\id JHN Gamit Bible ગામીત બાઈબલ
\ide UTF-8
\ide UTF-8
\rem Copyright Information: Creative Commons Attribution-ShareAlike 40 License
\h યોહાન
\toc1 યોહાના લોખલી હારી ખોબાર
\toc2 યોહાન
\toc3 યોહા.
\mt1 યોહાના લોખલી હારી ખોબાર
\imt પ્રસ્તાવના
\im \it યોહાના લોખલી હારી ખોબાર \it* યાહાટી લોખલાં ગીઅલાં આતા કા લોક ઈસુવોય બોરહો કોઅય હોકે (20 : 30-31), શુરવાતી વચન, પોરમેહેરાઆરે ઈસુ અનોખા સબંધા બારામાય જોર દેહે એને ઈ પ્રગટ કોઅહે કા ઈસુજ પોરમેહેર હેય, ઈ ચોપડી ઈસુવા દૈવીયતા દેખાડાહાટી ચ્ચા હાત ચિન્હ-ચમત્કારાહાવોય દિયાન કેન્દ્રિત કોઅહે. ઈસુય લોકહાન અનંતજીવના વાયદો કોઅતા, ચ્ચાહાન ચ્ચાવોય બોરહો કોઅરાહાટી હાદ્યા. ચ્ચાય લાજરસાલ જીવતો કોઅનાકોય ઈ સાબિત કોઅય દેના કા તો પોતે મોઅના એને મોઅલા માઅને જીવી ઉઠનાથી, જીવન દી હોકહે (અધ્યાય 11), યોહાન યે ચોપડીમાય ખ્રિસ્તા હાત “આંય હેય” ઈ વાત, નિકોદેમુસ એને સામરી થેએયે આરે હામ્મે-હામ્મે વાત કોઅના, ચ્ચા શિક્ષણ જી ચ્ચાય ઉચલી ખોલ્યેમાય દેના એને શિષ્યહા પાગ દોવના (અધ્યાય 13-16), એને ચ્ચા મોઠા યાજકા પ્રાર્થનાલ દર્શાવેહે (અધ્યાય 17). ઈ ચોપડી હારી ખોબારે હારી વાતહે સારાંશ બી 3:16 સામીલ કોઅહે. યે ચોપડી લોખનારો લેખક સંભવત: પ્રેષિત યોહાન હેય, એને ઈ ચોપડી લોખના સમય લગભગ ઇસવી સન 85 માય હેય.
\c 1
\s પેલ્લા વચન આતા
\p
\v 1 ઈ દુનિયા બોના પેલ્લા તો આતો, જ્યાલ વચન આખતેહે, એને તો પોરમેહેરાઆરે આતો એને તો પોરમેહેર આતો. 
\v 2 તો દુનિયા બોના પેલ્લેથીજ પોરમેહેરાઆરે આતો. 
\v 3 બોદા દુનિયા ચ્યા કોઇન બોનાવ્યાં, એને બોદા દુનિયામાય ચ્યાવોગાર કાયજ બોની નાંય હોક્યા. 
\v 4 તો બોદા જીવના ઝરો હેય, એને તોજ બોદા માઅહાન ઉજવાડો દેહે. 
\v 5 તો ઉજવાડો આંદારામાય ચોમકેહે એને આંદારાં ચ્યાલ ઉલવી નાંય હોક્યા.
\p
\v 6 પોરમેહેરાય યોહાન નાંવા યોક માઅહાલ દોવાડયો. 
\v 7 યોહાન સાક્ષી દાંહાટી યેનો, કા તો ઉજવાડા બારામાય સાક્ષી દેય, કા બોદે ચ્યા સાક્ષી લીદે ઉજવાડાવોય બોરહો કોએ. 
\v 8 યોહાન પોતે ઉજવાડો નાંય આતો, બાકી ઉજવાડા બારામાય સાક્ષી દાંહાટી યેનલો આતો.
\p
\v 9 તો હાચ્ચો ઉજવાડો હેય, તો બોદા માઅહાન ઉજવાડો દેહે, તો દુનિયામાય યેનારો આતો. 
\v 10 તો દુનિયામાય આતો, એને દુનિયા ચ્યા કોઇન બોનાવલા આતા, બાકી દુનિયા લોકહાય ચ્યાલ નાંય વોળખ્યો. 
\v 11 તો પોતાના લોકહામાય યેનો, બાકી પોતાના લોકહાય ચ્યા સ્વીકાર નાંય કોઅયો. 
\v 12 બાકી જોલા લોકહાય ચ્યા સ્વીકાર કોઅયો, એટલે ચ્યાવોય બોરહો કોઅયો ચ્યાહાન ચ્યે પોરમેહેરા પોહેં બોના ઓદિકાર દેનો. 
\v 13 ચ્યાહા જન્મો આયહે આબહા ઇચ્છાકોય નાંય, કા યોકા માઅહા પોહા પૈદા કોઅના મોરજયેકોય નાંય, કા માઅહા ઇચ્છાકોય નાંય જાયો, બાકી પોરમેહેરા પાયને જન્મો જાયો.
\p
\v 14 એને વચન યોક માઅહું બોન્યો, એને મોયા એને હાચ્ચાયેકોય પરિપૂર્ણ ઓઇન આપહેમાય વોહતી કોઅયી, એને આમહાય ચ્યા મહિમા એઅઇ, જીં પોરમેહેર આબા પાઅને યેનલા યોકને-યોક પોહા મહિમા. 
\v 15 યોહાને ચ્યા બારામાય સાક્ષી દેની, એને બોંબલીન આખ્યાં, “ઓ તોજ હેય, જ્યા બારામાય માયે આખલા આતા કા, મા પાછે જો યેનારો હેય, તો મા કોઅતો મહાન હેય, કાહાકા તો મા કોઅતો પેલ્લા આતો.” 
\v 16 કાહાકા ચ્યા સદા મોયા પરિપૂર્ણતા કોય આપા બોદહાન બોરકાત વોય બોરકાત મીળહી. 
\v 17 કાહાકા નિયમશાસ્ત્ર મૂસાકોય દેનલા આતા બાકી પોરમેહેરાય ઈસુ ખ્રિસ્તાકોય સદા મોયા એને હાચ્ચાઇ દેખાડી. 
\v 18 પોરમેહેરાલ કાદે દેખ્યહો નાંય, બાકી પોરમેહેરા યોકનેયોક પોહો ચ્યા પોરમેહેરા પાહાય રોહે, ચ્યેય ચ્યાલ પ્રગટ કોઅયા.
\s યોહાન બાપતિસ્મા દેનારા સાક્ષી
\r (માથ્થી 3:1-12; માર્ક 1:1-8; લુક. 3:1-18)
\p
\v 19 જોવે યહૂદી આગેવાનહાય યેરૂસાલેમ શેહેરામાઅને યાજક એને લેવીયાહાન યોહાનાલ ઈ પુછા દોવાડયા કા, “તું કું હેતો?” તોવે યોહાના સાક્ષી ઈ. 
\v 20 યોહાને સાફ કબુલ કોઅયા, “આંય ખ્રિસ્ત નાંય હેતાઉ.” 
\v 21 તોવે ચ્યાહાય યોહાનાલ પુછ્યાં, “તે પાછે તું કું હેતો? કાય તું એલીયા ભવિષ્યવક્તા હેય?” યોહાને જવાબ દેનો કા “આંય નાંય હેય” “તે કાય તું તો ભવિષ્યવકતો હેય, જો યેનારો હેય?” યોહાને જવાબ દેનો, “આંય નાંય હેય.” 
\v 22 તોવે ચ્યાહાય યોહાનાલ પુછ્યાં, “પાછે તું કું હેતો? કા આમા આમહાન દોવાડનારાહાન જવાબ દેજે, તું પોતાના બારામાય કાય આખતોહો?” 
\v 23 યોહાને આખ્યાં, “જેહેકોય યશાયા ભવિષ્યવક્તાયેબી લોખ્યહાં, ‘ઉજાડ જાગામાય યોહાન બોંબલીન આખહે કા પ્રભુ યેયના વાટ હિદી કોઆ.’”
\p
\v 24 કોલહાક લોક પોરૂષી લોકહાપાઅને દોવાડલા આતા. 
\v 25 તોવે ચ્યાહાય યોહાનાલ પુછ્યાં, “જોવે તું ખ્રિસ્ત નાંય હેતો, તું એલીયા નાંય હેતો એને તો ભવિષ્યવક્તા બી નાંય હેય, તે તું લોકહાન બાપતિસ્મા કાહા દેતહો?” 
\v 26 યોહાને ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “આંય તે પાઆયાકોય તુમહાન પાપ કોઅના બંદ કોઅરાહાટી બાપતિસ્મા દેતહાવ, બાકી તુમા જ્યાલ વોળખેત નાંય ઓહડો યોક માઅહું તુમહે વોચમાય ઉબલો હેય. 
\v 27 ઓ તોજ હેય, જો મા પાછે યેનારો હેય, આંય તે ચ્યા ચાકાર બોનીન ચ્યા ખાઅડા હુતળી છોડાબી લાયકે નાંય હેય.” 
\v 28 યો બોદ્યો વાતો યારદેન નોયે ચ્યેમેરે બેથાનીયા ગાવામાય બોન્યો, તાં યોહાન લોકહાન બાપતિસ્મા દેતો આતો.
\s પોરમેહેરા ગેટો
\p
\v 29 બીજે દિહી યોહાને ઈસુવાલ ચ્યાપાય યેતા એઇન આખ્યાં, “એઆ, ઓ પોરમેહેરા ગેટો હેય, જો દુનિયા લોકહા પાપ દુઉ કોઅહે. 
\v 30 ઓ તોજ હેય, જ્યા બારામાય માયે આખ્યેલ કા, મા પાછે યોક યેનારો હેય, જો મા કોઅતો મહાન હેય, કાહાકા તો મા કોઅતો પેલ્લો આતો. 
\v 31 એને આંય તે ચ્યાલ નાંય વોળાખતો આતો કા તો ખ્રિસ્ત હેય, બાકી ઈસરાયેલ લોકહાન ઈ આખાહાટી કા તો કું હેય, આંય પાઅયા કોઇન બાપતિસ્મા દેતો યેનો.” 
\v 32 યોહાને ઈ સાક્ષી દેયન આખ્યાં, “માયે પવિત્ર આત્માલ કબુતરા રોકા આકાશામાઅને ચ્યાવોય ઉતતા એઅયા, એને ચ્યાવોય ઠોરી ગીયા. 
\v 33 આંય ચ્યાલ નાંય વોળાખતો આતો કા તો ખ્રિસ્ત હેય, બાકી જ્યાંય માન પાઅયા કોઇન બાપતિસ્મા દાંહાટી દોવાડયો, ચ્યે માન આખ્યેલ કા, ‘તું પવિત્ર આત્માલ જ્યાવોય ઉતતો એને થોબતો એઅહે, તોજ પવિત્ર આત્માકોય બાપતિસ્મા દેનારો હેય.’ 
\v 34 માયે ઈ પોતે એઅયા એને આંય સાક્ષી દેતહાવ કા, ઓ પોરમેહેરા પોહો હેય.”
\s ઈસુવા પેલ્લા શિષ્યા
\p
\v 35 બીજે દિહી યોહાન ચ્યા બેન શિષ્યહાઆરે ઉબો આતો. 
\v 36 ઈસુ તાં જાય રિઅલો આતો, એને ઈસુ એછે એઇન યોહાને આખ્યાં, “એઆ, ઓ પોરમેહેરા ગેટો હેય.” 
\v 37 તોવે યોહાનાલ એહેકેન આખતો વોનાઈન ચ્યા બેન શિષ્ય ઈસુવા પાહલા જાં લાગ્યા. 
\v 38 તોવે ઈસુવે ફિરી એઇન ચ્યાહાન પાહલા યેતા દેખ્યા તોવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા કાલ હોદતાહા?” ચ્યાહાય ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી\f + \fr 1:38 \fr*\ft રબ્બી \ft*\f*, તું કેછ રોતહો?” 
\v 39 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ચાલા, તે એઇ લીયા.” તોવે ચ્યા ઈસુઆરે ગીયા એને તો કેછ રોહોય તીં ચ્યાહાય એઅયા એને તોદહી ઈસુઆરે રિયા, ચ્યે સમયે લગભગ વોખાતેહે ચાર વાગલે આતેં. 
\v 40 યોહાના આખલ્યા વોનાઈન ઈસુ પાહલા જ્યા બેન જાંઆ ગીઅલા આતા, ચ્યાહામાઅને યોક જાંઆ સિમોન પિત્તરા બાહા આંદ્રિયાસ આતો. 
\v 41 આંદ્રિયાસ પેલ્લા ચ્યા બાહા સિમોનાલ મિળ્યો એને ચ્યાલ આખ્યાં, “આમહાન ખ્રિસ્ત એટલે મસીહા, મિળી ગીયહો.” 
\v 42 આંદ્રિયાસ સિમોનાલ ઈસુવાપાય લેય ગીયો, ઈસુવે ચ્યાએછે એઇન આખ્યાં, “તું યોહાના પોહો સિમોન હેય, આમી પાછે તો નાંવ કેફા મતલબ પિત્તર રોય.”
\s ફિલિપ એને નતનએલાલ હાદના
\p
\v 43 બીજે દિહી ઈસુવે ગાલીલ ભાગા એછે જાઅના વિચાર કોઅયો, તોવે ફિલિપ ચ્યાલ મિળ્યો, તોવે ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “મા શિષ્ય બોન.” 
\v 44 ફિલિપ તે આંદ્રિયાસ એને પિત્તરા ગાવા બેતસાદા ગાવા રોનારો આતો. 
\v 45 ફિલિપાલ નતનએલ મિળ્યો તોવે ચ્યાલ આખ્યાં, “આમહાન તી માઅહું મિળ્યહા, જ્યા બારામાય મૂસા નિયમશાસ્ત્ર માય એને ભવિષ્યવક્તાહાય લોખલાં આતા, તો નાજરેત ગાવામાઅને યોસેફા પોહો ઈસુ હેય.” 
\v 46 નતનએલે ફિલિપાલ પુછ્યાં, “કાય કાદી હારી વસ્તુ બી નાજરેત ગાવામાઅને નિંગી હોકતી હેય કા?” ફિલીપાય નતનએલાલ જવાબ દેનો, “તું યેઇન એઈલે.” 
\v 47 ઈસુવે નતનએલાલ ચ્યાપાય યેતો એઇન ચ્યા બારામાય આખ્યાં, “એઆ, ઓ હાચ્ચો ઈસરાયેલી હેય, ચ્યામાય કાયજ જુઠા નાંય મીળે.” 
\v 48 નતનએલાય ઈસુલ પુછ્યાં, “તું માન કેહેકે વોળાખતોહો?” ઈસુવે ચ્યાલ જવાબ દેનો, ચ્ચા પેલ્લા કા ફિલિપે તુલ હાદ્યો, “જોવે તું અંજીરા જાડા તોળે આતો, તોવે તુલ માયે દેખ્યેલ.” 
\v 49 તોવે નતનએલાય ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, તું પોરમેહેરા પોહો હેય, તું ઈસરાયેલ દેશા મહારાજા હેય.” 
\v 50 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “કાય તું બોરહો યાહાટી કોઅતોહો કા માયે તુલ ઈ આખ્યાં કા માયે તુલ અંજીરા જાડા તોળે દેખ્યો? તું યા કોઅતા મોઠે-મોઠે કામે એઅહે.” 
\v 51 પાછે ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ કા, હોરગા ઉગડી જાતા એને પોરમેહેરા હોરગા દૂતહાન માઅહા પોહાવોય ઉતતા એને ઉચે જાતા એએહા.”
\c 2
\s કાના ગાવામાય વોરાડ
\p
\v 1 ચ્યા પાછે તીજે દિહી ગાલીલ ભાગા કાના ગાવામાય યોક વોરાડ આતા, ઈસુવા આયહો બી તાં આતી. 
\v 2 ઈસુ એને ચ્યા શિષ્યબી વોરાડામાય નિમંત્રિત કોઅલા આતા. 
\v 3 જોવે દારાખા રોહો પારવાઈ ગીયો તોવે ઈસુવા આયહે ચ્યાલ આખ્યાં, “ચ્યાહાપાય દારાખા રોહો ઘોટી ગીયહો.” 
\v 4 ઈસુવે ચ્ચેલ આખ્યાં, “આયા, તું માન કાહા આખતીહી? ખ્રિસ્તા રુપામાય મા વોળાખ કોઆહાટી આજુ મા સમય નાંય યેનહો.” 
\v 5 બાકી ઈસુવા આયહે ચાકારાહાન આખ્યાં, “તો જેહે આખે તેહે કોઆ.” 
\v 6 તાં યહૂદીયાહા ધાર્મિક નિયમા પરમાણે આથ દોવના રુડી આતી, એહેકેન કોઅરાહાટી ચ્યાહાય દોગડા છ વેંડલે થોવલે આતેં, યોકા યોકામાય બેબુન, તીતુન મણ (યોક મણ = વિહી લીટર લગભગ) પાઆઈ બોઆય એહેકેન ચ્યે આતેં. 
\v 7 ઈસુવે ચાકારાહાન આખ્યાં, “વેંડલાહામાય પાઆય બોઆ” ચ્યાહાય ઉપે લોગુ બોઓઈ દેના. 
\v 8 પાછે ઈસુવે ચાકારાહાન આખ્યાં, “આમી કાડા એને ખાઅના કારબાર્યા પાય લેય જાયા” ચ્યા લેય ગીયા. 
\v 9 એને ખાઅના કારબાર્યાય દારાખા રોહો બોની ગીઅલા પાઆય ચાખ્યાં, આજુ ઓ દારાખા રોહો કેછને હેય તીં તો નાંય જાંઅતો આતો, બાકી જ્યા ચાકારાહાય પાઆય કાડયેલ ચ્યા જાઅતા આતા, તોવે કારબાર્યે વોવડાલ હાદિન, ચ્યાલ આખ્યાં. 
\v 10 “કાદાબી માઅહું હારો દારાખા રોહો પેલ્લા પીયાંહાટી દેહે, જોવે બોદા લોક દારાખા રોહો પીન મોરસાય જાતહા, તોવે બોદહાય પિદાં પાછે ઓળકો દારાખા રોહો પિયાં દેહે, બાકી તુયે હારો દારાખા રોહો આમી લોગુ રાખી થોવ્યહો.” 
\v 11 ઈસુય ગાલીલ ભાગા કાના ગાવામાય ચ્યા ચમત્કારહા શુરવાત કોઇન ચ્યા મહિમા કોઅયી, એને ચ્યા શિષ્યહાય ચ્યાવોય બોરહો કોઅયો.
\p
\v 12 ચ્યા પાછે ઈસુ એને ચ્યા આયહો, ચ્યા બાહા, એને ચ્યા શિષ્ય કાપરનાહુમ ગાવામાય ગીયે એને તાં વોછા દિહી રિયે.
\s દેવાળામાઅને વેપાર્યાહાન બાઆ કાડના
\r (માથ્થી 21:12-13; માર્ક 11:15-17; લુક. 19:45-46)
\p
\v 13 જોવે યહૂદીયાહા પાસ્કા સણા વોછા દિહી રિયા તોવે ઈસુ યેરૂસાલેમ શેહેરામાય ગીયો. 
\v 14 દેવાળામાય ચ્યે ડોબેં, ગેટેં, એને કબુતર વેચનારાહાલ એને પોયહા બોદલી દેનારાહાન બોઠલા દેખ્યા. 
\v 15 તોવે ચ્યે આસડેકોઈન યોક ચોપકો બોનાવ્યો, એને બોદા ડોબહાન એને ગેટહાન દેવાળામાઅને બાઆ કાડી દેના એને પોયહા બોદલી દેનારાહા પોયહા ચ્યે વેરી દેના, ચ્યાહા ટેબાલ કોથલાડી દેના. 
\v 16 એને કબુતર વેચનારાહાલ ચ્યે આખ્યાં, “યાહાન બાઆ લેય જાયા, એને મા આબહા દેવાળાલ આટ બાઆના ગુઉ મા બોનાવાહા.” 
\v 17 તોવે ચ્યા શિષ્યહાન યાદ યેના કા એહેકોય લોખલાં હેય કા? “તો ગોઆ ભક્તિ મા આંદાર આગડા રોકી હોલગેહે.” 
\v 18 તોવે યહૂદીયાહા આગેવાનહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “તું આમહાન કોઅહા ચિન્હ દેખાડી હોકતોહો, જ્યેકોય આમા ઈ જાઈ હોકજે કા તુલ એહેકેન કોઅના ઓદિકાર હેય?” 
\v 19 ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “ઈ મંદિર તોડી પાડા, એને આંય તીન દિહામાય પાછો બોનાવી દિહી.” 
\v 20 યહૂદીયાહા આગેવાનહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઈ દેવાળા બાંદતા છેંતાળી વોરહે લાગ્યેં, એને કાય તું ચ્યાલ તીન દિહાહામાય બોનાવી દેહે?” 
\v 21 બાકી ઈસુ ચ્યા શરીરાલ દેવાળા રુપામાય વાત કોઇ રિઅલો આતો. 
\v 22 યાહાટી ઈસુવા મોઅલા માઅને પાછો જીવી ઉઠના પાછે શિષ્યહાન ચ્યા ઈ વાત યાદ યેની. એને ચ્યાહાય પવિત્રશાસ્ત્ર એને ઈસુ આખલા વચનાવોય બોરહો કોઅયો.
\s ઈસુ માઅહા મોન જાંઅહે
\p
\v 23 જોવે ઈસુ યેરૂસાલેમ શેહેરામાય પાસ્કા સણામાય આતો, તોવે બોજ લોકહાય ચ્યા ચમત્કારાહાલ એઇન ચ્યાવોય બોરહો કોઅયો. 
\v 24 બાકી ઈસુય બોરહો નાંય કોઅયો કા ચ્યાહાય ઈસુવોય બોરહો કોઅલો હેય, કાહાકા તો બોદા માઅહા મોના વિચાર જાંઅતો આતો. 
\v 25 ચ્યાલ કાદા માઅહા ગોરાજ નાંય આતી કા, માઅહા બારામાય ચ્યાલ આખે, કાહાકા તો જાંઅતો આતો કા માઅહા મોનામાય કાય હેય?
\c 3
\s ઈસુ એને નિકોદેમુસ
\p
\v 1 નિકોદેમુસ નાંવા યોક માટડો આતો, તો યહૂદીયાહા મોઠી સોબાયે આગેવાન આતો, તો યોક પોરૂષી બી આતો. 
\v 2 તો રાતી ઈસુવાપાય યેનો, એને ચ્યાલ આખ્યાં કા, “ઓ ગુરુજી, આમહાન ખોબાર હેય કા, પોરમેહેરાય તુલ આમહાન હિકાડાંહાટી દોવાડલો હેય, કાહાકા જ્યા ચમત્કાર તું કોઅતોહો, જોવે પોરમેહેર ચ્યાઆરે નાંય રોય તોવે ચ્યા ચમત્કાર કાદાં માઅહું નાંય દેખાડી હોકે.” 
\v 3 ઈસુવે ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “આંય તુલ હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જોવે માઅહું પાછો જન્મો નાંય લેય તે પોરમેહેરા રાજ્ય નાંય એઇ હોકે.” 
\v 4 નિકોદેમુસે ચ્યાલ આખ્યાં, “માઅહું ડાઆયા ઓઈ ગીયા, પાછે કેહે કોઇન જન્મો લેય હોકે? તો પાછો ચ્યા આયહે બુકામાય ઉરાઈન પાછો જન્મો લેય હોકહે કા?” 
\v 5 ઈસુવે જવાબ દેનો, “આંય તુલ હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જોવે માઅહું પાઅયા કોઇન એને પવિત્ર આત્માકોય જન્મો નાંય લેય તોવે તો પોરમેહેરા રાજ્યામાય નાંય પ્રવેશ કોઅઇ હોકે. 
\v 6 કાહાકા માઅહા પાઅને જન્મો શારીરિક જન્મો હેય, એને પવિત્ર આત્માપાઅને જન્મો તો નોવો જન્મો હેય. 
\v 7 તું નોવાય નાંય પામા જોજે, માયે તુલ આખ્યાં કા, તુલ નોવો જન્મો લેઅના જરુરી હેય. 
\v 8 જીં માઅહું પવિત્ર આત્માકોય જોન્મુલા હેય તો વારા હારખો હેય, વારો ગોમે તાં જાહાય, ચ્યા આવાજ તું વોનાતોહો, બાકી તો કેછને યેહે એને કેછ જાહાય, તી તુલ ખોબાર નાંય પોડે.” 
\v 9 નિકોદેમુસે ચ્યાલ પુછ્યાં, “ઈ કેહેકેન શક્ય હેય?” 
\v 10 ઈસુવે જવાબ દેનો, “તું ઈસરાયેલ લોકહા ગુરુ હેય, તુલ યો વાતો હોમજી જાં જોજે.” 
\v 11 આંય તુલ હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, આમા જીં જાંઅજેહે તીંજ આખજેહે, એને આમહાય જીં એઅયા ચ્યા સાક્ષી દેજહે, બાકી આમા જીં આખજેહે ચ્યાવોય તુમા બોરહો નાંય કોએત. 
\v 12 જોવે તુમહાન માયે દુનિયામાઅને વાત આખી તોવે ચ્યેવોય તુમા બોરહો નાંય કોએત, તો જોવે હોરગા બારામાય વાત આખું, તોવે ચ્યાવોય તુમા કેહેકે બોરહો કોઅહા? 
\v 13 કાદાં માઅહું હોરગામાય નાંય ગીયહા બાકી કેવળ આંય, માઅહા પોહો હોરગામાઅને નિચે ઉતી યેનહો. 
\v 14 એને જેહેકેન મૂસાય જાડયેમાય પિતળા હાપડાલ ઉચે ચોડવ્યો, તેહે કોઅઈન માન, માઅહા પોહાલ બી ઉચે ચોડાવના જરુરી હેય. 
\v 15 યાહાટી કા, જીં માઅહું માયેવોય બોરહો કોઅહે ચ્યાલ અનંતજીવન મિળહે.
\p
\v 16 “પોરમેહેરે દુનિયા લોકહાવોય ઓહડા મહાન પ્રેમ કોઅયા, યા લીદે ચ્યા યોકને-યોક પોહાલ બલિદાન કોઇ દેનો, યાહાટી કા જીં કાદાં માઅહું ચ્ચાવોય બોરહો કોઅહે, ચ્યા નાશ નાંય ઓઅય, બાકી ચ્યાલ અનંતજીવન મીળે. 
\v 17 કાહાકા પોરમેહેરે ચ્યા પોહાલ દુનિયા લોકહાવોય ડોંડ દાં નાંય દોવાડયો, બાકી ચ્યાકોય દુનિયા લોકહા તારણ કોઅરાહાટી દોવાડયો. 
\v 18 જીં માઅહું પોરમેહેરા પોહાવોય બોરહો કોઅહે, ચ્યાલ ડોંડ નાંય દી, બાકી જીં માઅહું પોરમેહેરા પોહાવોય બોરહો નાંય થોવે, તો ડોંડ બોગવી ચુકલો હેય, કાહાકા ચ્યે પોરમેહેરા યોકને-યોક પોહાવોય બોરહો નાંય કોઅયો. 
\v 19 એને ડોંડ દેઅના કારણ ઈંજ હેય કા, ઉજવાડો દુનિયામાય યેનો, બાકી લોકહાય ઉજવાડા કોઅતા આંદારાલ પોસાન કોઅયા, કાહાકા ચ્યાહા કામે ખારાબ આતેં. 
\v 20 કાહાકા જીં માઅહું ખારાબ કામ કોઅહે, તી ઉજવાડા વિરુદ કોઅહે, એને ચ્યા ખારાબ કામહા ખોબાર નાંય પોડા જોજે યાહાટી તી ઉજવાડામાય નાંય યેય. 
\v 21 બાકી જીં માઅહું હાચ્ચાયેવોય ચાલહે, તી ઉજવાડા પાય યેહે, કા ચ્યા કામહા ખોબાર પોડે જ્યેં પોરમેહેરા ઇચ્છાકોય કોઅલે હેય.”
\s ઈસુવા બારામાય યોહાન સાક્ષી
\p
\v 22 ચ્યા પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય યહૂદીયા વિસ્તારામાય યેના, એને તો તાં ચ્યાહાઆરે રોઇન બાપતિસ્મા દાં લાગ્યો. 
\v 23 તોવે યોહાનબી એનોન ગાવામાય જીં સામરિયા ભાગા સાલેમ ગાવા પાહાય હેય, તાં બાપતિસ્મા દેતો આતો. કાહાકા તાં બોજ પાઆઈ આતા એને લોક ચ્યાપાય યેઇન બાપતિસ્મા લેતે આતેં. 
\v 24 કાહાકા યોહાન યે સમયે લોગુ જેલેમાય નાંય કોંડલો આતો.
\p
\v 25 તાં યોહાના શિષ્યહા કાદા યહૂદી માઅહા આરે યહૂદીયાહા ધાર્મિક નિયમા પરમાણે આથ દોવના રુડી બારામાય બોલાબોલી જાયી. 
\v 26 તોવે યોહાના શિષ્યહાય યોહાનાપાય જાયને આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, જીં માઅહું યારદેન નોયે ચ્યેમેરે ચ્યાહા આરી આતો, જ્યા બારામાય તુયે આખ્યેલ, એએ, તો આમી બાપતિસ્મા દેહે, એને બોદે ચ્યાપાય જાતહેં.” 
\v 27 યોહાને જાવાબ દેનો, “જાવ લોગુ માઅહાલ હોરગામાઅને નાંય દેનલા જાય, તાંવ લોગુ માઅહું કાય નાંય મેળવી હોકે. 
\v 28 તુમહાય પોતે માન આખતા વોનાયાહા, આંય ખ્રિસ્ત નાંય હેતાઉ, બાકી ચ્યા પેલ્લા દોવાડલો હેતાઉ.” 
