\id JOL 
\ide UTF-8
\h ЁЭЛЬ
\toc2 ЁЭЛЬ
\toc1 КНІГА ПРАРОКА ЁЭЛЯ
\mt1 КНІГА ПРАРОКА ЁЭЛЯ
\c 1
\cl Ёэль 1
\m
\v 1  Слова ГОСПАДА, якое было да Ёэля, сына Пэтуэля.
\m
\v 2  Слухайце гэта, старыя, і прыхіліце вуха, усе жыхары зямлі. Ці было такое ў дні вашыя або ў дні бацькоў вашых?
\m
\v 3  Распавядзіце пра гэта сынам вашым, а сыны вашыя — сынам сваім, а сыны іхнія —пакаленьню наступнаму:
\m
\v 4  Тое, што засталося ад вусеняў, зьела саранча, што засталося ад саранчы, зьелі хрушчы, што засталося ад хрушчоў, паелі чэрві.
\m
\v 5  Прачніцеся, п’яніцы, і плачце, і бядуйце ўсе тыя, што п’юць віно, па маладым віне, бо яно забранае ад вуснаў вашых.
\m
\v 6  Бо прыйшоў на зямлю Маю народ дужы, якога безьліч. Зубы ягоныя — зубы львіныя, а сківіцы — як у ільвіцы.
\m
\v 7  Ён зрабіў пустэчаю вінаграднік Мой, фігавае дрэва Маё паламаў, дашчэнту агаліў яго і адкінуў; зьбялелі галіны ягоныя.
\m
\v 8  Галасі як маладзіца, падперазаная зрэбніцаю, над мужам маладосьці сваёй.
\m
\v 9  Забраныя ахвяры хлебныя і ахвяры вадкія ад Дому ГОСПАДА; у жалобе сьвятары, служыцелі ГОСПАДА.
\m
\v 10  Поле спустошана, у жалобе зямля, бо стаптанае збожжа, высахла маладое віно, зьвяла аліўка.
\m
\v 11  Смуткуйце, земляробы, галасіце, вінаградары, дзеля пшаніцы і дзеля ячменю, бо загінула жніво ў полі.
\m
\v 12  Вінаградная лаза засохла, і дрэва фігавае зьвяла, дрэва гранатовае і пальма, і яблына, і ўсе дрэвы палявыя пасохлі; бо высахла весялосьць між сыноў чалавечых.
\m
\v 13  Падперажыцеся [зрэбніцай] і лямантуйце, сьвятары, галасіце, служыцелі ахвярніку, хадзіце, начуйце ў зрэбніцы, служыцелі Бога майго, бо затрыманыя ахвяры хлебныя і ахвяры вадкія ў Доме Бога вашага.
\m
\v 14  Прызначце сьвяты пост, склічце ўрачысты сход, зьбярыце старых і ўсіх жыхароў зямлі гэтай у Дом ГОСПАДА, Бога вашага, і клічце да ГОСПАДА.
\m
\v 15  Гора дню гэтаму, бо блізка дзень ГОСПАДА, ён прыйдзе як спусташэньне ад Усемагутнага.
\m
\v 16  Хіба не перад вачыма нашымі забіраецца ежа, з дому Бога нашага — радасьць і пацяшэньне?
\m
\v 17  Згніла зерне пад скібамі сваімі, спусьцелі каморы, разбураны пуні, бо высахла збожжа.
\m
\v 18  Як стогне скаціна, блукаюць чароды кароваў, бо няма для іх пашы, і чароды авечак спустошаны.
\m
\v 19  Да Цябе, ГОСПАДЗЕ, гукаю, бо агонь пажэр пашы пустыні, і полымя спаліла ўсе дрэвы палявыя.
\m
\v 20  Таксама жывёла палявая прагне да Цябе, бо ручаі водаў высахлі, і агонь пажэр пашы пустыні.
\c 2
\cl Ёэль 2
\m
\v 1  Трубіце ў рог на Сыёне, усклікайце на гары Маёй сьвятой! Дрыжыце, усе жыхары зямлі, бо ідзе дзень ГОСПАДА, бо ён блізка,
\m
\v 2  дзень цемры і змроку, дзень хмары і імглы. Як зараніца рухаецца па горах, [так] народ шматлікі і дужы. Падобнага да яго не было спрадвеку і пасьля яго ня будзе аж да гадоў пакаленьня і пакаленьня.
\m
\v 3  Перад абліччам ягоным агонь жарэ, а за ім полымя спальвае; як сад Эдэн зямля перад ім, а за ім — спустошаная пустыня, і ніхто не ўцячэ ад яго.
\m
\v 4  Выгляд іхні — нібы выгляд коней, і, як вершнікі, так яны бягуць.
