાચ્ચાંજ આખતાહાવ, મા શિષ્ય બોનાહાટી એને પોરમેહેરા હારી ખોબાર આખાહાટી, જ્યા કાદાંયબી ચ્યા ગુઉ છોડી દેનલા હેય, એને બાહા બોઅહી એને આયહો એને આબહો એને પાહાહાન કા ચ્યા ખેતાર છોડયા ઓરી, તો હાચ્ચોજ યે પેડ્યેમાય સતાવણી આરે-આરે બોજ વસ્તુ મેળવી, એને યેનારા સમયામાય અનંતજીવન મિળી.” \v 30 આમી યા કાળામાય, ચ્યાલ હોવ ગોણા નાંય મિળી, ગોએ એને બાહા એને બોઅયોહો એને આયહો એને પોહેં એને ખેતારાહાલ, બાકી દુખાઆરે એને યેનારા સોમાયામાય અનંતજીવન મેળવી. \v 31 બાકી બોજ લોક જ્યેં આમી પેલ્લે હેતેં, ચ્યે પાછલા ઓઅરી; એને જ્યેં આમી પાછલા હેતેં, ચ્યે પેલ્લે ઓઅરી. \s ઈસુ પોતાના મોરણા બારામાય તીજી ભવિષ્યવાણી \r (માથ્થી 20:17-19; લુક. 18:31-34) \p \v 32 એને ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય યેરૂસાલેમ શેહેરા એછે જાનાર્યે વાટયેલ જાય, એને ઈસુ ચ્યાહા આગલા-આગલા જાં આતો: એને શિષ્યહાન બોજ નોવાય લાગી એને જ્યેં ચ્યાહા પાછલા-પાછલા ચાલતે આતેં ચ્યે બિઇ ગીએલે આતેં, તોવે તો ચ્યા બારા શિષ્યહાન લેયને ચ્યાહાન ઈ વાત આખા લાગ્યો જીં ચ્યાવોય યેનારી હેય. \v 33 “એઆ, આપા યેરૂસાલેમ શેહેરામાય જાતહા તાં, એને માન માઅહા પોહાલ મુખ્ય યાજકાહા એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુહુ આથામાય દોઅવાય જાયના. ચ્યા માન ગેર યહૂદી લોકહા આથામાય હોઅપી દેઅરી એને ચ્યા માન માઆઇ ટાકરી. \v 34 ચ્યા લોક મા મશ્કરી કોઅરી, મા ઉપે થૂપી, માન ચાપકાહાકોય માર ઠોકી એને માન માઆઇ ટાકી એને તીજે દિહી પાછો જીવતો ઓઅઇ જાહીં.” \s યાકૂબ એને યોહાના માગણી \r (માથ્થી 20:20-28) \p \v 35 તોવે જબદયા પાહા યાકૂબ એને યોહાન ઈસુવાપાય યેયન એહેકેન આખા લાગ્યા, “ઓ ગુરુ, આમહે માગણી હેય કા, આમા જીં કાય માગજે તીં તું આમેહાટી કોઓ.” \v 36 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા કાય માગતાહા તીં આંય તુમહેહાટી કોઉ?” \v 37 તોવે ચ્યાહાય ઈસુવાલ આખ્યાં, “જોવે તું મહિમામય રાજ્ય કોઅના સુરુ કોઅહે, તે આમહાન તોઆરે રાજ્ય કોઅરા પરવાનગી દેજે, આમે માઅને યોક જાંઆ જમણે આથે એને યોક ડાબે આથે બોહોહું.” \v 38 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા ઈ નાંય જાંએ કા તુમા કાય માગતાહા? કાય તુમા બોગવાં હાટી તિયાર હેય, જેહેકોય આંય બોગાવનારો હેય; મોઅરાંહાટી જેહેકોય આંય મોઅહી?”\f + \fr 10:38 \fr*\ft શાબ્દિક અનુવાદ: જો પિયાલો આંય પિતહાવ, કાય “તુમા તો પી હોકતાહા? એને જીં બાપતિસ્મા આંય લેતહાવ, કાય તી બાપતિસ્મા તુમા લી હોકતાહા?”\ft*\f* \v 39 ચ્યાહાય ઈસુલ આખ્યાં, “આમે કોઅઇ ઓઅઇ હોકી” ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “જેહેકોય આંય બોગવીહીં, તેહેકોયજ તુમા બોગવાહા; તુમા મોઅઇ જાહા, જેહેકોય આંય મોઅઇ જાહીં. \v 40 બાકી માન નોક્કી કોઅના ઓદિકાર નાંય હેય કા મા જમણે એને ડાબે આથે, કું તો માનાપાના જાગો મેળવી, પોરમેહેરાય ચ્યા જાગાલ તિયાર કોઅલા હેય, જ્યાહાન ચ્યાય નિવડયાહા ચ્યાહાહાટી.” \p \v 41 ઈ વોનાઈન દોહો શિષ્ય યાકૂબ એને યોહાના ઉપે ખિજવાયા લાગ્યા. \v 42 તોવે ઈસુય ચ્યાહાન પાહી હાદિન આખ્યાં કા, “તુમહાન ખોબાર હેય, કા જ્યા લોક યા દુનિયામાય જ્યા ઓદિકારી ગોણાતાહા, ચ્યા ચ્યાહા ઓદિકારા ઉપયોગ ચ્યાહા તાબામાઅને લોકહાઉપે ઓદિકાર ચાલાડાહાટી કોઅતાહા. \v 43 બાકી તુમહામાય ઓહડા નાંય હેય, બાકી તુમહેમાય જો કાદો મોઠો બોના માગહે, તો તુમહે ચાકાર બોને. \v 44 એને જો કાદો તુમહેમાય પ્રધાન ઓરા માગે, તો બોદહા ચાકાર બોને. \v 45 આંય એહેકેન યાહાટી આખહુ કા આંય, માઅહા પોહો, બીજહા સેવા કોઅરાહાટી યા દુનિયામાય યેનો, આંય યાહાટી નાંય યેનો કા બીજે મા સેવા કોએ, આંય બોજ લોકહાન ચ્યાહા પાપાહામાઅને છોડાવાહાટી પોતાનો જીવ દાં યેનો.” \s ઈસુ આંદળા બારતીમાયાલ દેખતો કોઅહે \r (માથ્થી 20:29-34; લુક. 18:35-43) \p \v 46 યેરૂસાલેમ જાત્યે સમયે, ઈસુ એને શિષ્ય યેરીખો શેહેરામાય યેના, જેહેકોય ચ્યા એને બિજા લોકહા ટોળા શેહેર છોડી રીઅલા આતા, યોક બારતીમાય નાંવા આંદળો માગનારો વાટે મેરે બોહી રિઅલો આતો, તો તીમાયા પોહો આતો. \v 47 જોવે તો લોકહાકોય વોનાયોકા ઈસુ જો નાજરેત ગાવા હેય, તો યે વાટે જાય રિઅલો હેય, તોવે આંદળો એહેકેન બોંબાલતો લાગ્યો કા, “ઓ ઈસુ, દાઉદ રાજા કુળા, માયેવોય દયા કોઓ! \v 48 બોજ જાંઆ ચ્યાલ દોમકાડા લાગ્યા એને ઠાવકાજ રા આખ્યાં, બાકી તો આજુ મોઠેરે બોંબાલતો લાગ્યો કા, ઓ ઈસુ, દાઉદ રાજા કુળા, માયેવોય દયા કોઓ.” \v 49 જોવે ઈસુ ચ્યા વોનાયો તોવે ઈસુ ઉબો રોય ગીયો એને આજુ બાજુને લોકહાન ચ્યાલ લિયાહાટી આખ્યાં, એને લોકહાય ચ્યા આંદળાલ હાદિન આખ્યાં, “ઈંમાત રાખ, ઉઠ, ઈસુ તુલ હાદહે.” \v 50 પાછે આંદળા માઅહાય ચ્યા બાર્યે ફાડકે ટાકી દેયને તારાત ઉઠયો, એને ઈસુ પાહી ગીયો. \v 51 એને ઈસુય ચ્યાલ પુછ્યાં, “તું કાય માગતોહો એને તોહાટી આંય કાય કોઉ?” આંદળાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, ઈંજ કા આંય દેખતો ઓઉં.” \v 52 એને ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં, “જો, આંય તો બોચાવ કોઅતાહાંવ કાહાકા તું માયેવોય બોરોહો કોઅતોહો, તે આમી તું તો ગોઅ જાય હોકતોહો” એને તો તારાતુજ દેખતો જાયો, પાછે તો ચ્યા પાહલા વાટ દોઇન ચાલા લાગ્યો. \c 11 \s યેરૂસાલેમ શેહેરામાય ઈસુવા વિજયા પ્રવેશ \r (માથ્થી 21:1-11; લુક. 19:28-40; યોહા. 12:12-19) \p \v 1 જેહેકોય ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય યેરૂસાલેમ શેહેરા પાહી યેના, તોવે ચ્યા બેતફાગે એને બેથાનીયા બાઆને ગાવહામાય પોઅચ્યા, યે ગાંવે જૈતુન ડોગાપાય આતેં, તોવે ઈસુય ચ્યા શિષ્યહા માઅને બેન શિષ્યહાન એહેકેન આખીન ચ્યા આગલા દોવાડયા કા, \v 2 “હામ્મેના ગાવામાય જાં, એને તાં જાતાંજ તુમહાન યોક ફુરક્યા વાછડાં હેય ચ્યાવોય આજુ લોગુ કાદોજ નાંય બોઠહો, તી બાંદલા નોજરે પોડી, ચ્યાલ છોડીન માયેપાંય લેય યા. \v 3 જોવે કાદા તુમહાન પુછે, ઈ કાય કોઅતાહા, તોવે એહેકેન આખજા, ઈસુ આમે પ્રભુલ યા ઉપયોગ કોઅના ગોરાજ હેય, એને તો ચ્યાલ તારાતુજ લેય દોવાડી.” \p \v 4 શિષ્ય ગાવામાય ગીયા એને ફુરક્યા વાછડાલ હેરીમાય યોકા ગાઆ બાઆપૂરૂજ યોકા ખુટાઆરે બાંદલા મિળ્યાં, એને ચ્યા ચ્યાલ છોડા લાગ્યા. \v 5 ચ્યાહામાઅને તાં ઉબે રીઅલે માઅહાય, ચ્યાહાન એહેકેન આખ્યાં કા, “ઈ તુમા કાય કોઅતાહા, એલા ફુરક્યા વાછડાલ કાહા છોડતાહા?” \v 6 શિષ્યહાય ઈસુ આખલ્યે પરમાણેજ જાવાબ દેનો, એને યાહાટી ચ્યા માઅહાય ચ્યાહાન ફુરક્યા વાછડાલ લેય જાં દેના. \v 7 એને ચ્યા બેન શિષ્ય ફુરક્યા વાછડાલ ઈસુપાય લેય યેના, એને ચ્યાવોય ચ્યાલ બોહાંહાટી ફુરક્યા વાછડા બોઅડા વોય પોતાને ફાડકે પાથ્યેં એને ઈસુ ચ્યાવોય બોહી ગીયો, એને યેરૂસાલેમ શેહેરા એછે જાં લાગ્યો. \v 8 બોજ લોકહાય ઈસુ હામ્મે વાટેઊપે પોતાના ફાડકે પાથ્યેં, એને બિજા લોકહાય ચ્યાલ માનપાન દાંહાટી વાટેવોય પાલાવાળ્યો ડાહગ્યો પાથ્યો, જ્યો ચ્યા લોક રાનહામાઅને વાડીન લિયેનલા આતા. \v 9 એને કાંયક લોક ઈસુ આગલા-આગલા ચાલે એને કાંયક પાહલા ચાલે, ચ્યા બોદા ખુશ્યેકોય બોંબલી રીયલા આતા, “હોસાન્ના\f + \fr 11:9 \fr*\ft શાબ્દિક અનુવાદ: હોસાન્ના યોક આરામી ભાષા શબ્દ હેય જ્યા હાચ્ચો મોતલાબ હેય “(આમહાન) આમી વાચાડ” બાકી પાછે યા ઉપયોગ લોકહા સ્વાગત એને પ્રશંસા હાટી વાપારતેહે.