\v 29 વોવડો વોવડી આરે વોરાડ કોઅઇ લેહે, બાકી વોવડા આર્યો જો ચ્યાપાય ઉબો રોઇન ચ્યા આવાજ વોનાઈન આનંદ કોઅહે, તેહેકેન મા લીદે બી આનંદાકોય બોઆય ગીયા. 
\v 30 તો બોજ મહત્વપૂર્ણ ઓઈ જાં જોજે, એને આંય વોછો મહત્વપૂર્ણ બોનુ.
\p
\v 31 “જો હોરગામાઅને યેહે, તો બોદહા કોઅતો મહાન હેય, જો દોરત્યેવોયને યેહે તો દોરત્યેવોયને હેય એને દોરતીજ વાતો કોઅહે, એને જો હોરગામાઅને યેહે તો બોદહા ઉચે હેય. 
\v 32 જીં કાય ચ્યાય એઅયા, એને વોનાલો હેય, ચ્યાજ સાક્ષી દેહે, એને બોજ વોછા લોક ચ્યા સાક્ષીવોય બોરહો કોઅતાહા. 
\v 33 બાકી જીં માઅહું ચ્યા સાક્ષી માનહે તો સાબિત કોઅહે કા, પોરમેહેર હાચ્ચો હેય. 
\v 34 કાહાકા, જ્યાલ પોરમેહેરે દોવાડયો તો પોરમેહેરા વાત આખહે, કાહાકા પોરમેહેર ચ્યાલ બો બોદા પવિત્ર આત્મા દેહે. 
\v 35 પોરમેહેર આબહો પોહાવોય પ્રેમ કોઅહે, એને બોદ્યોજ વસ્તુ ચ્યા તાબામાંય દેય દેનહા. 
\v 36 જીં માઅહું પોરમેહેરા પોહાવોય બોરહો કોઅહે, અનંતજીવન ચ્યાજ હેય, બાકી જીં પોરમેહેરા પોહાવોય બોરહો નાંય કોએ, ચ્યાલ અનંતજીવન નાંય મીળે, બાકી પોરમેહેરા ડોંડ ચ્યાવોય બોની રોય.”
\c 4
\s ઈસુ એને સમરૂની થેએ
\p
\v 1 ઈસુ યોહાના કોઅતા વોદારે શિષ્ય બોનાડીન ચ્યાહાન બાપતિસ્મા દેહે. ઈ પોરૂષી લોકહાન ખોબાર ઓઈ ગીયહી, એહેકેન જોવે પ્રભુ ઈસુલ ખોબાર પોડ્યા. 
\v 2 ઈસુ પોતે નાંય બાકી ચ્યા શિષ્ય બાપતિસ્મા દેતા આતા. 
\v 3 તોવે તો યહૂદીયા ભાગ છોડીન, પાછે પોતાના શિષ્યહાઆરે પાછો ગાલીલ ભાગા એછે જાતો રિયો. 
\v 4 એને ચ્યાલ સમરૂન ભાગામાય રોઇન જાઅના જરુરી આતા. 
\v 5 યાહાટી તો સમરૂન ભાગામાઅને સુખાર ગાવામાય યેનો, જીં ચ્ચા જાગા પાહે હેય જ્યાલ યાકૂબાય ચ્યા પોહો યોસેફાલ દેનલો આતો. 
\v 6 એને યાકૂબાય ખોદ્યેલ તી વેએય બી તાંજ આતી, એને ઈસુ વાટે ચાલતા-ચાલતા થાકી ગીયેલ તોવે તો વેઅયે વોય જાયન બોઠો, એને ઈ વાત બોપાર સમયે જાયી.
\p
\v 7 ચ્યે સમયે યોક સમરૂન ભાગામાય રોનારી યોક થેએ પાઆઈ બોઅરા યેની ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “માન પાઆઈ પાજ.” 
\v 8 ચ્યે સમાયે ચ્યા શિષ્ય ગાવામાય ખાઅના વેચાતાં લાં ગીઅલા આતા. 
\v 9 તોવે ચ્ચે સમરૂની થેઅયે ચ્યાલ આખ્યાં, “તું યોક યહૂદી હેય, એને આંય સમરૂની થેએ હેત્યાંવ, તે તું માપાયને પીયાંહાટી કાહા પાઆઈ માગતોહો?” કાહાકા યહૂદી લોક સમરૂની લોકહાઆરે કોઅહોજ વ્યવહાર નાંય રાખેત. 
\v 10 ઈસુવે ચ્યેલ જાવાબ દેનો, “તું નાંય જાંએ કા પોરમેહેર તુલ કાય દાં માગહે, એને તું નાંય જાંએ કા કું તોવોય પાઆય માગહે. જોવે તું જાઅતી, તે તું માવોઅને ચ્યાલ માગતી એને આંય તુલ પાઆય દેતો જીં જીવન દેહે.” 
\v 11 ચ્યે થેએયેય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ માલિક, તોપાય પાઆઈ બોઅના હાટી કાય સાદાન નાંય હેય, એને વેએય બોજ ઉંડી હેય, તે તુયેપાય પાઆઈ કેછને યેના જીં જીવન દેહે? 
\v 12 કાય તું આમહે વડીલ યાકૂબા કોઅતો મોઠો હેય, ચ્યેજ આમહાન ઈ વેએય દેનહી, એને ચ્યે પોતે એને ચ્યા પાહાહાય એને ડોબહાય પિદાં?” 
\v 13 ઈસુવે ચ્યેલ જાવાબ દેયન આખ્યાં, “જીં માઅહું યા પાંઅયામાંઅને પિયે, તો પાછો પિહો ઓરી. 
\v 14 બાકી આંય જીં પાઆય દિહી, તાંમાઅને જીં માઅહું પીયી, તો કાદે દિહે પિહો નાંય ઓરી, બાકી જીં પાઆઈ આંય દિહી, તો ચ્યામાય યોક ઝરો બોની જાય, જીં ચ્યાલ અનંતજીવન દેઅરી.” 
\v 15 ઈ વોનાયને ચ્ચે થેઅયે ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ માલિક, માન પીહી નાંય લાગે એને નાંય પાઆઈ બોઅરાહાટી ઓલે દુઉ યા પોડે યાહાટી તી પાઆઈ માન દે.”
\p
\v 16 ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “જો, તો માટડાલ હાદી લેય યે.” 
\v 17 થેએયે જવાબ દેનો, “આંય વોગાર માટડા હેય” ઈસુય ચ્યેલ આખ્યાં, “તુયે હાચ્ચાં આખ્યાં, ‘આંય વોગાર માટડા હેય.’ 
\v 18 કાહાકા તુયે પાચ માટડાહાન રાખ્યા, એને આમી હેય, તોબી તો માટડો નાંય, ઈ તુયે હાચ્ચાં આખ્યાં.” 
\v 19 થેએયેય ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ માલિક, આંય જાંઆઈ ગિઇ તું ભવિષ્યવક્તા હેતો. 
\v 20 આમહે આગલ્યા ડાયહાય યાજ ડોગાવોય ભક્તિ કોઅયી, એને તુમા યહૂદી લોક આખતાહા કા, યેરૂસાલેમ શેહેરુજ તો જાગો હેય જાં ભક્તિ કોઅરા જોજે.” 
\v 21 ઈસુય ચ્યેલ આખ્યાં, “ઓ બાઈ, તું મા વાતવોય બોરહો કોઓ કા એહેકેન સમય યેય રોયહો કા તુમા યા ડોગાવોય એને યેરૂસાલેમ શેહેરામાયબી પોરમેહેર આબહા ભક્તિ નાંય કોઇ હોકહા. 
\v 22 તુમા સમરૂની લોક જ્યાલ નાંય વોળખે ચ્યા ભક્તિ કોઅતેહે, એને આમા યહૂદી લોક જ્યાલ જાંઅજેહે, ચ્યા ભક્તિ કોઅતેહે, કાહાકા તારણ યહૂદીયાહા માઅને હેય. 
\v 23 બાકી તો સમય યેય રિયહો, બાકી યીજ ગીયહો, જોવે હાચ્ચાં ભક્ત પોરમેહેર આબા ભક્તિ આત્માથી એને હાચ્ચાયેથી કોઅરી, કાહાકા પિતા ચ્યાહાટી ઓહોડાજ ભક્તિ કોઅનારાહાન હોદહે. 
\v 24 પોરમેહેર આત્મા હેય, યાહાટી જરુરી હેય કા ચ્યા ભક્તિ કોઅનારે આત્મા એને હાચ્ચાયેથી ભક્તિ કોએ.” 
\v 25 થેઅયેય ઈસુલ આખ્યાં, “આંય જાઅત્યાહાવ કા મસીહ જો ખ્રિસ્ત આખાયેહે, યેનારો હેય, જોવે તો યી, તો આમહાન બોદ્યો વાતો આખી દી.” 
\v 26 ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “આંય જો તોઆરે બોલી રિયહો તોજ હેતાંવ.”
\s શિષ્યહા યેયના
\p
\v 27 ઓલહામાય ચ્યા શિષ્ય યેય ગીયા, એને ચ્યા નોવાય પામા લાગ્યા કા તો થેએયે આરે બોલહે, બાકી કાદે નાંય પુછ્યાં, કા “તુલ કાય જોજે?” કા “કાયલા તું ચ્યે આરે બોલતો આતો?” 
\v 28 તોવે તી થેએ વેંડલા તાંજ છોડીન ગાવામાય ગિઇ, એને લોકહાન આખા લાગી. 
\v 29 “ઈહીં યા, માયે કોઅલા બોદા કાય આખી દેના, ચ્યા માઅહાલ એઆ, કાય ઓજ તો ખ્રિસ્ત નાંય હેય?” 
\v 30 તોવે ચ્યે ગાવામાઅને નિંગીન ઈસુલ એઅરા ચ્યાપાય યેતે લાગ્યેં.
\p
\v 31 ઓલહામાય ઈસુ શિષ્ય ચ્યાલ વિનાંતી કોઅરા લાગ્યા, “ઓ ગુરુજી, વાયજ ખાય લે.” 
\v 32 બાકી ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “માયેપાંય ઓહડા ખાઅના હેય, જ્યાલ તુમા નાંય જાંએત.” 
\v 33 શિષ્ય ચ્યાહામાય આખતા લાગ્યા કા, “કાય કાદો ચ્યાહાટી ખાઅના લેય યેનલો હેય?” 
\v 34 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “મા ખાઅના પોરમેહેરા મોરજી પાલન કોઅના હેય જ્યેં માન દોવાડયો, એને ચ્યા કામાલ પુરાં કોઅના હેય, જીં માન હોપલા હેય. 
\v 35 આજુ ચાર મોયના બાકી હેય, પાછે વાડણી યી, એહેકોય તુમા આખતાહા નાંય કા? એઆ, આંય તુમહાન આખતાહાવ, તુમહે ડોળા ઉઠાવીન રાનહાન એઆ, કા ચ્યે વાડણીહાટી પાકી ગીઅલે હેય. 
\v 36 એને પેલ્લેથીજ વાડનારે કામ કોઇ રીઅલે હેય એને ચ્યાહા મજરી મેળવી રીઅલે હેય, એને ચ્યે યે હેય, ચ્યે ચ્યા લોકહાન બેગે કોઇ રીઅલે હેય જ્યેં અનંતજીવન મેળવી. 
\v 37 કાહાકા ઈ વાત ઈહીં હાચ્ચી પોડહે કા, ‘યોક વોઅહે એને વાડહે બિજો.’ 
\v 38 જ્યામાય તુમહાય મેહનાત નાંય કોઅયાહાં તી રાન માયે વાડાહાટી તુમહાન દોવાડયા. બીજહાંય મેહનાત કોઅલી હેય બાકી તુમા ચ્યા પાક યોખઠા કોઅહા.”
\s સમરૂની લોકહા બોરહો
\p
\v 39 માયે કોઅલા બોદા ચ્યાય માન આખ્યાં એહેકેન આખનારી થેઅયે વોનાયને ચ્યા ગાવા બોજ સમરૂની લોકહાય ઈસુવોય બોરહો કોઅયો. 
\v 40 યાહાટી જોવે ચ્યા સમરૂનીયા ચ્યાપાય યેય પોઅચ્યા, તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ રાવ્યાં કોઅયા કા, “આમહે આરે ઈહીં રોજે” એને તો બેન દિહી તાં રિયો.
\p
\v 41 એને આજુ બો બોદા માઅહાય ઈસુ સંદેશના લેદે ચ્યાવોય બોરહો કોઅયો. 
\v 42 એને ચ્યાહાય થેએયેલ આખ્યાં, “આમી આમા તો આખલ્યા કોય નાંય બોરહો કોઅજે, કાહાકા આમા પોતે વોનાયા એને જાંઆઈ ગીયા કા ઓ હાચ્ચોજ દુનિયા તારણારો હેય.”
\p
\v 43 પાછે તો બેન દિહી રોયન તાઅને આગલા ગાલીલ ભાગામાય ગીયો. 
\v 44 કાહાકા ઈસુવે પોતેજ સાક્ષી દેનેલ કા ભવિષ્યવક્તાલ પોતા વોતનામાય કાદો નાંય આદર કોએ. 
\v 45 જોવે તો ગાલીલ ભાગામાય યેય પોઅચ્યો તોવે ગાલીલ વિસ્તારા માઅહાય ચ્યા સ્વાગત કોઅયા, કાહાકા જોલે કામે ચ્યાય યેરૂસાલેમ શેહેરામાય પાસ્કા સણા દિહામાય કોઅલે તીં બોદા ચ્યાહાય એઅલા આતા, કાહાકા ચ્યાબી સણામાય ગીઅલા આતા.
\s રાજા ચાકારા પોહાલ હારાં કોઅના
\p
\v 46 ઈસુ પાછો ગાલીલ ભાગા કાના ગાવામાય યેનો, જાં ચ્યે પાઅયાલ દારાખા રોહો બોનાવ્યેલ. કાપરનાહુમ ગાવામાય યોક રાજા આતો ચ્યા ચાકારા પોહો બિમાર આતો. 
\v 47 જોવે તો ઈ વોનાયોકા ઈસુ યહૂદા વિસ્તાર માઅને ગાલીલ ભાગામાય યેય ગીયહો તોવે તો ચ્યાપાય ગીયો એને ચ્યાલ વિનાંતી કોઅયી કા, યેયન મા પાહાલ હારો કોઓ, કાહાકા તો મોરાં તિયારી હેય. 
\v 48 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “જાવ લોગુ તુમા ચમત્કાર એને ચિન્હ નાંય એઅહા તાંવ લોગુ તુમા બોરહો નાંય કોઅહા.” 
\v 49 રાજા ચાકારે ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, મા પોહો મોઓઈ જાય, ચ્યા પેલ્લા ચાલ.” 
\v 50 ઈસુ ચ્યાલ આખહે, “જો, તો પોહો જીવતો રોય” તો માટડો ઈસુવા વાત માની ગીયો એને જાતો રિયો. 
\v 51 તો આજુ વાટેમાય આતો તાંઉ ચ્યા ચાકાર ચ્યાલ મિળ્યાં ચ્યાહાય ચ્યાલ ખોબાર દેની કા, “તો પોહો જીવતો હેય.” 
\v 52 ચ્યે ચ્યાહાન પુછ્યાં, “કોઅહે સમયે તો હારો ઓઅરા લાગ્યો?” ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “કાલે બોપરેહે યોક વાગે જોરાં ઉતી ગીયા.” 
\v 53 તોવે આબહો જાંઆઈ ગીયો કા ચ્યેજ સમાયે ઈસુવે ચ્યાલ આખલા, “તો પોહો જીવતો રોય” તોવે તો એને ચ્યા ગોઆવાળહાય બોદહાય ઈસુવોય બોરહો કોઅયો. 
\v 54 ઈસુવા ઈ બિજા ચિન્હ ચમત્કારા કામ આતા, જોવે તો યહૂદા વિસ્તારામાઅને ગાલીલ ભાગામાય પાછો યેનો.
\c 5
\s આડાત્રી વોરહા બિમાર્યાલ હારાં કોઅના
\p
\v 1 ચ્યા પાછે યહૂદીયાહા સણ આતો, એને ઈસુ યેરૂસાલેમ શેહેરામાય ગીયો. 
\v 2 યેરૂસાલેમ શેહેરામાય યોક મેંડા ફાટાકે પાય પાઅયા કુંડ આતો, હિબ્રુ ભાષામાય ચ્યાલ બેથસદા આખે, એને પાચ વોટલ્યેવાળા કુંડા તાં હેય. 
\v 3 ચ્યામાય રોગી, આંદળે, લેંગડે એને લુળે યાહા બોજ મોઠો ટોળો પોડી રોતો આતો. 
\v 4 ચ્યા પાઆય આલના વાટ જોવતા આતા, કાહાકા કોવે-કોવે પોરમેહેરા હોરગ્યો દૂત કુંડામાય ઉતીન પાઆય આલવી દેતો આતો, પાઆય આલવ્યા પાછે જો કાદો પેલ્લો પાઅયામાય ઉતે ચ્યા કોઅહિબી બિમારી ઓઅરી બાકી તો હારો ઓઈ જાતો આતો.
\p
\v 5 તાં યોક માઅહું આતા તો આડાત્રી વોરહાપાઅને બિમાર આતા. 
\v 6 જોવે ઈસુવે ચ્યાલ હુતલો એઇન એને બોજ વોરહાથી પોડલાં હેય એહેકેન માલુમ જાયા તોવે ચ્યાય ચ્યાલ આખ્યાં, “તુલ હારાં ઓઅના મોરજી હેય કા?” 
\v 7 બિમાર માઅહાય ઈસુલ જાવાબ દેનો “ઓ માલિક, માયેપાંય કાદા માઅહું નાંય હેય કા જોવે પાઆય આલવી દેહે તોવે માન કુંડામાય ઉતાડે, આંય ઉતાં કોશિશ કોઅતાહાંવ બાકી મા કોઅતો બિજો પેલ્લો ઉતી પોડહે. 
\v 8 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, ઉઠ, તો પાથારી ઉઠાવીન ગોઓ જો.” 
\v 9 તારાત તીં માઅહું હારાં ઓઈ ગીયા એને ચ્યા પાથારી લેઈને જાં લાગ્યો તો આરામા દિહી આતો. 
\v 10 જ્યેં દિહી એહેકેન જાયા તો આરામા દિહી આતો, યાહાટી યહૂદી આગેવાન હારાં ઓઈ ગીઅલા માઅહાલ આખા લાગ્યા, “આજે આરામા દિહી હેય, એને મૂસા નિયમાનુસાર ઠીક નાંય હેય.” 
\v 11 બાકી ચ્યે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “જ્યેં માન હારો કોઅયો ચ્યાય માન આખ્યાં, તો પાથારી લેઈને ચાલ.” 
\v 12 ચ્યાહાય ચ્યાલ પુછ્યાં, “તો કું હેય, જ્યાંય તુલ આખ્યાં, તો પાથારી લેઈને ચાલ?” 
\v 13 બાકી જો હારો જાયલો માઅહું તો નાંય જાંઆય કા તો કું હેય, કાહાકા બો બોદા લોક આતા ચ્યામાય ઈસુ આડવા ઓઈ ગીયેલ. 
\v 14 ચ્યા પાછે તી માઅહું ઈસુલ દેવાળા બાઆપુર મિળ્યો, તોવે ચ્યાલ આખ્યાં, “એએ, તું હારો ઓઈ ગીયો, આમીને પાપ કોઅના નાંય, કોઅહે તે તોવોય પેલ્લા કોઅતા મોઠી આબદા તોવોય પોડી.” 
\v 15 ચ્યા માઅહાય જાયને યહૂદી આગેવાનાહાન આખી દેના કા, “ઈસુવે માન હારો કોઅયેલ.” 
\v 16 યાહાટી યહૂદીયાહા આગેવાન ઈસુવાલ સોતાવા લાગ્યા, કાહાકા તો આરામા દિહી ઓહડે કામ કોઅહે. 
\v 17 બાકી ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “મા આબો પોરમેહેર સાદા કામ કોઅહે, એને માન બી કામ કોઅરા જોજે.” 
\v 18 ઈસુય એહેકોય આખ્યાં ચ્યાહાટી યહૂદી આગેવાન ચ્યાલ માઆઇ ટાકાં કોશિશ કોઅરા લાગ્યા, કાહાકા તો આરામા દિહી નાંય પાળે ઓલહાંજ નાંય, બાકી પોરમેહેરાલ મા આબો આખીન, આંય પોતે પોરમેહેરા રોકો હેતાંવ એહેકેન આખતો આતો.
\s પોહા ઓદિકાર
\p
\v 19 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, પોહો પોતે કાય નાંય કોઅય હોકે, તો કેવળ તીંજ કોઇ હોકહે, તો તીંજ કોઅહે, જીં તો આબહાલ કોઅતો એએહે, કાહાકા જીં કાય આબહો કોઅહે, તીંજ પોહોબી કોઅહે. 
\v 20 કાહાકા આબહો પાહાલ પ્રેમ કોઅહે એને પોતે જીં કોઅહે તીં બોદા પોહાલ દેખાડેહે, એને તો યા કોઅતા આજુ મોઠા કામ પોહાલ દેખાડી, કા ચ્યાહાટી તુમહાન નોવાય લાગી. 
\v 21 કાહાકા જેહેકેન આબહો મોઅલા લોકહાન જીવતો કોઅહે, તેહેકેન પોહોબી ચ્યા મોરજી પરમાણે મોઅલા લોકહાન જીવતા કોઅહે. 
\v 22 એને આબહો કાદા ન્યાય નાંય કોએ, બાકી ન્યાય કોઅના બોદા કામ પોહાલ હોઅપી દેનલા હેય. 
\v 23 યાહાટી બોદા લોકહાન જેહેકેન આબહા આદર કોઅતેહે, તેહેકેન પોહા બી આદર કોઅરા જોજે, જો પોહા આદર નાંય કોએ, તો આબહા જ્યાંય પોહાલ દોવાડયોહો, આદર નાંય કોએત. 
\v 24 આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જીં માઅહું મા વચન વોનાયેહે એને માન દોવાડયોહો ચ્યા પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઅહે, અનંતજીવન ચ્યાલ મિળી ગીયહા, ચ્યાલ ડોંડ નાંય દી, બાકી અનંતકાળના મોરણા માઅને બોચી ગીયહો એને પેલ્લો અનંતજીવનામાય જાય હોકહયો.”
\p
\v 25 “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ કા, ઓહડો સમય યી રોયહો, બાકી યેય ગીયહો, જોલે મોઅલે માઅહે પોરમેહેરા પોહા આવાજ વોનાઈ, એને જ્યેં વોનાઈ ચ્યે જીવતે ઓઈ જાય. 
\v 26 કાહાકા જેહેકેન આબહો પોતાનામાય જીવન રાખહે, તેહેકેન ચ્યાય પોહાલ બી ઓદિકાર દેનહો કા પોતાનામાય જીવન રાખે. 
\v 27 બાકી પોહાલ બોદા લોકહાવોય ન્યાય કોઅના બી ઓદિકાર દેનલો હેય, યાહાટી કા તો માઅહા પોહો હેય. 
\v 28 ઈ વોનાયને તુમહાન નોવાય નાંય લાગા જોજે, કાહાકા ઓહડો સમય યી રોયહો, કા જોલે મોઅઇ ગીઅલે હેય, પોહા આવાજ વોનાયને જીવતે ઉઠી. 
\v 29 જ્યાહાય હારાં જીવન જીવ્યા ઓરી, ચ્યે અનંતજીવન મિળવાહાટી મોઅલા માઅને પાછા જીવી ઉઠી, એને જ્યાહાય ખારાબ જીવન જીવ્યા ઓરી ચ્યે શિક્ષા બોગવાહાટી પાછે જીવી ઉઠી.”
\s ઈસુવા બારામાય સાક્ષી
\p
\v 30 “આંય પોતે કાય નાંય કોઇ હોકતાહાવ, આંય લોકહા ન્યાય તેહેકેન કોઅતાહાંવ, જેહેકેન પોરમેહેર આબો માન ચ્યાહા ન્યાય કોઅરા આખહે, એને મા ન્યાય હાચ્ચો હેય, કાહાકા આંય મા મોરજયેકોય નાંય ન્યાય કોઉ, બાકી મા દોવાડનારા મોરજયેકોય કોઅહુ. 
\v 31 જોવે આંય પોતા બારામાય સાક્ષી આખું, તોવે મા સાક્ષી હાચ્ચી નાંય હેય. 
\v 32 બાકી યોક બિજો હેય તો મા સાક્ષી દેહે, એને આંય જાઅતાહુ કા મા બારામાય તો જીં સાક્ષી દેહે, તી હાચ્ચી હેય. 
\v 33 તુમહાય યોહાન બાપતિસ્મા દેનારા પાય તુમહે લોકહાન પુછા દોવાડયા, એને ચ્ચાય હાચ્ચી સાક્ષી દેની. 
\v 34 બાકી માન કાદા માઅહા સાક્ષી ગોરાજ નાંય હેય, તેરુંબી માયે તુમહાન ચ્યા સાક્ષી બારામાય આખલા હેય, જીં યોહાન બાપતિસ્મા દેનારાય આખલી આતી, યાહાટી કા તુમા તારણ મેળવી હોકા. 
\v 35 યોહાન બોળતો એને ચોમાકતા દિવા રોકો આતો, એને તુમહાન કોલહાક વાઆ લોગુ ચ્યા ઉજવાડામાય આનંદ કોઅના હારાં ગોમ્યા. 
\v 36 બાકી માયેપાંય યોહાના સાક્ષી કોઅતી મોઠી સાક્ષી હેય, જીં કામ આબહે માન પુરાં કોઅરાહાટી દેનહા, તીંજ કામ જીં આંય કોઅહુ મા બારામાય સાક્ષી દેહે, કા આબહે માન દોવાડલો હેય. 
\v 37 એને આબહે જ્યાંય માન દોવાડયોહો, ચ્યેજ આબહે મા સાક્ષી દેનહી, તુમા નાંય કોઇ દિહી ચ્યા આવાજ વોનાયા, એને નાંય ચ્યાલ હામ્મે-હામ્મે એઅયોહો. 
\v 38 એને તુમા ચ્યા વચન તુમહે મોનામાય વોહતી નાંય કોઅરા દેત, કાહાકા તુમા માયેવોય બોરહો નાંય કોએત, જ્યાલ ચ્યાય દોવાડયોહો. 
\v 39 પવિત્રશાસ્ત્રા અભ્યાસ કોઅતાહા, કાહાકા તુમા એહેકેન બોરહો કોઅતાહા કા ચ્યામાય તુમહાન અનંતજીવન મિળી, એને તીંજ પવિત્રશાસ્ત્ર મા બારામાય સાક્ષી દેહે. 
\v 40 તેરુંબી તુમા અનંતજીવન મિળવાહાટી માયેપાંય યા નાંય માગેત. 
\v 41 આંય માઅહા પાયને વાહવા આશા નાંય કોઉ. 
\v 42 બાકી કા આંય તુમહાન જાંઅતાહાંવ તુમા મોનામાય પોરમેહેરાવોય પ્રેમ નાંય કોએત. 
\v 43 આંય મા આબહા ઓદિકારાહાતે યેનહો, એને તુમા માન નાંય સ્વીકાર કોએ, બાકી જોવે બિજો કાદો પોતા ઓદિકારાકોય યેય તોવે ચ્યાલ તુમા સ્વીકાર કોઇ લાહા. 
\v 44 તુમા માયેવોય બોરહો નાંય કોઇ હોકે, કાહાકા તુમા યોકબીજા પાયને માન હોદતાહા, એને તુમા યોકુજ પોરમેહેરા પાયને માન મિળવા કોશિશ નાંય કોએત. 
\v 45 તુમા એહેકેન મા હોમજાહા કા આંય આબા હોમ્મે તુમહાવોય દોષ થોવહી, મૂસા નિયમશાસ્ત્ર, જ્યાવોય તુમહાય આશા રાખીહી, તુમહાવોય દોષ થોવી. 
\v 46 કાહાકા જો તુમા મૂસાવોય બોરહો કોઅતા તે માયેવોય બી બોરહો કોઅતા, કાહાકા ચ્યે મા બારામાય લોખ્યહાં. 
\v 47 બાકી જો તુમા મૂસા નિયમશાસ્રાવોય બોરહો નાંય કોએ, તે તુમા નોક્કી માયેવોય બોરહો કેહેકે કોઅહા?”
\c 6
\s પાચ ઓજાર લોકહાન ખાવાડના
\r (માથ્થી 14:13-21; માર્ક 6:30-44; લુક. 9:10-17)
\p
\v 1 યો વાતો જાયો પાછે ઈસુ ગાલીલ દોરિયા એટલે તીબીરીયાસ દોરિયા ચ્યેમેરે ગીયો. 
\v 2 યોક મોઠી ગીરદી ચ્યા પાહલા ચાલી, કાહાકા જ્યા નોવાયે ચમત્કાર તો બિમાર્યાહાવોય કોઅતો આતો, ચ્યે ચ્યાહાન એઅતે આતેં. 
\v 3 તોવે ઈસુ ડોગાવોય ચોડીન ચ્યા શિષ્યહાઆરે તાં બોઠો. 
\v 4 એને યહૂદીયાહા પાસ્કા સણા વોછા દિહી બાકી આતા.
\p
\v 5 તોવે ઈસુવે નોજાર કોઅયી કા ચ્યાપાય બોજ માઅહા ટોળો યેતો દેખ્યો, એને ચ્યે ફિલિપાલ પુછ્યાં, “યે બોદે ખાય હોકે ચ્યાહાટી આપા કેછને બાખે વેચાત્યો લેય યાહુ?” 
\v 6 ઈસુય ચ્યા પરીક્ષા કોઅરાહાટી એહેકોય આખ્યાં, કાહાકા તો પોતે જાંઅતો આતો કા તો કાય કોઅરી. 
\v 7 ફિલિપે જાવાબ દેનો, “ચ્યાહામાઅને બોદહાલ વોછા-વોછા દેય તેરુંબી બોસો દીનારા (૨૦૦ દીનાર એટલે બેન હોવ દિહાહા કાંબારાં) બાખે ચ્યાહાન નાંય ફુગી.” 
\v 8 ચ્યા શિષ્યહા માઅને સિમોન પિત્તરા બાહા આંદ્રિયાસાય ઈસુલ આખ્યાં. 