\m
\v 5  Як грукат калясьніцаў на вяршынях гор, яны імчаць, як трэскат полымя агню, які жарэ салому, як народ дужы шыхтуецца да бітвы.
\m
\v 6  Ад аблічча ягонага дрыжаць народы, усе твары зьбялелі.
\m
\v 7  Як волаты яны бягуць, як ваяры ўзыходзяць на муры, і кожны ідзе па шляху сваім, і ня збочвае са сьцежкі сваёй.
\m
\v 8  Адзін аднаго ня пхае, кожны ідзе дарогаю сваёй, яны падаюць на дзіды і ня гінуць.
\m
\v 9  У горад урываюцца, на муры ўзыходзяць, у дамы ўваходзяць, праз вокны ўлазяць як злодзей.
\m
\v 10  Перад абліччам Ягоным трасецца зямля, дрыжыць неба, сонца і месяц цямнеюць, і зоркі губляюць бляск свой.
\m
\v 11  І ГОСПАД дае голас Свой перад абліччам войска Свайго, бо вельмі вялікі табар Ягоны, бо магутны той, хто выконвае слова Ягонае, бо вялікі дзень ГОСПАДА і вельмі страшны, і хто можа вытрымаць яго?
\m
\v 12  І нават цяпер, кажа ГОСПАД, навярніцеся да Мяне ўсім сэрцам сваім, у посьце, з плачам і галашэньнем.
\m
\v 13  І разьдзірайце сэрца вашае, а не адзежы вашыя, і навярніцеся да ГОСПАДА, Бога вашага, бо Ён ласкавы і спагадлівы, павольны да гневу і вельмі міласэрны, і шкадуе ў нядолі.
\m
\v 14  Хто ведае, ці Ён не павернецца [да вас], і не пашкадуе, і не пакіне дабраславенства ахвяры хлебнай і ахвяры вадкай для ГОСПАДА, Бога вашага?
\m
\v 15  Трубіце ў рог на Сыёне, прызначце пост, склічце ўрачысты сход,
\m
\v 16  зьбярыце народ, прызначце [збор] царквы, склічце старых, зьбярыце дзяцей і немаўлят; няхай выйдзе жаніх з пакою свайго і нявеста з-пад намёту свайго.
\m
\v 17  Паміж прысенкамі і ахвярнікам няхай плачуць сьвятары, служыцелі Божыя, і няхай кажуць: «Пашкадуй, ГОСПАДЗЕ, народ Твой, і ня дай спадчыны Тваёй на ганьбаваньне, каб народы ня мелі ўлады над ёю. Навошта маюць казаць між народамі: “Дзе Бог іхні?”»
\m
\v 18  І запалае рэўнасьцю ГОСПАД пра зямлю Сваю і зьлітуецца над народам Сваім.
\m
\v 19  І адказаў ГОСПАД, і сказаў народу Свайму: «Вось, Я пашлю вам збожжа і маладое віно, і алей, і вы насыціцеся імі, і не аддам вас больш на ганьбаваньне між народамі.
\m
\v 20  І [ворага] з поўначы аддалю ад вас, і выжану яго ў зямлю сухую і спустошаную, пярэднюю [дружыну] ягоную — у мора ўсходняе, а заднюю [дружыну] — у мора заходняе; і ўзьнімецца ад яго смурод, і пойдзе ад яго пах гнілізны, бо ён учыніў [ліха] вялікае.
\m
\v 21  Ня бойся, зямля, весяліся і радуйся, бо ГОСПАД зробіць вялікае.
\m
\v 22  Ня бойцеся, жывёлы палявыя, бо зазелянеюць пашы ў пустыні, бо дрэвы дадуць плады свае, фігавае дрэва і вінаград дадуць сілу сваю.
\m
\v 23  А вы, сыны Сыёну, весяліцеся і радуйцеся ў ГОСПАДЗЕ, Богу вашым, бо Ён дасьць вам дождж раньні паводле праведнасьці [Сваёй], і выльле на вас дождж, дождж раньні і дождж позьні, як [было] раней.
\m
\v 24  І напоўняцца такі збожжам, і перапоўняцца тоўчні маладым віном і алеем.
\m
\v 25  І Я аднагароджу вам за тыя гады, у якія паела саранча, хрушчы, чэрві і вусені — войска Маё вялікае, якое Я паслаў супраць вас.
\m
\v 26  І будзеце есьці, ядучы, і насыціцеся, і будзеце хваліць імя ГОСПАДА, Бога вашага, Які робіць для вас цудоўныя рэчы, і [больш] ня будзе асаромлены народ Мой на вякі.
\m
\v 27  І даведаецеся, што Я ёсьць сярод Ізраіля, і Я — ГОСПАД, Бог ваш, і няма іншага, і [больш] ня будзе асаромлены народ Мой на вякі.
\m
\v 28  І станецца пасьля гэтага, Я выльлю Духа Майго на кожнае цела, і будуць прарочыць сыны вашыя і дочкі вашыя, старыя вашыя будуць сьніць сны, юнакі вашыя будуць бачыць відзежы.
\m
\v 29  І таксама на слугаў і на служак выльлю ў тыя дні Духа Майго,
\m
\v 30  і дам цуды ў небе і на зямлі, кроў і агонь, і слупы дыму.
\m
\v 31  Сонца пераменіцца ў цемру, а месяц — у кроў, перад тым, калі прыйдзе дзень ГОСПАДА, вялікі і страшны.
\m
\v 32  І станецца, кожны, хто будзе клікаць імя ГОСПАДА, будзе выбаўлены, бо на гары Сыён і ў Ерусаліме будзе выбаўленьне, як сказаў ГОСПАД, і сярод тых, якія засталіся, якіх ГОСПАД пакліча.
\c 3
\cl Ёэль 3
\m
\v 1  Бо вось, у тыя дні і ў тым часе, калі Я вярну палон Юды і Ерусаліму,
\m
\v 2  Я зьбяру ўсе народы і прывяду іх у Даліну Язафата, і буду з імі судзіцца там за народ Мой і за спадчыну Маю, Ізраіля, які яны расьцярушылі паміж народамі, і зямлю Маю падзялілі,
\m
\v 3  і пра народ Мой кідалі жэрабя, і аддавалі хлопчыка за распусьніцу, і продалі дзяўчынку за віно, і пілі.
\m
\v 4  І што вы для Мяне, Тыр і Сідон, і ўсе акругі Філістынскія? Ці помстай аднагародзіце Мне? Калі аднагародзіце Мне, лёгка і хутка Я вярну аднагароду вашую на галаву вашую.
\m
\v 5  Срэбра Маё і золата Маё вы ўзялі, і добрыя каштоўнасьці Мае перанесьлі ў сьвятыні вашыя,
\m
\v 6  а сыноў Юды і сыноў Ерусаліму продалі сынам Явану, каб аддаліць іх ад межаў іхніх.
\m
\v 7  Вось, Я ўзьніму іх з таго месца, куды вы прадалі іх, і вярну аднагароду вашую на галаву вашую,
\m
\v 8  і прадам сыноў вашых і дачок вашых праз рукі сыноў Юды, і яны прададуць іх Савеям, народу далёкаму, бо ГОСПАД прамовіў [так].
\m
\v 9  Клічце пра гэта паміж народамі; пасьвяціцеся на вайну; пабудзіце волатаў; няхай наблізяцца, няхай прыйдуць усе ваяры.
\m
\v 10  Перакуйце плугі вашыя на мячы і сярпы вашыя — на дзіды. Слабы няхай скажа: «Я — волат».
\m
\v 11  Зьбірайцеся і прыходзьце, ўсе народы навокал, і зьбярыцеся там. Вядзі, ГОСПАДЗЕ, волатаў Тваіх.
\m
\v 12  Няхай прачнуцца народы і прыйдуць у Даліну Язафата; бо там Я сяду судзіць усе народы навокал.
\m
\v 13  Пашліце серп, бо жніво сасьпела; прыйдзіце, тапчыце, бо тоўчня поўная, кадкі пераліваюцца, бо вялікая ліхота іхняя.
\m
\v 14  Грамады, грамады ў Даліне Прысуду, бо блізкі дзень ГОСПАДА ў Даліне Прысуду.
\m
\v 15  Сонца і месяц зацемрацца, і зоркі страцяць бляск свой.
\m
\v 16  І ГОСПАД загрыміць з Сыёну, і выдасьць голас Свой з Ерусаліму, і задрыжаць неба і зямля; але ГОСПАД — прыстанішча для народу Свайго і апора для сыноў Ізраіля.
\m
\v 17  І даведаецеся, што Я — ГОСПАД, Бог ваш, Які жыве на Сыёне, на сьвятой гары Маёй. І станецца Ерусалім сьвятым, і чужынцы ўжо ня будуць хадзіць па ім.
\m
\v 18  І станецца ў той дзень: горы будуць ацякаць маладым віном, і з узгоркаў пацячэ малако, і ўсе ручаіны Юды напоўняцца вадою, і крыніца выйдзе з Дому ГОСПАДА, і напоіць даліну Шыттым.
\m
\v 19  Эгіпет станецца спустошаным, і Эдом станецца спустошанай пустыняй за гвалт над сынамі Юды, бо яны разьлівалі кроў нявінную ў зямлі іхняй.
\m
\v 20  Юда на вякі будзе заселены, і Ерусалім — з пакаленьня ў пакаленьне.
\m
\v 21  І Я пакараю за кроў іхнюю, [за якую яшчэ] не караў; і ГОСПАД будзе жыць на Сыёне.
\c 4