\ft*\f* જો પ્રભુ નાવાકોય યેહે, ચ્યાવોય પોરમેહેરા બોરકાત હેય. \v 10 આંય વડીલ દાઉદ રાજા હારકો યોક રાજા પોરમેહેરા બોરકાતે કોઅઇ રાજ્ય કોઅરા યી રીયલો હેય, પોરમેહેરા હોસાન્ના કોઆ જો હોરગામાય રોહે.” \p \v 11 જોવે ઈસુ યેરૂસાલેમ શેહેરામાય ગીયો ચ્યા પાછે, તો દેવાળામાય ગીયો, એને ચ્યાય ચોમખી બોદયે વસ્તુહુલ દિયાન દેયન એઅયા એને પાછે ચ્યાય શેહેર છોડી દેના કાહાકા બોપરેહે પેલ્લાજ વાઆ લાગી ગીઅલી આતી, પાછે તો બાર શિષ્યહાઆરે બેથાનીયા ગાવામાય જાતો રિયો. \s ઈસુવે અંજીરા જાડાલ હારાપ દેનો \r (માથ્થી 21:18-19) \p \v 12 બીજે દિહે બેથાનીયા ગાવામાઅને નિંગ્યા તોવે ઈસુલ બુખ લાગી. \v 13 ઈસુવે દુઉરે યોક અંજીરા નીળા જાડ દેખ્યાં, એને ચ્યાવોઅને અંજીર મિળી યાહાટી તો ચ્યા પાહી ગીયો, પાહાય જાયન એઅયા તે ચ્યાલ પાલાંજ દેખાયાં, કાહાકા અંજીર લાગના સમય નાંય આતો. \v 14 તોવે ઈસુય ચ્યા જાડાલ આખ્યાં, “આમીને તું પાછી કોવેજ ફળ નાંય દેહે” એને ચ્યા શિષ્ય ઈ વોનાયા કોઅઇ. \s ઈસુવે દેવાળામાઅને વેપાર્યાહાન બારે કાડી દેના \r (માથ્થી 21:12-17; લુક. 19:45-48; યોહા. 2:13-22) \p \v 15 ચ્યા પાછે, ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય યેરૂસાલેમ શેહેરામાય પોઅચ્યા, એને દેવાળા બાઆપુર ગીયા, ઈસુય ચ્યા લોકહાન તાઅને બાઆ કાડના સુરુ કોઅયા, જ્યા બોલીદાનાહાટી ઉપયોગ ઓઅનારે જોનાવારે એને બાકી વસ્તુ વેચાતાં લાંહાટી એને વેચાંહાટી કામ કોઅઇ રીયલા આતા, ચ્યાય પોયહા બોદાલનારાહા બાકડાહાન ડેકલી દેના, એને ચ્યાય કબુતર વેચનારાહાપાંય જાયને વેચનારાહા ખુરચ્યેહેલ કોથલાડી દેને. \v 16 એને ઈસુવે લોકહાન આગના કોઅયી કા ચ્યા દેવાળા આજુ-બાજુને વસ્તુ લેય જાઅના બોંદ કોએ. \v 17 ચ્યાહાન ઈસુવે હિકાડીન એહેકેન આખ્યાં કા, “કાય પવિત્રશાસ્ત્ર ઈ નાંય આખે, કા મા દેવાળાલ ગેર યહૂદી લોકહાહાટી પ્રાર્થના ગુઉ આખલા જાય? બાકી તુમાહાય તીં બાંડાહા ગુઉ બોનાવી રાખ્યહાં.” \v 18 જોવે મુખ્ય યાજક એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુવાહાય, ઈસુવે જીં આખ્યાં એને કોઅયા ચ્યા બારામાય વોનાયા, તોવે ચ્યા ચ્યાલ માઆઇ ટાકના આવાડ હોદતા લાગ્યા. બાકી ચ્યા ચ્યાથી બિઅતા આતા, કાહાકા લોકહા ટોળો ચ્યા હિકાડનાથી પૂર્યે રીત્યેકોય નોવાય પામલા. \v 19 જોવે વેળ પોડી ગિઇ, તોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય શેહેર છોડીન બેથાનીયા ગાવા એછે જાતા રિયા. \s ઉખાલા અંજીરા જાડા બારામાય હિકાડના \r (માથ્થી 21:20-22) \p \v 20 આગલે દિહી હાકાળેહે, જોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય પાછા યેરૂસાલેમ શેહેરા એછે જાં આતા, તોવે ચ્યાહાય તી અંજીરા જાડ પાછી દેખ્યા, તી મુળાહા લોગુ ઉખાઈ ગીઅલા આતા. \v 21 પિત્તરાલ તી વાત યાદ યેની એને ચ્યે ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ એએ, ઈ તી અંજીરા જાડ તુયે હારાપ દેનલા તી જાડ ઉખાય ગીયા.” \v 22 ઈસુય ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “પોરમેહેરા ઉપે બોરહો રાખા કા જીં તુમાહાય માગલા હેય પોરમેહેર તી કોઅરી. \v 23 આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા, જો કાદો એલા ડોગાલ એહેકેન આખે કા, ઉઠ એને દોરિયામાય જાય પોડ, એને મોનામાય શંકા નાંય રાખે તોવે, બાકી બોરહો કોએ કા જીં ચ્યાય માગલા હેય પોરમેહેર ચ્યાલ કોઅરી, તોવે પોરમેહેર ચ્યાહાટી ઈ કોઅઇ દી. \v 24 ચ્યાહાટી તુમહાન આંય આખતાહાવ કા, જીં કાય તુમા પ્રાર્થનામાય માગતાહા, ઓહડો બોરહો રાખા કા તી તુમહાન મિળી જાય, તોવે પોરમેહેર ચ્યાહાટી ઈ કોઅઇ દી. \v 25 એહેકેન જોવે તુમા ઉબા રોઇન પ્રાર્થના કોઅતાહા, તોવે પેલ્લા ચ્યાહાન માફ કોઅરા જ્યાંય તુમહે વિરુદમાય બુલ કોઅયી ઓરી. યાહાટી કા તુમહે પોરમેહેર જો હોરગામાય રોહે તેરુંબી તુમહાન તુમહે પાપ માફ કોઅય. \v 26 બાકી જોવે તુમા માફ નાંય કોએત તે તુમહે પોરમેહેર આબહો, જો હોરગામાય હેય તો તુમહે બુલબી માફ નાંય કોઅરી.” \s ઈસુવા ઓદિકારા બારામાય સાવાલ \r (માથ્થી 21:23-27; લુક. 20:1-8) \p \v 27 ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય પાછા યેરૂસાલેમ શેહેરામાય યેય ફૂગ્યા, એને જોવે તો દેવાળામાય ફિરે તોવે મુખ્ય યાજક, મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને આગેવાન ચ્યા ચ્યાપાય યેયન પુછા લાગ્યા. \v 28 “તુલ યે કામે કોઆહાટી તોપાય કાય ઓદિકાર હેય? કુંયે તુલ ઓહડા ઓદિકારાહાતે દોવાડયોહો?” \v 29 તોવે ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંયબી તુમહાન યોક સાવાલ પૂછતાહાવ, જોવે ચ્યા તુમા માન જાવાબ દાહા, પાછે આંય કા ઓદિકારાકોય કામ કોઅતાહાંવ તીં તુમહાન આખતાહાવ. \v 30 જોવે યોહાનાય લોકહાન બાપતિસ્મા દેના, તે કાય ચ્યા ઓદિકાર હોરગામાઅને પોરમેહેરા એછને કા માઅહા એછને? માન આખા.” \v 31 તોવે ચ્યા જાતેજ વિચાર કોઆ લાગ્યા કા હોરગામાઅને આખહુ તોવે, તો આમહાન આખરી કા, તોવે તુમાહાય ચ્યાવોય કાહાનાય બોરહો થોવ્યો? \v 32 એને જોવે આમા માઅહા એછને તોવે કાય ઓઅઇ? ચ્યા યા હારકો જાવાબ નાંય દેય કાહાકા ચ્યા લોકહાથી બિઅતા આતા, જ્યા ઈ માનતા આતા કા, યોહાન પોરમેહેરા પાયને યોક હાચ્ચો ભવિષ્યવક્તા આતો. \v 33 એને ચ્યાહાય ઈસુવાલ જાવાબ દેનો કા, “આમા નાંય જાંઆજે કા યોહાનાલ લોકહાન બાપતિસ્મા દાંહાટી કુંયે દોવાડયેલ” તોવે ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, તે “આંયબી તુમહાન નાંય જાવાબ દાંઉ કા, ઈ કામ આંય કોઅહા ઓદિકારાકોય કોઅહુ.” \c 12 \s ખારાબ કામે કોઅનારા ખેડુતાહા દાખલો દેનો \r (માથ્થી 21:33-46; લુક. 20:9-19) \p \v 1 પાછો, ઈસુ બિજા દાખલા દેયન યહૂદીયાહા આગેવાનાહાઆરે વાત કોઆ સુરુ કોઅયા, “યોક માઅહાય ચ્યા રાનામાય દારાખા વાડી લાવી, ચ્યાય રાના ચોમખી દોગડાહા યોક બીતડા બોનાવ્યાં, એને દારાખા રોહયા યોકઠો કોઅરાહાટી ખાડો ખોદયો, ચ્યાય બાંડાહા એને જોનાવરહા ઇહિને રાના હાંબાળ કોઅરાહાટી યોક માળો પાડ્યો, પાછે ચ્યાય ચ્યા રાનાલ કોલહાક ખેડુતાહાન બાગે દેય દેના એને બિજા દેશા એછે લાંબી મુસાફીર્યેલ નિંગી ગીયો. \v 2 જોવે દારાખેં પાકી ગીયે, તે ચ્યા ચાકારાહામાઅને યોકાલ બાગ્યા ખેડુતાપાય દોવાડયો, કા ચ્યા દારાખાહા વાડયેમાઅને ચ્યા ભાગ લી યેય. \v 3 બાકી ખેડુતાહાય ચ્યાલ દોઇન માર દેનો, એને ચ્યાલ કાયજ નાંય દેના એને પાછો દોવાડી દેનો. \v 4 પાછો વાડયે માલિકાય યોકબીજા ચાકરાલ ખેડુતાહાપાય દોવાડયો, એને ચ્યાહાય ચ્યા ટોલપા ફોડી ટાક્યા એને ચ્યાઆરે જુઠા કોઅયા. \v 5 પાછો વાડયે માલિકાય બિજા ચાકરાલ દોવાડયો, ચ્યાલ ચ્યાહાય માઆઇ ટાક્યો પાછો ચ્યે બોજ જાંણહાન દોવાડયા, ચ્યાહામાઅને બાકહ્યાન ઠોક્યાં, એને બાકી જાંઆહાન માઆઇ ટાકવામાય યેના. \v 6 આમી, વાડયે માલિકાપાય દોવાડાહાટી કેવળ યોકુજ માઅહું આતા, તો ચ્યા પોતે વાહલો પોહો આતો સેવાટ ચ્યે ચ્યા પાહાલ દોવાડયો કાહાકા, ચ્યે એહેકેન જાંઅયા કા, મા પોહા ચ્યા દાક રાખી. \v 7 બાકી જોવે ખેડુતાહાય ચ્યા પાહાલ યેતા દેખ્યા, તે ચ્યાહાય યોક બીજહાન આખ્યાં, ‘એલો તે વારસદાર હેય; ચાલા, એલાલ આપા માઆઇ ટાકતા, તોવે વારસો આપહે ઓઅઇ જાઅરી.’ \v 8 એને ખેડુતાહાય ચ્યાલ દોઇન માઆઇ ટાક્યો, એને ચ્યા કુડી દારાખાહા વાડયે બાઆ ટાકી દેની.” \p \v 9 “તુમહાન કાય લાગહે કા દારાખાહા વાડયે દોનારો કાય કોઅરી? તો યેયન ચ્યા ખેડુતાહાન માઆઇ ટાકી, એને દારાખાહા વાડી બીજહાન દેય દી. \v 10 કાય તુમાહાય પવિત્રશાસ્ત્રા માઅને લોખલાં નાંય વાચ્યાહાં કા જ્યા ખ્રિસ્તા બરાબરી યોકા મહત્વા દોગડા હાતે કોઅહે? તો આખહે જ્યા દોગડાલ કોડયાહાય ટાકી દેનેલ, ઓ તોજ દોગાડ હેય જો ગોઆ મુખ્ય દોગાડ બોની ગીયો. \v 11 ઈ પોરમેહેરાય એહેકેન કોઅયા, એને ઈ આમહેહાટી બોજ નોવાય હેય ઈસુલ દોઇન કોંડી દા માગતા આતા.” \p \v 12 યહૂદી આગેવાન ચ્યાલ દોઈ દા માગેત, કાહાકા ચ્યા હુમજી ગીઅલા કા, ચ્યાય આમે વિરુદમાય ઓ દાખલો આખ્યોહો ચ્યા ઈસુવાલ દોઅરાં આતા બાકી ચ્યાહાન લોકહા બિક આતી, યાહાટી ચ્યા ચ્યાલ યોખલો છોડીન જાતા રિયા. \s કૈસરાલ કર દેયના કા નાંય યા સાવાલ \r (માથ્થી 22:15-22; લુક. 20:20-26) \p \v 13 પાછે ઈસુલ કાય આખવાકોય ફસાવના કોશિશ કોઅરાહાટી જ્યા આધારે ચ્યાલ દોઇન કોંડી દેવાય યાહાટી કોલહાક પોરૂષી લોક એને રાજા હેરોદ લોકહા ટોળાલ ચ્યાહાપાય દોવાડયા. \v 14 ચ્યાહાય યેયન ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, આમા જાંઅજેહે કા, તું સાદા હાચ્ચાં આખતોહો એને તું યા બારામાય ચિંતા નાંય કોએ કા લોક તો બારામાય કાય વિચાર કોઅતાહા, કાહાકા તું બોદહાઆરે હારકો વેવાહાર કોઅતોહો, બાકી પોરમેહેરા વાટ હાચ્ચાયે પરમાણે હિકાડતોહો તે પાછે આમી આમહાન આખ, કાય કૈસરાલ\f + \fr 12:14 \fr*\ft કૈસર યોક રોમન રાજ્યા મોઠો રાજા હેય \ft*\f* કર દેઅના આમે નિયમા વિરુદ હેય? \v 15 કાય આમાહાય કર દાં જોજે, કા આમાહાય કર નાંય દાં જોજે?” ચ્યાય ચ્યાહા ડોંગ જાઇન આખ્યાં, તુમા માન જુઠા આખવા કોઅઇ ફસવા કોશિશ કાહા કોઅઇ રીઅલા હેય? માન યોક દીનારા સિક્કો (૧ દીનાર એટલે યોકા દિહા કાંબારાં ઓઅહે) આંઆઈ દિયા, માન એરા દિયા. \v 16 ચ્યા લેય યેના, એને ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “માન આખા યા ચાંદ્યે સિક્કા ઉપે કા ચિત્રા એને કા નાંવ હેય? યાવોય કા છાપ એને કા નાંવ હેય?” ચ્યાહાય આખ્યાં, “કૈસરા હેય.” \v 17 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જીં કૈસરા હેય, તી કૈસરાલ દેય દિયા, એને જીં પોરમેહેરા હેય તી પોરમેહેરાલ દેય દિયા” એને તોવે ચ્યાહાન બોજ નોવાય લાગી. \s પાછા જીવી ઉઠના એને વોરાડ યા બારામાય \r (માથ્થી 22:23-33; લુક. 20:27-40) \p \v 18 તોવે સાદૂકી ટોળા કોલહાક લોક ઈસુવાપાય યેના, સાદૂકી ટોળો ઈ નાંય માનેત કા મોઅલા માઅને પાછા જીવતા નાંય ઓઅઇ હોકે, ચ્યા ઈસુવા પાહી યેના એને ચ્યાલ પુછ્યાં. \v 19 “ઓ ગુરુ, મૂસાય શાસ્ત્રામાય આમહે કોરે યોક નિયમ લોખલો આતો કા, જોવે યોકતા વોરાડ ઓઅલો માટડો મોઅઇ જાય, એને તો વોગાર પાહાહા થેએયેલ છોડી જાહે, તોવે ચ્યા માટડા બાહા વિધવાયે આરે વોરાડ કોઅઇ લા જોજે એને યોક પોહા પૈદા કોઅરા જોજે જો ચ્યા બાહા વારસદાર બોને. \v 20 યોકા કુટુંબમાય હાંત બાહા આતા, બોદહા મોઠા બાહાય વોરાડ કોઅઇ લેદા બાકી વોગાર પાહાહા તો મોઅઇ ગીયો. \v 21 તોવે બિજા બાહે ચ્યે વિધવાયેલ રાખી લેદી, બાકી તો હોગો વોગાર પાહાહા મોઅઇ ગીયો, એને તીજ વાત તીજા બાહા આરે જાઈ. \v 22 એને ઈ વાત બોદા હાંતી બાહાહા આરે જાઈ, ચ્યે થેઅયેય ચ્યાહામાઅને કાદાહાટીબી યોક પાહાલ જન્મો નાંય દેનો, છેલ્લે, તી થેએબી મોઅઇ ગિઇ.” \v 23 એને આમી આમહાન આખ, “આમી યે થેએયે વોરાડ હાંત માટડાઆરે ઓઅયા, તે જોવે મોઅલા માઅને પાછા જીવતા ઓઅઇ, તોવે તી કા થેએ રોય? કાહાકા તી હાંતહ્યા થેએ આતી.” \p \v 24 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા બુલમાય પોડયાહા કાહાકા તુમા નાંય જાંએતકા પવિત્રશાસ્ત્ર કાય આખહે, એને તુમા પોરમેહેરા સામર્થ્યા બારામાય નાંય જાંએત. \v 25 કાહાકા જોવે મોઅલા માઅને જીવી ઉઠી, તોવે તે નાંય માટડા એને નાંય થેઅયો વોરાડ કોઅરી, બાકી હોરગામાય રોનારા હોરગા દૂતહા હારકે રોય. \v 26 એને મોઅલા જીવતા ઉઠી ચ્યા બારામાય તુમાહાય મૂસા ચોપડયેમાય નાંય વાચ્યાહાં કા બોળત્યે જાડયેમાય કાય જાયા, પોરમેહેરાય મૂસાલ આખ્યાં, આંય તો ડાયહા આબ્રાહામા, ઈસાકા, એને યાકૂબા પોરમેહેર આમીબી હેતાઉ,? \v 27 યાહાટી તો મોઅલાહા પોરમેહેર નાંય હેય બાકી જીવતાહા પોરમેહેર હેય, તુમા બોજ બુલમાય પોડયાહા.” \s બોદહા કોઅતી મહત્વા આગના \r (માથ્થી 22:34-40; લુક. 10:25-28) \p \v 28 મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુહુ માઅને યોકેજાઆ યેયન વોનાયો, કા ઈસુ એને સાદૂકી ચ્યાહામાય ચર્ચા કોઅઇ રીઅલા આતા, એને ઈ દેખીન ચ્યાય ચ્યાહાન હાચ્ચો જાવાબ દેનો, ચ્યે ઈસુલ પુછ્યાં, “પોરમેહેરાય જોલ્યો આગના દેનહ્યો, ચ્યાહામાઅને બોદયેહેમાય મહત્વા આગના કોઅહી?” \v 29 ઈસુવે ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “બોદી આગનાહા માઅને મહત્વા ઈંજ હેય કા: ‘ઓ ઈસરાયેલા લોક વોનાયા, પ્રભુ આપહે પોરમેહેર યોકુજ પ્રભુ હેય. \v 30 તું આપહે પ્રભુ પોરમેહેરાવોય તો બોદા રુદાયા કોયન, એને જીવા કોઇન, એને બોદા મોના કોઇન, એને આખી ગોત્યે કોઇન પ્રેમ રાખજે’ \v 31 એને બીજી બોદહા કોઅતી મહત્વા આગના ઈ હેય, ‘તું પોતાવોય જોહોડો પ્રેમ રાખતોહો, તોહોડોજ પ્રેમ બીજહાવોયબી રાખ’ પોરમેહેરાય યે બેન આગનાયેહે કોઅતી મહત્વા બીજી આગના નાંય દેનહી.” \v 32 તોવે મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુવાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, બોજ હારાં, તુયે હાચ્ચી વાત આખી કા તો પોરમેહેરુજ યોકુજ પોરમેહેર હેય, એને ચ્યા સિવાય બિજો કાદો પોરમેહેર નાંય હેય. \p \v 33 એને ચ્યાલ બોદા રુદાયા કોઇન, એને બોદે મોના કોઅઈન, બોદા જીવા કોઇન, એને બોદયે ગોત્યે કોઇન પ્રેમ રાખના, એને પોતાવોય જેહે પ્રેમ કોઅતાહા તેહેકોય બીજહાવોય પ્રેમ રાખના, એને બોદા જોનાવરહા બલિદાનહા એને બિજા બલિદાનહા જ્યેં આપા પોરમેહેરા વેદ્યેવોય ચોડાવજેહે ચ્યાહા કોઅતા હારાં હેય.” \v 34 જોવે ઈસુવે એઅયા કા ચ્યે હારાં હોમજીન જાવાબ દેનો, ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં, “તું પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાઅનાથી દુઉ નાંય હેતો” એને પાછે ચ્યાલ સાવાલ પૂછના કાદા ઈંમાત નાંય ચાલી. \s ખ્રિસ્ત કા પોહો હેય \r (માથ્થી 22:41-46; લુક. 20:41-44) \p \v 35 પાછે ઈસુવે દેવાળામાય હિકાડતા એહેકેન આખ્યાં કા, મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એહેકેન કાહા આખતાહા કા ખ્રિસ્ત દાઉદ રાજા કુળા ઓઅરી? \v 36 કાહાકા બોજ પેલ્લા જોવે દાઉદ રાજા પવિત્ર આત્મા અગુવાઈ કોઇન, ચ્યાય આખ્યાં, “પ્રભુ પોરમેહેરાય મા પ્રભુવાલ આખ્યાં તું મા જમણે આથે બોહો, જાવ લોગુ આંય તો દુશ્માનાહાન આરવી નાંય દાંઉ તાંઉલોગુ.” \v 37 જોવે દાઉદ રાજા પોતેજ ચ્યાલ પ્રભુ આખહે, પાછે તો ચ્યા કુળા કેહેકેન ઓઅહે? એને લોકહા ટોળો ચ્યા ખુશ્યેકોય વોનાત. \s મૂસા નિયમ હિકાડનારાહાથી હાચવીન રોજા \r (માથ્થી 23:1-36; લુક. 20:45-47) \p \v 38 ઈસુવે હીકાડતામાય ચ્યાહાન આખ્યાં, મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુપાયને હાચવીન રોજા, જ્યા યે વાતેલ પોસાન કોઅતાહા કા સાર્વજનિક ઠિકાણા વોય લોક ચ્યાહાન લાંબા એને મોઅગેં ડોગલેં પોવીન ફીઅતા એએ, એને આટામાય લોક ચ્યાહાન માનેપાને કોઅઇ સલામ કોએ. \v 39 એને સોબાયે ઠિકાણાહામાય માનાપાના જાગાવોય-સીટેવોય બોહના પોસાન કોઅતાહા, એને જેવણામાય માનાપાના જાગો-સીટ ચ્યાહાન ગોમહે. \v 40 ચ્યા વિઘવા બાયહે ગોએ લુટી લેતહા, એને બીજહાન દેખાડાહાટી લાંબી વાઆ પ્રાર્થના કોઅતાહા, પોરમેહેર હાચ્ચોજ ચ્યાહાન કોઠાણ સાજા દી. \s વિધવા બાયે દાન \r (લુક. 21:1-4) \p \v 41 તો દેવાળા દાનપેટી હામ્મે બોહીન એએયા કોએ કા ચ્યે માઅહે દેવાળા તીજોર્યેમાય કેહેકેન પોયહા ટાકેત; એને બોજ મિલકાતવાળા લોકહાય બોજ પોયહા ટાક્યા. \v 42 એને ચ્યેજ વેળાયે યોક ગોરીબ વિધવા બાયે યેયન બેન દોમડયો, જ્યો બેન સિક્કા હેય, (૨ વાહના તાંબા સિક્કા જ્યાહા બોજ વોછી કિંમાત હેય) ચ્યા ટાક્યા. \v 43 તોવે ચ્યે ચ્યા શિષ્યહાન પાહાય હાદિન આખ્યાં કા, “આંય તુમહાન હાચ્ચી વાત આખતાહાવ કા દેવાળા તીજોર્યેમાય ટાકનારાહા માઅને ચ્યે ગોરીબ વિધવા બાયે બિજા બોદહા કોઅતા વોદારે ટાક્યા; \v 44 જ્યા મિલકાતવાળા હેય ચ્યાહાય તે ચ્યામાઅને જીં કાય દેનલા હેય જ્યાલ ચ્યાહાન જરુરી નાંય આતા, બાકી ઈ વિધવા ગોરીબ હેય એને યેય જીં બોદા કાય દેના જીં ચ્યેપાય આતા, ચ્યા બોદા પોયહા ટાકી દેના જ્યાહાલ તી પોતે જરૂર્યે હાટી ઉપયોગ કોઅઇ હોકતી.” \c 13 \s ઈસુવાય મંદિરા નાશ ઓઅના બારામાય કોઅલી ભવિષ્યવાણી \r (માથ્થી 24:1-2; લુક. 21:5-6) \p \v 1 ઈસુ દેવાળામાઅને નિંગતાંજ, ચ્યા શિષ્યહા માઅને યોકેજાએ ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, કાય બારી બોંગલેં હેય! ચ્યા કોઅહા મોઠા દોગાડાકોય બોનલે હેય!” \v 2 ઈસુવે ચ્યાહાલ આખ્યાં, “તુમા યે મોઠે બોંગલેં જ્યેં આમી એઅતાહા, બાકી, આંય તુમહાન આખહુ, દુશ્માન યોકબી દોગાડ પોતે જાગાવોય નાંય છોડી, ચ્યા બોદા નાશ કોઅઇ દી.” \s દુઃખેં એને સતાવણ્યો \r (માથ્થી 24:3-14; લુક. 21:7-19) \p \v 3 તોવે ઈસુ દેવાળા હામ્મે જૈતુના ડોગાવોય જાતો રિયો, એને ઉતરાત્યેવોય બોહી ગીયો, તે પિત્તર, યાકૂબ, યોહાન, એને આંદ્રિયાસ ચ્યાહાય ચ્યા યોખલાલ આલાગ જાયને પુછ્યાં, \v 4 “આમહાન આખ કા યો વાતો કોવે ઓઅરી? એને જોવે ઈ બોદા ઓઅઇ જાઈ ચ્યે વેળાયે કાય નિશાણી ઓઅઇ?” \v 5 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “હાચવીન રોજા કા તુમહાન કાદો નાંય છેતરે. \v 6 બોજ લોક મા નાંવા કોઇન યી, ચ્યે આખી, આંય ખ્રિસ્ત હેતાઉ, એને બોજ લોકહાન ચ્યાહા માનાડાંહાટી છેતરી. \v 7 બાકી જોવે તુમા લોડાઈ, એને લોડાયેહે વાતો વોનાયાહા, તોવે મા ગાબરાયાહા, કાહાકા ઈ ઓઅનારાંજ હેય, બાકી દુનિયા છેવાટ તારાત નાંય ઓઅરી.” \v 8 યોક જાતી લોક બિજ્યે બોદયે જાત્યે લોકહાવોય હમલો કોઅરી એને યોક દેશા લોક બિજા દેશા લોકહા વિરુદ લોડી, બોદેજ દોરતીકંપ ઓઅરી, એને કાળ પોડી એને ઈ દુઃખ પાહાહા જન્મા પેલ્લા ઓઅનારી પીડાયે હારકા હેય. \p \v 9 “બાકી તુમા પોતેજ હાચવીન રા, કાહાકા લોક તુમહાન કોચર્યેમાય લેય જાય એને સોબાયે ઠિકાણામાય માર દી, કાહાકા તુમા મા શિષ્ય હેય, એને તુમહાન મા લીદે સરકારા, એને રાજહા આગલા ઉબા કોઅરી કા તુમહે ન્યાય કોએ. બાકી ચ્યા પરિણામ, તુમા ચ્યાહાન મા બારામાય હારી ખોબાર આખી હોકાહા. \v 10 બાકી એહેકેન હેય કા દુનિયા છેવાટ ઓઅરા પેલ્લા તે બિજ્યે બોદયે જાત્યે લોકહાન હારી ખોબારે વાત આખાય જાં જોજે. \v 11 જોવે તુમહાન દોઓઈ લેઅરી એને કોચર્યેમાય લેય જાઅરી, તોવે પેલ્લા કાય આખના ચ્યા ચિંતા તુમા મા કોઅહા, બાકી જીં કાય ચ્યે વેળાયે પોરમેહેર તુમહાન આખાડી, તીંજ આખના, કાહાકા તુમા તોજ શબ્દ બોલહા, જો પવિત્ર આત્મા તુમહાન દી, શબ્દ તુમહેમાઅને નાંય યી. \v 12 ચ્યે સમયે, જ્યા લોક માયેવોય બોરહો નાંય કોએત, ચ્યા ચ્યાહા બાહાહાલ દોઇન કોંડાડી દી, જ્યા માયેવોય બોરહો કોઅતાહા ચ્યાહાન માઆઇ ટાકી. આબહો પોતે પાહાહા આરે એહેકેન કોઅરી એને પોહેં પોતે આયહે આબહા વિરુદ કોઅરી એને ચ્યાહાન માઆઇ ટાકી.” \v 13 કાહાકા તુમા મા શિષ્ય હેય યા લેદે, બોદે માઅહે તુમહેઆરે દુશ્માની કોઅરી, બાકી જ્યા લોક માયેવોય બોરહો કોઅનામાય લાગી રોય, એને દોરત્યેવોય ચ્યા જીવના છેલ્લે હુદી મા પાહલા ચાલતો રોય, ચ્યાલ પાપહા ડોંડ બોગાવનાથી બોચાવ ઓઅઇ જાઅરી. \s મહાસંકાટા કાળ \r (માથ્થી 24:15-28; લુક. 21:20-24) \p \v 14 યોક દિહી તુમા ખારાબ વાના દેખહા જ્યા લેદે દેવાળાલ છોડી દેવામાય યી, તો ચ્યા જાગાવોય ઉબો રોય, જાં ચ્યાલ ઉબો રોઅના કાયજ ઓદિકાર નાંય હેય. જો કાદો વાચહે તો યાલ હોમજાંહાટી કોશિશ કોએ જોવે તો સમય યી, જ્યા લોક યહૂદીયા વિસ્તારામાય હેય ચ્યાહાન બોચાંહાટી ડોગહાવોય નાહી જાં પોડી. \v 15 જો ગોઆ ઉપે ચોડયો ઓરી, તો કાયબી લાંહાટી પાછા નિચે ગોઆમાય નાંય ઉરાય, તુમહાન નાહી જાં પોડી. \v 16 એને જો રાનામાય ગીયો ઓરી તો, ડોગલાં લાંહાટી પાછો ગોઓ નાંય વોળી યેય. \v 17 ઈ ચ્યે બાયહેહાટી યોક નોવાય લાગે ઓહડો સમય ઓઅરી જ્યો મોયનાવાળ્યો હેય, એને ચ્યો બાયો જ્યો પાહાહાન દુદ પાજી રિઅલ્યો હેય, ચ્યેહેલ નાહરાં બોજ કોઠાણ પોડી. \v 18-19 ચ્યા દિહહામાય લોક બોજ ગંભીર રીતે પીડિત ઓઅરી, લોકહાય કોદહી ઓહડો સામનો નાંય કોઅલો હેય જોવે પોરમેહેરે પેલ્લા દુનિયા બોનાવલા આતા, લોક પાછા એહેકેન પીડિત નાંય ઓઅરી, યાહાટી પ્રાર્થના કોઅતા રા કા ઈ બોદા હીયાળામાય નાંય બોને, જોવે મુસાફીર કોઅરા કોઠાણ પોડે. \v 20 પોરમેહેરાય ચ્યા દુ:ખા દિહી ઓછા કોઅઇ દેઅના નિર્ણય લેદલો હેય, નેતે, કાદાબી જીવા બોચાવ નાંય ઓઅતો, બાકી ચ્યા દિહાહા આકડો વોછો કોઅઇ દેઅરી, ચ્યા નિવાડલાહા મોદાતેહાટી. \v 21 ચ્યે સમયે તુમહાન યોકતા એહેકેન આખે કા, એઆ, ખ્રિસ્ત ઈહીં હેય, કા એઆ તાં હેય, તોવે તુમા બોરહો મા થોવતા, \v 22 કાહાકા જુઠા ખ્રિસ્ત્યા એને જુઠા ભવિષ્યવક્તા યી, એને ઓહડે મોઠે ચમત્કારા, એને ખોટેં કામે કોઅનારા બોની, કા ચ્યા લોકહાન દોગો દાંહાટી જ્યાહાલ પોરમેહેરાય નિવડી લેદલા હેય. \v 23 બાકી તુમા હાચવીન રોજા, કાહાકા તુમહાન માયે પેલ્લાજ બોદા આખી દેનહા. \s માઅહા પોહા મહિમાહાતે પાછા યેયના \r (માથ્થી 24:29-31; લુક. 21:25-28) \p \v 24 “ચ્યા દિહીહામાય, બોજ પીડા સમય બોંદ ઓઅરા પાછે, દિહી એને ચાંદ ઉજવાડો દેઅના બોંદ કોઅઇ દી. \v 25 એને આકાશામાઅને ચાંદાલેં ટુટી પોડી, એને આકાશામાઅને પરાક્રમ આલી જાય. \v 26 ચ્યે સમયે લોક માન દેખી, માઅહા પોહો દોરતી એછે વાદળામાય યી રીયલો હેય, ચ્યે મા સામર્થ એને મહિમા એઅરી. \v 27 ચ્યે સમયે તો પોતાના હોરગા દૂતહાન દોવાડીન, બોદયે આકાશથી, એને દોરત્યે ચારી છેડાપાયને, ચારી ચોમખીને મા નિવાડલા લોકહાન બેગા કોઅહી.” \s અંજીરા જાડા બારામાય દાખલો \r (માથ્થી 24:32-35; લુક. 21:29-33) \p \v 28 “અંજીરા જાડવાથી ઓ દાખલો હિકાં, જોવે ચ્યા કોવળ્યો ડાળખ્યો ફૂટત્યોહો એને ડાહાગ્યો પીલવાત્યો લાગે, તોવે તુમહાન ખોબાર પોડહે કા ચોમહા સમય પાહાય યેય ગીયહો. \v 29 તેહેંજ કોઇન, જોવે ઈ બોદા તુમહાન બોનતાં દેખાય, તોવે તુમહાન ખોબાર પોડી જાં જોજે કા દુનિયા છેલ્લો સમય યેય ગીયહો એને તો દુઉ નાંય હેય. \v 30 આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ, કા ઈ બોદા યે પેડયે લોક તોવેબી જીવતા રોય જોવે ઓહડા બોનાવ બોની. \v 31 આકાશ એને દોરતી નાશ ઓઅઇ જાય, સાદામાટે નાંય રોય, બાકી માયે જીં આખ્યાહા તી સાદામાટે હાચ્ચાં રોય.” \s સાદા જાગતા રોજા \r (માથ્થી 24:36-44) \p \v 32 “યો વાતો કોઅયેહે ગેડયે એને કોઅહે દિહયે ઓઅરી કાદાજ નાંય જાંએ, નાંય હોરગા દૂત જાંએ, નાંય પોરમેહેરા પોહો જાંએ, બાકી આબહો ઓ દિહી એને ઈ ગેડી જાંએ. \v 33 એઆ, જાગતા