\v 9 “ઈહીં યોક પોહો હેય, ચ્યાપાય પાચ જુવાયે બાખે એને બેન માછલે હેય બાકી ઓલા લોકહાન ઈ કેહેકે ફુગી?” 
\v 10 તોવે ઈસુવે આખ્યાં, “માઅહાન બોહતા કોઆ” ચ્યા જાગામાય બોજ ગાહીયા આતા, તોવે માઅહે ગાહીયાવોય બોહી ગીયે, ચ્યાહામાય માટડા આસરે પાચ ઓજાર આતા. 
\v 11 તોવે ઈસુવે ચ્યો પાચ બાખ્યો લેદ્યો, એને આભાર માનીન ગાહીયાવોય બોઠલા લોકહાન વાટી દેન્યો, તેહેકોઈન માછલે જોલા માગેત તોલા ચ્યાહાન વાટી દેના. 
\v 12 જોવે ચ્યે ખાયન દારાઈ ગીયે, પાછે ઈસુવે ચ્યા શિષ્યહાન આખ્યાં, “ઉગારલા કુટકા યોખઠા કોઆ, કા કાય નોકામ્યા નાંય ઓઈ જાય.” 
\v 13 યાહાટી ચ્યાહાય યોખઠા કોઅયા, તોવે પાચ બાખહી માઅને ઉગારલા કુટકાહા બાર ટોપલ્યો બોઆયો. 
\v 14 લોકહાય ઓ ચમત્કાર એઇન આખ્યાં, “દુનિયામાય જો ભવિષ્યવક્તા યેનારો હેય તો નોક્કી ઓજ હેય.”
\p
\v 15 ઈસુ જાંઆઈ ગીયો કા ચ્યાલ રાજા બોનાવાહાટી ચ્યે માઅહે દોઅરાં કોએત, તોવે તો પાછો ડોગાવોય યોખલોજ જાતો રિયો.
\s ઈસુવા પાઅયાવોય ચાલના
\r (માથ્થી 14:22-27; માર્ક 6:45-52)
\p
\v 16 જોવે રુવાળા પોડી ગીયા, તોવે ચ્યા શિષ્ય દોરિયા મેરે ગીયા. 
\v 17 એને ઉડીમાય ચોડીન દોરિયા ચ્યેમેરે કાપરનાહુમ ગાવા એછે જાં લાગ્યા. ચ્યે સમયે આંદારાં પોડી ગીયા, એને ઈસુ આજુ લોગુ ચ્યાહાપાય નાંય યેનલો આતો. 
\v 18 એને તોફાના લીદે દોરિયામાય લાફા ઉસળા લાગ્યા. 
\v 19 તોવે જોવે ચ્યા તીન ચાર મીલ (૫ કિલોમીટર લગભગ) ગીયા ઓરી, તોવે ચ્યાહાય ઈસુવાલ દોરીયાવોય ચાલતો એને ઉડી એછે યેતો દેખ્યો, એને ચ્યા બિઇ ગીયા. 
\v 20 બાકી ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંય ઈસુ હેતાઉ, બીયહા મા.” 
\v 21 ચ્યા ચ્યાલ ઉડીમાય લાં કોએત ઓલહામાય ઉડી તારાત મેરે યેય ગિઇ, જાં ચ્યા જાતા આતા.
\s લોકહા ઈસુવાલ હોદના
\p
\v 22 બીજે દિહે જ્યેં માઅહે દોરિયા ચ્યેમેરે ઉબલે આતેં ચ્યાહાય ઈ એઅયા, ઈહીં યોક ઉડી સિવાય બીજી ઉડી નાંય આતી, એને ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાઆરે ઉડીમાય નાંય ચોડયેલ, બાકી સિવાય ચ્યા શિષ્યજ ગીઅલા આતા. 
\v 23 તોવે આજુ વાહને ઉડયે તીબીરીયાસા ચ્યા જાગા પાહી યેને, જાં ચ્યાહાય પ્રભુ આભાર માન્યા પાછે બાખે ખાદેલ. 
\v 24 જોવે ગીરદ્યે એઅયા, કા ઈહીં ઈસુ બી નાંય હેય, એને ચ્યા શિષ્યબી નાંય હેય, તોવે ચ્યે માઅહેબી વાહની-વાહની ઉડ્યેહેમાય બોહીન, ઈસુવાલ હોદા કાપરનાહુમ ગાવામાય પોઅચ્યે.
\s ઈસુ જીવના બાખે
\p
\v 25 એને દોરિયા ચ્યેમેરે તો મિળ્યો તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ પુછ્યાં, “ઓ ગુરુ, તું ઈહીં કોવે યેનો?” 
\v 26 ઈસુવે ચ્યાહાન જવાબ દેનો કા, “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, તુમહાય ચમત્કાર એએયો ચ્યાહાટી નાંય, બાકી બાખે ખાયન દારાઈ ગીયે ચ્યાહાટી તુમા માન હોદતેહેં. 
\v 27 જીં ખાઅના બોગડી જાહે ચ્યાહાટી મેહનાત મા કોઅહા, બાકી જીં ખાઅના અનંતજીવના લોગુ ટોકનારા હેય ચ્યાહાટી મેહનાત કોઆ. તી તુમહાન માઅહા પોહો દી, કાહાકા પોરમેહેર આબહે ચ્યાલ એહેકેન કોઅના ઓદિકાર દેનલો હેય.” 
\v 28 ચ્યાહાય ઈસુલ પુછ્યાં, “પોરમેહેરા કામ કોઅરાહાટી આમહાય કાય કોઅરા જોજે?” 
\v 29 ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, પોરમેહેરા મોરજી ઈ હેય, કા “પોરમેહેરાય જ્યાલ દોવાડયોહો, ચ્યાવોય તુમહાય બોરહો કોઅરા જોજે.” 
\v 30 તોવે ચ્યાહાય ઈસુલ પુછ્યાં, “તું કાય ચિન્હ દેખાડતોહો કા તી એઇન તોવોય આમા બોરહો કોઅજે? તું કોઅહા કામ દેખાડતોહો? 
\v 31 આપહે આગલ્યા ડાયહાય ઉજાડ જાગામાય બાખે (માન્ના) ખાદી, એહેકેન લોખલાં હેય કા મૂસાય ચ્યાહાન હોરગામાઅને બાખે દેની.” 
\v 32 તોવે ઈસુવે આખ્યાં, “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, મૂસાય તુમહાન હોરગામાઅને બાખે નાંય દેની, બાકી મા આબહો તુમહાન હાચ્ચી હોરગામાઅને બાખે દેહે. 
\v 33 કાહાકા જીં બાખે હોરગામાઅને યેહે એને દુનિયા લોકહાન જીવન દેહે, તીજ પોરમેહેરા બાખે હેય.” 
\v 34 તોવે ચ્યાહાય આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, ઈ બાખે આમહાન કાયામ દેજે.”
\p
\v 35 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જીં બાખે જીવન દેહે તી આંય હેતાઉ, જો કાદો માયેપાંય યેહે તો કોદહીજ બુખો નાંય ઓઅઇ, એને જો કાદો માયેવોય બોરહો કોઅહે તો કોદહીજ પીહ્યો નાંય ઓઅઇ. 
\v 36 બાકી માયે તુમહાન પેલ્લા આખલા આતા, તુમહાય માન એઅયા પાછે બી બોરહો નાંય કોએત. 
\v 37 આબહે માન જ્યા લોક દેનહા, ચ્યા બોદા માયેપાંય યી, એને જીં માઅહું માયેપાંય યી ચ્યાલ આંય નાંય કાડહીં. 
\v 38 કાહાકા આંય મા મોરજી પુરી કોઅરાહાટી નાંય, બાકી જ્યેં માન દોવાડયોહો ચ્યા મોરજી પુરી કોઅરાહાટી હોરગામાઅને યેનહો. 
\v 39 એને માન દોવાડનારા મોરજી ઈ હેય કા, ચ્યે માન બોદા કાય દેનહા, ચ્યામાઅને કાયબી ટાકાય નાંય, બાકી છેલ્લે દિહી આંય જીવતો કોઉ. 
\v 40 કા ઈજ મા આબહા મોરજી હેય, કા જીં માઅહું પોહાલ એએ એને ચ્યાવોય બોરહો કોએ તો અનંતજીવન મિળવે, એને ચ્યાલ આંય છેલ્લે દિહે જીવતો ઉઠાડીહી.”
\p
\v 41 ઈસુવે એહેકેન આખ્યેલ કા, “આંય હોરગામાઅને ઉતી યેનલી બાખે હેતાઉ, ચ્યાહાટી યહૂદીયા ટુટારતા લાગ્યા.” 
\v 42 એને ચ્યાહાય આખ્યાં, “ઓ યોસેફા પોહો ઈસુ હેય કા નાંય, ચ્યા આયહે-આબહાલ આપા વોળાખજેહે? તોવે તો એહેકેન કાહા આખહે કા આંય હોરગામાઅને યેનહો?” 
\v 43 ઈસુવે જવાબ દેનો, “તુમા તુમહામાય કુરકુર મા કોઅહા. 
\v 44 કાદો માયેપાંય નાંય યેય હોકે, જાવ લોગુ આબહો, જ્યાંય માન દોવાડયો, ચ્યાલ મા એછે ખેચી નાંય લેય, એને આંય છેલ્લે દિહે પાછો જીવતો કોઅહી. 
\v 45 ભવિષ્યવક્તાહા લેખ માય એહેકેન લોખલાં હેય કા, ચ્યે બોદે પોરમેહેરાપાઅને હિકાડલે રોય. જીં કાદાં પોરમેહેર આબહા પાઅને વોનાલા એને હિકલાં હેય, તીંજ માયેપાંય યેહે. 
\v 46 કાદાય પોરમેહેર આબહાલ નાંય દેખહયો, બાકી જો પોરમેહેરાપાઅને યેનહો, ચ્યાય પોરમેહેર આબહાલ દેખ્યહો. 
\v 47 આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ કા જો કાદો બોરહો કોઅહે, ચ્યાલ અનંતજીવન મિળલા હેય. 
\v 48 જીં બાખે જીવન દેહે તી આંય હેતાઉ. 
\v 49 તુમહે આગલ્યા ડાયહાય ઉજાડ જાગામાય માન્ના ખાદાં એને મોઓઈ ગીયા. 
\v 50 બાકી હોરગામાઅને યેનલી બાખે ઓહડી હેય કા તી જોવે કાદો ખાય તે તો નાંય મોએ. 
\v 51 જીવના બાખે જીં હોરગામાઅને ઉતી યેનલી હેય તી આંય હેય. યે બાખ્યેમાઅને જોવે કાદો ખાય, તો સદાકાળ જીવી, એને જીં બાખે આંય દિહી તી દુનિયા લોકહા જીવનાહાટી મા શરીર હેય.”
\p
\v 52 તોવે યહૂદી આગેવાન, ચ્યાહા ચ્યાહામાય બોજ બોલાબોલી કોઅતા લાગ્યા, એને ચ્યાહાય આખ્યાં, “ઈ માઅહું કેહેકેન આમહાન ચ્યા શરીર ખાં દી હોકહે?” 
\v 53 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ કા, જોવે તુમા માઅહા પોહા શરીર નાંય ખાહા એને ચ્યા લોય નાંય પીયહા તોવે તુમહેમાય જીવન નાંય રોય. 
\v 54 બાકી જીં માઅહું મા શરીર ખાહે, એને મા લોય પીઅરી, ચ્યાલ અનંતજીવન મિળી ગીયહા એને ચ્યાલ આંય છેલ્લે દિહે પાછો જીવતો કોઅહી. 
\v 55 કાહાકા મા શરીર હાચ્ચાં ખાઅના હેય એને મા લોય હાચ્ચાં પિઅના હેય. 
\v 56 જીં માઅહું મા શરીર ખાહાય એને મા લોય પીઅરી તો માંયેમાય રોહોય એને આંય ચ્યામાય રોહુ. 
\v 57 જેહેકેન જીવતા આબહે માન દોવાડયોહો એને આંય આબહા લેદે જીવતો હેતાંવ, તેહેકેન તોબી જો મા શરીર ખાહે તો મા લેદે જીવતો રોય. 
\v 58 ઈ બાખે તીજ હેય, જીં હોરગામાઅને યેનલી હેય, જેહેકેન તુમહે આગલ્યા ડાયહાય ખાદી એને ચ્યા મોઅઇ ગીયા, તોહડી બાખે નાંય, ઈ બાખે જીં માઅહું ખાય, તો સાદા જીવતો રોય.” 
\v 59 ઈસુ કાપરનાહુમ ગાવામાય ચ્યાહાન યોક સોબાયે ઠિકાણે હિકાડે તોવે ચ્યાહાન એહેકેન આખ્યાં.
\s અનંતજીવના વચન
\p
\v 60 તોવે ચ્યા શિષ્યહા માઅને બો બોદહાય ઈ વોનાયને આખ્યાં, “ઈ વાત કોઠાણ હેય, ઈ કું માની હોકહે?” 
\v 61 ઈસુય મોનામાય ઈ જાંઅયા કા ચ્યા શિષ્ય એહેકેન ટુટરીયા કોઅતાહા એને ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, “કાય ઈ તુમહાન માયેવોય બોરહો કોઅરા રોકહે? 
\v 62 એને જોવે તુમા માઅહા પોહાલ જાં તો પેલ્લો આતો તાં ઉચે ચ્યાલ પાછો જાતો એઅહા, તોવે કાય ઓઅરી? 
\v 63 આત્મા જીવન દેહે, શરીરાકોય કાય ફાયદો નાંય. જ્યો વાતો માયે તુમહાન આખ્યો તી આત્મા હેય, એને જીવન બી હેય. 
\v 64 બાકી તુમહેમાઅને કોલાહાક એહેકેન હેય જ્યા ચ્યાવોય બોરહો નાંય કોએત,” કાહાકા ઈસુ ઈ જાંઅતો આતો કા જ્યેં બોરહો નાંય કોએત, ચ્યે કું હેય, એને કું માન દોઅવાડી દી. 
\v 65 એને ચ્યે આખ્યાં, “યાહાટી માયે તુમહાન આખ્યેલ કા જાવ લોગુ કાદા માઅહાલ પોરમેહેરાપાઅને ઈ વરદાન નાંય દી હોકે, તાંવ લોગુ તી માયેપાંય નાંય યી હોકે.”
\s પિત્તરા બોરહો
\p
\v 66 ચ્યા પાછે ઈસુ શિષ્યહા માઅને બોજ શિષ્ય પાછાડી ઓટી ગીયા, એને ચ્યાલ છોડીન જાતા રિયા. 
\v 67 તોવે ઈસુવે બાર શિષ્યહાન આખ્યાં, “તુમાબી છોડીન જાતા રા કોઅતા કા?” 
\v 68 સિમોન પિત્તરે ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “ઓ પ્રભુ, આમા કા પાય જાજે? અનંતજીવના વાતો તોપાય હેય. 
\v 69 એને આમા બોરહો કોઅજેહે એને જાંઆઈ ગીયા કા પોરમેહેરા પવિત્ર માઅહું તુંજ હેય.” 
\v 70 ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “માયે તુમહાન બાર જાંણહાન નિવડી લેદા નાંય કા? તેરુંબી તુમહામાઅને યોક માઅહું સૈતાના તાબામાંય હેય.” 
\v 71 ઈ ચ્યાય તો સિમોના પોહો યહૂદા ઇસ્કારીયોતા બારામાય આખ્યાં, કાહાકા તો બાર શિષ્યહા માઅને યોક આતો, તો ઈસુલ દોઅઇ દેનારો આતો.
\c 7
\s ઈસુ એને ચ્યા બાહા
\p
\v 1 ચ્યા પાછે ઈસુ ગાલીલ ભાગામાય ફિરતો રિયો, કાહાકા યહૂદી આગેવાન ચ્યાલ માઆઇ ટાકાં હોદેત, યાહાટી ચ્યાય યહૂદા વિસ્તારમાય ફિરા વિચાર નાંય કોઅયો. 
\v 2 આમી યહૂદીયાહા માંડવા સણ પાહાય આતો, 
\v 3 યાહાટી ચ્યા બાહાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઇહિને યહૂદીયા વિસ્તારમાય જો, કા જીં કામ તું કોઅતોહો, તી તો શિષ્યહાય બી એઅરા જોજે. 
\v 4 જોવે તો એહેકેન ઇચ્છા હેય કા લોક તો બારામાય જાંએ, તો તુલ બોદહા હામ્મે કામહાલ કોઅરા જોજે, જો તું ઈ કામ કોઅતોહો, તો પોતાલ દુનિયામાય પ્રગટ કોઇ દે.” 
\v 5 કાહાકા ચ્યા બાહા બી ચ્યાવોય બોરહો નાંય કોઅતા આતા. 
\v 6 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આજુ મા સમય નાંય યેનહો, બાકી તુમહેહાટી બોદો સમય યોગ્ય હેય. 
\v 7 દુનિયા લોક તુમહેઆરે આડાઇ નાંય કોઇ હોકે, બાકી મા આરે આડાઇ કોઅતેહે, કાહાકા આંય ચ્યાહા વિરુદ સાક્ષી દેતહાવ કા ચ્યાહા કામે ખારાબ હેય. 
\v 8 તુમા સણામાય જાયા, આંય આમી નાંય જાવ, કાહાકા આજુ મા સમય નાંય યેનહો.” 
\v 9 તો ચ્યાહાઆરે વાતો કોઇન ગાલીલ ભાગામાય રોય ગીયો.
\s માંડવા સણામાય ઈસુ
\p
\v 10 બાકી ચ્યા બાહા સણામાય ગીયા, તોવે તોબી ખુલ્લી રીતે નાંય, બાકી ગુપ્તમાય ગીયો. 
\v 11 યહૂદી આગેવાન સણા દિહામાય ચ્યાલ હોદેત એને ચ્યા આખે, “એલો કેછ હેય?” 
\v 12 એને લોકહા ટોળામાય ચ્યા બારામાય દૂરે-દૂરે બોજ વાતો કોઅયો, કોલહાક લોક આખતા આતા, “તો હારો માઅહું હેય” એને કોલહાક આખતા આતા, “નાંય, તો લોકહાન છેતરેહે.” 
\v 13 તેરુંબી યહૂદી આગેવાનહા દાકે કાદાં માઅહું ચ્યા બારામાય ખુલ્લી રીતે નાંય બોલે.
\s સણામાય ઈસુવા હિકાડના
\p
\v 14 એને સણા આરદા દિહી પારવાઈ ગીયા તોવે ઈસુ દેવાળામાય જાયને હિકાડતો લાગ્યો. 
\v 15 તોવે યહૂદી આગેવાનહાય નોવાય પામીન આખ્યાં, “તો પવિત્રશાસ્ત્ર માઅને કોદહી નાંય હિક્યહો તે કેહેકેન આવડી ગીયા.” 
\v 16 તોવે ઈસુવે જાવાબ દેનો કા, “મા શિક્ષણ મા નાંય હેય, બાકી પોરમેહેરા હેય, જ્યાંય માન દોવાડયો. 
\v 17 જો કાદાં માઅહું ચ્યા ઇચ્છા પુરી કોઅરા માગહે તોવે ચ્યાલ ખોબાર પોડી કા મા શિક્ષણ પોરમેહેરા પાયને હેય કા પોતા કોઇન આખતાહાવ. 
\v 18 જીં માઅહું પોતા કોઇન આખહે, તો પોતા વાહાવા કોઆડેહે, બાકી જીં માઅહું ચ્યાલ દોવાડનારા વાહવા કોઅહે તોજ ઈમાનદાર હેય એને ચ્યામાય કાય લુચ્ચાઈ નાંય હેય. 
\v 19 કાય મૂસાએ તુમહાન નિયમશાસ્ત્ર નાંય દેનહો કા? તેરુંબી તુમહામાઅને કાદો નિયમ નાંય પાળે, તો તુમા માન કાહા માઆઇ ટાકાં હોદતાહા?” 
\v 20 લોકહાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “તુલ બુત વોળાગલો હેય, તુલ કું માઆઇ ટાકાં હોદહે?” 
\v 21 ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “માયે યોક ચમત્કાર કોઅયા, એને તુમહાન બોદહાન ચ્યા નોવાય લાગી.
\p
\v 22 મૂસાયે તુમહાન સુન્નત કોઅના આગના દેનલી હેય, એને તુમા આરામા દિહી માઅહા સુન્નત કોઅતાહા. તી આગના મૂસા નાંય હેય, બાકી આગલ્યા ડાયહા પાઅને ચાલતી યેનલી હેય. 
\v 23 જોવે મૂસા નિયમશાસ્ત્ર નાંય તોડાં હાટી તુમા આરામા દિહે માઅહા સુન્નત કોઅતાહા, તે માયે આરામા દિહે યોક માઅહાલ હારો કોઅયો, યાહાટી તુમા કાહા ખિજવાઈ ગીયા? 
\v 24 મું એઇન ન્યાય નાંય કોઅતા, બાકી યોગ્ય ન્યાય કોઆ.”
\s કાય ઈસુ ખ્રિસ્ત હેય?
\p
\v 25 કોલાહાક યેરૂસાલેમ શેહેરાવાળા આખે, “કાય ઓ તો નાંય હેય યહૂદી આગેવાન માઆઇ ટાકાં કોશિશ કોઅતાહા? 
\v 26 બાકી એઆ, તો તે બોદહા હોમ્મે વાતો કોઇ રિઅલો હેય, એને કાદો ચ્યાલ કાય નાંય આખે, એને આગેવાન લોકહાન ખાત્રી જાયી કા ઓજ ખ્રિસ્ત હેય? 
\v 27 યાલ તે આમા વોળાખજેહે, ઓ કેછને હેય, બાકી ખ્રિસ્ત જોવે યી, તો કાદો નાંય જાઅરી કા તો કેછને હેય?” 
\v 28 તોવે ઈસુવે દેવાળામાય હિકાડતા મોઠેરે બોંબલીન આખ્યાં, “તુમા માન વોળાખતાહા એને ઈ બી જાંઅતાહા કા આંય કેછને હેતાઉ. બાકી આંય પોતા કોઓઇ નાંય યેનહો, બાકી જ્યેં માન દોવાડયોહો તો હાચ્ચો હેય ચ્યાલ તુમા નાંય વોળખે. 
\v 29 બાકી આંય ચ્યાલ વોળાખતાહાવ, કાહાકા આંય ચ્યાપાઅને યેનહો એને ચ્યે માન દોવાડયોહો.” 
\v 30 યાહાટી યહૂદી આગેવાન ચ્યાલ દોઅરાં કોએત, બાકી તેરુંબી કાદે ચ્યાલ આથ નાંય લાવ્યો, કાહાકા આજુ લોગુ ચ્યા સમય નાંય યેનેલ. 
\v 31 એને લોકહા ગીરદ્યેમાઅને બોજ જાઅહાય ચ્યાવોય બોરહો કોઅયો, એને આખા લાગ્યા, “ખ્રિસ્ત જોવે યી તોવે યા કોઅતા વોદારી ચમત્કાર કોઇ દેખાડી કા જ્યેં યાય દેખાડયે?”
\s ઈસુવાલ દોઅના
\p
\v 32 પોરૂષીયાહાય લોકહાન ચ્યા બારામાય યો વાતો દૂરે-દૂરે કોઅતા વોનાયા, એને મુખ્ય યાજક એને પોરૂષીયાહાય દોઅરાંહાટી દેવાળા રાખવાળ્યા દોવાડયા. 
\v 33 તોવે ઈસુવે આખ્યાં, “આંય થોડીવાઆ લોગુ તુમહેઆરે હેતાઉ, ચ્યા પાછે જ્યાંય માન દોવાડયો ચ્યાપાય ફિરી જાહીં. 
\v 34 તુમા માન હોદાહા બાકી આંય તુમહાન નાંય મીળહી એને આંય જાં રોહુ તાં તુમહાન નાંય યેવાયી.” 
\v 35 તોવે યહૂદી આગેવાન યોક બીજહાન આખા લાગ્યા, “તો કેછ જાય કા પોતે આપહાલ તો નાંય મિળી? કાય તો ગેર યહૂદી લોકહાપાંય જાય જ્યેં યુનાની લોકહામાય રોતેહેં, એને યુનાની લોકહાનબી હિકાડી કા? 
\v 36 તો કાય આખા માગહે કા, ‘તુમા માન હોદહા, બાકી આંય તુમહાન નાંય મીળહી, એને જાં આંય હેય, તાં તુમા નાંય યી હોકે?’”
\s જીવના પાઅયા નોયો
\p
\v 37 પાછે સણા છેલ્લે દિહે, મતલબ મુખ્ય દિહી આતો, ઈસુ ઉબો રોયન મોઠેરે બોંબલીન આખ્યાં, “જીં કાદા માઅહું પીહાં હેય તી માયેપાંય યેય, એને પિયે. 
\v 38 જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય, કા જો માયેવોય બોરહો કોઅહે, ચ્યા હ્રદયા માઅને જીવના પાઅયા નોયો વોવત્યો લાગી.” 
\v 39 જોવે ચ્યાય “જીવના પાઆય” આખ્યાં, તો તી પવિત્ર આત્મા બારામાય આખી રિઅલો આતો, જ્યાલ ચ્યાવોય બોરહો કોઅનારાહાન મિળનારા આતા, કાહાકા પવિત્ર આત્મા આજુ લોગુ નાંય ઉતલાં આતા, કાહાકા પોરમેહેરાય આજુ લોગુ ઈસુવા મહિમા નાંય ખુલ્લી કોઅલી આતી. 
\v 40 બાકી લોકહામાઅને કોલાહાક ઈ વાત વોનાઈન આખતા લાગ્યા, “હાચ્ચો ઓ તો ભવિષ્યવક્તા હેય જ્યા યેયના વાટ જોવજે.” 
\v 41 બીજહાંય આખ્યાં, “તો ખ્રિસ્ત હેય,” બાકી કાદાય આખ્યાં, “કાહા? કાય ખ્રિસ્ત ગાલીલ ભાગામાઅને યી? 
\v 42 પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય કા, ખ્રિસ્ત દાઉદા કુળામાઅને એને બેથલેહેમ ગાવામાઅને યી, જાં દાઉદ રાજા રોતો આતો,” 
\v 43 એહેકોયન ઈસુ લીદે લોકહામાય ફુટ પોડી ગિઇ. 
\v 44 યાહાટી કોલહાક લોક ચ્યાલ દોઅરાં કોએત, બાકી તેરુંબી કાદે ચ્યાલ આથ નાંય લાવ્યો. 
\v 45 તોવે દેવાળા રાખવાળ્યા મુખ્ય યાજક એને પોરૂષીયાહા પાય યેના, એને યહૂદી આગેવાનહાય આખ્યાં, “તુમા ચ્યાલ કાહા નાંય લેય યેના?”
\s યહૂદી આગેવાના બોરહો
\p
\v 46 દેવાળા રાખવાળ્યાહાય જાવાબ દેનો, “કાદા માઅહાય કોવેજ ઓહડયો વાતો નાંય કોઅલ્યો.” 
\v 47 તોવે પોરૂષીયાહાય જાવાબ દેનો, “કાય તુમાબી છેતારાય ગીયહા? 
\v 48 રાજા કા પોરૂષીયાહા માઅને કાદોબી ચ્યાવોય બોરહો કોઅલો હેય? 
\v 49 બાકી ચ્ચે માઅહે જ્યેં મૂસા નિયમશાસ્ત્ર નાંય જાંએત, ચ્યા પોરમેહેરાથી સ્રાપિત હેય.” 
\v 50 નિકોદેમુસે, જો પેલ્લા રાતી ઈસુપાય યેનલો આતો, પોરૂષી લોકહામાઅને તો આતો, ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં. 
\v 51 કાય મા નિયમશાસ્ત્ર કાદા માઅહાલ જાવ લોગુ ચ્યા વોનાયને જાઈ નાંય લેય કા તો કાય કોઅહે, દોષ થોવહે કા? 
\v 52 ચ્યાહાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “કાય તુંબી ગાલીલ ભાગા હેય કા? પવિત્રશાસ્ત્રમાય હોદ એને તુલ હોમજાયી કા ગાલીલ ભાગામાઅને કાદો ભવિષ્યવક્તા નાંય યેનારો હેય.” 
\v 53 તોવે બોદે જાંએ જ્યાહા ચ્યાહા ગોઓ જાતે રિયે.
\c 8
\s વ્યબિચારીલ માફી
\p
\v 1 એને ઈસુ ચ્ચા શિષ્યહાઆરે જૈતુન ડોગાવોય ગીયો. 
\v 2 એને બીજે દિહે હાકાળેહે પાછો દેવાળા બાઆપુર ગીયો, એને બોજ માઅહે ચ્યાપાય યેને તોવે તો બોહી ગીયો એને ચ્યાહાન હિકાડતો લાગ્યો. 
\v 3 જોવે તો બોલીજ રિઅલો તોવે મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષીયાહાય યોક થેએ વ્યબિચાર કોઅતી સાપડાઈ ગીઈલી ચ્યેલ ચ્યાપાય લેય યેના, એને ચ્યેલ ચ્યા હોમ્મે ઉબી રાખીન, ઈસુલ આખ્યાં. 
\v 4 “ઓ ગુરુ, ઈ થેએ વ્યબિચાર કોઅતીજ સાપડાય ગીયલી હેય. 
\v 5 મૂસા નિયમશાસ્ત્ર માય મૂસાય આમહાન ઓહડી આગના દેનલી હેય કા ઓહડી થેએયેહેન દોગડાટીન માઆઇ ટાકાં જોજે, બાકી તું કાય આખતોહો કા આમહાય કાય કોઅરા જોજે?” 
\v 6 ચ્યાહાય ઈસુ પરીક્ષા કોઅરાહાટી ચ્યાલ એહેકોય પુછ્યાં, કા ચ્યાવોય દોષ થોવા કાય વાત મીળે, બાકી ઈસુ ડોંગો પોડીન આંગળીયે કોઅઈન દોરતીવોય લોખતો લાગ્યો. 
\v 7 જોવે ચ્યા પુછતા રોયા, તોવે ઈસુવે ઉબા રોઇન ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમહેમાય જ્યાંય કોદહી પાપ નાંય કોઅયાહાં તોજ પેલ્લો દોગાડ ઠોકે.” 
\v 8 એને પાછો ડોંગો પોડીન દોરતીવોય લોખતો લાગ્યો. 
\v 9 બાકી ચ્યા ઈ વોનાઈન ડાયહા સે લેઈને વાહના પોહહા લોગુ યોકા પાઠી યોક આમા પાપી હેય એહેકેન હોમજીન જાતા રિયા, તોવે ઈસુ યોખલો રોય ગીયો, ચ્યે થેએયે આરે જીં આજુબી તાંજ ઉબલી આતી. 
\v 10 તોવે ઈસુવે ઉબા રોયન ચ્યેલ આખ્યાં, “ઓ બાઈ, ચ્યા કેછ ગીયા? તુલ કાદે ડોંડ નાંય દેનો?” 
\v 11 ચ્યે આખ્યાં, “કાદે નાંય પ્રભુ,” ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “આંયબી તુલ ડોંડ નાંય દાવ, આમી ગોઓ જો, એને આમીને પાપમાય જીવન મા જીવહે.”
\s ઈસુ દુનિયા ઉજવાડો
\p
\v 12 તોવે ઈસુવે પાછા લોકહાન આખ્યાં, “આંય દુનિયા ઉજવાડો હેતાઉ, જીં માઅહું મા શિષ્ય બોની તો કાદે દિહી આંદારામાય નાંય ચાલી, બાકી ચ્યાલ તો ઉજવાડો મિળી જો અનંતજીવન દેહે.” 
\v 13 તોવે પોરૂષીયાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “તું પોતા બારામાય પોતેજ સાક્ષી દેતહો, તો સાક્ષી હાચ્ચી નાંય હેય.” 
\v 14 ઈસુવે ચ્ચાહાન જાવાબ દેયન આખ્યાં, “જો આંય પોતે મા બારામાય સાક્ષી દાહાંવ, તેરુંબી મા સાક્ષી હાચ્ચી હેય, કાહાકા આંય જાંઅતાહાંવ, કા આંય કેછને યેતહાવ એને કેછ જાતહાવ? બાકી તુમહાન ખોબાર નાંય હેય, કા આંય કેછને યેનહો એને કેછ જાતહાવ. 
\v 15 તુમા માઅહા વિચારાકોય ન્યાય કોઅતાહા, આંય કાદા ન્યાય નાંય કોઉ. 
\v 16 એને જોવે આંય ન્યાય કોઉ બી, તે મા ન્યાય હાચ્ચો હેય, કાહાકા આંય યોખલો નાંય હેતાઉ, બાકી આંય પોરમેહેર આબહા આરે હેતાંવ, જ્યેં માન દોવાડયોહો. 
\v 17 એને મૂસા નિયમશાસ્ત્રામાય બી લોખલાં હેય કા, બેન જાંઅહા સાક્ષી હાચ્ચી ગોણહાય. 
\v 18 યોકતે આંય પોતે મા બારામાય સાક્ષી દેતહાવ, એને બિજો જ્યેં માન દોવાડલો હેય, તો આબો મા બારામાય સાક્ષી દેહે.” 
\v 19 ચ્યાહાય ચ્યાલ પુછ્યાં, “તો આબહો કેછ હેય?” ઈસુવે જાવાબ દેનો, “નાંય તુમા માન વોળખે એને નાંય મા આબહાલ, જો તુમા માન વોળખે તોવે મા આબહાલ બી વોળાખતા.” 
\v 20 યો વાતો તો દેવાળા બાઆમાય હિકાડે જાં દાનપેટી આતી તાં આખી, એને ચ્યાલ કાદે દોઅયો નાંય, કાહાકા આજુ લોગુ ચ્યા સમય નાંય યેનેલ.
\s ઈસુ પોતાનાજ બારામાય આખના
\p
\v 21 ઈસુવે ચ્યાહાન પાછા આખ્યાં, “આંય જાય રિઅલો હેતાંવ, એને તુમા માન હોદહા એને તુમા તુમહે પાપહા માફ ઓઅયા વોગાર મોઅઇ જાહા, એને આંય જાં જાય રિઅલો હેતાંવ, તાં તુમા નાંય યી હોકહા.” 
\v 22 તોવે યહૂદી આગેવાનહાય આખ્યાં, “કાય તો પોતાલ માઆઇ ટાકી, ચ્યાહાટી તો એહેકેન આખહે, જાં આંય જાય રોયહો, તાં તુમહાન નાંય યેવાય?” 
\v 23 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા યા દુનિયામાય પૈદા ઓઅયાહા, બાકી આંય હોરગામાઅને યેનહો, તુમા દુનિયા હેતા, આંય દુનિયા નાંય હેય. 
\v 24 યાહાટી માયે તુમહાન આખ્યાં, કા તુમા તુમહે પાપહા માફ ઓઅયા વોગાર મોઅઇ જાહા, કાહાકા જોવે તુમા માયેવોય બોરહો નાંય કોઅહા કા તો આંયજ હેતાઉ, તોવે તુમા તુમહે પાપહા માફ ઓઅયા વોગાર મોઅઇ જાહા.” 
\v 25 યહૂદી આગેવાનહાય ઈસુલ પુછ્યાં, “તું કું હેતો?” ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જોવેને માયે હિકાડના સુરુ કોઅયાહાં, તોવેને આંય તુમહાન આખતો યેનહો કા આંય કું હેતાંવ. 
\v 26 તુમહે બારામાય માન બોજ કાય આખના એને ન્યાય કોઅના હેય બાકી માન જ્યેં દોવાડયો, તો હાચ્ચો હેય, એને જીં આંય ચ્યાથી વોનાયોહો, તીંજ આંય દુનિયા લોકહાન આખતાહાવ.” 
\v 27 ચ્યા નાંય હોમજ્યા કા તો પોરમેહેર આબહા બારામાય આખી રિઅલો આતો. 
\v 28 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જોવે તુમા માન માઅહા પોહાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવાહા, તોવે તુમા માયેવોય બોરહો કોઅહા કા આંય તોજ હેતાઉ, એને પોતે આંય કાય નાંય કોઉ, બાકી જેહેકેન પોરમેહેર આબહે માન હિકાડલા હેય, તેહેકેન આંય યો વાતો આખતાહાવ. 
\v 29 એને મા દોવાડનારો મા આરે હેય, ચ્યે માન યોખલો નાંય છોડયો, કાહાકા આંય કાયામ તીંજ કામ કોઅતાહાંવ, જ્યાથી તો ખુશ ઓઅહે.” 
\v 30 બોજ લોકહાય જ્યાહાય ઈસુલ યો વાતો કોઅતા વોનાયા, ચ્યાવોય બોરહો કોઅયો.
\s હાચ્ચાં તુમહાન છુટકો કોઅરી
\p
\v 31 તોવે ઈસુવે ચ્યા યહૂદીયા જ્યાહાય ઈસુવે બોરહો કોઅયો, આખ્યાં, “જોવે તુમા મા વચનામાય બોની રાહા, તોવે હાચ્ચાં તુમા મા શિષ્ય ગોણાયાહા. 
\v 32 એને તુમા હાચ્ચાં જાંઅહા, એને હાચ્ચાં તુમહાન છુટકો કોઅરી.” 
\v 33 ચ્યાહાય જાવાબ દેનો, “આમા આબ્રાહામા કુળામાઅને હેજે, એને કાદે દિહી કાદા ચાકાર નાંય બોન્યા, તું કેહેકેન આખતોહો કા તુમહે છુટકો ઓઅઇ જાય?”
\p
\v 34 ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જીં માઅહું પાપ કોઅહે તી પાપા તાબામાંય હેય. 
\v 35 એને ચાકાર કાયામ ગોઆમાય નાંય રોય, પોહો કાયામ રોહે. 
\v 36 યાહાટી જોવે પોરમેહેરા પોહો તુમહે છુટકો કોઅહે, તો હાચ્ચાં તુમહે છુટકો ઓઅઇ જાય. 
\v 37 માન ખોબાર હેય કા તુમા આબ્રાહામા કુળામાઅને હેતા, તેરુંબી તુમા મા હિકાડના નાંય પાળ્યાં, યાહાટી તુમા માન માઆઇ ટાકાં કોઅતાહા. 
\v 38 આંય તીંજ તુમહાન આખતાહાવ જીં માયે એઅયા, જોવે આંય પોતાના આબહા આરે આતો. એને તુમા તીંજ કોઅતા રોતહા જીં તુમહાય તુમહે આબહાથી વોનાલા હેય.”
\p
\v 39 ચ્યાહાય ચ્યાલ જાવાબ દેયન આખ્યાં, “આમહે આગલ્યો ડાયો આબ્રાહામ હેય.” ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જોવે તુમા આબ્રાહામા પીડી રોતા, તોવે તુમા જીં આબ્રાહામ કોઅતો આતો તી કામ કોઅતા. 
\v 40 બાકી આમી તુમા માન માઆઇ ટાકાં હોદતા આતા, કાહાકા માયે તુમહાન હાચ્ચાં આખી દેનહા, જીં માયે પોરમેહેરા આબહા પાઅને વોનાયો, એહેકેન તે આબ્રાહામાય નાંય કોઅયા. 
\v 41 તુમા તુમહે આબહા હારકે કામ કોઅતાહા.” ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “આમે વ્યબિચારાથી નાંય જન્મો જાયહો, આમે તે યોકુજ આબહો હેય એને તો પોરમેહેર હેય. 
\v 42 ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, જો પોરમેહેર તુમહે આબહો રોતો, તોવે તુમા માયેવોય પ્રેમ કોઅતા, કાહાકા આંય પોરમેહેરાપાઅને યેનહો, આંય પોતા કોઇન નાંય યેનહો, બાકી પોરમેહેરાય માન દોવાડયોહો. 
\v 43 આંય જીં આખતાહાવ તી તુમહાન કાહાનાય હોમાજ પોડે? કાહાકા તુમા મા વચન પાળા નાંય માગેત. 
\v 44 તુમા તુમહે આબહો સૈતાનાપાઅને હેતા, એને તુમા તુમહે આબહા ઉસ પુરી કોઅરા માગતાહા, તો તે પેલ્લેથી ખૂની હેય, એને હાચ્ચાયેવોય મજબુત નાંય રોય કાહાકા ચ્યામાય હાચ્ચાં હેયેજ નાંય. જોવે તો ઠોગીન વાત કોઅહે, તોવે તો પોતા મોના વિચાર કોઇન આખહે, કાહાકા તો ઠોગ હેય, એને ઠોગનારાહા આબહો હેય. 
\v 45 આંય હાચ્ચાં આખતાહાવ, યાહાટી તુમા માયેવોય બોરહો નાંય કોએત. 
\v 46 તુમહેમાઅને કું માન પાપ કોઅના દોષ થોવહે? જોવે આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ તોવે તુમા કાહાનાય બોરહો કોએત? 
\v 47 જો કાદો પોરમેહેરાપાઅને હેય, તો પોરમેહેરા વાતો વોનાયેહે, એને તુમા યાહાટી નાંય વોનાયે કાહાકા તુમા પોરમેહેરાપાઅને નાંય હેતા.”
\s ઈસુ એને આબ્રાહામ
\p
\v 48 યહૂદી આગેવાનહાય ઈ વોનાયને ચ્યાલ જાવાબ દેનો કા, “આમા હાચ્ચાં આખજે કા તું સમરૂની હેતો એને તોમાય બુત હેય.” 
\v 49 ઈસુવે જાવાબ દેનો, “માંયેમાય બુત નાંય હેય, બાકી આંય મા આબહા કદર કોઅતાહાંવ, એને તુમા મા કદર નાંય કોએ. 
\v 50 આંય મા કદર નાંય હોદુ, બાકી યોક હેય જો હોદહે કા મા કદર કોઅલો જાય, એને ઓ તોજ હેય જો ન્યાય બી કોઅહે. 
\v 51 આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જો કાદો માઅહું મા વચન પાળી, તોવે તો અનંતકાળ લોગુ નાંય મોઅરી.” 
\v 52 ઈ વોનાયને યહૂદી લોકહાય આખ્યાં, “આમી આમહાન ખાત્રી ઓઈ ગિઇ કા તોમાય બુત હેય, આબ્રાહામ મોઓઈ ગીયો, એને ભવિષ્યવક્તા બી મોઓઈ ગીઅલા હેય, એને તું આખતોહો કા જીં માઅહું મા વચન પાળી તી કોઇ દિહી નાંય મોઅરી. 
\v 53 આમે આબહો આબ્રાહામ તો મોઅઇ ગીયો, કાય તું ચ્યા કોઅતો મોઠો હેય? એને ભવિષ્યવક્તા બી મોઅઇ ગીયા, તોવે તું પોતાલ કાય હોમાજતોહો?” 
\v 54 ઈસુવે જાવાબ દેનો, “જો આંય પોતા કોઇન માન હોદુ તોવે મા મહિમા કાયજ નાંય; બાકી મા મહિમા કોઅનારો મા આબહો હેય, એને તુમા આખતાહા, કા તો આમહે પોરમેહેર હેય, 
\v 55 તેરુંબી તુમા ચ્યાલ નાંય જાંએત બાકી ચ્યાલ આંય જાંઅતાહાંવ, એને જો આંય આખું કા ચ્યાલ આંય નાંય જાઅઉ, તોવે આંય તુમહે રોકો ઠોગ બોનહી, આંય ચ્યાલ જાઅતાહુ એને ચ્યા આગના પાળહુ. 
\v 56 તુમહે આગલ્યો ડાયો આબ્રાહામ મા યેઅના દિહી એઅરા મિળી યે આશેકોય બોજ મગન આતો, એને મા યેઅના દિહી એઇન તો ખુશ ઓઈ ગીયો.” 
\v 57 તોવે યહૂદી આગેવાનહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “તું આજુ પોચાહા વોરહા નાંય જાયહો, તો કેહેકેન તુયે આબ્રાહામાલ દેખ્યહો?” 
\v 58 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, આબ્રાહામા જન્મો જાયો ચ્યા પેલ્લા આંય હેતાઉ.” 
\v 59 તોવે ચ્યાહાય ઈસુલ ઠોકાંહાટી દોગડા ઈશ્યા, બાકી ઈસુ દેવાળામાઅને ઠાવકોજ જાતો રિયો.
\c 9
\s જોન્માથી આંદળા દેખતા ઓઅના
\p
\v 1 યોક દિહી જોવે ઈસુ શિષ્યહાઆરે વાટે જાતો આતો, તોવે યોકા જોન્માથી આંદળા માઅહાલ દેખ્યા. 
\v 2 એને ચ્યા શિષ્યહાય ચ્યાલ પુછ્યાં કા, “ઓ ગુરુ, કુંયે પાપ કોઅયા ઓરી કા ઓ આંદળો જોનમ્યો, યા માઅહાય કા ચ્યા આયહે આબહાય?” 
\v 3 ઈસુવે જાવાબ દેનો, “નાંય તે ચ્યાય પાપ કોઅલા આતા, નાંય તે ચ્યા આયહે આબહાય બાકી યાહાટી આંદળો જોનમ્યો કા પોરમેહેરા સામર્થ્યા કામ ચ્યામાય દેખાયાં જોજે. 
\v 4 જ્યેં માન દોવાડયોહો, ચ્યા હોપલા કામ આમહાન જલદી પુરેં કોઅના હેય, કાહાકા રાત યેહે, ચ્યેમાય કાદો કામ નાંય કોઇ હોકે. 
\v 5 જાવ લોગુ આંય દુનિયામાય હેતાઉ, તાંવ લોગુ આંય દુનિયા ઉજવાડો હેતાઉ.” 
\v 6 ઈ આખીન તો દોરતીવોય થુપ્યો એને થુપે કોઇન કાદુ મોગલ્યો, એને તો કાદુ ચ્યા ડોળાહાવોય ચોપડયો, 
\v 7 એને આખ્યાં, “જો, તો મું શિલોહ કુંડામાય દોવી લે,” તો ગીયો એને દોવ્યા એને દેખતો ઓઇન ફિરી યેનો. 
\v 8 તોવે ચ્ચા પડોસી લોકહાય એને જ્યા પેલ્લા તો માગે તોવે ચ્યાલ એઅતા આતા, ચ્યા યોકા બિજાલ આખા લાગ્યા, “કાય ઓ તો નાંય હેય, જો બોહીન બિખ માગતો આતો?” 
\v 9 તોવે કોલાહાક લોક આખે, “ઓ તોજ હેય,” બિજા આખે “નાંય, બાકી ચ્યા રોકો હેય” બાકી ચ્યે આખ્યાં, “આંય તોજ હેતાઉ.” 
\v 10 તોવે ચ્યા ચ્યાલ પુછા લાગ્યા, “તુલ તો નોજાર કેહેકેન મિળી ગીયી?” 
\v 11 ચ્યાય જાવાબ દેનો, “ઈસુ નાંવા યોક માઅહે કાદુ મોગલ્યો એને મા ડોળાહાવોય ચોપડયો, એને ચ્યે માન આખ્યાં, શિલોહ કુંડ માય જાયન મું દોવી લે, તોવે આંય ગીયો એને દોવ્યા પાછે એઅતો લાગ્યો.” 
\v 12 ચ્યાહાય ચ્યાલ પુછ્યાં, “તો કેછ હેય?” ચ્યે આખ્યાં, “માન ખોબાર નાંય.”
\s પોરૂષીયાહાથી હારો જાયો ચ્ચાલ પૂછના
\p
\v 13-14 જ્યેં દિહે ઈસુય કાદુ મોગલીન ચ્યા માઅહાલ એઅતો કોઅયો, તો આરામા દિહી આતો. યાહાટી લોક જો પેલ્લા આંદળો આતો ચ્યાલ પોરૂષીયા પાય લેય ગીયા. 
\v 15 તોવે પોરૂષીયાહાય બી ચ્યાલ પુછ્યાં, “તુલ તો નોજાર કેહેકેન મિળી ગીયી? ચ્યાય ચ્યાહાન આખ્યાં ચ્યાય ડોળાહાવોય કાદુ લાવ્યો, એને માયે દોવી લેદા, એને આંય આમી એઅતાહાવ.” 
\v 16 તોવે કોલાહાક પોરૂષી આખા લાગ્યા, “ઈ માઅહું પોરમેહેરા એછને નાંય હેય, કાહાકા તો આરામા દિહી નાંય પાળે,” બાકી બીજહાંય આખ્યાં, “પાપી માઅહું ઓહડા ચમત્કાર કેહેકેન કોઇ હોકહે?” એને ચ્યાહામાય ફુટ પોડી ગીયી. 
\v 17 ચ્યાહાય ચ્યા આંદળાલ પાછા આખ્યાં, “જ્યેં તુલ દેખતો કોઅયો, ચ્યા બારામાય તું કાય આખતોહો” તોવે ચ્યે જાવાબ દેનો, “તો ભવિષ્યવક્તા હેય?”
\p
\v 18 બાકી યહૂદી આગેવાનહાય બોરહો નાંય કોઅયો કા તો આંદળો આતો એને દેખતો ઓઅઇ ગીયો, જાવ લોગુ ચ્યાહાય ચ્ચા આંદળા આયહે આબહાલ હાદિન નાંય પુછ્યાં. 
\v 19 કા, “કાય ઓ તુમહે પોહો હેય, જ્યાલ તુમા આખતેહે કા આંદળો જોનમ્યો? તોવે આમી કેહેકેન એઅઇ હોકહે?” 
\v 20 ચ્યા આયહે આબહે જાવાબ દેનો કા, “આમા જાંઅજેહે કા ઓ આમહે પોહો હેય, એને આંદળો જોનમ્યો. 
\v 21 બાકી આમી કેહેકેન દેખતો જાયો, તીં આમા નાંય જાંઆજે, એને નાંય ઈ જાંઆજે, કા કુંયે ચ્ચા ડોળા ઉગડાવ્યા, ચ્યાલુજ પુછી લા, તો પોતા બારામાય પોતેજ આખી દેઅરી.” 
\v 22 યો વાતો ચ્યા આયહે આબહાય યાહાટી આખ્યો, કાહાકા ચ્યાહાન યહૂદી આગેવાનહા દાક આતી, કાહાકા યહૂદી આગેવાનહાય નોક્કી કોઅયેલ કા, જીં માઅહું ઈસુવોય બોરહો કોએ કા તો ખ્રિસ્ત હેય, ચ્યાલ સોબાયે ઠિકાણા માઅને કાડી દેવામાય યેય. 
\v 23 ચ્યાહાટી ચ્યા આયહે આબહાય આખ્યાં કા, “તો આખી હોકહે ઓલો મોઠો હેય, ચ્યાલુજ પુછી લા.”
\p
\v 24 તોવે યહૂદી આગેવાનહાય જો આંદળો આતો ચ્યાલ બીજેદા હાદિન પુછ્યાં, “હાચ્ચાં આખીન પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઓ, આમહાન ખોબાર હેય કા તો માઅહું પાપી હેય.” 
\v 25 ચ્યે જાવાબ દેનો, “તો પાપી હેય કા નાંય, તીં આંય નાંય જાઅઉ ઓલહાંજ જાંઅહું કા, આંય આંદળો આતો, એને આમી આંય દેખતો જાયહો.” 
\v 26 તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ પાછા પુછ્યાં, “તુલ ચ્યે કાય કોઅયા? તુલ કેહેકેન દેખતો કોઅયો? 
\v 27 ચ્યે ચ્ચાહાન જાવાબ દેનો, આંય તુમહાન આખી ચુક્યો, એને તુમા નાંય વોનાયા, આમી બીજેદા કાહા વોનાયા માગતાહા? તુમાબી ચ્યા શિષ્ય બોના કા?” 
\v 28 તોવે ચ્યાહાય ચ્યા નિંદા કોઇન આખ્યાં, “તુંજ ચ્યા શિષ્ય હેય, આમા મૂસા શિષ્ય હેજે. 
\v 29 આમા જાંઅજેહે કા પોરમેહેરે મૂસાઆરે વાતો કોઅયો બાકી ઓ કેછને હેય તીં આમહાન ખોબાર નાંય.” 
\v 30 ચ્યે માઅહે ચ્યાહાન આખ્યાં, “એરે ઈ તે, નોવાયે વાત હેય કા એલે માન દેખતો કોઅયો તેરુંબી તુમા નાંય જાંઅતાહા કા તો કેછને હેય. 
\v 31 આમા જાંઅજેહે કા, પોરમેહેર પાપી લોકહા નાંય વોનાયે, બાકી જીં માઅહું પોરમેહેરા ભક્ત હેય એને પોરમેહેરા મોરજયેકોય જીવહે, તો ચ્યા વોનાયેહે. 
\v 32 જોવેને દુનિયા બોની તોયાં આજેલોગુ આપા ઈ નાંય વોનાયા, કા કાદેબી જન્માથી આંદળાલ દેખતો કોઅયો ઓરી. 
\v 33 જોવે તો પોરમેહેરા એછને નાંય રોતો, તોવે તો કાયબી નાંય કોઇ હોકતો.” 
\v 34 ચ્યાહાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “તું તો પેલ્લેથી પાપામાંય જોનમ્યોહો, તું આમહાન કાય હિકાડતોહો?” તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ સોબાયે ઠિકાણા માઅને બાઆ કાડી દેનો.
\s આત્મિક આંદળા
\p
\v 35 ઈસુ વોનાયો, કા યહૂદી આગેવાનહાય ચ્યાલ બાઆ કાડી દેનહો, એને જોવે તો મિળ્યો, તોવે ચ્યે આખ્યાં, “તું માઅહા પોહાવોય બોરહો કોઅતોહો કા?” 
\v 36 ચ્યાય જાવાબ દેનો, “ઓ સાયબ, માન આખ કા ઓ પોરમેહેરા પોહો કું હેય, કા આંય ચ્યાવોય બોરહો કોઇ હોકુ?” 
\v 37 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “આંય પોરમેહેરા પોહો હેય, તું પેલ્લા માન એઇ ચુકયોહો, આંય તોજ હેય જો આમી તોઆરે વાતો કોઇ રિઅલો હેય.” 
\v 38 ચ્યે આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, આંય તોવોય બોરહો કોઅતાહાંવ” એને તો ઈસુ પાગે પોડયો. 
\v 39 એને ઈસુવે આખ્યાં, “આંય દુનિયામાય ન્યાય કોઅરાહાટી યેનો, યાહાટી કા જ્યેં એઅઇ નાંય હોકેત ચ્યે એએ, એને જ્યા એઅતાહા ચ્યા આંદળા બોની જાય.” 
\v 40 પોરૂષીયાહા માઅને કોલહાક તાં ચ્ચાઆરે આતા ચ્યા યો વાતો વોનાયને, એને ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “કાય તું આખી રિયહો કા આમા બી આંદળા હેજે?” 
\v 41 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જોવે તુમા આંદળા રોતા તોવે તુમહે પાપ નાંય ગોણાતાં, બાકી આમી આખતાહા કા આમા એઅજેહે, યાહાટી તુમહે પાપ માફ નાંય કોઅલા જાય.”
\c 10
\s ગેટેં એને ગેટાહા ગોવાળા દાખલો
\p
\v 1 “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જો કાદો ગોઠામાય બાઆણામાય રોઇન નાંય બાકી બીજે કાને રોઇન ઉરાઇ જાય, તો બાંડ એને લુટારો હેય. 
\v 2 બાકી ગેટાહા ગોવાળ બાઆણામાય રોઇન જાહે. 
\v 3 ચ્યાહાહાટી મેંડવાળ્યો બાઅણા ઉગાડેહે, એને ગેટેં ચ્યા આવાજ વોળાખતેહે, એને તો ચ્યા ગેટાહાન નાંવે કોઇન હાત કોઅહે એને ચ્યાહાન બાઆ લેય જાહે. 
\v 4 એને જોવે બોદા ગેટહાન બાઆ કાડહે, તોવે તો ચ્યાહા આગલા ચાલહે એને ગેટેં ચ્યા પાહલા ચાલતેહે કાહાકા ચ્યે ચ્યા આવાજ વોળાખતેહે. 
\v 5 ચ્યે ઓજાણ્યા પાહલા નાંય ચાલી, બાકી ચ્યાપાઅને નાહાતેહે, કાહાકા ઓજાણ્યા આવાજ ચ્યે નાંય વોળખેત.” 
\v 6 ઈસુવે ચ્યાહાન ઓ દાખલો આખ્યો, બાકી ચ્યા નાંય હોમજ્યા કા ચ્ચા આખના કાય મતલબ આતો.
\s ઈસુ હાચ્ચો ગોવાળ
\p
\v 7 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન પાછા આખ્યાં, “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, ગેટહા બાઅણા આંય હેતાઉ. 
\v 8 મા આગલા જોલા યેના ચ્યા બોદા બાંડ એને લુટારૂ હેય, બાકી મા ગેટેં ચ્યાહા નાંય વોનાયે. 
\v 9 બાઅણા આંય હેતાઉ, માયેમાઅને રોઇન માજે યેહે ચ્યા પોરમેહેર તારણ કોઅરી, એને માજે એને બાઆ યે-જાં કોઅરી એને ચ્યાલ ખાંહાટી ચારો મિળી. 
\v 10 બાંડ ખાલી ચોરી કોઅરા, માઆઇ ટાકાં એને નાશ કોઅરા હાટીજ યેહે, આંય યાહાટી યેનહો કા ચ્યા પુરી રીતેકોય જીવતા રોય. 
\v 11 હારો ગોવાળ આંય હેતાઉ. હારો ગોવાળ ચ્યા ગેટહા હાટી જીવ દેહે. 
\v 12 બાડાવોય રાખલો નોકાર જોવે આસાલ્યેલ યેતો એએ, તોવે ગેટહાન છોડીન નાહી પોડહે, કાહાકા ગેટેં ચ્ચા નાંય હેય, એને તો ચ્ચાહા ગોવાળ નાંય હેય, ચ્યાહાટી વરુ ચ્ચાહાવોય હમલો કોઅહે, એને ટોળાલ આલાગ-આલાગ કોઇ દેતહેં. 
\v 13 તો યાહાટી નાહી પોડહે કાહાકા તો નોકાર હેય, એને ચ્યાલ ગેટહા ચિંતા નાંય હેય. 
\v 14 હારો ગોવાળ આંય હેતાઉ, એને આંય મા ગેટહાન જાંઅતાહાંવ, એને મા ગેટેં માન જાંઅતેહે. 
\v 15 જેહેકેન આબહો માન જાંઅહે એને આંય આબહાલ જાંઅતાહાંવ, એને મા ગેટહા હાટી આંય મા જીવ દેતહાવ. 
\v 16 એને મા આજુ બીજે ગેટેં હેતેં, ચ્યે યા ગોઠામાઅને નાંય હેતેં, મા ચ્યાહાનબી લેય યેયના જરુરી હેય, ચ્યે મા આવાજ વોળખી, તોવે યોકુજ ટોળો એને યોકુજ ગોવાળ રોય. 
\v 17 આબહો માયેવોય યાહાટી પ્રેમ કોઅહે, કાહાકા આંય મા જીવ દેતહાવ, કા ચ્યાલ પાછા લેય લાવ. 
\v 18 મા જીવ માયેપાઅને કાદો પેચકી નાંય લેય, બાકી આંય મા મોરજી કોઇન દેતહાવ, માન ચ્યાલ દેઅના બી ઓદિકાર હેય, એને પાછા લેઅના બી ઓદિકાર હેય, ઈ આગના મા આબહે માન દેનહી.”
\p
\v 19 યે વાતહે લેદે યહૂદી આગેવાનહામાય પાછી ફુટ પોડી ગીયી. 
\v 20 ચ્યાહામાઅને બોજ જાંએ આખે કા, “ચ્યામાય બુત હેય, એને તો ગાંડવાઈ ગીયહો, ચ્યા નાંય વોનાના?” 
\v 21 બીજહાંય આખ્યાં, “યો વાતો ઓહડા માઅહા નાંય જ્યામાય બુત રોય, યોક બુત કોય દિહે આંદળાલ નોજાર નાંય દી હોકે.”