રોજા એને પ્રાર્થના કોઅતા રોજા, કાહાકા તુમહાન નાંય ખોબાર હેય કા તો દિહી કોવે યી. \v 34 મા પાછા ફિરીન યેઅના, ચ્યા માઅહા હારકા હેય, જીં માઅહું પારદેશ જાત્યે વેળાયે ચ્યા ગુઉ ચાકારાહા આથે છોડીન જાહાય, એને ચ્યા ચાકારાહાન ચ્યાહા કામ હોઅપી દેહે, એને ચોકીદારાન આખહે કા ચ્યા પાછા યેઅના લોગુ રાખવાળી કોઅજે. \v 35 યાહાટી ઈસુય શિષ્યહાન આખ્યાં કા, તુમા નાંય જાંએ કા ગોઆ માલિક કોવે પાછી યી, યાહાટી તુમહાન એઅતા રા પોડી. વોખાતેહે કા, આરદી રાતે, કા કુકડા વાહાતે, કા ઉજાળાહાવોય યી. \v 36 એહેકેન નાંય બોને કા તો અચાનક યેઇન તુમહાન હુતલા એએ. \v 37 એને જીં આંય તુમહાન આખતાહાવ, તીંજ બોદહાન આખતાહાવ: સાદામાટે જાગતા રા.” \c 14 \s ઈસુવાલ માઅનાહાટી કાવત્રા \r (માથ્થી 26:1-5; લુક. 22:1-2) \p \v 1 આમી પાસ્કા સણ એને બેખમીર બાખ્યે સણા બેન દિહયા પાછે સુરુ ઓઅનારો આતો. મુખ્ય યાજક એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ યે વાતે પાહલા પોડલા કા ઈસુવાલ કેહેકેન દોગો દેયન માઆઇ ટાકજે. \v 2 બાકી ચ્યા આખે કા, “આપહાન પાસ્કા સણા દિહે એહેકેન નાંય કોઅરા જોજે, કાહાકા લોકહામાય દામાલ ઉસબી જાય.” \s બેથાનીયામાય ઈસુવા ટોલપાવોય તેલ રેડયા \r (માથ્થી 26:13; યોહા. 12:1-8) \p \v 3 ચ્યે સમયે ઈસુ બેથાનીયા શેહેરામાય સિમોના ગાઅમે, જ્યાલ ઈસુય કોડા બીમાર્યે માઅને હારો કોઅલો આતો ખાં બોઠેલ. ઓલહામાય યોક બાય સંગેમરમર દોગડા બોનાવલી યોક બાટલી લેય યેની, જ્યેમાય અત્તાર તેલ બોઅલાં આતા, જીં ચોખ્ખાં જાટામાસીથી બોનાડલા અત્તાર તેલથી બોઅલાં આતા, એને બાટલ્યે મુયાઈહને તોડી દેના, એને તી ઈસુલ સન્માન દાંહાટી ઈસુ ટોલપાવોય બોદા અત્તાર તેલ રેડી દેના. \v 4 બાકી વોછા જાંઆ પોતે મોનામાય ઓદ્રાયેકોય આખતા લાગ્યા, “ચ્યે એહેકેન યા મોઅગા અત્તાર તેલ ઓહોડાજ કાહા બગાડ કોઅયા? \v 5 કાહાકા યા અત્તાર તેલાલ વેચી દેતા તોવે તોણસો દીનારા (૩૦૦ ચાંદ્યે રોમન સિક્કા એટલે યોકા વોરહા કામાણ્યેથી વદારે પોયહા હેય) કોઅતા વદારે પોયહા યેતા એને ચ્યા ગોરીબાહાન દેવાતા” એને ચ્યા ચ્યેલ ખિજવાયા. \v 6 ઈસુવે આખ્યાં, “ચ્યેલ ખિજવાના બોંદ કોઆ, એલ્યેલ કાહા આબદા પાડતાહા? એલ્યેય તે અત્તાર તેલ રેચવીન યોક હારાં કામ કોઅયાહાં. \v 7 ગોરીબ લોક તે તુમહેઆરે કાયામ રોનારા હેતા, એને તુમહાન ફાવે તોવે તુમા ચ્યાહાન હારાં કોઓઇ હોકતાહા, બાકી આંય તુમહેઆરે કાયામ નાંય રોનારો. \v 8 જીં કાય તી કોઅઇ હોકી ચ્યેય કોઅયા, ચ્યે થેઅયેય મા મોઅરા પેલ્લા મા ટોલપાવોય અત્તાર તેલ રેડયા, કા મા શરીરાલ કોબારેમાય થોવાંહાટી તિયાર કોઅલા જાય હોકહે. \v 9 આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ કા આખા દુનિયામાય જાં કેસ હારી ખોબાર આખવામાય યી, તાં એલ્યેય માંહાટી જીં કોઅયાહાં, તીં ચ્યે યાદગીર્યેહાટી આખવામાય યી.” \s યહૂદા ઈસુવાઆરે વિશ્વાસઘાત \r (માથ્થી 26:14-16; લુક. 22:3-6) \p \v 10 તોવે યહૂદા ઇસ્કારીયોત જો બાર શિષ્યહા માઅનો યોક જાંઆ આતો, તો મુખ્ય યાજકાહાપાય ગીયો એને આખ્યાં કા, “આંય ઈસુવાલ દોઆડાહાટી તુમહાન મોદાત કોઅહી.” \v 11 ચ્યા ઈ વાત વોનાઈન ખુશ ઓઅઇ ગીયા, એને ચ્યાલ પોયહા દાંહાટી વાયદો કોઅયો, પાછે તો ઈસુવાલ ચ્યાહા આથામાય દોઆડી દેઅના મોકો હોદતો લાગ્યો. \s ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાઆરે છેલ્લોજ પાસ્કાભોજ લેહે \r (માથ્થી 26:17-25; લુક. 22:7-14; 21-23; યોહા. 13:21-30) \p \v 12 બેન દિહયા પાછે, બેખમીર પાસ્કા સણા પેલ્લે દિહે, જોવે ચ્યાહાય સણાહાટી ગેટા બલિદાન કોઆ, એને ઈસુવા શિષ્યહાય ચ્યાલ પુછ્યાં, “તું આમહાન કેછ દોવાડા માગતોહો કાય આમા પાસ્કા ખુશ્યે હાટી ખાઅના તિયાર કોઅજે કા આપા ખાજે?” \v 13 ચ્યે ચ્યા શિષ્યહા માઅને બેન શિષ્યહાન એહેકેન આખીન દોવાડયા, કા “યેરૂસાલેમ શેહેરામાય જાયા, તાં તુમહાન પાઅયા વેંડલા લેઈને જાતા યોક માઅહું મિળી, ચ્યા પાહલા જાજા. \v 14 એને તો જ્યા ગોઆમાય જાય, તાંઅના ગોઆ માલિકાલ આખજા, કા ‘ગુરુય આખ્યાહા કા મા શિષ્યહાઆરે આંય પાસ્કા સણા જેવાણ ખાઅના ખાઉં ચ્યાહાટી માંહાટી ખોલી કેછ હેય?’ \v 15 તોવે તો તુમહાન માળાંડયેવોય યોક મોઠી સોજાવીન તિયાર કોઅલી ખોલી દેખાડી દી, તાં આપેહાટી તિયારી કોઅજા.” \v 16 બેન શિષ્ય ચાલ પોડ્યા એને શેહેરામાય યેના, એને જેહે ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યેલ, તેહેંજ ચ્યાહાન એરા મિળ્યાં, એને તાં ચ્યાહાય પાસ્કા સણા જેવાણા તિયારી કોઅયા. \p \v 17 જોવે વોખાત જાયી ઈસુ બાર ચેલાહાઆરે ચ્યે ગોઅમે યેનો. \v 18 જોવે ચ્યા બોહીન ખાઅના ખાત તોવે, ઈસુવે આખ્યાં, “આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ કા તુમહામાઅને યોક જાંઆ મા આરેજ ખાહાય, માન દોઆડી દાંહાટી મા દુશ્માનાહાલ મોદાત કોઅરી.” \v 19 જોવે ચ્યા ઈ વાત વોનાયા, ચ્યાહાન બોજ દુઃખ લાગ્યા, એને ચ્યા ઈસુવાલ પાછા-પાછા સાવાલ પુછા લાગ્યા કા, “કાય તો આંય હેતાઉ કા?” \v 20 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “બાર શિષ્યહા માઅને યોક જાંઆ હેય, ચ્યા બાખે માંજ ખાઅનામાય બુડવેહે. \v 21 આંય, માઅહા પોહો મોઅઇ જાહીં કાહાકા પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય, બાકી ચ્યા માઅહાન બોજ કોઠાણ શિક્ષા ઓરી જો માન દોઅઇ દાંહાટી મોદાત કોઅહે ચ્યા માઅહાહાટી, જો કાદાં ચ્યાલ જન્મોજ નાંય દેતા તીં હારાં ઓઅતા.” \s ઈસુ ચ્યા ચેલાહાઆરે પ્રભુભોજ લેહે \r (માથ્થી 26:26-30; લુક. 22:14-20) \p \v 22 જોવે ચ્યા ખાત તોવે, ઈસુવે બાખ્યે ટુકડો લેદો, એને બાખ્યેહાટી પોરમેહેરા આભાર માન્યા એને, મુડીન શિષ્યહાન દેની, એને ચ્યે આખ્યાં, “લા એને ખા, ઈ મા શરીર હેય.” \v 23 પાછે ઈસુવે દારાખા રોહા પિયાલો લેદો, એને પોરમેહેરા આભાર માનીન તીં ચ્યા શિષ્યહાન દેના, એને ચ્યા બોદહાય ચ્યામાઅને પિદાં. \v 24 એને ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઓ દારાખા રોહો મા લોય હેય, મા લોય ઘોણા લોકહા એહેરે બોલીદાના રુપામાય વોવાડલાં જાહે, ઓ ચ્યા વાયદા સાબિત કોઅરી જો પોરમેહેર પોતે લોકહાઆરે બોનાવી રિઅલો હેય. \v 25 આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા, ચ્યા પાછે, આંય ચ્યા દિહી યા લોગુ પાછે કોવેજ દારાખા રોહો નાંય પિયું, જાંઉ લોગુ આંય પોરમેહેરા રાજ્યામાય નોવો દારાખા રોહો નાંય પીયહીં.” \v 26 તોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય પાસ્કા ગીતે આખ્યે એને પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઅયી, એને યેરૂસાલેમ શેહેરા બાઆ જાતા રિયા એને જૈતુન ડોગા ઉપે ચાલ પોડયો જો પાહાય આતો. \s પિત્તર ઈસુવાલ નાકાર કોઅહે ચ્યા બારામાય ભવિષ્યવાણી \r (માથ્થી 26:31-35; લુક. 22:31-34; યોહા. 13:36-38) \p \v 27 જોવે ચ્યા ડોગા એછે જાં આતા તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, તુમા બોદા માન છોડીન નાહી જાહા, જેહેકોય પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય: પોરમેહેર એહેકેન આખહે કા, આંય ચ્યા માઅહાન માઆઇ ટાકહી જો મા લોકહાન મેંડવાળ્યાહા હારકો હાંબાળ કોઅહે, એને ગેટેં વેરગાઈ જાઅરી. \v 28 બાકી મા મોઅલાહામાઅને જીવી ઉઠના પાછે, આંય તુમહે પેલ્લા ગાલીલ ભાગામાય જાહીં, એને તાં મીળહી. \v 29 પિત્તરે ઈસુવાલ આખ્યાં કા, “જેરુ બોદાજ છોડીન નાહી જાય, બાકી આંય તુલ છોડીન નાંય જાંઉ.” \v 30 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “આંય તુલ હાચ્ચાં આખતાહાવ કા આજે રાતી કુકાડ બેનદા વાહાયી ચ્યા પેલ્લાજ, તું માન તીનદા નાકાર કોઅઇ દેહે કા તું માન નાંય વોળખે.” \v 31 બાકી ચ્યે આજુ બોજ ઈંમાતે કોઅઈન આખ્યાં કા, “એને તોઆરે માન મોરાં બી પોડી, તેરુંબી આંય કોવેજ નાંય આખું કા આંય નાંય વોળખું,” એને યેજપરમાણે બોદહાય એહેંજ આખ્યાં. \s ગેતસેમાન્યેમાય ઈસુવા કોઅલી પ્રાર્થના \r (માથ્થી 26:36-46; લુક. 22:39-46) \p \v 32 પાછે ઈસુ એને શિષ્ય ગેતસેમાને બાગમાય યેના એને ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં કા, “તુમા ઈહીં બોહીજા આંય જાયન પોરમેહેરાલ પ્રાર્થના કોઅહુ.” \v 33 એને ચ્યે પિત્તર યાકૂબ એને યોહાનાલ ચ્યાઆરે આજુ વાયજ દુર લેઈને ગીયો, એને પાછે તો બોજ દુઃખી એને નિરાશ ઓઅઇ રીયલો આતો. \v 34 એને ચ્યે શિષ્યહાન આખ્યાં, “મા જીવ બોજ દુઃખી હેય, ઓહડા લાગહે કા મા જીવ નિંગી જાય: તુમા ઈહીં રિયા એને જાગતા રોજા.” \v 35 પાછો ઈસુ વાહાયોક દુઉ ગીયો એને મેંડયે પોડયો એને પોતે ચેહેરો દોરત્યેવોય ટેકાડી દેનો એને પોરમેહેરાલ પ્રાર્થના કોઅયી, જોવે તો યોજનામાય શક્ય ઓરીતે માન યા દુઃખામાઅને બોચાડ જીં માયેવોય યેનારાં હેય, \v 36 એને ઈસુવે આખ્યાં, “ઓ આબા, ઓ પિતા, તોથી બોદાંજ બોની હોકહે, માન યા દુઃખા પાયને દુઉ કોઅઇ દે, તેરુ આંય આખું તેહેંજ નાંય, બાકી તું જીં આખે તેહેંજ બોને.” \v 37 જોવે ઈસુ પાછે યેનો એને ચ્યાય તીની શિષ્યહાન હુતલા દેખ્યા ને પિત્તરાલ આખ્યાં, “ઓ સિમોન, કાય તું હુવીજ રિયહો? કાય તુમહાન યોક કલાક બી નાંય જાગતા રોવાયાં? \v 38 જાગતા એને પ્રાર્થના કોઅતા રા કા, તુમા બોદા પરીક્ષામાય માયેવોય બોરહો કોઅના બોંદ નાંય કોઅઇ દેતા, તુમહે જીવ તે હાચ્ચાં કોઅરા તિયારી હેય, બાકી શરીર નોબળાં હેય.” \v 39 એને તો પાછે યોકદા પ્રાર્થના કોઅરા ગીયો એને જાયન ચ્યે તેહેકોયજ પ્રાર્થના કોઅયી જેહેકોય પેલ્લી કોઅયેલ. \v 40 પાછા યેઇન ઈસુય ચ્યાહાન હુતલા દેખ્યા, કાહાકા ચ્યાહા ડોળા નિંદે કોઇન બાઆઈ ગીઅલા આતા, એને જોવે ઈસુય ચ્યાહાન ઉઠાડયા તોવે ઈસુવાલ કાય જાવાબ દેઅના તીં ચ્યાહાન હુજ નાંય પોડ્યા. \v 41 પાછો તીજેદા યેઇન ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, આજુબી તુમા હુતલાજ રા એને આરામ કોઅતાજ રા, બાસ આમી બો ઓઅઇ ગીયા, “એઆ આમી મા સમય યેય ગીઅલો હેય માન માઅહા પોહાલ પાપી લોકહા આથામાય દેય દી. \v 42 ઉઠા, ચાલા, એઆ, જો માન દોઅવાડી દાંહાટી મોદાત કોઅઇ રિઅલો હેય, તો આમી યેય રિઅલો હેય.” \s ઈસુવાલ દોઅઇ દેયના \r (માથ્થી 26:47-56; લુક. 22:47-53; યોહા. 18:3-12) \p \v 43 એને તો આજુ બોલહે ઓલાહામાયજ, યહૂદા ઇસ્કારીયોત જો બાર શિષ્યહા માઅનો યોક જાંઆ આતો તાં યેનો, ચ્યા હાતે બોજ લોક આતા, યા લોક મુખ્ય યાજક એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ ને યહૂદી આગેવાનાહાથી દોવાડલા આતા, યહૂદા હાતે આતા ચ્યા લોકહાપાંય તારવાયો એને ડેંગારા આતા. \v 44 યહૂદા ઇસ્કારીયોત, જો ચ્યાલ દોઅવાડી દાંહાટી મોદાત કોઅઇ રિઅલો આતો લોકહા ટોળાલ પેલ્લાજ ઓહડી નિશાણી દેનેલ કા, જ્યાલ આંય પ્રેમ કોય ગુળા દાવ તીંજ માઅહું હેય, ચ્યાલ દોઅઇ લેજા એને હાચવીન લેય જાજા. \v 45 યહૂદા ઇસ્કારીયોત યેનો, એને તારાતુજ ઈસુવાપાય જાયને આખ્યાં, “ઓ ગુરુ” એને ચ્યે ચ્યાલ ગુળા દેના. \v 46 તોવે ચ્યા લોકહાય ચ્યાવોય આથ ટાકીન ચ્યાલ દોઅઇ લેદો. \v 47 ઈસુવા પાહાય ઉબા રીઅલા આતા, ચ્યાહામાઅને યોકે જાંએ ચ્યા તારવાય કાડીન મહાયાજકા ચાકારા ઉપે ચાલાડી, એને ચ્યા કાન કાપી ટાક્યો. \v 48 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “કાય તુમા માન ડાખૂ હોમજીન દોઓરાં હાટી તારવાય એને ડેંગારા લેઈને યેનાહા કા? \v 49 એને આયતે દિને દેવાળામાય તુમહેઆરે રોઇન હિકાડૂ, તેરુ તુમાહાય માન નાંય દોઅયેલ: બાકી ઈ યાહાટી ઓઅયા કા, પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય તીં પુરાં ઓઅઇ.” \v 50 એને તોવે બોદા શિષ્ય ચ્યાલ છોડીન નાહી ગીયા. \v 51 યોક જુવાનિયો ચ્યા ઉગાડા શરીરાઉપે મોઅગા બોનતાં ફાંગીન ચ્યા પાહલા ચાલ પોડયો, એને ચ્યાલ ચ્યા લોકહાય દોઅયો. \v 52 બાકી તો બોનતાં ટાકી દેયન, ઉગાડોજ ચ્યાહા પાયને નાહી ગીયો. \s ઈસુવાલ બોદયે સોબાયે હામ્મે ઉબો કોઅયો \r (માથ્થી 26:57-68; લુક. 22:54-55,63-71; યોહા. 18:13-14; 19-24) \p \v 53 પાછે ચ્યા ઈસુવાલ મહાયાજકા ગોઓ લેય ગીયા, એને બોદહા મુખ્ય યાજક, આગેવાન એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ તાં ટોળો વળ્યા. \v 54 પિત્તર દુઉ લોગુ ચ્યા પાહલા-પાહલા મહાયાજકા બાઆપુર લોગુ ગીયો, એને રાખવાળ્યાહા આરે આગડા પાય તાપાયા બોઠો. \v 55 મુખ્ય યાજક એને બોદયે સોબા યેય ઈસુવાલ માઆઇ ટાકાડાંહાટી ઈસુવા વિરુદમાય સાબિતી હોદેત, બાકી ચ્યાહાન કાયજ સાબિતી મિળી નાંય. \v 56 કાહાકા બોજ લોક ઈસુવા વિરુદમાય જુઠી સાક્ષી દેત, બાકી ચ્યાહા સાક્ષી યોકબીજાઆરે ઈળે-મીળે નાંય. \v 57 તોવે કોલાહાક લોકહાય ઉબા રોઇન ચ્યા વિરુદમાય ઓહડી જુઠી સાક્ષી દેની કા, \v 58 “આમાહાય એલાલ એહેકેન આખતો વોનાયાહા કા, આંય માઅહા આથે બાંદલા દેવાળાલ તોડી પાડહીં, એને તીન દિહીહયામાય આંય યોક બીજાં દેવાળ તિયાર કોઅહી, જો આથેકોય નાંય બાંદલો રોઈ.” \v 59 બાકી ચ્યાહા સાક્ષી યોકબીજાઆરે ઈળે-મીળે નાંય. \p \v 60 તોવે મહાયાજકે બોદહા વોચમાય ઉબા રોઇન ઈસુવાલ પુછ્યાં, “કાહા તું જાવાબ નાંય દેય? તું કાય આખતોહો કા યા લોકહાય તો વિરુદમાય કાય આખ્યાહા?” \v 61 બાકી તો ઠાવકોજ રિયો, એને જાવાબ નાંય દેનો, એને આજુ મહાયાજકે ઈસુવાલ એહેકેન પુછ્યાં કા, “કાય તું ખ્રિસ્ત હેતો, ચ્યા મહિમામય પોરમેહેરા પોહો જ્યા આમા ભક્તિ કોઅતાહા?” \v 62 ઈસુવે જાવાબ દેનો, “આંય હેતાઉ એને તુમા માન માઅહા પોહાલ બોજ સામર્થ હાતે પોરમેહેરા જમણી એછે બોઠલો એઅહા એને માન આકાશામાઅને વાદળામાઅને યેતો એઅહા.” \v 63 જોવે મહાયાજક વોનાયોકા ઈસુય કાય આખ્યાં, તોવે ચ્યાય ચ્યા પોતેજ ફાડકે ફાડી ટાક્યેં કાહાકા તો બોજ ખિજવાલો આતો એને આખ્યાં કા, “આમી આપહાન બિજા સાક્ષીદારા જરુર નાંય હેય. \v 64 તુમા ચ્યાલ પોરમેહેરા નિંદા કોઅતા વોનાયાહા. આમી તુમહે કાય આખના હેય?” ચ્યા બોદા યે વાતે સહમત આતા કા ઈસુ ગુનેગાર હેય એને મોઅરા લાયકે હેય. \v 65 તોવે કાદે ચ્યા મુંયા ઉપે થુપ્યાં, એને ચ્યા મુંય ડાકીન ઠોકાં લાગ્યા, એને એહેકેન આખીન ચ્યા મશ્કરી કોઅયી, “જોવે તું યોક ભવિષ્યવક્તો હેય તે આમહાન આખ કા તુલ કુંયે ઠોક્યાં” એને ચાકારાહાય ચ્યાલ દોઇન થાપડાહાકોંય ઠોક્યાં. \s પિત્તર ઈસુવા નાકાર કોઅહે \r (માથ્થી 26:69-75; લુક. 22:56-62; યોહા. 