\s યહૂદીયાહા બોરહો નાંય કોઅના
\p
\v 22 તોવે યેરૂસાલેમ શેહેરામાય દેવાળા ઉદઘાટનાલ યાદ કોઅના સણ આતો એને હિયાળા મોંસમ આતો. 
\v 23 એને ઈસુ દેવાળામાય સુલેમાના પારસાળી માય ફિરતો આતો. 
\v 24 તોવે યહૂદી આગેવાનહાય ઈસુપાય ટોળો વોળીન પુછ્યાં, “તો બારામાય આમે મોનામાય કોવે લોગુ શંકામાય રોજે? જો તું ખ્રિસ્ત હેતો, તે આમહાન ખુલ્લી રીતે આખી દે.” 
\v 25 ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “માયે તુમહાન આખી દેના, એને તેરુંબી તુમા બોરહો નાંય કોએત, જીં કામ આંય મા પોરમેહેર આબહા ઓદિકારા કોઇ કોઅતાહાંવ તીજ મા સાક્ષી હેય. 
\v 26 બાકી તુમા યાહાટી બોરહો નાંય કોએત, કાહાકા તુમા મા ગેટહામાઅને નાંય હેતા. 
\v 27 જેહેકેન મા ગેટેં આસલી ગોવાળા આવાજ વોળાખતેહે, તેહેકેનુજ મા લોક મા વાતે વોય ધ્યાન દેતહા, આંય ચ્યાહાન વોળાખતાહુ, એને ચ્યા મા શિષ્ય બોની ગીઅલા હેય. 
\v 28 એને આંય ચ્યાહાન અનંતજીવન દેતહાવ એને ચ્ચે કોય દિહે નાશ નાંય ઓઅરી, એને ચ્યાહાન કાદો માયે વોઅને પેચકી નાંય લેય. 
\v 29 મા આબહે, જ્યાંય ચ્યાહાન માન દેનહે, બોદહા કોઅતો તો મોઠો હેય, એને ચ્યાહાલ આબહા વોયને કાદો પેચકી નાંય હોકે. 
\v 30 આંય એને આબહો યોક હેજે.”
\p
\v 31 તોવે પાછા યોકદા યહૂદી આગેવાનહાય ચ્યાલ ઠોકાંહાટી દોગાડ ઈશ્યા. 
\v 32 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “માયે તુમહાન મા આબહા ઇહિને બોજ હારેં કામે દેખાડયેહે, ચ્યાહામાઅને કોઅહા કામાહાટી તુમા માન દોગડાટા કોઅતાહા?” 
\v 33 યહૂદી આગેવાનહાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “હારાં કામાહાટી તુલ નાંય દોગડાટી દેજે બાકી પોરમેહેરા નિંદાયે હાટી કાહાકા તું માઅહું છતા, પોરમેહેર હેતાઉ એહેકેન આખતોહો.” 
\v 34 ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “કાય તુમહે નિયમશાસ્ત્ર માય એહેકેન નાંય લોખલાં હેય, માયે આખ્યાં, ‘તું ઈશ્વર હેય’? 
\v 35 જ્યાહાન પોરમેહેરા વચન મિળ્યાં, જોવે ચ્યાહાન પવિત્રશાસ્ત્ર ઈશ્વર આખે, તો પવિત્રશાસ્ત્રા નિંદા નાંય ઓએ? 
\v 36 જોવે આંય આખહુ, આંય પોરમેહેરા પોહો હેય, તોવે તુમા માન કાહા આખતાહા, કા તું નિંદા કોઅતોહો, આંય તોજ હેય, જ્યાલ આબહે આલાગ કોઅયો એને દુનિયામાય દોવાડયો. 
\v 37 જોવે આંય મા આબહા કામ નાંય કોઉ, તોવે માયેવોય બોરહો મા કોઅહા. 
\v 38 બાકી જોવે આંય કોઅતાહાંવ, તે માયેવોય બોરહો નાંય બી કોઅહા, બાકી ચ્યા કામહાવોય બોરહો રાખા, કા તુમા જાંઆય એને હુમજે કા આબહો માયે માય હેય એને આંય આબહામાય હેય.” 
\v 39 તોવે ચ્યા પાછા ચ્યાલ દોઅરાં કોએત, બાકી તો ચ્યાહાપાઅને દુઉ જાતો રિયો.
\p
\v 40 પાછે ઈસુ યારદેન નોયે ચ્યેમેરે જાતો રિયો, જાં પેલ્લા યોહાન બાપતિસ્મા દેતો આતો એને તાં રિયો. 
\v 41 બોજ જાંએ ચ્યાપાય યેયન આખા આતેં, “યોહાને તે કાય ચમત્કારા કામ નાંય દેખાડયા, બાકી યા માઅહા બારામાય યોહાને જીં કાય આખ્યાં તીં બોદા હાચ્ચાં આતા.” 
\v 42 એને તાઅને બો બોદા લોકહાય ચ્યાવોય બોરહો કોઅયો.
\c 11
\s લાજરસા મોઅઇ જાયના
\p
\v 1 મરિયમ એને ચ્ચે બોઅહી માર્થાયે ગાંવ બેથાનીયામાય લાજરસ નાંવા યોક માઅહું બિમાર આતો. 
\v 2 ઈ તીજ મરિયમ આતી, જ્યેય પાછે પ્રભુ પાગહાવોય મોઅગાં સુગંદી અત્તાર ચોપડીન ચ્યા પાગ પોતે કિહહા કોઇન નુંહયા, ચ્યે બાહા લાજરસ બિમાર આતો.
\p
\v 3 તોવે ચ્યા બોઅયેહે ઈસુવાઇહી આખી દોવાડયા, “ઓ પ્રભુ, એએ, જ્યાવોય તું પ્રેમ કોઅતોહો તો બિમાર હેય.” 
\v 4 ઈ વોનાઈન ઈસુવે આખ્યાં, “ઈ બિમારી મોઅરાંહાટી નાંય હેય, બાકી પોરમેહેરા મહિમાહાટી હેય, કા ચ્યાકોય પોરમેહેરા પોહા મહિમા ઓએ.”
\p
\v 5 ઈસુ માર્થા એને ચ્યે બોઅહી મરિયમ એને લાજરસાવોય પ્રેમ કોઅતો આતો. 
\v 6 બાકી ઈસુ વોનાયો, કા લાજરસ બિમાર હેય, એને જાં તો આતો, તાંજ બેન દિહી રોય ગીયો. 
\v 7 બેન દિહહયા પાછે ઈસુય ચ્યા શિષ્યહાન આખ્યાં, “યા, આપા પાછા યહૂદીયા વિસ્તારમાય જાતા.” 
\v 8 શિષ્યહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, આમીંજ યહૂદી આગેવાન તુલ દોગડાટીન માઆઇ ટાકાં કોએત એને તું તાં પાછો જાં કા?” 
\v 9 ઈસુવે જાવાબ દેનો, “કાય દિહા બાર કોલાક નાંય રોય? જોવે કાદો દિહા ચાલે, તો ઠોકાતો નાંય જાય, કાહાકા દિહા ઉજવાડા કોય ચ્યાલ દેખાયેહે. 
\v 10 બાકી જોવે કાદો રાતી ચાલે, તો ઠોકાતો જાય, કાહાકા ચ્યાપાય ઉજવાડો નાંય હેય.” 
\v 11 ચ્યાય યો વાતો આખ્યો, એને પાછે તો ચ્યાહાન આખા લાગ્યો, “આપહે દોસ્તાર લાજરસ હૂવી ગીયહો, બાકી આંય ચ્યાલ ઉઠાડાંહાટી જાતહાવ.” 
\v 12 તોવે શિષ્યહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, તો હૂવી ગીયહો, તોવે પાછો હારો ઓઅઇન બોચાવલો જાય.” 
\v 13 ઈસુવે ચ્યા મોતા બારામાય આખલા આતા, બાકી ચ્યા હોમજ્યા તે નિંદેમાય હૂવી જાઅના બારામાય હોમજ્યા. 
\v 14 તોવે ઈસુવે ખુલ્લાં આખ્યાં, “લાજરસ મોઓઈ ગીયહો. 
\v 15 એને આંય તાં નાંય આતો, ચ્યાહાટી તુમહે ફાયદાહાટી ખુશ હેતાઉ કા આંય તાં નાંય આતો, જેથી તુમા બોરહો કોઆ. બાકી આમી યા, આપા ચ્યાપાય જાતા.” 
\v 16 તોવે થોમાય જ્યાલ દિદુમુસ આખે, ચ્યાઆરે શિષ્યહાન આખ્યાં, “ચાલા, આપાબી ચ્યાઆરે મોઅરા જાતા.”
\s ઈસુ મોઅલામાયને જીવતા ઓઅના
\p
\v 17 જોવે ઈસુ બેથાનીયામાય યેય પોઅચ્યો તોવે ચ્યાલ માલુમ જાયા કા લાજરસાલ માહણામાય થોવિન ચાર દિહી ઓઈ ગીયહા. 
\v 18 બેથાનીયા ગાવા યેરૂસાલેમ શેહેરા પાહાય લગભગ તીન કિલોમીટર દુઉ આતા. 
\v 19 એને બોજ યહૂદી લોક માર્થા એને મરિયમ પાય ચ્યેહે બાહા લાજરસા બારામાય દિલાસો દાં યેનલે. 
\v 20 માર્થા ઈસુ યેયના ખોબાર વોનાઈન તી ચ્યાલ મિળાં ગીયી, બાકી મરિયમ ગોઅજ રિયી. 
\v 21 તોવે માર્થાયે ઈસુવાલ આખ્યાં, “પ્રભુ તુલ ઈહીં રા જોજતાં, તોવે મા બાહા નાંય મોઅતો. 
\v 22 એને આમીબી આંય જાંઅહુ કા તું પોરમેહેરાપાઅને જીં કાય માગહે તી પોરમેહેર તુલ દેઅરી.” 
\v 23 ઈસુય ચ્યેલ આખ્યાં, “તો બાહા પાછો જીવી ઉઠી.” 
\v 24 માર્થા ચ્યાલ આખ્યાં, “માન ખોબાર હેય, ન્યાય કોઅના દિહે જોવે બોદે મોઅલા માઅને પાછા જીવી ઉઠી તોવે તો પાછો જીવતો ઉઠી.” 
\v 25 ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “આંય તો હેતાંવ જો મોઅલા માઅને પાછો જીવતો ઉઠયહો, જો કાદો માયેવોય બોરહો કોઅહે તો મોઅઇબી જાય, તેરુંબી જીવી. 
\v 26 જો માંયેમાય જીવહે એને માયેવોય બોરહો કોઅહે તો કોય દિહે નાંય મોઅરી. કાય તું યે વાતવોય બોરહો કોઅતીહી કા?” 
\v 27 ચ્યે આખ્યાં, “હાં, પ્રભુ, આંય બોરહો કોઅત્યાહાંવ કા તું પોરમેહેરા પોહો ખ્રિસ્ત હેતો જો દુનિયામાય યેનારો આતો, તો તુંજ હેય.”
\s લાજરસાલ જીવતો કોઅના
\p
\v 28 ઈ વાત આખીન તી જાતી રોયી એને ચ્યે બોઅહી મરિયમેલ ઠાવકાજ હાદિન આખ્યાં, “ગુરુ ઈહીંજ હેય, એને તુલ હાદહે.” 
\v 29 તી વોનાતાજ તારાત ઉઠી એને ચ્યાલ મિળાં ગીયી. 
\v 30 ઈસુ આજુ ગાવા બાઆ આતો, જાં માર્થા મિળ્યેલ તાંજ આતો. 
\v 31 તોવે જ્યા યહૂદી લોક મરિયમે આરે ગોઅમે આતેં, એને ચ્ચેલ દિલાસો દી રીઅલે આતેં, ચ્યાહાય મરિયમેલ તારાત ઉઠીન બાઆ જાતી દેખી, તોવે ચ્યા ચ્યે પાહલા-પાહલા ગીયે કાહાકા ચ્યા એહેકોય હોમજ્યા કા તી માહણામાય રોડાં હાટી જાહાય. 
\v 32 જોવે મરિયમ જાં ઈસુ આતો તાં જાય પોઅચી તોવે ચ્યાલ દેખતાજ તી ચ્યાલ પાગે પોડી એને ચ્યે આખ્યાં, “પ્રભુ તું ઈહીં રોતો તોવે મા બાહા નાંય મોઅતો.” 
\v 33 જોવે ઈસુવે ચ્યેલ એને ચ્યે આરે યેનલા યહૂદી લોકહાનબી રોડતા દેખ્યા તોવે ચ્યે હુંઅકા ટાક્યા, બોજ નિરાશ ઓઈ ગીયો. 
\v 34 ઈસુવે આખ્યાં, “તુમહાય ચ્ચાલ કેછ થોવહ્યો?” ચ્યાહાય આખ્યાં, “પ્રભુ, ચાલીન એય લે.” 
\v 35 ઈસુ રોડયો. 
\v 36 તોવે યહૂદી લોકહાય આખ્યાં, “એઆ, તો ચ્યાવોય કેહેકે પ્રેમ કોઅતો આતો.” 
\v 37 બાકી ચ્યાહામાઅને કોલહેક જાંએ આખા, “લાગ્યેં, કા જ્યેં આંદળાલ દેખતો કોઅયેલ તો લાજરસાલ મોઅનાથી બોચાવી હોકતો?”
\p
\v 38 ઈસુ બોજ નિરાશ ઓઇન માહાણા પાય યેનો, તાં યોક ગોડદો આતો એને મોઠો દોગાડ ચ્યા બોગારા આલુડ કોઅલો આતો. 
\v 39 ઈસુય આખ્યાં, “દોગાડ ફેડી ટાકાં” મોઅલા માઅહા બોઅહી માર્થા ચ્યાલ આખા લાગી, “પ્રભુ, આમી ગાંદાતા ઓરી, કાહાકા ચ્યાલ મોઈન ચાર દિહી ઓઈ ગીઅલા હેય.” 
\v 40 ઈસુય ચ્યેલ આખ્યાં, “કાય માયે તુલ નાંય આખ્યેલ કા, જોવે તું બોરહો કોઅહે, તોવે તું પોરમેહેરા મહિમા એએહે?” 
\v 41 તોવે ચ્યાહાય દોગાડાલ ફેડી લેદો, પાછે ઈસુવે ઉચે નોજાર કોઇન આખ્યાં, “ઓ આબા આંય તો આભાર માનતાહુ કાહાકા તુયે મા વોનાય લેદા. 
\v 42 એને આંય જાંઅતાહાંવ કા સાદા મા વોનાતોહો, બાકી જીં ગીરદી આજુ-બાજુ ઉબલી હેય, ચ્યાહા લીદે માયે મોઠેરે બોંબલીન આખ્યાં, જ્યાથી ચ્યા બોરહો કોએ, કા તુયે માન દોવાડયોહો.” 
\v 43 એહેકેન આખીન બોંબલ્યો, “ઓ લાજરસ બાઆ નિંગી યે.” 
\v 44 જો મોઓઈ ગીઅલો આતો, તો માઅહું બાઆ નિંગી યેનો, ચ્યા આથ પાગ ફાડકા કોઇન વેટાળલા આતા, એને ચ્યા મુંવોય યોક રુંબાળ વેટાળી દેનલો આતો, તોવે ઈસુવે આખ્યાં, “ચ્યા વોયને ફાડકે છોડી દિયા, એને ચ્યાલ જાં દા.”
\s ઈસુ વિરુદ કાવત્રા
\r (માથ્થી 26:1-5; માર્ક 14:1-2; લુક. 22:1-2)
\p
\v 45 જ્યા યહૂદી લોક મરિયમ આરે યેનલા આતા, એને ઈસુવે કાય ચમત્કાર કોઅયા તી દેખ્યાં, તોવે ચ્યાહામાઅને બો બોદા માઅહાય ચ્યાવોય બોરહો કોઅયો. 
\v 46 બાકી ચ્યાહામાઅને કોલાહાક જાંઆ પોરૂષીયાહા પાય ગીયા એને ઈસુ ચમત્કારા કામહા ખોબાર દેની. 
\v 47 તોવે મુખ્ય યાજક એને પોરૂષીયાહાય મોઠી સોબા લોકહાન હાદિન પુછ્યાં, “આપા કાય કોઅજેહે? ઈ માઅહું તે બોજ ચમત્કાર કોઅહે. 
\v 48 જો આપા ચ્યાલ નાંય રોકજે, તોવે બોદે માઅહે ચ્યાલ ખ્રિસ્તા રુપામાય બોરહો કોઅરી એને રોમી ઓદિકારી યેઇન યા દેવાળાલ એને યા લોકહા નાશ કોઅરી.” 
\v 49 તોવે ચ્યાહામાઅને કાયફા નાંવા સોબા સભ્ય આતો તો ચ્યા વોરહા મહાયાજક આતો, ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા કાયજ નાંય જાંએત. 
\v 50 લોકહાહાટી યોકા માઅહાય મોઅરા જોજે એને બોદા દેશહા નાશ નાંય ઓઅરા જોજે, ઈ તુમહેહાટી ફાયદા હેય, ઈ બી તુમહાન નાંય હોમજાય.” 
\v 51 ચ્યે પોતા કોઇન એહેકોય નાંય આખ્યાં, બાકી ચ્યે વોરહે મહાયાજક રોઇન ચ્યા મુંયેકોઇન પોરમેહેરે વાત કોઅયી, કા ઈસુ ઈસરાયેલ લોકહાહાટી મોઅઇ જાનારો આતો. 
\v 52 ઈસુ ઈસરાયેલ લોકહાહાટી ઓલાહાંજ નાંય, બાકી પોરમેહેરા બિજા લોક જ્યા બોદે દોરતીવોય વિખરાઈ ગીઅલે હેય, ચ્યાહાહાટી બી મોઅરી, કા ચ્યા બેનહ્યાન યોકઠે કોય હોકે. 
\v 53 તોવે ચ્યા દિહાપાઅને યહૂદી આગેવાન ઈસુલ માઆઇ ટાકાં યુક્તિ કોઅરા લાગ્યા.
\p
\v 54 ચ્યે વાતે લીદે ઈસુ પાછે ખુલ્લી રીતે યહૂદી લોકહામાય નાંય ફિર્યો, બાકી તાઅને નિંગીન ઉજાડ જાગા પાહીને વિસ્તાર, એફરાઈમ ગાવામાય જાતો રિયો એને ચ્યા શિષ્યહાઆરે તાંજ રા લાગ્યો. 
\v 55 આમી યહૂદીયાહા પાસ્કા સણ પાહાય આતો એને બો બોદા લોક પાસ્કા સણા પેલ્લા, દેવાળામાય પોતાલ ચોખ્ખાં કોઅરાહાટી ગાવામાઅને યેરૂસાલેમ શેહેરામાય યેનલા આતા. 
\v 56 ચ્યે ઈસુવાલ હોદતે લાગ્યેં એને દેવાળામાય ઉબા રોઇન યોકબિજાલ આખતે લાગ્યેં, “તુમહાન કાય લાગે? કાય તો સણામાય નાંય યી?” 
\v 57 એને મુખ્ય યાજક એને પોરૂષીયાહાય આગના કોઅલી આતી, જ્યા કાદાલ ખોબાર હેય કા ઈસુ કેછ હેય તો ચ્યાહાન આખે, કા ઈસુલ દોઅઇ હોકે.
\c 12
\s બેથાનીયામાય ઈસુ આવકાર
\r (માથ્થી 26:6-13; માર્ક 14:3-9)
\p
\v 1 પાછો ઈસુ પાસ્કા સણા આજુ છ દિહા પેલ્લા બેથાનીયા ગાવામાય યેનો, જાં ચ્યાય લાજરસાલ મોઅલા માઅને જીવતો કોઅલો આતો. 
\v 2 તાં ચ્યાહાય ચ્યાહાટી ખાઅના બોનાવલા આતા, એને માર્થા ખાઅના વાટતી આતી, એને લાજરસ ઈસુવાઆરે ખાનારાહા માઅને યોક બોઠલો આતો. 
\v 3 તોવે મરિયમ યોક હેર (યોક હેર એટલે આરદો કિલો) બો મોઅગાં સુગંદી અત્તાર લેય યેની એને ઈસુવા પાગહાલ ચોપડી દેના એને તી ટોલપી કીહીંયે કોઇન નુહી ટાક્યા એને બોદા ગુઉ ચ્યા તેલા કોઇન સુગન્દિત ઓઈ ગીયા. 
\v 4 બાકી ચ્યા શિષ્યહા માઅને યહૂદા ઇસ્કારીયોત નાંવા યોક શિષ્ય જો ચ્યાલ દોઆડી દેનારો આતો, આખા લાગ્યો. 
\v 5 “ઈ અત્તાર તીન હોવ દીનારાહામાય (યોક દીનાર એટલે યોક દિહા કાંબારાં) વેચિન ચ્યા પોયહા ગોરીબાહાન કાહાનાય દેના?” 
\v 6 ચ્યાય ઈ યાહાટી નાંય આખ્યાં, કા ચ્યાલ ગોરીબાહા ચિંતા આતી, બાકી યાહાટી આખ્યાં તો બાંડ આતો એને પોયહા ઠેલી ચ્યાપાય રોય એને ચ્યેમાઅને તો દુબીન કાડી લેતો આતો. 
\v 7 તોવે ઈસુવે આખ્યાં, “તી સોમાયા પેલ્લા માન ડાટના તિયારી હાટી ઈ કોઇ રિઅલી હેય. 
\v 8 કાહાકા ગોરીબ લોક તો તુમહેપાય કાયામુંજ રોતેહેં બાકી આંય તુમહેપાય કાયામ નાંય રોહીં.”
\s લાજરસાલ માઆઇ ટાકાંહાટી કાવત્રા
\p
\v 9 જોવે યહૂદી લોક વોનાયા કા ઈસુ તાં હેય, તોવે લોકહા યોક મોઠી ગીરદી તાં યેની, ચ્યે ઈસુવાલુજ નાંય, બાકી લાજરસાલ એઅરા હાટીબી યેનલે આતેં, જ્યાલ ચ્યે મોઅલા માઅને જીવતો કોઅયેલ. 
\v 10 બાકી મુખ્ય યાજકાહાય લાજરસાલ બી માઆઇ ટાકના કાવત્રા કોઅયા. 
\v 11 કાહાકા ચ્યા લીદે યહૂદીયાહા માઅને બો બોદે માઅહે યહૂદી આગેવાનહાન છોડીન જાતા રોયા, એને ઈસુવોય બોરહો કોઅયો.
\s ઈસુવા યેરૂસાલેમ શેહેરામાય વિજય
\r (માથ્થી 21:1-11; માર્ક 11:1-11; લુક. 19:28-40)
\p
\v 12 બીજે દિહે બો બોદા લોક જ્યા સણામાય યેનલા આતા, ઈ વોનાયને કા, ઈસુ યેરૂસાલેમ શેહેરામાય યી રિયહો. 
\v 13 તોવે ચ્યાહાય ખુજરિયે ફીફર્યેં આથામાય લેઈને ચ્યાલ મિળાહાટી નિંગી યેને, એને મોઠેરે બોંબલા લાગ્યેં, “હોસાન્ના, ધન્ય ઈસરાયેલા રાજા, જો પ્રભુ નાંવા કોય યેહે.” 
\v 14 જેહેકોય ઈસુ યેરૂસાલેમ શેહેરામાય યેનો ચ્ચાલ યોક ફુરક્યા ગોદડા વાછડાં મિળ્યાં, તોવે તો ચ્ચાવોય બોહી ગીયો, જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય. 
\v 15 “ઓ યેરૂસાલેમ શેહેરા લોકહાય, બીયહા મા, એઆ, તુમહે રાજા તુમહેપાય ફુરક્યા ગોદડા વાછડા ઉપે બોહીન યેહે. 
\v 16 ઈસુ શિષ્ય, ઈ વાત પેલ્લા નાંય હોમજ્યા, બાકી પાછે જોવે ઈસુવાલ મહિમા મિળી, તોવે ચ્યાહાન યાદ યેના કા જીં કાય ઈસુઆરે જાયા તી ઠીક એહેકેનુજ આતા જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં. 
\v 17 તોવે ગીરદ્યેમાઅને લોક જ્યા ચ્યે સમયે ચ્યાઆરે આતેં, ચ્યે બીજહાન આખા લાગ્યેં કા ચ્યાય લાજરસાલ માહણામાઅને હાત કોઇન, મોઅલાહામાઅને જીવતો ઉઠાડયેલ. 
\v 18 ચ્યાહાટી માઅહે ચ્યાલ મિળાહાટી યેનલે આતેં, કાહાકા ચ્યાહાન ખોબાર પોડયેલ, ચ્યે ઓહડો ચમત્કાર દેખાડલો આતો. 
\v 19 તોવે પોરૂષીયા યોકબીજાહાન આખા લાગ્યા, વિચાર કોઆ, આપા કાય નાંય કોય હોકજે, બોદી દુનિયા ઈસુવા પાહલા ઓઅય રીઅલા હેય.”
\s ઈસુ એને યુનાની લોક
\p
\v 20 કોલહાક યુનાની લોક તાં આતા, જ્યા સણા સમયે યેરૂસાલેમ શેહેરામાય ભક્તિ કોઅરા યેનલા આતા. 
\v 21 ચ્યાહાય ગાલીલ ભાગા બેતસાદા ગાવામાઅને ફિલિપાપાય જાયન ચ્યાહાય ચ્ચાલ વિનાંતી કોઅયી, “સાયબ, આમહાન ઈસુવાલ મિળના હેય.” 
\v 22 ફિલિપે યેયન આંદ્રિયાસાલ આખ્યાં એને તોવે આંદ્રિયાસ એને ફિલિપે ઈસુવાપાય જાયને આખ્યાં. 
\v 23 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, તો સમય યેય ગીઅલો હેય, કા માન માઅહા પોહા મહિમા ઓએ. 
\v 24 આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જાવ લોગુ ગોવાં દાણો જમીનીમાય પોડીન મોઓઈ નાંય જાય, તાંવ લોગુ તો યોખલો રોહે, બાકી મોઓઈ જાહે તોવે બોજ દાણા પાકતાહા, મા આરેબી એહેકેજ બોની. 
\v 25 જો પોતાના જીવાલ બોચાવાં માગહે, તો ગુમાવી દેહે, એને જો યા દુનિયામાય પોતાના જીવાલ ગુમાવી દાં માગહે, તો અનંતજીવનાહાટી ચ્ચાલ બોચાવી રાખી. 
\v 26 જીં માઅહું મા સેવા કોઅહે તો મા શિષ્ય બોને, તોવે જાં આંય હેય, તાં મા સેવક બી ઓરી, જો કાદો મા સેવા કોએ, તો પોરમેહેર આબો ચ્ચા કદર કોઅરી.
\s પોતાના મોઅઇ જાયના ભવિષ્યવાણી
\p
\v 27 આમી મા મોન દુ:ખી ઓઅઇ ગીયા એને આંય કાય આખું? કા, “ઓ આબા, માન યે પીડા સોમયામાઅને બોચાવ?” એહેકેન નાંય, બાકી આંય યા દુનિયામાય ચ્યા હાટીજ યેનહો કા દુઃખ બોગવું. 
\v 28 ઓ મા આબા, દેખાડ કા તું કોલહો મહિમામાય હેય તોવે હોરગામાઅને ઓહડો આવાજ ઓઅયો, “માયે દેખાડી દેના કા આંય કોલહો મહિમામાય હેતાંવ, એને આંય યાલ પાછો દેખાડીહી.” 
\v 29 તોવે જ્યા લોક ઉબા રોયન વોનાય રીઅલા આતા, ચ્યાહાય આખ્યાં ઈ તો વાદળામાય ગાજ્યા, બીજહાંય આખ્યાં, “કાદો હોરગા દૂત ચ્યાઆરે બોલ્યો.” 
\v 30 ઈસુવે જાવાબ દેયન આખ્યાં, “ઓ આવાજ મા હાટી નાંય, બાકી તુમહે ફાયદાહાટી હેય. 
\v 31 આમી યા દુનિયા લોકહા ન્યાય કોઅરાહાટી પોરમેહેરા સમય હેય, એને ઈસુકોય યા દુનિયા શાસક સૈતાના શક્તિ નાશ કોઇ દી. 
\v 32 એને જોવે આંય દોરતીવોઅને ઉચે ચોડાવલો જાહીં, તોવે બોદહાન માયેપાંય લેય લિહીં.” 
\v 33 એહેકેન આખીન ચ્યે ઈ વાત પ્રગટ કોઇ દેની, કા તો કેહેકે મોઅનારો આતો. 
\v 34 તોવે લોકહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “નિયમશાસ્ત્ર માય આમા એહેકેન વોનાયાહા, કા ખ્રિસ્ત કાયામુંજ જીવતો રોય, તોવે તું કેહેકેન આખતોહો કા માઅહા પોહાલ ઉચે ચોડાવના જરુરી હેય? ઓ માઅહા પોહો કું હેય?” 
\v 35 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “થોડીવાઆ તુમહે વોચમાય ઉજવાડો હેય, જાવ લોગુ ઉજવાડો તુમહેઆરે હેય તાંવ લોગુ ચાલ્યાજ કોઆ, એહેકેન નાંય બોને કા આંદારાં ઓઈ જાય, જીં માઅહું આંદારામાય ચાલહે, ચ્યાલ ખોબાર નાંય કા તો કેછ જાય રિયહો. 
\v 36 જાવ લોગુ ઉજવાડો તુમહેઆરે હેય, તાંવ લોગુ ઉજવાડાવોય બોરહો કોઆ કા તુમા ઉજવાડા પોહેં બોના” યો વાતો આખીન ઈસુ તાઅને જાતો રિયો એને ચ્યાહા પાયને ગુપ્તમાય રિયો.
\s ભવિષ્યવાણ્યો પુરાં ઓઅના
\p
\v 37 એને ઈસુવે ચ્યાહા દેખતા બોજ ચમત્કાર કોઅયા, તેરુંબી ચ્યાહાય ચ્યાવોય બોરહો નાંય કોઅયો. 
\v 38 ઈ યાહાટી જાયા કા યશાયા ભવિષ્યવક્તાય જીં વચન આખ્યેલ તી હાચ્ચાં ઓઈ જાય, “ઓ પ્રભુ, આમહે સંદેશ વોય કુંયે બોરહો કોઅયો, એને પોરમેહેરા સામર્થ્ય કુંયે હોમજી પાડ્યા?” 
\v 39 ચ્યાહાટી ચ્યા બોરહો નાંય કોઇ હોક્યા, કાહાકા યશાયા ભવિષ્યવક્તાય પાછા આખ્યેલ, 
\v 40 “ચ્યાય ચ્યાહા ડોળા આંદળા કોઇ દેના કા ચ્યા એઇ નાંય હોકે, એને ચ્યાહા દિમાક બંદ કોઇ દેના કા ચ્યા હોમજી નાંય હોકે, ને તો ચ્યા મા એછે ફિરી યેતે એને આંય ચ્યાહાન હારાં કોઇ દેતો.” 
\v 41 યશાયાય યો વાતો યાહાટી આખ્યેલ, કાહાકા ચ્યાય સોમાયા પેલ્લા ઈસુ મહિમા દેખ્યેલ એને ચ્ચાય ચ્ચા બારામાય વાતો કોઅયો. 
\v 42 તેરુંબી આગેવાનહા માઅને બો બોદહાય ચ્યાવોય બોરહો કોઅયો, બાકી પોરૂષીયાહા લીદે ખુલ્લી રીતે નાંય બોરહો કોઅતા આતા, યા દાકે કા ચ્યાહાન સોબાયે ઠિકાણા માઅને બાઆ નાંય કાડી દેય. 
\v 43 કાહાકા માઅહા વાહવા ચ્યાહાન પોરમેહેરા વાહવા કોઅતા વોદારી પ્રિય ગોમહે.
\s ઉજવાડામાય ચાલના
\p
\v 44 ઈસુવે ગીરદીલ મોઠેરે બોંબલીન આખ્યાં, “જીં માઅહું માયેવોય બોરહો કોઅહે, તી માયેવોય નાંય, બાકી માન દોવાડનારાવોય બોરહો કોઅહે. 
\v 45 એને જીં માઅહું માન એઅહે, તો જ્યેં માન દોવાડયોહો ચ્યાલ એઅહે. 
\v 46 આંય યા દુનિયામાય ઉજવાડો બોનીન યેનહો, કા જો કાદો માયેવોય બોરહો કોએ, તો આંદારામાય નાંય રોય. 
\v 47 એને જીં માઅહું મા વાત વોનાય તેરુંબી નાંય પાળે, તો આંય ચ્યાલ ડોંડ નાંય દાવ, કાહાકા આંય દુનિયા લોકહાન ડોંડ દાં નાંય, બાકી દુનિયા લોકહાન બોચાવાં હાટી યેનહો. 
\v 48 જીં માઅહું મા નાકાર કોઅહે એને મા વાત સ્વીકાર નાંય કોએ, ચ્યાલ ડોંડ દેનારો તો યોક હેય, મતલબ જીં વાત માયે આખલી હેય, તી ન્યાયા દિહે ચ્યાલ ડોંડ દેઅરી. 
\v 49 કાહાકા માયે મા પોતા ઓદિકારા કોઇન વાત નાંય કોઅયી, બાકી પોરમેહેર આબહે જ્યેં માન દોવાડયોહો ચ્યાય માન આગના દેનહી, કા આંય કાય આખું એને કેહેકેન આખું? 
\v 50 એને આંય જાંઅતાહાંવ, કા ચ્યા આગના પાળના અનંતજીવના એછે લેય જાહે, યાહાટી આંય જીં આખહુ જેહેકેન પોરમેહેર આબહે માન આખ્યાહા, તેહેકેન આંય આખતાહાવ.”
\c 13
\s પ્રભુભોજ
\p
\v 1 પાસ્કા સણા પેલ્લા જોવે ઈસુ જાંઆય ગીયો, કા મા સમય યેય ગીયહો, કા દુનિયા છોડીન પોરમેહેર આબહાહી પાછો ફિરી જાવ, તોવે ચ્યાવોય બોરહો કોઅનારા લોકહાવોય, જ્યેં દુનિયામાય આતેં, જેહેકેન તો પ્રેમ કોઅતો આતો, સેલે લોગુ તેહેકેન પ્રેમ કોઅતો રિયો. 
\v 2 ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય રાતી ખાઅના ખાં બોઠલા આતા, સૈતાને પેલ્લાજ સિમોના પોહો યહૂદા ઇસ્કારીયોતા મોનામાય ઈસુવાલ દોગો દેઅના વિચાર થોવ્યેલ. 
\v 3 ઈસુ ઈ જાંઅતો આતો, કા પોરમેહેર આબહે બોદા કાય ચ્યા ઓદિકારામાય હોઅપી દેનહા એને તો પોરમેહેરાપાઅને યેનહો એને પોરમેહેરાપાય પાછો જાય રિઅલો હેય. 
\v 4 ઈસુ ખાઅના ખાય તાઅને ઉઠયો, એને ચ્યા બાઆને ડોગલાં કાડયા, એને રુંબાળ લેઈને કોંબરા આરે બાંદ્યો.
\s ઈસુવા શિષ્યહા પાગ દોવના
\p
\v 5 ચ્યા પાછે ઈસુય વાહાણામાય પાઆય બોઇન શિષ્યહા પાગ દોવાં એને જો રુંબાળ ચ્યા કોંબરા આરે બાંદલો આતો ચ્યાકોય નુંહરા લાગ્યો. 
\v 6 જોવે તો સિમોના પિત્તરા પાય યેનો, તોવે પિત્તરે ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, કાય તું મા પાગ દોવતોહો?” 
\v 7 ઈસુવે જાવાબ દેનો કા, “જીં આંય કોઅતાહાંવ તીં તુલ આમી હોમાજ નાંય પોડે, બાકી પાછે હોમાજ પોડી.” 
\v 8 પિત્તરે આખ્યાં, “તું મા પાગ કોવેજ દોવી નાંય હોકહે,” ઈ વોનાયને ઈસુવે આખ્યાં, “જોવે આંય નાંય દોવું તોવે તું મા શિષ્ય નાંય.” 
\v 9 સિમોન પિત્તરે આખ્યાં, તારાત બોલ્યો, “તોવે પ્રભુ, મા પાગ ઓલહાંજ નાંય, બાકી મા આથ એને ટોલપી હોગી.” 
\v 10 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “જો આંગળી ચુકયોહો, ચ્યાલ ખાલી પાગ દોવના ગોરાજ હેય, ચ્યા બોદા શરીર ચોખ્ખાં હેય, તુમા યોકાલ છોડીન બોદા ચોખ્ખાં હેય.” 
\v 11 ઈસુ તે ચ્યાલ દોગો દેનારાલ જાંઅતો આતો, ચ્યાહાટી ચ્યે આખ્યાં, કા “તુમા યોકાલ છોડીન બોદા ચોખ્ખાં હેય.”
\s પાગ દોવના મતલબ
\p
\v 12 જોવે ઈસુ ચ્યાહા પાગ દોવી ચુક્યો એને ચ્યા બાઆને ડોગલાં પોવીન બોહી ગીયો પાછે તો શિષ્યહાન આખા લાગ્યો, “કાય તુમા હોમજ્યા કા માયે તુમહેઆરે કાય કોઅયા? 
\v 13 તુમા માન ગુરુ, એને પ્રભુ, આખતાહા, તી હાચ્ચાં આખતાહા, કાહાકા આંય તુમહે ગુરુ એને પ્રભુ બી હેતાઉ. 
\v 14 જોવે આંય પ્રભુ એને ગુરુ હેતાંવ તેરુંં તુમહે પાગ દોવ્યા, તોવે તુમહાય બી યોક બીજહા પાગ દોવીન માયે હારકા કોઅરા જોજે. 
\v 15 કાહાકા માયે તુમહાન નમુનો દેખાડયો, તોવે કા જેહેકેન માયે તુમહેઆરે કોઅયા, તુમાબી તેહેકેન કોઅયા કોઅરા. 
\v 16 આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, સેવક ચ્યા માલિકા કોઅતો મોઠો નાંય હેય, એને દોવાડલો ચ્યાલ દોવાડનારા કોઅતો મોઠો નાંય હેય. 
\v 17 આમી તુમા યો વાતો જાંઅતાહા, તો ચ્યાહાન કોઆ કા તુમા ધન્ય ઓઈ જાય. 
\v 18 આંય તુમા બોદહા બારામાય નાંય આખું, કાહાકા માયે જ્યાહાન નિવડી લેદલા હેય, આંય ચ્યાહાન જાંઅતાહાંવ, બાકી એહેકેન યાહાટી ઓઈ રીઅલા હેય કા પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય તી પુરાં ઓરા જોજે, કા જ્યાંય મા આરે ખાઅના ખાદાં, ચ્યાય માન દોગો દેનો. 
\v 19 આમી ઈ બોને ચ્યા પેલ્લા, આંય તુમહાન આખતાહાવ કા ઈ બોની જાય તોદહી તુમા બોરહો કોઅહા કા આંય તોજ હેતાઉ. 
\v 20 આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જ્યાલ માયે દોવાડયોહો ચ્યાલ જો માની લેહે, તો હાચ્ચાંજ મા માની લેહે, જો કાદો મા માની લેહે, તો હાચ્ચાંજ પોરમેહેરાબી માની લેહે જ્યાંય માન દોવાડયોહો.”
\s બોરહો નાંય થોવના
\p
\v 21 યો વાતો આખ્યો પાછે ઈસુ મોનામાય દુ:ખી ઓઅય ગીયો, એને શિષ્યહાન આખ્યાં, આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, તુમહેમાઅને યોક જાંઆ માન દોઅય દી. 
\v 22 તોવે ચ્યા શિષ્ય એહેકેન શંકા કોઅતા આતા, કા તો કા બારામાય આખહે, યોકા બિજા એછે એઅતા લાગ્યા. 
\v 23 ચ્યા શિષ્યહા માઅને યોક જ્યાવોય ઈસુ પ્રેમ કોઅતો આતો, ઈસુ બાજુ માય બોઠલો આતો. 
\v 24 સિમોન પિત્તરે ચ્યાએછે ઈશારો કોઇન પુછ્યાં, “પુછ તે, તો કા બારામાય આખહે?” 
\v 25 તોવે ચ્યાય ઈસુવા એછે વોળીન ચ્યાલ પુછ્યાં, “પ્રભુ, તો કું હેય?” 
\v 26 ઈસુવે જવાબ દેનો, “જ્યાલ ઈ આંય બાખ્યે કુટકો થાળીમાય બુડવીન દેતહાવ તોજ હેય.” તોવે ઈસુય કુટકો થાળીમાય બુડવીન સિમોના પોહો યહૂદા ઈસ્કારિયોતાલ દેનો. 
\v 27 જેહેકેન યહૂદાય બાખી કુટકો ખાદો પાછે, ઈસુવે જવાબ દેનો, “જ્યાલ ઈ આંય બાખ્યે કુટકો થાળીમાય બુડવીન દેતહાવ તોજ હેય.” ઈસુય આખ્યાં, “તું જીં કોઅરા જાય રિઅલો હેય, ચ્યાલ તારાત કોઓ, એને સૈતાન ચ્યામાય ઉરાય ગીયો.” 
\v 28 બાકી ખાં બોઠલાહામાઅને કાદે નાંય જાંઅયા, યો વાતો કાહાટી ઈસુય આખ્યો. 
\v 29 યહૂદાપાય પોયહા ઠેલી રોય ચ્યાહાટી કાદે-કાદે એહેકેન હોમજ્યા, કા ઈસુ ચ્યાલ આખહે, કા જીં કાય આપહાન સણાહાટી જોજહે તી વેચાતાં લેય, કા ઈ કા ગોરીબાહાન કાય દેય. 
\v 30 બાખ્યે કુટકો ખાદો પાછે યહૂદા તારાત બાઆ નિંગી ગીયો, તોવે રાત આતી.
\s નોવી આગના
\r (માથ્થી 26:31-35; માર્ક 14:27-31; લુક. 22:31-34)
\p
\v 31 જોવે તો બાઆ નિંગી ગીયો તોવે ઈસુવે આખ્યાં, “આમી માઅહા પોહા મહિમા જાયી એને પોરમેહેરા મહિમા ચ્યામાય જાયી. 
\v 32 એને પોરમેહેર બી પોતામાંય ચ્યા પોહા મહિમા કોઅરી, એને તો તારાત કોઅરી. 
\v 33 ઓ પોહહાય, આંય આજુ વાયજ વાઆ તુમહેઆરે હેતાઉ પાછા તુમા માન હોદહા બાકી જેહેકેન યહૂદી લોકહાન માયે આખ્યાં, જાં આંય જાય રિયહો, તાં તુમા નાંય યી હોકે, એને આમીબી તુમહાન તેહેકેનુજ આખતાહાવ. 
\v 34 આંય તુમહાન યોક નોવી આગના દેતહાવ, કા તુમા યોક બીજહાવોય પ્રેમ કોઆ જેહેકેન માયે તુમહાવોય પ્રેમ કોઅયા, તેહેકેન તુમા યોક બીજહાન પ્રેમ કોઆ. 
\v 35 જોવે તુમા યોક બિજાવોય પ્રેમ કોઅહા, તોવે બોદે તુમહાન જાંઆય લી કા મા શિષ્ય હેતા.”
\s ઈસુથી પિત્તરા નાકાર કોઅના ભવિષ્યવાણી
\p
\v 36 સિમોન પિત્તરે ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, તું કેછ જાય રિયહો?” ઈસુવે ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “જાં આંય જાય રિયહો, તાં તું આમી મા પાહલા નાંય યી હોકા, બાકી ચ્યા પાછે તું મા પાહલા યેહે.” 
\v 37 પિત્તરે ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, આમી આંય તો પાહલા કાહાનાય યી હોકુ? આંય તે તોહાટી મોઅરા બી તિયાર હેય.” 
\v 38 ઈસુવે જાવાબ દેનો, “કાય તું માંહાટી મોઅહે? આંય તુલ હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, કુકાડ વાહાય ચ્યા પેલ્લા તું તીનદા આખહે આંય નાંય વોળખું.”
\c 14
\s ઈસુ પોતાના શિષ્યાહાન દિલાસો દેહે
\p
\v 1 “તુમા મોનામાય દુઃખી નાંય ઓઅતા, તુમા પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઅતાહા માયેવોય બી બોરહો કોઆ. 
\v 2 મા પોરમેહેર આબહા ગોઆમાય રોઅના બોજ જાગો હેય, જોવે નાંય રોતા તોવે તુમહાન આંય આખતો કાહાકા આંય તુમહેહાટી જાગો તિયારી કોઅરા જાય રિયહો. 
\v 3 આંય તાં જાયને જાગો તિયાર કોઇન પાછે આંય પાછો યેયન, તોવે તુમહાન મા આરે રા લેય યીહીં, યાહાટી કા જાં આંય હેતાઉ તાં તુમાબી રોહા.
\s વાટ, હાચ્ચાં એને જીવન
\p
\v 4 એને જાં આંય જાય રિયહો તાંઆની વાટ તુમહાન ખોબાર હેય.” 
\v 5 થોમાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, આમહાન નાંય ખોબાર કા તું કેછ જાય રિયહો, તોવે આમા વાટ કેહેકેન જાંઆય હોકજે?” 
\v 6 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “વાટ એને હાચ્ચાં એને અનંતજીવન આંયજ હેતાંવ, માયે વોગાર કાદો પોરમેહેર આબહાપાય નાંય જાય હોકે. 
\v 7 જોવે તુમા માન જાઅતા, તોવે મા આબહાલ બી જાઅતા, એને આમી ચ્યાલ જાંઅતાહા, એને ચ્યાલ દેખ્યહો બી.” 
\v 8 ફિલિપે ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, આબહાલ આમહાન દેખાડી દે, ઈ આમહેહાટી બો ઓઅઇ ગીયા.” 
\v 9 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ ફિલિપ, આંય ઓલા દિહી તુમહેઆરે હેતાંવ, એને કાય તું માન નાંય જાંઅતોહો? જ્યાંય માન દેખ્યો, ચ્યાય પોરમેહેર આબહાલ દેખ્યહો, તું કાહા આખતોહો કા આબહાલ આમહાન દેખાડ? 
\v 10 આંય આબહામાય હેતાઉ એને માંયેમાય આબહો હેય, કાય તું યે વાતવોય બોરહો નાંય કોઆ? જીં વાત આંય તુમહાન આખતાહાવ, મા પોતા ઓદિકારા કોઇન નાંય આખતાહાવ, બાકી આબહો માંયેમાય રોયન તીંજ કામ કોઅહે જીં તો કોઅરા માગહે. 
\v 11 માયેવોય બોરહો કોઆ, આંય આબહામાય હેતાઉ એને આબહો માંયેમાય હેય, નાંય તો જ્યા માયે ચમત્કાર કોઅલા હેય ચ્યાહા લેદે માયેવોય બોરહો કોઆ.”
\s ઈસુ નાવામાય પ્રાર્થના
\p
\v 12 “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જો કાદો માયેવોય બોરહો કોઅહે, યે કામે જ્યેં આંય કોઅતાહાંવ તોબી કોઅરી, બાકી ચ્યાકોઅતે બી મોઠે કામ કોઅરી, કાહાકા આંય આબહાપાય જાય રિયહો. 
\v 13 એને જીં કાય તુમા મા નાવાકોય માગહા તીંજ આંય કોઅહી કા પોહાકોય આબહા મહિમા ઓએ. 
\v 14 જોવે તુમા માપાયને મા નાંવે કોય કાયબી માગહા, તો તી આંય કોઅહી.”
\s પવિત્ર આત્માલ વાટ જોવના
\p
\v 15 જોવે તુમા માયેવોય પ્રેમ કોઅતાહા, તોવે મા આગના પાળહા. 
\v 16 એને આંય આબહાલ પ્રાર્થના કોઅહી, એને તો તુમહાન આજુ યોક મોદાત્યો દી, કા તો કાયામ તુમહેઆરે રોય. 
\v 17 તો તી આત્મા હેય, જીં પોરમેહેરાબારામાય હાચ્ચાં પ્રગટ કોઅહે, જ્યાલ દુનિયા લોક સ્વીકાર નાંય કોઅય હોકે, કાહાકા દુનિયા લોક નાંય ચ્ચાલ એઇ હોકે નાંય ચ્ચાલ જાંઅતેહે, બાકી તુમા ચ્યાલ જાંઅતેહે, કાહાકા તી તુમહેઆરે રોહે, એને તો તુમહેમાય રોય.
\p
\v 18 “આંય તુમહાન અનાથ નાંય છોડહી, આંય તુમહેપાય પાછો યેતહાવ. 
\v 19 માહારીજ દુનિયા માન નાંય એઅરી, બાકી તુમા માન એઅહા, કાહાકા આંય પાછો જીવી જાહીં, એને યાહાટી તુમાબી જીવતા રોહા. 
\v 20 જોવે આંય જીવતો પાછો યીહીં, તોવે તુમા જાંઆય લાહા, કા આંય મા આબહામાય હેતાઉ, એને તુમા માંયેમાય હેતા, એને આંય તુમહેમાય હેતાઉ. 
\v 21 જો મા આગના જાંઅહે એને પાળહે તોજ માયેવોય પ્રેમ કોઅહે, એને જો માયેવોય પ્રેમ કોઅહે, ચ્યાવોય મા આબહો પ્રેમ કોઅરી, એને આંય ચ્યાવોય પ્રેમ કોઅહી, એને આંય પોતાલ ચ્યાવોય પ્રગટ કોઅહી.” 
\v 22 ચ્યા યહૂદાય જો ઇસ્કારીયોત નાંય આતો, ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, કાય જો કા તું પોતાલ આમહાવોય પ્રગટ કોઅરા માગતોહો, એને દુનિયા લોકહાવોય નાંય?” 
\v 23 ઈસુવે ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “આંય પોતાલ ઓહડા લોકહાન દેખાડતાહાવ, જ્યેં માયેવોય પ્રેમ કોઅતેહે, એને મા આગના પાળતેહે, એને મા આબહો ચ્યાવોય પ્રેમ કોઅરી, એને આપા ચ્યા પાહે યાહાવ, એને ચ્યાઆરે રાહાવ. 
\v 24 જો કાદો માયેવોય પ્રેમ નાંય કોએ, તો મા આગના નાંય પાળે, એને જીં વચન તુમા વોનાતેહે, તી મા નાંય હેય, બાકી જ્યેં માન દોવાડયોહો ચ્યા આબહા હેય.”
\p
\v 25 “યો વાતો માયે તુમહેઆરે રોઇન તુમહાન આખ્યો. 
\v 26 બાકી મોદાત્યો એટલે પવિત્ર આત્મા જ્યાલ આબહે મા ઓદિકાર હાતે દોવાડી, પવિત્ર આત્મા તુમહાન બોદા હિકાડી, એને જીં કાય માયે આખલા હેય, પવિત્ર આત્મા તુમહાન યાદ કોઆડી.”
\s ઈસુ શાંતી દેયના
\p
\v 27 આંય તુમહાન શાંતી દેતહાવ એટલે તી શાંતી જીં માયેપાંય હેય, ઈ તી શાંતી નાંય જીં દુનિયા દી હોકહે, તોહડી આંય નાંય દાંઉ, તુમા મોનામાય દુ:ખી નાંય ઓઅતા એને બીયહા મા. 
\v 28 તુમા વોનાયા કા માયે તુમહાન કાય આખ્યાં, આંય જાય રિયહો એને પાછો તુમહેપાય યેતહાવ જોવે તુમા માન પ્રેમ કોઅતા, તોવે તુમા યે વાતોકોય ખુશ ઓઅતા, કા આંય આબહાપાય જાતહાવ કાહાકા આબહો મા કોઅતા મોઠો હેય. 
\v 29 એને આમીંજ યો વાતો બોને ચ્યા પેલ્લા તુમહાન માયે આખી દેના, યાહાટી કા જોવે ઈ બોને તોવે તુમા માયેવોય બોરહો કોઆ. 
\v 30 આમી માયેપાંય તુમહેઆરે વાત કોઅરા બોજ સમય નાંય હેય, કાહાકા યા દુનિયા શાસક સૈતાન યેય રોયહો, એને માયેવોય ચ્યા કાય ઓદિકાર નાંય. 
\v 31 આંય તેહેકેજ કોઅતાહાંવ જેહેકેન આબહે માન આગના દેનહી, યાહાટી કા દુનિયા લોકહાન ખોબાર પોડે કા આંય આબહાવોય પ્રેમ કોઅતાહાંવ, ઉઠા, આપા ઇહિને જાતા.
\c 15
\s હાચ્ચો દારાખાવેલો
\p
\v 1 “હાચ્ચો દારાખાવેલો આંય હેતાઉ, એને મા આબહો દારાખા વાડીવાળો હેય. 
\v 2 જીં ડાહગી માંયેમાય લાગલી હેય, એને ફળ નાંય લાગે, ચ્યેલ તો ખાંડી ટાકહે, એને જ્યેલ ફળ લાગતેહે, ચ્યેલ તો ડાળી ટાકહે તોવે કા તી આજુ ફળ દેય. 
\v 3 જીં વચન માયે તુમહાન આખ્યાં ચ્યા લીદે, તુમા ચોખ્ખાં ઓઈ ગીયહા. 
\v 4 તુમા માયે માય રોજા, એને આંય તુમહેમાય રોહીં. જેહેકેન ડાહગી વેલામાય નાંય બોની રોય, તો પોતે નાંય ફળ દી હોકે, તેહેકેન તુમાબી હારાં કામ નાંય કોઇ હોકે જોવે તુમા માંયેમાય નાંય બોની રોય. 
\v 5 આંય દારાખાવેલો હેતાઉ, તુમા ડાહગ્યો હેય, જો માયે માય બોની રોહોય, એને આંય ચ્યામાય, તી બોજ હારાં કામ કોઅહા, કાહાકા માયે વોગાર તુમા કાય નાંય કોઇ હોકતાહા. 
\v 6 જો કાદાં માઅહું માંયેમાય નાંય રોય તોવે ડાહગી હારકા કાપી ટાકી દેનલા જાહે તોવે તી ડાહગી ઉખાય જાહે એને લોક ચ્ચાલ બેગા કોઇન આગડામાય ટાકી દેતહેં, એને તી બોળી જાહે. 
\v 7 જોવે તુમા માંયેમાય બોની રાહા, એને મા શિક્ષણ તુમહેમાય રોહોય, તોવે તુમા જીં કાય માગહા તીં તુમહાન મિળી. 
\v 8 મા આબહા મહિમા યાકોયજ ઓઅહે, કા તુમા બોજ ફળ દેય, તોવે તુમા મા શિષ્ય ઠોરહા. 
\v 9 જેહેકેન પોરમેહેર આબહે માયેવોય પ્રેમ કોઅયા, તેહેકેન માયે તુમહાવોય પ્રેમ કોઅયા, મા પ્રેમમાય બોની રોજા. 
\v 10 જોવે તુમા મા આગના પાળહા, તોવે તુમા મા પ્રેમમાય બોની રાહા જેહેકેન આંય પોતાના આબહા આગના પાળતાહાવ એને આંય ચ્યા પ્રેમમાય બોની રોહુ જેહેકોય માયે આબહા આગના પાળહી. 
\v 11 માયે યો વાતો તુમહાન યાહાટી આખ્યો, કા તુમહેમાય બી તોજ આનંદ રોય, એને તુમહે આનંદ ભરપુર ઓઈ જાય.”
\s શિષ્યહા યોકબીજાઆરે પ્રેમ
\p
\v 12 મા આગના ઈ હેય કા જેહેકોય માયે તુમહાવોય પ્રેમ કોઅયાહાં, ચ્ચે રીતે તુમાબી યોક બિજાવોય પ્રેમ કોઆ. 
\v 13 યોકા માઅહાહાટી ચ્યા હાંગાત્યાહાન દેખાડાં હાટી કા તો ચ્યાવોય પ્રેમ કોઅહે, બોદહા કોઅતો હારો તરીકો ઓ હેય, કા તો મોઅઇ જાય. 
\v 14 જીં આગના આંય તુમહાન દેતહાવ, જોવે તુમા પાળે, તો તુમા મા દોસ્તાર હેય. 
\v 15 આમીને તુમહાન ચાકાર નાંય આખું, કાહાકા ચાકાર નાંય જાંએ, કા માલિક કાય કોઅહે, બાકી તુમહાન માયે દોસ્તાર આખ્યાં, કાહાકા માયે જ્યો વાતો આબહા પાઅને વોનાયો, ચ્યો બોદ્યો તુમહાન આખી દેન્યો. 
\v 16 તુમહાય માન નાંય નિવડયો, બાકી માયે તુમહાન નિવડયા, એને તુમહાન નેમહ્યા કા તુમા જાયન ફળ લીયા, એને તુમહે ફળ ટોકી રોય, કા તુમા મા શિષ્ય હેય યાહાટી આબહાવોય માગા, એને તો તુમહાન દી. 
\v 17 યે વાતહે આગના આંય તુમહાન યાહાટી દેતહાવ, કા તુમા યોક બીજહાન પ્રેમ કોઆ.
\s દુનિયા સોતાવ
\p
\v 18 જોવે દુનિયા લોક તુમહેઆરે આડાઇ કોએ, તોવે યાદ કોઆ કા ચ્ચાહાય તુમહેઆરે આડાઇ કોઅરા પેલ્લા ચ્યાહાય મા આરેબી આડાઇ કોઅયીહી. 
\v 19 જોવે તુમા દુનિયા લોકહા રોકે રોતે, તોવે દુનિયા લોક પોતે માઅહાલ પ્રેમ કોઅતા, બાકી તુમા દુનિયા લોક નાંય હેતા, બાકી માયે તુમહાન દુનિયામાઅને નિવડી લેદહા, ચ્યાહાટી દુનિયા લોક તુમહેઆરે આડાઇ કોઅતાહા. 
\v 20 જીં માયે તુમહાન આખ્યેલ કા, “માલિકા કોઅતો ચાકાર મોઠો નાંય,” તી વાત યાદ કોઆ ચ્ચાહાય માન સોતાવ્યા, તો ચ્ચા તુમહાનબી સોતાવી,, જોવે ચ્યે મા વાત પાળી, તોવે તુમહે બી વાત પાળી. 
\v 21 બાકી ઈ બોદા ચ્યા લોક તુમા મા શિષ્ય હેય યા લેદે તુમહેઆરે કોઅરી, કાહાકા ચ્યા માન દોવાડનારા પોરમેહેરાલ નાંય વોળખે. 
\v 22 જોવે આંય નાંય યેતો એને ચ્યાહાઆરે વાત નાંય કોઅતો, તોવે ચ્યે પાપી નાંય ગોણાતે, બાકી આમી ચ્યાહાન પાપા બારામાય આખના કાયજ બહાનો નાંય હેય. 
\v 23 જો કાદો મા આરે આડાઇ કોઅહે, તો મા આબહા આરેબી આડાઇ કોઅહે. 
\v 24 જોવે આંય ચ્યાહામાય ચમત્કાર નાંય કોઅતો, જો બિજા કાદે નાંય કોઅયા, તોવે ચ્યે પાપી નાંય ગોણાતે, બાકી આમી ચ્યાહાય માન એને મા આબહાય જીં કાય કોઅયા તી દેખ્યા બી, તેરુંબી ચ્યાહાય આમહે આરે આડાઇ કોઅયી. 
\v 25 ઈ યાહાટી જાયા કા નિયમશાસ્ત્ર માય લોખલાં હેય તી હાચ્ચાં બોને, કા “ચ્યાહાય વોગાર કારણે મા આરે આડાઇ કોઅયી.” 
\v 26 આંય આબાઇહીને તુમહેહાટી યોક મોદાત્યો દોવાડીહી, તો આત્મા હેય, જીં આબહા પાઅને યેહે, એને જીં હાચ્ચાં હેય તી પ્રગટ કોઅહે, જોવે તો યી, તોવે તો તુમહાન મા બારામાય આખરી. 