18:15-18,25-27) \p \v 66 જોવે પિત્તર બાઅવામાય આગડા ઈહીં તાપતોજ આતો, ઓલહામાય મહાયાજકા ચાકરાણી માઅને યોક તાં યેની, \v 67 એને પિત્તરાલ તાપતો દેખીન ચ્યાએછે યોકદીઠ એઇન એહેકેન આખા લાગી, “તું હોગો નાજરેત ગાવામાઅને ઈસુવાઆરે આતો.” \v 68 બાકી તો નાંય માન્યો એને ચ્યે આખ્યાં, “તું કાય આખતીહી તીં આંય જાંઉ નાંય એને હોમજુ બી નાંય” પાછો તો દરવાજા બાઆ ગીયો ઓલહામાય કુકાડ વાહાયો. \v 69 તી ચાકરાણી પાછી ચ્યાલ એઇન, તાં ઉબા રીયલાહાન આખતી લાગી કા, “ઓ હોગો ઈસુ શિષ્યહા માઅનો યોક શિષ્ય હેય.” \v 70 બાકી તો પાછો નાંય માનતો લાગ્યો, એને વોછયેજ વાઆયેમાય પાહાય ઉબા રીઅલા માઅહાય પિત્તરાલ આખ્યાં, “કાહાકા જેહેકોય તું બોલી રિઅલો હેય ચ્યાથી ખોબાર પોડહે કા તું ગાલીલ ભાગા માઅહું હેતો, યાહાટી ઈ નોક્કી હેય કા તુંબી ઈસુવા શિષ્યહા માઅને યોક હેતો.” \v 71 તોવે પિત્તર હારાપ દાં લાગ્યો એને કોસામ ખાયન આખતો લાગ્યો કા, “આંય એલા માઅહાન નાંય વોળખું, જ્યા માઅહા બારામાય તુમા વાત કોઅતાહા.” \v 72 તોવે ચ્યેજ ગેડયે કુકાડ બીજાદા વાહાયો એને પિત્તરાલ ઈસુવા આખલી વાત યાદ યેની, “કુકાડ બેનદા વાહાયી ચ્યા પેલ્લા તું માન તીનદા નાકાર કોઅઇ દેહે કા તું માન નાંય વોળખે” એને તોવે પિત્તર ચ્યા પોતે દુ:ખાલ તાબામાંય નાંય કોઅઇ હોક્યો એને તો હુંઅકા ટાકીન રોડાં લાગ્યો. \c 15 \s પિલાતા હામ્મે ઈસુ \r (માથ્થી 27:1-2,11-14; લુક. 23:1-5; યોહા. 18:28-38) \p \v 1 હાકાળેહે ઉજાળાં ઓઅતાંજ તારાત મુખ્ય યાજક, આગેવાન એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને બોદે મહાસોબાયે વિચાર કોઇન નોક્કી કોઅયા, ચ્યા પાછે ચ્યાહાય ઈસુવાલ બાંદ્યો, એને ચ્યાલ પારખાંહાટી રાજા પિલાતા મેહેલામાય લેય ગીયા. \v 2 પિલાતેં ચ્યાલ પુછ્યાં, “કાય તું યહૂદી લોકહા રાજા હેતો કા?” ઈસુવે ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “તું હાચ્ચાં આખી રિયહો કા આંય હેય.” \v 3 તોવે મુખ્ય યાજક ચ્યા ઉપે બોજ વાતહે દોષ લાવી રિઅલો આતો. \v 4 તોવે પિલાતેં પાછા ચ્યાલ પુછ્યાં, “કાહા તું કાંઇજ જાવાબ નાંય દેય, એએ યેં તો ઉપે કોલ્યે બોદયે વાતહે દોષ થોવતેહે?” \v 5 ઈસુ પાછી ઠાવકોજ રિયો ચ્યાહાટી પિલાતાલ બોજ નોવાય લાગી. \s ઈસુવાલ માઆઇ ટાકના આગના \r (માથ્થી 27:15-26; લુક. 23:13-25; યોહા. 18:39-19:16) \p \v 6 દોર વોરહી પાસ્કા સણામાય, પિલાત યોકા કૈદ્યાલ છોડી દાંઉ આતો, જ્યાલ લોક માગતા આતા કા તો છોડી દેય. \v 7 ચ્યે સમયે બારાબ્બાસ નાંવા યોક માઅહું આતા, બિજા કૈદ્યાહા આરે જેલેમાય આતો, જ્યાંય રોમી સરકારા વિરુદમાય ગુનો કોઇન કાંયક લોકહાન માઆઇ ટાક્યેલ. \v 8 એને ગીરદી પિલાતાપાંય યેઇન ચ્યાલ યોકા કૈદ્યાલ છોડી દાંહાટી આખા લાગ્યા, જેહેકોય તો સાદા કોઅતો યેનલો આતો. \v 9 પિલાતેં ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, કા “કાય તુમા માગતેહે કા આંય તુમહેહાટી યહૂદીયાહા રાજાલ છોડી દાંઉ?” \v 10 કાહાકા પિલાતાલ ખોબાર આતી કા મુખ્ય યાજકાહાય ઈસુલ ઓદ્રાયેકોય દોઓવાડી દેનેલ. \v 11 બાકી મુખ્ય યાજકાહાય લોકહાન ઉસરાવ્યા કા પિલાતાલ ઈસુલ છોડી દાં બોદલે બારાબ્બાસાલ છોડી દાંહાટી માંગ કોએ. \v 12 ઈ વોનાઈન પિલાતેં ચ્યાહાન પાછા પુછ્યાં કા, “તોવે તુમા જ્યાલ યહૂદીયાહા રાજા આખતાહા, ચ્યાલ આંય કાય કોઉ?” \v 13 લોકહા ટોળો પાછો બોંબલી ઉઠયો, “ચ્યાલ હુળીખાંબાવોય માઆઇ ટાકાં.” \v 14 પિલાતેં ચ્યાહાન પુછ્યાં, “કાહા, એલે કાય ગુનો કોઅયોહો?” બાકી લોકહા ટોળો પાછો જોરમાય બોંબલા લાગ્યા કા, “એલાલ હુળીખાંબાવોય માઆઇ ટાકાં.” \v 15 તોવે પિલાતેં લોકહાન રાજી કોઅરાહાટી, બારાબ્બાસાલ ચ્યાહાહાટી છોડી દેનો, એને ઈસુવાલ ચાપકાહા માર દેવાડીન રોમી સીપાડાહાલ હોઅપી દેનો, કા ચ્યે ચ્યાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવી દેય. \s સીપાડા ઈસુવા મશ્કરી કોઅતાહા \r (માથ્થી 27:27-31; યોહા. 19:2-3) \p \v 16 સીપાડા ચ્યાલ મેહેલા આંદાર બાઅવામાય લેય ગીયા તીં ઠિકાણ પ્રીટોરિયુમ નાંવે કોઇન વોળખાયેહે, એને બોદયે ટુકડયેહેન હાદી લેય યેના, લગભગ છસો સીપાડા આતા. \v 17 તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ જાંબળ્યા રોંગા ડોગલાં રાજા રુપામાય મશ્કરી કોઅરાહાટી પોવાડયા, જેહેકોય તો રાજા હેય, એને ચ્યાહાય કાટાળ્યે ડાહાગ્યે મુગુટ બોનાડીન ચ્યા મશ્કરી કોઅરાહાટી ટોલપાવોય પોવાડયા, \v 18 એને એહેકેન આખીન ચ્યા ચ્યાલ સલામ કોઆ લાગ્યા કા, “ઓ યહૂદીયાહા રાજા, સલામ.” \v 19 ચ્યા પાછી ટોલપાવોય વાતડયે લાકડયે કોઅઈન ઠોકેત, એને ચ્યા અપમાન કોઅરાહાટી ચ્યા ઉપે થુપ્યાં, એને ચ્યા ચ્યાલ માન દાંહાટી પાગે પોડતા આતા. \v 20 જોવે ચ્યાહાય ચ્યા મશ્કરી પુરી કોઅયા પાછે, ચ્યા ઉપને ચ્યાહાય ડોગલાં કાડી લેદા એને ચ્યાજ ફાડકે ચ્યાલ પોવાડયે; એને પાછે ચ્યાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવાહાટી શેહેરા બાઆ લેય ગીયા. \s ઈસુવાલ હુળીખાંબાવોય ચોડાવના \r (માથ્થી 27:32-44; લુક. 23:26-43; યોહા. 19:17-27) \p \v 21 જોવે ચ્યા શેહેરા બાઆ જાય રીયલા આતા, તે સિમોન નાંવા યોક માઅહું ગાવા ભાગામાઅને યેરૂસાલેમ શેહેરામાય યી રિઅલો આતો. સિમોન કુરેની ગાવામાઅનો આતો, એને તો સિકંદર એને રૂફસા આબહો આતો, સીપાડાહાય ચ્યાલ આખ્યાં કા તો હુળીખાંબ લેઈને ચ્યા જાગા લોગુ લેય જાય જાં ચ્યા ઈસુલ હુળીખાંબાવોય ચોડાવનારા આતા. \v 22 સીપાડા ઈસુવાલ ગુલગથા નાંવા જાગાવોય લેય ગીયા, જ્યા મોતલાબ આરામી ભાષામાય “ખોપર્યે જાગો” ઓઅહે. \v 23 તોવે સીપાડાહાય ઈસુલ ગન્ધરસ નાંવા દવા બેખાળલો દારાખા રોહો પિયાં દેનો કા ચ્યાલ પીડા નાંય હાચવાયાહાટી મોદાત કોએ, બાકી ચ્યે પીયાંહાટી મોનાઈ કોઅઇ દેના. \v 24 પાછે ચ્યાહાય ચ્યાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવી દેનો એને ચ્યાહાય ચ્યા ડોગલાહા હાટી ચીઠયો ટાક્યો, એને કાલ કાય મીળે યાહાય વાટી લેદે. \v 25 ચ્યે સમયે હાકાળેહે નોઉં વાજલે આતેં જોવે ઈસુવાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવી દેનેલ. \v 26 સીપાડાહાય ઈસુ ટોલપા ઉચે યોક પાટી લાવી દેની, ચ્યામાય એહેકેન લોખલાં આતા, “યહૂદીયાહા રાજા.” \v 27 ચ્યાહાય ચ્યાઆરે બેન બાંડાહાલ હોગા હુળીખાંબાવોય ચોડવી દેના, યોકાલ જમણે આથે એને યોકાલ ડાબે આથે. \v 28 એહેકેન, પવિત્રશાસ્ત્ર હાચ્ચો ઓઅઇ ગીયો જો ખ્રિસ્તા બારામાય આખતો હેય, “તો યોક ગુનેગારા હારકો ગોણલો જાય.” \v 29 એને વાટે જાતે માઅહે ટોલપા આલવી-આલવીન એહેકેન આખીન ચ્યા નિંદા કોએત કા, “એરે, દેવાળાલ પાડી ટાકનારા, એને તીન દિહીહયામાય ચ્યાલ પાછા બોનાવનારા. \v 30 હુળીખાંબાવોયને ઉતી પોડ એને પોતાનેજ બોચાવ કોઅઇ લે.” \v 31 યેજપરમાણે મુખ્ય યાજકબી, મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ આરે મશ્કરી કોઅઈન આખે કા, “એલે બીજહાન બોચાવ્યા, બાકી પોતેજ પોતાલ બોચાવી નાંય હોકે. \v 32 ઈ માઅહું જો ઈસરાયેલા ખ્રિસ્ત એને રાજા, ઓઅરા માગતો આતો આમી હુળીખાંબાવોયને ઉતી યે, કા આમા દેખી હોકજે એને તોવોય બોરહો કોઅઇ હોકજે કા ઓજ આમે રાજા હેય.” એને ચ્યાઆરે જ્યા બાંડ હુળીખાંબાવોય ચોડાવલા આતા ચ્યાહાય હોગી ચ્યા મશ્કરી કોઅયી. \s ઈસુવા મોરણ \r (માથ્થી 27:45-56; લુક. 23:44-49; યોહા. 