\v 27 એને તુમા મા બારામાય દુનિયા લોકહાન આખહા, કાહાકા સુરુવાતપાઅને તુમા મા આરે રીયહા.
\c 16
\p
\v 1 “ઈ વાત તુમહાન માયે યાહાટી આખી, કા તુમહે બોરહો ટુટી નાંય જાય. 
\v 2 ચ્યા તુમહાન ચ્યાહા સોબાયે ઠિકાણા માઅને કાડી દી, બાકી ઓહડો સમય યી રોયહો, કા જો કાદો તુમહાન માઆઇ ટાકી, તો એહેકોય હોમજી કા આંય પોરમેહેરા સેવા કોઅતાહાંવ. 
\v 3 એને ઈ ચ્યા યાહાટી કોઅરી, કાહાકા ચ્યાહાય આબહાલ નાંય જાંઅયા એને માન બી નાંય જાંઅયા. 
\v 4 બાકી યો વાતો માયે યાહાટી તુમહાન આખી દેન્યો, કા જોવે તો સમય યેય, તોવે તુમહાન યાદ યેય, કા માયે તુમહાન પેલ્લા આખી દેનલા આતા. જોવે તુમા શુરવાતમાય મા શિષ્ય બોન્યા, તોવે તુમહાન યાહાટી નાંય આખ્યાં કાહાકા આંય તુમહેઆરે આતો.”
\s પવિત્ર આત્મા કામ
\p
\v 5 આમી આંય માન દોવાડયો ચ્યાપાય જાય રિયહો એને તુમહેમાઅને કાદો માન નાંય પુછે, “તું કેછ જાય રિયહો?” 
\v 6 બાકી માયે જો યો વાતો તુમહાન આખ્યો, યાહાટી તુમા મોનામાય બોજ દુ:ખી ઓઈ ગીયા. 
\v 7 બાકી તેરુંબી આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ, કા મા જાઅના તુમહેહાટી હારાં હેય, કાહાકા જો આંય નાંય જાંઉ, તોવે મોદાત્યો તુમહેપાય નાંય યી, બાકી જોવે આંય જાહીં, તોવે ચ્યાલ તુમહેપાય આંય દોવાડીહી. 
\v 8 એને જોવે તો યી, તોવે તો દુનિયા લોકહા પાપ એને ન્યાયપણા એને ન્યાયા બારામાય સાબિતી દી. 
\v 9 પાપા બારામાય યાહાટી સાબિતી કોઅરી કાહાકા ચ્યે માયેવોય બોરહો નાંય કોએ. 
\v 10 ન્યાયપણા બારામાય યાહાટી સાબિતી કોઅરી, કાહાકા આંય આબાપાય પાછો જાય રિયહો એને તુમા પાછે માન નાંય એઅહા. 
\v 11 ન્યાયા બારામાય યાહાટી સાબિતી કોઅરી, કાહાકા પોરમેહેરાય પેલ્લાથી યા દુનિયા શાસક એટલે સૈતાનાલ દોષી ઠોરાવલો હેય. 
\v 12 “આજુ બોજ વાતો આંય તુમહાન આખા માગહુ, બાકી આમી તુમા ચ્યાહાન નાંય સહન કોઇ હોકે. 
\v 13 બાકી જોવે તો હાચ્ચાં આત્મા યી, તોવે તો તુમહાન પોરમેહેરાબારામાય જીં હાચ્ચાં હેય તી હોમજાડી, કાહાકા તો પોતા ઓદિકારા કોઇન નાંય આખી, બાકી જીં પોરમેહેરાપાઅને વોનાયી, તીંજ આખી, એને આગલા ઓઅનાર્યો વાતો તુમહાન આખી. 
\v 14 તો મા મહિમા કોઅરી, કાહાકા મા પાઅને ચ્યાલ જીં મિળલા હેય, તો તુમહાન તીંજ આખી. 
\v 15 જીં કાય પોરમેહેર આબા હેય, તી બોદા મા હેય, ચ્યાહાટી માયે તુમહાન આખ્યાં, કા તો મા પાઅને જીં મિળલા હેય, તો તુમહાન તીંજ આખી.”
\s શોક આનંદામાય બદલાય જાઅના
\p
\v 16 “વાયજ વાઆમાય તુમા માન નાંય એઅહા, એને વાયજ વાઆ પાછે તુમા માન એઅહા.” 
\v 17 તોવે ચ્યા કોલહાક શિષ્યહાય ચ્યાહામાયજ આખ્યાં, “ઈ કાય હેય? જીં તો આમહાન આખહે કા, ‘વાયજ વાઆ પાછે તુમા માન નાંય એઅહા, એને વાયજ વાઆ પાછે તુમા માન પાછા એઅહા’ એને ઈ ‘યાહાટી કા આંય આબહાપાય જાય રિયહો?’” 
\v 18 તોવે ચ્યા યોકાબીજાલ પુછા લાગ્યા, “ઈ ‘વાયજ વાઆ’ એહેકેન તો આખહે, કાય મતલબ હેય? આમહાન હોમાજ નાંય પોડે તો કાય આખી રિયહો.” 
\v 19 ઈસુવે ઈ જાઇન કા ચ્યા માયેપાઅને યે વાતહે મોતલાબ પુછા કોઅતાહા, એને ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, “માયે તુમહાન આખ્યાં કા ‘વાયજ વાઆ પાછે તુમા માન નાંય એઅહા, એને વાયજ વાઆ પાછે માન પાછા એઅહા યા મોતલાબ તુમા યોકબિજાલ પૂછતાહા કા’? 
\v 20 આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, તુમા મા મોઅના પાછે રોડહા એને દુઃખી ઓઅહા, બાકી દુનિયા લોક આનંદ કોઅરી, તુમહાન દુઃખ ઓઅરી, બાકી જોવે તુમા માન પાછા એઅહા, તોવે તુમહે દુઃખ આનંદામાય બોદલાય જાય. 
\v 21 જોવે થેએ પોહાલ જન્મો દેઅના સમય યેહે, તોવે તી બોજ પીડામાય રોહે, કાહાકા ચ્યે દુઃખા સમય યી ગીઅલો હેય, બાકી જોવે તી પોહાલ જન્મો દેય પાડે તો દુનિયામાય યોક માઅહું પૈદા જાયા યા ખુશીકોય તી ચ્યે પીડા વિહીરાય જાહે. 
\v 22 યેજપરમાણે તુમાબી આમી દુઃખામાય હેય, બાકી આંય તુમહાન પાછો મીળહી એને તુમા આનંદિત ઓઈ જાહા એને તુમહે આનંદ કાદો તુમહે વોયને પેચકી નાંય લી. 
\v 23 ચ્યે સમય તુમા માન કાય નાંય પુછહા, આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જો તુમા આબહાવોય જીં કાય માગહા, તુમા મા શિષ્ય હેય, યાહાટી તો તુમહાન દી. 
\v 24 આમી લોગુ તુમહાય મા શિષ્ય ઓઅવાથી આબહાવોય કાયજ નાંય માગ્યાં, માગા એને તુમહાન મિળી જાય, કા તુમહે આનંદ વોદતો જાય.
\s દુનિયાલ જીકના
\p
\v 25 માયે યો વાતો તુમહાન દાખલા કોઇન આખલ્યો હેય, બાકી તો સમય યી રિઅલો હેય, તોવે આંય તુમહાન દાખલા કોઇન નાંય આખું બાકી ખુલ્લી રીતે આબહા બારામાય આખી દિહી. 
\v 26 ચ્યે સમયે તુમા મા શિષ્ય હેય યાહાટી માગહા એને આંય તુમહેહાટી આબાલ પ્રાર્થના કોઅયીહી, આંય એહેકેન નાંય આખતાહાવ. 
\v 27 કાહાકા આબો પોતે તુમહાવોય પ્રેમ કોઅહે, કાહાકા તુમહાય માયેવોય પ્રેમ કોઅયાહાં, એને તુમા બોરહો કોઅતાહા કા આંય આબાઇહીને યેનહો. 
\v 28 આંય આબાઇહીને દુનિયામાય યેનહો, પાછો દુનિયાલ છોડીન આબાપાય જાય રિયહો.” 
\v 29 ચ્યા શિષ્યહાય આખ્યાં, “એએ, આમીતે તું ખુલ્લાં આખતોહો એને દાખલો નાંય આખે. 
\v 30 આમી આમહાન ખોબાર પોડી ગિઇ, કા તું બોદા જાંઅતોહો, એને તુલ કાદા ગોરાજુજ નાંય કા કાદાં તુલ સાવાલ પુછે, યાકોય આમા બોરહો કોઅજેહે કા તું પોરમેહેરા ઇહિને યેનહો.” 
\v 31 ઈ વોનાયને ઈસુવે આખ્યાં, “આમી તુમહે બોરહો ઓઅહે. 
\v 32 એઆ, આમી તો સમય યી રિયહો, બાકી યેય ગીયો, ચ્યે સમયે તુમા વેરગાઈ જાહા જ્યાહા-ચ્યાહા વાટે લાગહા, એને માન યોખલો છોડી દાહા, તેરુંબી આંય યોખલો નાંય હેતાઉ, કાહાકા આબહો મા આરે હેય. 
\v 33 માયે તુમહાન યો વાતો યાહાટી આખ્યાં, યાહાટી કા તુમહાન મા લીદે શાંતી મીળે, દુનિયામાય તુમહાન આબદા પોડી, બાકી ઈંમાત રાખા, માયે યા દુનિયા શાસક એટલે સૈતાનાલ આરવી દેનલો હેય.”
\c 17
\s ઈસુ પોતાનાહાટી પ્રાર્થના
\p
\v 1 ઈસુવે ઈ આખ્યાં પાછે આકાશા એછે એઇન આખ્યાં, “ઓ આબા, તો સમય યેય ગીયહો, કા તું પોહા મહિમા કોઓ, કા પોહોબી તો મહિમા કોએ. 
\v 2 કાહાકા તુયે ચ્યાલ બોદા માઅહાવોય પુરો ઓદિકાર દેનહો, તોવે તો જ્યાહાલ તુયે ચ્યાલ દેનહા, ચ્યા બોદહાન તો અનંતજીવન દેય. 
\v 3 એને અનંતજીવન ઈ હેય, કા ચ્યા તુલ યોકુજ હાચ્ચો પોરમેહેરાલ, એને ઈસુ ખ્રિસ્તાલ જ્યાલ તુયે દોવાડયોહો, જાંએ. 
\v 4 જીં કામ તુયે માન કોઅરાહાટી દેનેલ, તી માયે પુરાં કોઇન દોરતીવોય તો મહિમા કોઅલી હેય. 
\v 5 એને આમી, ઓ મા આબા, તોઆરે મા મહિમા કોઓ, તીજ મહિમા જીં મા તો હાતે દુનિયા બોનાવના પેલ્લી આતી.”
\s ઈસુ પોતાના શિષ્યા હાટી પ્રાર્થના
\p
\v 6 “માયે તો બારામાય ચ્યા લોકહાન આખ્યાં, જ્યાહાન તુયે દુનિયામાઅને માન દેનહા, કા તું કું હેય, ચ્યે તો આતેં એને તુયે ચ્ચાહાન માન દેને, એને ચ્યાહાય તો આગના પાળી. 
\v 7 આમી ચ્યા જાંઅતાહા, કા તુયે માન જીં કાય દેના, તી બોદા તોપાઅને હેય. 
\v 8 કાહાકા જો સંદેશ તુયે માન દેનો, માયે ચ્ચાહાન પોઅચાડી દેનો એને ચ્યા સંદેશાલ ચ્યાહાય બોરહો કોઅયો, એને હાચ્ચાં જાંઅતાહા કા આંય તોપાઅને યેનહો, એને ચ્યાહાય ઓ બોરહો કોઅયો કા તુયેજ માન દોવાડયોહો. 
\v 9 ચ્યાહાહાટી આંય પ્રાર્થના કોઅતાહાંવ, દુનિયા લોકહાહાટી પ્રાર્થના નાંય કોઉ, બાકી ચ્યાહાહાટી જ્યાહાન તુયે માન દેનહે, કાહાકા ચ્યે તો હેય. 
\v 10 મા જીં કાય હેય, તી બોદા તો હેય, એને જીં તો હેય, તી મા હેય, એને ચ્યાહાકોય મા મહિમા પ્રગટ જાયલી હેય. 
\v 11 આમી આંય દુનિયામાય નાંય રોઉં, બાકી મા શિષ્ય દુનિયામાય હેય, એને આંય તોપાય યેય રિયહો, ઓ પવિત્ર આબા, તો સામર્થ્યા નાવાકોય ચ્યાહાન હાચવી રાખ, યાહાટી કા ચ્યે આપહે રોકે યોક રોય. 
\v 12 જોવે આંય ચ્ચાહા આરે આતો, તો માયે તો સામર્થ્યા નાવાકોય, જીં નાંવ તુયે માન દેનલા હેય, ચ્યાહાન હાચવી રાખ્યાં, એને માયે ચ્ચાહાન હાચવ્યા એને જ્યા ટાકાય જાયના નક્કી આતા, ચ્ચાલ છોડીન ચ્યામાઅને કાદોજ નાંય ખોવાયો, તોવે પવિત્રશાસ્ત્રામાય જીં લોખલાં આતા તી પુરાં ઓએ. 
\v 13 બાકી આમી આંય તોપાય યેય રિયહો, એને યો વાતો આંય દુનિયામાય રોયન આખતાહાવ, કા ચ્ચા મા આનંદાકોય પુરીરીતે બોઆય જાય. 
\v 14 માયે તો સંદેશ ચ્ચાહા લોગુ પોઅચાડી દેનહો, એને દુનિયા લોકહાય ચ્યાલ આડાઇ કોઅઇ, કાહાકા જેહેકોય આંય દુનિયા નાંય, તેહેકેન ચ્ચે બી દુનિયા નાંય હેય. 
\v 15 આંય ઈ પ્રાર્થના નાંય કોઅઉ, કા તું ચ્યાહાન દુનિયામાઅને લીલે, બાકી ઈ કા તું ચ્ચાહાન ચ્યા દુષ્ટ એટલે સૈતાન પાઅને બોચાવી રાખ. 
\v 16 જેહેકોય આંય દુનિયા નાંય, તેહેકેન ચ્ચે બી દુનિયા નાંય હેય. 
\v 17 તો વચન હાચ્ચાં હેય, યાહાટી તું ચ્યાહાન હાચ્ચાયેકોય પવિત્ર કોઓ. 
\v 18 જેહેકેન તુયે માન દુનિયામાય દોવાડયો, તેહેકેન માયે બી ચ્યાહાન દુનિયામાય દોવાડયાહા. 
\v 19 ચ્યાહા ફાયદાહાટી આંય પોતાલ પવિત્ર કોઅતાહાંવ કા ચ્યાબી હાચ્ચાયેકોય પવિત્ર ઓઈ જાય.
\s ઈસુ પોતાના વિસ્વાસ્યાહાહાટી પ્રાર્થના
\p
\v 20 આંય કેવળ યા શિષ્યહા હાટી પ્રાર્થના નાંય કોઉ, બાકી ચ્યાહાહાટી બી જ્યેં યા શિષ્યહા સંદેશ વોનાયને માયેવોય બોરહો કોઅરી. 
\v 21 કા ચ્યે બોદે યોક ઓએ, ઓ આબા, જેહેકેન તું માંયેમાય હેય, એને આંય તોમાય હેતાંવ, તેહેકેન ચ્યે બી આપહામાય રોય, યાહાટી કા દુનિયા લોક બોરહો કોએ, કા તુયેજ માન દોવાડયોહો. 
\v 22 એને તી મહિમા જીં તુયે માન દેનલી હેય, તી માયે ચ્યાહાન દેનહી, યાહાટી કા ચ્યા તેહેકેન યોક ઓઈ જાય, જેહેકેન આપા હેજે. 
\v 23 આંય ચ્યાહામાય એને તું માંયેમાય, યાહાટી કા ચ્યા પુરેરીતે કોઇન યોક ઓઈ જાય એને દુનિયા લોકહાન ખોબાર પોડે કા તુયે માન દોવાડયો, એને જેહેકેન તુયે માયેવોય પ્રેમ કોઅયા, તેહેકેન ચ્યાહાવોય પ્રેમ કોઅલા હેય. 
\v 24 ઓ આબા, મા ઇચ્છા હેય કા જ્યાહાન તુયે માન દેનહા, જાં આંય રોઉં, તાં ચ્યાબી મા આરે રોય, કા ચ્યા મા તી મહિમા એએ જીં તુયે માન દેનહી, કાહાકા દુનિયા બોનાવા પેલ્લા તુયે માયેવોય પ્રેમ કોઅયા. 
\v 25 ઓ ધાર્મિક આબા, દુનિયા લોકહાય તુલ નાંય જાંઆયો, બાકી માયે તુલ જાંઆયો, એને મા શિષ્યહાય બી જાંઆયો કા તુયેજ માન દોવાડયોહો. 
\v 26 એને માયે ચ્યાહાન તો બારામાય આખ્યાં એને આજુ આખતો રોહીં, યાંહાટી કા જીં પ્રેમ તુયે માયેવોય કોઅયા તી પ્રેમ ચ્યાહામાય રોય, એને આંય ચ્યાહામાય રોઉં.”
\c 18
\s બાગમાય ઈસુલ દોઅય લેદો
\r (માથ્થી 26:47-56; માર્ક 14:43-50; લુક. 22:47-53)
\p
\v 1 જોવે ઈસુ પ્રાર્થના કોઇ પાડી, તોવે ચ્યા શિષ્યહાઆરે કેદરોન નાંવા વોઅળા ચ્યેમેરે ગીયો, તાં યોક વાડી આતી, ચ્યે વાડયેમાય ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય ગીયા. 
\v 2 એને ઈસુલ દોગો દેનારો યહૂદા બી તો જાગો જાંઅતો આતો, કાહાકા ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય તાં જાયા કોઅતા આતા. 
\v 3 તોવે યહૂદા સિપાડાહા ટોળી એને મુખ્ય યાજક એને પોરૂષીયાહા પાઅને સિપાડાહાન લેયને, દિવા, ચુડા એને આથીયાર લેઈને, તાં યેનો. 
\v 4 તોવે ઈસુ ચ્યે બોદે વાતહેબારામાય જ્યો ચ્યાઆરે ઓઅનાર્યો આત્યો, તી બોદા જાંઆઈન, આગલા યેનો એને ચ્યાહાન પુછ્યાં, “તુમા કાલ હોદી રીઅલા હેય?” 
\v 5 ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “નાજરેત ગાવામાઅને ઈસુલ” ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંય હેતાઉ.” એને ચ્યાલ દોગો દેનારો યહૂદા ચ્યાહાઆરે ઉબો આતો. 
\v 6 જોવે ઈસુવે આખ્યાં, “આંય હેતાઉ” તોવે ચ્યા બોદા પાહલા હોરક્યા જમીનીવોય પોડ્યા. 
\v 7 તોવે ઈસુવે પાછા ઈ પુછ્યાં, “તુમા કાલ હોદી રીઅલા હેય?” ચ્યાહાય આખ્યાં, “નાજરેત ગાવામાઅને ઈસુલ.” 
\v 8 ઈસુવે આખ્યાં, “આંય તે તુમહાન આખી ચુક્યો કા આંય હેતાંવ, જોવે તુમા માન હોદી રીઅલા હેય, તોવે યા લોકહાન જાં દિયા.” 
\v 9 એહેકેન યાહાટી જાયા, કા ઈસુવે જીં પેલ્લા આખલા આતા તી હાચ્ચાં ઓએ, “જ્યાહાન તુયે માન દેના, ચ્યાહામાઅને કાદા યોકાલબી નાંય ટાક્યો.” 
\v 10 તોવે સિમોન પિત્તરે તારવાયે કોઇન મહાયાજકા ચાકારાલ ઠોક્યો એને ચ્યા જમણો કાન કાપી ટાક્યો, ચ્યા ચાકારા નાંવ માલખુસ આતા. 
\v 11 તોવે ઈસુવે પિત્તરાલ આખ્યાં, “તો તારવાય દુઉ કોઓ, જીં દુઃખ બોગવાં પોરમેહેર આબહે માન દોવાડયો કાય આંય તી નાંય બોગવું?”
\s હન્ના હામ્મે ઈસુ
\p
\v 12 તોવે સીપાડા એને જોમાદાર એને યહૂદી આગેવાનહા દેવાળા રાખવાળ્યાહાય ઈસુવાલ દોઇન બાંદ્યો. 
\v 13 એને પેલ્લા હન્ના પાય લેય ગીયા, કાહાકા તો ચ્યા વોરહા મહાયાજક આતો, કાયફા મહાયાજકા હાઅરોહો આતો. 
\v 14 ઓ તોજ કાયફા આતો, જ્યેય યહૂદી આગેવાનહાન સલહો દેનેલ કા આમહે લોકહાહાટી યોક માટડા મોઅઇ જાયના હારાં હેય.
\s પિત્તરા ઈસુવાલ નાકારના
\r (માથ્થી 26:69-70; માર્ક 14:66-68; લુક. 22:55-57)
\p
\v 15 સિમોન પિત્તર એને યોક બિજો શિષ્યબી, ઈસુવા પાહલા ગીયા, ઓ બિજો શિષ્ય મહાયાજકા વોળખાત્યો આતો, એને તો ઈસુવાઆરે મહાયાજકા ગોઆ બાઆપુર ગીયો. 
\v 16 બાકી પિત્તર બાઆ બાઅણા ઈહીં ઉબો રોય ગીયો, તોવે તો બિજો શિષ્ય જો મહાયાજકા વોળખાત્યો આતો, બાઆ જાયને, બાઆઉ ઉપે રાખવાળીલ આખીન, પિત્તરાલ માજે લેય યેનો. 
\v 17 તોવે ચ્યે ચાકરાણ્યે જીં ફાટકા રાખવાળી આતી, પિત્તરાલ આખ્યાં, “કાય તું યા માઅહા શિષ્યહા માઅનો હેતો?” પિત્તરે આખ્યાં, “આંય નાંય હેય.” 
\v 18 ચાકાર એને રાખવાળ્યા હિયાળા લીદે કોળસે બાળીન ઉબા રોયન તાપાયા કોએત; એને પિત્તર બી ચ્યાહાઆરે ઉબો રોયન તાપાયા કોએ.
\s મુખ્ય યાજકા હામ્મે ઈસુ
\r (માથ્થી 26:59-66; માર્ક 14:55-64; લુક. 22:66-71)
\p
\v 19 તોવે મહાયાજકાય ઈસુવાલ ચ્યા હિકાડના એને ચ્યા શિષ્યહા બારામાય પુછ્યાં. 
\v 20 ઈસુવે ચ્યાલ જાવાબ દેનો: “માયે બોદહાન જાહેરમાય આખ્યાં, માયે સોબાયે ઠિકાણામાય એને દેવાળામાય જાં બોદા યહૂદી બેગે ઓઅતેહે, માયે કાયામ હિકાડયાં એને ગુપ્તમાય કાય નાંય આખ્યાં. 
\v 21 તું ઓ સાવાલ માન કાહા પૂછતોહો? માન જ્યા વોનાયા ચ્યાહાન પુછ, કા માયે કાય હિકાડયાં, એએ ચ્યે જાંઅતેહે, કા માયે કાય-કાય આખ્યાં.” 
\v 22 જોવે ઈસુય એહેકેન આખ્યાં, તોવે ચ્યા પાહાય ઉબા રીઅલા માઅને યોક રાખવાળ્યાય ઈસુવાલ યોક થાપાડ ઠોકી એને આખ્યાં, “તું મહાયાજકાલ એહેકેન જવાબ દેતહો કા?” 
\v 23 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “માયે કાય જુઠા આખ્યાં ઓરી તોવે તી જુઠા માન દેખાડ, બાકી જો હાચ્ચાં આખ્યાં, તોવે તું માન કાહા ઠોકતોહો?” 
\v 24 પાછે હન્નાયેં ઈસુવાલ બાંદલોજ કાયફા મહાયાજકાપાય દોવાડયો.
\s પિત્તરા ઈસુવાલ વોળાખના પાછો નાકાર
\r (માથ્થી 26:71-75; માર્ક 14:69-72; લુક. 22:58-62)
\p
\v 25 તોવે સિમોન પિત્તર આગડા પાય ઉબો રોયન તાપાય રિઅલો આતો, તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “કાય તુંબી ચ્યા શિષ્યહામાયનો હેતો કા?” પિત્તરે નાકાર કોઇ દેના, એને આખ્યાં, “આંય નાંય હેતાઉ.” 
\v 26 મહાયાજકા ચાકારા માઅને યોક જો ચ્યા હોગવાડ્યો આતો, જ્યા પિત્તરે કાન તોડી ટાકલો, ચ્યે આખ્યાં, “કાય માયે તુલ ઈસુઆરે વાડીમાય નાંય દેખ્યેલ?” 
\v 27 પિત્તરે પાછા નાકાર કોઅય દેના એને તારાત કુકાડ વાહાયો.
\s ઈસુલ પિલાતા હામ્મે લેય યેયના
\r (માથ્થી 27:1-2,11-31; માર્ક 15:1-20; લુક. 23:1-25)
\p
\v 28 એને ચ્યા ઈસુવાલ કાયફા મહાયાજકા ઇહિને પિલાત રાજા મેહેલામાય લેય ગીયા, એને હાકાળ્યો સમય આતો, બાકી યહૂદી આગેવાન મેહેલા માજે નાંય ગીયા કા બાટાય નાંય જાય બાકી પાસ્કા ખાઅના ખાય હોકે. 
\v 29 તોવે પિલાત રાજા ચ્યાહાપાય બાઆ યેનો એને પુછ્યાં, “તુમા યા માટડાવોય કાય ફિરાદી કોઅતાહા?” 
\v 30 ચ્યાહાય આખ્યાં, “જોવે ઓ ગુનેગાર નાંય રોતો તોવે આમા યાલ તોપાય નાંય લી યેતા.” 
\v 31 પિલાત રાજાય આખ્યાં, “તુમાંજ ચ્યાલ લેય જાયને તુમહે નિયમશાસ્ત્રા પરમાણે ચ્યા ન્યાય કોઆ” યહૂદી આગેવાનહાય આખ્યાં, “આમહાન કાદા માઅહાલ માઆઇ ટાકના ઓદિકાર નાંય હેય.” 
\v 32 ઈ યાહાટી જાયા, કા ઈ વાત પુરી ઓઅય, જીં ઈસુય ઈ દોર્શાવીન આખલી આતી, કા તો કેહેકેન મોઅરી.
\p
\v 33 પિલાત રાજા મેહેલામાય પાછો ગીયો એને ઈસુવાલ મેહેલામાય હાદિન પૂછ્યાં: “કાય તું યહૂદી લોકહા રાજા હેતો કા? 
\v 34 ઈસુવે જવાબ દેનો, કાય તું ઈ વાત પોતાકોય આખતોહો કા બીજહાંય મા બારામાય તુલ આખ્યાં?” 
\v 35 પિલાત રાજાય જાવાબ દેનો, “તું જાંઅતોહો કા આંય યહૂદી નાંય હેતાંવ, તોજ જાતી વાળહાય એને મુખ્ય યાજકાહાય તુલ માન હોઅપી દેનહો, તુયે કાય ગુનો કોઅયોહો?” 
\v 36 ઈસુવે જાવાબ દેનો, “મા રાજ્ય યાં દુનિયા નાંય હેય, જોવે મા રાજ્ય યા દુનિયા રોતાં, તોવે મા શિષ્ય લોડતા, કા આંય યહૂદી આગેવાનહાકોય દોઆય નાંય જાતો, બાકી આમી મા રાજ્ય ઇહિને નાંય હેય.” 
\v 37 પિલાત રાજાય આખ્યાં, “તોવે તું રાજા હેતો કા?” ઈસુવે જવાબ દેનો, “આંય રાજા હેતાઉ, એહેકેન તું આખતોહો, મા જન્મો લેયના એને દુનિયામાય યેયના કારણ હેય, કા હાચ્ચાયે બારામાય હિકાડી હોકુ, જ્યેં હાચ્ચાં પાળતેહે ચ્યે મા વાત વોનાતેહે.” 
\v 38 પિલાત રાજાય ઈસુલ પુછ્યાં, “હાચ્ચાં કાય હેય?” એહેકેન આખીન તો પાછો બાઆ યહૂદી આગેવાનહાપાય ગીયો, એને ચ્યાહાન આખ્યાં, “મા તે યામાય કાયબી દોષ નાંય મીળે.
\s ઈસુ નેતે બરબ્બા
\p
\v 39 આમી તુમહે રીવાજ હેય કા આંય પાસ્કા સણા દિહે આંય તુમહેહાટી યોક માઅહાલ છોડી દાવ તોવે તુમહે ઇચ્છા કાય હેય, કા આંય તુમહેહાટી યહૂદીયા રાજાલ છોડી દાવ?” 
\v 40 તોવે ચ્યાહાય પાછા બોંબલીન આખ્યાં, “યાલ નાંય, બાકી આમહેહાટી બારાબ્બાસાલ છોડી દે” બારાબ્બાસ યોક ડાકુ આતો.
\c 19
\s ચોપકા ઠોકાડના એને મશ્કરી કોઅઇ
\p
\v 1 તોવે પિલાત રાજાય સીપાડાહાલ હુકુમ કોઅયો, કા ઈસુવાલ લેય જાય એને ચ્યાલ ચાપકા માર ઠોકે. 
\v 2 એને સીપાડાહાય કાટાહા ટોપી વીંઈન ચ્યા ટોલપ્યે થોવી, એને ચ્યાલ જાંબળ્યા ડોગલાં પોવાડયા. 
\v 3 એને ચ્યા ઈહીં યેયન આખતા લાગ્યા; “ઓ યહૂદીયાહા રાજા, સલામ” એને ચ્યાલ થાપાડ ઠોક્યાં. 
\v 4 તોવે પિલાત રાજાય પાછો બાઆ નિંગીન લોકહાન આખ્યાં, “એઆ, આંય ચ્યાલ તુમહેપાય પાછો બાઆ લી યેતહાવ, કા તુમા જાઈ લેય કા માન કાયબી દોષ ચ્યામાય નાંય દેખાય.”
\s હુળીખાંબાવોય ચોડવા દેય દેયના
\p
\v 5 તોવે ઈસુલ કાટહા ટોપી એને જાંબળ્યા ફાડકે પોવાડલે બાઆ લી યેના એને પિલાત રાજાય આખ્યાં, “યા માટડાલ એઆ.” 
\v 6 મુખ્ય યાજક એને દેવાળા રાખવાળ્યાહાય ચ્યાલ દેખ્યો, તોવે બોંબલીન આખતા લાગ્યા. “ચ્યાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવા, હુળીખાંબાવોય,” પિલાત રાજાય આખ્યાં, તુમાંજ ચ્યાલ લી જાયને હુળીખાંબાવોય ચોડવા, કાહાકા માન ચ્યામાય કાયજ દોષ નાંય દેખાય. 
\v 7 યહૂદી આગેવાનહાય પિલાત રાજાલ જવાબ દેનો, “આમહે બી યોક નિયમ હેય, એને ચ્યા નિયમશાસ્ત્રા નુસાર તો માઆઇ ટાકના લાયકે હેય, કાહાકા ચ્યાય પોતાલ પોરમેહેરા પોહો આખ્યાં.” 
\v 8 જોવે પિલાત રાજા ઈ વાત વોનાયો તો બોજ ગાબરાઈ ગીયો. 
\v 9 એને પાછો મેહેલામાય ગીયો એને ઈસુવાલ પુછ્યાં “તું કેછને હેતો?” બાકી ઈસુય કાયજ જવાબ નાંય દેનો. 
\v 10 તોવે પિલાત રાજાય આખ્યાં; “માન કાહા નાંય આખા? કાય તુલ નાંય ખોબાર, કા તુલ છોડી દેઅના ઓદિકાર માન હેય, એને હુળીખાંબાવોય ચોડાવના બી ઓદિકાર માન હેય?” 
\v 11 ઈસુવે જવાબ દેનો, “જો તુલ પોરમેહેરાપાઅને નાંય દેનલો જાતો, તે તો માયે ઉપે તુલ કાયબી ઓદિકાર નાંય રોતો, યાહાટી જ્યેં માન તો આથામાય દોઅવાડી દેનહો, ચ્યા પાપ વોદારી હેય.” 
\v 12 ચ્યાહાટી પિલાત રાજા ચ્યાલ છોડી દાં કોએ, બાકી યહૂદી લોકહાય બોંબલી બોંબલીન આખ્યાં, “જોવે તું ચ્યાલ છોડી દેહે તો તું કૈસર રાજા દોસ્તાર નાંય હેય, કાહાકા જીં માઅહું પોતાલ રાજા આખહે તો કૈસરા રાજા વિરુદ કોઅહે.” 
\v 13 ઈ વોનાઈન પિલાત ઈસુવાલ બાઆ લેય યેનો, એને ન્યાય આસન વોય બોહી ગીયો, જો દોગડા ચબુતરા નાંવા જાગાવોય આતો, જો હિબ્રુ ભાષામાય ગાબ્બાથા આખાયેહે. 
\v 14 તોદિહી પાસ્કા સણા આગલો દિહી આતો લગભગ બોપાર જાઅલો આતો પિલાતેં યહૂદી લોકહાન આખ્યાં, “એઆ, ઓ હેય, તુમહે રાજા.” 
\v 15 બાકી ચ્યા બોંબલા લાગ્યા, “ચ્યાલ માઆઇ ટાકાં, માઆઇ ટાકાં, ચ્ચાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવા” પિલાત રાજાય આખ્યાં, “કાય આંય તુમહે રાજાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવી દાંઉ?” મુખ્ય યાજકાંય જવાબ દેનો, “કૈસર રાજા સિવાય આમે બિજો રાજા કાદો નાંય હેય.” 
\v 16 તોવે પિલાત રાજાય ઈસુલ હુળીખાંબાવોય ચોડવી દાંહાટી ચ્યાહાન હોઅપી દેનો.
\s હુળીખાંબાવોય ચોડાવના
\r (માથ્થી 27:32-44; માર્ક 15:21-32; લુક. 23:26-43)
\p
\v 17 તોવે સીપાડાહાય ઈસુવાલ તાબામાંય લેદો એને ચ્યાહાય ચ્યાલ હુળીખાંબ પોતે ઉસલાડ્યો એને યેરૂસાલેમ શેહેરા બાઆ “ખોપરીયે જાગો” આખે તાં લેય ગીયા, જ્યાલ હિબ્રુ ભાષામાય ગુલગથા આખતેહે. 
\v 18 તાં ચ્યાહાય ચ્યાલ એને ચ્યાઆરે બિજા બેન માઅહાન હુળીખાંબાવોય ચોડવી દેના, યેકાન્યે યોક એને ચ્યેકાન્યે યોક, એને વોચ્ચે ઈસુલ. 
\v 19 એને પિલાત રાજાય ઈસુ ટોલપી ઉચે હુળીખાંબાવોય યોક દોષા પત્ર લાવી દેની, ચ્યામાય એહેકોય લોખલાં આતા, “નાજરેત ગાવામાઅને ઈસુ યહૂદીયાહા રાજા.” 
\v 20 દોષા પત્ર બોજ યહૂદીયાહાય વાચી કાહાકા તો જાગો જાં ઈસુવાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવ્યેલ તો યેરૂસાલેમ શેહેરા પાહીજ આતો, એને પત્ર હિબ્રુમાય એને લતીની એને યુનાની ભાષામાય લોખલાં આતા. 
\v 21 તોવે યહૂદીયાહા મુખ્ય યાજકાહાય પિલાત રાજાલ આખ્યાં, “યહૂદીયાહા રાજા, એહેકોય મા લોખહે બાકી ચ્યાય પોતાલ યહૂદીયાહા રાજા આખ્યાં, એહેકોય લોખજે.” 
\v 22 પિલાત રાજાય આખ્યાં, “માયે જીં લોખ્યાં તી નાંય બોદલાય.” 
\v 23 જોવે સીપાડા ઈસુવાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવી ચુક્યા, તો ચ્યા ડોગલેં લેઈને ચાર ભાગ કોઅયા, ચારી સીપાડાહાય યોકયોક ભાગ વાટી લેદો, એને ઝોબો બી લેદો, બાકી ઝોબો હિલાઈ વોગાર ઉચરે નિચે લોગુ વિઅલો આતો.
\p
\v 24 યાહાટી સીપાડાહાય યોકાબીજાલ આખ્યાં, “આપા યાલ ચીઈતા, બાકી કા ઓરી તી ચિઠ્ઠી ટાકીન નોક્કી કોઅતા” એહેકેન યાહાટી જાયા કા પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય તી પુરાં ઓએ, “ચ્યાહાય મા ડોગલેં વાટી લેદે એને મા ઝોબા હાટી ચિઠ્ઠી ટાકી.”
\s ઈસુવા ચ્ચા આયહેહાટી સમાદાન
\p
\v 25 તોવે સીપાડાહાય એહેકેનુજ કોઅયા, બાકી ઈસુવા હુળીખાંબા પાય ચ્યા આયહો એને ચ્યા આયહે બોઅહી મરિયમ જીં કલોપાસા થેઅઈ આતી, એને મરિયમ જીં મગદલેના શેહેરા આતી, ચ્યો ઉબલ્યો આત્યો. 
\v 26 ઈસુવે ચ્યા આયહેલ, એને ચ્યા શિષ્યાલ જ્યાલ તો પ્રેમ કોઅતો આતો પાહી ઉબલે દેખીન, ઈસુવે ચ્યા આયહેલ આખ્યાં; “આયા, એએ, ઓજ તો પોહો હેય.” 
\v 27 તોવે ચ્યા શિષ્યાલ આખ્યાં “એએ, ઈ તો આયોહો હેય” એને ચ્યેજ સમયથી તો શિષ્ય, મરિયમેલ ચ્યા કુટુંબમાય લેય ગીયો.
\s કામ પુરાં કોઅના
\p
\v 28 ચ્યા પાછે ઈસુય એહેકોય જાંઆઈન કા ચ્યાય ચ્યા બોદા કામ પુરાં કોઇ દેનલા હેય, યાહાટી કા પવિત્રશાસ્ત્રામાય લોખલાં તી હાચ્ચાં સાબિત ઓએ, ઈસુવે આખ્યાં; “માન પીહી લાગહી.” 
\v 29 તાં યોક ખાટાકોય બોઅલાં વાહાણા થોવલાં આતા, યાહાટી કાદે તેરી દાંહાદી જાયને, દારાખા ખાટામાય બુડાવાલા અજોબ જાડા હોટી વોય થોવિન ઈસુવા મુંયાલ લાવ્યાં. 
\v 30 જોવે ઈસુય ખાટા ચાખ્યાં, તોવે આખ્યાં, કા “પુરાં ઓઈ ગીયા” એને ટોલપી નોમાવીન મોઅઇ ગીયો.
\s ભાલે કોઇ ડોચી દેઅના
\p
\v 31 આમી ઓ તિયારી દિહી આતો, એને આગલો દિહી આરામા દિહી એને પાસ્કા સણા દિહી બી આતો, ઓ યહૂદી લોકહાહાટી યોક ખાસ દિહી આતો, એને ચ્યાહા મોરજી નાંય આતી કા ચ્યે દિહે ચ્યા તીન્યાહા કુડયો હુળીખાંબાવોય રોય, યાહાટી યહૂદીયાહાય પિલાત રાજાલ આખ્યાં, કા ચ્યા પાગ મૂડી દેનલા જાય, યાહાટી કા તો જલદી મોઅઇ જાય, એને કુડયો નિચે ઉતાડી હોકે. 
\v 32 યાહાટી સીપાડાહાય યેયન ઈસુવાઆરે જ્યા હુળીખાંબાવોય ચોડાવલા આતા ચ્યાહા પાગ મૂડી ટાક્યા, પેલ્લા યોકા એને પાછે બિજા બી મુડયા. 
\v 33 બાકી જોવે ચ્યા ઈસુવાપાય યેના, તોવે ચ્યાલ મોઅલો દેખ્યો, યાહાટી ચ્યા પાગ નાંય મુડયા. 
\v 34 બાકી યોક સિપાડાય ચ્યા પાહાળામાય ભાલો ડોચી દેનો, એને તારાત ચ્ચામાઅને લોય એને પાઆય નિંગી યેના. 
\v 35 જ્યા માટડાય ઈ બોદા દેખ્યા, ચ્યાય સાક્ષી દેનહી, કા તુમાબી ઈસુવોય બોરહો કોએ. એને ચ્યા સાક્ષી હાચ્ચી હેય, એને તો જાંઅહે કા તો હાચ્ચાં બોલહે. 
\v 36 યો વાતો યાહાટી જાયા કા પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય તી હાચ્ચાં ઓએ, કા “ચ્યા યોકબી આડકાં મૂડી નાંય ટાકી.” 
\v 37 એને પાછી પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય, કા “જ્યાલ ચ્યાહાય ભાલો ડોચી દેનો, ચ્યાલ ચ્યે એઅરી.”
\s યોસેફા કોબારેમાય ઈસુવાલ ડાટના
\r (માથ્થી 27:57-61; માર્ક 15:42-47; લુક. 23:50-56)
\p
\v 38 યે વાતહે પાછે અરીમતિયા ગાવા યોસેફ, જો ઈસુવા શિષ્ય આતો, બાકી યહૂદી આગેવાનહા દાકે યે વાતેલ ગુપ્તમાય રાખતો આતો, ચ્યાય પિલાત રાજાપાય ઈસુવા કુડી લેય જાઅના માગણી કોઅયી, કા આંય ઈસુવા કુડી લેય જાવ, પિલાત રાજાય ચ્યા વિનાંતી વોનાયને કુડી લેય જાં પરવાનગી દેની, એને યુસુફ યેયન ઈસુ કુડી લેય ગીયો. 
\v 39 નિકોદેમુસ બી, જો પેલ્લા ઈસુવાપાય રાતી ગીઅલો આતો, એલવા બેખાળલો લગભગ તેત્રીસ કિલો ગંધરસ લેય યેનો. 
\v 40 તોવે ચ્યાહાય ઈસુ કુડી લેદી એને યહૂદી લોકહા ડાટના રીવાજ પરમાણે સુગન્દિત દ્રવ્ય ચોપડયા એને ફાડકામાય ચોંડાળ્યા. 
\v 41 આમી ઈસુવાલ જાં હુળીખાંબાવોય ચોડાવલો આતો, તાં પાહીજ યોક વાડી આતી, એને તી વાડીમાય યોક નોવી કોબાર આતી, ચ્યેમાય પેલ્લા કાદાલ નાંય થોવ્યેલ. 
\v 42 યાહાટી ચ્યાહાય ઈસુવા કુડી ચ્યેજ કોબારેમાય થોવી દેના, કાહાકા તી પાહાય આતી, એને તો યહૂદીયાહા આરામા તિયારી દિહી બી આતો.
\c 20
\s ખાલી કોબાર
\r (માથ્થી 28:1-10; માર્ક 16:1-8; લુક. 24:1-12)
\p
\v 1 રવિવારે બોજ કોવાળ્યાં આજુ આંદારાં આતા તોવે મરિયમ જીં મગદલા નાંવા શેહેરામાઅને આતી, કોબારે એછે ગીયી, તોવે દેખ્યાકા કોબારે મુયાઇહીને દોગાડ પેલ્લોજ હોરકાવલો હેય. 
\v 2 તોવે તી સિમોન પિત્તર, એને એલો બિજો શિષ્ય જ્યાલ ઈસુ પ્રેમ કોઅહે ચ્યાહાપાય દાંહાદી ગીયી, એને ચ્યાહાન ચ્યે આખ્યાં, “કોબારેમાઅને પ્રભુ કુડીલ કાડી લેય ગીયે, એને આમા નાંય જાંઆજે કા કેછ થોવ્યોહો.” 
\v 3 તોવે પિત્તર એને બિજો શિષ્ય કોબારે એછે ગીયા. 
\v 4 એને બેની શિષ્ય આરે-આરે દાંહા દેત, બાકી પિત્તરા કોઅતો તો બિજો શિષ્ય આગલા નિંગી ગીયો, એને કોબારેપાય પેલ્લો જાય પોઅચ્યો. 
\v 5 એને ડોંગો વોળીન ફાડકે બુઇ પોડલેં દેખ્યે, તે તો બિઇ ગીયો યાહાટી તો માજા નાંય ગીયો. 
\v 6 સિમોન પિત્તર ચ્યા પાહલા યેનો એને પાદરોજ કોબારેમાય ગીયો એને ચ્યે તાં ફાડકે પોડલેં દેખ્યે. 
\v 7 એને ઈસુવા ટોલપ્યેલ વેટાળલો રુંબાળ બી દેખ્યો, બિજા ફાડકાહા આરે નાંય, બાકી આલાગુજ જાગાવોય ગોડી વાળલો દેખ્યો. 
\v 8 પાછે બિજો શિષ્ય જો કોબારેપાય પેલ્લો જાઈ પોઅચ્યેલ તોબી માજે ગીયો એને ઈ એઇન કા ઈસુ મોઅલાહામાઅને જીવતો ઓઈ ગીયહો બોરહો કોઅયો. 
\v 9 પવિત્રશાસ્ત્રમાય ઈસુ બારામાય ઈ લોખલાં આતા કા ઈસુ મોઅલા માઅને પાછો જીવતો ઉઠી, બાકી ચ્યાહાન આજુ લોગુ નાંય હોમજાલા આતા. 
\v 10 તોવે ચ્યા શિષ્ય પાછા ચ્યાહા ગોઓ વોળી ગીયા.
\s મરિયમ મગદલા દર્શન
\r (માર્ક 16:9-11)
\p
\v 11 બાકી મરિયમ રોડતીજ કોબરે પાહી બાઆ ઉબી રોયી એને રોડતી-રોડતી કોબરે એછે ડોંગી પોડીન, 
\v 12 બેન હોરગા દૂતહાન ઉજળેંફુલ ડોગલેં પોવલા યોક ટોલપ્યેએહે એને યોક પાગહાહે બોઠલા દેખ્યા, જાં ઈસુવા કુડી થોવલી આતી. 
\v 13 ચ્યાહાય ચ્યેલ આખ્યાં, “બાઈ તું કાહા રોડતીહી?” ચ્ચેય ચ્ચાહાન આખ્યાં, “ચ્ચે મા પ્રભુ કુડી લેય ગીયા એને આંય નાંય જાંઉ કા ચ્ચાલ કેછ થોવ્યહો.” 
\v 14 ઈ આખીન તી પાહલા ફિરી યેની એને ઈસુલ ઉબલો દેખ્યો એને નાંય વોળખ્યો કા ઓ ઈસુ હેય. 
\v 15 ઈસુવે ચ્ચેલ આખ્યાં, “ઓ બાઈ તું કાહા રોડતીહી? કાલ હોદતીહી?” ચ્ચેય વાડીવાળો હોમજીન ચ્ચાલ આખ્યાં, “ઓ સાયબ, જો તું ચ્યાલ ઇસી લેય ગીયો તોવે ચ્યાલ કેછ થોવ્યા તીં માન આખ, એને ચ્યાલ આંય લેય જાહીં.” 
\v 16 ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “મરિયમ!” ચ્યેય પાહલા ફિરીન ચ્યાલ હિબ્રુનીમાય આખ્યાં, “રબ્બુની મતલબ ઓ ગુરુજી.” 
\v 17 ઈસુવે આખ્યાં, “તું માન દોઅહે મા? આજુ લોગુ આંય આબાઇહી ઉચે નાંય ગીયહો, બાકી તું મા શિષ્યહાપાય જાયને ખોબાર આખ, કા જો મા આબહો હેય તો તુમહે આબહો હેય, એને જો મા પોરમેહેર હેય તો તુમહે પોરમેહેર હેય, ચ્યાપાય આંય ઉચે જાતહાવ.” 
\v 18 તોવે મરિયમ જીં મગદલેના શેહેરા આતી જાયને શિષ્યહાન આખ્યાં કા, “માયે પ્રભુલ દેખ્યો એને ચ્યે મા આરે વાતો કોઅયો.”
\s શિષ્યહા વોચમાય ઈસુવા દર્શન
\p
\v 19 ચ્યાજ રવિવારે વોખાતે બોદા શિષ્ય બેગા જાયા, એને ચ્યાહાન યહૂદી આગેવાનહા દાક આતી, યાહાટી ચ્યાહાય બાઅણા બંદ કોઇ લેદલા આતા, તોવે ઈસુ માજે યેનો એને વોચમાય ઉબો રોયન આખ્યાં, “તુમહાન શાંતી મીળે.” 
\v 20 ઈ આખીન પાછે તો ચ્યાહાન ચ્યા આથ એને પાહાળા દેખાડયાં, એને શિષ્યહાય પ્રભુલ એઅયો એને બોજ આનંદિત ઓઅયા. 
\v 21 તોવે ઈસુવે પાછા ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમહાન શાંતી મીળે. જેહેકેન આબહે માન દુનિયામાય દોવાડયો તેહેકેન આંય તુમહાન દુનિયામાય દોવાડતાહું.” 
\v 22 ઈ આખીન ચ્યાય ચ્યાહાવોય ફુક્યા એને ચ્યાહાન આખ્યાં, “પવિત્ર આત્મા લા. 
\v 23 જ્યા કાદા પાપ તુમા માફ કોઅહા, ચ્યાહા પાપ માફ ઓઈ જાય, જ્યા કાદા પાપ તુમા નાંય માફ કોઅહા, ચ્યાહા પાપ નાંય માફ ઓઅય.”
\s એઅના એને બોરહો કોઅના
\r (માથ્થી 28:16-20; માર્ક 16:14-18; લુક. 24:36-49)
\p
\v 24 બાકી બાર શિષ્યહા માઅને યોક એટલે થોમા જ્યાલ દિદુમુસ આખાય, જોવે ઈસુ યેનો, તોવે ચ્યાહાઆરે નાંય આતો. 
\v 25 જોવે બિજા શિષ્ય ચ્યાલ આખા લાગ્યા, “આમહાય પ્રભુવાલ દેખ્યો” તોવે ચ્ચાય ચ્યાહાન આખ્યાં, “ચ્યા આથામાય ખીલા ઠોક્યાં ચ્યા જોખમા વોણ એઉ એને ખીલહા વોણામાય મા આંગળી થોવુ એને ચ્યા પાહાળામાય મા આથ ટાકીન એઇ નાંય લાવ, તાં લોગુ આંય નાંય બોરહો કોઉ કા તો મોઅલા માઅને જીવતો ઉઠયહો.”
\p
\v 26 યોક આઠવડયા પાછે ચ્યા શિષ્ય પાછા ગોઅમે આતા, એને થોમા ચ્યાહાઆરે આતો, એને બાઅણા બંદ આતા, તોવે ઈસુય યેયન એને વોચમાય ઉબા રોયન આખ્યાં, “તુમહાન શાંતી મીળે.” 
\v 27 તોવે ચ્યાય થોમાલ આખ્યાં, “તો આંગળી ઈહીં લેય યે એને મા આથ એએ, એને તો આથ દોઓ એને મા પાહાળામાય ટાક, એને શંકા કોઅના બંદ કોઓ, બાકી બોરહો કોઓ કા આંય જીવતો હેય.” 
\v 28 થોમાય જાવાબ દેનો, “ઓ મા પ્રભુ, ઓ મા પોરમેહેર.” 
\v 29 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “તુયે તે માન એઅયો તે તું બોરહો કોઅતોહો? ધન્ય હેય ચ્યે માન એઅયા વોગાર બોરહો કોઅતેહે.”
\s ઈ ચોપડી યોહાનાય કાહા લોખલી
\p
\v 30 ઈસુવે આજુબી બો બોદે ચમત્કારા કામ શિષ્યહા દેખતા કોઅયે, જીં યે ચોપડયેમાય નાંય લોખલે હેય; 
\v 31 બાકી યે યાહાટી લોખલે હેય, કા તુમા બોરહો કોએ, કા ઈસુજ પોરમેહેરા પોહો ખ્રિસ્ત હેય, એને ચ્યાવોય બોરહો કોઇન ચ્યા નાવાકોય અનંતજીવન મિળવા.
\c 21
\s તીબીરીયા દોરિયા કોરાડા ઉપે ઈસુ શિષ્યાહાન દર્શન
\p
\v 1 યે વાતહે પાછે ઈસુ પોતાલ તીબીરીયાસ દોરિયા મેરે ચ્યા શિષ્યહાન દેખાયો, એને ઈ એહેકેન જાયા. 
\v 2 સિમોન પિત્તર, થોમા જ્યાલ દિદુમુસ આખતેહે, ગાલીલ ભાગા કાના ગાવામાઅને નતનએલ, એને જબદયા બેન પાહા, એને ઈસુ બિજા બેન શિષ્ય, યોખઠા આતા. 
\v 3 તોવે સિમોન પિત્તરે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંય માછલે દોઅરાં જાય રિયહો” ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “આમા બી તોઆરે યાહુ” યાહાટી ચ્યા નિંગીન ઉડીમાય ચોડી ગીયા, બાકી ચ્યે રાતી ચ્યાહાય કાય નાંય દોઅયા.
\p
\v 4 આગલે દિહી હાકાળેહે કોવાળ્યાં ઈસુ દોરિયા મેરે ઉબલો આતો. તેરુંબી શિષ્યહાય ચ્યાલ નાંય વોળખ્યો કા ઓ ઈસુ હેય. 
\v 5 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઓ પાહાહાય, કાય તુમહાપાય કાય ખાઅના હેય?” ચ્યાહાય જાવાબ દેનો, “નાંય.” 
\v 6 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઉડી જમણે એછે જાળ ટાકાં, તે તુમહાન મિળી” તોવે ચ્યાહાય જાળ ટાકી, એને આમી બો બોદા માછલાહા લીદે જાળ તાણી નાંય હોક્યા.
\p
\v 7 યાહાટી ચ્યા શિષ્યાય જ્યાલ ઈસુ પ્રેમ કોએ, તો સિમોન પિત્તરાલ આખ્યાં, “ઓ તો પ્રભુ હેય” પિત્તરે ઈ વોનાઈન કા પ્રભુ હેય, ડોગલાં પોવી લેદા જ્યેં ચ્યાય માછલે દોઅતા સમયે કાડી થોવલે. એને પાઅયામાય કુદી પોડયો. 
\v 8 બાકી બિજા શિષ્ય ઉડીવોય બોહીન માછલાહાકોય બોઆલી જાળ તાણતા યેના, કાહાકા ચ્યા મેરાવોયને બોજ દુઉ નાંય આતા, લગભગ હોવ મીટર આતા.
\p
\v 9 જોવે ચ્યા મેરે યેના, તોવે ચ્યાહાય કોળસાહા આગ બોળતી એને આઅરા ઉપે માછલા થોવલાં, એને બાખે દેખ્યી. 
\v 10 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમહાય જ્યેં માછલે આમી દોઅયેહે, ચ્યાહામાઅને વોછે માછલે લેતા યા.” 
\v 11 સિમોન પિત્તરાય ઉડીવોય ચોડીન યોક હોવ ને ત્રેપન મોઠા માસલાહાકોય બોઆલી જાળ મેરાવોય તાણી. એને ઓલે બોદે માછલે આતેં તેરુંબી જાળ નાંય ફાટી. 
\v 12 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “યા, ખાઅના ખાં” એને શિષ્યહા માઅને કાદાલ ઈંમાત નાંય જાયી કા, ચ્યાલ પુછે, “તું કું હેતો?” કાહાકા ચ્યાહાન ખોબાર આતી કા ઓ ઈસુજ હેય. 
\v 13 તોવે ઈસુવે બાખે લેઈને ચ્યાહાન દેની, એને તેહેકેન માછલે બી દેને. 
\v 14 ઈ તીજેદા હેય, ઈસુવે મોઅલા માઅને ઉઠયા પાછે ચ્યા શિષ્યહાન દર્શન દેના.
\s ઈસુવા પિત્તરા આરે વાત
\p
\v 15 ખાય ઉઠયા પાછે ઈસુવે સિમોન પિત્તરાલ આખ્યાં, “ઓ યોહાના પાહા સિમોન, યા બીજહા કોઅતો તું માન વોદારી પ્રેમ કોઅતોહો કા?” ચ્યે આખ્યાં, “હાં પ્રભુ, તુલ તે ખોબાર હેય, આંય તુલ પ્રેમ કોઅતાહાંવ” ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “મા ગેટહાન ચાઆ.” 
\v 16 ઈસુવે આજુ બિજા દા ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ સિમોન યોહાના પોહા, કાય તું માન પ્રેમ કોઅતોહો?” પિત્તરે જવાબ દેનો, “હાં પ્રભુ તુલ ખોબાર હેય કા આંય તોવોય પ્રેમ કોઅતાહાંવ” ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “મા ગેટહા રાખવાળી કોઓ.” 
\v 17 તીજા દા ઈસુવે આખ્યાં, “ઓ સિમોન યોહાના પાહા, કાય તું માયેવોય પ્રેમ કોઅતોહો?” પિત્તર મોનામાય દુ:ખી જાયો, કાહાકા ઈસુ ચ્યાલ પાછા તીજા દા પુછ્યાં, કા તું માયેવોય પ્રેમ કોઅતોહો? એને ચ્યે ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, તુલ તો બોદી ખોબાર હેય, આંય તુલ પ્રેમ કોઅતાહાંવ તી તુલ ખોબાર હેયેજ” ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “મા ગેટહાન ચાઆ. 
\v 18 આંય તુલ હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જોવે તું જુવાન આતો, તોવે તું કોંબાર બાંદિન, જાં મોન ગોમે તાં જાંઉ આતો, બાકી જોવે તું ડાઆયો ઓઈ જાહે તોવે તો આથ આગાડી કોઅહે એને બિજો તો કોંબાર બાંદિન તુલ નાંય ગોમે તાં લેય જાય.” 
\v 19 ઈસુય ઈ આખાહાટી આખ્યાં, કા પિત્તર કેહેકેન મોઅરી એને પોરમેહેરાલ મહિમા કોઅરી, એને એહેકોય આખીન ચ્યાલ આખ્યાં, “મા શિષ્ય બોની રો.”
\s ઈસુ એને ચ્યા પ્રિય શિષ્ય
\p
\v 20 પિત્તર ફિરી વોળીન ચ્યા શિષ્યાલ પાહલા યેતો દેખ્યો, જ્યાલ ઈસુ પ્રેમ કોઅતો આતો, જ્યેં ખાઅના ખાતે સમયે ઈસુવા એછે ડોંગો પોડીન પુછ્યાં, “ઓ પ્રભુ, તુલ દોઆડી દેનારો કું હેય?” 
\v 21 ચ્યાલ એઇન પિત્તરે ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, ચ્યા કાય ઓઅરી?” 
\v 22 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “જો મા ઇચ્છાકોય તો આંય પાછો યીહીં તાંવ લોગુ તો જીવતો રોય, તે તુલ કાય? તું મા શિષ્ય બોની રો.” 
\v 23 યાહાટી વિસ્વાસ્યાહામાય ઈ વાત ફેલાઈ ગીયી, કા તો શિષ્ય નાંય મોએ, તેરુંબી ઈસુય ચ્યાલ ઈ નાંય આખ્યાં, કા ઓ નાંય મોઅરી, બાકી ઈ આખ્યાં, “જો મા ઇચ્છાકોય તો આંય પાછો યીહીં તાંવ લોગુ તો જીવતો રોય, તે તુલ કાય?”
\s પુરાં ઓઅના
\p
\v 24 ઓ તોજ શિષ્ય હેય, જો યે વાતહેબારામાય સાક્ષી દેહે, એને જ્યાંય યે વાતહેબારામાય લોખલાં હેય, એને આમહાન ખોબાર હેય કા ચ્યા સાક્ષી હાચ્ચી હેય.
\p
\v 25 ઈસુવે આજુબી બો બોદે ચમત્કારા કામે કોઅયે, જો તીં બોદા લોખલાં જાતા, તોવે બોદી દુનિયામાય બી ચ્યે ચોપડયેહેન સાંભાળાહાટી ઓલો જાગો નાંય રોતો જ્યેં લોખલે જાતે.