19:28-30) \p \v 33 બોપરેહે પાછે બોદા દેશામાય આંદારાં ઓઅઇ ગીયા, એને તીં તીન વાગ્યા લોગુ રિયા. \v 34 તીન વાગે લગભગ, ઈસુવે મોઠેરે બોંબલીન આખ્યાં કા, “એલોઈ, એલોઈ, લમા શબકથની?” એટલે, “ઓ મા પોરમેહેર, ઓ મા પોરમેહેર, તુયે માન કાહા છોડી દેનોહો?” \v 35 ચ્યા લોકહામાઅને કાંયક લોક જ્યા તાં ઉબા આતા, ચ્યા વોનાયા બાકી જુઠી રીતે હોમજ્યા એને યોકાબીજાલ આખ્યાં, “વોનાયા, તો ભવિષ્યવક્તા એલીયાલ હોરગામાઅને પોતે મોદાત કોઅરાહાટી હાદી રિઅલો હેય.” \v 36 એને ચ્યા માઅહા માઅને યોક માઅહું દાંહાદી ગીયા, યોક પોંચ લેદો, એને ચ્યાલ ખાટામાય બુડવી દેના, એને વાતડયે લાકડયેઉપે બાંદિન ચ્યાલ ચુહૂરાં દેની, એને આખ્યાં, “ઉબા રિયા એને કાયજ મા કોઅહા, એલીયા ચ્યાલ હુળીખાંબાવોય ઉતાડાં યેહે કા નાંય.” \v 37 તોવે ઈસુવે મોઠેરે બોંબલ્યો એને મોઅઇ ગીયો. \v 38 એને તો મોઠો પોડદો જો દેવાળામાય લોટકાડલો આતો, જો બોદહાલ પોરમેહેરા હજર્યેમાય જાંહાટી રોકતો આતો, ઉપેરે તે નિચે લોગુ બેન ભાગ ઓઇન ફાટી ગીયો. \v 39 જો સિપાડાહા જોમાદાર ઈસુવા હામ્મે ઉબો રિઅલો આતો, ચ્યા આવાજ વોનાયો એને દેખ્યાકા કેહેકેન મોઅઇ ગીયો, ચ્યાય આખ્યાં, “હાચ્ચાં હેય કા ઈ માઅહું પોરમેહેરા પોહો આતો.” \p \v 40 કોલ્યોહોક બાયો દુઉ રોઇન એઅયા કોએત: યા ટોળામાય મરિયમબી આતી જીં મગદલા નાંવા શેહેરામાઅને આતી, સાલોમી, વાહાનો યાકૂબ એને યોસેસા આયહો મરિયાબી આતી. \v 41 યા પેલ્લા, જોવે ઈસુ ગાલીલ ભાગામાય ચારીચોમખી મુસાફરી કોઅયી, તોવે ચ્યો તીન બાયો ચ્યા શિષ્ય હારક્યો પાછાડી ચાલેત એને ચ્યા જીં ગોરાજ આતી તી પુરાં કોઅત્યો આત્યો. એને કોલહ્યોક બીજ્યો બાયોબી ગાલીલ ભાગામાઅને ચ્યાઆરે-આરે આત્યો એને ચ્યાઆરે યેરૂસાલેમ શેહેરામાય યેનલ્યો આત્યો, ચ્યોબી દુઉને એઇ રીયલ્યો આત્યો. \s ઈસુવાલ કોબારેમાય દાટી દેનો \r (માથ્થી 27:57-61; લુક. 23:50-56; યોહા. 19:38-42) \p \v 42 જોવે વેળ પોડી ગીયેલ, કાહાકા તિયાર્યે દિહી\f + \fr 15:42 \fr*\ft તિયાર્યે દિહી: જ્યેં દિહયે ઈસુવાલ હુળ્યે ખાંબાવોય જોડયેલ તો તિયાર્યે દિહી આતો, યા મોતલાબ હેય કા આરામા દિહા પેલ્લો દિહી.\ft*\f* આતો, જ્યા મોતલાબ હેય આરામા પેલ્લો દિહી. \v 43 યોસેફ નાંવા યોક માટડો આતો, તો અરીમતિયા શેહેરા રોનારો આતો, તો યોક યહૂદી મહાસોબાયે બોજ માનાપાના માઅહું આતો. તો ચ્યા લોકહામાઅને આતો જ્યેં ઈ ઇચ્છા કોઅતે આતેં કા પોરમેહેરા રાજ્ય માહારુજ યેનારાં હેય, તો બિક વોગાર પિલાતાપાંય ગીયો એને ઈસુ શરીર હુળીખાંબાવોયને નિચે ઉતાડાંહાટી એને કોબારેમાય થોવાંહાટી માગ્યાં.\f + \fr 15:43 \fr*\ft યહૂદીયાહા રીતે ઇસાબે, આરામા દિહી લોક કુડયેલ નાંય લેય જાય હોકેત, યાહાટી યોસેફાય આરામા દિહી સુરુ ઓરા પેલ્લા કુડયેલ માહારુજ દાટા પોડ્યા યાહાટી ચ્યાય જાયન પિલાતાલ ઈસુવા કુડયેલ માગ્યાં.\ft*\f* \v 44 પિલાત બોરહો નાંય કોઅઇ હોક્યો, ઈસુ ઓલે માહારી મોઅઇ ગીયો, એને ચ્યેય જોમાદારાલ હાદ્યો, એને ચ્યાલ પુછ્યાં, “કાય ઈસુ પેલ્લોજ મોઅઇ ચુકલો હેય?” \v 45 જોવે ચ્યે જોમાદારા પાયને ખોબાર જાંઅયા પાછે, પિલાતાય આખ્યાં કા યોસેફાલ ઈસુ શરીરાલ કોબારેમાય થોવાંહાટી લેય જાય. \v 46 તોવે યોસેફાય યોક મલમલા મોઅગા ફાડકા વેચાતાં લેય લેદા, એને ચ્યાય ઈસુ શરીર હુળીખાંબાવોઅને ઉતાડી લેદા, એને ચ્યાલ (યહૂદી રીતીકોય) ફાડકામાય ચોંડાળી લેદા, એને ખોલકડામાય કાતરાવલી કોબારેમાય થોવી દેના, પાછે ચ્યાય યોક મોઠો દોગડો કોથલાડયો એને ચ્યાલ કોબારે બાઅણા ઉગાડના જાગાવોય ચ્યાલ બોંદ કોઅરાહાટી થોવી દેનો. \v 47 મરિયાબી આતી જીં મગદલા નાંવા શેહેરામાઅને આતી, વાહાનો યાકૂબ એને યોસેસા આયહો મરિયમ ઈ એએય રિઅલી કા ચ્યાલ કેછ માહણામાય થોવતેહે. \c 16 \s ઈસુ કોબારેમાઅને પાછો જીવી ઉઠયો \r (માથ્થી 28:1-8; લુક. 24:1-12; યોહા. 20:1-10) \p \v 1 વોખાતેહે જોવે પોરમેહેરા આરામા દિહી પુરો ઓઅય ગીયો તોવે, મરિયમ જીં મગદલા નાંવા શેહેરામાઅને આતી, વાહાનો યાકૂબ એને યોસેસા આયહો મરિયમ એને સાલોમી યો તીન બાયો ઈસુવા શરીરાલ લાવાં હાટી સુગંદી વસ્તુ વેચાતાં લેય યેન્યો. \v 2 રવિવારા દિહી હાકાળેહે દિહી નિંગતાંજ, ચ્યો કોબારેપાય યેય પોઅચ્યો, \v 3 એને ચ્યો ચ્યેહેમાય એહેકેન આખત્યો આત્યો કા, “આપહેહાટી કોબારે મુંયા ઉપને મોઠો દોગડો કું ઓટાડી?” \v 4 જોવે ચ્યેહેય નોજાર કોઇન કોબારે એછે એએયા, તોવે દેખ્યાકા કોબારે મુયાઈહને મોઠો દોગાડ પેલ્લોજ ઓટાડલો આતો. \v 5 જોવે ચ્યો બાયો કોબારે પાહી યેન્યો એને માજા ગીયો, તે ચ્યેહેય દેખ્યાકા યોક જુવાન્યાલ ઉજળેં ફાડકે પોવીન જમણી બાજુ બોઠલો દેખ્યો, તોવે ચ્યો બોજ બિઇ ગીયો. \v 6 ચ્યે જુવાન્યે બાયહેલ આખ્યાં કા, “બીયહા મા, તુમા નાજરેત ગાવા ઈસુવાલ, જ્યાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવ્યેલ ચ્યાલ હોદત્યોહો તો પાછો જીવતો ઉઠયોહો, ઈહીં નાંય હેય, એએયા, ઈ તીજ જાગા હેય, જ્યેં જાગે ચ્યાલ થોવ્યેલ. \v 7 આમી તુમા જાયા, એને પિત્તર એને ઈસુવા બિજા શિષ્યહાન જાયને એહેકેન આખા કા, ઈસુ જીવતો હેય, તો ગાલીલ ભાગામાય જાય રીયલો હેય, એને તુમા બોદહાલ બી તાં જાં પોડી, તુમા ચ્યાલ તાં એઅહા, જેહેકોય ચ્યાય મોઅરા પેલ્લા તુમહાન આખલા આતા.” \v 8 એહેકેન વોનાયો પાછે, ચ્યો કોબારેઈહીને બાઆ નિંગ્યો એને દાંહાદી ગીયો, કાહાકા હેરાણા લીદે ચ્યો કાપત્યો આત્યો એને વાટેમાય, ચ્યેહેય કાદાલ કાય આખ્યાં નાંય, કાહાકા ચ્યો બિઇ ગીઅલ્યો. \s મરિયમ મગદલાનીયેલ ઈસુવા દર્શાન જાયા \r (માથ્થી 28:9-10; યોહા. 20:11-18) \p \v 9 રવિવારા ઉજાળાં ઓઅતાંજ ઈસુ મોઅલા માઅને જીવી ઉઠયો પાછે, બોદહા પેલ્લા જ્યેં બાયેલ દેખાયો, તી મગદલા ગાવામાય રોનારી મરિયમ આતી, જયેમાઅને ઈસુય હાંત બુતડે કાડલે. \v 10 તી ઈસુવા શિષ્યહાપાય ગિઇ એને શિષ્યહાન આખ્યાં કા કાય જાયલા હેય, શિષ્ય ઈસુવાહાટી રોડતા એને કોકાળતા આતા. \v 11 બાકી જોવે મરિયમે શિષ્યહાન આખ્યાં, “ઈસુ જીવતો હેય, એને માયે આમી ચ્યાલ દેખ્યો” પાછે શિષ્યહાય વિચાર કોઅયો ઈ હાચ્ચાં નાંય ઓઅઇ હોકે. \s બેન શિષ્યહાન ઈસુવા દર્શાન જાયા \r (લુક. 24:13-35) \p \v 12 ચ્યા પાછે ઈસુ બેન શિષ્યહાન દેખાયો જ્યા યેરૂસાલેમ શેહેરામાઅને ગામડે જાત, બાકી ચ્યાહાય ચ્યાલ પેલ્લેદા નાંય વોળખ્યો કાહાકા ચ્યાય પોતે રુપ બોદલી લેદલા આતા. \v 13 જોવે ચ્યાહાય ઈસુલ વોળખ્યો, તોવે ચ્યા બેની શિષ્ય પાછી યેરૂસાલેમ વોળી ગીયા, ચ્યાહાય ચ્યાહા બિજા શિષ્યહાન આખ્યાં કા કાય જાયલા આતા, બાકી ચ્યા યાવોય બોરહો નાંય કોઅતા આતા. \s અગ્યાર શિષ્યહાન ઈસુવા દર્શાન જાયા \r (માથ્થી 28:16-20; લુક. 24:36-39; યોહા. 20:19-23; પ્રેષિ. 1:6-8) \p \v 14 પાછે, ઈસુ અગ્યાર શિષ્યહાન બી દેખાયો, જોવે ચ્યા ખાં બોઠલા આતા. ઈસુ ચ્યાહાન ખિજવાયો કાહાકા ચ્યા લોકહા સાક્ષ્યે વોય બોરહો નાંય થોવના લેદે બોજ જિદ્દી બોની ગીઅલા, જ્યાહાય ચ્યાલ પાછી જીવી ઉઠનામાઅને દેખલો આતો. \v 15 એને ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા આખા દુનિયામાય જાં, એને બોદી જાત્યે લોકહાન હારી ખોબાર જાહેર કોઆ. \v 16 જો કાદો માયેવોય બોરહો થોવે એને બાપતિસ્મા લેય ચ્યાજ તારણ ઓઅઇ, બાકી જો કાદો બોરહો નાંય થોવે, પોરમેહેર ચ્યાહાન પાપહાલીદે ડોંડ દી. \v 17 જ્યા લોક માયેવોય બોરહો થોવતાહા ચ્યા યા મોઠે ચિન્હે કોઅરાહાટી સફળ ઓઅરી કા: મા નાંવ લેઈને બુતહાલ તાંગાડી કાડી, નોવી ભાષામાય બોલી, \v 18 જોવે ચ્યા જેરીવાળા હાપડાહાંલ દોઅરી, તે હાપડેં ચ્યાહાન નુકસાન નાંય કોઅરી એને જેરબી પીઈ જાય તેરુ ચ્યાહાન કાય નુકસાન નાંય ઓઅરી, ચ્યા દુ:ખ્યાહાવોય આથ થોવિન ચ્યાહાન હારાં કોઅરી.” \s ઈસુવા હોરગામાય જાયના \r (લુક. 24:50-53; પ્રેષિ. 1:9-11) \p \v 19 પ્રભુ ઈસુ શિષ્યહાઆરે વાત કોઅયા પાછે, એને પોરમેહેરાય ઈસુલ હોરગામાય લેય લેદો, એને પોરમેહેરા જમણા આથા એછે માનાપાનાહાતે બોહી ગીયો. \v 20 તોવે શિષ્યહાય બોદી જગ્યે જાયન લોકહાન હારી ખોબાર આખી, પોરમેહેરાય ચ્યાહાન મોદાત કોઅયી એને મોઠે ચમત્કાર કોઇન દેખાડયાં કા ચ્યા વાત હાચ્ચી હેય. આમેન.